Πρόκειται για το 3ο κόμικς του γραφίστα, ζωγράφου και αγιογράφου Χρήστου Γουσίδη, τον οποίο γνωρίσαμε από τον Άγιο Νικόλαο.
Μπορώ να πω ότι είναι μια αξιοπρεπέστατη έως ΠΟΛΥ καλή έκδοση, την οποία πραγματικά ευχαριστήθηκα.
Η ιστορία απευθύνεται σε παιδιά και ασχολείται με μια περίοδο του βίου του Αγίου Νεκτάριου και πιο συγκεκριμένα με τα νεανικά του χρόνια, όταν δούλευε μικρό παιδί ακόμη στην Κωνσταντινούπολη στα μέσα του 19ου αιώνα.
Όπως και στον Άγιο Νικόλαο, έτσι και εδώ έχουμε ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα στο σχέδιο, το οποίο αντλεί μεν στοιχεία από τη ζωγραφική αλλά τα μετασχηματίζει σε καθαρό κόμικς.
Και εδώ μου άρεσαν τα κτίρια, τα φόντα, τα καράβια, η απλότητα των γραμμών, οι γωνίες, οι σκιές και το χρώμα.
Σε αντίθεση προς τον Άγιο Νικόλαο, εδώ έχουμε μια περιορισμένη σε χώρο και χρόνο ιστορία, πράγμα που βοηθάει στο να βγει ένα στρωτό κομιξάκι. Το κόμικς όντως αποδίδει όμορφα και ολοκληρωμένα αυτό που θέλει να πει ο δημιουργός, πράγμα που δεν είναι πάντα δεδομένο στην ελληνική σκηνή.
Συνολικά μπορώ να πω ότι πρόκειται για ένα από τα πιο αξιόλογα ελληνικά κόμικς από άποψης τεχνικής (γραφή και σχέδιο) που έχω δει τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία.