Αναζήτηση στην Κοινότητα

Στα ’60s τα ελληνικά τραγούδια γίνονταν ισπανικά κόμικς Αυτοί ήταν οι ελληνικοί έρωτες που τους αγόραζες με μιάμιση πεσέτα. Γράφει ο Γιώργης Χριστοδούλου O Μάρκος εργάζεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας. Είναι διακεκριμένος καθηγητής, «ζει μόνο για τις ανασκαφές του», είναι λιγομίλητος και σοβαρός, με κοκάλινα γυαλιά και λευκούς κροτάφους και μοιάζει με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Η Μόνικα είναι μια σύγχρονη μορφωμένη γυναίκα, αρχηγός της ομάδας των Γάλλων τοπογράφων που έχουν εγκατασταθεί στον Υμηττό με σκοπό τη μελέτη ενός σχεδίου πόλεως που θα είναι η αρχή για μια μοντέρνα μεγαλούπολη σαν τη Βραζιλία. Ο Μάρκος και η Μόνικα θα βρεθούν στο βουνό –ο ένας για ανασκαφές και την αγάπη του για τα αρχαία, η άλλη πιστεύοντας στη σύγχρονη ζωή– θα διαπληκτιστούν, θα περπατήσουν πλάι στα θυμάρια και τα δεντρολίβανα του Υμηττού κι εκεί θα ερωτευτούν. Αυτός θα ξεπεράσει τις προκαταλήψεις του που θέλουν τις γυναίκες όλη τη μέρα στο σπίτι με τα παιδιά, κι εκείνη θα δει με διαφορετικά μάτια τον αυστηρό κύριο καθηγητή. Τέλος, ο Μάρκος θα οδηγήσει τη Μόνικα στη σπηλιά με τα αρχαία ευρήματα αλλά και... στην εκκλησία. Αυτή είναι η ιστορία ενός από τα κόμικ που έπεσαν τυχαία στα χέρια μου σ' ένα βιβλιοπωλείο-δισκάδικο της Βαρκελώνης. Τίτλος του τεύχους «En la montaña de Imittos», ελεύθερη μετάφραση του «Εκεί ψηλά στον Υμηττό» του Μάνου Χατζιδάκι. Το οπισθόφυλλο το γράφει ξεκάθαρα: ο εκδοτικός οίκος «Φεγγαρόφωτο» κυκλοφορεί κάθε εβδομάδα «το τραγούδι σου φτιαγμένο ιστορία»! Ανάμεσα στα τραγούδια που έγιναν ιστορίες, ήταν τίτλοι όπως το Chao-chao bambina, Mack the knife, Scoubidou αλλά και τα Γκρίζα ματάκια του Κώστα Γιαννίδη, το τραγούδι της Άντζελας Ζήλια και του Αλέκου Πάντα που έκανε πάταγο εκείνη την εποχή ανάμεσα στα κοριτσόπουλα της Βαρκελώνης, καθώς και δύο τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι: «Τα παιδιά του Πειραιά» (που δεν κατάφερα να εντοπίσω) και το «Εκεί ψηλά στον Υμηττό». Φυσικά σε κανένα τεύχος δεν αναγράφεται ο συνθέτης, αλλά μόνον οι στίχοι της ισπανικής βερσιόν και οι τραγουδιστές. Ανοίγοντας, στην αριστερή σελίδα βρίσκονται οι στίχοι του τραγουδιού αλλά και ο συγγραφέας της ιστορίας μαζί με το όνομα του illustrator. Στο κόμικ «Τα γκρίζα ματάκια» βασισμένο στο τραγούδι του Κώστα Γιαννίδη, αναγράφεται ο δημιουργός καθώς και η φράση «η μεγάλη δημιουργία της Άντζελας Ζήλια». Εδώ, ο Κωνσταντίνος έχει δικό του κατάστημα με ρολόγια στο εμπορικό κέντρο του Πειραιά. Είναι όμορφος, εργατικός αλλά πολύ ντροπαλός. Αυτό είναι το μόνο του πρόβλημα. Όλος ο κόσμος του είναι το μαγαζί του και η μοναδική του συντροφιά είναι το τικ-τακ των ρολογιών. Εκείνη τη λένε Έλενα και βγαίνει με τον όμορφο Νιάρχο (ναι, έτσι ακριβώς αναφέρεται το μικρό του όνομα!). Ο Κωνσταντίνος έχει βάλει στο μάτι την Ελένη, η οποία περνάει καθημερινά από το δρόμο και κάνει την καρδιά «του παλικαριού» να χτυπάει, τικ-τακ, τικ-τακ, σαν τα ρολόγια του. Μια μέρα στο λιμάνι οργανώνονται αγώνες ιστιοπλοΐας και τα παιδιά θα πείσουν τον Κωνσταντίνο να πάρει μέρος. Οι ομάδες είναι: πλούσιοι εναντίον φτωχών. Μαντέψτε σε ποια ομάδα ανήκει ο Κωνσταντίνος και σε ποια ο Νιάρχος. Η Έλενα θα βρεθεί ξαφνικά στο νερό, ο Κωνσταντίνος θα τη σώσει κι αυτή θα καταλάβει πως αυτός είναι ο άντρας της ζωής της κι όχι ο Νιάρχος που «τον ενδιαφέρουν μόνο τα καράβια του». Η Ελλάδα τότε πουλούσε ήλιο και θάλασσα, οι ταινίες της Αλίκης παρουσιάζονταν στα ισπανικά σινεμά μεταγλωττισμένες, η Νάνα Μούσχουρη κέρδιζε το πρώτο βραβείο στο Μεσογειακό Φεστιβάλ τραγουδιού της Βαρκελώνης με το «Ξύπνα αγάπη μου» του Γιαννίδη, ο Αλέκος Πάντας τραγουδούσε γεμίζοντας τις πλατείες και κυκλοφορούσε δίσκους με bonus track τραγούδια με τη Ρένα Βλαχοπούλου. Η Βαρκελώνη ήταν μοντέρνα, σικάτη και γιατί όχι... ως ένα βαθμό «φιλελληνίδα». Αυτοί ήταν οι ελληνικοί έρωτες που τους αγόραζες με μιάμιση πεσέτα. * Στην τελευταία σελίδα πάντα εμφανίζεται το απόκομμα «Πες μας ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι: Τίτλος τραγουδιού... Όνομα... διεύθυνση... Πόλη...». Πηγή (στην ιστοσελίδα μπορείτε να ακούσετε και κάποια από τα τραγούδια του άρθρου)