Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'γκάζι'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. VINTAGE TOYS 2019 Έκθεση – Bazaar παιχνιδιών μιας άλλης εποχής Το ραντεβού με τις αναμνήσεις της παιδικής μας ηλικίας στην Τεχνόπολη. 6η έκθεση VINTAGE TOYS για Τέταρτη φορά στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων. Από τις 12 έως τις 14 Απριλίου θα έχουμε τη μοναδική δυνατότητα να ξεναγηθούμε στα λημέρια της παιδικής μας ηλικίας μέσα από τη μεγαλύτερη συλλογή από παλαιά παιχνίδια, ρετρό κονσόλες, Arcade καμπίνες, φλίπερ, κατασκευές Lego, Playmobil, Subbuteo, κόμικς, επιτραπέζια, λούτρινα, τσίγκινα, αυτοκόλλητα, pedal cars, ποδήλατα καθώς και να κάνουμε τις αγορές μας από εξειδικευμένα καταστήματα που θα αναβιώσουν αυτή την εποχή που θα βρίσκεται για πάντα στην καρδιά μας. Ένας χώρος όπου θα φιλοξενήσει μικρούς και μεγάλους λάτρεις των vintage παιχνιδιών όπως επίσης και χώρος ειδικά διαμορφωμένος για τους μικρούς μας νοσταλγούς, ένας παιδότοπος μια άλλης εποχής θα φιλοξενήσει παρουσία γονέων τους μικρούς μας φίλους. Όσο για την μουσική... Στα decks ο Johnny Vavouras με βινύλια μιας άλλης εποχής. 12-13-14 Απριλίου 2019 Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων Κτίριο «Μηχανουργείο» Ώρες διεξαγωγής : 11:00 - 23:00 Είσοδος: 5€ για όλο το 3ήμερο Cosplayers και παιδιά έως 6 ετών δωρεάν Αυτόματη συμμετοχή σε κλήρωση με το εισιτήριο. Πρόσβαση: Μετρό: Σταθμός «Κεραμεικός» Τρόλεï: No. 21 (από Ομόνοια), Στάση «Φωταέριο» Λεωφορεία: 049, 815, 838, 914, Β18, Γ18, Στάση «Φωταέριο» Η εκδήλωση στο facebook.
  2. Η τοιχογραφία του εικαστικού καλλιτέχνη ΙΝΟ Tο Παλιό Αμαξοστάσιο του ΟΣΥ στο Γκάζι φιλοξενεί τη μεγαλειώδη έκθεση Leonardo Da Vinci – 500 Years of Genius. Αυτή την περίοδο στον εξωτερικό τοίχο του Παλιού Αμαξοστασίου επί της οδού Πειραιώς ολοκληρώθηκε από τον εικαστικό καλλιτέχνη ΙΝΟ, μια τοιχογραφία μήκους 90 μέτρων με πηγή έμπνευσης τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι ύστερα από ανάθεση της Λάβρυς. Ο Βιτρούβιος Άνθρωπος, τα μοναδικά μυστηριώδη μάτια της Μόνα Λίζα, ο Μυστικός Δείπνος, η αυτοπροσωπογραφία του Λεονάρντο, απεικονίζονται ζωγραφικά με την ιδιαίτερη γραφή του ΙΝΟ ο οποίος υπογράφει πολλά εμβληματικά έργα στην πόλη της Αθήνας. Χρησιμοποιώντας μια συγκεκριμένη χρωματική παλέτα σε όλα του τα έργα και η οποία αποτελείται από άσπρο, μαύρο, κλίμακα του γκρι και γαλάζιο, απεικονίζει τα θέματά του με την τεχνική της αφαίρεσης, έτσι που η θέασή τους να λειτουργεί ευκρινέστερα από απόσταση. Χρησιμοποιεί επίσης τα «κοψίματα», όπως τα ονομάζει, τις τομές δηλαδή στις σχεδιαστικές φόρμες. Ο Βιτρούβιος Άνθρωπος, τα μοναδικά μυστηριώδη μάτια της Μόνα Λίζα, ο Μυστικός Δείπνος, η αυτοπροσωπογραφία του Λεονάρντο, απεικονίζονται ζωγραφικά σε τοίχο στο Γκάζι με την ιδιαίτερη γραφή του ΙΝΟ Με την ολοκλήρωση της τοιχογραφίας, η Αθήνα αποκτά ένα έργο σύγχρονης τέχνης, με έντονο συμβολισμό και θέμα τη μεγαλύτερη διάνοια όλων των εποχών. Ο ΙΝΟ δημιουργώντας αυτή την τοιχογραφία, στην οποία για πρώτη φορά χρησιμοποιεί τόσες πληροφορίες, ιστορικές και άλλες, για ένα έργο παραστατικής ζωγραφικής, συνδέει τη ζωή και το έργο του επιστήμονα, μηχανικού, εφευρέτη και καλλιτέχνη, με τη σύγχρονη καθημερινότητα της πρωτεύουσας. Ένα γκράφιτι που συνδέει τη ζωή και το έργο του επιστήμονα, μηχανικού, εφευρέτη και καλλιτέχνη, με τη σύγχρονη καθημερινότητα της πρωτεύουσας. Η τοιχογραφία έρχεται να ενισχύσει τη μοναδική εμπειρία «επαφής» με τη ζωή και το έργο του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, την οποία χαρίζει η έκθεση αυτή σε μικρούς και μεγάλους. Μια τοιχογραφία μήκους 90 μέτρων με πηγή έμπνευσης τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι ΠΗΓΗ
  3. Τα κόμικς επικοινωνούν με όλες τις τέχνες, δανείζονται στοιχεία από αυτές και δανείζουν επίσης. Το Φεστιβάλ Κόμικς της Βαβέλ επιχείρησε να προάγει αυτή τη συνομιλία μεταξύ των τεχνών τοποθετώντας τα κόμικς στο επίκεντρο. Το πέτυχε για 14 φορές. Διεκόπη απότομα το 2012. Όλοι εύχονται μια μέρα, κάποιον Σεπτέμβρη όπως πάντα, να επιστρέψει. Τέτοιες μέρες, συνήθως τέλη Σεπτέμβρη, μέχρι πριν από λίγα χρόνια οι φίλοι των κόμικς («και όχι μόνο» για να θυμηθούμε το πολυφορεμένο μότο που εισήγαγε η Βαβέλ) περίμεναν με ανυπομονησία το ετήσιο Φεστιβάλ Κόμικς. Ήταν το πρώτο φεστιβάλ κόμικς τέτοιου μεγέθους και τέτοιας διάρκειας που πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα. Ξεκίνησε το 1996 με τον υπέροχο τίτλο «Τα Γήινα και Φλογερά Χρώματα της Μεσογείου» και καλεσμένους ορισμένους από τους κορυφαίους Ευρωπαίους δημιουργούς: Francesco Tulio Altan, Daniele Brolli, Max Cabanes, Pablo Echaurren, Édika, Vittorio Giardino, Jacques de Loustal, Frank Margerin, Lorenzo Mattotti, Miguelanxo Prado, Philippe Vuillemin. Οι Έλληνες που συμμετείχαν ήταν ή φτασμένοι δημιουργοί ή καλλιτέχνες που μεγαλούργησαν τα επόμενα χρόνια: Διαμαντής Αϊδίνης, Αρκάς, Σπύρος Βερύκιος, Σπύρος Δερβενιώτης, Γιάννης Ιωάννου, Λέανδρος Κοκκόρης, Νίκος Κούρτης, Γιώργος Μπότσος, Δημήτρης Παπαϊωάννου, Φώτης Πεχλιβανίδης, Στάθης, Γιώργος Τραγάκης και οι πρόσφατα χαμένοι Γιάννης Καλαϊτζής και Χρήστος Δημητρίου. Εκείνη τη χρονιά συμπληρώνονταν 15 χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία του περιοδικού Βαβέλ που συνέβαλε τα μέγιστα στη δημοσιοποίηση και τη διάδοση των κόμικς για ενήλικους στην Ελλάδα και γιορτάζονταν, επίσης σε ολόκληρο τον κόσμο τα «100 χρόνια των Κόμικς» με θεωρούμενη αφετηρία της ένατης τέχνης τη δημιουργία του εμβληματικού «Yellow Kid» από τον Richard Outcault το 1896 στις ΗΠΑ. Τον κατάλογο του φεστιβάλ προλόγιζε ο τότε δήμαρχος Αθηναίων, Δημήτρης Αβραμόπουλος, ενώ ο Γιώργος Σιούνας εκ μέρους των διοργανωτών έγραφε: «Πάνω απ’ όλα, όμως είναι η γιορτή, το πανηγύρι, το καρναβάλι. Ας αρχίσουν οι χοροί κι ας τους σύρουν οι δημιουργοί κι όσοι μας βοήθησαν σ’ αυτή τη δύσκολη προσπάθεια. Γιατί τα κόμικς είναι συμμετοχή και επαφή, είναι επικοινωνία και γλέντι. Καλώς ήρθατε στο μεγάλο γλέντι των κόμικς!» Από τότε οι άνθρωποι της Βαβέλ, η Νίκη Τζούδα, ο Γιώργος Σιούνας, η Εύη Τζούδα, η Βιβή Φωτοπούλου, η Παυλίνα Καλλίδου και οι φίλοι και συνεργάτες τους είχαν σκοπό να μετατρέπουν κάθε χρόνο, για λίγες αλλά γεμάτες ημέρες, το κέντρο της Αθήνας σε επίκεντρο των τεχνών με τα κόμικς να έχουν την πρώτη θέση, αλλά να μην είναι ποτέ μόνα τους. Γι’ αυτό και αντιμετώπιζαν το φεστιβάλ ως γιορτή. Ούτε ως ακαδημαϊκό συνέδριο, ούτε ως αποστειρωμένη έκθεση σε white cubes, ούτε ως μια συνάντηση των φανατικών των κόμικς και μόνο αυτών. Διαμόρφωναν το πρόγραμμα του φεστιβάλ που κάθε χρόνο μεγάλωνε με εκθέσεις, συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις, κινηματογραφικές ταινίες, κινούμενα σχέδια, κουκλοθέατρο, performances, εικαστικές δράσεις, workshops, ομιλίες, βιβλιοπαρουσιάσεις κ.α. Πολλοί τους κατηγόρησαν γιατί, λέει, δεν έκαναν ένα αμιγές φεστιβάλ κόμικς αλλά ένα πολυσυλλεκτικό πανηγύρι. Μα αυτός ήταν ο στόχος τους. Και τον πέτυχαν προσελκύοντας δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο. Και πάντα με ελεύθερη είσοδο (με εξαίρεση την τελευταία χρονιά που υπήρχε ένα συμβολικό αντίτιμο εισόδου λόγω αυξημένων εξόδων ελέω κρίσης). Όλα αυτά τα χρόνια παρευρέθηκαν στο φεστιβάλ ως καλεσμένοι, παρουσιάζοντας έργα τους και συνομιλώντας με το κοινό κορυφαίοι δημιουργοί κόμικς από ολόκληρο τον κόσμο: ο μετρ της επιστημονικής φαντασίας Moebius, ο Gilbert Shelton, δημιουργός των «Freak Brothers» και εκ των θεμελιωτών των underground κόμικς, ο πατέρας της «Μαφάλντα», Quino, ο εναλλακτικός Kaz, ο καταγραφέας του γιουγκοσλαβικού πολέμου Aleksandar Zograf, ο δημιουργός του «Luther Arkwright», Bryan Talbot, ο Jeff Smith με το «Bone», oι σκοτεινοί Max Andersson και Thomas Ott, ο Peter Kuper και ο Seth Tobocman με τα αντιπολεμικά κόμικς τους, ο Jordi Bernet, σχεδιαστής του «Torpedo», ο Liberatore του «RanXerox», ο Ralf König με το αυτοσαρκαστικό χιούμορ, η Marjane Satrapi με το αυτοβιογραφικό «Persepolis», ο José Muñoz, εκφραστής του σύγχρονου μετανουάρ, ο Brent Anderson που έδωσε μορφή στο «Astro City» του Kurt Busiek και αμέτρητοι ακόμα που έδωσαν το «παρών» στο Γκάζι (με εξαίρεση το 2002 που το φεστιβάλ πραγματοποιήθηκε στο Άλσος Στρατού στου Γουδή και το 2012 που έλαβε χώρα στη Διπλάρειο Σχολή). Κοντά σε αυτούς εξέθεσαν έργα τους και παρουσίασαν τις δουλειές τους δεκάδες Έλληνες δημιουργοί, αλλά και πολλές δημιουργικές ομάδες απ’ όλο τον κόσμο όπως η L’ Association, η Ultrapop, το Stripburger κ.α. Στη μνήμη όλων, όσοι επισκέπτονταν τακτικά το φεστιβάλ, δεν μπορεί φυσικά να μην έχει μείνει χαραγμένη η «κατάρα» των ημερών του Σεπτεμβρίου. Σχεδόν κάθε χρόνο, λίγο πριν ή κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ κάτι φοβερό γινόταν: ο μεγάλος σεισμός της Αθήνας το 1999, τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου το 2001, ημέρα έναρξης του 6ου φεστιβάλ, καταρρακτώδεις βροχές σχεδόν κάθε χρόνο, διακοπές ρεύματος, όλα τα δεινά μαζί. Αλλά οι άνθρωποι του φεστιβάλ δεν πτοήθηκαν ποτέ. Παρά τις οικονομικές δυσκολίες και τη στενότητα, που γινόταν ασφυκτική τα τελευταία χρόνια, το φεστιβάλ τα κατάφερε πολύ καλά. Έδειξε στην πράξη πώς μπορεί να διοργανωθεί ένα γεγονός τεράστιας κλίμακας με λίγα μέσα αλλά πολύ μεράκι και πολλή αγάπη από φίλους, γνωστούς και καλλιτέχνες. Έστρωσε, επίσης, τον δρόμο σε άλλα φεστιβάλ που ακολούθησαν και διαδέχτηκαν τη Βαβέλ, έστω και σε άλλο ύφος, με άλλους στόχους και, πιθανώς, με διαφορετική σύνθεση κοινού. Είναι αδιανόητο ότι σήμερα, ένα τόσο επιτυχημένο φεστιβάλ με ζωή 16 ετών δεν υπάρχει πια, πληρώνοντας, όπως τόσα και τόσα πολιτιστικά γεγονότα, το μάρμαρο της ελεεινής οικονομικής κατάστασης της χώρας. Ποτέ δεν είναι αργά, όμως, για μια νέα αρχή. Είναι βέβαιο ότι το κοινό, σαφώς πολυπληθέστερο από ότι το 1996, θα αγκαλιάσει και πάλι αυτή τη γιορτή και θα γίνει μέρος της όπως και τις 14 προηγούμενες φορές. Οι τίτλοι των 14 φεστιβάλ 1ο: Τα Γήινα και Φλογερά Χρώματα της Μεσογείου (1996) 2ο: Πόλεις (1997) 3ο: Από τη Σιωπή στην Έκρηξη – Ο Ήχος στα Κόμικς (1998) 4ο: Η Μνήμη του Μέλλοντος (1999) 5ο: Χα! (2000) 6ο: Φυγή (2001) 7ο: Το Άλλο Μισό του Ουρανού (2002) 8ο: Μακρινά Ταξίδια (2003) 9ο: System Terror (2004) 10ο: Αόρατοι (2005) 11ο: Όνειρο... Ίσως (2006) 12ο: Αστικοί Μύθοι (2007) 13ο: 13 (2009) 14ο: Αντοχή Υλικών (2012) Και το σχετικό link...
  4. Δεν ξέρω αν κάνω καλά που ανοίγω το θέμα αυτο μιας και πρόκειται για γραφιστικές δουλειές και όχι για σκιτσα,γελοιογραφίες κλπ Παρόλα αυτα ειναι μια πολυ ωραία έκθεση,με ενδιαφέρουσες δουλειές στην οποία συμμετέχει και ο "δικός μας" Tomek ωρες λειτουργίας της έκθεσης: 10.00-22.00
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.