Αναζήτηση στην Κοινότητα

Ο Carlos Trillo ήταν Αργεντίνος σεναριογράφος κόμικς, που έδρασε τόσο στην πατρίδα του, όσο και στην Ευρώπη. Βραβευμένος και πολυγραφότατος, είχε συνεργαστεί με μερικούς από τους σπουδαιότερους σχεδιαστές της λατινοαμερικάνικης σχολής, σε μια πληθώρα ειδών, από χιουμοριστικά στριπάκια έως νουάρ και ιστορικά άλμπουμ. Γεννημένος το 1943 στο Μπουένος Άιρες, ο Trillo ξεκίνησε την καριέρα του σε ηλικία 20 ετών, δουλεύοντας για το δημοφιλές χιουμοριστικό περιοδικό Patoruzú. Το 1975 συνεργάστηκε με τον Horacio Altuna για το El Loco Chavez, ένα επιτυχημένο στριπάκι, που δημοσιευόταν στην εφημερίδα Clarín για πολλά χρόνια. Λίγα χρόνια μετά, ήρθε η συνεργασία με τον Enrique Breccia, καρπός της οποίας ήταν το Alvar Mayor, ένας τίτλος που εμπνεόταν από την ιστορία της Νότιας Αμερικής. Η δεκαετία του 1980 ήταν εξαιρετικά παραγωγική για τον Trillo, καθώς έγραψε διάφορα αυτόνομα άλμπουμ (Light & Bold, El último recreo, Merdichesky κ.ά.), χωρίς να παραμελεί τις πολυάριθμες ιστορίες για περιοδικά και εφημερίδες που είχε αναλάβει. Το 1987 το El Negro Blanco, σε σχέδιο του Ernesto García Seijas, ήρθε να αντικαταστήσει το El Loco Chavez. Άλλο ένα επιτυχημένο στριπ, που δημοσιευόταν ως το 1994. Το 1992 δημιούργησε μαζί με τους Eduardo Maicas και Jordi Bernet την Clara de Noche, για λογαριασμό του ισπανικού περιοδικού El Jueves. Γνωστό στην Ελλάδα ως Φωτεινή της Νύχτας, αποτελεί ένα από τα πιο αγαπητά του κόμικς. Την ίδια χρονιά ξεκίνησε και το Cybersix, ένα sci-fi κόμικ, σε σχέδιο του συμπατριώτη του Carlos Meglia για το ιταλικό περιοδικό Skorpio. Αριθμώντας πάνω από 1300 σελίδες, το Cybersix μεταφέρθηκε δύο φορές στην τηλεόραση, πρώτα σε live-action σειρά κι έπειτα σε animation, αλλά καμία δεν είχε ιδιαίτερη ανταπόκριση. Άλλο ένα σημαντικό κόμικ του περιόδου αυτής είναι το μετα-αποκαλυπτικό Borderline, που εικονογράφησε ο Eduardo Risso. Το 1998 η συνεργασία του Trillo με τον Domingo Roberto Mandrafina οδήγησε στο La Grande Arnaque, για τον γαλλικό εκδοτικό οίκο Albin Michel. Το graphic novel αυτό, που χάρισε στον Trillo το Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου στο Διεθνές Φεστιβάλ της Ανγκουλέμ, θεωρείται ένα από τα σπουδαιότερα κόμικς του. Αργότερα, κυκλοφόρησε το L’Iguane, μια άτυπη συνέχεια. Τα ερχόμενα έτη ο Trillo συνεργάστηκε με διάφορους κομίστες, αν και η παραγωγή του μειώθηκε αισθητά. Ανάμεσα σε αυτά ξεχωρίζει το Cicca Dum Dum (2001), ένα ερωτικό κόμικ σε συνεργασία με τον Bernet, αλλά και το Boy Vampiro, σε σχέδιο του Risso, μια σειρά φαντασίας που ολοκληρώθηκε το 2005. Άξια αναφοράς είναι και τα δοκίμια του Trillo, με θέμα τα κόμικς και το χιούμορ. Τρία εξ αυτών κυκλοφόρησαν το 1969. Ένα τέταρτο, που μελετούσε την ιστορία των αργεντίνικων κόμικς, εκδόθηκε το 1980. Ο Carlos Trillo πέθανε το 2011, σε ηλικία 68 ετών, ενώ βρισκόταν σε διακοπές με τη σύζυγό του στο Λονδίνο. Πέρα από την Ανγκουλέμ, ο Trillo είχε βραβευτεί στα φεστιβάλ της Λούκκα και της Βαρκελώνης. Προς τιμήν του μάλιστα διοργανώθηκε το 2013 έκθεση στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Αργεντινής. Ευτυχώς για το ελληνικό κομιξόφιλο κοινό (και τον πολυαγαπημένο μας germanicus), έχουν κυκλοφορήσει στη χώρα μας αρκετά από τα κόμικς του Trillo, είτε αυτόνομα, είτε μέσα από σελίδες περιοδικών, κι έτσι απολαμβάνουμε τον σπουδαίο αυτό δημιουργό. Άλλα κόμικς του Trillo: CUSTER TALES OF TERROR