Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'Τώρα πια ξυπνάω με τον ήλιο'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Δύο ελληνικά κόμικς γίνονται ταινίες Η Αλκηστη Πουλοπούλου, η Δήμητρα Ματσούκα, ο Γιάννης Βασαρδάνης και η Nalyssa Green πρωταγωνιστούν στην κινηματογραφική μεταφορά δύο κόμικς. Δημιουργοί τους, η Αλέξια Οθωναίου και ο Παναγιώτης Πανταζής Δεν υπάρχουν πολύ σοβαροί λόγοι να αρχίσει κάποιος μια συζήτηση για δύο ελληνικά κόμικς που μεταφέρονται ή μεταφέρθηκαν πρόσφατα στον κινηματογράφο, με αντιστοιχίες σε μεγάλες παραγωγές, του Χόλιγουντ κυρίως. Σύμφωνοι, ταινίες όπως οι «Σούπερμαν» του Ρίτσαρντ Ντόνερ, «Μπάτμαν» του Τιμ Μπάρτον ή «Σκοτεινός Ιππότης» του Κρίστοφερ Νόλαν, η «Αστερίξ και Οβελίξ: επιχείρηση Κλεοπάτρα» του Αλέν Σαμπά ή ένα σωρό ακόμα (άντε και εκείνοι οι «300» του Ζακ Σνάιντερ) είναι τόσο δημοφιλείς, που για πολλούς δίνουν τον τόνο. Η Ελλάδα, όμως, που παρακολούθησε την πρώτη σχετική προσπάθεια το 2012 με το «Getting my penis back» (σε σκηνοθεσία Κώστα Γούναρη από το ομότιτλο κόμικ του Γιώργου Γούση) και τη δεύτερη το 2013 με τα «Χρονικά του Δρακοφοίνικα: Αδάμαστος» (του Θάνου Κερμίτση, που βασίστηκε στη δουλειά του Γιάννη Ρουμπούλια), είναι άλλη περίπτωση. Χωρίς συσκέψεις μανατζαραίων ή γραφήματα με τάσεις της αγοράς. Με άλλα μεγέθη, πιο ανθρώπινα. Στο παράδειγμα ας πούμε του Παναγιώτη Πανταζή, γνωστού και ως Pan-Pan, που το 2009 κυκλοφόρησε το «Τώρα πια ξυπνάω με τον ήλιο» (Giganto Books), η ιδέα για μια μικρού μήκους ταινία ήταν επίσης του Κώστα Γούναρη. Προσέγγισε τον κομίστα ο οποίος του ζήτησε να γράψει ο ίδιος το σενάριο, επειδή η ιστορία ήταν προσωπική και ήθελε να την έχει από κοντά. Τελικά το έγραψαν παρέα χωρίς συγκλονιστικές αλλαγές: και στο πανί ο πρωταγωνιστής, έπειτα από έναν επώδυνο χωρισμό οχυρώνεται στο σπίτι του για να προστατεύσει τον εγωισμό του, που τελικά γιγαντώνεται μέχρι η φούσκα του να σπάσει με την ανθρώπινη επαφή. «Δεν φοβήθηκα ότι κάποιο σημείο της αφήγησης ή της γενικότερης αίσθησης είναι αδύνατο να μεταφερθεί, γιατί ο Κώστας γνωρίζει τη δουλειά μου και την ατμόσφαιρά της» λέει ο Παναγιώτης, ο οποίος είναι και μουσικός: το κόμικ του συνοδευόταν και από ένα δικό του, συμπληρωματικό της ανάγνωσης σάουντρακ, που χρησιμοποιήθηκε στην ταινία, στους τίτλους αρχής. Τον χάρτινο ήρωα με το όνομα Jonsie, βέβαια, τον υποδύεται ο ηθοποιός Κώστας Βασαρδάνης. Η Αλέξια Οθωναίου έβγαλε την «Τσακισμένη αυγή» το 2012, από τη Jemma Press. Κάποια στιγμή ήρθε σε επαφή μαζί της ο σκηνοθέτης Βασίλης Χριστοφιλάκης και της είπε τη σκέψη του. Συζήτησαν τους όρους υλοποίησής της και αφού βρέθηκε κοινό έδαφος, αποφάσισαν να προχωρήσουν. Αυτό που την ενδιέφερε, ήταν οι χαρακτήρες και οι μεταξύ τους σχέσεις να παραμείνουν αυτούσιες. Εχουμε εξάλλου να κάνουμε με έναν bon viveur επιχειρηματία, ένα call girl, έναν βετεράνο εκτελεστή και μια νεαρή σερβιτόρα, των οποίων οι ζωές σε μια ανώνυμη μητρόπολη συνδέονται έπειτα από ένα ατύχημα. ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ. Η Αλέξια θέλησε να γράψει η ίδια το σενάριο, προσθαφαιρώντας μερικές σκηνές, ώστε να λειτουργεί εξίσου καλά. «Στον κινηματογράφο, βέβαια, το τελικό έργο είναι προϊόν σκληρής δουλειάς πολλών ανθρώπων» λέει και για αυτό, ξέροντας ότι κάποια κομμάτια της πλοκής δύσκολα θα «μεταφράζονταν», δούλεψε και εκείνη σκληρά για το επιθυμητό σεναριακό αποτέλεσμα. Το casting για τη διασκευή του δικού της κόμικ περιλαμβάνει τους Νίκο Ψαρρά, Nalyssa Green, Τάκη Μόσχο, Ιωάννα Τριανταφυλλίδου, Αλκηστη Πουλοπούλου, Δήμητρα Ματσούκα και Μάνο Βακούση. Το «Τώρα πια ξυπνάω με τον ήλιο» προβλήθηκε στις Νύχτες Πρεμιέρας και στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, ενώ στις 27 Οκτωβρίου θα προβληθεί στον κινηματογράφο Τριανόν. Η κινηματογραφική μεταφορά της «Τσακισμένης αυγής» θα είναι έτοιμη κάπου τον χειμώνα, με σκοπό να βγει την άνοιξη στις αίθουσες. Στις ίδιες, ενδεχομένως, που οι δύο δημιουργοί μπορεί να είδαν στο παρελθόν κάποιο από εκείνα τα χολιγουντιανά αντίστοιχα που λέγαμε. Εχουν, αλήθεια, κάποιο παράδειγμα μεταφοράς κόμικ που να έκανε καλά τη δουλειά του; Το «Ghost World» του Ντάνιελ Κλόους, λέει ο Παναγιώτης, σε σκηνοθεσία Τέρι Ζουίγκοφ, που «μπορεί να οδήγησε αλλού την ιστορία, αυτό όμως δεν είναι τόσο σημαντικό όσο η ατμόσφαιρα». Για την Αλέξια, αξιόλογα παραδείγματα είναι το «Sin City» του Φρανκ Μίλερ και το «Persepolis» της Μαριάν Σατραπί, όχι μόνο γιατί έμειναν πιστά στο σενάριο, αλλά και γιατί διατήρησαν την ατμόσφαιρα και το βάθος των κόμικς. Και ποια ταινία δεν τα κατάφερε; Το «Watchmen» του Ζακ Σνάιντερ, βρίσκει σύμφωνους και τους δύο. «Στο κόμικ, κάθε καρέ έχει δυο - τρία επίπεδα ανάγνωσης που, όπως έλεγε και ο συγγραφέας του Αλαν Μουρ, απαιτούν χρόνο από τον αναγνώστη» λέει ο Παναγιώτης. «Η ταινία το αγνόησε, ίσως όμως και να μην μπορούσε να κάνει αλλιώς». Τόσο διαφορετικά είναι δύο μέσα που αφηγούνται ιστορίες με τη βοήθεια εικόνας και λόγου; «Το κοινό αυτό στοιχείο είναι το προφανές» λέει ο Παναγιώτης και εξηγεί ότι τα κόμικς αφήνουν περισσότερο «χώρο» στον αναγνώστη, αφού η μαγεία τους συνίσταται στο αν τα καρέ δίνονται τόσο καλά ώστε εκείνος - παρατηρώντας τα όση ώρα επιθυμεί - να φτάσει στο ενδιάμεσό τους. Η Αλέξια προσυπογράφει: «Στο κόμικ ο αναγνώστης συμπληρώνει με τη φαντασία του την απόσταση μεταξύ των καρέ» λέει και δύσκολα διαφωνεί κανείς. Ενα ερώτημα πάντως είναι αν όλα αυτά, εφαρμοσμένα στην ελληνική εκδοχή μιας κινηματογραφικής μεταφοράς, δίνουν στην Οθωναίου και στον Πανταζή την αίσθηση ακόμα μιας ώθησης προς τα εμπρός της εγχώριας ένατης τέχνης. Για την πρώτη, η δουλειά της οποίας συγκεντρώνεται στο www.alexiaothonaiou.com, «προσπάθειες όπως οι δικές μας ή όπως εκείνη του Γιάννη Ρουμπούλια είναι από τις πρώτες. Θα χρειαστεί επομένως να περάσουν λίγα χρόνια για να ψηλαφίσουμε την επιρροή τους». Για τον δεύτερο, για τον οποίο μπορεί κανείς να μάθει περισσότερα στο postnoise.com, «ό,τι στρέφει το φως στα κόμικς με καλό τρόπο, καλό είναι». ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ πηγή: ΤΑ ΝΕΑ [15/10/2014] + Η «Τσακισμένη Αυγή» από το χαρτί στο σινεμά.[Παπανικολάου Νατάσα, Εθνος, 9/8/2014]
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.