Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'Μαύρο Πρόβατο'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Οι δεκαετίες του ’80 και του ’90 ήταν οι χρυσές εποχές για την ελληνική γελοιογραφία, τουλάχιστον εκδοτικά. Τότε, κάθε χρόνο, κυκλοφορούσαν συγκεντρωτικές εκδόσεις με το σύνολο των γελοιογραφιών των σημαντικότερων δημιουργών, αποτελώντας ουσιαστικά μια άτυπη, έστω, οιονεί αναδρομή στη χρονιά που έφευγε. Και μόνο το ξεφύλλισμα μιας τέτοιας συλλογής θύμιζε με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο τα σημαντικότερα γεγονότα της χρονιάς καταγεγραμμένα με το χιούμορ των γελοιογράφων. Σε μια από αυτές τις εκδόσεις, πρωταγωνιστής ήταν ένας Μητσοτάκης. Όχι ο τωρινός αλλά ο μπαμπάς του. Στο «Μαύρο Πρόβατο» (εκδ. Καστανιώτη, 1992) του αείμνηστου, κορυφαίου γελοιογράφου και δημιουργού κόμικς Γιάννη Ιωάννου, ο τίτλος του βιβλίου χαρακτηρίζει τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Ύστερα από μια σχεδόν ολόκληρη δεκαετία (1981-1989) με πρωταγωνιστή τον Ανδρέα Παπανδρέου στον «Τρίτο Δρόμο», ο Ιωάννου, για όσο διάστημα διήρκεσε η πρωθυπουργία Μητσοτάκη, «αναγκάστηκε» να χρίσει αυτόν ως κεντρικό πρόσωπο των ιστοριών του και να σατιρίσει την αλήστου μνήμης ηγεσία του, την ανάλγητη κοινωνική πολιτική του, τα εθνικιστικά παραληρήματα, το γκρέμισμα του ΕΣΥ, τους (αντι)περιβαλλοντικούς νόμους, τις σχέσεις του με την Εκκλησία κ.ά. Στην τελευταία ιστορία αυτής της συλλογής, αλλά δυστυχώς όχι προφητική, συμπρωταγωνιστής του μπαμπά Μητσοτάκη είναι ο γιος του. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ακριβώς τότε επί πρωθυπουργίας του πατρός του, υπηρέτησε τη στρατιωτική θητεία του στην Πολεμική Αεροπορία. Σύμφωνα με το σενάριο του Ιωάννου, ο μπαμπάς Μητσοτάκης εκτός από πρωθυπουργός, δουλεύει κρυφά και ως ταξιτζής για να συμπληρώνει τον μισθό του, και συμπτωματικά παίρνει κούρσα τον γιο του που μόλις έχει απολυθεί από τον στρατό. Έπειτα από μια απολαυστική συζήτηση μεταξύ τους γύρω από την τρομοκρατία, ο μπαμπάς Μητσοτάκης καρφώνει τον εσωκομματικό αντίπαλό του Μιλτιάδη Έβερτ στην αστυνομία ως κλέφτη, και για τις υπηρεσίες του παίρνει από την Ασφάλεια 500 εκατομμύρια δραχμές. Ο Κυριάκος τον ρωτά: «Καλά, αφού βγάζεις τόσα από το ταξί τι το θες το πρωθυπουργιλίκι;». Ο πρωθυπουργός απαντά: «Ε… Έχω κι εγώ τα οράματά μου, τις ιδέες μου. Εσύ Κυριάκο, με τι θα ασχοληθείς τώρα που απολύθηκες;». Και ο Κυριάκος απογοητευμένος του εκμυστηρεύεται: «Λέω να επιστρέψω στον στρατό. Τουλάχιστον εκεί απλώς δεν υπάρχει λογική». Δυστυχώς δεν το έκανε. Και ακολούθησε τα χνάρια του πατέρα του. Και το σχετικό link...
  2. Τις τελευταίες ημέρες γράφτηκαν πολλά για τη ζωή και την πολιτική διαδρομή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ενώ δεν έλειψαν και οι κλασικές «αγιογραφίες». Οι γελοιογράφοι όμως θα τον θυμούνται πάντα με νοσταλγία. Του χρωστάνε πολλά, καθώς τους πρόσφερε πάντα άφθονη πρώτη ύλη για πολιτική σάτιρα. Ιδιαίτερα τη δεκαετία του ’90, κατά τη σύντομη περίοδο της πρωθυπουργίας του. Ένα από τα πολλά σκίτσα του Γιάννη Ιωάννου κατά την περίοδο της πρωθυπουργίας του «Μαύρου Πρόβατου» Λένε πως ο αποθανών δεδικαίωται. Στην περίπτωση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη το βλέπω κομματάκι δύσκολο.Ο ίδιος δεν μασούσε ποτέ τα λόγια του και ένα από τα ελάχιστα προτερήματά του ήταν η ευθύτητά του. Την ίδια ευθύτητα όμως, ευτυχώς, είχαν και οι πολιτικοί γελοιογράφοι απέναντί του. Δεν του χαρίστηκαν ποτέ και όταν χρειάστηκε, του επιτέθηκαν σκληρά. Οι πολιτικές αποφάσεις του, ενταγμένες στο πλαίσιο ενός ασυγκράτητου αριβισμού, το βαρίδι της αποστασίας που δεν το ξεφορτώθηκε ποτέ, η δολοφονία Τεμπονέρα επί της πρωθυπουργίας του, η υπόθεση Μαυρίκη και οι τηλεφωνικές υποκλοπές των πολιτικών αντιπάλων του, οι ιδιωτικοποιήσεις που ονειρευόταν και οι λίγες που εφάρμοσε όπως αυτή στην ΕΑΣ, το κράμα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής με τις χειρότερες παραδόσεις της Ακροδεξιάς, οι απόγονοί του και η οικογενειοκρατία που υπηρέτησε (Ντόρα Μπακογιάννη, Κυριάκος Μητσοτάκης, Κώστας Μπακογιάννης κ.ά.), η πολυπληθής αυλή του, οι μηχανορραφίες και τα σκοτεινά του σχέδια και τόσα άλλα σε συνδυασμό με το ξεχωριστό του παρουσιαστικό, το σαρκαστικό του χαμόγελο, το ύψος του, το τικ του, η εκφορά του λόγου του, η φημολογούμενη γκαντεμιά του, η μακροζωία του κ.λπ. τον καθιέρωσαν ως έναν από τους αγαπημένους πολιτικούς. Των γελοιογράφων και των επαγγελματιών του χιούμορ. Ο Γιάννης Καλαϊτζής τιμά με τον τρόπο του τον Κων. Μητσοτάκη Η «χρυσή εποχή» του ήταν όταν ανέλαβε την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Αργά και μεθοδικά προετοίμαζε την πολυπόθητη πρωθυπουργία του. Το σκάνδαλο Κοσκωτά και μια σειρά άλλων μικρότερων σκανδάλων οδήγησε στο αποκαλούμενο βρόμικο ’89, στην αλήστου μνήμης κυβέρνηση Τζαννετάκη, στην παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου και πρωτοκλασάτων στελεχών του παραπαίοντος ΠΑΣΟΚ στο Ειδικό Δικαστήριο, στην οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα και εν τέλει στη νίκη της Νέας Δημοκρατίας. Ο Κρητικός πολιτικός ήταν πια πρωθυπουργός. Τα σκίτσα του δεξιοτέχνη στις προσωπογραφίες πολιτικών, Βαγγέλη Παυλίδη, ήταν απολύτως αντιπροσωπευτικά: ο Κων. Μητσοτάκης με μια απόχη κυνηγά την πεταλούδα της πρωθυπουργίας και λίγο αργότερα κοιτά με το τηλεσκόπιο την ουτοπική αυτοδυναμία. Πολιτικός του μέντορας δεν ήταν άλλος από τη Μάργκαρετ Θάτσερ. Αριστερά: «Νέες Ιδέες» του Γιάννη Ιωάννου. Δεξιά: Πάνω απ' όλα η οικογένεια στο εξώφυλλο του Ανδρέα Πετρουλάκη. Ήταν η εποχή που ένας εκ των κορυφαίων Ελλήνων γελοιογράφων και δημιουργών κόμικς, ο Γιάννης Ιωάννου, είχε ολοκληρώσει τη σειρά «Ο Τρίτος Δρόμος», μια εμβληματική και τολμηρή σειρά που διήρκεσε σχεδόν οχτώ χρόνια με πρωταγωνιστή τον Ανδρέα Παπανδρέου. Το ΠΑΣΟΚ (φαινόταν πως θα) ήταν πια παρελθόν και το φθαρμένο, παλιό πολιτικό σύστημα θα κατέρρεε τάχιστα. Ο Ιωάννου εγκαινίασε τη σειρά με τον ειρωνικό τίτλο «Νέες Ιδέες» και συμπρωταγωνιστές τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Χαρίλαο Φλωράκη και φυσικά τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Στο εξώφυλλο του άλμπουμ με τα έργα αυτής της περιόδου οι τέσσερις δεινόσαυροι της πολιτικής εμφανίζονται σκυθρωποί και με κουβερτούλες στα πόδια στην είσοδο του Οίκου Ευγηρίας «Οι Νέες Ιδέες». Ο Μητσοτάκης του Ιωάννου φέρει πάντα το γνωστό πέταγμα του ώμου με την εύγλωττη ονοματοποιία «τικ» ακόμα και όταν στις προγραμματικές δηλώσεις του στη Βουλή ομολογεί ότι το μόνο πρόγραμμά του είναι πώς θα πάρει τα λεφτά των φορολογούμενων, ενώ με τον διαχρονικό κυνισμό του παρουσιάζει τον νέο εκλογικό νόμο του υπό τη μορφή των κλασικών τραμπούκων της Δεξιάς, των Κένταυρων και των Ρέιντζερς που τότε «μεγαλουργούσαν». Το επόμενο βιβλίο του Ιωάννου όμως ήταν αποκλειστικά αφιερωμένο στον τότε πρωθυπουργό. Υπό τον τίτλο «Το Μαύρο Πρόβατο», ο Μητσοτάκης κατάφερε να γίνει και αυτός, έστω και για μικρό χρονικό διάστημα, ένας σταρ των κόμικς όπως ο αιώνιος εχθρός του Ανδρέας Παπανδρέου. Αριστερά: Ο Στάθης επιλέγει σεξπιρικούς ρόλους για τον Ευάγγελο Αβέρωφ και τον Μητσοτάκη. Δεξιά: Ο Μητσοτάκης βλέπει την αυτοδυναμία με τα κιάλια δια χειρός Βαγγέλη Παυλίδη. Την ίδια εποχή ο Ανδρέας Πετρουλάκης κυκλοφόρησε τρία ολόκληρα βιβλία με τον Μητσοτάκη στο εξώφυλλο και κεντρικό πρόσωπο στην πλειονότητα των γελοιογραφιών του, μεταμορφωμένο άλλοτε σε καουμπόη, άλλοτε σε χούλιγκαν, άλλοτε σε τροχονόμο και άλλοτε σε χασάπη. Σε πολλούς ρόλους τον είχε σχεδιάσει και ο Στάθης από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, τότε που εποφθαλμιούσε την αρχηγία της Ν.Δ. επί προεδρίας του Ευάγγελου Αβέρωφ. Ο Μητσοτάκης του Στάθη έφτασε να γίνει μέχρι και ομιλούσα –α λα Άμλετ– κομμένη κεφαλή που όπως πάντα χαμογελάει αναίτια, ακόμα και όταν είναι αλυσοδεμένος εθελοντικά και δουλικά στην ΕΟΚ. Αυτό το αταίριαστο γέλιο, που έχει «δανείσει» και στην κόρη του, ήταν και το σήμα κατατεθέν του. Γιατί όταν γελούσε ακόμα και κατά την πιο δυσάρεστη δήλωση ή ανακοίνωση, σου δημιουργούσε την εντύπωση ότι ή είναι χαιρέκακος και εκδικητικός ή πάσχει από αδυναμία αντίληψης της πραγματικότητας. Αντίστοιχη αδυναμία με αυτήν είχε και στο να καταλάβει ότι οι πολιτικές μέρες του ήταν μετρημένες πριν από την ολοκλήρωση της πρωθυπουργίας του, όπως εύστοχα επισημαίνει η γελοιογραφία του Γιάννη Καλαϊτζή με τον Μητσοτάκη να βουτά ολόκληρος μέσα στη «γαβάθα». Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια αποσύρθηκε και έδινε μόνο, αραιά και πού, συνεντεύξεις και χρησμούς. Τα λιγοστά σκίτσα που παρουσιάζουμε -από τα αμέτρητα που τον περιέλαβαν τα τελευταία πενήντα χρόνια- ας γίνουν αφορμή για να θυμηθούμε. Ποιος ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης; Ποιος είναι ο γιος του; Ποιος θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός; Και πόσο «ικανός» θα αποδειχτεί να κρατά σε εγρήγορση τα γελοιογραφικά αντανακλαστικά; Και το σχετικό link...
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.