Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'Καραγάτσης'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Δεν ήταν και πολύ συνηθισμένη η μεταφορά κειμένων της νεοελληνικής λογοτεχνίας σε κόμικς. Μέχρι που ανέλαβαν δράση οι Δημήτρης Βανέλλης (σενάρια) και Θανάσης Πέτρου (σχέδια). Μετά το «Παραρλάμα» του Δημοσθένη Βουτυρά και το «Γιούσουρι», βασισμένο σε διηγήματα των Καβάφη, Καρυωτάκη, Παπαδιαμάντη κ.ά., οι δύο καλλιτέχνες επιστρέφουν με το «Η Μεγάλη Βδομάδα του Πρεζάκη», του Μ. Καραγάτση (εκδ. Τόπος). Ο Θανάσης Πέτρου μάς εξηγεί τα πώς και τα γιατί. O «Μυστικός Δείπνος» των απόκληρων, με τον Πρεζάκη ανάμεσά τους, θα έχει άσχημη κατάληξη. Και έτσι ξεκινά η Μεγάλη Εβδομάδα των παθών του. • Μετά τη μεταφορά σε κόμικς των έργων του Δημοσθένη Βουτυρά, του Καβάφη, του Καρυωτάκη, του Παπαδιαμάντη, ακολουθεί τώρα ο Μ. Καραγάτσης. Πώς έγινε η επιλογή αυτή; Και μάλιστα για ένα από τα λιγότερο γνωστά διηγήματά του; Το καλοκαίρι του 2014, συζητούσαμε με τον Δημήτρη Βανέλλη και τους υπεύθυνους των εκδόσεων Τόπος για τη δεύτερη έκδοση από το «Γιούσουρι», το οποίο ήταν εξαντλημένο, και για το ενδεχόμενο να συνεχίσουμε με ένα τρίτο άλμπουμ στην ίδια σειρά με διασκευές λογοτεχνικών κειμένων σε κόμικς. Συμφωνήσαμε ότι όλους μάς ενδιέφερε μια τρίτη προσπάθεια. Ο Βανέλλης μού πρότεινε κάποια κείμενα και ανάμεσά τους ήταν «Η Μεγάλη Βδομάδα του Πρεζάκη» του Μ. Καραγάτση, το διάβασα, μου άρεσε. Το προτείναμε στους εκδότες, στους οποίους επίσης άρεσε και ξεκινήσαμε να δουλεύουμε. Βασική προϋπόθεση για την επιλογή μας ήταν το κείμενο να είναι κατάλληλο ώστε να διασκευαστεί σε κόμικς και νομίζω ότι το διήγημα του Καραγάτση ήταν απολύτως ταιριαστό. Για να έλθει η λύτρωση και η «απελευθέρωση» του Πρεζάκη προηγήθηκε το ταξίδι του στον Παράδεισο και στην Κόλαση. Και η απόρριψή του από παντού. • Στα προηγούμενα έργα σας με τον Δ. Βανέλλη προτιμούσατε ολιγοσέλιδες ιστορίες με πιο συμπυκνωμένη αφήγηση. Τώρα ξετυλίγετε την ιστορία σε 64 σελίδες. Γιατί αυτή η «αλλαγή»; Στο «Παραρλάμα» κάναμε πολλά διηγήματα ενός συγγραφέα, στο «Γιούσουρι» είχαμε πολλούς συγγραφείς με ένα διήγημα, ο συνδυασμός που μας έλειπε ήταν ένα διήγημα και ένας συγγραφέας. Για να απαντήσω πιο σοβαρά, το να διαχειριστείς μια αφήγηση που εκτείνεται πέρα από τις 15-20 σελίδες είναι μια πολύ ωραία πρόκληση. Πρέπει να ψάξεις αρκετά τον ρυθμό της αφήγησης, τη σχεδιαστική ομοιογένεια, την ατμόσφαιρα που καλείσαι να δημιουργήσεις. Επιπλέον έχουμε κατά νου να χτυπήσουμε κάποιες πόρτες στο εξωτερικό, οπότε είναι πιο εύκολο να έχεις θετική ανταπόκριση με μια ενιαία ιστορία, παρά με μια συλλογή από ολιγοσέλιδα κόμικς, κάτι που δεν συνηθίζεται εκδοτικά στην Ευρώπη. • Δεν φοβηθήκατε μήπως κατηγορηθείτε για ασέβεια και προσβολή προς τα θεία, ιδιαίτερα με την κυκλοφορία του βιβλίου τη Μεγάλη Εβδομάδα; Όχι, τι και ποιον να φοβηθούμε; Πρόκειται για μια σάτιρα. Ενδεχομένως, κάποιοι να ενοχληθούν, αλλά υπάρχει άραγε μη ενοχλητική σάτιρα; Εάν δεν ενοχληθεί κανένας, μάλλον πρόκειται για σαπουνόπερα και όχι για σάτιρα. • Ο Πρεζάκης είναι ένας «δε-χωράω-πουθενά» τύπος, γι' αυτό γίνεται συμπαθής και παραμένει ανθρώπινος. Πώς προσέγγισες τη σχεδιαστική του απόδοση; Ο Πρεζάκης του Καραγάτση μού έγινε ιδιαίτερα συμπαθής διαβάζοντας το διήγημα. Ναι, είναι ένας χαρακτήρας που έχει απογοητευτεί, που έχει παραστρατήσει και βουλιάζει μέσα στον κοινωνικό του περίγυρο, αλλά ακόμα κι όταν προσπαθεί να κλέψει δεν γίνεται ένας άνθρωπος που κυριαρχείται από κακία, δεν το κάνει από ιδιοτέλεια, θέλει να ικανοποιήσει την παρέα του. Επομένως και σχεδιαστικά ήθελα να στήσω έναν ήρωα που ναι μεν είναι ταλαιπωρημένος αλλά, παρά τις ανομίες του, δεν γίνεται αποκρουστικός. • Τελικά πόσο δύσκολο είναι να εικονοποιείς ένα λογοτεχνικό κείμενο; Επιζητείς την ιστορική ακρίβεια (ρούχα εποχής, τοποθεσίες κ.λπ.) ή είναι πιο ελεύθερη η μεταφορά; Σε κάθε περίπτωση, πριν ξεκινήσω το σχέδιο, υπάρχει μια μεγάλη φάση αναζήτησης τεκμηρίων, φωτογραφιών, εικόνων. Ο «Πρεζάκης» διαδραματίζεται στον Πειραιά. Είναι μια πόλη που δεν την ξέρω, δεν ξέρω τη χωροταξία της, δεν έχω ζήσει εκεί. Επιπλέον η αφήγηση είναι τοποθετημένη αρκετές δεκαετίες πίσω, οπότε έπρεπε με κάποιο τρόπο να βρω σχετικό υλικό, όχι τόσο για την τοπογραφική ακρίβεια, αλλά για να δημιουργήσω μια αληθοφανή ατμόσφαιρα. Δεν ξέρω αν έχω κάνει μεγάλες αστοχίες, άλλωστε κάποια τοπωνύμια ουσιαστικά ήταν αδύνατον να τα πιστοποιήσω με φωτογραφικό υλικό της εποχής. Για παράδειγμα, δεν βρήκα τίποτε για τη γέφυρα όπου ήταν ο φόρος στο Μοσχάτο, πέρα από κάποιες περιγραφές, οπότε αναγκαστικά αυτοσχεδίασα. • Στα έργα σου συχνά συνεργάζεσαι με άλλους σεναριογράφους και κυρίως με τον Δημήτρη Βανέλλη. Λειτουργείς καλύτερα όταν σχεδιάζεις τα σενάρια άλλων δημιουργών. Ναι, προτιμώ να σχεδιάζω με σενάρια άλλων. Τα σενάρια που έχω ξεκινήσει μόνος μου τα τελευταία χρόνια είναι πολύ μεγάλα και θέλουν πολλούς μήνες αφιέρωσης και δουλειάς, οπότε, προς το παρόν, τα έχω στο ψυγείο. Προτιμώ την έκπληξη που θα μου προσφέρει η ανάγνωση ενός έτοιμου σεναρίου, το οποίο θα με βάλει στο δικό του σύμπαν. Με τον Βανέλλη έχουμε μια ιδιαίτερη σχέση, επόμενο είναι. Έχουμε φτιάξει πάνω-κάτω 300 σελίδες κόμικς παρέα. Έχουμε βρει το δικό μας modus operandi. Στο σενάριο τον πρώτο λόγο τον έχει φυσικά αυτός, χωρίς όμως κάτι τέτοιο να σημαίνει ότι και εγώ δεν εκφράζω την άποψή μου. Το ίδιο ισχύει αντίστοιχα και για το σχέδιο. Εγώ σχεδιάζω, βλέπουμε τις σελίδες και τις συζητάμε. Πρόκειται για μια διαδικασία αλληλεπίδρασης και επικοινωνίας. Στην περίπτωση του «Πρεζάκη», ο Βανέλλης έκανε από μόνος του κάποια σκαριφήματα με το στήσιμο της κάθε σελίδας, πριν μου στείλει το σενάριο. Κάποια στιγμή μού τα έδωσε και τελικά το δικό του προσχέδιο έμοιαζε πολύ με τη δική μου σελίδα. Η Μεγάλη Βδομάδα του Πρεζάκη, βασισμένη στο ομότιτλο διήγημα του Μ. Καραγάτση, σε σενάριο του Δημήτρη Βανέλλη και σχέδια του Θανάση Πέτρου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τόπος. • Είσαι πτυχιούχος της Γαλλικής Φιλολογίας και γλωσσολόγος, παίζεις μπουζούκι, κάνεις μεταφράσεις και εικονογραφήσεις. Ποια πτυχή του εαυτού σου συμπληρώνει η δημιουργία κόμικς; Τα κόμικς υπάρχουν στη ζωή μου απ' τα παιδικά μου χρόνια αδιάκοπα, παλιότερα ως αναγνώσματα και πλέον ως μια δημιουργική διαδικασία. Έχω ασχοληθεί με πολλά και ετερόκλητα πράγματα στη ζωή μου, αλλά η δημιουργία κόμικς εδώ και αρκετό καιρό απορροφά ένα πολύ μεγάλο μέρος της ενέργειας και της διάθεσής μου, χωρίς να χάνεται η ερωτική έλξη που νιώθω για την ίδια την τέχνη των κόμικς. • Και ως αναγνώστης ποια κόμικς προτιμάς; Σαφώς η προτίμησή μου ήταν και είναι τα ευρωπαϊκά κόμικς. Αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι όσο περνάει ο καιρός διαβάζω όλο και λιγότερα κόμικς. Πάντως, πρόσφατα κατενθουσιάστηκα με τις «Τρεις Σκιές» του Cyril Pedrosa. Εξαιρετική αφήγηση και πολύ όμορφο σχέδιο. • Στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα εξακολουθούν, παρά την κρίση, να δημιουργούνται, να πωλούνται και να διαβάζονται κόμικς. Πού αποδίδεις αυτήν την ανθεκτικότητα του είδους; Το ότι «δημιουργούνται και διαβάζονται κόμικς στην Ελλάδα» είναι σίγουρο, το ότι «πωλούνται» είναι υπό συζήτηση. Τα κόμικς μοιάζουν να ευημερούν στην Ελλάδα κυρίως γιατί υπάρχουν ακόμα δημιουργοί που επιμένουν να δουλεύουν με ελάχιστα έως ανύπαρκτα έσοδα, ενώ ταυτόχρονα εμφανίζονται διαρκώς νέοι και ορεξάτοι δημιουργοί που καταπιάνονται κυρίως με τις αυτοεκδόσεις. • Ως δάσκαλος τι συμβουλεύεις τους φοιτητές σου για να γίνουν επιτυχημένοι δημιουργοί, πέραν των τεχνικών ικανοτήτων και δεξιοτήτων; Λίγες είναι οι συμβουλές μου: πολλή δουλειά, πολύ διάβασμα, όχι μόνο κόμικς, κριτική ματιά και αυτοκριτική. Ποιος είναι Ο Θανάσης Πέτρου. Φωτογραφία: Δήμητρα Παντούλια Ο Θανάσης Πέτρου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1971. Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία και έκανε μεταπτυχιακό στην Κοινωνιογλωσσολογία. Το 2002 κέρδισε το πρώτο βραβείο στον Διαγωνισμό Κόμικς (κατηγορία Νέα Ταλέντα) που διοργανωνόταν από το «9» της «Ελευθεροτυπίας» και από το 2004 έγινε μόνιμος συνεργάτης του «9». Το 2005 αποφοίτησε με άριστα από τον ΑΚΤΟ και πλέον διδάσκει στο τμήμα Sketch-Comics-Cartoon. Κόμικς του έχουν δημοσιευτεί στο «9», στη «Γαλέρα», στη «Βαβέλ», στη «Σχεδία» και αλλού. Έργα του είναι «Ο Τυμπανιστής και οι Φίλοι του», σε σενάρια των Δ. Βανέλλη, Π. Ζερβού, Π. Κούστα, Α. Παπαδόπουλου και δικά του (εκδ. Βιβλιοπέλαγος, 2008), «Παραρλάμα και Αλλες Ιστορίες» του Δημοσθένη Βουτυρά, σε σενάριο του Δ. Βανέλλη (εκδ. Τόπος, 2011), «Το Πτώμα», σε σενάριο των Τ. Ζαφειριάδη και Γ. Παλαβού (εκδ. Jemma Press), «Το Γιούσουρι και άλλες Φανταστικές Ιστορίες» σε σενάρια του Δ. Βανέλλη, βασισμένα σε διηγήματα των Καβάφη, Καρυωτάκη, Παπαδιαμάντη κ.ά. (εκδ. Τόπος, 2012), «Αctors», (εκδ. Cartoonark, 2013). Έχει βραβευτεί στα Comicdom Awards και στα βραβεία ΕΒΓΕ. Και το σχετικό link...
  2. Η Μεγάλη Εβδομάδα του πρεζάκη Το διήγημα του Μ.Καραγάτση έγινε ένα εξαιρετικό κόμικ. Αν σωθούν οι ταπεινοί θα σωθούμε όλοι. Αν σωθούν οι λίγοι ισχυροί αυτό αφορά αυτούς και μόνο. Η εξέγερση είναι ένας τρόπος για προσπάθεια σωτηρίας. Ίσως υπάρχουν κι άλλοι… Όταν το φανταστικό αφήγημα συναντά τα ιερά τέρατα της νεοελληνικής λογοτεχνίας και τα κείμενα των Καβάφη, Καρκαβίτσα, Καρυωτάκη, Καραγάτση μεταφέρονται σε κόμικς, τότε είναι σίγουρο ότι πίσω από αυτή την επιτυχημένη διασκευή, βρίσκεται το δίδυμο των Δημήτρη Βανέλλη και Θανάση Πέτρου. Ο πρώτος αναλαμβάνει τα κείμενα και ο δεύτερος την εικονογράφηση. Αφορμή για να συνομιλήσω με τους δύο βραβευμένους κομίστες αποτέλεσε το τελευταίο δημιούργημα τους, η «Μεγάλη Βδομάδα του Πρεζάκη», εμπνευσμένο από την αλληγορική σάτιρα του πεζογράφου Μ. Καραγάτση, με θέμα την πορεία ενός χρήστη ουσιών από την πτώση στη λύτρωση. Πρόκειται για ένα ξεχωριστό κόμικς που τα βάζει με τους πάντες και τα πάντα, το κράτος με τους διεφθαρμένους θεσμούς του, το κεφάλαιο με τους εκπροσώπους του, τη θρησκεία με την κατασκευασμένη μυθολογία της και τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα με τη ναρκωμένη μοιρολατρία τους. Παρακολουθείτε την επικαιρότητα; Bανέλλης Δημήτρης: Δεν θα ήταν δυνατό να μην την παρακολουθώ. Μάλλον βρισκόμαστε σε μια από τις χειρότερες εποχές, στη διάρκεια της ζωής μου, τουλάχιστον. Τόσο παγκόσμια όσο και στην Ελλάδα. Και ξέρετε τι είναι το χειρότερο; Ότι για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες οι άνθρωποι δεν ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο. Πιστεύουν ότι το μέλλον θα είναι χειρότερο. Πέτρου Θανάσης: Φυσικά και παρακολουθώ την επικαιρότητα, καθημερινά. Τι να πρωτοσχολιάσω; Μία λέξη νομίζω την περιγράφει επαρκώς: «τραγωδία». Η Ελλάδα είναι μια χώρα που στρέφεται ακόμα στην κουλτούρα των κόμικς ή είναι μια συνήθεια που ανήκει στο παρελθόν; Βαν.: Στην Ελλάδα δεν υπήρχε ποτέ μια ευρεία «κουλτούρα των κόμικς». Μην ξεχνάτε ότι μόλις στα τέλη της δεκαετίας του ’70 κάποιοι αντιλήφτηκαν ότι υπάρχουν και «σοβαρά» κόμικς, που απευθύνονται αποκλειστικά σε ενήλικες. Σήμερα – και ιδίως μετά το 2000 – τα πράγματα, σ’ αυτόν τον τομέα τουλάχιστον, έχουν βελτιωθεί. Δεν υπάρχει μεγάλο κοινό, υπάρχει όμως ένα κοινό που έχει πια χωνέψει ότι τα κόμικς είναι μια τέχνη, όπως οι άλλες και τα παίρνει στα σοβαρά. Κι αυτό είναι το πρώτο σημαντικό βήμα. Όχι, δεν είναι μια συνήθεια που ανήκει στο παρελθόν. Τα πράγματα μάλιστα θα ήταν πολύ καλύτερα αν η συνεχιζόμενη κρίση δεν ανέκοπτε μια εμφανώς ανοδική τάση. Π.: Στην Ελλάδα υπάρχει- ή μάλλον υπήρχε, πολύ μεγαλύτερη επαφή του αναγνωστικού κοινού κυρίως με την πολιτική γελοιογραφία και λιγότερο με τα κόμικς. Τα κόμικς έχουν ένα αναγνωστικό κοινό που ανανεώνεται, κάποιοι σταματάνε να τα διαβάζουν, κάποιοι συνεχίζουν, εμφανίζονται νεότεροι που διαβάζουν κόμικς φανατικά, κάπως έτσι προχωράει, νομίζω, η κατάσταση. Σίγουρα πάντως, δεν αποτελούν παρελθόν. Τα social media βοηθούν ή όχι στην εξέλιξη των κόμικς; Βαν.: Στην προώθηση ναι. Σαφώς. Στην εξέλιξή τους ως τέχνη δεν νομίζω. Π.: Τα ψηφιακά κοινωνικά δίκτυα είναι ένας πολύ εύκολος και άμεσος τρόπος προώθησης των κόμικς, αλλά δεν νομίζω ότι βοηθούν με κάποιο τρόπο στην εξέλιξη του ίδιου του μέσου. Μπορεί κάποιος σήμερα να ζήσει μόνο από αυτή την δουλειά ή είναι για εσάς μόνο μια δημιουργική διαφυγή από την πραγματικότητα; Βαν.: Στην Ελλάδα; Όχι βέβαια. Μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού όσοι το έχουν καταφέρει, έστω και για μια περίοδο μόνο της ζωής τους. «Χαρτζιλίκι» ναι, ίσως βγει. Όχι όμως και να ζήσουμε απ’ αυτά. Ας το χωνέψουμε (και κυρίως οι νέοι δημιουργοί): Ό,τι κάνουμε το κάνουμε για μας, επειδή το αγαπάμε. Μακάρι και να επιβιώναμε απ’ αυτό. Αλλά δεν… Π.: Είναι ελάχιστοι οι δημιουργοί που μπορούν να υπερηφανεύονται ότι ζουν μόνο από τα κόμικς τους στην Ελλάδα. Προσωπικά, κάποια στιγμή σιχτίριζα που κάθομαι με τις ώρες και σχεδιάζω για το τίποτα, αλλά τελικά αποδέχτηκα ότι αυτό το «τίποτα» μου προσφέρει πολλά στην προσωπική μου ισορροπία και γαλήνη. Τι συμβολίζει η «Μεγάλη Βδομάδα του Πρεζάκη»; Βαν.: Πρόκειται για ένα είδος τολμηρής και αθυρόστομης σάτιρας σε μια σειρά από θεσμούς και κακώς κείμενα. Ταυτόχρονα όμως διαθέτει ασυνήθιστη ανθρωπιά, τρυφερότητα και, τελικά, αισιοδοξία, που την μετατρέπει σε σύμβολο του αγώνα για λύτρωση. Ενός ανθρώπου, αλλά και του ανθρώπου γενικότερα. Π.: Ένα σχόλιο για το πως ο άνθρωπος παραμένει πάντοτε ένα αντικείμενο εκμετάλλευσης. H θρησκεία στηρίζεται στην κατασκευασμένη μυθολογία της; Βαν.: Στηρίζεται σε βαθύτερους ανθρώπινους φόβους που αφορούν τη μοναξιά στο σύμπαν και την έλλειψη «δικαιοσύνης» στη φύση. Από εκεί και πέρα, έρχεται η κατασκευασμένη μυθολογία κάθε θρησκείας για να πείσει τους πιστούς της. Οι τελευταίοι βέβαια θα διαφωνήσουν, αλλά εκφράζω την προσωπική μου γνώμη. Π.: Όλες οι θρησκείες βασίζονται στον βαθύ υπαρξιακό φόβο που νιώθει ο άνθρωπος. Στη συνέχεια, η καθεμία έχει κατασκευάσει έναν πειστικό, για τους πιστούς της, μύθο, ώστε να παρηγορεί τους φόβους τους. Τι δρόμο χρειάζεται να ακολουθήσεις για να βρεθείς από την πτώση στην λύτρωση, όπως ο ήρωας στο συγκεκριμένο κόμικς; Βαν.: Ο καθένας θα βρει τον προσωπικό του δρόμο, αλλά φοβάμαι ότι πολλοί, ίσως οι περισσότεροι, δεν θα τον βρουν ποτέ. Π.: Δεν έχω ιδέα. Ο Μ. Καραγάτσης για να βρει μια λύση για τον ήρωα του καταφεύγει τελικά στο στοιχείο της τύχης. Οι ιστορίες σας είναι περισσότερο σκοτεινές και αφορούν ταπεινές φιγούρες που επιδιώκουν την εξέγερση; Τι μήνυμα θέλετε να περάσετε με αυτή την επιλογή; Βαν.: Ναι, οι περισσότερες είναι σκοτεινές ιστορίες. Αυτό, πριν από οποιαδήποτε ανάλυση, πηγάζει από την αγάπη μου για το φανταστικό, το παράδοξο, το ασυνήθιστο. Όσο για τους ταπεινούς ήρωες, όντως αυτοί μ’ ενδιαφέρουν περισσότερο από τα έργα και τις ημέρες των «μεγάλων» και διακεκριμένων, που αποτελούν τον έναν στους χίλιους (και πολλούς λέω). Αν σωθούν οι ταπεινοί θα σωθούμε όλοι. Αν σωθούν οι λίγοι ισχυροί αυτό αφορά αυτούς και μόνο. Η εξέγερση είναι ένας τρόπος για προσπάθεια σωτηρίας. Ίσως υπάρχουν κι άλλοι… Πάντως δεν προσπαθούμε να περάσουμε ένα γενικότερο και μοναδικό μήνυμα, συνειδητά τουλάχιστον. Π.: Ενδεχομένως να έχεις δίκιο ότι οι ιστορίες μας είναι αρκετά σκοτεινές. Προφανώς αυτό δείχνει κάτι για τα προσωπικά μας πιστεύω, για τη δική μας αισθητική και για την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας. Ο καθένας που θα τις διαβάσει θα αναγνωρίσει διαφορετικά πράγματα μέσα σ’ αυτές, ανάλογα με το ποιος είναι, αλλά δεν νομίζω ότι επιδιώκουμε να περάσουμε ένα συνολικό μήνυμα, ως ηθικό δίδαγμα. Τι σύνθημα θα γράφατε σε ένα τοίχο; Βαν.: «Μέχρι πότε;» Π.: «Πόση ηλιθιότητα ν’ αντέξεις;» Ποια είναι η πιο σημαντική ελευθερία που έχουμε και τι θεωρείτε επαναστατικό στις μέρες μας; Βαν.: Κάποτε θα έλεγα η ελευθερία έκφρασης. Τώρα θα πω η δυνατότητα να ζεις στοιχειωδώς αξιοπρεπώς. Κι η αλλαγή αυτή αποτελεί κατάντια για την ανθρωπότητα. Όσο για το τι είναι επαναστατικό… ίσως το να αισθάνεσαι ότι κάθε σου πράξη – οι περισσότερες τέλος πάντων – έχουν επιπτώσεις και στον περίγυρό σου. Π.: Αν μιλήσω για την Ελλάδα, θα πω: το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή. Και πάλι, αν μιλήσω για την Ελλάδα, θα απαντήσω ότι επαναστατικό είναι το να μην φέρεσαι σαν να είσαι μόνος στον κόσμο, αδιαφορώντας για τις συνέπειες των πράξεών σου. Τι σας εξοργίζει στην καθημερινότητα; Βαν.: Το «έλα, μωρέ, και τι έγινε;» και όσα αυτό συνεπάγεται. Για να αναφέρω ένα μόνο από όσα με εξοργίζουν. Π.: Ο «σταρχιδισμός». Κάτι που σας προκαλεί φόβο; Βαν.: Ο κάθε είδους φανατισμός και οι παρωπίδες που τον συνοδεύουν, η βία στην οποία οδηγεί και, κατά συνέπεια, η περιφρόνηση της γνώμης και της ελευθερίας των άλλων. Επίσης η διαρκώς αυξανόμενη κοινωνική αδιαφορία. Π.: Πόσες λέξεις πρέπει να είναι οι απαντήσεις μας; Στα κόμικς σας πολλές φορές ενυπάρχει ο ανεκπλήρωτος έρωτας, το μίσος και η προδοσία. Πως ορίζετε τον έρωτα και τι θα πει αληθινή αγάπη; Βαν.: Έρωτας είναι το πάθος, η τρικυμία. Η αγάπη είναι η γαλήνη. Ο ανεκπλήρωτος έρωτας είναι η κόλαση. Πολύ συνηθισμένη, δυστυχώς. Π.: Μια φωτιά είναι ο έρωτας και βουτάς με τα μούτρα να καείς. Ο έρωτας εμπεριέχει μια πτυχή αναμονής, ταραχής, κάτι το ανεκπλήρωτο, κάτι το άγουρο. Η αγάπη ακολουθεί, όταν πλέον η φούντωση καταλαγιάζει. Τι είναι ευτυχία για εσάς; Βαν.: Κάποιες στιγμές ή καταστάσεις που εκ των υστέρων συνήθως αντιλαμβανόμαστε ως ευτυχισμένες. Π.: Κάποιες στιγμές της ζωής μας που μας μένουν αξέχαστες με καλό τρόπο. Αν σχεδιάζατε το μέλλον, τι θα περιείχε; Βαν.: Περισσότερη ηρεμία και κοινή λογική. Και, σίγουρα, λιγότερη ανισότητα. Π.: Είναι πολύ γενική η ερώτηση για να δώσω μία σαφή απάντηση. Οπότε θα απαντήσω κι εγώ αόριστα. Θα σχεδίαζα ένα μέλλον με λιγότερα κενά αέρος. Τι όνειρα κάνετε; Βαν.: Ανήσυχα. Π.: Βρίσκομαι στη φάση θρίλερ. Η Μεγάλη Βδομάδα του Πρεζάκη από το ομότιτλο διήγημα του Μ.Καραγάτση κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τόπος. πηγή, (ΚΕΙΜΕΝΟ Γιάννης Πανταζόπουλος 07.04.2015) Παρουσίαση του κόμικ ''Η ΜΕΓΑΛΗ ΒΔΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΠΡΕΖΑΚΗ''
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.