Αναζήτηση στην Κοινότητα

Οι «παπιοϊστορίες» του Don Rosa Ο δημιουργός της Disney βρέθηκε στην Αθήνα και μίλησε στο LIFO.gr Συνέντευξη: Aντώνης Κωνσταντάρας Φωτογραφίες: Νεφέλη Τσάλτα/ LIFO Ένας από τους αγαπημένους κομίστες του Ελληνικού κοινού και ο δεύτερος σημαντικότερος δημιουργός των «παπιοιστοριών» της Disney, μετά τον μέντορα του και αρχικό δημιουργό των περισσοτέρων χαρακτήρων Carl Barks, βρέθηκε στην Ελλάδα και στη Λέσχη Φίλων Κόμικς για ένα signing session με τους Έλληνες φαν του. To LIFO.gr βρήκε την ευκαιρία να συνομιλήσει μαζί του για τους χαρακτήρες και τις ιστορίες που ενέπνευσαν χιλιάδες παιδιά σε όλο τον κόσμο, τις επιρροές του και την εμπορευματοποίηση του έργου του που πολλές φορές έγινε χωρίς τη θέληση του. To εξώφυλλο του δίσκου με την μουσική που ο Τuomas Holopainen εμπνεύστηκε από το " Bίος και Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ" Εκατομμύρια παιδιά σ’ όλο τον κόσμο έχουν κοιμηθεί και ξυπνήσει με τις ιστορίες σας. Έχουν μεγαλώσει μαζί τους, έχουν διδαχθεί χρήσιμα πράγματα, τις έχουν συνδέσει με τις πιο πολύτιμες αναμνήσεις τους. Αισθάνεστε ως ο καλός θείος όλων αυτών των παιδιών; Όπως το θέτεις, ίσως θα έπρεπε να νιώθω έτσι! Όμως δεν είχα ποτέ σκοπό να διδάξω ή να περάσω κάποια βαθύτερα μηνύματα μέσω των ιστοριών μου. Αυτό που ήθελα ήταν απλώς να κάνω τον κόσμο να περνάει καλά διαβάζοντας τις ιστορίες μου. Όπως και ο Καρλ Μπαρκς έτσι κι εγώ, δεν πίστευα ποτέ πως οι ιστορίες μου θα αγαπηθούν τόσο πολύ από τους αναγνώστες. Η αλήθεια είναι πως ξεκίνησα να γράφω και να σχεδιάζω επειδή διασκέδαζα κάνοντάς το. Όταν σχεδίαζα και έγραφα δεν πίστευα πως η δουλειά μου θα μπορούσε να διαβαστεί από κάποιον. Και στις ΗΠΑ όντως κανείς δεν τις διάβαζε. Το κοινό που ενδιαφερόταν ήταν κυρίως στην Ευρώπη και την Νότια Αμερική. Θυμάμαι πως μου στέλνανε οι εκδότες αντίτυπα των κυκλοφοριών μου σε άλλες γλώσσες και δεν μπορούσα να διαβάσω τα ίδια μου τα στριπ! Όπως και ο Μπαρκς, έτσι κι εγώ ποτέ δεν πίστεψα πως θα είχε επιτυχία αυτό που κάνω κι όμως συνεχώς πληθαίνουν τα γράμματα και τα email που λαμβάνω από ανθρώπους που αγαπούν τις ιστορίες μου και τα λόγια τους πάντα με συγκινούν. Είναι πολύ περίεργο, με καλό τρόπο περίεργο, να λαμβάνεις τόση αγάπη από ανθρώπους όλων των ηλικιών. Είναι πολύ περίεργο το συναίσθημα και δεν μπορώ να το εξηγήσω με λόγια, ίσως να υπάρχει κάποια Ελληνική λέξη που να το εξηγεί καλύτερα! Ποια είναι τα πλεονεκτήματα και ποια τα μειονεκτήματα του να είσαι επαγγελματίας κομίστας; Αυτό που θεωρώ πολύ όμορφο είναι το γεγονός πως τα κόμικ που δημιουργώ διαβάζονται από τα παιδιά στα πιο όμορφα χρόνια της ζωής τους, από 10 έως 15 ετών δηλαδή. Επίσης χαίρομαι όταν βλέπω πως συνεχίζουν να διαβάζουν τα κόμικς μου ακόμη και σε μεγαλύτερες ηλικίες. Από 20 χρονών μέχρι ακόμη και 50. Συχνά λαμβάνω γράμματα από ανθρώπους που μου λένε πως ακολούθησαν διάφορα μονοπάτια στη ζωή τους, εμπνευσμένοι από τις ιστορίες μου. Το μειονέκτημα από την άλλη είναι πως όταν κάνεις κόμικς τα οποία ανήκουν στην Disney και ενώ ουσιαστικά η Disney δεν έχει δημιουργήσει κανέναν από τους χαρακτήρες αυτούς, υπάρχει μεγάλη εκμετάλλευση του έργου σου. Υπάρχουν πολλές εταιρίες παγκοσμίως που έχουν αναλάβει την έκδοση των ιστοριών αυτών και σίγουρα κάποιες είναι πολύ καλές και δίκαιες στις συμφωνίες τους. Ομως έχω δει το έργο και το όνομα μου να εμπορευματοποιούνται χωρίς να έχω καμία απολύτως άποψη και φυσικά κέρδος από αυτό. Παρόλα αυτά προσπαθώ να μην σκέφτομαι τα μειονεκτήματα μιας και τα πλεονεκτήματα είναι τόσα πολλά που δεν συγκρίνονται με τίποτα άλλο! Έχετε δηλώσει στο παρελθόν πως δεν νιώσατε ποτέ την ανάγκη να δημιουργήσετε κάποιον νέο εχθρό του Σκρουτζ Μακ Ντακ καθώς αυτοί που είχε δημιουργήσει ο Καρλ Μπαρκς είναι αρκετοί. Αν και δημιουργήσατε κάποιους νέους χαρακτήρες όπως ο «Μαύρος Ιππότης»… Είναι αλήθεια πως δεν ένιωσα ποτέ την ανάγκη να προσθέσω κάποιον κακό ή γενικά κάποιον καινούριο χαρακτήρα μιας και αγαπώ τους ήδη υπάρχοντες που έχει δημιουργήσει ο Καρλ Μπαρκς. Υπάρχουν οι "Μουργόλυκοι" που θέλουν να κλέψουν την περιουσία του Σκρουτζ, η Μάτζικα Ντε Σπελ που θέλει απλά την τυχερή του δεκάρα , δηλαδή ένα πολύ - πολύ μικρό πραγματάκι από την περιουσία του! Επίσης υπάρχει ο Σκληρόκαρδος Χρυσοκούκης ο οποίος απλά θέλει να καταστρέψει τον Σκρουτζ ώστε να γίνει αυτός το πλουσιότερο παπί του κόσμου! Εγώ λοιπόν δημιούργησα τον "Μαύρο Ιππότη" ο οποίος ήθελε να καταστρέψει το χρήμα ώστε μετά να πει πως το έκλεψε. Δηλαδή κυνηγούσε απλώς την φήμη και την καταξίωση. Η αλήθεια είναι πως δεν μπήκα στην διαδικασία να προσθέσω νέους χαρακτήρες για να μην νιώσω πως χαρίζω στην Disney άλλον ένα υπέροχο χαρακτήρα προς εκμετάλλευση. Ο κινηματογράφος πολλές φορές εμπνέεται από τα κόμικς και το αντίθετο. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας σκηνοθέτες; Λατρεύω τον Άλφρεντ Χιτσκοκ και η αγαπημένη μου ταινία είναι o "Σαμποτέρ". Επίσης, ο Τζον Φορντ και ο Φρανκ Κάπρα είναι δύο σκηνοθέτες που θαυμάζω και μπορείς να βρεις πολλά στοιχεία από τις ταινίες τους στις ιστορίες που δημιουργώ. Κάποιες φορές γίνεται επίτηδες ενώ κάποιες άλλες συμβαίνει υποσυνείδητα. Μεγάλωσα παρακολουθώντας τις ταινίες τους και με έχουν επηρεάσει αρκετά. Είναι η δεύτερη φορά που επισκέπτεστε την Ελλάδα, σας αρέσει εδώ; Από όλα τα ταξίδια που έχω κάνει στην Ευρώπη, η Ελλάδα και η Ιταλία είναι οι δύο αγαπημένοι μου προορισμοί. Για παράδειγμα πριν την Αθήνα ήμουν στην Σκανδιναβία όπου γνώρισα μερικούς υπέροχους ανθρώπους όμως ο τόπος εκεί δεν έχει καμία διαφορά με την Αμερική. Εδώ έχετε τόσα όμορφα τοπία, δέντρα, καλοσυνάτους ανθρώπους και πολύ ιστορία. Εδώ είναι σαν να βρίσκομαι στον παράδεισο! Θα θέλατε να πείτε κάτι στους Έλληνες φαν σας; Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι να εκφράσω την λύπη μου για το γεγονός πως δεν εκδίδονται πλέον κόμικ της Disney στην Ελλάδα. Στην Αμερική εξαφανίστηκαν πριν 40 χρόνια όμως το πιο λυπηρό είναι πως σταμάτησε να κυκλοφορεί και το περιοδικό "Κομιξ", ίσως το καλύτερο περιοδικό της Disney που έχω δει ποτέ. Πηγή:www.lifo.gr