Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'Γυρνώ σαν Νυχτερίδα'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Ένας συντάκτης του Luben κάνει μια λίστα με τα 10 πιο αγαπημένα του κόμιξ Ζούμε στην εποχή του γρήγορου ίντερνετ και του online comic, όποτε θα πει κάνεις, ρε ψηλέ ποιος ο λόγος να αρχίσω μια συλλογή από κόμιξ, αφού μπορώ να βρω τα περισσότερα online; Οι λόγοι, ειδικότερα όταν μιλάμε για τα ελληνικά κόμιξ, συνοψίζονται στους εξής τρεις : Πρώτον, με το να αγοράζεις ένα κόμικ, στηρίζεις τον δημιουργό του και τον βοηθάς να συνεχίσει αυτό που κάνει και οικονομικά και ψυχολογικά, δεύτερον τα περισσότερα ελληνικά κόμιξ δεν βρίσκονται ούτως η άλλως online και ακολουθούν πιο underground διαδρομές και τρίτο γιατί αλλιώς είναι να πάρεις το κόμιξ σου στα χεριά σου, να νιώσεις τις σελίδες του και να μυρίσεις το άρωμα του, πώς να το κάνουμε; Με αφορμή το επερχόμενο Comicdom Festival που ξεκινάει την Παρασκευή 7/4 ακολουθεί μια λίστα με τα 10 αγαπημένα μου ελληνικά κόμιξ. Σίγουρα έχω ξεχάσει πολλά και εννοείται ότι δεν υπάρχει κάποιο ranking. Γιάννης Καλαϊτζής – Τσιγγάνικη ορχήστρα (1984) Το πρώτο κόμικ του πρόσφατα εκλιπόντα Γιάννη Καλαϊτζή (1945-2016) θεωρείται και όχι άδικα από πολλούς ως το καλύτερο ελληνικό κόμιξ. Στην τσιγγάνικη ορχήστρα βλέπουμε την Αθήνα της δεκαετίας του ’80 μέσα από ένα ψυχεδελικό πρίσμα που ρέπει προς το χάος. Πρωταγωνιστής είναι ο ίδιος ο Καλαϊτζής που κινείται σε μια φανταστική ασπρόμαυρη πραγματικότητα, μπερδεύοντας την αλήθεια με τον υπερρεαλισμό που αναδίδει η τσιμεντένια τρέλα της πρωτεύουσας. Μια τρέλα που δεν φαίνεται να έχει αλλάξει και τόσο πολύ από τότε. Ένα βαλκανικό πανηγύρι, ένας αστικός διονυσιασμός από αυτούς που τόσο πολύ αγαπούσε ο Καλαϊτζής. Ηλίας Κυριαζής – Μανιφέστο (2005) Ο Ηλίας Κυριαζής αποτελεί ένα από τα πιο αξιόλογα τεκνά του γνωρίσαμε από το ένθετο περιοδικό κόμιξ της Ελευθεροτυπίας, το “9”. Εκεί ξεκίνησε την σειρά ημι-αυτοαναφορικών ιστοριών με τίτλο “Μανιφέστο” που κατέληξαν στο ομώνυμο κόμικ. Το “Μανιφέστο” ήταν για την γενιά των εναλλακτικών 20άρηδων της εποχής ένας αντικατοπτρισμός της ζωής τους καθώς μοιράζονταν με τους πρωταγωνιστές του κοινές εμπειρίες, όνειρα και φιλοδοξίες. Αν το διαβάσεις ξανά τώρα, (εκδόθηκε ξανά σε deluxe εκδοσή το 2015) θα σε ταξιδεύει σίγουρα πίσω σε αυτά τα αθώα χρόνια που τα προβλήματα ήταν τελείως άλλης φύσης. Βασίλης Λώλος – Γεννήτρια (2004) Η “Γεννήτρια” είναι το πρώτο ολοκληρωμένο κόμικ του Βασίλη Λώλου, ενός ακόμα παιδιού που μπήκε στην ελληνική κοινότητα των δημιουργών κόμιξ μέσω του “9”. Ένα πολύ πειραματικό, σκοτεινό κόμικ με μάνγκα αισθητική και σενάριο εμπνευσμένο από τους μεγάλους κλασσικούς της χόρορ λογοτεχνίας όπως ο Πόε και ο Λάβκραφτ. Ο ήρωας της ιστορίας είναι ένας στρατιώτης του πρώτου παγκόσμιου πολέμου που έχει χαθεί μέσα σε έναν γοτθικό λαβύρινθο γεμάτο με απόκοσμα πλάσματα, ψάχνοντας να βρει αν ζει σε έναν εφιάλτη του ή αν απλά έχει μεταφερθεί σε κάποια άλλη διάσταση. Πέτρος Χριστούλιας – Γυρνώ σαν νυχτερίδα (2014, σειρά) Πώς θα ήταν ο Μπάτμαν αν ένα τερτίπι της μοίρας τον έκανε να μεγαλώσει αντί για την Γκόθαμ, στον Περαία του 1950; Ο Πέτρος Χριστούλιας το φαντάστηκε και έβαλε τον πάμπλουτο υπερήρωα να περιδιαβαίνει τα στενά της Τρούμπας με το Μπάτμομπιλ του και να πίνει ρετσίνες στα καπηλιά απολαμβάνοντας τα λαϊκά τραγούδια της εποχής. Περιπέτειες, τσαμπουκάδες, έρωτες, μπουζουκοπενιές και αρχοντοζεϊμπεκιές με πρωταγωνιστή έναν μόρτη αντι-ήρωα με φόντο στο λιμάνι του Πειραιά. Αντώνης Βαβαγιάννης – Κουραφέλκυθρα (2014, σειρά) Ο Αντώνης Βαβαγιάννης με το απλό, δωρικό του σχεδιαστικό στυλ σχεδιάζει όμορφες σουρεαλιστικές ιστορίες ακατάπαυστα από το 2008. Μικρές συνεχόμενες ιστορίες όπως ο πολυλογάς θείος Αιμίλιος ή ο μονίμως προβληματισμένος Κύριος Κλιάφας αλλά και αυτοτελή καρέ που πάντα κρύβουν μια καμμένη ανατροπή συνθέτουν τον ανατρεπτικό κόσμο των Κουραφέλκυθρων. Γιώργος Γούσης – Δημοσθένης Παπαμάρκος – Γιάννης Ράγκος – Ερωτόκριτος (2016) Ο Δημοσθένης Παπαμάρκος σε συνεργασία με τον συγγραφέα Γιάννη Ράγκο διασκευάζουν τον κλασσικό Ερωτόκριτο του Βιντσέντζου Κορνάρου και ο Γιώργος Γούσης αναλαμβάνει να το εικονογραφήσει. Ένα ερωτικό παραμύθι που γράφτηκε τον 17ο αιώνα εξελίσσεται στην αρχαία Αθήνα. Το γλαφυρό σχέδιο του Γούση σε συνδυασμό με το εξαιρετικό λυρικό κείμενό που είναι αυστηρά βασισμένο στο αρχικό συντελούν ένα εξαιρετικό επικό κόμικ που κάθε φορά που το ξαναπιάνεις, ανακαλύπτεις και κάτι καινούργιο. Τασμάρ (Τάσος Μαραγκός) – Κρακ (2007, σειρά) Η ενηλικίωση για έναν μεταλλά στην ελληνική επαρχία των 90ς ήταν σίγουρα δύσκολη άλλα συγχρόνως, όπως βλέπουμε στο “Κρακ“, μπορούσε να είναι και πολύ αστεία. Μέσα από την ιστορία ενηλικίωσης του 17χρονου Μάρκου Δεμάρκου και της παρέας του στην Σύρο, ο Τασμάρ μας εκθέτει τις καταστάσεις που ζούσε πάνω κάτω ο κάθε νεαρός που ζει στην ελληνική επαρχία και ακολουθεί ένα συγκεκριμένο lifestyle που περιλαμβάνει μακριά μαλλιά, χέβι μέταλ και ναρκωτικά (ελαφρά). Πιτσιρικάδες που παρότι θεωρούνται παρακατιανοί από τους γύρω τους, ερωτεύονται, χαβαλεδιάζουν, την πατάνε και συνεχίζουν μέχρι να ξεφύγουν από τα δεσμά που τους επιβάλει η συντηρητική τους κοινωνία. Στα τελευταία τεύχη της σειράς η φάση ξεφεύγει και η ιστορία γίνεται comic horror εμπνευσμένο από τα βάθη των b' movies των 80ς. Λέανδρος: Παρίας (1999) Σε μια δυστοπική πόλη, που μοιάζει πάρα πολύ με την Αθήνα, ξετυλίγεται μια Sci Fi ιστορία στην οποία το πρώτο ρόλο έχει ο Παρίας, ένας τυπάς ντυμένος σαν μέλος της επαναστατικής ομάδας του Εμιλιάνο Ζαπάτα. Ο Παρίας εμφανίζεται από το πουθενά για να κόψει τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας που λέγεται σύστημα. Μια ιστορία επανάστασης για έναν πόλεμο που δεν τελειώνει ποτέ, ένα μηδενιστικό αφήγημα για μια χαμένη υπόθεση. To αναρχοpunk σχέδιο του Λέανδρου δίνει ζωή σε μια ιστορία με πολύ αίμα και πολλές χριστοπαναγίες που αρμόζουν σε μια κοινωνία που δεν περιμένει καμιά λύτρωση. Παναγιώτης Πανταζής – Common Comics (2007, σειρά) Στα Common Comics o Pan Pan μας εξιστορεί την ιστορία του Οδυσσέα, της Ουλένκα και του Βασίλη, τριών νέων ανθρώπων που ζουν στην αφιλόξενη Αθήνα και προσπαθούν να βρουν το νόημα της ζωής μέσα στην ρουτίνα της μεγαλούπολης. Ποιητικές καθημερινές ιστορίες επιβίωσης με φόντο το αστικό περιβάλλον, ένας αγώνας ενάντια στην μιζέρια του γκρίζου που οι πρωταγωνιστές του κόμικ δεν αφήνουν να τους πνίξει. Τα περισσότερα από αυτά τα κόμιξ θα είναι διαθέσιμα στο Comicdom Athens 2017. Και το σχετικό link... ΥΓ. Δέκα κόμικς αναφέρει ο αρθρογράφος και εννιά αναγράφει...
  2. Ένας Έλληνας Μπάτμαν στη σκιά της Ακρόπολης Σαν κάθε vigilante που σέβεται τον εαυτό του, ο Νυχτερίδας απεχθάνεται τους μπάτσους και το δηλώνει ανεπιφύλακτα Συντάκτης: Γιάννης Κουκουλάς Το είδος της υπερηρωικής παρωδίας δεν είναι κάτι καινούργιο. Οι μεταμορφώσεις των σωτήρων της ανθρωπότητας σε ό,τι πιο παράταιρο και τα «ταξίδια» τους στα πιο ανοίκεια μέρη, σε μακρινές εποχές, αποτελούν σταθερή και συχνά επιτυχημένη συνταγή. Μία παρωδία με τον Μπάτμαν στη μεταπολεμική Αθήνα δεν είναι όμως και πολύ συνηθισμένη. Μήπως όμως δεν παρωδείται ο Μπάτμαν αλλά η εικόνα μας για την μεταπολεμική Αθήνα; Μετά το βραβευμένο (καλύτερο διαδικτυακό κόμικς στα Ελληνικά Βραβεία Κόμικς 2015) «Γυρνώ σαν Νυχτερίδα», μια αστική, σατιρικά ερωτική περιπέτεια στην Τρούμπα της δεκαετίας του 1950 με πρωταγωνιστή έναν μασκοφόρο κατ’ εικόνα αλλά όχι κατ’ ομοίωση του Μπάτμαν, ο Πέτρος Χριστούλιας επιστρέφει στον αλλόκοτο χαρακτήρα και τον τοποθετεί στα σοκάκια της μεταπολεμικής Αθήνας με το «Τριγυρνώ Μες στην Αθήνα» (εκδόσεις Jemma Press). Βοηθός του, «sidekick» όπως θα χαρακτηριζόταν σε έναν συμβατικό υπερηρωικό τίτλο, ας πούμε κάτι σαν Robin, είναι ο Δεκαοχτούρας, ένα πεινασμένο χαμίνι της μεταπολεμικής περιόδου και φλεγματικός μπάτλερ του ο Αλμπερτ (με σπεσιαλιτέ του τα γεμιστά), κατ’ αντιστοιχία με τον Αλφρεντ του αυθεντικού Μπάτμαν. Ο καπετάν Νυχτερίδας του Χριστούλια δεν διαθέτει καμιά υπερηρωική δύναμη, όπως άλλωστε και το «πρωτότυπό» του. Ο Μπάτμαν, ωστόσο, είναι τουλάχιστον πολυμήχανος, ευρηματικός, μυώδης και οικονομικά εύρωστος. Ο Νυχτερίδας έχει κοιλίτσα, είναι αξύριστος, φτωχός κι επιρρεπής στο αλκοόλ και στους έρωτες «με την πρώτη ματιά». Για αδιευκρίνιστους και τεχνηέντως συσκοτισμένους λόγους, φορά ένα φτηνό και παλιομοδίτικο υπερηρωικό κοστούμι, μάσκα, μπέρτα και μπότες που δεν φαίνεται να του χρησιμεύουν σε τίποτε. Οδηγεί όμως ένα «εντυπωσιακό» αυτοκίνητο, με κομπολόι κρεμασμένο στον καθρέφτη του, όχι ακριβώς στα πρότυπα του μπάτμομπιλ. Κι από τις περιπέτειές του στις ταράτσες δεν αντικρίζει το Γκόθαμ αλλά μπουγάδες, απλωμένα σώβρακα, καμινάδες, κεραμίδια, ακάλυπτους, παράγκες και αυλές με πηγάδια σε μια ασπρόμαυρη και ρημαγμένη Αθήνα που πασχίζει να ξεπεράσει το τραύμα της κατοχής και του εμφυλίου, χωρίς να τα καταφέρνει και πολύ καλά. Το σήμα στη στολή του (θα ήθελε να) παραπέμπει στην αφαιρετική νυχτερίδα του Μπάτμαν αλλά μοιάζει περισσότερο με κακοσχεδιασμένο κουνούπι. Και οι εχθροί του δεν θυμίζουν καθόλου τους φαντεζί ψυχοπαθείς και εκκεντρικούς εγκληματίες Joker, Riddler, Two-Face, Penguin κ.ά. αλλά είναι κουτσαβάκια, πορτοφολάδες και παλιοί κατοχικοί μαυραγορίτες. Ασε που πονάει αφάνταστα ο ώμος του με πιθανότητες αρθριτικών… Η Αθήνα του ’50 και τα χαρακτηριστικά σημεία της παίζουν καθοριστικό ρόλο στην πλοκή (αριστερά) όπως επίσης και ένας πρώην μαυραγορίτης της κατοχής (κέντρο) αλλά πίσω απ' όλα κρύβεται ένας μεγάλος (και ανεκπλήρωτος) έρωτας (δεξιά) Η Αθήνα που αναπλάθει ο Χριστούλιας, ως εξωτικός, ανεξερεύνητος και αφιλόξενος τόπος για έναν Πειραιώτη wannabe υπερήρωα («Δεν μου αρέσει να ανεβαίνω στην Αθήνα. Ειδικά το Κολωνάκι με όλους αυτούς τους ξιπασμένους αστούς» μονολογεί ο Νυχτερίδας) είναι το πιο εντυπωσιακό κομμάτι αυτής της σύνθεσης. Ασπρόμαυρη, βρόμικη και καθόλου λαμπερή όπως θέλουν να την παρουσιάζουν οι νοσταλγοί ενός εξωραϊσμένου και ωραιοποιημένου παρελθόντος κατά το οποίο, τάχα, όλα ήταν πιο αληθινά, πιο αγνά και πιο όμορφα. Τα ασανσέρ είναι συχνά χαλασμένα, οι παγοπώλες κάνουν χρυσές δουλειές καθώς τα ψυγεία είναι ακόμα πολυτέλεια, στα καταστήματα κάτω από την Ακρόπολη πωλούνται «Υφάσματα», «Νεωτερισμοί» και «Υποδήματα», στα ταβερνεία και στα καταγώγια η ρετσίνα πάει κι έρχεται, πλανόδιοι κουλουράδες και εφημεριδοπώλες διαλαλούν την πραμάτειά τους και η διασκέδαση του πληθυσμού είναι το Θέατρο Σκιών με τον Καραγκιόζη σε πρώτο ρόλο αλλά και το μπαρμπούτι και τα ρεμπετάδικα. Αυτοί που διαχρονικά παραμένουν ίδιοι είναι οι αστυνομικοί («Α, όλα κι όλα! Εγώ δεν έχω σχέση με τους μπάτσους» ξεκαθαρίζει ο Νυχτερίδας στον Φιόγκο σε μια σκηνή, ενώ σε μια άλλη η δράση εξελίσσεται μπροστά από το 16ο Αστυνομικό Τμήμα φέρνοντας στον νου τον γκαφατζή, μεταμφιεσμένο σε αστυνομικό Κώστα Χατζηχρήστο) και οι ηλικιωμένες γυναίκες που διαβάζουν τον καφέ. Σε αυτήν την Αθήνα προσπαθεί να βάλει τάξη ο καπετάν Νυχτερίδας, ωσάν νέος Δον Κιχώτης, όταν δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα ούτε με τον Αργύρη, τον αυστηρό αδερφό της όμορφης Ασημίνας. Οι λεπτομέρειες στην αναπαράσταση αυτής της Αθήνας, άλλες καλά κρυμμένες στα περιθώρια των εικόνων κι άλλες αμεσότερες, και οι αναφορές-παραπομπές στην πολιτική ιστορία της, ακόμα και τη μεταγενέστερη της δεκαετίας του ’50, δημιουργούν ένα μωσαϊκό από καταστάσεις και γεγονότα που αποσιωπούν οι τουριστικοί οδηγοί. Οι χαφιέδες που καιροφυλακτούν και καταδίδουν, το κτίριο (της Μάρφιν; ) που τυλίγεται στις φλόγες και πάνω απ’ όλα η κατοχική Αθήνα με τους μαυραγορίτες και τις γερμανικές περιπόλους, τον αγκυλωτό σταυρό και τους νεκρούς από έλλειψη φαρμάκων και τροφίμων αποδίδονται ως ψηφίδες της ιστορίας αυτής της πόλης, ενός κοντινού παρελθόντος που θέλει να ξεχάσει. Και το πιο παράξενο; Αποδίδονται με χιουμοριστικό τρόπο μέσα από τις παρανοϊκές περιπέτειες ενός διαταραγμένου κι αλλοπαρμένου, κατά τα άλλα συμπαθέστατου και φιλόδοξου μεσήλικα. Και με το ιδιαίτερο, ελκυστικό σχεδιαστικό στυλ του Πέτρου Χριστούλια (βραβείο καλύτερου Ελληνα σχεδιαστή το 2015) που με την ίδια δεξιοτεχνία εικονογραφεί κωμικές και τραγικές σκηνές, πρόσωπα-καρικατούρες και πρόσωπα εκφραστικά, σκηνές μέσα σε ένα αμάξι και απόψεις μιας ολόκληρης πόλης από «ευρυγώνιο» φακό. Το «Τριγυρνώ μες στην Αθήνα» του Πέτρου Χριστούλια (εκδόσεις Jemma Press) είναι το σίκουελ του βραβευμένου «Γυρνώ σαν Νυχτερίδα» και δημοσιεύτηκε σε πρώτη φάση στον ιστότοπο socomic.gr Σε μια φαινομενικά ανορθόδοξη ιστορία που σε πρώτη ανάγνωση στοχεύει στην αποδόμηση των στερεοτύπων αλλά ουσιαστικά σχολιάζει την ανθρωπολογικά σύνθετη Ιστορία μιας συγκεκριμένης περιόδου. Με χιούμορ που προκύπτει από το (όχι και τόσο) ανοίκειο των καταστάσεων. Πηγή Αφιέρωμα στον Πέτρο Χριστούλια Ακολoυθήστε τα λινκ για να διαβάσετε και τις πολύ ωραίες παρουσιάσεις των δύο έργων, αμφότερες από τον Indian.
  3. «Γυρνώ σαν Νυχτερίδα» Θα μπορούσες να τον πεις και Μπάτμαν, τον γνωστό Άνθρωπο-Νυχτερίδα. Άσχετα αν ο ίδιος λέγεται Καπετάν-νυχτερίδας. Έχει και αυτός ως κρησφύγετο ένα μέγαρο. Άσχετα αν δεν βρίσκεται στο Μπρίστολ Τάουνσιπ (12 χιλιόμετρα έξω από το Γκόθαμ Σίτι), αλλά στο Καβούρι (10 χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα). Έχει επίσης έναν νεαρό βοηθό. Άσχετα αν δεν τον λένε Ρόμπιν, αλλά Δεκαοχτούρα (επειδή, ως τσιλιαδόρος, προειδοποιεί μιμούμενος τη φωνή του πουλιού). Φοράει και αυτός μια στολή παρόμοια με εκείνη του διάσημου μασκοφόρου εκδικητή. Άσχετα αν τον ρωτάνε μήπως είναι αδερφή, επειδή με αυτά τα ρούχα μοιάζει με «τοιούτο θεατρίνο». Τέλος, έχει χάσει και αυτός τους γονείς του όταν ήταν παιδί. Άσχετα αν αυτό δεν έγινε στο Γκόθαμ Σίτι αλλά στην Κοκκινιά, όταν τους έφαγε μπαμπέσικα κάποιος τζουτζές σε ένα σκοτεινό στενοσόκακο. Αυτά (και πολλά ακόμα) συμβαίνουν σε ένα κόμικς όπου όλα τα άσχετα, τελικά γίνονται σχετικά. Το άλμπουμ με τίτλο «Γυρνώ σαν Νυχτερίδα» υπογράφει ο Πέτρος Χριστούλιας και κυκλοφορεί σε μια καλαίσθητη έκδοση από την Jemma Press με την υποστήριξη της So Comic. Πρόκειται για μια σπαρταριστή ιστορία που μεταφέρει τους αναγνώστες στα μέσα του 20ού αιώνα, κάπου κοντά στο λιμάνι του Πειραιά και στην κακόφημη Τρούμπα. Εκεί όπου, σύμφωνα με τα λεγόμενα του δημιουργού, συγκρούονται δύο διαφορετικοί κόσμοι: το προλεταριάτο με τους αστούς και η Ανατολή με τη Δύση. Πώς προέκυψε η ιδέα αυτής της «ελληνοποίησης» που φέρνει σε επαφή, όπως γράφεις στο οπισθόφυλλο του άλμπουμ, «τη σκληρή πραγματικότητα της μεταπολεμικής Ελλάδας με την υπερηρωική φαντασία»; «Το δημιουργικό κίνητρο για αυτήν την ιστορία ήταν ακριβώς αυτή η δυναμική που δημιουργείται αν κάνεις αυτόν τον απροσδόκητο συνδυασμό. Αν τοποθετήσεις δηλαδή έναν χαρακτήρα αρχετυπικό από την ποπ κουλτούρα των αμερικάνικων κόμικς μέσα σε ένα πολύ πιο ρεαλιστικό πλαίσιο, που τοποθετείται μάλιστα σε μια συγκεκριμένη ιστορική περίοδο της Ελλάδας. Αυτό το παιχνίδι απελευθέρωσε συνειρμούς όπως τον χαρακτήρα ντυμένο Καπετάν-νυχτερίδα μέσα στην ταβέρνα νταλκαδιασμένο, αξύριστο και τύφλα από τη ρετσίνα, να ακούει την κομπανία που παίζει το τραγούδι "Γυρνώ σαν νυχτερίδα". Συστατικά μιας υπερηρωικής ιστορίας όμως είναι το ρομάντζο και η σύγκρουση με το κακό, που συνήθως έχει σχέση και με τον υπόκοσμο». Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε έναν υπόκοσμο τελείως διαφορετικό, ιδίως στην εποχή που αναφέρεται η ιστορία σου... «Όσον αφορά τον ελληνικό υπόκοσμο σύμφωνα με την κατά πολλούς αιρετική άποψη του Ηλία Πετρόπουλου που διαφαίνεται μέσα από το έργο του, τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά όπως σε άλλες χώρες του δυτικού κόσμου. Εδώ ο λαός τουλάχιστον ένα μεγάλο κομμάτι του δεν εμπιστεύθηκε ποτέ την κεντρική εξουσία για ιστορικούς λόγους. Πολλές φορές έβλεπε στον υπόκοσμο μια σχέση με τους περιθωριοποιημένους αγωνιστές εναντίον μιας εξουσίας που τους είχε επιβληθεί απ' έξω. Έτσι ο Καπετάν-νυχτερίδας προσπαθώντας να διεκδικήσει -παρά την αστική του καταγωγή- τον ρόλο του λαϊκού ήρωα στον Πειραιά του '50, είχε απέναντί του μια πολύ πιο γκρίζα πραγματικότητα από ό,τι οι υπερήρωες στην αμερικανική μητρόπολη. Εδώ οι ρόλοι του εχθρού και του συμμάχου δεν είναι πάντα καθαροί. Όσον αφορά το θέμα της ερωτικής ιστορίας, πάλι ο ήρωας αποδομείται. Δημιουργούνται αφορμές για αστείες καταστάσεις, αφού η αγαπημένη του Θοδώρα μοιάζει περισσότερο σαν να έχει βγει από τον κόσμο της "Στέλλας " του Κακογιάννη παρά με τους διεκπεραιωτικούς γυναικείους χαρακτήρες των παλιών αμερικάνικων υπερηρωικών κόμικς». Το άλμπουμ έχει ένα πλούσιο «σάουντρακ» από λαϊκά και ρεμπέτικα. Τι σε οδήγησε σε αυτά, πέρα από το σημειολογικά ενδιαφέρον κομμάτι του Δημήτρη Γκόγκου (Μπαγιαντέρα) που έδωσε και τον τίτλο; «Η μουσική της περιόδου ίσως να ήταν το απαραίτητο βιωματικό στοιχείο που έδεσε την ιστορία. Λέω βιωματικό γιατί πέρασα μια περίοδο, όταν έμενα στη Θεσσαλονίκη, που πήγαινα και άκουγα αυτή τη μουσική σε ταβέρνες της πόλης. Επέλεξα αυτήν την εποχή, στη μέση της τελευταίας περιόδου του ρεμπέτικου γιατί είχα μαζέψει υλικό από αυτήν μου την εμπειρία. Σε αυτά τα τραγούδια βρήκα επίσης πολύ όμορφες αφηγήσεις που έδεναν και προωθούσαν την πλοκή. Όπως "Τα νιάτα τα μπερμπάντικα" που συνεπής στον χαρακτήρα τραγουδάει η Θοδώρα και "Ο ζητιάνος της αγάπης" που παραγγέλνει για να χορέψει ο Νυχτερίδας. Όταν ξεφυλλίζω το βιβλίο τα ακούω μέσα μου και θα πρότεινα σε όποιον δεν τα έχει υπ’ όψιν του να τα ακούσει όταν πέσει πάνω τους διαβάζοντας την ιστορία». Παρουσίαση της έκδοσης Πηγή
  4. Ο “ΚΑΠΕΤΑΝ ΝΥΧΤΕΡΙΔΑΣ” ΣΕ ΜΙΑ STREET ΕΚΔΟΣΗ – ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΕΚΠΛΗΞΗ ΣΤΟΝ ΦΥΣΙΚΟ ΤΟΥ ΧΩΡΟ, ΣΤΗΝ ΤΡΟΥΜΠΑ Ο δημιουργός του κόμικ «Γυρνώ σαν Νυχτερίδα» Πέτρος Χριστούλιας, θα συμβάλλει στη νυχτερινή γιορτινή ατμόσφαιρα που θα δημιουργηθεί στο long street party, στην Τρούμπα, το Σάββατο 30 Μαΐου 2015, «κατεβάζοντας» στα σοκάκια της, τον ήρωά του, Kαπετάν Νυχτερίδα, στις 23:00. Στο πάρτυ της Τρούμπας θα τοιχοκολληθούν αποσπάσματα από τη σειρά του «ΓΥΡΝΩ ΣΑΝ ΝΥΧΤΕΡΙΔΑ» κόμικ που απέσπασε το βραβείο «Καλύτερου Διαδικτυακού Κόμικ» από την Ακαδημία Ελληνικών Βραβείων Κόμικ και έτσι ο «Kαπετάν Νυχτερίδας» θα κυκλοφορήσει στα στενά που ζει και αναπνέει ο έρωτάς του η Θοδώρα, δίνοντας νέες μάχες με το κακό. O ήρωας «Kαπετάν-Νυχτερίδας» είναι ο πρωταγωνιστής του κόμικ, «Γυρνώ σαν Νυχτερίδα». Το κόμικ έχει εμπνευστεί και «δανειστεί» το όνομά του από το γνωστό ρεμπέτικο τραγούδι του μυθικού συνθέτη Μπαγιαντέρα (Δημήτρη Γκόγκου), που αφηγείται μια ερωτική ιστορία η οποία διαδραματίζεται στον Πειραιά του 1952, με σημείο αναφοράς μια ταβέρνα. Το αντικείμενο του έρωτα είναι η Θοδώρα, που είναι η φωνή της ρεμπέτικης κομπανίας της ταβέρνας γι’ αυτό άλλωστε και η μουσική είναι σημαντικό στοιχείο της ιστορίας του κόμικ. «Μέσα στης ζωής τα μονοπάτια μπρος στ’ αρχοντικά σου σκαλοπάτια τριγυρίζω σαν τη νυχτερίδα λίγη για να βρω χαρά κι ελπίδα». Απόσπασμα από το ομότιτλο τραγούδι του Δημήτρη Γκόγκου -Μπαγιαντέρα Έτσι μια αναπάντεχα περίεργη συνύπαρξη του μοντέρνου με το παλιό οδηγεί την έμπνευση και συγκεράζει το Ρεμπέτικο με τα Κόμικ επικοινωνόντας το ένα στο άλλο και τα δύο μαζί στους τοίχους της Τρούμπας. Ο κομίστας Πέτρος Χριστούλιας, μέσα από δύο σειρές κόμικς τα: «Χαρακώματα» (σε σενάριο Τ. Ζαφειριάδη) και «Γυρνώ σαν Νυχτερίδα» (σενάριο και σκίτσο Π. Χριστούλια) που εμφανίστηκαν και ολοκληρώθηκαν στο Socomic, απέσπασε τρία βραβεία από την Ακαδημία Ελληνικών Βραβείων Κόμικς στην Comicdom Con Athens 2015. Δείτε απόσπασμα του κόμικ «ΓΥΡΝΩ ΣΑΝ ΝΥΧΤΕΡΙΔΑ» πηγή
  5. Περισσότερες Λεσβίες και Πέη. Περισσότερες Νυχτερίδες σε Τεκέδες. Περισσότερο Manifesto. Περισσότερο Fun. Tο Comicdom Con κλείνει δέκα χρόνια κι εμείς είμαστε όπως κάθε χρόνο εκεί, στο μετερίζι του ταγμένου κομιξά. Τα έχουμε ξαναπεί, αυτό είναι το απόλυτο χαρούμενο weekend του geek! Μια ευκαιρία για όλους τους κομιξάδες να βρεθούν στον ίδιο χώρο μετά από καιρό αλλά και για τις εκδοτικές, τους κομίστες και τους φανζινάδες να κυκλοφορήσουν τις νέες τους δουλειές στο μεγαλύτερο και πιο ένθερμο δυνατό κοινό που κόβει βόλτες πέρα-δώθε στους τρεις ορόφους της Ελληνοαμερικάνικης ψάχνοντας το "hottest-new-thing". Γι'αυτό, πριν επισκεφτείτε σήμερα και αύριο το φεστιβάλ στην Ελληνοαμερικάνικη Ένωση, συμβουλευτείτε τον οδηγό μας με τις εκδόσεις που δεν πρέπει να σας ξεφύγουν, από τα περίπτερα των εκδοτικών στο ισόγειο ως τα αμέτρητα τραπέζια με τις αυτοεκδόσεις στον τρίτο όροφο! *και μην ξεχάσετε απόψε στις 19:00, τον μεγάλο διαγωνισμό Comicdom Cosplay όπου θα μοιράζω σοφία και κακά puns σαν μέλος της κριτικής επιτροπής* 1. Manifesto - Περίπτερο της Giganto Δεν μπορώ να γράψω για το Manifesto του Ηλία Κυριαζή χωρίς να συγκινηθώ. Δεν γίνεται. Το ημι-αυτοβιογραφικό κόμικ του έγινε το απόλυτο flagship comic της χρυσής εποχής των ελληνικών κόμικ μέσα από τις σελίδες του Τεταρτιάτικου 9 της Ελευθεροτυπίας, του περιοδικού που έθρεψε στην ουσία αυτό που ξέρουμε σήμερα σαν ελληνική σκηνή. Ο Βίκτωρας ήταν/είναι ο καθρέφτης όχι μόνο της ζωής του ίδιου του Κυριαζή, αλλά και των δικών μας 20s. Ζει στην δική μας Αθήνα, ερωτεύεται, πειραματίζεται, την πατάει αλλά επιμένει να κάνει όνειρα (και comics), παραμένοντας περισσότερο honest και μαλακάκος από ότι θα μπορούσε ποτέ να ομολογήσει οποιοσδήποτε δημιουργός για έναν χαρακτήρα που βασίζει τόσο απροκάληπτα στον εαυτό του. Η υπέροχη αυτή hardcover έκδοση είναι αποτέλεσμα του φετινού επιτυχημένου crowd-funding campaign και συλλέγει όλο το υλικό από τους δυο κύκλους της σειράς στο 9, μαζί με ανέκδοτο υλικό και μια συγκινητική Where Are They Now νέα ιστορία. Σε αυτή, ο Κυριαζής γεφυρώνει το κενό από το φινάλε του Μανιφέστο 2. Ξαναεπισκέπτεται τους χαρακτήρες του και την οπτική του 20κάτι εαυτού του με τη νέα zen οπτική του σημερινού «κατασταλαγμένου» εαυτού του. Παραμένει σε αυτές τις λίγες σελίδες ακόμα τόσο ενοχλητικά in sync με αυτό που ζει κάθε τριαντάρης που έχει περάσει «αυτή» τη φάση και είναι πια ικανοποιημένος να παρτάρει, φλερτάρει, ξεδίνει «που και που», περνώντας τον υπόλοιπο καιρό στη δουλειά ή βολεμένος στο κρεβάτι με τη γάτα και τη σχέση του (με αυτή τη σειρά), αναπολώντας όλα όσα υπέροχα έζησε και άφησε πίσω του, τα οποία τον έφτασαν ως εδώ, σήμερα. Ταιριαστό, ναι; 2. Γυρνώ Σαν Νυχτερίδα - Περίπτερο της Jemma Press Δεν είναι πια σε όνομα ο «Μπάτμαν, Αυτή η Αδερφή» (επειδή, copyrights, δικηγόροι, μηνύσεις) αλλά περιέχει ακόμα αυτούσιο το κόνσεπτ του αυτό το μαγικό: όλο το υπέρογκο υπερψυχολογικό angst του Μπάτμαν Κάπταιν Μπατ, μεταφερμένο στη λαϊκή συνοικία της Τρούμπας, με τα ουζάκια, τους τζουτζέδες, το ρεμπέτικο soundtrack, τη femme fatale Θοδώρα και έναν ρημάδη κομπλεξάρα ορφανό που ντύνεται νυχτερίδα και τα πίνει κάθε βράδυ για την καψούρα του. Αυτό που ξεκίνησε το 2012 ως fan-made σήκουελ του Πέτρου Χριστούλια στην καλτ παρωδία ενός ξένου υπερήρωα (από άλλο κομίστα!) έφτασε 3 χρόνια και αρκετές εκδόσεις (και βραβεία) μετά να κυκλοφορεί σαν ολοκληρωμένο, κουκλίστικο και πολυτελές hardcover από τη Jemma Press και το SoComic.gr! Τρέμετε Τζουτζέδες! 3. Μαλάκα Λεσβίες 2 - Τρίτος Όροφος Μαλάκα... ΚΙ ΑΛΛΕΣ λεσβίες! Ένα χρόνο μετά από το ιστορικό πλέον φανζιν (το οποίο έκανε sold out στη μέση του περσινού φεστιβάλ και επανεκδίδεται φέτος σε ελληνικά ΚΑΙ αγγλικά - ή αλλιώς OMG Lesbians), οι πολυπαθούσες μαλακοδαχτυλοδεικτούμενες λεσβίες της Σμαρ επιστρέφουν και αντιμετωπίζουν τα κολλήματα της κοινωνίας μέσα από κομιξοποιημένα best of στερεότυπων και λατρείας. Από τον τύπο που θα σου πει γιατί δεν είσαι όντως λεσβία (spoiler = γιατί δεν έχεις πάει ακόμα μαζί του), στις συνήθεις φλέγουσες παρεξηγήσεις/απορίες του έξω κόσμου (spoiler = none of your business) και την κατάρα που είναι οι στρέητ/μπάι ταμπέλες, το κόμικ της Σμαρ είναι μια αστεία και cute κραυγή απόγνωσης στη βλακεία κααι υποκρισία που υπάρχει εκεί έξω. Περισσότερα: http://smarmakescomics.tumblr.com/ 4. ... - Τρίτος Όροφος Ο διάολος έχει πολλά αρχίδια. Το εκρηκτικά έγχρωμο (στο ήμισι) comic του Βασίλη Δημόπουλου το ψάχνεις ως «Τρεις Τελείες» ή «αυτό με τον διάβολο με τα κέρατα και το πουλί έξω στο εξώφυλλο». Μέσα θα βρεις τρεις τέλειες (oh see what he did there) μικρές και αλλόκοτες 5-6σέλιδες ιστορίες τρόμου και επιστημονικής φαντασίας που βάζουν το μπανάλ στη Ζώνη του Λυκόφωτος. Οι τρεις τελείες: μια βαρετή μέρα στην post-apocalyptic Ελλάδα του Global Warming, ένας ποδηλάτης που χτυπάει 666 χιλιόμετρα στο κοντέρ και ένας μανιακός αρκούδος serial killer που κυνηγάει όσους κατουράνε το δάσος του. Όλες με υπέροχα λεπτομερές σκίτσο με έντονες inking γραμμές που θυμίζουν Farel Dalrymple, Daniel Clowes και Kaz. Να κάποιος to look out for στο μέλλον! 5. KRAK ΚΟΜΙΚΣ #11 - Περίπτερο της Jemma Press Ό,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με τρόμο! Το κόμικ φιλόδοξο πείραμα του Τάσου Μαραγκού (ή Tasmar) για την πρώτη "ongoing" ελληνική σειρά indy comics ξεκίνησε με πρωταγωνιστή έναν Συριανό έφηβο μεταλλά, από το #9 όμως και μετά έκανε απότομη στροφή για να μας δώσει μια τριλογία (!) τρόμου (!!) βασισμένη στις ιαπωνικές ταινίες του Ring, για ένα καταραμένο, μαυροντυμένο κόμικ το οποίο σκοτώνει όποιον το διαβάσει! Αυτό το 11ο (και τελευταίο) τεύχος της σειράς, κλείνει την ιστορία με μια απροσδόκητα ανατριχιαστική ανατροπή και έναν υπέροχο πειραματισμό πάνω στα «όρια» και τους περιορισμούς του κομιξικού μέσου (spoiler = υπάρχουν μόνο για να σπάνε). Είναι μια καλή ευκαιρία φέτος να διαβάσετε επιτέλους ολοκληρωμένη την ιστορία στα τεύχη #9-11. 6. 4,5 Seasons - Τρίτος Όροφος Πολλούς αιώνες πριν το Κάτω Παρτάλι, υπήρχε η επική ιστορία του ιππότη που φορούσε ένα κλουβί με τον Ράηαν τη Χήνα πάνω στο κράνος του - και μαζί ήταν αήττητοι. Ο θρύλος τους είναι μόνο μια από τις 4 ιστορίες του πανλατρεμένου "comic thingie" της Σιαδώρας Παπαθεοδώρου που ανατρέπουν με μαγικό pretty rainbows & blood τρόπο τα sword&sorcery στερεότυπα. Απλά περιμένετε να γνωρίσετε τον Χάρο λαγουδάκι και τον καλύτερο του φίλο, με το κρανίο και το στέμμα. Περισσότερα: http://siadora.tumblr.com/ 7. Σπάρτακος - Περίπτερο της AddArt στον Τρίτο Όροφο Το θεληματικό πηγούνι. Αυτή η σχεδόν-ελληνική μύτη. Ο «άλλος» σταυρός. Ο Άντρας. Ο μονομάχος. Ο Σπάρτακος. Τώρα, στο τέλος της μεγάλης του επανάστασης, ξεροσταλιάζει στο σταυρό περιμένοντας το τέλος του και δίνει συνέντευξη για τη ζωή του, γκομενίζει, υπομένει τα βασανιστήρια των Ρωμαίων και κομπάζει σαν παραφουσκωμένο σκεπάρνι για την υστεροφημία του και την οσκαρική δόξα... κι ας αργεί ακόμα 2032 χρόνια! Ως τότε θα πρωταγωνιστεί σε αυτή τη σειρά από κλασσικής νοοτροπίας comics strips με πρωταγωνιστές τους Ρωμαίους και τους εσταυρωμένους. 8. Κουραφέλκυθρα Light - Περίπτερο της Jemma Press Ο Κύριος Κλιάφας έχει ακόμα προβλήματα (και κακά puns) που εξομολογείται στον ανάποδο μπάρμαν Λούθερ. Ο πελάτης εξακολουθεί να πηγαίνει στο χειρότερο εστιατόριο στο σύμπαν και να παραγγέλνε μόνο σούπα ενώ ξέρει ότι πάντα κάτι νέο και κουλό θα βρει μέσα. Η κόρη της οικογένειας Δαπόντε εξακολυθεί να προσπαθεί (άσκοπα) να φρικάρει τους γονείς της με νέους πιο sci-fi γκόμενους. Η Ζοζεφίνα έχει ακόμα απορίες. Και ο Θείος Αιμίλιος... Ο Θείος Αιμίλιος θα μιλάει και θα μιλάει και θα μιλάει και θα μιλάει και θα μιλάει και θα μιλάει και θα μιλάει και θα μιλάει και θα μιλάει και θα μιλάει και θα μιλάει... Μετά το υπερ-χορταστικό περσινό Κουραφέλκυθρα Omnibus, η Jemma Press εκδίδει το catch-up τομάκι με όλα τα νέα έκτοτε comic strips του μακροβιέστερου και δημοφιλέστερου ελληνικού webcomic του Αντώνη Βαβαγιάννη που δημοσιεύτηκαν στο socomic.gr από τον Απρίλη του 2014 μέχρι τον Μάρτιο του 2015. 9. Κουπέ 2 - Περίπτερο της AddArt στον Τρίτο Όροφο Κάποτε οι υπερήρωες της Marvel και της DC καταδίωκαν τους κακούς με τα αόρατα τζετ και τα Μπλάμπερντ και τα μπατ-μομπίλ τους, τώρα στριμώχνονται όλοι σε ένα... κουπέ. Κάποτε οι Super Mario Bros ταξίδευαν μέσω σωληνώσεων, τώρα κάνουν παρέα με τον Ζέλντ-- ε, τον Λινκ και τον Σόνικ σε ένα, ναι το μαντέψατε, κουπέ. Κάποτε υπήρχε Θεός, τώρα αράζει με τον γιο του τον μονογενή στα υπέροχα βλάσφημα κουπέ του πολυαναμενόμενου σήκουελ του hardcover fanzine που χωράει σε μια αμαξοστοιχεία όλη (μα όλη) την αγαπημένη μας ποπ κουλτούρα, από Ghostbusters, Walking Dead και Game of Thrones μέχρι... τον Καραγκιόζη. Επόμενη στάση: Copyright Infringement! 10. Βάλε Καρπούζι και...Φύγαμε! - Περίπτερο Star Comics Η ατάκα του φετινού φεστιβάλ είναι: «Το σχεδιαστικό σας στυλ δεν συνάδει με την περιρρέουσα κατάσταση!» Επίσης: ΚΑΡΠΟΥΖΙΑ! Το θρυλικό Datsun-από-την-κόλαση, ξέρετε ποιο, αυτό που περνάει σαν bizarro Αη-Βασίλης ΚΑΘΕ Σάββατο πρωί στις 7 ακριβώς από ΚΑΘΕ γειτονιά της Αθήνας ταυτόχρονα και σε ξυπνάει με τη ντουντούκα, καταφέρνει επιτέλους να σπάσει το metaχωροχρονικό συνεχές και να φέρει στην πόρτα του πρωταγωνιστή ένα τσούρμο πρωταγωνιστές από άλλα genre, των οποίων το σχεδιαστικό στυλ όντως δεν πολυ-«συνάδει με την περιρρέουσα κατάσταση»: βασανισμένοι πρωταγωνιστές noir ρομάντζου, καουμπόιδες, ήρωες manga και... ένας Τυραννόσαυρος Ρεξ! Περισσότερα+preview: http://makronews.blogspot.gr/2015/04/new-comic-book.html 11. Οι πολλές πολλές καμμενιές του Μάνου Γκανά - Τρίτος Όροφος Nude n Horror! Ο Μπόλεκ και ο Λόλεκ στο Βερολίνο. Οι αιμομικτικοί Super Mario Bros και Apo Piso. Το μεγάλο όργιο στο στρουμφοχωριό. Η κυριολεκτικά Λουκρητία του Αρκά. Ο απίθανος πουτσαράς Χουλκ. Ο βιτσιόζος δήμαρχος της Μονο-πουλι. Και... τα δάκρυα του Aquaman ενώ τον πηδάει ο Μπομπ ο Σφουγγαράκης. Οι εξαιρετικά καμμένες και συλλεκτικές Pineiada Bibles (βασισμένες στις περίφημες πορνογραφικές "Tijuana Bibles") έχουν *μόνο* λάθος πρωταγωνιστές και κυκλοφορούν σε υπερ-συλλεκτικές finger-size κόπιες! Μαζί στο τραπέζι του Γκανά, το περίφημο «κόμικ με το μουνάκι στο εξώφυλλο» και την πιο cum-splatter ρομαντική περιπέτεια με bonus action σεκανς σχεδιασμένη με τεχνολογία vaginascope που σε μεταφέρει στο ωάριο της δράσης! Εμείς μόνο ευχόμαστε να υπήρχαν αληθινά οι Εκδόσεις «Φλόκια στον Κάμπο». Υ.Γ. Πόσο ΔΕΝ είναι οκ να ανεβάσετε πιτσιρίκια κάτω των 10-12 χρονών στον τρίτο όροφο φέτος; 12. Αλλό-κότα - Τρίτος Όροφος Η Κρουστάλλω είναι μια κότα αλλό-κοτη από τις άλλες. Μια μέρα αποφασίζει να φύγει από την ασφάλεια του κοτετσιού της και να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο της πόλης για να πραγματοποιήσει το όνειρο της: να ολοκληρώσει ένα διδακτορικό πάνω στην προέλευση των κοτόπουλων από τον Τυραννόσαυρο Ρεξ;;;; Εκεί όπου το Big Bang Theory συναντά τη θηριωδία της Μεγάλης Αυγοκτονίας του Πάσχα. 12+ Μια βόλτα στον τρίτο όροφο με τις αυτοεκδόσεις και πολλές κακές φωτογραφίες με όχι-iPhone: Μπορείτε να βρείτε -αν είστε τυχεροί- τα περισσότερα από αυτά τα τεύχη στα καταστήματα comics και επιλεγμένα βιβλιοπωλεία, ή κατευθείαν από τις εκδοτικές τους. Αλλιώς, θα σας δω με τα σκονάκια σας του χρόνου να κυνηγάμε παρέα το "hottest-next-new-thing" στο Comicdom Con Athens 2015! Εσείς, τι «λεία» πετύχατε φέτος στο φεστιβάλ? Περιμένω τα σχόλια και τις προτάσεις σας! Info: Comicdom Con Athens 2015 4, 5 και 6 Απριλίου Μασσαλίας 22, Αθήνα πηγη
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.