Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'Γιώργος Βλάχος'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Όταν ο Ιούλιος Βερν αποφάσισε να τοποθετήσει την ιστορία του στο υπόβαθρο της Ελληνικής Επανάστασης, δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι αιώνες αργότερα το μυθιστόρημά του «Το Αιγαίο στις φλόγες» (L’Archipel en feu) θα αποτελούσε αντικείμενο διασκευής από Έλληνες δημιουργούς, σε μία τέχνη οριακά άγνωστη εκείνη την εποχή: αυτήν των κόμικς. Τα περισσότερα μυθιστορήματα του Ιουλίου Βερν έχουν ένα κοινό γνώρισμα: η δράση, η πλοκή, ολόκληρη εν τέλει η αφήγηση περιστρέφεται γύρω από ένα διαφορετικό κάθε φορά ταξίδι. Αυτό είναι το όχημά του για να εξερευνήσει μια μεγάλη ποικιλία ερεθισμάτων που εξάπτουν το ενδιαφέρον του, μεταδίδοντας τις γνώσεις του και το αποτέλεσμα της εξαντλητικής μελέτης του στο νεανικό αναγνωστικό κοινό, όπου κυρίως απευθύνεται. Άλλοτε μας ταξιδεύει με την πένα του στον πυρήνα του πλανήτη («Ταξίδι στο κέντρο της Γης», 1864), άλλοτε στο διάστημα («Από τη Γη στη Σελήνη», 1865), άλλοτε στον βυθό της θάλασσας («20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα», 1869) και άλλοτε σε έναν αγώνα ενάντια στον χρόνο περιμετρικά της υδρογείου («Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες», 1873). Παρ’ όλο που είναι περισσότερο γνωστός για την επίδραση του έργου του στο είδος της επιστημονικής φαντασίας, καθώς αγαπούσε να γράφει για αεροπορικά και διαστημικά ταξίδια, πολύ πριν από την εφεύρεση του αεροπλάνου και πόσο μάλλον του διαστημόπλοιου, συχνά οι περιπέτειές του τοποθετούνταν σε γεωγραφικά και ιστορικά πλαίσια πέρα για πέρα αληθινά. Μία από αυτές τις περιπτώσεις είναι και το μυθιστόρημα που έγραψε το 1884 και, όπως προδίδει ο τίτλος του, τοποθετείται στην πατρίδα μας, κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης. Ο λόγος για τη νουβέλα «Το Αιγαίο στις φλόγες» (πρωτότυπος γαλλικός τίτλος: L’Archipel en feu), που διαδραματίζεται λίγο πριν και λίγο μετά την εμβληματική ναυμαχία του Ναβαρίνου, η οποία έλαβε χώρα τον Οκτώβριο του 1827 και έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην έκβαση του αγώνα για την ανεξάρτητη Ελλάδα. Ωστόσο, δεν εστιάζει ιδιαίτερα στην ίδια τη ναυμαχία, παρά τη χρησιμοποιεί για να εξυπηρετήσει την υπόλοιπη αφήγηση και να επηρεάσει εμμέσως την εξέλιξη της πλοκής. «Όπως όλα τα μυθιστορήματα του Ιουλίου Βερν, ντύνει και σ’ αυτό την πλοκή του με ακριβείς ιστορικές, γεωγραφικές και τεχνικές πληροφορίες, αν και σε σύγκριση με άλλα μυθιστορήματά του μάλλον φτωχικές σε πλήθος θα μπορούσαν να θεωρηθούν», σημειώνει στην εισαγωγή της πρόσφατης διασκευής σε κόμικς ο σεναριογράφος Γιώργος Βλάχος. Ενδιαφέρον παρουσιάζει όμως ακόμη μία πληροφορία που συνοδεύει την αρχική δημοσίευση του πρωτότυπου έργου στα ελληνικά: «Το “Αιγαίο στις φλόγες”, αμέσως μετά τη δημοσίευσή του στη Γαλλία, δημοσιεύτηκε πρώτη φορά και στα ελληνικά σε συνέχειες από τον Ιούλιο 1884 έως τον Ιανουάριο 1885 σε καθημερινή εφημερίδα των Αθηνών […] “Καιροί”. Οι κάτοικοι του Οίτυλου συνέταξαν μανιφέστο ζητώντας τη διακοπή της δημοσίευσης και το “σκάνδαλο” προκάλεσε τη δημοσίευση πολλών άρθρων σε εφημερίδες, ειδικά αντιπολιτευόμενες τον Τρικούπη. Ο Βερν υποχρεώθηκε να δικαιολογηθεί επικαλούμενος την ιστορική αλήθεια των ντοκουμέντων και τον δεδηλωμένο ένθερμο φιλελληνισμό του». Ποια η σύνδεση του μυθιστορήματος με το Οίτυλο, έναν παραδοσιακό οικισμό στην ανατολική Μάνη, και γιατί το μυθιστόρημα του Ιουλίου Βερν προκάλεσε τη μήνη των κατοίκων του; Τις απαντήσεις μάς δίνει η πλοκή του βιβλίου. Ιστορική μυθοπλασία Όπως προαναφέρθηκε, αν και έργο μυθοπλασίας, το έργο χαρακτηρίζεται από ιστορική ακρίβεια στις αναφορές του. Μία ενδιαφέρουσα ιστορία γεμάτη ίντριγκα, οικογενειακά δράματα, πάθη, έρωτες και πόλεμο, συντίθεται με λεπτομέρειες που ο Βερν αντλεί από προσεκτική μελέτη για την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Δεν γνωρίζει μόνο το γενικό πλαίσιο και τα σημαντικά γεγονότα του Αγώνα, αλλά δείχνει να έχει μελετήσει σε βάθος τη γεωγραφία της περιοχής, τις ιδιαιτερότητες των περιοχών του ελλαδικού χώρου στις οποίες τοποθετεί τη δράση, αλλά και τα πολυποίκιλα αντικρουόμενα συμφέροντα. Με βάση τα παραπάνω, οι χαρακτήρες που πλάθει, αν και φανταστικοί, θα μπορούσαν να έχουν υπάρξει στην πραγματικότητα. Καθοριστικό πρόσωπο του έργου αποτελεί ο Μανιάτης πειρατής και εξωμότης με καταγωγή από το Οίτυλο της Μάνης, ο Νικόλας Στάρκος, που δεν διστάζει να προδώσει τον αγώνα των συμπατριωτών του για την ανεξαρτησία, προκειμένου ο ίδιος να κερδίσει πλούτη, δόξα και μια όμορφη γυναίκα. Αυτό φαίνεται να προκάλεσε την αντίδραση των κατοίκων της περιοχής, παρ’ όλο που ιστορικά οι Μανιάτες αναδείχτηκαν σε εξαιρετικής αγριότητας πειρατές, με αποτέλεσμα τον 18ο αιώνα η Μάνη να ζει αποκλειστικά από τις πειρατικές επιδρομές. Άλλωστε το Οίτυλο συνήθιζαν να το ονομάζουν «Μεγάλο Αλγέρι», γιατί στα παζάρια του πραγματοποιούνταν αγοραπωλησίες λαφύρων αλλά και δουλεμπόριο. Ο προσεκτικός αναγνώστης θα παρατηρήσει ότι, παραμένοντας πιστός στην ιστορική πραγματικότητα, ο Βερν δεν επιθυμεί να στερήσει από τους ντόπιους το χαρακτηριστικό του πατριωτισμού. Γι’ αυτό – αλλά και για λόγους πλοκής – επιλέγει να δώσει ξεχωριστή θέση στην ιστορία του και στη μητέρα του αδίστακτου πειρατή, αναδεικνύοντας μάλιστα τη σημασία των ιδανικών της Ελληνικής Επανάστασης, αφού η Ανδρονίκη Στάρκου απαρνείται τον γιο της αδυνατώντας να δεχτεί τις επιλογές του, και ρίχνεται με αυταπάρνηση στον Αγώνα. Τα κεντρικά πρόσωπα της ιστορίας συνεχίζονται. Ο Γάλλος αξιωματικός του Ναυτικού υποπλοίαρχος Ανρί ντ’ Αλμπαρέ, επιφανής φιλέλληνας, πολέμησε ως εθελοντής για την Ελληνική Ανεξαρτησία και διακρίθηκε για τον ηρωισμό του. Ερωτεύτηκε και αρραβωνιάστηκε στην Κέρκυρα την Αντζελίνα Ελιζούντο, όμορφη και δυναμική κόρη ενός πάμπλουτου Δαλματού τραπεζίτη. Το γεγονός όμως ότι η μεγάλη του περιουσία οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στις σκοτεινές και ύποπτες συναλλαγές του με τον πειρατή Στάρκο, πυροδοτεί σειρά από εξελίξεις που επηρεάζουν την εξέλιξη του έρωτα τον δύο νεαρών. Ο Στάρκος εκβίαζε τον πατέρα της Αντζελίνας πως θα αποκαλύψει σε όλους την προέλευση της περιουσίας του αν δεν συμφωνήσει να του δώσει την κόρη του σε γάμο. Τέλος, σημαντικός είναι και ο ρόλος του Κωνσταντή, ομογάλακτου αδελφού της μητέρας της Αντζελίνας, ενός γιγαντόσωμου νησιώτη και αφοσιωμένου φύλακα-αγγέλου της κοπέλας και ταυτόχρονα βοηθού του πατέρα της, αλλά και του πειρατή Σακρατίφ, της μυστηριώδους πειρατικής υπερδύναμης που κινεί τα νήματα στο πέλαγος. Από τη λογοτεχνία στα κόμικς Στη διασκευή τους, η οποία κυκλοφόρησε σε δύο συνέχειες (2021-2022) από τις Εκδόσεις Μικρός Ήρως, οι Γιώργος Βλάχος (σενάριο) και Θανάσης Καραμπάλιος (σχέδιο/χρώμα) καταφέρνουν να μεταφέρουν με έναν ολόφρεσκο τρόπο μια ιστορία γραμμένη σχεδόν δύο αιώνες πριν σε ένα διαφορετικό μέσο, σεβόμενοι ταυτόχρονα και το πρωτότυπο υλικό και τους κανόνες της γλώσσας των κόμικς. Εκτός από τον φυσικό τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται η πλοκή και οι διάλογοι, αξιοποιώντας στο έπακρο το επιπλέον εργαλείο της εικόνας, διανθίζεται με πινελιές όπως η χρήση των διαφορετικών ανά περιοχή ντοπιολαλιών, δίχως όμως να γίνεται γραφικό ή παλιομοδίτικο. Η χρήση διαλέκτων που απαντούν στην επί μακρόν ενετοκρατούμενη Κέρκυρα, στη Μάνη, στα νησιά του Αιγαίου, αλλά και όρων ναυτικής ορολογίας, σέβεται την ιστορική ακρίβεια χωρίς να λειτουργεί εις βάρος του αναγνώστη, ενώ τακτικά εξηγούνται με υποσημειώσεις. Σε ότι αφορά το σχέδιο, ο Θανάσης Καραμπάλιος δεν θα μπορούσε παρά να είναι η καταλληλότερη επιλογή, δεδομένου ότι έγινε γνωστός από την πρώτη του μεγάλη επιτυχία με τη σειρά «1800» (Εκδόσεις Jemma Press), η οποία αναφέρεται στο ίδιο περίπου χρονικό και ιστορικό πλαίσιο. Ειδικότερα, το σχέδιο του Καραμπάλιου χαρακτηρίζεται από έντονο δυναμισμό και λεπτομέρεια, τόσο στα χαρακτηριστικά των ηρώων όσο και στο περιβάλλον τους. Εκτός από σκηνοθέτης είναι ταυτόχρονα και ενδυματολόγος – πράγμα που προϋποθέτει μπόλικη μελέτη, αν λάβει κανείς υπόψη την εποχή και τους πολλούς διαφορετικούς ρόλους με ιδιαίτερες φορεσιές που συναντάμε στο έργο, όπως την υψηλή κοινωνία και τους ναυτικούς της υπό βρετανική κατοχή Κέρκυρας ή τους Μανιάτες πειρατές. Το ίδιο ισχύει και για τις υπόλοιπες ιδιαίτερες γνώσεις που απαιτούνται για να αποδοθούν πιστά οι εναλλασσόμενες υπαρκτές γεωγραφικές τοποθεσίες, οι διαφορετικές αρχιτεκτονικές τεχνικές της εκάστοτε περιοχής, οι διαφορετικοί τύποι πλοίων σε μια αμιγώς υδάτινη περιπέτεια. Ήδη η συγκεκριμένη διασκευή κερδίζει μία ξεχωριστή θέση στη διαρκώς αυξανόμενη παραγωγή ελληνικών κόμικς που αντλούν την έμπνευσή τους από κλασικά έργα λογοτεχνίας. Και το σχετικό link...
  2. Το «ελληνικό» βιβλίο του Ιουλίου Βερν, μακριά από στερεότυπα και κορώνες. Ο Ιούλιος Βερν παραμένει ένας από τους αγαπημένους συγγραφείς της παιδικής και προεφηβικής μου ηλικίας. Συνδέεται με άπειρα μεσημέρια κάτω από την κληματαριά στο χωριό το καλοκαίρι, να χάνομαι στις ιστορίες του και να φαντάζομαι πώς θα ήταν οι ήρωές του. Ήταν μεγάλη μου χαρά και έκπληξη μαζί όταν ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς μου πρότεινε να συνεργαστούμε για το συγκεκριμένο κόμικς. Κατ’ αρχάς, δεν ήξερα το βιβλίο. Δεν το είχα διαβάσει ποτέ. Μετά σκέφτηκα, μήπως στην εποχή του TikTok ο Βερν θεωρείται παιδικός; Ή και ξεπερασμένος ακόμα; Ο γύρος του κόσμου πλέον γίνεται με ένα κλικ στο κινητό μας. Αποφάσισα να απαντήσω θετικά αφού διάβασα το σενάριο του Γιώργου Βλάχου. Το πρωτότυπο βιβλίο το διάβασα μετά, ήθελα να έχω την οπτική του και τον τρόπο γραφής του ανθρώπου που ήταν να συνεργαστώ. Ο Βλάχος έκανε μια πολύ καλή απόδοση του έργου του Βερν και κυρίως του πνεύματος που έχει το βιβλίο του. Και για το βιβλίο αυτό θα μιλήσω από τη σκοπιά του σκιτσογράφου και όχι του σεναριογράφου. Οι ήρωες του Βερν μέσα από τη ματιά του Βλάχου απέκτησαν καινούργιο ενδιαφέρον. Έγιναν πιο προσιτοί σ’ εμένα. Η ντοπιολαλιά που χρησιμοποιείται στο κείμενο τους απέδωσε μια ελληνικότητα, καλώς εννοούμενη, μακριά από σοβινισμούς και εθνικιστικές κορώνες που ο Βερν δεν μπορούσε να δει. Το να σχεδιάζω τον πειρατή Νικόλα Στάρκο, που αν και είναι ο villain της υπόθεσης παραμένει ο πιο γοητευτικός χαρακτήρας της ιστορίας, ήταν μια μεγάλη πρόκληση. Έπρεπε να μην μοιάζει με τον Τζόνι Ντεπ ή κάποιον άλλο στερεοτυπικό πειρατή, αλλά και να μην παραπέμπει στον Κανάρη ή στον Μιαούλη. Ο σύντροφός του, ο Σκόπελος, είναι ένας χαρακτήρας πονηρός, αδίστακτος και ικανότατος ναυτικός, ένας «κακός» Οδυσσέας του 1827. Και όλη αυτή η ιστορία διαδραματίζεται στους ξερόβραχους του Οιτύλου στους βρετανικούς Κορφούς (Κέρκυρα) και στα σκλαβοπάζαρα της Άσπρης Θάλασσας (Αιγαίο Πέλαγος). Το κόμικς ως μέσο είναι μαγικό. Είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη, ο κινηματογράφος των φτωχών. Αν θες να πεις μια ιστορία και δεν έχεις τα χρήματα, μπορείς να το κάνεις με ένα χαρτί, μελάνι και αρκετές ώρες εργασία με το οικονομικό κόστος στο ελάχιστο. Το κόμικς είναι ένας τρόπος ακόμα να πεις ιστορίες, και αυτό προσπάθησα να κάνω ακολουθώντας το σενάριο και τις οδηγίες του συνεργάτη μου: να σας ταξιδέψουμε στην εποχή που το Αιγαίο ήταν τυλιγμένο στις φλόγες. * Ο Θανάσης Καραμπάλιος είναι σκιτσογράφος Και το σχετικό link...
  3. Το βιβλίο του Ιουλίου Βερν που προκάλεσε αντιδράσεις στη χώρα μας, μεταφέρθηκε σε κόμικ για πρώτη φορά παγκοσμίως από τις ιστορικές εκδόσεις Μικρός Ήρως. Μια συζήτηση με τους συντελεστές του. To περίφημο βιβλίο του Ιουλίου Βερν "Αρχιπέλαγος στις Φλόγες" έγινε κόμικ για πρώτη φορά, σε προσαρμογή σεναρίου από τον Γιώργο Βλάχο και σε σκίτσα του Θανάση Καραμπάλιου, και πριν από λίγες ημέρες κυκλοφόρησε ο δεύτερος τόμος του. Τα γεγονότα του έργου του Βερν (πρωτότυπος τίτλος L’ Archipel en Feu, 1884) διαδραματίζονται το 1827, την εποχή της ναυμαχίας του Ναβαρίνου, η οποία έγειρε την πλάστιγγα προς την πλευρά της ανεξαρτησίας του νεοελληνικού κράτους από την οθωμανική αυτοκρατορία. Στη μεταφορά του βιβλίου στο κόμικ "Το Αιγαίο Στις Φλόγες", η ιστορία συναντά τις μνήμες σε μια συναρπαστική περιπέτεια έρωτα και προδοσίας από τη Μάνη μέχρι την Κρήτη, που εξυμνεί τη συμμετοχή των Φιλελλήνων στον Αγώνα του '21 τονίζοντας αξίες όπως η τιμή, η φιλία και η ανιδιοτέλεια. Με το δεύτερο τεύχος η ιστορία πλέον ολοκληρώνεται, και με αφορμή την κυκλοφορία αυτή από τις θρυλικές Εκδόσεις Μικρός Ήρως, το NEWS 24/7 είχε την ευκαιρία να μιλήσει με τους συντελεστές για το έργο καθεαυτό, τις δυσκολίες της ολοκλήρωσής του, αλλά και για τον ιδιαίτερο κόσμο του Ιούλιου Βερν που συνεχίζει να (μας) εμπνέει. Απαντώντας στην ερώτηση σχετικά με το πώς προέκυψε η ιδέα για τη συνεργασία για την υλοποίηση του έργου, ο Θανάσης Καραμπάλιος λέει: "Εγώ ήρθα τελευταίος στο συγκεκριμένο project. Ήταν μία ιδέα του Λεωκράτη Ανεμοδουρά και του Γιώργου Βλάχου. Όταν επικοινώνησε μαζί μου ο Λεωκράτης η χαρά μου ήταν διπλή, θα συνεργαζόμουν με τις εκδόσεις "Μικρός Ήρως" και πάνω σε ιστορία του Ιουλίου Βερν. Πως να πεις όχι σε αυτό;". Από τη δική του μεριά, ο Γιώργος Βλάχος παρατηρεί πως η έκδοση δεν συσχετίζεται με τους εορτασμούς για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, παρότι η υπόθεση του μυθιστορήματος συμπίπτει χωροχρονικά με τον Ξεσηκωμό. Όπως αναφέρει, "Ο Βερν είναι διαχρονικά ένας δημοφιλέστατος συγγραφέας στο νεανικό κοινό καθώς τα έργα του ως μυθιστορήματα έχουν μεταφραστεί στις περισσότερες γλώσσες, ενώ και σαν κόμικς έχουν διασκευαστεί τα περισσότερα από αυτά. Το "Αρχιπέλαγος στις Φλόγες" (όπως είναι ο αυθεντικός του τίτλος) δεν έχει ποτέ διασκευαστεί σε κόμικ ή σε graphic novel παγκοσμίως, μήτε είναι από τα πιο γνωστά έργα του Γάλλου συγγραφέα. Αν λοιπόν πρέπει να αναζητηθεί μια απάντηση για το πώς προέκυψε η συνεργασία για τη δημιουργία του κόμικς, αυτή είναι ότι αναζητήθηκε ένα έργο του Βερν με προοπτικές διεθνούς καριέρας. Και ίσως το πιο ιδανικό για Έλληνες δημιουργούς θα ήταν να επιλεγεί κάποιο που να έχει σχέση με Ελλάδα και ελληνική ιστορία. Προσωπικά για μένα, δεν σημαίνει τίποτα περισσότερο". Σχετικά με το βασικό μήνυμα του αρχικού βιβλίου του Βερν, οι δύο συντελεστές αναφέρουν στο NEWS 24/7: "Δεν θα έλεγα ότι ο Βερν περνάει κάποιο συγκεκριμένο ιστορικό μήνυμα. Μιλάει κυρίως για τη δύναμη της αγάπης αλλά και για την αίσθηση του χρέους απέναντι σε κάτι πιο υψηλό από τον εαυτό μας. Είτε αυτό είναι ο αγώνας για την ελευθερία, ή η εξιλέωση για αμαρτίες παιδιών και γονέων", αναφέρει ο Θ. Καραμπάλιος. Για τον Γιώργο Βλάχο, αν θα μπορούσαμε να πιστώσουμε κάποιο μήνυμα στο όλο έργο, αυτό θα ήταν "πέρα για πέρα ανθελληνικό". "Στο σενάριο του graphic novel δεν πέρασαν ιστορικά γεγονότα πέρα από αυτά που αναφέρονται στο μυθιστόρημα και αυτά αρκετά συνοπτικά λόγω της μορφής του κειμένου (κόμικ με ελλειπτική γραφή). Οι… "ανθελληνικές" γεύσεις θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν οι περιγραφές της ενασχόλησης των Μανιατών με την πειρατεία (και τα σκλαβοπάζαρα Χριστιανών επί ελληνικού εδάφους) στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, του Ξεσηκωμού και στα πρώτα χρόνια ζωής του ελεύθερου ελληνικού κράτους. Επ’ αυτών οι διαμαρτυρίες των Μανιατών προς τον Ιούλιο Βερν ότι τους αδικεί, έφτασαν ως και τα πρωτοσέλιδα ελληνικών και γαλλικών εφημερίδων της εποχής. Κατόπιν, ο κύριος ελληνικής καταγωγής πρωταγωνιστής υπήρξε πέρα για πέρα αρνητικός ήρωας και τέλος, στα σχετικά με την πολιορκία της Χίου από τον Φαβιέρο, η Ιστορία καταγράφει παρουσία Ελλήνων ατάκτων που κατατάχτηκαν στις δυνάμεις του Φαβιέρου απλώς και μόνο για να λαφυραγωγήσουν (Στο μυθιστόρημα απλώς περιγράφονται σαν γλετζέδες και μάλλον αδιάφοροι για την πολεμική τους αποστολή)". Σε κάθε περίπτωση, όπως τονίζει ο ίδιος, στο εν λόγω έργο δεν υπάρχει κάποιο μήνυμα "εθνικοπατριωτικής αξίας και μάλιστα θετικό". Ποιες ήταν οι δυσκολίες που αντιμετώπισε ο καθένας σας στη μεταφορά της ιστορίας, τόσο ως προς το σενάριο όσο και ως προς τη σκιτσογραφία - απεικόνιση των ηρώων; "Το πρόβλημα θα ήταν πως να αποφύγω τα παγκόσμια στερεότυπα σχετικά με την εικόνα της πειρατείας (Τζόνι Ντεπ, Μαυρογένης) και να μην πέσω στην παγίδα των δικών μας στερεοτύπων, ότι οι πειρατές θα πρέπει να μοιάζουν με τον Μιαούλη ή τον Κανάρη. Προσπάθησα να παντρέψω στοιχεία και από τα δύο με έμφαση στον χαρακτήρα της Μεσογείου", λέει ο σκιτσογράφος Θ. Καραμπάλιος. Από τη δική του μεριά, ο Γ. Βλάχος που ανέλαβε το σενάριο απαντά: "Η οικονομία στη δομή ενός σεναρίου κόμικ που βασίζεται σε μυθιστόρημα αντιμετωπίζει περισσότερες δυσκολίες από ένα σενάριο με πρωτότυπη πλοκή, που δεν βασίζεται δηλαδή σε προγενέστερο λογοτεχνικό πόνημα. Το προσαρμοσμένο σενάριο (adaptation) δεσμεύεται: α] να "χωρέσει" σε συγκεκριμένο αριθμό σελίδων την έκταση του πρωτοτύπου, β] στους ήδη συγγραφικά διαμορφωμένους χαρακτήρες να μοιράσει ρόλους και διαλόγους που δεν θα "προδίδουν" τα πρωτότυπά τους και γ] ο λόγος να εξυπηρετεί τη δομική ροή του κόμικ χωρίς ποσοτικά – τουλάχιστο – να λειτουργεί σε βάρος της εικόνας η οποία εξ ορισμού έχει τον πρώτο λόγο στην τελική μορφή του έργου είτε ως comic, είτε ως graphic novel. Βέβαια, κάποιες "ατασθαλίες" και κάποιες μικρές παρεκκλίσεις θεωρούνται θεμιτές "συγγραφική αδεία", εφ’ όσον θετικοποιούν το τελικό αποτέλεσμα, χωρίς να προδίδουν τις προθέσεις και τη σύλληψη του συγγραφέα". Η "Εκάβη" του Βερν Σχετικά με τον χαρακτήρα του έργου που τους γοήτευσαν περισσότερο, οι δύο συντελεστές απαντούν: "Αγαπημένος μου χαρακτήρας είναι ο Στάρκος. Είναι ένας αρκετά σκοτεινός τύπος αλλά βαθύτατα ανθρώπινος μέσα στην κακία του" (Θανάσης Καραμπάλιος). "Τυπικά δεν υπάρχει κάποιος από τους κύριους χαρακτήρες που θα διεκδικούσε τον τίτλο του απόλυτου πρότυπου προς μίμηση. Κλασικό μυθιστόρημα ρομαντισμού με ιστορικό υπόβαθρο και μανιχαϊστικής δομής χαρακτήρες. Μα, ωστόσο στους δεύτερους χαρακτήρες θα μπορούσα να ξεχωρίσω την Ανδρονίκη, τη μάνα – όχι μητέρα, τη μάνα του πειρατή Νικόλα Στάρκου. Γνήσια Ελληνίδα ηρωίδα, πολέμησε στον Ξεσηκωμό και αντιμετώπισε τον γιο της σαν εχθρό στις θάλασσες. Τον έδιωξε από το σπίτι και τον αποκήρυξε, ήξερε το μυστικό του μα δεν το πρόδιδε και στη τελευταία τους συνάντηση και τελική τους αναμέτρηση, η μάνα σπάραξε πάνω από το άψυχο σώμα του σαν την Εκάβη της τραγωδίας... Να, γιατί αυτόν τον χαρακτήρα διαλέγω. Κι από ότι φαίνεται, τον ίδιο είχε διαλέξει και ο... Βερν! Στο εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης του μυθιστορήματός του, πρώτο πλάνο είναι η μορφή της που ορθώνει το πολεμικό ανάστημά της, κρατώντας κι ανεμίζοντας την ελληνική σημαία" (Γιώργος Βλάχος). Ποιο είναι το αγαπημένο έργο του καθενός σας από την εργογραφία του Ιούλιου Βερν, και για ποιο λόγο; "Ο Γύρος του Κόσμου σε 80 Μέρες, γιατί μέσα από ένα βιβλίο άνοιγε ένα παράθυρο σε όλον τον πλανήτη για μένα, καθώς ήταν ένα βιβλίο που διάβασα στο δημοτικό. Επίσης υπήρχε και μια πολύ ωραία σειρά κινουμένων σχεδίων για το συγκεκριμένο βιβλίο εκείνη την εποχή" (Θανάσης Καραμπάλιος). "Δεν είναι εύκολο να ξεδιαλέξω ποιο από τα μυθιστορήματα του Βερν θα χαρακτήριζα ως πιο αγαπημένο (πρώτα-πρώτα δεν τα έχω διαβάσει όλα, αν και όλα έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά σε περισσότερες από μία μεταφράσεις). Με κριτήριο το μήνυμα που μπορεί κανένας να διακρίνει πίσω από την υπόθεση θα ξεχώριζα δυο για τους αντίστοιχους κύριους χαρακτήρες τους και για τις σχεδόν παρόμοιες ιδέες που πρεσβεύουν. Ο πλοίαρχος Νέμο από το μυθιστόρημα "20.000 λεύγες (ταξίδι) κάτω από τη θάλασσα". Είναι ένας ουμανιστικών σκέψεων άνθρωπος, που προσπαθεί να συμβάλλει στην παγκόσμια απελευθέρωση των ανθρώπων από τα καταπιεστικά καθεστώτα. Πολωνικής καταγωγής στην πρώτη γραφή του μυθιστορήματος και Ινδός στην επόμενη για λόγους... διπλωματικής λογοκρισίας! Στη θέση της τσαρικής Ρωσίας που είχε αρχικά στο στόχαστρό του, ο εκδότης του τον υποχρέωσε να βάλει την αυτοκρατορική Αγγλία (για αυτό τον έκανε και Ινδό). Στη Ρωσία που ήταν σύμμαχος της Γαλλίας και είχε σημαντικές πωλήσεις θα κακοφαινόταν, αλλά στην Βρετανία που δεν είχε πωλήσεις και παραδοσιακά βρισκόταν σε αντιπαλότητα με τη Γαλλία, δεν τον ενδιέφερε! Ο άλλος είναι ο "Ματίας Σαντόρφ" από το ομώνυμο μυθιστόρημα, που διέπεται από τις ίδιες φιλελεύθερες αρχές. Ο ήρωας, ο κόμης Ματίς Σαντόρφ, είναι Ούγγρος ευγενής που με την μορφή του πάμπλουτου δόκτορα Άντεκιρττ αγωνίζεται για την απελευθέρωση της χώρας του από τον ζυγό των Αψβούργων της Αυστρίας. Είναι μια εκδοχή του Κόμη Μόντε Κρίστο αλά Βερν!" (Γιώργος Βλάχος). Κόμικ και Ιστορία. Γιατί ταιριάζουν τόσο πολύ (με ουκ ολίγα πρόσφατα παραδείγματα εν Ελλάδι); "Στην Ελλάδα όντως υπάρχει μια στροφή προς το ιστορικό κόμικς. Αυτό κατά τη γνώμη μου οφείλεται σε δύο παράγοντες. Πολλοί από τους δημιουργούς έχουν βαρεθεί τους υπερήρωες και βρίσκουν περισσότερο ενδιαφέρον στην ιστορία μας. Δεύτερο παράγοντα θεωρώ τη δεκαπενταετή κρίση που διανύουμε, η οποία εκτός από οικονομική είναι και πολιτισμική και ταυτότητας. Κάνοντας τη σύνδεση-σύγκριση παρόντος-παρελθόντος, προσπαθούμε να ετεροπροσδιορίσουμε τη θέση μας ως δημιουργοί στη σύγχρονη κατάσταση" (Θανάσης Καραμπάλιος). "Γιατί το κόμικ εικονογραφεί τη δράση, την περιπέτεια, την πλοκή. Μόνον τότε ως αφήγημα έχει πιθανότητες να γίνει επιτυχία. Έργα με αποκλειστικά ανάπτυξη φιλοσοφικού περιεχόμενου, ως κόμικ δεν θα είχαν καμιά τύχη. Και η Ιστορία από μόνη της είναι δράση, περιπέτεια, πλοκή. Ακόμα κι αν πρέπει να μιλήσει για τη φιλοσοφία και τα επιτεύγματα της. Ας πούμε, ένας διάλογος του Πλάτωνα, o Κριτίας λόγου χάρη, έχει ίντριγκα και Ατλαντίδα που τύφλα να έχουν τα ταξίδια του Γκιούλιβερ!" (Γιώργος Βλάχος). Και οι δυο σας έχετε μελετήσει ιδιαίτερα την προεπαναστατική περίοδο αλλά και εκείνη που ακολούθησε την Επανάσταση του '21. 200 χρόνια μετά, οι γνωστοί εθνικοί μύθοι και τα στερεότυπα, συνεχίζουν να επιβιώνουν. Πώς πιστεύετε πως θα έπρεπε να αντιμετωπίζουμε την Ιστορία μας, και πού έχουν γίνει τα μεγαλύτερα λάθη; "Χωρίς φόβο αλλά με πάθος. Να σκύψουμε πάνω στα γεγονότα και τις συνθήκες και να τις μελετήσουμε από όλες τις σκοπιές. Εκεί ίσως δούμε ότι ούτε όλοι οι Έλληνες πολέμησαν μαζί, αλλά ούτε και κοινή αντίληψη περί της ελευθερίας και της σύστασης, του ελληνικού κράτους, υπήρχε" (Θανάσης Καραμπάλιος). "Όντως η προεπαναστατική περίοδος, όσο και τα χρόνια της Επανάστασης και μετά, εξέθρεψαν αρκετούς εθνικούς μύθους και τα στερεότυπα της δημιουργίας τους εξακολουθούν να επιβιώνουν με ισχύ γεγονότος στο ιστορικό γίγνεσθαι. Προσωπικά δεν έχω συναντήσει στα διαβάσματά μου κάποιο έθνος, κάποιο λαό που αντιμετωπίζει την Ιστορία του με συλλογική αντικειμενικότητα αποκλείοντας τους μύθους της συλλογικής μνήμης. Όσο για το πού έχουν γίνει τα μεγαλύτερα λάθη, είναι μια ερώτηση προς αυτούς που διαχειρίζονται πολιτικά και κοινωνικά τις συνέπειες αυτών των λαθών και στους ιστορικούς που σπουδάζουν και αναλύουν την Ιστορία" (Γιώργος Βλάχος). Τέλος, σχετικά με το πώς πρέπει να σταθούμε ως κοινωνία απέναντι στο φάντασμα του εθνικισμού-ρατσισμού στην Ελλάδα από εδώ και στο εξής, ο Θανάσης Καραμπάλιος απαντά: "Δυστυχώς πολλοί πιστέψανε ότι με το ναζισμό - εθνικισμό - ρατσισμό - φασισμό κ.λ.π. ξεμπερδέψαμε με μια καταδικαστική απόφαση που έστειλε τους ηγέτες του ναζιστικού μορφώματος της χρυσής αυγής στη φυλακή. Αυτήν την περίοδο έχουν αρχίσει και προσπαθούν να ξανασηκώσουν κεφάλι. Άρα ως κοινωνία κινηματικά αλλά και προσωπικά, ο καθένας από εμάς πρέπει να πάψει να ανέχεται τον λόγο τους, και όταν λέω πάψει εννοώ να υπάρχει παρέμβαση κάθε είδους και μορφής ώστε να μην τους ξαναδώσουμε χώρο. Ο φασισμός - ναζισμός - εθνικισμός κ.λ.π. είναι λαϊκίστικο κίνημα. Γιατί είναι κίνημα. Άρα κατά τη γνώμη μου η απάντηση στο δρόμο, στον χώρο εργασίας, στα σωματεία παντού". Από τη δική του μεριά, ο Γιώργος Βλάχος σημειώνει πως το ίδιο το κόμικ προφανώς και δεν σχετίζεται με το ζήτημα του εθνικισμού και του ρατσισμού όπως βιώνεται σήμερα, ωστόσο όπως λέει "μια απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι αντικείμενο μεγάλης συζήτησης", με κάποια επόμενη αφορμή. Το ιστορικό πλαίσιο Αρχικά το μυθιστόρημα του Βερν δημοσιεύθηκε σε συνέχειες από τις 29 Ιουνίου έως τις 3 Αυγούστου 1884 στην παρισινή εφημερίδα Les Temps (Οι Καιροί) και μέσα στην ίδια χρονιά εκδόθηκε και σε βιβλίο. Αμέσως μετά τη δημοσίευση του στη Γαλλία, δημοσιεύθηκε πρώτη φορά και στα ελληνικά σε συνέχειες από τον Ιούλιο 1884 έως τον Ιανουάριο 1885, σε καθημερινή εφημερίδα των Αθηνών που λεγόταν επίσης "Καιροί". Οι κάτοικοι του Οίτυλου φέρονται να συνέταξαν μανιφέστο ζητώντας τη διακοπή της δημοσίευσης και το "σκάνδαλο" προκάλεσε τη δημοσίευση πολλών άρθρων σε εφημερίδες, ειδικά αντιπολιτευόμενες τον Τρικούπη. Οι κάτοικοι διαμαρτύρονταν "κατά των ψεμάτων" του μυθιστορήματος, σημειώνοντας ότι "κανένας Οιτυλιώτης δεν είχε ατιμαστεί κατά τη διάρκεια του πολέμου για την ανεξαρτησία παίρνοντας μέρος σε πράξεις πειρατείας, που από το Γάλλο συγγραφέα αποδίδονται σ’ αυτόν το Στάρκο, το όνομα του οποίου είναι εντελώς άγνωστο στους Οιτυλιώτες". Κατά την εκδοχή της ελληνικής εφημερίδας "Καιροί", που δημοσίευσε το έργο, στην πραγματικότητα δεν έγιναν μαζικές λαϊκές συνελεύσεις, αλλά η πρωτοβουλία των αντιδράσεων αποδιδόταν σε έναν άνδρα ονόματι Ηλίας Ζαγκλής ή Στεφανόπουλος, ο οποίος ζούσε επί είκοσι χρόνια στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπου και διατηρούσε βιβλιοπωλείο, και είχε προσωπικά κίνητρα για να λάβει της ευμενείας του ίδιου του Τρικούπη. Οι κατηγορίες για πειρατεία, που αμφισβητήθηκαν από τους Μανιάτες, προέρχονταν από τα έγγραφα που συμβουλεύθηκε ο Βερν: Το "L’ Univers pittoresque" του Ντιντό και "Το Ταξίδι στην Ελλάδα" του Ανρί Μπελ, τα οποία εμφανίσθηκαν στην επιθεώρηση "Le Tour du monde" το 1876 και τα οποία παρέθετε ο Ιούλιος Βερν στο πρώτο κεφάλαιο. Σε κάθε περίπτωση ο Βερν υποχρεώθηκε να δικαιολογηθεί, επικαλούμενος την ιστορική αλήθεια των ντοκουμέντων και τον "δεδηλωμένο ένθερμο φιλελληνισμό του". Όλα τα βιβλία του Ioύλιου Βερν γράφονται πάνω στη ραχοκοκαλιά ενός ταξιδιού, ενώ ο ίδιος θεωρείται πατέρας της "γεωγραφικής μυθοπλασίας". Σε ένα από αυτά τα ταξίδια του λοιπόν πρωταγωνιστεί η ελεύθερη Ελλάδα που αρχίζει να αναδύεται μέσα από τις στάχτες τεσσάρων αιώνων σκλαβιάς. Η πάταξη της πειρατείας και των σκλαβοπάζαρων στο Αιγαίο είναι μια από τις προτεραιότητες του νεογεννηθέντος κράτους. Η ιστορία αρχίζει μια δύο μέρες πριν από την καθοριστική ναυμαχία του Ναβαρίνου, όπου οι Μεγάλες Δυνάμεις έβαλαν τέλος στη ναυτική κυριαρχία του οθωμανικού στόλου στα ελληνικά παράλια. Μέσα σε αυτό το ιστορικό πλαίσιο, με τα σκηνικά της δράσης να εναλλάσσονται από το μανιάτικο Οίτυλο στην αγγλοκρατούμενη Κέρκυρα, τα ανελέητα κυνηγητά και τα φοβερά σκλαβοπάζαρα, εκτυλίσσεται μια ναυτική περιπέτεια στο Αρχιπέλαγος που κυριολεκτικά φλέγεται από τις ομοβροντίες των κανονιών και τα ρεσάλτα των πειρατικών τσούρμων. Το Who is Who των συντελεστών του κόμικ Γιώργος Βλάχος Δημοσιογραφεί από το 1974 κυρίως σε περιοδικά ποικίλης ύλης και γράφει βιβλία και λεξικά αναφοράς ποικίλων γνωστικών πεδίων από το 1988. Η θεματολογία του στα τελευταία 20 χρόνια, γράφοντας είτε σε περιοδικά είτε αναρτώντας τα σε εξειδικευμένα προσωπικά του blogs, είναι η ιστορία του λαϊκού εντύπου στην Ελλάδα. Εστιάζει δε στα παιδικά αναγνώσματα του ’50 και του ’60 από τα οποία έχει προσωπικά βιώματα ως αναγνώστης τους. Το δίτομο λεξικό του Μικρός Ήρως – Το Λεξικό (2005), αναφορά στο θρυλικό ανάγνωσμα, υπήρξε κατά κάποιο τρόπο η ασφαλιστική δικλείδα εκτόνωσής του στο ότι δεν μπόρεσε να γράψει τον ίδιο τον... Μικρό Ήρωα! Έκτοτε έχει γράψει (σε εικονογράφηση Κώστα Φραγκιαδάκη) εννέα νέες ιστορίες του Μικρού Ήρωα, μία εκ των οποίων (Το Αεροδρόμιο-Φάντασμα) σε μορφή κόμικ. Θανάσης Καραμπάλιος Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Παλαιόκαστρο Ελασσόνας. Από μικρός του άρεσε να διαβάζει και να ζωγραφίζει κόμικς. Είναι ο δημιουργός της σειράς 1800 που πλέον αποτελείται από πέντε βιβλία. Συμμετείχε στην έκθεση και στο βιβλίο Βάλ’ τους Χ – Ο Μαύρος Χάρτης της Ρατσιστικής Βίας και σε άλλες εκθέσεις κόμικ. Εργάζεται ως εικονογράφος-κομίστας. Ζει στη Λάρισα με την οικογένειά του. Διαβάστε απόσπασμα από το πρώτο μέρος, εδώ. Και το σχετικό link...
  4. Οι εκδόσεις “Μικρός Ήρως”, πιστές στην παράδοση του ιδρυτή τους και με έντονο το πατριωτικό αίσθημα, κυκλοφορούν και φέτος, μέσω της Εφημερίδας των Συντακτών στις 29/10/2022, ένα μικρό κόμικ με τίτλο “Ο Μικρός Ήρως: Παιδί-Φάντασμα, είσαι προδότης!”. Αυτή την φορά δεν έχουμε να κάνουμε με ένα λαϊκό ανάγνωσμα, αλλά με ένα καθαρόαιμο κόμικ, το σενάριο του οποίου το έχει επιμεληθεί ο βιρτουόζος του χώρου Γιώργος Βλάχος, ενώ το σχέδιο είναι φιλοτεχνημένο από τον Mythos της ελληνικής Ένατης Τέχνης, τον Κώστα Φραγκιαδάκη. Ο σεναριογράφος βάζει το θρυλικό Παιδί-Φάντασμα σε θανάσιμο κίνδυνο, αυτή την φορά (και) από το φίλα προσκείμενο στρατόπεδο των Ελλήνων πατριωτών, οι οποίοι έχουν απτές αποδείξεις ότι ο Γιώργος Θαλάσσης έχει δώσει απόρρητες πληροφορίες στους Ναζί για την δράση της Εθνικής Αντίστασης! Ο πρωταγωνιστής, λοιπόν, βρίσκεται ανάμεσα σε δύο πυρά και προσπαθεί απελπισμένα να γλυτώσει από τα νύχια των Γερμανών την Κατερίνα (η οποία δυστυχώς δεν παίρνει πολλά λεπτά ενεργής συμμετοχής στην υπόθεση) και παράλληλα ν’ αποκαταστήσει το όνομά του. Το έργο του δύσκολο και γεμάτο περιπετειώδεις στιγμές. Η προσωπική μου γνώμη, λοιπόν, είναι ότι πρόκειται για μία καλογραμμένη περιπέτεια, για την οποία θα ήθελα να είχε περισσότερες σελίδες στην διάθεσή της για να μπορέσει να εξελιχθεί με πιο πολλές λεπτομέρειες. Εννοείται ότι κι έτσι δεν έχω κάποιο παράπονο, αλλά πιστεύω ότι ένα τέτοιο σενάριο μπορεί να υποστηρίξει περισσότερη… “σάλτσα”. Η πλοκή αποτελείται από αρκετές σκηνές ανατροπής, ενώ το στοιχείο της δράσης βρίσκεται πανταχού παρόν, σχεδόν σε κάθε σελίδα, χαρίζοντας στον αναγνώστη όμορφες στιγμές. Το επιστημονικό (που αγγίζει τα όρια του μεταφυσικού) στοιχείο κάνει κι εκείνο την εμφάνισή του, το οποίο όμως είναι διακριτικό και χωρίς να βγάζει υπερβολή. Επίσης, το γεγονός ότι η ιστορία έρχεται υπό την μορφή κόμικ, δίνει περισσότερους πόντους στην ανάγνωση κι από τις μικρότερες ηλικίες αναγνωστών. Όπως και να το κάνουμε ένα λαϊκό ανάγνωσμα είναι λιγότερο “εύπεπτο” από μία εικονογραφημένη ιστορία. Εν κατακλείδι, μιλάμε για μία αξιόλογη δουλειά τόσο σε σενάριο, όσο και σε σχέδιο, που εξάρει το πατριωτικό φρόνημα, ενώ παράλληλα προσφέρει στον αναγνώστη όλα τα στοιχεία που συνθέτουν μία τίμια ιστορική περιπέτεια. Προτείνεται σε όλους τους φίλους του Μικρού Ήρωα, αλλά και σε όλους εκείνους που δεν θεωρούν τέτοιου είδους αναγνώσματα παρωχημένα. Στον εικαστικό τομέα αυτό που επικρατεί είναι η καθαρή γραμμή και ταυτόχρονα η εμμονή στην λεπτομέρεια. Ο κ. Φραγκιαδάκης έχει εκπονήσει μία εξαιρετική δουλειά, από αυτές που τον έχουν αναδείξει στον χώρο. Το ασπρόμαυρο χρώμα είναι ιδανικό σε μία τέτοιας τεχνοτροπίας σχέδιο, την ώρα που οι σκιάσεις είναι αριστοτεχνικές. Δυνατότερο σημείο νομίζω ότι είναι οι σκηνές δράσης και καταδιώξεων, με αποκορύφωμα εκείνες στις οποίες λαμβάνουν χώρα οι ανατινάξεις! Η έκδοση, με εξαίρεση το χαρτί, δεν έχει κάτι το αξιοσημείωτο, χωρίς όμως να είναι του πεταματού. Το χαρτί διαθέτει πολυτέλεια, είναι αρκετά παχύ (τόσο στις εσωτερικές σελίδες, όσο και στο εξώφυλλο) και είναι άρτιο στην υφή. Το δέσιμο των 28 μόλις σελίδων έχει γίνει με καρφίτσα, ενώ από συνοδευτικό υλικό θα βρούμε μερικές ενδιαφέρουσες πληροφορίες από τον κ. Βλάχο, που υπάρχουν στο εσωτερικό του εξώφυλλου και του οπισθόφυλλου, που μας ενημερώνουν για τις μεγάλες αντιστασιακές οργανώσεις της εποχής. Έτερο ουδέν.
  5. φλοκ

    ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΣΤΕΛΙΟΥ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑ

    Πρόκειται για ένα βιβλίο γραμμένο και αφιερωμένο στη μνήμη του Στέλιου Ανεμοδουρά και στην πορεία του στον χώρο των εκδόσεων από το 1946 μέχρι και τη δεκαετία του 90 . Στο βιβλίο παρουσιαζονται με καταλόγους και φωτογραφίες όλες οι εκδοτικές απόπειρές του ,ξεκινώντας από το χώρο του Λαικού αναγνώσματος μέχρι αυτόν των κομικς. Αναφέρονται οι κατα καιρούς συνεργάτες του και υπαρχουν αφιερώματα στους χαρακτηρες των ηρώων του μέσα στις τρείς περιόδους στις οποίες κατηγoροιοποιούν οι συγγραφείς το εργο του. Το αποτέλεσμα είναι παρα πολύ καλό τόσο αισθητικά με άψογο layout και καλές φωτο,όσο και στο περιεχόμενό του . Ο αναγνώστης σίγουρα θα δει και θα θυμηθεί αρκετά από τα παιδικά του αναγνώσματα αλλά και θα λάβει αρκετές πληροφορίες σχετικές με τις ιστορίες διαφόρων σειρών που εξέδωσε κατα καιρούς ο Σ.Ανεμοδουράς. Μπορεί δηλαδή να διαβαστεί το ίδιο άνετα και από μη μηυμένους αλλά και από συλλέκτες και αυτό θεωρώ οτι είναι στα ατού του βιβλίου. Από τις 344 σελίδες που το αποτελούν, οι 277 αφορούν στην καταλογογράφηση και παρουσίαση των εκδόσεων και οι υπόλοιπες περιέχουν 2 ιστορίες Μπλεκ σε σενάριο Γ. Παπαδάκη ,Ν.Νικολαιδη και μια ιστορία Μικρού Ηρωα σε σεναριο Γ. Βλάχου .Η εικονογράφηση και των τριών ιστοριών είναι του Κ.Φραγκιαδάκη . Συνολικά ένα πολύ καλό βιβλίο ,που καταφέρνει για πρώτη φορά να δώσει συγκεντρωμένο και με ξεκάθαρο τρόπο το εκδοτικό έργο ενός θρύλου του χώρου .Οι τρείς συγγραφείς γνωρίζοντας προσωπικά τον Σ .Ανεμοδουρά και έχοντας συμπορευθεί για μεγάλα χρονικά διαστήματα μαζί του ως συνεργάτες του , νομίζω οτι είναι οι πλέον κατάλληλοι για να μιλήσουν γι αυτόν.Το γεγονός οτι η έκδοσή του ,γίνεται από τον ίδιο τον εγγονό του, δίνει και μια νότα συναισθηματισμού η οποία έχει περάσει και στο περιεχόμενο του βιβλίου. Eπίσης πιστεύω οτι τα 19,90 euro για την απόκτησή του είναι μια λογική τιμή (στο Athens Con δινόταν με 25 % έκπτωση στα 15 euro). Για το τέλος μια μικρή ένσταση /παράπονο. Πολύ μεγάλο ποσοστό από τις πληροφορίες που παρατίθενται ,τόσο σε φωτογραφίες τευχών όσο και σε τεύχη προς μελέτη ,παραχωρήθηκαν ευγενικά και φυσικά αφιλοκερδώς από τη Λέσχη Φίλων Κομικς και το greekcomics.gr ,που απ την αρχή είδαν πολύ θετικά και αγκάλιασαν την συγκεκριμένη έκδοση.Τα μέλη του φόρουμ εύκολα θα διαπιστώσουν οτι σε ένα μεγάλο αριθμό φωτο εξωφύλλων κατω δεξιά φαίνεται το χαρακτηριστικό υδατόσημο του GC . Θεωρώ λοιπόν άκομψη την παντελή έλλειψη απλής αναφοράς στο Greek Comics για την προσφορά του αυτή . Θέλω να πιστεύω οτι δεν έγινε σκόπιμα και πρόκειται απλά για αβλεψία . Οπως και να χει και ανεξαρτητα από τα παραπάνω ,προσωπικά συστήνω το βιβλίο σε όσους μεγάλωσαν με τις εκδόσεις Ανεμοδουρά . Και λίγες φωτο από το εσωτερικό του :
  6. «Με τη γνωστή ”Ιουλιανή Συνθήκη του Λονδίνου” (6 Ιουλίου 1827), οι τρεις μεγάλες Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) ζητούσαν επιτακτικά από τον Οθωμανό σουλτάνο Μαχμούτ Β′ να παραχωρήσει ανεξαρτησία στην Ελλάδα: Για την ακρίβεια στις περιοχές Μοριά, Ρούμελη, Κυκλάδες, Εύβοια, που στα προηγούμενα επτά σχεδόν χρόνια μαχόταν στον Αγώνα της Εθνεγερσίας. Η τυχαία εμπλοκή που οδήγησε στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου (20 Οκτωβρίου 1827, που θεωρήθηκε υποκριτικά ως ατυχές συμβάν και που κατέληξε στην καταστροφή της οθωμανικής αρμάδας) υπήρξε ο ακρογωνιαίος λίθος για τη δημιουργία ενός πραγματικά ανεξάρτητου κράτους μέσα από μία σειρά πρωτοκόλλων διπλωματικής κινητικότητας. «Το Αιγαίο στις Φλόγες» (πρωτότυπος τίτλος L’ Archipel en Feu, 1884) είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα πειρατικής δράσης, η αφήγηση του οποίου αρχίζει δύο μέρες πριν από την καθοριστική Ναυμαχία του Ναυαρίνου, αλλά στη συνέχεια της αφήγησης, οι συνέπειες της ναυμαχίας δεν επηρεάζουν την πλοκή. Όπως όλα τα μυθιστορήματα του Ιουλίου Βερν, ντύνει και σ′ αυτό την πλοκή του με ακριβείς ιστορικές, γεωγραφικές και τεχνικές πληροφορίες, αν και σε σύγκριση με άλλα μυθιστορήματα του, μάλλον φτωχές σε πλήθος θα μπορούσαν να θεωρηθούν. Αρχικά το μυθιστόρημα δημοσιεύθηκε σε συνέχειες από τις 29 Ιουνίου έως τις 3 Αυγούστου 1884 στην παρισινή εφημερίδα Les Temps (Οι Καιροί) και μέσα στην ίδια χρονιά εκδόθηκε και σε βιβλίο. Αμέσως μετά τη δημοσίευση του στη Γαλλία, δημοσιεύθηκε πρώτη φορά και στα ελληνικά σε συνέχειες από τον Ιούλιο 1884 έως τον Ιανουάριο 1885, σε καθημερινή εφημερίδα των Αθηνών, που συμπτωματικά είχε τον ίδιο τίτλο με τη γαλλική: Καιροί. Οι κάτοικοι του Οίτυλου συνέταξαν μανιφέστο ζητώντας τη διακοπή της δημοσίευσης και το «σκάνδαλο» προκάλεσε τη δημοσίευση πολλών άρθρων σε εφημερίδες , ειδικά αντιπολιτευόμενες τον Τρικούπη. Ο Βερν υποχρεώθηκε να δικαιολογηθεί επικαλούμενος την ιστορική αλήθεια των ντοκουμέντων και τον δεδηλωμένο ένθερμο φιλελληνισμό του». Όλα τα βιβλία του Ioύλιου Βερν γράφονται πάνω στη ραχοκοκαλιά ενός ταξιδιού, όλα είναι από µόνα τους ταξίδια. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως είναι ο πατέρας της «γεωγραφικής μυθοπλασίας». Σε ένα από αυτά τα ταξίδια του λοιπόν πρωταγωνιστεί η ελεύθερη Ελλάδα που αρχίζει να αναδύεται μέσα από τις στάχτες τεσσάρων αιώνων σκλαβιάς. Η πάταξη της πειρατείας και των σκλαβοπάζαρων στο Αιγαίο είναι μια από τις προτεραιότητες του νεογεννηθέντος κράτους. Η ιστορία αρχίζει μια δύο μέρες πριν από την καθοριστική ναυμαχία του Ναυαρίνου, όπου οι Μεγάλες Δυνάμεις έβαλαν τέλος στη ναυτική κυριαρχία του οθωμανικού στόλου στα ελληνικά παράλια. Μέσα σε αυτό το ιστορικό πλαίσιο, με τα σκηνικά της δράσης να εναλλάσσονται από το μανιάτικο Οίτυλο, στην αγγλοκρατούμενη Κέρκυρα, τα ανελέητα κυνηγητά και τα φοβερά σκλαβοπάζαρα, εκτυλίσσεται μια ναυτική περιπέτεια στο Αρχιπέλαγος που κυριολεκτικά φλέγεται από τις ομοβροντίες των κανονιών και τα ρεσάλτα των πειρατικών τσούρμων. To βιβλίο του Ιουλίου Βερν «Το Αιγαίο στις Φλόγες» μεταφέρεται σε κόμικς για πρώτη φορά παγκοσμίως από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως. Ο Γιώργος Βλάχος προσαρμόζει το σενάριο και ο Θανάσης Καραμπάλιος σκιτσάρει με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Μια περιπέτεια έρωτα και προδοσίας από τη Μάνη μέχρι την Κρήτη, που εξυμνεί τη συμμετοχή των Φιλελλήνων στον Αγώνα του ’21 και μιλά για την τιμή, τη φιλία και την ανιδιοτέλεια, στην επέτειο των 200 ετών από την Επανάσταση του 1821. Το πρώτο μέρος του κόμικς είναι ήδη διαθέσιμο στο site των εκδόσεων, ενώ από τις 29 Ιουλίου θα βρίσκεται σε βιβλιοπωλεία, κομιξάδικα και περίπτερα. Το δεύτερο μέρος θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο. Και το σχετικό link...
  7. Ionas Aggelis

    Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ: ΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ

    Graphic Design: Μαρίνα Πάνου Το απόλυτο έργο του αείμνηστου Στέλιου Ανεμοδουρά επιστρέφει αυτή τη φορά σε μορφή κόμικς, το πρώτο σε αυτόνομη - graphic novel - μορφή! Η συγγραφική ομάδα από το βιβλίο Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ - Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ (2017) επιστρέφει, με τον Γιώργο Βλάχο να αναλαμβάνει το σενάριο και τον Κώστα Φραγκιαδάκη στο σχέδιο. Το νέο κόμικς του Μικρού Ήρωα έρχεται για να γιορτάσει τα 90 χρόνια της εκδοτικής πορείας του οίκου Ανεμοδουρά (και τα 5 για την εκδοτική του Μικρού Ήρωα). Είναι 24 σελίδες, σε σχήμα 17×24. Η βιβλιοδεσία είναι καρφίτσα, με το εξώφυλλο να είναι σκληρό (όσο μπορεί να είναι) και τα χαρτιά πολυτελείας! Η ιστορία έχει ως εξής: Μία νέα απειλή με γερμανικά βομβαρδιστικά που προσβάλουν συμμαχικούς στόλους, εμφανίζεται στα παράλια της Αφρικής και στη Μεσόγειο. Στη συνέχεια χάνονται κάπου πάνω στο Λασίθι, στην Ανατολική Κρήτη! Το Παιδί-Φάντασμα αναλαμβάνει την αποστολή να εντοπίσει και να καταστρέψει το μυστικό αεροδρόμιο... Το τεύχος, επίσης, περιλαμβάνει 2-σέλιδο αφιέρωμα-εισαγωγή του συγγραφέα Γιώργου Βλάχου, με τίτλο "Ο Μύθος Του Μικρού Ήρωα" (σελίδες 2 και 27). Προσωπική άποψη: είναι πάρα πολύ όμορφα σχεδιασμένο, αν και το σενάριο όπως και να το κάνουμε έχει παιδικές ασάφειες. Είναι μία πάρα πολύ καλή έκδοση που αξίζει στήριξη καθώς πλέον στις ημέρες γίνετε όλο και πιο δύσκολο να δούμε κόμικς ελληνικής παραγωγής στην χώρα μας. Τέλος, είναι μία έκδοση που αποτελεί must για όλους τους παλιούς αναγνώστες του Μικρού Ήρωα, καθώς σέβεται την παράδοση, δίνοντας μας νέα πράγματα. Κυκλοφορεί την Παρασκευή 26 Οκτωβρίου, 2018 με την Εφημερίδα Των Συντακτών - Σαββατοκύριακο και σύντομα στα βιβλιοπωλεία! Το αφιέρωμα του Γιώργου Βλάχου "Ο Μύθος Του Μικρού Ήρωα" Το trailer της έκδοσης:
  8. Ο αγαπημένος ήρωας Γιώργος Θαλάσσης μαζί με τη γλυκιά Κατερίνα και τον πεινασμένο Σπίθα, που αγωνίζονται κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής για την πατρίδα, την ελευθερία, την αξιοπρέπεια και την αγάπη, επιστρέφουν, σε μια εποχή όπου οι μικροί «μεγάλοι» ήρωες είναι πιο αναγκαίοι από ποτέ! Η έκδοση «Ο Μικρός Ήρως - Η Ακρόπολη κινδυνεύει!» ξαναζωντανεύει μια από τις πιο αθώες και σημαδιακές εποχές των παιδικών μας χρόνων πολλών αναγνωστών. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι... Στα μακρινά εκείνα ’50 και ’60, το παιδικό περιοδικό - ανάγνωσμα «Ο Μικρός Ήρως» κατάφερε να κυριαρχήσει και να παραμείνει έως σήμερα εμβληματικό σημείο αναφοράς από τους πρώτους αναγνώστες του, καθώς αφηγούνταν τους αγώνες ενός ολόκληρου λαού για τη Λευτεριά στην Κατοχή και την Αντίσταση, μέσα από τις ηρωικές περιπέτειες μιας ομάδας παιδιών. Το βιβλίο αυτό λογίζεται και ως αφιέρωμα στον «Μικρό Ήρωα» των 798 τευχών και τον συγγραφέα του, τον Στέλιο Ανεμοδουρά (1917 - 2000), με αφορμή την φετινή επέτειο των 100 χρόνων από τη γέννησή του. «Ο Μικρός Ήρως - Η Ακρόπολη κινδυνεύει!» αποτελείται από πέντε καινούργιες αυτοτελείς ιστορίες από τα χρόνια της Κατοχής και της Αντίστασης, με τους ίδιους πρωταγωνιστές, τον Γιώργο Θαλάσση, την Κατερίνα και τον Σπίθα. Πέρα από την ομώνυμη ιστορία, το βιβλίο περιέχει άλλες τέσσερις περιπέτειες: «Το Μυστικό του Κόνδορα», «Ποιος είναι ο Θαλής;», «Ο Ήρωας του Νερέτβα» και «Οι Τρεις Λόγχες». Στις σπονδυλωτές αυτές ιστορίες, ο Μικρός Ήρως θα αποτρέψει ανόσια εγκλήματα με τον δικό του παράτολμο, μοναδικό τρόπο. Ο συγγραφέας Γιώργος Βλάχος και ο εικονογράφος Κώστας Φραγκιαδάκης χαρίζουν μοναδικές στιγμές διασκέδασης, νοσταλγίας και... αγωνίας! gkoul@naftemporiki.gr Πηγή: naftemporiki.gr
  9. Εκατό χρόνια από τη γέννηση του εμπνευστή του «Μικρού Ήρωα» Στέλιου Ανεμοδουρά (22 Μαΐου 1917) το Documento αναζήτησε τον εγγονό του, επικεφαλής στις εκδόσεις Μικρός Ήρως, Λεωκράτη Ανεμοδουρά για να συζητήσουμε για τον μεγάλο παππού του, αλλά και για το παρόν (με αφορμή την καινούργια έκδοση του «Μικρού Ήρωα») και το μέλλον του θρυλικού παιδιού Γιώργου Θαλάσση. Θα μας διηγηθείτε τη μυθιστορία της ζωής του Στέλιου Ανεμοδουρά; Ο Στέλιος Ανεμοδουράς κατάλαβε από πολύ νωρίς στη ζωή του την κλίση του στο γράψιμο και τι ήθελε να κάνει. Στα 17 του χρόνια εξέδιδε το περιοδικό «Αργώ», ενώ ανήκε στη λογοτεχνική ομάδα της Έλλης Αλεξίου και του Βασίλη Δασκαλάκη. Μια κολακευτική επιστολή του Καραγάτση για τα ποιήματα που έγραφε ήταν το πρώτο σημάδι ότι με τη γραφή του μπορεί να πετύχει πολλά. Αν και σπούδασε στη Νομική και την τελείωσε αριστούχος, συνήθιζε να λέει ότι το μόνο που κράτησε από αυτήν ήταν ο τρόπος σκέψης. Γι’ αυτόν ο τρόπος σκέψης ήταν το παν. Μετά την Κατοχή θα ξεκινήσει παράλληλα με την δημοσιογραφία (σε διάφορες εφημερίδες όπως «Ελεύθερη Ελλάδα», «Δημοκρατική Αλλαγή», «Αθηναϊκή», «Νέα») να δουλεύει ως μεταφραστής στο περιοδικό «Μάσκα». Αυτό ήταν το μεγάλο φροντιστήριό του, καθώς δίπλα στον Μαγγανάρη θα διδαχτεί με τον καλύτερο τρόπο τις τεχνικές αφήγησης. Για τον Στέλιο Ανεμοδουρά, ωστόσο, η συμμετοχή του στη «Μάσκα» ήταν ένα πάρεργο που του εξασφάλιζε ένα επιπλέον εισόδημα. Πάντα το όνειρό του ήταν να φτιάξει τα δικά του περιοδικά. Κάποιες πρώτες προσπάθειες δεν ευδοκίμησαν και ουσιαστικά η πρώτη του επιτυχία έρχεται με τον «Υπεράνθρωπο», μια ελληνική εκδοχή του Σούπερμαν που κράτησε για 96 εβδομαδιαία τεύχη. Ύστερα λοιπόν από αυτή την πολυετή πείρα και προπαίδευση ήρθε και ο «Μικρός Ηρως» το 1953. Το έγραφε επί 16 συναπτά έτη ωσότου να το σταματήσει η χούντα των συνταγματαρχών το 1968, οι οποίοι επέβαλαν λογοκρισία. Όπως συνήθιζε να λέει, έπρεπε να γράφει κάθε εβδομάδα ένα τεύχος προς κυκλοφορία, ανεξαρτήτως καλών ή κακών περιστάσεων και γενικότερων συνθηκών. Μέχρι τον Μάιο του 2000, όταν φεύγει από τη ζωή, ο Στέλιος Ανεμοδουράς άφησε τεράστια κληρονομιά πίσω του, αγαπημένους ήρωες και χιλιάδες σελίδες που θα φέρνουν πάντα στο θυμικό μας τις όμορφες περασμένες δεκαετίες. Ο γιος του Γιώργος Ανεμοδουράς (ο οποίος μου παρείχε τις περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τη ζωή του) και η σύζυγός του Αικατερίνη Ρωσσίου-Ανεμοδουρά, που ήταν στη διεύθυνση του εκδοτικού οίκου από τις αρχές της δεκαετίας του ’80, συνέχισαν το έργο του, με ανάπτυξη και άλλων ειδών περιοδικών, γυναικείων, επιστημονικών, κλαδικών και βιβλίων. Ο παππούς σας ήταν υπεύθυνος Τύπου της ΟΚΝΕ και μάλιστα τον συνέλαβε η ασφάλεια του Μανιαδάκη. Υπήρξε ένα υπόμνημα που είχε γράψει και στο οποίο ανέφερε πως η λύση στο πρόβλημα του ναζισμού θα δινόταν μόνο με τη δολοφονία του Χίτλερ και των πρωτοκλασάτων στελεχών του NSDAP. Ακούγεται ηρωικό αλλά εντελώς δονκιχωτικό, μια αύρα Μικρού Ήρωα προτού αυτός πάρει υπόσταση στο χαρτί. Έτσι ακριβώς έγινε και μάλιστα αυτός ήταν ο λόγος που μόλις ξέσπασε ο πόλεμος ήταν από τους πρώτους καταζητούμενους στη λίστα των Γερμανών. Το γεγονός αυτό τον ανάγκασε να αποτραβηχτεί στη Σίφνο, όπου δούλευε ο πατέρας του ως τελώνης, μέχρι σχεδόν το τέλος του πολέμου. Η Σίφνος ήταν τότε ιταλοκρατούμενη. Εκεί είχαν φτιάξει μια μικρή αντιστασιακή οργάνωση μέσω της οποίας έδιναν πληροφορίες στο στρατηγείο με έναν Νεοζηλανδό ασυρματιστή που ήταν κρυμμένος στο βουνό. Ο Στέλιος Ανεμοδουράς είχε και μεγάλο δημοσιογραφικό έργο να αναδείξει, που θα θέλαμε να το αποτυπώσουμε κάποια στιγμή σε ένα μελλοντικό αφιέρωμα. Είχε καλύψει το ρεπορτάζ της 1ης Μαραθώνιας Πορείας Ειρήνης του Γρηγορίου Λαμπράκη, σώζωντάς τον μάλιστα, μαζί με άλλους δημοσιογράφους, από τα χέρια παρακρατικών. Τον Μάιο του ίδιου χρόνου, όταν δολοφονήθηκε ο Γρηγόριος Λαμπράκης, ήταν στο τρένο από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα που μετέφερε τη σορό του. Επίσης, τον Απρίλιο του 1941, όταν οι Γερμανοί μπαίνουν στην Ελλάδα, ο Στέλιος Ανεμοδουράς έκανε τη στρατιωτική του θητεία όντας υπεύθυνος στην Επιτροπή Απαλλαγών. Ήταν ο τελευταίος που έφυγε από τα γραφεία της ΣΔΑ, καίγοντας όλα τα αρχεία που δεν έπρεπε να βρουν οι Γερμανοί. Αμέσως μετά έφυγε από το στρατηγείο και φορώντας πολιτικά για μη συλληφθεί μπήκε σε ένα καΐκι με προορισμό τη Σίφνο. Αναφέρω αυτά τα γεγονότα υπερθεματίζοντας τη δική σας πρόταση ότι υπήρχαν στοιχεία ηρωισμού στην προσωπικότητά του, που μετά αποτυπώθηκαν και μέσα στις σελίδες του «Μικρού Ήρωα». Ποια στιγμή συλλαμβάνει την εικόνα του Γιώργου Θαλάσση; Πιστεύω ότι οι εμπειρίες στη Σίφνο την περίοδο της Κατοχής χαράχτηκαν βαθιά μέσα του και τον επηρέασαν στο γράψιμο και στην αποτύπωση του Μικρού Ήρωα. Όπως και κάποιες εμπειρίες που είχε όντας υπεύθυνος Τύπου της ΟΚΝΕ όταν πιάστηκε από την Ασφάλεια και βασανίστηκε. Είμαι βέβαιος ότι ο Γιώργος Θαλάσσης ήταν ο κρυφός του πόθος. Θα ήθελε να είναι αυτός ένας Μικρός Ήρωας. Γιατί ο «Μικρός Ήρωας» ρίζωσε στο φαντασιακό των παιδιών μιας γενιάς, βλάστησε και γονιμοποίησε τη φαντασία τους; Νομίζω ότι πέρα από τη γραφή ο Στέλιος Ανεμοδουράς είχε ένα ακόμη μεγαλύτερο χάρισμα. Να αντιλαμβάνεται αυτό που ζητάει το αναγνωστικό κοινό και να του το προσφέρει με έναν τρόπο μοναδικό. Η επιτυχία ωστόσο του «Μικρού Ήρωα» οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Πρώτον το ιστορικό πλαίσιο, καθώς το θέμα της Κατοχής ήταν ακόμη ζωντανό στους νέους της εποχής εκείνης. Η επιλογή των ηρώων. Η θρυλική τριάδα ήταν ιδανική και ακολουθούσε τα πρότυπα που είχε και αυτός διδαχθεί. Ο ιδανικός ήρωας Γιώργος Θαλάσσης μαζί με την ιδανική ηρωίδα Κατερίνα και το κωμικό στοιχείο, τον Σπίθα. Επίσης, πολύ σημαντικό ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι ήταν από τα πρώτα αναγνώσματα με περιεχόμενο αμιγώς ελληνικό που άγγιζαν την νεανική ψυχή. Το σκίτσο του Βύρωνα Απτόσογλου ήταν καθοριστικός παράγοντας της επιτυχίας. Ωστόσο τίποτε από αυτά δεν θα ίσχυε χωρίς την αφηγηματική μαεστρία του Στέλιου Ανεμοδουρά, ο οποίος μόνο για ένα πράγμα ήταν πραγματικά υπερήφανος: για την ελληνική γλώσσα που χρησιμοποιούσε, η οποία δεν ήταν μονόπλευρη ούτε λιτή, ήταν πλούσια. Ο «Μικρός Ήρωας» εκδίδεται για πρώτη φορά το 1953, λίγα χρόνια μετά το τέλος του Εμφυλίου. Σε μια εποχή λοιπόν φλεγόμενων πολιτικών παθών που η χώρα έχει χωριστεί στα στρατόπεδα των νικητών και των ηττημένων, ο Γιώργος Θαλάσσης, η Κατερίνα και ο Σπίθας ποια ιδανικά προβάλλουν; Ο «Μικρός Ήρως» δεν περιείχε πολιτικές αποχρώσεις. Στο σύμπαν του ήταν όλοι πατριώτες που αντιστέκονταν στον γερμανικό ζυγό. Αυτό ήταν μια ακόμη σημαντική διάσταση. Το ανάγνωσμα πρόβαλλε το ιδανικό της αυτοθυσίας για το κοινό καλό, την αγάπη για την ελευθερία και την Ελλάδα, αλλά και τον σεβασμό για τον αντίπαλο. Πάνω απ’ όλα, όμως, «Μικρός Ήρως» σημαίνει αντίσταση σε κάθε μορφής καταπίεση. Ηταν κάτι που πίστευε πολύ ο Στέλιος Ανεμοδουράς. Η ίδια η ζωή είναι, όπως έλεγε, αντίσταση και κάθε υποχώρηση φέρνει την ήττα. Και μετά τον «Μικρό Ήρωα» ακολουθεί μια πλειάδα Ελλήνων και διεθνών ηρώων που ξεχύνονται στον κόσμο για να τον σώσουν από την καταστροφή. Παράλληλα με τον «Μικρό Ήρωα» εξέδωσε και άλλα πολλά αναγνώσματα, που κάποια είχαν τη δική του υπογραφή και άλλα ήταν άλλων Ελλήνων συγγραφέων. Θα αναφέρω ενδεικτικά τα «Ταγκόρ», «Μικρός Ιππότης», «Μικρός Μπουρλοτιέρης», «Γκρέκο», «Μικρός Ταρζάν». Πιστεύω ήταν μια περίοδος εκδοτικού πειραματισμού, στην οποία διεύρυνε το πεδίο της θεματολογίας του, επηρεασμένος σίγουρα και από ανάλογες εκδόσεις του εξωτερικού. Από το 1968 θα σταματήσει τα λαϊκά αναγνώσματα (κείμενο με λίγη εικονογράφηση, όπως ο «Μικρός Ήρως») και θα ξεκινήσει την έκδοση εισαγόμενων ηρώων. Είναι η εποχή που στρέφει το ενδιαφέρον του στη γειτονική Ιταλία και με την εμπειρία του επιλέγει ήρωες που πραγματικά κερδίζουν το αναγνωστικό κοινό. Ήρωες όπως οι Μπλεκ, Ζαγκόρ, Ομπραξ, Κάπτεν Μαρκ, Κοκομπίλ, Δίκαιος, Μίστερ Νο και πολλοί άλλοι θα συντροφέψουν για ακόμη τέσσερις δεκαετίες όλους τους νέους της εποχής εκείνης. Κυκλοφορεί η καινούργια έκδοση του «Μικρού Ήρωα», το «Η Ακρόπολη κινδυνεύει». Είναι μια επετειακή έκδοση που δεν θα έχει συνέχεια ή πιστεύετε ότι υπάρχει χώρος και σήμερα στην ελληνική αγορά για τον «Μικρό Ήρωα»; Ειλικρινά δεν γνωρίζουμε εάν θα υπάρξει συνέχεια. Αυτό θα το αποφασίσει το αναγνωστικό κοινό. Η δουλειά που έχει γίνει τόσο από τον συγγραφέα Γιώργο Βλάχο όσο και από τον εικονογράφο Κώστα Φραγκιαδάκη είναι εξαιρετική. Αν και πολλοί είναι οι λάτρεις των παραδοσιακών ιστοριών, πιστεύουμε ότι το καινούργιο βιβλίο μπορεί να ξαναφέρει τον ήρωα στην επιφάνεια και να δημιουργήσει και πάλι φανατικό κοινό. Ποιες μνήμες έχετε ακόμη στο μυαλό σας από τον παππού σας; Μόνο όμορφες! Ένας άνθρωπος που είχε απάντηση σχεδόν σε ό,τι τον ρωτούσες. Αγαπούσε το διάβασμα, ήταν τρόπος ζωής γι’ αυτόν. Από το 1992 έως και το 2000, όταν έφυγε από τη ζωή, ζούσαμε μαζί. Όταν επέστρεφε από το γραφείο, αφού ξεκουραζόταν, διάβαζε συνήθως ξένα βιβλία ατελείωτες ώρες. Τι είδους παραμύθια σας έλεγε; Όχι τόσο παραμύθια όσο ιστορίες που είχε βιώσει στην Κατοχή, κυρίως στη Σίφνο. Και τις εξιστορούσε ακριβώς με τον τρόπο που έγραφε και πάντα ήθελες να ακούσεις το τέλος τους. Υπήρξαν στιγμές που σας εξομολογήθηκε γεγονότα και ψυχικές καταστάσεις που ποτέ δεν είπε σε άλλον; Μου είχε εξιστορήσει με λεπτομέρειες το περιστατικό όταν πιάστηκε –για το υπόμνημα που είχε γράψει κατά του Χίτλερ– 19 χρόνων φοιτητής από την Ασφάλεια του Μανιαδάκη. Τον κρατούσαν επί ημέρες στην Ασφάλεια και τον βασάνισαν, αλλά αυτός δεν έδωσε ποτέ το όνομα ενός φίλου του που είχε γράψει μια παρόμοια αναφορά. Όταν ένας αρχιφύλακας, ονόματι Ιακωβίδης, άρχισε να τον χτυπάει αλύπητα για να ομολογήσει, αυτός αντέδρασε σαν αγρίμι, τον πέταξε κάτω και ο αρχιφύλακας άρχισε να φωνάζει «βοήθεια»! Στην πραγματικότητα όλη η Ασφάλεια του έβγαλε το καπέλο, καθώς ο Ιακωβίδης ήταν μισητός σε όλους. Λίγες ημέρες αργότερα τον άφησαν ελεύθερο! Το γεγονός αυτό ήθελε να το εκδώσει μάλιστα και το έχουμε σε χειρόγραφη μορφή, καθώς είχε αρχίσει να το γράφει προς το τέλος της ζωής του. Στα μάτια σας ο Στέλιος Ανεμοδουράς υπήρξε ένας μεγάλος ήρωας; Σίγουρα σήμαινε πολλά. Πέραν του ότι ήταν παππούς μου, υπήρξε πολύπλευρη προσωπικότητα που πρόσφερε σημαντικά σε διάφορους τομείς. Ξεκίνησε από τη συγγραφή, όπου πραγματικά κατάφερε να γαλουχήσει γενιές, όμως εξίσου μεγάλο έργο είχε και ως εκδότης. Κατάφερε να διαχειριστεί έναν μεγάλο εκδοτικό οίκο με εκατοντάδες εργαζομένους, έχοντας πάντοτε αρχές και όντας πάντοτε δίκαιος. Όλοι είχαν να πουν μόνο καλά λόγια για τον Στέλιο Ανεμοδουρά. Και το σχετικό link...
  10. Από τη ζούγκλα στο Διάστημα Συντάκτης: Γιάννης Κουκουλάς Επί μισό αιώνα περίπου ο Στέλιος Ανεμοδουράς (1917-2000) υπήρξε εμπνευστής, παραγωγικότατος συγγραφέας και εκδότης περιοδικών που διαβάστηκαν και λατρεύτηκαν μεταπολεμικά από χιλιάδες μικρούς αναγνώστες. Οι «Ηρωες» (εκδόσεις Comics & Crosswords) καταγράφουν το έργο του και μας θυμίζουν, με ισχυρές δόσεις νοσταλγίας, τα ανδραγαθήματα του Μικρού Ηρωα, του Μπλεκ, του Ζαγκόρ, πολλών Ελλήνων υπερανθρώπων και αμέτρητων ακόμα χαρακτήρων της λαϊκής παιδικής λογοτεχνίας. Τα κόμικς με κύριο αναγνωστικό κοινό τους τα παιδιά ανθούσαν στις ΗΠΑ και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες ήδη από τις αρχές του 20ού αιώνα. Στην Ελλάδα, λόγω των γνωστών αντικειμενικών δυσκολιών και ιδιαιτεροτήτων, μόνο στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια υπήρξαν εκδότες που εισήγαγαν και μετέφρασαν στα ελληνικά ιστορίες από το εξωτερικό, αλλά και λιγοστοί δημιουργοί που επινόησαν και προσάρμοσαν στην εγχώρια πραγματικότητα νέους χαρακτήρες και εμπνεύστηκαν καινοφανείς «μυθολογίες» και συναρπαστικές, καθηλωτικές υποθέσεις. Ενας από αυτούς ήταν ο Στέλιος Ανεμοδουράς. Στους «Ηρωες», ένα βιβλίο καταγραφής και περιγραφής των δημιουργιών του Στέλιου Ανεμοδουρά, οι Γιώργος Παπαδάκης, Γιώργος Βλάχος και Νίκος Νικολαΐδης, «αποδελτιώνουν» κάθε έντυπη δημοσιευμένη ιστορία του και δίνουν την ευκαιρία στους παλαιότερους να θυμηθούν τα παιδικά τους αναγνώσματα και στους νεότερους να έρθουν σε επαφή με μια κουλτούρα που έχει περάσει ανεπιστρεπτί. «Ο Στέλιος Ανεμοδουράς θα μείνει στη μνήμη όλων όσοι θήτευσαν στις εξωσχολικές του ιστορίες. Ιστορίες φαντασίας, ελευθερίας, ξεγνοιασιάς αλλά και ήθους και αξιοπρέπειας. Ολες αυτές τις ιστορίες, τα περιοδικά του, το έργο μιας ολόκληρης ζωής, συγγραφικής και εκδοτικής, προσπαθήσαμε να καταθέσουμε στις σελίδες του βιβλίου αυτού, καθώς πλησιάζει να κλείσει ο κύκλος των 100 χρόνων από τη γέννησή του» αναφέρει ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς, εγγονός του Στέλιου, προλογίζοντας τους «Ηρωες». Η καριέρα του ξεκίνησε τη δεκαετία του 1940 από το εμβληματικό περιοδικό «Μάσκα» που, υπό την καθοδήγηση του Απόστολου Μαγγανάρη, δημοσίευε κυρίως αστυνομικές περιπέτειες αλλά και ιστορίες μυστηρίου και φαντασίας που καθήλωναν το νεανικό κοινό. Ο Ανεμοδουράς, αρχικά ως μεταφραστής και στη συνέχεια ως διασκευαστής ξένων ιστοριών και συγγραφέας πρωτοτύπων, έδωσε με την καλπάζουσα φαντασία του μια νέα λογοτεχνική πνοή στην παρεξηγημένη αστυνομική λογοτεχνία. Με τίτλους όπως «Το Ασπρο Φάντασμα», «Ο Τίγρης της Κίτρινης Θάλασσας» και «Το Νησί των Θησαυρών» έκανε το ντεμπούτο του στη «Μάσκα» και συνέχισε με τη «Μασκούλα», τη «Νυχτερίδα», το «Σινεάκ», το «Τόξο». Στο τελευταίο, χαρακτηριστικοί τίτλοι των περιπετειωδών ιστοριών ήταν «Το Κάστρο του Κουρσάρου», «Κατάσκοποι στη Ζούγκλα», «Αποστολή στην Ταγγέρη», «Οι Δαίμονες των Ωκεανών», «Ο Ελευθερωτής του Μεξικού» κ.ά. Ο εξωτισμός, τα ταξίδια σε μακρινές, αχαρτογράφητες περιοχές, ο τυχοδιωκτισμός, οι ηρωισμοί βρίσκονταν στο επίκεντρο αυτών των ιστοριών που έδιναν την ευκαιρία στους μικρούς αναγνώστες να ψυχαγωγηθούν αλλά και να μορφωθούν ταυτόχρονα. Το 1953 ξεκινά η κυκλοφορία του εβδομαδιαίου «Μικρού Ηρωα», του πιο εμβληματικού, ίσως, λαϊκού περιοδικού της εποχής, σε σενάρια του Θάνου Αστρίτη (ψευδώνυμο του Στέλιου Ανεμοδουρά) και σχέδια των Βύρωνα Απτόσογλου και Θέμου Ανδρεόπουλου. Με πρωταγωνιστή το Παιδί-Φάντασμα, Γιώργο Θαλάσση, και συμμάχους του την Κατερίνα και τον Σπίθα σε ένα προσωπικό και ιδιότυπο αντάρτικο πόλης ενάντια στους ναζί την περίοδο της γερμανικής κατοχής «ούτε ο ίδιος ο Στέλιος Ανεμοδουράς μπορούσε να φανταστεί, ξεκινώντας να γράφει τον Μικρό Ηρωα, ότι δημιουργούσε το ανάγνωσμα-έπος που θα σηματοδοτούσε με την καταλυτική παρουσία μια ολόκληρη εποχή. Τον Χρυσό Αιώνα του ελληνικού παιδικού λαϊκού αναγνώσματος», επισημαίνει ο Γιώργος Βλάχος. Συμπληρωματικοί χαρακτήρες υπήρξαν μικρά παιδιά που τάχθηκαν στο πλευρό της θρυλικής τριάδας, με ονόματα όπως Κεραυνός, Διαβολάκι, Ζουζούνι, Τζιτζίκι, Πιτσιρίκος, Πειραχτήρι, Γάτος, Σουσουράδα, Μπόμπιρας, Γαβριάς, Χαζούλης, Σαΐτας κ.ά., ενώ οι ναζιστές αντίπαλοι είχαν σαφώς πιο επιβλητικούς τίτλους και ενδυμασίες (Σεϊτάν Αλαμάν, Φρόιλαϊν Χ κ.ά.). Πολλά έχουν γραφεί για το σχεδόν ουδέτερο πολιτικό σκέλος των ιστοριών του «Μικρού Ηρωα», λίγα μόλις χρόνια μετά την Κατοχή και τον Εμφύλιο και υπό ένα καθεστώς αυταρχικής Δεξιάς, ελλείμματος δημοκρατίας και εκκαθαρίσεων ή εκτοπίσεων των αριστερών πολιτικών αγωνιστών. Ομολογουμένως, όμως, οι ιστορίες του Γιώργου Θαλάσση διαβάζονταν τόσο από παιδιά (και μεγαλύτερα παιδιά) αριστερών οικογενειών όσο και από αυτά των δεξιών οικογενειών. Για τις πιθανές προσδοκίες του Ανεμοδουρά ο Γιώργος Βλάχος αναφέρει: «Γράφοντας ένα ανάγνωσμα ενταγμένο στο ιστορικό πλαίσιο μιας πολύ πρόσφατης περιόδου της ελληνικής Ιστορίας, που έκρυβε μάλιστα και πολλές παγίδες, επιχειρούσε κάτι παράτολμο. Επρεπε να περάσει τα μηνύματά του, ισορροπώντας με επιδέξια ουδετερότητα στο τεντωμένο σχοινί της ένθεν και ένθεν καχυποψίας για τις προθέσεις του. Η όχι άμεση ονομαστική αναφορά σε οργανώσεις, πολιτικές ιδεολογίες, πραγματικά ονόματα και χωρίς καμιά αναφορά στις ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ τους στη διάρκεια της Κατοχής, πέρασε μια γραμμή ανύπαρκτου, στην πραγματικότητα, ενιαίου και ομόψυχου εθνικού αγώνα […] Ωστόσο, τον Στέλιο Ανεμοδουρά, από τη στιγμή που ο ίδιος πίστευε ότι πίσω από τις γραμμές του κειμένου εκφράζει το πνεύμα συμφιλίωσης, περισσότερο τον ενδιέφερε να γίνει αποδεκτό από τους μικρούς αναγνώστες του, ώστε να τους περάσει και να τους εμπεδώσει τις αξίες της αγάπης για την πατρίδα, του ηρωισμού, της ελευθεροφροσύνης, του ανθρωπισμού, της αυτοθυσίας, του αισθήματος δικαίου και της ειρήνης». Την ίδια περίοδο, που ο Γιώργος Βλάχος οριοθετεί μέχρι το 1968, ο Στέλιος Ανεμοδουράς κυκλοφορεί και μια σειρά από τίτλους με περιπέτειες ηρώων σε διάφορα σημεία του πλανήτη αλλά και έξω από αυτόν και σε διάφορες εποχές όπως ο Ταγκόρ - το Ελληνόπουλο που έγινε Μαχαραγιάς, ο Μικρός Ιππότης, ο Μικρός Μπουρλοτιέρης, ο Μικρός Ζορρό, ο Υπεράνθρωπος, ο Πλανητάνθρωπος, ο Κεραυνός, το Βέλος, το Γεράκι, ο Μικρός Ταρζάν, ο Τάργκα, το ατρόμητο Ελληνόπουλο, ο Καλ, ακόμα και ο Καραγκιόζης στη Ζούγκλα αλλά και αστυνομικά, όπως το Δέκα Τρία και ο Τζων Γκρηκ σε σενάρια του Νίκου Ρούτσου, ποδοσφαιρικά όπως ο Γκρέκο, ο Ηρως των Γηπέδων και ο Αετός των Γηπέδων σε σενάρια του Γιώργου Μαρμαρίδη, γουέστερν όπως το Λάσσο και ο Κάου-Μπόυ Φάντασμα, συνοπτικές διασκευές κλασικών λογοτεχνικών έργων όπως οι Αθλιοι και ο Δεκαπενταετής Πλοίαρχος, παραμύθια αλλά και νουβέλες για ενήλικους με αισθηματικό περιεχόμενο. Στη δεύτερη περίοδο (1969-1979) που καταγράφεται από τον Γιώργο Παπαδάκη κυριαρχεί όχι τόσο η δημιουργική-συγγραφική δραστηριότητα του Στέλιου Ανεμοδουρά, αλλά η εκδοτική, με κυρίαρχο όχημα τα κόμικς, κυρίως εισαγόμενα από την Ιταλία και μεταφρασμένα, με εμβληματικούς τίτλους όπως Μπλεκ, Ζαγκόρ, Ομπραξ, Μίστερ Νο, Δίκαιος, Μπόζο, Πεπίτο, Πινόκιο, Κατερίνα, Παράδεισος του Παιδιού, αλλά και κάποιοι τίτλοι για μεγαλύτερους, όπως το πολιτικοσατιρικό Τζόννυ Λόγκαν και το σουρεαλιστικό Κοκομπίλ. Τέλος, στην τρίτη περίοδο (1979-2000 αναφορικά με τον Στέλιο Ανεμοδουρά και μέχρι σήμερα για τις εκδόσεις των απογόνων του), που περιγράφει ο Νίκος Νικολαΐδης, δεσπόζουν το πολυθεματικό Μπλεκ, η Περιπέτεια με τον Κάπτεν Μαρκ (1.246 τεύχη), το Ροντέο και διαστημικά περιοδικά όπως ο Κρόνος, ο Πλανήτης, το Γκαλάκτικα και το Ρομπότ. Η έκδοση συμπληρώνεται με ένα προσάρτημα στο οποίο οι τρεις συγγραφείς αποτίνουν φόρο τιμής στον πατριάρχη του παιδικού ελληνικού περιοδικού Τύπου: ο Γιώργος Βλάχος γράφει μια ιστορία του Μικρού Ηρωα και οι Γιώργος Παπαδάκης, Νίκος Νικολαΐδης από μια ιστορία του Μπλεκ, όλες σε εικονογράφηση του Κώστα Φραγκιαδάκη. Οι «Ηρωες» με αυτή τη διεξοδική καταγραφή των αμέτρητων εκδόσεων του Στέλιου Ανεμοδουρά αποτυπώνουν πιστά την πορεία μεγάλου μέρους της εγχώριας, λαϊκής παιδικής λογοτεχνίας κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Ισως να είναι χρήσιμη όμως στο μέλλον μια εκτενέστερη πολιτική αποτίμηση και κριτική, μια εκτίμηση της παιδαγωγικής διάστασης και μια ευρύτερη κοινωνιολογική μελέτη αυτών των αναγνωσμάτων. Η έρευνα των τάσεων και των επιλογών των παιδιών κάθε εποχής σε συνάρτηση με την ιστορική συγκυρία αποτελεί πάντα προϋπόθεση για την κατανόηση του παρελθόντος. Οι «Ηρωες» του Στέλιου Ανεμοδουρά κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Comics & Crosswords Με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου «Ηρωες του Στέλιου Ανεμοδουρά», την Πέμπτη 24 Μαρτίου στις 6 μ.μ., στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, Ακαδημίας 50, θα μιλήσουν οι δημιουργοί του καθώς και ο σημειολόγος και ιστορικός τέχνης, Χάρης Καμπουρίδης, ο συγγραφέας Τζίμμυ Κορίνης, ο κριτικός κινηματογράφου Χρήστος Μήτσης, ο σκιτσογράφος Σπύρος Ορνεράκης και ο συγγραφέας Λευτέρης Ταρλαντέζος. Συντονίζει ο εκδότης Λεωκράτης Ανεμοδουράς. Επιπλέον, θα προβληθεί ντοκιμαντέρ για τον Στέλιο Ανεμοδουρά και τις δημιουργίες του και θα ακολουθήσει έκθεση αυθεντικών περιοδικών των εκδόσεών του, από τις συλλογές του Ιδρύματος ΣΟΦΙΑ. Πηγή Άλλο άρθρο για το βιβλίο Για την εκδήλωση η οποία αναφέρεται στην τελευταία παράγραφο μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
  11. Η ποπ κουλτούρα του περιπτέρου Η νέα έκδοση «Ηρωες του Στέλιου Ανεμοδουρά» των Γ. Π. Παπαδάκη, Γ. Βλάχου και Ν. Δ. Νικολαΐδη, ιχνηλατεί ένα κομμάτι της νεότερης εκδοτικής ιστορίας στον τομέα του περιοδικού Τύπου για παιδιά. τις αρχές της δεκαετίας του ’70, σε ένα ελληνικό περίπτερο μπορούσε κανείς να βρει πολλά εξωτικά ονόματα σε τίτλους περιοδικών. Τα περισσότερα από αυτά, αν όχι όλα, ήταν «αγορίστικα» εβδομαδιαία περιοδικά που είχαν ένα πολύ μεγάλο κοινό, αγόρια σε ηλικία σχολείου, από 8 έως 15 κυρίως, που ήταν ήδη αφοσιωμένοι αναγνώστες. Υπήρχε ψυχικό δέσιμο με όλα αυτά τα μικρού σχήματος περιοδικά που άκουγαν στο όνομα «Μπλεκ», «Ζαγκόρ», «Ομπραξ»... Και ήταν όλα εκδόσεις του Στέλιου Ανεμοδουρά (1917-2000), που έβγαζε επίσης την «Περιπέτεια», τον «Υπεράνθρωπο» και τον θρυλικό «Μικρό Ηρωα». Η ιστορία των περιοδικών εκδόσεων του Ανεμοδουρά πάει πολύ πιο πίσω από τη δεκαετία του ’70 και φτάνει πολύ πιο μπροστά. Περιλαμβάνει και το σήμερα καθώς ο εγγονός του, Λεωκράτης Ανεμοδουράς, έχει αρχίσει εδώ και λίγα χρόνια με επιτυχία την επανέκδοση ορισμένων τίτλων, όπως του «Μπλεκ», που διανέμεται και πάλι στα περίπτερα. Αλλά αυτό που έχει ένα επιπλέον ενδιαφέρον είναι ότι η ανανεωμένη εκδοτική δραστηριότητα του Ανεμοδουρά του νεότερου δεν αρκείται στην επανέκδοση κάποιων τίτλων και στην κυκλοφορία και νέων ιστοριών, αλλά εκτείνεται στην ιστορική τεκμηρίωση και την καταγραφή όλης αυτής της θαυμαστής περιπέτειας που ξεκίνησε ο Στέλιος Ανεμοδουράς και που, στην ουσία, αποτελεί κομμάτι των προσωπικών αναμνήσεων χιλιάδων Ελλήνων. Το νέο βιβλίο «Ηρωες του Στέλιου Ανεμοδουρά» (Comics & Crosswords Publications) είναι μία άτυπη εγκυκλοπαίδεια όλης αυτής της ιστορίας, αλλά επί της ουσίας είναι και μία εις βάθος περιήγηση της ποπ κουλτούρας του περιπτέρου, τις πρώτες δεκαετίες μετά τον πόλεμο. Τρεις ερευνητές που γνωρίζουν το θέμα εις βάθος, ο Γιώργος Πολ. Παπαδάκης, ο Γιώργος Βλάχος και ο Νίκος Δημ. Νικολαΐδης, συνυπογράφουν το βιβλίο με διακριτά κεφάλαια, με τον κάθε συγγραφέα να καλύπτει την περίοδο που ξέρει καλύτερα. Προ ολίγων ετών είχε κυκλοφορήσει η μελέτη των Γ. Π. Παπαδάκη και Ν. Δ. Νικολαΐδη «Ο Μπλεκ και οι... άλλοι» (Περιοδικός Τύπος) που είχε εισαγάγει την τεκμηριωμένη μελέτη του φαινομένου. Τώρα, με τη νέα αυτή έκδοση έχουμε ένα μεγαλύτερο ανάπτυγμα που συντελεί σε ένα πανόραμα όλων των περιοδικών εκδόσεων του Ανεμοδουρά. Οι παλιοί αναγνώστες και οι συλλέκτες θα χορτάσουν εικόνες, καθώς η έκδοση είναι γεμάτη, πέραν από πληροφορίες, και με αναρίθμητα εξώφυλλα και εικόνες από τις σελίδες των περιοδικών. Το βιβλίο περιλαμβάνει και τρεις αδημοσίευτες ιστορίες του «Μικρού Ηρωα» σε εικονογράφηση Κώστα Φραγκιαδάκη. Ο Ανεμοδουράς, μαζί με άλλους εκδότες όπως τον Τερζόπουλο, τον Δεληγιώργη και τον Πεχλιβανίδη, δέσποζε στην κατηγορία του παιδικού και εφηβικού εικονογραφημένου περιοδικού. Ο ίδιος είχε όλη τη βιωματική έκθεση στα λαϊκά περιοδικά μυστηρίου (όπως τη «Μάσκα», που ανήκε στο συγγραφικό και μεταφραστικό επιτελείο) που ως εκδοχές αντίστοιχων αμερικανικών περιοδικών ήταν εξαιρετικά δημοφιλή στις δεκαετίες του ’30 και του ’40. Το πέρασμα στη δημιουργία του «Μικρού Ηρωα» και άλλων περιοδικών ήταν η φυσική εξέλιξη για έναν άνθρωπο με μεγάλη φαντασία και διάθεση προσφοράς. Ο ίδιος θεωρούσε δάσκαλό του τον Απόστολο Μαγγανάρη, που επανεξέδωσε τη «Μάσκα» το 1946. Από τον Μαγγανάρη, ο Ανεμοδουράς μαθαίνει «τις τεχνικές της λαϊκής λογοτεχνίας». Στον πυκνό πρόλογό του, ο Γιώργος Πολ. Παπαδάκης χαρτογραφεί όλον αυτόν τον κόσμο με όλα τα παρακλάδια του από τα πιο συντηρητικά ώς τα πιο underground, στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Ελλάδα, με έναν τρόπο που δημιουργεί το φυσικό περιβάλλον για να τοποθετήσουμε το φαινόμενο –για τα ελληνικά χρονικά– της εκδοτικής δραστηριότητας του Στέλιου Ανεμοδουρά. Πολλά από τα περιοδικά της εποχής ήταν μεταφράσεις από αμερικανικές ή ιταλικές εκδόσεις. Η Ιταλία ήταν σταθερός τροφοδότης του ελληνικού περιπτέρου, καθώς η υπόθεση κόμικς στη χώρα αυτή, στις δεκαετίες του ’50 και του ’60, ήταν μια μικρή βιομηχανία. Οπως φυσικά και οι ΗΠΑ και δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει το φαινόμενο των «Κλασικών Εικονογραφημένων» που έφεραν στην Ελλάδα οι εκδόσεις Πεχλιβανίδη το 1951. Αλλά ο Ανεμοδουράς με τον «Μικρό Ηρωα», αρχικά, άγγιξε βαθιές χορδές του θυμικού. Συνεργάστηκε με ζωγράφους και ανθρώπους ταγμένους στην υπόθεση «περιοδικό». Εξέδωσε πλήθος τίτλων, ορισμένοι ήταν βραχύβιοι, ενώ άλλοι έγραψαν ιστορία και πέρασαν στη συλλογική μνήμη μέσα από την ασφαλή πύλη του παιδικού βιώματος. Τα περισσότερα από τα περιοδικά του τα διάβαζαν αγόρια, αλλά ο Στέλιος Ανεμοδουράς έδωσε και στα κορίτσια τη θρυλική «Κατερίνα» που, και αυτή, συνδέεται με τις αναμνήσεις πολλών ενήλικων Ελληνίδων. Στα 55 χρόνια της εκδοτικής του δραστηριότητας, ο Στέλιος Ανεμοδουράς είχε κυριαρχήσει στον χώρο του παιδικού λαϊκού εντύπου. Με την απόσταση του χρόνου, μπορεί κανείς σήμερα να σταθμίσει και να εκτιμήσει αυτό το κατόρθωμα. Υπήρξε ένα φαινόμενο και όχι μόνο εκδοτικό. Πηγή Εάν κάποια ονόματα ή τίτλοι σας φαίνονται άγνωστα, ακολουθήστε τα λινκ.
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.