Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'Γιώργος Μαρμαρίδης'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Ξεχάστε τον «Τερματοφύλακα Γιατρό», τον «Ρόι της Ρόβερς» και τον «Ερίκ Καστέλ». To G-Weekend Journal παρουσιάζει την ιστορία του «Γκρέκο», που μεγαλούργησε στη Βραζιλία πριν από 58 χρόνια! Όσοι έζησαν τα παιδικά χρόνια τους στη δεκαετία του '80 και γαλουχήθηκαν με το ποδόσφαιρο, αναμφισβήτητα πέρασαν μια φάση της ζωής τους με τα αγαπημένα τους κόμικς. Ακόμη και σήμερα νοσταλγούν την εποχή που ξεκοκάλιζαν κάθε ιστορία του Τερματοφύλακα-Γιατρού Μπεν Λήπερ, του Ερίκ Καστέλ, αλλά και του Ρόι της Ρόβερς! Οι καλοσχεδιασμένες εικονογραφημένες ιστορίες με τις υπερφυσικές ικανότητες των ηρώων τους, αλλά και το απαραίτητο σασπένς μετέτρεπαν τις ξεθωριασμένες σελίδες σε ένα ποδοσφαιρικό φιλμ που μπορούσε να ιντριγκάρει την φαντασία του αναγνώστη. Ελάχιστοι ωστόσο γνωρίζουν πως υπήρχε εικονογραφημένη ποδοσφαιρική ζωή στα τέλη της δεκαετίας του '50 με μπροστάρη έναν ξεχασμένο σήμερα ήρωα. Τον «Ήρωα των Γηπέδων», ονόματι «Γκρέκο» δηλαδή «Έλληνας». Πρόκειται για εβδομαδιαίο περιοδικό ποδοσφαιρικών περιπετειών που γράφτηκε από τον Γιώργο Μαρμαρίδη, εικονογραφήθηκε από τον Byron (Βύρων Απτόσογλου) και κυκλοφόρησε σε 72 τεύχη από τον εκδοτικό οίκο «Γενικαί Εκδοτικαί Επιχειρήσεις ΟΕ», από τις 7 Μαΐου του 1959 έως τις 2 Σεπτεμβρίου του 1960. Η δράση εκτυλίσσεται στη Βραζιλία την εποχή που η «σελεσάο» είχε κατακτήσει το 1o Μουντιάλ της ιστορίας της, με τον άστρο του σπουδαίου Πελέ να έχει ήδη αρχίσει να ανατέλλει σε ηλικία μόλις 18 ετών. Κεντρικός ήρωας του κόμικ είναι ένα 17χρονο ελληνόπουλο, ο Κώστας Γεωργίου. Ο πιτσιρικάς έμεινε ορφανός από πατέρα σε μικρή ηλικία, ενώ στα 12 του έχασε και τη μητέρα του. Την κηδεμονία του ανέλαβε ένας θείος του, τον οποίο όμως δεν είδε ποτέ με καλό μάτι ο μικρός Κώστας. Έτσι μια μέρα αποφάσισε να τρυπώσει σε ένα καράβι και ως μούτσος να ταξιδέψει μέχρι το Σάο Πάουλο της Βραζιλίας. Εκεί έκανε διάφορες δουλειές προκειμένου να επιβιώσει, αλλά και να ολοκληρώσει το σχολείο. Το μεγάλο πάθος του όμως ήταν το ποδόσφαιρο! Το ταλέντο του τον βοήθησε να φτάσει στο επίπεδο να πάρει μέρος στο πρωτάθλημα «Παουλίστα» με την φανέλα της Τόρεντ. Ο νεαρός Έλληνας, χάρη στα ποδοσφαιρικά του κατορθώματα, αναδεικνύεται σαν ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές στον κόσμο με την προσωνυμία «Γκρέκο» δηλαδή Έλληνας. Στον «Γκρέκο, τον Ήρωα των Γηπέδων» παρελαύνουν και άλλοι χαρακτήρες. Πρόκειται για τους Σιού (πλήρες όνομα: Ίντσου Να Τιάρα Λαμάτα, που σημαίνει στη γλώσσα του: Ο Γενναίος Αετός με την Τρυφερή Καρδιά), την αγαπημένη του την Άμπυ, που στο τέλος θα γίνει γυναίκα του, τον αδελφό της και συμπαίκτη του στην ομάδα τον Τζέντο, τον Νίνο Ζανίνο, γκαφατζή αστυνομικό υπεύθυνο ασφάλειας της ομάδας, που έχει ως βοηθό ένα πανέξυπνο αστυνομικό μπουλντόγκ, τον "Ναύτη", τον συμπατριώτη του και συμπαίκτη του Νίκο Λυκούρη, που έχει την την προσωνυμία "Βελούδινος" για το εξαιρετικά ισχυρό του σουτ και τον Σιρόκο Μενεστρέλλο, μασέρ της ομάδας, του οποίου οι ταχυδακτυλουργικές ικανότητες και η παροιμιώδης αφηρημάδα του προσθέτουν μιαν ακόμα νότα ευθυμίας κοντά σε αυτή του γκαφατζή αστυνομικού. Ο Γκρέκο μπορεί να θεωρείται ποδοσφαιρικό κόμικ, ωστόσο ο εμπνευστής του, Γιώργος Μαρμαρίδης σε αρκετές περιπτώσεις έδωσε διαστάσεις αστυνομικής δράσης στο ποδοσφαιρικό στοιχείο. Εκτός από τις ελκυστικές ποδοσφαιρικές ιστορίες του «Γκρέκο» υπήρχαν και άλλοι λόγο που κατέστησαν απαραίτητη την αγορά του περιοδικού. Σε κάθε τεύχος συμπεριλαμβάνονταν βιογραφικά δύο γνωστών Ελλήνων παικτών, αλλά και αθλητών στίβου που συνοδεύονταν τα πορτρέτα τους σε χαρτάκια, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις στο οπισθόφυλλο παρουσιάζονταν φωτογραφίες από ελληνικές ομάδες ( Α’, Β’ Εθνικής) αλλά και του εξωτερικού! Είναι χαρακτηριστικό πως οι εθνικές κατηγορίες θεσπίστηκαν την ίδια χρονιά (1959/60). Και το σχετικό link...
  2. Παρουσίαση του τελευταίου τεύχους του Μικρού Καουμπόϋ στη ΛΕΦΙΚ Παρουσίαση της έκδοσης του Μικρού Αρχηγού Παρουσίαση της έκδοσης του Μικρού Καουμπόϋ Παρουσίαση της έκδοσης του Μικρού Σερίφη (ή αλλιώς, crc επί τρία )
  3. germanicus

    ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΩΝ

    Το πέμπτο (και τελευταίο απ'ότι φαίνεται) βιβλίο στη σειρά "Ήρωες του εικοστού αιώνα". Προηγήθηκαν τα "Ο Μικρός Ήρως" Στέλιος Ανεμοδουράς, "Κόναν ο Βάρβαρος"¨Ρόμπερτ Ε. Χάουαρντ, "Ο Ταρζάν στο κέντρο της γης" Ένγκαρτ Ράις Μπάρροουζ, "Το σημάδι του Ζορρό" Τζόνστον Μακώλλεϋ. Επιλογή ιστοριών μέσα από τα διάφορα Ελληνικά "παραλογοτεχνικά" του περασμένου αιώνα. Αναλυτικά (μέσα σε παρένθεση η σελίδα όπου αρχίζει η ιστορία για να τεκμηριώσω ότι έχουν ζουμί ) Νίκος Β. Ρούτσος - Γκαούρ Ταρζάν (αφιέρωμα εδώ και εδώ) Ο Γοριλλάνθρωπος Νταμπούχ (σελ.23) Ο Παντοδύναμος Νάχρα-Ντου (σελ. 71) Στέλιος Ανεμοδουράς - Ο Υπεράνθρωπος (αφιέρωμα εδώ) Σατούρ, ο Μαύρος Υπεράνθρωπος (σελ. 121) Ο Ελευθερωτής (σελ. 167) Πότης Στρατίκης - Μικρός Σερίφης (αφιέρωμα εδώ) Αποστολή Αυτοκτονίας (σελ. 211) Τρόμος στο Ελ Πάσο (σελ. 271) Γιώργος Μαρμαρίδης - Γκρέκο Βίβα, Γκρέκο (σελ. 333) Αγώνας με τη Ρεάλ (σελ. 379) Δεν το έχω διαβάσει ακόμα, αλλά έχω πάρα πολύ μεγάλες προσδοκίες από δαύτο... Επιτέλους να δω τι στο δαίμονα ήταν όλες αυτές οι ιστοριούλες. Και όπως βλέπω και πολυσέλιδες τις ιστορίες του Μικρού Σερίφη, ευελπιστώ ότι θα είναι από εκείνες τις ιστορικές 4τευχες ιστορίες που ανέφερε σε διάφορες φάσεις ο gkosk (εκτός και αν μπερδεύω τα μπούτια μου με τα άλλα "καουμπόυκα", αφού δεν βρίσκω και τη σχετική αναφορά στο αφιέρωμα...) Κλείνοντας να παραθέσω ένα εκπληκτικό απόσπασμα από την εισαγωγή του Ηλία Λάγιου (εδώ να σημειωθεί ότι απεβίωσε το 2005, οπότε η εισαγωγή είναι μέρος από μια απομαγνητοφωνημένη διάλεξη για την παραλογοτεχνία που είχε δώσει το 2004). Μερικά πράγματα τα ήξερα, αλλά δεν είχα κάνει τη σύνδεση (πχ Δουμάς), μερικά τα αγνοούσα, τα αποδέχομαι πλήρως και με ξάφνιασαν (πχ Μπαλζάκ), μερικά θέλουν λίγο ψάξιμο πριν τα ενστερνισθώ (πχ Όμηρος) "Η συζήτηση για την παραλογοτεχνία μεταφέρεται συνήθως - και πολύ ορθά - στον 19ο αιώνα. Εγώ θα προσπαθήσω να γυρίσω αρκετά πιο πίσω, σε μια άλλη εποχή άστεων, στην εποχή των άστεων της αρχαίας Ελλάδος και της Ρώμης, ώστε να δούμε τι ήταν τότε η παραλογοτεχνία και τι συνιστούσε την υψηλή λογοτεχνία. Την εποχή των ελληνικών άστεων, δηλαδή τον έκτο και τον πέμπτο π.Χ. αιώνα, βλέπουμε τους σοβαρούς διανοούμενους, τους κριτικούς και τους κορυφαίους φιλοσόφους της εποχής (τον Ηράκλειτο, τον Ξενοφάνη, τον Πλάτωνα) να χαρακτηρίζουν παραλογοτεχνία τον Όμηρο. Την εποχή της Ρώμης ο Όμηρος είναι κλασική λογοτεχνία ενώ παραλογοτεχνία, αυτό το οποίο οι Ρωμαίοι διανοούμενοι της εποχής σαρκάζουν, είναι ο Πλαύτος και ο Τερέντιος, αυτοί οι οποίοι μελετώνται σήμερα με υποσημειώσεις στα πανεπιστήμια. Θέλω με τούτο να πω ότι η έννοια του υψηλού, για να εισέλθει κάποιος στη λογοτεχνία, συνεχώς διευρύνεται. Η έννοια της λογοτεχνίας, είναι μια έννοια δυναμική, συνεχώς αλλάζει. Ό,τι ήταν παραλογοτεχνία της χθες, είναι η λογοτεχνία της σήμερον. Ο Δουμάς επί παραδείγματι, ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος έγραφε και πληρωνόταν με τη σειρά και έτσι ρύθμιζε τους διαλόγους του για να βγάλει το ψωμί του. Το ίδιο έκανε και ο Μπαλζάκ. Το ίδιο έκανε και ο Σύη. Σήμερα ο Μπαλζάκ είναι αναμφίβολα τμήμα της υψηλής λογοτεχνίας ενώ ο Σύη εντάσσεται ακόμη στην παραλογοτεχνία. Δεν ξέρω ποιος από εμάς θα τοποθετούσε με αποφασιστικότητα τον Δουμά εδώ ή εκεί, αν και ο τρόπος που χειρίζονται σήμερα πάλι οι ειδικοί το έργο του Δουμά δείχνει ότι μάλλον το αντιμετωπίζουν ως λογοτεχνία."
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.