Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'western bd'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Kurdy Malloy

    UNDERTAKER [XAVIER DORISON, RALPH MEYER]

    Υπάρχει ένα παράδοξο στο χώρο των κόμικς. Το γουέστερν ως είδος αν και εξακολουθεί να δίνει κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές στη χώρα που το γέννησε, ως κόμικ είδος βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στην ευρωπαϊκή παραγωγή. Ειδικά αν μιλάμε για "ορθόδοξο" γουέστερν και όχι για μίξεις τύπου Dark Tower. Ειδικά στη Γαλλία πέρα από τους κλασσικούς ήρωες υπάρχει και συνεχιζόμενη νέα παραγωγή ηρώων με αιχμή του δόρατος δύο νεκροθάφτες, τον Undertaker, που παρουσιάζουμε εδώ σε σενάριο Xavier Dorison και σχέδιο Ralph Meyer, και τον Stern. O Undertaker είναι ένας (προφανώς) νεκροθάφτης με κατοικίδιο έναν γύπα. Το όλο στήσιμο θυμίζει τους αγαπημένους νεκροθάφτες του Μορίς, μόνο που εδώ τα πράγματα σοβαρεύουν πολύ. Το σενάριο βασίζεται σε αυτό που γοητεύει τους Γάλλους στο είδος. Μετά τον Αμερικάνικο Εμφύλιο, πολλοί από τους τότε πολεμιστές βρήκαν το Far West ως το τέλειο μέρος για να κρύψουν εγκλήματα, να σβήσουν το κοντέρ, να εξαφανιστούν από εχθρούς και το παρελθόν σου. Μόνο που το παρελθόν δεν είναι ένα παλιό παντελόνι να το πετάξεις σε έναν κάδο, αλλά είναι κάτι που το κουβαλάς μαζί σου και ειδικά όταν αυτό σχετίζεται και με άλλους είναι κάτι που κουβαλάνε και οι άλλοι μαζί τους. Έτσι φτάνουμε στον Jonas Croweτον άνθρωπο με άγνωστο (φαινομενικά) παρελθόν, χωρίς κύκλο, χωρίς φίλους, χωρίς έδρα. Γυρίζει τη χώρα με τη νεκροφόρα του και προσφέρει τις υπηρεσίες του. Στην πορεία συναντάει κάποιες γυναίκες που τον συνοδεύουν και φαντάσματα από το παρελθόν του που τον στοιχειώνουν. Μέσα σε όλα αυτά μπαίνουν και τα πάντα απαραίτητα φιλοσοφικά ερωτήματα: Τι κάνεις όταν πρέπει επαγγελματικά να υπηρετήσεις τις ιδιοτροπίες ενός πλούσιου καθάρματος που σε πληρώνει κόντρα στον αγώνα των εργατών του; Πως αντιμετωπίζεις έναν κορυφαίο αλλά σκληρό εγκληματία πολέμου χειρούργο που σκορπίζει ταυτόχρονα ζωή και θάνατο; Το πολύ ενδιαφέρον σενάριο του πασίγνωστου Xavier Dorison, συνοδεύεται από ένα κατά καιρούς καθηλωτικό σχέδιο του πάρα πολύ ταλαντούχου Ralph Meyer, γνωστού εδώ στο GC από το Asgard το οποίο κάναμε και ένα scanlation (το θυμίζω τώρα ) και βλέπετε μερικά υποδείγματα από το λογαριασμό του στο Pinterest. Καταπληκτικά τοπία, πειστικοί χαρακτήρες, κάνουν απολαυστική την ανάγνωση. Συνολικά είναι ένα εξαιρετικό σύγχρονο μεν στην υλοποίηση, αλλά παραδοσιακό στη σύλληψη και το θέμα western το οποίο συστήνεται για ανάγνωση τόσο στους φίλους του είδους, αλλά νομίζω και στον καθένα. Η κάθε ιστορία ολοκληρώνεται σε 2 τόμους, έχουν βγει 2 ιστορίες μέχρι τώρα και σήμερα ανακοινώθηκε και ο 5ος τόμος (για τον οποίο δεν ξέρω αν θα είναι αυτοτελής ή θα είναι το πρώτο μέρος της τρίτης ιστορίας). Έχει κυκλοφορήσει στα γαλλικά προφανώς αλλά και στα αγγλικά από τη Europe Comics με τον ίδιο τίτλο. Οι τόμοι είναι σε παρένθεση ο αγγλικός τίτλος της Europe: Le Mangeur d'or (The Gold Eater - O Χρυσοφάγος) 01/2015 La Danse des vautours (The dance of the vultures - Ο χορός των ορνέων) 11/2015 L'Ogre de Sutter Camp (The Ogre of Camp Sutter - O δράκος του Σάτερ Καμπ) 01/2017 L'Ombre d'Hippocrate (The Shadow of Hippocrates - Η σκιά του Ιπποκράτη) 11/2017 L'Indien Blanc (O λευκός ινδιάνος) - προγραμματισμένο για τον 10/2019 Ο πρώτος τόμος έχει κατακτήσει αρκετές βραβεύσεις, όπως 2015 : Prix Saint-Michel καλύτερου σχεδίου 2015 : Meilleur album de l'année (Le Parisien) 2016 : Prix de la BD Fnac Βελγίου και φιναλίστ στο αντίστοιχο της Γαλλίας links: Σελίδα στον εκδότη Σελίδα στην Europe Comics Σελίδα στο FB
  2. Το "Mille Visages" ή αλλιώς "Thousand Faces" είναι ένα western γαλλοβελγικό που κυκλοφόρησε αρχικά σε πέντε τεύχη των 56 σελίδων στο διάστημα Μάιος 2001 - Φεβρουάριος 2010, σε σενάριο του Philippe Thirault και σχέδιο του Marc Males στα τέσσερα πρώτα τεύχη και του Mario Janni στο πέμπτο και τελευταίο. ΄Την κυκλοφορία στην Γαλλία ανέλαβε η Les Humanoids Associes και στην Αμερική η Humanoids Inc. Από την λίστα κυκλοφορίας που ακολουθεί θα δούμε πως το πέμπτο και τελευταίο τεύχος κυκλοφόρησε τέσσερα σχεδόν χρόνια αργότερα από το τέταρτο λόγω ότι τα σπάσανε ο Thirault με τον Males και έψαχναν για σχεδιαστή με παρόμοιο στυλ ώστε να μην απέχει παρασάγγης από την προηγούμενη δουλειά. Η μεταφρασμένη έκδοση περιέχει συγκεντρωμένα και τα πέντε τεύχη σε 270 χορταστικές σελίδες ιλουστρασιόν χαρτιού και σκληρόδετου δεσίματος. 1. Tome 1: London/Dakota [Μάιος 2001] 2. Tome 2: Celui qui n'est pas ne [Σεπτέμβριος 2002] 3. Tome 3: L'echoppe du demon [Μάρτιος 2003] 4. Tome 4: Larmes de cendres [Μάιος 2006] 5. Tome 5: Extermination [Φεβρουάριος 2010] Η υπόθεση έχει ως εξής: Ο Frank Quinn βρίσκεται στον νέο κόσμο, δηλαδή στην Ντακότα του 1840, με δύο μουλάρια, 10 σφαίρες και μια καραμπίνα. Δεν ξέρουμε που πάει και παρόλο που η στάση του είναι του εκδιωγμένου/κυνηγημένου, δεν ξέρουμε ούτε ποιοι τον κυνηγούν ούτε γιατί. Ξέρουμε μόνο για έναν δαίμονα που ονομάζεται "Χίλια πρόσωπα" και φαίνεται πως έχει βάλει στο μάτι τον ήρωα μας. Η ιστορία είναι μια μείξη γουέστερν και υπερφυσικού και περιέχει δαιμονισμένα ζώα, ινδιάνους, γιάνκηδες, παράφρονες χειρούργους, κατατρεγμένους αποίκους, καμπούρηδες υποτακτικούς και όλα αυτά σε δύο χρονικές περιόδους που μεταβάλλονται κατά την διάρκεια του κόμικ σε μορφή flashback. Δεν μ'άρεσε όσο θα ήθελα. Θέλω να πω εξ αρχής η ιδέα "δαίμονας από τον ευρωπαϊκό μεσαίωνα + wild wild west" δεν με εξίταρε γιατί δεν μιλάμε για τα πνεύματα των Ινδιάνων μόνο, αλλά για ένα ευρωπαϊκό θα μπορούσες να πεις δαιμονικό ον. Δηλαδή οκ, ένας αποικιοκράτης ιμπεριαλιστής δαίμονας, πολύ φορτωμένο. Αλλά και πάλι δεν είναι αυτό που με ενόχλησε. Όπως έγραψαν και άλλα μέλη στο θέμα της Humanoids, η ιστορία μέχρι και περίπου το τέλος του τέταρτου τεύχους παλευόταν. Είχε καλό build up (αν εξαιρέσεις το origin story του Thousand Faces που ήταν ηλίθιο, και γενικά όλο το σκωτσέζικο arc), καλό character development και φαινόταν πως ο σεναριογράφος είχε μεγάλα σχέδια για την ιδέα του. Αυτά τα σχέδια φάνηκε να βούλιαξαν στο τελευταίο τεύχος όπου έσκασε η φούσκα και ξαφνικά νόμιζα ότι έβλεπα μάχες από το Dragonball. Ειλικρινά, υπάρχει σκηνή που βλέπεις μάχη μεταξύ του δαίμονα και ενός εκ των πρωταγωνιστών όπου ο ένας κάνει κάτι που θυμίζει πολύ έντονα kameha wave. Αλί και τρισαλί. Το σχέδιο, όπως επισήμανε ο guskoin, κινείται ανάποδα από το σενάριο. Τα πρώτα τέσσερα τεύχη έχουν ένα σχέδιο που αν μη τι άλλο φαίνεται να δυσκολεύεται πολύ να ακολουθήσει το σενάριο και το τελευταίο τεύχος που πάσχει στην ιστορία βελτιώνεται στο σκίτσο. Ειδικά τα πρόσωπα ήταν κάκιστα. Θα μπορούσα να σκεφτώ πολλούς άλλους σχεδιαστές που στην κυριολεξία θα το απογείωναν και τώρα δεν θα μιλούσαμε για κενά στην ιστορία. Θα μου πεις, γιατί κάθεσαι και γράφεις 10 αράδες για ένα κόμικ που απ'ότι φαίνεται δεν σε τράβηξε. Γιατί δεν ήταν τόσο κακό όσο ίσως δίνω την εντύπωση ότι ήταν, αλλά πραγματικά το τέλος με ξενέρωσε ανελέητα. Σαν συνολική δουλειά και γιατί την τιμή που το πήρα δεν θα πω πως πέταξα τα λεφτά μου και ίσως αρέσει περισσότερο σε κάποιους που γουστάρουν γουέστερν. Εμένα με κράταγε από την αρχή δύσκολα. Και όπως είχα γράψει πριν καν το πάρω στα χέρια μου, είχα δίκιο που έλεγα ότι έπρεπε να είναι ασπρόμαυρο. Ο χρωματισμός ήταν πολύ μπουκωμένος και δεν αποσυμφόριζε ούτε την ιστορία ούτε το σχέδιο εκεί που έπρεπε.
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.