Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'walking dead'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Ως τέχνη που παραδοσιακά απευθύνεται σε ευρέα τμήματα πληθυσμού, τα κόμικς καταπιάστηκαν συχνά με το θέμα των μεταδοτικών ασθενειών. Το συνέδριο «Comic Epidemic: Cartoons, Caricatures and Graphic Novels» που έγινε στο Κέμπριτζ το 2018 εξέτασε το πώς και το γιατί. «Η είσοδος της επιδημιολογίας στη μοντέρνα εποχή της σημαδεύτηκε όχι μόνο από την εισβολή της χολέρας και άλλων παθογόνων στην Ευρώπη και στην Αμερική αλλά εξίσου και από τον δημόσιο σχολιασμό των επιδημιών μέσω της χρήσης της καρικατούρας και των κόμικς στριπς», εξηγούσε το εισαγωγικό κείμενο στο συνέδριο «Comic Epidemic: Cartoons, Caricatures and Graphic Novels» που διοργάνωσε το Κέντρο για την Έρευνα των Τεχνών και των Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών του Κέμπριτζ τον Φεβρουάριο του 2018. Και συνέχιζε: «Έτσι, πολύ σύντομα, αρνητές των επιδημιών, κριτικοί και σχολιαστές της υγείας καθώς και κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμοί που ασχολούνται με καμπάνιες ενημέρωσης γύρω από τη δημόσια υγεία, αξιοποίησαν αυτόν τον δημοφιλή τρόπο επικοινωνίας, δημόσιου διαλόγου και κριτικής. Από τότε η χρήση των κόμικς από δημοσιογράφους, γιατρούς και κυβερνήσεις έχει πολλαπλασιαστεί και μετατραπεί σε ένα βασικό συστατικό αυτού που ο Charles Briggs έχει προσφάτως αποκαλέσει “αμφισβητούμενο πεδίο της βιομεταδοσιμότητας”. Επιτρέποντας τόσο στις κυβερνήσεις να προσεγγίζουν ευρύτερα και ποικίλα ακροατήρια, όσο και σε όσους ασκούν κριτική στις κυβερνητικές πολιτικές να υπονομεύουν δραστικά τις κυρίαρχες αφηγήσεις περί σημαντικών ξεσπασμάτων ασθενειών, τα κόμικς είναι ίσως ο πιο δημοκρατικός και δημιουργικός τρόπος διόρθωσης και αποσταθεροποίησης των αληθειών αναφορικά με επιδημικές κρίσεις του εικοστού πρώτου αιώνα όπως το SARS, o Έμπολα ή ο Ζίκα. Παράλληλα, οι κόμικς επιδημίες εξελίχθηκαν σε ένα ιδιαιτέρως δημοφιλές θέμα στο βασίλειο των graphic novel με έργα όπως το Walking Dead ή το αργεντίνικο μπεστ σέλερ Dengue που βασίζονται στην εικονογραφημένη αφήγηση φανταστικών ξεσπασμάτων για να σχολιάσουν την κοινωνική αποδιάρθρωση, την ηθική της επιβίωσης και, γενικά, την ανθρώπινη κατάσταση». Y: The last man Στο πρόγραμμα του συνεδρίου περιλαμβάνονταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες ομιλίες που είχαν επίκεντρο τις μεταδοτικές ασθένειες και τον τρόπο που παρουσιάστηκαν σε κόμικς και γελοιογραφίες. Στην εισήγηση του Jacob Steere Williams με τίτλο «Ηθικός πανικός, μοναρχία και βικτωριανά λαϊκά μέσα ενημέρωσης», περιγράφεται ο τρόπος που έντυπα όπως τα σατιρικά περιοδικά Punch και Judy κάλυψαν γελοιογραφικά το θέμα της ανάρρωσης του πρίγκιπα Αλμπέρτου Εδουάρδου από τον τυφοειδή πυρετό το 1872, γεγονός που χρησιμοποιήθηκε από το μοναρχικό καθεστώς για να επαινεθεί το βρετανικό σύστημα υγείας της εποχής. Σε πολλά σύγχρονα κόμικς που παρουσιάζουν επιδημίες και πανδημίες εστιάζει η εισήγηση του Tim Pilcher με τίτλο «Η προσωποποίηση και ο διασυρμός στις ασθένειες των εικονογραφημένων αφηγήσεων». Ο Pilcher αναφέρεται στην αναζήτηση των ασθενών «Μηδέν» στον ιό «Biophage 13-X» από το «Ίνκαλ» του Jodorowsky, την επιδημία που μετατρέπει τους ανθρώπους σε αιμοδιψείς δολοφόνους στο «Crossed» του Garth Ennis, στο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο G+ Virus στο «Death Sentence» του Monty Nero, καθώς και στις κοινωνικές επιπτώσεις που προκαλούν ασθένειες σε διαφορετικά περιβάλλοντα όπως αυτό του «Y: The Last Man» του Brian Vaughn και των απάνθρωπων πόλεων του «Δικαστή Ντρεντ» από το 2000 AD. Surgeon X Με τίτλο «Εικονοποιώντας τον τύφο: Δυο τροπικότητες», ο Adam Kola περιγράφει μεταξύ άλλων τις προπαγανδιστικές αφίσες και τα σκίτσα με αντισημιτικό περιεχόμενο στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο που με απροκάλυπτα ρατσιστικό τρόπο συσχέτιζαν τους Εβραίους με τη μεταδοτική ασθένεια, σε αντιδιαστολή με σκίτσα και γελοιογραφίες που τιμούσαν τους γιατρούς που ερευνούσαν τη θεραπεία για τον τύφο όπως ο Rudolf Weigl. «Υπερέντομα, υπερήρωες και αντιμικροβιακή αντίσταση: μακροχρόνιες μεταφορικές διαμάχες στη φόρμα των κόμικς» ήταν ο τίτλος της εργασίας της Cristina Moreno Lozano με επίκεντρο το «Surgeon X» της Sara Kenney, μιας ιστορίας δυστοπικής φαντασίας στο Λονδίνο του μέλλοντος που οι ασθένειες θερίζουν τον πληθυσμό και τα αντιβιοτικά σπανίζουν. Το κόμικς «Doctor Justice» των Jean Ollivier και Carlo Marcello είναι το βασικό θέμα της εισήγησης του Predrag Duric, που περιγράφει τις περιπέτειες ενός γιατρού-μέλους του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας στα ταξίδια του σε περιοχές που μαστίζονται από θανατηφόρες ασθένειες και επιδημίες. Ο Doctor Justice στα 24 χρόνια που διήρκεσε η σειρά ταξίδεψε στο Ομάν για να θεραπεύσει ασθενείς με ελονοσία, στην Ινδονησία για να καταπολεμήσει τον κίτρινο πυρετό, στις Φιλιππίνες εναντίον της χολέρας, στην Ευρώπη για να σώσει ασθενείς από τη γρίπη. Μέσω αυτών των εξωτικών ταξιδιών ωστόσο, οι δημιουργοί της σειράς ασκούν έντονη κριτική στα ελλιπή συστήματα υγείας, στις ταξικές και κοινωνικές ανισότητες, στην ανηθικότητα των φαρμακευτικών εταιρειών κ.λ.π. δημιουργώντας ένα κόμικς που σε πρώτο επίπεδο αποτελεί μια συναρπαστική περιπέτεια, αλλά σε δεύτερο επίπεδο μετατρέπεται σε μια κραυγή αγωνίας για τα δικαιώματα των πολιτών απέναντι στην ασθένεια και ως προς την πρόσβασή τους στη θεραπεία και την περίθαλψη. Bronislaw Linke Στο έργο του Πολωνού ζωγράφου και σκιτσογράφου Bronislaw Linke αναφέρεται η Anna Manicka, ενός καλλιτέχνη που επί σειρά δεκαετιών χρησιμοποίησε στα έργα του γκροτέσκες εικόνες από ανθρωπόμορφα ζωύφια, μικρόβια, βακτήρια, έντομα και άλλους αλλόκοτους ζωικούς οργανισμούς για να ασκήσει σκληρή κριτική στο πολιτικό σύστημα της Ευρώπης κατά τη διάρκεια της ψυχροπολεμικής εποχής, ταρακουνώντας τους θεατές και τρομοκρατώντας τους με τις αποκρουστικές μορφές των φρικτών πλασμάτων του. Τις «Μεταφορές στην τσέχικη σειρά Mor (Πανούκλα)» των Milada Masinova και Petra Josefina Stibitzova εξετάζει η Sylva Reznik, επισημαίνοντας τις πολιτικές παραπομπές της σειράς και το πλήθος των μεταφορών και μετωνυμιών που μετέρχονται οι δυο δημιουργοί για να ασκήσουν πολιτική κριτική με εργαλείο την πιο απεχθή ανθρώπινη κατάσταση, την ανίατη ασθένεια. Ένα ιατρικό βιβλίο που κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ το 1949 και περιλάμβανε μεταξύ άλλων και κόμικς γύρω από τις ασθένειες που προκαλούν τα ποντίκια, καθώς και τους τρόπους προστασίας από αυτές μελετά ο Christos Lynteris που εξετάζει τις αισθητικές και επιστημολογικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ φωτογραφιών, διαγραμμάτων, γραφημάτων, χαρτών, σχεδίων από τη μια και κόμικς από την άλλη, με επίκεντρο τα ποντίκια και τις μεταδοτικές ασθένειες που σχετίζονται μ’ αυτά. Στη σειρά «Dengue» τέλος, βασίζεται η εισήγηση του Maurits Meerwijk που επιχειρεί να παραλληλίσει μια επιδημική ασθένεια που μεταδίδεται από τα κουνούπια στη Νότια Αμερική με τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, τον κατεστραμμένο κοινωνικό ιστό και τις διεφθαρμένες κυβερνήσεις. Walking dead Το σύνολο των παραπάνω εισηγήσεων αποδεικνύει ότι τα κόμικς και οι γελοιογραφίες έχουν τη δυνατότητα να σχολιάζουν σημαντικά θέματα που σχετίζονται με την υγεία του πληθυσμού, τις μεταδοτικές ασθένειες, τις επιδημίες κ.λ.π. Επιπλέον ότι μπορούν να αξιοποιήσουν αλληγορικά την ασθένεια για να μιλήσουν για πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα. Αλλά πάνω απ’ όλα, ότι οι μεταδοτικές ασθένειες, ακόμα και οι επιδημίες, μπορούν να αντιμετωπίζονται από τους καλλιτέχνες με τρόπο που ωφελεί το κοινωνικό σύνολο ως προς την εκπαίδευση και την πρόληψη και το ευαισθητοποιεί ως προς την αλληλεγγύη και την πολιτική συνειδητοποίηση. Και τέλος, ότι ακόμα και μια επιδημία βιώνεται λιγότερο οδυνηρά όταν ο πανικός δίνει τη θέση του στο χιούμορ. Και το σχετικό link...
  2. Λένε πως η εγκυρότερη απόδειξη για το πολιτιστικό επίπεδο και τα ανθρωπιστικά χαρακτηριστικά μιας εποχής και μιας περιοχής είναι η συμπεριφορά των ανθρώπων της απέναντι στα ζώα. Το λένε όμως οι άνθρωποι αυτό. Και ούτε καν όλοι. Ποια είναι η άποψη των ζώων; Στο «Animosity» τη διατυπώνουν με όλη τους τη δύναμη. Και διεκδικούν τα δικαιώματά τους με νύχια και με δόντια. Οι μετα-αποκαλυπτικές εκδοχές ενός κοντινού εφιαλτικού μέλλοντος αποτελούν μια από τις πιο «πολυπαιγμένες» εκφάνσεις της φαντασίας στον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία, τα κόμικς τα τελευταία χρόνια. Από το «Y-The Last Man» και τον ταυτόχρονο θάνατο όλων (πλην ενός) των αρσενικών πλασμάτων μέχρι την επέλαση των νεκροζώντανων στο «Walking Dead» και την εξαφάνιση μερικών εκατομμυρίων ανθρώπων σε μια στιγμή στο «Leftovers», οι συγγραφείς και οι σεναριογράφοι φιλοσοφούν περί των ορίων του ανθρώπινου πολιτισμού και της δυνατότητάς του να επιβιώσει μετά από μια ανείπωτη καταστροφή. Στο «Animosity» της Marguerite Bennett (σενάριο) και του Rafael De Latorre (σχέδιο) (εκδόσεις Aftershock), του οποίου ο πρώτος τόμος μόλις κυκλοφόρησε σε trade paperback, δεν συμβαίνει καμιά καταστροφή. Η ανθρωπότητα δεν μετρά καμιά απώλεια, τουλάχιστον τις πρώτες στιγμές από ένα ασύλληπτο γεγονός πέρα από κάθε φαντασία: την αφύπνιση των ζώων. «Μια μέρα, χωρίς κανέναν απολύτως λόγο, τα Ζώα ξύπνησαν. Άρχισαν να σκέφτονται. Άρχισαν να μιλάνε. Άρχισαν να εκδικούνται. Αυτό που συνέβη είναι γνωστό ως “Ξύπνημα”. Είναι λιγότερο δραματικό από το να το λέγαμε “Κηδεία”» ενημερώνει τους αναγνώστες το εισαγωγικό σημείωμα της Bennett, αφού προηγουμένως έχει αναφέρει κάποια εντυπωσιακά αριθμητικά δεδομένα για τα ζώα του πλανήτη μας και τους πληθυσμούς τους. Όλα αυτά τα ζώα, από τα μικροσκοπικά ψάρια των ωκεανών μέχρι τους τεράστιους ελέφαντες και από τα χαδιάρικα κατοικίδια σκυλάκια μέχρι τις σαρκοφάγες τίγρεις, ξαφνικά απαιτούν ισονομία. Οργανώνονται σε κοινότητες και συζητούν για να συνδιαμορφώσουν τις αποφάσεις τους. Κάποια από αυτά επιθυμούν τη συνεργασία με το ανθρώπινο είδος και κάποια άλλα επιδιώκουν τον αφανισμό του. Κάποια αποφασίζουν να μη σκοτώνουν ζώα για τροφή αλλά αυτό αντίκειται στη φύση τους, ενώ κάποια αποφασίζουν να ακολουθήσουν τα ένστικτά τους αναζητώντας το μερίδιο που τους αναλογεί στην ευζωία και στην ευτυχία. Η Γη μετατρέπεται σε ζούγκλα εντός ολίγων ωρών. Για τη συντριπτική πλειονότητα των ζώων αυτή είναι μια απόλυτα θετική εξέλιξη. Για την ανθρωπότητα είναι μια κόλαση. Και μέσα σε αυτό το χάος, η εντεκάχρονη Τζέσι με τον αγαπημένο σκύλο της, τον Σαντόρ, πρέπει να παραμείνουν ζωντανοί και να ταξιδέψουν μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα ανάμεσα σε μικροκοινωνίες από ετερόκλιτα μέλη (ανθρώπους και ζώα κάθε είδους) που συνασπίζονται στη βάση αμοιβαίων συμφερόντων. Χελώνες κουβαλάνε εκτοξευτήρες βομβών στο καβούκι τους, σκίουροι οπλοφορούν στηρίζοντας τα όπλα στα κέρατα ταράνδων, γάτες πουλάνε παράνομα ( ; ) φάρμακα, γαϊδούρια μετατρέπονται σε ελεύθερους επαγγελματίες-ταξιτζήδες και αγελάδες ψάχνουν συνεταίρους για το άρμεγμα. Ακούγεται σουρεαλιστικό στα όρια του κωμικού αλλά η δεξιοτεχνία της Bennett στην αφήγηση και στον ρυθμό που αποκαλύπτει κάθε σεναριακό της εύρημα το καθιστούν συναρπαστικό. Οι προβληματισμοί και οι αναστοχασμοί που προκαλούνται στον αναγνώστη από μια τέτοια αλληγορική καταγραφή γεμάτη συμβολισμούς δημιουργούν το ακριβώς αντίθετο κλίμα: μια κλειστοφοβική ατμόσφαιρα ακόμα και στα αχανή δάση της αμερικανικής ενδοχώρας και ένα αίσθημα καταδίωξης του ανθρώπου από άγνωστους, απρόβλεπτους και αθέατους διώκτες κάθε μορφής και μεγέθους. Όπως ακριβώς ζει και η συντριπτική πλειονότητα των ζώων του πλανήτη. Εξαιτίας της ανθρώπινης βαρβαρότητας. Και το σχετικό link...
  3. mr-d

    KIRKMAN ROBERT [ (1978) ]

    Ο Robert Kirkman (30/11/1978) είναι ένας Αμερικάνος συγγραφέας κόμικς οπου έγινε περισσότερο γνωστός απο τις δημοφιλής σειρές της Image, Invincible και The Walking Dead. Ο Robert Kirkman ξεκίνησε την καριέρα του στα κόμικς το 2000, όταν δημιούργησε την ανεξάρτητη σειρά παρωδία Battle Pope, παρέα με τον φίλο του απο τα παιδικά του χρόνια Tony Moore. Αμέσως μετά, προσλήφθηκε για να δουλέψει πάνω στην μινι σειρά της Image SuperPatriot, πριν προχωρήσει στη δημιουργία της σειράς Tech Jackets, επίσης στην Image, το 2002. ‘Εναν χρόνο μετά αυτός και ο Cory Walker, που πριν είχε συνεργαστεί με τον Kirkman στο SuperPatriot, δημιούργησαν το Invincible, μια νεα υπερηρωική σειρά για την Image. Το 2003, ο Kirkman και ο συνεργάτης του Tony Moore δημιούργησαν το The Walking Dead, (οπου αργότερα ο Moore αποχώρησε αδυνατώντας να προλαβαίνει τα dead lines). Το 2004 προσλήφθηκε απο την Marvel οπου εργάστηκε πάνω στα Sleepwalker, Captain America κατα τη διάρκεια του Avengers Disassembled, Marvel Knights 2099, σε κάποια τεύχη του Jubilee και στα Fantastic Four: Foes, Ultimate X-Men, Marvel Team-Up Volume 3, Marvel Zombies και Irredeemable Ant-Man. Επίσης είχε διατηρήσει την θέση του στην Image δημιουργώντας το The Astounding Wolf-Man και συμμετείχε στο Brit. Το 2007 συνεργάστηκε με τον Todd McFarlane και δημιουργησαν τον Haunt (εκδόθηκε το 2009) Το 2008 έγινε συνέταιρος στην Image Comics και σταμάτησε την συνεργασία του με την Marvel αν και συμμετείχε στην παραγωγή ενος mini series του Destroyer. To 2009 έγραψε τα έξι τεύχη του Image United και τα πέντε one-shot του Pilot Season της Top Cow To 2010 το The Walking Dead μεταφέρθηκε στην μικρή οθόνη οπου ο Kirkman έγινε παραγωγός κι έγραψε κι ένα επεισόδιο, επίσης δημιούργησε ένα νεο imprint της Image το Skybound οπου το 2011 μέσω αυτού έκδωσε τη νεα σειρά που δημιούργησε το Super Dinosaur (καθώς επίσης κι άλλες σειρές) Bonus: τον γιο του τον ονόμασε Peter Parker Kirkman!!!! Κομικ του στα Ελληνικά: ΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ ΝΕΚΡΟΙ [ JEMMA PRESS (2005) ] ΘΕΡΙΣΤΗΣ [ JEMMA PRESS (2005) ] MARVEL ZOMBIES - ΑΚΟΡΕΣΤΗ ΠΕΙΝΑ [ ANUBIS (2010) ] (αν υπάρχουν κι άλλα πείτε) Links: kirkmania.com wikipedia comicvine
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.