Αναζήτηση στην Κοινότητα

Η σειρά comics Calamity James είναι ένα δημιούργημα του Tom Paterson. Πρόκειται για τις ιστορίες ενός παιδιού με τρομερή ατυχία. Η πρώτη εμφάνιση του χαρακτήρα ήταν την 1η Νοεμβρίου του 1986 στο τεύχος #2311 του περιοδικού Beano. Η σειρά συνεχίζεται ακόμα. Μία ιστορία του "Τζέημς ο ... Γκαφατζής", δημοσιεύτηκε στο Παιχνιδοπεριοδικό.

ΝΤΕΝΙΣ Η ΣΥΜΦΟΡΑ / ΝΤΕΝΙΣ Η ΑΠΕΙΛΗ / ΝΤΕΝΙΣ ΚΑΙ ΓΑΒ / ΓΑΒ STORY Στις 15 Μαρτίου 1951, στο τεύχος 452 του δημοφιλούς βρετανικού περιοδικού κόμικ The Beano, κάνει για πρώτη φορά την εμφάνισή του ένας άτακτος νεαρός με το όνομα Ντένις. Ίσως ακούγοντας σήμερα οι περισσότεροι τον τίτλο του κόμικ Dennis the Menace να τους έρχεται στο μυαλό ένα άλλο κόμικ στριπ, αυτό στο οποίο πρωταγωνιστεί ένας ξανθός πιτσιρίκος και που στην Ελλάδα για χρόνια γνωρίζαμε ως Ντένις ο Τρομερός. Ο ξανθός πιτσιρίκος είναι αμερικάνικη δημιουργία και έκανε την πρώτη του εμφάνιση σε μορφή στριπ σε 16 αμερικάνικες εφημερίδες στις 12 Μαρτίου 1951, τρεις δηλαδή μόλις μέρες πριν κυκλοφορήσει ο βρετανικός τίτλος. Φυσικά στο Βαβούρα δημοσιεύονταν ιστορίες του βρετανικού τίτλου. Η κοινή ονομασία των δύο ηρώων δημιούργησε όπως είναι φυσικό μπερδέματα. Έτσι, ο αμερικάνικος τίτλος κυκλοφορούσε στη Βρετανία ως σκέτο Dennis, ενώ ο βρετανικός τίτλος που μας ενδιαφέρει κυκλοφορούσε συχνά στο εξωτερικό ως Dennis and Gnasher. Ο Gnasher είναι ο σκύλος του Ντένις, που ναι μεν στον Φασόλα αποδίδεται σωστά, αλλά στο Βαβούρα αποδίδεται ως Γαβ (γι’ αυτό και πολλές ιστορίες του Βαβούρα έχουν τον τίτλο Ντένις και Γαβ). Για την υπόθεση δεν υπάρχουν πολλά να πούμε. Ο Ντένις είναι σκανταλιάρης μέχρι αηδίας, κάνει φάρσες, τσακώνεται και τρέχει μέχρι τελικής πτώσης. Ο Γαβ, σε όσες ιστορίες συμπρωταγωνιστεί, είναι σύμμαχός του στην τρέλα και βοηθάει τον Ντένις στις αταξίες του. Βέβαια στο τέλος των περισσότερων ιστοριών ο Ντένις είναι αυτός που την πατάει, καθώς η υπερκινητικότητά του τον βάζει τελικά σε μπελάδες. Δημιουργός του Ντένις ήταν ο David Law. Ο Law συνέχισε να σχεδιάζει τα στριπ με τον νεαρό ήρωα μέχρι το 1970, χρονιά κατά την οποία αρρώστησε σοβαρά με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του την επόμενη χρονιά. Έτσι λοιπόν, από το 1970, τα ηνία ανέλαβε ο David Sutherland, ο οποίος κράτησε τη σειρά μέχρι το 1998 (συνέχισε βέβαια και αργότερα να σχεδιάζει τον Ντένις στα ετήσια τεύχη του The Beano). Το 1998 ανέλαβε ο David Parkins, αλλά παράλληλα δημιουργούσαν δικά τους στριπ και οι Nigel Parkinson και Jimmy Hansen. Το 2006 ο Parkins σταμάτησε να σχεδιάζει τον Ντένις, οπότε συνέχισαν οι άλλοι δύο με την προσθήκη του Tom Paterson. Στην Ελλάδα ιστορίες του Ντένις έχουμε πετύχει και στο περιοδικό Γιούπιιι του 1985, ενώ υπάρχει και μία αυτοτελής έκδοση Ντένις ο Τρομερός του 2001. ============================== ΦΑΣΟΛΑΣ ============================== Στο περιοδικό Φασόλας, η σειρά ξεκίνησε τις εμφανίσεις της στο τεύχος # 27 της 1ης Φεβρουαρίου 1985, και συνεχίστηκε μέχρι και το τεύχος # 32 που ήταν το τελευταίο της έκδοσης. Ο τίτλος που χρησιμοποιήθηκε ήταν "Ντένις η Συμφορά". Ακολουθεί η ιστορία του τεύχους # 27. ============================== ΒΑΒΟΥΡΑ ============================== Παρακάτω μία ιστορία από το Βαβούρα Β΄ # 146, όπου ο τίτλος είναι "Ντένις η Απειλή", δηλαδή η ακριβής μετάφραση του αγγλικού τίτλου. Και εδώ μία ιστορία από το Βαβούρα Β΄ # 196 ως "Ντένις και Γαβ". Πηγές: Wikipedia

ΤΑ ΤΕΡΑΤΑΚΙΑ ΤΟΥ ΓΟΥΑΛΙ Η σειρά "Wally's Weirdies" πρωτοεμφανίστηκε στο τεύχος # 192 του βρετανικού περιοδικού Cor!! στις 2 Φεβρουαρίου 1974. Η εμφάνιση αυτή δεν ήταν η επίσημη έναρξη της σειράς, αλλά μέρος του διαγωνισμού COR-medy Choice 1974 του περιοδικού, όπου δημοσιεύτηκαν 6 νέα στριπ και οι αναγνώστες καλούνταν να ψηφίσουν ποιο από αυτά θα γινόταν μόνιμο.Τελικά διακρίθηκαν δύο στριπ, ένα εκ των οποίων ήταν και αυτό. Δημιουργός ήταν ο Stan McMurty Επίσημα πλέον, η σειρά ξεκίνησε στο τεύχος # 203 στις 20 Απριλίου 1974. Πρόλαβε να κάνει μόλις 9 εμφανίσεις στο Cor!!, μιας και τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς η έκδοση συγχωνεύθηκε στο Buster. Και στο Buster πάντως οι εμφανίσεις ήταν μετρημένες, αφού σταμάτησε αρκετά σύντομα, και συγκεκριμένα στις 8 Ιανουαρίου 1975. Το σχέδιο κάποια στιγμή ανέλαβε ο Tom Paterson. Ένα μικροσκοπικό διαστημόπλοιο προσγειώνεται στον κήπο του κακιασμένου γείτονα του Γουάλι. Ο γείτονας, νομίζοντας ότι είναι ένα από τα παιχνίδια του Γουάλι, του το πετάει στο κεφάλι. Ο νεαρός καταλαβαίνει σύντομα ότι πρόκειται για εξωγήινα πλασματάκια, με τα οποία γίνεται γρήγορα φίλος, μιας και μιλάνε την ίδια γλώσσα. Ένα από αυτά μάλιστα, έχει τη δυνατότητα να μεταμορφώνεται σε οτιδήποτε θελήσει. Σε πολλά σημεία πάντως η υπόθεση θυμίζει ένα παλιότερο κόμικ του McMurty, το Διαστημοχαλάστρες. Στο Βαβούρα η σειρά δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο τεύχος # 81 στις 15 Οκτωβρίου 1984. Ο τίτλος ήταν "Τα Τερατάκια του Ουάλι". Στο τεύχος # 97, το όνομα του νεαρού και ο τίτλος της σειράς άλλαξαν ελαφρά σε "Τα Τερατάκια του Γουάλι". Πηγές: Kazoop Buster

ΜΠΑΣΤΕΡ / ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΜΠΑΣΤΕΡ Η σειρά αυτή πρωτοδημοσιεύτηκε με τον τίτλο "Buster, Son of Andy Capp" στο 1ο τεύχος του περιοδικού Buster στις 28 Μαΐου 1960. Ο Andy Capp που αναφέρεται ως πατέρας του ήρωά μας είναι ο πρωταγωνιστής ενός υπερβολικά δημοφιλούς βρετανικού στριπ που σχεδίαζε ο Reg Smythe και που δημοσιευόταν από τον Αύγουστο του 1957 στις εφημερίδες The Daily Mirror και The Sunday Mirror. Ο δημιουργός της σειράς με τον Βuster ήταν ο Bill Titcombe. Ο Andy Capp Στις 6 Αυγούστου 1960 ο τίτλος της σειράς αλλάζει σε "Buster's Diary", οπότε πλέον εγκαταλείπεται η οποιαδήποτε αναφορά στο διάσημο στριπ από το οποίο εμπνεύστηκε ο δημιουργός της. Στις 11 Φεβρουαρίου 1961, ο τίτλος αλλάζει και πάλι σε "The Daydreams of Buster", ενώ και το σχέδιο αναλαμβάνει πλέον ο Hugh McNiell. Όσο βαρετό κι αν ακούγεται, από τις 5 Μαΐου 1962 ο τίτλος ξαναγυρίζει στο προηγούμενο "Buster's Diary", με τις ιστορίες πλέον να είναι των Angel Nadal και Leo Baxendale. Πέρασαν κάποια λίγα χρόνια χωρίς νέες αλλαγές στον τίτλο, ώσπου από τις 20 Ιανουαρίου 1968 ο τίτλος γίνεται "Buster's Dreamworld", ενώ από τις 22 Ιουνίου του 1974 ο τίτλος ξαναγυρνάει στο παλιό κλασικό "Buster's Diary", όπου το σχέδιο πλέον ανέλαβε ο Reg Parlett. Από τις 25 Μαΐου 1984 ο τίτλος της σειράς απλουστεύει σε σκέτο "Buster", όπως δηλαδή και το περιοδικό στο οποίο φιλοξενούνταν οι ιστορίες αυτές, και θα συνεχίσει έτσι έως και το τέλος κυκλοφορίας του περιοδικού στις 4 Ιανουαρίου 2000. Οι τελευταίοι σχεδιαστές που καταπιάστηκαν με το στριπ, ήταν οι Tom Paterson (1985 - 1990) και Jimmy Hansen (1990 - 2000). Άλλοι σχεδιαστές που ασχολήθηκαν με το κόμικ αυτό κατά τη διάρκεια των 40 χρόνων της ύπαρξής του, ήταν οι Juan Rafart και Roy Wilson. Χαρακτηριστικό του νεαρού πρωταγωνιστή, του Μπάστερ, είναι η τραγιάσκα του, την οποία δεν αποχωρίζεται ποτέ. Ο Μπάστερ μπλέκει σε διάφορες περιπέτειες, τις οποίες πολλές φορές μας διηγείται μέσα από το ημερολόγιό του. Με τόσες αλλαγές στους τίτλους της πρωτότυπης έκδοσης, είναι λογικό ότι και στο Βαβούρα θα συναντήσουμε διαφορετικούς τίτλους από τεύχος σε τεύχος. Η πρώτη δημοσίευση στην ελληνική έκδοση ήταν στο 1ο τεύχος της 15ης Ιουνίου 1981, όπου ο τίτλος ήταν "Το Ημερολόγιο ενός Πρόθυμου". Η παρακάτω ιστορία είναι από το Βαβούρα Β' Περιόδου # 206. Από το τεύχος # 34, συναντάμε τον τίτλο "Το Ημερολόγιο του Μπάστερ". Η ιστορία που ακολουθεί είναι από Βαβούρα Β' Περιόδου # 196. Παρακάτω και μια ιστορία του Tom Paterson με τον τίτλο "Μπάστερ" από το τεύχος # 151 της Β' Περιόδου, που προέρχεται φυσικά από την περίοδο 1985 - 1990. Είναι επίσης λογικό ότι, μιας και ο Μπάστερ ήταν ο πρωταγωνιστής στο δικό του περιοδικό, πέρα από τις εμφανίσεις στα κόμικς και στα εξώφυλλα των τευχών, θα εμφανιζόταν και σε σελίδες με παιχνίδια και αστεία. Παρακάτω μια σελίδα με γελοιογραφίες από το Βαβούρα Β' # 255. Πηγές: Buster British Comics Wikipedia

Η ΩΡΑΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ Η σειρά School Belle ξεκίνησε να δημοσιεύεται στο 1ο τεύχος του βρετανικού περιοδικού School Fun στις 15 Οκτωβρίου 1983. Τον Μάιο της επόμενης χρονιάς το School Fun συγχωνεύτηκε με το Buster, οπότε και το στριπ μετακόμισε εκεί, όπου συνεχίστηκε για τουλάχιστον μια δεκαετία ακόμα. Δημιουργός και βασικός σχεδιαστής της σειράς ήταν ο Tom Paterson, αλλά στην ιστοσελίδα του Buster αναφέρεται ως σχεδιαστής και ο Keith Reynolds. Βασικός χαρακτήρας των ιστοριών η Μπελ, που πέρα από ωραία στο όνομα είναι ωραία και στην πράξη. Η ίδια φαίνεται να το γνωρίζει καλά, και την έχει ψωνίσει κανονικότατα, νομίζοντας ότι όλος ο κόσμος ασχολείται μαζί της. Αντίζηλός της στο σχολείο η Γκλέντα, μια κοπέλα που ζηλεύει αφάνταστα την Μπελ και προσπαθεί να την υπονομεύσει, κάτι που πολλές φορές καταφέρνει. Πρώτη δημοσίευση στο Βαβούρα στο τεύχος # 85 στις 15 Δεκεμβρίου 1984. Ακολουθεί η ιστορία αυτή. Πηγές: Wacky Buster

ΤΕΡΑΤΑ ΚΑΙ ΓΕΙΤΟΝΕΣ Η σειρά αυτή ξεκίνησε να δημοσιεύεται στις 24 Νοεμβρίου 1973 στο τεύχος # 182 του βρετανικού περιοδικού Cor!!. Τον Ιούνιο του 1974 το Cor!! συγχωνεύτηκε με το Buster, και έτσι η σειρά μετακόμισε σε αυτό, έως και τις 22 Νοεμβρίου 1975 που σταμάτησε και από εκεί. Βασικός σχεδιαστής ήταν ο Graham Allen, ενώ σε πολλά σενάρια συμμετείχε ο Les Lilley. Πέρα από τις εβδομαδιαίες εμφανίσεις στο Cor!!, η σειρά έκανε και πολλές εμφανίσεις στις ετήσιες ανθολογίες. Συγκεκριμένα εμφανίστηκε σε όλα τα ετήσια Cor!! από το 1975 έως το 1986, και στα Special Cor!! των ετών 1974 και 1981 - 1983. Κάποιες από αυτές τις ιστορίες ήταν και πάλι του Graham Allen, όμως γενικά επιχείρησαν αρκετοί σχεδιαστές να δημιουργήσουν ιστορίες της σειράς. Ανάμεσα σε αυτούς είναι οι Les Barton (τουλάχιστον 12 ιστορίες), Nigel Edwards (τουλάχιστον 2) και Tom Paterson (τουλάχιστον 1). Στα της υπόθεσης, ο κύριος Τζόουνς και η γυναίκα του θα πάθουν σοκ όταν στο διπλανό σπίτι μετακομίζει μία πολύ παράξενη οικογένεια, οι Really-Ghastlies (Τερατάκηδες όπως αποδόθηκαν στο Βαβούρα), που τύφλα να έχει η οικογένεια Άνταμς. Οι Τερατάκηδες αποτελούταν από 4 μέλη (γονείς και τα δύο παιδιά), και ζούσαν σε ένα σπίτι διακοσμημένο με φέρετρα, κρανία και ένα σωρό άλλα ανατριχιαστικά αντικείμενα. Επίσης είχαν πολλά περίεργα κατοικίδια, με βασικό το χταπόδι-τέρας Cyril. Παρά το γεγονός ότι καμία από τις δύο οικογένειες δε συμπαθούσε την άλλη, οι δρόμοι τους διασταυρώνονταν συνέχεια. Στο Βαβούρα δημοσιεύτηκε στο 1ο τεύχος στις 15 Ιουνίου 1981. Ακολουθεί η ιστορία από το τεύχος # 3. Πηγές: Kazoop Buster

Ο ΤΖΑΙΗΚ & Η ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ Η σειρά αυτή δημοσιευόταν στο βρετανικό περιοδικό Jackpot την περίοδο 1980 - 1981. Δημιουργός ήταν ο Tom Paterson. O Τζαίηκ και οι 7 φίλοι του είχαν το μυαλό τους μόνο στην κοπάνα από το σχολείο. Μια μέρα που προσπαθούσαν να κρυφτούν από τον παιδονόμο Νάρκυ, μπαίνουν σε ένα επιστημονικό συνέδριο και κρύβονται σε μία χρονομηχανή. Πατώντας κατά λάθος ένα κουμπί, ταξιδεύουν στο 3000 μ.Χ. Και εκεί που νομίζουν ότι τουλάχιστον ξέφυγαν του Νάρκυ, ανακαλύπτουν ότι ο απόγονός του είναι ολόιδιος, έχει το ίδιο όνομα και κάνει ακριβώς την ίδια δουλειά, οπότε τους παίρνει στο κυνήγι. Στο Βαβούρα πρωτοδημοσιεύτηκε στο τεύχος # 38 την 1η Ιανουαρίου 1983. Η ιστορία αυτή προέρχεται από το ετήσιο τεύχος Jackpot του 1982. Πηγές: ukcomics Peter Gray 1 Peter Gray 2

ΟΡΑΤΙΟΣ ΚΑΙ ΝΤΟΡΙΣ Στη σειρά αυτή πρωταγωνιστούν, όπως προδίδει και ο τίτλος άλλωστε, ο Οράτιος και η Ντόρις. Η Ντόρις είναι ερωτευμένη με τον Οράτιο και δείχνει ιδιαίτερη επιμονή προκειμένου να περάσει τη μέρα της μαζί του, αλλά ο νεαρός δεν συμμερίζεται τα συναισθήματά της και προσπαθεί να την αποφύγει. Εμφανισιακά είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι, καθώς ο μεν Οράτιος είναι ένας ξανθός, καχεκτικός κοντόστούπης, η δε Ντόρις είναι μια μελαχρινή νταρντάνα. Πολλές φορές ο Οράτιος προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τα αισθήματα της Ντόρις προς όφελός του, αλλά στο τέλος θα την πατήσει. Το στριπ δημοσιευόταν στο βρετανικό περιοδικό Whizzer & Chips. Δημιουργός ήταν ο Tom Paterson. Στο Βαβούρα πρωτοδημοσιεύτηκε στο τεύχος # 80 την 1η Οκτωβρίου 1984. Παρακάτω η ιστορία αυτή, καθώς και μια ιστορία από το τεύχος # 88. Πηγές: ukcomics

ΒΑΒΟΥΡΑ - ΤΑ 10 ΠΙΟ ΕΞΥΠΝΑ ΧΙΤΣ Η σειρά αυτή αποτελούταν από 10 γελοιογραφίες με ανάποδη αρίθμηση, ξεκινώντας δηλαδή από τη λιγότερο καλή και καταλήγοντας στην καλύτερη. Δημοσιευόταν στο περιοδικό Monster Fun από το 1ο τεύχος στις 14 Ιουνίου 1975 έως και το τελευταίο τεύχος (# 74) στις 30 Οκτωβρίου 1976. Στο μόνο τεύχος που δε δημοσιεύτηκε ήταν το # 3. Οι σελίδες ήταν ασπρόμαυρες, εκτός από 3 τεύχη που ήταν έγχρωμες. Οι καλλιτέχνες που πέρασαν από τη σειρά αυτή ήταν οι Artie Jackson, Mike Lacey, Leslie Harding και Tom Paterson. Οι ιδέες για τις πρώτες γελοιογραφίες μέχρι το τεύχος # 7 ανήκουν στους καλλιτέχνες που τις φιλοτέχνησαν, όμως από το τεύχος # 8 οι ατάκες είναι των αναγνωστών. Πρόκειται λοιπόν για μια διαδραστική σειρά, για την οποία οι αναγνώστες του Monster Fun έστελναν τις ιδέες τους στην διεύθυνση του περιοδικού, επιλέγονταν οι δέκα καλύτερες για κάθε εβδομάδα, και μετά οι σχεδιαστές αναλάμβαναν δράση. Φυσικά από όλες τις προτάσεις των αναγνωστών επιλέγονταν οι 10 πιο έξυπνες, και μάλιστα δινόταν ως βραβείο 2 λίρες για την καλύτερη ιδέα, και 1 λίρα για τις εννιά επόμενες. Στο Βαβούρα η δημοσίευση ξεκίνησε από το 1ο τεύχος στις 15 Ιουνίου 1981. Οι παρακάτω σελίδες είναι από το Βαβούρα Β΄ # 252. Πηγές: Kazoop

ΣΥΜΠΑΙΚΤΕΣ Η σειρά αυτή δημοσιευόταν στο βρετανικό περιοδικό Wow! για το μικρό διάστημα που διήρκεσε, 5 Ιουνίου 1982 έως 25 Ιουνίου 1983. Κατόπιν, μιας και το Wow! συγχωνεύτηκε με το Whoopee!, η σειρά συνεχίστηκε στο τελευταίο, μέχρι το 1985 που σταμάτησε και αυτή η έκδοση. Έκανε επίσης μια εμφάνιση στο Wow! Special του 1985. Δημιουργός ήταν ο Tom Paterson. Εδώ παρακολουθούμε τις περιπέτειες μιας ποδοσφαιρικής ομάδας, αποτελούμενης από 4 αγόρια και 1 κορίτσι, που αντιμετωπίζουν αντίπαλες ομάδες και προσπαθούν να σκεφτούν κόλπα για να τις νικήσουν. Οι 5 νεαροί ποδοσφαιριστές είναι οι Γκλεν, Σιριλ, Κλεμενς, Κένι και η Ντόρα. Πρώτη δημοσίευση στο Βαβούρα στο τεύχος # 93 στις 8 Φεβρουαρίου 1985, απ' όπου και η παρακάτω ιστορία. Πηγές: Wikipedia ukcomics

ΡΕΠΟΡΤΕΡ / ΜΙΚΡΟΣ ΡΕΠΟΡΤΕΡ Η σειρά αυτή πρωτοεμφανίστηκε στο 1ο τεύχος του βρετανικού περιοδικού Jackpot στις 5 Μαΐου 1979. Δημιουργός ήταν ο Tom Paterson. Πρόκειται για remake μιας προσπάθειας που είχε γίνει 6 χρόνια νωρίτερα υπό τον τίτλο "Snappy Sam & Flash Harry". Εκείνη τη χρονιά, δηλαδή το 1973, το περιοδικό Cor!! έκανε έναν διαγωνισμό όπου οι αναγνώστες καλούνταν να επιλέξουν το καλύτερο ανάμεσα σε 10 νέα στριπ, και ο νικητής θα κέρδιζε μία θέση στο περιοδικό. Δυστυχώς το δίδυμο Sam και Harry δεν τα κατάφερε κατακτώντας την 5η θέση, και έτσι δεν δημιουργήθηκε άλλη ιστορία πέρα από αυτή που έλαβε μέρος στον διαγωνισμό και δημοσιεύτηκε στο Cor!! που κυκλοφόρησε στις 19 Μαΐου 1973. Για την ιστορία, νικητής του διαγωνισμού ανακηρύχθηκε το στριπ "Val's Vanishing Cream". Όσον αφορά την υπόθεση, ο Scooper είναι ένας νεαρός που τριγυρνάει συνεχώς με τον πατέρα του Mr Jones, επαγγελματίας ρεπόρτερ στο επάγγελμα, προκειμένου να μάθει τα μυστικά της δουλειάς και να γράψει και εκείνος ορισμένα ρεπορτάζ. Μόνο που από καπρίτσια της τύχης, ο πατέρας συνεχώς κάνει γκάφες και τελικά ο νεαρός ερασιτέχνης ρεπόρτερ καταλήγει να βγάζει αυτός το λαβράκι και να χρεώνεται την επιτυχία, προκαλώντας τη ζήλια του πατέρα του. Ο πρωτότυπος βρετανικός τίτλος είναι φυσικά Scooper, που μεταξύ άλλων αναφέρεται σε μια αποκλειστική δημοσιογραφική είδηση που αποκτάται από τύχη ή πρωτοβουλία πριν από κάποιον ανταγωνιστή. Έτσι και στη σειρά αυτή, ο νεαρός καταλήγει να κλέβει συνεχώς το ρεπορτάζ από τον πατέρα του. Πρώτη δημοσίευση στο Βαβούρα στο 37ο τεύχος στις 15 Δεκεμβρίου 1982. Παρακάτω η ιστορία από το τεύχος αυτό, όπου ο τίτλος είναι "Ρεπόρτερ". Στο Βαβούρα Α΄ # 47 ο τίτλος είναι "Μικρός Ρεπόρτερ". Και άλλη μία ιστορία από το τεύχος Α' # 106, όπου ο τίτλος είναι "Δημοσιογραφάρα". Πηγές: Fleetway Street

ΣΟΥΙΝΙ / ΤΟ ΔΙΑΒΟΛΑΚΙ Ο Σουίνι ξεκίνησε τις εμφανίσεις του στο 1ο τεύχος του βρετανικού περιοδικού κόμικ Shiver & Shake στις 10 Μαρτίου 1973 στην ενότητα Shiver. Στις 5 Οκτωβρίου 1974 έκανε την τελευταία του εμφάνιση στο περιοδικό καθώς το Shiver & Shake συγχωνεύτηκε στο Whoopee! και από τις 12 Οκτωβρίου συνέχισε τις εμφανίσεις του εκεί. Στο Whoopee! κράτησε έως τις 30 Μαρτίου 1985 οπότε το περιοδικό συγχωνεύτηκε εκ νέου, στο Whizzer & Chips αυτή τη φορά, συνεχίζοντας εκεί τις εμφανίσεις του. Και ξανά, το Whizzer & Chips συγχωνεύεται στο Buster οπότε ο Σουίνι δημοσιεύεται εκεί από τις 3 Νοεμβρίου 1990. Στο Buster βέβαια οι ιστορίες ήταν ουσιαστικά ανατυπώσεις άλλων παλιότερων. Ύστατη εμφάνιση στις 4 Ιανουαρίου 2000, στο τελευταίο δηλαδή τεύχος του Buster. Επιπλέον εμφανίσεις του ήρωα έχουμε σε πολλά ετήσια τεύχη των παραπάνω περιοδικών. Συγκεκριμένα, στα ετήσια Shiver & Shake από το 1974 έως το 1978, στα Whoopee! από το 1979 έως το 1987 καθώς και το 1992, και στα Whizzer & Chips από το 1988 έως το 1994. Δημιουργός της σειράς ήταν ο Leo Baxendale, όμως η σειρά έγινε πιο γνωστή όταν, αρκετά νωρίς ακόμα, τα ηνία ανέλαβε ο Tom Paterson με το χαρακτηριστικότατο σχέδιό του. Πριν τη συγχώνευση του Whoopee! με το Whizzer & Chips ο Paterson αποχώρησε και τη σειρά ανέλαβε ο Graxam Exton που τα τελευταία 2-3 χρόνια είχε το ρόλο σεναριογράφου στη σειρά. Άλλοι δημιουργοί που φαίνεται ότι ανακατεύτηκαν στη σειρά ήταν ο Jimmy Hansen, ο Colin Whittock και ο Keith Reynolds. Ο πρωτότυπος βρετανικός τίτλος είναι Sweeny Toddler, βασισμένος φυσικά στον Sweeney Todd, φανταστικό χαρακτήρα που εμφανίζεται σε φτηνά λογοτεχνικά βιβλία και αφορά έναν κουρέα με δολοφονικές τάσεις. Ο δημιουργός Baxendale κάνει βέβαια λογοπαίγνιο με τη λέξη Toddler που σημαίνει νήπιο. Η σειρά έμεινε επίσης γνωστή και ως Help! - It’s Sweeny Toddler. Εξώφυλλο με τον Sweeny Todd Πρωταγωνιστής του στριπ είναι ο Σουίνι, ένα νήπιο υπερβολικά άτακτο. Κανείς δεν μπορεί να τον σταματήσει από τα καταστροφικά του σχέδια, ενώ πολλές φορές έχει και για σύμμαχο τον σκύλο του Henry Dog. Σχεδόν σε όλα τα καρέ τον βλέπουμε να προκαλεί πανικό όπου κι αν πάει, αλλά στο τέλος των ιστοριών συνήθως βρίσκει τον δάσκαλό του και τιμωρείται με ένα γερό χέρι ξύλο από τους γονείς του. Στην τελευταία εμφάνιση του Σουίνι το 2000 στο Buster, ο δημιουργός της συγκεκριμένης εκείνης ιστορίας Jack Edward Oliver βάζει τον μικρό να αλλάζει χαρακτήρα και να υπόσχεται ότι από εδώ και πέρα θα είναι καλός με όλους. Φυσικά αυτό γίνεται γιατί το συγκεκριμένο τεύχος ήταν αφιερωμένο στο πώς κατέληξαν οι ήρωες του περιοδικού, και προφανώς αυτή ήταν μια αρκετά ενδιαφέρουσα και απρόβλεπτη κατάληξη. Η πρώτη εμφάνιση στο Βαβούρα έγινε στο 11ο τεύχος της Α΄ περιόδου στις 15 Νοεμβρίου 1981 με τον τίτλο "Σουίνι". Στο 29ο τεύχος συναντάμε για πρώτη φορά και τον τίτλο "Το Διαβολάκι" που χρησιμοποιείται και αυτός αρκετά συχνά. Ο Σουίνι στο Βαβούρα Α΄ # 31. Και Το Διαβολάκι στο Βαβούρα Α΄ # 30. Άλλος ένας τίτλος στο Βαβούρα Β΄ # 14 ως "Ο Μικρός Σουίνι". Πηγές: Wikipedia: Sweeny Toddler Wikipedia: Shiver & Shake Fleetway Street Buster