Search the Community

Φτάσαμε σιγά σιγά στο όγδοο trade του run του Tom King στον Batman, ο οποίος μετά από 50 τεύχη, ξεκινάει ένα νέο τελείως διαφορετικό κεφάλαιο για τον ήρωα μας. Τα τρία πρώτα volumes αφιερώθηκαν στον Bane και την προσπάθεια του να κατακτήσει την Gotham, στα επόμενα ζυμώθηκε η σχέση των Batman, Catwoman που τελικά δεν ολοκληρώθηκε με τον γάμο τους και πλέον βλέπουμε έναν τραυματισμένο ψυχικά Bruce Wayne να βρίσκεται στην καρδιά του χειμώνα με δύο πολύ όμορφες ιστορίες. Τα όρια του Bruce αρχίζουν να δοκιμάζονται Είναι προφανές ότι στα πρώτα volumes αρχίζουμε να βλέπουμε τον Bruce σιγά σιγά να μαλακώνει και να ερωτεύεται. Τον βλέπουμε πρώτη φορά ευτυχισμένο και χαρούμενο. Δυστυχώς η άδοξη κατάληξη του γάμου με την Catwoman τον οδηγούν σε νέα μονοπάτια. Στο Cold Days, την πρώτη ιστορία μας, ο Bruce καλείται ως ένορκος στο δικαστήριο στη δίκη που γίνεται για τον Mr. Freeze, ο οποίος κατηγορείται για το φόνο τριών γυναικών. Η αστυνομία δεν έχει στοιχεία στα χέρια της για σύνδεση των φόνων, αλλά ο Batman κάνει τη δική του έρευνα και ανακαλύπτει ένα κοινό στοιχείο που οδηγεί στον Freeze. Στη συνέχεια παλεύει με τον Freeze και τον δέρνει τόσο αλύπητα που φτάνει λίγο πριν τον σκοτώσει εξαναγκάζοντας τον να δηλώσει ότι έκανε τους φόνους. Όμως ο Bruce εμφανίζεται στο δικαστήριο και σε μια ιστορία που θυμίζει πάρα πολύ τους 12 ενόρκους, προσπαθεί να μεταπείσει τους υπόλοιπους ότι ίσως ο Batman έκανε λάθος και το κοινό στοιχείο που ανακάλυψε να μην ίσχυε. Είναι μια καταπληκτική ιστορία με τον Bruce να καταλαβαίνει πόσο βίαια φέρθηκε στον Freeze και ταυτόχρονα να πείθει συμπολίτες που έχουν τον Batman ως Θεό ότι στην πραγματικότητα είναι ένας ακόμα άνθρωπος και μπορεί να έκανε λάθος. Πραγματικά από τις πολύ δυνατές ιστορίες του King. Όσο ο Bruce είναι στο δικαστήριο, o Dick Grayson αναλαμβάνει το πόστο του ως Batman και στο επόμενο τεύχος ο King επενδύει στη σχέση των δύο. Δείχνει όσα έζησε ο Bruce μεγαλώνοντας τον Dick και ειδικά το πως ένα πληγωμένο παιδί σαν τον Dick έγινε σιγά σιγά ένας πρόσχαρος, γεμάτος κέφι ενήλικος ήρωας. Σειρά θα πάρει η δεύτερη ιστορία Beasts of Burden με τον KGBeast να επιστρέφει αν και ακρωτηριασμένος και αναλαμβάνει να σκοτώσει τον Nightwing. Ο Batman θα παλέψει απέναντι του μέσα στο καταχείμωνο, αλλά δε θέλει να μάθει από τον εχθρό του το ποιος διέταξε τη δολοφονία. Είναι η ώρα να το μάθει ο ίδιος ως ο World's Greatest Detective. Να πω την αλήθεια χαίρομαι πολύ που φύγαμε από τις ιστορίες με το ρομάντσο και επιτέλους βλέπουμε έναν Bruce Wayne πιο θυμωμένο, πιο πληγωμένο, έναν άνθρωπο ψυχικά τραυματισμένο που παραδέχεται ότι δεν είναι καλά. Ο Bat έχασε την Cat και μαζί έφυγε μία ακόμα ευκαιρία να ζήσει ευτυχισμένος. Όταν δε, απειλείται η οικογένεια που του έχει απομείνει, αποφασίζει να είναι αμείλικτος. Ο Matt Wagner δε με εντυπωσίασε σχεδιαστικά, αλλά ο King έχει βρει τη χημεία του με τους Lee Weeks και Tony S. Daniel και τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά, σκοτεινά και όσο βρώμικα χρειάζεται για ένα καλό Batman κόμικ. Ειδικά η πρώτη ιστορία με το δικαστήριο πάντως αξίζει πολύ να την ψάξετε. Όσο προχωράει το run θα μάθουμε και ποιος είναι αυτός που θέλησε να σκοτώσει τον Nightwing και να καταστρέψει κι άλλο τον Bruce. Οι υπόλοιπες παρουσιάσεις μου στα Batman του Tom King: Vol. 1: I Am Gotham Vol. 2: I Am Sucide Vol. 3: I Am Bane Vol. 4: The War of Jokes and Riddles Vol. 5: The Rules of Engagement Vol. 6: Bride or Burglar Vol.7: The Wedding

E καιρός ήταν αυτός να παντρευτούν! Το run του Tom King κέρδισε οπαδούς, αλλά είχε και τους επικριτές του όσον αφορά το πόσο πολύ επικεντρώθηκε στον πραγματικό έρωτα μεταξύ Batman και Catwoman και σε αυτό το volume φτάνουμε επιτέλους στην κορύφωση της ιστορίας έως τώρα με τη μέρα που οι Bruce Wayne και Selina Kyle θα παντρευτούν να φτάνει επιτέλους. Μερικά αριστουργηματικά τελευταία κεφάλαια Λοιπόν αυτό που κάνει ο King να μας πετάει σε ένα εναλλακτικό timeline ή από το πουθενά να βρισκόμαστε σε άγνωστες συνθήκες έχει αρχίσει κάπως να με κουράζει. Παρ' όλα αυτά έχουμε μια πρώτη ιστορία με πρωταγωνιστή τον Booster Gold, ο οποίος θέλει να κάνει ένα δώρο στον Bruce για τον επερχόμενο γάμο και ταξιδεύει πίσω στο χρόνο για να σώσει τους γονείς του από τον θάνατο. Φυσικά όπως ξέρουμε ήδη, σε τέτοιες αυτό δεν πάει καθόλου καλά και τελικά δημιουργείται ένα διαφορετικό timeline όπου οι δύο ήρωες μας δεν παντρεύονται, αλλά αντιθέτως είναι πολύ διαφορετικοί. Συνολικά αν και στην αρχή σε πιάνει λίγο εξ απήνης καταλήγει να είναι μια όμορφη ιστορία. Το highlight όμως είναι η ιστορία The Best Man. Ο KIng δεν χρησιμοποίησε πολύ τον Joker, αλλά όποτε το έκανε ήταν μαγικός. Εδώ λοιπόν έχουμε δύο τεύχη όπου ο Joker σε μια απίστευτη φάση σαδισμού αποφασίζει να δείξει στους δύο ήρωες τι σημαίνει για εκείνους. Στο πρώτο τεύχος έχουμε μια νέα εκ βαθέων μελέτη στη σχέση Batman και Joker με τους δύο ήρωες να πολεμούν, αλλά και να συζητούν. Το ίδιο συμβαίνει και με την Catwoman όπου συζητάνε τόσο τη μεταξύ των σχέση, όσο και το γιατί αποφάσισε να παντρευτεί τον Batman, με τον Joker να πιστεύει ότι παρά τις μάχες τους με τον μελλοντικό σύζυγό της, συνεχίζουν να είναι σημαντικοί ο ένας για τον άλλον. Μία απίστευτη μελέτη, ένα τρομερό σενάριο όπου ένας περίεργος Joker που ισορροπεί ανάμεσα στην τρέλα και την λογική, αναλύει διεξοδικά τις διαπροσωπικές του σχέσεις με τους Bat και Cat. Για το κλείσιμο έχουμε τον γάμο, όπου η ιστορία δεν έχει πολλά καρέ, αλλά αντιθέτως δίνεται χώρος σε καλλιτέχνες να δημιουργήσουν τα δικά τους πάνελ-φόρο τιμής στο ζευγάρι από πολύ παλιές και κλασικές ιστορίες με διαφορετικά designs στις στολές μέχρι πολύ σύγχρονες των τελευταίων χρόνων. Ο γάμος κλείνει πανέμορφα με ένα cliffhanger που αφορά επιστροφή κακού, ενώ ποιοτικά είναι από τα καλύτερα volumes της σειράς. Είναι το κατάλληλο τέλος σε μια τρομερή ιστορία που αξίζει πολύ να ψάξετε, αλλά θέλει να έχεις επενδύσει σε όλο το run όπως έχω κάνει εγώ έως τώρα για να νιώσεις περισσότερο τις σχέσεις των πρωταγωνιστών να χτυπάνε το σπουδαιότερο σημείο τους. Από εκεί και πέρα έχω απορία πως θα συνεχίσει το run, ειδικά στα volumes που προηγούνται του City of Bane μιας και νιώθω ότι ο King φέρνει πολλούς και διαφορετικούς κακούς. Θα δούμε σύντομα ελπίζω... Οι υπόλοιπες παρουσιάσεις μου στα Batman του Tom King: Vol. 1: I Am Gotham Vol. 2: I Am Sucide Vol. 3: I Am Bane Vol. 4: The War of Jokes and Riddles Vol. 5: The Rules of Engagement Vol. 6: Bride or Burglar Vol. 8: Cold Days

Είχαμε μείνει ίσως λίγο πίσω σε αυτή τη σειρά, όμως έχω σκοπό να συνεχίσω τα αναλυτικά reviews μου για κάθε τεύχος όλου του run του Tom King, καθώς και να παρουσιάσω το Murphyverse στις ξένες εκδόσεις του Greekcomics! Έχουμε αφήσει το run μας λίγο πριν τη μέση, όταν και η Catwoman με τον Batman έχουν αποφασίσει να παντρευτούν και περνάνε ένα διάστημα που προσπαθούν να μάθουν ο ένας τον άλλον όσο καλύτερα γίνεται. Ο King δεν προτιμά μεγάλες ιστορίες των 4-5 τευχών, αλλά περισσότερο πιο μικρές που βάζουν το λιθαράκι τους σε αυτή τη σχέση. Οι δύο ήρωες καταλαβαίνουν καλύτερα ο ένας τον άλλον Η πρώτη ιστορία είναι αυτή που έχει να κάνει λιγότερο με τη σχέση Bat και Cat. Ένα μικρό Batman mystery σχετικά με έναν κακό που σκοτώνει όπως ο Zsasz, ο οποίος όμως είναι φυλακισμένος. Ένα παιδί του οποίου οι γονείς δολοφονήθηκαν από τον κακό φιλοξενείται από τον Bruce, αλλά γρήγορα οι γρίφοι περιπλέκονται και στο παιχνίδι μπαίνουν κακοί όπως ο Two Face. Ένα σύντομο και φρικιαστικό τεύχος που διαβάζεται αυτόνομα. Συνεχίζουμε με μια ιστορία όπου ο Batman με τη Wonder Woman αντικαθιστούν στα καθήκοντά του τον Gentle Man κάτι που του είχαν υποσχεθεί. Ο Gentle Man θα περάσει κάποιες ώρες με την Catwoman εξηγώντας της πως ζει εκτός του realm του, μέσα στο οποίο οι Batman και Wonder Woman μάχονται ορδές κακών για πάρα πολλά χρόνια αφού ο χρόνος περνάει πιο αργά. Μέσα από αυτές τις δύο ιστορίες, η Catwoman φτάνει στα άκρα για τον αγαπημένο της και αντίστοιχα το ίδιο κάνει και ο Bruce δίνοντας στη Diana που είναι φίλη του, να καταλάβει ότι ουσιαστικά έχει πάρει απόφαση να παντρευτεί τη γυναίκα που αγαπάει. Ακούγεται φλατ και ρομαντικό, αλλά δεν είναι καθόλου. Πως θα ήταν αν η Poison Ivy είχε τη δύναμη να καταλάβει κάθε άνθρωπο στη Γη εκτός των Batman, Catwoman που έχουν το αντίδοτο. Αυτό συμβαίνει στο ζευγάρι που κυκλοφορεί σε μια πόλη που ελέγχει πλήρως η Ivy. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη ιστορία και είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, αφού το δίδυμο δένεται ενώ ταυτόχρονα φτάνει ξανά στα άκρα για να σώσει τον κόσμο και για να μπορεί να ζήσει μια ζωή όπως την επιθυμεί. Για το τέλος έχουμε το τεύχος που η Catwoman κάνει πράξη το να ρωτήσει τον εαυτό της αν είναι νύφη ή μια κλέφτρα σε ένα τεύχος με εξαιρετικό σχέδιο. Ξανά περισσότεροι σχεδιαστές βάζουν την πινελιά τους Ο Mike Janin, κλασικός πλέον συνεργάτης του King δανείζει τα μολύβια του και είναι πάντα εξαιρετικός. Τις ιστορίες που δίνουν βάση στις γυναικείες παρουσίες σχεδιάζει η Joelle Jones που την είχαμε δει και στο Rules of Engagement. Ο Travis Moore μπορεί να σχεδιάζει την πρώτη ιστορία, αλλά κάνει φανταστική δουλειά. Σε γενικές γραμμές αφού αφηγηματικά ακολουθείται η λογική των μικρότερων ιστοριών που ολοκληρώνεται σε 1-2 τεύχη, λογική και η αλλαγή σχεδιαστών αναλόγως ποιος ταιριάζει στο στυλ της ιστορίας. Λίγο πριν τον γάμο Φτάνουμε στον πολυπόθητο γάμο και μπορούμε να πούμε ότι αν και κάπως γλυκανάλατες, οι ιστορίες του King δεν χάνουν σε badassery και η δουλειά που γίνεται στους χαρακτήρες είναι πολύ καλή, πολύ προσεγμένη και ο King οδηγεί μεθοδικά τους χαρακτήρες του στο σημείο που θέλει. Ας δούμε τώρα τι θα γίνει στο γάμο λοιπόν... Οι υπόλοιπες παρουσιάσεις μου στα Batman του Tom King: Vol. 1: I Am Gotham Vol. 2: I Am Sucide Vol. 3: I Am Bane Vol. 4: The War of Jokes and Riddles Vol. 5: The Rules of Engagement Vol. 7: The Wedding Vol. 8: Cold Days

Συνεχίζω να διαβάζω το run του Tom King στο Batman και να σας παρουσιάζω όλες τις ιστορίες του και σήμερα έχουμε το The Rules of Engagement. Κάπου εδώ ακούστηκαν τα πρώτα παράπονα σχετικά με αυτό το run και αρχίζω και το πιάνω. Ο λόγος είναι το πόσο πολύ επικεντρώθηκαν στο Batman-Catwoman και παραμέρισαν τις ιστορίες των κακών. Οι ιστορίες Το Rules of Engagement είναι κλασική συρραφή τευχών (συνεχόμενων βέβαια) με διαφορετικές ιστορίες που έχουν όμως μια κοινή θεματική. Και ο Batman και η Catwoman έχουν καταλάβει ότι οδεύοντας προς τον γάμο πρέπει να ανακαλύψουν περισσότερο ο ένας τον άλλον και να μάθουν καλύτερα τα χούγια τους. Στην πρώτη ιστορία έχουμε τους δύο πρωταγωνιστές μας να ταξιδεύουν βαθιά στην έρημο προκειμένου να αντιμετωπίσουν μια πρόκληση. Αυτή της πρώην του Bruce, της Talia Al Ghul. Σε αυτήν την ιστορία έχουμε μιας μορφής εξιλέωσης για την Catwoman και ταυτόχρονα είναι η στιγμή που βλέπουμε τα βαθιά συναισθήματα που νιώθουν και οι δύο ήρωες. Επίσης η Bat Family μαθαίνει για τον αρραβώνα και ο Damian προσπαθεί να το αποδεχτεί. Ποιο είναι όμως το επόμενο βήμα; Να γνωρίσεις τη μέλλουσα γυναίκα σου στους φίλους σου. Η Selina προσπαθεί να πείσει τον Bruce ότι όσο κι αν δεν το πιστεύει, ο καλύτερος του φίλος είναι ο Superman. O Superman (που έχει μάθει για τον αρραβωνα) εκμυστηρεύεται στη Lois ότι δεν πιστεύει ότι ο Bruce θα του γνωρίσει τη Selina. Έχουμε ένα τεύχος που με παράλληλη αφήγηση (που εξελίσσεται εξαιρετικά) μαθαίνουμε πως νιώθουν ο ένας για τον άλλον, πόσο θαυμάζει ο ένας τον άλλον και γιατί ο Bruce θεωρεί τον Clark καλύτερο άνθρωπο από εκείνον, ενώ ο Clark πιστεύει το αντίθετο. Στη συνέχεια έχουμε επιτέλους την έξοδο των δύο ζευγαριών σε ένα τεύχος σοκαριστικά αστείο, αφού πηγαίνουν σε λούνα παρκ όπου όλοι είναι ντυμένοι υπερήρωες και τα δύο ζευγάρια ανταλλάσσουν ρόλους. Είναι από αυτές τις feelgood ιστορίες που χρειάζονται που και που, έχει πολλά αστεία και αναφορές και νιώθεις πως τα δύο ανδρόγυνα δένονται περισσότερο μεταξύ τους. Για το τέλος έχουμε ένα τεύχος flashback από αυτά που αρέσουν στον King που αφορά μια από τις πολλές ιστορίες του πως ο Batman και η Catwoman είχαν μπλέξει ερωτικά στο παρελθόν, ενώ το Annual 2 είναι πραγματικά σπουδαίο καθώς απεικονίζει τους Bruce και Selina σε μια ζωή στα 50-60. Το σχέδιο Διαφορετικοί καλλιτέχνες και διαφορετικές τεχνοτροπίες σε κάθε ιστορία. Η Joelle Jones προσφέρει μια πολύ όμορφη γυναικεία ματιά σε ένα σχέδιο πολύ θελκτικό στο μάτι με ωραία μελάνια και καλή δράση. O Clay Mann εντυπωσιάζει με το συνδυασμό λεπτομέρειας και αφαιρετικότητας σε κάποια καρέ του με λεπτές γραμμές και χωρίς έντονα μελάνια. Ο Lee Weeks έχει μια άλλη τεχνοτροπία και κάθε του καρέ θυμίζει πίνακα όπως ζωγραφίζει τα φόντα του και το σχέδιο του γενικά είναι αρκετά σκοτεινό και απαισιόδοξο. Όλοι πάντως δίνουν κάτι ενδιαφέρον σε όλο αυτό το πρότζεκτ με διαφορετικές ιστορίες στην θεματική ότι οι Batman-Catwoman εξερευνούν τη σχέση τους. Τελική σύνοψη Μπαίνουμε πολύ έντονα στην εποχή που η σχέση των Batman-Catwoman καταλαμβάνει το κόμικ, κάτι που προφανώς θα συνεχιστεί μέχρι τον γάμο σε δύο τόμους. Σε γενικές γραμμές, οι ιστορίες είναι καλές και με τους χαρακτήρες να βγάζουν πολύ έντονα συναισθήματα. Θέλω πραγματικά να δω πως θα κολλήσει με τη συνέχεια αυτός ο τόμος γιατί είναι ξεκάθαρα μεταβατικός Οι υπόλοιπες παρουσιάσεις μου στα Batman του Tom King: Vol. 1: I Am Gotham Vol. 2: I Am Sucide Vol. 3: I Am Bane Vol. 4: The War of Jokes and Riddles Vol. 6: Bride or Burglar? Vol. 7: The Wedding Vol. 8: Cold Days

Έψαξα πάρα πολύ να βρω τι θρεντ υπήρχε για αυτήν την ιστορία γιατί θυμάμαι κάπου να τη σχολιάζουν, αλλά δυστυχώς δεν το βρήκα. Πάμε λοιπόν σήμερα να μιλήσουμε για το The War of Jokes and Riddles, μια από τις πιο πολυσυζητημένες Batman ιστορίες των τελευταίων χρόνων και να δούμε πως συνεχίζει ο Tom King να χτίζει τον Batman του μετά από αυτήν την τριλογία ιστοριών που είδαμε. Ο Joker και ο Riddler ξεκινούν πόλεμο Ο Πόλεμος των Αστείων και των Γρίφων έχει αναφερθεί από τα πρώτα τεύχη του King, δείχνοντας ότι προφανώς υπήρχε στο μυαλό του. Μάλιστα στον προηγούμενο τόμο το αναφέρει ο Riddler και γενικότερα χτίζεται ως ένα πολύ συνταρακτικό γεγονός για την τότε Gotham. Ο Πόλεμος αυτός έρχεται ξανά στο προσκήνιο σε μια συζήτηση του Bruce με τη Selina στην οποία έχει κάνει μεν πρόταση γάμου, αλλά ένα βράδυ θέλει να της μιλήσει ανοικτά για τα γεγονότα εκείνου του πολέμου και ειδικά για ένα γεγονός που τον έχει στιγματίσει. Παρατηρούμε γρήγορα ότι η ιστορία δείχνει ότι υπήρχαν ερωτικά ψήγματα μεταξύ των δύο και στο παρελθόν, ωστόσο το σημαντικό είναι να επικεντρωθείς στην ουσία του πολέμου. Από τη μία πλευρά ο Joker, ο οποίος πλέον δεν μπορεί να απολαύσει τίποτα και να γελάσει με το οτιδήποτε. Από την άλλη ο Riddler που αποδρά από τη φυλακή για να προτείνει μια συνεργασία στον Clown Prince of Crime για να σκοτώσουν τον Batman, αλλά τελικά αρνείται. Γρήγορα θα αναπτυχθεί μια μεταξύ τους κόντρα σχετικά με το ποιος θα σκοτώσει τον Caped Crusader. Καταλαβαίνουμε όμως ότι το πρόβλημα τους είναι πιο βαθύ. Ο ένας δεν βρίσκει τίποτα απολύτως αστείο. Ο άλλος βαριέται τους γρίφους πάρα πολύ. Και οι δύο πιστεύουν ότι αν γίνουν οι ίδιοι δολοφόνοι του Batman, αυτό θα αλλάξει. Η κοσμοθεωρία τους και η αντίληψή τους για τον Batman έχει άμεση εξάρτηση με τη φύση του τι είναι αστείο και τι είναι γρίφος. Και τελικά συμμαχεί ο καθένας με άλλους κακούς προκειμένου ο ένας να βγάλει από τη μέση τον άλλον με τεράστιες απώλειες αθώων ανθρώπων και αμάχων σε όλη τη Gotham. Η ιστορία εμβαθύνει πολύ και στους δύο κακούς, αλλά και σε πιο side χαρακτήρες που θα παίξουν σημαντικό ρόλο όπως ο Kite Man και προς το τέλος της ιστορίας, ο King χτίζει ένα ξέσπασμα, μια ανατροπή. Τι ήταν αυτό που έκανε τον Batman να ξεφύγει, τι τον διέλυσε και πως προσεγγίζει φιλοσοφικά ο Bruce το όλο θέμα. Είναι μια καλογραμμένη ιστορία με πολλή ουσία για το ποιος είναι ο Batman, πως φέρεται ο Joker και αναπτύσσει έναν διαφορετικό, εντυπωσιακό Riddler (κάτι που είχε κάνει και ο Scott Snyder) δημιουργώντας ένα ενδιαφέρον τρίπτυχο. Το σημαντικό είναι τα layers που προστίθεται στον χαρακτήρα του Batman και στο χτίσιμο της σχέσης του με τη Selina. Μια σχέση πάθους αλλά και εμπιστοσύνης. Εξαιρετικός ξανά ο Mikel Janin Εναλλάξ το πηγαίνανε με τον Finch στις πρώτες ιστορίες μάλλον και αυτά τα τεύχη τα αναλαμβάνει ο Mikel Janin με τον Ισπανό να κάνει για ακόμα μία φορά εξαιρετική δουλειά. Η σκηνοθεσία των καρέ είναι πολύ καλή, η ροή του ειδικά στα δισέλιδα είναι απολαυστική και τα πρόσωπα που ζωγραφίζει είναι εκφραστικά και όμορφα απελευθερώνοντας τον πόνο και τα συναισθήματα των χαρακτήρων. Από μένα μεγάλο ναι! Τελική σύνοψη Ο King δεν το έχει χάσει με την ιστορία έως τώρα και όπως έκανε ο Snyder με το Zero Year, επιστρέφει την ιστορία λίγα χρόνια πίσω, με ένα μεγάλο flashback προκειμένου να κάνει πιο ισχυρή την εμπιστοσύνη που έχουν μεταξύ τους Bruce και Selina και ταυτόχρονα να μας δείξει τι μπορεί να κάνει με χαρακτήρες όπως ο Joker και ο Riddler που δεν είμαι σίγουρος ότι εμφανίζονται για μεγάλο διάστημα στη συνέχεια. Οι υπόλοιπες παρουσιάσεις μου στα Batman του Tom King: Vol. 1: I Am Gotham Vol. 2: I Am Sucide Vol. 3: I Am Bane Vol. 5: The Rules of Engagement Vol. 6: Bride or Burglar? Vol. 7: The Wedding Vol. 8: Cold Days

Ξεκινάμε λοιπόν φίλες και φίλοι. Έχω μπει για τα καλά στο διάβασμα του run του Tom King και αν κάτι δεν είχα συνειδητοποιήσει είναι ότι πριν το War of Jokes and Riddles, ο King φτιάχνει μια ολόκληρη τριλογία με τα I Am Gotham, I Am Suicide και I Am Bane, η οποία θέτει τον τόνο και τις αφηγηματικές κατευθύνσεις για όλα τα τεύχη που θα ακολουθήσουν. Στο τέλος του review θα βρείτε τις κριτικές μου στις δύο πρώτες ιστορίες. Ο Bane επιτίθεται Είχαμε μείνει λοιπόν στο σημείο που ο Batman εισβάλλει στο άνδρο του Bane για να απαγάγει τον Psycho Pirate προκειμένου να βοηθήσει την Gotham Girl που είχε μείνει σε πολύ κακή κατάσταση από την πρώτη ιστορία. Ο Batman τα καταφέρνει δύσκολα και ο Bane έχει στόχο να πάρει εκδίκηση. Ξαναπαίρνει Venom με αποτέλεσμα να ξανακερδίσει τις δυνάμεις του και ετοιμάζεται για εισβολή στο Gotham. O Bane που γράφει ο King φαίνεται πραγματικά παντοδύναμος και ίσως δεν είναι ο tactical mastermind που είδαμε να ενσαρκώνει ο Tom Hardy στο The Dark Knight Returns, αλλά σίγουρα διαθέτει στοιχεία του που τον κάνουν να μη φαίνεται ένα ωμό τέρας. Το πιο ωραίο σε αυτήν την ιστορία είναι η αντίθεση των δύο ηρώων. Ειδικά σε ένα τεύχος ο King αποτυπώνει σε κάθε σελίδα (μισή για τον Bruce, μισή για τον Bane) το πόσο σκληρά έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους, πόσο δύσκολη ήταν η αποδοχή του θανάτου, πόσο εξασκήθηκαν στο να γίνουν πιο μυώδεις και ογκώδεις, αλλά ταυτόχρονα το πόσο δύσκολα μεγάλωσε ο Bane στο περιβάλλον της φυλακής, την ίδια ώρα που ο Bruce Wayne είχε όλα τα κομφόρ και μπορούσε να απολαύσει λίγο την πολυτελή ζωή του. Η μάχη μεταξύ των δύο είναι ανατριχιαστική και τρομερά physical με τον καθένα να έχει να αποδείξει πολλά. Η όλη ιστορία με τη γιατρειά της Gotham Girl και οι περιπέτειες που περνάει ο Batman με τη Selina επίσης αποτυπώνονται υπέροχα. Αν και φαίνεται κάπως απότομο, ο King έχει αποφασίσει να "σπάσει" λίγο τη σκληρή πλευρά του Batman και να βγάλει την ανθρώπινη. Μέσα από αυτήν την τριλογία βλέπουμε το πως ο Bruce νιώθει πως κάνει πολλά για τους γύρω του, αλλά μέσα του συγκρατείται συνεχώς, φοβάται να ζήσει, να αλλάξει, να εξελιχθεί και αυτό είναι που τον οδηγεί στο τέλος στο να κάνει πρόταση γάμου στη γυναίκα που είναι ερωτευμένος. Εδώ είναι που ουσιαστικά ξεκινάει η ιστορία των δύο και αν αναλώθηκε υπερβολικά πολύ ο συγγραφέας, θα το δούμε στο review των επόμενων ιστοριών. Ο Finch επιστρέφει και είναι απολαυστικός Θεωρώ πως ο Finch έλειψε πολύ από την προηγούμενη ιστορία, αν και ο Janin είναι εξαιρετικός σχεδιαστής. Ο Finch όμως είναι εξαιρετικά ικανός στο να σε κάνει να νιώθεις το physicality, οι φιγούρες του είναι μυώδεις και επιβλητικές και η μάχη του Bane με τον Batman είναι μια από τις πραγματικά πιο εντυπωσιακές που έχω δει. Επίσης το γεγονός ότι φέρνει τον Bane αντιμέτωπο με άλλους κακούς σε βοηθάει να δεις πόσο αυθεντικά καλός σχεδιαστής είναι για τον Batman. Σύνοψη Κακώς η Anubis δε συνέχισε τη σειρά, να βγάλει έστω την τριλογία ολόκληρη. Λένε ότι το τρίτο μέρος μιας τριλογίας είναι σχεδόν πάντα το πιο αδύναμο, αλλά το I Am Bane είναι η εξαίρεση. Είναι ο τέλειος επίλογος σε μια τριλογία Batman χωρίς τους πολλούς κακούς, με νέους χαρακτήρες, με πάρα πολλή δράση, με λίγη Bat Family και με πολλές αλλαγές προς το καλύτερο. Χωρίς υπερβολή, νιώθω πως είχα καιρό να βιώσω τόσο πολύ ένα κόμικ του Batman και αυτό με άγγιξε. Φυσικά περιμένω εναγωνίως να πιάσουμε το The War of Jokes and Riddles. Οι υπόλοιπες παρουσιάσεις μου στα Batman του Tom King: Vol. 1: I Am Gotham Vol. 2: I Am Sucide Vol. 4: The War of Jokes and Riddles Vol. 5: The Rules of Engagement Vol. 6: Bride or Burglar? Vol. 7: The Wedding Vol. 8: Cold Days

Τιμή καταλόγου: 16,50€ Συνεχίζοντας από εκεί που σταμάτησε η ιστορία στο Σύγκρουση στο Γκόθαμ και λαμβάνοντας χώρα πριν τα γεγονότα της Κονκάρδας, ο Μπάτμαν αναγκάζεται να ακολουθήσει το μοτίβο της Αμάντα Γουόλερ και να φτιάξει μια ομάδα αυτοκτονίας, αποτελούμενη από τρόφιμους του άσυλου Άρκαμ, συν την Κάτγουμαν, για να αντιμετωπίσει τον Μπέιν, το άτομο που του είχε σπάσει την πλάτη στο παρελθόν. Συνεχίζεται λοιπόν και η κάλυψη του run του Tom King, με ανεβασμένους ρυθμούς, σε σύγκριση με την αντίστοιχη κάλυψη του run του Snyder. Κάτι μου λέει πως μέχρι το τέλος της χρονιάς θα έχουμε δει και το I Am Bane. Ο παρόν τόμος έκανε πρεμιέρα στο Comicdom Con Athens 2018. Ο τόμος είναι στα γνωστά στάνταρ της Anubis για τα τελευταία 2+ χρόνια.

Ο Μπάτμαν βρίσκεται σε περίοδο αλλαγών. Έχει αποφασίσει να προσεγγίσει διαφορετικά το θέμα στρατολόγησης νέων βοηθών, καθώς και τον τρόπο που η - εκτενή πλέον - «οικογένεια» του δρα. Τίποτα όμως δεν θα τον κάνει να εκτιμήσει ξανά περισσότερο τα πράγματα, όταν καλείται να αντιμετωπίσει μια κατάσταση, που ο ίδιος δεν επαρκεί, που χρειάζεται κάποιον με υπερδυνάμεις, κάτι που η Γκόθαμ δεν έχει. Και σε αυτή την στιγμή θα εμφανιστούν δύο νέοι ήρωες: Ο Γκόθαμ και η Γκόθαμ Γκερλ. Τι θα γίνει όμως όταν από φίλους, κάποιος τους μετατρέψει σε εχθρούς; Αρκεί ο Μπάτμαν για να τους βγάλει από το σκοτάδι; Να που εμφανίστηκε και στην χώρα μας το πρώτο storyline του Tom King, ενός συγγραφέα που μετά το Vision βρίσκεται σε συνεχή άνοδο, δικαιολογημένα. Ο Batman του π.χ. παρόλο που είναι διαφορετική η προσέγγιση του, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από την περίοδο του Scott Snyder στον τίτλο. Η έκδοση είναι στα ίδια στάνταρ με όλες τις πρόσφατες κυκλοφορίες βιβλιοπωλείου της Anubis. Εκτός από τα έξι πρώτα τεύχη του τίτλου, περιέχει και το Batman Rebrith 01.

Η έλευση του Rebirth μας έφερε ένα βραδύκαυστο μυστήριο, που σκοπό είχε να κρατήσει το ενδιαφέρον αμείωτο για μερικά χρόνια, ενώ ταυτόχρονα έβαζε βάσεις για διορθώσεις στις αντικρουόμενες ιστορίες του παρελθόντος. Το αν το καταφέρει το δεύτερο, θα το κρίνουμε στο μέλλον, αλλά προς το παρόν, το ενδιαφέρον για την σύγκλιση του DC Universe και του σύμπαντος των Watchmen καλά κρατεί, με το The Button, όπως είναι ο ξένος τίτλος, να είναι το ενδιάμεσο κεφάλαιο που ασχολείται με το μυστήριο, λίγο πριν και την έλευση του δεύτερου τόμου του Batman του Tom King και το Doomsday Clock. Πρωταγωνιστές στο συγκεκριμένο crossover, ο Batman και ο Flash, που παίζουν καθοριστικό ρόλο εξαρχής στην εξέλιξη αυτής της μορφής του DCU και για αυτό αυτή η ιστορία ξεδιπλώθηκε στους δύο βασικούς τίτλους των χαρακτήρων, τα Batman v3 21-22 & The Flash v5 21-22. Εν αναμονή της συνέχειας λοιπόν, σε κάποιο μελλοντικό τόμο ή μίνι σειρά περιπτέρου.

THE VISION Τα πιο αγαπημένα μου υπερηρωικά κόμικς είναι αυτά που δε μοιάζουν με κλασσικά υπερηρωικά κόμικς. Όπως το Alias ή το Sleeper ή το Hawkeye ή το Watchmen ή.. ή.. ή... Αυτά που παίζουν με τις συμβάσεις του genre και του δίνουν άλλες διαστάσεις. Το Vision ανήκει σ’ αυτήν την κατηγορία. Είναι υπερηρωικό, όμως είναι πολύ περισσότερο άλλα πράγματα. Κι αυτά με γοήτευσαν. Ότι χρειάζεται να ξέρει κανείς από το σύμπαν της marvel για να παρακολουθήσει αυτό το κόμικ δίνεται στη μικρή εισαγωγή κάθε τεύχους. «Ο Vision είναι ένα ανδροειδές (synthezoid) αποτελούμενο από συνθετικό ανθρώπινο αίμα και όργανα. Δημιουργήθηκε από τον Ultron για να καταστρέψει τους Avengers, αλλά αυτός εναντιώθηκε στον «πατέρα» του κι από τότε είναι μέλος των Avengers.» Στη συγκεκριμένη ιστορία βλέπουμε τον Vision να προσπαθεί να εξανθρωπιστεί, να γίνει «φυσιολογικός» . Επιστρέφει στο εργαστήριο που τον δημιούργησε ο Ultron και φτιάχνει για τον εαυτό του μια οικογένεια: μια σύζυγο, ένα γιό, μια κόρη. Μια οικογένεια που θα προσπαθήσει να ζήσει το αμερικάνικο όνειρο στα προάστια. Φαίνεται ότι δεν θα εξελιχθεί πολύ καλά αυτό το σχέδιο , ε; Δύσκολα θα φανταζόμουν τον Vision των Avengers οικογενειάρχη στα προάστια της Βιρτζίνια μέχρι να το δω στο κόμικ. Και λειτουργεί. Το θέμα της κοινωνικής προσαρμογής των ρομπότ/ανθρωποειδών/ξυλινων παιδιών δεν είναι ξένο στην επιστημονική φαντασία, αντίθετα υπάρχει από πολύ παλιά. Και με ποικίλες προσεγγίσεις. Κι έχει πάντα ενδιαφέρον η «ρομποτική» προσέγγιση της ανθρώπινης κοινωνίας, όπως κι η αλληλεπίδραση ανθρώπων και ρομπότ. Αυτή είναι μόνο μια πτυχή αυτού του κόμικ , που μας χαρίζει εξαιρετικούς διαλόγους μέσα κι έξω από την οικογένεια των Visions. Τι είναι κανονικό, τι είναι τελικά ανθρώπινο, πόσα μυστικά μπορεί να χωρέσει μια οικογένεια, πόσο φωτεινά ή σκοτεινά είναι τελικά αυτά τα αμερικάνικα προάστια , ο ρατσισμός, οι οικογενειακές σχέσεις , η ζωή στο σχολείο είναι κάποιες άλλες πτυχές. Φυσικά δε λείπει κι η υπερηρωικη πλευρα Αυτά και άλλα πολλά απασχολούν αυτό το Marvel διαμαντάκι, που διατρέχεται από μια μόνιμη ένταση κάτω από τους παλ χρωματισμούς του. Πολύ καλή ροή, φοβερή δουλειά στο σχέδιο (Gabriel Hernandez Walta ) και στο χρώμα (Jordie Bellair ) αποτυπώνουν ένα έξυπνο και καλοδουλεμένο σενάριο (Tom King), που σε κάνει να ενδιαφερθείς άμεσα για την τύχη των χαρακτήρων χωρίς να σε εκβιάζει συναισθηματικά. Έχει αρκετή αφήγηση, που αν και συνήθως με χαλάει, εδω την ευχαριστήθηκα. Παραθέτω ένα απόσπασμα του σεναριογράφου Tom King για τη δημιουργία του κόμικ, που προσωπικά το θεώρησα πολύ αντιπροσωπευτικό: «Για μένα το The Vision είναι μια ευκαιρία να εξερευνήσω την αποξένωση, που μερικές φορές προσελκύει τον κόσμο στα κόμικς. Την ένταση που προκύπτει από το μη κανονικό, μέσα σε μια κοινωνία που απαιτεί την κανονικότητα. Επειδή, οτιδήποτε κι αν είναι ο Vision, σίγουρα δεν είναι «κανονικός». Αλλά πραγματικά θέλει να γίνει. Ο Vision δημιουργήθηκε από τον Ultron για να γίνει όπλο, αλλά αυτός αποφάσισε να γίνει ανθρώπινος, να γίνει σαν και μας. Αυτή η απόφαση του προκάλεσε πολύ πόνο. Τη βασανισμένη του σχάση με τη Wanda. Την τραγική μοίρα των παιδιών του. Το θάνατο του. Τους θανάτους του. Κι όμως, μετά από όλα αυτά, ακόμα προσπαθεί να χωρέσει στην κοινωνία, να συμμετέχει στο αμερικάνικο όνειρο, να μεγαλώσει οικογένεια στα προάστια, να χτίσει έναν καλύτερο κόσμο. Να είναι σαν όλους τους άλλους. Νομίζω ότι μάλλον αντιλαμβάνεται ότι αυτό είναι αδύνατο. Αλλά, επειδή είναι ήρωας, δεν ξέρει πώς να σταματήσει τον εαυτό του να αποζητά το ακατόρθωτο. Η δονκιχωτική αναζήτηση του Vision για κανονικότητα θα είναι το κεντρικό θέμα αυτού του βιβλίου. Θα δούμε πως ο κόσμος αντιδρά σ αυτήν την ευγενική του προσπάθεια, πως επηρεάζεται αυτός κι η οικογένεια του, κάποιες φορές για καλό και κάποιες για κακό. Είναι μια ιστορία για το αίμα και τα φιλιά, για τα αδέρφια, για τους γιους και τις κόρες, για τη συζυγική ζωή, για προδοσίες, για το λύκειο, για όπλα, για λέιζερ, για γραφειοκρατία, για τους Avengers, για τους γείτονες, για την καχυποψία, για ρομπότ, γα ερυθρόδερμα ρομπότ που ζουν ειρηνικά ανάμεσα μας, για ερυθρόδερμα ρομπότ που προσπαθούν να ζήσουν ειρηνικά ανάμεσα μας. Ελπίζω ότι στο τέλος, αν το κάνω σωστά, θα είναι μια ιστορία για μένα και για σας.» Τιμήθηκε στα Harvey Awards με το βραβείο Most Promising New Talent: Tom King (THE VISION, Marvel Comics) Ολοκληρώθηκε σε 12 τεύχη. Γενικά το προτείνω σε φανς των υπερηρωικών και μη, ίσως περισσότερο στους δεύτερους.

Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, ο Tom King ήταν ένα από τα πιο hot ονόματα στον χώρο των υπερηρωικών κόμικς. Επιτυχημένος σεναριογράφος, τέως πράκτορας της CIA, παραλίγο δικηγόρος. Γεννημένος το 1978, μεγάλωσε στο Λος Άντζελες, σε ένα σπίτι γεμάτο ταινίες, αφού η μητέρα του εργαζόταν στη βιομηχανία κινηματογράφου. Από πολύ μικρός ήταν μανιώδης αναγνώστης κόμικς. Το πρώτο που διάβασε (και που άλλαξε τη ζωή του, σύμφωνα με τον ίδιο), ήταν το Avengers #300. Αργότερα, τα έργα των Frank Miller και Alan Moore (και όχι μόνο) τον ώθησαν να αποφασίσει ότι ήθελε να γίνει σεναριογράφος. Τελειώνοντας το σχολείο, έπρεπε να επιλέξει πανεπιστήμιο. «Αφού ο Matt Murdock» σκέφτηκε «επέλεξε το Columbia, τότε μάλλον θα είναι καλό και για μένα». Έτσι, παρακολούθησε μαθήματα ιστορίας και φιλοσοφίας στο Columbia, από το οποίο αποφοίτησε το 2000. Παράλληλα με τις σπουδές του, ο King κυνήγησε το όνειρό του. Έγινε βοηθός, μεταξύ άλλων, του Cliff Chiang και της Karen Berger, ενώ αργότερα στάθηκε στο πλάι του Chris Claremont. Η επαφή με τις προσωπικότητες αυτές, αλλά και με τους Garth Ennis και Bob Harras, άνοιξαν περαιτέρω την όρεξή του. Έγραψε ένα σενάριο για τον Black Knight, το οποίο μάλιστα πούλησε για 500$ και... η Marvel κήρυξε πτώχευση, οπότε η ιστορία του King μπήκε στο συρτάρι. Έχοντας ενταχθεί πλέον στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, ο King είχε αποφασίσει να ακολουθήσει μια καριέρα στη νομική. Όμως οι επιθέσεις της 11 Σεπτεμβρίου, τον έφεραν στη CIA. Επτά χρόνια στην αντιτρομοκρατική, με ταξίδια σε Ιράκ, Πακιστάν και αλλού, μια εμπειρία που έχει αποτυπωθεί σε κάποια απ' τα κόμικς του. Το A Once Crowded Sky ξεκινάει ως κόμικ (με εικόνες του Tom Fowler), αλλά όταν οι χαρακτήρες χάνουν τις υπερδυνάμεις τους, γυρνάει σε πεζό λόγο Γύρω στο 2004-2005 τα έργα των Brian K. Vaughan, Warren Ellis, Brian Michael Bendis και Mark Millar ξανάβαλαν το μικρόβιο των κόμικς στον King. Μετέπειτα, η γέννηση του πρώτου του παιδιού, τον έσπρωξε στην παραίτηση από τη CIA. Ωστόσο, αδυνατώντας να μπει ξανά στον χώρο των κόμικς, αποφάσισε να γράψει ένα βιβλίο. Το A Once Crowded Sky (2012) έχει για πρωταγωνιστές υπερήρωες και μετά από δύο περίπου χρόνια τράβηξε το ενδιαφέρον της Karen Berger, η οποία υπό μία έννοια «ανακάλυψε» τον King. Το πρώτο κόμικ του King ήταν μια σύντομη ιστορία σε σχέδιο του Tom Fowler, για την ανθολογία Time Warp (2013). Ακολούθησαν αρκετές άλλες δουλειές για την DC και τη Vertigo, δυναμώνοντας τη φήμη του King. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται το Grayson (2014-2016), μαζί με τους Tim Seeley και Mikel Janin, και η σειρά The Sheriff of Babylon (2015-2016) σε σχέδιο του Mitch Gerards, που βασίστηκε στη θητεία του King στη CIA. Η καμπή στην καριέρα του King ήρθε με το The Vision για τη Marvel, το οποίο σχεδίασε (κυρίως) ο Gabriel Hernandez Walta. Η σειρά έτρεξε για 12 τεύχη, από το Νοέμβριο του 2015 έως τον Οκτώβριο του 2016, λαμβάνοντας εξαιρετικές κριτικές και κερδίζοντας δύο βραβεία: Most Promising New Talent στα Harvey για τον King και Best Limited Series στα Eisner. Καθόλου άσχημα. Στις αρχές του 2016 η DC καπάρωσε τον King, προσφέροντάς του ένα αποκλειστικό συμβόλαιο, και τον έστρωσε στη δουλειά. Έτσι, ο King ανέλαβε τον τίτλο του Batman, παίρνοντας τη σκυτάλη από τον Scott Snyder. Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές (κάτι μου θυμίζει αυτό...), τα σαραντακάτι τεύχη σε σενάριο του King, είχαν λάβει καλές κριτικές. Παράλληλα, αρχής γενομένης τον Αύγουστο του 2017, καταπιάστηκε με άλλον έναν αγαπημένο του χαρακτήρα, τον Mister Miracle, τον οποίο σχεδιάζει ο Mitch Gerards. Και, πιο πρόσφατα, συμμετείχε στο ήδη μοσχοπουλημένο Action Comics #1000.

Ιρακ. 2013. Μετά τον τελευταίο πόλεμο του Κόλπου και την πτώση του Σαντάμ Χουσεϊν. Μια χώρα ερειπωμένη, μια χώρα διαλυμένη. Όταν σκοτώνεται ένας εκπαιδευόμενος αστυνομικός, κανείς δεν ασχολείται. Ο μόνος που μπαίνει στην διαδικασία να διερευνήσει τον φόνο, είναι ο Αμερικανός εκπαιδευτής του. Στην πορεία των ερευνών του, αποκαλύπτεται η διαφθορά του προηγούμενου καθεστώτος, η μεγαλύτερη διαφθορά του τωρινού καθεστώτος και η ερώτηση : Άλλαξε τελικά τίποτα και αν ναι, προς το καλύτερο; Πραγματικά εντυπωσιάστηκα. Και από το σενάριο, και από το σχέδιο. Από τον συγγραφέα Tom King είχα διαβάσει μόνο μερικά τεύχη από το Vision, το οποίο δεν μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση. Εδώ δίνει πραγματικά ρέστα, ίσως γιατί γνωρίζει το θέμα πολύ καλά καθώς είναι πρώην στέλεχος της CIA που είχε πάει στο Ιρακ. Άλλοτε δυναμικά, άλλοτε ωμά, άλλοτε με ευαισθησία, μας παρουσιάζει μια ρημαγμένη χώρα, στο κουφάρι της οποίας ασελγούν παλιοί καθεστωτικοί, Αμερικανοί "απελευθερωτές" και λοιποί αυτόκλητοι σωτήρες. Δίνει απλόχερα, αυτό το οποίο μου αρέσει υπερβολικά όποτε το πετυχαίνω, τον σεβασμό του προς τον αναγνώστη και την νοημοσύνη του. Δεν στα δίνει, δηλαδή, όλα μασημένα. Δεν σου αφηγείται αυτά που βλέπεις, δεν σου περιγράφει τι σκέφτεται ο κάθε χαρακτήρας. Δεν σε θεωρεί χαζό, σε αφήνει να μπεις στην ιστορία, να μπεις στο βιβλίο, να προβληματιστείς και εν τέλει, να βγάλεις τα δικά σου συμπεράσματα. Σε σέβεται και για αυτό τον σέβομαι. Ο σχεδιαστής Mitch Gerads κάνει πολύ καλή δουλειά, ειδικά στις εκφράσεις των προσώπων, αλλά και τα μεγάλα καρέ. Ειδικά το δισέλιδο με τα σπαθιά, χαρακτηριστικό landmark της Βαγδάτης, είναι καταπληκτικό. Με τη χρήση μικρών καρέ εν μέσω μονοσέλιδων ή/και δισέλιδων splash pages, προωθεί γρήγορα την ιστορία χωρίς να "ξοδεύει" σελίδες χωρίς λόγο. Στο Activity της image δεν μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, ίσως έφταιγε και το μετριο, για εμένα, σενάριο. Εδώ πάντως με κέρδισε, και θα ψάξω υπόλοιπες δουλειές του. Χρησιμοποιεί γήινα χρώματα, καφέ και μουντά μπλε, άριστα δεμένα με το "σκοτεινό" περιεχόμενο της ιστορίας. Αν δεν το καταλάβετε, μου άρεσε πολύ, το "κατάπια" άμεσα (12 τεύχη), και το συνιστώ χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Σίγουρα στις 10 καλύτερες καινούριες σειρές που διάβασα τελευταία. 8,5/10 από εμένα.

Batman/ Flash: Η Κονκάρδα- Όταν ψηλαφίζεις το τέλος Όταν η DC προχώρησε στο ολικό reboot της, το Rebirth το μέγεθος των ιστοριών μεγάλωσε ξαφνικά. Αυτό έγινε όχι μόνο γιατί πλέον οι απειλές που αντιμετώπιζαν οι ήρωες στο in-book continuity (αυτές διαρκώς μεγαλώνουν και τελικά πάντα μένουν ίδιες, γνήσια μεταμοντέρνες στην δομή) αλλά επειδή το ίδιο το Rebirth πρότεινε την διασύνδεση των ιστοριών των κεντρικών χαρακτήρων με αυτή μιας ομάδας ηρώων που είχε χρησιμοποιηθεί πριν πολλά χρόνια και που, μέχρι τότε, φάνταζε σαν ένας κλειστός, θαυμαστός κόσμος, μια γυάλα με ιστορίες που κανείς δεν τολμά, από φόβο και δέος να αγγίξει: τους Watchmen του Alan Moore. Eννοείται πως η εταιρεία είχε προσπαθήσει να τους εκμεταλλευτεί με spin offs, prequel και πολλά άλλα, όμως η αρχική ιστορία έμεινε πάντα ανέγγιχτη. Και πως θα μπορούσε άλλωστε κάποιος να συνεχίσει την ιστορία του τέλους; Ο Geof Jones τελικά αποφάσισε να το κάνει και, επιπλέον, να τολμήσει κάτι που θα του επέφερε την κατάρα του ιδιότροπου συγγραφέα για πάντα: να συνδέσει τους Watchmen με το κεντρικό σύμπαν τη DC, δίνοντας μας ένα από τα πιο φιλόδοξα αλλά και ριψοκίνδυνα projects στην ιστορία των κόμικ, απολυτά εναρμονισμένο με την σύγχρονη τάση γενικά της μαζικής κουλτούρας (και ειδικά των κόμικ) να μην αφήνουν το παρελθόν να βιώνεται ως τέτοιο, αλλά να ανακυκλώνουν τα πάντα. Η όλη προσπάθεια ξεκίνησε το μακρινό πια 2015 και το Batman/The Flash: The Button (στα ελληνικά Batman/ Flash: Η Κονκάρδα, από τις εκδόσεις Anubis) των Tom King και Joshua Williamson αντίστοιχα, αποτελεί ουσιαστικά το δεύτερο βήμα. Πρόσφατα βγήκε και το Doomsday Clock, το τελειωτικό βήμα αυτής της απόπειρα, από την πένα του ίδιου του Geof Jones, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Πως στέκει όμως το Batman/ Flash: Η Κονκάρδα, η ιστορία για το πως οι δύο σπουδαιότεροι ντεντέκτιβ της DC ενώνουν τις δυνάμεις του για να λύσουν ένα κοσμικού επιπέδου μυστήριο; Πως συνδέεται το βαθύ και ψυχογραφικό στυλ του King με τη quirky γραφή του Williamson; Το αποτέλεσμα γέρνει προς το πρώτο, καθώς άλλωστε είναι ο Batman που κατέχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ιστορία. Ο King καταφέρνει και κάνει την κρίσιμη συνάντηση της ιστορίας (όχι αυτή που φαντάζεστε) σε μια στιγμή καθαρόαιμης φροϊδικής αποκορύφωσης και έξαρσης συναισθήματος, μια σπάνια στιγμή στην πορεία του Σκοτεινού Ιππότη. Είναι σε αυτή την ιστορία που ο Batmanξεγυμνώνεται ολοκληρωτικά και προετοιμάζεται (και ο αναγνώστης μαζί του) για το ταξίδι που θα ακολουθήσει ο ήρωας στις επόμενες δικές του ιστορίες, στις οποίες περιλαμβάνεται και το επικό War of Jokes and Riddles.Ταυτόχρονα, ο King, πιάνοντας το νήμα από το πολύ δυνατό Flashpoint, διατηρεί το κοσμικό χαρακτήρα της ιστορίας προσγειωμένο, με έμφαση στους πρωταγωνιστές και όχι στα sci-fi mechanics (που περιλαμβάνουν το fan favorite cosmic treadmill μεταξύ άλλων, επομένως κατανοούμε οτι ήταν πολύ δύσκολο κάτι τέτοιο). Kάνει μια βόλτα σε αλλοδιαστάσεις, εναλλακτικά σύμπαντα και παρελθόν να φαντάζει σαν ταξίδι στην παιδική ηλικία, αφού εξάλλου μοιράζονται την φαντασιακή πτυχή. Ξεκάθαρος για την διαφορετική πορεία που επιθυμεί να ακολουθήσει στο υπερηρωικό κόμικ, καθιστά ακόμα και αυτή την ιστορία έρευνας σε μια έρευνα του εαυτού. Aπό την άλλη ο Flash του Williamson παραμένει ένας ήρωας με την παραδοσιακή έννοια του όρου. Η αντίθεση του απέναντι στον νέας κοπής, ενδοσκοπικό Batman του King τον κάνει να φαντάζει ακόμα πιο σταθερός, έστω και αν κινείται συνέχεια. Μπορεί να είναι μικρότερος, όμως αφενός επειδή έχει εμπειρία στον τομέα των ταξιδιών (και ) στο χρόνο και αφετέρου επειδή γνωρίζει τις συνθήκες που συναντούν εκεί, (ανα)λαμβάνει τον ρόλο του οδηγού και, εν μέρει, τον θαυμασμό του Batman,τον οποίο σώζει ουκ ολίγες φορές. Πιο σίγουρος για τον εαυτό του και τον ρόλο του ως ήρωα, ο Barry Allen είναι ακόμα βασανισμένος από το μυστήριο της Κονκάρδας (και το φάσμα του μαθητή/ φίλου του Wally West). Έτσι αναζητά τις απαντήσεις στην μυστηριώσης κονκάρδα, το σήμα κατατεθέν της του Comedian των Watchmen μόνο για να απογοητευτεί. Σαν αυτοτελές σενάριο, το Batman/ Flash: Η Κονκάρδα δεν απαντά σε ουσιώδη ερωτήματα. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στον κόσμο της αέναης συνέχειας των κόμικ, ελάχιστον πράγματα είναι αυτοτελή. Έτσι η ίδια η ιστορία δεν εστιάζει τόσο στις απαντήσεις, όσο στο συναισθηματικό βάρος. Και εκεί πετυχαίνει απόλυτα. Την ίδια στιγμή η μετάφραση του Ηλία Τσιάρα καταλαβαίνει το πνεύμα της ιστορίας και δεν στέκεται στα τεχνικά. Καταφέρνει να μεταδώσει έτσι το νόημα της άμεσης, κοφτής γλώσσας των σκληρών χαρακτήρων με ευαισθησία. Το εν λόγω βάρος μεταδίδεται άρτια και από το σχέδιο των Jason Fabok (σχεδιαστή του Batman) και Howard Porter (σχεδιαστή του Flash). Επιτυγχάνοντας μια μείξη των στυλ τους, πολύ καλύτερη από ότι το συγγραφικό δίδυμο, οι δύο σχεδιαστές θέλησαν να μεταδώσουν αυτό ακριβώς το συναισθηματικό σοκ που καθιστά το Batman/ Flash: Η Κονκάρδα αξιέπαινη ιστορία. Έτσι έτσι εστιάζουν σε πρόσωπα, χειρονομίες, μειδιάματα και μεταφέρουν όλη την ένταση της στιγμής. Ταυτόχρονα βέβαια η δράση, η οποία δε γίνεται να λείπει από μια υπερηρωική ιστορία, έστω και στο παρασκήνιο, δίνεται ξεκάθαρα και μάλιστα αποτελεί και μια σύνδεση/ άτυπο φόρο τιμής στον σχεδιαστή των Watchmen Dave Gibbons με πάνελς μεσα σε πάνελς και το κάδρο των 9 συνεχόμενων καρέ (σε πολλες μάλιστα σελίδες), μια επική αντίστροφη μέτρηση που τελικά…αυτοακυρώνεται. Τελικά το Batman/ Flash: Η Κονκάρδα αποτελεί μόνο μια στάση στο βραδύκαυστο μυστήριο της συνάντησης DC ηρώων και Watchmen. Είναι μια στάση όμως που αξίζει να δείτε. Πηγή

Vision: Μια αναγκαία επαναπροσέγγιση στο υπερηρωικό comic Κάθε φορά που η βιομηχανία comics βρισκόταν σε κρίση, έκανε δύο διακριτές και αντιθετικές μεταξύ τους κινήσεις. Η πρώτη και πλειοψηφικότερη ήταν να ρίχνει όλο της το βάρος στους τίτλους-σημαίες, συχνά εμπλέκοντας και όλους τους ήρωες ταυτόχρονα σε μεγάλα events (Crisis on Infinite Earths, Onslaught, Civil War μερικά μόνο παραδείγματα). Αυτή η τακτική, παρόλο που κατά καιρούς παρήγαγε αριστουργήματα, τείνει συνήθως να προσθέτει επιπλέον φορτία σε ήδη κουρασμένους χαρακτήρες και θεματικές, μέχρι το επόμενο reboot τους και πάλι απ’ την αρχή. Κυρίως, πρόκειται για συντηρητική κίνηση: δεν προσφέρει τίποτε πραγματικά νέο, βασίζεται στα υπάρχοντα καύσιμα χωρίς να τα ανανεώνει. Ανέκαθεν όμως, στα απόνερα αυτής της διαδικασίας ή και ταυτόχρονα με αυτήν, δινόταν πλήρης ελευθερία σε μερίδα δημιουργών να δουν με τελείως διαφορετική οπτική δευτερεύοντες χαρακτήρες και πλοκές ή ακόμα να δημιουργήσουν κάτι εντελώς νέο, καθώς δε θα είχαν να χάσουν κάτι μακροπρόθεσμα, ακόμα και σε πιθανή αποτυχία. Μπορεί κανείς να πει ότι μέσα από τέτοιους επανακαθορισμούς έγιναν οι πιο κοσμογονικές αλλαγές στα κόμικ σύμπαντα, ενώ υπάρχουν και παραδείγματα νέων ρευμάτων που γεννήθηκαν με αυτό τον τρόπο. Για παράδειγμα, όταν ο Alan Moore ανέλαβε να επαναπροσδιορίσει πλήρως το Swamp Thing και ο Neil Gaiman δημιούργησε το Sandman, άνοιξαν το δρόμο για μια νέα εποχή στο ενήλικο κόμικ και έβαλαν τη βάση για το ξεχωριστό κομμάτι της DC που θα ασχολιόταν με αυτό: τη Vertigo. Η σειρά “Vision” των King (σενάριο) Walta (σχέδιο), που ξεκίνησε το 2015 και ολοκληρώθηκε προ λίγων ημερών, είναι ξεκάθαρα εντός της δεύτερης κατηγορίας και αποτελεί μια από τις πιο αναπάντεχες εκπλήξεις στην πρόσφατη ιστορία του υπερηρωϊκού κόμικ. Από το πρώτο τεύχος καθίσταται σαφές ότι αυτή η σειρά θέλει να υπερβεί το βασικότερο πρόβλημα του Vision (και πολλών παρόμοιων χαρακτήρων): το γεγονός πως είναι εξ ορισμού πολύ δύσκολο να ταυτιστεί ο αναγνώστης μαζί του. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε; Αφενός, πρόκειται για ανδροειδές, με κατανόηση και αγάπη για τους ανθρώπους μεν, αλλά πάντα εξ αποστάσεως δε. Αφετέρου, είναι πανίσχυρος χαρακτήρας, που ό,τι δε μπορεί να καλύψει με τις υπερδυνάμεις του το καλύπτει με την υπερανεπτυγμένη νοημοσύνη του. Ακόμα και στο παρελθόν, όσοι δημιουργοί προσπάθησαν να προσδώσουν μεγαλύτερο βάθος στο χαρακτήρα, κυρίως μέσα από την εξερεύνηση της προσπάθειάς του να καταλάβει το ανθρώπινο στοιχείο και να διαμορφώσει την υποκειμενικότητά του, το έκαναν μέσα από τη σχέση του με τους άλλους, ιδιαίτερα τους συναδέλφους του στους Avengers και τον έρωτά του με τη Scarlet Witch. Το πρώτο τεύχος της σειράς Vision τον τοποθετεί σε ένα αναπάντεχο περιβάλλον: ένα οικογενειακό σπίτι στα αμερικάνικα προάστια. Ο Vision, απαλλαγμένος τεχνητά από παλαιότερα στοιχεία προσωπικότητας και αναμνήσεις, έχει ιδιοποιηθεί τις εγκαταστάσεις όπου τον δημιούργησε ο Ultron και έχει καταφέρει, με βοήθεια από τον να επανεφαρμόσει τη διαδικασία. Δημιουργεί, έτσι, μια γυναίκα για τον ίδιο, τη Virginia, και δύο παιδιά, τον Vin και τη Viv, μια οικογένεια με την οποία θα μπορούσε επιτέλους να ζήσει “σαν κανονικός”. Μαζί, ως “the Visions”, έχουν μετακομίσει στην Arlington, Virginia, προκειμένου να είναι ευκολότερο για τον Vision να λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος των Avengers και του Λευκού Οίκου. Η σειρά καταφέρνει με επιτυχία να ασχοληθεί ταυτόχρονα με πολλές θεματικές που ως τώρα ήταν τελείως ξένες με τον Vision, και σε κάποιο βαθμό και με το υπερηρωϊκό κόμικ εν γένει. Πρώτα και κύρια, με την ίδια την έννοια της “κανονικότητας”. Μιας κανονικότητας προαστιακής, οικογενειακής, συντριπτικής και εν τέλει τόσο ψεύτικης στον πυρήνα της, που το πιο απωθητικό στοιχείο της σειράς είναι σκόπιμα το γεγονός ότι την αποζητούν τόσο έντονα. Για την ακρίβεια, η αντίθεση μεταξύ της προαστιακής κανονικότητας που επιδιώκουν οι Visions με την ενδογενή μη-κανονικότητα μιας οικογένειας ανδροειδών που περιέχει μέλος των Avengers είναι τεχνική πλοκής διαρκώς παρούσα. Ο Vision παλεύει με οικονομικά προβλήματα όπως ο μέσος μισθωτός σήμερα, τα οποία όμως οφείλονται στο ότι οι Avengers δεν πληρώνουν τελευταία. Οι Viv και Vin παρακολουθούν το τοπικό high school και περνάνε εφηβικές αναζητήσεις, την ίδια στιγμή που γυρνάνε απ’ το σχολείο πετώντας. Η Virginia, που αποτελεί το συνεκτικό κρίκο της οικογένειας και μάλλον τον σημαντικότερο χαρακτήρα της σειράς, παλεύει με τις στερεοτυπικές φοβίες της μικροαστής νοικοκυράς: την ασφάλεια των παιδιών της, την αγάπη του άνδρα της, τη γνώμη των γειτόνων, αλλά για πολύ σκοτεινότερους λόγους απ’ όσο φαίνεται αρχικά. Και ασφαλώς, όταν μετά από μια επίθεση μέσα στο σπίτι τους όλη η εύθραυστη επίφαση κανονικότητας αρχίζει και καταρρέει, ο Vision αρνείται να το δει και να το αντιμετωπίσει, παρόλο που σχεδόν όλα είναι μπροστά στα μάτια του. Με ψυχρή απόσταση, υπολογιστικό μυαλό και αυταπάτη κανονικότητας. Όπως ένας σύγχρονος μισθωτός σε δυσλειτουργική προαστιακή ζωή. Ίσως η μεγαλύτερη επιτυχία της σειράς είναι το γεγονός πως στον πυρήνα της είναι μια horror ιστορία. Το απροσδιόριστο αίσθημα ότι συμβαίνει κάτι πολύ λάθος ακολουθεί τον αναγνώστη καθ’ όλη τη διάρκειά της, η προσπάθεια κανονικής ζωής φαντάζει πιο τρομακτική από τα body horror στοιχεία που ξεπηδούν ενίοτε, με τον τρόπο που σκηνοθέτες όπως ο David Lynch ή ο Tim Burton βγάζουν τρόμο από μη τρομακτικά στοιχεία. Η εικόνα οικογένειας ανδροειδών που προσπαθούν να λειτουργήσουν σαν κανονική οικογένεια ανθρώπων λίγο έχει να κάνει με την υπαρξιακή αναζήτηση των ανδροειδών με συνείδηση που έχουμε συνηθίσει στις sci-fi ιστορίες τέτοιου τύπου. Κυρίως, λειτουργεί σαν ψυχολογική αναλογία: αυτό που βλέπουμε είναι μια αυτοεπιβεβλημένη καταστολή επάνω σε προσωπικότητες, μια αυτοκαταπίεση που καταλήγει σε συσσώρευση νευρώσεων μέχρι τη σταδιακή κατάρρευση. Αυτό η σειρά το αναδεικνύει με συμπεριφορές που, ενώ φαίνεται να πηγάζουν από τη ρομποτική φύση των πρωταγωνιστών, ωστόσο δεν απέχουν και τόσο από τις ανθρώπινες: ψυχαναγκαστικές επαναλήψεις κινήσεων ρουτίνας, προβλήματα έκφρασης και λόγου, εμμονές. Είναι αυτά τα στοιχεία που την κάνουν τόσο προσιτή και ταυτόχρονα τρομακτική: το πόσο πιο κοντά μας είναι από το πόσο μακριά θα έπρεπε να είναι αυτή η καθημερινότητα. Η σειρά “Vision” εν ολίγοις είναι από τις λίγες που τιμούν το τωρινό brand της Marvel: “All New, All-Different”. Ευελπιστούμε η μικρή της διάρκεια να έχει μακροπρόθεσμα αποτελέσματα στην οπτική των σύγχρονων δημιουργών και το υλικό που πλέον κουβαλάνε οι πρωταγωνιστές της να αξιοποιηθεί στους επόμενους τίτλους που θα συμμετάσχουν. Άλλωστε, όταν γίνεται μια επιτυχής κίνηση αναβίωσης του ενδιαφέροντος γύρω από ένα χαρακτήρα, κύριο μέλημα θα πρέπει να είναι να συνεχίσει να διατηρεί αυτό τον ενδιαφέρον. Όπως οι κανονικοί άνθρωποι. Πηγή Εξαιρετική παρουσίαση του κόμικ στο φόρουμ από την Kabuki.