Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'steve stivaktis'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. tik

    ΣΚΙΤΣΟΥΧΤΡΑ OMNIBUS

    Φέτος κυκλοφόρησε το αναθεωρημένο, έγχρωμο όμνιμπους της Σκιτσούχτρας. Περιέχει σχεδόν ότι έχει εκδοθεί από Σκιτσούχτρα, μερικά νέα στριπάκια, ενώ, όπως λέει ο δημιουργός, πολλά στριπ ξανασχεδιάστηκαν εξ ολοκλήρου.
  2. Έχει μπόλικο ταλέντο αλλά και χιούμορ, τον εμπνέει η ποπ κουλτούρα αλλά και η μυθολογία και η λαϊκή παράδοση, είναι «δημιουργικά υπερκινητικός» και πολυλογάς, δηλώνει ευθαρσώς τρανς και bisexual και η ΛΟΑΤΚΙ θεματολογία είναι συχνά παρούσα στη δουλειά του. Όχι γιατί επιδιώκει να προκαλέσει ή να σοκάρει αλλά επειδή «είμαστε κοινότητα και φτιάχνουμε πράγματα για να φροντίσουμε ο ένας τον άλλον», καθώς το θέτει. Φέτος εξέδωσε μία ακόμα ιδιαίτερη δουλειά, τη «Σπαζοραχούλα» (Jemma Press) σε συνεργασία με την Έλενα Γώγου, συμμετέχει στo συλλογικό πρότζεκτ «When I was me» (Moments of Gender Euphoria), θα είναι επίσης παρών στο φετινό 15ο ComicDom (10-12/9, πλατεία Κλαυθμώνος και Ελληνοαμερικανική Ένωση), όπου μας προσκαλεί κιόλας. Λατρεύει τα φανζίν και τις indie αυτοεκδόσεις, παραμένει φανατικός του «Dungeons and Dragons», έχει μια σειρά ακόμα πρότζεκτ κατά νου, ελπίζει δε το επόμενο να το «τρέξει» αραχτός σε ένα τροπικό νησί είτε σε κάποια βουνοκορφή ‒ σε όλα μέσα είναι και αναμένει προτάσεις. – Πόσο καιρό ασχολείσαι με τα κόμικς και πώς σε παρέσυραν στον κόσμο τους; Με το κόμικ ασχολούμαι από τότε που ξεκίνησα να διαβάζω. Συγκεκριμένα από το περιοδικό «ΚΟΜΙΞ», από τότε που έβγαζε σε επεισόδια το «Ο βίος και η πολιτεία του Σκρουτζ ΜακΝτακ» και από τη συλλογή «Αστερίξ» που είχαμε στο σπίτι. Ασχολήθηκα αρχικά με υπερηρωικά κόμικς και μετά με μάνγκα, γρήγορα όμως λάτρεψα την indie σκηνή και τα φανζίν. – Ποιοι είναι οι μέχρι τώρα σταθμοί της καριέρας σου και από πού αντλείς έμπνευση συνήθως; Παρότι ξεκίνησα να κάνω κάποιες δουλειές από το 2008 και είχα τραπέζι σε Comic Convention πρώτη φορά το 2013, θεωρώ ότι η καριέρα μου ξεκίνησε πραγματικά το 2017, που κυκλοφόρησα το «Εσμέ». Είναι μια δουλειά βασισμένη σε παραδοσιακά παραμύθια, με όσο χιούμορ μπορούσα να χώσω και με μπόλικα queer στοιχεία. Γενικά είμαι μεγάλος φαν του fantasy και του sci-fi και λατρεύω κόσμους εμπνευσμένους από τις εμπειρίες και τις κουλτούρες κάθε συγγραφέα, που ξεφεύγουν από τους κλασικούς αγγλοσαξονικούς κόσμους που έχουμε συνηθίσει. Οπότε τείνω να γράφω ελληνικό fantasy, με στοιχεία από το φολκλόρ και τη μυθολογία αλλά και γενικότερα την ποπ κουλτούρα, ελληνική και ξένη – δείτε για παράδειγμα το κόμικ που κάναμε με τον Γιώργο Κομιώτη το 2019, τα «Πουλιά!», που έχει πρωταγωνιστές πτηνά (ναι, για τέτοια πουλιά ο λόγος) στην Αθήνα του ’50-’60 σε μια ιστορία νουάρ, και μία σε στυλ Φίνος Φιλμ. Ενίοτε το ρίχνω στον σουρεαλισμό, όπως π.χ. στη «Σκιτσούχτρα», το μικρό σατανικό πλάσμα που βασανίζει δημιουργούς. Μερικές φορές, ξέρεις, η πιο τρελή ιδέα λειτουργεί. – Mπορεί σήμερα ένας δημιουργός κόμικ στην Ελλάδα να βιοποριστεί αξιοπρεπώς από την τέχνη του; Προσωπικά ευτυχώς τα βγάζω πέρα, δεν δουλεύω ωστόσο μόνο πάνω σε κόμικς. Έχω μαγαζί στο Etsy, όπου διαθέτω τη δουλειά μου εκτυπωμένη σε αυτοκόλλητα, καρφίτσες και τέτοια, ανεβάζω σχέδιά μου σε site με μπλούζες και διάφορα προϊόντα, εργάζομαι επίσης ως εικονογράφος. Ευτυχώς ή δυστυχώς, οι περισσότερες δουλειές μου γίνονται από το εξωτερικό, ακόμα και στην περίπτωση των Comic Cons σε κανονικές συνθήκες συνηθίζω να πηγαίνω σε τρία-τέσσερα διαφορετικά ευρωπαϊκά κάθε χρόνο, πέρα από τα ντόπια. Στην Ελλάδα θεωρώ ότι σήμερα δεν είναι ακατόρθωτο να βγάλει κανείς τα προς το ζην, αλλά σίγουρα είναι δύσκολο. Όπως και για σχεδόν κάθε επαγγελματία, βέβαια. – Εκδώσατε φέτος με την Έλενα Γώγου (σχέδιο) τη «Σπαζοραχούλα» στην Jemma Press. Τι σόι μέρος είναι αυτό, που στην εικονογράφηση βλέπουμε να διαθέτει εκκλησία, τζαμί, αρχαίους κίονες, αιγυπτιακές Σφίγγες, ανεμογεννήτριες και weird χωρικούς που φοράνε φουστανέλες και σεγκούνια; Είναι ένας παράλληλος κόσμος όπου συμβαίνουν όλοι οι μύθοι απ’ όλες τις παράλληλες διαστάσεις ταυτόχρονα και «τρέχουν» οι περισσότερες παραμυθοπεριπέτειες. Τον είχα παρουσιάσει αρχικά στο «Εσμέ», με σχέδιο και σενάριο δικό μου, όπου οι τρεις πρωταγωνιστές έχουν καθένας από μια επική αποστολή. Στη «Σπαζοραχούλα», που συνδέεται έμμεσα με το «Εσμέ», ο πρωταγωνιστής μας, ο Κωνσταντής, είναι ένας ταπεινός γκέι τσοπάνης που ψάχνει τον πραγματικό έρωτα και δεν έχει ακριβώς κάποια αποστολή να φέρει εις πέρας, αλλά καταφέρνει μερικά επικά πράματα έτσι κι αλλιώς – κάτι στο οποίο βοήθησε αφάνταστα το σχέδιο της Έλενας, η οποία φτιάχνει κατά βάση κόμικ δράσης και πήγε την ιστορία σε εντελώς άλλο επίπεδο, δίνοντάς της πολλά ιδιαίτερα στοιχεία στο σχέδιο που δεν υπήρχαν καν στο αρχικό κείμενο. Είμαστε και οι δυο πολύ περήφανοι γι’ αυτήν τη δουλειά κι ελπίζουμε να τη χαρείτε κι εσείς. Είμαστε επίσης τυχεροί που τα παιδιά στην Jemma Press ήταν διατεθειμένα να ποντάρουν στα πολύ queer κόμικς μας. Avatar του Steve Stivaktis. – Καταπιάνεσαι συχνά με ΛΟΑΤΚΙ θεματολογία, συνεργάζεσαι με το «Antivirus», συμμετέχεις και στην ανθολογία «When I was me» (Moments of Gender Euphoria, Quindrie Press). Θα μπορούσε να πει κανείς ότι κάνεις ακτιβιστική τέχνη; Πόσο έχει προοδεύσει το queer κόμικ, πόσο πιο αποδεκτό έχει γίνει; Δεν ξέρω κατά πόσο θα έλεγα ότι κάνω ακτιβιστική ή «στρατευμένη» τέχνη, όχι πάντως με τον τρόπο που φαντάζεται ο περισσότερος κόσμος. Ανήκω στη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα· δεν είναι μυστικό πως είμαι τρανς και μπαϊσέξουαλ, είτε στην προσωπική είτε στην επαγγελματική μου ζωή. Μεγάλωσα σε μια εποχή, καθόλου παλιά, που αυτά τα πράγματα ήταν είτε αόρατα είτε στόχος επιθέσεων ή χλεύης. Είχα ανάγκη τότε να δω άτομα σαν κι εμένα να μοιράζονται τις ιστορίες, τις ιδέες και τις εμπειρίες τους μέσα από τα αγαπημένα μου μίντια, όπως ο καθένας. Μεγαλώνοντας θέλησα να πω τις ιστορίες που είχα ανάγκη μικρός και ευτυχώς το καταφέρνω σιγά σιγά. Ελπίζω να το εξελίξω ακόμα περισσότερο κι ελπίζω να έχουν την ίδια ευκαιρία δημιουργοί απ’ όλες τις περιθωριοποιημένες ομάδες. Ευελπιστώ επίσης να μπορέσουν όσα άτομα δεν ανήκουν σ’ αυτές τις ομάδες είτε να ευαισθητοποιηθούν είτε να τους φύγει λίγη από την αμηχανία του αγνώστου που πιθανόν να έχουν. Νομίζω πάντως ότι το queer κόμικ έχει την ίδια μοίρα με την queer παρουσία οπουδήποτε – δεν θεωρώ ότι έχει γίνει ακριβώς αποδεκτό, περισσότερο αρνούμαστε πια να μείνουμε στο περιθώριο χωρίς λόγο και ο κόσμος αναγκάζεται να το συνηθίσει πρώτα και μετά ίσως να δει ότι, α εντάξει, δεν είναι απαραίτητα του διαβόλου πράματα, και κοίτα, ίσως να υπάρχουν και μερικές ωραίες φάσεις εκεί γύρω. Το Ίντερνετ βοηθάει, εφόσον πλέον υπάρχουν επιλογές αν θέλει κάποιος να μοιραστεί τη δουλειά του ή να κάνει crowdfunding, χωρίς να χρειάζεται την άδεια κάποιου συντηρητικού εκδότη. Γενικά χαίρομαι πολύ βλέποντας τη νέα γενιά δημιουργών να έχει διαθέσιμες και πολύ περισσότερες γνώσεις και πρόσβαση στην queer κοινότητα και σε queer δουλειές που ταιριάζουν με τις εμπειρίες της και ίσως τη βοηθάνε να μάθει πράγματα για τον εαυτό της. Γι’ αυτό άλλωστε φτιάχνουμε queer κόμικς κυρίως: όχι για να «προκαλέσουμε» ή για να σοκάρουμε, αλλά γιατί είμαστε (σπόιλερ αλέρτ!) κοινότητα και φτιάχνουμε πράγματα για να φροντίσουμε ο ένας τον άλλον. Όποιος απέξω έχει όρεξη να διασκεδάσει μαζί μας ή να μάθει κάτι απ’ αυτό, είναι φυσικά ευπρόσδεκτος. – Μίλα μου λίγο για το Dungeons and Dragons, γιατί κι εκεί διαπρέπεις. Αχ, Dungeons and Dragons. Λίγο η δουλειά, λίγο οι καραντίνες, έχω να παίξω κανονικό, μακροπρόθεσμο campaign πολύ περισσότερο καιρό απ’ όσο θα ’θελα. Είναι ένα χόμπι με το οποίο καταπιάνομαι εδώ και καμιά δεκαπενταριά χρόνια, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, από τότε που μας δούλευαν γι’ αυτό. Υποθέτω ότι πάντα μου άρεσε να λέω ιστορίες και να φτιάχνω φανταστικούς χαρακτήρες, οπότε ένα τέτοιο παιχνίδι ρόλων ήταν από τα καλύτερα πράγματα με τα οποία θα μπορούσα να καταπιαστώ. Έτυχε κάποια στιγμή που μου ήρθε να κάνω fan art με ζάρια και βαρβάρους να κυκλοφορήσουν ταυτόχρονα το «Critical Role» και το «Adventure Zone», να φέρουν ξαφνικά το D&D στο προσκήνιο και να το κάνουν λίγο πιο κουλ. Άλλο που δεν ήθελα εγώ. Είναι τόσο τέλειο ξαφνικά όλος ο κόσμος να μοιράζεται το χόμπι σου και να μπορείς να το συζητήσεις με τους πάντες! Άσε το πόση δουλειά έχω βρει από κόσμο που θέλει να τους σχεδιάσω τους χαρακτήρες τους και πόσα μπλουζάκια με σχέδιά μου με ζάρια έχω δει σε comic-con. Και άσε με πόσους καταπληκτικούς καλλιτέχνες έχω έρθει σε επαφή μέσω του συγκεκριμένου παιχνιδιού. Ζωάρα λέμε. – Με το animation ασχολείσαι καθόλου ή θα ήθελες να ασχοληθείς; Πολύ δύσκολα, εκτός αν ήταν να γράψω κανένα σενάριο. Θαυμάζω την τέχνη του animation αλλά η μάνα μου δεν με γέννησε με τόση υπομονή. Παρ’ όλα αυτά ξεκίνησα πρόσφατα να μαθαίνω να χτυπάω τατουάζ, κυρίως επειδή λατρεύω την τέχνη και επειδή μου ζητάνε σχέδιά τόσο πολύ, που λυπάμαι να χρεώνω τον κόσμο και για το σχέδιο που θα ξαναπληρώσει στον τατουατζή. Οπότε αυτό είναι το πρώτο καλλιτεχνικό «έξτρα». Το δεύτερο είναι ότι προσπαθώ (καιρό τώρα) να ασχοληθώ περισσότερο με το γράψιμο, πέρα από τα κόμικς. Αν όλα πάνε καλά και σταματήσω να στρεσάρομαι, ελπίζω να μπορέσω να μοιραστώ ακόμα περισσότερες ιστορίες αρκετά σύντομα. – Άλλοι καλλιτέχνες του είδους που σε έχουν συγκινήσει ιδιαίτερα; Ενδεικτικά: «Ο βίος και η πολιτεία του Σκρουτζ» που λέγαμε στην αρχή, του Ντον Ρόσα, η «Nimona» τ@ Noelle Stevenson, το «Saga» των Brian K. Vaughn και Fiona Staples, το «Maus» του Art Spiegelman, το «Homunculus» του Joe Sparrow, το «Pantheon» του Hamish Steele, το «Laura Dean keeps breaking up with me» των Mariko Tamaki και Rosemary Valero-O’ Connell. Από ελληνικά κόμικς δεν θα ξεχωρίσω κάποια συγκεκριμένα, γιατί θα φανεί σαν να προμοτάρω φίλους και γνωστούς έτσι μικρή που είναι η σκηνή, άσε που θα μιλάω μέχρι μεθαύριο, κάτι το οποίο ναι μεν κάνω συχνά, καθότι παρλαπίπας, αλλά δεν ενδείκνυται για άρθρα, οπότε θα πρότεινα να κάνετε μια βόλτα σε οποιοδήποτε τοπικό φεστιβάλ κόμικς και να σηκώσετε τα πάντα. Οι δουλειές που παρουσιάζονται τα τελευταία χρόνια είναι εξαιρετικές και αν έχετε ακούσει κάποια μεγάλα ονόματα, δεν είναι τυχαίο. – Πώς βλέπεις το σύγχρονο κόμικ στην Ελλάδα και διεθνώς; Υπάρχει πάντα ενδιαφέρον για το τυπωμένο κόμικ ή το έχει υπερκεράσει το ψηφιακό; Πόσο διαφέρει το δεύτερο; Περιέργως είχα μια παρόμοια συζήτηση πρόσφατα, που είχαμε μαζευτεί διάφορα άτομα στο Twitter και σχολιάζαμε πόσο πολύ λατρεύουμε το έντυπο κόμικ. Νομίζω ότι θα επανέλθω σε μια φράση που είχα ακούσει παλιά για το ψηφιακό βιβλίο: «Το τυπωμένο κόμικ κινδυνεύει από το ψηφιακό όσο και οι σκάλες από τα ασανσέρ». Είναι απλώς διαφορετικό format, σημασία έχει να τα διαβάζουμε, το πώς είναι δευτερεύον. Ιδανικά να μην πειρατεύουμε κιόλας, ε; Όσο για το σύγχρονο κόμικ, προσωπικά με ενθουσιάζει. Κάθε χρόνο βλέπουμε όλο και περισσότερες εξαιρετικές δουλειές στην indie σκηνή, με τεράστια ποικιλία και ολοένα περισσότερα νέα ταλέντα. Γι’ αυτό λατρεύω και τα comic-cons, επειδή δίνουν την ευκαιρία να τα βρεις όλα μαζί και πολλές φορές νέους δημιουργούς, πολύ στην αρχή τους. – Με τι καταγίνεσαι αυτόν τον καιρό; Τι άλλα πρότζεκτ έχεις κατά νου; Επειδή ως άνθρωπος είμαι γενικά λίγο δημιουργικά υπερκινητικός, έχω ανά πάσα στιγμή τουλάχιστον καμιά δεκαριά πράγματα που θέλω να κάνω «του χρόνου», κι αν δύο-τρία συμβούν είναι νίκη. Σ’ αυτήν τη φάση ετοιμάζω μια πρόταση για μία ακόμα queer ανθολογία σαν το «When I was me» και το «Ambrosia» (το δεύτερο θα το έχω και στο ComicDom), κάνω εικονογραφήσεις για ένα role-playing game που θα κυκλοφορήσει μέσω Kickstarter σύντομα και έχω και τρία ακόμα κόμικς στα σκαριά: ένα ημι-αυτοβιογραφικό για την τρανς εμπειρία και για τους έμφυλους ρόλους, ένα επιστημονικής φαντασίας, ξανά σε συνεργασία με την Έλενα Γώγου, και ένα κοινωνικού περιεχομένου όπου κάνω μόνο το σχέδιο, το οποίο πήρε επιδότηση πρόσφατα και θα κυκλοφορήσει κάποια στιγμή μέσα στο 2022. Ευτυχώς από δουλειά δεν έχω παράπονο. Απλώς σ’ αυτήν τη φάση, και μετά από τόσο καιρό με κορωνοϊό, ελπίζω το επόμενο πρότζεκτ μου να έχει τη βάση του σε κάποιο τροπικό νησί, όπου θα πληρώνομαι με ανανάδες και καρύδες που θα μου φέρνουν στην πλάτη τους εκπαιδευμένες θαλάσσιες χελώνες. Και με φραπέδες και στριφτάρι σε κάνα καφενείο στο βουνό βολεύομαι, ό,τι κάτσει. Δέχομαι προτάσεις. Ambrosia – Εκτός από τη δική σου επιβλητική παρουσία στο Artists Alley, τι άλλο αξίζει να δει κάποιος στο φετινό 15ο ComicDom; Καταρχάς περάστε οπωσδήποτε από τον πάγκο μας με την Έλενα Γώγου, όπου θα έχουμε ένα σωρό κόμικς, αυτοκόλλητα, αφίσες και σπέσιαλ καλούδια να σας φιλέψουμε. Δίπλα μας ακριβώς θα είναι και ο Γιώργος Κομιώτης, στου οποίου τον πάγκο θέλετε να πάτε, αν ποτέ εκτιμήσατε το καλό, εξοντωτικό χιούμορ. Μη χάσετε το «Τσοντοκόμικ 2», την ερωτική ανθολογία (Νο 2!) που έβγαλαν δεκατρείς ντόπιες σκιτσογράφοι – θα το βρείτε και στη μεριά του πάγκου μας που θα κάθεται η Έλενα, αλλά και στους πάγκους των περισσότερων άλλων δημιουργών, όπως π.χ. της Γεωργίας Ζάχαρη, αν σας αρέσει το concept της «Σπαζοραχούλας» θα λατρέψετε και τα κόμικς της Γεωργίας. Αν ψάχνετε κι άλλα queer κόμικς, προτιμήστε το «Equidistance» που βγαίνει από τη Nerdula Lab. Στην Ελληνοαμερικανική Ένωση θα υπάρχει αφιέρωμα στο τσέχικο κόμικ, το οποίο δυστυχώς δεν θα μπορέσω να δω, μια και θα έχω πάγκο στην πλατεία Κλαυθμώνος, αλλά ακούγεται σούπερ ενδιαφέρον. Έπειτα, είναι δεδομένο και απαραίτητο να έρθετε σε επαφή με τα πιο μεγάλα και γνωστά ονόματα της ελληνικής κόμικ σκηνής, οπότε δεν θα μείνω σ’ αυτά. Αντίθετα, θα επιμείνω να πάτε στις αυτοεκδόσεις με ακόμα μεγαλύτερο ενθουσιασμό απ’ ότι στο Artists Alley. Λατρεύουμε φανζίν και τα στηρίζουμε πάντα! Και το σχετικό link...
  3. Ionas Aggelis

    Smass Fest Vol.2 στις 12 και 13 Ιουλίου!

    Μετά τις εκλογές, μέσα στο κατακαλόκαιρο, τι καλύτερο από μία χαλαρή, γεμάτη συζητήσεις και δρώμενα, εκθέσεις και εκδηλώσεις, workshops και παρέα; Αυτά και πολλά παραπάνω έρχεται να προσφέρει το Smass Fest 2019, που για δεύτερη χρονιά συγκεντρώνει όλα τα nerd τέρατα της Αθήνας, για ένα απίθανο Παρασκευοσάββατο, που αλλού, στην Λέσχη Αναιρέσεις, στην Ιπποκράτους 175Β! Στις 12 και 13 Ιουλίου, οι πόρτες ανοίγουν στις 16:30 και κλείνουν αργά το βράδυ, και για ακόμη μια χρονιά εγγυάται έναν δροσερό τόπο συνάντησης, συζήτησης και διασκέδασης! To εξώφυλλο του fest το φιλοτέχνησε η Γεωργία Ζάχαρη! Στα πλαίσια του φεστιβάλ θα υπάρξουν και δύο εκθέσεις, επειδή η τέχνη δεν σημαίνει μόνο συζητήσεις και διασκέδαση, αλλά κυρίως καλλιτεχνική δημιουργία, με έργα δεκάδων καλλιτεχνών του χώρου των κόμικ, η έκθεση με τίτλο «Ενάντια στον Κοινωνικό Αποκλεισμό» μέσω της οποίας δίνετε το βήμα στους καλλιτέχνες να εκφράσουν λόγο για τον κίνδυνο κοινωνικών φαινομένων όπως ο σεξισμός και ο ρατσισμός, σε μια χρονιά που στιγματίστηκε απ’ τη δολοφονία του Ζακ. Επιπλέον θα υπάρξει μία fan art έκθεση που γιορτάζει τα 80 χρόνια Batman και αποτελείται αποκλειστικά από έργα που μας έστειλαν φίλοι του site μας. Το πρόγραμμα της εκδήλωσης έχει ως εξής: Παρασκευή 12 Ιουλίου 17:00 Workshop «Eισαγωγή στο DnD» -- Για όλους εκείνους που θέλουν να μάθουν ποιο είναι εκείνο το παιχνίδι που παίζουν στο Stranger Things, και γενικότερα για εκείνους που επιθυμούν να γνωρίσουν τα παιχνίδια των '80ς, μία απαραίτητη εισαγωγή και ένα πρώτο παιχνίδι του DnD θα έχετε την ευκαιρία να το βιώσετε εντός του φεστιβάλ! Αρχάριοι μεταξύ αρχάριων, όσοι θέλουν μπορούν βιώσουν μια ιστορία από τον κόσμο του DnD που σκοπό έχει να τους μάθει τα βασικά για το role playing, τα mechanics αλλά και τη μαγεία Και, ίσως το πιο βασικό, να καταλάβουν τα memes που ρίχνει το Smassing Culture κάθε τόσο και να διασκεδάσουν. Γιατί το καλύτερο μέρος του DnD είναι τελικά αυτό: δεν υπάρχουν λάθος τρόποι να παίξεις, αρκεί να διασκεδάζεις. Για να δηλώσετε συμμετοχή στείλτε στο mail smassculture@gmail.com . 20:00 Συζήτηση «Το καρέ που δεν ταίριαξε πουθενά, Ριζοσπαστικότητα στα κόμικ». Ομιλητές: Γιάννης Κουκουλάς, Ιστορικός Τέχνης και Συγγραφέας – Καρέ Καρέ, Στιβ Στιβακτής, καλλιτέχνης -- Η πρώτη εκδήλωση με θέμα τα κόμικς, όπου εκεί θα υπάρξει μία ανοιχτή συζήτηση με το κοινό. 22:00 Stand Up Comedy – Οpen Mic Παρουσιαστής: Δημήτρης Δούκογλου -- Μία καλοκαιρινή μπόρα γέλιου με τη μορφή παράστασης open mic. Θα εμφανιστούν επίσης: Γιώργος Αλεβίζος, Ευθύμιος Γκοριτσας, Άλκης Καζαμίας, Δημήτρης Λιάκος, Ειρήνη Ξυγκάκη, Σταύρος Οικονομίδης, Δημήτρης Παλλιγκίνης, Γιάννης Παυλόπουλος, Βασίλης Τσεμπερλίδης, Σπήλιος Φλώρος, Δημήτρης Χριστοδούλου και ο Στέλιος Ανατολίτης! Σάββατο 13 Ιουλίου 17:00 Worshop «Όταν ο Σούπερμαν μίλησε ελληνικά, Μεταφράζοντας κόμικ» Εισηγητής: Νίκος Kαμπουρόπουλος, μεταφραστής κόμικ και εκδόσεις Webcomic -- Ο ειδικός καλεσμένος που θα αναλάβει το εργαστήρι θα εξηγήσει τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθεί ο επίδοξος μεταφραστής για να φέρει εις πέρας το έργο του, θα διευκρινίσει πιθανές παγίδες που εμφανίζονται από τη μετάβαση της μίας γλώσσας στην άλλη και θα μας δώσει παραδείγματα από την δική του δουλειά στο χώρο των κόμικς. Στόχος είναι να δοθούν σε κάθε επισκέπτη μερικά (βασικά και μη) εφόδια, ώστε να μάθει και ο ίδιος να μεταφέρει στη γλώσσα μας τα λόγια στα λευκά μπαλονάκια, έξυπνα και δημιουργικά. Για να δηλώσετε συμμετοχή στείλτε στο mail smassculture@gmail.com . 18:00 Workshop «Φτιάξε τον δικό σου Υπερήρωα» Εισηγητής: Ευγενία Κουμάκη, κομίστρια -- Οι συμμετέχοντες έχουν τη δυνατότητα να βάλουν τις σκέψεις τους στο χαρτί και να δημιουργήσουν τον δικό τους υπερήρωα. Το εργαστήρι θα διαρκέσει περίπου τρεις ώρες, υπό την καθοδήγηση της Ευγενίας Κουμάκη. Σκοπός του είναι να μάθει πολύτιμες τεχνικές, όπως αξιοποίηση του χώρου στο χαρτί και της γραφικής σας ύλης, ώστε να δώσετε σάρκα και οστά στο δημιούργημά σας, από το μηδέν. Εκτός από το σχέδιο, θα χτίσετε συνολικά τον χαρακτήρα, πλάθοντας και ένα μικρό backstory που θα περιγράφει λεπτομέρειες όπως η ταυτότητά του και οι δυνάμεις του. Μπορείτε να πάρετε στοιχεία από τη ζωή σας ή τη φαντασία σας: όλα επιτρέπονται. Ειδικές γνώσεις δεν προαπαιτούνται, μόνο όρεξη και επιμονή! Για να δηλώσετε συμμετοχή στείλτε στο mail smassculture@gmail.com . 20:30 Εκδήλωση «Εμπρός Πίσω! Γιατί τόση Νοσταλγία πια;». Ομιλητές: Δημοσθένης Χριστόπουλος από το Nerd Things, Σταματίνης Νίκος από το Skra Punk, Πάνος Παπαγεωργίου από το Comicdom -- Λίγες μέρες μετά την 3η σεζόν του Stranger Things και σε μια περίοδο που η ποπ κουλτούρα έχει καταληφθεί από απανωτά κύματα νοσταλγίας για τις περασμένες δεκαετίες, χρειάζεται να σταματήσουμε και να σκεφτούμε. Τι μας τραβάει τόσο πολύ στα 80s; Γιατί τα 90s φαίνονται ξαφνικά σαν χρυσή δεκαετία; Αποστρέφουμε το βλέμμα μας από το παρόν και τις δικές του δυνάμεις και δυνατότητες; Πρόκειται για κάποια νέα τάση ή υπάρχει μια διαρκής αναζήτηση για κάποια υποτιθέμενη αγνή εποχή; 22.30 Πάρτυ! -- Μια Nerd γιορτή κλείνει όπως κάθε γιορτή που σέβεται τον εαυτό της: Με μαραθώνιο Star WaΜε Πάρτυ στην ταράτσα. Ένα event που υπόσχεται πολύ γέλιο και πολύ κουβέντα! 12 και 13 Ιουλίου όλοι εκεί!
  4. GeoTrou

    ΠΟΥΛΙΑ!

    Στο φετινό Comicdom Con, εμφανίστηκε ένα flip comic book, τουτέστιν ένα κόμικ με δύο εξώφυλλα/δύο ιστορίες. Ο Γιώργος Κομιώτης ένωσε τις δυνάμεις του με τον Steve Stivaktis (ή τούμπαλιν, αναλόγως του πώς ανοίξατε το κόμικ) και δημιούργησαν δύο ιστορίες στις οποίες πρωταγωνιστούν κάθε είδους πτηνά. Εξ ου και ο τίτλος. Το κόμικ εκτίθετο με το εξώφυλλο του Κομιώτη κι εφόσον ο Stivaktis απουσίαζε από το φεστιβάλ, αυτό επέλεξα ως εξώφυλλο. Η αλήθεια είναι ότι είναι και πιο εντυπωσιακή αυτή η πλευρά, καθώς θυμίζει τα εμβληματικά αστυνομικά βιβλία των Εκδόσεων Λυχνάρι. Η ιστορία του Κομιώτη, Fowl Noir, είναι ακριβώς αυτό, μια ιστορία μυστηρίου στην Αθήνα του '50-'60, με έναν πρωταγωνιστή αλά Philip Marlowe. Το ύφος των hard-boiled μυθιστορημάτων συνδυάζεται (απρόσμενα) επιτυχημένα με το χιούμορ. Πολύ δυνατό και σχεδιαστικά, παρότι δυστυχώς το μικρό μέγεθος και το χαρτί (επιλεγμένο ώστε να θυμίζει pulp έκδοση), το αδικούν. Η έτερη ιστορία, Μία Περιστέρα Αγάπησα, έχει επίσης μεγάλες δόσεις νοσταλγίας, αφού ο Stivaktis εμπνέεται από τα μελοδράματα του παλιού ελληνικού σινεμά. Σαφώς πιο χιουμοριστική, πιο κουφή, ίσως ένα κλικ χειρότερη από την ιστορία του Κομιώτη. Σχεδιαστικά είναι ελαφρώς πρόχειρη, σε σύγκριση με αυτό που έχει δυνατότητα ο Steve, αλλά δεν ενοχλεί λόγω της ανάλαφρης θεματολογίας. All in all, που λένε και στην ελληνική επαρχία, μια από τις καλύτερες αυτοεκδόσεις της φετινής σοδειάς και ένα από τα πλέον διασκεδαστικά φανζίν που έχω διαβάσει ποτέ. Προτείνεται.
  5. Σκιτσούχτρα- Όλες οι αστείες στιγμές της καθημερινότητας ενός κομίστα Έχουμε μιλήσει πολλές φορές για την ταχεία ανάπτυξη του χώρου των αυτοεκδόσεων, οι οποίες έχουν κερδίσει με το σπαθί τους μια σημαντική θέση στο χώρο των ελληνικών comics. Παρά τις οικονομικές δυσκολίες που γεννάει η απόφαση για αυτοέκδοση ενός comic, αλλά και τις δυσχέρειες στη διακίνηση αυτών των έργων, αρκετοί είναι οι κομίστες που επιλέγουν να αναδείξουν το ταλέντο τους μέσα από αυτές τις απόλυτα προσωπικές δουλειές. Και συχνά το αποτέλεσμα δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα comics των εκδοτικών οίκων. Μια τέτοια περίπτωση φανζινά είναι και ο Steve Stivaktis, ο οποίος έχει αποδείξει το ταλέντο του σε αυτοεκδόσεις που έχουν κάνει αίσθηση στο χώρο των ελληνικών comics, όπως είναι το περσινό Εσμέ. Η Σκιτσούχτρα του Steve δεν εμφανίζεται για πρώτη φορά. Είναι μια ιδέα του δημιουργού που ξεκίνησε να εκδίδεται ήδη απ’ το 2013 μέσα απ’ το comic «Ιδιοτρόπιο» και από τότε συνέχισε τις εμφανίσεις της στα επόμενα τεύχη του «Ιδιοτρόπιου», αλλά και σε αυτοτελή fanzines. Η πιο πρόσφατη κυκλοφορία της, η οποία κλείνει έναν μεγάλο κύκλο (και ίσως ανοίγει έναν επόμενο), ονομάζεται «Σκιτσούχτρα Omnibus» και περιλαμβάνει όλα τα παλιότερα βήματα της Σκιτσούχτρας, εμπλουτισμένα από ολοκαίνουριες σελίδες, που γεμίζουν ένα πολύ προσεγμένο τεύχος με πολλά έγχρωμα στριπάκια. Ο Steve δημιουργώντας την Σκιτσούχτρα, βρήκε έναν πολύ δημιουργικό τρόπο να μιλήσει με χιούμορ και γερές δόσεις αυτοσαρκασμού για την καθημερινότητά του ως δημιουργού comics. Στις σελίδες του comic του πολλοί κομίστες θα εντοπίσουν στιγμές της ζωής τους. Η ίδια η Σκιτσούχτρα είναι ένα όν, το οποίο κατοικεί σε εγκεφάλους σκιτσογράφων και άλλων δημιουργών, η οποία ζει απ’ τη μιζέρια και την απογοήτευση των ξενιστών της. Κάθε δημιουργός την έχει συναντήσει σε στιγμές απογοήτευσης, άγχους και έλλειψης ιδεών. Στα στριπάκια του Steve θα συναντήσουμε όλους τους σατανικούς τρόπους που βρίσκει για να απογοητεύσει τον ξενιστή της, είτε γράφοντας ένα αρνητικό σχόλιο στο Facebook, είτε κλείνοντας το ρεύμα πριν αποθηκεύσει το έργο του στον υπολογιστή, είτε δείχνοντάς του άλλους καταξιωμένους καλλιτέχνες σε μικρότερη ηλικία απ’ αυτόν και γενικά με κάθε πιθανό ή απίθανο τρόπο που μπορούμε να φανταστούμε. Μέσα απ’ τις σελίδες της Σκιτσούχτρας γνωρίζουμε καλύτερα τις πιο δύσκολες στιγμές στην καθημερινή ζωή ενός κομίστα. Γιατί υπάρχουν και τέτοιες. Το επάγγελμα του κομίστα μπορεί να είναι δημιουργικό και ίσως να μοιάζει σε εμάς τους αναγνώστες λίγο με χόμπι, αλλά στην πραγματικότητα για τους ίδιους τους κομίστες δεν σταματάει να είναι η δουλειά τους. Απ’ τα comicsκαι τα σκίτσα τους ζουν, πληρώνουν τους λογαριασμούς, προσπαθούν να κάνουν καριέρα. Και αυτό φυσικά φέρνει και όλα τα αρνητικά που κουβαλάει και κάθε άλλη δουλειά: άγχος, κούραση, πίεση, deadlines, κακοπληρωμένη δουλειά, ανεργία. Και όπως και κάθε άλλη δουλειά, η καθημερινότητα του κομίστα δημιουργεί μερικές φορές πολύ γέλιο. Αυτές τις στιγμές γέλιου αποτυπώνει στα στριπάκια του ο Steve, όλα τα τελευταία χρόνια που δημιουργεί τις ιστορίες της Σκιτσούχτρας, οι οποίες στο Omnibus είναι όλες μαζεμένες και παρατίθενται με χρονολογική σειρά. Έτσι μπορούμε να γνωρίσουμε τις αλλαγές τόσο στην εποχή και τη ζωή των σκισογράφων των τελευταίων ετών, όσο και τις αλλαγές στην επαγγελματική ζωή του ίδιου του Steve, αλλά και την εξέλιξη της καλλιτεχνικής του πένας, η οποία έχει αποδείξει και στο παρελθόν ότι είναι ιδιαίτερα ταλαντούχα. Ο Steve μέσα απ’ τα στριπάκια του μας δείχνει ότι τη Σκιτσούχτρα τη σχεδίαζε για να εκφράσει τα παράπονά του απ’ τα υπόλοιπα comics και σκίτσα του. Όμως σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για ένα διάλειμμα με προχειροφτιαγμένα στριπάκια. Αντίθετα, ο Steve βρίσκει πολλούς διαφορετικούς δημιουργικούς τρόπους να αφηγηθεί αστείες ιστορίες απ’ την καθημερινότητά του, οι οποίες ήδη απ’ τις πρώτες σελίδες του comic μπορούν να κερδίσουν τον αναγνώστη. Πηγή
  6. GreekComicFan

    SKITSOUXTRA: Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

    Σκιτσούχτρα: Ουσι.θ ['skitsuxtra'] Πλάσμα του σκότους που ζει στους εγκεφάλους των καλλιτεχνών και ευθύνεται για όλα τα δεινά που τους συμβαίνουν. Επίσης, χαρακτήρας του Steve Stivaktis ο οποίος έχει απλώσει τα πλοκάμια του στα 4 τεύχη του ιδιοτρόπιου, την πρώτη, γραμμένη με Ελληνικούς χαρακτήρες, αυτούσια πρωταγωνιστική έκδοση, και την παρούσα, που βγήκε το 2017. Φέτος, έβαλε και χρώμα στην ζωή της. Στα ίδια στάνταρ με τα προηγούμενα, η Σκιτσούχτρα παρενοχλεί τον δημιουργό της με διάφορους, αστείους τρόπους. Σελίδα δείγμα.
  7. Ion

    ΕΣΜΕ

    Τιμή: 6 € Κεντρικός χαρακτήρας στο παραμύθι αυτό είναι η πριγκίπισσα Έλενα, κόρη του βασιλιά των Αθηναίων Αγαθοκλή. Ο Αγαθοκλής ήθελε να φτιάξει την πιο όμορφη εκκλησία στον κόσμο, και πλήρωσε μια περιουσία για να το πετύχει. Στην πρώτη της λειτουργία, όμως, καυχήθηκε μπροστά σε όλο τον κόσμο για το κατόρθωμά του, και έτσι ο Άρχοντας του Πλάγιου Κόσμου έκανε την εμφάνισή του. Για να τον τιμωρήσει για την αλαζονεία του, τον διέταξε να στείλει τις 3 κόρες του σε αναζήτηση του Εσμέ, του πιο όμορφου πτηνού του κόσμου, και να το βάλει να τραγουδήσει γι' αυτόν. Είχε μόνο έναν μήνα διορία, αλλιώς η εκκλησία του θα γκρεμιζόταν, και θα συνέβαινε το ίδιο κάθε φορά που θα ήθελε να την ξαναχτίσει. Οι 3 κόρες ξεκινάνε λοιπόν, με τις ελπίδες όλων στις 2 μεγαλύτερες, μιας και η Έλενα ήταν η πιο μαλθακή. Αγανακτώντας όμως η Έλενα που δεν της είχαν εμπιστοσύνη, στο κρίσιμο σταυροδρόμι επιλέγει προς μεγάλη έκπληξη των αδερφών της τον "Δρόμο που δεν Γυρίζει", που ήταν και ο πιο δύσκολος. Στον δρόμο της συναντάει πρώτα τον Αχιλλέα Τριγενή, έναν Κρητίκαρο πολεμιστή που μιλάει μόνο με Μαντινάδες (15σύλλαβους στίχους), και στη συνέχεια την Αντιγόνη, μια επιστήμονα / μάγισσα που ήρθε από κάποιον άλλον κόσμο, και οι οποίοι την βοηθάνε στην αποστολή της. Αν η υπόθεση σας θυμίζει κάτι, είναι γιατί υπάρχει ένα παραμύθι που οι 3 γιοι ενός βασιλιά αναζητούν το πουλί Εσμέ, με τον μικρότερο από τους τρεις που είναι πιο προκομμένος να φέρνει σε πέρας την αποστολή. Ο δημιουργός Steve εμπνεύστηκε από τις διηγήσεις της γιαγιάς του Αδαμαντίας για να φτιάξει το κόμικ αυτό, το οποίο τελικά του βγήκε αρκετά διαφορετικό από το original παραμύθι. Το χιούμορ σπάει την ένταση σε πολλά σημεία, ενώ το δράμα, η φαντασία και η περιπέτεια εναλλάσσονται. Πρόκειται για μια ολοκληρωμένη έκδοση 130 σελίδων, που στο τέλος ακολουθείται από πολλές πληροφορίες σχετικά με τη δημιουργία του κόμικ και μπόλικα σκίτσα. Η τιμή του πάρα πολύ λογική συγκριτικά με τον όγκο του, και εύχομαι κάποια στιγμή να κυκλοφορήσει και σε έγχρωμο που θα του πήγαινε πολύ. Ο δημιουργός το αφιερώνει στη γιαγιά του. -------- Το 2018 το κόμικ επανεκδόθηκε με κάποιες αλλαγές στο κείμενο. Ευχαριστούμε τον tik για το εξώφυλλο της επανέκδοσης.
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.