Αναζήτηση στην Κοινότητα

Ιαπωνική ανθολογία κινουμένων σχεδίων του 1995, αποτελούμενη από τρεις ιστορίες: Magnetic Rose (σκηνοθεσία: Koji Morimoto), Stink Bomb (σκηνοθεσία: Tensai Okamura) και Cannon Fodder (σκηνοθεσία: Katsuhiro Otomo). Και τα τρία μέρη βασίζονται σε σύντομες ιστορίες του Otomo, αλλά το σενάριο του πρώτου είναι γραμμένο από τον Satoshi Kon. Ανήκουν στον ευρύτερο χώρο της επιστημονικής φαντασίας. Στο Magnetic Rose, ένα σκουπιδιάρικο του διαστήματος λαμβάνει μια έκκληση διάσωσης από έναν επικίνδυνο τομέα. Πιστός στους διεθνείς κανονισμούς, ο αρχηγός του πληρώματος αποφασίζει να βοηθήσει τον άγνωστο που βρίσκεται σε κίνδυνο. Στην δεύτερη ιστορία, ένας εργαζόμενος σε φαρμακευτική εταιρεία δοκιμάζει κρυφά ένα χαπάκι για να αντιμετωπίσει τη γρίπη. Μόνο που το χαπάκι δεν είναι αυτό που νομίζει. Στην τελευταία ιστορία, μεταφερόμαστε σε έναν steampunk κόσμο. Βλέπουμε μια πόλη που ζει και αναπνέει μόνο για τον ατελείωτο πόλεμο με εχθρούς τους οποίους βομβαρδίζουν καθημερινά, αλλά δεν έχουν αντικρίσει ποτέ. Η πρώτη ιστορία είναι σίγουρα η αρτιότερη όλων. Η σκηνοθεσία και το animation είναι σε υψηλά επίπεδα. Η καταπληκτική χρήση της κλασικής μουσικής (συγκεκριμένα της όπερας του Πουτσίνι Μαντάμα Μπατερφλάι, σε εκτέλεση της Μαρίας Κάλλας) προσδίδει κάτι το απόκοσμο στο τρομακτικό σενάριο. Η δεύτερη ιστορία έχει επίσης πολύ καλό animation και παρότι είναι χιουμοριστική, δε λείπουν στοιχεία θρίλερ. Χιούμορ υπάρχει και στην τρίτη ιστορία, αναμεμειγμένο όμως με τη μιζέρια που χαρακτηρίζει τον κόσμο που εκτυλίσσεται η υπόθεση. Το animation δε μοιάζει καθόλου σε κλασικό anime και μου θύμισε ορισμένες γαλλικές ταινίες. Παράλληλα, είναι η μόνη ιστορία που θέλει να περάσει κάποιο μήνυμα, καθώς θυμίζει αρκετά το 1984 του Όργουελ. Συνολικά πρόκειται για μια αξιόλογη ταινία, που μπορούν να την απολαύσουν όχι μόνο οι φαν των anime. [mal type=anime id=1462]