Search the Community

Equidistance λοιπόν. Ένα (ακόμα) πόνημα της νεοσύστατης εκδοτικής εταιρείας που έχει για μπροστάρη τον αγαπητό μας καλλιτέχνη, τον… αδάμαστο Γιάννη Ρουμπούλια. Το συγκεκριμένο κόμικ, το οποίο φαίνεται να είναι σειρά, ακολουθεί τις ζωές δύο νεαρών ανθρώπων, που μπορεί να έχουν πολλά κοινά, έχουν όμως και μία βασική διαφορά. Βρίσκονται σε διαφορετικές χρονολογίες και… πλανήτες! Ο Μανού, ένα δεκαοχτάχρονο αγόρι, το οποίο έχει διαγνωστεί από τα έξι του χρόνια με μία εκφυλιστική πάθηση των πνευμόνων και χρησιμοποιεί συμπυκνωτή οξυγόνου, ζει στο 2011 και περνάει πολλές ώρες στο σπίτι (μιας και δεν μπορεί να κάνει πολλά λόγω της ασθένειάς του), συντροφιά με τον κολλητό του τον Γιουτζίν. Στον αντίποδα, μεταφερόμαστε στο (φανταστικό) έτος 27 M.P., όπου βλέπουμε τον 21χρονο Έρλαντ να έχει μόλις απολυθεί από την δουλειά του κι έχει μπει σε μπελάδες, μιας και για να συνεχίσει να είναι ισότιμο μέλος της Εσπεριανής Ομοσπονδίας, πρέπει να εργάζεται σκληρά. Αυτό έχει επηρεάσει την ψυχολογία του και μάταια η μητέρα του θέλει να τον βοηθήσει, μιας κι εκείνος προσπαθεί να στηριχθεί μόνος του στα πόδια του. Όταν, λοιπόν, ύστερα από ένα ατυχές συμβάν (???) γίνεται μία έκρηξη στο εργοστάσιο ηλεκτρικής ενέργειας στο οποίο εργαζόταν ο Έρλαντ, φαίνεται ότι οι δύο εκ διαμέτρου αντίθετοι κόσμοι των δύο παιδιών θα ενωθούν και δεν θα αργήσουν να γνωριστούν… Παράλληλα ένας καθηγητής και το επιτελείο του βρίσκουν ένα μελανό σώμα, μέσα στα συντρίμμια της έκρηξης του εργοστασίου, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα είναι η αιτία να έρθουν κοντά αυτοί οι δύο κόσμοι. Έτσι ολοκληρώνεται το πρώτο μέρος της σειράς, που φέρει τον τίτλο “Καθρέφτες” και είναι δημιουργία του Αύγουστου Κανάκη και Ντέννι Γιατρά, γνωστοί για την συμμετοχή τους στην επιτυχημένη σειρά Διγενήc. Ομολογώ ότι το σενάριο μού κίνησε την περιέργεια κι ας μην δηλώνω φανατικός οπαδός της επιστημονικής φαντασίας. Οι δημιουργοί έπλασαν έξυπνα δύο σύμπαντα κι ένωσαν μαεστρικά το παρόν με το μέλλον. Αρκετά πρωτότυπη κίνηση θα έλεγα. Προσωπικά, όμως, νομίζω ότι η πλοκή ήθελε λίγη περισσότερη φροντίδα, μιας και η μεταφορά από τον έναν κόσμο στον άλλο, καθώς και η εισαγωγή ατόμων που δεν βγάζουν ιδιαίτερο νόημα (φαντάζομαι προς το παρόν), με κούρασαν λίγο και με μπέρδεψαν. Σίγουρα, πάντως, αυτό το πρώτο μέρος αφήνει τον αναγνώστη με πολλές απορίες. Ενδιαφέρον, επίσης, παρουσιάζει και το γεγονός ότι υπάρχουν στοιχεία που χτυπούν τα στερεότυπα της ομοφοβίας. Εν κατακλείδι, πρόκειται για ένα κόμικ που ακόμα δεν έχει αναδείξει τα αρώματά του, αλλά διαθέτει όλα τα προσόντα για κάτι μεγάλο. Προτείνεται στους λάτρεις της επιστημονικής φαντασίας και του μυστηρίου, σε εκείνους που αρέσκονται σε νεανικές ιστορίες και φυσικά στους… ανοιχτόμυαλους. Αυτό που επικρατεί στον εικαστικό τομέα είναι τα ζωηρότατα χρώματα που συνθέτονται από μία παλέτα που διαθέτει τον πλουραλισμό του ουράνιου τόξου. Μέσα σε αυτή την αισιόδοξη φιλοσοφία έχουμε ένα σχέδιο νεανικό και με έμφαση στις νέες τεχνολογίες, καθώς φαίνεται ότι έχει δουλευτεί με ηλεκτρονικό υπολογιστή. Πάντως υπάρχει λεπτομέρεια και κίνηση κι έτσι το αποτέλεσμα με κάλυψε. Συμπερασματικά δεν θα το αποκαλούσα αριστουργηματικό, αλλά εννοείται ότι το βρήκα κατά πολύ άνω του μετρίου. Η έκδοση έχει μέτριο μέγεθος και γερή κόλληση στην ράχη. Το χαρτί του εσωτερικού είναι γυαλιστερό και η εκτύπωση αποδίδει εξαιρετικά τα καρέ. Εντυπωσιακό είναι το εξώφυλλο, το οποίο έχει ματ background, αλλά οι κύριοι χαρακτήρες έχουν μία υπέροχη ανάγλυφη υφή. Συνοδευτικό υλικό δεν υπάρχει, παρά μόνο δύο σελίδες με τις βιογραφίες των δύο βασικών πρωταγωνιστών. Ας παραθέσουμε ένα σύντομο βίντεο από το κόμικ Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του τεύχους.

Από την εκδοτική Ήρωες; Ημίθεοι; Μεσσίες; Οι άνθρωποι τους έχουν δώσει πολλά ονόματα στο πέρασμα της Ιστορίας. Οι Μυθομάχοι όμως, είναι αρχαίοι, αθάνατοι πολεμιστές. Ζουν εξολοθρεύοντας αλλόκοσμα πλάσματα και προστατεύουν την ανθρωπότητα μέσα στους αείμνηστους Ωκεανούς του Χρόνου. Σε αυτούς τους Ωκεανούς ταξίδεψε κι ο Αριστόμαχος, ο τελευταίος απόγονος των Ηρακλειδών. Ένας ήρωας που γνώρισε τόπους ξεχασμένους κι έζησε σε χρόνους περασμένους. Το πρώτο κεφάλαιο της ιστορίας του Μυθομάχου, διαδραματίζεται το 1821, λίγο πριν ξεσπάσει η Επανάσταση των Ελλήνων κατά του Τουρκικού ζυγού. Εκεί, ανάμεσα σε μία από τις σημαντικότερες στιγμές της ελληνικής ιστορίας, ο Άρις θα γνωρίσει συντρόφους πιστούς, θα κάνει εχθρούς μοχθηρούς και θα κληθεί να αντιμετωπίσει κάτι ξεχασμένο, κάτι σκοτεινό που θα τον φέρει πολύ κοντά … στον Θάνατο! ___________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________ Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή η όλη ιδέα 1821 και τέρατα μου φαινόταν περίεργη αλλά σε συνδιασμό του καλογραμμένου σεναρίου και του ωραίου σκίτσου, απόλαυσα τον Μυθομάχο πάρα πολύ και τον διάβασα σε χρόνο ντε τε. Η ιστορία σε συνεπαίρνει και δεν καταλαβαίνεις πότε περνάει η ώρα καθώς χάνεσαι στην φαντασία και στα όμορφα σχέδια του δημιουργού. Εν ολίγοις μία πολύ αξιόλογη προσπάθεια σε σκίτσο του Γιάννη Ρουμπούλια και σενάριο του Χάρη Γιολάτου σε 68 έγχρωμες σελίδες διαστάσεων 18.5 x 28 από την Nerdula Creative Lab με ονομαστική τιμή τα 12€. Μία σελίδα για το σχέδιο

Από την εκδοτική Όλοι μας βλαστημάμε όταν πρέπει να περάσουμε έστω και μισό λεπτό σε δημόσια υπηρεσία. Φανταστείτε ο Νίκος που δούλευε εκεί. Ο Νίκος δεν ήθελε να είναι Δημόσιος Υπάλληλος αλλά καμία δουλειά δεν είναι ντροπή -ή σχεδόν καμία- αλλά κάποια πράγματα ήταν ξεκάθαρα πάνω από τις δυνάμεις του. Η ιστορία αυτή που ζωντανεύει τις ιστορίες του Γιάννη Νικολούζου μέσα από τα σκίτσα του Γιώργου Κομιώτη, περιγράφει μια μέρα στην ζωή ενός Δημοσίου Υπαλλήλου με σουρεαλιστική ειλικρίνια και τρόπο που μπορεί να αναγνωρίσετε τον εαυτό σας μέσα. Μπροστά ή πίσω από τον γκισέ. Το κόμικ αυτό, είναι μια συνεργασία του Γιώργου Κομιωτή και Γιάννη Νικολούζου σε 68 ασπρόμαυρες σελίδες μεγέθους 24 x 16.5 το οποίο διακωμωδεί μία γεμάτη μέρα μέσα στις δημόσιες υπηρεσίες. Διαβάζοντάς το, είναι εύκολο κανείς να ταυτιστεί με τον Γιάννη και να γελάσει με την τρέλα που αντιμετώπιζει ο μέσος Δημόσιος Υπάλληλος στην καθημερινότητα του. Ένα πολύ ευχάριστο και ευκολοδιάβαστο κόμικ απο τις εκδόσεις Nerdula με ονομαστική τιμή 11.00€ Μια σελίδα για το σχέδιο

Όλα ξεκίνησαν από τα βιβλία με παραμύθια που του διάβαζαν οι γονείς του. Γοητευμένος από τις εικόνες τους άρχισε να προσπαθεί να τις αναπαράγει στα εσώφυλλά τους. Αυτό σιγά-σιγά έγινε συνήθεια κι άρχισε να γεμίζει ολόκληρα τετράδια με σχέδια από ιστορίες που γεννούσε η παιδική του φαντασία. Ο Γιάννης Ρουμπούλιας, μετά από είκοσι χρόνια δημιουργίας στον χώρο των κόμικς, αφηγείται στον Προτζέκτορα την πορεία του και μας ξεναγεί στο κάστρο του Κόμη Nerdula. «Όταν πήγα για πρώτη φορά σινεμά στη ζωή μου ήταν για να δω το αγαπημένο μου καρτούν που μόλις είχε μεταφερθεί σε live action ταινία: το Masters of the Universe. Ήμουν μόλις 5 ετών και, μετά από αυτή την εμπειρία, η επιθυμία να σχεδιάζω και να σκαρφίζομαι ιστορίες δυνάμωσε ακόμα περισσότερο». Η πρώτη σου επαφή με τα κόμικς πότε ήταν; Μόλις άρχισα να μαθαίνω να διαβάζω. Ως παιδί, ο Σπάιντερμαν, ο Σούπερμαν και άλλοι με βοήθησαν, μέσω των ιστοριών τους, να σχηματίσω ξεκάθαρες εικόνες για το καλό και το κακό, το σωστό και το λάθος, τον εγωισμό και τον αλτρουισμό. Κάποια στιγμή ο πατέρας μου, όταν ήμουν περίπου 7 ετών, μου αγόρασε ένα ελληνικό τεύχος «Super Conan». Αυτό ήταν! Τα κόμικς με κέρδισαν για πάντα και ο Κόναν ο Βάρβαρος έγινε ο αγαπημένος μου χαρακτήρας! Για ποιο λόγο; Μέχρι τότε είχα συνηθίσει τους υπερήρωες που έμοιαζαν με σύγχρονους ημίθεους. Υπερφυσικές δυνάμεις, αγώνας για έναν καλύτερο κόσμο, όλα πεντακάθαρα και καλογυαλισμένα. Μα ήρθε ο Κόναν σχεδόν ημίγυμνος, βρώμικος, χωρίς υπερφυσικές δυνάμεις παρά την περιορισμένη μυϊκή του δύναμη και τη λαχτάρα του για ζωή που καμία αλλόκοτη μαγεία ή ανίερο πλάσμα δεν μπορούσε να του κλέψει! Από τότε και στα χρόνια που ακολούθησαν, οι φανταστικοί κόσμοι και η μυθοπλασία θα ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής και της ψυχής μου. Αυτό το πάθος για τη φαντασία και τα παραμύθια με ακολουθεί μέχρι και σήμερα. Από τα χόμπι μου μέχρι την επαγγελματική μου ζωή. Ας φύγουμε λίγο από τα κόμικς και ας πάμε στα Role Playing Games και την πρώτη σου επαφή με την υποκριτική. Το 1998 είχα την πρώτη μου επαφή με τα επιτραπέζια Role Playing Games και το Dungeons and Dragons. Αυτό το παιχνίδι, εκτός από την ψυχαγωγία και τη διασκέδαση που μου πρόσφερε, με έμαθε να λειτουργώ και να σκέφτομαι ως μέρος ενός κοινωνικού συνόλου και να εκτιμώ τη διαφορετικότητα. Έμαθα να μπαίνω στη θέση ενός χαρακτήρα που δεν έχει καμία σχέση με τη δική μου ιδιοσυγκρασία και προσωπικότητα, προσπαθώντας να τον καταλάβω όσο το δυνατό καλύτερα. Αργότερα, ως φοιτητής στο τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου, είχα την πρώτη επαφή με την υποκριτική, όταν η Σύνη Παππά με εμπιστεύτηκε για να συμμετάσχω σε δύο μικρού μήκους ταινίες της. Έτσι ανακάλυψα άλλον έναν τρόπο να εκφραστώ και να «εφαρμόσω» αυτά που είχα μάθει από τα κόμικς και τα παιχνίδια ρόλων. Η σύνδεση μεταξύ των τριών αυτών βασικών ασχολιών μου ήταν άμεση και άρρηκτη. Και ακολουθεί ένα βήμα που ήταν ουσιαστικό για τη μετέπειτα πορεία σου… Ίσως το σημαντικότερο βήμα που έκανα στη ζωή μου για να ανοίξω τους ορίζοντές μου στον χώρο της Τέχνης και να κάνω τη μεγάλη μου αγάπη, επάγγελμα. Παράτησα το Πάντειο Πανεπιστήμιο για να σπουδάσω δίπλα στον μεγάλο Σπύρο Ορνεράκη, στη Σχολή Σκίτσου του. Τόσο ο Σπύρος όσο και ο Μιχάλης Παπανικολάου, σκηνοθέτης με δεκαετίες εμπειρίας, με έκαναν να αγαπήσω τις τέχνες τους ακόμη περισσότερο. Εκεί γνώρισα και τον καλό μου φίλο και μετέπειτα συνεργάτη Άρη Καπλανίδη με τον οποίο ακόμη μοιραζόμαστε το πάθος για κινηματογράφο, δράση και κωμωδία. Όταν φοιτούσα στη Σχολή ξεκίνησα κι επισήμως την καριέρα μου στον χώρο των κόμικς και της εικονογράφησης ως επαγγελματίας πια. Δούλευες και ως γελοιογράφος εκείνη την περίοδο. Προς το τέλος της φοίτησής μου στη Σχολή Ορνεράκη, ήρθε μια μοναδική ευκαιρία να διευρύνω κι άλλο την γκάμα των δραστηριοτήτων μου και να δουλέψω ως γελοιογράφος και καρικατουρίστας στην εφημερίδα «Το Βήμα». Οι δεσμοί σου με την Σχολή Ορνεράκη διατηρήθηκαν και μετά την αποφοίτησή σου; Επέστρεψα πάλι στη σχολή, ως καθηγητής πλέον. Ήταν μια πολύ δημιουργική διαδικασία γιατί με τον πολύ καλό φίλο και εξαιρετικά ταλαντούχο συνάδελφο Μάνο Λαγουβάρδο δεν διδάσκαμε μόνο τις βασικές αρχές για τη δημιουργία των κόμικς, αλλά συμμετείχαμε ενεργά σε αυτή μέσα από τη φρέσκια ματιά νεότερων καλλιτεχνών. Το «Steam Engines of Oz», τις «Νύφες του Δράκουλα», που θεωρώ την πιο άρτια δουλειά μου μέχρι τώρα, και τα «Χρονικά του Δρακοφοίνικα».Τα «Χρονικά του Δρακοφοίνικα» μου χάρισαν το βραβείο «Καλύτερου Έλληνα Δημιουργού Κόμικς» μέσω πανελλαδικής ψηφοφορίας το 2006, το 2007 και το 2008, ενώ το 2007 το κόμικ απέσπασε το βραβείο της «Καλύτερης Ελληνικής Σειράς Κόμικς» στο πλαίσιο του φεστιβάλ κόμικς Comicdom Convention. Ήταν η δουλειά που με «σφυρηλάτησε» ως δημιουργό κι επαγγελματία. Μίλησέ μου για αυτό. Έχοντας διαγράψει μια αρκετά δραστήρια πορεία στον χώρο των κόμικς για σχεδόν δύο δεκαετίες, τόλμησα να κάνω το επόμενο βήμα. Έτσι μαζί με τους Γιώργο Σούλα και Γιώργο Πάνου δημιουργήσαμε το Nerdula Creative Lab. Μια εταιρία παραγωγής-εκδοτικό οίκο η οποία θα είναι πλέον το σπίτι (ή μάλλον το κάστρο) όλων των μελλοντικών πρότζεκτ μας με τη φιλοδοξία να επεκταθούν και σε μέσα πέρα του ελληνικού εκδοτικού χώρου. Το Nerdula Creative Lab έχει ως σκοπό να δώσει το βήμα σε νέους αλλά και σε πιο έμπειρους δημιουργούς για να αφηγηθούν τις ιστορίες τους συνδυάζοντας την καλλιτεχνική ποιότητα με την εμπορικότητα, έχοντας παράλληλα διασφαλίσει τα πνευματικά δικαιώματα της εργασίας και των ιδεών τους. Αυτό το «κάστρο» κατοικείται από έναν κόμη, αν δεν κάνω λάθος. Ως σωστοί λάτρεις των φανταστικών ιστοριών δεν θα μπορούσαμε να μην έχουμε τον δικό μας αφηγητή: τον Κόμη Νέρντιουλα. Ένα βιβλιοφάγο κόμη που λατρεύει τη σπιτική βυσσινάδα και που θα ενημερώνει το κοινό, μέσω των κοινωνικών μας δικτύων και της ιστοσελίδας μας, για όλα μας τα νέα. Το πρώτο project που θα εκδοθεί από το Nerdula Creative Lab, ποιο θα είναι; Ο «Αειμάχος», μια περιπέτεια φαντασίας με πολλά ιστορικά και μυθολογικά στοιχεία και πρόσωπα να «δένονται» μεταξύ τους μέσα από την ιστορία του Αριστόμαχου, ενός αρχαίου πολεμιστή που περιπλανιέται αιώνια στον χώρο και τον χρόνο. Με τη βοήθεια του Χάρη Γιουλάτου στο σενάριο και του Λεωνίδα Ανδριώτη στους διαλόγους θα είναι διαθέσιμη στο αναγνωστικό κοινό μέσα στο 2021. Με αφορμή τα 200 χρόνια από το 1821, η πρώτη ιστορία θα διαδραματίζεται με φόντο την Ελληνική Επανάσταση, χωρίς όμως να αποτελεί μέρος της. Εδώ θέλω να ευχαριστήσω τον συνάδελφο Θανάση Πετρόπουλο για την έμπνευση που μου έδωσε μέσα από τη δική του δουλειά «Μυστήρια Πράματα». Ελπίζω αυτό το νέο πρότζεκτ να ενθουσιάσει τους αναγνώστες σε Ελλάδα κι εξωτερικό τόσο όσο έχει ενθουσιάσει εμένα και τους συνεργάτες μου. Ίδωμεν. Δείτε τη δουλειά του Γ. Ρουμπούλια στο facebook, το deviantart και το instagram Βρείτε το Nerdula Creative Lab, εδώ: facebook, nerdula.net Και το σχετικό link...