Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'mathilde ramadier'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. GreekComicFan

    ΣΑΡΤΡ: ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

    Τιμή καταλόγου: 14€ Η σύνοψη του εκδότη. Μια βιογραφική προσέγγιση του λογοτέχνη, φιλόσοφου και πολιτικού Ζαν-Πωλ Σαρτρ, από τις εκδόσεις γράμματα, που μας έχουν συνηθίσει σε τέτοιες. Ο υπότιτλος Γεννήθηκα Ελεύθερος, εμφανίζεται παντού μέσα στην έκδοση και είναι καταχωρημένο και έτσι στα διάφορα eshop, αλλά ξέχασαν να τον βάλουν στο εξώφυλλο. Βάζω και μερικές σελίδες δείγμα από το σάιτ της πρωτοπορίας (του εκδότη). Περιέχει και γυμνό. Ευχαριστούμε τον @nikos99 για την παράθεση του αντίτυπου του για την παρουσίαση.
  2. Ήταν παρών σε όλα τα μεγάλα γεγονότα στη Γαλλία και στον κόσμο και παρενέβαινε ενεργά όπου μπορούσε. Φίλος με τον Αλμπέρ Καμί, τον Ζαν Ζενέ, τον Μπορίς Βιάν, τον Μορίς Μερλό-Ποντί, ζευγάρι με τη Σιμόν ντε Μποβουάρ και υποστηρικτής του Φιντέλ και κάθε επαναστατικού πολιτικού υποκειμένου. Πάνω απ’ όλα υπαρξιστής φιλόσοφος με αναφορές στην Αριστερά και την αναρχία. Ο Ζαν-Πολ Σαρτρ είχε μια πλούσια ζωή. Και άφησε ένα μοναδικό έργο. Διακριτή τάση, μία από τις πιο δυναμικές στα σύγχρονα εναλλακτικά κόμικς, είναι η αυτοβιογραφία και η βιογραφία. Η πρώτη, με δεδομένες όλες τις εγγενείς δυσκολίες του είδους, μπορεί να γίνει αντικείμενο σχολιασμού και μελέτης με βάση απεριόριστα κριτήρια που έχουν να κάνουν με το αν θα ενδιαφέρει το κοινό, πώς αναπλάθει την εποχή και την περιοχή στην οποία αναφέρεται, πόσο καλά μπορεί ο αναγνώστης να διεισδύσει στον ψυχισμό του χαρακτήρα κ.λ.π. Ενός χαρακτήρα, ωστόσο, που είναι κατά κανόνα άγνωστος και συστήνεται μέσω του έργου του. Η βιογραφία, όμως, όταν αφορά πρόσωπα ευρύτερα γνωστά, απαιτεί και κάτι ακόμα: o συντελεστής της οφείλει να μελετήσει την προϋπάρχουσα βιβλιογραφία, τα ντοκουμέντα, τα τεκμήρια, τα γραπτά, τις φωτογραφίες, τις μαρτυρίες. Να επιλέξει τι θα κρατήσει από όλο αυτό τον ωκεανό πληροφοριών και τι θα προσπεράσει. Να αποφασίσει για ποιο λόγο βιογραφεί το εκάστοτε πρόσωπο. Και, τέλος, να έχει πάντα κατά νου ότι το κοινό θα αγοράσει τη βιογραφία για να μάθει πράγματα και γεγονότα που αφορούν το πρόσωπο που έχει επιλέξει. Στην περίπτωση της ιδιάζουσας φόρμας των κόμικς, μάλιστα, αυτό πρέπει να επιτευχθεί με την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συντομία που, συνοδευμένη από τις εικόνες, θα ανασυνθέσει μια ολόκληρη ζωή και μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Η βιογραφία του Ζαν-Πολ Σαρτρ των Mathilde Ramadier (σενάριο) και Anais Depommier (σχέδια), με τον (πιο σαφής δεν γίνεται) τίτλο «Σαρτρ» (εκδόσεις Γράμματα – δεν αναφέρεται όνομα μεταφραστή) τα καταφέρνει περίφημα σχεδόν σε όλα. Οι δύο Γαλλίδες δημιουργοί έχουν επιτύχει να φιλοτεχνήσουν, πάνω απ’ όλα, ένα ενδιαφέρον βιβλίο αφηγηματικά, καθώς το έργο τους δεν κάνει «κοιλιές», δεν πλατειάζει, δεν γίνεται ανιαρό με την παράθεση περιττών πληροφοριών αλλά, αντίθετα, εστιάζει συχνά στην προσωπική ζωή του μεγάλου Γάλλου φιλοσόφου, συγγραφέα και ακτιβιστή και μέσω αυτής παρουσιάζει ψηφίδες του έργου του ενώ το αναμενόμενο, όταν το έργο είναι τόσο σημαντικό και απλωμένο σε τόσα διαφορετικά πεδία, θα ήταν να επισκιάζει το πρόσωπο. Φυσικά, η γνωριμία, ο παθιασμένος έρωτας και η μακρόχρονη σχέση του Σαρτρ με τη συγγραφέα, φιλόσοφο και φεμινίστρια Σιμόν ντε Μποβουάρ καταλαμβάνουν σημαντική θέση και μεγάλη έκταση στη ζωή του Σαρτρ και συνεκδοχικά στη βιογραφία του. Με πολύ παραστατικό και ενδιαφέροντα τρόπο παρουσιάζονται επίσης η γνωριμία του Σαρτρ με τον Καμί, η ανταλλαγή απόψεων μεταξύ τους αλλά και οι διαφωνίες τους. «Η ζωή του καθενός μας είναι η ατομική του περιπέτεια» λέει ο Σαρτρ. Και ο Καμί τον «διορθώνει»: «Η μάχη του…». Ενώ λίγο αργότερα, κατά την έκδοση των «Μοντέρνων Καιρών» μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι διαφωνίες αυτές γίνονται εντονότερες με τον Καμί να επιδιώκει περισσότερη δράση: «Τώρα που τέλειωσε ο πόλεμος, μπορούμε να κάνουμε την πουτάνα την επανάσταση που ονειρευτήκαμε» λέει στον Σαρτρ θεωρώντας απλές ουτοπίες τη φιλοσοφική του στάση. Αυτές οι συζητήσεις ανάμεσα σε πρόσωπα που άφησαν ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους στη σκέψη του εικοστού αιώνα είναι που δίνουν και το στίγμα του «Σαρτρ». Συζητήσεις εξουθενωτικές, πότε πότε εποικοδομητικές αλλά και συχνά αδιέξοδες για πανανθρώπινα ζητήματα και κυρίως για την πολιτική. Ο μαρξισμός και η επικαιρότητά του, ο πολιτικός πραγματισμός της ΕΣΣΔ, ο κομμουνισμός ως προοπτική σε πολλές χώρες, η μαοϊκή Κίνα, η στράτευση στο Κομμουνιστικό Κόμμα, η Κούβα, η αποικιοκρατία περιγράφονται, έστω και σύντομα, μέσω των συζητήσεων μιας ομάδας ανθρώπων που είχαν βαρύνουσες γνώμες, πάντα με επίκεντρο τον Σαρτρ που σχεδόν ποτέ δεν έκλεινε το στόμα του, ακόμα και όταν όσα έλεγε ήταν δυσάρεστα για τους πολλούς, όπως για παράδειγμα η στάση που κράτησε στον Πόλεμο της Αλγερίας το 1960: «Η αποικιοκρατία αρνείται στους ανθρώπους τα ανθρώπινα δικαιώματα και τους καθυποτάσσει με τη βία, με τη βία τούς κρατάει στην εξαθλίωση και στην άγνοια ή, όπως θα έλεγε ο Μαρξ, σε μια “υπ-ανθρώπινη κατάσταση”. Ο αλγερινός εθνικισμός δεν είναι απλή αναβίωση παμπάλαιων παραδόσεων και σχέσεων. Είναι το μόνο που έχουν οι Αλγερινοί για να βάλουν τέλος στην εκμετάλλευσή τους. Το μόνο που μπορούμε και που πρέπει να κάνουμε είναι σήμερα και το κεφαλαιώδες. Να αγωνιστούμε στο πλευρό τους, για να απαλλάξουμε και την Αλγερία και τη Γαλλία από την αποικιοκρατική τυραννία. Αν δεν μιλήσουμε, είμαστε όλοι δολοφόνοι». Το 1964, ο Σαρτρ προχώρησε σε ακόμη μία γενναία πράξη, την πρόθεση άρνησης αποδοχής του Βραβείου Νόμπελ από τη Σουηδική Ακαδημία. Μια πράξη που κοινοποίησε με ένα σύντομο γράμμα του προς τον γραμματέα της Ακαδημίας και εξήγησε ακόμη περισσότερο αργότερα δηλώνοντας: «Αρνήθηκα το Βραβείο Νόμπελ, γιατί αρνούμαι να αγιοποιηθεί ο Σαρτρ πριν από τον θάνατό του. Κανένας καλλιτέχνης, κανένας συγγραφέας, κανένας άνθρωπος δεν είναι άξιος να αγιοποιηθεί εν ζωή, γιατί αυτός έχει και τη δύναμη και την ελευθερία να αλλάξει τα πάντα. Είμαστε αυτό που πράττουμε. Δεν θα αποδεχτώ το Βραβείο Νόμπελ για όσο διάστημα θα μπορώ ακόμα να το αρνούμαι έμπρακτα». Δυστυχώς, και αυτό αποτελεί μια μεγάλη έλλειψη του «Σαρτρ», η βιογραφία του από τις Ramadier και Depommier ολοκληρώνεται ακριβώς εδώ ενώ ο Γάλλος φιλόσοφος έζησε 18 ολόκληρα χρόνια ακόμη. Και αυτά που έκανε όλα αυτά τα χρόνια ήταν εξίσου σπουδαία και βαθύτατα πολιτικά: καταδίκη του πολέμου στο Βιετνάμ και ενεργή δράση στο αντιπολεμικό κίνημα, συμμετοχή στα κινήματα του Μάη του ’68, παρέμβαση στην υπόθεση Ζεσμάρ, συμμετοχή στην ίδρυση της Liberation, επίσκεψη στα λευκά κελιά και στον Αντρέας Μπάαντερ της Φράξιας Κόκκινος Στρατός, υποστήριξη της Επανάστασης των Γαριφάλλων στην Πορτογαλία κ.ά. Όλα τα παραπάνω, που αποδεικνύουν τη μαχητική στάση του Σαρτρ ιδιαίτερα κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του, δίνονται με ετεροβαρή τρόπο συγκριτικά με την προ του 1964 εποχή, μόνο με μια σελίδα κειμένου στο τέλος του βιβλίου! Έτσι αποδυναμώνεται η αξία του που για τα γεγονότα μέχρι το Νόμπελ είναι κατατοπιστικό και, σε στιγμές του, απολαυστικό αλλά εν συνεχεία ελλιπές. Αποτελεί, ωστόσο, μια πολύ ενδιαφέρουσα παρακίνηση πρώτης επαφής με το έργο του Σαρτρ, ενός ανθρώπου που τήρησε πάντα αξιοθαύμαστη συνέπεια μεταξύ λόγων και πράξεων. Και το σχετικό link...
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.