Search the Community

Όλα για τη μεγάλη γιορτή της ένατης τέχνης. Αυτή το Σαββατοκύριακο ξεκινάει το THE COMIC CON 9, που εννιά χρόνια τώρα λινκάρει τη Θεσσαλονίκη με τον ανθό του «αθλήματος». Ο Λεόντιος Παπαδόπουλος και ο Τάσος Λαζαρίδης κατάφεραν να στήσουν ένα πλανητάριο εντός του οποίου τα μεγαλύτερα αστέρια της σκηνής των κόμικς πέρασαν, έδειξαν, μίλησαν και μεταμόρφωσαν την πόλη σε μια υβριδική πολιτεία του μέλλοντος, όμοια με αυτές που βλέπουμε στα άλμπουμ, τις σειρές και τις ταινίες. Παρακολουθώ τη φάση Thessaloniki Comic Convention από τη γέννησή της και τους σαπορτάρω φανατικά, οι τύποι δεν πουλάνε φούμαρα, ούτε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, το φεστιβάλ που έστησαν από την πρώτη χρονιά κιόλας εκτόξευσε τη Θεσσαλονίκη πολύ ψηλά στον παγκόσμιο χάρτη με τα ανάλογα φεστιβάλ του κόσμου. Με σκληρή δουλειά, τρέλα, πείσμα, γνώση, ρομαντισμό, αισθητική, ταξίδια, ορίστε το αποτέλεσμα: το Thessaloniki Comic Con από πλευράς βαρύτητας θεωρώ πως είναι στο ίδιο επίπεδο με το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου μας, το ηλεκτρονικό μας Reworks και την International Book Fair Thessaloniki. Χρησιμοποιώ το «μας» επειδή χάρις σε όλους τους παραπάνω θεσμούς η Θεσσαλονίκη δείχνει τα διεθνή φόντα και προσόντα της. Μετατρέπεται σε μια άλλη πόλη όσο διαρκούν. Λεόντιος Παπαδόπουλος, Τάσος Λαζαρίδης Πάμε παρακάτω. Ζήτησα από τον Λεόντιο και τον Τάσο μια ανθολογία από στιγμές που τους έμειναν αξέχαστες. Μετά το πέρας των αναμνήσεων από το χθες, παραθέτω το φετινό πρόγραμμα. Κατά τη διάρκεια του τριημέρου, το πάρτι είναι non-stop στα έξι χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα που καταλαμβάνει η γιορτή της φαντασίας που ονειρεύτηκαν και πραγμάτωσαν. Κόμικς, δημιουργοί, εντυπωσιακό cosplay, επιτραπέζια, video games, panels, προβολές, εμπειρίες για όλες τις ηλικίες, συγχαρητήρια και πάνω τους, αδέλφια! Boo Cook Λεόντιος: Στο The Comic Con 7, στο άνοιγμα του Σαββάτου, μπαίνει ένας καλοντυμένος, μαυροντυμένος κύριος. Κοιτάζει αριστερά-δεξιά, βλέπει τις φιγούρες του Οβελίξ και του Λούκυ Λουκ, και ρωτάει τις κοπέλες στα ταμεία: «Εδώ είναι η έκθεση για τα γραφεία κηδειών»; Αποδείχθηκε τελικά ότι υπήρχε όντως μια σχετική εκδήλωση σε διπλανό περίπτερο. Στη διάρκεια του πρωινού, εμφανίστηκαν κι άλλοι με την ίδια απορία… Τάσος: Σε κάθε διοργάνωση, ξεναγούμε τους διάσημους προσκεκλημένους μας στη Θεσσαλονίκη και τους πηγαίνουμε να φάνε σε διάφορα εστιατόρια. Την τελευταία μέρα, όταν έχουν ελεύθερο πρόγραμμα και τους ρωτάμε πού θα ήθελαν να φάμε, η απάντηση είναι σχεδόν πάντα η ίδια: «No fancy restaurant, please – just souvlaki!». Να σημειωθεί: κανένας ποτέ δεν είπε τη λέξη «καλαμάκι». Λ. Στη δεύτερη διοργάνωση, κάναμε το μεγαλύτερο Free Comic Book Day που είχε γίνει ποτέ στην Ελλάδα – μέχρι την επόμενη χρονιά, τουλάχιστον. Δίναμε τα κόμικς μέσα σε gift bags που γεμίζαμε μόνοι μας. Κάποια στιγμή τελείωσαν, και έπρεπε να φτιάξουμε κι άλλα επιτόπου. Μιλάμε για εκατοντάδες gift bags. Την επόμενη μέρα, ο Τάσος μού είπε ότι είδε στον ύπνο του εφιάλτες: να τελειώνουν οι σακούλες και να τρέχουμε πανικόβλητοι να γεμίσουμε κι άλλες. Τ. Το 2018, όταν είχαμε φέρει τον Φρανκ Μίλερ, κάναμε μία τελετή για να τον βραβεύσουμε. Σηκώθηκε να πει λίγα λόγια και η τότε πρόεδρος του Οργανισμού Τουρισμού Θεσσαλονίκης, Βούλα Πατουλίδου, στην ομιλία της έκανε ένα λογοπαίγνιο με τη λέξη «Θεσσαλονήσι». Ακόμη θυμάμαι την αγωνιώδη έκφραση του διερμηνέα να προσπαθεί να μεταφράσει τη λέξη στον Μίλερ. Λ. Όταν τελειώνει κάθε διοργάνωση, μεταφέρουμε τις φιγούρες στην αποθήκη μας. Η είσοδός της βρίσκεται σε ένα κάπως υποφωτισμένο στενό. Μια φορά, δεν είχαμε προλάβει να τακτοποιήσουμε και, ανεβάζοντας το στόρι της εισόδου, εμφανίστηκε απότομα η αγριεμένη – life-sized – φιγούρα του Μπάτμαν από το The Dark Knight Returns. Μια κυρία που περνούσε εκείνη τη στιγμή και είδε ξαφνικά τη φιγούρα μέσα στο ημίφως, τρόμαξε και άνοιξε βήμα. Πράγμα που αποδεικνύει ότι πολύ καλά έκανε ο Μπρους Γουέιν όταν αποφάσισε να μεταμφιεστεί σε νυχτερίδα. Δεν ξέρω αν τρομάζει πάντα τους κακούς, αλλά στις κυριούλες… πιάνει. Τ. Είχαμε φέρει κάποτε τον χολιγουντιανό ηθοποιό Μάνου Μπένετ, γνωστό ως Κρίξο στη σειρά Spartacus, αλλά και ως Deathstroke στο Arrow. Το τραπέζι του το βάλαμε δίπλα στον Τάσο Κωστή, που ήταν καλεσμένος ως voice actor. Κάποια στιγμή, ο Μπένετ ζήτησε να μεταφερθεί το τραπέζι του στην άλλη γωνία γιατί τον έκρυβαν οι ουρές του κόσμου που ήθελε να φωτογραφηθεί και να μιλήσει με τον Τάσο Κωστή. Κρίξος – Πούμπα 0-1. Leonardo Manco TO BOLDLY GO… Τιμώμενο πρόσωπο της ένατης διοργάνωσης είναι η Marina Sirtis, η ηθοποιός που άφησε ανεξίτηλο το στίγμα της στον κόσμο του Star Trek, μέσα από τον ρόλο της συμβούλου Deanna Troi στη θρυλική σειρά The Next Generation, αλλά και σε πολλές κινηματογραφικές μεταφορές του franchise, καθώς και στη spin-off σειρά Picard. Με βαθιά σχέση με το fandom, έντονη παρουσία σε συνέδρια ανά τον κόσμο και μια καριέρα που εκτείνεται σε δεκαετίες, η ελληνικής καταγωγής ηθοποιός έρχεται στη Θεσσαλονίκη για να τιμήσει μαζί με τον λαό την πιο ανθρώπινη πλευρά του Διαστήματος – αυτή που ενώνει γενιές θεατών στην κοινή, διαχρονική αποστολή μας να φανταστούμε έναν καλύτερο κόσμο. Simon Davis POP CULTURE ROYALTY Στην International Guest Area by Oriental Express του The Comic Con θα δώσει παρών η αφρόκρεμα του είδους. KEVIN J. ANDERSON Η εμβληματική μορφή της παγκόσμιας λογοτεχνίας του φανταστικού, έχει γράψει περισσότερα από 190 βιβλία, που μεταφράστηκαν σε 34 γλώσσες και πούλησαν περισσότερα από 23 εκατομμύρια αντίτυπα. Έχει δημιουργήσει επικές σειρές, όπως το Saga of Seven Suns και το Clockwork Angels, σε συνεργασία με τον ντράμερ των Rush, Neil Peart και πρόσφατα συμμετείχε στις παραγωγές των ταινιών Dune Part One & Two, καθώς και στη νέα σειρά Dune: Prophecy. MASSIMO DE VITA Ο maestro της ιταλικής σχολής των κόμικς ξεκίνησε την καριέρα του στα στούντιο της Disney Ιταλίας το 1959 και, από το 1962, σχεδιάζει για το περιοδικό Topolino. Έγινε γνωστός για εμβληματικές ιστορίες όπως το Σπαθί των Πάγων, η Ζωδιακή Πέτρα και η Εποποιία του Νέου Κόσμου, όπως και για τις περιπέτειες χαρακτήρων όπως ο Φάντομ Ντακ, ο Ινδιάνα Γκούφυ και ο Σερ Μίκυ. Yildiray Cinar BATEM Ο κατά κόσμον Luc Collin, σχεδιαστής του Marsupilami, συνεχίζοντας την κληρονομιά του André Franquin από το 1987, διατήρησε την κλασική αισθητική του χαρακτήρα, τον μπόλιασε με το δικό του ύφος και καθιέρωσε τον Marsupilami σαν έναν από τους πιο αγαπημένους ήρωες της ευρωπαϊκής σκηνής των κόμικς. JOHN JACKSON MILLER Από τους σημαντικότερους συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας και κόμικς. Έχει γράψει τα μυθιστορήματα Star Wars: Kenobi, A New Dawn, The Living Force και την τριλογία Star Trek: Prey, ενώ το 2024 κυκλοφόρησε το Batman: Resurrection, το πρώτο βιβλίο βασισμένο στις ταινίες του Tim Burton. Τέσσερις φορές τινημένος με το Scribe Award. Cameron Stewart SALVADOR LARROCA Από τους κορυφαίους illustrators της παγκόσμιας σκηνής και ο πρώτος Ισπανός που τιμήθηκε με Eisner Award. Με περισσότερα από 30 χρόνια στη Marvel, έχει σχεδιάσει σειρές όπως Fantastic Four, X-Men, Avengers, Star Wars, Darth Vader και Alien. JIM CHEUNG Ο βασικός σχεδιαστής των Young Avengers, σύστησε στο κοινό αγαπημένους χαρακτήρες, ενώ το έργο του στο Infinity επηρέασε την ταινία Avengers: Infinity War. Thierry Capezzone ENRICO MARINI Από τους ελάχιστους καλλιτέχνες που σχεδιάζουν, μελανώνουν και χρωματίζουν εξ ολοκλήρου στο χέρι τις σελίδες τους, ο Marini έχει χαρίσει στο ευρωπαϊκό κόμικ μερικά από τα πιο εντυπωσιακά και καλλιτεχνικά άρτια έργα των τελευταίων δεκαετιών. Το πιο πρόσφατο προσωπικό του project, το Noir Burlesque, είναι ένα σκοτεινό, ρετρό 1950s crime graphic novel που αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς, ενώ αυτή την περίοδο εργάζεται στην επική σειρά The Eagles of Rome. DARICK ROBERTSON Το The Boys έγινε παγκόσμιο τηλεοπτικό φαινόμενο, το cyberpunk Transmetropolitan παραμένει ένα από τα σημαντικότερα κόμικς επιστημονικής φαντασίας και το Happy!, που δημιούργησε με τον Grant Morrison, έγινε τηλεοπτική σειρά. William Simpson 2016 PIERRE ALARY Ξεκίνησε ως animator στην Disney και το 2001 έκανε τη μετάβαση δημιουργώντας σειρές όπως το Belladone, το Sinbad και τη διασκευή του Moby Dick. Το 2021 κυκλοφόρησε το Don Vega, μια μοντέρνα εκδοχή του θρύλου του Ζορό και, το 2023, την προσαρμογή του Gone with the Wind σε graphic novel. Back For more Στο The Comic Con 9 επιστρέφουν και φίλοι από τα παλιά: ο Achdé, που από το 2003 συνεχίζει τις περιπέτειες του Lucky Luke, ο Emiliano Santalucia, που έχει συνδέσει το όνομά του με θρυλικά brands της ποπ κουλτούρας (Masters of the Universe, She-Ra και Flash Gordon), ο Brian Azzarello και η Stephanie Phillips, δύο επιδραστικοί συγγραφείς κόμικς, και οι «μόνιμοι» πλέον επισκέπτες στη Θεσσαλονίκη Thierry Capezzone και William Simpson. Achde Τιμώμενος voice actor του The Comic Con 9 είναι ένας από τους πιο έμπειρους και καταξιωμένους ηθοποιούς, σκηνοθέτες και εκφωνητές στην Ελλάδα, ο Κώστας Αποστολίδης. Στο επίκεντρο της παρουσίας του δεν θα είναι η σειρά «Οργή», στην οποία πρωταγωνιστεί, αλλά οι περισσότεροι από 150 ρόλοι στους οποίους έχει δανείσει τη φωνή του – μεταξύ αυτών, ο Yosemite Sam στα New Looney Tunes, ο Φοίβος στην Παναγία των Παρισίων και ο Plankton στο SpongeBob SquarePants: The Movie. Το φετινό The Comic Con Trivia θα παρουσιάσει ο Bob Katsionis. Ο μουσικός, συνθέτης, παραγωγός και fanboy πρώτης γραμμής υπόσχεται να απογειώσει το trivia με χιούμορ και πάθος για ποπ κουλτούρα και μουσική. Mike Collins Info Thessaloniki Comic Convention «The Comic Con 9» 9 ώς 11 Μαΐου, συνεδριακό κέντρο «Ιωάννης Βελλίδης» και Περίπτερο 6 της ΔΕΘ Helexpo. Ώρες λειτουργίας: 10:00-20:00. Εισιτήρια: €10 (ημέρας), €18 (τριημέρου προπώληση), €20 (τριημέρου ταμείο). Η είσοδος είναι ελεύθερη για παιδιά ηλικίας έως 8 ετών που συνοδεύονται από ενήλικα. Ελεύθερη είσοδος σε ΑμΕΑ, με την επίδειξη του σχετικού αποδεικτικού. thecomiccon.gr Και το σχετικό link...

Ακόμα μια χρονιά το Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο και το Περίπτερο 6 της ΔΕΘ θα πλημμυρίσουν από κόσμο και κόμικς σε μια πολύχρωμη γιορτή αφιερωμένη στην 9η Τέχνη. Από τις 9 έως τις 11 Μαΐου 2025, η Θεσσαλονίκη φορά τη σούπερ στολή της και μεταμορφώνεται ξανά στο μεγαλύτερο σημείο συνάντησης για τους λάτρεις των κόμικς, του animation και της ποπ κουλτούρας στη Βόρεια Ελλάδα. Enrico Marini Όπως κάθε χρονιά, έτσι και φέτος το The Comic Con παρουσιάζει μια σειρά από δραστηριότητες με την 9η Τέχνη στο επίκεντρο, προσφέροντας συνάμα την ευκαιρία στους επισκέπτες του να συναντήσουν αξιόλογους διεθνείς καλλιτέχνες από όλο το φάσμα της σχετικής βιομηχανίας. Marina Sirtis Τιμώμενο πρόσωπο της φετινής διοργάνωσης είναι η ελληνικής καταγωγής Marina Sirtis, η ηθοποιός που άφησε ανεξίτηλο το στίγμα της στον κόσμο του «Star Trek», μέσα από τον ρόλο της συμβούλου Deanna Troi στη θρυλική σειρά «The Next Generation», αλλά και σε πολλές κινηματογραφικές μεταφορές του franchise, καθώς και στη spin-off σειρά Picard. Στους επίσημους καλεσμένους της διοργάνωσης συμπεριλαμβάνονται ακόμη δημιουργοί κόμικς, συγγραφείς και εικονογράφοι, αλλά και ηθοποιοί φωνής. Massimo De Vita Συγκεκριμένα, μεταξύ των διεθνών προσκεκλημένων του The Comic Con 9 βρίσκονται ονόματα όπως οι Ιταλοί Massimo De Vita, ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς κόμικς με ήρωες του Ντίσνεϋ («Σπαθί των Πάγων», «Ζωδιακή Πέτρα», «Εποποιία του Νέου Κόσμου», «Τα Ημερολόγια του Σερ Μίκυ») και Enrico Marini, καθιερωμένος σχεδιαστής ευρωπαϊκών κόμικς με ευρεία και αξιοπρόσεκτη εργογραφία (Gipsy, Le Scorpion, Batman: Dark Prince Charming, Noir Burlesque, The Eagles of Rome), ο Βέλγος Batem – κατά κόσμον Luc Collin – διάδοχος του André Franquin στο σχέδιο του Μαρσουπιλαμί από το 1987, ο πρώτος Ισπανός καλλιτέχνης που τιμήθηκε με βραβείο Eisner, Salvador Larroca (Fantastic Four, X-Men, Avengers, Star Wars, Darth Vader, Alien), ο Αμερικανός Darick Robertson, συνδημιουργός κορυφαίων σειρών κόμικς, μερικές εκ των οποίων κατέληξαν σε επιτυχημένες μεταφορές στη μικρή οθόνη (The Boys, Transmetropolitan, Happy!), o Βρετανός σχεδιαστής Jim Cheung (Young Avengers, Infinity) και ο Γάλλος πρώην animator για την Disney και νυν σχεδιαστής κόμικς Pierre Alary. Ακόμα, φέτος οι επισκέπτες της διοργάνωσης θα έχουν την ευκαιρία να συναντήσουν κορυφαίους συγγραφείς όπως ο Kevin J. Anderson, εμβληματική μορφή της παγκόσμιας λογοτεχνίας του φανταστικού με 190 βιβλία στο ενεργητικό του («Saga of Seven Suns», «Clockwork Angels») και συμμετοχή σε παραγωγές όπως «Dune Part One & Two» και «Dune: Prophecy» και ο John Jackson Miller, συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας και κόμικς («Star Wars: Kenobi», «A New Dawn», «The Living Force», «Star Trek: Prey», «Batman: Resurrection»). Achdé Στη λίστα των προσκεκλημένων συμπεριλαμβάνονται και παλιοί γνώριμοι της διοργάνωσης, αφού ονόματα όπως ο Achdé, που από το 2003 συνεχίζει τις περιπέτειες του Λούκυ Λουκ, ο Emiliano Santalucia, που έχει συνδέσει το όνομά του με θρυλικές επωνυμίες της ποπ κουλτούρας όπως τα Masters of the Universe, She-Ra και Flash Gordon, ο Brian Azzarello και η Stephanie Phillips, δύο από τους πιο επιδραστικούς συγγραφείς κόμικς, καθώς και οι «μόνιμοι» Thierry Capezzone και William Simpson, επιστρέφουν για πολλοστή φορά στη σαλονικιώτικη γιορτή των κόμικς. Κώστας Αποστολίδης Τιμώμενος Έλληνας ηθοποιός φωνής θα είναι ο Κώστας Αποστολίδης, ένας από τους πιο έμπειρους και καταξιωμένους ηθοποιούς, σκηνοθέτες και εκφωνητές στην Ελλάδα, ο οποίος έχει χαρίσει τη φωνή του – μεταξύ άλλων – σε χαρακτήρες όπως ο Γιοσέμιτι Σαμ των Looney Tunes και ο Πλαγκτόν του Μπομπ Σφουγγαράκη ή ο Φοίβος της Παναγίας των Παρισίων. Την τιμητική τους φυσικά έχουν και οι Έλληνες καλλιτέχνες, οι οποίοι φέτος θα ξεπεράσουν τους 160. Pierre Alary Εκτός από τους ήδη καταξιωμένους δημιουργούς που δραστηριοποιούνται εντός και εκτός συνόρων, η διοργάνωση φιλοξενεί και νεότερα ταλέντα, τα οποία έρχονται να εμπλουτίσουν τη σκηνή με τη φρεσκάδα και τη δημιουργικότητά τους. Τέλος, στο πλαίσιο της μόνιμης συνεργασίας της διοργάνωσης με τον Δήμο Πυλαίας-Χορτιάτη, θα φιλοξενηθεί η έκθεση «Χάρτινα ταξίδια στη φαντασία του Μάσιμο Ντε Βίτα» στο δημαρχείο Πανοράματος, με την παρουσία του μεγάλου Ιταλού καλλιτέχνη. Η έκθεση θα διαρκέσει 8-18 Απριλίου. ♦ 9-11 Μαΐου, 10.00-20.00 Συνεδριακό Κέντρο «Ιωάννης Βελλίδης» και Περίπτερο 6 της ΔΕΘ Helexpo. Εισιτήρια: 10 € (ημερήσιο) / 18 € (τριημέρου προπώληση) / 20 € (τριημέρου ταμείο). Είσοδος ελεύθερη για παιδιά ηλικίας έως 8 ετών και σε ΑμεΑ. www.thecomiccon.gr Και το σχετικό link...

Ο Μάσιμο ντε Βίτα θεωρείται ένας από τους κορυφαίους εν ζωή δημιουργούς κόμικς με τους ήρωες του Ντίσνεϊ – και όχι άδικα. Είναι, όμως, πολύ περισσότερα. Όταν προέκυψε η ιδέα να προσκαλέσουμε τον Μάσιμο ντε Βίτα στην Ελλάδα, στο πλαίσιο του φεστιβάλ κόμικς και κινουμένων σχεδίων Chaniartoon στα Χανιά, ήμουν σχετικά επιφυλακτικός. Η αρχισυντάκτρια του Ιταλικού «Topolino», του αντίστοιχου εβδομαδιαίου «Μίκυ Μάους», με είχε προϊδεάσει πως «δεν λατρεύει τις δημόσιες εμφανίσεις, αλλά λατρεύει την Ελλάδα! Ίσως έτσι να τον καταφέρετε». Πράγματι, ο μύθος γύρω από το όνομά του καθώς και το γεγονός ότι σπανίως παρευρισκόταν σε μεγάλα φεστιβάλ κόμικς στην Ιταλία, ήταν ανασταλτικοί παράγοντες. Αλλά τι θα χάσουμε να δοκιμάσουμε; Ήδη από το πρώτο μας τηλεφώνημα είχα εκπλαγεί, όχι μόνο από την απλότητα και τη διαθεσιμότητά του, αλλά και από τον ενθουσιασμό με τον οποίο μιλούσε για την Ελλάδα, διανθίζοντας τη συζήτηση με ολόσωστα ελληνικά που είχε μάθει «στον δρόμο», όπως χαρακτηριστικά δήλωνε με κάθε ευκαιρία. Πράγματι, ο Μάσιμο ντε Βίτα επισκεπτόταν την Ελλάδα ήδη από τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 – θυμάται ότι την πρώτη φορά που επισκέφτηκε με μηχανή τη Χαλκιδική, δεν είχε φτάσει ακόμα το δίκτυο ηλεκτροδότησης στην περιοχή. «Εγώ αυτή την Ελλάδα λάτρεψα, την παλιά Ελλάδα που γνώρισα στα πρώτα ταξίδια μου. Πέρασα τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής μου βυθισμένος στη μαγεία της χώρας σας». Σε ένα από τα πρώτα ταξίδια του στην Αττική, ρώτησε κάποιον Έλληνα ποιο είναι το πιο όμορφο μέρος της χώρας, κι αυτός του απάντησε τη Σκιάθο. Ο Μάσιμο τον εμπιστεύτηκε, κι έκτοτε ερωτεύτηκε τις Σποράδες. Κάθε χρόνο ταξίδευε οικογενειακώς με ένα Volkswagen Camper, φτάνοντας διά μέσου της τότε Γιουγκοσλαβίας στο λιμάνι του Βόλου για να περάσει απέναντι. Εκεί τον περίμενε κάθε καλοκαίρι το φουσκωτό 5 μέτρων που είχε αγοράσει για να κάνει βόλτες στο Αιγαίο και να ψαρεύει, με ιδιαίτερη προτίμηση στους σαργούς που έπιανε με το ψαροντούφεκο. «Εκείνα τα χρόνια κάναμε διαγωνισμό με τους υπόλοιπους ψαράδες ποιος έπιασε το μεγαλύτερο. Περνούσαμε όλο το καλοκαίρι στο νησί, γι’ αυτό πολλές από τις ιστορίες μου τις σχεδίασα όσο βρισκόμουν στην Ελλάδα». Ο πάτερ Νεκτάριος (με τη γυναίκα και τον γιο του Ντε Βίτα) υπήρξε κάτι σαν πνευματικός πατέρας για τον Ιταλό καλλιτέχνη, αποτελώντας έμπνευση για τον... Γκουφόδουλο («Η Έβδομη Μονή των Μετεώρων» από «Τα Ημερολόγια του Σερ Μίκυ»). Ο Ντε Βίτα όμως σχεδίασε και ιστορίες που διαδραματίζονταν στη χώρα μας, εμπνεόμενες από τις εμπειρίες του. Μία από αυτές ήταν «Το Μυστήριο της Ψαθούρας» όπου ο καθηγητής Ζαποτέκ χάνεται στο βορειότερο ερημονήσι των Σποράδων, έναν λατρεμένο προορισμό του Ιταλού καλλιτέχνη: «Ήταν ο Παράδεισος! Ήταν γεμάτη ψάρια, την προσέγγιζαν μόνο οι ψαράδες της Αλοννήσου και της Σκοπέλου. Μόνο οι επιστάτες του φάρου έμεναν εκεί και βοηθούσαν με το γαϊδουράκι τους όποιον έφτανε με το καΐκι να ξεφορτώσει». Με τον Μάσιμο Ντε Βίτα στο Chaniartoon. Η άλλη είναι «Η Έβδομη Μονή των Μετεώρων» με τον Σερ Μίκυ, για την οποία μιλήσαμε στο Καρέ Καρέ στις 12.10.2024. Αν και η ιστορία διαδραματίζεται στα Μετέωρα, το υπαρκτό πρόσωπο στο οποίο στηρίχτηκε ο… Γκουφόδουλος, όπως μεταφράστηκε ο «Pater Pipparius», ήταν ο πατέρας Νεκτάριος, ένας μοναχός που γνώρισε στο νησάκι της Κυρα-Παναγιάς Αλοννήσου, η οποία αποτελεί ιδιοκτησία της Μονής Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους. «Ήταν σαν πατέρας μου, μου δίδαξε πάρα πολλά. Ζούσε σαν ερημίτης και ήταν υπεύθυνος για όλα, καλλιεργούσε, άρμεγε, έφτιαχνε τυρί, λάδι... Τον επισκέφτηκα πολλές φορές, ήταν πάντοτε φιλόξενος και καταπληκτικός μάγειρας. Ζύμωνε το πιο νόστιμο ψωμί και έψηνε τα ψάρια που ψαρεύαμε». Ο Μάσιμο Ντε Βίτα με τον γιο του στην Ελλάδα τη δεκαετία του '70. Ο Μάσιμο ντε Βίτα δέχτηκε μετά χαράς την πρόσκληση στα Χανιά και, όταν συναντηθήκαμε, πίστευα ότι ήξερα ήδη αρκετά για αυτόν και τη σχέση του με την Ελλάδα. Δε σταμάτησε όμως να με εκπλήσσει, καθώς μου διηγούνταν τα υπόλοιπα ταξίδια που έκανε αργότερα με το ιστιοπλοϊκό δεκατεσσάρων μέτρων που είχε μόνιμα δεμένο στη χώρα, αλλά και το ιδιαίτερο δέσιμο που είχε με την Κρήτη. Απολάμβανε ιδιαίτερα το μπάνιο στην παραλία του Σταυρού, αλλά ακόμα περισσότερο να περιγράφει σε ποιο σημείο γυρίστηκε η κάθε σκηνή του «Αλέξη Ζορμπά», μεταξύ των οποίων η περίφημη σκηνή με το συρτάκι. Είχα μάλιστα την τύχη να μεταφράσω μια ενδιαφέρουσα μεταμεσονύκτια συζήτηση που έκανε για το θέμα με τον Soloup, ο οποίος εκείνες τις ημέρες παρουσίαζε τον δικό του «Ζορμπά», με μια έκθεση αφιερωμένη στο νέο γκράφικ νόβελ. Όντας λάτρης του ελληνικού κινηματογράφου, με άλλη αφορμή βρέθηκε να συζητάει με τον Τάσο Ζαφειριάδη για το έργο του Αγγελόπουλου με ειδική μνεία στον «Θίασο», το χαρακτηριστικό μονοπλάνο και τα επίπεδα αφήγησης. Απ’ όπου κι αν το πιάσεις, η φεστιβαλική εμπειρία με τον Μάσιμο ντε Βίτα ήταν μοναδική. Μπάνια στον Μπάλο, εκδρομές στην Κίσσαμο, ταβέρνες στο Θέρισο… Κάπου κάπου συζητούσαμε και για κόμικς. Οι ιστορίες του Ντε Βίτα αποπνέουν πάντοτε κάτι από την περιπετειώδη φύση του, αλλά και από την ιδιαίτερα σαρκαστική του προσέγγιση. «Το μότο μου είναι πως "ο σαρκασμός θα σώσει τον κόσμο". Ακόμη και τώρα αισθάνομαι παιδί, ακόμα και ως καλλιτέχνης πάντοτε αναρωτιόμουν τι θα ήθελε το παιδί μέσα μου να δει στη συνέχεια της ιστορίας. Αν συγκινείται ο δημιουργός καθώς γράφει, τότε συγκινείται και ο αναγνώστης». Και το σχετικό link...

Συναντήσαμε στα Χανιά τον θρυλικό Ιταλό σχεδιαστή Μάσιμο Ντε Βίτα από τη χρυσή εποχή της Disney. Τα μάτια του Μάσιμο Nτε Βίτα λάμπουν όσο μιλάει για τους ήρωες της Disney που σχεδίαζε για ολόκληρες δεκαετίες. Ο θρυλικός σκιτσογράφος είναι επίτιμος προσκεκλημένος του 8ου Chaniartoon – International Comic & Animation Festival που διοργανώθηκε για δέκα μέρες (20-29/9) στο Ενετικό Λιμάνι αλλά και σε άλλα σημεία των Χανίων. Το έργο του είναι συνυφασμένο με τη χρυσή εποχή της Disney, ενώ συνδιαμόρφωσε τη σύγχρονη εκδοχή ηρώων όπως ο Ινδιάνα Γκούφυ, ο Φάντομ Ντακ και ο Σούπερ Γκούφυ. Επισκέπτεται την Ελλάδα ανελλιπώς από τη δεκαετία του 1960. Όπως χαρακτηριστικά λέει, έχει περάσει πολλά καλοκαίρια με την οικογένειά του στη χώρα μας, κυρίως στη Σκιάθο, όπου δημιούργησε μερικές από τις δημοφιλείς ιστορίες του. Συναντηθήκαμε στην πλατεία Κατεχάκη δίπλα στο Artist Alley, το σημείο συνάντησης των 72 καλλιτεχνών με το κοινό. Συνηθίζετε να λέτε ότι μεγαλώσατε με ψωμί και κόμικς. Έτσι έζησα τη νιότη μου. Ο πατέρας μου Πιερ Λορέντζο Ντε Βίτα ήταν σπουδαίος σχεδιαστής κόμικς και το σπίτι μας ήταν πάντα γεμάτο κόμικς όλων των ειδών. Ξεκινώντας τη ζωή μου με αυτό το δώρο έμαθα να σχεδιάζω τα δικά μου κόμικς πάνω στα σχολικά μου τετράδια. Με τα χρόνια και τις σπουδές αυτό εξελίχθηκε σε επάγγελμα. Ο πατέρας σας έφτιαχνε κόμικς κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Πώς γινόταν εκείνη την εποχή να κρατηθούν ισορροπίες; Ήταν πολύ σημαντικός για τον εκδοτικό οίκο Mondadori και επειδή σχεδίαζε για το περιοδικό «Topolino» (σ.σ.: Με αυτό το όνομα γνωρίζουν τον Μίκυ Μάους στην Ιταλία) αποτέλεσε σημείο αναφοράς. Τότε δημοσίευαν όχι μόνο ιστορίες της Disney αλλά και μυθιστορήματα σε συνέχειες. Έτσι στην έκδοση εργάζονταν τουλάχιστον δέκα από τους καλύτερους καλλιτέχνες της εποχής. Ακούστε και κάτι που ίσως να μη γνωρίζετε: ο Mondadori (πολύ μικρότερος απ’ ότι σήμερα) δημοσίευε αποκλειστικά τα κόμικς της Disney στην Ιταλία. Στο πλαίσιο των κυρώσεων που εφαρμόστηκαν στον πόλεμο απαγορεύτηκαν οι ιστορίες του Μίκυ Μάους και του Ντόναλντ Ντακ καθώς προέρχονταν από την Αμερική – παρότι ο Μουσολίνι ήταν φανατικός αναγνώστης. Έτσι έσπασε η συμφωνία μεταξύ του εντύπου και της Disney. Ο Αρνόλντο Μονταντόρι ζήτησε τότε από τον πατέρα μου προσωπικά να δημιουργήσει μια σειρά με ήρωες που να θυμίζουν εκείνους του Disney. Έτσι από τον Topolino περάσαμε στον Tuffolino, ένα χαρακτήρα παρόμοιο που αντί για μαύρη είχε λευκή μύτη. Τι σήμαινε να εργάζεται κάποιος για την Disney; Υπήρχε ελευθερία την εποχή που ξεκινήσατε; Στην αρχή έκανα τις διορθώσεις και το φινίρισμα στα σχέδια των μεγάλων δασκάλων, όπως του Σκάρπα και του Κάρπι. Μέσα από αυτήν τη διαδικασία ήταν πολύ εύκολο να περάσω κι εγώ σιγά σιγά στο σκιτσάρισμα χαρακτήρων. Τότε δεν υπήρχαν περιορισμοί, ήταν περίοδος ελευθερίας – ξεκίνησα να εργάζομαι για τον οίκο Mondadori το 1961. Οι περιορισμοί ήρθαν τα τελευταία δέκα με δώδεκα χρόνια. Τα τελευταία πέντε χρόνια δεν σχεδιάζετε πλέον για την Disney. Σας λείπει; Όχι, γιατί όλο αυτό ξεκίνησε για μένα με φυσικό τρόπο, μεγάλωσα με αυτό. Δεν ήμουν σαν άλλους σχεδιαστές που προσπάθησαν πάρα πολύ να μπουν σε αυτήν τη δουλειά. Όταν τελείωσα τη συνεργασία μου με την Disney πριν από πέντε χρόνια ένιωσα πως ήταν ένας κύκλος της ζωής μου που ολοκληρώθηκε. Και είμαι μια χαρά με όλο αυτό, δεν έχω πρόβλημα. Έδωσα ό,τι μπορούσα. Εδώ και χρόνια έχω ένα μικρό τρέμουλο στο χέρι που ήταν ένας από τους λόγους που με έκαναν να σταματήσω. Αναφέρατε ότι τα τελευταία χρόνια υπήρξαν περιορισμοί. Ήρθαν ως αποτέλεσμα του κλίματος πολιτικής ορθότητας; Είναι ένας δρόμος που δεν ήθελα να διαβώ. Δεν σταμάτησα να σχεδιάζω μόνο επειδή είχα ένα μικρό τρέμουλο στο χέρι. Την τελευταία δεκαετία που μου συμβαίνει αυτό παίρνω τρεις σταγόνες από ένα ηρεμιστικό και για τέσσερις πέντε ώρες το τρέμουλο περιορίζεται. Η πολιτική ορθότητα εισέβαλε σταδιακά στη δουλειά μας και είχα σοβαρές ενστάσεις για τον τρόπο που διαμορφωνόταν η κατάσταση. Ωστόσο μπήκα σε σύγκρουση με συνεργάτες και διευθυντές οι οποίοι καθοδηγούνταν από τα μετόπισθεν. Το αποτέλεσμα ήταν ότι επέβαλαν λογοκρισία σε κάποια πράγματα κάνοντας φαινομενικά μικρές αλλαγές στους χαρακτήρες, που όμως δεν μου ταίριαζαν καθόλου. Αγαπούσα πολύ αυτούς τους χαρακτήρες και δεν μπορούσα να το δεχτώ. Θέλω να διευκρινίσω πάντως πως εγώ πήγα σε εκείνους και ζήτησα να τελειώσει η συνεργασία, δεν μου το ζήτησαν εκείνοι. Έχει μεγάλη διαφορά, γιατί πολλοί συνεργάτες που μεγάλωσαν και το χέρι τους άρχισε να τρέμει απομακρύνθηκαν παρά τη θέλησή τους. Και αυτό είναι τραγικό διότι αρκετοί από αυτούς είχαν ανάγκη να εργαστούν για να κερδίσουν τα προς το ζην. Είναι χειρότερη η λογοκρισία ή η αυτολογοκρισία; Όπως έχετε ήδη καταλάβει, δεν αυτολογοκρίνομαι. Οπότε για μένα το χειρότερο είναι η λογοκρισία. Η τελευταία ιστορία που σχεδίασα με τον Ινδιάνα Γκούφυ ήταν εμπνευσμένη από την ταινία «Τhe Truman Show». Η ιστορία λογοκρίθηκε με τρομερό τρόπο. Δεν ήταν τα σκίτσα που λογοκρίθηκαν αλλά το νόημα των κειμένων μου που αντιστράφηκε – εκτός από το σκίτσο είχα φτιάξει και το σενάριο. Και αυτό με πρόσβαλε πολύ. Ευχαριστούμε θερμά τον Γιάννη Ιατρού για τη διερμηνεία της συνέντευξης από τα ιταλικά και για τη φωτογραφία του Μάσιμο Ντε Βίτα. Και το σχετικό link...

Από τις πιο ξεχωριστές παρουσίες του 8ου Φεστιβάλ Chaniartoon, που πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες μέρες στα Χανιά, ήταν αναμφίβολα αυτή του Massimo de Vita. Ο διάσημος Ιταλός δημιουργός ιστοριών του Disney στα 83 του χρόνια περισσότερο έμοιαζε σαν έναν αεικίνητο έφηβο που απολάμβανε κάθε στιγμή της γιορτής. Όπου έβλεπε πηγαδάκι πήγαινε και χωνόταν για να ρωτήσει, να μάθει, να συζητήσει και όταν αυτό δεν υπήρχε, το δημιουργούσε αφηγούμενος εμπειρίες και λεπτομέρειες από την τεράστια καριέρα του συγκεντρώνοντας πλήθος φίλων του τριγύρω. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε και η ομιλία του, μεγάλο μέρος της οποίας αφορούσε τη θερμή σχέση του με την Ελλάδα. Ο ίδιος, απαντώντας σε ερωτήσεις του Γιώργου Ζωιτά, εκμυστηρεύτηκε ότι από τη δεκαετία του 1970 επισκεπτόταν σχεδόν κάθε καλοκαίρι τη χώρα μας για διακοπές και γνώσεις γύρω από την ιστορία της και τους τόπους της. Σε ένα από αυτά τα ταξίδια γνώρισε τα Μετέωρα και εντυπωσιάστηκε από το μοναδικό σύμπλεγμα των απόκρημνων ψηλών βράχων με τα υπέροχα μοναστήρια στις κορυφές τους, που αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Οι εικόνες αυτές καρφώθηκαν από τότε στο μυαλό του και ανασύρθηκαν όταν φιλοτέχνησε (1999) την ιστορία «Ο Μίκυ Μάους και η Έβδομη Μονή των Μετεώρων» στο περιοδικό Topolino στο πλαίσιο της σειράς «Τα Ημερολόγια του Σερ Μίκυ», η οποία δημοσιεύτηκε το 2007 στα ελληνικά στα «Μεγάλα Σήριαλ» των εκδόσεων Νέα Ακτίνα. Σελίδες της ιστορίας περιλαμβάνονταν στην πλούσια έκθεση του De Vita που είχε επιμεληθεί ο «δικός μας» Γιάννης Ιατρού, και τα Μετέωρα του Ιταλού καλλιτέχνη μαγνήτιζαν τα βλέμματα με την ακρίβεια και τη λεπτομέρειά τους, αλλά και λόγω των χιουμοριστικών αναφορών σε εμβληματικές σκηνές ταινιών του Disney, όπως αυτή του παπα-Γκούφυ που μαζί με τον Σερ Μίκυ κατεβαίνουν την απότομη σκάλα της μονής θυμίζοντας την εφιαλτική κατάβαση στο εργαστήριο της γριάς Μάγισσας από τη Χιονάτη, και αποδεικνύοντας το τεράστιο ταλέντο του Massimo de Vita να πλάθει απολαυστικές ιστορίες, σύνθετες και πολυεπίπεδες, και στην προκειμένη περίπτωση γεμάτες γνώση και αγάπη για μια όμορφη Ελλάδα του παρελθόντος. Και το σχετικό link...

Ένα φεστιβάλ στην άκρη της Ευρώπης με το βλέμμα στραμμένο στην καρδιά της. Τι είναι αυτό που κάνει ένα φεστιβάλ κόμικς επιτυχημένο; Μα φυσικά οι άνθρωποί του. Και πράγματι, το 8ο Chaniartoon που διεξήχθη στην όμορφη πόλη των Χανίων το τελευταίο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για όσους φαν της 9ης τέχνης το επισκεφτήκαμε, με την δουλειά που είχαν ρίξει τόσο οι δυο διοργανωτές του Φεστιβάλ Μάριος Ιωαννίδης και Κατερίνα Νανούρη, όσο και ολόκληρη η ομάδα εργαζομένων και εθελοντών να φαίνεται διακριτικά σε κάθε πιθανή λεπτομέρεια. Την πολύ προσεγμένη δουλειά σε όλες τις εκφάνσεις επιβεβαίωσαν και οι συμμετέχοντες: εκδότες που μας μίλησαν, μας έλεγαν πως οτιδήποτε επεσήμαναν στο παρελθόν ως αστοχία ή ό,τι θα μπορούσε να γίνει καλύτερα, απλά φέτος είχε λυθεί. Οι καλλιτέχνες από την άλλη μίλαγαν με τα πρόσωπά τους. Δεν έχω ξαναδεί σε κανένα φεστιβάλ τόσο χαρούμενους κομίστες σε artist alley. Λίγες ώρες πριν τη λήξη του φεστιβάλ πιάνω τον Μάριο Ιωαννίδη για να τον ρωτήσω πώς νιώθει. «Τώρα που έχουν γίνει όλα, που τελειώνουν, σκέφτομαι ήδη τι θα κάνουμε του χρόνου», μου λέει. Ξεκίνησαν όλα πριν 8 χρόνια με εκθέσεις μαθητών του Μάριου. Στην πορεία αποφάσισαν να το ανοίξουν καλώντας καλλιτέχνες και σιγά σιγά άνοιξε και κατέληξε να γίνει φεστιβάλ. Του λέω πως η θετική μου εντύπωση πηγάζει κυρίως από το γεγονός ότι το Chaniartoon είναι ένα Φεστιβάλ που έχει τα κόμικς στο επίκεντρο και τους κομίστες driving force του. Δεν προσιδιάζει στα υπόλοιπα δρώμενα που εσχάτως ανοίγουν τόσο την ψαλίδα των πραγμάτων που περιλαμβάνουν (από gaming, επιτραπέζια, και ταινίες μέχρι cosplay). Μου απαντά απλά ότι πρότυπο του μικρού φεστιβάλ που έχουν στήσει στα Χανιά είναι κυρίως τα ευρωπαϊκά φεστιβάλ (όπως της Ανγκουλέμ στη Γαλλία) κι όχι τόσο τα αμερικανικά, γι’ αυτό κι έχει αυτόν τον χαρακτήρα. «Θέλουμε αργότερα να κάνουμε ένα άνοιγμα και προς τα παιχνίδια αλλά όχι με την έννοια του gaming, αλλά παιχνίδια που περιλαμβάνουν εικονογράφηση και έχουν από πίσω μια δομημένη αφήγηση ως προς αυτό», καταλήγει. Chaniartoon 2024: Ας δούμε όμως το 8ο διεθνές φεστιβάλ κόμικς και animation πιο αναλυτικά Απλωμένο σε δέκα μέρες (από τις 20 έως τις 29) Σεπτεμβρίου με προφεστιβαλικές εκδηλώσεις να λαμβάνουν επίσης χώρα τα τριήμερα 6-9 και 13-15 του ίδιου μήνα σε διαφορετικά σημεία της πόλης, το φεστιβάλ διεξήχθη στο πανέμορφο θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» σε μια προνομιακή τοποθεσία, στο λιμάνι των Χανίων. Στον περιβάλλοντα χώρο στήθηκε το artist alley με τους σχεδόν εξήντα κομίστες, τα καταστήματα κόμικς αλλά και το stage από το οποίο μας κράτησαν συντροφιά μπάντες και ντιτζέι. Στον εσωτερικό χώρο στήθηκαν οι πλούσιες (και υποδειγματικά επιμελημένες) εκθέσεις, ενώ στο θέατρο λάμβαναν χώρα οι διάφορες παρουσιάσεις, ομιλίες, εργαστήρια και συζητήσεις. Καλεσμένοι του φετινού φεστιβάλ ήταν ο Ιταλός θρύλος των Disney κόμικς Μάσσιμο ντε Βίτα (μπορεί να έχετε διαβάσει τις επικές ιστορίες του «Ζωδιακή Πέτρα» και «Σπαθί των Πάγων»), ο Ιάπωνας mangaka Shintaro Kago (κόμικς του κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις Jemma Press) και ο πολύ ενδιαφέρων ελληνοεβραίος κομίστας και ερευνητής πιο γνωστός για τα εννοιολογικά του κόμικς Ιλάν Μανουάχ. Τι είναι τώρα τα εννοιολογικά κόμικς; Με λίγα λόγια ο Μανουάχ με συνεχείς πειραματισμούς – τυπογραφικούς, εννοιολογικούς, περιεχομένου κ.ά. – δημιουργεί conceptual comics, έχοντας μια κριτική διάθεση πάνω στις επικρατούσες ιδεολογίες πίσω από δημοφιλή κόμικς της Δύσης αλλά και του συγκειμένου που τις περιβάλλουν. Μεταξύ πολλών άλλων, έχει φτιάξει τα πρώτα κόμικς που δημιουργήθηκαν εξ ολοκλήρου με αναδυόμενη τεχνητή νοημοσύνη. Και οι τρεις καλεσμένοι είχαν εκθέσεις αφιερωμένες στη δουλειά τους, ενώ το πλούσιο εκθεσιακό πρόγραμμα συμπλήρωναν η Έκθεση-Αφιέρωμα στον Hugo Pratt, δημιουργό του Κόρτο Μαλτέζε, που είχαμε δει και νωρίτερα φέτος στο Comicdom της Αθήνας, η έκθεση αφιέρωμα στα 10 χρόνια του ενθέτου Καρέ-Καρέ της Εφ.Συν., έκθεση αφιερωμένη στην μεταφορά σε κόμικς του Βίου και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά του Καζαντζάκη από τον Soloup με τίτλο «Ζορμπάς – πράσινη πέτρα ωραιοτάτη» (εκδ. Διόπτρα), η θεματική έκθεση τρόμου με έργα κόμικς πλήθους ελλήνων και ξένων σχεδιαστών, η έκθεση «Ανάμεσά μας» για την ομώνυμη συλλογική ανθολογία κόμικς τρόμου που μόλις εκδόθηκε από την ομάδα που «τρέχει» το φεστιβάλ Chaniartoon και περιλαμβάνει έντεκα πρωτότυπες ιστορίες από έλληνες κομίστες αλλά και μερικές ακόμα. Στις πολύ ενδιαφέρουσες στιγμές του φεστιβάλ, πέραν από τη συγκινητική αφιερωματική εκδήλωση στον Μάσσιμο ντε Βίτα και τη συζήτησή του μ’ ένα κοινό που αποτελούνταν από γονείς και τα παιδιά τους με όλους να έχουν μεγαλώσει με τις ντίσνεϊ ιστορίες που κατασκεύασε ο ιταλός μαέστρος, ήταν η συζήτηση για τα κόμικς και την τεχνητή νοημοσύνη. Τα αίματα άναψαν καθώς το θέμα της τεχνητής νοημοσύνης είναι πέραν από επίκαιρο και ευαίσθητο καθώς διεγείρει τα πνεύματα και συχνά δημιουργούνται εντάσεις μεταξύ υποστηρικτών και πολέμιων. Έτσι και στα κόμικς. Ακούστηκαν πολλά ενδιαφέροντα πράγματα τόσο από συζητητές όσο και από το κοινό. Η συμμετοχή του Μανουάχ στο πάνελ ήταν κάτι παραπάνω από χρήσιμη γιατί πέραν από μια αναπολογητική και συγχρόνως νηφάλια ματιά που υποδέχεται το νέο φαινόμενο, έδινε συγχρόνως τον τόνο και έθετε το πλαίσιο, έχοντας ο ίδιος χειριστεί τα εργαλεία αυτά για να κατασκευάσει κόμικς και γνωρίζοντας το διεθνές συγκείμενο από πρώτο χέρι. Αξίζουν πραγματικά συγχαρητήρια στους συντελεστές αυτού του μικρού περιφερειακού φεστιβάλ κόμικς. Το πολυσυλλεκτικό του πρόγραμμα αποτελεί υπόδειγμα για εκδηλώσεις που αφορούν μια από τις πιο δυναμικά εξελισσόμενες τέχνες σήμερα: αυτή των κόμικς. Το Chaniartoon είναι ένα φεστιβάλ στην άκρη της Ευρώπης με το βλέμμα στραμμένο στην καρδιά της. Και το σχετικό link...

Την περασμένη βδομάδα διάβαζα στο Μίκυ Μάους 135 την ιστορία "Κεραυνοί κι Αστροπελέκια", σχεδιασμένη από τον Massimo De Vita, και πρόσεξα ότι στη σελίδα 7, τελευταίο καρέ, ένα ζευγάρι 'ματάκια' παρακολουθούσαν τον Μίκυ καθώς περπατούσε. Μόνο 'ματάκια'. Ούτε πρόσωπο, ούτε κεφάλι. Το επόμενο καρέ όμως συνέχιζε με μια αναπάντεχη αλλαγή στη ροή της ιστορίας και έτσι απορροφήθηκα στο διάβασμα, ξεχνώντας παντελώς τα 'ματάκια'. Προχθές, διάβαζα μια άλλη ιστορία σε σχέδιο Massimo De Vita, "Το Δόρυ των Σέμινολ" στο Μίκυ Μάους 93. Καθώς η υπόθεση κυλούσε όμορφα κι ωραία, πετάγονται τα δύο γνωστά 'ματάκια' πίσω από ένα φωτιστικό μιας βιβλιοθήκης και παρακολουθούν τον θείο Ιερεμία! (αυτό συνέβη στη σελίδα 25, δεύτερο καρέ). Σταματώ το διάβασμα, βρίσκω αμέσως το ΜΜ 135 που διάβασα την περασμένη βδομάδα, και κάθομαι και παρακολουθώ τα 2 καρέ με τα επίμαχα 'ματάκια': Ακολούθως, θυμήθηκα ότι είχα προσέξει και παλαιότερα σε άλλες ιστορίες αυτά τα 'ματάκια'. Αν ήταν σε ιστορίες σχεδιασμένες από τον Massimo De Vita όμως, αυτό δεν μπορώ να το ξέρω. Οι δύο ιστορίες που αναφέρω έχουν διαφορετικό σεναριογράφο, επομένως εικάζω ότι τα 'ματάκια' είναι επινόηση του σχεδιαστή De Vita. Γνωρίζει κάποιος κάτι σχετικά με τα 'ματάκια' του De Vita?? ----------------------EDIT---------------------- Μετά από την επιβεβαίωση και από άλλο κομικσόφιλο συμφορουμίτη ότι υπάρχουν κι άλλα 'ματάκια' σε άλλες ιστορίες του Massimo De Vita, ετοιμάζω την ακόλουθη λίστα με όσα έχουμε βρει, και καλείστε όλοι να συνεισφέρετε στην ολοκλήρωση της: · "Ένδοξη Αποστολή" (1988), Μίκυ Μάους 2201, σελίδα 39, πέμπτο καρέ. · "Το Κόλπο των Β.Α.Μ.Π.Ι.Ρ.!" (1989), Μίκυ Μάους 1498, σελίδα 3, δεύτερο καρέ. · "Η Θαυματουργή Πηγή" (1989), Κλασικά 233, σελίδα 57, τέταρτο καρέ. · "Το Πνεύμα της Ευφυΐας" (1990), Μίκυ Μάους 2015, σελίδα 19, πέμπτο καρέ. · "Φάντομ Ντακ Εναντίον Σκούπι Ντο" (1991), Αλμανάκο 118, σελίδα ??, καρέ ??. · "Ο Μαγικός Θρόνος" (1993), Μεγάλα Σήριαλ 30, σελίδα 12 του Β' μέρους, έκτο καρέ. · "Το Χτύπημα του Γάτου" (1998), Μίκυ Μάους 2268, σελίδα 18, πρώτο καρέ. · "Αστεροειδείς Εναντίον Γης" (2000), Μεγάλα Σήριαλ 38, σελίδα 20, πρώτο καρέ. · "Η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας" (2002), Μεγάλα Σήριαλ 7, σελίδα 177, πρώτο καρέ. · "Το Ακρωτήρι της Ομίχλης" (2003), Μίκυ Μάους 2095, σελίδα 9, πρώτο καρέ. · "Ο Παλιός Συμμαθητής" (2004), Μίκυ Μάους 2033, σελίδα 23, δεύτερο καρέ. · "Η Σούπερ Θεία" (2007), Μίκυ Μάους 2217, σελίδα 6, πρώτο καρέ. · "Η Πριγκίπισσα της Αόρατης Λίμνης" (2010), Νέο Μίκυ Μάους 170, σελίδα 112, πέμπτο καρέ. · "Το Δόρυ των Σέμινολ" (2012), Νέο Μίκυ Μάους 93, σελίδα 25, δεύτερο καρέ. · "Η Eφεύρεση του Ζβάινσταιν" (2012), Νέο Μίκυ Μάους 85, σελίδα 9, τρίτο καρέ. · "Αποστολή στον ΑΣΣΟ" (2013), Νέο Μίκυ Μάους 88, σελίδα 28, τελευταίο καρέ. · "Ο Τυφώνας της Αβύσσου" (2014), Νέο Μίκυ Μάους 180, σελίδα 27, πέμπτο καρέ. · "Κεραυνοί κι Αστροπελέκια" (2014), Νέο Μίκυ Μάους 135, σελίδα 7, τελευταίο καρέ. · "Μυστικές Σκέψεις" (2014), Νέο Μίκυ Μάους 72, σελίδα 63, τελευταίο καρέ. · "Ο Γκαφατζής Σούπερ Μάους" (2016), Νέο Μίκυ Μάους 179, σελίδα 55, πέμπτο καρέ. Εκτός από τα πιο πάνω, σε αρκετές ιστορίες βρέθηκαν και κάποια guest-star ματάκια (ή φατσούλες), σχεδιασμένα σε άλλο στυλ. Από αυτά παραθέτουμε ένα μικρό δείγμα πιο κάτω: · "Το Υπερηχητικό Περιστέρι" (1973), Κλασικά 217, σελίδα ??, καρέ ?? (ματάκια σε κάδρο!): · "Φάντομ Ντακ Εναντίον Σκούπι Ντο" (1991), Αλμανάκο 118: · "Ήρωας σε Κρίση" (1991), Αλμανάκο 111, σελίδα 44, τρίτο καρέ (κι άλλα ματάκια σε κάδρο!!): · "Το Φαράγγι του Διαβόλου" (2013), Νέο Μίκυ Μάους 99, σελίδα 63, τελευταίο καρέ (εδώ βρέθηκε ένας συνδυασμός από ματάκια):

Ο Ιταλός σχεδιαστής μιλάει στην «Κ». Ο Μάσιμο ντε Βίτα στο σχεδιαστήριό του στο περιοδικό Topolino. Ο πατέρας του, Πιερ Λορέντσο ντε Βίτα, ήταν επίσης «καρτουνίστας». Εκείνος τον έβαλε στο εργασιακό περιβάλλον των κόμικς της Ντίσνεϊ, όπου η καριέρα του Μάσιμο ντε Βίτα θα διαρκούσε πάνω από μισό αιώνα και θα αριθμούσε πολλές εκατοντάδες ιστορίες με παπιά και ποντίκια. Δεν είναι πολύ παράξενο λοιπόν, που ο 83χρονος σήμερα σχεδιαστής και σεναριογράφος των πλέον διάσημων ντισνεϊκών ηρώων, ένας από τους καλύτερους της Ιταλίας, δυσκολεύεται να διαλέξει μια «καταγωγική» ανάμνηση της σχέσης του με την ένατη τέχνη. «Όταν ήμουν μικρός, τρεφόμουν με ψωμί και κόμικς», λέει στην «Κ» και προσθέτει: «Έγινα φανατικός αναγνώστης τους γιατί μπορούσα να “ζω” στους κόσμους τους. Και επειδή σχεδίαζα καλά από μικρός, το να γίνω και εγώ σχεδιαστής ήταν κάτι φυσικό και επόμενο». Σπούδασε σχέδιο στη γενέτειρά του Μιλάνο, εργάστηκε στο στούντιο κινουμένων σχεδίων των αδελφών Παγκότο, ενώ το 1959 ξεκίνησε ως γραφίστας και διορθωτής στο περιοδικό Topolino (το όνομα του Μίκυ στα ιταλικά). Πολύ σύντομα θα σχεδίαζε ιστορίες σε σενάρια άλλων ή και δικά του, και με πρωταγωνιστές αρχικά τους κατοίκους της Λιμνούπολης και κυρίως τον Ντόναλντ Ντακ. Και ήταν το alter ego του γκαφατζή και ευέξαπτου παπιού, ο μασκοφόρος Φάντομ Ντακ, που δεν είχε μεν δημιουργηθεί από τον Ντε Βίτα, διαμορφώθηκε όμως από εκείνον και εισήγαγε τον σχεδιαστή στη σπουδαία ιταλική σχολή της Ντίσνεϊ, την οποία είχαν τιμήσει ονόματα όπως ο Ρομάνο Σκάρπα και ο Τζιοβάν Μπατίστα Κάρπι. Ενώ όμως ο Φάντομ Ντακ δημιουργήθηκε ως παρωδία άλλου κόμικ, του «Ντιαμπολίκ», ο Μάσιμο ντε Βίτα συνέβαλε στην καθιέρωση ήδη από το 1971 με την ιστορία «Ο χρυσός σκαραβαίος», μερικών πιο ιδιοσυγκρασιακών χαρακτηριστικών του. «Φρόντιζα να τον παρουσιάζω όχι σαν υπερήρωα, αλλά σαν τον Ντόναλντ που ήταν μεταμφιεσμένος ως τέτοιος, με τις γκάφες του και τις αναποδιές του», θυμάται. «Αργότερα τον μεταμόρφωσαν σε έναν υπερήρωα με τρομερό οπλοστάσιο, σχεδόν ανίκητο. Εκεί άρχισα να χάνω το ενδιαφέρον μου». Δύο ιστορίες του έχουν ελληνικό ενδιαφέρον. Η μία διαδραματίζεται στην Ψαθούρα των Σποράδων, όπου ο καθηγητής Ζάποτεκ (δική του δημιουργία) αναζητά μια πολιτεία χαμένη στη θάλασσα. Η άλλη έχει φόντο τα Μετέωρα. «Είναι η πιο σημαντική ιστορία που έχω σχεδιάσει, από τις πιο αγαπημένες μου», λέει για τη δεύτερη ο Ντε Βίτα. «Κατάφερα με αυτήν να αποτίσω έναν φόρο τιμής τόσο στην Ελλάδα που αγαπώ, όσο και σε έναν μοναχό τον οποίο είχα γνωρίσει στο νησάκι της Κυρά Παναγιάς, πάνω από την Αλόννησο, που ανήκει στη μονή της Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους. Μου έμαθε πολλά πράγματα για τη ζωή και όποτε γυρνούσα την Ελλάδα τον επισκεπτόμουν. Είχαμε εξαιρετική σχέση. Στο κόμικ τον ενσαρκώνει ο Γκούφυ, ο οποίος ενώ σε άλλες ιστορίες είναι λίγο αφελής και ανόητος, εδώ παρουσιάζεται έτσι ώστε να φαίνεται και το μεγαλείο εκείνου του ανθρώπου. Η ιστορία αυτή είναι και ένας φόρος τιμής στο Άγιον Όρος, που μου θυμίζει τη γνήσια Ελλάδα, όπως τη γνώρισα τη δεκαετία του ’80 και του ’90». Ο μασκοφόρος Φάντομ Ντακ διαμορφώθηκε από τον Ντε Βίτα. Η ιστορία «Ο Μίκυ Μάους και η έβδομη μονή των Μετεώρων» θα παρουσιαστεί στο 8ο Φεστιβάλ Κόμικς των Χανίων Chaniartoon (chaniartoonfest.gr), που διεξάγεται ως τις 29 Σεπτεμβρίου, στο πλαίσιο μεγάλου αφιερώματος στον Ιταλό σχεδιαστή. Από τις 27 Σεπτεμβρίου ο Ντε Βίτα θα συμμετέχει επίσης σε εργαστήρια και θα υπογράφει βιβλία του. Σταμάτησε να σχεδιάζει νέες ιστορίες το 2020, έπειτα από περίπου πεντακόσιες σε 55 χρόνια, εν μέρει λόγω διαφωνιών με τη σύνταξη του Topolino, αλλά κυρίως επειδή το χέρι του είχε αρχίσει ήδη να τρέμει. «Σε αντίθεση με συναδέλφους που “πεθαίνουν στο σχεδιαστήριο», εξηγεί, «επέλεξα να σταματήσω σε ένα σημείο που ήξερα ότι οι ιστορίες μου δεν θα ήταν πια στο ίδιο επίπεδο και δεν θα ικανοποιούσαν εμένα τον ίδιο». Διατηρούν τα κλασικά κόμικς την αίγλη τους; «Είμαι φαν της κλασικής γραμμής της Ντίσνεϊ», καταλήγει. «Όμως έχουν υπάρξει διάφορες αναπροσαρμογές, σε όλα τα επίπεδα, ακόμα και στην Αμερική. Βλέπουμε μια τάση – και στο Topolino – για εκσυγχρονισμό ως αυτοσκοπό. Η κατάσταση απομακρύνεται από το πώς είχα μάθει να αντιμετωπίζω π.χ. τον Μίκυ και τον Ντόναλντ, που κατά κάποιο τρόπο εκπροσωπούσαν κάποια αρχέτυπα της κοινωνίας και οι ιστορίες τους εμπνέονταν από την πραγματικότητα. Τώρα υπάρχουν ιστορίες με χαρακτηριστικά ακόμα και από τα Μάνγκα και γενικά ακολουθούν τάσεις και μόδες. Και να σκεφτείς ότι εκείνες τις εποχές το Topolino πουλούσε 1 εκατ. τεύχη την εβδομάδα, ενώ τώρα 30.000». Και το σχετικό link...

Το 8ο Φεστιβάλ Chaniartoon υπόσχεται ένα πλούσιο πρόγραμμα με πολλές εκθέσεις και δεκάδες εκδηλώσεις. Shintaro Kago Ξεκίνησε χτες και ολοκληρώνεται την επόμενη Κυριακή το 8ο Chaniartoon – International Comic & Animation Festival που κάθε χρόνο γίνεται όλο και μεγαλύτερο προσελκύοντας χιλιάδες επισκέπτες. Οι προφεστιβαλικές εκδηλώσεις ξεκίνησαν πριν από δύο εβδομάδες και συνεχίστηκαν τις προηγούμενες ημέρες, ενώ η κορύφωση έρχεται το τριήμερο 27-29 Σεπτεμβρίου με την παρουσία των διεθνών επίσημων προσκεκλημένων του Φεστιβάλ και πολλών Ελλήνων και Ελληνίδων καλλιτεχνών και καλλιτέχνιδων. Η φετινή θεματική είναι ο «Τρόμος», που αποτελεί και το θέμα της κεντρικής έκθεσης στην οποία παρουσιάζονται αποσπάσματα από «Το Πτώμα» των Τάσου Ζαφειριάδη, Γιάννη Παλαβού και Θανάση Πέτρου, την προσαρμογή σε κόμικς του «Φρανκενστάιν» της Mary Shelley από τον Marion Mousse, την εκδοχή της Εύας Πουλοπούλου πάνω στο δημοτικό «Του Νεκρού Αδερφού», το βραβευμένο «Στη Σκιά του Ολύμπου» των Θανάση Καραμπάλιου και Νίκου Σταυριανού καθώς και έργα 16 ακόμη δημιουργών. Παράλληλα θα παρουσιαστεί και η έκθεση «Ανάμεσά μας – 11 Ιστορίες Τρόμου» που συνοδεύεται από την ομώνυμη έκδοση με έργα των Σπύρου Δερβενιώτη, Πάνου Ζάχαρη, Έφης Θεοδωροπούλου, Νίκου Καμπασελέ, Σταύρου Κιουτσιούκη, Μάνου Λαγουβάρδου, Τάσου Μαραγκού, Αλέξιας Οθωναίου, Θανάση Πετρόπουλου, Γιάννη Ρουμπούλια και Αγγελικής Σαλαμαλίκη. Επίσημοι προσκεκλημένοι του Φεστιβάλ είναι ο σπουδαίος Ιάπωνας mangaka Shintaro Kago, ο Ιταλός θρυλικός δημιουργός της Disney, Massimo de Vita και ο Έλληνας δημιουργός πειραματικών και εννοιολογικών κόμικς, Ilan Manouach. Ο Shintaro Kago, με αφορμή την κυκλοφορία στα ελληνικά του βιβλίου του «Οι 12 Πριγκίπισσες του Αέναου Κάστρου» από τις εκδόσεις Jemma Press (είχαν προηγηθεί τα «Το Μολυσματικό Σύνδρομο της Στοματικής Κοιλότητας και Άλλες Πειραματικές Φρικωδίες» και «Η Πριγκίπισσα του Αέναου Κάστρου») θα μιλήσει για το έργο του και τα εναλλακτικά, ενήλικα manga που δημιουργεί πλάθοντας εφιαλτικούς, πολυεπίπεδους κόσμους πλημμυρισμένους με βία και αίμα. Massimo de Vita Ο ογδοντατριάχρονος Massimo de Vita, έχοντας συνεργαστεί για περισσότερα από 60 χρόνια με την Disney, θα καταθέσει την τεράστια εμπειρία του από τη δημιουργία κόμικς για έναν εκδοτικό κολοσσό και τη φιλοτέχνηση επικών ιστοριών όπως «Το Σπαθί των Πάγων», «Ο Αυτοκράτορας της Αμερικής» κ.ά. Τέλος, ο Ilan Manouach με τις πολλαπλές ιδιότητες (μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Metalab του Χάρβαρντ και στο Πανεπιστήμιο της Λιέγης, ιδρυτής του οργανισμού Echo Chamber, διευθυντής του προγράμματος Futures of Comics, στρατηγικός σύμβουλος των εκδόσεων του Ιδρύματος Ωνάση, ιδρυτής των εκδόσεων Τοποβόρος κ.ά.), θα μιλήσει για τα κόμικς του, την τεχνητή νοημοσύνη στην τέχνη, την παγκοσμιοποίηση και τις νέες τεχνολογίες κ.ά. Καθ’ όλη τη διάρκεια του φεστιβάλ θα λειτουργούν μεγάλες εκθέσεις με ενδεικτικά έργα από το σύνολο της καριέρας των τριών, τόσο διαφορετικών μεταξύ τους, επίσημων προσκεκλημένων, οι οποίοι θα είναι παρόντες για να συζητήσουν με το κοινό και να εξηγήσουν τον τρόπο με τον οποίο εργάζονται και δημιουργούν την τέχνη τους. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης και οι υπόλοιπες εκθέσεις του Φεστιβάλ. H έκθεση «Ζοrμπάς – Πράσινη Πέτρα Ωραιοτάτη» περιλαμβάνει χαρακτηριστικά έργα του Soloup από το ομώνυμο βιβλίο του που βασίζεται στο εμβληματικό έργο του Νίκου Καζαντζάκη, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα. Ο καλλιτέχνης θα παρευρίσκεται στο Φεστιβάλ και θα μιλήσει για το έργο του στις 26/9. Στην έκθεση για τον Hugo Pratt, η οποία διοργανώνεται με τη συνεργασία του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών, παρουσιάζονται οι μεγάλοι σταθμοί της πορείας του δημιουργού του Κόρτο Μαλτέζε, ενώ στο μεγάλο αφιέρωμα στον Ποπάυ αποτυπώνεται ολόκληρη η χάρτινη πορεία του δημοφιλούς χαρακτήρα με αφορμή την κυκλοφορία των έργων του Bud Sagendorf από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως. Τέλος, καθ’ όλη τη διάρκεια του φεστιβάλ θα πραγματοποιηθούν δεκάδες προβολές ταινιών, συναυλίες, εργαστήρια, βιβλιοπαρουσιάσεις και ομιλίες από ειδικούς και καλλιτέχνες ενώ κατά το τελευταίο τριήμερο στο ευρύ artists alley θα παρευρίσκονται περισσότεροι από 70 δημιουργοί καθώς και εκδοτικοί οίκοι, εξειδικευμένα καταστήματα κ.ά. ♦ 8o Φεστιβάλ Chaniartoon Πού: Θέατρο Μίκης Θεοδωράκης, Ενετικό Λιμάνι Χανίων Πότε: 20-29 Σεπτεμβρίου Για το πλήρες πρόγραμμα επισκεφτείτε το www.chaniartoonfest.gr καθώς και τις σελίδες της διοργάνωσης στο facebook και το instagram Είσοδος ελεύθερη Το Καρέ Καρέ στο Chaniartoon Με μεγάλη έκθεση θα συμμετέχει και το «Καρέ Καρέ» στο 8ο Chaniartoon με αφορμή τη συμπλήρωση 10 ετών από την πρώτη κυκλοφορία του. Τιμώντας την επέτειο, θα παρουσιαστούν επιλεγμένα έργα όλων των συντελεστών του «Καρέ Καρέ», παλαιότερων και σύγχρονων, από αυτήν την όμορφη δεκάχρονη διαδρομή που συνεχίζεται. Την Κυριακή 29/9 το βράδυ, οι δημιουργοί και οι επιμελητές του ένθετου θα συμμετέχουν σε ομιλία-παρουσίαση του «Καρέ Καρέ» και θα συζητήσουν με το κοινό για τα ελληνικά κόμικς και τον ρόλο τους σε μια ξεχωριστή πολιτική εφημερίδα όπως η «Εφ.Συν.», ενώ την Παρασκευή 27/9 η Αλέξια Οθωναίου και ο Γαβριήλ Παγώνης θα μιλήσουν για την έκθεση «Τα Μέσα και τα Έξω – Εξομολογήσεις και Ενδοσκοπήσεις» με έργα τους δημοσιευμένα στο «Καρέ Καρέ», με τη συμμετοχή των συνεπιμελητών της έκθεσης και του ένθετου Λουίζας Καραγεωργίου και Γιάννη Κουκουλά. Και το σχετικό link...

Στο Αλμανάκο 147, στην ιστορία Ήρωας Χωρίς Αιτία, στη σελίδα 72, ο Σούπερ Γκούφη συναντά έναν αγριογουρουνόμορφο κακοποιό ονόματι ΤΖΟΥΜΠΟ ΤΖΑΜΠΟ. Οι δυο τους συναντήθηκαν σε προηγούμενη ιστορία, η οποία είχε να κάνει με κάποιο παιχνίδι με τίτλο 'Εισβολή στη Γη', όπως λέει και ο Σούπερ Γκούφη στην παρακάτω εικόνα: Όμως, η μόνη πληροφορία που δίνεται από τον σχετικό αστερίσκο, είναι ότι το παιχνίδι 'Εισβολή στη Γη' «ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ!». Έψαξα στο inducks τις προηγούμενες ιστορίες των δημιουργών, αλλά δεν κατάφερα να βρω κάτι σχετικό. Ποιος μπορεί να βοηθήσει??