Αναζήτηση στην Κοινότητα

Mανιφέστο… κάθε γενιάς που ψάχνεται! Κάποιες φορές ξαναπιάνεις ένα βιβλίο, ένα κόμικ ή μία ταινία που σου άρεσε πολύ και αναρωτιέσαι «μα τι του έβρισκα». Άλλες πάλι, πιο σπάνια δυστυχώς, επιστρέφεις για να ανακαλύψεις νέα στοιχεία, να ξαναδιαβάσεις και να ξαναδείς από μία οπτική που σου έλειπε την πρώτη φορά και πλέον σου επιτρέπει να το εκτιμήσεις διαφορετικά. Διαβάζοντας την επετειακή έκδοση του Μανιφέστο, του κόμικ του Ηλία Κυριαζή, βρίσκομαι στη δεύτερη περίπτωση, όπως πιστεύω ότι θα βρεθούν και πολλοί ακόμα που, έφηβοι τότε, διαβάζαμε το Μανιφέστο και πειθόμασταν ότι κόμικ δεν είναι μόνο τα «μίκι μάου» και ότι θα τα διαβάζουμε για μία ζωή. Δέκα χρόνια μετά την ολοκλήρωση της έκδοσης του στο περιοδικό «9» της Ελευθεροτυπίας (εκδιδόταν από το 2003 μέχρι το 2008), οι εκδόσεις Anubis μας επαναφέρουν στο πολυαγαπημένο κόμικ του Κυριαζή. Στην έκδοση που μόλις κυκλοφόρησε θα βρείτε όλα τα επεισόδια της σειράς –που είχαν συγκεντρωθεί στα τεύχη Manifesto και Manifesto:Δύο– μαζί με αδημοσίευτο υλικό αλλά και έναν εξαιρετικό πρόλογο του Θοδωρή Δημητρόπουλου. Πρωταγωνιστής στο Μανιφέστο είναι ο Βίκτωρας που είναι στα «τελειώματα» ενός ΤΕΙ γραφιστικής, είχε όνειρο από μικρός να σχεδιάσει κόμικ και κατά βάση είναι αβέβαιος για το μέλλον του, καθώς βγαίνει από μία φάση της ζωής του και μπαίνει σε μία νέα, όπου υπάρχει η τρομακτική απαίτηση «να ωριμάσει». Με τα λόγια του ίδιο: «Σήμερα κλείνω το 24ο έτος της ηλικίας μου και ακόμα δεν έχω γίνει ούτε πλούσιος ούτε διάσημος, δεν έχω νιώσει έναν έρωτα όπως τον περιγράφουν οι ταινίες και τα τραγούδια, δεν αφήνω πίσω μου μία ξέφρενη εφηβεία με τρελές καταστάσεις και ατελείωτο σεξ, ναρκωτικά και πράγματα τα οποία θα συμβουλεύω τα παιδιά μου να αποφεύγουν . Δεν έχω κάνει βήμα για την ολοκλήρωση των ονείρων μου. Και είμαι μόνο 6 χρόνια πριν τα 30» Ο Βίκτωρας ακολουθεί την παρέα του, καθώς βγαίνουν από τα φοιτητικά χρόνια και μπαίνει σε μία φάση όπου ψάχνεται. Γνωρίζει νέους ανθρώπους και μπαίνει σε σχέσεις που δεν μπορούσε ούτε να φανταστεί, αλλάζει μουσικά γούστα και προσπαθεί να μπει στη goth σκηνή, την ώρα που κρατάει τους Abba στο discman, ξεκινάει μια δουλειά, την ίδια ώρα που πασχίζει να δημοσιεύσει το πρώτο του κόμικ. Είναι νάρκισσος αλλά και χαρισματικός, πολύ φιλόδοξος αλλά και λίγο τεμπέλης και απείθαρχος, απογοητεύεται εύκολα, κλείνεται στον εαυτό του και, την ίδια στιγμή, είναι έτοιμος να ριχθεί στην επόμενη σχέση. Ανησυχεί για τα όνειρα του αλλά δεν μπορεί να οργανώσει το χρόνο του ώστε να τα κυνηγήσει μέχρι τέλους. Καταλαβαίνει ότι μεγάλωσε πια αλλά όχι τόσο ώστε να νιώθει άνετα στο οικογενειακό τραπέζι. Συγκεντρώνει όλες τις ανασφάλειες και τα «μπρος-πίσω» μίας δύσκολης φάσης στη ζωή ενός ανθρώπου. Στο πλευρό του, ο Άλκης, η ξαδέρφη του, Τιτίκα, που εκφράζει την πίεση να «φτιάξει λίγο τη ζωή του» και ο Λόγκαν, φανατικά alternative (ό,τι και αν σημαίνει αυτό), με διαρκές άγχος να μην ξεπουληθεί — το όνομα του ,προφανώς, βγαίνει από τον Wolverine. Στο Μανιφέστο ισορροπούν άριστα μία σειρά από θεματικές χωρίς καμία να απομονώνεται και να ξεχωρίζει. Οι ερωτικές σχέσεις και τα αδιέξοδα τους, οι φιλικές σχέσεις που εξαντλούν τη δυναμική τους και γίνονται όλο και πιο τυπικές δένονται απόλυτα με τα πρώτα βήματα στη δουλειά, τις απογοητεύσεις που κρατάνε πολύ και τις επιτυχίες που λάμπουν για λίγο. Και την ίδια στιγμή, οι φίλοι που σε στηρίζουν όταν δεν το περιμένεις, οι νέοι έρωτες και οι δρόμοι για πιο δημιουργική έκφραση. Όλα αυτά, στα πλαίσια μίας παρέας που εντάσσεται στη nerd κουλτούρα που, από ακραία μειοψηφική, στις αρχές του 2000 άρχισε να παίρνει τα πάνω της και στην Ελλάδα. Ο Λόγκαν θέτει τα δύσκολα διλήμματα στην παρέα, οδηγώντας στην απόγνωση την κοπέλα του Βίκτωρα, : «ποιος σχεδιαστής θα λέγατε ότι κάνει καλύτερα τους καβάλους». Ο Κυριαζής δεν χαρίζεται ούτε εδώ. Το μανιφέστο μας πηγαίνει σε επιτραπέζια rpg με καλτ φιγούρες, σχεδιαστές κόμικ που αρχίζουν να καβαλάνε το καλάμι μόλις δημοσιεύσουν δύο ιστορίες, φεστιβάλ που μαζικοποιούνται και σκληροπηρυνικοί φαν που βγάζουν ελιτισμό απέναντι στους νεοφώτιστους. Μας ακουμπάει και εδώ η απορία του Βίκτωρα «είναι δυνατόν να έχω τα ίδια ενδιαφέρονται με αυτούς;». Πλάι σε αυτό, δεν λείπει ο ενθουσιασμός, η βαθιά αγάπη για τα κόμικ και οι γνήσιες κοινότητες που χτίζονται γύρω από αυτό. Ειδικότερα, όσον αφορά τον δημιουργό κόμικ ως καλλιτέχνη, αποτυπώνεται με χιουμοριστικό αλλά και ειλικρινή τρόπο το δίλημμα ανάμεσα σε προσπάθεια για mainstream έργα που θα αποφέρουν χρήματα και αναγνώριση αλλά και υπόκεινται στον αυστηρό έλεγχο των εκδοτών και, από την άλλη, η επιμονή στις αυτοεκδόσεις, την ανεξάρτητη δημιουργία με τους κινδύνους και τους περιορισμούς που τη συνοδεύουν. Ο Βίκτωρας περνάει διαρκώς από το ένα στο άλλο, δίνει μάχη να κρατήσει τις ισορροπίες, βρίζει τον Λόγκαν για τον δογματισμό του αλλά, πάνω από όλα, πίνει και εύχεται «να μη γίνουμε ποτέ σαν αυτούς», που ξεπουλήθηκαν και χρησιμοποιούν την τέχνη τους για να πουλήσουν μούρη. Σε όλο το Μανιφέστο, ο Κυριαζής ξεδιπλώνει όλο το ταλέντο του και τις ικανότητες του, ενώ βρισκόταν στα πρώτα βήματα της καριέρας του. Στα πρώτα επεισόδια κάνει κλασικά χιουμοριστικά στριπάκια ενώ στη συνέχεια περνάει σε μεγαλύτερου μήκους ιστορίες. Περνάει από την κωμωδία καταστάσεων (να ένα sitcom που θα βλέπαμε ξανά με ενθουσιασμό!) σε buddy movie και, στο 2ο μέρος, φτάνει σε ένα πιο γλυκόπικρο στήσιμο. Η αφήγηση εξελίσσεται και παίρνει πολλές μορφές: χιουμοριστικά στριπ, «origin story», ιστορίες που μπλέκεται η αρχή με το τέλος και, πάρα πολύ συχνά, ένα πανέξυπνο κόμικ μέσα στο κόμικ. Μέσα σε όλα αυτά, ο Κυριαζής μοιράζει γενναιόδωρα easter eggs, μικρές αναφορές σε έργα της ποπ κουλτούρας, κόμικ της Marvel, blockbuster ταινίες αλλά και ελληνικά σήριαλ, μπαρ της Αθήνας ακόμα και άλλα δικά του κόμικ. Όλα αυτά κρύβονται στο περιθώριο των καρέ, στις μπλούζες των πρωταγωνιστών, στις ταινίες που βλέπουν. Με οδηγό το παράρτημα του Κυριαζή στο τέλος του κόμικ, μπορούμε να δούμε πόσα πιάσαμε αλλά και να μάθουμε πράγματα για τους περιορισμούς που έβαζε το «9» και δεν μπορούσαμε τότε να φανταστούμε, όπως για παράδειγμα ότι τον πίεζαν να περιορίσει αναφορές στην ομοφυλοφιλία. Όλα τα παραπάνω, κάνουν το Μανιφέστο να προσφέρεται για πολλές αναγνώσεις με διαφορετικές εστιάσεις, στους χαρακτήρες, τις λεπτομέρειες των καρέ και το σχέδιο. Για όλα αυτά και πολλά ακόμα που δεν μπορούν να συγκεντρωθούν σε ένα κείμενο, το Μανιφέστο ήταν και παραμένει το καλύτερο ελληνικό κόμικ. Εμπνέεται, φυσικά, από μία άλλη περίοδο που απέχει πλέον πάνω από 10 χρόνια αλλά η κοινωνική πραγματικότητα της Ελλάδας άλλαξε τόσο που φαίνεται να απέχει δεκαετίες. Τα πράγματα σήμερα για τους άνω των 25 είναι πολύ πιο άγρια και μπροστά στη σημερινή πραγματικότητα της ανεργίας και της ταλάντευσης ανάμεσα στη φυγή στο εξωτερικό και την παραμονή σε μία κατάσταση που στερείται προοπτικής, ο Βίκτωρας και οι ανησυχίες του ίσως φαντάζουν «λίγες». Αλλά δεν είναι. Το έργο του Κυριαζή συνεχίζει να είναι το μανιφέστο του ελιτιστή νέρντουλα, του εναλλακτικού που θέλει να γίνει mainstream και νιώθει ενοχές για αυτό, του νάρκισσου που συνειδητοποιεί το ελάττωμα του, του χαρισματικού τεμπέλη, του ερωτευμένου που καταπιέζει τη σύντροφο του με τις ανασφάλειες του . Πολύ περισσότερο από αυτά, είναι το μανιφέστο του αιώνιου έφηβου, του χαμένου φοιτητή που τελειώνει τη σχολή του και αρνείται να γίνει «κανονικός» ενήλικος, είναι το μανιφέστο του 25χρονου που πλησιάζει περισσότερο τα 30 και νιώθει μεσήλικας. Είναι το βασικό ντοκουμέντο μιας γενιάς που της έταξαν ένα καλύτερο αύριο και το είδε να διαψεύδεται αλλά ψάχνει δρόμους για να αντέξει. Το κόμικ του Κυριαζή «ανήκει» στο 2018 , όπως άνηκε στο 2008 και κάποια από τα σκίτσα και τους διαλόγους του, αντηχούν σήμερα ακόμα πιο δυνατά. Στην εποχή που η αβεβαιότητα γενικεύεται και δεν περιορίζεται στους 20 και κάτι, παραμένει το δικό μας Μανιφέστο… Πηγή

Περισσότερες Λεσβίες και Πέη. Περισσότερες Νυχτερίδες σε Τεκέδες. Περισσότερο Manifesto. Περισσότερο Fun. Tο Comicdom Con κλείνει δέκα χρόνια κι εμείς είμαστε όπως κάθε χρόνο εκεί, στο μετερίζι του ταγμένου κομιξά. Τα έχουμε ξαναπεί, αυτό είναι το απόλυτο χαρούμενο weekend του geek! Μια ευκαιρία για όλους τους κομιξάδες να βρεθούν στον ίδιο χώρο μετά από καιρό αλλά και για τις εκδοτικές, τους κομίστες και τους φανζινάδες να κυκλοφορήσουν τις νέες τους δουλειές στο μεγαλύτερο και πιο ένθερμο δυνατό κοινό που κόβει βόλτες πέρα-δώθε στους τρεις ορόφους της Ελληνοαμερικάνικης ψάχνοντας το "hottest-new-thing". Γι'αυτό, πριν επισκεφτείτε σήμερα και αύριο το φεστιβάλ στην Ελληνοαμερικάνικη Ένωση, συμβουλευτείτε τον οδηγό μας με τις εκδόσεις που δεν πρέπει να σας ξεφύγουν, από τα περίπτερα των εκδοτικών στο ισόγειο ως τα αμέτρητα τραπέζια με τις αυτοεκδόσεις στον τρίτο όροφο! *και μην ξεχάσετε απόψε στις 19:00, τον μεγάλο διαγωνισμό Comicdom Cosplay όπου θα μοιράζω σοφία και κακά puns σαν μέλος της κριτικής επιτροπής* 1. Manifesto - Περίπτερο της Giganto Δεν μπορώ να γράψω για το Manifesto του Ηλία Κυριαζή χωρίς να συγκινηθώ. Δεν γίνεται. Το ημι-αυτοβιογραφικό κόμικ του έγινε το απόλυτο flagship comic της χρυσής εποχής των ελληνικών κόμικ μέσα από τις σελίδες του Τεταρτιάτικου 9 της Ελευθεροτυπίας, του περιοδικού που έθρεψε στην ουσία αυτό που ξέρουμε σήμερα σαν ελληνική σκηνή. Ο Βίκτωρας ήταν/είναι ο καθρέφτης όχι μόνο της ζωής του ίδιου του Κυριαζή, αλλά και των δικών μας 20s. Ζει στην δική μας Αθήνα, ερωτεύεται, πειραματίζεται, την πατάει αλλά επιμένει να κάνει όνειρα (και comics), παραμένοντας περισσότερο honest και μαλακάκος από ότι θα μπορούσε ποτέ να ομολογήσει οποιοσδήποτε δημιουργός για έναν χαρακτήρα που βασίζει τόσο απροκάληπτα στον εαυτό του. Η υπέροχη αυτή hardcover έκδοση είναι αποτέλεσμα του φετινού επιτυχημένου crowd-funding campaign και συλλέγει όλο το υλικό από τους δυο κύκλους της σειράς στο 9, μαζί με ανέκδοτο υλικό και μια συγκινητική Where Are They Now νέα ιστορία. Σε αυτή, ο Κυριαζής γεφυρώνει το κενό από το φινάλε του Μανιφέστο 2. Ξαναεπισκέπτεται τους χαρακτήρες του και την οπτική του 20κάτι εαυτού του με τη νέα zen οπτική του σημερινού «κατασταλαγμένου» εαυτού του. Παραμένει σε αυτές τις λίγες σελίδες ακόμα τόσο ενοχλητικά in sync με αυτό που ζει κάθε τριαντάρης που έχει περάσει «αυτή» τη φάση και είναι πια ικανοποιημένος να παρτάρει, φλερτάρει, ξεδίνει «που και που», περνώντας τον υπόλοιπο καιρό στη δουλειά ή βολεμένος στο κρεβάτι με τη γάτα και τη σχέση του (με αυτή τη σειρά), αναπολώντας όλα όσα υπέροχα έζησε και άφησε πίσω του, τα οποία τον έφτασαν ως εδώ, σήμερα. Ταιριαστό, ναι; 2. Γυρνώ Σαν Νυχτερίδα - Περίπτερο της Jemma Press Δεν είναι πια σε όνομα ο «Μπάτμαν, Αυτή η Αδερφή» (επειδή, copyrights, δικηγόροι, μηνύσεις) αλλά περιέχει ακόμα αυτούσιο το κόνσεπτ του αυτό το μαγικό: όλο το υπέρογκο υπερψυχολογικό angst του Μπάτμαν Κάπταιν Μπατ, μεταφερμένο στη λαϊκή συνοικία της Τρούμπας, με τα ουζάκια, τους τζουτζέδες, το ρεμπέτικο soundtrack, τη femme fatale Θοδώρα και έναν ρημάδη κομπλεξάρα ορφανό που ντύνεται νυχτερίδα και τα πίνει κάθε βράδυ για την καψούρα του. Αυτό που ξεκίνησε το 2012 ως fan-made σήκουελ του Πέτρου Χριστούλια στην καλτ παρωδία ενός ξένου υπερήρωα (από άλλο κομίστα!) έφτασε 3 χρόνια και αρκετές εκδόσεις (και βραβεία) μετά να κυκλοφορεί σαν ολοκληρωμένο, κουκλίστικο και πολυτελές hardcover από τη Jemma Press και το SoComic.gr! Τρέμετε Τζουτζέδες! 3. Μαλάκα Λεσβίες 2 - Τρίτος Όροφος Μαλάκα... ΚΙ ΑΛΛΕΣ λεσβίες! Ένα χρόνο μετά από το ιστορικό πλέον φανζιν (το οποίο έκανε sold out στη μέση του περσινού φεστιβάλ και επανεκδίδεται φέτος σε ελληνικά ΚΑΙ αγγλικά - ή αλλιώς OMG Lesbians), οι πολυπαθούσες μαλακοδαχτυλοδεικτούμενες λεσβίες της Σμαρ επιστρέφουν και αντιμετωπίζουν τα κολλήματα της κοινωνίας μέσα από κομιξοποιημένα best of στερεότυπων και λατρείας. Από τον τύπο που θα σου πει γιατί δεν είσαι όντως λεσβία (spoiler = γιατί δεν έχεις πάει ακόμα μαζί του), στις συνήθεις φλέγουσες παρεξηγήσεις/απορίες του έξω κόσμου (spoiler = none of your business) και την κατάρα που είναι οι στρέητ/μπάι ταμπέλες, το κόμικ της Σμαρ είναι μια αστεία και cute κραυγή απόγνωσης στη βλακεία κααι υποκρισία που υπάρχει εκεί έξω. Περισσότερα: http://smarmakescomics.tumblr.com/ 4. ... - Τρίτος Όροφος Ο διάολος έχει πολλά αρχίδια. Το εκρηκτικά έγχρωμο (στο ήμισι) comic του Βασίλη Δημόπουλου το ψάχνεις ως «Τρεις Τελείες» ή «αυτό με τον διάβολο με τα κέρατα και το πουλί έξω στο εξώφυλλο». Μέσα θα βρεις τρεις τέλειες (oh see what he did there) μικρές και αλλόκοτες 5-6σέλιδες ιστορίες τρόμου και επιστημονικής φαντασίας που βάζουν το μπανάλ στη Ζώνη του Λυκόφωτος. Οι τρεις τελείες: μια βαρετή μέρα στην post-apocalyptic Ελλάδα του Global Warming, ένας ποδηλάτης που χτυπάει 666 χιλιόμετρα στο κοντέρ και ένας μανιακός αρκούδος serial killer που κυνηγάει όσους κατουράνε το δάσος του. Όλες με υπέροχα λεπτομερές σκίτσο με έντονες inking γραμμές που θυμίζουν Farel Dalrymple, Daniel Clowes και Kaz. Να κάποιος to look out for στο μέλλον! 5. KRAK ΚΟΜΙΚΣ #11 - Περίπτερο της Jemma Press Ό,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με τρόμο! Το κόμικ φιλόδοξο πείραμα του Τάσου Μαραγκού (ή Tasmar) για την πρώτη "ongoing" ελληνική σειρά indy comics ξεκίνησε με πρωταγωνιστή έναν Συριανό έφηβο μεταλλά, από το #9 όμως και μετά έκανε απότομη στροφή για να μας δώσει μια τριλογία (!) τρόμου (!!) βασισμένη στις ιαπωνικές ταινίες του Ring, για ένα καταραμένο, μαυροντυμένο κόμικ το οποίο σκοτώνει όποιον το διαβάσει! Αυτό το 11ο (και τελευταίο) τεύχος της σειράς, κλείνει την ιστορία με μια απροσδόκητα ανατριχιαστική ανατροπή και έναν υπέροχο πειραματισμό πάνω στα «όρια» και τους περιορισμούς του κομιξικού μέσου (spoiler = υπάρχουν μόνο για να σπάνε). Είναι μια καλή ευκαιρία φέτος να διαβάσετε επιτέλους ολοκληρωμένη την ιστορία στα τεύχη #9-11. 6. 4,5 Seasons - Τρίτος Όροφος Πολλούς αιώνες πριν το Κάτω Παρτάλι, υπήρχε η επική ιστορία του ιππότη που φορούσε ένα κλουβί με τον Ράηαν τη Χήνα πάνω στο κράνος του - και μαζί ήταν αήττητοι. Ο θρύλος τους είναι μόνο μια από τις 4 ιστορίες του πανλατρεμένου "comic thingie" της Σιαδώρας Παπαθεοδώρου που ανατρέπουν με μαγικό pretty rainbows & blood τρόπο τα sword&sorcery στερεότυπα. Απλά περιμένετε να γνωρίσετε τον Χάρο λαγουδάκι και τον καλύτερο του φίλο, με το κρανίο και το στέμμα. Περισσότερα: http://siadora.tumblr.com/ 7. Σπάρτακος - Περίπτερο της AddArt στον Τρίτο Όροφο Το θεληματικό πηγούνι. Αυτή η σχεδόν-ελληνική μύτη. Ο «άλλος» σταυρός. Ο Άντρας. Ο μονομάχος. Ο Σπάρτακος. Τώρα, στο τέλος της μεγάλης του επανάστασης, ξεροσταλιάζει στο σταυρό περιμένοντας το τέλος του και δίνει συνέντευξη για τη ζωή του, γκομενίζει, υπομένει τα βασανιστήρια των Ρωμαίων και κομπάζει σαν παραφουσκωμένο σκεπάρνι για την υστεροφημία του και την οσκαρική δόξα... κι ας αργεί ακόμα 2032 χρόνια! Ως τότε θα πρωταγωνιστεί σε αυτή τη σειρά από κλασσικής νοοτροπίας comics strips με πρωταγωνιστές τους Ρωμαίους και τους εσταυρωμένους. 8. Κουραφέλκυθρα Light - Περίπτερο της Jemma Press Ο Κύριος Κλιάφας έχει ακόμα προβλήματα (και κακά puns) που εξομολογείται στον ανάποδο μπάρμαν Λούθερ. Ο πελάτης εξακολουθεί να πηγαίνει στο χειρότερο εστιατόριο στο σύμπαν και να παραγγέλνε μόνο σούπα ενώ ξέρει ότι πάντα κάτι νέο και κουλό θα βρει μέσα. Η κόρη της οικογένειας Δαπόντε εξακολυθεί να προσπαθεί (άσκοπα) να φρικάρει τους γονείς της με νέους πιο sci-fi γκόμενους. Η Ζοζεφίνα έχει ακόμα απορίες. Και ο Θείος Αιμίλιος... Ο Θείος Αιμίλιος θα μιλάει και θα μιλάει και θα μιλάει και θα μιλάει και θα μιλάει και θα μιλάει και θα μιλάει και θα μιλάει και θα μιλάει και θα μιλάει και θα μιλάει... Μετά το υπερ-χορταστικό περσινό Κουραφέλκυθρα Omnibus, η Jemma Press εκδίδει το catch-up τομάκι με όλα τα νέα έκτοτε comic strips του μακροβιέστερου και δημοφιλέστερου ελληνικού webcomic του Αντώνη Βαβαγιάννη που δημοσιεύτηκαν στο socomic.gr από τον Απρίλη του 2014 μέχρι τον Μάρτιο του 2015. 9. Κουπέ 2 - Περίπτερο της AddArt στον Τρίτο Όροφο Κάποτε οι υπερήρωες της Marvel και της DC καταδίωκαν τους κακούς με τα αόρατα τζετ και τα Μπλάμπερντ και τα μπατ-μομπίλ τους, τώρα στριμώχνονται όλοι σε ένα... κουπέ. Κάποτε οι Super Mario Bros ταξίδευαν μέσω σωληνώσεων, τώρα κάνουν παρέα με τον Ζέλντ-- ε, τον Λινκ και τον Σόνικ σε ένα, ναι το μαντέψατε, κουπέ. Κάποτε υπήρχε Θεός, τώρα αράζει με τον γιο του τον μονογενή στα υπέροχα βλάσφημα κουπέ του πολυαναμενόμενου σήκουελ του hardcover fanzine που χωράει σε μια αμαξοστοιχεία όλη (μα όλη) την αγαπημένη μας ποπ κουλτούρα, από Ghostbusters, Walking Dead και Game of Thrones μέχρι... τον Καραγκιόζη. Επόμενη στάση: Copyright Infringement! 10. Βάλε Καρπούζι και...Φύγαμε! - Περίπτερο Star Comics Η ατάκα του φετινού φεστιβάλ είναι: «Το σχεδιαστικό σας στυλ δεν συνάδει με την περιρρέουσα κατάσταση!» Επίσης: ΚΑΡΠΟΥΖΙΑ! Το θρυλικό Datsun-από-την-κόλαση, ξέρετε ποιο, αυτό που περνάει σαν bizarro Αη-Βασίλης ΚΑΘΕ Σάββατο πρωί στις 7 ακριβώς από ΚΑΘΕ γειτονιά της Αθήνας ταυτόχρονα και σε ξυπνάει με τη ντουντούκα, καταφέρνει επιτέλους να σπάσει το metaχωροχρονικό συνεχές και να φέρει στην πόρτα του πρωταγωνιστή ένα τσούρμο πρωταγωνιστές από άλλα genre, των οποίων το σχεδιαστικό στυλ όντως δεν πολυ-«συνάδει με την περιρρέουσα κατάσταση»: βασανισμένοι πρωταγωνιστές noir ρομάντζου, καουμπόιδες, ήρωες manga και... ένας Τυραννόσαυρος Ρεξ! Περισσότερα+preview: http://makronews.blogspot.gr/2015/04/new-comic-book.html 11. Οι πολλές πολλές καμμενιές του Μάνου Γκανά - Τρίτος Όροφος Nude n Horror! Ο Μπόλεκ και ο Λόλεκ στο Βερολίνο. Οι αιμομικτικοί Super Mario Bros και Apo Piso. Το μεγάλο όργιο στο στρουμφοχωριό. Η κυριολεκτικά Λουκρητία του Αρκά. Ο απίθανος πουτσαράς Χουλκ. Ο βιτσιόζος δήμαρχος της Μονο-πουλι. Και... τα δάκρυα του Aquaman ενώ τον πηδάει ο Μπομπ ο Σφουγγαράκης. Οι εξαιρετικά καμμένες και συλλεκτικές Pineiada Bibles (βασισμένες στις περίφημες πορνογραφικές "Tijuana Bibles") έχουν *μόνο* λάθος πρωταγωνιστές και κυκλοφορούν σε υπερ-συλλεκτικές finger-size κόπιες! Μαζί στο τραπέζι του Γκανά, το περίφημο «κόμικ με το μουνάκι στο εξώφυλλο» και την πιο cum-splatter ρομαντική περιπέτεια με bonus action σεκανς σχεδιασμένη με τεχνολογία vaginascope που σε μεταφέρει στο ωάριο της δράσης! Εμείς μόνο ευχόμαστε να υπήρχαν αληθινά οι Εκδόσεις «Φλόκια στον Κάμπο». Υ.Γ. Πόσο ΔΕΝ είναι οκ να ανεβάσετε πιτσιρίκια κάτω των 10-12 χρονών στον τρίτο όροφο φέτος; 12. Αλλό-κότα - Τρίτος Όροφος Η Κρουστάλλω είναι μια κότα αλλό-κοτη από τις άλλες. Μια μέρα αποφασίζει να φύγει από την ασφάλεια του κοτετσιού της και να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο της πόλης για να πραγματοποιήσει το όνειρο της: να ολοκληρώσει ένα διδακτορικό πάνω στην προέλευση των κοτόπουλων από τον Τυραννόσαυρο Ρεξ;;;; Εκεί όπου το Big Bang Theory συναντά τη θηριωδία της Μεγάλης Αυγοκτονίας του Πάσχα. 12+ Μια βόλτα στον τρίτο όροφο με τις αυτοεκδόσεις και πολλές κακές φωτογραφίες με όχι-iPhone: Μπορείτε να βρείτε -αν είστε τυχεροί- τα περισσότερα από αυτά τα τεύχη στα καταστήματα comics και επιλεγμένα βιβλιοπωλεία, ή κατευθείαν από τις εκδοτικές τους. Αλλιώς, θα σας δω με τα σκονάκια σας του χρόνου να κυνηγάμε παρέα το "hottest-next-new-thing" στο Comicdom Con Athens 2015! Εσείς, τι «λεία» πετύχατε φέτος στο φεστιβάλ? Περιμένω τα σχόλια και τις προτάσεις σας! Info: Comicdom Con Athens 2015 4, 5 και 6 Απριλίου Μασσαλίας 22, Αθήνα πηγη

ALL ABOUT COMICS 8 ελληνικά κόμικς που πρέπει να έχεις στην βιβλιοθήκη σου Από το Manifesto του Ηλία Κυριαζή στο Logicomix και τη Τσιγκάνικη Ορχήστρα «Manifesto»του Ηλία Κυριαζή Ξεκίνησε ως σειρά που κυκλοφορούσε κάθε βδομάδα στο περιοδικό «9» και εκδόθηκε ολόκληρο το 2005 από την «Ελευθεροτυπία». Αφηγείται την ιστορία του Βίκτωρα, ενός νεαρού καλλιτέχνη που ζει και ερωτεύεται στην Αθήνα των ’00s. Ένα από τα πιο δημοφιλή και αγαπημένα ελληνικά κόμικς από τη στιγμή που εμφανίστηκε μέχρι και σήμερα. > Παρουσίαση «Blast Comics» - Ανθολογία Μια ανθολογία κόμικς που κυκλοφόρησε από την Giganto το 2007 με διεθνή χαρακτήρα. Ένας τεράστιος τόμος με συμμετοχές περισσότερων από 20 ανερχόμενων δημιουργών κόμικς από όλο τον κόσμο. Ο καθένας τους έδινε τη δική του εκδοχή του κόσμου των υπερηρώων. > Παρουσίαση / Dark Chris «Τσιγγάνικη Ορχήστρα» του Γιάννη Καλαϊτζή Θεωρείται το πρώτο ελληνικό graphic novel. Κυκλοφόρησε πρώτη φορά το 1984. Ο Καλαϊτζής γράφει πως: «Πρόκειται για μια ιστορία περιπλάνησης στη νυχτερινή Αθήνα της Μεταπολίτευσης, απομίμηση εκείνου του κύματος ταινιών ιδανικής αλητείας τις οποίες ο θυμόσοφος τεχνικός του ελληνικού σινεμά, ο Ανανίδης, χαρακτήριζε ως εξής: “Και περπατάει και περπατάει και περπατάει…”». > Παρουσίαση «Show Business» του Αρκά Ξεκαρδιστικός Αρκάς από το 1985 και τις εκδόσεις Γράμματα. Αφορά τις κωμικοτραγικές περιπέτειες του καλλιτέχνη Χλέμπουρα και της αρκούδας του Βαγγέλη, όταν τα βάζουν με τη Θέκλα, το κορίτσι με τα μούσια, και τους βοηθούς της. Φυσικά, όλα τα πληρώνει ο άμοιρος Γαβρίλης. Φοβερός χαρακτήρας ο Ασώματος. > Παρουσίαση της αρχικής έκδοσης του 1983 από την Ars Longa «Φανούρης Άπλας» των Δερβενιώτη, Βανέλη, Καλαϊτζή Οι περιπέτειες του Φανούρη Άπλα. Άλλοτε ψάχνει το φάρμακο για τη φαλάκρα μέσα στη δίνη της γραφειοκρατίας των δημόσιων υπηρεσιών και άλλοτε περνάει μέρες άγριου κέτερινγκ. Σουρεαλισμός και ειρωνεία για την ελληνική πραγματικότητα των ’90s, τη δεκαετία που εκδόθηκε από τη ΜΑΜΟΥΘ. > Παρουσίαση «Ο Μικρός Κθούλου» του Γιώργου Τσούκη O Κθούλου είναι ένας μαθητής δημοτικού με υπαρξιακά προβλήματα που του αρέσει η μέταλ μουσική. Λόγω της αποκρουστικής μορφής του –είναι ένας τέρας σαν αυτά του H.P. Lovecraft– κανείς δεν φαίνεται να τον καταλαβαίνει και να τον αγαπάει. Εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1998 στο περιοδικό «Metal Invader». > Παρουσίαση της αρχικής έκδοσης «Η Χωματερή» του Λέανδρου Εκδόθηκε το 2007 από την «Ελευθεροτυπία». Οι πρωταγωνιστές της δεν είναι άνθρωποι αλλά σκουλίκια, έντομα, γλάροι, ποντίκια και καρχαρίες που ζουν σε έναν σκληρό βιομηχανικό πολιτισμό που παράγει μόνο σκουπίδια. Καυστικό χιούμορ και πολιτική αλληγορία που σήμερα φαντάζει προφητική. > Παρουσίαση Logicomix των Δοξιάδη, Παπαδημητρίου, Παπαδάτο, Di Donna Εκδόθηκε στα ελληνικά το 2008 από τον Ίκαρο, αν και γράφτηκε αρχικά στα αγγλικά. Ένα «εικονο-ιστόρημα», όπως το χαρακτηρίζουν, που εξιστορεί τη ζωή του μαθηματικού Μπέρναντ Ράσελ. Γνώρισε απρόσμενη επιτυχία τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Έχει κυκλοφορήσει σε 14 χώρες του κόσμου. > Παρουσίαση Το εν λόγω άρθρο αποτελεί μέρος ευρύτερου κομιξικού αφιερώματος της LiF0 εν όψει του Comicdom Con 2014. Τα άλλα άρθρα: ~Η Αθήνα έχει λέσχη φίλων του Κόμικ! ~Κόμικς γένους θηλυκού ~10 Έλληνες δημιουργοί κόμικς που πρέπει να γνωρίζεις ~Τα κομιξάδικα της Αθήνας! ~Comicdom Con 2014: Η μεγάλη γιορτή των Κόμικ