Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'manga'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Το «Pluto», η νέα σειρά άνιμε που προβάλλεται στο Netflix, βασισμένη στο ομώνυμο μάνγκα του Naoki Urasawa, είναι μια υπαρξιακή και πέρα για πέρα επίκαιρη ιστορία. «Τα ανδροειδή ονειρεύονται ηλεκτρικά πρόβατα;» αναρωτιέται ειρωνικά ο Philip K. Dick στον τίτλο του ομότιτλου μυθιστορήματός του στο οποίο βασίστηκε και η ταινία «Blade Runner». O Ιάπωνας δημιουργός Naoki Urasawa έρχεται με το «Pluto» για να απαντήσει: «Ναι». Για τους λάτρεις των μάνγκα και των άνιμε, των ιαπωνικών κόμικς και κινουμένων σχεδίων, το όνομα του Urasawa δεν είναι καθόλου άγνωστο. Δημιουργός ενήλικων σειρών (seinen) μάνγκα όπως τα «Monster», «20th Century Boys» και «Billy Bat», τα έργα του είναι φιλοσοφικές ιστορίες αγωνίας που αντιμετωπίζουν με αφοπλιστική ειλικρίνεια θεμελιώδη ερωτήματα γύρω από την ανθρώπινη φύση. Από τα μάνγκα του, μόνο το «Monster» έχει μεταφερθεί σε μορφή άνιμε. Οπότε η μεταφορά του «Pluto» σε μίνι σειρά άνιμε φέτος από το Netflix, έπειτα από έξι χρόνια παραγωγής, αποτέλεσε σημαντικό γεγονός για τους λάτρεις του δημιουργού και του μέσου. Το «Pluto» είναι μια ιδιαίτερη δημιουργία του Urasawa (και του συνδημιουργού του Takashi Nagasaki) καθώς πρόκειται για έναν φόρο τιμής. Η πλοκή και οι ήρωες βασίζονται στο διάσημο μάνγκα «Astro Boy» του «πατέρα των μάνγκα» Osamu Tezuka, και συγκεκριμένα στην ιστορία «Το Σπουδαιότερο Ρομπότ της Γης». O Urasawa αποτίνει με το «Pluto» ένα homage στον μεγάλο δάσκαλο Tezuka, αναπλάθοντας την ιστορία του και κάνοντάς την σκοτεινότερη, πιο πεσιμιστική, φορτίζοντάς την με τις σημερινές ανησυχίες πάνω στην τεχνητή νοημοσύνη. Ο Naoki Urasawa, δημιουργός του «Pluto» Σε ένα μέλλον όπου άνθρωποι και ρομπότ συνυπάρχουν ειρηνικά, σε έναν κόσμο που επουλώνει από έναν αιματηρό πόλεμο και βασίζεται στο θεμελιώδες αξίωμα πως «τα ρομπότ απαγορεύεται να σκοτώσουν άνθρωπο», ο ανθρωπόμορφος ρομπότ αστυνόμος Gesicht αναλαμβάνει να εξιχνιάσει μια σειρά μυστηριωδών φόνων. Θύματα είναι οι υψηλότερες τεχνητές νοημοσύνες του κόσμου και άνθρωποι υπέρμαχοι των δικαιωμάτων των ρομπότ. Μοτίβο του δολοφόνου είναι τα κλαδιά που στερεώνει σαν κέρατα πάνω από τα κεφάλια των θυμάτων του. Η φύση του παραμένει μυστήρια: άνθρωπος, ρομπότ ή κάτι άλλο; Η αστυνομία του δίνει το όνομα «Pluto» (Πλούτωνας), ο θεός του Κάτω Κόσμου. Έτσι, παρακολουθούμε τις προσπάθειες του Gesicht μαζί με την πιο προηγμένη τεχνητή νοημοσύνη όλων, τον Atom (η προσωποποίηση του Astro Boy), να εντοπίσουν τον μυστηριώδη δολοφόνο. Το άνιμε είναι ένα μυστήριο επιστημονικής φαντασίας που φιλοσοφεί πάνω στην ανθρωπότητα, την τεχνητή νοημοσύνη και τον πόλεμο. Τα ρομπότ στο «Pluto» δεν είναι απλοί ανταγωνιστές ή μια υπόνοια κατασκευασμάτων ισάξιων με τους ανθρώπους. Είναι ισάξια με αυτούς: διαθέτουν ίσα πολιτικά δικαιώματα με τους ανθρώπους (όπως το δικαίωμα να παντρευτούν και να υιοθετήσουν παιδιά), φυσικά και ψυχικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων σε σημείο που να μην ξεχωρίζουν εμφανισιακά. Μπορούν ακόμα και να βλέπουν όνειρα στον ύπνο τους. Το «ανθρώπινο» στοιχείο στη σειρά πολλές φορές υπερισχύει σε χαρακτήρες τεχνητής νοημοσύνης παρά στους ίδιους τους ανθρώπους. Όμως, ο κόσμος αποδεικνύεται πιο βρώμικος και άνισος για τα ρομπότ από ότι δείχνει η επιφάνεια. Ο Osamu Tezuka, δημιουργός του «Astro Boy» Σημαντικό κομμάτι της ιστορίας αποτελεί ο περασμένος 39ος Κεντροασιατικός Πόλεμος ενάντια στην Περσία (μετά από κατηγορία για παράνομη κατοχή όπλων μαζικής καταστροφής), στον οποίο ρομπότ δολοφόνησαν χιλιάδες αμάχους, ρομπότ και ανθρώπους. Ο πόλεμος αυτός ακούγεται γνώριμος μια και πρόκειται για αλληγορία της αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ (το μάνγκα δημοσιεύτηκε από το 2003 έως το 2009), μια αλληγορία που δυστυχώς παραμένει ακόμα σύγχρονη. Οι πρωταγωνιστές προσπαθούν να ξεπεράσουν τα ψυχικά τους τραύματα από τον πόλεμο καθώς «οι άνθρωποι ξεχνούν, μα τα ρομπότ δεν ξεχνούν τίποτα», όπως δηλώνει το ρομπότ North No. 2 που αποφασίζει να μάθει πιάνο από το να είναι μια πολεμική μηχανή. Όλα τα στοιχεία που κάνουν το μάνγκα του Pluto μοναδικό μεταφέρονται άρτια με κίνηση και χρώμα στο μέσο του animation. Τα οκτώ επεισόδια διάρκειας μίας ώρας το καθένα πλημμυρίζουν από προβληματισμό και έντονα συναισθήματα, κάνοντας το «Pluto» μία από τις καλύτερες φετινές σειρές που μπορεί να δει κάποιος στο Netflix και μια εξαιρετική εισαγωγή στο έργο του Ιάπωνα δημιουργού. Και το σχετικό link...
  2. «Όλα είναι κόμικξς!» ήταν ο τίτλος του βιβλίου του Τάσου Μαραγκού (εκδ. Jemma Press, 2014). Στην εποχή μας ίσως θα έπρεπε να αλλάξει ο τίτλος σε «Όλα είναι manga». Κι αυτό γιατί η δημοφιλία των σύγχρονων ιαπωνικών κόμικς, των γνωστών manga, έχει σπάσει πια κάθε ρεκόρ. Ιδιαίτερα για τις νεαρότερες ηλικίες, κόμικς=manga. Δεν γνωρίζω ποια θα είναι η εξέλιξη των κόμικς και αν σε μερικές δεκαετίες από σήμερα οι καλλιτέχνες και οι αναγνώστες θα ασχολούνται μαζί τους, είναι σχεδόν σίγουρο ωστόσο ότι η σημερινή γενιά των εφήβων θα μεγαλώσει γνωρίζοντας μία γλώσσα, μία μανιέρα, μία τεχνοτροπία, αυτήν των mainstream manga. Και δεν το κρίνω ούτε ως θετικό ούτε ως αρνητικό. Απλώς το επισημαίνω. Αυτήν την τεράστια διείσδυση των manga στο αναγνωστικό κοινό επιχείρησε να σχολιάσει μεταξύ άλλων μια εμβληματική πολυεπίπεδη παράσταση που ξεκίνησε να παίζεται πριν από σχεδόν είκοσι χρόνια και συνεχίστηκε για αρκετά ακόμα σε διαφορετικές εκδοχές, με τροποποιήσεις και προσαρμογές που κάθε φορά προσέθεταν κάτι νέο. Αναφέρομαι στην «Gόλfω» σε σκηνοθεσία Σίμου Κακάλα, μια μοναδική για την εποχή της παράσταση-διασκευή της «Γκόλφως» του Σπύρου Περεσιάδη. Το πεντάπρακτο δραματικό ειδύλλιο, που ανέβηκε πρώτη φορά από ερασιτέχνες ηθοποιούς το 1893 και από τότε διασκευάστηκε αμέτρητες φορές στο θέατρο, στα χέρια του Κακάλα και των πολυπληθών συνεργατών του απέκτησε μια εντελώς νέα διάσταση. Από μια παραδοσιακή βουκολική ηθογραφία, η Γκόλφω μετατράπηκε σε ένα απολαυστικό πολυθέαμα με ένα σετ εξαιρετικών ηθοποιών, με παράλληλη προβολή anime και manga αισθητική, με λίγο θέατρο σκιών και Καραγκιόζη, με φοβερά σκηνικά και με ένα καταπληκτικό συνοδευτικό πρόγραμμα γεμάτο manga με πρωταγωνιστές την Γκόλφω και τον Τάσο με φουστανέλες σε περιπέτειες γεμάτες καταδιώξεις, γκριμάτσες και επιφωνήματα βγαλμένα από τα ιαπωνικά κόμικς. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, είναι βέβαιο πως η εικόνα της δακρυσμένης manga Γκόλφως με τατουάζ τη γαλανόλευκη στο μπράτσο θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη των θεατών. Και το σχετικό link...
  3. Indian

    ΣΕΛΗΝΙΑΣΜΕΝΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ

    Μετά τις Ψηφίδες τρόμου, η JEMMA συνεχίζει την εκδοτική της πορεία στον κόσμο των manga με το δεύτερο κατά σειρά κόμικ της, που φέρει τον τίτλο Σεληνιασμένοι εραστές. Η συγκεκριμένη δουλειά αποτελεί μία ανθολογία δημιουργημένη από τον Suehiro Maruo, η οποία περιλαμβάνει τις εξής ιστορίες: "Ο ηδονοβλεψίας στην σοφίτα" "Χοΐτσι ο κουφός – Α’ μέρος" "Χοΐτσι ο κουφός – Β’ μέρος" "Δωμάτιο στον Παράδεισο" "Κόκκινα φρύδια" "Ο γητευτής των σκυλοδαιμόνων 1" "Ο γητευτής των σκυλοδαιμόνων 2" "Η παθητική υπακοή της πόλης" Η θεματολογία επάνω στην οποία κινούνται τα συγκεκριμένα σενάρια, όπως εύστοχα κι εύλογα μας προειδοποιεί το οπισθόφυλλο, ανήκουν στην σφαίρα της ακραίας φρίκης, η οποία αγγίζει τα όρια της παρανοϊκής διαστροφής. Ο Maruo, θιασώτης κι ένας από τους πρωτοπόρους του είδους (των manga ero-guro, όπως αυτά αποκαλούνται) έχει σαν τοπικό πλαίσιο την Ιαπωνία του προηγούμενου αιώνα και τα πολιτικά γεγονότα που την επηρέασαν και μέσα από αυτά περιγράφει στον αναγνώστη και τον τρόπο ζωής της πατρίδας του εκείνη την περίοδο. Μέσα από εκεί, λοιπόν, γεννιούνται ερωτικές καταστάσεις, που μετατρέπονται σε μακάβριες σκηνές, αρκετές μάλιστα από αυτές να είναι για γερά… στομάχια. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι το συγκεκριμένο άλμπουμ δεν με κάλυψε και δεν με διασκέδασε στο ελάχιστο. Δεν ξέρω αν είμαι πουριτανός ή αν απλά δεν αρέσκομαι σε τέτοιου είδους αναγνώσματα. Θεωρώ ότι ο δημιουργός δεν θέλει απλά να αποτυπώσει στο χαρτί το αποκύημα της φαντασίας του, αλλά αυτό που επιζητεί είναι να σοκάρει στον υπερθετικό βαθμό το κοινό του και να προκαλέσει. Γι΄ αυτό και στην πλειοψηφία των ιστοριών που παρατίθενται, αυτό που μου έμεινε είναι οι φρικιαστικές σκηνές κι όχι μία horror πλοκή με εντάσεις κι αγωνία. Πολλά σημεία των πλοκών είναι ασύνδετα μεταξύ τους, τόσο στον τομέα του σκίτσου, όσο και των διαλόγων, με αποτέλεσμα να νιώσω ότι ο συγγραφέας δεν εστίαζε και πολύ σε αυτούς. Εν κατακλείδι, αν και μου αρέσει το horror στοιχείο στα κόμικς, στις σειρές και στην ταινίες, εντούτοις, το παρόν κόμικ δεν με κάλυψε με την συγκεκριμένη φιλοσοφία που υιοθέτησε. Προτείνεται εξολοκλήρου στους λάτρεις των ero-guro manga κι εκείνους που δεν διστάζουν να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό από την πεπατημένη. Οι υπόλοιποι να κάνουν αυτό που προτρέπει το οπισθόφυλλο. Να αφήσουν το κόμικ στο ράφι. Αν και το αναγράφει κι επάνω στο κόμικ, νομίζω ότι δεν χρειάζεται να τονίζουμε ότι η συγκεκριμένη δουλειά ΔΕΝ απευθύνεται σε παιδιά. Ο εικαστικός τομέας σχεδιαστικά είναι πολύ καλός, αλλά φοβάμαι ότι ο σουρεαλισμός του σεναρίου δεν τον έχει αφήσει ανεπηρέαστο. Πολλά από τα καρέ δεν έχουν μεγάλη συνοχή μεταξύ τους, με αποτέλεσμα, μέσα από την αχαλίνωτη φαντασία, να χάνεται η ουσία και η πορεία που προσπαθεί να χαράξει η πλοκή της κάθε ιστορίας. Παρόλα αυτά μου άρεσε περισσότερο από τα σενάρια. Το ασπρόμαυρο χρώμα πιστεύω ότι είναι το ιδανικότερο για το είδος. Η έκδοση της JEMMA είναι αρκετά τίμια κι έχει κρατήσει την φιλοσοφία των manga. Το τεύχος διαβάζεται “ανάποδα” από τα δυτικά κόμικς, έχει μεσαίο (προς μικρό) μέγεθος και ματ χαρτί, κάπως λεπτό. Το δέσιμο των σελίδων έχει γίνει με κόλλα, η οποία είναι αρκετά ανθεκτική και υπόσχεται πολλά ξεφυλλίσματα. Δεν ξέρω αν οφείλεται στο πάχος του χαρτιού ή στην ποιότητά του, αλλά το τεύχος είναι αρκετά ελαφρύ για τον αριθμό των σελίδων που περιέχει. Αν θα μπορούσαμε να το πούμε συνοδευτικό υλικό, αυτό θα ήταν ένας δισέλιδος επίλογος, επιμελημένος από την Μυρτώ Τσελέντη, στον οποίο επιχειρείται μία αναφορά στην βιογραφία του δημιουργού, καθώς και δύο λόγια για τα ero-guro κόμικς. Αφιέρωμα στην εκδοτική
  4. Indian

    DEADPOOL: ΣΑΜΟΥΡΑΪ

    Ο μεγαλύτερος, ίσως, αντί ήρωας που γέννησε ποτέ ο Οίκος των Ιδεών κάνει τα πρώτα του βήματα στον κόσμο των manga κι όπως είναι φυσικό η Anubis, με την εμπειρία της στον συγκεκριμένο χώρο, τον φέρνει κοντά στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό. Ο διακαής πόθος του Deadpool γίνεται επιτέλους (εν μέρει) πραγματικότητα. Ο Captain America του προτείνει να γίνει μέλος σε ένα παράρτημα των Avengers που δημιουργείται στην Ιαπωνία, για την πάταξη του εκεί εγκλήματος. Έτσι, λοιπόν, ο φίλος μας ταξιδεύει μέχρι την χώρα του ανατέλλοντος ηλίου, γνωρίζεται με το δεύτερο μέλος της οργάνωσης, που είναι η Σακούρα Σπάιντερ (μία πιτσιρίκα που διαθέτει τις ίδιες δυνάμεις με τον Άνθρωπο-Αράχνη) και οι δύο τους ξεκινάνε τα πρώτα επίσημα βήματα στην περιπέτεια. Μέσα σε αυτούς που έχουν να αντιμετωπίσουν συγκαταλέγεται ο Loki, ο Venom (τουλάχιστον στην αρχή), ακόμα κι ο… Thanos! Η προσωπική μου άποψη είναι ότι έχουμε να κάνουμε με μία έξυπνη δουλειά, που φέρει φαρδιά-πλατιά την σφραγίδα του πρωταγωνιστή. Ο Deadpool σατιρίζει τους πάντες και τα πάντα, με πρώτο και καλύτερο τον εαυτό του, προς τέρψη του αναγνωστικού κοινού. Ομολογώ ότι γέλασα αρκετά με τις καυστικές του ατάκες τόσο προς την Marvel, όσο και με την Jump. Το σενάριο χαρακτηρίζεται από μεγάλη δράση και σκηνές με ένταση, αλλά και χιούμορ. Σχεδόν σε κάθε σελίδα βρίσκουμε μία τέτοια σκηνή να εναλλάσσεται με το κωμικό στοιχείο, ενώ ενίοτε συνυπάρχουν. Τόσο ο Sanshiro Kasama, που επιμελήθηκε το σενάριο, όσο κι ο Hikaru Uesugi, που ανέλαβε να το οπτικοποιήσει, σεβάστηκαν στο έπακρο την ιδιοσυγκρασία του πρωταγωνιστή και δημιούργησαν μια ιστορία στα πρότυπα των αντίστοιχων καθαρόαιμων ιστοριών της Αμερικής. Στα αρνητικά θα μπορούσαμε να συγκαταλέξουμε ένα μοτίβο που είναι σύνηθες σε ιστορία του Deadpool. Η ελαφρότητα του πρωταγωνιστή και η μανία του να είναι διασκεδαστικός καθ’ όλη την διάρκεια της ιστορίας, καθιστά την πλοκή κάπως βαριά και δύσκαμπτη, χάνοντας με αυτόν τον τρόπο λίγη από την σοβαρότητα που θα έπρεπε να έχει μία περιπέτεια. Επίσης, για να είμαι ειλικρινής, αισθάνθηκα κάπως άβολα να διαβάζω μία ιστορία της Marvel σε μικρό φορμάτ και μάλιστα… ανάποδα από τα δυτικά κόμικς. Πάντως, γρήγορα συνηθίζεται. Εν κατακλείδι, η σειρά ξεκινάει με όμορφο τρόπο, κινεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη, χωρίς να μιλάμε για το απόλυτο αριστούργημα και θέλω να πιστεύω ότι έχει να μας δείξει περισσότερα στους επόμενους τόμους, τους οποίους ελπίζω να τους κυκλοφορήσει η Anubis και να μην μας αφήσει στην γλύκα κατά την συνήθη φιλοσοφία της. Προτείνεται πρωτίστως στους φαν του Deadpool και στην συνέχεια στους φίλους της Marvel. Ο εικαστικός τομέας διατηρεί τις μανιέρες της Σχολής των manga. Είναι καθαρός, λεπτομερής και οι περισσότεροι χαρακτήρες είναι νέοι, σφριγηλοί και με μεγάλα μάτια. Εξαίρεση αποτελεί πρωτίστως ο πρωταγωνιστής, για τον οποίο ο σχεδιαστής φρόντισε να τον αποδώσει κατά τα πρότυπα της Marvel. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να δημιουργείται ένα Αμερικάνικο σενάριο, το σχέδιο όμως μας θυμίζει και την μακρινή Ιαπωνία. Πάντως, χωρίς να έχω μεγάλη εμπειρία στα manga, σε μία σύγκριση που επιχείρησα να κάνω σε σχέση με το Deathnote, το Deadpool: Σαμουράι, ηττήθηκε με άνεση. Για το ασπρόμαυρο χρώμα νομίζω ότι δεν χρειάζεται να επεκταθούμε, μιας κι αποτελεί το σήμα κατατεθέν αυτού του είδους των κόμικς. Το βρήκα εξαιρετικό και ταιριαστό. Όπως έγραψα στην αρχή της παρουσίασης, η Anubis διαθέτει εμπειρία στα manga κι αυτή η εμπειρία αποτυπώνεται και στην παρούσα έκδοση. Έχουμε να κάνουμε με ένα τευχίδιο στο μέγεθος της Ιαπωνικής Σχολής, το οποίο (εννοείται ότι) διαβάζεται ανάποδα από τα συνηθισμένα κόμικς. Το δέσιμο έχει γίνει με κόλλα και το τελικό αποτέλεσμα είναι αρκετά στιβαρό. Το χαρτί στο εσωτερικό είναι ματ, με καλή εκτύπωση και ικανοποιητικό πάχος. Το εξώφυλλο, από την άλλη, σαν ψυχαναγκαστικός που είμαι, θα το ήθελα λίγο πιο παχύ για να αντέχει τα τσαλακώματα. Έξτρα υλικό δεν υπάρχει, παρά μόνο μία μπόνους ιστορία που την βρίσκουμε μετά το τέλος της κανονικής κι έχει για πρωταγωνιστές τον Deadpool και τον Spider-Man. Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο κι οπισθόφυλλο του τεύχους #02 τον james768.
  5. Τεχνητή Νοημοσύνη: το πρώτο Manga σχεδιασμένο από A.I. ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣOΥΛΙΑΣ Μάλλον δεν τα έχουμε δει όλα από την Τεχνητή Νοημοσύνη. Ας αφήσουμε για λίγο στην άκρη τους φόβους για το ChatGPT κι ας υποδεχτούμε το πρώτο Manga σχεδιασμένο από A.I. Όλο και πιο συχνά έρχονται ειδήσεις για συνεκτικό περιεχόμενο φτιαγμένο από Τεχνητή Νοημοσύνη, έχουμε παραδείγματα για σύνθεση εικόνων, πίνακες ζωγραφικής ακόμα και μουσικές συνθέσεις. Συνεπώς ήταν ζήτημα χρόνου να παρουσιαστεί ένα έργο Manga χωρίς την υπογραφή ανθρώπου σχεδιαστή. Ο συγγραφέας του, Rootport, είναι ένας 37χρονος άνδρας χωρίς εμπειρία στο σχέδιο. Κι όμως παρουσίασε το έργο “του” με τίτλο Cyberpunk: Peach John. Για τους λάτρεις των κόμιξ, είναι γνωστό ότι τα Manga είναι μία ολόκληρη κατηγορία, πολλή διαφορετική με οτιδήποτε άλλο. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά τους είναι το μαυρόασπρο σχέδιο. Το Cyberpunk: Peach John όμως είναι έγχρωμο! Πολύ σπάνιο στην ιαπωνική παραγωγή. Και βέβαια αυτή δεν είναι η μόνη του διαφορά. Αποτελεί το πρώτο στο είδος του που σχεδιάστηκε εξ ολοκλήρου από A.I. Όπως προαναφέραμε ο Rootport δεν είχε ασχοληθεί με το σχέδιο. Για αυτό χρησιμοποίησε το Midjourney. Πρόκειται για μια γενετική τεχνητή νοημοσύνη στα ίχνη του Dall-E. Το αποτέλεσμα; Μια ιστορία εκατό σελίδων! Συνήθως, ένα τέτοιο manga απαιτεί ένα χρόνο δουλειάς από έναν καλλιτέχνη. Με τη βοήθεια της Τεχνητής Νοημοσύνης ο Rootport ολοκλήρωσε τον τόμο σε μόλις έξι εβδομάδες! Πώς εργάστηκε; Ο Rootport τροφοδοτούσε το Midjourney με λέξεις-κλειδιά που απεικονίζουν δημοφιλείς έννοιες και ιδέες. Το βασικό θέμα ήταν η περιπέτεια ενός αγοριού από την Ασία με ροζ μαλλιά και σακάκι. Η A.I. δημιούργησε εικόνες τις οποίες ο συγγραφέας συγκέντρωσε σε λευκές σελίδες. Οι πιο παρατηρητικοί θα δουν ότι το πρόσωπο του ήρωα είναι μερικές φορές διαφορετικό από το ένα καρέ στο άλλο. Παρόλα αυτά, ο Rootport κατάφερε να δημιουργήσει μια περιπέτεια που ρέει χωρίς πρόβλημα. Και αυτό το τελευταίο είναι που ανησυχεί μέρος της βιομηχανίας Μanga, για εύλογους λόγους. Αυτή η πρακτική που θα μπορούσε κάλλιστα να εκτινάξει τον αριθμό των Μanga που παράγονται από μηχανές. Ο συγγραφέας παραδέχεται ότι δεν έχει καλλιτεχνικό ταλέντο και ότι σίγουρα είναι πολύ πιο ικανοποιητικό να ζωγραφίζει κανείς κάτι μόνος του. Όμως η συνδρομή της Τεχνητής Νοημοσύνης θα επιτρέψει να εμφανιστούν νέοι συγγραφείς που σίγουρα δεν ξέρουν πώς να κρατούν πινέλο, αλλά έχουν καλές ιστορίες να πουν. Το ίδιο ενστερνίζονται και καλλιτέχνες, όπως η Madoka Kobayashi, που πιστεύουν ότι η A.I. μπορεί να είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για τη δημιουργία. Συγκεκριμένα θα βοηθήσει έναν δημιουργό να οπτικοποιήσει αυτό που έχει στο μυαλό του και να προτείνει ιδέες. Στη συνέχεια εναπόκειται στον δημιουργό να βελτιώσει αυτές τις προτάσεις, εν ολίγοις, να τις διευθετήσει. Οι εικόνες που δημιουργούνται από το Dall-E, το Midjourney, το Stable Diffusion και άλλες παρόμοιες εφαρμογές μπορούν πράγματι να είναι χρήσιμες στο «ξεκλείδωμα» της φαντασίας. Οι καλοί Mangaka – δημιουργοί Manga – δεν φαίνονται να ανησυχούν. Υποδέχονται το πρώτο Manga σχεδιασμένο από A.I. όντας σίγουροι ότι μόνο οι άνθρωποι έχουν τέτοια αίσθηση του χιούμορ και ξέρουν πώς να παράγουν «ατελή» ή «ακατάστατα» σχέδια. Πηγή
  6. Θοδωρής Καραπάνος

    Manga District (ΕΞΑΡΧΕΙΑ)

    Ένα μαγαζί που απευθύνεται αποκλειστικά στους λάτρεις της ιαπωνικής κουλτούρας κόμικς. Άνοιξε τις πόρτες του, στις 30/09/2022, με ένα μικρό πάρτυ που διοργάνωσε για τα εγκαίνια( με διαφόρων ειδών σνακ, ποτά( τόσο αναψυκτικά, όσο κι αλκοολούχα) και πολλούς φίλους των κόμικς της Άπω Ανατολής και μη). Στο κατάστημα, θα βρείτε, πάρα πολλά manga για όλα τα γούστα, άπειρα funko pops, φιγούρες και λοιπά collectibles. Το μαγαζί το διαχειρίζονται- απ' όσο ξέρω- τρεις συνεργάτες, οι οποίοι είχαν και την ιδέα. Είχε αναφερθεί ότι τον Οκτώβριο θα άνοιγε και το e-shop, αλλά μάλλον, καθυστέρησε λίγο παραπάνω, καθώς όπως φαίνεται, είναι ακόμη υπό κατασκευή. Προς το παρόν, το κατάστημα διατηρεί επαφή με τους πελάτες μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης( από το tiktok, αλλά διατηρεί και- ανενεργό- λογαριασμό στο instagram). Αξίζει να περάσετε, αν ο δρόμος σας περνάει από τα Εξάρχεια, ενώ αν είστε μόνιμοι κάτοικοι του κέντρου της Αθήνας και δεν έχετε περάσει ακόμη, θα σας κυνηγάει ο Δικαστής Ντρεντ σε ιαπωνική version( να είμαστε εντός του κλίματος). Manga District Σουλτάνη 19, Εξάρχεια Αθήνα 106 82 21 1001 0567 tiktok instagram ΚΑΛΕΣ ΑΓΟΡΕΣ
  7. StefanosPap

    One Piece Film: Red

    Ήταν Νοέμβριος του 2021 όταν για τα 1000 επεισόδια της σειράς του One Piece, ανακοινώθηκε η ταινία One Piece Film: Red με αποκάλυψη του αντίστοιχου teaser και poster. 6 Αυγούστου του 2022 ξεκίνησε η προβολή της ταινίας στους κινηματογράφους της Ιαπωνίας. Μέχρι τις 30 Οκτωβρίου, το One Piece Film: Red είναι η ταινία του franchise με τα περισσότερα έσοδα και εκείνη με τις περισσότερες εισπράξεις για το 2022 στην χώρα Η υπόθεση της ταινίας ακολουθεί το πλήρωμα του Luffy να πηγαίνει στο νησί Elegia για να παρακολουθήσει την συναυλία της τραγουδίστριας Uta. Όλα, όμως, ανατρέπονται όταν αποκαλύπτεται ότι η συγκεκριμένη τραγουδίστρια δεν είναι τυχαία και έχει άμεση σχέση με τον Luffy. Πρόκειται για την κόρη του Shanks. Την παραγωγή της ταινίας ανέλαβε η Toei Animation με σκηνοθέτη τον Gorō Taniguchi (γνωστό από δουλειές του όπως το Code Geass και και το Planetes). Την μουσική ανέλαβε ο Yasutaka Nakata ενώ η φωνή που αναλαμβάνει να μας ταξιδέψει είναι εκείνη της Ado. Στις 3 Νοεμβρίου του 2022, το One Piece Film: Red έγινε η πρώτη ταινία του One Piece που προβάλλεται σε ελληνικούς κινηματογράφους και η πρώτη anime ταινία που προβάλλεται μετά από πολλά χρόνια γενικότερα. Το τρέιλερ της ταινίας με ελληνικούς υπότιτλους
  8. Indian

    ΨΗΦΙΔΕΣ ΤΡΟΜΟΥ

    Είναι Απρίλιος του 2022 όταν η Jemma αποφασίζει να μπει στα… χωράφια των manga κόμικς, κυκλοφορώντας τις περίφημες “Ψηφίδες Τρόμου”. Το συγκεκριμένο κόμικ εκδόθηκε για πρώτη φορά στην Ιαπωνία το 2014 κι αποτελεί ένα πόνημα του δημιουργού Junji Ito, ο οποίος επιστρέφει στον χώρο των manga τρόμου έπειτα από μία μεγάλη αγρανάπαυση που διήρκησε οκτώ χρόνια. Η πρώτη και σημαντικότερη πληροφορία που θα πρέπει να γνωρίζει ο αναγνώστης είναι ότι οι “Ψηφίδες Τρόμου” δεν αποτελούν μία αυτόνομη κι ενιαία δουλειά, αλλά είναι μία ανθολογία από οκτώ μικρές ιστορίες, οι τίτλοι των οποίων είναι οι εξής: ● “Κρεβάτι” ● “Το πνεύμα του ξύλου” ● “Τόμιο - Το κόκκινο ζιβάγκο” ● “Ήπιος αποχαιρετισμός” ● “Η ανατομίτσα” ● “Μαυροπούλι” ● “Μαγκάμι Νανακούσε” ● “Η γυναίκα που ψιθύριζε” Τα σενάρια σε όλες τις ιστορίες, διαθέτουν μεγάλα ποσά φαντασίας, επιβεβαιώνουν το είδος που έχει υιοθετηθεί (αυτό του τρόμου) και μου έφεραν στο μυαλό κάποιες Ιαπωνικές ταινίες και σειρές που έχει τύχει να δω. Η πλοκές ξεκινούν απλοϊκά, ξετυλίγουν ήπια το κουβάρι της αφήγησης, δημιουργούν μυστήριο και μία κάποια αγωνία, ενώ όταν φτάνουμε στην ολοκλήρωση αναδύεται και το horror στοιχείο, το οποίο σε πολλές περιπτώσεις κάνει τον αναγνώστη να γουρλώνει τα μάτια του! Έτσι, λοιπόν, δεν μπορούμε παρά να υποκλιθούμε στην άψογη σκηνοθετική τεχνική που χρησιμοποιεί ο δημιουργός. Αν θα έπρεπε να έχω κάποιο παράπονο από την αφήγηση, αυτό θα εστιαζόταν περισσότερο στο φινάλε των ιστοριών, το οποίο, θέλοντας να δείξει όσο πιο τρομακτικό γίνεται, σε μερικές περιπτώσεις (ευτυχώς όχι σε όλες) έχανε την ουσία κι απλά παρέθετε σκηνές με υποχθόνια και μεταφυσικά τέρατα, που δεν έχουν άμεση σχέση με το story που αποτυπώνεται. Εννοείται ότι αυτό το ψεγάδι είναι απειροελάχιστο μπροστά στην γενική ικανοποίηση που παρέχουν οι ιστορίες. Μιας και μιλάμε για ανθολογία, εννοείται ότι δεν μπορούμε να έχουμε μία πλήρη ισότητα ανάμεσα στην ποιότητα των ιστοριών. Έτσι, λοιπόν, κάποιες μου άρεσαν περισσότερο και κάποιες λιγότερο. Αυτές που προσωπικά ξεχώρισα ήταν οι εξής: ● “Τόμιο - Το κόκκινο ζιβάγκο” (η οποία έφερε κι έντονα στοιχεία splatter) ● “Ήπιος αποχαιρετισμός” (η οποία ταυτόχρονα κατάφερε να με συγκινήσει, λόγω και της πρόσφατης άσχημης ψυχολογίας μου) ● “Η ανατομίτσα” (ένα τόσο αρρωστημένο σενάριο, που εντυπωσιάζει!) ● “Μαυροπούλι” (επίσης ένα σενάριο με έντονο το σημάδι του ψυχολογικού τρόμου) ● “Η γυναίκα που ψιθύριζε” (το συγκεκριμένο σενάριο άνετα θα ήθελα να το δω σε ταινία ή να το διαβάσω σε βιβλίο) Εν κατακλείδι και για να μην σας κουράζω, η γνώμη μου για την συγκεκριμένη ανθολογία είναι θετικά προσκείμενη και νομίζω ότι θα αρέσει στους λάτρεις των ιστοριών τρόμου και γνήσιων θρίλερ (ψυχολογικών και μη). Οι υπόλοιποι διαβάστε με δική σας ευθύνη. Εμένα, πάντως, με χαροποίησε το γεγονός ότι έπιασα ξανά manga στα χέρια μου, έπειτα από το εξαιρετικό “Death Note” κι αν και δεν δηλώνω λάτρης και γνώστης του είδους, παρόλα αυτά κατάφερε να με κρατήσει. Κι αφού το μόνο που έχω διαβάσει από manga είναι το “Death Note”, αναπόφευκτα κάνω την σύγκριση στο σχέδιο με αυτό. Σίγουρα δεν μιλάμε για το ίδιο σχεδιαστικό επίπεδο (το “Death Note” είναι καλύτερο), αλλά κι εδώ έχουμε να κάνουμε με μία εξαιρετική δουλειά στον εικαστικό τομέα. Το λιτό, αλλά ταυτόχρονα λεπτομερές σχέδιο, οι όμορφες σκιάσεις και οι αποχρώσεις του γκρι, δένουν άψογα μεταξύ τους και χαρίζουν στον αναγνώστη ένα όμορφο τελικό αποτέλεσμα. Κι αν αναλογιστούμε ότι ο εικαστικός τομέας θα πρέπει να ενισχύει το στοιχείο του τρόμου που “γεννά” του σενάριο, ένα τέτοιο έργο είναι αρκετά δύσκολο. Πιστεύω, πάντως, ότι τα κατάφερε. Η έκδοση έχει υιοθετήσει όλα τα στοιχεία που συνθέτουν ένα manga, τόσο στο μέγεθος, αλλά κυρίως τον κλασικό και “περίεργο” τρόπο στην διάταξη των σελίδων και της ανάγνωσης. Το εξώφυλλο, το οποίο απαρτίζεται από τους χαρακτήρες των ιστοριών και μοιάζει πολύ με την θρυλική “Κραυγή”, είναι αρκετά παχύ και διαθέτει “αυτάκια”. Το χαρτί στο εσωτερικό είναι ματ, ικανοποιητικό σε πάχος, αλλά και σε εκτύπωση. Έχουν χρησιμοποιηθεί δύο ειδών γραμματοσειρές (η Shihan και η Static), ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι η έκδοση έχει κρατήσει τις Ιαπωνικές λέξεις στους διάφορους ήχους και στα ονόματα των πινακίδων στα κτίρια και τους δρόμους για να μην χαλάσει το εικαστικό αποτέλεσμα, φροντίζοντας παράλληλα να παραθέτει την μετάφραση στο κάτω μέρος του καρέ. Από συνοδευτικό υλικό έχουμε ένα επίμετρο, από την επιμελήτρια Μυρτώ Τσελέντη, καθώς κι έναν επίλογο από τον ίδιο τον δημιουργό. Το κόμικ θα κλείσει με την καθιερωμένη σελίδα, που μας καλεί να μάθουμε πώς διαβάζεται σωστά ένα manga, χωρίς να τσαντιστούμε και να το πετάξουμε! Αφιέρωμα στην εκδοτική
  9. StefanosPap

    CHAINSAW MAN [TATSUKI FUJIMOTO]

    Εξώφυλλο του 1ου τόμου της σειράς ΠΛΟΚΗ Η ιστορία του Chainsaw Man ακολουθεί τον Denji, έναν νεαρό άντρα που ζει στα όρια της φτώχειας και λόγω αυτής του της τραγικής κατάστασης αποφασίζει να κάνει συμφωνία με έναν διάβολο σε μορφή σκυλιού με το όνομα Pochita. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο διάβολος να ενωθεί με το σώμα του Denji, δίνοντάς του έτσι την ικανότητα να μεταμορφώνει τα μέρη του σώματός του σε αλυσοπρίονα. Ο Denji τελικά θα ενσωματωθεί στο Public Safety Devil Hunters, το οποίο είναι ένα κυβερνητικό πρακτορείο που πολεμά δαίμονες οι οποίοι αποτελούν απειλή για τον κόσμο. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ Το Chainsaw Man ξεκίνησε την κυκλοφορία του το Δεκέμβρη του 2018 μέχρι τον Δεκέμβρη του 2020 στο Weekly Shonen Jump της Shueisha. Τον Ιουλίο του 2022 ξεκίνησε το 2ο μέρος της σειράς και κυκλοφορεί στο Shonen Jump+, online περιοδικό της Shueisha. Μέχρι τώρα έχουν κυκλοφορήσει 11 τόμοι με πωλήσεις πάνω από 15 εκατομμύρια αντίτυπα. Πέρα από το βραβείο Shogakukan που κατάφερε να αποσπάσει, έχει λάβει γενικά πολύ καλές κριτικές. Δυνατά στοιχεία του είναι οι χαρακτήρες, οι εναλλαγές από κωμικά κομμάτια σε πιο σκοτεινά και οι τρομερά γραφικές σκηνές βίας που έχει μέσα στην ιστορία. Στοιχεία τα οποία ο mangaka Tatsuki Fujimoto κατάφερε να δείξει και στην πρώτη του δουλειά με όνομα Fire Punch μέχρι να ακυρωθεί. Το στούντιο MAPPA έχει αναλάβει την δημιουργία της πρώτης anime μεταφοράς της σειράς για τον Οκτώβρη του 2022. MANGA PANELS
  10. StefanosPap

    GAMBLING APOCALYPSE KAIJI [NOBUYUKI FUKUMOTO]

    Εξώφυλλο του 1ου τόμου της σειράς ΠΛΟΚΗ Η ιστορία του συγκεκριμένου manga ακολουθεί τις περιπέτειες και τις ατυχίες του τζογαδόρου Kaiji Ito. Εμείς ξεκινάμε να τον παρακολουθούμε από την στιγμή που ένας άγνωστος άντρας τον πλησιάζει για να εισπράξει το δάνειο που χρωστάει. Εφόσον δεν μπορεί να του δώσει τα λεφτά του, προτείνει μία άλλη λύση. Να επιβιβαστεί σε ένα καράβι, που με άλλα άτομα σε παρόμοια θέση με αυτόν, θα τζογάρει ώστε να καθαρίσει από πάνω του τα χρέη. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ Το Gambling Apocalypse Kaiji (εν συντομία Kaiji) ή Tobaku Mokushiroku Kaiji όπως είναι ο Ιαπωνικός τίτλος είναι το πρώτο μέρος μία μεγάλης σειράς manga που την ιστορία και το σχέδιό του ανέλαβε ο Nobuyuki Fukumoto. Κυκλοφορούσε στο Weekly Young Magazine της Kodansha από τον Φεβρουάριο του 1996 μέχρι το 1999 και αποτελείται από 13 τόμους. Με το τέλος του πρώτου μέρους κυκλοφόρησαν με σειρά τα παρακάτω: το Tobaku Hakairoku Kaiji με 13 τόμους το Tobaku Datenroku Kaiji με 13 τόμους το Tobaku Datenroku Kaiji: Kazuya-hen με 10 τόμους το Tobaku Datenroku Kaiji: One Poker-hen με 16 τόμους το Tobaku Datenroku Kaiji: 24-oku Dasshutsu-hen το οποίο συνεχίζεται και έχει φτάσει μέχρι τώρα τους 18 τόμους. Για τον δημιουργό του Kaiji είναι αρκετά γνωστό ότι τα θέματα που τον αποσχολούν κυριότερα στις σειρές είναι ο τζόγος και η Ιαπωνική μαφία. Μάλιστα αυτό που τον χαρακτηρίζει είναι η ψυχολογική ανάλυση για τους χαρακτήρες του αλλά και πρωτότυπα παιχνίδια που δημιουργεί. Τα δύο πρώτα μέρη του Kaiji έχουν μεταφερθεί και στην τηλεόραση με την μορφή anime αποτελούμενα από 26 επεισόδια το καθένα. Την παραγωγή ανέλαβε το στούντιο Madhouse. Επίσης, η μεγάλη επιτυχία της σειράς έχει οδηγήσει στην μεταφόρα και στον κινηματογράφο με την δημιουργία live-action τριλογίας. MANGA PANELS
  11. StefanosPap

    DEADMAN WONDERLAND [KAZUMA KONDOU, JISEI KATAOKA]

    ΠΛΟΚΗ Σε μια Ιαπωνία που προσπαθεί να συνέλθει από το σοκ ενός καταστροφικού σεισμού, μια φυλακή είναι αυτή που "αναδύεται" από τα συντρίμια με το όνομα Deadman Wonderland. Ο ρόλος αυτού του σωφρονιστικού καταστήματος είναι με την βοήθεια της βιτρίνας ενός θεματικού πάρκου να διασκεδάζει τους τουρίστες εκμεταλεύοντας τους φυλακισμένους. Η ιστορία ξεκινά και κυρίως ακολουθεί τον Ganta Igarashi, ενός φυσιολογικού μαθήτη λυκείου μέχρι την μέρα που θα γίνει μάρτυρας ενός συγκλονιστικού γεγονότος. Ένα μασκοφόρο άτομο εμφανίζεται στην τάξη του δολοφονώντας τους πάντες αφήνοντας μόνο αυτόν ζωντανό. Ως εκ τούτου, κατηγορείται ως ο μοναδικός ένοχος για το συμβάν και καλείται να εκτίσει την ποινή του στην Deadman Wonderland. Φυσικά αυτή είναι μόνο η αρχή του συγκεκριμένου manga, οπότε για την αποφυγή σπόιλερ δεν θα υπάρξουν περαιτέρω λεπτομέρειες για την πλοκή. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν είναι όλα όπως φαίνονται... ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ Το Deadman Wonderland ξεκίνησε να κυκλοφορεί 26 Απρίλιου του 2007 και ολοκληρώθηκε 26 Ιουλίου του 2013. Δημοσιευόταν στο μηνιαίο περιοδικό Shonen Ace και τα 58 του κεφάλαια κυκλοφόρησαν στην συνέχεια σε 13 τόμους. Ενώ κατηγοριοποιείται ως Shonen, η θεματολογία του φλερτάρει αρκετά με το Seinen (για επεξήγηση των όρων Shonen και Seinen βλέπε εδώ) Οι δημιουργοί του, Kazuma Kondou και Jinsei Kataoka, είναι επίσης γνωστοί για την σειρά manga Koukyoushihen Eureka seveN, ή όπως είναι αλλιώς γνωστό Eureka 7. Την έκδοση στα αγγλικά ενώ την ξεκίνησε η Tokyopop, τελικά μετά από 5 τόμους δεν την ολοκλήρωσε. Την επανακυκλοφορία και την ολοκλήρωση της σειράς ανέβαλε η VIZ Media. Το 2011, από το στούντιο Manglobe, κυκλοφόρησε και anime βασισμένο στην σειρά. Όμως, το πρόωρο τέλος του και τα αρκετά αφηγηματικά κενά που υπήρχαν στην πλοκή του δεν το καθιστούν ως μία από τις καλύτερες μεταφορές manga σε anime. Σκηνοθέτης της σειράς ήταν ο Kouichi Hatsumi, γνωστός και από την πιο πρόσφατη και πετυχήμενη του δουλειά στο Tokyo Revengers.
  12. Τα ιαπωνικά κόμικς κερδίζουν όλο και περισσότερο έδαφος στη Δύση τις τελευταίες δεκαετίες. Στην Ιαπωνία κάνουν θραύση. Το «Sailor Moon» της Ελένης Λουκάκη παρέχει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για την κατανόηση αυτού του πολύπλοκου εκδοτικού, πολιτιστικού και κοινωνικού φαινομένου. Μεγάλα μάτια, μικρές μυτούλες, εντυπωσιακές σκηνές δράσης, μετα-πυρηνικά τοπία, πολυσέλιδες ιστορίες σε πολυετείς συνέχειες, πρωτότυπες ονοματοποιίες και πολλά ακόμα ξεχωριστά χαρακτηριστικά καθιστούν τα σύγχρονα ιαπωνικά κόμικς ένα διακριτό είδος της ένατης τέχνης. Η τεράστια αναγνωσιμότητά τους στην Ιαπωνία, όπου υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο πωλούνται περισσότερα από 450 εκατομμύρια αντίτυπα, και η διάδοσή τους με ταχείς ρυθμούς στον δυτικό κόσμο έχουν προσελκύσει τα τελευταία χρόνια το ενδιαφέρον πολιτισμικών αναλυτών, ιστορικών και θεωρητικών της τέχνης, παιδαγωγών και άλλων ειδικών επιστημόνων σε θέματα αφήγησης, εικόνας, μαζικής κουλτούρας κ.λ.π. Στην Ελλάδα μέχρι πρότινος η μόνη ολοκληρωμένη μελέτη των ιαπωνικών κόμικς ήταν αυτή της Μυρτώς Τσελέντη στο εξαιρετικό βιβλίο της «Manga: Φαντασία και Πραγματικότητα – Θραύσματα Κόσμων Κοντινών» (εκδόσεις Αιγόκερως, 2007). Πριν από λίγες μέρες στην πενιχρή βιβλιογραφία προστέθηκε ακόμα ένα βιβλίο, μικρό σε μέγεθος αλλά πλήρες ως προς τα θέματα που καλύπτει. Στο «Sailor Moon, Τα Μαγικά Κορίτσια στα Shojo Manga» (εκδόσεις Δίσιγμα, 80 σελίδες), όπως περιγράφει και ο υπότιτλος του βιβλίου («Μια αναδρομή στην ιστορία και την εξέλιξη των manga») η Ελένη Λουκάκη επιχειρεί να μεταφέρει ευσύνοπτα και απλά τη σύγχρονη κατάσταση των manga, να καταγράψει το ιστορικό πλαίσιο εντός του οποίου αναπτύχθηκαν και να ερμηνεύσει τη διείσδυσή τους στο αναγνωστικό κοινό με περίπτωση μελέτης τη γνωστή σειρά «Sailor Moon». «Sailor moon», της Naoko Takeuchi Το βιβλίο προλογίζει η Μαριάννα Μίσιου, πανεπιστημιακός με ειδίκευση στην αφηγηματική λειτουργία των κόμικς και συγγραφέας μεταξύ άλλων των «Τα Κόμικς από το Περίπτερο στη Σχολική Τάξη: ...ξεφυλλίζοντας τον Γκοσινί : θεωρητικές, ερμηνευτικές και διδακτικές διαστάσεις» (εκδ. ΚΨΜ) και «Βουβά Κόμικς και Εικονοβιβλία – Τεχνικές αφήγησης στα κόμικς χωρίς λόγια» (εκδ. Καλειδοσκόπιο). Στον πρόλογό της παρουσιάζει συνοπτικά ορισμένες από τις αφηγηματικές, γλωσσικές και σχεδιαστικές ιδιαιτερότητες των manga (κατηγορίες αναγνωστικού κοινού, σχεδιαστικές λεπτομέρειες, φορά ανάγνωσης, ασπρόμαυρο χρώμα, κεντρικοί χαρακτήρες, μακρές αφηγήσεις κ.ά.) και υπογραμμίζει τη μεγάλη τους διαφορά από τα δυτικά κόμικς που δεν αποτελεί τροχοπέδη, αλλά πρόκληση για τον δυτικό αναγνώστη: «Μαζί με τις οπτικές και σχεδιαστικές ιδιαιτερότητες των manga, φραγμούς στην κατανόηση μπορεί να αποτελέσουν και η θεματολογία τους, οι πολιτισμικές αναφορές, οι μύθοι και οι άγνωστες για το δυτικό κοινό ιστορίες που συμπεριλαμβάνονται σε αυτά. Ωστόσο ο αναγνώστης μπορεί να γοητευθεί ακριβώς γι’ αυτές τις ιδιαιτερότητες και να ενθαρρυνθεί στο να ανακαλύψει το σημαντικό αυτό πεδίο της πολιτισμικής κληρονομιάς της Ιαπωνίας, αλλά και γενικότερα του σύγχρονου πολιτισμού. Όταν δε ο αναγνώστης τυχαίνει να είναι παράλληλα και ερευνητής, όπως η συγγραφέας αυτού του βιβλίου, τότε τα manga από αγαπημένο ανάγνωσμα μετατρέπονται σε αντικείμενο επιστημονικής μελέτης. Ανοίγεται έτσι και στη χώρα μας ο δρόμος για την υποδοχή μιας κουλτούρας που έχει πολλά να προσφέρει στο ευρύτερο πεδίο της τέχνης των εικόνων σε αλληλοδιαδοχή». «Αkira», του Katsuhiro Otomo και «Naruto», του Masashi Kishimoto Στο πρώτο κεφάλαιο με τίτλο «Θεωρητική προσέγγιση των manga», η Ελένη Λουκάκη αναφέρει διάφορους ορισμούς που έχουν προταθεί για το είδος και καταγράφει τις κατηγορίες των manga τόσο ως προς το αναγνωστικό τους κοινό (Kodomo για μικρά παιδιά, Shonen για μεγαλύτερα αγόρια και Shojo για μεγαλύτερα κορίτσια, Seinen για άνδρες, Josei για γυναίκες) όσο και ως προς το περιεχόμενο στο οποίο παρουσιάζεται μεγάλη εξειδίκευση (φαντασίας, τρόμου, δράσης, ερωτικά, πολεμικών τεχνών κ.ά.). Δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στα Shojo manga, αναγνωρίζει την τεράστια επιρροή που άσκησε ο Osamu Tezuka στους μεταγενέστερους δημιουργούς διαμορφώνοντας σε μεγάλο βαθμό τη σύγχρονη τυπολογία με χαρακτηριστικό παράδειγμα τα μεγάλα μάτια των πρωταγωνιστριών. Κατά τη συγγραφέα που στο συγκεκριμένο σημείο παραπέμπει στον Paul Gravett, ο Tezuka υιοθέτησε την τεχνική αυτή επηρεασμένος από τις εμφανίσεις και το βαρύ μακιγιάζ των ηθοποιών του τοπικού θεάτρου Takarazuka που παρακολουθούσε σε νεαρή ηλικία. «Death Note» των T. Ohba kai T. Obata και «Fullmetal Alchemist», του Hiromu Arakawa Όπως αναφέρει: «Η συμπάθεια του Tezuka για τις παραστάσεις αυτές τον επηρέασε, με αποτέλεσμα να απεικονίζει γυναικείους χαρακτήρες με πολύ μεγάλα λαμπερά μάτια, πλημμυρισμένα συχνά από καταρράκτες δακρύων». Στη συνέχεια κάνει μια ιστορική αναδρομή των Shojo manga εκκινώντας από τις αρχές του εικοστού αιώνα και επιχειρώντας να ερμηνεύσει το φαινόμενο με βάση την κοινωνική και πολιτική κατάσταση της χώρας σε κρίσιμες στιγμές όπως ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος και η μεταπολεμική περίοδος κατά την οποία οι γυναίκες άρχισαν να εργάζονται μαζικά αλλά και να διαβάζουν κόμικς πιο συστηματικά. Μετά τα ενδιαφέροντα σχόλιά της πάνω στον ερωτισμό των συγκεκριμένων manga, περνά στο δεύτερο κεφάλαιο («Magical Girl στα Shojo Manga») στο οποίο περιγράφει την έννοια του «magical girl» σε μια γενικώς ανδροκρατούμενη κοινωνία καθώς και την αμφισβήτηση των στερεότυπων αναφορικά με τις γυναίκες σε ανάλογα σύγχρονα manga: «Από τη θέση τους, δηλαδή ως νοικοκυρές ή ως γκέισες με κιμονό και γενικά ως παρουσίες στην κοινωνία της Ιαπωνίας όπου υπάρχουν μόνο για να υπηρετούν τους άνδρες, μετατρέπονται σε δυναμικές ηρωίδες με τόλμη και αυτοπεποίθηση. Στην κατηγορία αυτή μάλιστα, οι γυναικείοι χαρακτήρες απεικονίζονται πολύ πιο δυναμικοί από τους άνδρες, σε σημείο να τους ξεπερνούν όχι μόνο ως προς τη σωματική τους δύναμη, αλλά και ως προς την κοινωνική τους θέση». «One Piece», του Eiichiro Oda και «Dragon Ball», του Akira Toriyama Στο τρίτο κεφάλαιο («Sailor Moon: Ένα χαρισματικό magical girl») επικεντρώνεται στη συγκεκριμένη δημοφιλή σειρά, τα χαρακτηριστικά της, τα πρωταγωνιστικά πρόσωπα και τις αξίες που πηγάζουν από τη σεναριακή ιδέα και την εξέλιξη των ιστοριών. Τέλος, στο τέταρτο κεφάλαιο με τίτλο «Τα manga ως κλασική αξία: διάδοση, υποδοχή, αποδοχή», αναφέρεται στον τρόπο με το οποίο τα ιαπωνικά manga διείσδυσαν σταδιακά στον ευρωπαϊκό εκδοτικό χώρο και αύξησαν προοδευτικά τους αναγνώστες τους εντοπίζοντας ως πρώτο παράδειγμα το εμβληματικό «Akira» του Katsuhiro Otomo, που με την τεράστια επιτυχία του έστρωσε τον δρόμο στους μεταγενέστερους δημιουργούς βοηθώντας να αρθούν ή τουλάχιστον να μετριαστούν οι πρότερες επιφυλάξεις: «Οι χώρες της Δύσης για παράδειγμα, είχαν – και εξακολουθούν να έχουν – πολλές προκαταλήψεις όσον αφορά τα manga, τα οποία ήταν παρεξηγημένα και υποτιμημένα ως έργα. Οι αναγνώστες έκαναν συχνά αρνητικά σχόλια του τύπου “όλοι οι χαρακτήρες έχουν μεγάλα μάτια που μοιάζουν με αυτά του Bambi”, “τα περιοδικά είναι παχιά σαν τηλεφωνικοί κατάλογοι”, “οι επιχειρηματίες τα καταβροχθίζουν σε τρένα ή δημόσιους χώρους”, “είναι γεμάτα σεξ και βία”». Η μεγάλη ποικιλία όμως των manga των τελευταίων δεκαετιών σε συνδυασμό με τη στρατηγική μάρκετινγκ των ιαπωνικών εκδοτικών οίκων και το, δειλό στην αρχή, πιο τολμηρό στη συνέχεια, άνοιγμα μεγάλων αγορών όπως η γαλλική και η γερμανική αλλά και οι πολυάριθμες λέσχες, ομάδες, διαδικτυακά στέκια κ.λ.π. που δημιουργήθηκαν, σταδιακά έφεραν αποτέλεσμα και τα manga συναγωνίζονται πια επί ίσοις όροις τα ευρωπαϊκά κόμικς ως προς τον αριθμό των εκδόσεων και τη μερίδα του αναγνωστικού κοινού που διεκδικούν. Σημαντικό ρόλο παίζει φυσικά και η ολοένα και μεγαλύτερη ενσωμάτωση της κουλτούρας των manga στις νεότερες γενιές, που μεγάλωσαν και μεγαλώνουν με δεδομένη την ύπαρξη του συγκεκριμένου πολιτισμικού προϊόντος, σε αντίθεση με παλαιότερες γενιές. Εξίσου σπουδαίο ρόλο παίζει και η παράλληλη ή και προηγηθείσα διάδοση των ιαπωνικών κινουμένων σχεδίων, γνωστών ως anime, σε τηλεοπτικές σειρές που έχουν γίνει ιδιαίτερα δημοφιλείς τις τελευταίες δεκαετίες ακολουθώντας παρόμοια σεναριακά μονοπάτια και αντίστοιχες σχεδιαστικές τεχνοτροπίες με αυτές των manga. Διαμορφώνοντας έτσι μια σύγχρονη πραγματικότητα στην οποία τα ιαπωνικά κόμικς και κινούμενα σχέδια είναι άμεσα αναγνωρίσιμα στα περισσότερα νέα παιδιά, χωρίς να τα ξενίζουν ή να τα απωθούν λόγω των εμφανών διαφορών τους από τα δυτικά. Από την άλλη είναι αυτονόητο ότι μέσα στην τεράστια παραγωγή των manga υπάρχουν έργα πολλών ταχυτήτων που δεν είναι δυνατόν να καλύπτουν τα γούστα κάθε αναγνώστη. Οι πολιτισμικές ορίζουσες ωστόσο και οι συνθήκες εντός των οποίων αυτά τα αναγνώσματα παράγονται και διαδίδονται, είναι πάντα ενδιαφέρον να ερευνούνται και να ερμηνεύονται. Ως προς αυτό το βιβλίο της Ελένης Λουκάκη έχει να προσφέρει πολλά στους αναγνώστες των manga αλλά και σε όσους ενδιαφέρονται να κατανοήσουν αυτό το τόσο σύνθετο και δημοφιλές είδος κόμικς. Και το σχετικό link...
  13. germanicus

    Alice in Borderland (2020- )

    Σειρά του Netflix στα Γιαπωνέζικα βασισμένη στο ομώνυμο manga ( 今際の国のアリス ή άλλως Imawa no Kuni no Arisu). Η πρώτη σεζόν 8 επεισοδίων πρωτοπαίχτηκε στις 10/12/2020 και έχει ήδη προγραμματιστεί 2η σεζόν. Η πλοκή όπως παρουσιάζεται στην περίληψη είναι: "ο Arisu, ένας άνεργος νεαρός πορωμένος με βιντεοπαιχνίδια, βρίσκεται ξαφνικά σε ένα περίεργο άδειο Τόκυο, όπου αυτός και οι φίλοι του πρέπει να συμμετάσχουν σε επικίνδυνα παιχνίδια για να επιβιώσουν. Σε αυτό τον παράξενο κόσμο, ο Arisu συναντά την Usagi, μια νεαρή γυναίκα που συμμετάσχει μόνη της στα παιχνίδια. Μαζί θα πρέπει να λύσουν το ένα μυστήριο μετά το άλλο ενώ ρισκάρουν τις ζωές τους και συνειδητοποιούν τι σημαίνει το να ζεις". Arisu σημαίνει Αλίκη. Usagi σημαίνει λαγός. Οι παραπομπές στην "Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων" είναι προφανείς Το manga έχει ολοκληρωθεί. 18 τόμοι μεταξύ 2011-2016. Περπάτησε, έβγαλε ένα spin-off το Alice on Border Road (8 τόμοι 2016-2018) και τώρα ρολλάρει ένα ακόμα spin-off, Alice in Borderland: Retry. Επιπρόσθετα έχει ήδη γίνει μια μεταφορά σε 3 επεισόδια κινουμένων/OVA. Δεν ξέρω μέχρι ποιο σημείο φτάνει η πρώτη σεζόν. Τέλεψα προ ολίγου το 3ο επεισόδιο, είναι ενδιαφέρον ταξίδι και θα το συνεχίσω παρά το σποιλέριασμα που έχω φάει διότι δεν άντεξα το σασπένς και θέλησα να μάθω τι συμβαίνει γενικά Ειρήσθω εν παρόδω το πήρα πρέφα όταν πέτυχα αρθράκι στο salon.com με τίτλο Forget "The Stand" – "Alice in Borderland" is the wild dystopian ride we've been waiting for. Και όντως το καινούργιο The Stand έχει 5,3 στο imdb και έφαγε τις προάλλες το θάψιμο του από τον @Bonadrug ενώ αυτό εδώ έχει 7,8 στο imdb. (όχι θεϊκό σκορ, αλλά πάνω από το "αξιοπρεπές") λυνξ rotten tomatoes wiki Fandom wiki (και για το κόμικ και για τη σειρά) Θα σποιλεριαστείτε άσχημα όμως άμα το διαβάσετε edit υπάρχει dubbed στα Αγγλικά αλλά υπάρχει προφανώς και στο πρωτότυπο στα Γιαπωνέζικα.
  14. Ο COVID-19 και οι συνέπειές του αλλάζουν με ταχείς ρυθμούς τον τρόπο ζωής σε όλο τον πραγματικό κόσμο. Στον χάρτινο κόσμο των ιαπωνικών κόμικς, οι πανδημίες είναι κάτι συνηθισμένο. Το Anime Planet έχει συγκεντρώσει τα σημαντικότερα manga που έχουν ως θέμα τους την πανδημία σε μια εφιαλτική λίστα. Στην παράδοση των ιαπωνικών κόμικς, η μετααποκαλυπτική θεματολογία είναι ιδιαιτέρως διαδεδομένη. Δεκάδες τίτλοι εδώ και δεκαετίες εξετάζουν τη ζωή μετά από μεγάλες καταστροφές, πυρηνικά ατυχήματα, παγκόσμιους πολέμους, επιθέσεις τεράτων, σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς, εισβολές εξωγήινων κ.λ.π. Από τα πιο αγαπημένα και συνάμα τρομακτικά θέματα είναι οι πανδημίες και τα manga που τις τοποθετούν στο επίκεντρο γίνονται, λόγω της τρέχουσας κατάστασης, περισσότερο επίκαιρα από ποτέ. Στη λίστα του Anime Planet περιλαμβάνονται 54 manga της πρόσφατης και της σύγχρονης, εν εξελίξει, παραγωγής με εφιαλτικές αρρώστιες υψηλής μεταδοτικότητας, επικίνδυνους ιούς που προσβάλλουν αδιακρίτως, θανατηφόρα μικρόβια αδιευκρίνιστης προέλευσης, επιδημίες που εξαπλώνονται και γίνονται πανδημίες. Με μια προσεκτική ματιά στη λίστα και λαμβάνοντας υπόψη τα ratings του Anime Planet, ορισμένες ιστορίες ξεχωρίζουν τόσο για την ευρηματικότητα των δημιουργών τους όσο και για τους παραλληλισμούς που εξάγονται σε σχέση με την παγκόσμια κινητοποίηση λόγω του κορονοϊού. Το «Καρέ Καρέ» επιλέγει και παρουσιάζει δέκα από αυτές, με την ευχή η πραγματικότητα να μην αρχίσει να τους μοιάζει όλο και περισσότερο. Eden: It ’s an Endless World, του Hiroki Endo Σε 18 τόμους απλώνεται η ιστορία του Hiroki Endo σε ένα κοντινό μέλλον, με το 15% του παγκόσμιου πληθυσμού να έχει πεθάνει μετά από μια θανατηφόρα επιδημία. Ο «ιός του αποχαιρετισμού» χτυπά αδιακρίτως κάθε οργανική ύλη και ακόμα κι όταν δεν σκοτώνει, προκαλεί δυσπλασίες, παραμορφώνει και σακατεύει τα σώματα. Και τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα όταν ο ιός μεταλλάσσεται και αρχίζει να επιτίθεται ακόμα και στην ανόργανη ύλη. Alive: The Final Evolution, των Tadashi Kawashima και Adachitoka Ο ιός, έργο μιας εξωγήινης οντότητας, που εξαπλώθηκε κατά τη διάρκεια της «Εφιαλτικής Εβδομάδας», οδηγεί τους ανθρώπους σε αυτοκτονικές τάσεις και συμπεριφορές. Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού πεθαίνει. Κάποιοι λίγοι που ανθίστανται αποκτούν όμως υπεράνθρωπες δυνάμεις σε μια σειρά που ολοκληρώθηκε μετά από 21 ολόκληρους τόμους. Highschool of the Dead, των Shouji Satou και Daisuke Satou Τα πάντα κυλούν ομαλά σε ένα Λύκειο μέχρι που ξεσπά η επιδημία. Οι άνθρωποι μετατρέπονται σε ζόμπι και αρχίζει το μακελειό. Ο ιός εξαπλώνεται ταχύτατα σε όλο τον κόσμο, οι κυβερνήσεις χάνουν τον έλεγχο, επικρατεί παγκόσμιο χάος και οι λιγοστοί μαθητές του σχολείου που καταφέρνουν να γλιτώσουν πρέπει να βρουν τρόπο να επιβιώσουν. Οι επτά τόμοι που κυκλοφόρησαν καλύπτονται από ένα λουτρό αίματος που έμεινε ωστόσο ατελές, καθώς ο σεναριογράφος της σειράς πέθανε το 2017 αφήνοντας την ιστορία ανολοκλήρωτη. I am a Hero, του Kengo Hanazawa Σε 22 τόμους και πολλά spin-off εξελίσσεται άλλη μια ιστορία τρόμου με διψασμένα για αίμα και ανθρώπινη σάρκα ζόμπι που σπέρνουν τον πανικό στο Τόκιο και άλλες ιαπωνικές πόλεις. Όταν ο ιός ZQN αρχίζει να μεταδίδεται ανεξέλεγκτα, ο πρωταγωνιστής της σειράς, ένας δημιουργός κόμικς με χαμηλή αυτοεκτίμηση, δημιουργικά αδιέξοδα και υπαρξιακά προβλήματα, αρπάζει το όπλο του, αναζητά κι άλλους επιζώντες και καταφεύγουν στο όρος Φούτζι. Biomega, του Tsutomo Nihei Στο εξάτομο έργο του Ιάπωνα δημιουργού, ο ιός N5S σπέρνει τον όλεθρο στην ανθρωπότητα μεταμορφώνοντας τους ανθρώπους σε παραμορφωμένα και άβουλα ζόμπι. Ο πρωταγωνιστής της σειράς αναλαμβάνει να εντοπίσει τους επιζώντες που μπορούν να αντισταθούν τόσο στον ιό όσο και στα ζόμπι σε ένα ταξίδι επιβίωσης σε σουρεαλιστικά, μετααποκαλυπτικά τοπία ενός όχι και τόσο μακρινού μέλλοντος. Tokyo Undead, των Tsukasa Saimura και Shigeo Nakayama Ο ιός Κ-Virus, κατασκευασμένος σε εργαστήριο, ξεφεύγει και διασπείρεται στο Τόκιο με τρομακτικές συνέπειες. Τα ανθρωποφάγα ζόμπι βρίσκονται σε κάθε γωνιά και λυμαίνονται τους δρόμους της πόλης. Όλες οι ελπίδες για την εύρεση της θεραπείας εναποτίθενται στα χέρια και τις πράξεις ενός νέου ανθρώπου που ξεκινά το δικό του ταξίδι επιβίωσης και περιπέτειας. God Eater 2, του Ikumi Katagiri Βασισμένη στο ομώνυμο παιχνίδι, η δεκάτομη σειρά ξεκινά με την επιδημία της Μαύρης Πανούκλας που προκαλεί η Κόκκινη Βροχή να έχει απλωθεί σε όλη την Άπω Ανατολή. Μια ομάδα μελών από τις ειδικές δυνάμεις αναλαμβάνει δράση σε μια ιστορία γεμάτη θάνατο και αποκλεισμένες περιοχές. Manhole, του Tetsuya Tsutsui Στο τρίτομο έργο του Tsutsui, μια επιδημία που προέρχεται από τα κουνούπια ή από τα σκοτεινά σχέδια μιας τρομοκρατικής οργάνωσης απειλεί την ανθρωπότητα. Μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο και δύο ντετέκτιβ πρέπει να λύσουν το μυστήριο της προέλευσής της, ενώ η αρρώστια εξακολουθεί να μεταδίδεται με αυξανόμενους ρυθμούς. Infection, του Tooru Oikawa Μια ομάδα εφήβων από ένα σχολείο της Ιαπωνίας βλέπει τη ζωή να αλλάζει σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα όταν ξαφνικά στο σχολείο εμφανίζονται άνθρωποι που από το στόμα, τα μάτια και τα αυτιά τους βγαίνουν σκουλήκια. Μια νέα, εφιαλτική αρρώστια μεταδίδεται ταχύτατα και οδηγεί στον θάνατο και τα έξι παιδιά πρέπει να παραμείνουν ζωντανά σε μια σειρά που μετρά ήδη 18 τόμους και συνεχίζεται. Seraph of the Ends, των Yamato Yamamoto και Takaya Kagami Μια θανατηφόρα επιδημία εξολοθρεύει όλο τον ενήλικο πληθυσμό της Γης, ενώ στη συνέχεια εμφανίζονται γιγάντια βαμπίρ που υποδουλώνουν τους επιζήσαντες για να τους χρησιμοποιήσουν ως τροφή. Μια παρέα νέων παιδιών πρέπει να αποδράσουν και να αντισταθούν σε μια σειρά που συνεχίζεται έχοντας συμπληρώσει 20 τόμους. Και το σχετικό link...
  15. Ο κόσμος του ιαπωνικού μάνγκα ωθεί μαθητές και νέους λάτρεις του είδους στα άκρα. Ένας φόνος έχει αποδοθεί στο ιαπωνικό σίριαλ, ενώ έχουν γίνει και πλείστες αναφορές για σχολικό εκφοβισμό. Φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού, βίας, αλλά και μια δολοφονία ανά τον κόσμο φαίνεται πως είναι το αποτέλεσμα της δημοτικότητας μιας σειράς κινουμένων σχεδίων από την Ιαπωνία, με τίτλο "Death Note". Το μάνγκα, όπως ονομάζονται τα καρτούν του είδους, έχει γίνει ιδιαίτερα δημοφιλές και στη χώρα μας με την εισαγγελία πρωτοδικών Ηρακλείου Κρήτης να εφιστά την προσοχή στα σχολεία της χώρας. Σύμφωνα με την επείγουσα ανακοίνωση που απευθύνεται τόσο στους διευθυντές σχολείων όσο και στα ΜΜΕ ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθανάσιος Γαλήνας εφιστά την προσοχή για το γιαπωνέζικο σίριαλ και περιοδικό το οποίο όπως σημειώνει έφτασε σε σημείο να επηρεάζει εφήβους ανά τον κόσμο ενώ ήδη έχουν καταγραφή σοβαρά περιστατικά ακόμα και δολοφονία. Στο κείμενο της εισαγγελίας περιγράφεται με λεπτομέρεια το σίριαλ, που θέλει έναν μαθητή Λυκείου να σώζει τον κόσμο με την βοήθεια ενός υπερφυσικού σημειωματάριου. Σε αυτό σημειώνονται τα ονόματα των "κακών" του κόσμου του "Death Note", οι οποίοι με αυτό τον τρόπο βρίσκουν τον θάνατο. Το 2007, στο Βέλγιο ένας άνδρας βρέθηκε νεκρός έχοντας στο πλάι του δύο χειρόγραφες σημειώσεις που παρέπεμπαν στο μάνγκα, με τον φόνο του να περιγράφεται στα βελγικά ΜΜΕ, ως ο φόνος του Μάνγκα. Η δημοτικότητα του “Death Note” σε μαθητές σε διάφορες χώρες του κόσμου προκάλεσε την αντίδραση των αρχών, καθώς διάφορα τετράδια με τίτλο “Death Note”, με ονόματα συμμαθητών τους ή καθηγητών έχουν βρεθεί σε διάφορα σχολεία. Η κυκλοφορία του “Death Note” έχει απαγορευτεί σε διάφορες πόλεις της Κίνας, όπως το Πεκίνο και η Σαγκάη, ενώ στις Η.Π.Α. υπάρχουν περιπτώσεις όπου μαθητές αποβλήθηκαν, όταν βρέθηκαν να έχουν στην κατοχή τους παρόμοια τετράδια. Το στόρι έχει μεταφερθεί και στο αμερικανικό δίκτυο Netflix, όπου προβλήθηκε μια ταινία βασισμένη στον κόσμο του ιαπωνικού κινουμένου σχεδίου και αναρτήθηκε τον Αύγουστο του 2017. Αυτό είναι το τρέιλερ: Ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθανάσιος Γαλήνας ζητά από τους διευθυντές σχολείων όλων των βαθμίδων αλλά και από τα ΜΜΕ να ενημερώσουν τα παιδιά και τις οικογένειες του για το συγκεκριμένο ζήτημα εφιστώντας την προσοχή όλων προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα. Δείτε την ανακοίνωση του εισαγγελέα: "Με αφορμή πληροφορίες που περιήλθαν σε γνώση της Εισαγγελίας, και σε εκτέλεση της με αριθμό 5155/18.06.2018 παραγγελίας της κας Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, θέλουμε να επιστήσουμε την προσοχή στους ανηλίκους, και κυρίως στους εφήβους, σχετικά με την επικινδυνότητα του “Death Note”, γιαπωνέζικου σίριαλ κινουμένων σχεδίων, όπου «ο καλός ήρωας θέλει να σώσει τον κόσμο σκοτώνοντας μέσα από ένα ημερολόγιο με υπερφυσικές δυνάμεις τους κακούς». Το συγκεκριμένο παιχνίδι, είναι σειρά ιαπωνικών manga, σε σενάριο 'Οομπα Τσογκούμι και εικονογράφηση Τακέσι Ομπάτα. Πρόκειται για την ιστορία του μαθητή λυκείου Γιαγκάμι Λάιτ, ο οποίος ανακαλύπτει ένα τετράδιο, με το οποίο μπορεί να σκοτώσει οποιονδήποτε, απλά γράφοντας το όνομά του σε αυτό σκεπτόμενος το πρόσωπό του. Η πλοκή παρακολουθεί τις προσπάθειες του να καθαρίσει από τους εγκληματίες μία «κοινωνία που σαπίζει» και να γίνει ο ίδιος κριτής και «θεός ενός νέου κόσμου» οδηγούμενος σταδιακά στην παράνοια. Εμπόδιο στα σχέδια του στέκεται η αστυνομία με την πολύτιμη βοήθεια του καλύτερου ντετέκτιβ του κόσμου, του "L". Αρχικά, το μάγνκα δημοσιεύτηκε σε σελίδες περιοδικού, ενώ η μεταφορά σε άνιμε έπαιξε στην ιαπωνική τηλεόραση. Η σειρά ενέπνευσε επίσης ταινίες, μυθιστορήματα και αρκετά βιντεοπαιχνίδια. Το magna κυκλοφορεί και στα ελληνικά. Η δημοτικότητα του “Death Note” σε μαθητές σε διάφορες χώρες του κόσμου προκάλεσε την αντίδραση των αρχών, καθώς διάφορα τετράδια με τίτλο “Death Note”, με ονόματα συμμαθητών τους ή καθηγητών έχουν βρεθεί σε διάφορα σχολεία. Η κυκλοφορία του “Death Note” έχει απαγορευτεί σε διάφορες πόλεις της Κίνας, όπως το Πεκίνο και η Σαγκάη, ενώ στις Η.Π.Α. υπάρχουν περιπτώσεις όπου μαθητές αποβλήθηκαν, όταν βρέθηκαν να έχουν στην κατοχή τους παρόμοια τετράδια. Την πιο σημαντική περίπτωση αποτελεί η δολοφονία ενός άντρα στο Βέλγιο τον Σεπτέμβριο του 2007. Πλάι του βρέθηκαν δύο σημειώσεις, με σαφή επιρροή από το μάνγκα. Ο φόνος αυτός έγινε γνωστός στη χώρα με το όνομα "Mangamoord" (Φόνος του Manga). Ακόμη, αναφέρθηκε περίπτωση όπου μαθητής, που είχε δεχθεί ενδοσχολικό bullying για το χρώμα του και τα κιλά του, βρήκε μία υποστηρικτική «οικογένεια» στα anime (ιαπωνέζικα κινούμενα σχέδια) και απέκτησε ένα αίσθημα παντοδυναμίας βλέποντας το “Death Note”. Από τα ανωτέρω, διαφαίνεται ο σοβαρός κίνδυνος που διατρέχουν οι ανήλικοι και κυρίως οι έφηβοι, που ενδεχομένως είναι περισσότερο ευάλωτοι (είτε λόγω ιδιοσυγκρασίας είτε διότι αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα). Για την έγκαιρη πρόληψη του ανωτέρω φαινομένου και προς αποφυγή των παραπάνω κρουσμάτων στην περιοχή του Ηρακλείου, ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ τους ίδιους τους ανηλίκους, αλλά και τους γονείς, εκπαιδευτικούς, και όσους άλλους έχουν την επιμέλειά τους, να επιδεικνύουν ιδιαίτερη προσοχή και να επαγρυπνούν. Παρακαλούμε τους κ.κ. Διευθυντές των Δημοτικών Σχολείων, Γυμνασίων και Λυκείων της Π.Ε. Ηρακλείου, όπως και μέχρις ότου λήξη η τρέχουσα σχολική χρονιά, αλλά και με την αρχή της νέας, ενημερώσουν και προφορικά τους μαθητές που φοιτούν στα σχολεία τους, σχετικά με το προαναφερόμενο γιαπωνέζικο σίριαλ κινούμενων σχεδίων με την επωνυμία “Death Note”. Τέλος, παρακαλούμε τους Διευθυντές όλων των Μ.Μ.Ε. (εφημερίδων, περιοδικών, ραδιοτηλεοπτικών μέσων, διαδικτυακών) της ευρύτερης περιοχής του Ηρακλείου και της Κρήτης εν γένει, για τη δημοσιοποίηση της προκείμενης. Εκ της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Ηρακλείου." Αθανάσιος Κ. Γαλήνας Εισαγγελέας Πρωτοδικών Και το σχετικό link... ΥΓ.
  16. Η λυρική ποιήτρια διδάσκει την τέχνη της στην Ήριννα και στις φίλες της στις σελίδες του μάνγκα που σχεδίασε η Φουτάμπα Σάτο. Οι γονείς και τα τρία μικρότερα αδέλφια της δεν έχουν βρεθεί ποτέ στην Ελλάδα. Και όμως, στο σπίτι τους στο Τόκιο ακούν συχνά αρχαιοελληνικές λέξεις, μαθαίνουν για τις τραγωδίες του Αισχύλου και τις κωμωδίες του Μενάνδρου και ταξιδεύουν στους αιώνες με τον διαυγή ήχο μιας αρχαίας λύρας. Ωστόσο, η Φουτάμπα Σάτο δεν μοιράζεται μόνο με την οικογένειά της την αγάπη της για την αρχαία ελληνική δραματουργία και μουσική. Ανεβάζει τραγωδίες στην πατρίδα της παίζοντας λύρα επί σκηνής, ενώ τον ερχόμενο Απρίλιο θα εκδώσει το δικό της μάνγκα (τα περίφημα κόμικς με εξέχουσα θέση στην ιαπωνική κουλτούρα), στο οποίο οι ηρωίδες φορούν χιτώνες και σανδάλια. «Από παιδί ήθελα να γίνω σκηνοθέτρια για να μπορώ να μοιράζομαι τις ιστορίες μου. Η γνωριμία μου με την αρχαία ελληνική τραγωδία και τη μουσική μού άνοιξε νέους ορίζοντες. Και τώρα με το μάνγκα βιώνω τη νέα… περιπέτειά μου με την αρχαία Ελλάδα» λέει η γιαπωνέζα σκηνοθέτρια και ηθοποιός στα «ΝΕΑ», που τη συνάντησαν στην κατοικία του πρεσβευτή της Ιαπωνίας στο Παλαιό Ψυχικό. «"Ουτάε, Ήριννα". Αυτός είναι ο τίτλος του βιβλίου μου που αριθμεί 140 σελίδες. "Ουτάε" σημαίνει "τραγούδα" και στην πρωταγωνίστρια έδωσα το όνομα Ήριννα, όπως λεγόταν η λυρική ποιήτρια που φαίνεται ότι έζησε στα χρόνια της Σαπφώς, τουλάχιστον σύμφωνα με το Λεξικό Σούδα» εξηγεί η 31χρονη. Στην ιστορία της, η Σαπφώ (η «δέκατη Μούσα» κατά τον Πλάτωνα) μαθαίνει στη νεαρή Ήριννα, η οποία ονειρεύεται να γίνει ξακουστή ποιήτρια, αλλά και στις φίλες της πώς να τραγουδούν και να γράφουν ποίηση. Από τις σελίδες του πρωτότυπου «αρχαιοελληνικού» μάνγκα δεν θα μπορούσε βέβαια να λείπει η λύρα, όπως τονίζει η δημιουργός, που πέρασε πολλές ώρες μελέτης για να χτίσει τους χαρακτήρες της. Το ίδιο έκανε άλλωστε και για να μάθει η ίδια να παίζει λύρα. Για την ακρίβεια, μάλιστα, εκτός από βιβλία «διάβασε» και την αρχαιοελληνική αγγειοπλαστική! «Στα κεραμικά υπάρχουν καταπληκτικές αναπαραστάσεις οι οποίες, αν τις παρατηρήσει κανείς, δίνουν σημαντικές πληροφορίες για τον τρόπο που οι αρχαίοι Έλληνες έπαιζαν τα μουσικά όργανα. Για μένα λοιπόν δεν υπήρξε δάσκαλος για τη λύρα! Μπορεί να ακούγεται περίεργο, αλλά έμαθα να παίζω μόνη μου χάρη στη βιβλιογραφία και στις εικόνες των αγγείων» επισημαίνει. Καθ' όλη τη διάρκεια της κουβέντας, κρατάει στην αγκαλιά της το έγχορδο το οποίο θυμίζει μικρή άρπα: «Έχω άλλες δύο αρχαίες λύρες, αλλά είναι αδύνατον να τις μεταφέρω. Αυτή είναι η μικρότερη, η πιο καινούργια και μπορώ να την έχω μαζί μου παντού, ακόμα και στις διακοπές, όπως τώρα». Η Φουτάμπα Σάτο (που ξέρει να διαβάζει αρχαία ελληνικά) σπούδασε στο Διεθνές Χριστιανικό Πανεπιστήμιο του Τόκιο στο οποίο υπάρχει Λέσχη Αρχαίου Θεάτρου και σε δραματική σχολή, ενώ πρωτοβρέθηκε στην Ελλάδα πριν από εννέα χρόνια. Σε ένα από τα ταξίδια της στη Θεσσαλονίκη ανακάλυψε τον Όμιλο Πολιτισμού Seikilo που διοργανώνει, μεταξύ άλλων, σεμινάρια εκμάθησης αρχαίων μουσικών οργάνων και εκθέσεις σπάνιων αντικειμένων και παράλληλα διαθέτει τις δημιουργίες της Οργανοποιίας «Αναστάσιος Κουμαρτζής», που έχει έδρα τον Ευρωπό του Κιλκίς. Από εκεί προμηθεύτηκε τα τρία έγχορδα. «Αυτή είναι η λύρα του Πάνα, φτιαγμένη από όσα προσφέρει η φύση» λέει καθώς τα δάχτυλά της αρχίζουν να χορεύουν στις εννέα χορδές του οργάνου: «Να ξέρετε πάντως ότι στην Ελλάδα η λύρα ακούγεται διαφορετικά, πιο ωραία, πιο καθαρά απ' ό,τι στην Ιαπωνία. Ίσως οφείλεται στο κλίμα». Όπως προσθέτει, «στην πατρίδα μου δύσκολα βρίσκεις ανθρώπους που να γνωρίζουν για την αρχαία ελληνική μουσική και την τραγωδία. Πιστεύω ότι όσοι ασχολούνται με το δράμα, ηθοποιοί και σκηνοθέτες, πρέπει να μελετήσουν την αρχαία ελληνική τραγωδία». Η ίδια έχει ανεβάσει αρκετές φορές στην Ιαπωνία τον «Αγαμέμνονα» του Αισχύλου, ενώ τον περασμένο Ιούλιο η 31χρονη και φοιτητές της Λέσχης Αρχαίου Θεάτρου του Πανεπιστημίου του Τόκιο παρουσίασαν στην Κινηματογραφική Λέσχη Βριλησσίων τους «Επιτρέποντες» του Μενάνδρου, έργο το οποίο η ομάδα έπαιξε επίσης σε Τόκιο και Κιότο. Ιάσου Σιμίζου, πρεσβευτής της Ιαπωνίας «Οι χώρες μας γιορτάζουν 120 χρόνια φιλίας» Ιδιαίτερα εξοικειωμένος με την αρχαία ελληνική γραμματεία καθώς έχει μελετήσει κυρίως αρχαία τραγωδία και κωμωδία, δηλώνει και ο πρεσβευτής της Ιαπωνίας στην Ελλάδα Ιάσου Σιμίζου, ο οποίος άνοιξε για τα «ΝΕΑ» την πόρτα της επίσημης κατοικίας του και έστειλε μήνυμα φιλίας: «Του χρόνου Ελλάδα και Ιαπωνία γιορτάζουν τα 120 χρόνια από τη σύναψη του Συμφώνου Φιλίας, Εμπορίου και Ναυτιλίας». Γι’ αυτό ήδη η πρεσβεία προγραμματίζει σειρά εκδηλώσεων πολιτιστικού χαρακτήρα στις οποίες αναμένεται να συμπεριληφθεί και η γιαπωνέζα σκηνοθέτις και ηθοποιός Φουτάμπα Σάτο με την αρχαία λύρα της. Ο πρεσβευτής προτάσσει μεταξύ άλλων τον πολιτισμό ως σημαντικό παράγοντα για την προώθηση των διμερών σχέσεων. «Επίσης ένα σημαντικό γεγονός για τις σχέσεις των δύο χωρών ήταν και η οριστικοποίηση της συμφωνίας οικονομικής συνεργασίας ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ιαπωνία» προσθέτει ο Σιμίζου, ο οποίος ανέλαβε τα καθήκοντά του στην Αθήνα τον περασμένο Αύγουστο. Ο ιάπωνας διπλωμάτης χαρακτηρίζει τιμή για τον ίδιο το γεγονός ότι βρίσκεται στην Ελλάδα, «την χώρα που γέννησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες» σε μια περίοδο που η πατρίδα του προετοιμάζεται πυρετωδώς για την διεξαγωγή των Ολυμπιακών του 2020 στο Τόκιο. Και το σχετικό link...
  17. rkronin

    EDEN: IT'S AN ENDLESS WORLD! [ENDO HIROKI]

    Eden it’s an endless world Έχετε όρεξη να διαβάσετε μία sci-fi περιπέτεια που θυμίζει αρκετά ghost in the shell ενώ ταυτόχρονα μπορεί να σας αρέσουν τα ευρωπαϊκά sci-fi? Αυτή τη φορά η πρότασή μου είναι ακριβώς αυτή και ονομάζεται Eden it’s an endless world. Η πλοκή της ιστορίας έχει ως εξής : Λόγω μίας παγκόσμιας πανδημίας, η οποία εξαφανίζει το 15% του συνολικού πληθυσμού της γης, μία μυστική οργάνωση (The Propater) ανατρέπει τα Ηνωμένα Έθνη και αποκτά την κυριαρχία του μεγαλύτερου μέρους του κόσμου. Ένα αγόρι και ένα κορίτσι, μεγαλωμένα σε ένα εργαστήριο έρευνας ιών, με ανοσία στον ιό της πανδημίας, δέχονται επίθεση από τον Propater και καταφέρνουν να ξεφύγουν. 20 χρόνια αργότερα το αγόρι είναι τώρα πια ο πιο δυνατός έμπορος ναρκωτικών στη Νότια Αμερική. Βοηθάει τον γιο του κρυφά καθώς ο τελευταίος συνεχώς ξεφεύγει και τελικά πολεμάει την οργάνωση Propater με τη βοήθεια μισθοφόρων από την Nomad. Καθώς η πλοκή εξελίσσεται, η ιστορία στρέφεται πολλές φορές μακριά από τον πρωταγωνιστή με πολλές δευτερεύουσες ιστορίες αφιερωμένες στην τρομοκρατία, τη βιοηθική της ενδυνάμωσης των ανθρώπινων ικανοτήτων με διάφορα μέσα, τον διαρκή αγώνα μεταξύ των υπανάπτυκτων χωρών με τις αναπτυγμένες και τις μάχες για εξουσία των καρτέλ ναρκωτικών με τον οργανισμό Propater. Η ιστορία βασίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στον γνωστικισμό και όλοι οι βασικοί χαρακτήρες έχουν ονόματα και ρόλους από τους θεούς της γνωστικιστικής μυθολογίας. Το manga αυτό λοιπόν γράφτηκε και σχεδιάστηκε από τον Endo Hiroki, στο περιοδικό έκδοσης manga Afternoon από τον Σεπτέμβριο του 1997 έως τον Ιούνιο του 2008. Έχει 127 chapters διαμορφωμένα σε 18 volumes. Στη Δύση έχει εκδοθεί στα αγγλικά από την Dark Horse ενώ έχει μεταφραστεί επίσης στα βραζιλιάνικα και στα πολωνικά. Τα είδη με τα οποία πραγματεύεται είναι action, drama, sci-fi, Psychological, Seinen. Στη λίστα του myanimelist βρίσκεται στη θέση 153 με αρκετά υψηλή βαθμολογία σε σχέση με τα άτομα που το έχουν κρίνει, ενώ στα περισσότερα online manga reading sites θα το βρείτε στα 100 πιο πολυδιαβασμένα manga. Το manga αυτό εκτός από την συνεχόμενη περιπέτεια, τις μάχες, την μετα-αποκαλυπτική ατμόσφαιρα και το γεγονός πως είναι γεμάτο με βίαιους θανάτους και αρκετές σκηνές άκρως αποκαλυπτικές πονηρού περιεχομένου δίνει αρκετά μεγάλη έμφαση στις σχέσεις της οικογένειας , τη θρησκεία, τα ναρκωτικά, το θάνατο και την ηθική. Αναμειγμένα σε σωστές δώσεις, η βία, η φιλοσοφία και το sex αυτού του manga θα έκαναν τον Alan Moore περήφανο που μία τέτοια ιστορία γράφτηκε στην Ανατολή. Χαρακτήρες που πεθαίνουν συνεχώς (πιο συχνά και από το game of thrones) που τους χτυπούν, τους βασανίζουν, υφίστανται βιασμούς από κακούς και ήρωες, χωρίς διάκριση και με ένα πρωταγωνιστή σε ρόλο Μεσσία που στην τελική έχει ρόλο μικρότερο από αυτόν που περιμένουμε. Η ιστορία ενδιαφέρουσα και διασκεδαστική ως ένα βαθμό αλλά που κάνει κοιλιές λόγω των διαφόρων θεμάτων που προσπαθεί να θίξει ο δημιουργός, δημιουργώντας ένα σύμπαν που ξεφεύγει πολλές φορές από την κύρια πλοκή. Όλα αυτά έρχεται να τα ολοκληρώσει το όμορφο σχέδιο, με panels που η λεπτομέρεια τους μερικές φορές σε αφήνει άφωνο με την ομορφιά τους. Στα χνάρια του Akira και του Ghost in the shell το Eden άφησε το δικό του στίγμα στο sci-fi είδος, και αν δεν το έχετε διαβάσει ήδη , το προτείνω ανεπιφύλαχτα σε όλους τους sci-fi lovers. Καλή ανάγνωση. [mal type=manga id=731]
  18. Blackbeard

    FOOD WARS!: SHOKUGEKI NO SOMA [YUTO TSUKUDA, SHUN SAEKI]

    Shokugeki είναι ένα είδος μάχης ανάμεσα σε δύο μάγειρες όπου τρεις κριτές κρίνουν το καλύτερο πιάτο και συνήθως και οι δύο ανταγωνιζόμενοι ποντάρουν κάτι σημαντικό για αυτούς. Πρωταγωνιστής μας είναι ο Yukihira Soma. Ένας έφηβος που δουλεύει στο τοπικό εστιατόριο που διαχειρίζεται ο πατέρας του και στο οποίο ονειρεύεται μια μέρα να γίνει βασικός σεφ. Ο πατέρας του, όμως, αποφασίζει να κλείσει το εστιατόριο για λίγο καιρό ώστε να φύγει για ένα διάστημα για να δουλέψει στο εξωτερικό. Έτσι, στέλνει τον Soma να φοιτήσει σε μια σχολή μαγειρικής υψηλού επιπέδου(Totsuki Academy) όπου λέγεται πως μόνο το 1% των μαθητών αποφοιτούν. Σε αυτήν την ακαδημία εξελίσσεται όλη η ιστορία. Εκεί γνωρίζει καινούρια άτομα και δημιουργεί φιλίες μέσω των τεστ, μαθημάτων και εξετάσεων. Soma O Soma και ο πατέρας του Yukihira Restaurant Όλο το μάνγκα περιστρέφεται γύρω από τις δραστηριότητες στη σχολή και κυρίως στα τεστ-εξετάσεις και τα διάφορα shokugeki που προκύπτουν, και πως μέσα από αυτά δημιουργούνται οι όποιες σχέσεις μεταξύ των χαρακτήρων. Οι συνταγές και τα φαγητά περιγράφονται με αρκετή λεπτομέρεια και οι χαρακτήρες ατομικά δεν φαίνονται να είναι στο κέντρο της ιστορίας. Εννοείται, όμως, πως υπάρχουν ματιές στο παρελθόν τους και την ανάπτυξή τους. Γενικά είναι ένα αρκετά απολαυστικό shonen με υπέροχο σκίτσο που αν έχτιζε πιο ολοκληρωμένα χαρακτήρες και πλοκή θα ήταν μάλλον άνετα άριστο στο είδος του. Επίσης, από τον Απρίλιο του 2015 έως τον Σεπτέμβριο του 2016 έπαιξαν και δύο σεζόν του anime adaptation. [mal type=manga id=45757]
  19. Στο Strange #62 (Ιανουάριος 2004) εγκαινιάζεται μια στήλη για τις Οπτικές Τέχνες του Φανταστικού και του Παράδοξου, και τα Κόμικς έχουν την τιμητική τους. Εδώ παρουσιάζεται ο Ekni Bilal και το έργο του τις μέρες του 2004, καθώς και η σχολή των Manga με τα παρακλάδια τους. 002.rar
  20. Και ναι... Ποιο είναι το δεύτερο καλύτερο πράγμα από το να έχεις τον Akira Toriyama σε Con καλεσμένο; Το να έχεις τον μανγκάκα που σχεδιάζει πλέον υπό την καθοδήγηση του το Dragon Ball Super Manga. Έχει επιλεχθεί από τον ίδιο τον Akira ως ο συνεχιστής του, στο να σχεδιάζει της περιπέτειες του σύμπαντος του Goku και της παρέας του. Η Ιταλική εκδοτική Star Comics, έχει αναλάβει να εκδώσει το μάνγκα στην Ιταλία τον Απρίλιο και ανακοίνωσε περήφανη τον πρώτο πολυαναμενόμενο διεθνές επισκέπτη του Κον. Ο Toyotaro - επίσημα έκανε το ντεμπούτο του το 2015 στη δημιουργία της μάνγκα εκδοχής της ταινίας "Dragon Ball Z: The resurrection of 'F'", σε συνέχειες στο περιοδικό V Jump από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο. Αργότερα, επιλέχθηκε ως σχεδιαστής του Dragon Ball Super, πάντα σε συνέχειες στο V Jump από τον Αύγουστο του 2015 και μέχρι σήμερα έχει φτάσει στο 20ο κεφάλαιο. Τι τυχεροί οι Ιταλοί και στα Disney και τώρα Άραγε θα τον δούμε εμείς ποτέ εδώ ή μπα; Πάντως πολλά μπράβο που κατάφεραν να τον πείσουν να πάει Το Κον είναι από τις 28 Απριλίου μέχρι 1 Μαίου.
  21. rkronin

    KNIGHTS OF SIDONIA (SIDONIA NO KISHI) [TSUTOMU NIHEI]

    SIDONIA NO KISHI (KNIGHTS OF SIDONIA) Neon Genesis Evangelion, Super Dimensional Fortress Macross (+ τα πολυάριθμα sequels), Mobile Suit Gundam(+ακόμη περισσότεροι τίτλοι), Gasaraki, Infinite Ryvius, Armored Trooper Votoms, Eureka Seven, RahXephon, και η λίστα δεν έχει τελειωμό με τους τόσους τίτλους mecha themed manga που στη συνέχεια έγιναν επιτυχημένα anime. Δυστυχώς λόγω της δημοτικότητας των ιαπωνικών κόμικ που βασίζονται σε μεγάλα ρομπότ, υπάρχουν και αναρίθμητοι τίτλοι που η θέση τους είναι στον κάλαθο των αχρήστων. Αυτή η παράδοση λοιπόν των mecha manga συνεχίζεται μέχρι και σήμερα και αν οι κακοί τίτλοι που παράγονται έχουν γίνει περισσότεροι υπάρχουν ακόμη παραγωγές, που σε κάνουν να έχεις ελπίδα πως θα ξαναδούμε κάποια στιγμή ποιοτικά έπη όπως τις παλιές καλές εποχές. Μία λοιπόν από αυτές τις τηλεοπτικές παραγωγές ακούει στο όνομα Sidonia No Kishi ή αγγλιστί Knights of Sidonia βασισμένο στο ομώνυμο manga με το οποίο θα ασχοληθεί αυτό το review. Η πλοκή της ιστορίας έχει ως εξής : Βρισκόμαστε στο έτος 3394, περίπου χίλια χρόνια μετά από την καταστροφή της γης από μία εξωγήινη μορφή ζωής(Gauna) ενώ τα υπολείμματα της ανθρωπότητας έχουν τραπεί σε φυγή στο διάστημα επάνω σε εκατοντάδες τεράστια διαστημόπλοια (seed ships) όπως αυτό της Sidonia, με διαφορετικούς προορισμούς στον γαλαξία και σκοπό να βρουν κάποιον πιθανό πλανήτη κατάλληλο για εποικισμό, εξασφαλίζοντας την επιβίωση του ανθρώπινου είδους. Παρά τη φυγή τους στο διάστημα και ενώ έχουν να επικοινωνήσουν με κάποιο άλλο seed ship εκατοντάδες χρόνια (πιθανώς τα περισσότερα να έχουν καταστραφεί) η εξωγήινη μορφή ζωής συνεχίζει να τους καταδιώκει. Πιλοτάροντας μεγάλα τεχνητά ανθρωπόμορφα ρομπότ που ονομάζονται Gardes, η ανθρωπότητα έχει καταφέρει να αντιμετωπίσει τους διώκτες της, έστω αμυντικά, καταστρέφοντας την πυρήνα των περίεργων αυτών μορφών ζωής εμποδίζοντας την αναγέννηση του προστατευτικού καλύμματος(placenta) που τους περιβάλλει. Sidonia Gardes Garde Squads Η ιστορία λοιπόν ακολουθεί τις περιπέτειες ενός Garde πιλότου ονόματι Nagate Tanikaze, ο οποίος ζούσε όλη του τη ζωή στα κάτω αχανή στρώματα του τερατώδους seed ship Sidonia μεγαλωμένος από τον αποκαλούμενο παππού του. Μην έχοντας συναντήσει ποτέ κανέναν άλλο άνθρωπο κρατούσε τον εαυτό του απασχολημένο εκπαιδευόμενος σε έναν παλιό εξομοιωτή από Gardes κάθε μέρα με την καθοδήγηση του παππού του, με αποτέλεσμα να γίνει αυθεντία. Με τον θάνατο του παππού του και ενώ φοβάται τι τέρατα μπορεί να συναντήσει στα επάνω στρώματα αναγκάζεται λόγω πείνας να αναδυθεί στην επιφάνεια δηλαδή στα επάνω κατοικήσιμα από τους ανθρώπους στρώματα και να γίνει με συνοπτικές διαδικασίες ένας Garde πιλότος προστατεύοντας την Sidonia λόγω της πιο συχνής εμφάνισης της εξωγήινης μορφής (Gauna). Κάπου εκεί ξεκινάει και η ιστορία μας. Τον ήρωά μας λοιπόν, τον περιβάλλει μία πληθώρα αινιγματικών χαρακτήρων όπως η μυστηριώδης καπετάνιος του Sidonia που δεν έχει ποτέ δει κανείς το πρόσωπό της ή η υπεύθυνη των κοιτώνων της ακαδημίας των πιλότων που φοράει μία στολή μηχανικής υποστήριξης ζωής με την μορφή μίας μεγάλης αρκούδας και πάει λέγοντας. Στοιχεία της πλοκής περιλαμβάνουν τις περιπέτειες της Sidonia εναντίον της εξωγήινης απειλής, με την σταδιακή φυσικά αποκάλυψη των μυστικών των ιστοριών των διαφόρων χαρακτήρων του manga και του πως συνδέονται με την κύρια πλοκή. Η εξερεύνηση των καθημερινής ζωής πάνω στο αστρόπλοιο και η πρόοδος των επιστημών σε βαθμό που η κλωνοποίηση ανθρώπων, η αφυλετική ανθρώπινη αναπαραγωγή, η ανάπτυξη της γενετικής μηχανικής ώστε μεγάλο μέρος του ανθρώπινου πληθυσμού να φωτοσυνθέτει και να μην χρειάζεται τροφή έχουν καταστεί πια κοινοτοπίες πάνω στο Sidonia. Ποιοί είναι οι αθάνατοι που απαρτίζουν το συμβούλιο που εξουσιάζει και κυβερνά τη Sidonia? Ποιά η σχέση του ήρωα με αυτούς? Γιατί παρέμεινε αποκλεισμένος από τον υπόλοιπο κόσμο? Τι τον συνδέει με την καπετάνιο του εποικιστικού αστρόπλοιου και ποιος είναι ο θανών παππούς του είναι μερικά από τα πολλά ερωτήματα που εξηγούνται σταδιακά και με έξυπνο τρόπο κατά τη διάρκεια της ιστορίας αυτού του manga. Ο συνολικός πληθυσμός δεν ξεπερνάει τις 500.000 ανθρώπινες ψυχές και πιθανότατα αυτός είναι ο αριθμός των ανθρώπων σε όλο το γαλαξία καθώς τα υπόλοιπα seed ships έχουν μάλλον καταστραφεί από την Gauna όπως αφήνεται να εννοηθεί στην αρχή της ιστορίας. Το manga αυτό λοιπόν γράφτηκε από τον Tsutomu Nihei στο περιοδικό έκδοσης manga, Afternoon από τον Απρίλιο του 2009 έως τον Σεπτέμβριο του 2015 όπου ολοκληρώθηκε και η ιστορία, ενώ κέρδισε και το 39th Kodansha Manga Award το 2015. Έχει 78 chapters διαμορφωμένα σε 15 volumes και εκδόθηκε στα αγγλικά ως Knights of Sidonia από την Vertical 2013-2016. Τα είδη με τα οποία πραγματεύεται είναι action, drama, mecha, sci-fi, space, military, romance και seinen. Επίσης μεταφέρθηκε πολύ πετυχημένα στην μικρή οθόνη σε 2 seasons των 12 επεισοδίων η καθεμία αλλά δυστυχώς έγινε cancelled με το τέλος της δεύτερης season. To anime καλύπτει περίπου το 1/3 της ιστορίας μπορεί και λιγότερο ενώ η δεύτερη season σε αφήνει με πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Δική μου πρόταση είναι όποιος ενδιαφέρεται να δει πρώτα τα anime και στη συνέχεια να διαβάσει το manga για να μάθει τι γίνεται. Το anime με το manga είναι τόσο κοντά όσον αφορά την ιστορία και το σχέδιο που το θεωρώ από τα πιο πετυχημένα anime των τελευταίων 5 χρόνων. Το anime έτυχε μεγάλης αποδοχής και θετικών κριτικών από το σύνολο της ιαπωνικής anime και manga σκηνής με μεγάλα ονόματα όπως οι Akiko Higashimura, Digitarou and Yoshinao Dao και άλλοι να το εκθειάζουν ενώ ο Hideo Kojima είπε πως ενώ η ιαπωνική κουλτούρα anime έχει χάσει τον x factor που την έκανε να ξεχωρίζει, το Κnights of Sidonia ίσως είναι ο λευκός ιππότης που χρειαζόταν για να την σώσει. τα δύο trailer των 2 seasons + 1 fanmade για να σας κάνω να θέλετε να δείτε το anime + Η ιστορία του manga είναι καλή, όχι κάτι που δεν έχει γραφτεί ποτέ ξανά αλλά ο τρόπος εξιστόρησης και η εξέλιξη των χαρακτήρων την κάνουν να ξεχωρίζει από την πληθώρα σαβουροϊστοριών με mecha που κυκλοφορούν στις μέρες μας. Θα τολμήσω να πω, πως λόγω σχεδίου και αισθητικής και ενώ καταλαβαίνεις πως είναι σύγχρονο manga σου δημιουργεί την εντύπωση πως ανήκει στις μεγάλες δημιουργίες του παρελθόντος. Το σχέδιο είναι εκπληκτικό και ενώ όπως έχω ξαναπεί σε προηγούμενο review οι γνώσεις μου είναι περιορισμένες, αντικειμενικά είναι εντυπωσιακό. Το στοιχείο του steampunk είναι ορατό σχεδόν παντού, ιδίως στα σκίτσα που περιγράφεται η πόλη μέσα στη Sidonia με τα στρώματα και τις ατελείωτες σωληνώσεις και σκάλες. Αυτό που μου έχει κάνει την μεγαλύτερη εντύπωση όμως είναι η δυναμική του λευκού χρώματος. Τα manga όπως οι περισσότεροι γνωρίζετε είναι ασπρόμαυρα. Έτσι και αυτό αλλά το σχέδιο δίνει μεγαλύτερη έμφαση στο λευκό, καθώς δεν μπορώ να το περιγράψω καλύτερα(ίσως κάποιος γνώστης να εξηγήσει καλύτερα τι θέλω να εκφράσω και αδυνατώ).Το κοινό στο οποίο απευθύνεται είναι όλων των ηλικιών. Διαβάζοντάς το μπορεί να εντοπίσει κανείς πολλά κλισέ της ιαπωνικής κουλτούρας χωρίς όμως να κουράζουν ενώ τo comic relief δεν λείπει, κυρίως σε chapters που όλα φαίνονται δυσοίωνα για την επιβίωση της Sidonia. Καλή ανάγνωση! ( ή καλή προβολή αν αρχίσετε με το anime) [mal type=manga id=13723]
  22. rkronin

    PLANETES [MAKOTO YUKIMURA]

    PLANETES (ΠΛΑΝΗΤΕΣ) Καθώς το manga του Makoto Yukimura, Vinland Saga γίνεται ολοένα και περισσότερο γνωστό, κατακτώντας με την ιστορία και την πλοκή του τους Δυτικούς και ενώ είναι δημιούργημα του 2005 συνεχιζόμενο μέχρι σήμερα, είναι μεγάλη αδικία να μην αναγνωρίζεται για μία άλλη προγενέστερη αλλά λιγότερο γνωστή δημιουργία του, που άφησε το δικό της στίγμα στον χάρτη των σύγχρονων manga με τον τίτλο στα ιαπωνικά ΠΛΑΝΗΤΕΣ. Ναι πολύ καλά διαβάσατε, ο ιαπωνικός τίτλος είναι ελληνικός. Η περίληψη της ιστορίας έχει ως εξής: H ιστορία του manga ΠΛΑΝΗΤΕΣ ακολουθεί το πλήρωμα του αστρόπλοιου DS-12 "Toy Box", μία από τις μονάδες της Technora Corporation, με αρμοδιότητα την περισυλλογή συντριμμιών γύρω από τον πλανήτη γη και τη σελήνη. Τα συντρίμμια που προέρχονται από παλιά διαστημόπλοια και όχι μόνο, τα οποία περιφέρονται γύρω από τα 2 ουράνια αυτά σώματα αέναα λόγω της βαρύτητας, τείνουν να δημιουργούν νέα συντρίμμια κάνοντας τα διαστημικά ταξίδια άκρως επικίνδυνα. Το πλήρωμα αυτό αποτελείται από τον βασικό ήρωα τον Hachimaki( επειδή φοράει έναν κεφαλόδεσμο όπως οι σαμουράι κατά τη διάρκεια των αποστολών τους) σπεσιαλίστα στο αντικείμενό του και με όνειρο να μαζέψει χρήματα και να αγοράσει το δικό του αστρόπλοιο ταξιδεύοντας στο διάστημα, την Fee, μία πανέμορφη γυναίκα με εξάρτηση στο κάπνισμα σε βαθμό σουρεαλιστικό και βίαιη προσωπικότητα, τον Yuri, έναν στωικό χαρακτήρα με τραγικό παρελθόν έχοντας χάσει την γυναίκα του σε ατύχημα στο διάστημα λόγω των συντριμμιών του διαστήματος, τον Pops, έναν βετεράνο τροχιακό μηχανικό που λειτουργεί σαν κομική εκτόνωση στην σοβαρότητα της σειράς και το νεότερο μέλος της ομάδας την Tanabe. Hachi Tanabe Fee Yuri Οι ιστορίες περιστρέφονται γύρω από την περισυλλογή συντριμμιών στο διάστημα , αλλά συχνά η έννοια αυτή χρησιμοποιείται για την ανάπτυξη των χαρακτήρων και όχι για τη ιστορία αυτή καθ’αυτή. Τα μέλη της μονάδας αυτής θεωρούνται ως ο πάτος της διαστημικής εταιρείας που εργάζονται και επειδή περιφρονούνται από τους υπολοίπους, αναγκάζονται να δουλεύουν σκληρότερα θέλοντας να αποδείξουν την αξία και χρησιμότητά τους. Στοιχεία της πλοκής περιλαμβάνουν μία επερχόμενη εξερευνητική αποστολή στον πλανήτη Δία, με ένα νέα αστρόπλοιο το Von Braum, που βασίζει την κίνηση του για ένα τόσο μεγάλο διαστημικό ταξίδι σε μία πρωτότυπη μηχανή κίνησης με βάση την πυρηνική σύντηξη και την απόφαση του βασικού ήρωα να συμμετάσχει στην αποστολή αυτή με κάθε κόστος. Πολλά άλλα στοιχεία διαφορετικών πλοκών σε σχέση με την βασική ιστορία εξελίσσονται με στόχο να περιγράψουν και να εξηγήσουν τις προσωπικότητες των πρωταγωνιστών και τα κίνητρά τους. Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί το διαστημικό αμυντικό μέτωπο (Space Defense Frontier), μία τρομοκρατική οργάνωση που πιστεύει πως η ανθρωπότητα εκμεταλλεύεται το διάστημα χωρίς να έχει λύσει πρώτα τα προβλήματα στη γη, όπως η πείνα που ταλανίζει μεγάλο μέρος του πληθυσμού της και τα συνεχώς αυξανόμενα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα που δημιουργούν νέους πολέμους σε βάρος των αδύνατων χωρών. Το μάνγκα αυτό λοιπόν, γράφτηκε από τον Makoto Yukimura στο περιοδικό έκδοσης μάνγκα, Morning από τον Ιανουάριο του 1999 έως τον Ιανουάριο του 2004 όπου και ολοκληρώθηκε η ιστορία, ενώ έλαβε το Seiun award, ως το καλύτερο μάνγκα επιστημονικής φαντασίας του 2002. Έχει 27 chapters διαμορφωμένα σε 4 volumes και εκδόθηκε και στα αγγλικά από την Tokyopop από το 2003 έως το 2005 σε 5 volumes καθώς το 4 volume το χώρισαν σε 2 τόμους. Επίσης έγινε έκδοση της ιστορίας σε 2 omnibuses από την Dark Horse το 2015-2016. Τα είδη με τα οποία πραγματεύεται είναι drama,sci-fi, space, slice of life, psychological και seinen. Επίσης μεταφέρθηκε πολύ επιτυχημένα στην μικρή οθόνη σαν anime 26 επεισοδίων με αντίστοιχες διακρίσεις με αυτές του μάνγκα. Η ιστορία , η πλοκή της, η δομή και το σχέδιο αυτού του μάνγκα, οι χαρακτήρες και η εξέλιξη τους είναι ισορροπημένα και φτιαγμένα με τέτοιο τρόπο που οι διακρίσεις καθώς και η φήμη του είναι δυσανάλογα της τόσο καλής ποιότητάς του. Στην Αμερική οι πωλήσεις των 5 volumes ήταν μέτριες προς κακές και λόγω της πληθώρας των ιαπωνικών τίτλων που κατέκλισαν την αγορά σε μία περίοδο που η πρόσβαση στα free manga από τα online manga reading sites είχε μόλις αρχίσει να παίρνει τις χαοτικές διαστάσεις που γνωρίζουμε έως σήμερα, είχε άμεσο αποτέλεσμα να μείνει κάπως περιθωριοποιημένο. Γνωστό έγινε κυρίως μέσω της μεταφοράς του σε anime, αλλά και αυτό είχε περιορισμένο αντίκτυπο στην διάδοσή του. Ο τόνος του μάνγκα είναι τέτοιος που αγγίζει κυρίως ενήλικες. Το πιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι ο ρεαλισμός. Δόθηκε μεγάλη προσοχή στην απεικόνιση του διαστήματος, των διαστημικών ταξιδιών αλλά και των φαινομένων της φυσικής, ώστε μην είναι απλά αληθοφανή αλλά ρεαλιστικά. Μάλιστα η JAXA, η ιαπωνική υπηρεσία διαστήματος, υπήρξε συχνός σύμβουλος του δημιουργού κατά τη διάρκεια της συγγραφής του μάνγκα. Βασικός άξονας του μάνγκα είναι το φαινόμενο Kessler (Kessler effect) όπως περιγράφηκε από τον Donald J. Kessler επιστήμονα της ΝΑSΑ το 1978. Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, η αυξανόμενη πυκνότητα των συντριμμιών που περιφέρονται γύρω από τη γη θα φτάσει στο μέλλον σε έναν τέτοιο βαθμό που οι συγκρούσεις μεταξύ αυτών των αντικειμένων θα είναι αλυσιδωτές δηλαδή κάθε τέτοια σύγκρουση θα δημιουργεί νέα συντρίμμια που αυτά με τη σειρά τους θα δημιουργούν νέες πιθανές συγκρούσεις. Μία άμεση συνέπεια θα ήταν, λόγω των συντριμμιών αυτών σε συγκεκριμένες τροχιακές θέσεις οι οποίες θα αυξάνονταν με τον καιρό να μην είναι δυνατή η δραστηριότητα δορυφόρων ή ακόμη σε ακραία περίπτωση η αδυναμία ταξιδιού στο διάστημα και ο εγκλωβισμός στην γη. Αρκετά έξυπνο θέμα και πρωτότυπο για να βασίσεις ένα κόμικ. Το σχέδιο επίσης είναι αρκετά ρεαλιστικό σε αντίθεση με την πληθώρα των διαστημικών μάνγκα που κυκλοφορούν, ακολουθώντας τον τόνο της ιστορίας. Τα θέματα με το οποία καταπιάνεται, είναι φιλοσοφικά, κοινωνικά και πολιτικά στη φύση τους εξυπηρετώντας την εξέλιξη του μάνγκα αλλά ταυτόχρονα θέλοντας να δώσει και σύγχρονα μηνύματα για τη σχέση της ανθρωπότητας με το διάστημα χωρίς να παραμελείται ο πλανήτης που λέγεται γη. Καλή ανάγνωση. Σημείωση: Βρίσκεται στη λίστα με τα 1001 comics you must read before you die. [mal type=manga id=481]
  23. rkronin

    BECK [HAROLD SAKUISHI]

    Beck (Mongolian chop squad) Είσαι λάτρης της ροκ μουσικής? Είσαι λάτρης των ιαπωνικών manga? Έχεις βαρεθεί να διαβάζεις υπερηρωικές ιστορίες ή μήπως θες κάτι διαφορετικό, κάπως ρεαλιστικό που να μην καταντάει όμως βαρετό? Έχω την τέλεια πρόταση για εσένα που έκανες τσεκ στα προηγούμενα ερωτήματα και ονομάζεται Beck. Θέλεις να μάθεις την πλοκή ή πιο συγκεκριμένα το πώς ξεκινάει αυτό το έπος? (εντάξει, οκ δεν είναι έπος) Η ιστορία απλή, κλασική, με έναν νεαρό που ονoμάζεται Yukio Tanaka ο οποίος είναι ένα βαρετό γυμνασιόπαιδο που ακούει τρισάθλια μουσική (Okinawan music), κοιμάται στην τάξη , γίνεται bullied, παίρνει μάτι όταν τα κορίτσια κολυμπούν την ώρα της γυμναστικής στην πισίνα του σχολείου και γενικώς κάνει και αυτός τσεκ σε ότι μπορεί να τον χαρακτηρίσει looser. Μέσα λοιπόν από ένα συνονθύλευμα τυχαίων γεγονότων συναντά τον δευτεραγωνιστή της ιστορίας, κάποια χρόνια μεγαλύτερό του, τον Ryusuke Minami, οποίος προσπαθεί να δημιουργήσει την καλύτερη ροκ μπάντα του κόσμου. Ο νεαρός μας δεν ξέρει καν πόσες χορδές έχει μία κιθάρα και κάπου εκεί αρχίζει μία από τις ωραιότερες ιστορίες που έχω διαβάσει σε manga. Η περίληψη της ιστορίας μου μόλις διάβασες είναι τόσο κακή και άθλια, όσο και η εντύπωση που σου δίνει, όταν τυχαία παίρνει το μάτι σου τον τίτλο σε κάποιο site με manga. Δυστυχώς, οι περιλήψεις τις περισσότερες φορές, σε κάνουν να χαρακτηρίσεις αμέσως κάτι σαν κάτι που δεν σε ενδιαφέρει κάνοντας περισσότερο κακό παρά καλό στην διαφήμιση του κόμικ (manga). Φυσικά το ίδιο συμβαίνει και εδώ, αλλά ελπίζω μετά από αυτό το review να του δοθεί μία δεύτερη ευκαιρία από αυτούς που το προσπέρασαν και να το μάθουν όσοι δεν το γνώριζαν. Το manga λοιπόν αυτό γράφτηκε από τον Harold Sakuishi, στο γνωστό περιοδικό manga Shounen Magazine από τον Φλεβάρη του 2000 μέχρι τον Ιούνη του 2008. Έχει 103 chapters διαμορφωμένα σε 34 volumes και εκδόθηκε και στα αγγλικά από την Tokyopop από το 2005-2008 αλλά λόγω προβλήματος με τα δικαιώματα από τα ιαπωνικά κυκλοφόρησαν μόνο τα 12 πρώτα volumes στα αγγλικά. Όμως αναγνώστη μη φοβάσαι, πως αν το αρχίσεις δεν θα μάθεις ποτέ το τέλος. Υπάρχουν όλα τα volumes μεταφρασμένα στα αγγλικά σε όλα τα site στο διαδίκτυο όπου προσφέρουν free manga για online reading. Φυσικά αν γνωρίζεις ιαπωνικά , ε τότε ξέρεις τι να κάνεις. Επίσης έχει πάρει μία πληθώρα βραβείων και έχει γίνει live action film αλλά και το πρώτο μέρος της ιστορίας του manga μεταφέρθηκε στην μικρή οθόνη σαν anime 26 επεισοδίων. Το anime για αυτούς που τους ενδιαφέρει, καλύπτει το ¼ της ιστορίας του manga και είναι πάρα πολύ προσεγμένο. Τα είδη με τα οποία πραγματεύεται είναι drama, comedy, music, shounen, slice of life και romance. Αξίζει να αναφερθεί πως στο ranking του myanimelist βρίσκεται στην 35 θέση και αν δει κανείς τα νούμερα των οπαδών του, σε σύγκριση με τα μεγαθήρια σε popularity, τίτλων της πρώτης 50άδας, πρέπει να έχει πάρει πολλά πολλά 10αρια! Ξεχνώντας λοιπόν την κοινότοπη περίληψη που θα διαβάσετε παντού, η ιστορία πραγματεύεται πράγματι τις περιπέτειες ενός βαρετού και ατάλαντου αγοριού ο οποίος συναντά τα πιο απίστευτα άτομα και αρχίζει ένα ταξίδι για να βρει τον εαυτό του μέσα από τη μουσική. Το ταξίδι αυτό θα διαρκέσει κάποια χρόνια και τον βλέπουμε να μεγαλώνει από τα 12 έως τα 17-18 που τελειώνει η ιστορία , δηλαδή ακολουθεί ένα χαριποτερίστικο μοτίβο και δεν απλά περιγράφει τις περιπέτειες ενός 12χρονου όπως παρουσιάζεται σχεδόν από παντού. Η ιστορία είναι σοβαρή και με βάθος κάτι που την κάνει να διαχωρίζεται από παρόμοιους τίτλους. Έχει αρχή , μέση και τέλος ενώ ο ήρωας περνάει από χίλια κύματα και αναποδιές μέχρι να καταφέρει το ακατόρθωτο. Οι χαρακτήρες με τους οποίους θα συναναστραφεί είναι μοναδικοί, ατελείωτοι, αλλά όλοι τους προσφέρουν κάτι το διαφορετικό στην εξέλιξη του manga και ποτέ δεν σου δημιουργούν το αίσθημα του κομπάρσου που μπήκε για να γεμίσει το τεύχος ή να κλείσει η ιστορία. Από τον σγουρομακρυμάλλη ιδιοκτήτη του μαγαζιού μουσικών ειδών που είναι φτυστή εικόνα του Yngwie Malmsteen έως τον τρελό ταξιτζή που τον μεταφέρει σε μία επική κούρσα όπως στο video clip των Red Hot Chili Peppers στο by the way. Ναι μέχρι το τέλος του manga όλοι θα έχουν καταλάβει πόσο στον δημιουργό αρέσουν οι Beatles και οι Red Hot Chili Peppers. O μπασίστας του συγκροτήματος δεν είναι άλλος παρά η εκδοχή του Flea από τους RHCP. O Eddie Lee μοιάζει επικίνδυνα στον Kurt Cobain, o Doggie στον Snoop Dog και η λίστα είναι ατελείωτη. Οι αναφορές και τα easter eggs από την μέση της ιστορίας και μετά πάνε και έρχονται κυρίως από τον χώρο της μουσικής αν και υπάρχουν και κάποια άσχετα, αλλά πολύ έξυπνα βαλμένα μέσα σε τυχαίες εικόνες όπως την εμφάνιση ενός τυπά που είναι ίδιος ο Hiro Nakamura από τη σειρά heroes σε μία συναυλία. Ίσως να αρχίζει κάπως χαλαρά αλλά μετά από λίγο σε συνεπαίρνει η ιστορία και δεν μπορείς να ξεκολλήσεις για να μάθεις τη συνέχεια. Κατά την γνώμη μου είναι μία περιπέτεια , ναι περιπέτεια με στοιχεία δράματος και μπόλικο ρεαλισμό , αναμεμειγμένα με έξυπνο χιούμορ αλλά και δυνατές δόσεις σουρεαλισμού. Είναι κάτι μεταξύ ρεαλιστικού δράματος και σουρεαλιστικού indie manga. To σχέδιο είναι πολύ ιδιόμορφο. Δεν έχω καμία γνώση περί σχεδίου αλλά οι χαρακτήρες μου δίνουν την αίσθηση ότι είναι σχεδιασμένοι με τρόπο ψευτορεαλιστικό. Ο σχεδιασμός τους δεν είναι ούτε ρεαλιστικός ούτε φανταστικός αλλά με πολύ πιο ρεαλιστικά πρόσωπα από αυτά των υπόλοιπων manga. Είναι σχεδιασμένοι έτσι, ώστε να ακολουθούν τον ρεαλισμό αλλά ταυτόχρονα και την τρέλα αυτού του manga. Σε κάποιους το σχέδιο, ίσως να τους ξενίσει αλλά μετά από λίγο γίνεται πολύ ζεστό και ταιριαστό με αυτό που διαβάζουν. Επίσης υπάρχει αισθητή εξέλιξη της λεπτομέρειας των σχεδίων, συγκρίνοντας το πρώτο με το τελευταίο τεύχος. Θα μπορούσε να πει κανείς πως ακόμη και το σχέδιο εξελίχθηκε με τον τόνο της ιστορίας , πιο απλό και ανέμελο στην αρχή ενώ πιο σοβαρό και ώριμο προς το τέλος. Τα πάντα σε αυτό το manga είναι ισορροπημένα. Η ιστορία, το σχέδιο, οι χαρακτήρες βρίσκονται σε αρμονία και η ανάγνωση γίνεται ακόμα πιο εύκολη. Το manga αυτό είναι η επιτομή του coming of age είδους, με μία καλογραμμένη ιστορία για όλες τις ηλικίες και με ένα ιδιαίτερο αλλά πολύ όμορφο σχέδιο. Αν είχα όμως να διαλέξω τι με κράτησε περισσότερο σε αυτό το manga , θα ήταν οι χαρακτήρες. Απολαυστικοί και ατελείωτοι. Το Beck είναι ένα διαμάντι σε ένα κουτί με γυάλινα θρύψαλα που περιμένει να το ανακαλύψεις. Καλή ανάγνωση! [mal type=manga id=145]
  24. Θρηνωδός

    TOMIE [ JUNJI ITO ]

    Με αφορμή την συζήτηση που έγινε στο "Τι διαβάσατε τελευταία;" ας δούμε ένα ακόμα manga από τον μεγάλο του Ιαπωνικού τρόμου, Junji Ito. Πέρα από τα εξαιρετικά Uzumaki και Gyo και το σεναριακά μέτριο - σχεδιαστικά άψογο Fragments of horror, o Ito ξεκίνησε την καριέρα του ως mangaka με το Tomie. Το 1987 έγραψε μια σύντομη ιστορία για το περιοδικό Gekkan Halloween (shoujo horror magazine) και όπως μας πληροφορεί ο GeoTrou στην βιογραφία του δημιουργού κέρδισε το βραβείο Umezu Prize. Άλλωστε ο Ito το πρώτο manga που διάβασε ήταν του Kazuo Umezu. Το Tomie από το 1987 μέχρι το 2000 κυκλοφόρησε 3 tankobon τόμους με μικρές ιστορίες. Στα Αγγλικά έχει εκδοθεί ήδη δύο φορές, μια στη συλλογή "Junji Ito's horror comic collection" το 2001 από την εκδοτική ComicsOne και άλλη μια στη συλλογή "Museum of Terror Vol. 1&2" το 2006 από την Dark Horse. H VIZ media ετοιμάζει μια τρίτη έκδοση που θα εκδοθεί στις 20 Δεκεμβρίου του 2016 και θα περιέχει όλες τις ιστορίες της Tomie σε μια σκληρόδετη complete deluxe omnibus edition των 752 σελίδων. Μπορεί να είπα ότι η Viz μας δίνει ξαναζεσταμένο φαΐ αλλά τώρα που χαζεύω την εκδοσάρα μόνο στα 35 δολάρια μου τρέχουν λίγο τα σαλάκια. Στην Ιαπωνία η Tomie έχει τεράστια απήχηση στο otaku κοινό. Αρχικά εκδόθηκε από την εκδοτική Asahi Sonorama στο προαναφερθέν περιοδικό σε κεφάλαια, το 1996 βγήκε ο πρώτος τόμος με τίτλο "Tomie no kyofu gaka" και το 2000 βγήκε το Ιαπωνικό omnibus με τίτλο "Tomie Zen" πάνω στο οποίο πατάει η έκδοση της VIZ. Γενικά οι Ιαπωνικές επανεκδόσεις είναι άπειρες (άλλη μια είχε βγει το 2011 πάλι από την Asahi) και δεν πρέπει να παραλείψουμε την σειρά (!!) ταινιών πάνω στον χαρακτήρα. Έχουν βγει ήδη 8. Η Tomie είναι μια γυναίκα μυστήριο. Πανέμορφη με μαύρα μακριά μαλλιά και μια χαρακτηριστική ελιά κάτω από το αριστερό της μάτι τρελαίνει το μυαλό κάθε άντρα που θα επιλέξει να σαγηνεύσει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα όλοι να χάνουν τα λογικά τους και να διαπράττουν διαφόρων ειδών αποτρόπαια εγκλήματα των οποίων πολλές φορές θύμα είναι η ίδια η Tomie. Πάντα όμως επιστρέφει...Είναι αθάνατος δαίμονας, ένα succubus , και οι εραστές της (είτε άντρες είτε γυναίκες) αργά συνειδητοποιούν πως ο κόσμος δεν θα ελευθερωθεί ποτέ από την φονική αγκαλιά της. Χαρακτηριστικό Ito σχέδιο, φρικαλέο όσο δεν πάει και το γουστάρω όσο δεν πάει Το σενάριο είναι και αυτό ακραίο και βαθιά ψυχαναγκαστικό σε πολλές από τις ιστορίες και παρόλο που είναι η πρώτη του δουλειά δείχνει πολλά σημάδια και όταν το διαβάζεις λες ότι φαινόταν από τότε ότι θα εξελιχθεί σε αυτό που ξέρουμε σήμερα. Για διαβάστε λίγο να μου πείτε γνώμες. Σε φαν των horror manga και γενικά του Ιαπωνικού τρόμου θα αρέσει πολύ, σε φαν του Junji Ito επιβάλλεται όχι απλά προτείνεται. Όπως και οι περισσότερες δουλειές του όμως, δεν είναι για ευαίσθητα στομάχια. [mal type=manga id=912]
  25. Θρηνωδός

    KAGEROU MEIKYUU (AMNESIA LABYRINTH) [ TANIGAWA NAGARU, NATSUMI KOHANE ]

    Είναι τόσο μα τόσο δύσκολο να βρεις school life manga που να αξίζει πραγματικά. Όχι ότι το συγκεκριμένο είναι από τα καλά του είδους αλλά ξεχωρίζει από τον συφερτό όλων αυτών που αναλώνονται στις κοινότυπες εφηβικές ανησυχίες που ξέμειναν από τα '90s και τους ανεκπλήρωτους πονεμένους έρωτες. Όχι άλλο κάρβουνο δηλαδή. Το συγκεκριμένο ξεκινά κάπως έτσι, μόνο που στις πρώτες 15 σελίδες μπουμ! ένας έφηβος σπρώχνεται πάνω σε ένα κινούμενο τραίνο και γίνεται πουρές και άλλοι δύο μαχαιρώνονται μέχρι θανάτου από έναν άγνωστο. Things get interesting! Το "Kagerou Meikyuu" ή όπως έχει μεταφραστεί στα Αγγλικά "Amnesia Labyrinth" έτρεξε για ένα χρόνο και κάτι από τον Ιούνιο του 2008 μέχρι τον Οκτώβριο του 2009. Το σενάριο υπογράφει ο Nagaru Tanigawa και το σκίτσο ο Kohane Natsumi. Οι Ιάπωνες το είδαν στο περιοδικό Dengeki Bunko σε κεφάλαια και από την ASCII Media Works σε tankobon, ενώ οι αγγλόφωνοι από την Seven Seas Entertainment. Εγώ το είδα σκαναρισμένο και μεταφρασμένο στον υπολογιστή μου, 2 σε 1 νοικοκυρεμένα . Για την ιστορία βγήκαν δύο πολύ περιποιημένα τομάκια στα Αγγλικά το 2011, τα οποία για όποιον ενδιαφέρεται βρίσκονται ακόμα εύκολα. Αλλά ρίξε του πρώτα μια ματιά. Τι είδος είναι λοιπόν; Είναι και μυστηρίου. Είναι και δράμα. Είναι και ψιλορομαντικό είναι και ψυχολογικό. Διαδραματίζεται και σε ένα σχολείο οπότε τιμητικά το λέμε school life Είναι και Ecchi (έχει και το σεξουαλικό του δηλαδή αλλά υποβόσκον) Απ'όλα τα καλά είναι και συμφέρει. Αν ετοιμάζεσαι να διαβάσεις περιμένοντας ότι, όπως σε μεγάλο αριθμό manga, έχει το σχέδιο να συμβαδίζει με το σενάριο, καλύτερα να κλείσεις την παρουσίαση αυτή Ο Kohane έχει φάει πολύ κράξιμο για τα σκαμπανεβάσματά του αφού οι σκιές και οι γραμμές του είναι ψηλά ενώ οι εκφράσεις και γενικά το artwork των χαρακτήρων είναι σκληρό και άτεχνο σε μερικά σημεία. Εμένα προσωπικά με είχε ψιλο-συνεπάρει η ιστορία και δεν έδωσα βάση στο σχέδιο. Είναι όμως συμβατικό και κλασική επιλογή σε αυτό το είδος. Τι διαπραγματεύεται τώρα, γιατί αργήσαμε να το πούμε. Ξεκινάει με φόνο οπότε σίγουρα ξέρεις ότι προετοιμάζει το έδαφος για ακραία πράγματα. Οι mangaka ποτέ δεν δίνουν κράχτες στην αρχή για να σε ξενερώσουν μετά και αυτό το άλμπουμ δεν αποτελεί διαφορά. Ξαφνικά αλλάζει το σκηνικό και γνωρίζουμε τον Souji, έναν στωικό και άνευρο χαρακτήρα που επιστρέφει στο σπίτι μετά από μήνες εσώκλειστος, και συναντά τις τρεις αδερφές του , Saki, Youko και Harumi. Δεν είναι όμως και τόσο νορμάλ οι τύπισσες αφού άνετα τις λες το λιγότερο ανατριχιαστικές! Έλα όμως που δεν ήταν έτσι παλιότερα και ο Souji πασχίζει να καταλάβει τι έγινε και άλλαξε τόσο η συμπεριφορά τους. Μιλάμε για έναν τύπο επιτυχημένο, αθλητή, οπότε είναι το πρώτο βραβείο για όλα τα κοριτσάκια του σχολείου. Την επόμενη μέρα λοιπόν που επιστρέφει στο παλιό του σχολείο μαθαίνει ότι το καλοκαίρι ένας παλιός του συμμαθητής δολοφονήθηκε αφού τον έσπρωξαν πάνω σε ένα τραίνο και άλλοι δύο μαχαιρώθηκαν μέχρι θανάτου από έναν άγνωστο. Και κει του έρχεται η φρίκη κατά πόσον συνδέεται η απότομη αλλαγή στη συμπεριφορά των αδερφών του με τα εγκλήματα που αφαίρεσαν τρεις ζωές. O Nagaru Tanigawa εδώ πειραματίζεται πολύ στο σενάριο μιας και όταν κοίταξα πρότερες δουλειές του ήταν χωμένος μέχρι το λαιμό σε χαζοϊστορίες με jap girls με κοτσιδάκια και ψηλές κάλτσες. Πάλι καλά δηλαδή που δεν ξεκίνησα με κάτι τόσο στερεοτυπικό γιατί δεν θα ασχολούμουν με ότι άλλο έχει. Για την ιστορία αυτή η σειρά που λέω έχει διάφορα arcs και λέγεται "Suzumiya Haruhi". Τo amnesia labyrinth δεν είναι κάτι φοβερό και τρομερό αλλά πάντα γουστάρω να πιάνω cross over δουλειές από πολύ διαφορετικές θεματολογίες. Ένα είναι το μεγάλο κακό που έχει, ότι αφήνει πολλές ανοιχτές υποθέσεις στο τέλος δίνοντας την εντύπωση ότι συνεχίζεται αλλά από το 2009 και μετά ούτε φωνή ούτε ακρόαση από την ανατολή και κρατάω μικρό καλάθι. Το σίγουρο είναι ότι αυτό το κόμικ δεν χαρίζεται μιας και αφήνει υποψίες από αιμομιξία μέχρι υπερφυσικό . Ναι, οι αδερφές του αφήνουν συνεχώς έντονα σεξουαλικά υπονοούμενα, κάτι που ίσως ενοχλήσει μερικούς. Εμένα προσωπικά μου προσέθεσε στο όλο κουλό setting του έργου αυτού. Το σχέδιο από την άλλη, με τα κλασικά έκπληκτα manga πρόσωπα και τα κομμένα καρέ ήταν λίγο περισσότερο κλασικό απ'ότι θα έπρεπε. Baka Updates [mal type=manga id=16589]
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.