Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'london review of books'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Μετά την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, η έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις ΗΠΑ άλλαξε περιεχόμενο. Η αντιτρομοκρατική υστερία οδήγησε σε απάνθρωπες πράξεις παραλογισμού και τυφλής εκδίκησης. Ένα από τα μέσα που «αγιάστηκαν» από τον σκοπό ήταν και η φυλακή του Γκουαντάναμο. Και ένα από τα θύματα ήταν ένα μικρό παιδί που πέρασε εκεί οκτώ χρόνια από τη ζωή του. Μέχρι να αθωωθεί. Ο Μοχάμεντ Ελ Γκαρανί, γεννημένος στη Σαουδική Αραβία, με καταγωγή από το Τσαντ, πέρασε μια δύσκολη παιδική ζωή στη Μεδίνα. Ως γιος μαύρων Αφρικανών μεταναστών είχε πάντα τη ρετσινιά του «ξένου» και δεν του επετράπη να πάει σε δημόσιο σχολείο. Από τα οκτώ ως τα δώδεκά του χρόνια έκανε ιδιωτικά μαθήματα στο σπίτι ενός συμπατριώτη του, αλλά όταν ο πατέρας του αρρώστησε αναγκάστηκε να εργαστεί ως πλανόδιος πωλητής και καθαριστής τζαμιών αυτοκινήτων στα φανάρια των κεντρικών λεωφόρων. Συχνά, κατά τη διάρκεια θρησκευτικών εορτών, ταξίδευε στη Μέκκα για να πουλήσει την πραμάτεια του. Το όνειρό του ήταν να γίνει οδοντίατρος, αλλά με τη βοήθειά ενός Σαουδάραβα φίλου του κατάφερε να ταξιδέψει ως το Καράτσι του Πακιστάν για να σπουδάσει αγγλικά για έξι μήνες και να μπορέσει να γίνει καλύτερος πωλητής με στόχο να μαζέψει χρήματα και να καταφέρει μια μέρα να ανοίξει δικό του κατάστημα επιδιόρθωσης ηλεκτρονικών υπολογιστών. Επειδή ήταν ανήλικος και δεν επιτρεπόταν να ταξιδέψει μόνος, πλήρωσε κάτι παραπάνω ώστε το διαβατήριό του να τον γράφει ως δεκαοκτάχρονο και με ψεύτικο όνομα. Στο Καράτσι φιλοξενήθηκε από τους συγγενείς ενός φίλου του και για τους πρώτους μήνες της παραμονής του όλα έδειχναν ιδανικά. Μέχρι που κατέρρευσαν οι δίδυμοι πύργοι. Λίγες μέρες αργότερα κι ενώ ο Μοχάμεντ έβγαινε από ένα τζαμί μαζί με δεκάδες ομόθρησκούς του μετά την προσευχή, συνελήφθησαν όλοι μαζί από την πακιστανική αστυνομία. Οδηγήθηκε στη φυλακή και ανακρίθηκε από Αμερικανούς και Πακιστανούς. Βασανίστηκε και ξυλοκοπήθηκε επανειλημμένα για να ομολογήσει ότι ήταν μέλος της Αλ Κάιντα. Αυτός δεν ήξερε ούτε καν ποιος είναι ο Οσάμα Μπιν Λάντεν. Άρχισαν να τον απειλούν ότι αν δεν ομολογήσει θα τον μεταφέρουν σε φυλακή των ΗΠΑ. Αυτός ένιωθε ανακούφιση στην προοπτική αυτή, καθώς ως τότε είχε απόλυτα θετική εικόνα για τους Αμερικανούς. Με βάση τις αμερικανικές ταινίες που είχε δει, πίστευε ότι αν φτάσει στις ΗΠΑ θα βρει έναν καλό δικηγόρο, θα του ζητήσουν συγγνώμη και θα τον αθωώσουν και τότε θα μπορέσει να σπουδάσει σε αμερικανικό πανεπιστήμιο και να αποφοιτήσει φορώντας τήβεννο. Και πράγματι, έπειτα από συνεχείς ξυλοδαρμούς, ταπεινώσεις και απειλές, τον μετέφεραν πρώτα στην Κανταχάρ για βασανιστήρια και αμέσως μετά στις ΗΠΑ δεμένο χειροπόδαρα και με κουκούλα στο κεφάλι, βρίζοντάς τον ως νέγρο και τρομοκράτη και χτυπώντας τον αλύπητα. Και αντί για πανεπιστήμιο, τον οδήγησαν στο Γκουαντάναμο. Για να αρχίσουν τα ακόμη πιο φρικτά βασανιστήρια, τα ηλεκτροσόκ, οι εικονικές δολοφονίες, οι εκβιασμοί. Γέμισε πληγές στο σώμα, βγήκαν τα νύχια από τα δάχτυλα των ποδιών του αλλά δεν ομολόγησε ποτέ κάτι που δεν είχε κάνει. Κάποιοι άλλοι κρατούμενοι, όμως, με αντάλλαγμα πίτσες και κόκα κόλα, λύγισαν και «έδωσαν» τους συγκρατούμενούς τους. Για κακή του τύχη, ο Μοχάμεντ φαινόταν στα επίσημα χαρτιά ως δεκαοχτάχρονος και του φόρτωσαν συνεργασία με την Αλ Κάιντα στο Λονδίνο, το οποίο δεν είχε ποτέ επισκεφθεί. Οι εξευτελισμοί, οι αδιέξοδες ανακρίσεις, οι βρισιές, το ξύλο, τα καψώνια, το κακό φαγητό, οι αρρώστιες έγιναν ρουτίνα της καθημερινότητάς του. Όχι μόνο αυτού αλλά όλων των φυλακισμένων. Χωρίς δικαίωμα νομικής βοήθειας, χωρίς επικοινωνία με τον έξω κόσμο, έρμαια της βαναυσότητας των ανθρωποφυλάκων και των αξιωματούχων της αμερικανικής κυβέρνησης. Αυτή η απάνθρωπη κατάσταση διήρκεσε οκτώ ολόκληρα χρόνια. Ο Μοχάμεντ, όπως και όλοι οι κρατούμενοι, ξεχάστηκε από τον κόσμο εκτός από τους εκπροσώπους κάποιων διεθνών οργανισμών. Με τη βοήθεια κάποιων μαχητικών δικηγόρων και την ανθρωπιστική συνδρομή της Ερυθράς Ημισελήνου η υπόθεσή του άρχισε να γνωρίζει δημοσιότητα το 2007. Μετά τη συνεργασία του με κάποιον δεσμοφύλακα, κατάφερε να μιλήσει στο τηλεοπτικό κανάλι «Αλ Τζαζίρα» και να δημοσιοποιήσει τα αίσχη που συνέβαιναν στο Γκουαντάναμο. Μεσολάβησαν απεργίες πείνας, απείθεια, ατέλειωτες συζητήσεις με τους φύλακες, αντίσταση και τεράστιο ψυχικό σθένος. Ο αγώνας του δικαιώθηκε το 2009 όταν και κρίθηκε αθώος. Αφέθηκε ελεύθερος, σημαδεμένος ανεξίτηλα από τη φρικτή οκταετή εμπειρία και χωρίς να έχει πια πατρίδα καθώς η Σαουδική Αραβία δεν τον δεχόταν στο έδαφός της όπου βρισκόταν η οικογένειά του. Του επετράπη να πάει στο Τσαντ, το οποίο δεν είχε επισκεφθεί ποτέ, και τότε άρχισε το νέο μαρτύριό του, αυτό της ένταξης στον κόσμο, όντας ανεπιθύμητος παντού ως πρώην κρατούμενος στο Γκουαντάναμο. Την υπόθεσή του δημοσιοποίησε ο ανεξάρτητος δημοσιογράφος Jerome Tubiana με εκτενή ρεπορτάζ του στο γαλλικό περιοδικό XXI και στο αγγλικό London Review of Books, ύστερα από μεγάλη έρευνα κατά την οποία ήρθαν στο φως πολλά τεκμήρια και αποκαλυπτικά απόρρητα έγγραφα. Ο μικρότερος κρατούμενος στην ιστορία του Γκουαντάναμο επί τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να ήταν πια ελεύθερος αλλά η πρόθεση του Tubiana είναι να μην επαναληφθεί μια τέτοια τραγωδία. Ο Alexandre Franc ανέλαβε να μεταφέρει σε κόμικς τη δημοσιογραφική έρευνα του Tubiana και οι δυο τους διαμόρφωσαν το σενάριο με βάση τις αφηγήσεις του Μοχάμεντ. Το συγκλονιστικό «Guantanamo Kid – The True Story of Mohammed El-Gharani» κυκλοφόρησε το 2018 από την Dargaud και πριν από μερικές εβδομάδες από τον αγγλικό εκδοτικό οίκο Self Made Hero με την υποστήριξη της Διεθνούς Αμνηστίας. Η ανάγνωσή του δεν είναι εύκολη καθώς το στομάχι σου γίνεται κόμπος από την περιπέτεια ενός ανθρώπου που βρέθηκε στο στόχαστρο των ΗΠΑ χωρίς να υπάρχει καμιά απόδειξη για την ενοχή του. Η δημοσιοποίηση της εμπειρίας του δεν μπορεί να αλλάξει το παρελθόν. Μπορεί, όμως, να αποτρέψει παρόμοια εγκλήματα στο μέλλον. Και το σχετικό link...
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.