Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'league of extraordinary gentlemen'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Αχ, και εγώ όταν διάβασα τον μεταφρασμένο τίτλο που έδωσε το 9 σε αυτό το έργο με είχε πιάσει κλαυσίγελος . Χάθηκε ένα "Ο συνασπισμός των εξαίρετων αριστοκρατών" ή ένα "Η ομάδα των εξαίρετων κυρίων" ; Το "λεγεώνα των εξαίρετων" ακούγεται πολύ πιασάρικα. Τέλος πάντων αυτή η "συντροφιά" το κάνει λίγο χίπικο αλλά δεν μαμιέται θα το καταπιούμε Στα του κόμικ τώρα. Το League of Extraordinary Gentlemen, που από δω και πέρα θα το αναφέρω ως LoEG επειδής βαριέμαι να γράφω το μακρινάρι κάθε λίγο, είναι το μπάσταρδο παιδί του μουσάτου πασίγνωστου αηδονιού του Northamptonshire (a.k.a. Alan Moore) και του πάμφτωχου σωσία του Τιντορέττο που διαπρέπει στις σατυρικές ομοιότητες (a.k.a. Kevin O'Neill). Μέσα από τα ψήγματα των δύο αυτών γραμμών μαρτυρείται ο σουρεαλισμός που αγκαλιάζει το LoEG (τσιτάτο ακρωνύμιο, προσπάθησε να το προφέρεις, Λοέγκ) σαν μάνα που προστατεύει το νεογέννητο παιδί της. Ψέματα δεν λέω ούτε χρησιμοποιώ λέξεις των 5 ευρώ για το γ@μώτο αλλά γιατί αν πάρεις μια, ας το πούμε αρκετά διαδικαστική έκδοση του ορισμού, θα διαβάσεις "σουρεαλισμός = ουσιαστικό που χαρακτηρίζει οποιοδήποτε προϊόν, έκφραση, κύμα, ιδέα που βρίσκεται πάνω ή πέρα από την πραγματικότητα". Και ναι φίλε μου, φίλη μου και φίλοι μου, δεν θα ήταν καθόλου υπερβολή αν κάποιος πει ότι το "Εξαίρετοι κύριοι και συντροφιά" βρίσκεται πάνω και πέρα από την πραγματικότητα. Καθόλου όμως. Αριστερά το εξώφυλλο του πρώτου τεύχους του Α' τόμου της Ελληνικής έκδοσης, δεξιά το εξώφυλλο του πρώτου Αγγλικού τόμου Ας το πάμε βήμα βήμα. Στο εξώφυλλο του πρώτου τόμου (έχουν βγει της παναγιάς τα μάτια αλλά ας μην μπλέξουμε με τις εκδόσεις αφού είμαστε ακόμα αγνοί και παρθένοι), βλέπουμε ένα πορτραίτο. Το στυλ του θυμίζει έντονα τα οικογενειακά πορτραίτα της βικτοριανής εποχής, αυτά τα ιδιαιτέρως ανατριχιαστικά που όλοι είχαν ένα χαμόγελο ΝΑ με το συμπάθιο (#not). Η μάνα κάθεται στην μοναδική καρέκλα του πλάνου, ο πατέρας από πίσω μαρτυρώντας μια προστατευτική στάση (πατέρας φαμίλιας) και τα μούλικα γύρω γύρω να θυμίζουν την fertility του μπαμπά και της μαμάς. Στο δικό μας πορτραίτο βλέπουμε 4 χαρακτήρες, ή για την ακρίβεια 5.5 χαρακτήρες. Τι; Δεν ακούγεται λογικό; Μήπως δεν διάβασες την προηγούμενη παράγραφο ρε φίλε; Τέλος πάντων. Φάτσα κάρτα έχουμε μια σικάτη κυρία της αστικής Αγγλικανικής τάξης του 1890, αριστερά της έναν μεσόκοπο εξερευνητή που κρατάει μια καραμπίνα πιο σφιχτά απ'ότι κράτησε ποτέ γυναίκα, στο κέντρο έναν νευρασθενικό χλιμίντζουρα που φαίνεται έτοιμος να πεθάνει, δεξιά έναν μουσάτο (hint hint) Ινδό by the looks of it που θυμίζει μετενσάρκωση της Adi Parashakti στο αρσενικό της και ακόμα πιο δεξιά ένα κουστούμι που φαινομενικά αιωρείται. Πόσους μετράς μέχρι στιγμής; Τέσσερις και κάτι; Καλά πάμε. Αυτό το κάτι κάνε το 0.5 γιατί αυτό το τσιγάρο που μισοκαίγεται καταλήγει σε ένα αόρατο στόμα ενός αόρατου ανθρώπου. Και ο 5ος; Ποιος είναι ο 5ος θα πεις αγαπητέ αναγνώστη. Μη φοβού, θα το λύσουμε μαζί το μυστήριο του πιο πυροβολημένου κόμικ της 1ης,2ης,3ης και 4ης διάστασης αυτού του σύμπαντος και όλων των υπολοίπων. Αν προσέξουμε καλά μέσα στον καθρέφτη που στέκεται ο χλεμπονιάρης υπάρχει η φάτσα ενός πιθηκάνθρωπου που κοιτάει με νόημα προς το μέρος μας και δείχνει να φοράει τα ίδια ρούχα με τον ζορισμένο διπλανό του. Γίνεται λίγο πιο ξεκάθαρο τώρα; Το ωραίο με αυτό το κόμικ είναι ότι μπορείς να του δώσεις χιλιάδες διαφορετικούς χαρακτηρισμούς και πάντα να πέφτεις μέσα. Εδώ μας βολεύει να το ονομάσουμε horror b-movie monster mash up. Γιατί οι πρωταγωνιστές του πορτραίτου δεν είναι άλλοι από τέρατα/χαρακτήρες/πεςτοοπωςθες των κλασικότερων έργων της βικτοριανής λογοτεχνίας. Η φλογερή κυρία δεν είναι άλλη από την Miss Mina Murray, γυναίκα του Jonathan Harker από την πασίγνωστη νουβέλα του κυρίου Stoker, "Dracula" ( μα δεν παρατηρήσατε το και καλά τυχαία τοποθετημένο φουλάρι στον λαιμό της; ). Ο δισυπόστατος κύριος του καθρέφτη είναι - drumroll - ο Mr. Hyde και ο σχεδόν σε κώμα έτερος, ο Dr. Jekyll του ομότιτλου μυθιστορήματος "The strange case of Dr. Jekyll and Mr. Hyde" του Σκοτσέζου Robert Stevenson. Ο μουσάτος master του Κάμα Σούτρα είναι ο κλασσικότερος καπετάνιος της νιότης μας, ο Captain Nemo από το "Vingt mille lieues sous les mers: Tour du monde sous-marin" ("Twenty Thousand Leagues Under the Seas: An Underwater Tour of the World" ) του Γάλλου Jules Verne. Το "κουστούμι με προσωπικότητα" όπως μου αρέσει να το αποκαλώ, ή αλλιώς ο αόρατος άνθρωπος, ή αλλιώς ο κύριος Griffin, είναι ο πρωταγωνιστής της νουβέλας επιστημονικής φαντασίας του H.G. Wells με τίτλο "The Invisible Man". Τέλος ο μαραμένος εξερευνητής με την φάτσα "περασμένα μεγαλεία να τα θυμάσαι και να κλαις" ονομάζεται Allan Quatermain και είναι ο ήρωας της σειράς βιβλίων του H. Rider Haggard με πρώτο το "King Solomon's Mines". Οι εξώφυλλα των πρώτων εκδόσεων των βιβλίων Όπως θα έχετε καταλάβει μέχρι τώρα, μιλάμε για πολλά υποσχόμενη δουλειά με τέτοια εκρηκτική κομπανία. Ο Moore δεν έκρυψε ποτέ την αγάπη του για την λογοτεχνία τρόμου της εικοσαετίας 1880-1900 και το 1999 ήρθε η ώρα για αυτόν να φτιάξει κάτι με θεματολογία αποκλειστικά παρμένη από εκεί. Τουλάχιστον τώρα είναι πιο κατανοητός ο τίτλος μιας και όντως μιλάμε για μια κομπανία εξαιρετικών κυρίων. Ο κυρ Moore δεν έμεινε εκεί όμως αλλά επέκτεινε ακόμα παραπάνω τον κάθε χαρακτήρα δίνοντας ξεχωριστά χαρακτηριστικά αλλά πάντοτε κρατώντας τον σε σκιές του γκρι, αποφεύγοντας να τοποθετεί κανέναν από τους χαρακτήρες του στο άσπρο ή μαύρο. Βρισκόμαστε λοιπόν στο καλοκαίρι του 1898 και η κυρία Murray προσεγγίζεται από έναν shady χαρακτήρα εν ονόματι Campion Bond που της προτείνει να δουλέψει γι'αυτόν και τον εργοδότη του, τον κύριο Μ. υπηρετώντας το μεγάλο έθνος της Γηραιάς Αλβιώνας που βρίσκεται σε τρομερό κίνδυνο. Πρώτο βήμα είναι να πάει στο Κάιρο και να φέρει πίσω έναν ξεπεσμένο Άγγλο εξερευνητή, που εθισμένος πλήρως στο όπιο έχει γίνει σκιά του εαυτού του αλλά ακόμα θεωρείται χρήσιμος για το στέμμα. Έτσι ξεκινάει η στρατολόγηση της πιο περίεργης ομάδας ανθρώπων, από τον Hyde που αιχμαλωτίζεται στο Παρίσι ενώ βιάζει και δολοφονεί πόρνες μέχρι τον Griffin που έχει εγκατασταθεί σε ένα παρθεναγωγείο και γκαστρώνει νεαρές κορασίδες ενώ αυτές πιστεύουν ότι είναι το άγιο πνεύμα. Ποιος είναι ο κίνδυνος; Εν αρχή το μόνο που γνωρίζουμε είναι για έναν επικίνδυνο μυστήριο Κινέζο με το ψευδώνυμο "The Doctor" που έχει κλέψει μια σπάνια ουσία ονόματι cavorite που του δίνει την δυνατότητα να πετάει και αποτελεί άμεση απειλή για την Βρεταννική κυβέρνηση. Ένα τόσο δα δείγμα της εξαιρετικής πένας του O'Neill Προφανώς και δεν είναι τόσα απλά τα πράγματα. Μέσα εμπλέκονται και χαρακτήρες από το σύμπαν του Sherlock Holmes του Arthur Conan Doyle και ο Auguste Dupin του Edgar Allan Poe (αν και έχει πολύ μικρή συμμετοχή), μασόνοι, κυβερνητική αντικατασκοπία και υπερφυσικό σε μια άριστη μείξη. Το έργο έχει χιλιάδες αναφορές και χρειάζεται πάρα πολλές αναγνώσεις για να μπορέσει να τις πιάσει όλες το μάτι, μόνο βέβαια αν έχει διαβάσει κάποιος και τα αντίστοιχα βιβλία. Η σκηνοθεσία είναι υπέροχη και παρατήρησα λεπτομέρειες στα σκίτσα στην σελίδα π.χ. 5 που μαρτυρούν κάτι που συμβαίνει στη σελίδα 200 και πάντα γυρνάς πίσω λέγοντας "ναι ρε φίλε είχε δώσει hint από τόσο πριν". Πραγματικά αριστουργηματικό. Μια άλλη τεχνική που απόλαυσα ιδιαίτερα είναι αυτή των στατικών καρέ που από πάνελ σε πάνελ υπάρχει μια μικρή αλλαγή, το μειδίαμα ενός προσώπου ή το βλέμμα που αλλάζει στόχο. Το σκίτσο του O'Neill σου προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα, τουλάχιστον εμένα γιατί σε κάποιες φάσεις τα πρόσωπα κάνουν σπασίματα στις γωνίες υποδηλώνοντας προχειρότητα αλλά μετά από 2-3 σελίδες έχει ένα καρέ που πιάνει μια ολόκληρη σελίδα (ή και δύο) φαντασμαγορικό και εξαιρετικό που απλά σου βουλώνει το στόμα και καταλαβαίνεις ότι τίποτα δεν το σχεδιάζει τυχαία. Αριστερά ο Inc. Dupin στο κόμικ και δεξιά σε γκραβούρα εποχής για την ιστορία "The Purloined Letter" Στον δεύτερο τόμο (ως εκεί έχω διαβάσει μέχρι στιγμής) το μοτίβο είναι παρμένο από το βιβλίο "The War of the Worlds" του H.G. Wells (έτος έκδοσης 1897). Αυτή τη φορά οι ήρωες έχουν να αντιμετωπίσουν μια εισβολή Αρειανών στην Αγγλία αλλά και μια εσωτερική προδοσία που πονάει πολύ περισσότερο απ'όσο αφήνουν να εννοηθεί. Πλέον είναι ξεκάθαρη η στροφή στην επιστημονική φαντασία αλλά και η εντονότερη steampunk αισθητική του σκίτσου. Υπήρχαν πολλοί που θεώρησαν το Vol. 2 αρκετά κατώτερο από το πρώτο αλλά προσωπικά το απόλαυσα εξίσου γιατί η ιδέα της έμπνευσης από μια εκ των αγαπημένων μου εποχών της ανθρώπινης ιστορίας με εξιτάρει ακόμα και αν το κύριο plotline είναι σχετικά αδύναμο. Συνέχεια στο επόμενο ποστ...
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.