Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'judge dredd'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. nikolas12

    JUDGE DREDD: ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΝΤΡΕΝΤ - ΕΛΕΓΧΟΣ

    Σύνοψη από την εκδοτική: Ο Δικαστής Ντρεντ βρίσκεται στο έλεος του πιο θανάσιμου εχθρού του. Η παρανοϊκή Δικαστής Πιν της Ειδικής Ομάδας Δικαστών, αποφασίζει να καθαρίσει το σώμα των Δικαστών, εξολοθρεύοντας όλους όσους θεωρεί ανάξιους να φέρουν το σήμα και ο μόνος που μπορεί να τη σταματήσει είναι ο Ντρεντ. Από τις καλύτερες περιπέτειες του ήρωα, από το πιο δημοφιλές δίδυμο δημιουργών της σύγχρονης ιστορίας του, τους Rob Williams και Chris Weston. Η ιστορία: Η απότομη διακοπή της κυκλοφορίας του Non Stop Comics οδήγησε την εκδοτική του Μικρού Ήρωα στο να σκεφτεί τις αυτόνομες κυκλοφορίες για τους ήρωες του περιοδικού και μιας και ο Ντρεντ ήταν ο πρώτος στις προτιμήσεις των αναγνωστών βάσει και της περίφημης πλέον δημοσκόπησης, η κυκλοφορία μιας αυτόνομης ιστορίας του Δικαστή, ήταν η πρώτη που ανακοινώθηκε. Η εκδοτική συνεχίζει και προτιμάει σύγχρονες ιστορίες και ειδικά από το πιο διάσημο δίδυμο δημιουργών τα τελευταία χρόνια δείχνοντας έτσι τις προθέσεις της για μια δυνατή κυκλοφορία. Νομίζω αυτό επιτυγχάνεται, αφού σε αντίθεση με τις διακεκομμένες ή σύντομες ιστορίες του Non Stop Comics, εδώ έχουμε μια κανονική ιστορία με αρχή, μέση και τέλος. Το σχέδιο είναι πάρα πολύ ωραίο με τις κλασικές φουτουριστικές λεπτομέρειες, ενώ το σενάριο είναι επίσης πολύ ενδιαφέρον, αφού ο Ντρεντ έρχεται ενώπιος μιας άλλης Δικαστού που κρίνει τους υπόλοιπους του σώματος ως άξιους ή μη άξιους. Νομίζω ότι αν το πιάσετε οι φανς του Ντρεντ, θα το βρείτε πραγματικά πολύ ενδιαφέρον όπως κι εγώ. Η έκδοση: Κλασική έκδοση του Μικρού Ήρωα σε μεγάλο μέγεθος 21 x 28 με αφιερώματα και κείμενα στο εσωτερικό του εξώφυλλου και του οπισθόφυλλου και την ιστορία στο εσωτερικό. Νομίζω ότι τέτοιες ανεξάρτητες περιπέτειες του Δικαστή σε μεγάλο μέγεθος και κυρίως με μεγάλο αριθμό σελίδων θα μπορούσαν να περπατήσουν, αφού υπάρχει ζήτηση, αλλά αυτό θα το δούμε από τις μελλοντικές κινήσεις των εκδόσεων Μικρός Ήρως. Επίσημα το κόμικ κυκλοφορεί το Μάιο, ωστόσο διατέθηκαν στο Comicdom αντίτυπα, ένα από αυτά είναι κι αυτό που κατέχει ο γράφων. Καλό διάβασμα σε όλους
  2. Ως τέχνη που παραδοσιακά απευθύνεται σε ευρέα τμήματα πληθυσμού, τα κόμικς καταπιάστηκαν συχνά με το θέμα των μεταδοτικών ασθενειών. Το συνέδριο «Comic Epidemic: Cartoons, Caricatures and Graphic Novels» που έγινε στο Κέμπριτζ το 2018 εξέτασε το πώς και το γιατί. «Η είσοδος της επιδημιολογίας στη μοντέρνα εποχή της σημαδεύτηκε όχι μόνο από την εισβολή της χολέρας και άλλων παθογόνων στην Ευρώπη και στην Αμερική αλλά εξίσου και από τον δημόσιο σχολιασμό των επιδημιών μέσω της χρήσης της καρικατούρας και των κόμικς στριπς», εξηγούσε το εισαγωγικό κείμενο στο συνέδριο «Comic Epidemic: Cartoons, Caricatures and Graphic Novels» που διοργάνωσε το Κέντρο για την Έρευνα των Τεχνών και των Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών του Κέμπριτζ τον Φεβρουάριο του 2018. Και συνέχιζε: «Έτσι, πολύ σύντομα, αρνητές των επιδημιών, κριτικοί και σχολιαστές της υγείας καθώς και κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμοί που ασχολούνται με καμπάνιες ενημέρωσης γύρω από τη δημόσια υγεία, αξιοποίησαν αυτόν τον δημοφιλή τρόπο επικοινωνίας, δημόσιου διαλόγου και κριτικής. Από τότε η χρήση των κόμικς από δημοσιογράφους, γιατρούς και κυβερνήσεις έχει πολλαπλασιαστεί και μετατραπεί σε ένα βασικό συστατικό αυτού που ο Charles Briggs έχει προσφάτως αποκαλέσει “αμφισβητούμενο πεδίο της βιομεταδοσιμότητας”. Επιτρέποντας τόσο στις κυβερνήσεις να προσεγγίζουν ευρύτερα και ποικίλα ακροατήρια, όσο και σε όσους ασκούν κριτική στις κυβερνητικές πολιτικές να υπονομεύουν δραστικά τις κυρίαρχες αφηγήσεις περί σημαντικών ξεσπασμάτων ασθενειών, τα κόμικς είναι ίσως ο πιο δημοκρατικός και δημιουργικός τρόπος διόρθωσης και αποσταθεροποίησης των αληθειών αναφορικά με επιδημικές κρίσεις του εικοστού πρώτου αιώνα όπως το SARS, o Έμπολα ή ο Ζίκα. Παράλληλα, οι κόμικς επιδημίες εξελίχθηκαν σε ένα ιδιαιτέρως δημοφιλές θέμα στο βασίλειο των graphic novel με έργα όπως το Walking Dead ή το αργεντίνικο μπεστ σέλερ Dengue που βασίζονται στην εικονογραφημένη αφήγηση φανταστικών ξεσπασμάτων για να σχολιάσουν την κοινωνική αποδιάρθρωση, την ηθική της επιβίωσης και, γενικά, την ανθρώπινη κατάσταση». Y: The last man Στο πρόγραμμα του συνεδρίου περιλαμβάνονταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες ομιλίες που είχαν επίκεντρο τις μεταδοτικές ασθένειες και τον τρόπο που παρουσιάστηκαν σε κόμικς και γελοιογραφίες. Στην εισήγηση του Jacob Steere Williams με τίτλο «Ηθικός πανικός, μοναρχία και βικτωριανά λαϊκά μέσα ενημέρωσης», περιγράφεται ο τρόπος που έντυπα όπως τα σατιρικά περιοδικά Punch και Judy κάλυψαν γελοιογραφικά το θέμα της ανάρρωσης του πρίγκιπα Αλμπέρτου Εδουάρδου από τον τυφοειδή πυρετό το 1872, γεγονός που χρησιμοποιήθηκε από το μοναρχικό καθεστώς για να επαινεθεί το βρετανικό σύστημα υγείας της εποχής. Σε πολλά σύγχρονα κόμικς που παρουσιάζουν επιδημίες και πανδημίες εστιάζει η εισήγηση του Tim Pilcher με τίτλο «Η προσωποποίηση και ο διασυρμός στις ασθένειες των εικονογραφημένων αφηγήσεων». Ο Pilcher αναφέρεται στην αναζήτηση των ασθενών «Μηδέν» στον ιό «Biophage 13-X» από το «Ίνκαλ» του Jodorowsky, την επιδημία που μετατρέπει τους ανθρώπους σε αιμοδιψείς δολοφόνους στο «Crossed» του Garth Ennis, στο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο G+ Virus στο «Death Sentence» του Monty Nero, καθώς και στις κοινωνικές επιπτώσεις που προκαλούν ασθένειες σε διαφορετικά περιβάλλοντα όπως αυτό του «Y: The Last Man» του Brian Vaughn και των απάνθρωπων πόλεων του «Δικαστή Ντρεντ» από το 2000 AD. Surgeon X Με τίτλο «Εικονοποιώντας τον τύφο: Δυο τροπικότητες», ο Adam Kola περιγράφει μεταξύ άλλων τις προπαγανδιστικές αφίσες και τα σκίτσα με αντισημιτικό περιεχόμενο στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο που με απροκάλυπτα ρατσιστικό τρόπο συσχέτιζαν τους Εβραίους με τη μεταδοτική ασθένεια, σε αντιδιαστολή με σκίτσα και γελοιογραφίες που τιμούσαν τους γιατρούς που ερευνούσαν τη θεραπεία για τον τύφο όπως ο Rudolf Weigl. «Υπερέντομα, υπερήρωες και αντιμικροβιακή αντίσταση: μακροχρόνιες μεταφορικές διαμάχες στη φόρμα των κόμικς» ήταν ο τίτλος της εργασίας της Cristina Moreno Lozano με επίκεντρο το «Surgeon X» της Sara Kenney, μιας ιστορίας δυστοπικής φαντασίας στο Λονδίνο του μέλλοντος που οι ασθένειες θερίζουν τον πληθυσμό και τα αντιβιοτικά σπανίζουν. Το κόμικς «Doctor Justice» των Jean Ollivier και Carlo Marcello είναι το βασικό θέμα της εισήγησης του Predrag Duric, που περιγράφει τις περιπέτειες ενός γιατρού-μέλους του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας στα ταξίδια του σε περιοχές που μαστίζονται από θανατηφόρες ασθένειες και επιδημίες. Ο Doctor Justice στα 24 χρόνια που διήρκεσε η σειρά ταξίδεψε στο Ομάν για να θεραπεύσει ασθενείς με ελονοσία, στην Ινδονησία για να καταπολεμήσει τον κίτρινο πυρετό, στις Φιλιππίνες εναντίον της χολέρας, στην Ευρώπη για να σώσει ασθενείς από τη γρίπη. Μέσω αυτών των εξωτικών ταξιδιών ωστόσο, οι δημιουργοί της σειράς ασκούν έντονη κριτική στα ελλιπή συστήματα υγείας, στις ταξικές και κοινωνικές ανισότητες, στην ανηθικότητα των φαρμακευτικών εταιρειών κ.λ.π. δημιουργώντας ένα κόμικς που σε πρώτο επίπεδο αποτελεί μια συναρπαστική περιπέτεια, αλλά σε δεύτερο επίπεδο μετατρέπεται σε μια κραυγή αγωνίας για τα δικαιώματα των πολιτών απέναντι στην ασθένεια και ως προς την πρόσβασή τους στη θεραπεία και την περίθαλψη. Bronislaw Linke Στο έργο του Πολωνού ζωγράφου και σκιτσογράφου Bronislaw Linke αναφέρεται η Anna Manicka, ενός καλλιτέχνη που επί σειρά δεκαετιών χρησιμοποίησε στα έργα του γκροτέσκες εικόνες από ανθρωπόμορφα ζωύφια, μικρόβια, βακτήρια, έντομα και άλλους αλλόκοτους ζωικούς οργανισμούς για να ασκήσει σκληρή κριτική στο πολιτικό σύστημα της Ευρώπης κατά τη διάρκεια της ψυχροπολεμικής εποχής, ταρακουνώντας τους θεατές και τρομοκρατώντας τους με τις αποκρουστικές μορφές των φρικτών πλασμάτων του. Τις «Μεταφορές στην τσέχικη σειρά Mor (Πανούκλα)» των Milada Masinova και Petra Josefina Stibitzova εξετάζει η Sylva Reznik, επισημαίνοντας τις πολιτικές παραπομπές της σειράς και το πλήθος των μεταφορών και μετωνυμιών που μετέρχονται οι δυο δημιουργοί για να ασκήσουν πολιτική κριτική με εργαλείο την πιο απεχθή ανθρώπινη κατάσταση, την ανίατη ασθένεια. Ένα ιατρικό βιβλίο που κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ το 1949 και περιλάμβανε μεταξύ άλλων και κόμικς γύρω από τις ασθένειες που προκαλούν τα ποντίκια, καθώς και τους τρόπους προστασίας από αυτές μελετά ο Christos Lynteris που εξετάζει τις αισθητικές και επιστημολογικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ φωτογραφιών, διαγραμμάτων, γραφημάτων, χαρτών, σχεδίων από τη μια και κόμικς από την άλλη, με επίκεντρο τα ποντίκια και τις μεταδοτικές ασθένειες που σχετίζονται μ’ αυτά. Στη σειρά «Dengue» τέλος, βασίζεται η εισήγηση του Maurits Meerwijk που επιχειρεί να παραλληλίσει μια επιδημική ασθένεια που μεταδίδεται από τα κουνούπια στη Νότια Αμερική με τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, τον κατεστραμμένο κοινωνικό ιστό και τις διεφθαρμένες κυβερνήσεις. Walking dead Το σύνολο των παραπάνω εισηγήσεων αποδεικνύει ότι τα κόμικς και οι γελοιογραφίες έχουν τη δυνατότητα να σχολιάζουν σημαντικά θέματα που σχετίζονται με την υγεία του πληθυσμού, τις μεταδοτικές ασθένειες, τις επιδημίες κ.λ.π. Επιπλέον ότι μπορούν να αξιοποιήσουν αλληγορικά την ασθένεια για να μιλήσουν για πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα. Αλλά πάνω απ’ όλα, ότι οι μεταδοτικές ασθένειες, ακόμα και οι επιδημίες, μπορούν να αντιμετωπίζονται από τους καλλιτέχνες με τρόπο που ωφελεί το κοινωνικό σύνολο ως προς την εκπαίδευση και την πρόληψη και το ευαισθητοποιεί ως προς την αλληλεγγύη και την πολιτική συνειδητοποίηση. Και τέλος, ότι ακόμα και μια επιδημία βιώνεται λιγότερο οδυνηρά όταν ο πανικός δίνει τη θέση του στο χιούμορ. Και το σχετικό link...
  3. Ως όψιμος (τα τελευταία 2-3 χρόνια) φαν των 2000AD και Judge Dredd Megazine που τα εκδίδει η Rebellion..... Ως φαν της Titan Comics λόγω Elric, Showman Killer (από Jodorowsky) και άλλων καλών σειρών.... Ως αναγνώστης πολλών αγγλικών σειρών (σε Μπλεκ και Αγόρι όταν ήμουν μικρός) οι οποίες θα επανεκδοθούν από την Rebellion σύντομα.... αποφάσισα ότι πρέπει να έχουμε ένα θέμα και για την αγγλική παραγωγή κόμικς. Θα πρότεινα στους τιτανοτεράστιους mods να το κάνουν sticky για να το έχουμε και να το βλέπουμε και να μην χάνεται στα βάθη του forum. Και όλα τα παραπάνω θα πραγματοποιηθούν γιατί, πολύ απλά, το είπα εγώ και.....
  4. Dredd

    MILLS PAT [ (1949) ]

    Ο Patrick (Pat) Mills (1949-) είναι η ζωντανή ιστορία της βρετανικής σκηνής κόμικς, άλλωστε του έχει δοθεί και το προσωνύμιο «Νονός των βρετανικών κόμικς». Γράφει σενάρια για πάνω από 45 χρόνια και η δουλειά του είναι πολυσχιδής, με μεγάλη ποικιλια σε θεματολογία, εποχές, νοήματα και πάνω από όλα, συχνή χρήση βίας. Αν κάτι τον έχει χαρακτηρίσει όλα αυτά τα χρόνια είναι η «αναρχική» του οπτική του μέσου, η αντίδραση του σε οτιδήποτε μπορεί να χαρακτηριστεί κατεστημένο και η προσπάθεια του, να περάσει την δική του θεώρηση για την αντιμετώπιση σύγχρονων προβλημάτων, μέσα από τα φουτουριστικά, συχνά τρομακτικά και, σχεδόν πάντα, «ματωμένα» σενάρια του τα οποία συνήθως λαμβάνουν χώρα σε περιβάλλοντα επιστημονικής φαντασίας. Ξεκίνησε την καριέρα του, στις αρχές του 1970, στο χώρο της ένατης τέχνη; ως βοηθός επιμελητή και ακολούθως επιμελητής σε ανθολογίες παιδικών κόμικς της εποχής. Ο ρόλος του επιμελητή τότε ήταν ιδιαίτερα παρεμβατικός, και σε συνδυασμό με τα ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα που είχαν τότε οι –ως επί το πλείστον- εβδομαδιαίες εκδόσεις, ανάγκαζαν τον νέο στον χώρο Mills να συμπληρώνει, διορθώνει και πολλές φορές να ξαναγράφει από την αρχή τα σενάρια που του έστελναν οι συνεργαζόμενοι συγγραφείς. Όλη αυτή η συσσωρευμένη εμπειρία τον οδήγησαν στο επόμενο λογικό βήμα, το οποίο ήταν να ξεκινήσει να γράφει δικά του σενάρια (ως ελεύθερος επαγγελματίας πλέον), αρχικά για χιουμοριστικά και στην πορεία για κοριτσίστικα κόμικς. Φτάνοντας στο 1975, και με τα κόμικ στην Αγγλία σταδιακά να κάνουν στροφή προς το ρεαλισμό και την αποφυγή των συντηρητικών στερεοτύπων των προηγουμένων δεκαετιών, ο Mills μαζί με τον φίλο του John Wagner και τον Gerry Finley-Day, δημιουργούν το Battle Picture Weekly, το οποίο αργότερα μετονομάστηκε σε σκέτο Battle. Το Battle ξεχώρισε και αποτέλεσε ορόσημο γιατί, για πρώτη φορά, απέφυγε τα κακώς εννοούμενα κλισέ της εποχής (καλοί σύμμαχοι-κακοί Γερμανοί και Ιάπωνες, black-or-white λογικές, ανυπαρξία ηθικών διλημμάτων) και παρουσίασε, για πρώτη φορά πολεμικές ιστορίες με αντιπολεμικά διδάγματα, με ήρωες καθημερινούς ανθρώπους της εργατικής τάξης, ακόμα και ιστορίες με πρωταγωνιστές Γερμανούς. Στο Battle ο Mills, με σχεδιαστή τον Joe Colquhoun, θα γράψει το, για πολλούς, απόλυτο αντιπολεμικό κόμικ, το Charley’s War, το οποίο αναφέρεται στην πορεία ενός απλού Βρετανού στρατιώτη, από τα χαρακώματα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι και την έναρξη του B’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ταυτόχρονα, γράφει για το Doctor Who Magazine ιστορίες για τον αγαπημένο time-traveller του βρετανικού κοινού. Ακολούθως, και χωρίς να σταματάει καθόλου, προχωράει στην δημιουργία ένος ακόμα αμφιλεγόμενου – για τα δεδομένα της εποχής – τίτλου, το Action. Γεμάτο, και αυτό, με ιστορίες οι οποίες παρουσίαζαν τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι νέοι της εποχής, γνώρισε τεράστια επιτυχία αλλά και τεράστια αντίδραση από το κατεστημένο (πολιτικό και κοινωνικό). Με αφορμή ένα εξώφυλλο το οποίο απεικόνιζε κάποια παιδιά να επιτίθονται σε έναν άντρα που φορούσε μπλε ρούχα και σε συνδυασμό με ένα αστυνομικό κράνος που φαινόταν πεταμένο στο χώμα, ξεσηκώθηκε τεράστια κατακραυγή στα μέσα ενημέρωσης, αλλά και στο αγγλικό κοινοβούλιο. Αποτέλεσμα ήταν να ανασταλεί η έκδοση του περιοδικού, και όταν ξανακυκλοφόρησε να γίνει πολύ πιο «ακίνδυνο», με συνέπεια η κυκλοφορία του να καταβαραθρωθεί και, εν τέλει, να ενσωματωθεί στο Battle. Το 1977 είναι η χρονιά-σταθμός για την επίδραση του Mills στα αγγλικά κόμικς. Είναι η χρονιά που δημιούργησε το 2000 AD, μια ανθολογία επιστημονικής φαντασίας, η οποία ανέδειξε όλη την γενιά των Βρετανών σεναριογράφων (Alan Moore, Garth Ennis, Grant Morisson κ.α.) και σχεδιαστών (Brian Bolland, Glen Fabry, Kevin O’Neil κ.α.) η οποία έβαλε τη σφραγίδα της, την δεακαετία του 1980, στα αμερικάνικα κόμικς. Το 2000 AD αποτέλεσε το όχημα, σε συνδυασμό με την άνοδο των ταινιών επιστημονικής φαντασίας εκείνη την εποχή (και ειδικά το Star Wars), μέσω του οποίου ο Mills βρήκε την ευκαιρία να συνεχίσει την προώθηση των ιδεών του, με τρόπο που δεν θα δημιουργούσε τόσες αντιδράσεις, μιας και, θεωρητικά τουλάχιστον, μιλούσε για άλλους κόσμους, φανταστικούς χαρακτήρες και διαφορετικά σύμπαντα.Μακράν το πιο επιτυχημένο βρεταννικό κόμικ, συνεχίζει και κυκλοφορεί 40 και πλέον χρόνια μετά την πρώτη παρουσία του στα αγγλικά stands, έχοντας ξεπεράσει τα 2000 τεύχη. Μέσα στις σελίδες του 2000 AD (από το 2ο τεύχος) ο Mills συνδημιούργησε και παρουσίασε τον δημοφιλέστερο χαρακτήρα που έχουν βγάλει τα αγγλικά κόμικς, τον Judge Dredd. Παρόλο που, τυπικά, ως δημιουργοί του αναγνωρίζονται οι John Wagner και Carlos Ezquerra, ο Mills έδωσε πολλές ιδέες για την ανάπτυξη του χαρακτήρα, βασίζοντας τον σε έναν δάσκαλο του κληρικό, ο οποίος είχε τρομερή φήμη για την αυστηρότητα του σε θέματα πειθαρχίας. Η πρώτη μεγάλη ιστορία του Judge Dredd, που κράτησε για πάρα πολλά τεύχη, καθιέρωσε και διαμόρφωσε τον χαρακτήρα, το Cursed Earth Saga, είναι δημιούργημα του Mills. Στο 2000 AD έγραψε μεγάλο αριθμό ιστοριών (ABC Warriors, Slaine, Nemesis, Invasion, Savage, Greysuit, Defoe κ.α.) και πολλές από αυτές τις συνεχίζει μέχρι και σήμερα. Παράλληλα, συμμετείχε στο βραχύβιο Starlord (1978 - 22 τεύχη) με την δημιουργία του strip Ro-Busters, το οποίο ξεχώρισε και συνέχισε τη «ζωή» του στο 2000 AD, στο Tornado (1979 – 22 τεύχη) αλλά και στο επίσης βραχύβιο περιοδικό Diceman (1986), μια πρωτότυπη και περίεργη μίξη ιστοριών και role playing games. Ακολούθως, ενεπλάκη στη δημιουργία του Crisis (1988 – 63 τεύχη), μιας απόπειρας δημιουργίας μιας ανθολογίας κόμικς για ενήλικο κοινό. Κυριότερη του συμμετοχή ήταν το Third World War, ενός καταγγελτικού strip, που φερόταν εναντίον των πολυεθνικών εταιρειών και την κρίση φαγητού που προκαλούσαν στον 3ο κόσμο, θέμα που απασχολούσε την κοινή γνώμη στην Αγγλία εκείνη την περίοδο. Το Crisis ασχολήθηκε με θέματα πρωτοποριακά για ανθολογία κόμικς, ειδικά στην συντηρητική Αγγλία, όπως ρατσισμός, σεξουαλική απελευθέρωση, οικονομική ανισότητα κλπ. Ο Mills ήταν πάντα υπέρμαχος των δικαιωμάτων των δημιουργών και είχε, κατά καιρούς, έρθει σε μεγάλη σύγκρουση με τους ιδιοκτήτες των περιοδικών στα οποία εργαζόταν. Το σύνηθες στην Αγγλία, μέχρι και τις αρχές του ’80, ήταν να μην αναφέρονται καν τα ονόματα των δημιουργών, και αργότερα, όταν αναφέρονταν, δεν είχαν κανένα δικαίωμα ή ποσοστά στις περαιτέρω πωλήσεις μέσω των συγκεντρωτικών εκδόσεων, ούτε και λόγο στην περαιτέρω χρήση των χαρακτήρων που είχαν δημιουργήσει. Η κορύφωση όλων αυτών των προσπαθειών του έρχεται με τη δημιουργία του Toxic! (1991), άλλου ενός βραχύβιου τίτλου (31 τεύχη), μέσα από τον οποίο ο Mills γνώρισε στο αγγλικό κοινό τον Marshal Law (περισσότερα παρακάτω) αλλά και τον Accident Man (πρόσφατα έγινε ταινία). Λόγω οικονομικών προβλημάτων, ο τίτλος τελικά έκλεισε, πολλοί δημιουργοί έμειναν απλήρωτοι και πολλά στριπ, παρόλο που είχαν ετοίμαστει, δεν τυπώθηκαν ποτέ. Σφόδρα πολέμιος της υπερηρωϊκής κουλτούρας και των εταιρειών που αποκόμιζαν τεράστια κέρδη από την εκμετάλευση της, ο Mills επωφελήθηκε ελάχιστα από το British Invasion, την κυριαρχία δηλαδή των Βρετανών δημιουργών στις ΗΠΑ την δεκαετία του 80. Σημαντικότερες του δουλειές (και οι δύο στην DC Comics) είναι το Marshal Law, με ήρωα έναν vigilante που κυνηγάει υπερήρωες που κάνουν εγκλήματα, και to Metalzoic, που περιγράφει μια γη, εγκαταλελειμένη από την ανθρωπότητα, στην οποία έχουν κυριαρχήσει νοήμονα ρομποτ. Ειδικά το Marshal Law γνώρισε αρκετά μεγάλη επιτυχία και οδήγησε σε πολλα crossover (με Savage Dragon, με Mask κ.α.). Έκανε και ένα μικρό πέρασμα απο τη Marvel, με συμμετοχή στα σενάρια για χαρακτήρες όπως ο Punisher 2099, Spider-Man 2099 και Ravage 2099. Ανέκαθεν θαυμαστής της γαλλικής σκηνής κόμικς, της κουλτούρας της και του τρόπου με τον οποίο «συμπεριφερόταν» απέναντι στους δημιουργούς, κατάφερε, δυσκολο εκείνη την εποχή για Άγγλο κομίστα, να κυκλοφορήσει δουλειές του στην Γαλλία. Ξεκίνώντας με το Shadowslayer και το Sha, μεγάλη επιτυχία γνώρισε με το Requiem Chevalier Vampire (Requiem Vampire Knight – σχέδιο Olivier Ledroit) και το spin-off του, το Claudia Chevalier Vampire, έχοντας ξεπεράσει σε κυκλοφορία τα 15 άλμπουμ. Επίσης έχει κυκλοφορήσει στη Γαλλία τα Broz και Blankha. Σε όλη του τη καριέρα, συνεργάστηκε σχεδόν με όλους τους καλύτερους σχεδιαστές που γέννησε η βρετανική σκηνή, και όχι μόνο. Επιγραμματικά, θα αναφέρουμε τους : Kevin O’Neil, Adrian Smith, Frank Tacito, Olivier Ledroit, Eric Larnoy, Clint Langley, Carlos Ezquerra, Simon Davis, Steve Dillon, Bryan Talbot, Glen Fabry, Massimo Belardinelli, Simon Bisley, Mike McMahon, Dave Gibbons, Ian Gibson, Brian Bolland, Joe Colquhoun και πολλούς άλλους. Έχεις επίσης συνεργαστεί και με άλλους σεναριογράφους όπως τον John Wagner, τον Tony Skinner κ.α. Στην Ελλάδα έχουν μεταφρασθεί αρκετές δουλειές του. Ξεκινώντας από τις ελληνικές ανθολογίες (Τρουένο, Αγόρι, Μπλεκ κ.α.) οι οποίες φιλοξένησαν πολλά από αυτά που έχει γράψει ή έχει γράψει με άλλους ή απλά έχει επιμεληθεί, φτάνουμε στο 1997 όπου έχουμε το Σημάδι του Μελάνικους (Shadowslayer) που εκδόθηκε από την Παρά Πέντε αλλά δυστυχώς δεν ολοκληρώθηκε ποτέ λόγω του πρώϊμου θανάτου του σχεδιαστή Eric Larnoy. Το 2000, η εκδοτική Ο2Η μας έδωσε 6 τέυχη Slaine, 52 σελίδων το καθένα, και ανάμεσα σε αυτά ο Κερασφόρος Θεός (The Horned God) σε σχέδιο Simon Bisley, για πολλούς η καλύτερη ιστορία Slaine. To 2011 η SELINI ξεκίνησε την μετάφραση του πολύτομου Judge Dredd – Οι Ολοκληρωμένες Υποθέσεις (Judge Dredd – The Complete Case Files), όπου περιλαμβάνονται οι πρώιμές προσπάθειες του Mills στην διαμόρφωση του χαρακτήρα. Το 2013, πάλι η Selini, μας μετάφρασε τον πρώτο τόμο από το Requiem Ιππότης Βαμπίρ (Requiem Vampire Knight) χωρίς δυστυχώς να υπάρξει συνέχεια. Ο Mills παραμένει ενεργός, συνεχίζοντας να συνεισφέρει στο 2000 AD δουλειές του. Μόνο στα τελευταία 70 τεύχη, τουλάχιστον 40 περιείχαν μία ή δύο strip του, με κορυφαία τα Slaine, Savage, ABC Warriors. Παράλληλα εξέδωσε ένα βιβλίο με τις αναμνήσεις και τα βιώματα του απο την περίοδο της δημιουργίας του 2000 AD (Be Pure! Be Vigilant! Behave! 2000 AD and Judge Dredd: The Secret History), καθώς και ξεκίνησε μια τετραλογία βιβλίων, 2 εκ των οποίων έχουν ήδη κυκλοφορήσει (Serial Killer και Goodnight, John-Boy). Είναι στην διαδικασία συγγραφής του τρίτου βιβλίου της παραπάνω σειράς, καθώς και ενός βιβλίου για τη δημιουργία του χαρακτήρα Slaine και του κόσμου του, με τίτλο Secret History Of Slaine: Kiss My Axe. Παραφράζοντας τον πρόλογο από την Deluxe Edition του Marshal Law : “Pat Mills is a punk. I mean that in the nicest possible way."
  5. ramirez

    BOLLAND BRIAN [ (1951) ]

    Αν για πολλούς εδώ μέσα κόμικ-φετίχ είναι ο Storm (λόγω της έκδοσης του τη δεκαετία του ’80 και κατόπιν από τις εκδόσεις μας), τότε για ένα άλλο εξίσου μεγάλο κομμάτι αναγνωστών είναι το Camelot 3000, του οποίου η έκδοση σε μεγάλο μέγεθος (μοναδική περίπτωση παγκοσμίως;) και ιλουστρασιόν χαρτί το έκανε αντικείμενο πόθου για πολλούς Έλληνες κομικσόφιλους. Αφιέρωμα στο Κάμελοτ υπάρχει ήδη εδώ και η παρουσίαση εδώ, οπότε θα ήθελα να γράψω κάποια λόγια για τον σκιτσογράφο-φετίχ του, τον μοναδικό Brian Bolland. Ο Bolland γεννήθηκε το 1951 στο Lincolnshire της Αγγλίας. Έχοντας σχεδιάσει μερικά fanzines και δημοσιεύσει τη δουλειά του σε μερικά underground περιοδικά σε μικρότερη ηλικία, σε ένα comic convention το 1972 γνωρίζει τον Dave Gibbons και γίνονται φίλοι και συνεργάτες. Μαζί αναλαμβάνουν την πρώτη τους επαγγελματική δουλειά, που είναι να σχεδιάσουν το περιοδικό Powerman (όχι τον ήρωα της Marvel) για το αναγνωστικό κοινό της Νιγηρίας (;;!!). Στην αμερικάνικη επανεκτύπωση, για να μην υπάρχει μπέρδεμα με τον χαρακτήρα της Marvel, ονόμασαν τον πρωταγωνιστή Powerbolt και το περιοδικό Power Comics. Δημιούργησαν σίγουρα υλικό για 4 τεύχη, δεν γνωρίζω για παραπάνω. Το 1977 που ξεκινά το θρυλικό περιοδικό 2000AD, ξεκινά και η συνεργασία μαζί τους. Ο Gibbons αναλαμβάνει το Dan Dare κατά κύριο λόγο (μερικές φορές ο Bolland τον βοηθά στο μελάνωμα), ενώ ο Brian αρχίζει με κάποια εξώφυλλα για το περιοδικό, μέχρι να έρθει η στιγμή να αναλάβει χρέη σχεδιαστή για τον δικαστή Dredd. Tο πρώτο εξώφυλλο που σχεδίασε ο Bolland για το 2000AD (νο 11) και το τελευταίο (1ο τεύχος του έτους 2000) Κάποιες απλές ολιγοσέλιδες ιστορίες στην αρχή, μέχρι που αναλαμβάνει την πρωτοβουλία και σχεδιάζει διαφορετικά τη στολή του, η οποία έγινε αμέσως αποδεκτή μετά πολλών επαίνων από τους συντάκτες και το κοινό. Η στολή πριν τα «μερεμέτια» του Bolland και μετά Βλέποντας (το περιοδικό) τη μεγάλη ανταπόκριση που είχε από το κοινό ο Bolland στη σχεδίαση του Dredd, αναλαμβάνει βασικός σχεδιαστής του χαρακτήρα και μάλιστα την κατάλληλη στιγμή, μια που πλέον αρχίζουν να δημοσιεύονται μεγαλύτερες ιστορίες σε συνέχειες και αρκετά πιο πολύπλοκες, καθώς αρχίζουν να εισέρχονται στο σύμπαν της σειράς μεταφυσικά στοιχεία και επικές αναζητήσεις (οι Σκοτεινοί Δικαστές, το παραψυχολογικό τμήμα, o Judge Child, εξωγήινοι, μεταλλαγμένοι, η Καταραμένη Γη κλπ.). Το σκίτσο του Bolland κολλάει γάντι με τα διεστραμμένα σενάρια των δημιουργών του περιοδικού (Wagner, Mills) και οι εικόνες που παράγει το μαγικό χέρι του δημιουργούν εικόνες που σου κολλάνε στο μυαλό αιώνια (ειδικά όταν είσαι κάτω των 10-12 ετών σε μια εποχή που υπάρχουν 2 ανούσια κρατικά κανάλια σε μια ασπρόμαυρη τηλεόραση), ακόμα και εφιάλτες, δικαιολογημένα πιστεύω από τα σκίτσα που παραθέτω. Εδώ θα ήθελα να σχολιάσω, πως για τη σειρά του Dredd έχουν ειπωθεί και γραφτεί αρκετά: πως είναι μιλιταριστική, πως είναι φασιστική, ή πως με την ακραία απεικόνιση συμβάντων και χαρακτήρων βγαίνει ένα αντίστροφο σατιρικό αποτέλεσμα (κάτι σαν την ταινία Starship Troopers). Κανείς όμως δεν προβάλλει αντίρρηση στο ότι η σειρά αυτή ήταν ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΗ. Ενδιάμεσα σκιτσάρει και 2 ασπρόμαυρες ιστορίες με βρυκόλακες για ένα βρετανικό περιοδικό τρόμου. Οι ιστορίες αυτές θα κυκλοφορήσουν λίγο αργότερα έγχρωμες σε κόμικ από την Eclipse με τον τίτλο Black Book. Οι Αμερικάνοι της DC, έχοντας συνειδητοποιήσει τι λαβράκια υπάρχουν στη Αγγλία, αρχίζουν συνεργασία με τον Bolland και το υπόλοιπο τσούρμο του NWOBCC (New Wave of British Comic Creators - βλέπε και NWOBHM). Αρχικά με εξώφυλλα σε σειρές της DC όπως ο Green Lantern, μετά στις αμερικάνικες εκδόσεις του Dredd και σε κάποιες ολιγοσέλιδες ιστορίες-γεμίσματα όπως στο JLA 200. Το 1982 του ανατίθεται η πρώτη μεγάλη δουλειά για την DC, το γνωστό σε όλους μας Camelot 3000 σε σενάριο του επίσης Βρετανού Mike Barr. Επρόκειτο να είναι μια σειρά 12 τευχών, η πρώτη με την ονομασία maxi-series, που η DC θα χρησιμοποιούσε ως όχημα για να εκδώσει και να προβάλλει διαφορετικού τύπου ιστορίες, μη ενταγμένες στο DC Universe με καθορισμένο τέλος και με πιο ενήλικη θεματολογία (λίγα χρόνια αργότερα θα ακολουθούσαν κόμικς όπως το V for Vendetta και το Watchmen). To αποτέλεσμα ήταν κορυφαίο από εμπορική αλλά και από κριτική άποψη, ακόμη και αν πήρε στον Bolland συνολικά 4 χρόνια για να το ολοκληρώσει. Επόμενη δουλειά του ήταν το Killing Joke του Alan Moοre, που του πήρε άλλα 2 χρόνια για να το σκιτσάρει. Μάλιστα επειδή είχε την εντύπωση πως θα έβγαινε σε μεγαλύτερο ευρωπαϊκό φορμάτ, το σχεδίασε σε μεγαλύτερη επιφάνεια και με μεγαλύτερη λεπτομέρεια απ’ ότι σχεδίαζε τις υπόλοιπες αμερικάνικες δουλειές του. Δυστυχώς αυτό το γεγονός δεν αξιοποιήθηκε ποτέ από καμία εταιρεία ώστε να απολαύσουμε κάποια στιγμή το συγκεκριμένο κόμικ στο αρχικό του μέγεθος. Update: Τελικά μέσα στο 2019 θα κυκλοφορήσει Absolute edition του βιβλίου από την DC. Αυτή ήταν ουσιαστικά και η τελευταία του δουλειά σε ολοκληρωμένο graphic novel. Η εμμονή του στη λεπτομέρεια και οι αργοί του ρυθμοί σχεδίασης τον ανάγκασαν ουσιαστικά να αφοσιωθεί στη δημιουργία εξώφυλλων (μια που για ένα εξώφυλλο κάποιος καλλιτέχνης πληρώνεται περίπου όσο 5 σελίδες κόμικς), όπως για τις σειρές Invisibles, Animal Man, Flash, Wonder Woman, Gotham Knights και αυτή την περίοδο το Jack of Fables. Σποραδικά σκιτσάρει κάποιες ολιγοσέλιδες ιστορίες σε κάποιες συλλογές, με την πιο πρόσφατη να είναι ένα δισέλιδο για τη σειρά Fables: 1001 nights of snowfall. Μέχρι πριν δύο-τρία χρόνια ο Bolland διατηρούσε ένα site με κάπου 600 εξώφυλλα, rough sketches και σελίδες από τη δουλειά του όλα αυτά τα χρόνια που ζωγραφίζει (ήταν στο www.brianbolland.com). Δυστυχώς δεν υπάρχει πλέον μια που ο φίλος του που το είχε δημιουργήσει δεν μπορούσε πια να το διατηρεί (πάλι καλά που πρόλαβα να σώσω ότι υπήρχε πριν πέσει), και πριν λίγους μήνες ανέβασε ένα νέο site με λιγοστό υλικό, που ελπίζω πως έστω εν καιρώ θα εξελιχθεί σε κάτι πολύ ανώτερο. Oι πιο πρόσφατες κυκλοφορίες με υλικό της δουλειάς του είναι το Bolland Strips, που κυκλοφόρησε πριν 2 χρόνια και περιέχει (όλα; δεν γνωρίζω) τα strips που δημιούργησε για τη σειρά Negative Burn (ανθολογία κόμικς διαφόρων δημιουργών), δύο ιστορίες από δύο κόμικ-ανθολογίες της Vertigo, καθώς και τις σελίδες του Actress & the Bishop που έφτιαξε για τη σειρά Α1 (ανθολογία κόμικς επίσης), και το Art of Brian Bolland, με σκίτσα και εξώφυλλα από το σύνολο της καριέρας του (το μόνο που δεν έχει πέσει ακόμα στα χέρια μου). Αυτό που κάνει τον Brian Bolland ξεχωριστό δεν είναι μόνο το ρεαλιστικό του σκίτσο και η εμμονή του στη λεπτομέρεια, αλλά και το απαλό του τελείωμα στο μελάνωμα γύρω από τα πρόσωπα και τα μέλη του σώματος που σου δίνουν την εντύπωση της κίνησης, μια απλή φαινομενικά αλλά καθόλου εύκολη διαδικασία σε τελική ανάλυση, γι’ αυτό άλλωστε οι σχεδιαστές που μπορούν να το πετύχουν είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού (αυτή τη στιγμή μόνο ο κλασσικός σχεδιαστής του Superman Curt Swan μου ‘ρχεται στο μυαλό). Είναι ένα χάρισμα που είτε το έχεις είτε όχι. Είναι κρίμα πραγματικά που δεν πρόκειται να απολαύσουμε στο μέλλον το μοναδικό του ταλέντο σε κάποια αντίστοιχα μεγαλειώδη κόμικς. To νέο blog του Bolland. Το οfficial site του Brian Bolland. To Wikipedia link. Sites με εξώφυλλα από δουλειές του Bolland εδώ και εδώ. Δύο πρόσφατες συνεντεύξεις του στο Youtube και Μία πρόσφατη συνέντευξή του στο CBR εδώ και μία από το 2002 εδώ.
  6. 2100, η Mega-City One καταστρέφεται από υπερπληθυσμό, φτώχεια και δυστυχία. Με κάθε έναν από τα 400 εκατομμύρια πολίτες να είναι ένας πιθανός εγκληματίας, η τάξη διατηρείται από μελλοντικούς νομοθέτες, που είναι γνωστοί ως Δικαστές που έχουν την εξουσία να ενεργούν ως δικαστές και εκτελεστές. Ο πιο σκληρός απ' όλους, είναι ο Δικαστής Dredd - αυτός είναι ο Νόμος! Μια θανατηφόρα πανούκλα που αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια ενός βάρβαρου πολέμου, γνωστός και ως "Μεγάλος Πόλεμος Μικροβίων" έχει φτάσει στη φουτουριστική μητρόπολη της Mega-City Two, που βρίσκεται στη Δυτική Ακτή των ΗΠΑ. Επιφορτισμένος με την παροχή εμβολίου διάσωσης στους πολίτες της πόλης που εκτέθηκε στην ασθένεια, ο Δικαστής Dredd και ένα μικρό πλήρωμα Δικαστών, ανδροειδών και ο μοτοσικλετιστής, Spikes Harvey Rotten, πρέπει να ταξιδέψουν χιλιάδες μίλια κατά μήκος των ραδιενεργών ερημιών που είναι γνωστές ως... "Καταραμένη Γη". Πρόκειται για ένα σχεδόν αδύνατο ταξίδι, μεταλλαγμένοι γεμάτοι μίσος, καταστροφικά τέρατα και τρελά ρομπότ πολέμου, κατοικούν στην καταχθόνια έκταση του εδάφους. Πολλοί άνδρες προσπάθησαν να την διασχίσουν και οι περισσότεροι απέτυχαν. Αλλά οι δικαστές είναι κάτι περισσότερο από κανονικοί άνδρες και ο Δικαστής Dredd είναι ο καλύτερος Δικαστής που υπάρχει! Το Cursed Earth Saga συγκεντρώνει μέσα σε 164 σελίδες, σχεδόν* όλα τα κεφάλαια, μιας εκ των πρώτων περιπετειών του Judge Dredd που δημοσιευθήκαν στο βρετανικό περιοδικό 2000AD (#61-85) το 1978, σε σενάριο των Pat Mills και John Wagner, ενώ τα σχέδια έχουν κάνει οι Brian Bolland και Mick McMahon.
  7. Dredd

    Προσφορές Dredd

    Ας πουλήσω και εγώ κάποια πραγματάκια ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ Παράδοση των τευχών γίνεται είτε στο σπίτι μου στην Καλλιθέα (Αθήνα) είτε στη Λέσχη φίλων Κόμικς, Ιερά Οδός 14. Αποστολές μέσω ΕΛΤΑ θα γίνονται για αγορές άνω των €30, αφού έχει προηγηθεί κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό. Το κόστος αποστολής το επιβαρύνεται ο αγοραστής. Τα παλιά τεύχη 2000 AD (μικρότερα του 500) και τα Eagle είναι τυπωμένα σε χαρτί pulp (εφημερίδας), επομένως οι άκρες τους είναι τσαλακωμένες και συχνά αναγράφουν με στυλό ή μολύβι κάποιο όνομα στο εξώφυλλο και πιθανόν να έχουν κιτρινίσει από το χρόνο. Αυτή είναι η κατάσταση στην οποία κυκλοφορεί η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των τευχών παγκοσμίως, λόγω ηλικίας και ποιότητας χαρτιού. Δεν λείπει τίποτα, όλα έχουν κανονικά τους συνδετήρες τους και δεν είναι σκισμένα. Αν διαπιστωθεί κάτι από τα παραπάνω, μου έχει ξεφύγει δηλαδή κάποιο τεύχος, τα χρήματα θα επιστρέφονται. Γενικά μην περιμένεται δηλαδή αυτά τα τεύχη να είναι του κουτιού, χοντρικά θα κυμαίνονται στο 7. Εννοείται φωτογραφίες θα στέλνονται, εφόσον ζητηθούν. Τα υπόλοιπα τεύχη είναι κατάστασης 8+, άρτια, και τα τομάκια είναι από 8 έως 10. Για οποιαδήποτε άλλη απορία, μην διστάσετε να ρωτήσετε. Πάμε λοιπόν : TOXIC! (€3) --> 6 THE JUDGE DREDD COLLECTION (€5) --> 5 EAGLE (€2) --> 237,239,240,241,242 CRISIS (€3) --> 41,42,43,44,50 2000 AD (€2) --> 17(€5), 343, 415, 416, 417, 418, 419, 420(2ΦΟΡΕΣ) ,421, 422, 423, 424, 430, 431, 435, 436, 438, 439, 440, 441, 442, 444, 445, 446, 449, 500, 506, 507, 509, 510, 513, 518, 575, 584, 779, 877, 885, 894, 896, 900, 901, 902,903,904,905,908,910,912,913,914,915,916,917,918,919,920,922,923,924,925,926,927,929,931,932,1645,1678,2004,2005,2006,2007,2008,2009,2010,2011(€4),2012 THE BEST OF 2000 AD MONTHLY (€3) --> 9,10,11,12,13,14,18,20,25,68,69,77,80,81,97(2ΦΟΡΕΣ) JUDGE DREDD MAGAZINE SUPPLEMENTS (€3) --> 333-339,341-391 Τα Supplements είναι τεύχη 32+ σελίδων (καρφίτσα, 19Χ26 μέγεθος) τα οποία εμπεριέχουν, ολοκληρες, τις καλύτερες ιστορίες από την ιστορία του 2000 AD(Slaine, Sinister Dexter κλπ). Εδώ, κάτω από την κατηγορία Supplements, μπορείτε να βρείτε τη λίστα με το τι περιέχει το κάθε τεύχος, καθώς και στο link του τίτλου, πατώντας στο κάθε τεύχος ξεχωριστά ( στο link τα αναφέρει ως graphic novel ). NIKOLAI DANTE TPB (€80) --> 1-11 Μία από τις λίγες ιστορίες του 2000 AD που έχει οριστικά ολοκληρωθεί, περιλαμβάνεται ολόκληρη σε αυτούς τους 11 τόμους. FAMILY HC (€8) FIENDS OF THE EASTERN FRONT TPB (€8) ΠΩΛΗΘΗΚΕ THE UNWRITTEN TPB (€8) ΠΩΛΗΘΗΚΕ SANCTUM TPB (€8) ΠΩΛΗΘΗΚΕ Αφού περάσει μια βδομάδα, από την ανάρτηση της παρούσας προσφοράς, θα ανέβει και στα γνωστά group αγοραπωλησιών στο FB. Ευχαριστώ!
  8. Dredd

    2000 AD SHOP

    2000 AD SHOP Ενημερώνω για το e-shop της Rebellion, εκδοτικής εταιρείας του 2000 AD, Judge Dredd Megazine αλλά και των επανεκδόσεων παλιών βρετανικών κόμικς που διαβάζαμε σε Μπλεκ και Αγόρι (Παιδί-Πάνθηρας κλπ). Μέχρι τέλους Ιανουαρίου, όλα τα τεύχη 2000AD με 1 ευρώ και τα Judge Dredd Megazine με 2,5 ευρώ. Ευκαιρία!!
  9. Μια σειρά από αρθρα της Λίλιαν Κουίδου (ιδιοκτήτριας της ΣΠΗΛΙΑΣ ΤΩΝ ΚΟΜΙΚΣ) στο ένθετο περιοδικό ΕΠΙΛΟΓΕΣ της εφημερίδας ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Δεν έχω ημερομηνίες έτσι είπα να τα μαζέψω σε ένα θέμα. Κάποια είναι απλά κείμενα, κάποια έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Η σειρά τους είναι τυχαία. Ζητώ συγνώμη για μερικά που είναι σκισμένα, έτσι έφτασαν στα χέρια μου. Αν κάποιο άρθρο υπάρχει σε άλλο θέμα πείτε να το σβήσω. Γεια σου Βαγγελιώ!
  10. ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΤΟ ‘ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ’ ΤΟΥ JUDGE DREDD ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ 38 ΧΡΟΝΙΑ ! by Αντρέι Κοτσεργκίν Ο Διαβόητος Judge Dredd μπορεί να είναι γνωστός σε όλους μας για την αρκετά απόλυτη αίσθηση απονομής δικαιοσύνης που τον διακατέχει (άλλωστε αυτή είναι και η δουλεία του) και για την ατάκα ‘I am The Law’ που ουρλιάζει στα μούτρα των άτυχων Καθαρμάτων που θα δεχτούν την ποινή του όμως ακόμη και ο αδέκαστος Δικαστής έχει την φωλιά του νομικά λερωμένη. Βλέπεις πίσω στο μακρινό 1978 ο Dredd είχε φάει μήνυση εξαιτίας μιας ανεπανάληπτης περιπέτειας που έζησε στην Καταραμένη Γη….. To ‘The Cursed Earth’ είναι μια από τις πιο επικές ιστορίες του Judge Dredd που πιθανότατα είναι γνωστή μονάχα στους πιο παλιούς die hard fans του 2000 AD. Τουλάχιστον ως προς την ολοκληρωμένη της μορφή μιας και η ιστορία μπορεί να έγινε reprint σε tpb και τρεις φορές μάλιστα παρόλα αυτά ,ο ίσως μεγαλύτερος Villain που συναντάμε στα περισσότερα comics , η Λογοκρισία πήρε το τσεκούρι της και πετσόκοψε τα ‘Burger Wars’ (επεισόδια 11-12) και ‘Soul Food’ (επεισόδια 17-18) από το σύνολο των 25 τευχών του σπουδαίου αυτού arc. Ποίο όμως ήταν το μεγάλο Μυστικό του Δικαστή που κάποια μεγάλα κεφάλια ΔΕΝ ήθελαν να βγει στην φόρα και έκαναν τα πάντα για να κουκουλώσουν την υπόθεση ? Πριν όμως αποκαλύψουμε περισσότερα ας κάνουμε μια ιστορική αναδρομή … στο μέλλον και ας θυμηθούμε το Έπος της περιπλάνησης του Δικαστή Dredd στην επικίνδυνη και γεμάτη ραδιενέργεια και Παράνοια ‘Καταραμένη Γη’ ! Βρισκόμαστε στο άκρως δυστοπικό έτος 2100. Η Mega City Two μια από τις τρεις μονάχα περιοχές των Η.Π.Α. που επιβίωσαν από τον Πυρηνικό Πόλεμο του 2070 αντιμετωπίζει έναν θανάσιμο κίνδυνο. Ένας μυστήριος ιός με την ονομασία 2T(FRU)T μαστίζει την πόλη και μετατρέπει τον πληθυσμό σε έναν παρανοϊκό και διψασμένο για αίμα όχλο. (Λες και δεν είχαν αρκετούς μουρλούς εκεί…) Οι επιστήμονες της αδελφικής πόλης Mega City One βρίσκουν ένα αντίδοτο για την επιδημία όμως το πρόβλημα είναι ότι γίνεται τέτοιος χαμός στην Mega City 2 που πρέπει να σαι κυριολεκτικά τρελός για να πεταχτείς μέχρι εκεί για να το παραδώσεις. Τρελός ή Δικαστής ! Μια ομάδα από Δικαστές αναλαμβάνει το δύσκολο έργο να μεταφέρει την θεραπεία. Με μπροστάρη τον Dredd φυσικά. Για να φτάσουν στον προορισμό τους οι γενναίοι Δικαστές καλούνται να περάσουν μέσα από την ‘Καταραμένη Γη’ μια αχανή ραδιενεργή wasteland που κατοικείται μονάχα από φτωχούς ρακοσυλλέκτες ,μεταλλαγμένους, επικίνδυνους ψυχασθενείς εγκληματίες, έναν κλωνοποιημένο … τυραννόσαυρο Rex ονόματι Satanus (!?!), τον τελευταίο επίσημο Πρόεδρο τον Η.Π.Α.(και τον άνθρωπο που δίεταξε το Καταστροφικό Πυρηνικό Όλεθρο του 2070) Robert Linus Booth και φυσικά όπως σε κάθε σωστή wasteland αμέτρητες ομάδες από τρελαμένους αιρετικούς. Το ‘The Cursed Earth’ είναι ένα road trip Φόβου και Παράνοιας μέσα από την Αμερικάνικη Κουλτούρα. Και φυσικά από ένα τέτοιο διεστραμμένο ταξίδι δεν γίνονταν να λείπουν δυο από τα πιο εμβληματικά σύμβολα της μαμάς Αμερικής. Τα McDonalds και τα Burger King. Στο ‘απαγορευμένο’ Burger Wars o Dredd και οι σύντροφοι του αιχμαλωτίζονται από την αίρεση των McDonalds Marauders μια ομάδα ψυχασθενών που λατρεύουν με φανατισμό την περίφημη αλυσίδα fast food και ο ηγέτης τους Ronaldhttp://www.curufea.com/lib/exe/fetch.php?media=campaignjudgedredd:macdonalds1.jpg αναγκάζει τον Dredd και την ομάδα του να καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες από Milkshakes και burgers ! Οι Δικαστές καταφέρνουν κυριολεκτικά τελευταία στιγμή να σωθούν από την Κόλαση της Χοληστερίνης επειδή οι φρουροί τους ήταν παχύσαρκοι και τεμπέληδες από το πολλά take aways ! Όμως η ατυχία δεν τους εγκαταλείπει μιας και πολύ σύντομα πέφτουν στα χέρια της αντίπαλης αίρεσης των φανατισμένων Burger King Creeps (με ηγέτη φυσικά τον Burger King!) που κατά τραγική ειρωνεία αποφασίζουν να δικάσουν τους Δικαστές επειδή υπέπεσαν στο έγκλημα του να φάνε ‘το Λάθος burger’…. Όπως είναι φυσικό όλα καταλήγουν σε μια Μεγάλη Μάχη όπου χύνονται τόνοι αίματος, κέτσαπ, milkshake και χοληστερίνης και η 2000 AD εξασφαλίζει σερβιρισμένες μηνύσεις από τις δυο μεγάλες εταιρείες για την δυσφήμηση του image και των προϊόντων τους. Στην διαδικασία χώθηκαν και η εταιρεία προϊόντων μαναβικής και κατεψυγμένων Green Giant μιας και ούτε η δική τους μασκότ γλίτωσε από την ‘περιποίηση’ του 2000 AD στο Soul Food story. Ύστερα από το μπαράζ μηνύσεων που δέχτηκαν οι εκδότες αναγκάστηκαν να αποσύρουν τα comics με τα επίμαχα strips από την κυκλοφορία και αποφάσισαν να μην τα εκδώσουν ποτέ ξανά φοβούμενοι μεγαλύτερες νομικές συνέπειες. Οι μεγάλες πολυεθνικές του γρήγορου φαγητού κατάφεραν το ακατόρθωτο : Να νικήσουν τον Δικαστή Dredd. Επειδή όμως η Δικαιοσύνη πάντα θριαμβεύει σήμερα εν έτη 2016 με μεγάλη χαρά και συγκίνηση σας ανακοινώνουμε ότι τα επίμαχα ‘Απαγορευμένα’ strips του The Cursed Earth ξαναβρίσκουν την χαμένη τους θέση στις σελίδες του comic μέσα από μια μεγαλοπρεπή hardcover έκδοση που θα κυκλοφορήσει στις 14 Ιουλίου ! Και αυτό χάρη στις πρόσφατες αλλαγές στην Βρετανική Νομοθεσία σχετικά με την ελευθερία της Σάτιρας και της Έκφρασης. Ο Νόμος νίκησε και ας απέχουμε μερικές δεκαετίες ακόμα από τον πυρηνικό Όλεθρο και την εμφάνιση του αληθινού Judge Dredd. Ας αισθανόμαστε τυχεροί που θα απολαύσουμε τον Dredd να ουρλιάζει ‘I am The Law’ στα μούτρα ενός Mac-αιρετικού μέσα από το Επικό story των Pat Mills, John Wagner, Jack Adrian και από τα ανεπανάληπτα σχέδια των Mike McMahon και του τεράστιου Brian Bolland ενώ χλαπακιάζουμε ανέμελοι και ατιμώρητοι ένα λαχταριστό Big Mac με συνοδεία ένα δροσερό Mac ασβέστη shake ! Πηγή Δική μου σημείωση: φυσικά τα εν λόγω story arcs απουσιάζουν και από την ελληνική έκδοση. Υπήρξε και αναφορά σε αυτό, από εδώ (ποστ #124) και κάτω.
  11. GreekComicFan

    ROCK POWER

    Ένα από τα πρώτα περιοδικά που προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν την επιτυχία του Ελληνικού Metal Hammer, ήταν και το Rock Power, το οποίο ήταν Αγγλικής προέλευσης τίτλος. Με εξαίρεση την συμμετοχή του Θανάση Μπάλλιου από το τρίτο τεύχος και έπειτα σε στήλες που δεν ξεπέρναγαν τις μία με δυο σελίδες, η έκδοση ήταν απλά μια κακό-μεταφρασμένη αναπαραγωγή της Αγγλικής έκδοσης, συμπεριλαμβανομένου τις Αγγλικές διαφημίσεις (εκτός των σπάνιων εξαιρέσεων σε τεύχη που είχαν μία τουλάχιστον Ελληνική καταχώρηση) και την ταυτότητα του περιοδικού όπου διατηρούνταν τα στοιχεία της Αγγλικής έκδοσης, με μόνη προσθήκη το όνομα του υπεύθυνου της Ελληνικής σύνταξης (κάποιου Τ. Χριστοδούλου) και την διεύθυνση του περιοδικού στην Ελλάδα (Καρέα 5, 11636 Αθήνα, για όσους αναρωτιούνται). Όνομα εκδοτικής δεν υπάρχει πουθενά, οπότε υπάρχει το ενδεχόμενο να ανέλαβε να το βγάλει η ίδια η εταιρία που το έβγαζε και στην Αγγλία. Υπάρχει βέβαια το ενδεχόμενο να έχει κάποια σχέση και το Ελληνικό πρακτορείο Ξένου τύπου, το οποίο στο τεύχος 13 έβαλε μια κόλλα Α4 στην οποία μας ενημέρωνε πως πλέον, εκτός από την εισαγωγή του περιοδικού από το εξωτερικό, αναλάμβανε και την διανομή του. Το περιοδικό εκτός από την σχετική με το Metal ύλη, έβαζε και ιστορίες του Δικαστή Ντρεντ. Ουσιαστικά είναι η έκδοση που συνέχισε να βγάζει περιπέτειες με τον χαρακτήρα, πάνω που είχαν σταματήσει να βγαίνουν στο περιοδικό Αγόρι, που είχε αλλάξει ύφος. Κάθε τεύχος είχε και μια 6σέλιδη ιστορία του Δικαστή. Στο τεύχος 19 πάντως δεν έχει ιστορία. Δεν γνωρίζω αν αυτό έγινε μόνο σε αυτό το τεύχος ή σταμάτησαν να βάζουν ιστορίες του κάποια στιγμή μεταξύ του τεύχους 14 και 18 τα οποία δεν έχω. Δεν ξέρω πότε σταμάτησε το περιοδικό. Ενδεχομένως το τεύχος 19 να είναι το τελευταίο. Και αν δεν είναι, δεν πρέπει να συνέχισε να πολύ καιρό ακόμα, μιας και η διάθεση του είχε πάρει την κατιούσα προ πολλού. Θα βρείτε σκαναρισμένες ιστορίες από το περιοδικό εδώ.
  12. x for xepeta

    THE BEST OF 2000AD [ VARIOUS ]

    Χορτασική έκδοση 386 σελίδων αφιερωμένη στις διάφορες παλιές ιστορίες που χαρακτήριζαν το βρετανικό εβδομαδιαίο περιοδικό 2000AD. Σχεδόν όλες τις είδαμε στο αγαπημένο ελληνικό περιοδικό ΑΓΟΡΙ. Judge Dredd, SLAINE, ABC Warriors, HARLEM HEROES, INVASION, SHAKO. Οι ιστορίες είναι σκόρπιες και δεν έχουν μια φυσική σειρά. Απλά είναι συνήθως τα πρώτα τεύχη ή αυτά που είχαν το πιο εντυπωσιακό σκίτσο ή χαρακτηριστική πλοκή. Τα σενάρια ίσως σας φανούν πολύ εύπεπτα. Είχαν όμως τότε τη γοητεία τους. Σκανάρισα αρκετές εισαγωγικές σελίδες διάφορων ιστοριών. Θα δείτε γνωατά ονόματα, Alan Moore, Kevin O'Neil Brian Bolland, Patt Mills, Alan Davis, Dave Gibbons, Cam Kennedy, και την μεγάλη αδυναμία μου τον πριν από 4-5 χρόνια χαμένο Μπεναρντινέλι. Υπάρχει η σελίδα με τα περιεχόμενα και τα στοιχεία της έκδοσης. Tο αγόρασα από το bookdepository.co.uk στα 14 ευρώ. Μπορείτε να δείξετε εμπιστοσύνη στην εταιρία. Το έστειλε μέσα σε χαρτόνι. Το μέγεθος είναι των κλασικών ευρωπαϊκών BD απλά με 8πλάσιες σε αριθμό ασπρόμαυρες σελίδες. Οι μεγαλύτεροι θα το αγαπήσετε, οι νεώτεροι ίσως να το εκτιμήσετε δύσκολα. Συγχωρέστε τα θολά σκαναρίσματα στην άκρη των εικόνων. Απλά δε χωρούσαν στον σαρωτή.
  13. Ως συμπλήρωμα ένα άρθρο του Tom Shone στους Sunday Times που αναδημοσιεύτηκε στο Βήμα στις 29/12/1991
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.