Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'joker'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Το ντέρμπι των «αιωνίων» πλησιάζει και το sport-fm.gr σας παρουσιάζει τους... σούπερ ήρωες που θα ήθελε η κάθε ομάδα να έχει στην ενδεκάδα της, έτσι ώστε να αυξήσει τις πιθανότητές της! Με τη Stoiximan Super League να πλησιάζει σταδιακά στο τέλος της κανονικής διάρκειας και στην έναρξη των playoff, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός «κονταροχτυπιούνται» στο «Καραϊσκάκης», σε ένα από τα πιο κρίσιμα ντέρμπι αιωνίων που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια! Εννοείται, κάθε ματς μεταξύ των δύο μεγαλύτερων αντιπάλων στην Ελλάδα είναι μείζονος σημασίας, ωστόσο το συγκεκριμένο έχει μία μεγάλη βαθμολογική κρισιμότητα, καθώς μπορεί να αλλάξει τον χάρτη του πρωταθλήματος. Είναι λογικό κι επόμενο, οι δύο ομάδες, στην προσπάθειά τους να επικρατήσουν επί του αιωνίου αντιπάλου τους, να επιστρατεύσουν κάθε μέσο που μπορούν, έτσι ώστε να αυξήσουν τις πιθανότητές τους. Κι επειδή, εκτός από ποδοσφαιρόφιλοι είμαστε και «nerds» με μεγάλη αδυναμία στους σούπερ ήρωες, καθίσαμε και σκεφτήκαμε από τρεις υπερήρωες που θα ήθελε να έχει στη σύνθεσή της η κάθε ομάδα, έτσι ώστε να της λύσουν... μονομιάς τα προβλήματά της! Ολυμπιακός Flash για εξτρέμ Όπως και στην περίπτωση του Hulk, έτσι και σε αυτή, το γεγονός πως ο ταχύτατος υπερήρωας είναι κατακόκκινος, έπαιξε μεγάλο ρόλο στην επιλογή, όμως και πέρα από αυτό θα… έλυνε τα χέρια του Μίτσελ σε μία θέση που Ολυμπιακός πονάει αρκετά, αυτή του εξτρέμ. Η αλήθεια είναι πως οι «ερυθρόλευκοι» δεν έχουν πάρει αρκετά πράγματα από τους εξτρέμ τους, καθώς τόσο ο Γκάρι Ροντρίγκες όσο και ο Μασούρας δεν έχουν κάνει και την… καλύτερη σεζόν, περιορίζοντας τον Ολυμπιακό περισσότερο στον άξονα και λιγότερο στα πλάγια. Ένας «Flash» θα έλυνε σε μεγάλο βαθμό τα χέρια του Μίτσελ, καθώς η ακραία του ταχύτητα θα του επέτρεπε να κάνει καταπληκτικές κούρσες πάνω στη γραμμή, ενώ σίγουρα θα… γυρνούσε πολύ γρήγορα και πίσω για να καλύψει τα νώτα του σε περίπτωση που χρειαζόταν! Επιπλέον, όπως είδαμε και στo Justice League (το καλό, του Zack Snyder), ο «Flash» έχει τη δυνατότητα να πάει πίσω στον χρόνο, κάτι που θα ήταν πολύ χρήσιμο σε περίπτωση που το ματς πάει… στραβά για τον Ολυμπιακό! Drax για στόπερ Μπορεί να μην είναι ο πιο… έξυπνος υπερήρωας, όμως ο Drax θα ήταν πολύ χρήσιμος σε μία άμυνα του Ολυμπιακού που φέτος είναι σε αρκετές περιπτώσεις κατώτερη των περιστάσεων. Η πραγματικότητα είναι πως οι «ερυθρόλευκοι» δεν έχουν καταφέρει να βρουν από την αρχή ένα σταθερό και αποδοτικό δίδυμο στόπερ, με αποτέλεσμα να πληγώνονται συχνά από λάθη στο κέντρο της άμυνας όπως αυτά που έκανε στην αρχή της σεζόν ο Σισέ ή και πιο πρόσφατα ο Ντόη. Ο Drax είναι ένας ανελέητος πολεμιστής, με πολύ συνεργατικό πνεύμα και μία ασταμάτητη δύναμη μέχρι να γίνει το δικό του. Επίσης, όπως λέει ξεκάθαρα το παρατσούκλι του «The Destroyer», είναι ακριβώς αυτό, ένας καταστροφέας, και τι καλύτερο από το να έχεις έναν τέτοιο παίκτη στην άμυνα σε ένα ντέρμπι αιωνίων. Τέλος, πολύ σημαντικό είναι το γεγονός πως αντιμετωπίζει πάντα με… περίσσια ελαφρότητα και χιούμορ ακόμα και γεγονότα που τείνουν να καταστρέψουν τον κόσμο, επομένως είναι ασφαλές να πούμε πως θα μείνει ανεπηρέαστος από την πίεση του ντέρμπι. Joker σε… οποιαδήποτε θέση Εντάξει, ο αγαπημένος «villain» της DC δεν είναι ακριβώς… σούπερ ήρωας, ωστόσο ο Ολυμπιακός σίγουρα θα χρειαζόταν έναν τέτοιο χαρακτήρα στη σύνθεσή του, ενόψει του πολύ κρίσιμου βαθμολογικά ντέρμπι της 24ης αγωνιστικής. Ο αιώνιος αντίπαλος των «ερυθρόλευκων», με τη σφραγίδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, αρέσκεται πάρα πολύ στο να ελέγχει τον ρυθμό και να επιβάλλει την κυριαρχία του στο παιχνίδι. Οι «πράσινοι» έχουν την τάση να κρατούν την μπάλα και να «κοιμίζουν» τον αντίπαλό τους, ελαχιστοποιώντας τις απειλές στα μετόπισθεν και ψάχνοντας 2-3 καλές ευκαιρίες στην επίθεση για να σκοράρουν. Απέναντι σε αυτόν τον πολύ compact αντίπαλο, ο Ολυμπιακός, ειδικά εφόσον παίζει στην έδρα του, θα πρέπει να μην αφήσει τον Παναθηναϊκό να επιβάλλει τον ρυθμό του και ίσως να δημιουργήσει ένα… χάος. Εδώ ακριβώς μπαίνει στο παιχνίδι και ο αγαπημένος μας κλόουν, που αυτοχαρακτηρίζεται ως «agent of chaos». Πολύ θα ήθελε ο Μίτσελ να έχει στη διάθεσή του έναν παίκτη που να μπορεί να κάνει… άνω κάτω το ματς, έτσι ώστε να μπει και το «Καραϊσκάκης» στην εξίσωση και ο Ολυμπιακός να απαγορεύσει ουσιαστικά στον Παναθηναϊκό να κάνει το παιχνίδι του. Παναθηναϊκός Hulk για στόπερ Εντάξει, θα μπορούσαμε να σταματήσουμε την εξήγηση της συγκεκριμένης επιλογής, στο γεγονός πως ο αγαπημένος υπερήρωας της Marvel είναι… καταπράσινος. Παρόλα αυτά, υπάρχουν κι άλλοι λόγοι που θα καθιστούσαν έναν ποδοσφαιρικό Hulk απαραίτητο στον φετινό Παναθηναϊκό, ειδικά ενόψει ντέρμπι. Οι «πράσινοι» γενικά έχουν επιδείξει μεγάλη αμυντική συνοχή στη διάρκεια της σεζόν, ωστόσο η αλήθεια είναι πως πολλές φορές μοιάζουν αρκετά soft στο παιχνίδι τους, κάτι που προκαλεί προβλήματα απέναντι σε physical ομάδες όπως η ΑΕΚ ή ο ΠΑΟΚ. Ένας… Hulk θα έδινε τον απαραίτητο «τσαμπουκά» και το ποδοσφαιρικό «ξύλο» στην αμυντική γραμμή του Παναθηναϊκού. Υπάρχει όμως κι ένας τελευταίος λόγος που ο Hulk ταίριαζε «γάντι» στο «τριφύλλι». Ο έτερος στόπερ της ομάδας, Χόρντουρ Μάγκνουσον, έχει το παρατσούκλι «Iceman», οπότε μετά θα μπορούσε άνετα να δημιουργηθεί η καινούργια ταινία της Marvel με όνομα «The Iceman and the Hulk»! Batman για σέντερ φορ Μη δουλευόμαστε, οποιαδήποτε ομάδα θα ήθελε τον Batman στην ομάδα της, είτε για παίκτη είτε για πρόεδρο, ο τύπος άλλωστε είναι ο Μπρους Γουέιν και πιθανότατα θα αγόραζε… παικταράδες με το τσουβάλι! Παρόλα αυτά, ο άνθρωπος-νυχτερίδα θα ήταν ιδανικός για το ρόστερ του Παναθηναϊκού και ιδιαίτερα για τη θέση του σέντερ φορ, η οποία τόσο έχει πονέσει τους «πράσινους» τη φετινή σεζόν. Η αλήθεια είναι πως η μεταγραφή του Σπόραρ μέχρι στιγμής δεν έχει πιάσει, αφού ο Σλοβένος έχει μεν 8 γκολ, τα 4 ωστόσο είναι από εκτέλεση πέναλτι και γενικά δεν αποτελεί την «απειλή» εντός περιοχής που περίμενε ο Ιβαν Γιοβάνοβιτς. Ο Φώτης Ιωαννίδης, από την άλλη, παίζει εξαιρετικά, ωστόσο δεν αποτελεί κλασικό φορ όσον αφορά την εκτέλεση. Ο Παναθηναϊκός πολύ θα ήθελε, επομένως, στο ντέρμπι, έναν παίκτη που να ξέρει να κινείται στις «σκιές», να ξεφυτρώνει από εκεί που δεν τον περιμένεις, και να δημιουργεί πλήρη αποδιοργάνωση και φόβο στις αντίπαλες άμυνες μόνο με την υπόνοια της παρουσίας του. Και ποιος θα ήταν πιο κατάλληλος, από τον υπερήρωα που, όπως είπε στην τελευταία του (εκπληκτική) ταινία «δεν ζει στις σκιές, ΕΙΝΑΙ οι σκιές»! Hawkeye για δεκάρι Καταρχάς, πριν ξεκινήσουμε, να ευχηθούμε περαστικά στον σπουδαίο Τζέρεμι Ρένερ, τον ηθοποιό που υποδύεται τον Hawkeye και έπαθε ένα πολύ σοβαρό ατύχημα με εκχιονιστικό μηχάνημα, κινδυνεύοντας να χάσει και τη ζωή του. Ο «τοξοβόλος» υπερήρωας που δεν… αστοχεί ποτέ θα ήταν απόλυτα χρήσιμος για την αντιμετώπιση της έλλειψης δημιουργικότητας που ταλαιπωρεί συχνά πυκνά τον Παναθηναϊκό ενόψει του ματς «αιωνίων». Παρόλο που απέναντι στον Βόλο δημιούργησε σωρεία ευκαιριών, η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν διακρίνεται γενικά για την παραγωγικότητά της, καθώς συνήθως μένει σε χαμηλά νούμερα καλών στιγμών, στηριζόμενη κυρίως στην αποτελεσματικότητά της. Η αλήθεια είναι πως ειδικά το τελευταίο διάστημα, το ντεφορμάρισμα των Μπερνάρ και Τσέριν έχει επιδεινώσει αυτό το ήδη υπάρχον πρόβλημα. Ένας παίκτης με την ευστοχία και την ακρίβεια του Hawkeye είναι σίγουρο πως θα ξεκλείδωνε το κέντρο του Παναθηναϊκού, καθώς θα είχε την οξυδέρκεια να πασάρει την κατάλληλη στιγμή και να παίξει το κάθετο ποδόσφαιρο που λείπει πολλές φορές από το σύνολο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Και με τον Batman σέντερ φορ, θα έβγαιναν κάποιες μυθικές συνεργασίες! Και το σχετικό link...
  2. Ένα από τα αγαπημένα θέματα των κόμικς ήταν πάντα τα τυχερά παιχνίδια. Αστείες ιστορίες των αγαπημένων μας ηρώων που συχνά διαδραματίζονται σε κάποιο καζίνο ή χαρτοπαικτική λέσχη κοσμούσαν τις σελίδες των αγαπημένων μας περιοδικών. Βέβαια εδώ και αρκετά χρόνια όλες οι αναφορές στα τυχερά παιχνίδια σταμάτησαν – και πολύ σωστά – καθώς πρόκειται για μία ενασχόληση καθαρά για ενήλικες. Να τονίσουμε εδώ ότι αυτό αφορά κυρίως στα γνωστά παιδικά κόμικς που όλοι γνωρίζουμε και διαβάζαμε από μικροί. Όσον αφορά σε κόμικς για ενήλικες, ιδιαίτερα στην Ιαπωνία με τη μεγάλη παράδοση των manga, οι αναφορές σε παιχνίδια καζίνο συνεχίζονται μέχρι και σήμερα. Αλλά σε αυτό θα αναφερθούμε σε επόμενο αφιέρωμά μας. Σήμερα, το SPORT24 και το casinohouse.gr σάς κάνουν μία μικρή αναδρομή στα αγαπημένα κόμικς που διαβάζαμε από μικροί – από τον Λούκι Λουκ ως τον Μπάτμαν – και θυμόμαστε ιστορίες και αναφορές σε παιχνίδια καζίνο. Λούκυ Λουκ: O ληστής με το ένα χέρι Αν υπάρχει ένας ήρωας που έχει σατιρίσει την άγρια δύση και το φαρ ουέστ αυτός σίγουρα είναι ο Λούκυ Λουκ. Γραφικοί ληστές, πολύβουα σαλούν και συμπαθείς Ινδιάνοι κοσμούν τις ιστορίες του ήρωά μας. Δεν θα μπορούσαν λοιπόν να λείπουν τα καζίνο και οι χαρτοπαικτικές λέσχες από αυτές τις ιστορίες. Παραπομπές και σκηνές με παιχνίδια πόκερ υπάρχουν σχεδόν σε όλα τα περιοδικά που έχουν εκδοθεί. Η ιστορία όμως "Ο ληστής με το ένα χέρι" είναι αφιερωμένο στο φαινόμενο των τυχερών παιχνιδιών στην "Άγρια Δύση". Στην ιστορία, δύο νεαρά αδέλφια που τους αρέσει να δημιουργούν εφευρέσεις, κατασκευάζουν τον πρώτο κουλοχέρη. Ένας φίλος τους γερουσιαστής, ο οποίος ενθουσιάζεται με το συγκεκριμένο μηχάνημα, ζητά από τον Λούκυ Λουκ να τους συνοδεύσει και να τους προστατεύσει στο ταξίδι τους ώστε να παρουσιάσουν την εφεύρεσή τους στην υπόλοιπη χώρα. Η συνέχεια είναι σπαρταριστή και θυελλώδης, καθώς οι ήρωες μας συναντούν κακόφημα σαλούν, φασαριόζους καουμπόηδες και κακοποιούς που ανησυχούν πως ο κουλοχέρης θα τους χαλάσει τα κέρδη που έχουν από το πόκερ. Στο τέλος και έπειτα από πολλές περιπέτειες ο Λούκυ Λουκ τούς οδηγεί με ασφάλεια σε μια αραιοκατοικημένη περιοχή που ονομάζεται… Λας Βέγκας! Για όσους ενδιαφέρονται να θυμηθούν την ιστορία μπορούν να δουν το σχετικό επεισόδιο από τη σειρά animation του Λούκυ Λουκ στο παρακάτω βίντεο: Μπάτμαν και οι "κακοί" που λατρεύουν τον τζόγο Ο σκοτεινός υπόκοσμος στον οποίο δραστηριοποιείται ο Μπάτμαν είναι βαθύτατα επηρεασμένος από τον τζόγο, τα καζίνο και τις παράνομες λέσχες. Σκεφτείτε απλά τον μεγαλύτερο του εχθρό, τον Τζόκερ, ο οποίος πήρε το όνομά του από το τραπουλόχαρτο και έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός έμπειρου παίκτη τυχερών παιχνιδιών: λατρεύει να μπλοφάρει, να σχεδιάζει και να ρισκάρει όποτε χρειαστεί. Και αν στον Τζόκερ η σχέση αυτή με τα τυχερά παιχνίδια υπονοείται, στον άλλον μεγάλο εχθρό του Μπάτμαν είναι σαφέστατη. Μιλάμε για τον Πιγκουίνο, ο οποίος διατηρεί καζίνο και club με το όνομα "The Iceberg Casino". Εκεί συχνάζουν τα παράνομα στοιχεία της Gotham City τα οποία ο Μπάτμαν προσπαθεί να ξεσκεπάσει. Όπως στην παρακάτω σκηνή από το Batman: The Animated Series όπου βρίσκουμε σε απαρτία όλους του "κακούς" να παίζουν πόκερ! Tα Στρουμφάκια… τζογάρουν Kαι ναι, ακόμα και τα Στρουμφάκια έχουν γνωρίσει τα τυχερά παιχνίδια. Σε σημείο μάλιστα να παίξουν την ύπαρξη του δάσους τους στα ζάρια! Η ιστορία στην οποία αναφερόμαστε ονομάζεται "Gambler Smurfs" (Τα Στρουμφάκια Τζογαδόροι) και έχει ως εξής: Δύο Στρουμφάκια επισκέπτονται κρυφά ένα χωριό ανθρώπων και εκεί παρακολουθούν έναν αγώνα ξιφομαχίας. Παρατηρούν δύο ανθρώπους οι οποίοι παίζουν στοίχημα για το ποιος θα κερδίσει τον αγώνα. Γυρνώντας πίσω στο στρουμφοχωριό, μοιράζονται τα νέα με τα υπόλοιπα Στρουμφάκια τα οποία επηρεασμένα αρχίζουν να στοιχηματίζουν σε διάφορα παιχνίδια. Το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό. Τα Στρουμφάκια καταλαμβάνονται από το μικρόβιο του τζόγου και ποντάρουν σε ό,τι βρουν. Σύντομα ανακαλύπτουν τα ζαριά και τις… σαλιγγαροδρομίες και τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο με τον Μπαρμπαστρούμφ να προσπαθεί εις μάτην να τα συνετίσει. Τα Στρουμφάκια μάλιστα σε σημείο να φτιάξουν και… παράνομο καζίνο! Σύντομα όμως η πραγματικότητα έρχεται να τους βάλει μυαλό. Μαθαίνουν πως οι άνθρωποι θέλουν να καταστρέψουν ένα μέρος του Δάσους προκειμένου να φτιάξουν καζίνο. Μπροστά σε αυτόν τον κίνδυνο επιστρατεύουν τον αιώνιο εχθρό τους Δρακουμέλ (ή Γκαρκαμέλ, χρησιμοποιείστε όποιο όνομα θέλετε) προκειμένου να τους βοηθήσει αφού και ο ίδιος απειλείται. Τον πείθουν να προκαλέσει σε αγώνες τον εμπνευστή αυτού του σχεδίου Comte d'Aubenas με έπαθλο τη διατήρηση του δάσους. Μάλιστα τον εκπαιδεύουν και ο Δρακουμέλ κάνει φιλότιμες προσπάθειές να κερδίσει. Τελικά έπειτα από ισοπαλία, παίζουν το δάσος στα ζάρια. Και εκεί ο Δρακουμέλ στέκεται τυχερός! Το δάσος σώζεται αλλά ο Δρακουμέλ αλλάζει γνώμη και αρχίζει να κυνηγά τα Στρουμφάκια. Πιάνει το Στρουμφάκι-Τυχερούλη και είναι έτοιμος να τον φάει. Όμως ο Τυχερούλης του προτείνει να παίξουν στα ζάρια. Επηρεασμένος ο Δρακουμέλ και σίγουρος για τη νίκη του, δέχεται και χάνει. Έτσι ο Τυχερούλης γυρνάει στο χωριό του και στα άλλα Στρουμφ. Δυστυχώς, όσο κι αν ψάξαμε, δεν βρήκαμε το συγκεκριμένο τεύχος στα ελληνικά. Παρόλα αυτά μπορείτε να το αναζητήσετε διαδικτυακά σε ξενόγλωσσα sites. Σπάιντερμαν και ο τζογαδόρος εχθρός του "Chance" Μπορεί να μην είναι ακριβώς ένας από τους μεγαλύτερους εχθρούς του Σπάιντερμαν, ωστόσο πρόκειται για έναν αρκετά ενδιαφέροντα χαρακτήρα "κακού" που έχει ταλαιπωρήσει ουκ ολίγες φορές τον ήρωά μας. Πρόκειται για τον Chance του οποίου όλη του η ύπαρξη είναι συνυφασμένη με τον τζόγο. Στην καθημερινή ζωή του ονομάζεται Nicholas Powell και είναι πρώην επαγγελματίας παίκτης τυχερών παιχνιδιών. Αμετανόητα εθισμένος στον τζόγο, μετατρέπεται στον villain Chance προκειμένου να ζήσει ακόμα μεγαλύτερες συγκινήσεις και να "τζογάρει" σε πιο επικίνδυνες καταστάσεις. Η ιδιαιτερότητά του είναι πως δεν πληρώνεται από τους εργοδότες του για τις υπηρεσίες του αλλά τζογάρει εναντίον τους: αν κερδίσει πληρώνεται ενώ αν χάσει τους πληρώνει ο ίδιος. Πρωτοεμφανίστηκε το 1986 στο Web Of Spider-Man Volume 1, έχει εμφανιστεί σε δεκάδες ιστορίες και αν είστε φανατικός αναγνώστης του Σπάιντερμαν σίγουρα τον έχετε συναντήσει στις σελίδες τους. Επίλογος Ο τζόγος, τα τυχερά παιχνίδια και τα καζίνο εμφανίζονταν με αρκετή συχνότητα στα mainstream παιδικά κόμικς, πάντα βέβαια με μία διδακτική προσέγγιση καθώς απευθύνονταν σε νεαρά άτομα με ιδιαίτερη ψυχολογία. Για αυτό κατά κανόνα στα κόμικς αναδεικνύονταν οι κακές συνέπειες του εθισμού στα τυχερά παιχνίδια. Παρόλα αυτά δεν λείπει και η σάτιρα και το – πολλές φορές – καυστικό χιούμορ όπως στις περιπτώσεις των Λούκυ Λουκ και Τα Στρουμφάκια. Σε επόμενο άρθρο μας θα προσεγγίζουμε τα πιο ενήλικα κόμικς, τα manga της Ιαπωνίας, όπου εκεί τα τυχερά παιχνίδια παρουσιάζονται σε ένα διαφορετικό πλαίσιο. Σε κάθε περίπτωση ελπίζουμε να απολαύσατε το άρθρο μας και θα σας προτείναμε ανεπιφύλακτα να περάσετε την ημέρα σας ευχάριστα διαβάζοντας ένα καλό κόμικ! Και το σχετικό link...
  3. nikolas12

    JOKER: KILLER SMILE [JEFF LEMIRE - ANDREA SORRENTINO]

    Στην προσπάθειά μου να ανακαλύψω περισσότερους τίτλους από το Black Label της DC έπεσα πάνω στη διλογία των Jeff Lemire-Andrea Sorrentino, Joker: Killer Smile και Batman: The Smile Killer. Το δημιουργικό δίδυμο συνεργάζεται σε αρκετές δουλειές τα τελευταία χρόνια με το Wolverine: Old Man Logan να είναι η πιο γνωστή δουλειά τους για τη Marvel, καθώς και το Gideon Falls για την Image. Εδώ πιάνουν δουλειά για το Black Label της DC και η αλήθεια είναι πως αυτό το imprint μοιάζει να τους πηγαίνει γάντι για τις ιστορίες που θέλουν να πουν. Σήμερα θα δούμε το Joker: Killer Smile, μια σειρά τριών τευχών που κυκλοφόρησαν από τον Οκτώβριο του 2019 έως το Φεβρουάριο του 2020. Σενάριο Αρχικά το σενάριο του Lemire φαίνεται ότι θα αφορά μία ακόμα ιστορία για τον Joker στο άσυλο Arkham, αλλά γρήγορα μαθαίνουμε πως δεν πρόκειται για τίποτα τέτοιο. Ουσιαστικά ξεκινάμε με τον Joker, ο οποίος εξομολογείται σε κάποιον ότι θέλει να δημιουργεί όμορφα πράγματα και εικόνες. Αυτός αποκαλύπτεται πως είναι ο Ben Arnell, ένας ψυχίατρος ο οποίος κάνει διάφορα sessions με τον διάσημο κακοποιό, ευελπιστώντας ότι θα εκμαιεύσει πληροφορίες από εκείνον. Η προϊστάμενη του φοβάται πως ο Ben έχει επηρεαστεί από τις θεραπείες όπως η Harley Quinn, αλλά ο Ben είναι σίγουρος ότι έχει διαχωρίσει σωστά την επαγγελματική του καριέρα από την προσωπική του ζωή. Του δίδονται ακόμα λίγες εβδομάδες διορία για να δει αν θα σημειώσει πρόοδο. Τα πράγματα αρχίζουν και φαντάζουν κάπως περίεργα για τον Ben όσον αφορά τη γυναίκα και το γιο του. Μία μέρα πηγαίνει να διαβάσει ένα παραμύθι που ξεκινάει με αστείες και γλυκές εικόνες και αφορά έναν κλόουν, τον Mr. Smiles που ζει στη Happyville, αλλά αυτό γρήγορα μετατρέπεται σε ένα φεστιβάλ αιματηρών εικόνων, με τον Ben να μη ξέρει τι πρέπει να πει στο παιδί του. Αναρωτιέται πως βρέθηκε αυτό εκεί. Αργότερα αρχίζουν να τον βασανίζουν εφιάλτες με περίεργες, ψυχεδελικές εικόνες και τον ίδιο να ξυπνά έντρομος, ενώ ανακαλύπτει πως ο Joker γνωρίζει τα ονόματα της οικογένειάς του, ενώ είναι σίγουρος ότι δεν του τα έχει αναφέρει ποτέ. Έτσι στο τέλος του δεύτερου τεύχους μετά από αρκετή ταλαιπωρία του ήρωά μας, έρχεται η αποκάλυψη που φυσικά δε θα γίνει εδώ. Το νόημα όμως είναι ότι ο Joker έκανε πάλι αυτό που ξέρει να κάνει καλά. Καταφέρνει και φέρνει με το μέρος του έναν άνθρωπο που ήθελε να τον γιατρέψει, του δείχνει ποια είναι η ωμή πραγματικότητα και τι πραγματικά συμβαίνει τόσο καιρό και έχει μαζί του ένα σύμμαχο. Νοήματα και τρόποι αφήγησης O Lemire καταφέρνει μέσα από πάνω-κάτω 100 σελίδες να περάσει στον αναγνώστη πολλά από τα νοήματα που επιζητά. Αυτό που μας δείχνει είναι η αργή και σταθερή διάβρωση ενός επιστήμονα από έναν παρανοϊκό κακοποιό μεν, ο οποίος μεθοδικά χτίζει την αλλοίωση του χαρακτήρα του αντιπάλου του με στόχο να τον φέρει στην πλευρά του. Τα κίνητρα του Joker είναι εξαιρετικά απλά. Θέλει να φύγει από το άσυλο Arkham και αποδεικνύεται εξαιρετικά ικανός με τη δουλειά που κάνει στα sessions με τον Ben. Ένα άλλο σημείο που θεωρώ πολύ δυνατό είναι οι διαφορετικοί τρόποι αφήγησης που βλέπουμε συνεχώς στο κόμικ. Ο πρωταγωνιστής μας παραμένει ο Ben, αλλά βλέπουμε σε πολλά σημεία και τον Joker και κυρίως ο πιο καινοτόμος τρόπος όλων είναι μέσα από την ιστορία του Mr. Smiles στο Happyville. Ουσιαστικά αυτό που κάνει το δίδυμο είναι να δείχνει παράλληλα δύο εικόνες, αρχικά από το παραμύθι, οι οποίες όμως λαμβάνουν χώρα στην πραγματική ζωή. Είναι πιο πολύ αλληγορικό και όχι ένας τρόπος εξαγνισμού της βίας που ασκούν οι πρωταγωνιστές. Σχέδιο και Χρωματισμός Το σχέδιο του Sorrentino είναι άψογο. Πολύ ευρωπαϊκό με λεπτές γραμμές, όμορφα κάδρα και πολύ εκφραστικά πρόσωπα. Ο Joker του δε θυμίζει σε πολλά τους άλλους Jokers που έχουμε δει. Ειδικά στις σκηνές στο ψυχιατρείο είναι σαν να βλέπεις έναν κανονικό άνθρωπο με τα χρώματα του Joker και νομίζω πως αυτός ήταν και ο στόχος. Από την άλλη σε κάποια καρέ ο Joker θυμίζει πολύ τον Joker του Alan Moore στο The Killing Joke, ενώ στοιχεία έχουν παρθεί και από το The Laughing Fish (όπως και στο The Three Jokers των Johns-Fabok). Μεγάλο ατού και ο χρωματισμός όμως. Είχα καιρό να δω ένα κόμικ να εναλλάσσει τόσο όμορφα τη χρωματική του παλέτα. Στις σκοτεινές σκηνές και τις horror στιγμές του χρησιμοποιούνται πολύ χρώματα στις αποχρώσεις του γκρίζου. Στις πιο φωτεινές σκηνές ή στις σκηνές που ηθελημένα φαίνονται χαρούμενες όπως αυτές του παραμυθιού του Mr. Smiles, η Jordie Bellaire χρησιμοποιεί ανοιχτά χρώματα στις αποχρώσεις του πράσινου, του κίτρινου και φυσικά του μωβ ώστε να αναδείξει την ατμόσφαιρα της εκάστοτε σκηνής, με έναν ειρωνικό τρόπο αφού μιλάμε για ενήλικο κόμικ. Όπως και να ‘χει το σχέδιο και ο χρωματισμός σαν πακετάκι δημιουργούν έναν εξαιρετικό συνδυασμό. Είναι αυστηρά Joker κόμικ και δεν έχει σχέση με Batman. Σε ποιους απευθύνεται όμως; Η συνολική εμφάνιση του Batman περιορίζεται σε δύο με τρία καρέ και δεν έχει καθόλου συμμετοχή. Ουσιαστικά θα δούμε τη δική του μεριά στο Batman: The Smile Killer που έχω σκοπό να κάνω σύντομα κριτική. Δεν είναι κόμικ για όσους γουστάρουν Batman, αλλά είναι ένα κόμικ που υπερτονίζει την παράνοια του Joker και σε βυθίζει στην ψυχεδέλειά του, άρα το προτείνω 100% σε όσους διαβάζουν υπερηρωικό, αλλά είναι κατάλληλο και για άτομα με επιδερμική επαφή με το είδος που γουστάρουν ωστόσο την ψυχοσύνθεση του Joker και θα θέλανε να δουν περισσότερα γύρω από αυτή. Σύνοψη Πολύ δυνατός τίτλος για το Black Label της DC ο συγκεκριμένος και μέσα στις επόμενες ημέρες θα διαβάσω και το Batman: The Smile Killer για να δω ουσιαστικά τι σχέση έχει ο Batman με όλο αυτό. Εκτός από μεμονωμένα τα τρία τεύχη του Joker: Killer Smile μαζί με το ένα τεύχος του Batman κυκλοφορούν σε collected hardcover έκδοση εδώ και σχεδόν έναν μήνα. Για μένα προτείνεται ανεπιφύλακτα.
  4. nikolas12

    BATMAN: THREE JOKERS [GEOFF JOHNS - JASON FABOK]

    Έλεγα να φτιάξω την παρουσίαση όταν τελειώσει η ιστορία, αλλά μιας και έχουμε δύο ακόμα τεύχη μέχρι να τελειώσει αυτός ο τίτλος, προτιμώ για τους λίγους που (λογικά) θα ενδιαφέρονται να φτιάξω ένα θρεντ-παρουσίαση για να συζητάμε τι συμβαίνει σε κάθε νέο τίτλο. Πως φτάσαμε στο The Three Jokers Το Batman: Three Jokers λοιπόν είναι μια σειρά που περιμένουμε αρκετά χρόνια να απαντήσει στα ερωτήματα που μας έχουν δημιουργηθεί από το τέλος του Darkseid War. Συγκεκριμένα τότε ο Batman έχοντας καθίσει στην καρέκλα του Mobius μπορούσε να θέσει δύο ερωτήσεις. Η πρώτη ήταν το όνομα του δολοφόνου των γονιών του όπου δόθηκε η σωστή απάντηση και η δεύτερη ήταν το όνομα του Joker. Η απάντηση που έλαβε όμως τον προβλημάτισε, καθώς μαθαίνουμε ότι υπάρχουν 3 Jokers. Στα επόμενα τεύχη και στο one-shot DC Rebirth που ξεκίνησε το σχετικό relaunch έγιναν κάποιες νύξεις με τον Bruce να μελετάει διάφορες εικόνες του Joker, αλλά δε δόθηκε επίσημη απάντηση έως τη μέρα που ανακοινώθηκε ότι ο Geoff Johns (τότε writer του Justice League) θα συνεργαστεί με τον Jason Fabok σε μια μίνι σειρά τριών τευχών για το Black Label της DC για να μάθουμε εν τέλει την απάντηση σε όσα αναρωτιόμαστε και στις υποθέσεις που κάνουμε τόσα χρόνια. Το τεύχος #1 κυκλοφόρησε φέτος τον Αύγουστο, το επόμενο αναμένεται στα τέλη Σεπτέμβρη και το τρίτο και τελευταίο τον Οκτώβρη, ενώ σχετικά γρήγορα, δηλαδή το Νοεμβρη θα βγει η collected έκδοση. Το σενάριο του Geoff Johns Το θετικό στο σενάριο του Johns είναι ότι δεν επικεντρώνεται στον Batman, αλλά και σε δύο ακόμα μέλη της Bat Family, τα οποία έχουν σημαδευτεί από τον Joker και έτσι επιλέγει τη Barbara Gordon και τον Jason Todd. Η Barbara Gordon που είναι η Batgirl έχει πυροβοληθεί από τον Joker στο The Killing Joke, το οποίο την άφησε παράλυτη και ο Jason Todd είχε δολοφονηθεί από τον Joker στο A Death In the Family όταν ήταν ο Robin δίπλα στον Bruce Wayne πριν τελικά αναστηθεί και γίνει ο Red Hood. Μάλιστα το γεγονός ότι ο Jason έχει την ταυτότητα που είχε ο Joker πριν μετεξελιχθεί στον σημερινό κακό είναι κάτι που ο Johns θα εξερευνήσει από το πρώτο τεύχος. Επίσης ο Geoff φροντίζει απευθείας να μας συστήσει στο ποιοι είναι οι Jokers της ιστορίας σε συνδυασμό με τους ήρωες που σημάδεψαν. Έτσι έχουμε πρώτα τον Bruce Wayne σε ένα εκπληκτικό καρέ που δείχνει όλους τους τραυματισμούς και τα σημάδια από μάχες από όλα αυτά τα χρόνια να αναπολεί επιθέσεις άλλων κακών αλλά και του Joker εναντίον του και εκεί μαθαίνουμε ότι ο πρώτος είναι ο Criminal. Ύστερα η Barbara θυμάται τη μέρα του πυροβολισμού της από τον δεύτερο, τον Comedian. Και τέλος ο Red Hood καθώς μάχεται θυμάται τη δολοφονία του από τον τρίτο, τον Clown. Η ιστορία εξελίσσεται, καθώς συμβαίνουν εγκλήματα σε τρεις διαφορετικές περιοχές την ίδια ώρα και σε όλα εμπλέκεται ο Joker. Έτσι μαθαίνουμε πως οι τρεις Jokers συνεργάζονται μεταξύ τους και γι' αυτό το λόγο ο Batman, o Red Hood και η Batgirl ξεκινούν την αποστολή τους προκειμένου να ξεδιαλύνουν το μυστήριο και το ποιος βρίσκεται πίσω από όλα και το ποιος είναι ο πραγματικός Joker. Μέσα σε όλα όμως ο εκάστοτε Joker θυμίζει στον κάθε ένα τι έχει κάνει, χτυπάει στις αδυναμίες των ηρώων και εκείνοι πρέπει να έρθουν αντιμέτωποι με το παρελθόν κάτι που δεν τους κάνει καλό και δεν τους βοηθάει στο να παίρνουν ψύχραιμα τις αποφάσεις. Η ιστορία είναι πολύ σκοτεινή και ο Johns φροντίζει όπου μπορεί να αποδίδει φόρο τιμής. Βασίζεται σε όσα έγραψαν ο Moore, o Starlin, o Wolfman και άλλοι συγγραφείς Batman, αλλά αναπτύσσει μια εντελώς καινούρια και διαφορετική ιστορία. Προσωπικά αν και το πρώτο τεύχος μου άρεσε, θεωρώ ότι κάποια μοτίβα του επαναλαμβάνονται από παρελθοντικές ιστορίες Batman και γενικότερα ο Batman στη μετά Scott Snyder εποχή μοιάζει να έχει ιστορίες που έχουν μπει σε μια λούπα, αλλά περιμένω να δω πως θα εξελιχθεί η ιστορία παρακάτω. Το σχέδιο του Jason Fabok Αν και το σενάριο του Johns είναι καλό, το σχέδιο του Fabok θεωρώ ότι πάει το κόμικ σε άλλο επίπεδο. Είναι πραγματικά τρομερός artist και όσον αφορά τον Batman έχει καταφέρει να κάνει κάθε σελίδα να είναι πανέμορφη και κάθε του πάνελ να έχει κάτι να πει. Κάθε μάχη του Fabok έχει βαρύτητα και ζωντάνια, αλλά το πιο σημαντικό είναι το πόσο υπέροχα σχεδιάζει πρόσωπα και πόσο διακριτές κάνει τις διαφορές ανάμεσα στους Jokers. Μια ιστορία που βασίζεται στο συναίσθημα και θέλει να φέρει τους ήρωες αντιμέτωπους με παρελθοντικά τους τραύματα χρειάζεται ένα σχεδιαστή που θα μπορεί να τα αποτυπώσει στο χαρτί και ο Fabok το κάνει σε κάθε σελίδα. Επίσης είναι ωραία επιλογή που οι περισσότερες σελίδες έχουν εννιά πάνελ, τρεις λωρίδες με τρία πάνελ η κάθε μία, βοηθάει πάρα πολύ τη ροή και το σενάριο προσαρμόζεται τέλεια, γιατί βλέπεις τον Red Hood σε μάχη και ταυτόχρονα θυμάται τη δολοφονία του, οπότε τα εννιά πάνελ δίνουν πολύ καλύτερη συνέχεια και δένουν πιο όμορφα την ιστορία. Για τη δουλειά του Johns έχω βρει αρκετά αντικρουόμενες απόψεις, αλλά δεν έχω δει έως τώρα κανέναν να πει κάτι κακό για το σχέδιο του Fabok. Οι αναφορές Και ο Johns με το σενάριό του και ο Fabok με το σχέδιό του αποτίουν φόρο τιμής σε παλιότερα Batman κόμικ με ρετρό στιγμές να απεικονίζονται στο σχέδιο, πολλά στοιχεία από παλιότερα κόμικ να είναι διακριτά σε πάνελ και φυσικά πολλές ιστορίες από το παρελθόν να έρχονται ξανά στο προσκήνιο. Ψάχνοντας λίγο στο Ίντερνετ μπορεί να βρει κανείς πολλές στιγμές ή αναφορές σε εξώφυλλα και ιστορίες πολύ παλαιότερων δεκαετιών. Είναι γραμμένο από ανθρώπους που αγαπούν τους ήρωες για ανθρώπους που επίσης τους αγαπούν. Σύνοψη Το πρώτο τεύχος φαίνεται πάρα πολύ ελπιδοφόρο. Ελπίζω να συνεχίσει έτσι και να πάρουμε επιτέλους ενδιαφέρουσες απαντήσεις σε ερωτήματα που εδώ και χρόνια ψάχνουμε. Τα λέμε σε περίπου ένα δεκαήμερο με το επόμενο τεύχος της σειράς
  5. Ο κακός των κόμικς κλείνει τα 80 του Ένας, αλλά Τζόκερ Ο πιο γοητευτικός κακός των κόμικς αποδεικνύεται και από τους πλέον ανθεκτικούς δίπλα στην ομάδα των υπερηρώων, κλείνοντας 80 χρόνια από την πρώτη εμφάνισή του. Ενα τελευταίο γέλιο, σαν βροντή ταράζει τον χώρο. Και μετά, τίποτα, σιωπή. Ο κλόουν σωριάζεται στο έδαφος. Αψυχος. Εκείνος που πάντα γελούσε και το χάραξε στο πρόσωπό του, τώρα είναι νεκρός. Προσπάθησε να δηλητηριάσει την Γκόθαμ Σίτι, να απαγάγει τον Ρόμπιν και να εξαφανίσει τον Μπάτμαν, αλλά αυτό που κατάφερε ήταν να συναντήσει ένα τέλος τόσο ειρωνικό όσο η ζωή του: σκόνταψε κι έπεσε μόνος του στο δικό του στιλέτο. Άλλωστε, η περιπέτειά του ήταν για μόλις 30 σελίδες. Οσες δηλαδή του έδωσαν οι σκιτσογράφοι Μπιλ Φίνγκερ, Μπομπ Κέιν και Τζέρι Τζόνσον στο τεύχος του κόμικ «Μπάτμαν #1», που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1940. Οκτώ δεκαετίες, ωστόσο, αργότερα, ο Τζόκερ είναι ακόμα εδώ. Ο «φρικιαστικός γελωτοποιός», όπως τον χαρακτήρισαν, από την πρώτη του κιόλας εμφάνιση έδειξε το ταλέντο του στο να είναι κακός και ανάγκασε την DC Comics να τον επαναφέρει στη ζωή. Ο Τζόκερ είναι πλέον 80 χρονών. Αλλά δεν το βάζει κάτω. Η πάροδος του χρόνου δεν τον έχει κάνει λιγότερο κακό. Το αντίθετο μάλιστα. Εθρεψε μέσα του τη δίψα για επανάσταση και τον βύθισε περισσότερο στο χάος του. Αυτόν τον σκοτεινό κόσμο με τα παραληρήματα αλλά και τις εκπλήξεις διαύγειας προσπαθεί να περιγράψει στις 100 σελίδες της η επετειακή συλλεκτική έκδοση «Super Spectacular» που κυκλοφόρησε πρόσφατα στις Ηνωμένες Πολιτείες από την DC Comics. Ο γελωτοποιός κατάφερε να γίνει ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς και αγαπημένους ήρωες κόμικ όλων των εποχών, επηρεάζοντας σταθερά την ποπ κουλτούρα. Οπως έγραψε και ο Ρόμπερτ Μόσις Πίσλι στο βιβλίο του «The Joker: Α Serious Study on the Clown Prince of Crime», «είναι ο πιο ενδιαφέρων κακός και ο μόνος που αγωνίζεται στη φήμη ήρωες όπως οι Σούπερμαν, Σπάιντερμαν, Μπάτμαν ή Γουόντεργουμαν». Μεταμορφώσεις Πράγματι, αν και γεννήθηκε ως ένας ακόμα γκάνγκστερ, εμπνευσμένος εμφανισιακά από την ταινία του 1928 «The man who laughs» του Πολ Λένι, αλλάζοντας διαρκώς ταυτότητα, απέκτησε τόσα διαφορετικά πρόσωπα όσο και θαυμαστές. Από αγνός κακοποιός μεταμορφώθηκε σε χίπη στην τηλεοπτική σειρά της δεκαετίας του 1960, δοκιμάστηκε ως χάκερ, απέδειξε ότι είναι μια ιδιοφυΐα στη χημεία και στον 21ο αιώνα κατέληξε να είναι, τι άλλο, τρομοκράτης. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που κέντριζε διαρκώς το ενδιαφέρον του κοινού, πυροδοτώντας μάλιστα συχνά και πολλές φιλοσοφικές συζητήσεις γύρω από την πραγματική του ταυτότητα. Για κάποιους έμοιαζε να είναι ένα μαρξιστικό πρότυπο αφού ουσιαστικά μπαίνει στον αγώνα του προλεταριάτου, για άλλους ένας εκφραστής του αναρχισμού γιατί τα βάζει με το σύστημα, ενώ πολλοί τον ταύτισαν με την ενσάρκωση του υπερανθρώπου κατά τον Νίτσε, εξαιτίας της ανάγκης του για εξουσία με κάθε κόστος αλλά χωρίς φόβο. Πάνω απ' όλα, βέβαια, ο Τζόκερ μπορεί να είναι τα πάντα. «Ξεπερνά κάθε ταξινόμηση ή ενσωμάτωση σε δομή ισχύος. Ισως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η προέλευση και το τέλος του πρέπει πάντα να παραμένουν απροσδιόριστα», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά και στην ανθολογία «Riddle Me This, Batman!». Για όσους εμπλέκονται κάθε φορά στη δημιουργική διαδικασία της ιστορίας του, γίνεται η επιτομή της ελευθερίας. Η πολυπλοκότητα του χαρακτήρα του τούς επιτρέπει να δίνουν διαφορετικές κατευθύνσεις στο κακό του. Ακόμα και για το παρελθόν του, άλλωστε, δεν έχουν σαφείς απαντήσεις. Δεν είναι τυχαίο πως οι τρεις δημιουργοί του δεν συμφώνησαν ποτέ στο πώς γεννήθηκε αυτός ο κακός υπερήρωας. Έβαψε για πρώτη φορά το πρόσωπό του είτε όταν θρηνούσε τον θάνατο της εγκύου συζύγου του είτε ως ξέσπασμα μετά τη συστηματική του κακοποίηση από τους γονείς του είτε γιατί εκεί τον οδήγησαν οι εσωτερικές του φωνές, πιο κοντά στο κοινωνικό πρότυπο του τρελού. Μια κακή μέρα... Όπως και να πλάστηκε, κατέληξε να είναι ένα μυαλό ανεξέλεγκτο, άρα και παράλληλα τόσο συναρπαστικό, μα συνάμα και ενοχλητικό. Κι αποτυπώθηκε εξαιρετικά στην πρόσφατη ταινία του Τοντ Φίλιπς «Τζόκερ» που χάρισε στον πρωταγωνιστή του Χοακίν Φίνιξ το βραβείο Οσκαρ. Κι ας προειδοποίησε το FBI ότι ως έργο μπορεί να ενθαρρύνει το κοινό στη βία. Αυτή η αλλόκοτη προσωπικότητά του, όπως και τα ρούχα τού γελωτοποιού που φοράει, βέβαια, ίσως να προέκυψε και από κάτι πιο απλό. Ένα ρεαλιστικό στοιχείο, σαν αυτό που δίνεται στο κόμικ «The Killing Joke» του Αλαν Μουρ, αλλά γίνεται άκρως φοβιστικό. «Χρειάζεται μόνο μια κακή μέρα για να βυθίσει τον πιο λογικό άνθρωπο του κόσμου στην τρέλα», γράφει χαρακτηριστικά ο κομίστας. Κι αυτό είναι το χειρότερο. Γιατί μια κακή ημέρα έχουμε όλοι μας.
  6. Μετά από την έντονη ανταπόκριση σας στα δύο άρθρα για μερικές από τις καλύτερες, ξεχασμένες ιστορίες του Batman και ζώντας σε ρυθμούς Joker, με φόντο τη νέα κινηματογραφική ταινία αποφασίσαμε να ολοκληρώσουμε φθάνοντας σε… τριλογία με ένα άρθρο για τον μεγαλύτερο αντιήρωα της ιστορίας των κόμικς, τον “κακό ” που άλλοι μισούν αβυσσαλέα, ενώ άλλοι λατρεύουν θεωρώντας τον μια φιγούρα πολύ πιο λογική από το Μπάτμαν σαν ύπαρξη αλλά και ένα θύμα της κοινωνικοπολιτικής πλάνης. Για αυτό άλλωστε λέγεται και πρίγκηπας, γιατί πυροδοτεί έντονα συναισθήματα σε όλους. Εδώ θα ξεκινήσουμε από το 1990 για να φθάσουμε στο τώρα, ρίχνοντας ξανά μια (πολύ βαθιά) ματιά σε 5+1 από τις καλύτερες ιστορίες του πέρα από τα Κilling Joke, Endgame, the Βatman Who Laughs και The Joker. Θα υπάρξουν spoilers σε όλες τις ιστορίες αλλά με κεντρικό άξονα το συναίσθημα που μας άφησε η καθεμία όπως πάντα ολοκληρώνουμε το αφιέρωμα μας με ένα ζουμερό τρίτο μέρος που εστιάζει στην ύπαρξη του Joker στις ζωές των “καλών”. Joker’s Night Lunacy Batman adventures #3 Burchett-templeton /1992 Η πρώτη εμφάνιση του “κινούμενου” Joker στα comics σε μια από τις καλύτερες stand alone ιστορίες που γράφτηκαν ποτέ στα 90s, χαρακτηριστικό του επιπέδου της σειράς που σε πολλούς από εμάς τους τότε πολύ μικρούς μας έμαθε τα κόμικς. Χωρίς φλυαρία και λεπτομέρειες, ο Joker εδώ κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα από όλους, καταλαμβάνει τον έλεγχο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (στην προκειμένη ήταν η τηλεόραση) και έχει ένα στόχο χωρίς μορφή, χωρίς αρχή και τέλος, το χάος και να πετύχει να φωλιάσει καλά στους κατοίκους της Γκόθαμ την ιδέα ότι δεν υπάρχει τίποτα πέρα από αυτό. Λίγες αλλά δυνατές σκηνές δράσης σε μια ιστορία απλή που δείχνει μέσα από λίγα μόλις καρέ την αιώνια αντιπαλότητα μεταξύ του Τζόκερ και του ανθρώπου Νυχτερίδα, ενώ το τέλος είναι χαρακτηριστικό αυτού που πλέον σχεδόν τριάντα χρόνια αργότερα θεωρούμε δεδομένο και για κάποιο λόγο δε λέμε να το χορτάσουμε: ότι δεν υπάρχει τέλος μεταξύ αυτών των δύο που θυμίζοντας περισσότερο επαναλαμβανόμενα μοτίβα καλού, κακού και αμφισβήτησης, παρά ανθρώπινες οντότητες θα μάχονται αιώνια. Στα πολύ ευχάριστα αλλά και ιστορικής σημασίας σημεία είναι επίσης η πρώτη επίσης χάρτινη εμφάνιση του κινούμενου Harvey Dent πριν ακόμα γίνει ο Διπρόσωπος. Όλες οι ιστορίες που εστιάζουν στα χρόνια της νιότης του Batman είχαν πάντα ενδιαφέρον, από τα κορυφαία Batman Adventures και τα Legends Of The Dark Knight, μέχρι τα στοιχεία που αποκαλύφθηκαν δεκαετίες αργότερα με ιστορίες όπως το Gates Of Gotham και φυσικά το Court Of Owls. Συλλογή : The Batman Adventures volume 1 Οι λάτρεις ρομαντισμού προσπαθήστε να βρείτε το τεύχος για να αφιερώσετε λίγο χρόνο να διαβάσετε την αξέχαστη στήλη αλληλογραφίας της εποχής στο τέλος του περιοδικού με γράμματα από αναγνώστες κάθε ηλικίας. Ο ρομαντισμός του χθες στα καλύτερα του. Δείτε επίσης: Batman & Robin Adventures Επίσης μια ιστορία που βαθμολογείται με 10 αν λάβει κανένας κατά νου πόσα πολλά εκτυλίσσονται σε μόλις 22 σελίδες. Φοβερή, χριστουγεννιάτικη περιπέτεια με το Joker στο ρόλο του κεντρικού κακού να αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι όταν θέλει μπορεί να πάρει τον έλεγχο μιας ολόκληρης κοινωνίας και των μηχανισμών της και τα αστεία να δώσουν τη θέση τους στη σύγχυση και στον τρόμο . Wildcard Wolfman-James Aparo Batman #450-451 /1990 Το αφιέρωμα εδώ συνεχίζει από το σημείο που είχε ξεκινήσει το πρώτο μέρος του “Batman! Οι άλλες νυχτερίδες”. Με τη στιγμή που στα αλήθεια τρόμαξε ο Joker. 1990 λοιπόν και οι θρυλικοί και συνάμα υπεύθυνοι για πολλές κλασσικές και γοητευτικά απλές ιστορίες όπως αυτοί εδώ, Wolfman και Aparo, συγγράφουν την επιστροφή του Joker έπειτα από το “A Death in the Family” όπου ο κλόουν πρίγκηπας του εγκλήματος σκότωσε το Robin-Jason Todd με ένα λοστό και βύθισε τον Batman στην εσωστρέφεια αφού ήρθε αντιμέτωπος με την πρώτη του αληθινή αποτυχία. Εδώ, περίπου ένα χρόνο μετά έχει κλείσει έναν κύκλο αυτοκαταστροφής, στη συνέχεια έχει συναντηθεί με τον Tim Drake, ο οποίος διεκδικώντας μανιασμένα το πέπλο του κοκκινολαίμη, το κέρδισε πέρα από τους φόβους του Μπρους ότι η ιστορία θα επαναληφθεί και τα πράγματα έχουν μια φυσιολογική ροή ξανά στο Μέγαρο Γουέιν. Όλα αυτά μέχρι το άκουσμα της επιστροφής του Τζόκερ που αρχίζει με το κρέμασμα ενός εισαγγελέα και όλα έχουν αλυσιδωτή αντίδραση. Ο James Gordon νιώθει το μετατραυματικό στρες στη ράχη του πιο έντονα από ποτέ αφού σε κάθε πράξη του Τζόκερ βλέπει και πάλι την παράλυση της κόρης του (The Killing Joke) ενώ ο Batman νιώθει επίσης ένα ρίγος φόβου να διαπερνά το σώμα του καθώς αναρωτιέται αν με την επιστροφή του Τζόκερ, που στο τέλος του “A Death in the Family” είναι αγνοούμενος, έπραξε σωστά που έβαλε και πάλι ένα έφηβο στο μονοπάτι του κινδύνου. Δεν είναι οι μόνοι που μετρούν τις δυνάμεις τους όμως. Ο Τζόκερ φοβάται και αναζητεί και εκείνος τις ρίζες της ύπαρξης του ενώ υπάρχουν στιγμές που κλαίει γοερά, καθώς νιώθει ένα κενό σε όλα όσα κάνει. Τότε θα συμβεί κάτι πραγματικά αναπάντεχο, οι πράξεις ενός υποτιθέμενου Τζόκερ δείχνουν ότι δεν είναι ο αυθεντικός, όχι εκείνος που ευθύνεται για το φόνο του Robin και την παράλυση της Barbara Gordon, αλλά ένας ακόλουθος το ίδιο ψυχασθενής και επικίνδυνος. Ο δεύτερος στήνει μια ενέδρα θανάτου στο τέλος του δεύτερου μέρος της ιστορίας στον τόπο όπου γεννήθηκε ο πρώτος Τζόκερ ύστερα από την πτώση του σε χημικά απόβλητα. Εκεί ξεκινάει ένα μακελειό που καταλήγει στο θάνατο (;) του wannabe Joker ενώ ο αυθεντικός συλλαμβάνεται και οδηγείται ξανά στο Άρκαμ γελώντας ευτυχής αφού θεωρεί ότι σε ένα μέρος τόσο οικείο σε αυτόν πλέον θα ξαναβρεί τον εαυτό του. Από ιστορικής πλευράς το Wildcard εν έτει 2019 παρουσιάζει μοναδικό ενδιαφέρον αφού η DC ανακοίνωσε ότι στα προσεχώς υπάρχει η ιστορία “The Three Jokers” από το νέο imprint Black label στο οποίο μας υπόσχεται να πέσει φως στο μυστήριο του αν όλα αυτά τα χρόνια έχουμε να κάνουμε με τρία πρόσωπα πίσω από το μακιγιάζ και το κραγιόν και όχι μόνο ένα. Διαβάζοντας ξανά την ιστορία αναρωτηθήκαμε αν εδώ είχαμε μια πρώτη συσχέτιση. Ο σφετεριστής τζόκερ μας δείχνει το πρόσωπο του για μια στιγμή αλλά μέχρι και την τελευταία σελίδα δεν έχουμε άλλη πληροφορία ενώ ο θάνατος του επίσης υπονοείται και δεν τον βλέπουμε οι ίδιοι σε κάποιο καρέ (συγχωρέστε μου αν μου διαφεύγει κάτι άλλο σε μετέπειτα ιστορίες). Στα αρνητικά, υπάρχει ένα πολύ φτωχό θα λέγαμε σημείο όπου ο Batman κρατώντας στο τέλος τον Τζόκερ, ρωτάει τον επιθεωρητή Γκόρντον τι επιθυμεί να κάνουν μαζί του. Η απόδοση εδώ συγγραφικά είναι άχρωμη, άοσμη και άγευστη σε μια ιστορία που όμως άφησε ένα αρκετά θετικό στίγμα. Συλλογή : The caped Crusader volume 3. Δείτε επίσης: Robin II: Τhe Joker’s wild ! Αρκετά καλή μίνι σειρά με την πρώτη ουσιαστικά συνάντηση του Robin -Tim Drake με το Joker ο οποίος στην πρώτη τους αναμέτρηση φθάνει στα όρια νευρικού κλονισμού βλέποντας το Robin ζωντανό,σκεπτόμενος ότι η μεγαλύτερη επιτυχία του έχει αναιρεθεί ,για να ανακαλύψει αργότερα ότι πίσω από τη μάσκα κρύβεται κάποιος άλλος και εκεί αρχίζει ένα λυσσασμένο κυνήγι . No man’s land Endgame part 3: Rest in Heavenly Peace Detective comics #741/2000 Greg Ruccka, Devin Grayson-Damion, Scott-Dave Eaglesham Εδώ συνεχίζουμε από εκεί που είχαμε μείνει στο αφιέρωμα για τις καλύτερες πιο underground ιστορίες του Batman που χάθηκαν στο χρόνο. Η εποχή της No Man’s Land ήταν η πρώτη συμπαγής περίοδος που θα σήκωνε ένα τεράστιο Μπατ σινιάλο για τη γραμμή αμέτρητων πανίσχυρων ιστοριών που θα κυκλοφορούσαν μέχρι και σήμερα. Η φυσική καταστροφή στο cataclysm storyline έφερε σαν αποτέλεσμα να αποκοπεί η Γκόθαμ από τις ΗΠΑ και στη συνέχεια μέσα στο χάος και στον κίνδυνο παρέμειναν μόνο οι τολμηροί που το έβλεπαν σαν μια μεγάλη περιπέτεια, οι γκάνγκστερ και ακόμα και ο Μπάτμαν αποχωρεί για λίγο συντετριμμένος από τις ενοχές του που δεν κατάφερε να σώσει την πολιτική παρτίδα της υπόθεσης ως Μπρους Γουέιν (the road to no man’s land-prelude). Πολιτικά παιχνίδια με δεκάδες μέτωπα, στο ένα ο γνωστός και μη εξαιρετέος scavenger, Lex Luthor, από την άλλη μεριά ο Bane και μέσα σε όλα αυτά ο Batman αποδεχόμενος όπως πάντα οποιαδήποτε συνθήκη κινείται με νέους κανόνες και τακτικές που δε συνήθιζε. Ας πάμε όμως τώρα στο Joker. O Joker έμεινε κρυμμένος το μεγαλύτερο διάστημα για να αποφασίσει να κάνει μια δυνατή και αιματηρή επανεμφάνιση προκειμένου να κλέψει δημοσιότητα όπως αγαπάει πάντα. Αφού ξεπάστρεψε το μισό GCPD και ξυλοφόρτωσε τη Huntress αφήνοντας τη μισοπεθαμένη για να τη μεταφέρει στο νοσοκομείο, ο διαχρονικός της πόθος, ο Nightwing, στη συνέχεια απαγάγει μωρά από τη Γκόθαμ. Μετά από μια επιτυχημένη παγίδα που έστησε στον νυχτερίδα με τη βοήθεια της Harley Quinn, που έκανε τον απαραίτητο αντιπερισπασμό τελικά δολοφονεί εν ψυχρώ τη σύζυγό του James Gordon, η Sarah σε μια από τις πιο θλιβερές στιγμές στη φιλία των Batman και Jim (βλέπε batman, οι άλλες νυχτερίδες-μέρος δεύτερο). Στις τελευταίες, δραματικές σελίδες θα αντικρίσουμε πράγματα που σαν αναγνώστες δε τα έχουμε ξαναδεί. Ο σκοτεινός ιππότης που ποτέ του δε θέλει να χάνει τον έλεγχο σε οτιδήποτε, δηλώνει ειλικρινέστατα ότι μέσα από όσα έχουν λάβει χώρα όλοι έφτασαν μακριά από τα όρια και αντί να σταματήσει τον Γκόρντον την ώρα που εκείνος σημαδεύει με πιστόλι τον Τζόκερ του λέει απλά “δε θα σε σταματήσω “. Ο Γκόρντον τον πυροβολεί και του αχρηστεύει το γόνατο και στη συνέχεια χάνει την ισορροπία του στα σκαλοπάτια και ξεσπάει σε κλάματα αγορεύοντας τις κατηγορίες φόνου για τα πρακτικά. Ο Batman τον αγκαλιάζει κρατώντας τα δικά του δάκρυα. Σε αυτή την ιστορία που τα γεγονότα της λαμβάνουν μέρος την παραμονή Χριστουγέννων έχουμε οικογενειακά σύμβολα παντού. Η bat family και ο σκληρός πυρήνας της πιο δεμένη από ποτέ (η σημασία του no man’s land είναι ουσιαστικά η γέννηση της περισσότερο από καθετί άλλο), ο Γκόρντον με τη δική του οικογένεια ευτυχής στο σαλόνι του σπιτιού πριν αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για το φόνο της συζύγου του και ο κλόουν πρίγκηπας του εγκλήματος έχει μια φοβερή εναλλαγή συναισθημάτων στις τελευταίες τρεις σελίδες, από την ατέλειωτη ηδονή στη μελαγχολία και ξανά πίσω και κάπου εκεί αναρωτιέσαι αν έχεις κάνει τεράστιο λάθος που κατά καιρούς σκέφτηκες ότι ίσως τελικά τον συμπαθείς και ότι είναι απλώς ένας σκατόψυχος φονιάς και όχι ένα θύμα ενός συστήματος που δεν καταλαβαίνουμε. Ο φθόνος για τις οικογένειες των Μπρους και Τζέιμς ίσως ήταν μεγαλύτερο κίνητρο ακόμα και από την πιο αβυσσαλέα του αγάπη, την αυτοπροβολή. Και η γλυκιά ειρωνεία της υπόθεσης: ο θάνατος της Sarah Gordon αποτέλεσε τον προθάλαμο για την πρώτη φορά που η εμπιστοσύνη μεταξύ bats και Jimbo μπήκε πλέον σε στέρεα θεμέλια. Duty C.J. Henderson- Trevor Von Ceden /1998 Legends of the Dark Knight #104-105 Ανέκαθεν ένα θέμα προβληματισμού και αμφισβήτησης είναι η κλιμάκωση που δημιουργεί η παρουσία του Μπάτμαν και του Τζόκερ στη Γκόθαμ. Όσο ο πρώτος επιμένει και σφίγγει τον κλοιό της αντιδραστικής βίας απέναντι στο έγκλημα , τόσο ο δεύτερος αναζητεί το φιάσκο, την τρομοκρατία και τον τρόμο στα μάτια των άλλων. Η ιστορία αυτή μας πάει πίσω στον πρώτο ή δεύτερο χρόνο ζωής του Μπάτμαν και μας δείχνει υπό το οπτικό πρίσμα των αγαπημένων μας αστυνομικών, Jim Gordon και Harvey Bullock (αυτούς τους δύο αγαπήσαμε σε όλοι μας τη ζωή μόνο και τον ταξίαρχο Θεοχάρη, μη μας παρεξηγήσετε) πως αλλάζει πλήρως ξαφνικά μια ολόκληρη μητρόπολη δίχως αυτόν. Ο Batman δεν ανταποκρίνεται στο σινιάλο και καθώς ο Γκόρντον μονολογεί παραδέχεται στον εαυτό του ότι η χρονική στιγμή που ο Μπάτμαν δεν είναι παρών είναι η χειρότερη δυνατή, καθώς έχει επανεμφανιστεί ο Τζόκερ, που κανένας άλλος ρεαλιστικά δε μπορεί να αναμετρηθεί με τις μεθόδους του. Ο Bullock παίρνει πατριωτικά το ζήτημα και θέλει να αποδείξει ότι η αστυνομία μπορεί και χωρίς εκείνον. Όλα έχουν να κάνουν με ισορροπία και είτε το θέλουμε είτε όχι εδώ χωρίς έναν Μπάτμαν και έναν Τζόκερ εκείνη δεν είναι ποτέ αυτή που ξέρουμε, σαν μια σχέση σου που ξαφνικά περνά κρίση και σαν μια κακή περίοδο στην εργασία σου που σε κάνει να συνειδητοποιείς ότι όσο γερά και να νιώθεις ότι πατάς στα πόδια σου η παραμικρή αλλαγή είναι τελικά μια μοιραία αλλαγή στον πύργο της Τζένγκα. Περσόνες όπως ο δήμαρχος ουρλιάζει στο Γκόρντον να βρει το μασκοφόρο φρικιό του, ο Τζόκερ ξεκινάει ένα μεγάλο παραλήρημα όταν ενώ ολόκληρη η Γκόθαμ γνωρίζει ότι η βόμβα που θα σκάσει εντός ολίγου είναι αρκετή για να την εξαφανίσει στο μισό της, αλλά ο Μπάτμαν δεν εμφανίζεται και ο Τζόκερ φωνάζει ότι θέλει να χορέψει με τον άνδρα του και δε τον νοιάζει τίποτα άλλο παρά να υπάρχει αυτός τριγύρω. Στο κομμάτι της αισθητικής ξεχωρίζει η έκφραση πανικού στο πρόσωπο ενός συνεργάτη του Τζόκερ όταν εκείνος έχει συλληφθεί καθώς και η ρετρό αισθητική του κλόουν, το κουστούμι και το χτένισμα είναι ονείρωξη των vintage lovers εδώ . Η ιστορία είναι απαραίτητη για όσους αγαπούν τις ιστορίες… Μπάτμαν χωρίς Μπάτμαν και για όσους θέλουν να δουν το Τζόκερ να τρομάζει αληθινά πίσω από τα φονικά αστεία και το ντελίριο. Δείτε επίσης: Gotham Central Για τους οπαδούς των ιστοριών Μπάτμαν δίχως Μπάτμαν και αυτό . A black and white world Batman black & white #2 Neil Gaiman-Simon Brisket/1996 Εδώ σε σχέση με τις προηγούμενες ιστορίες που εξετάζουμε, είμαστε μακριά από το continuity και τη… σοβαροφάνεια, κρατάμε μόνο τους συμβολισμούς και πάμε… σουρεαλιστικά και με χαμόγελο (;). Το τελευταίο είναι σχετικό αφού εδώ τα σκοτεινά παραμύθια με τη δόση τρόμου και κωμικοτραγικού στοιχείου του Neil Gaiman ενώνονται με το Simon Bisley, κορυφαίο σχεδιαστή του -για γέλια και για κλάματα – Lobo. Ιδανικό ντουέτο για μια ιστορία καυστική με γαργαλιστικές λεπτομέρειες, όπου οι Τζόκερ και Μπάτμαν σαν να είναι ο Deadpool της Marvel, γνωρίζουν ότι είναι χαρακτήρες κόμικς και είναι η δουλειά από την οποία βιοπορίζονται. Πάνε το πρωί στο κοινό τους γραφείο, γκρινιάζουν, πίνουν καφέ και μαλώνουν μεταξύ τους για το πόσο άδικη και προβλέψιμη είναι η εργασία τους αφού πάντα ο ένας παίρνει πιο εντυπωσιακές ατάκες και σκηνές στο ρόλο του από τον άλλο και στο τέλος πάντα συμφωνούν ότι αφού και οι δύο δεν είναι άνεργοι …δόξα τω θεώ να λένε κιόλας. Μας αρέσει πολύ να ανακαλύπτουμε ιστορίες που μπήκαν σε μια κρυψώνα του χρόνου και εδώ είναι μια πολύ χαρακτηριστική περίπτωση. Η πρώτη σειρά Batman Black & white κυκλοφόρησε το 1996 και στο τεύχος 2 συμπεριλήφθηκε αυτή η μικρή ιστορία σαν γκραν φινάλε του συγκεκριμένου τεύχους. Μέσα από ένα αστείο σουρεάλ παραμυθάκι (με πολύ πιο hardcore σχέδιο) στο τέλος θα αναρωτηθούμε αν ο Μπάτμαν, ο Joker και τα κόμικς είναι ο,τι πιο αστείο και προβλέψιμο συναντήσαμε ποτέ και δε το παραδεχόμαστε στον εαυτό μας γιατί μια ολόκληρη πορεία ζωής θα είναι πια μια φάρσα και μια εμπορική πλάνη… ευτυχώς υπάρχουν κόμικς σαν το Dark Victory ( batman! Οι άλλες νυχτερίδες μέρος πρώτο ) για να διώχνουν τέτοιες σκέψεις μακριά. Η σειρά πήρε βραβείο Eisner για την αισθητική της, έχει φθάσει μέχρι και σε volume 4 προς το παρόν ενώ ακόμα και σήμερα, 23 χρόνια μετά ενώ η αναφορά στο κόμικ δεν είναι τόσο συχνή, η επιρροή της στη βιομηχανία των κόμικς related είναι πανίσχυρη αφού φιγούρες και αγαλματίδια και τυχερά σακουλάκια με μικρότερες φιγούρες υπό τον τίτλο Batman Black and white βασισμένες στα σχέδια της σειράς κυκλοφορούν διαρκώς. Συλλογή : Batman black & white ( πολύ όμορφη oversized έκδοση) The Dark Knight Returns: The Last Crusade One shot- prestige format Frank Miller – John Romitta Jr./2016 Αφήσαμε για το τέλος μια ιστορία πιο πρόσφατη από τις άλλες και μακράν πιο αμφιλεγόμενη και παρεξηγημένη. Το 2016 με αφορμή τη συμπλήρωση των τριάντα χρόνων από την πρώτη κυκλοφορία της καλύτερης ιστορίας κόμικς όλων των εποχών, του The Dark Knight Returns, ο Frank Miller με τη βοήθεια του John Romitta jr. Κυκλοφορεί ένα επετειακό πρελούδιο με τίτλο The last crusade , στην οποία όπως αποδεικνύει και ο τίτλος θεωρητικά θα ανακαλύπταμε την αιτία που ο Bruce Wayne αποσύρθηκε στα 45 του χρόνια για να επανέλθει δέκα χρόνια μετά στο The dark knight returns. Ουσιαστικά δε μαθαίνουμε κάτι που δε γνωρίζαμε πλήρως, αφού τα υπονοούμενα για το θάνατο του Jason Todd υπήρχαν ήδη στην original ιστορία. Η ιστορία σε μια εποχή που ο Miller εξιλεωνόταν για τις απαράδεκτες ιστορίες του, χτισμένες σε φασιστικά πρότυπα από το 2002 και μετά με το Dark Knight III: The master race (με μεγάλη δόση καχυποψίας όμως καθώς στο σενάριο τον στήριζε ο Brian Azzarello, ο οποίος κατά πολλούς περιμάζεψε την ανεξέλεγκτη πλέον παράνοια του Miller και απέδωσε ένα πολύ καλό graphic novel), εδώ αποδοκιμάστηκε από πολλούς ότι η ιστορία απλά αναπαράγει κάτι που ήδη μας είναι γνωστό για να εξαργυρώσει απλά την επέτειο του Dkr. Ίσως ισχύει, αλλά εμείς θα εστιάσουμε στα θετικά της και προφανώς στο Joker. Ο ψυχοπαθής κλόουν εδώ είναι σε μια από τις πιο εύστοχες αποδόσεις του: μεσήλικας πλέον και αυτός όπως και ο Μπρους Γουέιν που δε λέει να παραιτηθεί από άνθρωπος νυχτερίδα δε σταματά σαν τη νέμεση του και αυτός να ηδονίζεται με την αιώνια διαμάχη τους καθώς οι αποδράσεις από το άσυλο Arkham δίνουν και παίρνουν ενώ κατά τη διάρκεια της τελευταίας ο Robin-Jason τον παγιδεύει πανηγυρικά. Από εκεί και ύστερα το νοσταλγικό Μίλλερ κύμα είναι χορταστικό \. Πολύ καλά δομημένη ιστορία με τα γνωστά πάνελ των ειδήσεων και τα ρεπορτάζ να στοχοποιούν τον Μπάτμαν για τη βία κατά παιδιών και τη χρήση άλλων για τον Άγιο πόλεμο του, ενώ άλλες φορές τον ηρωοποιούν. Ο John Romitta jr πιστός στο ύφος του Miller είναι στα καλύτερά του (ο δημιουργός αυτός πραγματικά όσο μεγαλώνει …μικραίνει) αλλά και ο Joker δεν πάει πίσω. Σε ελάχιστες ιστορίες έχουμε δει τον κλόουν με τόσο παρανοϊκό και επιθετικό βλέμμα που μας κάνει να αναφωνούμε “ο JOker όπως έπρεπε ” και οι μονόλογοι του στο Άρκαμ με κλασσικό θυμωμένο αλλά σίγουρο μιλερικό ύφος μας κάνουν να μη χορταίνουμε να τον παρατηρούμε στα καρέ, ειδικά στις σκηνές που παίζει πόκερ με κάποιον άλλο. Οι ποιητικές του αναφορές γεμάτες φονικά σημεία για το Ρόμπιν καθώς και η διαολεμένη του σιγουριά μας καθηλώνουν και μας κάνει να αγωνιούμε πριν έρθει ένα τραγικό τέλος που ενώ γνωρίζουμε δε σταματά να μας κρατάει σε αγωνία με αυτό τον τρόπο. Ποιητικός αν και νοσηρά ο τρόπος με τον οποίο στο τέλος ο Joker “τελειώνει ” τον Τζέισον ο οποίος εδώ είναι παρορμητικός και ανυπάκουος όπως ήταν ανέκαθεν. Ναι, ο Μίλλερ δύσκολα θα συγχωρεθεί που προσέβαλλε αγαπημένους μας ήρωες και που το πολύ δημοκρατικό ξεκίνημα με το Daredevil έγινε ένα ναζιστικό παραλήρημα από την 11η Σεπτεμβρίου και έπειτα. Ναι, διαβάζουμε για μια ακόμη φορά θυμωμένες στα πρόθυρα κρίσης εκδοχές των λατρεμένων μας χαρακτήρων , αλλά ο Τζόκερ αποδίδεται όπως του αξίζει είτε μας αρέσει είτε όχι και δίνει ματωμένο τέλος στη ζωή που λίγες σελίδες πριν το κλείσιμο της ιστορίας ονειρεύεται ο Μπρους Γουέιν σε ένα διάλογο που έχει με τον Άλφρεντ. Όπως πάντα θα υπάρχει ο Batman, έτσι θα υπάρχει και ο Τζόκερ, με χίλιους διαφορετικούς τρόπους και σε χίλιες διαφορετικές ιστορίες και εκδοχές μέσα και έξω από το continuity. Δείτε: the dark knight returns: the last crusade /deluxe edition Αξίζει καθώς είναι πανέμορφη έκδοση με σκληρό εξώφυλλο ,οικονομική και λίγο μεγαλύτερη από το σύνηθες μέγεθος των κόμικς. Δείτε επίσης: Citizen Wayne Michael Bendis first batman story ever . Batman Chronicles #21 /2000 Reprint: Pearl #1 / 2019 Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, μια πολύ μικρή ιστορία με τον Τζόκερ να εμφανίζεται για μια στιγμή βάζοντας παρακαταθήκη αυτό που αναφέρουμε πιο πάνω ,ότι χωρίς τον ένα δεν υφίσταται μόνος στο λόγο ούτε και ο άλλος. Σε ιστορίες παράλληλης πραγματικότητας, σε ιστορίες για το μέλλον, παντού . Αποχαιρετούμε το άρθρο που μοιράστηκε σε τρία μέρη θέλοντας να σας πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ που μας προτρέψατε, χωρίς να το γνωρίζετε να ανατρέξουμε στη βιβλιοθήκη μας, για να διαβάσουμε και πάλι ιστορίες που είχαμε αφήσει πίσω μας για χρόνια. Μαζί τους επέστρεψαν οι αναμνήσεις από τις βόλτες στα κομιξάδικα πίσω στα 00s που μας κάνει να μη μετανιώνουμε ούτε στιγμή που εξακολουθούμε να στηρίζουμε το έντυπο και μας δίνει την ελπίδα ότι για κάτι τέτοιες αναμνήσεις και καθημερινές, μικρές περιπέτειες είναι που πάντα έχει πιθανότητες να επιβιώνει στο χρόνο. Σας αφήνουμε με ένα δώρο από την αξέχαστη βραδιά Batman 80 years at Death Disco οπού ο Μπρους Γουέιν και ο Τζόκερ πήραν σάρκα και οστά στη σκηνή του χώρου από το σκηνοθέτη Γιώργο Λουριδά και τους ηθοποιούς Γιάννης Οιχαλιώτη και Χρήστο Χριστακόπουλο Μαυράκη. Καλό Φθινόπωρο και επίσημα και θα τα λέμε πολύ σύντομα φέτος όπως ήδη έχετε καταλάβει με περισσότερα αφιερώματα για το χθες αλλά και για όσα έρχονται στα προσεχώς.
  7. tsironick

    ΜΠΑΤΜΑΝ: Ο ΓΕΛΑΣΤΟΣ ΑΝΤΡΑΣ

    Σύνοψη βιβλίου: Απ’ όταν ξεκίνησε να τιμωρεί το έγκλημα, ο Μπάτμαν πρόλαβε γρήγορα να δει μεγάλο μέρος της σκοτεινής πλευράς της ανθρωπότητας – αν και δεν ήταν τίποτα μπροστά σ’ αυτό που βγαίνει τώρα απ’ τις σκιές γελώντας φωναχτά: μια χαμογελαστή μορφή με πρόσωπο λευκό σαν κιμωλία, που η τρέλα της απειλεί να σαρώσει ό,τι βρεθεί στο διάβα της. Για τον υπερασπιστή του Γκόθαμ Σίτι, η πρώτη επαφή με το πλάσμα που λέγεται Τζόκερ θα είναι η απόλυτη δοκιμασία – μια μάχη που θα κρίνει τον διαρκή αγώνα του ενάντια στις δυνάμεις του χάους και της παράνοιας. Χρόνια αργότερα, οι ίδιες δυνάμεις εξαπολύονται ξανά από ένα εντελώς αναπάντεχο μέρος – και φαντάσματα του παρελθόντος, καλά και κακά, θα έρθουν αντιμέτωπα με το σκληρό φως αμείλικτων ερωτημάτων πριν μπορέσουν τελικά να αναπαυθούν. Ο κάτοχος των βραβείων Eisner και Harvey (GOTHAM CENTRAL, Captain America) επιστρέφει στους κακόφημους δρόμους του Γκόθαμ για δύο καθηλωτικές ιστορίες του Μεγαλύτερου Ντετέκτιβ του Κόσμου, παρέα με τους αγαπημένους σχεδιαστές Doug Mahnke (JLA, The Mask), Patrick Zircher (NIGHTWING, Iron Man) και Aaron Sowd (THE BATMAN CHRONICLES, The Uncanny X-Men). Σχολιασμός: Πρόκειται για μια αυτοτελή έκδοση του Batman, με την ιστορία The Man Who Laughs του Ed Brubaker, όπου κυκλοφόρησε αρχικά το 2005 σε συνέχεια του Batman: Year One. Στην ιστορία βλέπουμε την πρώτη συνάντηση του Batman με τον Joker, συμβαδίζοντας με την πρωτότυπη ιστορία της συνάντησης στο Batman #1 (1940). Ο τίτλος είναι φόρος τιμής στο ομόνυμο μυθιστόρημα του Βίκτορ Ουγκό, μιας και οι δημιουργοί του Τζόκερ είχαν εμπνευστεί αρχικά από τον πρωταγωνιστή της. Η έκδοση συμπεριλαμβάνει και την ιστορία Made of Wood από το Detective Comics #784-786. Μια όμορφη έκδοση που διαβάζεται ευχάριστα. Η έκδοση είναι στα ποιοτικά δεδομένα που μας έχει συνηθίσει η Οξύ. Σας το προτείνω!
  8. Τιμή καταλόγου: 14,90€ Ένα "ευρωπαϊκό" Batman, μια εξαιρετική συνεργασία της Dargaud με την DC που προσωπικά με εξέπληξε. Ατμόσφαιρα, σχέδιο, πλοκή, εξαιρετικά. Η ιστορία τοποθετείται έξω από το continuity των σειρών του Μπάτμαν και η ελευθερία που είχε ο δημιουργός φαίνεται. Ο άψογης ποιότητας τόμος του Graphic Novel περιέχει και 11 σελίδες με σχέδια και προσχέδια χαρακτήρων. Αξίζει να κερδίσει μια περίοπτη θέση στη βιβλιοθήκη σας!
  9. constantinople

    BATMAN: ΛΕΥΚΟΣ ΙΠΠΟΤΗΣ

    Τιμή καταλόγου: 23,00€ --------------------------------------------- Μια ιστορία αναγνωρισμένης αξίας που δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, με εκπληκτική εικονογράφηση, στα γνωστά υψηλά standards των εκδόσεων Οξύ. Οι 232 σελίδες (!) περιέχουν τα 8 τεύχη του ομώνυμου mini series και πλούσιο έξτρα υλικό: 10 σελίδες με εναλλακτικά εξώφυλλα και 7 σελίδες με σχέδια και προσχέδια χαρακτήρων. Η τιμή παρότι φαινομενικά υψηλή, είναι πραγματικά πολύ καλή για το υλικό που προσφέρεται. Συστήνεται ανεπιφύλακτα!
  10. «Τα νέα διαδόθηκαν από τα σοκάκια ως τις λέσχες των πλουσίων. Από τα μέρη όπου τα πάντα ήταν προς πώληση μέχρι τα εξομολογητήρια όπου όλα πληρώνονταν. Εξαπλώθηκαν σαν πυρκαγιά. Ή καλύτερα σαν επιδημία. Αυτό είναι θαρρώ μια αρρώστια που μόλυνε το Γκόθαμ. Μια αρρώστια ανίατη. Εκείνος όμως έπασχε από μια αρρώστια από την οποία -είτε Θεού θέλοντος είτε εξαιτίας του Διαβόλου- οι γιατροί του είχαν πειστεί πως δεν τον βασάνιζε πια. Τα νέα μαθεύτηκαν. Δεν ξέρω λεπτομέρειες. Ακόμα δεν γνωρίζω το λόγο αλλά… ο Τζόκερ έπαιρνε εξιτήριο από το άσυλο του Άρκαμ». Και κάπως έτσι ξεκινάει το graphic novel του Μπράιαν Ατζαρέλο και του Λι Μπερμέχο για τον λεγόμενο «Πρίγκιπα του Εγκλήματος» στο σύμπαν της Γκόθαμ Σίτι, τον αιώνιο και μεγαλύτερο εχθρό του Μπάτμαν, τον θρυλικό Τζόκερ. Ήταν 2008 όταν αυτό το -ιστορικό πλέον- κόμικ κυκλοφόρησε με τον λιτό αλλά πέρα για πέρα περιεκτικό τίτλο: «Joker». Ήταν μόλις λίγους μήνες αφού ο Τζόκερ είχε γράψει κινηματογραφική ιστορία μέσω του Χιθ Λέντζερ στο «Dark Knight» και η όψη του «χάρτινου» Τζόκερ σε αυτό το έπος των Ατζαρέλο και Μπερμέχο ήταν φανερά επηρεασμένη από την όψη που είχε στην ταινία του Νόλαν. Κατά τα άλλα, το στόρι ήταν εντελώς πρωτότυπο και αποτελεί το πιο βαθύ ψυχογράφημα που έχει γίνει μέχρι στιγμής σε αυτόν τον τρομακτικό κλόουν. Ο Τζόκερ εδώ είναι ένας διαταραγμένος μαφιόζος. Δεν είναι το χάος ή η τρέλα του που τον καθοδηγούν, αυτά είναι απλά στοιχεία του χαρακτήρα του και είναι φυσικά κομβικά αλλά όχι περισσότερο από τα αμιγώς γκαγκστερικά κίνητρά του: σε αυτή την ιστορία, ο Τζόκερ δικαιώνει περισσότερο από οπουδήποτε αλλού τον χαρακτηρισμό του «Πρίγκιπα του Εγκλήματος». Δέκα χρόνια μετά από εκείνη την εκδοχή του Τζόκερ (και ενώ έχει μεσολαβήσει μια παντελώς αποτυχημένη επιστροφή του στον κινηματογράφο μέσα από τον Τζάρεντ Λέτο που θα θέλαμε να ξεχάσουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται), τα νέα ανάμεσα στους οπαδούς του σύμπαντος της Γκόθαμ Σίτι, «εξαπλώθηκαν σαν πυρκαγιά»: ο Τζόκερ επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη για μια ολόδικιά του ταινία, με πρωταγωνιστή τον ίδιο και μόνο τον ίδιο και οι πρώτες λεπτομέρειες είναι ασύλληπτα πριζωτικές. Μπορεί σκηνοθέτης να έχει αναλάβει ο (αδιάφορος) Φίλιπ Τόντ, αλλά ο γενικός σχεδιασμός και η παραγωγή της ταινίας θα είναι του Μάρτιν Σκορτσέζε. Ο Χοακίν Φίνιξ, που αντικειμενικά βρίσκεται στην καλύτερη στιγμή της καριέρα του, έχει ήδη επιλεχθεί ως ο νέος Τζόκερ, η ταινία θα είναι αυτόνομη και θα εξελίσσεται μακριά από το ενιαίο κινηματογραφικό σύμπαν της DC (ευτυχώς…), θα είναι απόλυτα επικεντρωμένη στον Τζόκερ (ενδεχομένως να μην εμφανιστεί καν ο Μπάτμαν) και ίσως, σε κάποιο ρόλο, να παίζει και ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο! Ας μας συγχωρήσει η ανώτερη δύναμη των geek που θα το πούμε αλλά εδώ υπάρχουν όλες οι προοπτικές για να βγει μια ταινία που θα συναγωνίζεται ευθέως σε αξία το «Dark Knight» του 2008. Φυσικά, αυτό δεν πρόκειται να το μάθουμε πριν το 2020, αλλά τα νέα είναι τόσο σημαντικά που βρισκόμαστε ήδη σε αναμμένα κάρβουνα. Εξ’ ου και το ότι το «Joker» των Ατζαρέλο και Μπερμέχο μοιάζει τόσο μα τόσο επίκαιρο. Άλλωστε, το πάντρεμα των ονομάτων του Σκορτσέζε και του Τζόκερ δεν θα μπορούσε να παραγάγει καλύτερο αποτέλεσμα από το «Joker»: η ιστορία αυτή είναι φανερά επηρεασμένη από το κλίμα των μαφιόζικων ταινιών που περήφανα έχει υπογράψει στο παρελθόν ο ιταλογενής σκηνοθέτης. Ορισμένα καρέ και ορισμένες σεκάνς μάλιστα, είναι όχι απλά σαν να ξεπήδησαν απευθείας από τις πιο ιστορικές μαφιόζικες δημιουργίες του όπως τα «Καλά Παιδιά» και το «Καζίνο» αλλά σαν να αποτελούν ξεκάθαρους φόρους τιμής. Η τήρηση όλων των κανόνων του γκανγκστερικού είδους, στο «Joker» γίνεται ευλαβικά αλλά και ασύλληπτα εύστοχα: η προσπάθεια του βασικού πρωταγωνιστή, Τζόκερ να κερδίσει πίσω την επιρροή που έχασε όσο ήταν φυλακισμένος, η προσπάθειά του να ξανακάνει δική του την Γκόθαμ, τα μαγαζιά της, τις ναρκωπιάτσες της, τους οίκους ανοχής της, είναι μια προσπάθεια που υπηρετεί στο έπακρο τις καλύτερες μαφιόζικες παραδόσεις της ποπ κουλτούρας. Και δεν είναι μόνο ο Τζόκερ. Κάθε παραδοσιακός χαρακτήρας που εμφανίζεται εδώ ως υποστηρικτικός ρόλος στην προσωπική περιπέτεια του Πρίγκηπα είναι τέλεια προσαρμοσμένος στο κλίμα. Ο Διπρόσωπος, ο Πιγκουίνος, ο Γρίφος, ακόμα και η Χάρλεϊ Κουίν είναι φιγούρες που μοιάζουν λες και ξεπήδησαν από ταινία του Μάρτιν Σκορτσέζε. Και εδώ που τα λέμε, ίσως να μην μπορούσε να γίνει αλλιώς: έχουμε να κάνουμε με μια ιστορία από τον υπόκοσμο της Γκόθαμ Σίτι άλλωστε, της πιο βρόμικης, διεφθαρμένης και εγκληματικής πόλης του κόσμου. Ποια αισθητική, αν όχι εκείνη του Σκορτσέζε, μπορεί να αποτυπώσει καλύτερα έναν τέτοιο κόσμο; Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι ακριβώς έχει στο μυαλό του ο μεγάλος σκηνοθέτης. Αλλά επειδή έχουμε μεγαλώσει με τις γκανγκστερικές δημιουργίες του και επειδή πάντα πιστεύαμε πως το σύμπαν του Μπάτμαν είναι πολύ πιο κοντά στο crime drama στοιχείο και λιγότερο στην fantasy ατμόσφαιρα όλων των υπόλοιπων υπερηρώων, είμαστε ενώπιον της μεγαλύτερης ευκαιρίας να δούμε μια ταινία ακριβώς έτσι όπως πάντα την περιμέναμε. Και επειδή μέχρι να επιβεβαιωθούν πανηγυρικά (ή να διαψευστούν – αλλά μάλλον δεν θα γίνει αυτό…) οι προσδοκίες μας, ο χρόνος θα μοιάζει αιώνας, το «Joker» είναι αφενός το καλύτερο υποκατάστατο και αφετέρου η τέλεια βάση για την ταινία που θα δούμε δια χειρός (ας μην γελιόμαστε) Σκορτσέζε. Γι’ αυτό και έχει να πέσει πολύ μελέτη πάνω του… Και το σχετικό link...
  11. Όσο πλησιάζει το 'Suicide Squad' τόσο περισσότερο ζούμε στον πυρετό της Harley Quinn. Καιρός να μάθουμε ποια είναι. Τα τελευταία χρόνια αρχίσαμε παγκόσμια να παραδεχόμαστε ότι δεν υπάρχει ιδανική ζωή, δεν υπάρχει ιδανικός άνθρωπος, δεν υπάρχει μόνο καλό ή μόνο κακό, η Disney δεν βγάζει πια μονοδιάστατες πριγκίπισες και κανείς δεν συμπαθεί τον Superman, κανείς δε μπορεί πια να γράψει αυτούς τους αψεγάδιαστους χαρακτήρες, γιατί κανείς πια δεν σκέφτεται έτσι όσο και να το νοσταλγούμε. Έτσι εξηγείται και η ισχυρότερη τάση των τελευταίων χρόνων: του γιατί πια προτιμάμε αντιήρωες από ήρωες. Γιατί είναι πιο αληθινοί. Και γιατί λένε πάντα τις καλύτερες ατάκες. Η Harley Quinn αντίθετα με τους περισσότερους γνωστούς και αγαπημένους ήρωες αντί να ξεκινήσει από τα κόμιξ ξεκίνησε από τηλεοπτικό κινούμενο σχέδιο, έγινε πολύ αγαπητή κι έτσι μπήκε στα κόμιξ, στα games και επιτέλους ενσαρκώνεται κινηματογραφικά από τη Margot Robbie. Βρισκόμαστε ένα μήνα πριν βγει το 'Suicide Squad' στις αίθουσες και ήδη έχουμε μπροστά μας μία από τις πιο δημοφιλείς απεικονίσεις ήρωα. Ναι, από τα τρέιλερς κι από τα αμέτρητα art pieces που θα βρεις ψαχουλεύοντας τυχαίες γωνίες του ίντερνετ. Υπό μία έννοια η ταινία θα έρθει απλά να επιβεβαιώσει το ότι η Margot Robbie θα αφήσει το στίγμα της ως Harley Quinn και πως θα περάσει καιρός μέχρι να βρεθεί κάποια άλλη να fill her boots. Αλλά πώς φτάσαμε ως εδώ; ΕΜΠΝΕΥΣΗ Το 1992 οι Paul Dini και Bruce Timm, παραγωγοί στη σειρά 'Batman: The Animated Series', θέλοντας να βάλουν ένα χαρακτήρα για βοηθό του Joker σε ένα επεισόδιο, εμπνεύστηκαν από τη φίλη τους, ηθοποιό Arleen Sorkin και συγκεκριμένα από μια εμφάνισή της στη σαπουνόπερα 'Days of our lives' όπου ήταν ντυμένη σε κοστούμι αρλεκίνου. H Arleen Sorkin μάλιστα ήταν η πρώτη που έδωσε και τη φωνή της στη Harley. Το όνομα της Harley Quinn είναι παράγωγο της λέξης για τον αρλεκίνο «harlequin». ΠΡΩΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ Η Harley Quinn έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1992 στο 22ο επεισόδιο της πρώτης σεζόν, το 'Joker ’s favor'. Αρχικά προοριζόταν να είναι μόνο σε αυτό το επεισόδιο, αγαπήθηκε όμως πολύ από το κοινό και αποφάσισαν να την ξαναβάλουν. The rest is history. Η Harley στο κινούμενο ήταν μια συνεργός του Joker ο οποίος συχνά της μιλούσε άσχημα και την υποτιμούσε, εκείνη όμως τον θαύμαζε και τον αγαπούσε. Η στολή μες στην οποία τη γνωρίσαμε είναι σχεδόν ίδια με την παραδοσιακή στολή του αρλεκίνου, αλλά κι η ίδια της η συμπεριφορά και η ομιλία είναι πολύ καρικατούρ. WHO IS WHO Δύο χρόνια αργότερα, το 1994, δύο από τους παραγωγούς της σειράς γράφουν και σχεδιάζουν το graphic novel 'The Batman Adventures: Mad Love' το οποίο πέντε χρόνια αργότερα γίνεται και κινούμενο στη σειρά 'The New Batman Adventures' (συνέχεια της προηγούμενης) και σε αυτό μαθαίνουμε την ιστορία της Harley και της γνωριμίας της με τον Joker. Κι εκεί που η Harley είχε γίνει ήδη αρκετά συμπαθής αλλά παρουσιαζόταν ως μια καρικατούρα, το κοινό μαθαίνει για το πώς κατέληξε να ανέχεται την συμπεριφορά του Joker και την αγαπά ακόμη περισσότερο. Σε αυτή την ιστορία λοιπόν, η μαθητευόμενη ψυχίατρος Harleen Frances Quinzel πήγε να κάνει την πρακτική της στο ψυχιατρικό άσυλο Arkham και γοητεύτηκε από τον Joker από την πρώτη στιγμή που τον είδε. Εκείνος μάλιστα της έκοψε το όνομα σε "Harley Quinn" λέγοντάς της ότι ακούγεται καλύτερα. Στις κοινές τους συνεδρίες τον ερωτεύτηκε παράφορα καταλήγοντας ότι είναι μια τραυματισμένη ψυχή και για να γίνει καλά πρέπει να πεθάνει ο Μπάτμαν, χωρίς να καταλαβαίνει ότι ο Joker της λέει ψέμματα και την χρησιμοποιεί. Τότε γίνεται η αποκάλυψη μέσα της, κλέβει και φοράει για πρώτη φορά τη στολή της και πηγαίνει στο ίδρυμα. Βοηθά τον Joker να αποδράσει, μετά παγιδεύει τον Μπάτμαν και ετοιμάζεται να τον σκοτώσει για να του κάνει έκπληξη. Ο Joker όμως νευριάζει γιατί ήθελε να το κάνει ο ίδιος, και την πετάει απ'το παράθυρο. Eκείνη ορκίζεται στον εαυτό της ότι δεν θα τον ξαναπιστέψει, μα ένα βάζο με λουλούδια από τον Joker της αλλάζει πάλι γνώμη. Αυτή η ιστορία είναι χαρακτηριστική για την πρώτη φάση του χαρακτήρα: H Harley είναι κωμική, πολλές φορές αδέξια και χαζούλα, ανέχεται τη βίαιη συμπεριφορά του Joker, συχνά επαναστατεί αλλά πάντα γυρνά σε αυτόν. Τις πρώτες εξωπραγματικές της δυνάμεις τις αποκτά όταν, μια φορά που εγκαταλείπει τον Joker, πιάνει φιλίες με την Poison Ivy. H Ivy δίνει τότε στη Harley ένα φίλτρο που ενισχύει τις δυνάμεις της και την κάνει άνοση στις τοξικές ουσίες. H HARLEY KAI TA ΚΟΜΙΚΣ Στην πραγματικότητα η πρώτη εμφάνιση της Harley στο χαρτί ήταν το 1997 στο κόμικ της Elseworlds, εκδόσεις της DC που περιείχαν φανταστικές ιστορίες που ήταν όμως έξω από το κυρίως σύμπαν της εταιρείας. Σε αυτό το παράλληλο σύμπαν η Harley είναι μια μαθήτρια Λυκείου που τα φτιάχνει με τον Joker, ο οποίος εδώ είναι γυναίκα. Στο επίσημο σύμπαν της DC και αφού για χρόνια πια ήταν αγαπημένος χαρακτήρας στα animation, την παραδέχτηκαν επιτέλους ως μέλος και εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1999 στη σειρά κόμικς 'No Man’s Land”, ένα πραγματικό κατόρθωμα για έναν ήρωα που ξεκίνησε ως sidekick σε καρτούν και μάλιστα στα '90s. Μέχρι το 2003 η πορεία της Harley είναι μόνο ανοδική. Το 2001 απέκτησε το δικό της μηνιαίο κόμικ με τίτλο το όνομά της. O χαρακτήρας κράτησε την ίδια εμφάνιση στο λίγο πιο σέξυ και στο λίγο πιο σκοτεινό όπως συνηθίζεται στα απανταχού κόμικς σε σχέση με την TV. Το 2003 όμως το κόμικ της κόπηκε και για αρκετό καιρό μετά σταμάτησε να εμφανίζεται στις mainstream κυκλοφορίες, την ώρα που ο ενθουσιασμός του κοινού προς αυτή άρχισε να ξεθωριάζει. Το 2009 ήρθε η αναγέννηση της Harley ξανά από μικρότερου πρεστίζ (για κάποιους, όχι για μας) πηγή. Το videogame 'Batman: Arkham Asylum' έστρεψε εκ νέου τα φώτα πάνω στο κορίτσι μας. Με τελείως ανανεωμένη εμφάνιση η Harley επιστρέφει πιο βίαιη και πιο προκλητική από ποτέ. Αυτό διχάζει τους φαν αλλά την τοποθετεί και πάλι στο κέντρο της προσοχής και (αφού εκτός από τις animated σειρές η Harley δεν είχε συμμετάσχει σε καμία μπατμανική ταινία) η εμφάνισή της στο πετυχημένο αυτό game είχε μεγάλη σημασία για την εξέλιξή της. Το 2011 ένα ακόμη βιντεοπαιχνίδι -prequel αυτή τη φορά- χαρίζει και πάλι δόξα στη Harley αλλά αυτά ήταν μόνο η αρχή. Γιατί την ίδια χρονιά η DC κάνει reboot πολλών χαρακτήρων της με το New 52. H Harley ξαναμπαίνει σε έντυπο, ως μέλος πια της Suicide Squad, της υπερ-ομάδας εγκληματιών. Το 2013 αποκτά πάλι δικό της κόμικ. Η Harley των '10s είναι έξυπνη, δυνατή αλλά και σκοτεινή και διαταραγμένη. Χειραγωγεί και δεν την χειραγωγούν. Η αφοσοίωσή της στον Joker δεν είναι ούτε συνεχής ούτε μονόπλευρη. Η ιστορία της, ξαναγράφεται. Μέσα στα 24 χρόνια από την πρώτη του εμφάνιση, ο χαρακτήρας της Harley μετεξελίσσεται εμφανισιακά, ιδιοσυγκρασιακά και γενεαλογικά. Η ιστορία της γνωριμίας της με τον Joker παραλάσσεται. H Harley δεν έχει την αφέλεια και την αδεξιότητα με την οποία τη γνωρίσαμε. Αυτό που μένει ίδιο σε όλες τις εκδοχές είναι ότι η Harley είναι ασκούμενη ψυχίατρος και ότι η γνωριμία και ο έρωτας της με τον Joker, ακόμη κι όταν παραμένει δύσπιστη μαζί του, είναι που πυροδοτεί την μετάβασή της από Harleen σε Harley. Αυτά όμως που μαθαίνουμε επιπλέον είναι ότι είχε περίεργη παιδική ηλικία, την απασχολούσαν σκοτεινά θέματα που δεν απασχολούσαν άλλα παιδιά και ότι ο νεανικός της έρωτας αυτοκτόνησε, κάτι που την διατάραξε πολύ. Τις δυνάμεις της οφείλει στην ενόργανη που έκανε μικρή - όσο και στον Joker που την έριξε στα ίδια χημικά που είχε πέσει και ο ίδιος. Αξιοσημείωτη κι η ταινία 'Batman: Assault on Arkham' του 2014, που τοποθετείται στο σύμπαν του videogame. MARGOT YOU 'RE OUR QUINN Πριν την Margot Robbie, η Harley είχε ενσαρκωθεί από τη Mia Sara (του 'Ferris Bueller') στη σειρά 'Birds of Prey' που έπαιξε για 13 μόνο επεισόδια και μετά κόπηκε. Στον πιλότο είχε παιχτεί από τη Sherily Fenn ('Twin Peaks'), αλλά δεν υπάρχει footage. H σειρά ήταν αμυδρά βασισμένη στο ομότιτλο κόμικ και γενικά πήγε άπατη. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις το γιατί. Μια ακόμη συντομη εμφάνιση της Harley ήταν στη σειρά 'Arrow', οπου την υποδύθηκε η πλάτη της Cassidy Alexa με τη φωνή της Tara Strong (που έχει δώσει τη φωνή της σε ό,τι κινούμενο υπάρχει). Και μετά μας ήρθε αυτό. Και όλοι παραμιλάμε το όνομα της Harley/Margot. To 2016, μετά την επιτυχία του λουκ της Margot Robbie ακόμα και ανεξαρτήτως της επιτυχίας της επερχόμενης ταινίας, η εμφάνισή της στο κόμικ αλλάζει για μια ακόμα φορά. Δεν τους αδικούμε. Yas Quinn! Art κεντρικής εικόνας: mehdic Και το σχετικό link...
  12. Η τεράστια επιτυχία του Deadpool, οι Avengers και οι X-Men που βρίσκονται κυριολεκτικά παντού, ο τηλεοπτικός Flash, αλλά και ο Arrow, όλοι τους αποδεικνύουν περίτρανα πως η σύγχρονη pop κουλτούρα εμπνέεται σε μεγάλο βαθμό από κόμικ. Όμως όχι, μην νομίζεις πως πρόκειται για απλές «ζωγραφίες». Μερικοί από τους πιο γνωστούς κόμικ υπερήρωες βασίστηκαν σε πραγματικούς ανθρώπους. Iron Man - Howard Hughes Ένας από τους προσωπικούς ήρωες του Stan Lee, ήταν ο Howard Hughes, ένας «περιπετειώδης δισεκατομμυριούχος, ένας άντρας που αγαπούσε τις γυναίκες και τελικά τρελάθηκε». Σύμφωνα με τον Lee, o Howard ήταν εκείνη η προσωπικότητα που ενέπνευσε τον Tony Stark και κατά συνέπεια τον Iron Man. Batman: Robert the Bruce & Mad Anthony Wayne O Bill Finger, συν-δημιουργός του Batman μαζί με τον Bob Kane έχει περιγράψει πώς δημιουργήθηκε ο χαρακτήρας του Ανθρώπου – νυχτερίδα: «Πήγα στο σπίτι του και είδα πως είχε ζωγραφίσει ένα χαρακτήρα που έμοιαζε με τον Superman, με κοκκινωπή φόρμα, χωρίς μπότες, χωρίς γάντια, φορούσε μόνο μια ασπρόμαυρη μάσκα και σκαρφάλωνε τοίχους με ένα σχοινί.» Ο Kane έκανε αλλαγές, αφαιρώντας κάθε τι κόκκινο από τη στολή του ήρωα. Σειρά είχε το όνομα: «Το πρώτο σκέλος του ονόματος προήλθε από τον Robert the Bruce, μια πατριωτική φιγούρα της Σκωτίας. Μιας και ο τύπος θα ήταν playboy,θα έπρεπε το όνομα του να υποδηλώνει επεκτατικές διαθέσεις. Τότε σκέφτηκα τον στρατηγό Mad Anthony Wayne.» Wonder Woman - Η γυναίκα του πανεπιστημιακού καθηγητή / σχεδιαστή comics William Moulton Marston & η Olive Byrne, βοηθός του Την δεκαετία του 1920, 0 Marston, έχοντας ολοκληρώσει σημαντικές ανακαλύψεις, όπως η συσκευή ανίχνευσης αλήθειας, προχωρούσε στην έρευνα της σεξουαλικά αποκλίνουσας συμπεριφοράς, κυκλοφορώντας κρυφά σε πανεπιστημιακές τελετές μύησης φοιτητριών. Επίσης ζούσε μέσα σε αυτές. Ήταν παντρεμένος με την φοιτήτρια νομικής και ψυχολογίας και συζούσαν όλοι μαζί με την βοηθό του, Olive Byrne, έχοντας κάνει όλοι μαζί 4 παιδιά (2 με την Elizabeth και 2 με την Olive). Το 1928 μαζί με τον εκδότη Max Gains, ξεκίνησε να δημιουργεί το σχέδιο και το χαρακτήρα μιας ηρωίδας, που θα μπορούσε να παγιδέψει με χειροπέδες, να κάνει σκλάβο της και να μαστιγώσει τον κάθε εχθρό, όπως οι γυναίκες του. Η Wonder Woman είχε μόλις γεννηθεί. Constantine - Sting Ο John Constantine εμφανίστηκε για πρώτη φορά ως ένας εκ των βασικών χαρακτήρων της σειράς κόμικ «The Saga of the Swamp Thing». Η εμφάνιση του θύμιζε έντονα έναν pop star εκείνης της δεκαετίας. Έναν «αστυνομικό» pop star. Ε ναι, λοιπόν, ο Alan Moore δημιούργησε τη φιγούρα του Constantine, όταν οι σχεδιαστές Stephen R. Bissette – John Totleben (που άκουγαν φανατικά Police) εξέφρασαν την επιθυμία να ζωγραφίσουν έναν χαρακτήρα που θα έμοιαζε με τον Sting. ΤON STING. Flash - Barry Gray - Steven Allen Ο ιστορικός comics Bill Schelly στο βιβλίο με τίτλο American Comic Book Chronicles έχει γράψει: «Στη δεκαετία του 1950, ο σεναριογράφος της DC Comics Julius Schwartz που επέβλεπε τη δημιουργία του χαρακτήρα του υπερήρωα, είχε αποκαλύψει πως η ταυτότητα ήταν συνδυασμός δυο προσωπικοτήτων της showbiz: Του ραδιοφωνικού παραγωγού Barry Gray και του κωμικού Steven Allen». John Jonah Jameson - Stan Lee Θα θυμάσαι τον J. Jonah, τον μοχθηρό αρχισυντάκτη της εφημερίδας που δουλεύει ο Peter Parker, από την επική ερμηνεία του J. K. Simmons, του ανθρώπου που απογειώνει Παπακαλιάτη και υπερηρωικές ταινίες με την ίδια άνεση. Αυτό που ίσως δεν μπορείς να φανταστείς, είναι ότι ο John Jonah Jameson ΕΙΝΑΙ ο Stan Lee – δημιουργός του Spiderman – σε μια πιο γκρινιάρικη εκδοχή του, όπως έχει παραδεχτεί ο ίδιος ο Lee σε συνέντευξή του. Professor Xavier - Martin Luther King jr. / Yul Brynner Ο Stan Lee έχει δηλώσει πως η φιγούρα του Professor Xavier έχει δημιουργηθεί με βάση δυο σημαντικές προσωπικότητες του 20υ αιώνα: Από τον Οσκαρικό ηθοποιό Yul Brynner αντέγραψε τη σωματική δύναμη, ενώ για την ανάπτυξη του χαρακτήρα του Xavier, εμπνεύστηκε από τον Martin Luther King Jr. Superman - Douglas Fairbanks Ηθοποιός, σεναριογράφος, παραγωγός, ένας από τους πρώτους πρωταγωνιστές ταινιών δράσης στο Hollywood («Robin Hood», «The Mask Of Zorro»), ο Fairbanks ήταν ο απόλυτος pop star του αμερικάνικου κινηματογράφου εποχής του 1920. Το 1933, την εποχή που το μεγάλο οικονομικό Κραχ μαινόταν ακόμα στην Αμερική, οι μαθητές Joe Shuster και Jerry Siegel δημιουργούν τον Superman, έναν comic υπερήρωα με απίστευτη σωματική δύναμη. Ο Shuster αποτύπωσε τη δύναμη του Superman παίρνοντας έμπνευση από τον Fairbanks. Joker - Conrad Veidt Το 1994, σε εκτενή συνέντευξή του, ο δημιουργός του Batman Bob Kane εξήγησε πώς ακριβώς δημιουργήθηκε ο χαρακτήρας του Joker με έμπνευση από τον ήρωα της βουβής ταινίας τρόμου «The Man Who Laughts»: «Ο Bill Finger και εγώ δημιουργήσαμε τον Joker. O Bill ήταν αυτός που τον έγραψε. […] Μια μέρα, κρατούσε ένα βιβλίο με μια φωτογραφία του Conrad Veidt και μου το έδειξε, λέγοντας «Να, αυτός είναι ο Joker». (Με στοιχεία από: Viralnova, Silentology, The Mary Sue, Wikipedia) Και το σχετικό link...
  13. Strativarious

    Batman: Europa, νέα μίνι σειρά!

    Ευρωπαϊκή… περιοδεία για τους Batman και Joker, σε νέα μίνι σειρά! Το Batman: Europa, όπως και θα ονομάζεται η νέα μίνι σειρά είναι μια περίεργη περίπτωση, καθώς είχε ανακοινωθεί από τον Οκτώβρη του… 2004(!) ενώ την τελευταία φορά που αναφέρθηκε στις παραγγελίες/solicits ήταν τον Γενάρη του 2011. Μόλις πρόσφατα όμως ανακοινώθηκε από την DC και εμείς μάθαμε μέσω του Comics Alliance για το νέο solicitation του κόμικ, που προορίζεται τελικά… για τον προσεχή Νοέμβρη. Καλώς το κι ας… (παρα)άργησε δηλαδή και σύμφωνα με το δελτίο τύπου: «Ο σούπερσταρ σχεδιαστής Jim Lee επιστρέφει στο μύθο του Σκοτεινού Ιππότη, με την πρεμιέρα του πρώτου τεύχους! Το αδύνατο συνέβη και ο Batman βρίσκεται στα πρόθυρα του να ηττηθεί από έναν ανίκητο εχθρό: έναν ιό για τον οποίο δεν υπάρχει θεραπεία. Με τον… Joker ως την μοναδική ελπίδα του για σωτηρία, ο Batman θα πρέπει να βρει ποιος τον μόλυνε, τι ξέρει γι’αυτό ο Joker και πως θα καταφέρει ο Σκοτεινός Ιππότης να πάρει αυτές τις πληροφορίες. Για να το καταφέρει αυτό, θα πρέπει οι δύο εχθροί να διασχίσουν μαζί την Ευρώπη, με τον Batman απελπισμένο να βρει τις απαντήσεις προτού τελειώσει ο χρόνος. Συν-σχεδιασμένο από τον Matteo Casali και τον Brian Azzarello, η σειρά θα περιλαμβάνει σχέδια από κορυφαία ταλέντα του χώρου, βασισμένα στα layouts του ασύγκριτου Giuseppe Camuncoli (Hellblazer, Dark Wolverine) ενώ τα σχέδια και μελάνια του πρώτου τεύχους θα αναλάβει αποκλειστικά ο Jim Lee!» Το Batman: Europa θα ολοκληρωθεί σε τέσσερα τεύχη και το πρώτο από αυτά θα κυκλοφορήσει στις 18 Νοεμβρίου. Μέχρι τότε μπορείτε να χαζέψετε το εξώφυλλο του Jim Lee και το variant από τον Lee Bermejo (Batman: Noel, Joker, Lex Luthor: Man of Steel) πηγή θα το διαβάσω. 4 τευχη, οπότε δε θα κουρασει (ελπίζω ) και ένα τσεκάρισμα δε θα βλάψει. Το θέμα ειναι να κυκλοφορήσει επιτέλους..
  14. Jim®

    JOKER (THE)

    The Joker Εταιρεία: DC Comics Πρώτη εμφάνιση: Batman #1 (Ανοιξη 1940) Όνομα: Αγνωστο Βαση: Gotham City Ύψος:1,98 Βάρος: 87 κιλά Μάτια: Πράσινα Μαλλιά: Πράσινα Δυνάμεις: Πολλά γατζετάκια και η πανίσχυρη τοξίνη που προκαλέι μόνιμο γέλιο και παράνοια. Η τραγική ιστορία του Joker ξεκίνησε όταν, προσπαθώντας να βρει χρήματα για την γυναίκα και το αγέννητο παιδί του έλαβε μέρος σε μια ληστεία στο εργοστάσιο χημικών Ace Chemical Plant. Η ληστεία είχε άσχημο τέλος καθώς επενέβη ο Batman ρίχνοντας τον Joker σε οξύ προκαλώντας μόνιμο άσπρο χρώμα στο δέρμα του, πράσινα μαλλιά καθώς και ένα σατανικό χαμόγελο. Η πληροφορία πως η γυναίκα του πέθανε μαζί με το παιδί του στην γέννα ήταν το αποκορύφωμα. Η παράνοια κατέκλυσε το μυαλό του. Ο Joker είχε γεννηθεί. Ο Joker έχει χρησιμοποιήσει δεκάδες όπλα, όπως το αέριο γέλιου και πάντα καταλήγει στο Arkham Asylum. Εκεί κατάφερε να κάνει την ψυχίατρο του, Harleen Quinzel να τον ερωτευτεί και να θεωρήσει λογικές τις πράξεις του. Η γιατρός απέκτησε το ψευδώνυμο Harley Quinn και είναι πάντα δίπλα του και το δεξί του χέρι σε κάθε αρρωστημένο σχέδιο του Joker. Οι δυο τους είναι πολύ ερωτευμένοι. Ο Joker έχει ξεκληρίσει το μισό Gotham. Σκότωσε την γυναίκα του Gordon ενώ προηγουμένως είχε χρησιμοποιήσει για δόλωμα ανυπεράσπιστα μωρά, σκότωσε τον Jason Todd τον δεύτερο Robin, άφησε παράλυτη την Barbara Gordon (η οποία στο new 52 έχει θεραπευτεί) και η λίστα είναι ατελείωτη. Αν και ο Batman αποτελεί την νέμεση του ο Joker αισθάνεται πως αλληλοεξαρτώνται ο ένας από τον άλλον κάτι που και ο ίδιος ο σκοτεινός ιππότης έχει αφήσει να εννοηθεί πολλές φορές στο παρελθόν! Πηγή: The DC Comics Encyclopedia
  15. Βρισκομαστε στο Gotham του μελλοντος οπου ο Bruce Wayne εχει γινει ενας ενενηνταρης γεροντας που κρατιεται ομως καλα για την ηλικια του και εχει για συντροφια τον σκυλο του Ace. Τα χρεη του Batman τα εχει αναλαβει πλεον ο πολυ νεοτερος Terry McGinnis . Στο Gotham υπαρχει μια συμμορια που ονομαζεται The Jokerz και τελευταια κλεβουν εξοπλισμο υψηλης τεχνολογιας. Η συμμορια αυτη φαινεται να εχει για αρχηγο τον Joker. Παραλληλα ο Bruce αποφασιζει να αναλαβει τα ηνια των επιχειρησεων του , κοβωντας ετσι την ανελιξη του Pryce ενος μαλλον αδιστακτου στελεχους. Οταν ο Terry θα αποφασισει να ασχοληθει με την υποθεση της επανεμφανισης του Joker θα ανακαλυψει πολλα σημαντικα γεγονοτα που γιναν στο παρελθον τα οποια εμπλεκουν τον Bruce , τον τοτε Robin Tim Drake , την Βarbara Gordon, τοτε Batgirl και σημερα αρχηγο της αστυνομιας και τον Joker με την Harley Quinn. Μια παρα πολυ καλη ταινια, αρκετα σκοτεινη και σιγουρα πιο ρεαλιστικη και ωμη απο αλλες, ιδιαιτερα η uncut εκδοση της οπου βλεπουμε και αιματακι. Βλεπουμε ενα Joker στα πιο διαταραγμενα-διεστραμμενα του αλλα και ενα νεο Batman που δεν ειναι μια απομιμηση του Bruce αλλα εχει δικο του χαρακτηρα και δικους του λογους για τους οποιους θελει να φοραει την στολη και να προστατευει το Gotham. Το σεναριο ειναι αρκετα εξυπνο και εχει ανατροπες. Ο Batman συνεχιζει να ειναι ντετεκτιβ αλλα εχει και πολλες ωραια στημενες σκηνες μαχης, ισως αυτο να οφειλεται στους πολλους Ιαπωνες που εργαστηκαν πανω σε αυτο το κομματι. Το σχεδιο ειναι πολυ καλο και πολυ ωραια τα φουτουριστικα τοπια αλλα και η νεα στολη του Batman κερδιζει τις εντυπωσεις. Δυστυχως υπαρχουν μερικα κενα στην πλοκη αλλα αν τα παραβλεψουμε εχουμε μια παρα πολυ καλη ταινια. Ξεχασα να συμπληρωσω οτι το voice acting ειναι για αλλη μια φορα τρομερο με τους πρωταγωνιστικους ρολους να ανηκουν στον Conroy στο ρολο του Bruce Wayne , τον Mark Hamill να δινει ρεστα ως Joker φυσικα και τελος τον Will Friedle ως μελλοντικος Batman. Πολυ καλα και τα μουσικα θεματα! Η ταινια διαρκει 76' και χτυπαει στην kwtsoκλιμακα ανετα ενα 8.5/10! Παρουσιαση και κριτικες της ταινια καθως και λαθη στο Imdb Σελιδα της ταινιας στη wikipedia Aπολαυστε!! Χαχαχαχεχεχεχε! ===================================================================================================== Η παρακάτω προσθήκη/ενσωμάτωση πληροφοριών έγινε από τον Θρηνωδό Στην Ελληνική μεταγλώττιση συμμετέχουν: Τέρρυ Μακ Γκίνις: Πέτρος Δαμουλής Μπρους Γουέην: Παύλος Μηλιώνης Τζόκερ: Λουκάς Φραγκούλης Tim Drake: Γιώργος Χριστόπουλος Επιθεωρητής Mπάρμπαρα Γκόρντον: Λέτα Μουσούτη Ρόμπιν: Βασίλης Καΐλας Harley Quinn/Dana: Mαρία Ζερβού Ghoul/Chucko/Bonk: Κωνσταντίνος Τσάκωνας Dee Dee/Κα Μακ Γκίνις: Κατερίνα Γκίργκις Matt/Chelsie: Σοφία Παναηλίδου Η μεταγλώττιση έγινε στα στούντιο της Audio Visual (από greektoons.org) [imdb=tt0233298]
  16. germanicus

    JOKER [ BRIAN AZZARELLO - LEE BERMEJO ]

    Θυμάστε οι λίγο παλιότεροι πόσο μας είχε εντυπωσιάσει η σειρά Marvels όταν είχε πρωτοβγεί από την Marvel? Πως ξαφνικά είδαμε με ένα καινούργιο, υπέροχο μάτι αυτό το τόσο γνώριμο σύμπαν? Δεν αναφέρομαι στο πόσο είχε επηρρεάσει η σειρά. Μιλάω για το πως ξαφνικά είχαμε μείνει με το στόμα ορθάνοιχτο και κοιτάζαμε τους πίνακες, γιατί περί πινάκων επρόκειτο, του Alex Ross και όλες αυτές τις φάτσες που ξέραμε, αλλά ήταν τόσο μα τόσο διαφορετικές εκεί μέσα? Well. Ετοιμαστείτε να το ξαναζήσετε. Σενάριο: Brian Azzarello * 2002 Will Eisner Comic Industry Awards - Nominee - Best Writer: (100 Bullets, Hellblazer [DC/Vertigo]) * 2004 Will Eisner Comic Industry Awards - Nominee - Best Writer: (100 Bullets, Sgt. Rock: Between Hell and Hard Place [Vertigo/DC]; Batman [DC]) Σκίτσο: Lee Bermejo * Γνωστός από το Lex Luthor: Man of Steel (σε συνεργασία με τον Azzarello), αλλά κυρίως από τα εξώφυλλα που κάνει. Μελάνια: Lee Bermejo + Mick Gray (Mick Gray) * 2001 Eisner Award Winner for Best Single Issue Promethea #10 * 2000 Eisner Award Nominee for Best Penciller/Inker Team * 2001 Eisner Award Nominee for Best Penciller/Inker Team * 2003 Eisner Award Nominee for Best Penciller/Inker Team Χρώμα: Patricia 'Trish' Mulvihill * 1997 Will Eisner Comic Industry Awards - Nominee - Best Colorist: (for Wonder Woman and Firebrand [DC]; and Batman and Captain America [DC/Marvel]) * 2001 Will Eisner Comic Industry Awards - Nominee - Best Colorist: (for 100 Bullets [DC/Vertigo] and Nightwing [DC]) * 2002 Will Eisner Comic Industry Awards - Nominee - Best Colorist: (for Wonder Woman [DC] and 100 Bullets [DC/Vertigo]) * 2003 Will Eisner Comic Industry Awards - Nominee - Best Colorist: (for Gotham Girls and Wonder Woman [DC]; 100 Bullets and Hellblazer Special: Lady Constantine [DC/Vertigo]) * 2004 Will Eisner Comic Industry Awards - Winner - Best Colorist: (for Batman and Wonder Woman [DC]; and 100 Bullets [Vertigo/DC]) Και πιστέψτε με... Φαίνεται ΚΑΙ σεναριακά ότι αυτός άνθρωπος ξέρει τη δουλειά του αλλά ΚΑΙ εικαστικά ότι ο άλλος που το δούλεψε είναι "εξωφυλλάκιας", ο παραπέρας που το μελάνωσε κάτι σκαμπάζει και εκείνη που το χρωμάτισε αξίζει τα λεφτά της. Δεν θέλω να πω ούτε πράγματα για την πλοκή του, αλλά ούτε και να σας χαλάσω την απόλαυση του να δείτε ξαφνικά μπροστά σας ορισμένους χαρακτήρες τόσο διαφορετικούς και συνάμα τόσο γνώριμους. Η Harley Quinn είναι μια θεά, ο Riddle είναι αξεπέραστος, αλλά και οι υπόλοιποι είναι εξαιρετικοί (απλώς ήθελα να εστιάσω στα 2 που μου κάνανε την μεγαλύτερη εντύπωση... και τα ξανακοίταζα και τα ξανακοίταζα σαν χαζός). Χοντρά χοντρά διαβάζεται και από αυτούς που μισούν τα κολάν. Είναι όσο πιο πολύ γίνεται προσγειωμένο στην πραγματικότητα με έντονες πινελιές ενός μοντέρνου αστικού αστυνομικού/γκαγκστερικού δράματος. Εικαστικά ο Joker μοιάζει τρομερά με τον Joker των Nolan και Ledger. Πάνω σε αυτό το θέμα και ο Bermejo και ο Azzarello διατείνονται ότι είναι καθαρά συμπτωματικό και ότι οι δυο δουλειές (το κόμικ και η ταινία (The Dark Knight)) δουλευτήκαν ανεξάρτητα το ένα από το άλλο. Σε μια συνέντευξη του ο Bermejo αναφέρει πως όταν πρωτοείδε φωτογραφία του Ledger ως Joker ήδη είχε ξεκινήσει τον σχεδιασμό του κόμικ και βρισκόταν στην σκηνή στο ιταλικό εστιατόριο. "I've said this before and I really find it to be true, that certain ideas float around at the same time for a reason. Pop culture, social tendencies, fashion, you name it. If you want to do a realistic interpretation of the Joker, there are only a few ways to do it. " (Το είπα και πριν και πράγματι πιστεύω ότι αληθεύει. Ορισμένες ιδέες εμφανίζονται ταυτόχρονα για κάποιο λόγο. Ποπ κουλτούρα? κοινωνικές τάσεις? μόδα? Πες το όπως θες. Άμα θες να κάνεις μια ρεαλιστική απεικόνιση του Joker, υπάρχουν μόνο τόσοι τρόποι που μπορεί να γίνει) Στην ίδια συνέντευξη ο Bermejo αναφέρει πως επέλεξε κάποιες στιγμές να είναι ζωγραφική και όχι σκίτσο, προκειμένου το μάτι του αναγνώστη να μένει περισσότερο σε αυτές και να δημιουργείται ένα είδος αλλαγής ρυθμού και έμφασης. Είναι 128 σελιδούλες, φρέσκο φρέσκο, με σκληρό εξώφυλλο και το αμερικάνικο άμαζον αυτή τη στιγμή το δίνει για 13$....... Ομολογώ πως η τιμή με ξάφνιασε απίστευτα. Έχουμε δώσει πολύ περισσότερα για πολύ χειρότερα... Απ΄ότι διάβασα αρχικά σκοπεύαν να το βγάλουν ως miniseries και νωρίτερα, αλλά το αναβάλλαν και επιλέξαν να βγει ενιαίο. Ειλικρινά θα εκπλαγώ εάν δεν τσιμπήσει του χρόνου τα Eisner σε Best New Graphic Novel και τουλάχιστον ένα από τα Best Artist/Penciller/Inker ή Best Art Team ή Best Colorist/Coloring... Επαναλαμβάνω ότι η δουλειά που έχει γίνει πάνω σε πολύ γνώριμες φιγούρες είναι εκπληκτική. Αφού το διαβάσετε, ρίξτε και μια ματιά στις συνεντεύξεις που παραθέτω` νομίζω πως αξίζουν τον κόπο. Λυνξ Συνέντευξη του Bermejo Συνέντευξη του Azzarello παρoυσίαση της ελληνικής έκδοσης εδω Περισσοτερος Brian Azzarello : Filthy Rich Joker ( Ελληνικη Εκδοση ) Superman ( Anubis ) Loveless HELLBLAZER (#151-#156) : GOOD INTENTIONS HELLBLAZER (#146-#150) : HARD TIME Sgt Rock - Between Hell And A Hard Place
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.