Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'john antono'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Με το κόμικς «Ο Χας και η Ταγκ: Το AvRiO μας καλεί» των Παναγιώτη Ε. Αράπη και John Antono τα παιδιά γνωρίζονται με την αρχαία ελληνική επιστήμη και τεχνολογία. Είχαν οι αρχαίοι Έλληνες τεχνολογία; Μπορεί ένα σημερινό ταξίδι στο χθες να δημιουργήσει το αύριο; Σύμφωνα με τους Παναγιώτη Αράπη και John Antono, δημιουργούς του κόμικς «Ο Χας και η Ταγκ: Το AvRiO μας καλεί», η απάντηση και στα δύο ερωτήματα είναι «ναι»! Σε συνεργασία με το Μουσείο Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας Κώστα Κοτσανά, το κόμικς ξεναγεί τα παιδιά και τους νέους στον κόσμο της αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας. Όλα ξεκινούν ένα βράδυ όταν ένα ρομπότ από το μέλλον, ο AvRiO, επισκέπτεται δύο αδέλφια, τον Χας και την Ταγκ. Σκοπός του AvRiO είναι να γνωρίσει στους ανθρώπους τού σήμερα, που ξεχνούν την Ιστορία, τα τεχνολογικά επιτεύγματα του αρχαίου παρελθόντος. Τα παιδιά, πρόθυμοι δέκτες, ακολουθούν το ρομπότ σε ένα ταξίδι στον χρόνο: από την κατασκευή του Παρθενώνα από τους Ικτίνο και Καλλικράτη και τις εφευρέσεις του Αρχιμήδη μέχρι το υδραυλικό ρομπότ του Φίλωνα του Βυζάντιου και τις ατμομηχανές του Ήρωνα του Αλεξανδρινού, οι πρωταγωνιστές του κόμικς γνωρίζουν από κοντά και συνομιλούν με τους αρχαίους επιστήμονες. Το κόμικς χωρίζεται σε κεφάλαια όπου στο καθένα ο αναγνώστης γνωρίζει με εύληπτο και διασκεδαστικό τρόπο έναν αρχαίο Έλληνα επιστήμονα και τις εφευρέσεις του, περιλαμβάνοντας στο τέλος μία δραστηριότητα, παιχνίδι ή κατασκευή βασισμένο στην εφεύρεση. Ο συγγραφέας Παναγιώτης Αράπης, καθηγητής Φυσικής και Χημείας αλλά και ηθοποιός και συγγραφέας παιδικού θεάτρου, πλάθει ένα συναρπαστικό ταξίδι μέσω του οποίου φέρνει στα μάτια των παιδιών τις αρχαίες προσωπικότητες και τα επιτεύγματά τους. Αυτό δεν θα γινόταν φυσικά χωρίς τα σχέδια του John Antono, ιστορικού, σκιτσογράφου, αρθρογράφου και δημιουργού κόμικς εδώ στο Καρέ Καρέ, που δίνει μορφή στους ήρωες και εικονοποιεί την ιστορία σε ένα χορταστικό κόμικς. Το κόμικς αυτό μάλιστα έχει ταξιδέψει και σε αρκετά σχολεία, στα οποία οι δύο δημιουργοί μιλούν για τους ήρωές τους και τις εφευρέσεις που περιλαμβάνονται σε αυτό. Μέσα στις 100 σελίδες του τα παιδιά κάνουν ένα απολαυστικό εκπαιδευτικό ταξίδι στον χρόνο και μαθαίνουν πως η γνώση είναι κάτι που με σταδιακά βήματα και αγώνα αποκτάται και διαιωνίζεται. 📌 Το κόμικς «Ο Χας και η Ταγκ: Το AvRiO μας καλεί» κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Υδροπλάνο. Και το σχετικό link...
  2. Ο ρόλος του σκιτσογράφου στη δικαστική αίθουσα και η πολύτιμη συνεισφορά του στην κάλυψη πολύκροτων δικών, ειδικά όταν τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα έχουν αποκλειστεί, είναι το θέμα ενός από τα πιο ενδιαφέροντα πάνελ του 27ου ComicDom Con (Τεχνόπολη 12-14/5). Πόσο βοηθά το κοινό η σκιτσογράφηση των πρωταγωνιστών μιας δίκης; Ποιες δίκες στην Ελλάδα «σκιτσαρίστηκαν» περισσότερο; Τι δυνατότητες έχει ο καλλιτέχνης να εκφραστεί δημιουργικά και ταυτόχρονα να αποτυπώσει πιστά χαρακτήρες και στιγμιότυπα με δεδομένα τα στενά περιθώρια που του δίνονται μέσα σε μια δικαστική αίθουσα; Υπάρχουν κόμικ εκδόσεις σχετικές με το σκιτσορεπορτάζ και πώς προσδιορίζεται η σχέση του με την ποπ κουλτούρα; Αυτά τα ερωτήματα απηύθυνα στους συντελεστές του πάνελ «Δικαιοσύνη στην πένα – Η τέχνη του σκιτσορεπορτάζ» (στην Αθηνά Κακλαμάνη, δικηγόρο και συντάκτρια του «Smassing Culture», τον Τάσο Θεοφίλου από τις εκδόσεις Red ‘n’ Noir, τον σκιτσογράφο John Antono και τη δημοσιογράφο Ελευθερία Κουμάντου, με τον Πάνο Παπαγεωργίου της ComicDom Team στον συντονισμό) και ιδού κάποιες απαντήσεις που πρόλαβα να σταχυολογήσω λίγο προτού ανοίξει πανηγυρικά στην Τεχνόπολη η αυλαία του φετινού 27ου Comicdom Con. «Ο σκιτσογράφος μιας δίκης οφείλει να κινείται στα όρια που υπάρχουν και για τον δημοσιογράφο, συγκεκριμένα να σέβεται το τεκμήριο της αθωότητας του κατηγορουμένου και να μην προσβάλλει την προσωπικότητά του. Έχουμε, για παράδειγμα, νομολογιακό προηγούμενο κατά το οποίο μια καρικατούρα σχετικά με μια δημόσια σύμβαση στα όρια της νομιμότητας απεικόνιζε μια δικαστή στα χέρια ενός δημάρχου, με λεφτά στην τσέπη. Η δικαστής ήταν παντρεμένη και κατά τη γνώμη της άφηνε στον αναγνώστη την εντύπωση ότι είχε παράνομη ερωτική σχέση με τον δήμαρχο. Στο πρωτόβαθμο δικαστήριο ο σκιτσογράφος καταδικάστηκε, κάτι που ανατράπηκε στον δεύτερο βαθμό μετά την άσκηση έφεσης, καθώς το δικαστήριο έκρινε ότι παραβιαζόταν η ελευθερία της έκφρασής του. Ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν πολλά. Είναι έπειτα γεγονός ότι η καλλιτεχνική φύση του δικαστικού σκιτσορεπορτάζ το κάνει να αποκτά τα δικά του φτερά, ξεφεύγοντας από τις δημοσιογραφικές τυπικότητες», θα πει η δικηγόρος Αθηνά Κακλαμάνη. Αθηνά Κακλαμάνη, δικηγόρος και συντάκτρια του «Smassing Culture» «Η σκιτσογράφηση μιας δίκης καλύπτεται και εξυπηρετεί το άρθρο 93 του Συντάγματος, το οποίο καθιστά τη δημοσιότητα θεμελιώδη αρχή της δίκης μέσα από τον δημόσιο χαρακτήρα των συνεδριάσεων και τη δημόσια απαγγελία των δικαστικών αποφάσεων, έτσι ώστε το έργο της δικαστικής εξουσίας να ελέγχεται από τον κυρίαρχο λαό. Πρόκειται για τη λεγόμενη άμεση δημοσιότητα ή “λαϊκή δημοσιότητα”, δηλαδή τη δυνατότητα, όποιος το επιθυμεί, να παρακολουθήσει από κοντά την εξέλιξη της διαδικασίας με τις δικές του αισθήσεις, μέσα από την αυτούσια παρουσία στο ακροατήριο. Παράλληλα, γίνεται λόγος και για την έμμεση δημοσιότητα, δηλαδή τη δημοσιογραφική κάλυψη των δικών. Στην ελληνική περίπτωση εφαρμόζεται μια ενδιάμεση άποψη, σύμφωνα με την οποία η δημοσιότητα καλύπτει τα έντυπα μέσα, ενώ αποκλείει τα ηλεκτρονικά, δηλαδή τη μετάδοση της δίκης από την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο, καθώς και την κινηματογράφηση ή τη μαγνητοσκόπησή της. Αυτό ακριβώς το κενό έρχεται και καλύπτει το δικαστικό σκιτσορεπορτάζ, το οποίο αφενός δίνει τη δυνατότητα στον απλό πολίτη να αποκτήσει μέσω αυτού εικόνα μιας δίκης χωρίς να είναι ο ίδιος παρών, αφετέρου καταφέρνει να αποτυπώσει το κλίμα της, βοηθώντας και τους ίδιους τους δημοσιογράφους στο έργο τους». «Ο λόγος που αυτή η μορφή δημοσιογραφικής τέχνης ή καλλιτεχνικής δημοσιογραφίας αναπτύχθηκε είναι η κατά περιόδους και περιπτώσεις απαγόρευση λήψης φωτογραφιών εντός των δικαστικών αιθουσών. Παρά το κενό που αναμφισβήτητα καλύπτει ο σκιτσογράφος, μεταφέροντας με το πενάκι του σκηνές από την εξέλιξη μιας δίκης, δεν θεωρώ ότι υποκαθιστά τη δουλειά του φωτογράφου. Ακόμα όμως και όταν επιτρέπεται η φωτογραφική κάλυψη, το δικαστικό σκιτσορεπορτάζ διατηρεί μια αυτοτελή δημοσιογραφική και καλλιτεχνική αξία. Τάσος Θεοφίλου, εκδόσεις Red ‘n’ Noir Από τις δικαστικές υποθέσεις που είχαν αξιόλογη σκιτσογραφική κάλυψη είναι σίγουρα το πρωτόδικο της Χ.Α. (Απρίλης 2015 – Οκτώβρης 2020) και η εκδίκαση της επίθεσης με βιτριόλι εναντίον της Ιωάννας Παλιοσπύρου (Σεπτέμβρης 2021), όπου ο John Antono διέσωσε με το πενάκι του στιγμιότυπα από τη διαδικασία. Ο συγκεκριμένος δημιουργός ήταν και ο πρώτος που κάλυψε σκιτσογραφικά τη δίκη για τον φονικό ξυλοδαρμό του Ζακ Κωστόπουλου/της Zackie Oh. Ακολούθησαν οι Kanellos Cob, Chrispy Shift, Παναγιώτης Μητσομπόνος και Αλεξία Οθωναίου», λέει ο Τάσος Θεοφίλου. «Η περίοδος του Μεσοπολέμου παρουσιάζει αξιόλογη ποσοτική και ποιοτική παραγωγή, παρότι δεν απαγορευόταν η λήψη φωτογραφιών στις δικαστικές αίθουσες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, τα πλούσια από κάθε άποψη ρεπορτάζ από τη δίκη των Φούλας Αθανασοπούλου και Αρτέμιδας Κάστρου (Φλεβάρης – Μάρτης 1932), κατηγορούμενες για τη δολοφονία και τον τεμαχισμό του εργολάβου Μίμη Αθανασόπουλου, που αποτέλεσε μία από τις πιο πολύκροτες υποθέσεις της ελληνικής δικαστικής ιστορίας συνολικά. Υπάρχουν πολύ σημαντικές ιστορικές υποθέσεις των οποίων στιγμιότυπα διασώζονται αποκλειστικά χάρη στο δικαστικό σκιτσορεπορτάζ, όπως η Δίκη των Εξ (Οκτώβριος – Νοέμβριος 1922), η δίκη των κομμουνιστών φαντάρων του Ουλαμού Καλπακίου (Γενάρης 1931) και οι δυο δίκες για την αιματηρή Ληστεία της Πέτρας (φθινόπωρο 1927 και φθινόπωρο 1929)», συνεχίζει κάνοντας μια ενδιαφέρουσα ιστορική αναδρομή. John Antono, σκιτσογράφος «Το σκίτσο είναι από μόνο του μια ολόκληρη τέχνη. Στην περίπτωση της καταγραφής μιας δικαστικής διαδικασίας, η καλλιτεχνική απεικόνιση συμβαδίζει με ένα είδος ρεπορτάζ. Ειδικά σε περιπτώσεις δικών με μεγάλο κοινωνικό ενδιαφέρον, που για διάφορους λόγους δεν επιτρέπεται η φωτογραφική τους κάλυψη, τα σκίτσα υποκαθιστούν αυτή την ανάγκη, βοηθώντας το κοινό να έχει μια εικόνα μέσα από τη δικαστική αίθουσα, διαμεσολαβημένη από την καλλιτεχνική οπτική του σκιτσογράφου. Μήπως όμως και οι φωτογραφίες δεν έχουν ένα καλλιτεχνικό “φίλτρo”; Θεωρώ ότι το σκιτσορεπορτάζ και το φωτορεπορτάζ έχουν αρκετές ομοιότητες ως προς το αισθητικό κριτήριο. Το δικαστικό σκιτσορεπορτάζ τώρα, δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Απαιτεί καταρχάς στοιχειώδεις γνώσεις των διαδικασιών μέσα σε μια αίθουσα: ποιος είναι ο εισαγγελέας, ποιοι οι ένορκοι, πού κάθονται οι συνήγοροι υπεράσπισης και πού οι συνήγοροι κατηγορίας, τι διαμείβεται και τι είναι σημαντικό να καταγραφεί με το πενάκι. Οι συνθήκες δεν είναι πάντα ιδανικές: περιορισμένος χώρος, περίεργα βλέμματα, στενά χρονικά πλαίσια. Υπάρχουν επίσης τα απρόοπτα, οι εντάσεις, οι θεατρινισμοί και πρέπει να είσαι σε διαρκή εγρήγορση για να τα καταγράψεις», λέει ο John Antono. «Παρότι φαινομενικά ο σκιτσογράφος των δικών δεν θεωρείται δημοσιογράφος, η δουλειά του είναι εξίσου δημοσιογραφική. Πρόκειται για καταγραφή οπτικών πληροφοριών. Για μένα όμως, πιο σημαντική είναι η μελλοντική αξία αυτών των σκίτσων ως ιστορικών τεκμηρίων. Για να παραφράσω το κλισέ, μια εικόνα τεκμηριώνει χίλιες λέξεις. Η επικαιρότητα κυλάει και ξεχνιέται σε λίγες μέρες ή και ώρες, χωρίς να εκτιμήσουμε τη σημασία κάποιων γεγονότων στις πραγματικές τους διαστάσεις. Ύστερα όμως από πολλές δεκαετίες τα σκίτσα μεγάλων δικών μπορεί να αξιοποιηθούν ως πρωτογενείς ιστορικές πηγές», συμπληρώνει. Το εξώφυλλο της συλλογής «Βλέπουμε με τα χέρια τους» Υπάρχουν άραγε ή προγραμματίζονται εκδόσεις με τέτοιο περιεχόμενο; «Ως Red 'n’ Noir θεωρήσαμε σκόπιμο να διασωθεί το υλικό από τη σκιτσογραφική κάλυψη της δίκης για τον φονικό ξυλοδαρμό της Zackie Oh/του Ζακ Κωστόπουλου. Έτσι, με τη στήριξη του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ και του ZackieOh Justice Watch εκδώσαμε τη συλλογή “Βλέπουμε με τα χέρια τους: Το δικαστικό σκιτσορεπορτάζ της δίκης για τον φονικό ξυλοδαρμό της/του Zackie Oh/Ζακ Κωστόπουλου”, στην οποία περιλαμβάνονται σκίτσα των John Antono, Kanellos Cob, Chrispy Shift, Παναγιώτη Μητσομπόνου και Αλεξίας Οθωναίου. Τα έσοδα θα διατεθούν για την οικονομική ενίσχυση του δικαστικού αγώνα της οικογένειας. Το εξώφυλλο της συλλογής «Η φονική τριάς» Εκδώσαμε επίσης τη συλλογή “Η φονική τριάς”. Πρόκειται για το δικαστικό σκιτσορεπορτάζ του Εγκλήματος στου Χαροκόπου (1932) και περιλαμβάνει 129 (κυρίως ανυπόγραφα) σκίτσα από συνολικά έξι εφημερίδες ευρείας κυκλοφορίας της εποχής (Βραδυνή, Ελεύθερος Άνθρωπος, Ελληνική, Ακρόπολις, Πατρίς, Εσπερινή). Υπό έκδοση είναι και η συλλογή 110 σκίτσων από τη Δίκη των Εξ του ’22 από τις εφημερίδες Έθνος, Εμπρός, Εσπερινή, Πατρίς και Πολιτεία», θα πει ολοκληρώνοντας ο Τάσος Θεοφίλου. Το πάνελ «Δικαιοσύνη στην πένα – Η τέχνη του σκιτσορεπορτάζ» θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 13/5, 18:40-20:00 στο Innovathens της Τεχνόπολης του Δήμου Αθηναίων. Και το σχετικό link...
  3. Οι μετεωρίτες προκαλούν τρόμο και δέος. Και η παρατήρησή τους θαυμασμό. Οι επιστήμονες τους μελετούν και μαθαίνουν όλο και περισσότερα γι’ αυτούς. Ο Τάκης Θεοδοσίου και ο John Antono εξηγούν με απλό και κατανοητό τρόπο τι είναι οι μετεωρίτες, τι συμβαίνει όταν περνούν από κοντά μας και πόσο κινδυνεύουμε από κάποιον που θα μας πλησιάσει επικίνδυνα. Ο εσκεμμένα παραπλανητικός τίτλος του άρθρου δεν δηλώνει κάποια εσχατολογικού τύπου προφητεία ούτε την πιθανή τελική λύση ύστερα από μακρά απογοήτευση. Οι μετεωρίτες που μας «χρειάζονται» είναι οι «Μετεωρίτες» (εκδόσεις Λόγος Slovo Α – Ω) και είναι απαραίτητοι για να κατανοήσουμε τι είναι τα παράξενα ουράνια σώματα που συχνά-πυκνά πετούν πάνω από τα κεφάλια μας και ενίοτε πέφτουν στη Γη. Κόντρα στις δοξασίες και τις αντιεπιστημονικές προκαταλήψεις αλλά και ενάντια στον πανικό που σπέρνει η ιδέα και μόνο ότι ένας μετεωρίτης θα προσγειωθεί μια μέρα κάπου δίπλα μας, οι Τάκης Θεοδοσίου και John Antono φιλοτεχνούν ένα βιβλίο που είναι φιλικό τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικους αναγνώστες γύρω από τους μετεωρίτες. Και είναι οι κατά τεκμήριο ειδικοί για κάτι τέτοιο. Ο Τάκης Θεοδοσίου είναι φυσικός, μέλος του IMCA (International Meteorites Collectors Association) καθώς και υπεύθυνος συντονιστής για την Ελλάδα του παγκόσμιου οργανισμού «Ημέρα Αστεροειδών», ενώ από το 2018 είναι διευθυντής και επόπτης στο Ελληνικό Μουσείο Μετεωριτών. Ο John Antono (κατά κόσμον Γιάννης Αντωνόπουλος) είναι μάχιμος πολιτικός γελοιογράφος και δημιουργός κόμικς, συνεργάτης του «Καρέ Καρέ» στο οποίο συμμετέχει στη σειρά «Λεξικό της Κρίσης» και δημιουργός της σειράς «Homo Skepticus» που δημοσιεύεται στην πλατφόρμα socomic.gr με θέμα την επιστήμη, την ιστορία της και τα πρόσωπα που καθόρισαν την πορεία της. Η συνεργασία τους στους «Μετεωρίτες» οδηγεί σε ένα ιδιαίτερα ελκυστικό αποτέλεσμα εκλαϊκευμένης γνώσης που δεν αφορά μόνο όσους συναρπάζονται από όσα συμβαίνουν εκεί ψηλά, αλλά όλους όσοι ενδιαφέρονται για τις επιστήμες και την κατανόηση της λειτουργίας του Σύμπαντος και των φυσικών φαινομένων. «Από πού προέρχονται αυτοί οι εξωγήινοι εισβολείς; Πόσο μπορούν να βλάψουν τη Γη μας; Τι θέλουν να μας πουν οι κρατήρες στη Σελήνη για το παρελθόν και το μέλλον του πλανήτη μας; Ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ αστεροειδών, κομητών, μετεώρων, μετεωριτών; Τι μας διηγούνται για την ιστορία του ηλιακού μας συστήματος, της Γης και της ίδιας της ζωής πάνω σ’ αυτήν; Με ποιους τρόπους θα αμυνθούμε στην απειλή τους αλλά και θα εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία τους;». Σε αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα απαντούν οι «Μετεωρίτες» με σαφή τρόπο, επιστημονική ακρίβεια, όμορφα σχέδια και, πάνω απ’ όλα, σεβασμό στον αναγνώστη ανεξαρτήτως γνώσεων και επιστημονικού υπόβαθρου. Και το σχετικό link...
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.