Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'joe kubert'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Ο πόλεμος στη Βοσνία άφησε βαθιά τραύματα στα Βαλκάνια. Κάποια από αυτά επιχειρεί να μεταφέρει σε όλο τον κόσμο ο θρύλος Joe Kubert μέσω των φαξ που λάμβανε από το Σαράγεβο. Ένας Βόσνιος πράκτορας ευρωπαϊκών κόμικς και η οικογένειά του υπό συνθήκες πολεμικής πολιορκίας πρωταγωνιστούν στο «Φαξ από το Σαράγεβο – Μια ιστορία επιβίωσης» (εκδόσεις Μικρός Ήρως, μετάφραση: Γαβριήλ Τομπαλίδης, 210 σελίδες). Η ιστορία έχει ως εξής: ο Έρβιν Ρουστεμάτζικ, η σύζυγός του και τα δύο ανήλικα παιδιά τους ζουν στο πολιορκημένο από τους Σέρβους Σαράγεβο και πασχίζουν να επιβιώσουν ανάμεσα σε ελεύθερους σκοπευτές, βόμβες, και με την έλλειψη βασικών ειδών πρώτης ανάγκης, όπως τροφίμων και καυσίμων, να γίνεται όλο και πιο οδυνηρή. Όταν η κατάσταση χειροτερεύει προσπαθούν να διαφύγουν. Είναι όμως αδύνατο καθώς έχουν κλείσει όλοι οι δρόμοι. Ακόμα και η παραμικρή μετακίνηση είναι παρακινδυνευμένη. Ο Έρβιν καταγράφει διαρκώς τις εμπειρίες της οικογένειάς του ως «ημερολόγια πολιορκίας» και τις στέλνει στον φίλο του Τζο Κιούμπερτ (1926-2012) στις ΗΠΑ, έναν θρύλο των κόμικς, σχεδιαστή ιστοριών του Ταρζάν, του Μπάτμαν, του Φλας κ.ά. και ιδρυτή της διάσημης σχολής «Joe Kubert School of Cartoon and Graphic Art» της Νέας Υόρκης. Ο Κιούμπερτ λαμβάνει επίσης τις φωτογραφίες του Καρίμ Ζαΐμοβιτς, ενός νεαρού φωτογράφου που εργαζόταν για λογαριασμό του Ρουστεμάτζικ και σκοτώθηκε από θραύσμα χειροβομβίδας σε ηλικία μόλις εικοσιτεσσάρων ετών. Με βάση αυτές τις τεκμηριωτικού τύπου πληροφορίες σχεδιάζει την ιστορία παρεμβαίνοντας ελάχιστα, σύμφωνα με τα δικά του λόγια στον επίλογο του βιβλίου, και μόνο για λόγους σεναριακής διευκόλυνσης και δραματοποίησης, και έτσι προκύπτει ένα χρονικό των γεγονότων σε μορφή κόμικς από την εμπόλεμη ζώνη του Σαράγεβο κατά το διάστημα 1992-1993. Μέχρι εδώ όλα καλά. Το βιβλίο μάλιστα κατέκτησε πολλά βραβεία στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη τόσο για τα υπέροχα σχέδια του Κιούμπερτ όσο και για την αγωνιώδη πλοκή. Συνοδεύεται επίσης από μέρος των ίδιων των φαξ που λάμβανε ο Κιούμπερτ αλλά και από πλούσιο φωτογραφικό παράρτημα γύρω από την περιοχή και την εποχή του πολέμου αλλά και από τον Ρουστεμάτζικ και την οικογένειά του, ακόμα και από τα παιδιά του ως επιτυχημένους επαγγελματίες στη μετέπειτα ενήλικη ζωή τους (για ποιον λόγο;). Λειτουργεί έτσι ως υπενθύμιση μιας (όχι και τόσο) αναπάντεχης πολεμικής σύρραξης στην Ευρώπη πέντε δεκαετίες μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και ενώ οι εθελοτυφλούντες Ευρωπαίοι δήλωναν έκπληκτοι και σοκαρισμένοι από τα γεγονότα. Παρόμοιες καταγραφές έχουν κάνει για τον πόλεμο αυτό και άλλοι δημιουργοί όπως ο Τζο Σάκο και ο Αλεξάνταρ Ζόγκραφ προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν το θέμα πολύπλευρα, να σχολιάσουν την πολιτική κατάσταση, να δουν τις κοινωνικές και ψυχολογικές πτυχές κ.λπ. Ο Κιούμπερτ επιλέγει αντ' αυτού να φιλοτεχνήσει μια περιπέτεια μανιχαϊστικού τύπου με «καλούς και κακούς», όπου η ηρωική μορφή του πρωταγωνιστή με τον ανεξάντλητο αλτρουισμό της θα οδηγήσει στο πολυπόθητο σε ανάλογες αφηγήσεις χάπι εντ. Παρά την απαράμιλλη σχεδιαστική δεξιοτεχνία του Κιούμπερτ, η μπαρόκ εικονογραφία των σκηνών με τους πυροβολισμούς και τους βομβαρδισμούς, το υπερβολικό στιλιζάρισμα που θυμίζει υπερηρωικές περιπέτειες, οι αναληθοφανείς διάλογοι πολεμικής ταινίας χολιγουντιανού επιπέδου και ένα διάχυτο κλίμα δαιμονοποίησης των «κακών» άλλων, ακόμα και μέσω της μοχθηρής, απάνθρωπης εικόνας τους, στερούν τελικά από το βιβλίο την αναγόρευσή του σε μια μαρτυρία του αιματηρού πολέμου. Μπορεί να αποτελεί μια υπόμνηση ώστε να αποφευχθεί η επανάληψη όσων καταγγέλλει αλλά ίσως θα μπορούσε να τα καταφέρει και με άλλους τρόπους. Και το σχετικό link...
  2. Valtasar

    ΦΑΞ ΑΠΟ ΤΟ ΣΑΡΑΓΕΒΟ

    Το 1945, είπαμε στον κόσμο «Ποτέ ξανά». Το 1992, η υπόσχεση απέκτησε αιματηρές αποσχίσεις. Αυτή ήταν η χρονιά που ξέσπασε ο πόλεμος στο Σαράγεβο της Βοσνίας, το έτος που η γενοκτονία σαν όρος επανεμφανίστηκε στον πλανήτη. Ήταν η χρονιά που ο Ervin Rustemagic, ένας διεθνής επιχειρηματίας με ευρεία γκάμα πελατών, ανάμεσα στους οποίους και ο συγγραφέας Joe Kubert, και η οικογένειά του, παγιδεύτηκαν σε μια πόλη υπό πολιορκία. Το μόνο μέσο επικοινωνίας του Ervin με τον έξω κόσμο (και τον Joe Kubert) ήταν μέσω της συσκευής φαξ του. Καθώς ο Joe άρχισε να λαμβάνει αυτά τα μηνύματα από τον Ervin, έκανε ό,τι έπραττε εδώ και χρόνια. Αποτύπωσε την ιστορία στο χαρτί. Ο διάσημος δημιουργός κόμικς Joe Kubert γράφει και απεικονίζει κόμικς, από τη δεκαετία του 1940. Κάποιες από τις δουλειές του ήταν τα Batman, Superman, Tarzan, Enemy Ace και Sgt. Rock. Το Φαξ Από Το Σαράγεβο είναι μακράν ένα από τα υψηλότερα επιτεύγματα ενός από τους μεγαλύτερους δημιουργούς κόμικς. Οι Huntsville Times αναφέρουν: «Ο Kubert δημιουργεί ίσως το πιο εντυπωσιακό δημοσιογραφικό βιβλίο κόμικς που κυκλοφόρησε ποτέ». Η hardcover έκδοση του Φαξ Από Το Σαράγεβο έχει κερδίσει αμέτρητα βραβεία, συμπεριλαμβανομένου ενός «Harvey Award» για το καλύτερο Graphic Novel πρωτότυπου σεναρίου, ένα «Eisner Award» για το καλύτερο Graphic Novel Άλμπουμ, ένα «The Don Thompson Award» για το καλύτερο βιβλίο μη επιστημονικής φαντασίας, ένα βραβείο «Prix Alph-Art 98» για το καλύτερο ξενόγλωσσο βιβλίο που δημοσιεύτηκε στη Γαλλία. Kαθώς επίσης και ένα βραβείο «Le Prix» για το καλύτερο βιβλίο μη-φαντασίας, που δημοσιεύθηκε στη Γαλλία και ένα «Parent’s Choice Award». Τo Φαξ Από Το Σαράγεβο εντυπωσιάζει με το ρεαλισμό του. Για τον τρόπο με τον οποίο ο δημιουργός του μπορεί και αποτυπώνει μια εμπόλεμη κατάσταση, με το σκίτσο και τον λόγο του. Έχοντας χρησιμοποιήσει σε μερικά αποσπάσματα, όπως ομολογεί κι ο ίδιος ο δημιουργός, ελεύθερους διαλόγους και με στοιχεία κορύφωσης της δραματουργίας, ο Kubert καταφέρνει, μέσα από την αφήγηση του, να μας κάνει να περιπλανηθούμε στην εμπόλεμη ζώνη. Στις τελευταίες σελίδες αυτής της έκδοσης, μπορείτε να βρείτε και τις φωτογραφίες του Karim Zaimovic, ενός από τους χιλιάδες ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους σε αυτόν τον πόλεμο. Οι φωτογραφίες δεν αποτυπώνουν κομμάτια της ιστορίας του Kubert, ωστόσο βοηθούν τον αναγνώστη να καταλάβει την περιρρέουσα ατμόσφαιρα στην πόλη του Σαράγεβο και τη φρίκη του πολέμου. Από το site του εκδότη
  3. Βασιλεύς των κόμικς

    TARZAN

    Ο βασιλιάς της ζούγκλας ξανά κοντά μας μετά από 10 χρόνια απουσίας από τα ελληνικά περίπτερα,από τις εκδόσεις ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ που κυκλοφορεί σαν ένθετο στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής. Αυτή την φορά δημιουργός στο σχέδιο και σενάριο ο Joe Kubert , ένας από τους καλύτερους του είδους.Ο Ταρζάν γέννημα θρέμμα του ΕDGAR RICE BURROUGHS μας απασχολεί εδώ και 100 περίπου χρόνια ,πρώτα σε βιβλίο πολύ γρήγορα σε ταινίες και κινηματογραφικά και ραδιοφωνικά σήριαλ ,βρήκε τον δρόμο του σε κόμικς -στριπ και κόμικς .( αργότερα και σε τηλεόραση ,και σε κινούμενα σχέδια).Διαχρονικός ήρωας και αναλλοίωτος στον χρόνο παραμένει ειλικρινής ,δίκαιος ,ανίκητος και προστάτης της ζούγκλας σε ανθρώπους και άγρια ζώα.( Μόνο σέ μία περίπτωση είναι ζηλιάρης κακοπροαίρετα πονηρός ,θέλοντας το κακό του άλλου.Στην περίπτωση του συγγραφέα Νίκου Ρούτσου που ο Ταρζάν Αγγλος βασιλιάς της αφρικάνικης ζούγκλας ζήλευε τον δικό μας Ελληνα βασιλιά τον Γκαούρ . Απόρροια της τότε κακής σχέσης που είχαμε με την Βρετανία. Την γλυτώσαμε τότε που χρησιμοποιούσαμε το όνομα Ταρζάν από μηνύσεις για πνευματικά δικαιώματα,γιατί το ελληνικό Ρ διαβαζόταν σαν Π.) Η τεχνικά η έκδοση βέβαια θα μπορούσε να γίνει καλύτερη για τα σημερινά δεδομένα όπως και οι υπόλοιπες των εκδόσεων του ΜΙΚΡΟΥ ΗΡΩΑ αλλά για έκδοση που (στην αρχή ) μπαίνει σαν ένθετο σε εφημερίδα είναι ότι του αρμόζει Μακάρι να συνεχιστεί πέραν των δύο τευχών που έχουν ανακοινωθεί με πιο προσεγμένη εκτύπωση. Η ιστορία που περιέχει έχει τίτλο ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΤΟΥ ΤΑΡΖΑΝ και από ότι καταλάβατε είναι το ''όριτζιν '' του ήρωα .Η Ιστορία μοιράζεται σε δύο συνέχειες,η δεύτερη σε επόμενο τεύχος. Το τεύχος συνοδεύεται απο σημείωμα του Λευτέρη Ταρλαντέζου . Την άλλη εβδομάδα ΛΟΧΑΓΟΣ ΜΑΡΚ στον πόλεμο της Ανεξαρτησίας μαζί και 2 ιστορίες του ΚΟΚΟΜΠΙΛ.
  4. Ο Αγνωστος Στρατιώτης που σκότωσε τον Χίτλερ Συντάκτης: Γιάννης Κουκουλάς Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου οι υπερήρωες ξεπάστρεψαν κατ’ επανάληψη τους ναζί και εξουδετέρωσαν τον ηγέτη τους. Μετά τον πόλεμο, ωστόσο, η αντιναζιστική θεματολογία άρχισε να ατονεί. Το 1966, ένας αλλόκοτος χαρακτήρας επανέφερε τα πολεμικά κόμικς στο προσκήνιο. Και λίγα χρόνια αργότερα, περιμένοντας τους ελευθερωτές Σοβιετικούς, εκτέλεσε τον Αδόλφο Χίτλερ, ανενδοίαστα, με μια σφαίρα στο κεφάλι. Κλασικά ηθικά διλήμματα που εγείρουν συχνά κινηματογραφικοί και λογοτεχνικοί χαρακτήρες και πρωταγωνιστές των κόμικς είναι ο τρόπος και η αυστηρότητα στην επιβολή δικαιοσύνης, τα όρια στη χειροδικία, η έννοια της τιμωρίας ως εκδικητικότητας, η αυτοδικία, η ποινή του θανάτου. Ιδιαίτερα στα κόμικς που απευθύνονταν κατά το μακρινό παρελθόν στο ευρύ κοινό και σε αναγνώστες νεαρών ηλικιών, υπήρχαν άγραφοι κανόνες -μετά το 1954 θεσπίστηκαν και γραπτοί- που παρότρυναν ή ακόμα και υποχρέωναν τους δημιουργούς να μην παρουσιάζουν θανάτους, δολοφονίες και εκτελέσεις και τους απέτρεπαν από τις σκηνές βίας. Στα υπερηρωικά κόμικς των πρώτων δεκαετιών μετά το 1940, οι ατσαλάκωτοι και αυτόκλητοι εκπρόσωποι της τάξης και της νομιμότητας δεν σκότωναν -κατά κανόνα- τους αντιπάλους τους. Αντιθέτως, τους έπειθαν με επιχειρήματα, τους φυλάκιζαν, τους εξόριζαν, τους «σωφρόνιζαν» αλλά δεν τους εκτελούσαν εν ψυχρώ. Τα χρόνια της τεχνητής αθωότητας και των μανιχαϊστικών διπόλων, όμως, παρήλθαν και ο κυνισμός της ζωής μαζί με την προϊούσα εγκληματικότητα βρήκαν το ανάλογό τους και στα κόμικς, όπου η σκληρότητα και η βία έγιναν συνώνυμα της αποφασιστικότητας και του ρεαλισμού. Το τέλος του πολέμου, σύμφωνα με τους δημιουργούς του Unknown Soldier, οφείλεται σε αυτήν ακριβώς τη βίαιη (και λυτρωτική; ) σκηνή Στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου της δεκαετίας του 1960, όταν το Χόλιγουντ αλλά και οι εταιρείες των κόμικς αναζητούσαν όλο και πιο πολυδιάστατους και ευφάνταστους νέους εγκληματίες, όλο και πιο πανούργους και δολοπλόκους ψυχοπαθείς κακούς για να αποτελέσουν τον αντίθετο πόλο στους όλο και πιο πολυσύνθετους και ευρηματικούς νέους υπερήρωες, γεννήθηκε ένας φαινομενικά παλιομοδίτης ήρωας. Ο Αγνωστος Στρατιώτης (Unknown Soldier) των Robert Kanigher και Joe Kubert εμφανίστηκε στο τεύχος Νο. 168 του περιοδικού Our Army at War το 1966, κυρίως σε περιπέτειες ανδραγαθημάτων, αυτοθυσίας και αλτρουισμού εν καιρώ πολέμου. Ηταν ένας ειδικός πράκτορας του αμερικανικού στρατού. Εκρυβε όμως μια τραγική προσωπική ιστορία. Το πρόσωπό του ήταν τόσο παραμορφωμένο από έκρηξη χειροβομβίδας, ώστε είχε επιλέξει να κυκλοφορεί μόνο καλύπτοντάς το με επιδέσμους. Το πραγματικό του όνομα παρέμενε μυστήριο και προτιμούσε να λύνει τα προβλήματά του μόνος, χωρίς συνεργάτες. Ηταν, επίσης, ειδικός στις μεταμφιέσεις. Και φυσικά ατρόμητος και πολυμήχανος τιμωρός. Οχι, όμως, χαιρέκακος κι εκδικητικός. Φαινόταν να μην ενθουσιάζεται με το να σκοτώνει άλλους, αν και ήταν παρορμητικός με ιδιαίτερη δυσκολία στη διαχείριση του θυμού του. Η ψυχραιμία δεν αποτελούσε ένα από τα προτερήματά του. Αλλά και ο πόλεμος δεν του ταίριαζε και πολύ. Το 1982, στο τελευταίο τεύχος της πρώτης περιόδου της σειράς από τους Bob Hayne, Dick Ayers, Gerry Talaoc προέβη στο απονενοημένο. Εισχώρησε στις γραμμές των ναζιστών μέσα στο Βερολίνο, τέλη Απριλίου του 1945. Εν αναμονή των Σοβιετικών που έρχονταν ως ελευθερωτές, απέτρεψε την είσοδο στον πόλεμο των βομβών Nosferatu, τεράτων-υπερόπλων που προέκυψαν από τα πειράματα διασταύρωσης ανάμεσα σε αιμοβόρες νυχτερίδες και πελώρια χταπόδια. Μεταμφιεσμένος σε Γερμανό αξιωματικό έφτασε μέχρι το γραφείο του Χίτλερ. Μετά από μάχη σώμα με σώμα δίπλα στο άψυχο κορμί της Εύα Μπράουν, τον εξουδετέρωσε και του φύτεψε μια σφαίρα στο κεφάλι. «Αντίο Σατανά! Να καίγεσαι στην κόλαση μέχρι την τελευταία στιγμή της αιωνιότητας» ήταν τα λόγια του «αποχαιρετισμού». Λίγες μέρες μετά, ο πόλεμος τελείωσε με νίκη των συμμάχων. Αλλά αυτό που έμεινε στους αναγνώστες των κόμικς ήταν η ωμότητα της πράξης ακόμα και απέναντι στον απόλυτο εγκληματία. Κάτι αντίστοιχο με τη δολοφονία του παρανοϊκού και μεθοδικού serial killer Κέβιν Σπέισι από τον μπάτσο Μπραντ Πιτ στο Seven του Ντέιβιντ Φίντσερ. Φυσικά, οι απαντήσεις δεν είναι εύκολες αλλά οι συζητήσεις αξίζει να γίνονται. Ο Αγνωστος Στρατιώτης επανήλθε αρκετές φορές στο μέλλον, σε νέους τίτλους από νέους δημιουργούς (Garth Ennis, Joshua Dysart κ.ά.) και συνήθως σε πιο σκοτεινές και πιο πολυεπίπεδες ιστορίες, διασταυρώθηκε ακόμα και με τον Σούπερμαν, τη Γουόντερ Γούμαν και το Swamp Thing. Σήμερα, πενήντα χρόνια μετά την πρώτη εμφάνισή του, μπορεί να μην είναι ο πιο δημοφιλής και εμπορικός χαρακτήρας των κόμικς. Θα είναι, όμως, πάντα ο άνθρωπος που σκότωσε τον Χίτλερ. Πηγή Παρουσίαση της έκδοσης της Modern Times που περιλαμβάνει τα τεύχη 1 και 2 της μίνι σειράς Unknown Soldier των Garth Ennis και Kilian Plunkett
  5. Ένας ακόμη τίτλος που έπρεπε να βγει, όπως αποφάσισαν τα πορτοφόλια της DC Comics. Ένα origin του χαρακτήρα των Watchmen, του αριστουργήματος του Alan Moore. Άξιζε να βγει; Και ναι και όχι. Σε πρώτη ανάγνωση δεν έχει να προσφέρει και πολλά. Εξτρά λεπτομέρειες ενός κόμικ που διαπραγματεύεται τον επίλογο των σουπερηρώων του 1980-1990 είναι κάτι που δεν έχει νόημα. Σε μια δεύτερη ανάγνωση, αφού συνειδητοποιήσουμε ότι μιλάμε για την πιο πάλπ τέχνη του 20ου αιώνα βλέπουμε ότι είναι ένα διασκεδαστικό κόμικ ελαφριάς ανάγνωσης που χαρακτηρίζεται από ένα συγκεκριμένο επίπεδο. Η ιστορία διαπραγματεύεται τη ζωή του Daniel Dreiberg, ενός κολαούζου του μεταπολεμικού νυχτερινού εκδικητή Nite Owl. Προερχόμενος από μια δυσλειτουργική οικογένεια (πολύ ελαφριά λέξη για να δηλώσει το τι ακριβώς είναι) βρίσκει καταφύγιο ως μαθητευόμενος του πρώτου μασκοφόρου Nite Owl. Η σχέση τους είναι πολύ πιο τίμια από τη σχέση που έχει ο Dreiberg με τον κανονικό του πατέρα και οδηγείται στη στέψη του ως δεύτερου Nite Owl. Και έτσι δημιουργείται ένας διαφορετικός Batman, με μια αδέξια προσωπικότητα τύπου Clark Kent – Peter Parker. Συνοδοιπόρος και φίλος, όσο γίνεται σε μια τέτοια κάστα ανθρώπων, είναι ο Rorschach, ένας τιμωρός στο στυλ του Punisher, που, ενώ συνεργάζονται αρκετά συχνά, διαπληκτίζονται συνεχώς για τους ηθικούς φραγμούς των πράξεών τους. Μια σειρά δολοφονιών ιεροδούλων τους αναγκάζει να δραστηριοποιηθούν με μια άλλη «πόρνη» σουπερηρωίδα την Twilight Lady, πολέμαρχος των δικαιωμάτων του πεζοδρομίου. Η δουλειά της αρέσει, αλλά οι συνθήκες είναι που πιστεύει ότι θέλουν άλλαγμα. Οι ερωτικές περιπτύξεις της με τον Nite Owl είναι τόσο διασκεδαστικές που προκαλούν γέλιο. Η υπόθεση δεν είναι ιδιαίτερα πρωτότυπή. Πολλοί από εσάς έχετε δει και διαβάσει κάτι παρόμοιο. Είναι όμως ένα καλογραμμένο ευχάριστο κόμικ που αξίζει να το διαβάσετε. Πιστέψτε με έχετε διαβάσει πολλά σκουπίδια που τα θεωρείτε από τα αγαπημένα σας. Ένα παραπάνω που ίσως τελικά να το χαρείτε δε θα χαλάσει τον κόσμο. Το σκίτσο των Andy Kubert με μελάνια του πατέρα Joe Kubert είναι πολύ ευχάριστο στο μάτι. Δεν χρησιμοποιήσανε τα σταθερά ισομεγέθη 9 καρέ ανά σελίδα όπως το αυθεντικό Watchmen, αλλά είχαν ένα πιο ελεύθερο στήσιμο. Τα μελάνια του πατέρα Kubert είναι γεμάτα κίνηση, και δένουν πολύ όμορφα με τα μολύβια του γιού του. Λίγο χοντρά και σταθερά σε μέγεθος θυμίζουν του Scott Kolins. Στα μέσα του 3ου τεύχους ο Joe Kubert αφήνει τον κόσμο μετά από προβλήματα υγείας (καρκίνο στο αίμα). Το κύκνειο άσμα του σπουδαίου δημιουργού ολοκλήρωσε αξιοπρεπώς ο Bill Sienkienwitch. Σαν μια ιστορία στέκει. Κάτι έχει να μας πει για το χαρακτήρα. Δε νομίζω όμως ότι θα μπορούσε να επιβιώσει ένας ongoing τίτλος με συνεχόμενες περιπέτειες, εγκλωβισμένος στα δυο σενάρια των J.M. Straczynski και Moore. Πιστεύω ότι οι δημιουργοί , συμπαθέστατοι για τα δικά μου γούστα, με υποχρέωσαν να το αγαπήσω. Πράγμα που δε με απασχολεί. Πολλά θετικά σχόλια για το κόμικ αυτό τυπώθηκαν στο διαδίκτυο. Και τα αξίζει. Όσο αντέχει βέβαια ο εγωισμός μας και η υποστήριξη στο έργο και τη γνώμη του Alan Moore. Σχόλια για την ελληνική έκδοση του Watchmen εδώ. Το επίσημο site του κόμικ Watchmen εδώ. Σχόλια για την ταινία εδώ. Σελίδα της Wikipedia για τα Before Watchmen εδώ. Αλλα εργα του STRACZYNSKI που εχουν παρουσιαστει στο GC : Superman Earth One The Amazing Spider-man : Civil War Thor The Amazing Spider-man : Back In Black Spider-man The Other : Εξελιξη ή Θανατος Silver Surfer : Requiem Rising Stars Midnight Nation Supreme Power Bullet Points Αφιερωμα στην τηλεοπτικη σειρα Babylon 5
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.