Αναζήτηση στην Κοινότητα

Έχοντας διαβάσει αρκετά κόμικς του Τάσου Μαραγκού (aka Tasmar) ήμουν θετικά προκατειλλημένος στο άκουσμα της κυκλοφορίας της νέας του συλλογής. Δεν διάβασα μάλιστα τα διάφορα teasers που έχει σκορπίσει από δω κι από κει ώστε να απολαύσω το τελικό "προϊόν" ολοκληρωμένο στην τελική του μορφή. Και δυστυχώς απογοητεύτηκα. Περίμενα έμπνευση, καφρίλα, καννιβαλισμό, γενικώς να τα σπάει. Τζίφος. Δεν ξέρω αν φταίει το γεγονός ότι το περισσότερο υλικό είναι σε μορφή strip, άρα έπρεπε να είναι "μπαμ και κάτω" χωρίς να έχει χρόνο ανάπτυξης των όποιων gags, αλλά δεν είδα τόλμη και καλές ιδέες. Παρ' όλο που τα στριπάκια του βιβλίου είχαν δημοσιευθεί στο έντυπο City Uncovered (που απευθύνεται σε γκέι, λεσβίες και τρανσέξουαλς), πράγμα που αυτομάτως του έδινε το ελεύθερο να εκφραστεί και να πειραματιστεί με όποιον τρόπο ήθελε, το αποτέλεσμα στα μάτια μου είναι λειψό. Εδώ κοτζάμ sidekick του Super Condom, ολόκληρος Δονητής και δεν παίζει ενεργό ρόλο σε καμμία ιστορία. Ελπίζω στο μέλλον να συμβεί κάτι συναρπαστικό στο σούπερ δίδυμο. Μέχρι τότε το προφυλακτικό θα παραμείνει κλεισμένο στο συρτάρι.

Γυναίκες που έγραψαν Ιστορία Η «Κόκκινη Παρθένα» Louise Michel που έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην παρισινή Κομμούνα του 1871 είναι το κεντρικό πρόσωπο στο «The Red Virgin» and the «Vision of Utopia» Συντάκτης: Γιάννης Κουκουλάς Αυτή είναι ακαδημαϊκός με επιστημονικό αντικείμενο τη σχέση φύλου και γλώσσας. Αυτός είναι ένας από τους πιο διάσημους Βρετανούς δημιουργούς κόμικς. Είναι ζευγάρι σχεδόν μισό αιώνα. Μόλις πρόσφατα ένωσαν τις καριέρες τους για να αφηγηθούν ιστορίες με σπουδαίες γυναίκες σε πρωταγωνιστικούς ρόλους. H Mary Talbot και ο Bryan Talbot έχουν κυκλοφορήσει τρία βιβλία τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Και είναι όλα εξαιρετικά Δραστήριος και παραγωγικός, εξέχων εκπρόσωπος της νέας βρετανικής σκηνής, ο εξηνταπεντάχρονος σήμερα Bryan Talbot έχει μια καριέρα ζηλευτή και διανθισμένη με κόμικς ποικίλων ειδών. Εχει συνεργαστεί με σεναριογράφους όπως ο Neil Gaiman, ο Pat Mills, o John Wagner, ο Alan Grant, έχει υπογράψει τα σχέδια σε εμβληματικά έργα όπως τα «Judge Dredd», «Slaine», «Hellblazer», «Fables», «Sandman», «Batman: Dark Legends» κ.ά. και έχει αποσπάσει δεκάδες βραβεία σε πολλές χώρες του κόσμου. Από τα πιο γνωστά έργα που έχει δημιουργήσει σε δικά του σενάρια είναι το «The Adventures of Luther Arkwright», μια δυστοπία πολιτικής φαντασίας που είχε ως σίκουελ το «Heart of Empire», το «The Tale of One Bad Rat», μια αλληγορική ιστορία για την παιδική κακοποίηση, η σειρά «Grandville», ένα steampunk θρίλερ σε μια εναλλακτική εκδοχή της μπελ επόκ με πρωταγωνιστές ανθρωπόμορφα ζώα, και το «Alice in Sunderland», ένα ονειρικό και ψυχεδελικό προσκύνημα στην επαρχιακή αγγλική πόλη με όχημα την ιστορία της και την ιστορία των κόμικς. Η σύζυγός του, Mary Talbot, ακολούθησε μια εντελώς διαφορετική διαδρομή. Πανεπιστημιακός και φεμινίστρια με κύριο αντικείμενό της την αλληλεπίδραση γλώσσας και φύλου έχει συγγράψει πλήθος βιβλίων με τίτλους όπως: «Ο λόγος των μέσων: αναπαράσταση και αλληλεπίδραση», «Γλώσσα, διακειμενικότητα και υποκειμενικότητα: απόψεις για την κατασκευή της καταναλωτικής θηλυκότητας» κ.ά. Οι δυο τους ξεκίνησαν να συνεργάζονται επαγγελματικά το 2014, έπειτα από 42 χρόνια κοινής ζωής. Και το έκαναν εντοπίζοντας τα κοινά ενδιαφέροντά τους και παρουσιάζοντάς τα σε ένα υπέροχο αποτέλεσμα: σε τρία (μέχρι στιγμής) κόμικς με σημαντικές γυναίκες πρωταγωνίστριες (όλα από τις εκδόσεις Dark Horse). Η πρώτη κοινή τους δουλειά ήταν το «Dotter of Her Father’s Eyes» (2012), ένα βιβλίο-υβρίδιο μεταξύ βιογραφίας της Lucia Joyce, κόρης του μεγάλου μοντερνιστή Ιρλανδού συγγραφέα Τζέιμς Τζόις και αυτοβιογραφίας της ίδιας της συγγραφέως του, κόρης ακαδημαϊκού με ειδικότητα στο έργο του Τζόις, μέσω των αναμνήσεων από τα παιδικά και νεανικά της χρόνια. Οι μαχητικές διαδηλώσεις των Σουφραζέτων και οι αγώνες, μεταξύ άλλων, για το δικαίωμα ψήφου των γυναικών αποδίδονται ιδανικά στο Sally Heathcote - Sufragette Το επόμενο βιβλίο τους, όμως, με τίτλο «Sally Heathcote – Suffragette» (2014) απογείωσε τη συνεργασία τους, τόσο θεματικά όσο και εικαστικά. Στις 160 σελίδες του, άλλοτε ασπρόμαυρες, άλλοτε δίχρωμες και άλλοτε έγχρωμες, ανάλογα με τις σεναριακές απαιτήσεις και με τη σχεδιαστική συμβολή της Kate Charlesworth, φιλοτεχνείται η ζωή μιας υπηρέτριας στην εδουαρδιανή Αγγλία των αρχών του εικοστού αιώνα και η σταδιακή συνειδητοποίηση της ταξικής και κοινωνικής θέσης της αλλά, πάνω απ’ όλα, η ανάγκη της για χειραφέτηση όταν αντιλαμβάνεται τις διακρίσεις που υφίσταται λόγω του φύλου της. Με επίκεντρο τη ζωή της τολμηρής Sally, παρουσιάζεται η προϊούσα αγανάκτηση των γυναικών, η οργάνωσή τους στο κίνημα των σουφραζετών, οι διαδηλώσεις και οι μαχητικές κινητοποιήσεις τους, οι απεργίες πείνας, αλλά και η καταστολή εναντίον τους, η κρατική βία, η εχθρική στάση μεγάλου μέρους του ανδρικού πληθυσμού. Και μπορεί να είναι φανταστικό πρόσωπο η πρωταγωνίστρια του βιβλίου αλλά τα περιστατικά που καταγράφονται και περιγράφονται προέκυψαν μετά από πολυετή έρευνα της Talbot και είναι απολύτως ακριβή και πραγματικά, όπως τεκμηριώνεται και στο πλούσιο χρονολόγιο που παρατίθεται. Μετά τη μεγάλη επιτυχία του βιβλίου και την αποδοχή από κοινό και κριτικούς, οι Talbot δεν επαναπαύτηκαν. Προχώρησαν στην επόμενη συνεργασία τους και πριν από λίγους μήνες παρουσίασαν το «The Red Virgin and the Vision of Utopia».Το ψευδώνυμο του τίτλου αναφέρεται σε πραγματικό πρόσωπο που δεν είναι άλλο από την εμβληματική Louise Michel, την Κόκκινη Παρθένα της Μονμάρτρης, αναρχική, φεμινίστρια, οραματίστρια, δασκάλα και ποιήτρια, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα της Γαλλίας των τελών του δέκατου ένατου αιώνα και κυρίως στην εξέγερση που οδήγησε στα γεγονότα της Παρισινής Κομμούνας του 1871. Μπορεί η Κομμούνα να μην είχε αίσιο τέλος, καθώς η λαϊκή επανάσταση πνίγηκε στο αίμα από τα γαλλικά στρατεύματα, αλλά το όραμα της κοινωνικής επανάστασης έμεινε ζωντανό. Γι’ αυτό και στην πρώτη σελίδα του βιβλίου, οι Talbot παραθέτουν τα απολύτως ταιριαστά αποφθέγματα του Οσκαρ Ουάιλντ («Ενας παγκόσμιος χάρτης που δεν περιλαμβάνει την Ουτοπία δεν αξίζει ούτε μια ματιά») και του Σάμιουελ Μπέκετ («Πάντα προσπάθεια. Πάντα αποτυχία. Δεν πειράζει. Προσπάθησε ξανά. Απότυχε ξανά. Απότυχε καλύτερα»). Οχυρωμένη στη Μονμάρτη οι εξεγερμένοι της Κομμούνας περίμεναν τον στρατό για την τελική μάχη. Την έχασαν αλλά με ψηλά το κεφάλι Η Michel πασχίζει για την Ουτοπία με όλα της τα μέσα σε ένα περιβάλλον πολιτικά εχθρικό και εν μέσω του γαλλοπρωσικού πολέμου που δεν προοιωνίζεται κάτι θετικό. Αλλά επειδή ο πολιτικός βολονταρισμός και η πίστη στα ιδανικά χωρίς εκπτώσεις κάποιες φορές ανταμείβονται, ο αγώνας της ανυποχώρητης επαναστάτριας ευοδώνεται. Και φυσικά δεν είναι ατομικός αλλά συλλογικός. Στα οδοφράγματα, οι λαϊκές πολιτοφυλακές πέτυχαν τη χειραφέτησή τους και οι αμεσοδημοκρατικές διεργασίες υπερίσχυσαν του φόβου. Το όνειρο έζησε μόλις δύο μήνες και έσβησε με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και πολλούς εκτοπισμένους. Οι σκηνές των μαχών και των εκτελέσεων που φιλοτεχνεί ο Talbot είναι ανατριχιαστικές και σκληρές. Και το επιτυγχάνει μεταξύ άλλων σε μια κατεξοχήν ασπρόμαυρη εικονογράφηση, με την περιορισμένη και επιλεκτική χρήση του κόκκινου χρώματος, που δεν εφαρμόζεται για να τονίσει το αίμα που ρέει αλλά τις κόκκινες σημαίες και τα κόκκινα μαντίλια των εξεγερμένων, όπως και τα κόκκινα μέρη των στολών του τακτικού στρατού. Η Louise Michel δεν πέθανε σε μάχη. Συνελήφθη, βασανίστηκε, φυλακίστηκε και εξορίστηκε στη Νέα Καληδονία, εκεί όπου βίωσε ένα ακόμη ουτοπικό «όραμα» αντικρίζοντας τον τροπικό, φυσικό παράδεισο. Με την αμνηστία του 1880 επέστρεψε στη Γαλλία («Ζήτω η Κομμούνα», «Ζήτω η κοινωνική επανάσταση», «Ζήτω η ανθρωπότητα» πανηγυρίζουν τα πλήθη που την υποδέχονται) και παρέμεινε συνεπής στις ιδέες της δίνοντας διαλέξεις και παρεμβαίνοντας στον δημόσιο διάλογο με όλες τις δυνάμεις της, αλλά και μπαινοβγαίνοντας στη φυλακή για αυτές ακριβώς τις ιδέες μέχρι τον θάνατό της στις 22 Ιανουαρίου του 1905. Την ίδια μέρα που βάφτηκε στο αίμα η εξέγερση των εργατών, λες και είχαν πάρει τη σκυτάλη από την Κόκκινη Παρθένα, ενάντια στην τσαρική καταπίεση στην Αγία Πετρούπολη. Μια σκυτάλη που δίνεται ξανά και ξανά για εξεγέρσεις που μπορεί να αποτυγχάνουν αλλά κάτι αφήνουν. Μέχρι την επόμενη. Και μέχρι το επόμενο βιβλίο της Mary και του Bryan Talbot για μια εξέγερση που ίσως ακόμα δεν μπορούμε να φανταστούμε. -------------------- Τον περασμένο Δεκέμβριο συμμετείχα σε ένα συνέδριο κόμικς στο Μπράιτον της Αγγλίας. Ανάμεσα στους επίσημους καλεσμένους βρισκόταν και το ζεύγος Talbot. Μετά την ομιλία του Bryan τον πλησίασα δειλά. Είχαμε γνωριστεί πριν από χρόνια όταν είχε επισκεφθεί την Ελλάδα καλεσμένος της Jemma Press. Δεν ήμουν σίγουρος αν με θυμάται. Μόλις με είδε, έλαμψε το πρόσωπό του. Σταμάτησε να υπογράφει τα βιβλία του, σηκώθηκε και άρχισε να φωνάζει δυνατά σε όλους: «Αυτός εδώ είναι Ελληνας. Από τη χώρα που έχει κυκλοφορήσει την καλύτερη και πιο πολυτελή έκδοση του "Luther Arkwright" στον κόσμο. Από την Ελλάδα. Από τον Λευτέρη…». Και πράγματι, η ελληνική έκδοση του «The Adventures of Luther Arkwright» (εκδ. Jemma Press) είναι μοναδική παγκοσμίως. Στα ελληνικά έχει κυκλοφορήσει επίσης και το «Grandville» από τις ίδιες εκδόσεις. Ελπίζω σύντομα να κυκλοφορήσουν και τα τρία βιβλία της συνεργασίας του Bryan με τη Mary Talbot. Πηγή

Διαγράφηκε το κείμενο της αρχικής παρουσίασης που περιείχε και τα 2 κόμικ αφού στην Ελλάδα δεν είναι προφανές/εμφανές ότι ανήκουν στην ίδια σειρά. Η Μεγάλη Απάτη είναι ένα από αριστουργηματικό κόμικ που μεταφέρει ανάγλυφα την αύρα της Λατινικής Αμερικής όπως την γνωρίσαμε μέσα από λογοτεχνικά κείμενα και τον μαγικό ρεαλισμό. Τίτλος πρωτοτύπου La grande arnaque Άτυπη συνέχεια ήταν το υποδεέστερο Ιγκουάνα. Κακώς το γράφω αυτό τώρα με αυτή τη ψυχοσύνθεση... Κανονικά στην παρουσίαση αυτής της σειράς θα άξιζε ένα tango του Gardel, ένα ραδιάκι που στριγγλίζει ένα απομεσήμερο κάτω από τον καυτό ήλιο, ένας σκύλος να κοιμάται στην άκρη του δρόμου, 2 "κοπέλες" μπροστά από ένα σπίτι να σε καλούν μέσα, μια Μαργαρίτα με λιωμένο τον πάγο λίγο πριν φτάσει τα όρια του βρασμού, ένα σιδερένιο κρεββάτι να τρίζει, 5 βρωμιάρηδες ψωραλαίοι νοτιοαμερικάνοι στρατιώτες σε μια καντίνα, λίγδα, αξυρησιά, ζέστη και μια χυμώδης θεά ξεκάλτσωτη με βεντάλια. Ελλείψει των ανωτέρω (πλην της ζέστης) ας πορευθούμε ως έχει. 2 εκπληκτικά τομίδια που με κάναν να αγαπήσω την Jemma Press. "Η Μεγάλη Απάτη" και η συνέχειά της (ή μάλλον μια ιστορία στο ίδιο σύμπαν, εξ΄ίσου αυτοτελής) "Ο Ιγκουάνα". Σκέφτηκα να το σπάσω σε 2 παρουσιάσεις, αλλά μιας και οι Γάλλοι το ονομάζουν "La grande arnaque" και "La grande arnaque 2: L'iguane", προτίμησα τη μία. Παρατήρηση: δεν γνωρίζω ισπανικά, ίσως να πρωτοεκδόθηκαν εκεί με κάποια άλλη μορφή. 128 α/μ σελίδες "Η Μεγάλη Απάτη", 84 α/μ "Ο Ιγκουάνα". Αμφότερα κυκλοφόρησαν τον Ιανουάριο του 2004, και σε μετάφραση από την Ηρώ Τσάκα. 17χ24 εκ. Μη διαβάσετε το οπισθόφυλλο του Ιγκουάνα πριν τελειώσετε τη Μεγάλη Απάτη. Bedetheque

Όπως και πέρσι, η Jemma θ' ανακοινώνει στο fb τους νέους τίτλους της εν όψει AthensCon. Η αρχή έγινε σήμερα με το παρακάτω. Άρχισε κι επισήμως ο χορός των ανακοινώσεων!

facebook link: https://www.facebook.com/jemma.comics.isogeio/ ειναι και για ενα μηνα οποτε στανταρακι να παμε να μαζεψουμε το κατιτις !

Ένας Έλληνας Μπάτμαν στη σκιά της Ακρόπολης Σαν κάθε vigilante που σέβεται τον εαυτό του, ο Νυχτερίδας απεχθάνεται τους μπάτσους και το δηλώνει ανεπιφύλακτα Συντάκτης: Γιάννης Κουκουλάς Το είδος της υπερηρωικής παρωδίας δεν είναι κάτι καινούργιο. Οι μεταμορφώσεις των σωτήρων της ανθρωπότητας σε ό,τι πιο παράταιρο και τα «ταξίδια» τους στα πιο ανοίκεια μέρη, σε μακρινές εποχές, αποτελούν σταθερή και συχνά επιτυχημένη συνταγή. Μία παρωδία με τον Μπάτμαν στη μεταπολεμική Αθήνα δεν είναι όμως και πολύ συνηθισμένη. Μήπως όμως δεν παρωδείται ο Μπάτμαν αλλά η εικόνα μας για την μεταπολεμική Αθήνα; Μετά το βραβευμένο (καλύτερο διαδικτυακό κόμικς στα Ελληνικά Βραβεία Κόμικς 2015) «Γυρνώ σαν Νυχτερίδα», μια αστική, σατιρικά ερωτική περιπέτεια στην Τρούμπα της δεκαετίας του 1950 με πρωταγωνιστή έναν μασκοφόρο κατ’ εικόνα αλλά όχι κατ’ ομοίωση του Μπάτμαν, ο Πέτρος Χριστούλιας επιστρέφει στον αλλόκοτο χαρακτήρα και τον τοποθετεί στα σοκάκια της μεταπολεμικής Αθήνας με το «Τριγυρνώ Μες στην Αθήνα» (εκδόσεις Jemma Press). Βοηθός του, «sidekick» όπως θα χαρακτηριζόταν σε έναν συμβατικό υπερηρωικό τίτλο, ας πούμε κάτι σαν Robin, είναι ο Δεκαοχτούρας, ένα πεινασμένο χαμίνι της μεταπολεμικής περιόδου και φλεγματικός μπάτλερ του ο Αλμπερτ (με σπεσιαλιτέ του τα γεμιστά), κατ’ αντιστοιχία με τον Αλφρεντ του αυθεντικού Μπάτμαν. Ο καπετάν Νυχτερίδας του Χριστούλια δεν διαθέτει καμιά υπερηρωική δύναμη, όπως άλλωστε και το «πρωτότυπό» του. Ο Μπάτμαν, ωστόσο, είναι τουλάχιστον πολυμήχανος, ευρηματικός, μυώδης και οικονομικά εύρωστος. Ο Νυχτερίδας έχει κοιλίτσα, είναι αξύριστος, φτωχός κι επιρρεπής στο αλκοόλ και στους έρωτες «με την πρώτη ματιά». Για αδιευκρίνιστους και τεχνηέντως συσκοτισμένους λόγους, φορά ένα φτηνό και παλιομοδίτικο υπερηρωικό κοστούμι, μάσκα, μπέρτα και μπότες που δεν φαίνεται να του χρησιμεύουν σε τίποτε. Οδηγεί όμως ένα «εντυπωσιακό» αυτοκίνητο, με κομπολόι κρεμασμένο στον καθρέφτη του, όχι ακριβώς στα πρότυπα του μπάτμομπιλ. Κι από τις περιπέτειές του στις ταράτσες δεν αντικρίζει το Γκόθαμ αλλά μπουγάδες, απλωμένα σώβρακα, καμινάδες, κεραμίδια, ακάλυπτους, παράγκες και αυλές με πηγάδια σε μια ασπρόμαυρη και ρημαγμένη Αθήνα που πασχίζει να ξεπεράσει το τραύμα της κατοχής και του εμφυλίου, χωρίς να τα καταφέρνει και πολύ καλά. Το σήμα στη στολή του (θα ήθελε να) παραπέμπει στην αφαιρετική νυχτερίδα του Μπάτμαν αλλά μοιάζει περισσότερο με κακοσχεδιασμένο κουνούπι. Και οι εχθροί του δεν θυμίζουν καθόλου τους φαντεζί ψυχοπαθείς και εκκεντρικούς εγκληματίες Joker, Riddler, Two-Face, Penguin κ.ά. αλλά είναι κουτσαβάκια, πορτοφολάδες και παλιοί κατοχικοί μαυραγορίτες. Ασε που πονάει αφάνταστα ο ώμος του με πιθανότητες αρθριτικών… Η Αθήνα του ’50 και τα χαρακτηριστικά σημεία της παίζουν καθοριστικό ρόλο στην πλοκή (αριστερά) όπως επίσης και ένας πρώην μαυραγορίτης της κατοχής (κέντρο) αλλά πίσω απ' όλα κρύβεται ένας μεγάλος (και ανεκπλήρωτος) έρωτας (δεξιά) Η Αθήνα που αναπλάθει ο Χριστούλιας, ως εξωτικός, ανεξερεύνητος και αφιλόξενος τόπος για έναν Πειραιώτη wannabe υπερήρωα («Δεν μου αρέσει να ανεβαίνω στην Αθήνα. Ειδικά το Κολωνάκι με όλους αυτούς τους ξιπασμένους αστούς» μονολογεί ο Νυχτερίδας) είναι το πιο εντυπωσιακό κομμάτι αυτής της σύνθεσης. Ασπρόμαυρη, βρόμικη και καθόλου λαμπερή όπως θέλουν να την παρουσιάζουν οι νοσταλγοί ενός εξωραϊσμένου και ωραιοποιημένου παρελθόντος κατά το οποίο, τάχα, όλα ήταν πιο αληθινά, πιο αγνά και πιο όμορφα. Τα ασανσέρ είναι συχνά χαλασμένα, οι παγοπώλες κάνουν χρυσές δουλειές καθώς τα ψυγεία είναι ακόμα πολυτέλεια, στα καταστήματα κάτω από την Ακρόπολη πωλούνται «Υφάσματα», «Νεωτερισμοί» και «Υποδήματα», στα ταβερνεία και στα καταγώγια η ρετσίνα πάει κι έρχεται, πλανόδιοι κουλουράδες και εφημεριδοπώλες διαλαλούν την πραμάτειά τους και η διασκέδαση του πληθυσμού είναι το Θέατρο Σκιών με τον Καραγκιόζη σε πρώτο ρόλο αλλά και το μπαρμπούτι και τα ρεμπετάδικα. Αυτοί που διαχρονικά παραμένουν ίδιοι είναι οι αστυνομικοί («Α, όλα κι όλα! Εγώ δεν έχω σχέση με τους μπάτσους» ξεκαθαρίζει ο Νυχτερίδας στον Φιόγκο σε μια σκηνή, ενώ σε μια άλλη η δράση εξελίσσεται μπροστά από το 16ο Αστυνομικό Τμήμα φέρνοντας στον νου τον γκαφατζή, μεταμφιεσμένο σε αστυνομικό Κώστα Χατζηχρήστο) και οι ηλικιωμένες γυναίκες που διαβάζουν τον καφέ. Σε αυτήν την Αθήνα προσπαθεί να βάλει τάξη ο καπετάν Νυχτερίδας, ωσάν νέος Δον Κιχώτης, όταν δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα ούτε με τον Αργύρη, τον αυστηρό αδερφό της όμορφης Ασημίνας. Οι λεπτομέρειες στην αναπαράσταση αυτής της Αθήνας, άλλες καλά κρυμμένες στα περιθώρια των εικόνων κι άλλες αμεσότερες, και οι αναφορές-παραπομπές στην πολιτική ιστορία της, ακόμα και τη μεταγενέστερη της δεκαετίας του ’50, δημιουργούν ένα μωσαϊκό από καταστάσεις και γεγονότα που αποσιωπούν οι τουριστικοί οδηγοί. Οι χαφιέδες που καιροφυλακτούν και καταδίδουν, το κτίριο (της Μάρφιν; ) που τυλίγεται στις φλόγες και πάνω απ’ όλα η κατοχική Αθήνα με τους μαυραγορίτες και τις γερμανικές περιπόλους, τον αγκυλωτό σταυρό και τους νεκρούς από έλλειψη φαρμάκων και τροφίμων αποδίδονται ως ψηφίδες της ιστορίας αυτής της πόλης, ενός κοντινού παρελθόντος που θέλει να ξεχάσει. Και το πιο παράξενο; Αποδίδονται με χιουμοριστικό τρόπο μέσα από τις παρανοϊκές περιπέτειες ενός διαταραγμένου κι αλλοπαρμένου, κατά τα άλλα συμπαθέστατου και φιλόδοξου μεσήλικα. Και με το ιδιαίτερο, ελκυστικό σχεδιαστικό στυλ του Πέτρου Χριστούλια (βραβείο καλύτερου Ελληνα σχεδιαστή το 2015) που με την ίδια δεξιοτεχνία εικονογραφεί κωμικές και τραγικές σκηνές, πρόσωπα-καρικατούρες και πρόσωπα εκφραστικά, σκηνές μέσα σε ένα αμάξι και απόψεις μιας ολόκληρης πόλης από «ευρυγώνιο» φακό. Το «Τριγυρνώ μες στην Αθήνα» του Πέτρου Χριστούλια (εκδόσεις Jemma Press) είναι το σίκουελ του βραβευμένου «Γυρνώ σαν Νυχτερίδα» και δημοσιεύτηκε σε πρώτη φάση στον ιστότοπο socomic.gr Σε μια φαινομενικά ανορθόδοξη ιστορία που σε πρώτη ανάγνωση στοχεύει στην αποδόμηση των στερεοτύπων αλλά ουσιαστικά σχολιάζει την ανθρωπολογικά σύνθετη Ιστορία μιας συγκεκριμένης περιόδου. Με χιούμορ που προκύπτει από το (όχι και τόσο) ανοίκειο των καταστάσεων. Πηγή Αφιέρωμα στον Πέτρο Χριστούλια Ακολoυθήστε τα λινκ για να διαβάσετε και τις πολύ ωραίες παρουσιάσεις των δύο έργων, αμφότερες από τον Indian.

ΠΡΩΤΟΣΕΡΒΙΡΙΣΤΗΚΕ: Σεπτέμβριος 2008 ΤΟ ΤΑΨΙ ΤΟ ΕΨΗΣΕ: JEMMA PRESS ΚΑΤΗΓΟΡΗΘΗΚΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ: Αυτοτελές ΕΙΔΟΣ ΤΑΨΙΟΥ: Τόμος ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΑΨΙΩΝ: 1 ΣΕ ΠΛΑΤΟΣ: 16,5 ΣΕ ΜΗΚΟΣ: 24 ΣΕ ΓΕΥΣΗ: Καρπούζι ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ: Έγχρωμη ΕΚΔΟΤΗΣ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΩΝ: Ελληνικό ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΑΨΙΟΥ: Χιουμοριστικό ΦΥΛΛΑ ΜΠΑΚΛΑΒΑ: 64 + το πάνω και το κάτω φύλλο ΤΗ ΓΕΜΙΣΗ ΤΗ ΜΑΖΕΨΕ: Αντώνης Βαβαγιάννης ΤΗ ΓΕΜΙΣΗ ΤΗΝ ΑΠΛΩΣΕ: Κωνσταντίνος Φουτσίδης ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΟΥ : 978-960-6732-18-8 ΚΑΡΕΚΛΑΤΟ/ΝΤΙΒΑΝΑΤΟ/ΠΟΛΥΕΛΑΙΑΤΟ ΓΙΑ: 8,50 € Καλομαγειρεμένο με αρώματα ποπ κουλτούρας και γαρυφαλλάκι πάνω σε κάθε κομμάτι. Συνοδεύεται υπέροχα με μαντηλαριά με γήινα χρώματα. Το οπισθόφυλλο τα λέει πιο μπερδεμένα. Εμπεριέχει και γαστρωροσκόπιο με έντονες μυθικές επιρροές από Νεμέα. Δείγμα (χωρίς κρασί αλλά με μπισκοτάκια με κουμπουρελομαρμελάδα) Έξτρα παξιμαδάκια για το κονιάκ στην επίσημη ουζερί. σεζ: "πάρτε το για να μη σκοτώσουν το μωρό φώκια" (προτιμώ να το σκοτώσω εγώ) Μπορείτε να βρείτε τον τίτλο διαθέσιμο για ανάγνωση στη βιβλιοθήκη της Λέσχης Φίλων Κόμικς.

ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΕΣ ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ Ι - Η ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΕΜΒΡΥΟΥ δεν μπορώ να είμαι ακριβώς αντικειμενική με το συγκεκριμένο κόμικ, γιατί ήμουν πολύ πολύ θετικά προκατειλημμένη! δεν είναι για όλα τα γούστα, πολύς κυνισμός, black, extra black, καραblack humor... είμαι από τα άτομα που θεωρούν ότι είναι πλέον τρομερά δύσκολο τη σήμερον ημέρα να σοκάρει κάποιος (είτε μεσω κόμικς, σινεμά, στίχων κλπ, κλπ). λοιπόν ο Paszkiewicz είναι εξαιρετικός σ΄αυτό! Ανακάλυψα το κόμικ στο τεύχος #0 του Γκραν Γκινιόλ της Jemma κι ενθουσιάστηκα! το χιούμορ του αιρετικό, δεν αφήνει όρθιο τίποτα - για γερά στομάχια δηλαδή, πολύ κάφρικο (θα συμφωνήσω με το Melandro) και παραδόξως πολύ φρέσκο - δεν ανακυκλώνει παλιότερους underground δημιουργούς. στο άλμπουμ συμπεριλαμβάνονται και ιστορίες που δεν υπήρχαν στο Γκραν Γκινιόλ, οπότε όσοι πιστοί χτυπήστε το! (ο Paszkiewicz γράφει επίσης στο MAD) και δυο δείγματα της δουλειάς του (μια μονοσέλιδη και μια τετρασέλιδη ιστορία - που όμως δεν συμπεριλαμβάνονται στο άλμπουμ ) ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΕΣ ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ ΙΙ - ΙΔΟΥ Ο ΝΤΟΝΑΤ ΕΡΧΕΤΑΙ Ο βασιλιάς του μαύρου χιούμορ, επιστρέφει με ένα τόμο γεμάτο αγελαδόμορφους εξωγήινους, αλκοολικές μασκότ δημητριακών, καταραμένους μάγους βουντού και φυσικά ζόμπι έμβρυα. Ελπίζουμε να το αντέξετε… «Ο Θεός να με βοηθήσει! Μ' έκανε και γέλασα» —Warren Ellis «Είναι απλώς ξεκαρδιστικό» —Shannon Wheeler (Too Much Coffee Man) «Άξεστο, τραχύ, κακό, βίαιο και αστείο» —Comics Buyers Guide «Θανατηφόρα αστείο» —Pop Image Magazine «Ακραίο» —Wizard Magazine «Ο Βασιλιάς όλων των αστείων βιβλίων» —Preview Magazine Καθημερινές ιστορίες ανθρώπων παίρνουν εφιαλτική χροιά, όταν κανείς αφαιρέσει την κοινή λογική και την κοινά αποδεκτή ηθική. Για να εξισορροπήσει την έλλειψη σε αμφότερα συστατικά, ο Douglas Paszkiewicz προσθέτει μεγάλες δόσεις κατάμαυρου χιούμορ. Από την καθημερινότητα, γεμάτη απιστίες, ψέματα και... χιονάνθρωπους, μέχρι τα ταξίδια στο χρόνο και τη νεράιδα των δοντιών, δεν αφήνει τίποτα που να μην σατιρίσει ανελέητα. Οι χαρακτήρες του Paszkiewicz, από τους καθημερινούς ανθρώπους, μέχρι τον Τζο, το Μάγο Βουντού που συχνά αναλαμβάνει να πάρει εκδίκηση για λογαριασμό τους, είναι μικροπρεπείς, κομπλεξικοί κι όταν σπανίως μετανιώνουν για τις πράξεις τους, έχουν χωθεί τόσο βαθιά στο βάλτο του αποτροπιασμού που, ακόμα και με τη χρήση της – εδώ απούσας – κοινής λογικής, δεν θα μπορούσαν να επιστρέψουν σε μια φυσιολογική ζωή. Με πρώτη ελληνική εμφάνιση μέσα από τις σελίδες του «Γκραν Γκινιόλ», το «Δηλητηριώδες Νανούρισμα» είναι περίτρανη απόδειξη ότι η τέχνη μιμείται τη ζωή, όσο η ζωή μιμείται τον παραλογισμό και κυρίως, ότι το Κακό έχει πολύ χιούμορ. Πηγή Προσωπική αγαπημένη ιστορία, ο τύπος που θέλει να πάρει εκδίκησή από τον "καθυστερημένο" αδερφό του. Πρώτη Έκδοση: Δεκέμβριος 2009 Σελίδες: 198 Διαστάσεις: 16,50x23,4 Χρώμα: Ασπρόμαυρο ISBN: 978-960-6732-44-7 Κατά την διάρκεια του Comicdom 2012, κυκλοφόρησε και Limited Edition. Πληροφορίες ΕΔΩ, από τον Ion13. Ευχαριστούμε για την παρουσίαση και τα εξώφυλλα του δεύτερου τόμου τον The_Sandman.

Άτυπη συνέχεια της Μεγάλης Απάτης των ιδίων. Σύμφωνα με τους Γάλλους ορίζεται ως μέρος της σειράς. Στα καθ'ημάς φέρεται ως αυτόνομο κόμικ. Υποδεέστερο της αριστουργηματικής Μεγάλης Απάτης, πλην όμως με καλύτερες πωλήσεις στην Ελλάδα, καθαρά διότι έχει τη γκόμενα στο εξώφυλλο. Διαβάζεται και μόνο του, αλλά σαφώς και είναι προτιμότερο να διαβάσετε πρώτα την Μ.Α. Bedetheque

Και όμως, εκδίδονται ακόμα ελληνικά κόμικς! Το απόσπασμα του Τόμεκ από το Κουλούρι με πρωταγωνιστή τον Λευτέρη Σταυριανό θα μπορούσε να τιτλοφορείται: «Ο φόβος του εκδότη πριν από ένα φεστιβάλ κόμικς» Συντάκτης: Γιάννης Κουκουλάς Παρά την πολυετή οικονομική κρίση που έχει σημαδέψει κάθε πτυχή της κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής, υπάρχουν δημιουργοί κόμικς που παραμένουν ενεργοί, παραγωγικοί και δραστήριοι. Και υπάρχουν εκδότες, πρόθυμοι να κυκλοφορήσουν τις δουλειές τους. Ενας από τους λίγους Ελληνες εκδότες που δεν το βάζει κάτω και επιμένει στα ελληνικά κόμικς είναι ο Λευτέρης Σταυριανός της Jemma Press. Σε λίγες ημέρες αρχίζει το φεστιβάλ του Comicdom όπου, όπως έχετε προαναγγείλει, θα παρουσιάσετε 11 νέα κόμικς Ελλήνων δημιουργών. Λίγο παράταιρο δεν μοιάζει αυτό για την εποχή μας; Σίγουρα φαίνεται παράταιρο σε πρώτη ανάγνωση, αλλά εν τέλει δεν είναι. Κατ' αρχάς πέντε από αυτά γίνονται με την υποστήριξη της ΙΟΝ Σοκοφρέτα και του socomic.gr. Είναι κόμικς που πρώτα έχουν παρουσιαστεί στην πλατφόρμα socomic και οι καλοί αυτοί άνθρωποι καλύπτουν ένα μεγάλο μέρος της έκδοσης. Τα υπόλοιπα έξι είναι αποκλειστικά εκδόσεις της Jemma Press, αλλά δεν πρόκειται για πολυσέλιδες δουλειές ή ακριβές παραγωγές. Εξάλλου η εκδοτική κίνηση στα κόμικς έχει επικεντρωθεί πάνω στο Comicdom Con, δεν είναι δηλαδή όπως παλαιότερα που κυκλοφορούσαν κόμικς όλο τον χρόνο. Αν κάποιος δημιουργός έχει μια καινούργια δουλειά, φυσικά προτιμά να την εκδώσει τις ημέρες του Comicdom παρά σε κάποια άλλη, τυχαία ημερομηνία προκειμένου να έχει τη μεγαλύτερη δυνατή διείσδυση σε ένα ευρύτερο κοινό. Αναφορικά με την κρίση στα κόμικς αναμφίβολα και υπάρχει, αλλά υπάρχει και η ανυπέρβλητη ανάγκη των δημιουργών να εκφραστούν καθώς και το κοινό που περιμένει εναγωνίως να εισπράξει τους καρπούς αυτής της έκφρασης. Το ότι ζούμε κάτω από αυτό το οικονομικό καθεστώς δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να σημαίνει πως θα ξεχάσουμε κι αυτά που αγαπάμε. «Το Πτώμα» (αριστερά) των Τ. Ζαφειριάδη, Γ. Παλαβού και Θ. Πέτρου κυκλοφόρησε πρόσφατα στη Γαλλία. Το «The Very Closed Circle» (δεξιά) από μια πλειάδα Ελλήνων δημιουργών κόμικς είναι μια πρωτοποριακή πειραματική ανίχνευση των ορίων των κόμικς Εχετε καταφέρει να σταθείτε όρθιος εκδοτικά παρά την οικονομική καταιγίδα εναντίον του βιβλίου. Τι είναι αυτό που σας κρατά «ζωντανό»; «Νεκροζώντανο», θα έλεγα! Κοιτάξτε, θα μπορούσα να πω απλά πως είναι θέμα επιλογών, αλλά σίγουρα παίζει ρόλο και ο παράγοντας τύχη. Παραμένουμε ζωντανοί αλλά όχι χωρίς πληγές. Κατά την τελευταία εξαετία που μαίνεται αυτή η αρρωστημένη κατάσταση στη χώρα μας έχω αναγκαστεί να κλείσω το δεύτερο Jemma Books & Comics, να διακόψω τη συνεργασία με πολύτιμους συνεργάτες και να συρρικνώσω την παραγωγή των εκδόσεών μας σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Ολα αυτά μαζί και πιθανόν κι άλλα, όπως το γεγονός πως η Jemma Press κινείται σε μια αγορά πολύ μικρή για τους «μεγάλους» του βιβλίου, μας κρατούν ακόμα ζωντανούς. Ποιες είναι οι κρατικές πολιτικές και παρεμβάσεις που θα μπορούσαν να γίνουν στον τομέα σας ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση; Καλά, πλάκα μού κάνετε, ε; Θα ήταν αστείο να ρωτάμε κάτι τέτοιο όταν το κράτος στέκεται σαν δήμιος απέναντι στον πολίτη. Τι να την κάνεις την κρατική παρέμβαση σε οποιοδήποτε πολιτιστικό επίπεδο όταν εξαθλιώνεις τον κόσμο σε σημείο που όχι κόμικς δεν μπορεί να αγοράσει, αλλά ούτε τα απολύτως αναγκαία για να ζήσει; Πρόσφατα, ένας φίλος εκδότης μού είπε πως το να πουλάς κόμικς στην Ελλάδα σήμερα, είναι σαν να πουλάς χιονοπέδιλα στη Σαχάρα. Η όποια κρατική παρέμβαση πρέπει να γίνεται στο ευρύτερο κοινωνικό επίπεδο. Ας φροντίσουν πρωτίστως να μη φορολογούν τον κόσμο σαν να μην υπάρχει αύριο και είμαι σίγουρος πως ο κόσμος αυτός θα βρει πέντε ευρώ να αγοράσει ένα κομικσάκι. Οι νέες εκδόσεις της Jemma Press θα κυκλοφορήσουν κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ Comicdom (15-17 Απριλίου Στο παρελθόν έχετε εκδώσει Jeff Smith, Milo Manara, Bryan Talbot και τόσους ακόμα σπουδαίους ξένους δημιουργούς. Τα τελευταία χρόνια γιατί επιμένετε στην έκδοση βιβλίων σχεδόν αποκλειστικά από Ελληνες δημιουργούς; Για δύο λόγους: γιατί στην περίπτωση των μεταφρασμένων έργων τα κόστη εκτινάσσονται, με τις προκαταβολές των δικαιωμάτων, τα έξοδα μετάφρασης κ.λπ. και λόγω της τεράστιας, ποιοτικά και ποσοτικά, εγχώριας προσφοράς σε όλα τα επίπεδα. Οταν σας προσεγγίζει ένας νέος Ελληνας δημιουργός για να σας δείξει τη δουλειά του πώς τον αντιμετωπίζετε όταν η δουλειά δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις σας; Πάντα προσπαθώ να είμαι ειλικρινής χωρίς να γίνομαι αγενής. Τις περισσότερες φορές το καταφέρνω, κάποιες όχι. Αυτό έχει να κάνει και με τη δεκτικότητα του δημιουργού στην κριτική. Απλά θεωρώ πως είναι άδικο και για εμένα και πολύ περισσότερο για εκείνον να μην είμαι ειλικρινής απέναντι στο έργο του και εν τέλει πολύ κακό και για την ίδια την κόμικς σκηνή. Δύο ακόμα από τις νέες εκδόσεις της Jemma Press Ποιες είναι οι συμβουλές σας προς τους νέους δημιουργούς ώστε να καταφέρουν να δουν το έργο τους να κυκλοφορεί και να βρίσκει αγοραστές; Δυστυχώς οι εποχές της διαφήμισης έχουν μάλλον τελειώσει. Υπάρχει όμως το κομμάτι της προώθησης από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μια παρατήρηση που έχω κάνει είναι πως οι δημιουργοί που, ασχέτως με την όποια προώθηση γίνεται από τον εκδοτικό οίκο, κοινοποιούν τη δουλειά τους μόνοι τους έχουν καλύτερες πωλήσεις. Θεωρώ πως η παρουσία στις διάφορες πλατφόρμες και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για έναν δημιουργό είναι όχι μόνο αναπόφευκτη αλλά και απαραίτητη αν θέλει να έχει μια καλύτερη τύχη το έργο του. Πρόσφατα συμπληρώσατε 14 χρόνια ζωής ως εκδοτικός οίκος και 18 ως βιβλιοπωλείο και το «γιορτάσατε» με ένα πάρτι «ενηλικίωσης». Πόσο θεωρείτε ότι ενηλικιώθηκαν τα κόμικς στην Ελλάδα ιδιαίτερα την τελευταία εξαετία; Η αλήθεια είναι πως την τελευταία εξαετία έχουμε δει πολύ αξιόλογες δουλειές τόσο σε επίπεδο σεναρίου όσο και σχεδιαστικά. Είναι προφανές πως οι Ελληνες δημιουργοί του «νέου κύματος» έχουν ωριμάσει όχι μόνο διαβάζοντας τους πρωτοπόρους του χώρου, αλλά και ζώντας και δημιουργώντας μέσα στο αντίξοο περιβάλλον της ελληνικής πραγματικότητας, γεγονός που έχει κάνει τις δουλειές τους περισσότερο «μεστές» και μετρημένες και κυρίως στο κομμάτι του σεναρίου όπου υπήρχε πρόβλημα στο παρελθόν. Αυτό έχει αποτέλεσμα με τη σειρά του να εκπαιδεύει μια καινούργια γενιά περισσότερο απαιτητικών αναγνωστών και τελικά να οδηγεί σε μια αναβαθμισμένη εικόνα της ελληνικής σκηνής κόμικς. Δύο νέες εκδόσεις της Jemma Press που θα κυκλοφορήσουν κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ Comicdom Πριν από αρκετά χρόνια, όταν κυκλοφόρησε το δίτομο Eternauta από τις εκδόσεις σας, ένα αριστουργηματικό έργο αλλά όχι ιδιαίτερα δημοφιλές και σίγουρα όχι προορισμένο για υψηλές πωλήσεις, είχατε δηλώσει ότι το πράξατε γιατί θέλατε να μάθετε το τέλος καθώς κατά την πρώτη του δημοσίευση σε ελληνικά περιοδικά τη δεκαετία του 1970, η ιστορία είχε διακοπεί πριν από την ολοκλήρωσή της. Είναι επαγγελματική στάση αυτή; Οχι, δεν είναι. Σε πολλές περιπτώσεις λειτουργώ παρορμητικά και μερικές φορές μού έχει βγει σε καλό. Η περίπτωση του Eternauta είναι μία από αυτές, μια και πήγε αρκετά καλά εμπορικά. Πρέπει μάλλον να ήταν αρκετοί αυτοί που ήθελαν, σαν εμένα, να μάθουν το τέλος. Ανήκετε στη γενιά αναγνωστών που γνώρισαν τα ενήλικα κόμικς και κυρίως τα ευρωπαϊκά από τη «Βαβέλ». Είστε επίσης βαθύτατος γνώστης των αμερικανικών κόμικς. Τι σας συγκινεί περισσότερο σήμερα; Αν είχατε τη δυνατότητα, τι θα προτιμούσατε να εκδίδετε; Με καλύπτει πλήρως που ασχολούμαι σχεδόν αποκλειστικά με την ελληνική σκηνή. Οχι μόνο δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις άλλες, αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις έχει νεύρο, συναισθηματική φόρτιση και μια εκφραστική δεινότητα που την καθιστά μοναδική. Επιτέλους ξεφύγαμε από αυτή την αηδία «Ε, για ελληνικό καλό είναι» και μπορούμε να κοιτάμε ακόμα και προς τα έξω. Μερικές ακόμα από τις νέες εκδόσεις της Jemma Press Το κοινό στην Ελλάδα δεν βρίσκεται πλέον στη φάση τής συλλήβδην θεώρησης των κόμικς ως παραλογοτεχνικών προϊόντων μιας μαζικής υποκουλτούρας, δεν τα αποκαλεί πια «μικιμάου». Τι πιστεύετε ότι συνετέλεσε σε αυτή την πρόοδο; Μπορεί να μην τα αποκαλεί «μικιμάου», αλλά ο περισσότερος κόσμος ακόμα εξακολουθεί να τα θεωρεί «ιδιαιτερότητα». Το γεγονός ότι πλέον αναγνωρίζεται πως υπάρχουν, δεν σημαίνει πως το ευρύτερο κοινό τα έχει αγκαλιάσει και τα έχει αποδεχτεί ως αυτό που ακριβώς είναι, ως μια αυτόνομη αφηγηματική τέχνη δηλαδή. Σε πολλές περιπτώσεις λειτουργεί ως «hype», είναι κάτι πολύ «cool» και «ωραία φάση» και «ουάου, κόμικς! Δεν διαβάζω εγώ, αλλά η κολλητή μου είναι μεγάλη geek!». Στην πραγματικότητα το κοινό που διαβάζει είναι πολύ μικρό. Οι υπόλοιποι προτιμούν να αγοράσουν κάποιο t-shirt με έναν χαρακτήρα που πιθανόν να μην έχουν διαβάσει ποτέ, ούτε μια ιστορία του. Ισως ακούγομαι κυνικός αλλά πιστέψτε με, είναι η πικρή αλήθεια. Είναι όμως ένα κοινό ανεκτικό απέναντι στα κόμικς και ειδικότερα στα «ιδιαίτερα» και «διαφορετικά» που ξεφεύγουν από τις νόρμες των mainstream ή είναι ένα συντηρητικό κοινό που αρκείται σε αυτά που ξέρει και εμπιστεύεται; Κατά τις συνήθειες του παρελθόντος, το ελληνικό κοινό είναι πάντα πολύ διαφορετικό στα γούστα του και χωρίζεται σε «υποφυλές» με μονομανίες στις προτιμήσεις του. Αν έπρεπε, όμως, να βγάλω έναν μέσο όρο, θα έλεγα πως στην πλειονότητά του, το κοινό στην Ελλάδα είναι μάλλον συντηρητικό, χωρίς μεγάλη ανοχή σε πειραματισμούς και με ροπή προς το γνωστό και το πεπατημένο. Πηγή Αφιέρωμα στον εκδοτικό οίκο

Άλλη μια ωραία και ποιοτική έκδοση της Jemma αποτελεί το αυτοτελές comic album με τίτλο "Θεριστής". Ο πρωτότυπος τίτλος είναι "Reaper" και είναι δημιουργία της Image. Στην Ελλάδα κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2005 και αποτελείται από 68 σελίδες χρωματισμένες με μολύβι (η ιστορία αποτελείται από 61 σελίδες). Τα κείμενα είναι του Robert Kirkman, ενώ συνδημιουργός και σχεδιαστής του είναι ο Cliff Rathburn (και τους δύο έχουμε συναντήσει ξανά στο "Ζωντανοί Νεκροί"). Η μετάφραση της ελληνικής έκδοσης έχει γίνει από τον Γιάννη Κουρουμπακάλη. Η υπόθεση, σύμφωνα με το οπισθόφυλλο, έχει ως εξής: Ο άρχοντας Σίρακ, με τη βοήθεια της δύναμης ενός αρχαίου πετραδιού είναι ο κυρίαρχος όλου του γνωστού κόσμου. Όλοι ζουν με τον φόβο αυτού του βίαιου και βάρβαρου τύραννου. Λέγεται πως ο Σίρακ είναι αθάνατος και έχει ζήσει για πάνω από 400 χρόνια. Όλοι οι υπήκοοί του πλέον έχουν αποδεχτεί το γεγονός ότι πιθανότατα δεν θα νικηθεί ποτέ. Ο Θεριστής είναι ο πιο θανατηφόρος δολοφόνος του βασιλείου. Για να εξαφοράσεις τις υπηρεσίες του το κόστος είναι υψηλό, αλλά η κόψη της λεπίδας του αξίζει τα διπλά. Μια μυστηριώδης φιγούρα για άνγωστους λόγους, προσλαμβάνει τον Θεριστή για να δολοφονήσει τον άρχοντα Σίρακ και να πάρει το πετράδι του. Οι σκοτεινές δυνάμεις παίζουν ένα βρώμικο παιχνίδι, καθώς ο Θεριστής γίνεται πιόνι σε μια σκευωρία που μπορεί να σημάνει το τέλος κάθε ίχνους ζωής. Να προειδοποιήσω ότι έχει πολλές βίαιες σκηνές με αποκεφαλισμούς και κομμένα μέλη. Επίσημη τιμή κυκλοφορίας: 5,95 €

Ξεκινώντας το 2004 η Jemma Press κυκλοφόρησε 6 στριπς για τις κατσαρίδες του Μελισσαρόπουλου Γιώργου. Το πρώτο είναι το ΠΡΙΝ ΤΟ ΤΕΖΑ - Για Ένα Κομμάτι Ψωμί. Ασπρόμαυρο, 68 σελίδες, 22x15cm, τιμή 6,50 ευρώ. ISBN: 960-87829-4-5 Το δεύτερο είναι το ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΖΑ - Ο Ψόφιος Κοριός. Ασπρόμαυρο, 68 σελίδες, 22x15cm, τιμή 6,50 ευρώ. ISBN: 960-89157-7-5 Το εξώφυλλο/οπισθόφυλλο από το SAMURAI ΤΕΖΑ το οποίο κυκλοφόρησε ειδικά για την Comicdon. Ασπρόμαυρο, 16 σελίδες, 22x15cm, τιμή 2,90 ευρώ. ISBN: 978-960-6732-00-3 το εξώφυλλο για το SAMURAI ΤΕΖΑ είναι από τον Melandros. Και το εξώφυλλο/οπισθόφυλλο από το SUPER HERO ΤΕΖΑ. Ασπρόμαυρο, 68 σελίδες, 22x15cm, τιμή 6,50 ευρώ. ISBN: 978-960-6732-19-5 σπέσιαλ τεύχος λόγω Comicdom Con με τίτλο "Κρίση και... Τέζα". Ασπρόμαυρο, 20 σελίδες, 22x14,5εκ., τιμή 2,90ευρώ. ISBN: 978-960-6732-48-5. Teza Love Ασπρόμαυρο, 68 σελίδες, 22 x 15, τιμή 6,50€ ISBN: 978-960-6732-57-7 Teza exit 32 σελίδες, 14.50 x 22.00, τιμή 3,50€ ISBN 978-960-6732-93-5 Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον ramirez.

Κι αν ο Σούπερμαν ήταν ναζί; Συντάκτης: Γιάννης Κουκουλάς Κι αν ο Σούπερμαν δεν είχε πέσει ως μωρό στις ΗΠΑ αλλά στη Γερμανία; Αν η Ιστορία είχε εξελιχθεί λίγο διαφορετικά; Αν ένας υπεράνθρωπος βρίσκεται σε κάποιες φυλακές υψίστης ασφαλείας εν αναμονή των νέων αποφάσεών του; Στα φιλοσοφικά ερωτήματα δίνει τις δικές του απαντήσεις το «Übermensch» (εκδ. Jemma Press) των Αβραάμ Κάουα και Βαγγέλη Ματζίρη, μπλέκοντας αξεδιάλυτα την Ιστορία με τη φαντασία και τα πραγματικά πρόσωπα με τους fiction χαρακτήρες. Η ιστορία των κόμικς και ιδιαίτερα αυτή των τελευταίων δεκαετιών είναι γεμάτη από απόπειρες εξερεύνησης εναλλακτικών σεναρίων ως προς τη ζωή, το παρελθόν, την καταγωγή και το μέλλον των υπερηρώων. Η εταιρεία Marvel από το 1977 τόλμησε, συνήθως σε χιουμοριστικό κλίμα, να παρουσιάσει τους δικούς της υπερήρωες (Captain America, Spider-Man, Fantastic Four, X-Men, Hulk κ.ά.) σε ρηξικέλευθες εκδοχές της «πραγματικότητας», να τους μεταφέρει χρονικά στο παρελθόν και στο μέλλον, να διασταυρώσει τις περιπέτειές τους με αυτές των «συναδέλφων» τους, να τους αλλάξει στολές και ιδιότητες. Ο Σούπερμαν ως υπεραθλητής του ακοντίου, σε σκηνή που παραπέμπει στις φωτογραφίες της Λένι Ρίφενσταλ από τη ναζιστική εποχή Η ανταγωνίστρια DC ακολούθησε το 1989, εγκαινιάζοντας το «Elseworlds», μια πιο intellectual και ενήλικη σειρά που αφορούσε τα πολλαπλά και διαφορετικά σύμπαντα των δικών της υπερηρώων (Batman, Wonder Woman, Flash, JLA κ.ά.) στα οποία περίοπτη θέση έχει ο πρώτος υπεράνθρωπος της ιστορίας, ο Σούπερμαν. Στο πλαίσιο του «Elseworlds» ο Σούπερμαν παρουσιάστηκε να παίρνει μέρος στον αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο, να χάνει τις υπερδυνάμεις του, να προσγειώνεται στη μεσαιωνική Αγγλία και να αγωνίζεται για το Εξκάλιμπερ, να προσεδαφίζεται στον πλανήτη Κρύπτον σταλμένος από τη Γη, ακολουθώντας την αντίστροφη πορεία από την «πραγματική», να αναγεννάται από τον δρα Φρανκενστάιν-Λούθορ μετά τον θάνατό του ως μωρού, να υιοθετείται από την οικογένεια Wayne (οι γονείς του Batman!), να μεγαλώνει στη ζούγκλα μαζί με τους πιθήκους ως εναλλακτικός Ταρζάν, να είναι Βρετανός, να μάχεται ενάντια στους εξωγήινους από τον «Πόλεμο των Κόσμων» του H. G. Wells, να συμμετέχει στο εξπρεσιονιστικό «Metropolis» του Fritz Lang, να γερνάει και να αποσύρεται για να επανέλθει δριμύτερος στο αποδομητικό «Kingdom Come» των Mark Waid – Alex Ross κ.ά. Από τις πιο εντυπωσιακές «διαφορετικές» περιπέτειες του Σούπερμαν, με σαφέστατο πολιτικό περιεχόμενο, ήταν το «Superman: Red Son» του σεναριογράφου Mark Millar, όπου το μωρό αντί να προσγειωθεί στο Κάνσας, φτάνει στη σοβιετική Ουκρανία και γίνεται ένας κομμουνιστής υπερήρωας της ψυχροπολεμικής εποχής με το σφυροδρέπανο στο στήθος. Ανάμεσα στις συναρπαστικές και πολλές αναφορές των Κάουα - Ματζίρη ξεχωρίζει η εικόνα που παραπέμπει στο εμβληματικό εξώφυλλο του πρώτου τεύχους του Σούπερμαν του 1939 Εχοντας όλα αυτά κατά νου, ο συγγραφέας, θεωρητικός του πολιτισμού, μεταφραστής, σεναριογράφος κόμικς και, πάνω απ’ όλα, λάτρης και ειδήμων της μεταμοντέρνας αφήγησης, Αβραάμ Κάουα, επινόησε ακόμα μια εκδοχή του υπερανθρώπου και μαζί με τον Βαγγέλη Ματζίρη στα σχέδια και τον Φώτη Καλιαλή στους χρωματισμούς δημιούργησαν το «Übermensch». Μια ιστορία που, περισσότερο απ’ όλα τα κόμικς με αντίστοιχο θέμα που έχουν προϋπάρξει, βασίζεται σε ένα διήγημα: το εμβληματικό για τη φανταστική λογοτεχνία «Übermensch» του Kim Newman που γράφτηκε το 1991 και έκτοτε ενέπνευσε αμέτρητους καλλιτέχνες των κόμικς αλλά και κινηματογραφιστές, όπως ο Simon Temple που το 2009 σκηνοθέτησε την ομώνυμη μικρού μήκους ταινία. Φυσικά, η επιλογή του γερμανικού όρου για τον Υπεράνθρωπο από τον Newman και συνεκδοχικά από τους Κάουα – Ματζίρη (με την άδεια και τη σύμφωνη γνώμη του Newman) δεν είναι τυχαία, καθώς από τη μια παραπέμπει στον νιτσεϊκό υπεράνθρωπο και από την άλλη αναφέρεται σε μια από τις πιο πολυσυζητημένες εναλλακτικές ζωές του Σούπερμαν. Αυτή του ναζιστή υπερήρωα. Η δημοσιογράφος Λόις Λέιν μετονομάζεται σε Λουίζ Λανγκ, αποκτά την κουπ της ηθοποιού Λουίζ Μπρουκς και εργάζεται ως λογογράφος ναζί αξιωματούχων Οι χιτλερικοί ναζί, ωστόσο, τυφλωμένοι από το ρατσιστικό τους μίσος, παρερμήνευσαν και διαστρέβλωσαν ολοκληρωτικά το νιτσεϊκό νόημα του όρου για να υπηρετήσει τις αρρωστημένες φαντασιώσεις τους περί της υποτιθέμενης ανωτερότητας της άριας φυλής. Ο Newman και ο Κάουα επιστρέφουν σε έναν «υπεράνθρωπο» που προσεγγίζει περισσότερο το, απαλλαγμένο από κάθε ηθική σύμβαση και ανθρώπινη συμβατικότητα, πρότυπο του Νίτσε που ως τέτοιο διαθέτει τη δύναμη της μετάνοιας, την ικανότητα αυτογνωσίας που οδηγεί στην αποδοχή του σφάλματός του και τη δυνατότητα, εντέλει, της αυτοθυσίας στον βωμό του δημόσιου καλού. Ο Übermensch του Newman και των Κάουα - Ματζίρη είναι, ή μάλλον ήταν, μια εφιαλτική και τρομακτική φιγούρα για όλο τον κόσμο καθώς ως μωρό προσγειώθηκε στη Γερμανία του Μεσοπολέμου και μεγαλώνοντας έγινε μέλος του ναζιστικού κόμματος και εξέχον στέλεχος του στρατού του Τρίτου Ράιχ. Υπηρέτησε πιστά και με πάθος τον εθνικοσοσιαλισμό και με τη σβάστικα στο στήθος έγινε μάρτυρας και έμμεσος θύτης σε όλα τα μεγάλα εγκλήματα και τις θηριωδίες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Τώρα πια, όντας ηττημένος και ταπεινωμένος, βρίσκεται έγκλειστος σε μια φυλακή υψίστης ασφαλείας, φρουρούμενος νυχθημερόν και περικυκλωμένος από τόνους μολύβδου που τον εμποδίζουν να ασκήσει την υπερφυσική όρασή του. Ενας κυνηγός εγκληματιών πολέμου τον επισκέπτεται για να του προτείνει την «τελική λύση» και, περισσότερο, για να βρει τις απαντήσεις που τον βασανίζουν μια ολόκληρη ζωή γύρω από τη φύση του υπερανθρώπου, τις αποφάσεις που είχε (αναγκαστεί να; ) πάρει, τις ενέργειες στις οποίες συμμετείχε, τη μετέπειτα απόσυρσή του και τη στάση του πριν και κατά τον πόλεμο. Πρόσωπα όπως ο Γκέρινγκ, ο Μένγκελε, ο Γκέμπελς κ.ά συμμετέχουν στη φανταστική αφήγηση που μπλέκει τα πραγματικά γεγονότα με την υπερηρωική μυθολογία Αυτή η συνάντηση ανάμεσα στον αλλοτινό υπεράνθρωπο και στον ηλικιωμένο ερευνητή που κάποτε τον θαύμαζε, γίνεται το σκηνικό πάνω στο οποίο αναβιώνει η νεανική ζωή του Übermensch και έρχονται στην επιφάνεια συναρπαστικές λεπτομέρειες που αναμιγνύουν την πραγματικότητα με τη φαντασία, την Ιστορία της ανθρωπότητας με την ιστορία της τέχνης, τη ζωή του πανίσχυρου και πλέον παραδομένου υπερήρωα με τη ζωή του μετανιωμένου ανθρώπου. Ο Κουρτ Κέσλερ (Κλαρκ Κεντ στην επίσημη «μυθολογία» του Σούπερμαν) αναπολεί τη φορά που εξόντωσε τον Νοσφεράτου, τον Μαμπούζε και τον Καλιγκάρι (ονόματα «κακών» από τις ταινίες του γερμανικού εξπρεσιονισμού του Μεσοπολέμου), μιλά για τον Χίτλερ, τον Μένγκελε, τον Γκέρινγκ και τη Λένι Ρίφενσταλ, αναλογίζεται τη Μητρόπολη και τη σχέση του με τη Λουίζ Λανγκ, λογογράφο του Γκέμπελς στο κόμικς και υβρίδιο της Λόις Λέιν και της Λουίζ Μπρουκς, χαμηλώνει το βλέμμα όταν θυμάται το Μπερχτεσγκάντεν και το Αουσβιτς, δεν μετανιώνει για την αυτόβουλη παράδοσή του στον Αϊζενχάουερ και την τελεσίδικη απόφασή του να μην ξαναπετάξει στους αιθέρες. Κι όλα αυτά διανθισμένα με συνεχείς αναφορές στην τέχνη («το ιερογλυφικό της Ιστορίας» κατά τον Αντόρνο), με την εσκεμμένη καλλιέργεια ενός κλίματος σύγχυσης ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό αλλά και ανάμεσα στο πραγματικά φανταστικό και το επινοημένο από τον Κάουα, δευτερογενώς φανταστικό και με επιλεγμένες εμβληματικές εικόνες από την ιστορία των κόμικς, τροποποιημένες καταλλήλως για να αποτίσουν φόρο τιμής στο παρελθόν της ένατης τέχνης. Από τις σημαντικότερες εναλλακτικές περιπέτειες του Σούπερμαν, με τις οποίες συνομιλεί το Ubermensch, υπήρξαν το True Britt και το Red Son με τον διάσημο υπερήρωα να πρωταγωνιστεί ως Βρετανός και ως Σοβιετικός αντιστοίχως Καταληκτικά, το «Übermensch» των Αβραάμ Κάουα και Βαγγέλη Ματζίρη είναι ακόμη ένας κρίκος στην ανεξάντλητη αλυσίδα από παραλλαγές πάνω στα υπερηρωικά μοτίβα. Εξαιρετικά πρωτότυπος, όμως, καθώς αν και φαίνεται να υπηρετεί τις συμβάσεις του είδους και τα υπερηρωικά «ιδεώδη», λέει την τελευταία του λέξη στην τελευταία του σελίδα με τον πρωταγωνιστή να μας προτρέπει: «Σου είπα να μην εμπιστεύεσαι τους ήρωες». Πηγή Παρουσίαση της έκδοσης

Μια Μικρή Ιερουσαλήμ κρυμμένη στη μνήμη Συντάκτης: Γιάννης Κουκουλάς Η Θεσσαλονίκη ήταν κάποτε η Μικρή Ιερουσαλήμ. Ο πολυάριθμος εβραϊκός πληθυσμός της αλλά και η αλλοτινή πολυπολιτισμικότητά της, το ελληνικό, το τουρκικό, το αρμένικο στοιχείο, η συνύπαρξη των ανθρώπων στους αιώνες άφησαν ανεξίτηλα σημάδια στην ιστορία της. Αρκεί να ξέρεις πού να κοιτάξεις. Η Ηλέκτρα Σταμπουλή και ο Αντζελο Μεννίλλο μάς ξεναγούν σε μια τραυματισμένη πόλη γεμάτη γλώσσες που χάθηκαν. Οσο κι αν φαίνεται ότι πρωταγωνίστρια σε αυτό το κόμικς άλμπουμ είναι η Θεσσαλονίκη, στην πραγματικότητα είναι οι άνθρωποι και τα ίχνη που άφησαν επάνω της. Ιχνη που σβήστηκαν από την αχλή του χρόνου και θάφτηκαν από μπετά και υλικά πολέμων. Οι πόλεις δεν διαθέτουν καμιά ουσιοκρατική μεταφυσική αύρα. Την αύρα τη δημιουργούν οι ιστορίες των ανθρώπων των πόλεων, των οραμάτων τους, των ονείρων τους, των συλλογικοτήτων τους, των μαζικών αγώνων τους. Οι άνθρωποι μπορεί να φεύγουν. Νεκροί ή διωγμένοι. Αλλά πάντα κάτι μένει. Απομεινάρια από κτίρια και ιστορικά γεγονότα, επιγραφές που επιβιώνουν κόντρα στη λησμονιά, τάφοι που θάφτηκαν ακόμη βαθύτερα για να γίνουν δρόμοι και πάρκα, λέξεις που έχασαν το νόημά τους. Γλώσσες που σβήστηκαν από την καθημερινότητα. Και κάποιοι τις ψάχνουν. Πρωταγωνιστής στη «Μικρή Ιερουσαλήμ» (εκδόσεις Jemma Press) είναι ο Ρωμανός, ένας ερευνητής Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. «Γεννήθηκε στη Βουλγαρία από πατέρα Ελληνα εξόριστο και μητέρα Βουλγάρα ελληνικής και εβραϊκής (σεφαραδίτικης) καταγωγής. Οπου κι αν βρεθεί είναι ξένος: μέσα στη θρυμματισμένη και υβριδική του ταυτότητα συρρέει και διαλέγεται ένα πλήθος φωνών, όπως αυτό που χαρακτηρίζει τη μητρική του γλώσσα, την εβραϊκή (σεφαραδίτικη). Η γλώσσα του, ουσιαστικά ανύπαρκτη, είναι ό,τι το ιστορικό απέμεινε έγκλειστο αλλά αόριστο και ασαφές, μέσα στο “εγώ” του. Η κλίση και η αγάπη του για τις γλώσσες μοιάζει να του έχει μεταδοθεί γενετικά από τον πατέρα του ενώ το γλωσσικό πρόβλημα της ανυπαρξίας της μητρικής γλώσσας είναι ένα τραύμα και αυτό του έχει μεταδοθεί κληρονομικά, αλλά μοιάζει να μην περιορίζεται μόνο στο γλωσσολογικό επίπεδο», επισημαίνουν οι μεταφραστές Γιάννης Μιχαηλίδης και Κωνσταντίνα Ευαγγέλου. Ο Ρωμανός («Ρωμανέ λύσε μου μια απορία… Τι σημαίνει τ’ όνομά σου;» τον ρωτά η Στέλλα. Και αυτός της απαντά: «Είναι απλώς ένας άλλος τρόπος για να πεις Ελληνας») περιπλανιέται στους δρόμους της πόλης πασχίζοντας να δει και να ακούσει κάτι από τις χαμένες γλώσσες. «Ακούω την άσφαλτο να αναπνέει το καυσαέριο των αυτοκινήτων που τόσο αγαπάνε οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης. Στόλοι από χαμηλωμένα αυτοκίνητα, πειραγμένα για να μουγκρίζουν πιο δυνατά. Ξανθές γυναίκες που σκάνε μύτη δίπλα στους βαλκάνιους καουμπόηδές τους. Κοντά στην Εγνατία προσπαθώ να στήσω αυτί. Κάποτε εδώ υπήρχαν οι εβραϊκές συνοικίες της Πούλιας, Λεβύγιε, Φιντίκ, Σαλχανέ… Στήνω αυτί μήπως κι ακούσω κανά σεφαραδίτικο τραγούδι να πλανιέται στον αέρα. Αλλά το μόνο που πιάνω είναι η μυρωδιά του Καμένου της πυρκαγιάς του ’17». Το Αγαλμα του Αριστοτέλη με το μεγάλο δάκτυλο του ποδιού του έτοιμο να κουνηθεί, ο Λευκός Πύργος με τους γλάρους του, το σπίτι του Μοδιάνο, η Βίλλα Μορντώχ, το σπίτι του Κεμάλ, η Καμάρα, το Γενί Τζαμί γίνονται τα σκηνικά μπροστά στα οποία ο Ρωμανός πασχίζει να αναπλάσει το παρελθόν με τη μνήμη, τις γνώσεις αλλά πάνω απ’ όλα με το συναίσθημα και το άχθος που κουβαλά ένας ακούσιος κοσμοπολίτης χωρίς πατρίδα. Για να το κατανοήσει αλλά όχι να το εξωραΐσει ούτε να το εξιδανικεύσει. Οι ιστορίες των ανθρώπων που έζησαν σ’ αυτά τα κτίρια ή πέθαναν μέσα τους είναι εγκιβωτισμένες στις ιστορίες τους. Αυτός ο μεταφορικός εγκιβωτισμός έχει, όμως, και το λογοτεχνικό και εικαστικό του ανάλογο στην τεχνική της Σταμπουλή και του Μεννίλλο που εγκιβωτίζουν μικρές ιστορίες στη μεγάλη Ιστορία της Μικρής Ιερουσαλήμ και της μεγάλης σύγχρονης Θεσσαλονίκης. Μια τέτοια είναι και η ιστορία του Νίκου Ζαχαριάδη, του κομμουνιστή ηγέτη που αποκηρύχθηκε από το ΚΚΕ όπως τόσοι και τόσοι, γεννημένου όμως στην άλλη όχθη, στη Νικομήδεια, την Προύσα ή την Αδριανούπολη. Μια ιστορία δοσμένη με ανθρώπινους όρους, που μιλά για τη γνωριμία του με τον Ναζίμ Χικμέτ, την παρουσία του στην κηδεία του Λένιν, τη φυλάκισή του στην Κέρκυρα, τη σχέση του με τον Μπελογιάννη, το Νταχάου, τον εμφύλιο, τη Σιβηρία, τα αδιευκρίνιστα αίτια θανάτου. Η «Μικρή Ιερουσαλήμ», άλλωστε, έχει στο επίκεντρό της την πολιτική ιστορία αυτού του τόπου. Και μιλά για τους πρόσφυγες του '22 που έφτασαν και από τις δυο μεριές του Αιγαίου σε μέρη που ήταν πιο φτωχά από τα μέρη τους, για τον ΕΛΑΣ, τον Γράμμο και το Βίτσι, για τα στρατηγικά λάθη της Αριστεράς που αντί να χαλυβδώνεται από το μίσος των φασιστών, τις φυλακίσεις, τις εξορίες και τις εκτελέσεις, επέλεξε να διασπάται επαναληπτικά. Εχοντας ταυτόχρονα τη διάσταση της μυθοπλασίας και τη βιογραφική διάσταση των προσώπων της Ιστορίας σε συνδυασμό με τα αυτοβιογραφικά στοιχεία της συγγραφέως (κόρη πολιτικών εξόριστων κατά την επταετία), η «Μικρή Ιερουσαλήμ» διατρέχεται σε όλη την έκτασή της, ρητά ή υπόρρητα, από την damnatio memoriae postuma, τη μεταθανάτια μνημονική καταδίκη. Που κατά τους μεταφραστές: «Aφορά είτε το παρελθόν του πρωταγωνιστή της, είτε το παρελθόν της πόλης της Θεσσαλονίκης στην οποία περιπλανιέται. Damnatio memoriae postuma για την ιστορία του εβραϊκού πληθυσμού της πόλης, για πρόσωπα και γεγονότα στη διάρκεια της Οθωμανικής κυριαρχίας, ακόμη και αν αυτά είναι ποιητές. Damnatio memoriae postuma για πρόσωπα και γεγονότα του Εμφυλίου Πολέμου, ακόμη κι αν αυτά είναι ξυπόλυτα παιδιά που περνούν τα σύνορα ως εκτοπισμένοι. Το τραύμα είναι ακόμη ανοιχτό και οφείλεται στην ανικανότητα να κοιτάξεις την ιστορία με τα μάτια των άλλων. Ολοι εδώ έχουν πιει το νερό της λήθης. Είναι προτιμότερο να ξεχάσεις;» Οι δημιουργοί Η Ηλέκτρα Σταμπουλή εργάζεται ως επιμελήτρια εκθέσεων τέχνης και ως σεναριογράφος κόμικς. Είναι ιδρύτρια και συντονίστρια του Φεστιβάλ Ρεαλιστικών Κόμικς Komikazen στη Ραβέννα της Ιταλίας. Αλλες δουλειές της: «The Tamer of Istanbul», «Officina del Macello», «A Cena for Gramsci», «Arriverderci Berlinguer», «Pertini tra le Nuvole», «Diario Segreto di Pasolini». O Αντζελο Μεννίλλο είναι σχεδιαστής κόμικς και εικονογράφος. Εχει συνεργαστεί με τα περιοδικά InguineMha!Gazine», «G.I.U.D.A.», «Nurant», «In Pensiero», ενώ το 2008 κυκλοφόρησε το graphic novel του «Strawberry» σε σενάριο του Salvatore Cacace. Η «Μικρή Ιερουσαλήμ» (εκδόσεις Jemma Press) πρωτοδημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο ιταλικό περιοδικό «G.I.U.D.A.» από το 2009 ώς το 2011. Την Κυριακή 29 Νοεμβρίου στις 19.30 παρουσιάζεται πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό στο Φεστιβάλ Κόμικς «Παράξενες Μέρες» στη Θεσσαλονίκη (Γαλλικό Ινστιτούτο, Λεωφόρος Στρατού 2Α). Τη συζήτηση συντονίζουν οι μεταφραστές του βιβλίου στην ελληνική γλώσσα, Γιάννης Μιχαηλίδης (φιλόλογος, αρθρογράφος) και Κωνσταντίνα Γερ. Ευαγγέλου (πρόεδρος Τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας ΑΠΘ). Πηγή

Ένας εναλλακτικός προϊστορικός κόσμος παρουσιάζεται στο νέο κόμικ του Σπύρου Δερβενιώτη, όπου η πεινασμένη φυλή αποδεικνύεται ανίκανη να σκοτώσει ακόμα και το παραμικρό ζώο, εξαιτίας της ανεπαρκούς πολιτικής, στρατιωτικής και θρησκευτικής ηγεσίας της, αλλά και της έμφυτης – από ό,τι φαίνεται – βλακείας των περισσότερων μελών της φυλής. Μοναδική εξαίρεση φαίνεται να είναι ο ευφυής και ευαίσθητος Ουγκαλούγκ, που όμως είναι εξόριστος από τη φυλή, επειδή έχει μπει στο στόχαστρο της ηγεσίας. Φαίνεται όμως ότι βρίσκει σύμμαχο στο πρόσωπο της Άνγκιουλα, κόρης της αρχηγού της φυλής. Ελπίζω η ανωτέρω περίληψη να σας κατατόπισε. Καλό και αιχμηρό σε κάποιες περιπτώσεις χιούμορ, αν και θα ήθελα λίγο περισσότερη δόση, εξαιρετικό καρικατουρίστικο σχέδιο, εντυπωσιακά χρώματα, πολυτελής και προσεγμένη έκδοση, αλλά και ακριβούτσικη σε σχέση με τον αριθμό σελίδων. Αναμένουμε τη συνέχεια με ανυπομονησία. Διευκρινήσεις: δεν έχω καταλάβει αν το «Γέννα Ηφαιστείων» είναι ο τίτλος του story arc ή είναι κομμάτι του τίτλου της σειράς. Επίσης, στην έκδοση αναφέρεται και μεταφράστρια, για όσους απορήσουν επειδή το βλέπουν στην παρουσίαση (ίσως επειδή το κόμικ εκδόθηκε πρώτα στα Αγγλικά, αν δεν κάνω λάθος). Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον The_Sandman. > Preview topic

Έπειτα από χρόνια παρουσίας στις αυτοεκδόσεις το Frogs & Dogs βρίσκει εκδοτική στέγη στην Jemma Press. Η θρυλική ομάδα των κοριτσιών από την Θεσσαλονίκη θα μας παρουσιάζει μέσα από τις σελίδες του Frogs & Dogs Comic Tales παράξενα παραμύθια, σκοτεινές και ονειρικές ιστορίες αλλά και ιστορίες γλυκιάς νοσταλγίας και καθημερινής παραδοξότητας. Πάντα με το χαρακτηριστικό τους γραφιστικό, εικαστικό ύφος. Για άλλη μια φορά τα κορίτσια δίνουν ρέστα! Έχουν βρει πως να κάνουν όμορφα κόμικς και τα κάνουν. Αυτό δεν σημαίνει πως έχουν σταματήσει να εξελίσσονται -το αντίθετο: κάθε νέα δουλειά τους είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Έτσι εδώ έχουμε ένα τευχάκι γεμάτο όμορφα, σύγχρονα κόμικς γεμάτα ωραίες ιδέες. Το περιεχόμενο είναι τόσο δεμένο, που αν δεν ήξερες ότι είναι τρεις διαφορετικές κοπέλες θα νόμιζες ότι τις διάφορες ιστορίες τις έχει φτιάξει ένας μόνο άνθρωπος που πειραματίζεται κάθε φορά με το σχέδιο και την αφήγηση. Συγχαρητήρια στην jemma για την "μεταγραφή".

Κάνοντας για το 2014 έναν εγχώριο εκδοτικό απολογισμό για τον χώρο των κόμικς, θυμόμαστε τις ελληνικές δημιουργίες. Η χρονιά που μας πέρασε άφησε δουλειές όμορφες, ενδιαφέρουσες και ολοκληρωμένες. Από αυτές επιλέξαμε τις αγαπημένες μας πέντε (κι ένα bonus track). Είναι ξεκάθαρο: το επίπεδο των δημιουργών στη χώρα μας έχει ανέβει. Το «Αϊβαλί» (εκδ. Κέδρος), το οδοιπορικό του Soloup στη μικρασιατική πόλη, ήταν μια μεγάλη έκπληξη, ιδίως αν αναλογιστούμε το μέχρι πρότινος γελοιογραφικό ύφος του δημιουργού. Ο Soloup αλλάζει το σχέδιο σε σχέση με ό,τι τον είχαμε συνηθίσει, ερευνά, διαβάζει, φωτογραφίζει, παντρεύει την παράδοση με τη σύγχρονη σκιτσογραφία, ακροβατεί ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν και, θέτοντας πρωταγωνιστές τρεις Ελληνες Αϊβαλιώτες συγγραφείς, τον Φώτη Κόντογλου, τον Ηλία Βενέζη, την Αγάπη Βενέζη–Μολυβιάτη κι έναν Τούρκο, τον Αχμέτ Γιορουλμάζ, και με φόντο ματωμένα κεφάλαια της ιστορίας, εστιάζει στο ανθρώπινο δράμα και συνθέτει ένα γκράφικ νόβελ (448 σελίδων!) που γοητεύει. Τα «Χαρακώματα – ιστορίες από την οδό Γάγγραινας» (εκδ. Jemma) των Τάσου Ζαφειριάδη και Πέτρου Χριστούλια έρχονται 100 χρόνια μετά την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Είναι ένα κόμικς άλμπουμ που συλλέγει ολοσέλιδα στριπ με ιστορίες των Γάλλων στρατιωτών στο Δυτικό Μέτωπο. Εκεί, οι εγκλωβισμένοι στρατιώτες προσπαθούν να συμφιλιωθούν, όσο τους επιτρέπεται, με την εφιαλτική καθημερινότητα, έχοντας στο πλευρό τους έναν ισχυρό σύμμαχο: το χιούμορ. Καρτουνίστικο σχέδιο, διακωμώδηση της τραγικότητας, λεπτή ειρωνεία, αιφνιδιαστικές ατάκες και στο βάθος βομβαρδισμένα τοπία, αδέσποτες σφαίρες και λάσπες. Μικρά ανέκδοτα, βασισμένα σε ιστορικά ντοκουμέντα. Οι αναμετρήσεις με τους απέναντι, τους «Ξινολάχανους», διασκεδάζουν. Η «Παναγιά η Χελιδονού» (εκδ. Comicdom Press) είναι η διασκευή σε γκράφικ νόβελ του ομώνυμου διηγήματος της Γαλλίδας συγγραφέως Marguerite Yourcenar από τον Γιώργο Τσιαμάντα. Μέσα από τα όμορφα, γήινα και εναρμονισμένα με το ύφος της ιστορίας σχέδια του δημιουργού, ακολουθούμε τον καλόγερο Θεράπων που εγκαθίσταται κάπου μεταξύ Αχαρνών και Κηφισιάς και εξοργίζεται όταν βλέπει ότι οι κάτοικοι καλούν τους παλιούς θεούς. Καίει τις ελιές που ο κουφαλιασμένος κορμός τους κρύβει δαίμονες, γκρεμίζει αιωνόβια πλατάνια στη σκιά των οποίων στήνονται παγανιστικές γιορτές. Και αποφασισμένος να φυλακίσει μια για πάντα τις Νύμφες, χτίζει στην είσοδο της σπηλιάς τους μία εκκλησία. Η «Θαυμαστή καμήλα» (εκδ. Ικαρος) είναι ένα κόμικς παραμύθι του διάσημου Ευγένιου Τριβιζά όπως το σχεδίασε ο Νίκος Κούτσης, όπου η αιώνια παιδική αφέλεια του πρώτου ταίριαξε με το έντονο σχεδιαστικό ταμπεραμέντο του δεύτερου. Ο Νίκος Κούτσης αγαπάει και σχεδιάζει τους σούπερ ήρωες, όμως η προσγείωσή του στον παραμυθένιο κόσμο μοιάζει ομαλή και είναι ξεκάθαρο πως απόλαυσε τη συνεργασία. Μέσα από ζωντανά σχέδια, ζωηρούς χρωματισμούς και ανατολίτικες μυρωδιές, ακολουθούμε τη σύντομη και διδακτική ιστορία μιας όμορφης, ντελικάτης και ματαιόδοξης καμήλας που ήθελε να γίνει πιο όμορφη, με οποιοδήποτε κόστος. Τα «Κουραφέλκυθρα» του Αντώνη Βαβαγιάννη (εκδ. Jemma) με την πρώτη ματιά, τουλάχιστον στο σχεδιαστικό τους κομμάτι, δεν σου γεμίζουν το μάτι. Απλοϊκές γραμμές, ναΐφ χαρακτήρες, άγαρμπο στήσιμο που θυμίζουν ένα κακέκτυπο του Southpark. Και όμως, αυτό το βιβλίο συλλέγει κάποια από τα πιο έξυπνα στριπάκια που έχουμε διαβάσει εδώ και καιρό. Αποστομωτικά λογοπαίγνια, γελοιογραφίες, υπερβολές, ανέκδοτα και χοντράδες. Ο θείος Αιμίλιος όταν ανοίγει το στόμα του δεν λέει να το κλείσει, η μαθήτρια δημοτικού Ζοζεφίνα έχει εξωπραγματικές απορίες (ο Βαβαγιάννης στο επάγγελμα είναι δάσκαλος), ο πελάτης εστιατορίου βρίσκει συνεχώς κάτι στη σούπα του (ένας φόρος τιμής στον παλιό, καλό Αρκά). Ενα πανηγύρι παρωδίας τραγελαφικών καταστάσεων και τελικής ατάκας. Τέλος, και εμβόλιμα σε αυτή την πεντάδα των ελληνικών κόμικς, τη χρονιά που πέρασε, ήρθε μία σημαντική έκδοση που μας βοηθά να κατανοήσουμε τη μαγεία, αλλά και το θεωρητικό υπόβαθρο αυτής της αφηγηματικής τέχνης. Στα ελληνικά είδαμε το σημαντικό «Κατανοώντας τα κόμικς» του Scott McCloud (εκδ. Webcomics, μτφ. Νίκος Καμπουρόπουλος, πρώτη έκδοση 1993), ντοκιμαντέρ με τη μορφή κόμικς που προσδιορίζει, αναλύει και αποδομεί… τα κόμικς. Στημένο με ιδιοφυή και θαρραλέο τρόπο, είναι ένα ανάγνωσμα που αφήνει να φανούν νέα δεδομένα στον τρόπο που διαβάζουμε και αξιολογούμε μια κόμικς ιστορία, ένα εγχειρίδιο για νέους δημιουργούς, ένα εργαλείο για όσους διδάσκουν το κόμικς (αποτελεί βασική βιβλιογραφία στο σχετικό τμήμα της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών) και μια υπενθύμιση πως οι δυνατότητες των κόμικς είναι απεριόριστες. Ιδού και το σχετικό λινκ.

Περιλαμβάνει στριπάκια του Tomek, τα οποία δημοσιεύονταν καθημερινά σε διάστημα 8 μηνών στην ιστοσελίδα socomic.gr. Κύριοι πρωταγωνιστές είναι o Θεός, ο Αρχιμήδης, ένα ζευγάρι Ιαπώνων τουριστών, ο Κθούλου, ο Άνθρωπος Λάστιχο. Μια εσωτερική σελίδα

Ζόμπι, υπερήρωες νεοναζί, νεοέλληνες, ιερείς και φυσικά πολιτικοί. Όλοι υπάρχουν εδώ μέσα εμπνευσμένοι και σχεδιασμένοι από τον Τάσο Μαραγκό σε μια ξεκαρδιστική κι άλλοτε γλυκόπικρη μετουσίωση της ελληνικής (κι όχι μόνο) πραγματικότητας σε κόμικς. Γιατί όπως είναι γνωστό και κοινώς αποδεκτό: Όλα είναι Κόμικξς! Σ’ αυτή την έκδοση υπάρχουν τα 27 στριπάκια που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία το 2013 καθώς και 4 καινούργια που δημιουργήθηκαν αποκλειστικά γι' αυτή την έκδοση. Περισσότερα Όλα είναι Κόμικξσ! στην σελίδα του Τάσου!

ΜΙΖΕΡΗ ΠΟΛΗ 3 Κείμενα: Κ. Ι. Ζαχόπουλος Σχέδια: Β. Γκογκτζιλάς 48 Σελ. Τετράχρωμο. Τιμή: 9,00 € ISBN:978-618-5116-03-3 Σαν να μην έφταναν τα κάθε λογής τέρατα και το ατελείωτο χανγκόβερ που ο Μαξ έχει να αντιμετωπίσει, κάτι πάει στραβά και με το κεφάλι του… Ένας διαρκής θόρυβος τον τρελαίνει. ΤΑΠ! ΤΑΠ! ΤΑΠ! Κάποιος παίζει παιχνίδια με το μυαλό του ή μήπως όχι; Καθώς ολοκληρώνεται το πρώτο μέρος της «Μίζερης Πόλης» μαθαίνουμε στοιχεία για την καταγωγή του παραφυσικού ντέντεκτιβ αλλά και γι' αυτήν την πόλη την ίδια. “Κι έτσι από την Ελλάδα αναδύεται ένα νέο είδος: Ο Νουάρ Σουρεαλισμός. Ο Ρέιμοντ Τσάντλερ συναντά τον Τέρι Γκίλιαμ μέσω του Λιούις Κάρολ. Η «Μίζερη Πόλη» είναι μια αστυνομική ιστορία η οποία διαδραματίζεται στον διαστρεβλωμένο κόσμο που υπάρχει μέσα στο μυαλό και την καρδιά μας - μια προσφορά της εκπληκτικής ομάδας του Βασίλη Γκογκτζιλά και του Κ. Ι. Ζαχόπουλου”. J.M. DeMatteis “Η «Μίζερη Πόλη» είναι ακόμα ένα δείγμα όσων αγαπώ στην εντυπωσιακή δουλειά του Βασίλη Γκογκτζιλά”. Sam Kieth Ο Βασίλης Γκογκτζιλάς και ο Κώστας Ζαχόπουλος θα βρίσκονται στο περίπτερο της Jemma Press στο Comicdom Con Athens 2014 στις 4, 5 & 6 Απριλίου. Σε λίγες μέρες θα ανακοινωθούν οι ακριβείς ώρες που θα υπογράφουν αντίτυπα του ΜΙΖΕΡΗ ΠΟΛΗ 3. ________________________________________ ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ OMNIBUS ΠΡΟΣΟΧΗ! ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΚΟΛΥΜΠΗΘΡΟΞΥΛΑ! Κείμενα & Σχέδια:Αντώνης Βαβαγιάννης Εισαγωγή: Γιάννης Καλαϊτζής 208 Σελ. Τετράχρωμο. Τιμή: 9,95 € ISBN: 978-618-5116-00-2 Η έκδοση αυτή περιλαμβάνει όλα τα «Κουραφέλκυθρα» (γύρω στα 260) που δημοσιεύτηκαν στο comicdom-press.gr καθώς και τα 40 πρώτα στριπ της σειράς «Κολυμπηθρόξυλα» τα οποία δημοσιεύτηκαν στο socomic.gr. Επιπλέον περιλαμβάνει 17 σελίδες αδημοσίευτου υλικού και σχολιασμό από τον δημιουργό τους Αντώνη Βαβαγιάννη. Τα έχει όλα δηλαδή. Αν δεν το πάρετε, εσείς θα χάσετε. Είναι και τσάμπα… Με την υποστήριξη της ION Σοκοφρέτα & www.socomic.gr Ο Αντώνης Βαβαγιάννης θα βρίσκεται στο περίπτερο της Jemma Press στο Comicdom Con Athens 2014 στις 4, 5 & 6 Απριλίου. Σε λίγες μέρες θα ανακοινωθούν οι ακριβείς ώρες που θα υπογράφει αντίτυπα του ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ OMNIBUS. ________________________________________ UGH #3 ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟΥ Κείμενα & Σχέδια: Σπύρος Δερβενιώτης 28 Σελ. Τετράχρωμο. Τιμή: 5,50 € ISBN: 978-618-5116-02-6 Ο εχθρός δείχνει το πρόσωπο του και τις προθέσεις του. Θα μπορέσει η σπηλιά να αμυνθεί χωρίς το στρατάρχη της; Καθώς όλοι ετοιμάζονται για τη μεγάλη αναμέτρηση, ο Oυγκαλούγκ καλείται στη μεγαλύτερη δοκιμασία της ζωής του: Να επιλέξει στρατόπεδο. Το τρίτο από τα τέσσερα τεύχη της σειράς του Σπύρου Δερβενιώτη, γεμάτο δραματικές εξελίξεις για τους ήρωες μας καθώς τα πράγματα αρχίζουν να σοβαρεύουν στον κόσμο των UGH. Έναν κόσμο τόσο ξένο αλλά και τόσο οικείο με τον δικό μας… Ο Σπύρος Δερβενιώτης θα βρίσκεται στο περίπτερο της Jemma Press στο Comicdom Con Athens 2014 στις 4, 5 & 6 Απριλίου. Σε λίγες μέρες θα ανακοινωθούν οι ακριβείς ώρες που θα υπογράφει αντίτυπα του UGH #3. ________________________________________ DRACULA M.G.D. (MY GREEK DRAMA) Κείμενα & Σχέδια:Αλέξια Οθωναίου & Δήμητρα Αδαμοπούλου 68 Σελ. Τετράχρωμο. Τιμή: 4,50 € ISBN: 978-960-6732-99-7 Τον Δράκουλα τον γνωρίζετε όλοι. Αυτό που πιθανόν να μην γνωρίζετε, είναι πως ο σκοτεινός άρχοντας των απέθαντων έχει επισκεφθεί την χώρα μας και μάλιστα έχει εγκατασταθεί εδώ. Στο Dracula M.G.D. (My Greek Drama) η Αλέξια Οθωναίου και η Δήμητρα Αδαμοπούλου περιγράφουν τις περιπέτειες του Δράκουλα στην χώρα μας καθώς ο πρίγκιπας των βρυκολάκων έχει να αντιμετωπίσει τον πιο θανάσιμο εχθρό… την Ελληνική πραγματικότητα! Η συλλογή που βλέπετε περιέχει μια επιλογή από τα καθημερινά στριπ που δημοσιεύθηκαν διαδικτυακά στο socomic.gr καθώς και καινούργιο αδημοσίευτο υλικό που δημιουργήθηκε αποκλειστικά γι’ αυτή την έκδοση. Με την υποστήριξη της ION Σοκοφρέτα & www.socomic.gr Η Αλέξια Οθωναίου και η Δήμητρα Αδαμοπούλου θα βρίσκονται στο περίπτερο της Jemma Press στο Comicdom Con Athens 2014 στις 4, 5 & 6 Απριλίου. Σε λίγες μέρες θα ανακοινωθούν οι ακριβείς ώρες που θα υπογράφουν αντίτυπα του DRACULA M.G.D.. ________________________________________ HOMO #3 Κείμενα & Σχέδια: Δημήτρης Καμένος 36 Σελ. Τετράχρωμο. Τιμή: 5,50 € ISSN: 2241-5173 Καθώς ο Μεγάλος Πόλεμος μεταξύ των Ειδών συνεχίζεται, ο Φράνσις Μπάρετ γίνεται δεκτός από τον Φύρερ των Γενοσοσιαλιστών Αλόις Χίτλερ, γιο του μακαρίτη Αδόλφου Χίτλερ και της Εύας Μπράουν. Στα σκοτεινά γραφεία της Καγκελαρίας ο Νεκρομάντης (ή μήπως είναι υπνωτιστής Μπάρετ θα παίξει την ψυχή του κορώνα-γράμματα, ποντάροντας στη δόξα. Αλήθεια, ποιος κρατά πραγματικά τα ηνία της Γενοσοσιαλιστικής συμμαχίας; Ο Δημήτρης Καμένος θα βρίσκεται στο περίπτερο της Jemma Press στο Comicdom Con Athens 2014 στις 4, 5 & 6 Απριλίου. Σε λίγες μέρες θα ανακοινωθούν οι ακριβείς ώρες που θα υπογράφει αντίτυπα του Homo #3. ________________________________________ ΣΛΑΠ Κείμενα: Λουκάς Τσουκνίδας & Τάσος Ζαφειριάδης Σχέδια: Πέτρος Χριστούλιας 48 Σελ. Μ/Α Τιμή: 5,50 € ISBN:978-618-5116-01-9 Ομελέτα δεν γίνεται χωρίς να σπάσεις αυγά. Σε τι κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας; Σημασία δεν έχει πόσο είσαι, αλλά πόσο νιώθεις. Κι αυτό λέει κάτι. Στο ΣΛΑΠ! η κοινοτοπία έρχεται αντιμέτωπη με την ωμή βία. Συγκρούονται, σωριάζονται, σηκώνονται πάλι κι ο κύκλος της ανοησίας συνεχίζεται επ’ άπειρον. Για πρώτη φορά εκδίδονται σε ένα άλμπουμ όλα τα ΣΛΑΠ που απολαύσατε διαδικτυακά στο www.ashutupcomedy.gr, αλλά και άλλα, καινούργια, ακόμα πιο κοινότοπα. Ο Τάσος Ζαφειριάδης και ο Πέτρος Χριστούλιας θα βρίσκονται στο περίπτερο της Jemma Press στο Comicdom Con Athens 2014 στις 4, 5 & 6 Απριλίου. Σε λίγες μέρες θα ανακοινωθούν οι ακριβείς ώρες που θα υπογράφουν αντίτυπα του ΣΛΑΠ. ________________________________________ ΤΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΦΟΙΝΙΚΑ OMNIBUS Κείμενα & Σχέδια: Γιάννης Ρουμπούλιας 352 Σελ. Μ/Α. Τιμή: 15,00 € ISBN:978-960-6732-97-3 300 αριθμημένα αντίτυπα. Για τρεις αιώνες η "Αυτοκρατορία του Δρακοφοίνικα" εξαπλώνει την εξουσία της σε όλο και περισσότερες χώρες του Έλεμπρος. Ο ημίθεος Αυτοκράτορας Γκίντορακ Ντράγκαρορθ διοικεί με σιδερένια πυγμή. Κάποτε ήταν ξακουστός και δίκαιος ήρωας, όμως έχει μετατραπεί σε έναν αδίστακτο τύραννο. Ένας από τους στρατηγούς του, ο Γιούριενς Λεθάνιαν, προσπαθεί με ίντριγκες και δολοπλοκίες να εξοντώσει τον Αυτοκράτορα, εποφθαλμιώντας τον θρόνο. Οκτώ ετερόκλητοι ήρωες όμως, από διαφορετικές φυλές και κυνηγημένοι από την Αυτοκρατορία, θα βρεθούν στο διάβα του Λεθάνιαν και θα προσπαθήσουν να τον εμποδίσουν. Ο καθένας από αυτούς, με τα δικά του μυστικά και τα δικά του κίνητρα. Μια μεγάλη περιπέτεια γεμάτη πάθη, μηχανορραφίες, μαγεία και ξέφρενη δράση στο μυθικό κόσμο του Έλεμπρος. Η βραβευμένη σειρά κόμικς επικής φαντασίας του Γιάννη Ρουμπούλια, "Τα Χρονικά του Δρακοφοίνικα", επιστρέφει σε μια ολοκληρωμένη έκδοση για πρώτη φορά. Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει όλα τα τεύχη (1-12) που είχαν εκδοθεί, αλλά και το επικό φινάλε με 54 νέες σελίδες από τα ανέκδοτα έως τώρα τεύχη13 και 14. Στον κόσμο του κόμικς "Τα Χρονικά του Δρακοφοίνικα", το μυθικό Έλεμπρος, βασίστηκε και η βραβευμένη ελληνική ταινία φαντασίας "Τα Χρονικά του Δρακοφοίνικα: Αδάμαστος" σε σκηνοθεσία Θάνου Κερμίτση. Ο Γιάννης Ρουμπούλιας θα βρίσκεται στο περίπτερο της Jemma Press στο Comicdom Con Athens 2014 στις 4, 5 & 6 Απριλίου. Σε λίγες μέρες θα ανακοινωθούν οι ακριβείς ώρες που θα υπογράφει αντίτυπα του ΤΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΦΟΙΝΙΚΑ OMNIBUS. ________________________________________ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΙΚΞΣ! 27 ΑΠΛΗΡΩΤΑ ΣΤΡΙΠΑΚΙΑ Κείμενα & Σχέδια: Τάσος Μαραγκός 36 Σελ. Τετράχρωμο. Τιμή: 5,50 € ISBN: 978-960-6732-98-0 Ζόμπι, υπερήρωες νεοναζί, νεοέλληνες, ιερείς και φυσικά πολιτικοί. Όλοι υπάρχουν εδώ μέσα εμπνευσμένοι και σχεδιασμένοι από τον Τάσο Μαραγκό σε μια ξεκαρδιστική κι άλλοτε γλυκόπικρη μετουσίωση της ελληνικής (κι όχι μόνο) πραγματικότητας σε κόμικς. Γιατί όπως είναι γνωστό και κοινώς αποδεκτό: Όλα είναι Κόμικξς! Σ’ αυτή την έκδοση υπάρχουν τα 27 στριπάκια που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία το 2013 καθώς και 4 καινούργια που δημιουργήθηκαν αποκλειστικά γι' αυτή την έκδοση. Ο Τάσος Μαραγκός θα βρίσκεται στο περίπτερο της Jemma Press στο Comicdom Con Athens 2014 στις 4, 5 & 6 Απριλίου. Σε λίγες μέρες θα ανακοινωθούν οι ακριβείς ώρες που θα υπογράφει αντίτυπα του ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΙΚΞΣ!.. ________________________________________ ΚΟΥΛΟΥΡΙ #6 Κείμενα & Σχέδια: Tomek 36 Σελ. M/A. Τιμή: 3,50 € ISSN:2241-2662 Ο τίτλος του έκτου τεύχους είναι: «Παιχνίδια του μυαλού» κι αυτό είναι και το μοναδικό πράγμα που γνωρίζουμε γι’ αυτό. Ο Tomek φυλάει την υπόθεση ως επτασφράγιστο μυστικό και συνεχίζει ακάθεκτος να δοκιμάζει τα όρια αντοχής των deadlines και του εκδότη. Μπαίνει κατευθείαν στο υποσυνείδητο του μυαλού του και ανακαλύπτει τη χαρά και την κατάρα του να είσαι δημιουργός ενός περιοδικού κόμικς. Και όσοι από εσάς σκέφτεστε πως απλά δεν έχει ετοιμάσει τίποτα, δυο βδομάδες πριν το φεστιβάλ, είστε κακεντρεχείς και καλά θα κάνετε να ξεκινήσετε μαθήματα διαλογισμού κι αυτογνωσίας άμεσα… Ο Tomek θα βρίσκεται στο περίπτερο της Jemma Press στο Comicdom Con Athens 2014 στις 4, 5 & 6 Απριλίου. Σε λίγες μέρες θα ανακοινωθούν οι ακριβείς ώρες που θα υπογράφει αντίτυπα του ΚΟΥΛΟΥΡΙ #6.

Έξυπνη σάτιρα της ζωής, μέσα από τη στιχομυθία μιάς παρέας... δεν θα έλεγα ακριβώς φίλων... Πρόκειται μάλλον για τέσσερεις ανθρώπους που βρέθηκαν μαζί σε αρκετές στιγμές της ζωής τους. Αυτό δημιουργεί παρέες αλλά όχι φιλίες. Στη θέση κάποιων από αυτούς θα μπορούσα να ήμουν εγώ ή ο οποιοσδήποτε άλλος. Διαβάζεται πολύ ευχάριστα και ξυπνά αναμνήσεις. Αφιέρωμα στον Τάσο Ζαφειριάδη - Αφιέρωμα στον Παναγιώτη Πανταζή

ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ Το Φάντασμα είναι ο προπομπός σκληρών μαχών. Είστε έτοιμοι να υποδεχτείτε το Φάντασμα που θα οδηγήσει τις επόμενες γενιές? Τιμή: 18,50 € Στοιχεία Πρωτοτύπου Τίτλος : The Demon Εκδότης: GCK Book (Korea) Ημ/νία Έκδοσης: 2006 Χρόνος: 7 Σεπτεμβρίου 2020. Τόπος: Κορέα, Κέντρο Αναδόμησης της Ανθρώπινης Κοινωνίας. Ανθρώπινος πληθυσμός ανά τον πλανήτη: 40% του πληθυσμού των τελών του 20ού αιώνα. Καλωσήλθατε στο μέλλον... Το υπόβαθρο του «Φαντάσματος» δεν είναι παρά ο κόσμος μας, 12 χρόνια από σήμερα. Φυσικές καταστροφές που θυμίζουν οργή Θεού ενάντια στην πολεμοχαρή φύση μας, αφανίζουν πάνω από τον μισό πληθυσμό της Γης και για πρώτη φορά από καταβολής ανθρώπου, ακούγεται η σιγή των όπλων: όλος ο πλανήτης υπογράφει μια διεθνή συνθήκη ειρήνης και η Κορέα, άλλοτε τηλεπικοινωνιακός κολοσσός, γίνεται το σημείο εκκίνησης μιας νέας Αναγέννησης. Η τηλεόραση καθίσταται άχρηστη, ελλείψει εμπόλεμων συμπλοκών, ενώ το internet γνωρίζει πρωτοφανή, τεράστια άνθιση... Μέχρι την πρώτη τρομοκρατική επίθεση, η οποία απειλεί τις ευαίσθητες ισορροπίες της Συμμαχίας των Εθνών. Η απάντησή τους: το δικαίωμα σχηματισμού ανεξαρτήτων πολιτοφυλακών. Όπως σε κάθε αναδυόμενη αγορά, οι εμπλεκόμενοι αναζητούν το μέγιστο κέρδος. Έτσι, οι πολιτοφυλακές υπογράφουν ιδιωτικά συμβόλαια με τα, μέχρι τότε ευνουχισμένα κανάλια, για αποκλειστικές αναμεταδώσεις των κατορθωμάτων» τους, σημαίνοντας μια, πλέον πλήρως συμφεροντολογική, αναβίωση της τηλεόρασης. Σε αυτά τα πλαίσια λειτουργίας, η πολιτοφυλακή Σέκι κλείνει μια συμφωνία με την κυβέρνηση, η οποία θα επιχορηγήσει την κατασκευή «ανθρώπινων όπλων», της νέας χείρας του νόμου, σε έναν βίαιο, αβέβαιο κόσμο, που έχει απολέσει κάθε ουσιώδη ηθική. Από το Δελτίο Τύπου της έκδοσης Το στόρυ του Φαντάσματος είναι σε δύο επίπεδα, ανάλογα με το πόσο θέλει να του αφιερωθεί κανείς. Το πρώτο είναι λίγο πολύ αναμενώμενο για όσους έχουν επαφή με SciFi manga/anime. Παρ'όλ'αυτά αρκετά ενδιαφέρον. Κινηματογραφική αφήγηση που στο σύνολό της θα μπορούσε να γεμίσει 1 ώρα ταινίας. Σε δεύτερο επίπεδο έχουμε πρωτοκλασάτη κοινωνική κριτική που καταπιάνετε με και καυτηριάζει στρατό, ΜΜΕ και άβουλα πλήθη, καθώς και μεταφυσικές αναζητήσεις ala ανατολίτικη φιλοσοφία. Ένα Φάντασμα δεν είναι κάτι απτό. Ακόμα και όταν το κοιτάζουμε, δεν μπορούμε να το δούμε πραγματικά. Καθώς το ίδιο το φάντασμα δεν νιώθει τρόμο εξαιτίας της κατάστασής του, μόνο ο άνθρωπος που το αντικρύζει βιώνει φόβο και ανατριχίλα. Ένα φάντασμα παραπονιέται συνεχώς. Το μόνο που κάνει είναι να αφηγείται διαρκώς πώς έγινε φάντασμα. Ο διάλογος μαζί του είναι απίθανος, ωστόσο η παρουσία του μας απορροφά τελείως. Το σκίτσο, ω θεοί το σκίτσο! Κάθε σελίδα είναι 3 πίνακες - ναι, τόσο καλό. Απίστευτος ρεαλισμός στις εκφράσεις, πολύ καλό παιχνίδι με χρώματα και φωτισμό, πραγματικά έργο τέχνης. Για όσους είχαν ερωτηματικά, όπως βλέπετε το εξώφυλλο είναι και μέσα Μετά το τέλος της ιστορίας (ναι, γράφει Τέλος..) υπάρχει συνέντευξη του δημιουργού για τη σύλληψη και κάποιες χρήσιμες αναφορές στις επηρροές του, καθώς και συλλογή σκίτσων που δεν χρησιμοποιήθηκαν τελικά στην ιστορία ή που απλά βοηθάνε στο να βιώσει κανείς καλύτερα την εμπειρία του Φαντάσματος. Συγκεκριμένα έχουμε: σελ 162 - Ο Κόσμος Του Φαντάσματος σελ 170 - Concept Art σελ 178 - B-Side Sequence Το κύριο κακό που εντώπισα και οφείλω να αναφέρω είναι το lettering. Για να μην έχουμε παρεξηγήσεις, δεν έχω κάτι με τη letterer κα Φασίλη. Αλλά πολλά με ενόχλησαν ως προς αυτό. Κακή επιλογή γραμματοσειράς και αδικαιολόγητη ανομοιογένεια στο μέγεθος της (κυριώς για λόγους χώρου) που πιστεύω ότι μπορούσε να αποφευχθεί. Τέλος, ήχοι και κάποια επιφωνήματα - βασικά ό,τι δεν είναι σε μπαλονάκια - έχει μείνει αμετάφραστο από τα κορεάτικά. Καταλαβαίνω ότι είναι κομμάτι του κάθε καρέ-πίνακα, αλλά χωρίς να συνοδεύονται από μία ακουστική απόδοση είναι σαν να είμαστε κουφοί σε έναν κόσμο με ήχους μιας και δεν έχουμε ιδέα πώς προφέρονται οι κορεάτικοι χαρακτήρες. Ψιλοπράγματα θα πείτε, αλλά σε μία τόσο απολαυστική και πλήρη έκδοση μόνο με τέτοια μπορούμε να ασχοληθούμε - και τα ψεγάδια πρέπει να εντοπίζονται και να βελτιώνονται. Tο δέσιμο είναι πολύ καλό, ειδικά για τόμο τόσων σελίδων χωρίς σκληρό εξώφυλλο. Σκοινί και κόλλα, πρέπει να φάει άσχημη συμπεριφορά για να πάθει κάτι. ... και πάντα χρειάζεται και ένα δεύτερο (τουλάχιστον) διάβασμα - χάνονται νοήματα με μόνο μία ανάγνωση... Καλοδιάβαστο! Εσωτερικό link: Δελτίο Τύπου στο greekcomics Εξωτερικό link: Αναφορά στο site της Jemma: www.jemmacomics.gr

Αιμομιξία, Κοπρολαγνεία & Σαδομαζοχισμός: 3 σε 1 Το να με προειδοποιήσεις ότι ένα βιβλίο “θα με σοκάρει” ισούται με το να το πάρω και να το τελειώσω εντός των επόμενων ωρών. Όταν κάποιοι φίλοι μου είπαν ότι “μπορεί να μην αντέξω να διαβάσω” το Μολυσματικό Σύνδρομο της Στοματικής Κοιλότητας & Άλλες Πειραματικές Φρικωδίες του Shintaro Kago, αυτό ήταν. Το διάβασα σε χρόνο-ρεκόρ. Ξεκινώ με δύο βασικές λεπτομέρειες: 1. Αυτό είναι το πρώτο manga που διάβασα ποτέ και 2. Έχω γερό στομάχι. Το πρώτο πράγμα που παρατήρησα όταν έπιασα το βιβλίο στα χέρια μου ήταν η κόκκινη προειδοποίηση “Προσοχή! Το περιεχόμενο αυτού του άλμπουμ μπορεί να είναι προσβλητικό και απεχθές για κάποιους αναγνώστες!”. Το δεύτερο ήταν ότι το βιβλίο διαβάζεται από το τέλος προς την αρχή. Διαταραχή και υπέρβαση από το σημείο μηδέν. Αυτό που, φυσικά, δεν ήξερα, ήταν ότι ο 40χρονος Γιαπωνέζος Shintaro Kago είναι σούπερ-διάσημος καλλιτέχνης όχι απλά manga αλλά guro manga, δηλαδή γιαπωνέζικων κόμικς με θέματα γκροτέσκ, που αγγίζουν τα όρια της παράνοιας, τόσο στο κείμενο όσο και στο σχέδιο. Το Μολυσματικό Σύνδρομο, μία συλλογή 13 ιστοριών, τα έχει όλα: ακραίο σεξ, αιμομιξία, βία, κοπρολαγνεία (πολλή, το τονίζω), ακρωτηριασμούς, βλασφημία (“Και εγένετο διακοπτόμενη συνουσία, προς μεγίστη ανακούφιση των πτωχών που δεν είχαν τη δυνατότητα να αγοράζουν προφυλακτικά” ή “Και είπεν ο Θεός Γένοντο οι ακρωτηριασμένοι φετίχ δια ορισμένους, και εγένοντο τοιαύτα” – ναι, καλά διαβάζετε), όλα αυτά κι άλλα τόσα φιγουράρουν και σοκάρουν. Ο Kago παίζει με την καθιερωμένη φόρμα των κόμικς – σχεδόν την αποδομεί (αν και καθόλου δε μου αρέσει αυτή η λέξη), υπερβαίνοντας όχι μόνο τους λογοτεχνικούς καθωσπρεπισμούς αλλά και όλες τις οπτικές προσδοκίες. Σε μία συνέντευξή του στο περιοδικό Vice, o Kago μίλησε για το πόσο σημαντικά είναι για αυτόν ως θέματα τα σκατά και το σεξ. Ναι, αυτά. Είπε πως χωρίς αυτά δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει μία αφήγηση, ατάκα-βούτυρο στο ψωμί του δημοσιογράφου που τον ρώτησε αν η κοπρολαγνεία είναι βίτσιο του και αν ερεθίζεται σεξουαλικά με τις θεματικές του (!). Ο Kago είπε κατηγορηματικά όχι. Αυτή είναι η δουλειά του, είπε. Να αφηγείται και να εικονογραφεί ιστορίες γεμάτες διαστροφή. Τίποτα παραπάνω. Το βιβλίο δε με σόκαρε. Δεν ξέρω αν κάτι πάει πολύ στραβά με μένα, αν πρέπει να το κοιτάξω, αλλά βρήκα το Μολυσματικό Σύνδρομο ενδιαφέρον και ευφάνταστο. Στο είδος του. Ισχύει: είναι προχωρημένο και κάποια σημεία μου έφεραν μία (ελεγχόμενη) αναγούλα. Αλλά δε με σόκαρε. Μου άρεσε ο παραλογισμός, διασκέδασα με τη σκέψη ότι σε πολλές χώρες το βιβλίο θα λογοκρινόταν ψυχρά και στεγνά, είχε πλάκα ότι ένα τέτοιο βιβλίο μεταφράστηκε και κυκλοφόρησε στα ελληνικά, και χαμογελούσα μόνη μου (μπροστά σε μια σελίδα γεμάτη ασπρόμαυρα σκίτσα με σκατά) στην ιδέα ότι κάποιοι σκληροτράχηλοι γνωστοί μου όχι απλά θα άντεχαν να το διαβάσουν ολόκληρο αλλά θα φρίκαραν εντελώς με την πρώτη κιόλας ιστορία. Το δάνεισα σε κάποιους και επέμεινα να το προσπαθήσουν, όχι για τίποτα άλλο αλλά γιατί ήθελα πολύ να δω τις αντιδράσεις τους. Νομίζω ότι, με εξαίρεση αυτούς που μου το πρότειναν, είμαι η μόνη που ξέρω που κατάφερε να το τελειώσει. Και που (να το πω ; ) της άρεσε κιόλας. Μήπως όντως να το κοιτάξω; ΠΗΓΗ

Πρόκειται για την κεντρική ιστορία του πρώτου τεύχους Krak Komiks, ξανασχεδιασμένη από τον Tasmar στα αγγλικά. Βγήκε στο London Super Comic Convention σε 450 αντίτυπα. Η πρώτη σελίδα και μία εσωτερική για να δείτε το νέο σχέδιο:

Απρόμαυρη φωτοτυπία της βιβλιοκριτικής. Παραθέτω και έγχρωμα σκαναρίσματα των φωτογραφιών.