Αναζήτηση στην Κοινότητα

Οι περισσότεροι γνωρίζουμε την Αρμενία και τις πολλές ταλαιπωρίες ή οποία έχει υποστεί στο πέρασμα των χρόνων. Το 2008, λοιπόν, το περιοδικό “Αρμενικά” θα φροντίσει να δώσει στον μέσο αναγνώστη πολλές και χρήσιμες πληροφορίες, για την ιστορία της χώρας, εκδίδοντας στην ελληνική γλώσσα το άλμπουμ “Η ιστορία της Αρμενίας εικονογραφημένη”. Πρόκειται για μία ιστορική αναδρομή, που ξεκινά από την δημιουργία της χώρας κατά τον 9ο αιώνα π.Χ., για να συνεχιστεί και να καταλήξει μέχρι και το προηγούμενο αιώνα και το 1979 (που είναι η χρονιά που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το άλμπουμ στην Γαλλία). Από εκεί και πέρα φιλοξενείται ένα μονοσέλιδο άρθρο, που περιγράφει περιληπτικά τα σημαντικότερα γεγονότα τη χώρας στην πιο πρόσφατη εποχή (όπως π χ η απόσχισή της από την πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. το 1991 ή ο φονικός σεισμός του 1988 που την έπληξε σφόδρα). Κι όπως είναι φυσικό μνημονεύεται περισσότερο και το σημαντικότερο κακό που χτύπησε τους Αρμενίους, που δεν είναι άλλο από την γενοκτονία τους από τους Τούρκους, το 1915. Οι επεξηγηματικές λεζάντες και τα κείμενα που παρατίθενται, επιμελημένα από τον Ιστορικό Andre Pelletier, είναι άκρως επεξηγηματικά, αλλά ίσως να χρειάζεται πρώτα μία ελάχιστη κατάλληλη “προεργασία” από τον αναγνώστη, στον αντίστοιχο γνωστικό τομέα, για να μην κινδυνέψει να χαθεί ανάμεσα στα πολλά ονόματα, τις τοποθεσίες και τα ιστορικά ορόσημα, που αναφέρονται. Η ροή στηρίζεται στο χρονολογικό πλαίσιο, εμμένει στην λεπτομέρεια, με αποτέλεσμα το όλο κόμικ να μπορεί να θεωρηθεί ιστορικό εγχειρίδιο. Συμπερασματικά, πιστεύω ότι εκείνος που δείχνει ενδιαφέρον σε τέτοιου είδους αναγνώσματα είναι κάτι περισσότερο από σίγουρο, ότι θ’ απολαύσει το εν λόγω πόνημα και θα αντλήσει πολλές γνώσεις από την ιστορία της Αρμενίας. Πηγαίνοντας στον εικαστικό τομέα, εκείνος είναι επιμελημένος από τον Jean-Yves Mitton, ο οποίος είναι γνωστός στην χώρα μας για την συμμετοχή του στην “οπτικοποίηση” κάποιων ιστοριών του Μπλεκ. Το σχέδιο, λοιπόν, στο κόμικ είναι εξαιρετικό, με επιμονή στην λεπτομέρεια κι όμορφα μελανώματα. Το χρώμα αρκείται μόνο σε τόνους του άσπρου και του μαύρου, μία πρακτική που προσωπικά μου αρέσει πολύ, αλλά κι εδώ νομίζω ότι ταιριάζει απόλυτα. Πιστεύω ότι μία πολύχρωμη παλέτα ίσως να χαλούσε το τελικό αποτέλεσμα. Παραθέτω δύο φωτογραφίες, τραβηγμένες από το κινητό μου, για να μην διακινδυνεύσω να “σπάσω” την ράχη του άλμπουμ. Το κόμικ, σαν έκδοση, είναι μεγάλο σε διαστάσεις, φέρει ένα καλαίσθητο και σχετικά παχύ εξώφυλλο, ενώ το χαρτί στο εσωτερικό είναι ματ, αλλά πολύ ανθεκτικό. Δυστυχώς, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για την κόλληση στην ράχη, η οποία (τουλάχιστον στο τεύχος που έχουμε στα χέρια μας) έχει ξεραθεί, με αποτέλεσμα οι σελίδες να είναι τρομερά επιρρεπείς στο να ξεκολλήσουν από το άλμπουμ. Συνοδευτικό υλικό δεν υπάρχει, αλλά, εκτός ίσως από τις βιογραφίες των δύο δημιουργών, δεν νομίζω ότι θα μπορούσε να μπει κάτι άλλο στην προκειμένη περίπτωση. Για να μην είμαστε άδικοι, όμως, να πούμε ότι μέσα στο άλμπουμ περιέχεται δωράκι, που είναι ένας σελιδοδείκτης.