Αναζήτηση στην Κοινότητα

Το 2000 η Image ξεκινησε ενα τιτλο ονόματι Powers. Το στορυ ηταν του Bendis και τα σκιτσα του Oeming. Το στορυ της σειρας ηταν απλα καταπληκτικο. Σε ενα κοσμο που θεωρείται φυσιολογικό να υπαρχουν υπερδυνάμεις, ειναι λογικο να υπαρχει και ενα τμημα του FBI που να αναλαμβανει υποθεσεις εγκληματων που πραγματώθηκαν με τη χρηση αυτων.. Ετσι ακολουθουμε τις περιπετιες του ντετεκτιβ Christian Walker, που προσπαθει να διελευκανει εγκληματα που εγιναν απο ανθρωπους με υπερδυναμεις. Το κομικ στηρίζεται στους διαλογους, που ειναι απιθανοι και στην αναλυση των χαρακτηρων...Εχει αρκετη αγωνία, γινεται πολυ σκοτεινο και η πλοκη ειναι εξαιρετικη. Το σκιτσο ειναι απλοικο, αλλα δενει ομορφα με το ολο concept. Η σειρα πηρε το eisner award το 2001 και ο bendis το eisner best writer award το 2003 και το 2004 για τη σειρα αυτη. Αλλος ενας τιτλος που συνιστώ ανεπιφύλακτα... cover & sample Αφιερωμα στον Brian M. Bendis Σελιδες Απο Το Σεναριο Περισσοτερα απο τον Brian M. Bendis : Ξενογλωσσες Εκδοσεις : SECRET WAR ALIAS HOUSE OF M SCARLET FIRE Fortune And Glory Ελληνικες Εκδοσεις : THE ROAD TO CIVIL WAR (Anubis) ULTIMATE SPIDER-MAN(Anubis) ULTIMATE SPIDER-MAN(Modern Times) ULTIMATE X-MEN / ULTIMATE X-MEN & ULTIMATE FANTASTIC FOUR(Anubis,λιγα τευχη) ULTIMATE SIX (Anubis) THE AVENGERS (Anubis) Ακομα απο τον Oeming : Ares : God Of War

O Nick Abadzis είναι ένας δημιουργός κόμικς με ελληνική και βρετανική καταγωγή που μπορεί να μην έχει κάνει πολλές και μεγάλες δουλειές, κατάφερε όμως να περάσει από τα γραφεία του περιοδικού 2000 AD και κάποια στιγμή από τη MARVEL και DC Comics. Στη Marvel δοκίμασε την τύχη του στο Children of the Voyager, έναν τίτλο της θυγατρικής MARVEL UK (στην οποία διετέλεσε και editor). Στη Vertigo έγραψε το Millennium Fever, και θα έλεγα ότι και τα δύο πέρασαν απαρατήρητα. Περισσότερο φιλοξενήθηκε σε εφημερίδες, και έγραψε σενάρια στην παιδική εκπομπή Μπομπ ο Μάστορας, χωρίς όμως να αναφέρεται το όνομά του στη σελίδα του IMDB. Η πιο αναγνωρίσιμη δουλειά του είναι το LAIKA, ένα κόμικ άλμπουμ 200 σελίδων αφιερωμένο στη σκυλίτσα που ταξίδεψε στο διάστημα το 1957. Την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, όταν οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση κονταροχτυπιόντουσαν ακόμη και στο χώρο των επιστημών, το διάστημα ήταν ένα πεδίο ανεξερεύνητο, ένα πεδίο ό, τι πρέπει για τις φιλοδοξίες τους. Θέλοντας οι σοβιετικοί να δείξουν την ανωτερότητά τους κατασκεύασαν ένα δορυφόρο που θα μετέφερε ένα ζωντανό πλάσμα σε τροχιά γύρω από τη Γη. Μελέτησαν τις αντοχές του, τις αντιδράσεις και τη συμπεριφορά του, ώστε να προετοιμάσουν το έδαφος και για ανθρώπους. Έτσι διαλέχτηκε ένα ικανό σκυλί που τηρούσε κάποια κριτήρια γι’ αυτό το ταξίδι. Μόνο που ήταν χωρίς επιστροφή. Για το άμοιρο πλάσμα δεν προβλεπόταν ασφαλής προσεδάφισή του σε εύλογο χρονικό διάστημα. Ο συγγραφέας αφού μελέτησε πολλά βιβλία για τον Ψυχρό Πόλεμο, βιογραφίες ανθρώπων που σχετίστηκαν με το πείραμα και εφημερίδες της εποχής, επισκέφτηκε τη χώρα, και κατάφερε να δει κάποια πράγματα από κοντά. Το υλικό του το δούλεψε και παρουσίασε τις περιπέτειές της σκυλίτσας, με αρκετά αληθινά και φανταστικά στοιχεία. Ας υποθέσουμε ότι όλες οι λεπτομέρειες ήταν αληθινές. Η ζωή της σκυλίτσας ήταν μια δύσκολη ζωή, αδέσποτο και ανεπιθύμητο, άλλαζε συχνά χέρια, κατάφερνε με τον επίμονο χαρακτήρα του να επιβιώσει από δύσκολες καταστάσεις, και να γίνει αγαπητό από κάποιους ανθρώπους. Άγγιξε ανθρώπους χωρίς να βγάλει ούτε ένα γάβγισμα, και η βασική επιθυμία του ζωντανού να αγαπηθεί και να ανήκει κάπου, μαλάκωνε τις καρδιές των γύρω της. Έτσι βλέπουμε σημαντικούς και ασήμαντους χαρακτήρες τους οποίους γνώρισε, έζησε και ενέπνευσε. Ενώ είναι ο πρωταγωνιστής των περισσότερων σκηνών, παράμενε ένας παρατηρητής των καταστάσεων του περνούσε. Το πείραμα ήταν τόσο σημαντικό που ένα έθνος (που εδώ κάνω ηθελημένα λάθος για τη λέξη έθνος) έχτισε όλες του τις προσδοκίες σε αυτό το πλάσμα. Ενώ από τη μια γεμίζει τόσο χαρά η κατάκτηση του διαστήματος, δεν παύει να φέρνει μια μελαγχολία διότι η σκυλίτσα οδηγούνταν στην αγχόνη. Αρκετά τρυφερό, και γι’ αυτό προτείνεται για έφηβους. Εξάλλου και οι νίκες και οι υποψηφιότητές του αυτό δηλώνουν: Won for "Best Publication for Teens" Eisner Award Nominated for "Best Reality-Based Work" Eisner Award 2008 Young Adult Library Services Association “Top Ten Great Graphic Novels for Teens” Το σκίτσο είναι αφαιρετικό και λιτό, με γήινα μουντά χρώματα. Χρησιμοποιούνται πολύ μικρά καρέ, σχεδόν ψυχαναγκαστικά λιλιπούτεια, τόσο που μου θυμίζει Chris Ware, αν και δε φτάνει τις κλειστοφοβικές του σελίδες. Digest μέγεθος που καταφέρνει να χωρέσει 7 λωρίδες κόμικς σε μια σελίδα! Δίνει όμως μια άνετη ανάγνωση που σε ελάχιστα σημεία με κούρασε. Και συναισθήματα δίνονται και χαρακτήρες παρουσιάζονται πλήρεις, χωρίς να κλέψει. Δούλεψε διάφορες τεχνικές, ακόμη και με ανθρωπόμορφα ζώα που μιλάνε, μέχρι να καταλήξει στην πιο κλασική μορφή. Εκείνο που με δυσανασχέτησε ήταν ο τρόπος που λειτουργούσε το κράτος, που για χάρη του χτισίματος ηρώων έλεγε τα μεγαλύτερα ψέματα. Θα σας αφήσω να τα ανακαλύψετε μόνοι σας. Ποτέ δεν πίστεψα ότι Γκαγκάριν πέθανε ρίχνοντας το αεροπλάνο σε ασφαλή περιοχή και δεν εκτινάχθηκε νωρίς από το πιλοτήριο προκειμένου να μην πέσει πάνω σε ένα σχολείο. Αξίζει να το διαβάσετε και να το ξαναδιαβάσετε, και, γιατί όχι, να το δωρίσετε και σε κάποιον που δε διαβάζει κόμικς. Έτσι θα δείξετε και τη μεγάλη γκάμα των θεμάτων της 9ης Τέχνης, και να χαρείτε δείχνοντας ότι το μέσο είναι απλά... Υπέροχο! Σελίδα για το κόμικ στο Wikipedia εδώ. Βιογραφία του δημιουργού εδώ.

O Bras de Oliva Domingos , γιος διασημου συγγραφεα , αν και παντα ηθελε να γινει δημοσιογραφος και συγγραφεας η δουλεια του στην εφημεριδα ειναι να γραφει τους επικηδειους. Σημερα ειναι τα γενεθλια του . Ειναι ομως και η μεγαλη μερα του πατερα του καθως βραβευεται για την προσφορα του στη λογοτεχνια . Ο Bras ειναι απογοητευμενος καθως ηλπιζε οτι ο πατερας του θα ακυρωνε την εκδηλωση για να βρεθει στα γενεθλια του γιου του. Λαθος. Ο Bras de Oliva Domingos μολις αποφοιτησε και μαζι με τον καλυτερο του φιλο Jorge κανουν ταξιδι στο El Salvador οπου ο Bras θα γνωρισει την πρωτη του αγαπη , την Olinda μεσα σε μια βαρκα. Λαθος ξανα. Ο Bras de Oliva Domingos ζει μαζι με την Olinda 7 χρονια τωρα και ηρθε η ωρα να χωρισουν και να ξαναξεκινησει την ζωη του . Ενα χρονο μετα θα γνωρισει την γυναικα με την οποια θα παραμεινει στην υπολοιπη ζωη του. Λαθος παλι. Ο Bras de Oliva Domingos ειναι ετοιμος να γινει πατερας , οταν ο δικος του πατερας παθαινει καρδιακη προσβολη. Λαθος , λαθος , λαθος. Ο Bras de Oliva Domingos ειναι μικρο παιδι , ειναι μεσηλικας επιτυχημενος πια συγγραφεας , ειναι αυτος που θα αναζητησει τον φιλο του στην αλλη ακρη της Βραζιλιας , ειναι γερος και ετοιμοθανατος. Εξαιρετικο το κομικ που δημιουργησαν τα διδυμα αδερφια απο την Βραζιλια. Πραγματευεται το ποιες ειναι οι πιο σημαντικες στιγμες στην ζωη ενος ανθρωπου. Πολυ καλο slice of life που σιγουρα αξιζε την βραβευση του με Eisner Award για Best Limited Series . Διαβαζεται πολυ ευχαριστα , πολυ καλη η ροη των διαλογων . Επισης το σχεδιο , λιτο και καρτουνιστικο , μου θυμισε λιγο κατι απο Goran Parlov. Κυκλοφορει απο την Vertigo σε trade paperback και εχει 256 σελιδες. Μετα το τελος της ιστοριας υπαρχουν μερικες εξτρα σελιδες με καποια αρχικα σχεδια των πρωταγωνιστων. Ενα κομικ που εχει κατι να πει. Προτεινεται. kwtsoκλιμακα 9/10 Εξωφυλλα των 8 τευχων :