Αναζήτηση στην Κοινότητα

Βάλτε εδώ έναν ελληνικό τίτλο ο οποίος έχει μπει πολλαπλώς σε ιστορίες! Η ιδέα μου ήρθε όταν διάβασα αύτο το post του PK όπου αναφέρει την ιστορία ''Ο Κλέψας του Κλέψαντος'' και θυμήθηκα ότι έχω διαβάσει αρκετές με αυτόν τον τίτλο. Αυτές είναι οι πρώτες σελίδες των 8 ιστοριών που έχουν πάρει το όνομα αυτό στην Ελλάδα! Γενικά πάντως το συγκεκριμένο πρέπει να ήταν πολύ αγαπητό στους μεταφραστές γιατί ενώ κάποιες ιστορίες είχαν πάρει παλιά άλλα ονόματα μεταλλάχθηκαν όλες σε ''Ο Κλέψας του Κλέψαντος'' Μάλλον τους ακουγόταν ευφάνταστο και είπαν να μην το αφήσουν να πάει χαμένο σαν έκφραση Και Inducks link:ΕΔΩ EDIT: Αν μαζευτούν πολλά μπορούμε να κάνουμε και μια λίστα στο 1ο post όπως στα υπόλοιπα παρόμοια θέματα του forum!

Το σκέφτομαι καιρό το θέμα, κανά χρόνο+ αλλά τελικά σήμερα αποφάσισα να εξωτερικεύσω τις σκέψεις μου, που μάλλον θα κάνω αρκετό καιρό να δω νέο παρασκευιάτικο Μίκυ... Ας μπούμε λοιπόν κατευθείαν στο ψητό: Το νέο Μίκυ Μάους της Καθημερινής, αλλά και τα υπόλοιπα περιοδικά της Καθημερινής -με εξαίρεση το Φάντομ που έχει βελτιωθεί- μου φαίνονται λιγότερο ελκυστικά από αυτά του Τερζόπουλου... Κυρίως όμως το Μίκυ... Θυμάμαι ότι με το τερζοπουλικό Μίκυ, όποτε ήταν Παρασκευή έκανα τρελή χαρά που είχε βγει κ έτρεχα στο περίπτερο να το πάρω... Παρ' όλο που αυτό γινόταν καμιά 10αριά χρόνια ανελλιπώς. Με της Καθημερινής όμως για κάποιον λόγο δεν έχω ούτε στο ελάχιστο την ίδια αίσθηση προσμονής... Δε λέω, το ευχαριστιέμαι πάντα, και ειδικά όταν έχει και καμιά καλή ιστοριούλα, αλλά προσωπικά μου φαίνεται κάπως πιο... ψυχρό και άγευστο... Σαν όλα τα άλλα κόμικς, τίποτα το ιδιαίτερο όπως ένιωθα παλιότερα. Πραγματικά ανεξήγητο. Θα μου πείτε μεγάλωσα, ίσως να έχω βαρεθεί τις ιστορίες του Disney... Κι όμως αν βρω κανά τευχάκι του Τερζόπουλου είμαι μες την καλή χαρά και ανυπομονώ να το διαβάσω όπως έκανα όταν πρωτοπήρα κόμικ του είδους σε προσχολική ηλικία Για να μη μιλήσουμε γι' αυτά που έχω από μικρός. Τα διαβάζω ξανά και ξανά και ξανά μέχρι αηδίας, χωρίς να βαριέμαι, μιλάμε για ανίατη περίπτωση Τι λείπει λοιπόν από τα Μίκυ της Καθημερινής ή τι έχουν που τα κάνουν έτσι ψυχρότερα;;; Εδώ και καιρό έχω σκεφτεί κάποιους λόγους που να με εξωθούν στο αίσθημα της ψυχρότητας: Πολλές ιστορίες είναι πιο σύγχρονες και το σχέδιο τους είναι κάπως άσχημο στο μάτι, από τη εκφραστική ρεαλιστικότητα των 1990s μου φαίνεται ότι όλοι οι σχεδιαστές αρχίζουν να χαλάνε σιγά αλλά σταθερά κάνοντας το σχέδιο τους υπερβολικά αφηρημένο, και μάλλον πρόχειρο, τουλάχιστον για τα γούστα μου Ειδικά από το 2011 - 2012 οι περισσότεροι Ιταλοί που φτιάχνουν τις 2ες - 3ες - 4ες ιστορίες για το Topolino πήραν την κατιούσα, ενώ κάποιοι από αυτούς είχαν πολύ ωραίο σχέδιο παλιότερα, στα πρότυπα του Cavazzano. Αντίθετα κάποιοι ελάχιστοι, αντί να κάνουν αυτό το ''ξεπέταγμα'' που αποκαλούν πλέον οι άλλοι σχέδιο, το βελτίωσαν κιόλας και το έφτασαν σε πολύ ωραία επίπεδα (π.χ. Casty, Celoni, Mottura, Gervasio, Faccini)... Προσωπικά μου άρεσαν τα αρθράκια για κάποιες ιστορίες που είχε, γιατί έδινε μια αίσθηση επαφής με τον αναγνώστη. Δεν ξέρω γιατί αλλά μου έχει λείψει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ στο στήσιμο της παρουσιάσης βιντεοπαιχνιδιών - μονοσέλιδων - ανεκδότων - σταυρόλεξων κλπ κλπ μετά από την κεντρική ιστορία! Τα τελευταία χρόνια φυσικά δε στεκόμουν πολύ, αλλά μου άρεσε να τα ξεφυλλίζω και πότε - πότε να διαβάζω και κανά (κρύο) ανεκδοτάκι Όπως και να το κάνουμε μια αλλαγή μετά από χρόνια παραδόσεων ( ) σε πειράζει. Το μεγάλωμα του μεγέθους του (πιστεύω ότι για το όχι πολύ λεπτομερές σχέδιο των ιταλικών συνοδευτικών ιστοριών ΔΕΝ πάει, το ιταλικό σχέδιο στο μικρότερο Τερζοπουλικό Μίκυ ήταν πολύ πιο ταιριαστό, εκτός κι αν μιλήσουμε για τους παραπάνω σχεδιαστές που ανέφερα, δλδ Casty και λοιποί), και η αλλαγή της ποιότητας του εξωφύλλου και του χαρτιού. Αν το δούμε από πρακτικής άποψης είναι καλύτερο έτσι, αλλά οι συνήθειες βλέπετε... Η γενικότερη αλλαγή του consept για να μην μακρηγορώ με πείραξε Και για να λέμε την αληθεια όποια αλλαγή και να έγινε, μου κακοφάνηκε γιατί το περιοδικό το έχω συνδυάσει με μια συγκεκριμένη μορφή, με την παιδική μου ηλικία και οποιαδήποτε διαφορά σε αυτήν την μορφή... με χαλάει ρε αδερφέ Εσείς αλήθεια, τι σκέφτεστε επ' αυτού; Έχετε την ίδια αίσθηση; Ανάλογα βέβαια με το πότε το αρχίσατε. Αν είστε βετεράνοι της δεκαετίας του '70 και του '80 τότε προφανώς σας είχε πειράξει το Μίκυ ήδη από τη νέα χιλιετία, για αν μην πω από τη δεκαετία του '90 και μετά με την αύξηση των σελίδων Με λίγα λόγια ο καθένας με τον πόνο του

Μια ωραία συνέντευξη του Paolo Mottura που έδωσε στον συμφορουμίτη και φίλο Γιάννη Ιατρού. Enjoy Συντάκτης: Συνέντευξη στο Γιάννη Ιατρού Ίσως από τους καλύτερους δημιουργούς Ντίσνεϊ κόμικς της γενιάς του, ο Paolo Mottura ανήκει σε μία πολύ ιδιαίτερη καλλιτεχνική οικογένεια. Έχοντας προσαρμόσει το σχεδιαστικό του ύφος στα ντισνεϊκά πρότυπα, προσπαθεί διαρκώς να το ανανεώνει και να το εκσυγχρονίζει, φέρνοντας διάφορες -πολλές φορές και αντιμαχόμενες μεταξύ τους- επιρροές: το παλιό με το καινούργιο, το γκόθικ στοιχείο με το παραμυθικό... Έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής, τουλάχιστον στη χώρα μας, μετά την εξαιρετική διασκευή του μυθιστορήματος «Μόμπι Ντικ» με πρωταγωνιστές την οικογένεια των Ντακ. Η διασκευή κλασικών μυθιστορημάτων, αλλά και ταινιών ή σειρών, σε κόμικς με τους χαρακτήρες του Ντίσνεϊ είναι μία νέα τάση που προωθεί η γειτονική χώρα και ο σχεδιαστής Paolo Mottura είναι ένας από τους κύριους εκφραστές της. Ο Paolo Mottura ανήκει στη νέα φουρνιά δημοφιλών Ιταλών δημιουργών κόμικς με τους χαρακτήρες του Γουόλτ Ντίσνεϊ. Αν και ξεκίνησε το 1989 την καριέρα του στο περιοδικό Topolino (το αντίστοιχο ιταλικό «Μίκυ Μάους»), η αναγνωρισιμότητα έφτασε το 1998, όταν βραβεύτηκε με τον «Χρυσό Μίκυ» για την καλύτερη ιστορία του έτους 1997, που του προσέφερε η συμμετοχή του στην ξεχωριστή σειρά «Οι νέες περιπέτειες του Φάντομ Ντακ». Δεν δίστασε να προχωρήσει σε εξ ολοκλήρου προσωπικές δημιουργίες, στοχεύοντας στη γαλλική αγορά κόμικς, με προεξάρχουσα τη σειρά «Careme», η οποία και του χάρισε το 2005 το «Βραβείο Albert Uderzo» στην κατηγορία «καλύτερο νέο ταλέντο». Επιστρέφοντας στην ιταλική αγορά, από το 2011 συνεργάζεται με τον οίκο του Sergio Bonelli, εκδότη –μεταξύ άλλων– του Ντύλαν Ντογκ. Πρόκειται για έναν καλλιτέχνη με ιδιαίτερο ύφος εικονογράφησης, ο οποίος δίνει ιδιαίτερη προσοχή στη δυναμική που προσφέρει το χρώμα και παίζει με τους διάφορους τόνους του. Εδραιώθηκε στη συνείδηση του ντισνεϊκού αναγνωστικού κοινού ως ένας από τους πλέον καταξιωμένους σχεδιαστές Ντίσνεϊ κόμικς με την αριστουργηματική διασκευή του κλασικού μυθιστορήματος του Χέρμαν Μέλβιλ «Μόμπι Ντικ» σε μια σεναριακά και αισθητικά άρτια περιπέτεια με πρωταγωνιστή τον Ντόναλντ και τον θείο Σκρουτζ. Η συνάντησή μας έγινε στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο του 2ου THE Comic-Con, τον περασμένο Μάη, όπου ήταν επίσημος καλεσμένος. Στο πέρας της εκδήλωσης, όπου συναντήθηκε, μίλησε και σχεδίασε για τους θαυμαστές του, οι οποίοι του προσέφεραν «τον μεγαλύτερο ενθουσιασμό και ενδιαφέρον για το έργο μου και για εμένα τον ίδιο», σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές εκδηλώσεις, όπως δήλωσε επανειλημμένα, μας παραχώρησε την ακόλουθη συνέντευξη. Οι Αμερικανοί βλέπουν τη δουλειά μας και λένε «πολύ ωραία δουλειά, μα είναι Ντίσνεϊ;», ακριβώς γιατί η αλλαγή είναι τόσο μεγάλη που πλέον δυσκολεύονται να το αναγνωρίσουν. Οι μεγάλοι Ιταλοί δημιουργοί έφεραν στο προσκήνιο έναν πολύ προσωπικό καλλιτεχνικό «διάλογο». Το ιταλικό Ντίσνεϊ κόμικ, άλλωστε, ανήκει στους δημιουργούς του, με την έννοια ότι δημιούργησαν μια πλειάδα νέων χαρακτήρων και μεταμόρφωσαν σημαντικά αυτόν τον τύπο του κλασικού αμερικανικού κόμικ. ⚫ Είναι γεγονός ότι τα Ντίσνεϊ κόμικς γεννήθηκαν στην Αμερική, όμως εδώ και πολλές δεκαετίες, η πλειονότητα της παραγωγής είναι ευρωπαϊκή και κυρίως ιταλική. Είναι εμφανής για σένα η διαφορά ανάμεσα στην αμερικανική και την ιταλική παραγωγή Ντίσνεϊ; Ναι, υπάρχει μία βαθύτατη διαφορά. Ας πούμε ότι οι Ιταλοί πήραν στα χέρια τους την κληρονομιά που άφησαν οι μεγάλοι Αμερικανοί δημιουργοί και, όταν το ντισνεϊκό κόμικ έγινε, πιθανότατα, λιγότερο σημαντικό στην Αμερική, αντίθετα εκείνα τα χρόνια ακριβώς έγινε πολύ σημαντικό στην Ιταλία. Οι μεγάλοι Ιταλοί δημιουργοί, εμπνεόμενοι από τα «διδάγματα» του Καρλ Μπαρκς και του Φλόιντ Γκότφρεντσον, έφεραν στο προσκήνιο έναν πολύ προσωπικό καλλιτεχνικό «διάλογο». Το ιταλικό Ντίσνεϊ κόμικ, άλλωστε, ανήκει στους δημιουργούς του, με την έννοια ότι δημιούργησαν μία πλειάδα νέων χαρακτήρων και μεταμόρφωσαν σημαντικά αυτόν τον τύπο του κλασικού αμερικανικού κόμικ, «μολύνοντάς» το με ιταλικές ιδέες και αισθητικές επιλογές. Αυτό, κατ’ εμέ, δεν συνέβη αρκετά στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, όπου η ντισνεϊκή δημιουργία έμεινε σε ένα βαθμό στάσιμη, σαν απολίθωμα, στο ίδιο πλαίσιο, δίχως να της δίνεται η δυνατότητα εξέλιξης. Στην Ιταλία αυτή ακριβώς η εξέλιξη είναι εμφανέστατη, σε τέτοιο βαθμό που οι Αμερικανοί βλέπουν τη δουλειά μας και λένε «πολύ ωραία δουλειά, μα είναι Ντίσνεϊ;», ακριβώς γιατί η αλλαγή είναι τόσο μεγάλη που πλέον δυσκολεύονται να το αναγνωρίσουν. ⚫ Μίλησέ μας για το ντεμπούτο σου στον χώρο της εικονογράφησης. Το εργαστήρι του Giambiero Umbezio, ενός σχεδιαστής Ντίσνεϊ κόμικς, όπου σύχναζα τακτικά όταν ήμουν 15-16 χρόνων, ήταν στο Τορίνο, κοντά στο σπίτι μου, και κάθε τόσο του πήγαινα δουλειά μου, την έβλεπε και μου έδινε χρήσιμες συμβουλές. Αυτό συνεχίστηκε για αρκετά χρόνια, μέχρι που υπηρέτησα τη στρατιωτική μου θητεία και είδα ότι ο χρόνος περνάει –στο μεταξύ γράφτηκα και στο Πανεπιστήμιο, επομένως δεν είχα πολύ χρόνο να συνεχίσω την εξάσκηση. Τότε του ζήτησα να δείξει τα σχέδιά μου στη σύνταξη του Topolino. Εκείνη την περίοδο, ο Giovan Battista Carpi έφτιαχνε την Accademia Disney και έψαχνε νέα ταλέντα, καθώς είχε μεγαλώσει η αγορά και υπήρχε η ανάγκη για περισσότερο ανθρώπινο δυναμικό, κυρίως σχεδιαστές. Οταν λοιπόν είδε τα σχέδιά μου, με κάλεσε στο γραφείο του και στο μεταξύ τα κοιτούσε σιωπηλός. Μετά από λίγο σηκώθηκε και έφυγε, αφήνοντάς με μόνο μου σε ένα άδειο γραφείο. Περίμενα αρκετή ώρα, πλάθοντας σενάρια με το μυαλό μου «γιατί μπορεί να έφυγε ο δάσκαλος;»... Μάλιστα σκέφτηκα «λες να έρθει και να μου φέρει κάποιο σενάριο να εικονογραφήσω;», αλλά μετά έλεγα «όχι, αδύνατον, είμαι πολύ νέος για κάτι τέτοιο». Μετά από μισή ώρα επέστρεψε και πράγματι, κρατούσε ένα σενάριο στο χέρι του. Αυτή ήταν η αρχή, μία αρχή εκθαμβωτική και άμεση –από αυτήν, την πρώτη μου ιστορία, μέχρι σήμερα, δεν έχω σταματήσει. Εχουν περάσει 30 χρόνια κι εγώ συνεχίζω να σχεδιάζω ιστορίες κόμικς για την Ντίσνεϊ. ⚫ Μία από τις πιο δημοφιλείς δημιουργίες σου με τους χαρακτήρες του Ντίσνεϊ ήταν η παρωδία του «Μόμπι Ντικ». Ποια είναι η δυσκολία αλλά και η πρόκληση να μεταμορφώνεις τους ντισνεϊκούς χαρακτήρες σε αυτούς του βιβλίου; Κατά τη γνώμη μου, αυτή είναι μία πρόκληση που αφορά κατά βάση τον σεναριογράφο.Μιλάμε για ένα δραματικό και πολύ βίαιο μυθιστόρημα και αυτό κατευθείαν γεννάει δυσκολίες στη μεταφορά του στο πλαίσιο του ντισνεϊκού σύμπαντος, σε ένα πρώτο αφηγηματικό επίπεδο. Πρώτα απ’ όλα, στην περίπτωση του «Μόμπι Ντικ», υπάρχει το θέμα της φαλαινοθηρίας, ένα ζήτημα που δεν επιτρέπεται να μεταφέρεις ανέπαφο στο σύμπαν του Ντίσνεϊ. Γι’ αυτό τον λόγο ο σεναριογράφος έπρεπε να βρει μια δικαιολογία για να λειτουργήσει η ιστορία –το κυνήγι, λοιπόν, δεν αφορά τη φάλαινα καθαυτή, αλλά τον θησαυρό που βρίσκεται στο στομάχι της φάλαινας, αφού αυτή έφαγε το πλοίο που μετέφερε τον θησαυρό του Σκρουτζ και γι’ αυτόν τον λόγο την κυνηγάει. Ετσι η παρωδία παραμένει κοντά στο πρωτότυπο, αφήνοντας στην άκρη την ιδέα της φαλαινοθηρίας με την κλασική της έννοια, δηλαδή τον θάνατο του κήτους. Ταυτόχρονα, σε μια ιστορία Ντίσνεϊ δεν γίνεται να έχουμε τραγικό τέλος, όπως στο βιβλίο, αλλά πρέπει να υπάρχει happy end. Κατευθείαν λοιπόν γίνεται αντιληπτός ο βαθμός της πρόκλησης, την οποία καλείται να αντιμετωπίσει ο σεναριογράφος, ο οποίος, συν τοις άλλοις, πρέπει να κάνει μια πολύ καλή έρευνα πριν ξεκινήσει να γράφει. Η ιστορία διαδραματίζεται στα μέσα του 17ου αιώνα, επομένως υπήρχε η ανάγκη να βρούμε πώς ήταν τα παλιά φαλαινοθηρικά, οι πόρτες, οι εσωτερικοί χώροι, το κατάστρωμα, αλλά και οι πόλεις, τα λιμάνια, η ενδυμασία, και εγώ να τα αποδώσω στο χαρτί. Και μετά, έρχονται οι χαρακτήρες. Τον ρόλο του Ισμαήλ έχει ο Ντόναλντ, αυτόν του Αχαμπ ο θείος Σκρουτζ. Είναι βασικό να ταιριάξουν οι χαρακτήρες του βιβλίου με αυτούς του Ντίσνεϊ, χωρίς όμως να αλλάξουν ριζικά οι τελευταίοι. Ο Ντόναλντ πρέπει να παραμείνει όπως τον ξέρουμε και την ίδια στιγμή να μοιάζει στον Ισμαήλ. Πρόσφατα έκανα μια άλλη παρωδία Ντίσνεϊ, η οποία βασιζόταν στο μυθιστόρημα «On the Road» του Τζακ Κέρουακ. Το πρωτότυπο αφηγείται μια ιστορία που σίγουρα δεν μπορεί να μεταφερθεί στον ντισνεϊκό κόσμο, αφού οι πρωταγωνιστές της κάνουν χρήση ναρκωτικών και πίνουν αλκοόλ απ’ την αρχή μέχρι το τέλος. Ο σεναριογράφος, ωστόσο, κράτησε ένα σημαντικό στοιχείο της ιστορίας, το θέμα της φιλίας και του ταξιδιού, και ανέπτυξε αυτά τα δύο θέματα. Σε αυτήν την παρωδία, ο Γκούφυ είναι ένας χαρακτήρας ιδιαίτερα αλλοπρόσαλλος. Βλέποντάς τον, καταλαβαίνεις ότι κάθε τόσο σνιφάρει ή μαστουρώνει, αλλά στην ιστορία, ξεκάθαρα, τέτοια πράγματα δεν μπορούν παρά να υπονοηθούν. Αυτή κι αν ήταν μία ενδιαφέρουσα πρόκληση! ⚫ Ενδιαφέρον είχε, επίσης, η παρωδία-φόρος τιμής στον Ντύλαν Ντογκ, με πρωταγωνιστή τον Μίκυ. Πρόκειται για δύο κόσμους πολύ διαφορετικούς: αφενός ο Μίκυ Μάους είναι χαρακτήρας κόμικς για παιδιά και ο Ντύλαν Ντογκ είναι ένας ήρωας πιο ώριμος και σκοτεινός. Τι κινδύνους ενέχει μία τέτοια μεταμόρφωση; Πρώτα απ’ όλα, το βάρος πέφτει στον σεναριογράφο για να γίνουν οι απαραίτητες συνδέσεις. Αν το σκεφτείς, ο Ντύλαν Ντογκ είναι ένας ήρωας πολύ ήρεμος, βρετανικού στυλ, δεν είναι ένας μυώδης τύπος που ουρλιάζει, δεν είναι υπερήρωας. Είναι μετριοπαθής. Και τον Μίκυ, αντίστοιχα, δεν τον βλέπεις ποτέ να τσαλακώνεται, να φωνάζει, διατηρώντας ταυτόχρονα μια δυναμική. Και οι δύο, επίσης, έχουν έναν ελαφρώς ανόητο βοηθό: ο Γκράουτσο Μαρξ για τον Ντύλαν Ντογκ, ο Γκούφυ για τον Μίκυ. Υπάρχει επίσης και ένας επιθεωρητής που τους βοηθάει, ο Μπλοχ και ο Ο’Χάρα. Επαρκείς ομοιότητες για να στηθεί μια καλή παρωδία. Οσον αφορά το σχέδιο, για έναν σχεδιαστή όλα γίνονται αυτόματα. Οταν διαβάζεις το σενάριο –πρέπει να το διαβάζεις προσεκτικά– ξεκινάς να οπτικοποιείς αυτό που βλέπεις, δημιουργούνται και συντίθενται εικόνες στο μυαλό σου. Το σενάριο σε μεταφέρει. Για μένα, τουλάχιστον, λειτουργεί έτσι. Διαβάζω και προσπαθώ να καταλάβω πώς μπορώ να μεταφέρω στο χαρτί αυτό που διαβάζω. Για παράδειγμα, η Ντύλαν Ντογκ ιστορία με τον Μίκυ είχε σίγουρα σκοτεινά στοιχεία, αλλά και αρκετά κωμικά. Επρεπε συνεπώς να βρεθεί μια μέση λύση, γιατί αν σχεδίαζα πολύ «dark» θα ήταν αρκετά ξεροκέφαλο. Έκανα όμως πειραματισμούς, πρόσθεσα αρκετές γκοθ «λήψεις», βλοσυρές εκφράσεις, αντιγράφοντας ακόμα και σκηνές από το πρωτότυπο. Όμως προσπάθησα να μην υπερβάλλω, γιατί ο συνολικός τόνος έπρεπε να παραμείνει ελαφρύς και κωμικός. Η λύση είναι πάντα η ισορροπία. ⚫ Ποια είναι η εικόνα που έχεις για την αγορά των κόμικς στην Ιταλία, και ευρύτερα στην Ευρώπη; Σε τι βαθμό επηρεάστηκε από την οικονομική κρίση; Δεν είμαι ειδικός στα οικονομικά, όμως από μία όψη σίγουρα επηρεάστηκε από την κρίση. Η κρίση στον χώρο μας, όμως, έχει να κάνει περισσότερο με το γεγονός ότι οι νέοι βρίσκουν άλλους τρόπους να περνούν την ώρα τους, εξαιτίας της τεχνολογικής εξέλιξης: tablet, κινητά, Internet, videogames. Αυτά αποσπούν πολύ χρόνο από τους νεότερους και η κρίση αυτή δεν αφορά μόνο τα κόμικς αλλά όλη την αγορά του Τύπου. Εν ολίγοις, διαβάζουμε λιγότερο. Ενδεχομένως συνολικά να διαβάζουμε περισσότερο, αλλά τα παραδοσιακά μέσα -βιβλία, εφημερίδες, κόμικς- έχουν παραμεριστεί αρκετά. Κατ’ εμέ, αυτή είναι μια κρίση χωρίς επιστροφή. Οφείλουμε, επομένως, να την αποδεχτούμε και να προτείνουμε διαρκώς καινούργια, ενδιαφέροντα πράγματα. Κυρίως κρατώντας κοντά μας τον «σκληρό πυρήνα» των αναγνωστών, οι οποίοι εξακολουθούν να ασχολούνται, με την ελπίδα ότι θα επηρεάσουν τις επόμενες γενιές, τα παιδιά τους.

Λοιπόν, κοιτάχτε πώς έχει το θέμα. Ο Fabio Celoni θα έρθει για να μοιράσει τζίφρες στο Athens Con, στις 3&4 Δεκεμβρίου 2016. Επομένως, σαν καλοί καμμένοι Disneyάκηδες που σεβόμαστε τον εαυτό μας, οφείλουμε να τον καλωσορίσουμε εις τας Ελλάδας με έναν πάκο από ψαγμένες προτάσεις, ώστε να του κάνουμε εντύπωση και να πει καλά λόγια για εμάς στους συναδέλφους του στο εξωτερικό, μπας και αξιωθούμε να δούμε κι άλλα ονόματα στο μέλλον. Οι υπόλοιποι που δεν είστε Disneyκοί, θα του πάτε απλά κάποια από τα παρακάτω τεύχη και θα του το παίξετε μούρη, δεν μας πειράζει διόλου. Χαμπάρι δεν θα πάρει, εκτός αν του πιάσετε την κουβέντα με τις ώρες, που αν την πιάσετε, θα είστε Disneyκοί με βούλα, επομένως πάει μία η άλλη Αρκετά με τις εξυπνάδες όμως, ας μπούμε στο ψητό. Δώστε βάση τώρα τι παίζει με τον τύπο. Δυο λόγια γνωριμίας. Ο Celoni ήταν ένας από τους Ιταλούς που έμαθα από το Κόμιξ (Τερζόπουλου). Μπήκαν μόνο 4 ιστορίες του, οι οποίες όμως ήταν αρκετές για να με κάνουν να ψαχτώ αρκετά ώστε να δω τι μέρος του λόγου είναι και τούτος. Αυτές με έκαναν και άρχισα σιγά σιγά να μαζεύω και άλλα περιοδικά με ιστορίες του, κυρίως δηλαδή Ντόναλντ (Τερζόπουλου). Το ιδιαίτερο στυλ του, στην συνέχεια το «αντέγραψε» ο φίλος του, ο Paolo Mottura, τον οποίον είδαμε στην Θεσσαλονίκη πριν λίγους μήνες. Ο Mottura είναι πιο γνωστό όνομα στον χώρο επειδή είναι πιο ενεργός με περισσότερες ιστορίες, όμως ο Celoni ήταν αυτός που ξεκίνησε αυτό το «διάχυτο πλαστικό» στυλ. Μην παραξενευτείτε δηλαδή αν δεν μπορείτε να ξεχωρίσετε ορισμένες ιστορίες τους. Αν εξαιρέσουμε κάτι μονοσέλιδες στις οποίες δεν δίνω σημασία, ο άνθρωπας έχει κάνει μόνο καμιά 35αριά ιστορίες. Εις τα πάτρια εδάφη μας έχουμε δει τις 26 εξ αυτών. Ο κύριος όγκος δουλειάς του είναι σε εξώφυλλα, με καμιά 75αριά στο ενεργητικό του. Τα περισσότερα από αυτά είναι με τον Φάντομ Ντακ, και τα είδαμε στο Αλμανάκο, στα τεύχη περίπου από 100-200. Αυτά είναι τα Inducks links που μας ενδιαφέρουν. Είμαι αναλυτικός μέχρι αηδίας, για να επιλέξει ο καθένας αυτά που θέλει. Εξώφυλλα Εξώφυλλα που έχουν δημοσιευτεί γενικά: Με μικρό μέγεθος εικόνων / Με μεγάλο μέγεθος εικόνων Εξώφυλλα που έχουν δημοσιευτεί στην Ελλάδα: Με μικρό μέγεθος εικόνων / Με μεγάλο μέγεθος εικόνων Ιστορίες με βαθμολογική σειρά Ιστορίες που έχουν δημοσιευτεί γενικά: Με μικρό μέγεθος εικόνων / Με μεγάλο μέγεθος εικόνων Ιστορίες που έχουν δημοσιευτεί στην Ελλάδα: Με μικρό μέγεθος εικόνων / Με μεγάλο μέγεθος εικόνων Το μικρό μέγεθος βάλτε το αν θέλετε να δείτε πιο εύκολα τις συντμήσεις των τευχών, το μεγάλο για να δείτε καλύτερα για ποια ιστορία μιλάμε. Πάρτε τα, ξεσκίστε τα, δείτε τι τεύχη έχετε, ποια τεύχη θέλετε, γενικά κάντε παιχνίδι. Ωραία, το λήξαμε κι αυτό. Και τώρα το αγαπημένο μου κομμάτι, προτάσεις για συγκεκριμένες ιστορίες και τεύχη. Θα ξεκινήσουμε με τις πιο κάζουαλ επιλογές και θα πάμε στις πιο ψαγμένες. Όχι φυσικά επειδή είμαστε κάζουαλς (Θου Κύριε, άκου τι κάθομαι και λέω), αλλά για να τους διευκολύνουμε όλους, μιας και οι ιστορίες του είναι πολύ λίγες, επομένως και τα βολικά τεύχη πολύ περιορισμένα. Θεματικά τεύχη: Δράκουλας - Κόμιξ #295 & Μίκυ Μάους Editor's Choice 00. Παρωδία του Δράκουλα του Μπραμ Στόκερ. Ωραία ιστορία, ωραίο εξώφυλλο, ωραίο σχέδιο, ωραία έμπνευση, πολύ καλό πακέτο. Ήταν ένα τεύχος που ξεχώρισε από την μετριότητα των υπόλοιπων τευχών του Τερζόπουλου εκείνης της περιόδου, επειδή είχε ταυτότητα με μία θεματική ιστορία. Το Μίκυ Μάους έχει την ίδια ιστορία, όμως σε μικρό μέγεθος που χάνει αρκετά. Όποιος δεν έχει πρόβλημα με το μέγεθος, μπορεί κάλλιστα να πάει αυτό για υπογραφή. Ειδικά αν έχετε υπογεγραμμένο και το Editor's Choice 1 από την Ziche, θα πάρετε άλλη μία τζίφρα σε αυτό και θα λέτε πως έχετε υπογεγραμμένη όλη τη σειρά. Ο επικός Μίκυ - Κόμιξ #274. Η ιστορία έχει φοβερό, φοβερότατο σχέδιο, όμως δυστυχώς είναι προσαρμογή του αντίστοιχου βιντεοπαιχνιδιού. Για εμένα που είμαι φανατικός φαν του παιχνιδιού (lolwut) είναι ταμάμ, όμως για τον κοινό αναγνώστη, δεν είναι παρά μία αρκετά μέτρια ιστορία με καλό σχέδιο. Παραμένει βέβαια η μοναδική περίπτωση θεματικού τεύχους, επομένως δεν είναι και τόσο άσχημα. Ειδικά αν το έχετε υπογεγραμμένο από τον Peter David (σεναριογράφο) και Paolo Mottura (συνσχεδιαστή), θα πάρετε και μία τρίτη υπογραφή από τον Celoni και θα είστε κομπλέ. Υπόλοιπες ιστορίες του που έχουν δημοσιευτεί στο Κόμιξ. Γύρνα στο σπίτι Ντόναλντ - Κόμιξ #166. Ο Ντόναλντ χάνεται από το σπίτι, και προσπαθεί να γυρίσει πίσω. Αυτό ήταν. Αυτή η ιστοριάρα όμως είναι τόσο σουρεάλ, τόσο όμορφη και τόσο ξεχωριστή λόγω σχεδίου, που ξεχωρίζει από την σαβούρα. Μου είχε κάνει εντύπωση θυμάμαι αυτό το πλαστικό σχέδιο στο Κόμιξ και ήθελα κι άλλο. Πού να ήξερα πως οι ιστορίες του ήταν με το σταγονόμετρο. Και μεταξύ μας τώρα, δεν είναι όλες οι ιστορίες του Celoni αριστουργήματα, μάλλον το αντίθετο, όμως η συγκεκριμένη έχει πάρει 10άρι από εμένα στο Inducks τιμής ένεκεν. Κάντε μία καλή και βρείτε την σκαναρισμένη αν δεν έχετε το τεύχος. Ακόμα και να μην του το πάτε, διαβάστε την. Προσωπική υπόθεση - Κόμιξ #149. Από τις πολύ λίγες συγκινητικές και συναισθηματικές ιστορίες με τον Μαύρο Πητ. Αν έχετε βαρεθεί τις χαζοχαρούμενες ιστορίες με τον απλά χαζό και κακό Πητ, διαβάστε αυτήν. Tito Faraci στα καλύτερά του με τον Celoni να δίνει το καλύτερο σχέδιο που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην συγκεκριμένη ιστορία. Την κατατάσσω στην ίδια κατηγορία με το Ποτάμι του χρόνου και Το αστέρι που έπεσε. Αυτή για εμένα είναι η καλύτερη ιστορία του Celoni, και μία από τις επιλογές που θα έχω στάνταρ μαζί μου. Θα πρότεινα να την βρείτε σκαναρισμένη στο νετ τώρα αμέσως αν διαβάζετε αυτές τις γραμμές. Η σειρά γενικά κυκλοφορεί ευραίως, 32 σελιδούλες είναι μόνο, λίγα λεπτά θα σας πάρει να την βρείτε και να την διαβάσετε. Ιστορίες του σε ειδικά τεύχη. Σπόροι - Οι νέες περιπέτειες του Φάντομ Ντακ #9. Φοβερό σχέδιο, όμως λίγο ακαταλαβίστικο αν δεν είσαι αυτού του στυλ. Το εξώφυλλο δεν είναι δικό του, ενώ το μέγεθος ήταν του Τερζόπουλου, δηλαδή πολύ μικρό. Το όλο τεύχος δεν αξίζει, αξίζει όμως η ιστορία. Η τελική απόφαση δική σας. Ο Βασιλιάς της αβύσσου & Το τέρας του βάλτου - ΓΙΓΑΣ #3 (ή αλλιώς Κόσμος Ντίσνεϋ #17). Καλές ιστοριούλες, όμως το σχέδιο του Celoni χάνει πάαααααρα πολύ σε ασπρόμαυρο. Αν μπερδεύεστε με το Φάντομ #9 που ανέφερα παραπάνω, εδώ θα χαθείτε. Έχει και την καλλιτεχνική του αξία, όμως κατ' εμέ ο Celoni και ο Mottura θέλουν απαραιτήτως 100% χρωματισμό Ο Πασχάλης και το αγρόκτημα «Γευστική εταιρία» - Η οικονομία του θείου Σκρουτζ 2η σειρά, 2ο τεύχος. Καλτιά τεράστια αυτό το πράμα. Δεν θα του πάω το ένθετο αυτό της Καθημερινής του 1995, όμως θα ήθελα να είμαι μπροστά σε όποιον το κάνει Η χαμένη βιβλιοθήκη - Μεγάλα Σήριαλ #30. Καλούτσικη ιστορία αλλά τίποτα το ιδιαίτερο. Απλά είναι σε Μεγάλα Σήριαλ, πιο προσβάσιμα δηλαδή σε κάποιους. Ένα αστέρι γεννιέται - Μεγάλα Σήριαλ #38. Παρομοίως. Ψιλοχαζομαρούλα αλλά είναι στα Σήριαλ. Το υποβρύχιο ξενοδοχείο - Μεγάλα Σήριαλ #43. Μία από τα ίδια με απ' όλα χωρίς τζατζίκι. Λοιπές ιστορίες του σε Μίκυ Μάους / Ντόναλντ / Αλμανάκο (ψαγμένο πράμα) Απίστευτη πρωτοχρονιάτικη περιπέτεια - ΜΜ #1902. Ιστορία 43 σελίδων με «μονοπάτια», η κάθε μία εκ των οποίων από διαφορετικό σχεδιαστή. Μπορείτε να πάρετε το τευχάκι και να βάλετε σκοπό της ζωής σας να μαζέψετε υπογραφές από όοοοολους τους δημιουργούς . Από τον καθέναν στην σελίδα του. Με ψήνει τώρα που το λέω αλλά οκ, είπαμε, μην είμαστε και υπερβολικοί. Tο πρωτάθλημα των Μούργων - ΜΜ #2000. Επετειακό τεύχος με πολλές επετειακές ιστορίες, από αυτές που μπαίνουν σε κάθε ~500 τεύχη και λατρεύω. Αυτήν την στιγμή χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο επειδή το τευχάκι έχει μέσα όχι μόνο ιστορία Celoni, αλλά και Ziche, και Cavazzano, και σχέδιο Rosa σε μία σελίδα, και γενικά είναι ό,τι πρέπει για μαζικές υπογραφές δημιουργών. Πώς μου ξέφυγε αυτό το πράμα εμένα; Μάλλον θα το πάω φέτος, θα ελπίζω να ξαναδώ τους υπόλοιπους, και στο μέλλον να δούμε και τους εναπομείναντες. Η εκδίκηση του τιμωρού - Αλμανάκο #171. Δώστε βάση στον τίτλο. Ιστορία με τον Φάντομ Ντακ. Και εκδικητής και τιμωρός. Μία ιστορία όπου ο Γκαστόνε και ο θείος Σκρουτζ είναι εκνευριστικά εκνευριστικοί, ο Ντόναλντ είναι το παιδί της φάπας, και παίρνει εκδίκηση ως Φάντομ Ντακ για όοοοοολες τις ιστορίες που έχει βγει χαμένος, ουσιαστικά αποτίοντας φόρο τιμής στις πρώτες ιστορίες του Guido Martina, όπου ο Φάντομ δεν ήταν υπερήρωας αλλά ένας εκδικητής που τιμωρούσε όσους δεν γούσταρε. Είναι από αυτές τις ιστορίες που γνωρίζεις πως ο Φάντομ θα ξεφτιλίσει τους αντιπάλους του, αλλά παρ' όλ' αυτά συνεχίζεις να διαβάζεις, επειδή θέλεις να το δεις με τα ίδια σου τα μάτια. Και όταν το βλέπεις, εξακολουθεί να σε αποζημιώνει. Από τις ιστορίες του σωρού που έχει φτιάξει, αυτή είναι η καλύτερη <--- Germ, αυτή είναι κομμένη και ραμμένη για εσένα. Αλυσιδωτή καταστροφή - Ντόναλντ #5. Αυτή μπορεί να μην είναι αντιπροσωπευτική επειδή την είχα διαβάσει πιτσιρικάς πάνω από καμιά 10αριά φορές, επομένως μπορεί να μην είναι τόσο καλή όσο πιστεύω. Βασικά τυπική ιστορία του Celoni την θεωρώ, απλά βολεύει και το τεύχος που είναι σαν τομάκι. Σύμβολο κύρους - Ντόναλντ #10. Μία από τα ίδια με το άνωθεν. Με την διαφορά πως αυτό είναι ένα από τα πολύυυυ λίγα τεύχη της σειράς (παίζει να μην ήταν πάνω από 5 αν θυμάμαι καλά) με άρθρα πριν τις ιστοριές. Ήταν την εποχή που το περιοδικό πρωτοξεκίνησε ως μηνιαίο με ξεχωριστή θεματολογία ανά μήνα. Το προηγούμενο τεύχος (#9) ήταν με αφιέρωμα στην Ziche, όμως το #10 δεν έχει αφιέρωμα ούτε για τον Celoni ούτε για κανέναν, απλά μιλάει γενικά για δημιουργούς και για τέχνη. Δεν είναι και άσχημη επιλογή αν κάποιος δεν έχει άλλα τευχάκια, ειδικά αν έχει και το προηγούμενο από την Ziche. Ο πράσινος εφιάλτης - Ντόναλντ #127. Τελευταία πρόταση. Πιο πολύ το αναφέρω για το σουρεαλιστικό του πράγματος, μιας και μπορεί να αρέσει σε κάποιον το τρελό αυτό ύφος της ιστορίες σε συνδυασμό με το τρελό ύφος του Celoni. Πώς είναι οι ιστορίες με «μονοπάτια» που πας από σελίδα σε σελίδα; Ε, καμία σχέση. Αυτό είναι πιο πολύ σε ύφος Πασατέμπος. Του στυλ σε μία εικόνα να σε ρωτάει τι είδαν στον μισοσβησμένο πίνακα, από κάτω να σου λέει την λύση, όμως ό,τι και να κάνεις, η ιστορία προχωράει κανονικά. Ή να σε ρωτάει τι θα κάνουν άραγε τα ανιψάκια, αλλά να μην έχει καμία σημασία επειδή η ιστορία συνεχίζει στην επόμενη σελίδα και βλέπεις τι έκαναν τελικά τα ανιψάκια, ό,τι και αν πιστεύεις ότι θα έπρατταν. Ή να βλέπεις τα τανκς να βαράνε ένα δέντρο (ναι, καλά διαβάσατε), και να σε ρωτάει ποια λέξη θα σχηματίσουν με αναγραμματισμό τα γράμματα που εμφανίστηκαν στην έκρηξη. Και προφανώς, όταν τα βάλεις στην σειρά, όχι μόνο δεν θα αλλάξει την ροή της ιστορίας αφού συνεχίζεται στην επόμενη σελίδα, αλλά δεν θα έχουν και καμία απολύτως σχέση με την όλη ιστορία. Όχι πως ο όλος παραλογισμός που εξελίσσεται στις σελίδες που κρατάμε έχει κάποια ιδιαίτερη συνοχή, όμως κουβέντα να γίνεται. Αυτά τα ολίγα. Από εκεί και πέρα είναι πολύ πιθανόν να υπάρχουν κάποιες αξιόλογες ιστορίες σε τεύχη που δεν έχω, άρα δεν έχω διαβάσει για να ξέρω. Ποια τεύχη τώρα θα πάω προσωπικά για υπογραφή. Ενδεικτικά με σειρά προτίμησης αναφέρω: 1) Κόμιξ 274 Επικός Μίκυ (για να έχω υπογραφές από όλον τον ντουνιά) 2) Κόμιξ 295 Δράκουλας 3) Κόμιξ 149 Προσωπική υπόθεση 4) Κόμιξ 166 Γύρνα στο σπίτι Ντόναλντ Τα 4 Κόμιξ, δηλαδή οι 4 καλύτερές του ιστορίες. Και ύστερα 5) Η εκδίκηση του τιμωρού - Αλμανάκο 171 6) Το πρωτάθλημα των Μούργων - Μίκυ Μάους 2000 7) Σπόροι - Φάντομ #9 Από εκεί και πέρα παίζουμε με τις μέτριες ιστορίες. Μπορεί κάποιες από αυτές να αξίζουν, όμως το ότι είναι σε ξέμπαρκα τεύχη δεν με τραβάνε σχεδόν καθόλου. Νομίζω πως κλείσαμε. Περιμένω φυσικά κι εγώ προτάσεις που μπορεί να μου διαφεύγουν ή κακώς να μην τους δίνω βαρύτητα. Η ιστορία που περιμένουμε αυτόν τον καιρό από τον Celoni, είναι ο Δόκτωρ Μίκυ Χάιντ ή όπως εν τέλει το μεταφράσουνε, παρωδία του γνωστού βιβλίου / έργου. Θεωρώ πως έχουν κρατήσει την ιστορία για το Κόμιξ, όμως μέχρι τον Δεκέμβριο θα βλέπουμε μόνο Rosa, επομένως πιστεύω πως θα την δούμε μετά το signing.Το ιδανικό θα ήταν να κυκλοφορήσει αυτόνομο ένα τευχάκι, όμως αφού δεν το έκαναν για τον Mottura τον οποίον υποστήριξαν στα πρώτα τεύχη του περιοδικού, δεν νομίζω πως θα το κάνουν για τον Celoni. Μακάρι να διαψευστώ βέβαια σε όλα αυτά. Υ.Γ. Αν καταφέρω και πετύχω από κάνα ιταλικό ebay / amazon τούτο εδώ το ιταλικό Kingdom Hearts διά χειρός Celoni που δεν έχει κυκλοφορήσει πουθενά εκτός Ιταλίας, θα το δώσω για υπογραφή πρώτο πρώτο και θα το βάλω σε βιτρίνα μαζί με τα limited edition Kingdom Hearts βιντεοπαιχνίδια και soundtracks για να πουλάω μούρη σε όλη την υφήλιο. Εσωτερικό λινκ για το Άθενκς Κον εδώ Facebook λινκ για την εκδήλωση εδώ Προτάσεις ιστοριών για το signing του Cavazzano εδώ Προτάσεις ιστοριών για το signing του Mottura εδώ

Ας βάλω κι εγώ κάποιες αναζητήσεις μου: Προς το παρόν, Αστερίξ, Λούκυ Λουκ και Ντίσνευ! Αστερίξ (Goscinny) Μαμούθ: "Ο Αστερίξ στους Βρετανούς" Λούκυ Λουκ (Goscinny) Μαμούθ: 11 Ντίσνευ Μίκυ Μάους (>700): 735, 816, 873, 974, 980, 984, 991, 994, 1000, 1030, 1031, 1034, 1044, 1055, 1058, 1065, 1069, 1071, 1072, 1077, 1079, 1085, 1090, 1096, 1099, 1110, 1113, 1119, 1132, 1137, 1142, 1147, 1154, 1158, 1165, 1189, 1195, 1239, 1263, 1288, 1289, 1409, 1544, 1559, 1678, 1686, 1712, 1713, 1717, 1720, 1724, 1725, 1727, 1732, 1733, 1734, 1739, 1744, 1746, 1752, 1756, 1764, 1770, 1771, 1774, 1777, 1790, 1791, 1820, 1838, 1866, 1881, 1893, 1906, 2005, 2010, 2011, 2012, 2015, 2032, 2044, 2090, 2099, 2108, 2122, 2124, 2125, 2126, 2128, 2140, 2145, 2147, 2150, 2155, 2159, 2162, 2163, 2165, 2166, 2167, 2169, 2172, 2174, 2176, 2178, 2179, 2180, 2184, 2187, 2195, 2196, 2207, 2212, 2218, 2222, 2239, 2243, 2249, 2252, 2264, 2268, 2286, 2289, 2291, 2292, 2294, 2303, 2306, 2315, 2342, 2343, 2344, 2345, 2350, 2371-72, 2373, 2376, 2377, 2382, 2383, 2386, 2390, 2434, 2435, 2436, 2437, 2438, 2439, 2440, 2441-42, 2443, 2444, 2445, 2447, 2448, 2449, 2450 Μεγάλο Μίκυ (>200): 232, 236, 256, 266, 296, 302, 319, 324, 340, 350, 351, 359, 370, 372, 376, 377, 383, 388, 393, 402, 403, 404, 457, 464, 475, 476, 487, 493, 497, 504, 507, 510, 511, 514, 515, 529, 532, 533, 535, 537, 539 Αλμανάκο: 52, 66, 67, 71, 73, 103, 105, 116, 118, 127, 169, 171, 201, 231, 239, 242, 248, 249, 251 Κλασικά (>50): 52, 56, 57, 73, 82, 87, 140, 162, 174, 177, 240 Κόμιξ: 302 Κόσμος Ντίσνευ: 5, 20, 32 Ινδιάνα Γκούφυ: 1, 2 Μίκυ Μάους Β' Περίοδος: 12, 16, 28, 36, 37, 38, 51, 52, 53, 54, 55, 58, 59, 88, 97, 98 Μεγάλα Σήριαλ: 2, 4, 12, 14, 27, 37 Ντόναλντ: 110, 177 Ντόναλντ Β' Περίοδος: 1, 13, 16 Σούπερ Μίκυ (Τερζόπουλος): 1, 4, 5, 10

GUIDO MARTINA Ο Guido Martina γεννήθηκε στη Carmagnola της Ιταλίας στις 9 Φεβρουαρίου του 1906 και πέθανε στις 6 Μαΐου του 1991. Έχει σπουδάσει λογοτεχνία και φιλοσοφία. Θεωρείται ο κορυφαίος Ιταλός συγγραφέας Ντίσνευ κόμικ των δεκαετιών 1950 και 1960. Ήταν αυτός που εισήγαγε το είδος των παρωδιών διάσημων λογοτεχνικών έργων στον χώρο της Disney Italia. Ξεκίνησε την καριέρα του ως παραγωγός Ντοκιμαντέρ στο Παρίσι κατά την περίοδο 1933-1939. Για πρώτη φορά ασχολήθηκε με την Ντίσνευ ως μεταφραστής των Αμερικανικών Κόμικς στην Ιταλία το 1938. Εκτός από το σενάριο ιστοριών Disney στην περίοδο 1948-1984 είχε τα δικά του Western Comics όπου και έγραφε το σενάριο με διάφορους δημιουργούς (ένας από αυτούς ο πατέρας του Massimo, Pier Lorenzo De Vita με το εκνευριστικό σχέδιο): Pecos Bill (1949-1955) και Oklahoma (1952) όπου δημοσιεύτηκαν και στο περιοδικό Βέλος. Μπορείτε να βρείτε το πρώτο τεύχος του Βέλους με ιστορία του Oklahoma εδώ. Η πρώτη ιστορία Ντίσνευ που συμμετέχει στην πλοκή της είναι η "Topolino e il vampiro della prateria" ενώ η πρώτη που έγραψε εξολοκλήρου το σενάριο της η "Topolino e il cobra bianco" το 1948 όπου είναι αδημοσίευτες εκτός Ιταλίας. Το πρώτο αριστούργημα που έγραψε ήταν η ιστορία: "Η Κόλαση του Μίκυ" πρώτη παρωδία της ιταλικής σκηνής κόμικ που δημοσιεύτηκε στην Ελλάδα στο Μεγάλα Κλασικά #4 του Δραγούνη. Μετέπειτα από αυτή έγραψε πάρα πολλές παρωδίες αλλά και ιστορίες βασισμένες σε λογοτεχνικά και ιστορικά γεγονότα όπως: "Η Οδύσσεια", "Ο Τρωικός Πόλεμος", "Ο Ντόναλντ Δον Κιχώτης", "Οι Τρεις Σωματοφύλακες", "Ο Βαρώνος Μυνχάουζεν", "Ο Ντόναλντ και ο Κόμης Μοντεχρήστος", "Ο Κατακτητής", "Κάρμεν Ολέ", "Όσα Παίρνει ο Άνεμος", "Ντόναλντ ο Ατρόμητος" και πολλές άλλες. Αρκετές από αυτές είναι εξαιρετικές. Έχει κοντά στις 100 ιστορίες που βρίσκονται στην πρώτη 1000άδα της βαθμολόγησης του Inducks ενώ αρκετές του βρίσκονται σε ψηλές θέσεις. Έχει το χαρακτηριστικό να αναδεικνύει ακόμη και ιστορίες με μέτριο έως και κακό σχέδιο όπως αυτές του Pier Lorenzo De Vita, αρκετές ιστορίες του Sergio Asteriti καθώς και πολλών άλλων σχεδιαστών της εποχής. Είναι εκ των δημιουργών του Φάντομ Ντακ γράφοντας αρκετές από τις πρώτες περιπέτειες του που τότε παρουσιαζόταν περισσότερο σαν εκδικητής θέλοντας να βάλει στη θέση τους τον Γκαστόνε και τον Σκρουτζ αλλά και όσους του πήγαιναν κόντρα παρά τον υπερήρωα της Λυμνούπολης. Έχει αρκετούς "πολέμιους" μιας και αποτελεί εκ των βασικών συντελεστών της μεταστροφής του Σκρουτζ σε άσπλαχνο, άκαρδο και άπληστο δίχως έλεος τσιγκούνη, καθώς και της άγριας κόντρας του Ντόναλντ και των ανιψιών στα πρότυπα των καρτούνς με πολλές άγριες πλάκες και ξύλο και κυνηγητό στο τέλος. Επίσης έχει αρκετές ιστορίες κάτω του μετρίου που είναι για τα σκουπίδια. Γενικά πρόκειται όμως για εξαιρετικό δημιουργό που έχει φτιάξει διαμαντάκια όπως είναι οι ιστορίες: "Ο Στοιχειωμένος Πύργος", "Ο Εκδικητής", "Το Διπλό Μυστήριο του Μαύρου Φαντάσματος", "Η Μεγαλειώδης Περιπέτεια: Χριστόφορος Κολόμβος", και "Η Μεγάλη Ληστεία". Συνεργάστηκε αρκετές φορές με τους Giovan Battista Carpi, Giulio Chierchini, Romano Scarpa, Massimo De Vita, Giuseppe Perego, Giorgio Cavazzano, Luciano Gatto, Luciano Bottaro, Pier Lorenzo De Vita, Sergio Asteriti, Guido Scala και άλλους. Ιστορίες του που δημοσιεύθηκαν στην Ελλάδα

Η ιστορία της ταινίας σε Κόμικς ! "Ντόρι Μάρλιν Όπως λέει σε κάθε ψάρι που γνωρίζει, η Ντόρι πάσχει από σύνδρομο βραχυπρόθεσμης μνήμης. Εξαιτίας αυτού, δεν μπορεί να θυμηθεί πολλά πράγματα και το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι το… που βρίσκονται οι γονείς της! Η Ντόρι, όμως, δεν αφήνει αυτό το προβληματάκι να μπει στον δρόμο της. Είναι το πιο θετικό και γενναίο ψάρι του ωκεανού και αργά ή γρήγορα, θα τους βρει. Απλώς, πρέπει να το κάνει με τον δικό της τρόπο! Η αγαπημένη μας Ντόρι και οι άλλοι πρωταγωνιστές του υφάλου στο ξεχωριστό περιοδικό που κυκλοφορεί στα περίπτερα από τις 25/8. Μην το χάσετε!" Αναδημοσίευση από το site της Καθημερινής http://www.kathimerini.gr/871944/article/epikairothta/h-megalh-vivlio8hkh-disney/yaxnontas-thn-ntori Το έχει πάρει κανείς να μας πει γνώμη? Όπως φαίνεται κυρίως προορίζεται για παιδιά μικρής ηλικίας...

Ετοιμάζεται συνέχεια/reboot και για το Rocketeer, το φιλμ του 1991 που βασίζονταν στο κόμικ του Dave Stevens, ένα κόμικ που ξεκίνησε το 1981 και το οποίο έχει ως σκηνικό τα τέλη του '30 και τις αρχές του '40 με τον χαρακτήρα να πολεμάει Ναζί επιστήμονες, γκάγκστερ κ.τ.λ. Η αρχική ταινία είχε αποτύχει εμπορικά αλλά έχει χτίσει κοινό στην πορεία. Η νέα ταινία θα έχει μαύρη πρωταγωνίστρια και θα λαμβάνει χώρα 6 χρόνια μετά την εξαφάνιση του αρχικού Rocketeer. Το σκηνικό φαίνεται πως θα είναι η αρχή του ψυχρού πολέμου, μιας και η νέα κάτοχος της στολής, καλείται να σταματήσει τα σχέδια ενός επιστήμονα που σκοπεύει να αλλάξει την ροή του. Το σενάριο το έχουν αναλάβει οι Max Winkler και Matt Spicer ενώ στα ονόματα της παραγωγής συναντάμε παίχτες του NBA και του NFL! Πηγή.

Χθες το απογευματάκι που καθόμουν στον πάγκο με το φανζίν στο Πενάκι, πέρασε ο Κρίτωνας, ο οποίος είχε ήδη αγοράσει την Καθημερινή και μας έδειξε κάτι που είχε παρατηρήσει στον τόμο: στη σελίδα 180 του τόμου 37 υπάρχει μια ιστορία με τον Μπάρνυ τον Αρκούδο σε σενάριο Μπαρκς και σχέδιο Γίππες! Αρχικά παραξενευτήκαμε... Σήμερα που πήρα κι εγώ τον τόμο το διαπίστωσα, αλλά η έκπληξή μου μετριάστηκε από το γεγονός ότι σε πολλά σημεία του τόμου υπάρχει αφιέρωμα στη δουλειά του Μπαρκς εκτός Disney... Βέβαια, δεν παύει να μου προξενεί απορία, καθώς είναι χαρακτήρας της Warner Bros και, παρόλο που ο Μπαρκς ασχολήθηκε με αυτόν, δεν έχει σχέση με Disney. Εξάλλου, έχει ήδη εκδοθεί από τη Νέα Ακτίνα ειδικός, αυτοτελής τόμος με τις ιστορίες του Μπάρνυ και του Μπένυ Τι πιστεύετε πάνω σε αυτό; Η ιστορία υπάρχει μεν και στην ιταλική έκδοση... Μήπως απλά την έβαλαν για να πλαισιώσουν το αφιέρωμα;

Η IDW συνεχίζει με ρυθμό τις ντισνευκές εκδόσεις τις αυτή τη φορά με τις κομικσικές μεταφορές πολλών διάσημων ταινιών της Ντίσνευ, τόσο animation όσο και live action, οι οποίες κυκλοφόρησαν απο την δεκαετία του 1950 εώς τα τέλη της δεκαετίας του '80s με την μορφή κυριακάτικων στριπ, σε έγχρωμη μορφή. Ο πρώτος σκληρόδετος τόμος θα κυκλοφορήσει το Σεπτέμβριο θα κοστίζει 50 δολλαρια, θα έχει 212 σελίδες και διαστάσεις 30,5 χ 21,6: Publisher: IDW PUBLISHING (W) Frank Reilly (A) Jesse Marsh & Various (CA) Dick Moores From the early 1950s through the late '80s, the Disney studio created Sunday comics adaptations of more than 120 of their animated and live-action films that were currently in movie theaters. The chronological all-star line-up in this first volume is an almost embarrassment of riches: the animated Peter Pan, Lady and the Tramp, Peter and the Wolf, and two pre-cursers to the series, Cinderella and Alice in Wonderland! The live-action adaptations are: 20,000 Leagues Under the Sea, Robin Hood, The Sword and the Rose, Ben and Me, and Rob Roy. Disney stalwarts Manuel Gonzales and Dick Moores drew the cartoon adaptations, while the live-action stories were illustrated by legendary Tarzan artist Jesse Marsh! Αυτή είναι η τέταρτη σειρά ( ) στριπ που εγκαινιάζει η IDW, πράγμα που μάλλον σημαίνει ότι ούτε η ίδιοι μάλλον περίμεναν τέτοια επιτυχία! Ας ελπίσουμε να συνεχίσουν ακόμα δυναμικότερα

Ο Jon Favreau («Chef», «Iron Man»), εμπνέεται από την ομώνυμη ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney που βασίζεται στην κλασική ιστορία του Rudyard Kipling και δημιουργεί τη σύγχρονη εκδοχή του «Βιβλίου της Ζούγκλας». Μία από τις καλύτερες παιδικές ταινίες του 2016, Το Βιβλίο της Ζούγκλας είναι η πιο πρόσφατη διασκευή του κλασικού βιβλίου των περιπετειών του μικρού Μόγλη, του Ράντγιαρντ Κίπλινγκ και έχει να προσφέρει πολλές και έντονες σκηνές δράσης, ενδιαφέρουσα πλοκή καθώς και εξαιρετική φωτογραφία. Η ταινία περιέχει πολλά, δυνατά μηνύματα για τη φιλία, το κουράγιο και την οικογένεια, όμως καθώς έχει επίσης και αρκετές τρομακτικές σκηνές με απειλητικά άγρια ζώα, απευθύνεται στα μεγαλύτερα σε ηλικία παιδιά. Ο Τζον Φαβρό (Iron Man, Elf, Ζαθούρα) εντυπωσιάζει για άλλη μία φορά κοινό και κριτικούς, έχοντας στη διάθεσή του τις πιο πρόσφατες τεχνολογίες των στούντιο της Disney, ένα ταλαντούχο καστ, και μια κλασσική, δυνατή ιστορία. Η ταινία χάρη στην προσεγμένη, καλλιτεχνική χρήση ειδικών εφέ αποτελεί ένα οπτικό αριστούργημα που κόβει την ανάσα. Υπόθεση: Ο Μόγλης είναι ένα μικρό αγόρι που μεγάλωσε στη ζούγκλα από μια οικογένεια λύκων. Οταν ο θηριώδης τίγρης Σιρ Χαν, που τρομοκρατεί όλα τα υπόλοιπα ζώα, θέλει να τον εξοντώσει, αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι πλέον καλοδεχούμενος στη ζούγκλα, οπότε και αναγκάζεται να εγκαταλείψει το μοναδικό μέρος που θεωρεί πατρίδα του. Έτσι, ξεκινάει ένα συναρπαστικό ταξίδι αυτογνωσίας στο οποίο θα έχει ως καθοδηγητές τον Μπαγκίρα, έναν βλοσυρό πάνθηρα και τον Μπαλού, μια πολύ συμπαθητική αρκούδα. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, θα συναντήσει διάφορα άλλα πλάσματα της ζούγκλας μερικά από τα οποία φαίνεται να μην έχουν και τόσο φιλικές διαθέσεις... Συνοπτική κριτική: Εξωτική εικονογραφία στα όρια του… ρεαλισμού, ένα πρωτοκλασάτο καστ που μεταμορφώνει τα ομιλούντα ζώα σε ζωντανούς χαρακτήρες, χιούμορ και σασπένς σε μελετημένη ισορροπία, μελωδική αναφορά στο σάουντρακ του 1967 κι ένας Μόγλης (ο 12χρονος Ινδοαμερικανός Νιλ Σέθι) πραγματική ερμηνευτική αποκάλυψη: Πρόκειται για κινηματογραφικό επίτευγμα υψηλής αισθητικής κι ένα από τα χορταστικότερα παραμύθια της μεγάλης οθόνης! Τίτλος: The Jungle Book [Το Βιβλίο της Ζούγκλας] Είδος: Περιπέτεια, Animation, Live action Παραγωγή: Αμερικανική Σκηνοθεσία:Τζον Φαβρό Ηθοποιοί: Σκάρλετ Γιοχάνσον, Ιντρίς Έλμπα, Μπιλ Μάρεϊ, Μπεν Κίνγκσλεϊ, Κρίστοφερ Γουόκεν Αθηνόραμα Official Disney UK Clicatlife.gr [imdb=tt3040964]

Tο graphic novel ''Delilah Dirk and The Turkish Lieutenant'' πιθανον να μεταφερθει στη μεγαλη οθονη απο την Disney. Ένα νέο μεγάλο project ετοιμάζεται από την Disney. Όπως μας ενημερώνουν τα Comic Book Resources και Deadline, η Disney απέκτησε τα δικαιώματα του graphic novel "Delilah Dirk and the Turkish Lieutenant" του Tony Cliff και ετοιμάζεται για κινηματογραφική μεταφορά. Μεχρι στιγμής δεν υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες όπως για παράδειγμα ποιοι θα μεταφέρουν το σενάριο, ποιοι ηθοποιοί θα αποτελούν το cast ή η ημερομηνία κυκλοφορίας. Αυτό που ξέρουμε όμως είναι ότι την παραγωγή έχουν αναλάβει οι Roy Lee, Mark Mower και Justin Giritkian . Η υπόθεση επικεντρώνεται γύρω από την αξιαγάπητη ταξιδιώτισσα και λάτρη της περιπέτειας Delilah Dirk στον 19ο αιώνα. Η νεαρή γυναίκα έχει ταξιδέψει σε Ιαπωνία, Ινδονησία, Γαλλία και ακόμη και στην Αμερική. Χρησιμοποιώντας τις γνώσεις τις οποίες αποκτά από τα ταξίδια της οι περιπέτειες της Delilah κορυφώνονται με το σχέδιο της να ληστέψει τον πλούσιο και διεφθαρμένο Σουλτάνο της Κωνσταντινούπολης. Η μία περιπέτεια οδηγεί στην άλλη και το ταξίδι ποτέ δεν σταματά. Το graphic novel έχει κερδίσει την αγάπη του κοινού καθώς συμπεριλήφθηκε στην λίστα με τα Besteller του 2013 από τους New York Times έχοντας κερδίσει επιπλέον υποψηφιότητες για Βραβεία Eisner, Shuster και Harvey. περισσοτερα για το comic πηγη

Η 8η έκδοση των Κ.Ε.προορισμένο για κοινό παιδικης ηλικίας.Με ήρωες γνωστούς χαρακτήρες απο τηλεοπτικες σειρές που προβάλονται και στην Ελλάδα απο τον ALPHA,DISNEY JUNIOR CHANELκαι DISNEY CHANEL.Ο Μίκυ και η παρέα του οπως είναι σχεδιασμένοι στην ΛΕΣΧΗ ΤΟΥ ΜΙΚΥ,Ο ΤΖΕΗΚ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΙΡΑΤΕΣ,Η ΜΙΚΡΗ ΓΙΑΤΡΟΣ,Η ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΑ ΣΟΦΙΑ,Η ΣΕΡΙΦΗΣ ΚΑΛΙ και άλλοι θα κρατούν κάθε μήνα συντροφιά στους μικρούς αναγνώστες που θα αποτελούν την νέα γενιά οπαδών των ιστοριών DISNEY. Δείγμα σελίδας: Γρίφοι,αναγραματισμοί,παιχνίδια παρατηρητικότητας και δεξιότητας κάνουν το παιδιά να αναπτύξουν την φαντασία τους,τα εκφραστικά τους μέσα και την προσωπικότητα τους. Σε κάθε τεύχος θα υπάρχει απο ενα διαφορετικό θέμα που θ προκαλει το ενδιαφέρον στα παιδιά.Στο πρώτο τεύχος τα ΜΕΣΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ. Στο πρώτο τεύχος επίσης θα βρούμε: ενα 4σέλιδο κόμιξ με την ΜΙΚΡΗ ΓΙΑΤΡΟ και ενα δισέλιδο (πρώιμο κόμιξ-δίχως συννεφάκια,με λεζάντες) με τον ΤΖΕΗΚ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΟΥ ΠΟΤΕ. Στις 20 Μαΐου κυκλοφόρησαν και τα 2 πρώτα τεύχη του τίτλου.Στο πρώτο με δώρο ένα στόχο με 2 βεντουζένια βέλη και το δεύτερο με κάρτες ντόμινο. ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ στα παιδια σας. Υ.Γ.Οπισφόφυλλο δεν σκάναρα γιατι εχει διαφήμιση.

Le Journal de Mickey Πρόκειται για ένα εβδομαδιαίο γαλλικό περιοδικό το οποίο ξεκίνησε την κυκλοφορία του το 1934 και σήμερα εκδίδεται από την εκδοτική Disney Hachette Presse. Στις σελίδες του φιλοξενούνται πολλές ιστορίες με κεντρικούς τους ήρωες της disney από ΗΠΑ, Ολλανδία, Φινλανδία, Ιταλία και Γαλλία. Τις ιστορίες αυτές συνοδεύει πλούσιο υλικό που περιλαμβάνει άρθρα γενικής φύσεως, στήλες με παιχνίδια και γράμματα αναγνωστών. Σήμερα, το περιοδικό Le Journal de Mickey αποτελεί, μαζί με το μηνιαίο Picsou Magazine, τις κορυφαίες εκδόσεις Disney της Γαλλίας με την πρώτη να έχει τη μεγαλύτερη ζήτηση σε ηλικίες 8-13 ετών. Το Journal de Mickey στο DCW Επίσημο site Wikipedia

Μετά την τεράστια επιτυχία του Ψυχρά κι Ανάποδα και των Υπερέξι, η Disney ετοιμάζεται να κλέψει και πάλι τις καρδιές μας με τη νέα της ξεκαρδιστική περιπέτεια με πρωταγωνιστή… ολόκληρο το ζωικό βασίλειο! Η Ζωούπολη μας ξεναγεί σε έναν απίστευτο κόσμο που φιλοξενεί απολαυστικούς χαρακτήρες και τα πιο εντυπωσιακά τοπία που έχουμε δει, συγκεντρωμένα σε μία ταινία κινουμένων σχεδίων. Η ταινία παρακολουθεί την περιπέτεια της Τζούντι, ενός λαγού που θέλει να γίνει αστυνομικός, αλλά και του διασκεδαστικού περίγυρου της, o οποίος δυσκολεύεται να πιστέψει ότι ο καθένας (και ειδικά η μικρόσωμη Τζούντι) μπορεί να γίνει αυτό που θέλει. Τη σκηνοθεσία έχουν αναλάβει οι Byron Howard (Μαλλιά Κουβάρια), Rich Moore (Ραλφ: Η Επόμενη Πίστα) και Jared Bush (Οι Υπερέξι), τρεις από τους πιο έμπειρους στο κινούμενο σχέδιο δημιουργούς. Ετοιμαστείτε να μάθετε πώς μιλάνε, ντύνονται, μετακινούνται και λύνουν τις υποθέσεις τους οι κάτοικοι μιας πολύβουης μεγαλούπολης που ανήκει αποκλειστικά στα ζώα! Υπόθεση: Η μοντέρνα μητρόπολη της Ζωούπολης δεν μοιάζει με καμία άλλη πόλη. Είναι ένα χωνευτήριο όπου κάθε είδους ζώο, από τον θηριώδη ελέφαντα μέχρι το μικροσκοπικό τρωκτικό, συνυπάρχει με το άλλο. Παρ’ όλα αυτά, η πόλη είναι χωρισμένη σε κοινωνικές τάξεις βασισμένες σε συνήθειες και στερεότυπα. Όταν η αισιόδοξη και πανέξυπνη Τζούντι Χοπς καταφθάνει, ανακαλύπτει ότι το να είσαι το πρώτο λαγουδάκι αστυνομικός ανάμεσα σε μεγαλόσωμα και σκληρά ζώα δεν είναι καθόλου εύκολο. Αποφασισμένη να αποδείξει την αξία της, αρπάζει την ευκαιρία να λύσει μια υπόθεση, ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι θα συνεργαστεί με μια κυνική και παμπόνηρη αλεπού που ακούει στο όνομα Νικ Γουάιλντ. Έχουν λιγότερες από 48 ώρες στη διάθεση τους για να βρουν ένα εξαφανισμένο θηλαστικό. Χαρακτήρες: Στη ξεχωριστή αυτή ταινία πρωταγωνιστεί ολόκληρο το ζωικό βασίλειο (!) με κεντρικούς ήρωες να είναι οι: Νικ Γουάιλντ: Δούκας Γουίζελτον: Μπόννυ & Στου Χοπς: Αρχηγός Μπόνγκο: Δήμαρχος Λεοντόκαρδος : Αστυνομικός Κλωχάουζερ: Tζούντι Χοπς: Γιαξ: Κυρία Όττερσον: Φινίκ: Φλας: Στα Ελληνικά ακούγονται: Ιωάννα Μιχαλά, Φοίβος Ριμένας, Γιάννης Στεφόπουλος, Μαρία Αδάμου, Δημήτρης Σάρλος, Ιφιγένεια Στάικου, Βαγγέλης Ρόκκος, Ακίνδυνος Γκίκας, Ντίνος Σούτης, Κωνσταντίνα Κουτουλάκη, Πέτρος Σπυρόπουλος, Έλενα Δελακούρα, Αργύρης Κανδύλης Αθηνόραμα Wikipedia Official Disney UK [imdb=tt2948356]

Η Fantagraphics συνεχίζει δυναμικά την έκδοση των τριών Ντισνεϋκών βιβλιοθηκών της και το 2016 με την έκδοση δύο τόμων σε κάθε βιβλιοθήκη και ενός boxed set αντίστοιχα ! Αρχίζοντας με την πιο γνωστή βιβλιοθήκη, αυτή του Floyd Gottfredson: O ένατος τόμος της βιβλιοθήκης, με τίτλο "The Rise of the Rhyming Man" κυκλοφορεί στις 21 Ιουνίου: Ο δέκατος τόμος, με τίτλο "Planet of the Faceless Foes" κυκλοφορεί στις 18 Οκτωβρίου: Και φυσικά το αντίστοιχο boxed set με τους δύο τόμους που κυκλοφορεί επίσης 18 Οκτωβρίου: Συνεχίζοντας με την βιβλιοθήκη του Παπιανθρωπου: O δέκατος τόμος, με τίτλο "Terror of the Beagle Boys"( όπου σημειωτέον κάνουν τη πρώτη τους εμφάνιση οι Μουργόλυκοι) κυκλοφορεί στις 10 Μαϊου: Ο δέκατος πέμπτος τόμος, (είπαμε εκδίδονται εκτός σειράς ), με τίτλο "Secret of Hondorica" βγαίνει στις 13 Σεπτεμβρίου: Και ένα boxed set που εμένα προσωπικά, αρχικά τουλάχιστον, με παραξένεψε και με προβλημάτισε αρκετά, που περιέχει τους τόμους "Christmas on Bear Mountain" και "The Old Castle's Secret" βγαίνει στις 13 Σεπτεμβρίου: Και τέλος η βιβλιοθήκη του Ντον Ρόσα: Ο πέμπτος τόμος, με τον τίτλο "The Richest Duck in the World", κυκλοφορεί στις 21 Ιουνίου: Ο έκτος τόμος, "The Universal Solvent", βγαίνει στις 22 Οκτωβρίου: Και φυσικά το αντίστοιχο boxed set που βγαίνει 25 Οκτωβρίου: Και φυσικά όλα τα παραπάνω είναι διαθέσιμα για προπαραγγελία από το άμαζον : 1) "Rise of the Rhyming Man" 2) "Planet of the Faceless Foes" 3) "Box Set Vols. 9&10" 4) "Terror of the Beagle Boys" 5) "Secter of Hondorica" 6) "Carl Barks Box Set" 7) "The Richest Duck in the World" 8) "The Universal Solvent" 9) "Don Rosa Boxed Set Vols.5&6 Καλές αγορές σε όλους και προπάντων καλή ανάγνωση! :rainbow: Τόπικ για το '15 εδώ.

Θα ήθελα να ρωτήσω όσους σχεδιάζουν τα παπιά της Ντίσνευ ποιος είναι ο χαρακτήρας που σας αρέσει να σχεδιάζετε περισσότερο; Παρακαλώ εάν γίνεται ποστάρετε παρακάτω κάποιο σχέδιο σας με αυτόν τον χαρακτήρα!

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ: Ιταλικά ή Αμερικάνικα;

Κόμικς 6 σελίδων ,παιχνίδια, αξιοπερίεργα και κατασκευές με τον Άρλο και τον Σπόρο, τους ήρωες της νέας ταινίας της Disney Pixar "Ο Καλόσαυρος" που κάνει πρεμιέρα στις 17 Δεκεμβρίου.Καλό σχέδιο,απο σενάριο δεν ξέρω ακόμα ,αλλά με την πρώτη ματιά που του έριξα έχει λίγα λόγια κατάληλο για παιδιά προσχολικής ηλικίας. Σελιδούλα: ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ Δώρο αυτοκόλλητα και το στίκερ άλμπουμ του Καλόσαυρου από την Panini! Το παρόν άλμπουμ πωλείται και ξεχωριστα με 2,90

Lustges Taschenbuch Enten-Edition Πρόκειται για ένα γερμανικό περιοδικό της Disney που ξεκίνησε την κυκλοφορία του το 2000 από τον εκδοτικό οίκο Ehapa Verlag. Βγαίνει 4 φορές το χρόνο και το κάθε τεύχος κοστίζει 6,99 ευρώ. Η ποιότητα της έκδοσης είναι ίδια με της γνωστής σειράς Lustiges Taschenbuch. Όσον αφορά τη θεματολογία του, ο κάθε τόμος έχει ένα διαφορετικό κύριο θέμα. Για παράδειγμα, ο πρώτος τόμος είχε ιστορίες με τον Φάντομ Ντακ, ενώ ο 42 για τα ογδοηκοστά γενέθλια του Ντόναλντ και περιείχε ιστορίες σχετικές με το παρελθόν του. Γενικά, δεν έχω και πολλά να πω για αυτή τη σειρά. Αν κάποιος ξέρει καλά γερμανικά και το πετύχει, δε θα ήταν άσχημη ιδέα να το πάρει... Δείτε τα εξώφυλλα εδώ

Πρόκειται για τη συνέντευξη που είχαμε στο τεύχος 8 του ηλεκτρονικού περιοδικού ΚΟΜΙΞ Wiki! Γεια σας, Κύριε Κάστυ! Είμαστε Έλληνες φαν από την ελληνική σελίδα για φαν του ΚΟΜΙΞ, το οποίο έχει δημοσιεύσει κάποιες από τις φοβερές σας ιστορίες! Θα θέλαμε να σας κάνουμε κάποιες ερωτήσεις… ΚΟΜΙΞ Wiki: Γιατί δεν σχεδιάζετε κάποια ιστορία με τους Ντακ; Έχουμε δει πως μπορείτε να σκιτσάρετε τον Σκρουτζ πολύ ωραία και σκεφτήκαμε ότι θα ήταν πολύ καλό να φτιάξετε μια ιστορία με Ντακ! Αγαπάμε τον Μίκυ αλλά προτιμούμε τους Ντακ περισσότερο (ειδικά τον Σκρουτζ)… Κάστυ: Λοιπόν, το να σχεδιάσω ένα παπί δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο… Το πρόβλημα είναι όταν έχεις να σχεδιάσεις μια ολόκληρη ιστορία με διάφορες πόζες, εκφράσεις κλπ… Είμαι αρκετά μεγάλος για να ξεκινήσω να μαθαίνω σχεδιασμό των παπιών. Και υπ’ όψιν ότι ακόμη βελτιώνω τις ικανότητές μου στο να σχεδιάζω τον Μίκυ! ΚW: Αν δεν έχετε στα σχέδιά σας μια ιστορία με τους Ντακ, θα θέλατε να κάνετε μια διασταύρωση αυτών με τον Μίκυ; Θα ήταν εκπληκτικό! Διασταυρώσεις έχουν γίνει και στο παρελθόν από άλλους δημιουργούς, αλλά θα θέλαμε να δούμε κι ένα από εσάς. Οι περιπέτειες του Μίκυ, του Γκούφυ και του Ντόναλντ σαν ομάδα είναι μοναδικές. Ελπίζουμε πως κάποια στιγμή θα δούμε κάτι τέτοιο από εσάς. Κ: Μια ομάδα; Γιατί όχι; Δεν μπορώ να το αποκλείσω. Αλλά σίγουρα θα σχεδιαστεί από κάποιον άλλον. ΚW: Έχετε κάποια ιστορία με τον Μίκυ υπό επεξεργασία αυτό τον καιρό; K: Ναι, ευτυχώς, έχω πολλές. Αλλά οι περισσότερες από αυτές θα ολοκληρωθούν του χρόνου, διότι είναι πολύ μεγάλες. Τα νέα επεισόδια του Μαύρου Κεραυνού είναι πάνω από 200 σελίδες. Και θα ξαναδούμε την Κλάρα Λοφτ ξανά του χρόνου! KW: Θεωρούμε ότι είστε άξιος συνεχιστής του Ρομάνο Σκάρπα και του Φλόυντ Γκότφρεντσον. Έχετε κάποια αγαπημένη σας ιστορία από αυτούς; Ποια είναι η καλύτερη ιστορία γενικά για σας και ποια ιστορία σας θεωρείτε πιο ξεχωριστή; Κ: Σας ευχαριστώ γι’ αυτό. Πραγματικά λατρεύω αυτούς τους δημιουργούς και κάνω ότι καλύτερο μπορώ για να ακολουθήσω τα βήματά τους. Έχουν φτιάξει τόσες υπέροχες ιστορίες που είναι αδύνατον να ξεχωρίσω κάποια… Ίσως να μπορούσα να πω την πρώτη ιστορία που μου έρχεται στο μυαλό, την «Διάσταση Δέλτα». Όσο για τις δικές μου ιστορίες, δεν έχω αγαπημένη. Η κάθε ιστορία (μιλάω για τις μεγάλες) έχει κάτι ξεχωριστό. Και αυτή τη στιγμή, πραγματικά λατρεύω μια νέα ιστορία που γράφω με τον Μίκυ τον Γκούφυ και την Κλάρα Λοφτ! Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον που δείξατε για τη δουλειά μου και ελπίζω να το κρατήσετε! Τσάο!

Εδω ψηφιζουμε τους αγαπημενους μας Disney(D1-D2) δημιουργους και τους αγαπημενους μας manga δημιουργους (M1-M2). Απο τους παραπανω ομιλους θα περασουν οι 2 πρωτοι απο καθε ομιλο δηλ απο τα Disney 2Χ2=4. Το ιδιο και για τους M1-M2. Ψηφιζετε οσους θελετε. Σε περιπτωση που σε καποιον ομιλο κερδισει ο ΚΑΝΕΝΑΣ τοτε ο ομιλος αυτος χανει μια θεση που παει στους επιλαχοντες που θα προκυψουν στο τελος της ψηφοφοριας απο ολους τους ομιλους. Μην ξεχασετε να ασκησετε το εκλογικο σας καθηκον ( ) και στα : Αμερικανικα mainstream Ομιλοι Α1-Α4 Αμερικανικα mainstream Ομιλοι Α5-Α6 Ευρωπαικα/Λατινοαμερικανικα Ε1-Ε4 Alternative και Underground U1-U2

Και η Idw έχει βαλθεί για τα καλά να μας ρημάξει το πορτοφόλι! Αυτή τη φορά ανακοίνωσε την έναρξη μιας νέας σειράς τεσσάρων τόμων, με τα στριπ των Silly Symphonies και με έναν χαρακτήρα που είχαμε γνωρίσει στην Ελλάδα μέσω του Μεγάλου Μίκυ, τον ξεχασμένο εν πολλοίς, Bucky Bug. Συγκεκριμένα η ανακοίνωση του νέου τόμου, που σημειωτέον κυκλοφορεί 31 Μαρτίου 2016: After more than 80 years-the complete Silly Symphony newspaper strips are collected in English for the first time ever! The artwork for these rare strips has come straight from the Disney vaults. Each page has been meticulously colored using, as a guide, the original bound file copies that belonged to Walt Disney himself! This first of four volumes includes all the strips featuring Bucky Bug, the first Disney character to be originated in newspaper comics. The book also includes the very first Donald Duck newspaper strip-an adaptation of The Wise Little Hen. Other classic adaptations are Birds of a Feather, Penguin Isle, The Boarding School Mystery, The Robber Kitten, and Cookieland. Plus, the "Mickey Mouse Movies" bonus toppers! Μετάφραση: Μετά από περισσότερα από 80 χρόνια, τα στριπ των εφημερίδων Silly Symphonies, συλλέγονται για πρώτη φορά στα αγγλικά! Η εικονογράφηση των σπάνιων αυτών στριπ,έρχονται απευθείας από τα αρχεία της Disney. Κάθε σελίδα έχει χρωματιστεί με λεπτομέρεια, χρησιμοποιώντας ως οδηγό τα αυθεντικά αρχεία που είχε στη κατοχή του ο ίδιος ο Walt Disney. Αυτός ο πρώτος από τους τέσσερις τόμους περιλαμβάνει όλα τα στριπ με τον Μπάκυ Μπακ, τον πρώτο Ντισνευκό χαρακτήρα που προέρχεται από στριπ εφημερίδων. Ο τόμος περιέχει επίσης το πρώτο πρώτο στριπ με τον Ντόναλντ- μια προσαρμογή του The Wise Little Hen. Άλλες κλασσικές προσαρμογές είναι τα Birds of a Feather, Penguin Isle, The Boarding School Mystery, The Robber Kitten, και Cookieland. Ακόμα, περιέχει σχέδια αναφορικά με τα MIckey Mouse Movies(toppers?). Άλλη μια προσπάθεια της Idw με τα πρώιμα Ντισνευκά στριπ που μόνο θετικά μπορεί να αντιμετωπιστεί και ελπίζουμε σε πολλές ακόμα εκδοτικές προσπάθειες από IDW!! :rainbow: Πηγή και τόπος προαγοράς:www.amazon.com

1. angel.tze DD 2. archon DD 3. archon WDCS 4. Blackbeard DD 5. Blackbeard MM 6. Blackbeard WDCS 7. Blackbeard US 8. comic fun DD 9. comic fun WDCS 10. mrd mm 11. lepit WDCS 12. sandman MM 13. ΣΣ MM 14. Φιλιππος MM Έτοιμη και η ψηφοφορία! Ψηφίζουμε τα καλύτερα covers με τα δικά του κριτήρια ο καθένας! Καλό είναι να υποστηρίζουμε τους φίλους μας αλλά ας σεβαστούμε και το κόπο των υπολοίπων και να ψηφίσουμε αυτά που θεωρούμε καλύτερα. Ψηφίζουμε όσα θέλουμε, αλλά οι νικητές θα είναι 3. Σχολιάζουμε ελεύθερα! Μέσω της δημοσκόπησης θα βγει το μισό της βαθμολογίας των συμμετεχόντων. Το άλλο μισό θα βγει από τη βαθμολόγηση της κριτικής επιτροπής. Η ψηφοφορία θα τελείωσε την Παρασκευή 20/11 τα μεσάνυχτα.

Aκόμα δεν βγήκε καλά καλά η σκληρόδετη συγκεντρωτική έκδοση με τα καθημερινά ασπρόμαυρα στρίπ και η IDW αποφάσισε να κυκλοφορήσει τα κυριακάτικα κόμικς του Ντόναλντ Ντακ, τα οποία μάλιστα είναι έγχρωμα, με την ανάλογη αύξηση της τιμής βεβαίως βεβαίως . Bob Karp (w) • Al Taliaferro (a & c) From the Disney Vaults—the original Donald Duck color Sunday comics collected in a book series for the very first time! After a try-out as part of the Silly Symphonies series, Donald was given his own Sunday comics page in late 1939 and it became an instant hit. This premiere volume includes more than three full years of rare Sunday comics, from the first strip on December 10, 1939 through the end of 1942. Drawn by Al Taliaferro and written by Bob Karp, the comics are reproduced from pristine original material in the Disney Vaults! HC • FC • $49.99 • 168 pages • 11" x 8.5"• ISBN: 978-1-63140-530-3 •February release! Μετάφραση: Από τα αρχεία της Ντίσνεϋ- τα πρώτα κυριακάτικα κόμικς με τον Ντόναλντ Ντακ συλλέγονται σε μια βιβλίων για πρώτη φορά! Μετά από μια δοκιμαστική περίοδο- ως μέρος της σειράς Silly Symphonies, δόθηκε στον Ντόναλντ (στα κόμικς του δηλαδή) η δική του σελίδα κόμικς κάθε Κυριακή στα τέλη του 1939 η οποία έγινε αμέσως επιτυχία. Ο πρώτος αυτός τόμος περιλαμβάνει περισσότερα από τρία χρόνια σπάνιων κυριακάτικων κόμικς, από το πρώτο στριπ στις 10 Δεκεμβρίου του 1939 έως και το τέλος του 1942. Σχεδιασμένα από τον Αλ Ταλιαφέρρο και γραμμένα από τον Μπομπ Καρπ, τα κόμικς αναπαράγονται από το πρωτότυπο υλικό των αρχείων της Ντίσνεϋ! Και πάλι πολλά συγχαρητήρια στην IDW η οποία μπήκε δυναμικά στο χώρο του Ντισνευκού κόμικ και από ότι φαίνεται ήρθε για να μείνει