Αναζήτηση στην Κοινότητα

Πόλεμος για τον επόμενο Σογκούν Οι φυλές Iga και Kouga μισιούνται θανάσιμα. Για την ακρίβεια, για 400 ολόκληρα χρόνια δεν βλέπουν την ώρα να εξολοθρεύσουν η μία την άλλη. Υπάρχει ωστόσο μια συνθήκη η οποία αποτρέπει την αιματοχυσία μεταξύ των δύο φυλών, και έτσι τα χειρότερα αποφεύγονται. Αυτό τουλάχιστον ισχύει μέχρι το 1614, οπότε και τίθεται ζήτημα αλλαγής του τότε Σογκούν, Ιεγιάσου Τοκουγκάουα. Και ο Σογκούν αυτός κρίνει ότι ο διάδοχος του θα επιλεγεί με βάση της έκβαση μιας μονομαχίας μεταξύ των 10 καλύτερων νίντζα της κάθε φυλής. Έτσι οι δύο ικανότερες και φονικότερες σέκτες από κάθε φυλή, οι Kouga Manjidani (αριστερά) και οι Iga Tsubagakure (δεξιά) ξεκινούν σφοδρό και ύπουλο πόλεμο μεταξύ τους. Έλα όμως που ανάμεσα στις σέκτες υπάρχει ένα πολύ ερωτευμένο ζευγάρι... Το μάνγκα αυτό, όπως και το Yagyu Ninja Scrolls που σκοπεύω να παρουσιάσω λίαν συντόμως, είναι βασισμένο στο μυθιστόρημα The Kouga Ninja Scrolls του Φουτάρο Γιαμάντα, γιαπωνέζου συγγραφέα που μας άφησε το 2001 (το μυθιστόρημα αυτό ήταν το πρώτο του, και είχε γραφτεί το 1959!!). Για το συγκεκριμένο μάνγκα μάλιστα ο Γιαμάντα τιμήθηκε μετά θάνατον με το βραβείο Κοντάνσα to 2004. Το σενάριο της σειράς είναι αρκετά καλογραμμένο, με τις απαραίτητες απροσδόκητες εξελίξεις και με πολύ δυνατές σκηνές μάχης. Οι δύο φυλές προσπαθούν να επικρατήσουν στη μάχη αυτή με κάθε μέσο, και με δεδομένες τις μαχητικές ικανότητες των μελών της κάθε σέκτας, αυτό σημαίνει τρελλό σκότωμα. Η τέχνη του μάνγκα τώρα, ίσως ξενίσει μερικούς, επειδή ο Μασάκι Σεγκάουα (ο δημιουργός, δλδ) χρησιμοποιεί εμφανώς υπολογιστή σε αρκετά σημεία. Ωστόσο το σκίτσο είναι όμορφο και προσεγμένο, οι χαρακτήρες ευφάνταστοι, και το στυλ του σχεδίου τέτοιο ώστε να μην υπάρχει αντίθεση των χαρακτήρων με το εκάστοτε φόντο και οι εικόνες να δένουν αρμονικά. Χώρια που θα απορροφηθείτε ψιλο-γκαραντί από το σενάριο και θα καταλήξετε να γουστάρετε εντέλει άσχημα την τέχνη... όπως συνέβη και με εμένα δηλαδή. Πρέπει τέλος να σχολιάσω θετικά και το όλο πακέτο του μάνγκα, έτσι όπως μας το προσφέρει η Del Rey. Τα τομάκια έχουν σωστό, μεγαλούτσικο μέγεθος και πολύ προσεγμένη βιβλιοδεσία, glossy σημεία τα οποία τα κάνουν ακόμα πιο όμορφα εξωτερικά, και αρκετά καλούδια εσωτερικά, στα οποία ομολογώ ότι δεν με είχε μάθει π.χ. η Dark Horse. Στην αρχή του μάνγκα υπάρχει επεξηγηματικό δισέλιδο με τα ιαπωνικά επιφωνήματα τύπου sama (το οποίο εξηγεί πότε και γιατί χρησιμοποιούν το κάθε ένα οι Ιάπωνες), και στο τέλος επεξηγούνται καρεδάκια στα οποία γίνονται αναφορές σε σημεία της Ιαπωνικής ιστορίας οι οποίες είναι λογικό να είναι άγνωστες στο μέσο αναγνώστη, υπάρχει preview του επόμενου τεύχους, και παίζουν και διαφημίσεις από άλλα τευχάκια της Del Rey σε περίπτωση που θέλουμε να δούμε και κάτι άλλο. Τρελλό πακετάκι με άλλα λόγια. Η σειρά ολοκληρώθηκε σε 5 τεύχη το Μάϊο του 2007. [mal type=manga id=221]

Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κομμάτι- κομμάτι Ιαπωνία, 17ος αιώνας μ.Χ. Όταν ο αρχηγός του οίκου Χόρι αρνείται να παραχωρήσει την κόρη του στον διεστραμμένο νταϊμιο της επαρχίας Αϊζου, Κατό Ακινάρι, κάνει το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του. Ο Κατό, οργισμένος που η επιθυμία του δεν πραγματοποιήθηκε, εξαπολύει κατά του οίκου Χόρι την προσωπική του φρουρά, τα 7 Δόρατα του Αϊζου, μια ομάδα ικανότατων και φονικών νίντζα, προκειμένου να συντρίψουν την "επαναστατική" αυτή δραστηριότητα. Όσες απο τις γυναίκες του οίκου καταφέρνουν να ξεφύγουν από τη σφαγή και την αιχμαλωσία, τρέχουν να κρυφτούν στο μοναστήρι Τοκεϊτζι, το οποίο λειτουργεί δια νόμου ως καταφύγιο μόνο για γυναίκες. Τα 7 Δόρατα τις ανακαλύπτουν και, μην έχοντας τέτοιες ευαισθησίες, εισβάλλουν στο μοναστήρι και συνεχίζουν το φονικό τους έργο. Λίγο πριν τις σκοτώσουν όλες, παρουσιάζεται η πριγκήπισσα Σεν και αναγκάζει τα 7 Δόρατα να αποχωρήσουν με τους συλληφθέντες άντρες του οίκου Χόρι, οι οποίοι δεμένοι παρακολουθούσαν τη σφαγή. Οι μόνοι επιζώντες είναι 7 γυναίκες. Οργισμένη από την παραβίαση του ναού και την άνομη κι εγκληματική συμπεριφορά της φρουράς του Ακινάρι, η πριγκήπισσα ζητάει από τον αρχιερέα Τακουάν Σόχο, να βρει ένα πολεμιστή ο οποίος θα καταφέρει να εκπαιδεύσει τις 7 γυναίκες, με σκοπό να πάρουν εκδίκηση για το χαμό των δικών τους. Ο Σόχο φέρνει τον Γιαγκίου Τζιουμπέι Μιτσουγιόσι, άριστο γνώστη του νιντζούτσου, και κορυφαίο σαμουράι, με θρυλικές ικανότητες στο χειρισμό του σπαθιού. Ο Τζιουμπέι, πιστός στον πρώην δάσκαλο του Ταχουάν, αναλαμβάνει να επιτύχει το απίθανο: να βοηθήσει 7 γυναίκες που δεν ξέρουν καν πως πιάνεται το σπαθί, να πολεμήσουν 7 φονικούς μαχητές, και τον άνθρωπο που τους δίδαξε όλους. Σε ότι αφορά το καλλιτεχνικό μέρος του μάνγκα, δεν έχω να πω και πολλά πράγματα, διότι τα έχω ήδη πει και για το Basilisk, για το οποίο ευθύνονται οι ίδιοι ακριβώς άνθρωποι. Πολύ καλό σχέδιο, χρήση υπολογιστή που δένει πολύ όμορφα με τα σκίτσα του Σεγκάουα (του δημιουργού του μάνγκα), ευφάνταστοι χαρακτήρες, κι ένας από τους αγαπημένους μου ήρωες όλων των εποχών σε μάνγκα, ο μονόφθαλμος Τζιουμπέι, ο οποίος είναι τόσο εφευρετικός και συγκροτημένος, όσο και ικανός στο σπαθί. Θα τον γουστάρετε εγγυημένα αυτό τον τύπο. Το σενάριο της σειράς είναι ελαφρώς "φωτεινότερο" από το αντίστοιχο του Basilisk, το οποίο ήταν ο ορισμός της μαυρίλας και του ακατάσχετου φόνου, ωστόσο δεν υπολείπεται βίας, σεναριακών ευρημάτων και σασπένς. Σας εγγυώμαι ότι στο τέλος κάθε τόμου θα τρέχετε στο preview για να δείτε έστω και λίγα από αυτά που θα συμβούν στο επόμενο τεύχος... με άλλα λόγια, θα έχετε κολλήσει. Επιπλέον, και δεν ξέρω αν για αυτό φταίει η απεικόνιση των χαρακτήρων ή ο τρόπος με τον οποίο το σενάριο εξοικειώνει με αυτούς, θα ανακαλύψετε ότι διαβάζοντας τους τόμους θα αρχίσετε να ενδιαφέρεστε για τους χαρακτήρες και να αντιπαθείτε κάποιους. Κι αυτό αν μη τι άλλο, είναι σημάδι καλογραμμένης ιστορίας. Για τα τομάκια ισχύει ότι έγραψα και για το Basilisk (βλέπε λινκ προ-προηγούμενης παραγράφου), με μια μάλλον -κακή- διαφορά. Κάποια από τα τομάκια που αγόρασα δεν είχαν glossy εξώφυλλο (γυαλιστερό δηλαδή) αλλά απλά χαρτονένιο, και στο τομάκι υπ' αριθμόν 6 έλειπε το preview! Σιγά το πράγμα θα μου πείτε, αλλά όπως και να έχει μου δίνει την εντύπωση μιας μικρής έκπτωσης στην ποιότητα από τη μεριά της Del Rey. Με ποια λογική κάποια τεύχη έχουν glossy εξώφυλλο και κάποια άλλα όχι;;; Και μήπως το κόψιμο του preview στο 6 είναι προάγγελος μιας πιο γενικευμένης πρακτικής; Αν και σε καμία περίπτωση δεν θέλω να μειώσω αυτή την πολύ καλή έκδοση, οφείλω να πω ότι οι διαφορούλες αυτές (οι οποίες εξέλειπαν από το Basilisk) μου έκαναν μάλλον κακή εντύπωση. Αλλά καλύτερα να τα δείτε και μόνοι σας και να κρίνετε. Το Yagyu Ninja Scrolls ξεκίνησε να εκδίδεται τον Οκτώβρη του 2007, και μέχρι σήμερα έχoυν κυκλοφορήσει 6 τομάκια (τα οποία και διαθέτω, εννοείται). Το Wikipedia λέει ότι θα ολοκληρωθεί σε 11, αλλά μέχρι τότε... ποιός ζει ποιός πεθαίνει. Το 7ο τομάκι πάντως το περιμένουμε Νοέμβρη. [mal type=manga id=432]