Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'comic epidemic:'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Ως τέχνη που παραδοσιακά απευθύνεται σε ευρέα τμήματα πληθυσμού, τα κόμικς καταπιάστηκαν συχνά με το θέμα των μεταδοτικών ασθενειών. Το συνέδριο «Comic Epidemic: Cartoons, Caricatures and Graphic Novels» που έγινε στο Κέμπριτζ το 2018 εξέτασε το πώς και το γιατί. «Η είσοδος της επιδημιολογίας στη μοντέρνα εποχή της σημαδεύτηκε όχι μόνο από την εισβολή της χολέρας και άλλων παθογόνων στην Ευρώπη και στην Αμερική αλλά εξίσου και από τον δημόσιο σχολιασμό των επιδημιών μέσω της χρήσης της καρικατούρας και των κόμικς στριπς», εξηγούσε το εισαγωγικό κείμενο στο συνέδριο «Comic Epidemic: Cartoons, Caricatures and Graphic Novels» που διοργάνωσε το Κέντρο για την Έρευνα των Τεχνών και των Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών του Κέμπριτζ τον Φεβρουάριο του 2018. Και συνέχιζε: «Έτσι, πολύ σύντομα, αρνητές των επιδημιών, κριτικοί και σχολιαστές της υγείας καθώς και κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμοί που ασχολούνται με καμπάνιες ενημέρωσης γύρω από τη δημόσια υγεία, αξιοποίησαν αυτόν τον δημοφιλή τρόπο επικοινωνίας, δημόσιου διαλόγου και κριτικής. Από τότε η χρήση των κόμικς από δημοσιογράφους, γιατρούς και κυβερνήσεις έχει πολλαπλασιαστεί και μετατραπεί σε ένα βασικό συστατικό αυτού που ο Charles Briggs έχει προσφάτως αποκαλέσει “αμφισβητούμενο πεδίο της βιομεταδοσιμότητας”. Επιτρέποντας τόσο στις κυβερνήσεις να προσεγγίζουν ευρύτερα και ποικίλα ακροατήρια, όσο και σε όσους ασκούν κριτική στις κυβερνητικές πολιτικές να υπονομεύουν δραστικά τις κυρίαρχες αφηγήσεις περί σημαντικών ξεσπασμάτων ασθενειών, τα κόμικς είναι ίσως ο πιο δημοκρατικός και δημιουργικός τρόπος διόρθωσης και αποσταθεροποίησης των αληθειών αναφορικά με επιδημικές κρίσεις του εικοστού πρώτου αιώνα όπως το SARS, o Έμπολα ή ο Ζίκα. Παράλληλα, οι κόμικς επιδημίες εξελίχθηκαν σε ένα ιδιαιτέρως δημοφιλές θέμα στο βασίλειο των graphic novel με έργα όπως το Walking Dead ή το αργεντίνικο μπεστ σέλερ Dengue που βασίζονται στην εικονογραφημένη αφήγηση φανταστικών ξεσπασμάτων για να σχολιάσουν την κοινωνική αποδιάρθρωση, την ηθική της επιβίωσης και, γενικά, την ανθρώπινη κατάσταση». Y: The last man Στο πρόγραμμα του συνεδρίου περιλαμβάνονταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες ομιλίες που είχαν επίκεντρο τις μεταδοτικές ασθένειες και τον τρόπο που παρουσιάστηκαν σε κόμικς και γελοιογραφίες. Στην εισήγηση του Jacob Steere Williams με τίτλο «Ηθικός πανικός, μοναρχία και βικτωριανά λαϊκά μέσα ενημέρωσης», περιγράφεται ο τρόπος που έντυπα όπως τα σατιρικά περιοδικά Punch και Judy κάλυψαν γελοιογραφικά το θέμα της ανάρρωσης του πρίγκιπα Αλμπέρτου Εδουάρδου από τον τυφοειδή πυρετό το 1872, γεγονός που χρησιμοποιήθηκε από το μοναρχικό καθεστώς για να επαινεθεί το βρετανικό σύστημα υγείας της εποχής. Σε πολλά σύγχρονα κόμικς που παρουσιάζουν επιδημίες και πανδημίες εστιάζει η εισήγηση του Tim Pilcher με τίτλο «Η προσωποποίηση και ο διασυρμός στις ασθένειες των εικονογραφημένων αφηγήσεων». Ο Pilcher αναφέρεται στην αναζήτηση των ασθενών «Μηδέν» στον ιό «Biophage 13-X» από το «Ίνκαλ» του Jodorowsky, την επιδημία που μετατρέπει τους ανθρώπους σε αιμοδιψείς δολοφόνους στο «Crossed» του Garth Ennis, στο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο G+ Virus στο «Death Sentence» του Monty Nero, καθώς και στις κοινωνικές επιπτώσεις που προκαλούν ασθένειες σε διαφορετικά περιβάλλοντα όπως αυτό του «Y: The Last Man» του Brian Vaughn και των απάνθρωπων πόλεων του «Δικαστή Ντρεντ» από το 2000 AD. Surgeon X Με τίτλο «Εικονοποιώντας τον τύφο: Δυο τροπικότητες», ο Adam Kola περιγράφει μεταξύ άλλων τις προπαγανδιστικές αφίσες και τα σκίτσα με αντισημιτικό περιεχόμενο στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο που με απροκάλυπτα ρατσιστικό τρόπο συσχέτιζαν τους Εβραίους με τη μεταδοτική ασθένεια, σε αντιδιαστολή με σκίτσα και γελοιογραφίες που τιμούσαν τους γιατρούς που ερευνούσαν τη θεραπεία για τον τύφο όπως ο Rudolf Weigl. «Υπερέντομα, υπερήρωες και αντιμικροβιακή αντίσταση: μακροχρόνιες μεταφορικές διαμάχες στη φόρμα των κόμικς» ήταν ο τίτλος της εργασίας της Cristina Moreno Lozano με επίκεντρο το «Surgeon X» της Sara Kenney, μιας ιστορίας δυστοπικής φαντασίας στο Λονδίνο του μέλλοντος που οι ασθένειες θερίζουν τον πληθυσμό και τα αντιβιοτικά σπανίζουν. Το κόμικς «Doctor Justice» των Jean Ollivier και Carlo Marcello είναι το βασικό θέμα της εισήγησης του Predrag Duric, που περιγράφει τις περιπέτειες ενός γιατρού-μέλους του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας στα ταξίδια του σε περιοχές που μαστίζονται από θανατηφόρες ασθένειες και επιδημίες. Ο Doctor Justice στα 24 χρόνια που διήρκεσε η σειρά ταξίδεψε στο Ομάν για να θεραπεύσει ασθενείς με ελονοσία, στην Ινδονησία για να καταπολεμήσει τον κίτρινο πυρετό, στις Φιλιππίνες εναντίον της χολέρας, στην Ευρώπη για να σώσει ασθενείς από τη γρίπη. Μέσω αυτών των εξωτικών ταξιδιών ωστόσο, οι δημιουργοί της σειράς ασκούν έντονη κριτική στα ελλιπή συστήματα υγείας, στις ταξικές και κοινωνικές ανισότητες, στην ανηθικότητα των φαρμακευτικών εταιρειών κ.λ.π. δημιουργώντας ένα κόμικς που σε πρώτο επίπεδο αποτελεί μια συναρπαστική περιπέτεια, αλλά σε δεύτερο επίπεδο μετατρέπεται σε μια κραυγή αγωνίας για τα δικαιώματα των πολιτών απέναντι στην ασθένεια και ως προς την πρόσβασή τους στη θεραπεία και την περίθαλψη. Bronislaw Linke Στο έργο του Πολωνού ζωγράφου και σκιτσογράφου Bronislaw Linke αναφέρεται η Anna Manicka, ενός καλλιτέχνη που επί σειρά δεκαετιών χρησιμοποίησε στα έργα του γκροτέσκες εικόνες από ανθρωπόμορφα ζωύφια, μικρόβια, βακτήρια, έντομα και άλλους αλλόκοτους ζωικούς οργανισμούς για να ασκήσει σκληρή κριτική στο πολιτικό σύστημα της Ευρώπης κατά τη διάρκεια της ψυχροπολεμικής εποχής, ταρακουνώντας τους θεατές και τρομοκρατώντας τους με τις αποκρουστικές μορφές των φρικτών πλασμάτων του. Τις «Μεταφορές στην τσέχικη σειρά Mor (Πανούκλα)» των Milada Masinova και Petra Josefina Stibitzova εξετάζει η Sylva Reznik, επισημαίνοντας τις πολιτικές παραπομπές της σειράς και το πλήθος των μεταφορών και μετωνυμιών που μετέρχονται οι δυο δημιουργοί για να ασκήσουν πολιτική κριτική με εργαλείο την πιο απεχθή ανθρώπινη κατάσταση, την ανίατη ασθένεια. Ένα ιατρικό βιβλίο που κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ το 1949 και περιλάμβανε μεταξύ άλλων και κόμικς γύρω από τις ασθένειες που προκαλούν τα ποντίκια, καθώς και τους τρόπους προστασίας από αυτές μελετά ο Christos Lynteris που εξετάζει τις αισθητικές και επιστημολογικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ φωτογραφιών, διαγραμμάτων, γραφημάτων, χαρτών, σχεδίων από τη μια και κόμικς από την άλλη, με επίκεντρο τα ποντίκια και τις μεταδοτικές ασθένειες που σχετίζονται μ’ αυτά. Στη σειρά «Dengue» τέλος, βασίζεται η εισήγηση του Maurits Meerwijk που επιχειρεί να παραλληλίσει μια επιδημική ασθένεια που μεταδίδεται από τα κουνούπια στη Νότια Αμερική με τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, τον κατεστραμμένο κοινωνικό ιστό και τις διεφθαρμένες κυβερνήσεις. Walking dead Το σύνολο των παραπάνω εισηγήσεων αποδεικνύει ότι τα κόμικς και οι γελοιογραφίες έχουν τη δυνατότητα να σχολιάζουν σημαντικά θέματα που σχετίζονται με την υγεία του πληθυσμού, τις μεταδοτικές ασθένειες, τις επιδημίες κ.λ.π. Επιπλέον ότι μπορούν να αξιοποιήσουν αλληγορικά την ασθένεια για να μιλήσουν για πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα. Αλλά πάνω απ’ όλα, ότι οι μεταδοτικές ασθένειες, ακόμα και οι επιδημίες, μπορούν να αντιμετωπίζονται από τους καλλιτέχνες με τρόπο που ωφελεί το κοινωνικό σύνολο ως προς την εκπαίδευση και την πρόληψη και το ευαισθητοποιεί ως προς την αλληλεγγύη και την πολιτική συνειδητοποίηση. Και τέλος, ότι ακόμα και μια επιδημία βιώνεται λιγότερο οδυνηρά όταν ο πανικός δίνει τη θέση του στο χιούμορ. Και το σχετικό link...
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.