Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'cartooning for peace'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Για σχεδόν πέντε δεκαετίες ο Plantu με τα σκίτσα του υπηρέτησε τις πρωταρχικές αξίες της μάχιμης γελοιογραφίας. Τα έργα του κοσμούσαν τα εξώφυλλα της Le Monde επί 35 χρόνια, ενώ ήταν ο ιδρυτής του διεθνούς οργανισμού «Cartooning for Peace». Πριν από λίγες ημέρες ανακοίνωσε ότι αποσύρεται. Το χιούμορ του και η τόλμη του δεν θα ξεχαστούν ποτέ. Ο Jean Plantureux (γενν. 1951), που υιοθέτησε το ψευδώνυμο Plantu και με αυτό έγινε ένας από τους πιο γνωστούς και δημοφιλείς γελοιογράφους της σύγχρονης εποχής, ξεκίνησε την καριέρα του το 1972 με ένα σκίτσο στη γαλλική Le Monde ενάντια στον πόλεμο στο Βιετνάμ. Και μέχρι σήμερα, 49 χρόνια αργότερα, εξακολουθεί να παραμένει πιστός στις ιδέες του: ανυποχώρητη στράτευση ενάντια σε κάθε εξουσία, ανελέητη κριτική στις κυβερνήσεις, τις θρησκείες και τους ισχυρούς του κόσμου, αδιάκοπη προσπάθεια διάδοσης της γελοιογραφίας και υπεράσπισης του δικαιώματος στον ελεύθερο λόγο και την ελεύθερη τέχνη. Σκίτσο που σχεδίασε ο Plantu με αφορμή την επίθεση στο «Charlie Hebdo» Από το 1985 και μέχρι πριν από λίγες ημέρες, τα σκίτσα του δημοσιεύονταν στα πρωτοσέλιδα της Le Monde, μιας εφημερίδας που καθημερινά πουλάει περισσότερα από 300 χιλιάδες φύλλα, και αναπαράγονταν σε δεκάδες εφημερίδες και περιοδικά. Αν και συνεργάστηκε με πολλά ακόμα περιοδικά και εφημερίδες (Phosphore, L’ Express κ.ά.), το στίγμα της πολιτικής και καλλιτεχνικής του άποψης έδιναν τα σκίτσα του στη Le Monde. Έχουν κυκλοφορήσει περισσότερες από 60 συλλογές με τις γελοιογραφίες του, ενώ έχει βραβευτεί από διάφορους φορείς και οργανισμούς σε πολλές χώρες του κόσμου. Από αριστερά προς τα δεξιά: «στρατιωτικός που εκδικείται για τον γαμπρό του που σκοτώθηκε το 1917», «στρατιώτης που εκδικείται για την ξαδέρφη του που βιάστηκε το 1945», «μωρό που σκέφτεται να εκδικηθεί για τον θάνατο του πατέρα του το 2023». Το πιο γνωστό έργο του όμως ξεκίνησε να φιλοτεχνείται το 1991 και ολοκληρώθηκε έναν χρόνο αργότερα, με τη «συνεργασία» του τότε ηγέτη της PLO Γιάσερ Αραφάτ και του υπουργού Εξωτερικών του Ισραήλ Σιμόν Πέρεζ. Ο Plantu συνάντησε τον Αραφάτ στην Τύνιδα σε μια έκθεση γελοιογραφίας, και του ζήτησε να σχεδιάσει το άστρο του Δαβίδ στην ισραηλινή σημαία που βρισκόταν δίπλα στην παλαιστινιακή και στη συνέχεια να υπογράψει το σκίτσο. Έναν χρόνο αργότερα συνάντησε και τον Σιμόν Πέρεζ ζητώντας του να υπογράψει το ίδιο σκίτσο κάτω από την ισραηλινή σημαία. Έτσι, για πρώτη φορά και έναν ολόκληρο χρόνο πριν από την υπογραφή της Συμφωνίας του Όσλο, σε ένα έγγραφο ή για την ακρίβεια σε μια γελοιογραφία, υπήρχαν οι υπογραφές ενός Παλαιστίνιου ηγέτη κι ενός μέλους της κυβέρνησης του Ισραήλ. Τέτοιες πρωτοβουλίες οδήγησαν και στην από κοινού απονομή τού βραβείου Νόμπελ Ειρήνης το 1994 στους Γιάσερ Αραφάτ, Σιμόν Πέρεζ και Γιτζάκ Ράμπιν, που μπορεί να μην είχε πολλά ουσιαστικά αποτελέσματα αλλά είχε σίγουρα ένα βαθιά συμβολικό περιεχόμενο. Ο Plantu με τον Γιάσερ Αραφάτ, το 1991, όταν ο Παλαιστίνιος ηγέτης υπέγραψε το σκίτσο με τις δύο σημαίες (παλαιστινιακή και ισραηλινή), για να ακολουθήσει αργότερα και ο Σιμόν Πέρεζ. Τα γεγονότα που ακολούθησαν τη δημοσίευση των γελοιογραφιών που έμειναν στην Ιστορία ως τα «δανικά σκίτσα για τον Μωάμεθ» στην εφημερίδα Jyllands-Posten, οδήγησαν τον Plantu στο επόμενο μεγάλο project του. Στις 30 Σεπτεμβρίου του 2005, στη δανική εφημερίδα δημοσιεύτηκε μια σειρά 12 σκίτσων που απεικόνιζαν τον προφήτη Μωάμεθ, πράξη απαγορευμένη από τους κανόνες του Ισλάμ που επιτρέπουν μόνο την προφορική ή γραπτή περιγραφή του Μωάμεθ αλλά όχι (πλην εξαιρέσεων) την εικαστική απόδοσή του. Ταραχές ξέσπασαν τότε από διαμαρτυρόμενους μουσουλμάνους σε πολλές χώρες του ισλαμικού κόσμου αλλά ακόμα και σε μεγάλες πόλεις της Δύσης. Για ακόμη μια φορά γελοιογράφοι βρέθηκαν στο στόχαστρο μιας μερίδας φανατικών με έλλειμμα ανοχής, εκτοξεύτηκαν απειλές κατά της ζωής τους κ.λ.π. «Τα ξαναλέμε την Τρίτη;» «Α, δεν μπορώ, είναι το Γιομ Κιπούρ». Ο Plantu, επηρεασμένος από τα γεγονότα αλλά και βαθιά προβληματισμένος για τη φύση και την επιδραστικότητα των έργων του επαγγέλματός του, στις 3 Φεβρουαρίου του 2006 φιλοτέχνησε ένα σκίτσο αποτελούμενο μόνο από τη φράση «Δεν πρέπει να σχεδιάζω τον Μωάμεθ», η οποία επαναλαμβάνεται δεκάδες φορές με τρόπο που οι λέξεις και τα γράμματα δημιουργούν τελικά το πρόσωπο του Μωάμεθ. Νέος κύκλος συζητήσεων άνοιξε μεταξύ γελοιογράφων – και όχι μόνο – γύρω από την προστασία της έκφρασης και της τέχνης, την οργάνωση του αγώνα ενάντια στη λογοκρισία και την αυτολογοκρισία κ.λ.π. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, 12 γελοιογράφοι (Ann Telnaes – ΗΠΑ, Bakha Boukhari – Παλαιστίνη, Carsten Graabaek – Δανία, Cinthia Bolio – Μεξικό, Gado – Κένυα, Jeff Danziger – ΗΠΑ, Liza Donnelly – ΗΠΑ, Michel Kichka – Ισραήλ, Mike Luckovich – ΗΠΑ, No-Rio – Ιαπωνία, Ranan Lurie – Ισραήλ) με συντονιστή τον Plantu και σε συνεργασία με τον τότε γενικό γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών Κόφι Ανάν, διοργάνωσαν ένα μεγάλο συνέδριο-σεμινάριο στην έδρα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη με τίτλο «Ξεμαθαίνοντας τη δυσανεξία» (Unlearning Intolerance). Ο Plantu μαζί με μέλη τού Cartooning for Peace και τον τότε γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν Από τη συνάντηση αυτή προέκυψε η ίδρυση ενός πολύ σπουδαίου οργανισμού για τη γελοιογραφία και την ελευθερία του λόγου, του Cartooning for Peace, με επίτιμο πρόεδρο τον Κόφι Ανάν, πρόεδρο τον Plantu, γραφεία σε πολλές χώρες του κόσμου και μέλη εκατοντάδες γελοιογράφους. Στην ιδρυτική διακήρυξη, μεταξύ άλλων, ο Κόφι Ανάν ανέφερε: «Οι γελοιογραφίες μάς κάνουν να γελάμε. Χωρίς αυτές οι ζωές μας θα ήταν πολύ πιο θλιβερές. Αλλά δεν είναι μόνο θέμα γέλιου. Οι γελοιογραφίες έχουν τη δύναμη να ενημερώνουν και να επιτίθενται». Στις καταστατικές αρχές του οργανισμού αναφέρεται ότι τα μέλη του αγωνίζονται για την κατοχύρωση της ελευθερίας έκφρασης όπως αυτή καθορίζεται στο Άρθρο 19 της Παγκόσμιας Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα: «Όλοι έχουν το δικαίωμα στην ελευθερία γνώμης και έκφρασης. Αυτό το δικαίωμα περιλαμβάνει την ελευθερία διατύπωσης απόψεων χωρίς παρεμβάσεις και την ελευθερία αναζήτησης, απόκτησης και μετάδοσης πληροφοριών και ιδεών μέσω οποιουδήποτε μέσου, ανεξαρτήτως συνόρων». Ο Plantu με τον τέως γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Κόφι Ανάν, σε παρουσίαση του Cartooning for Peace Στις βασικές αρχές τού Cartooning for Peace περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων και οι εξής: «Σεβασμός στον πολιτισμικό πλουραλισμό και στον πλούτο των απόψεων. Στα γεγονότα που διοργανώνουμε, τις εκθέσεις, τις εκδόσεις και τις διεθνείς συναντήσεις, επιδιώκουμε να παρουσιάσουμε τη διαφορετικότητα και ποικιλία των οπτικών των γελοιογράφων πάνω σε συγκεκριμένα θέματα. Μαχόμαστε ενάντια στις προκαταλήψεις και τον πνευματικό εφησυχασμό. Απέναντι στον εξτρεμισμό, καταδικάζουμε τις ακρότητες, χλευάζουμε τις πλαστές βεβαιότητες, αντιτασσόμαστε στο μίσος, μοχθούμε για την αποκάλυψη της υποκρισίας. Δεν προσπαθούμε να ταπεινώσουμε τις πίστεις και τις απόψεις. Παρακάμπτουμε τις απαγορεύσεις με χιούμορ. Το Cartooning for Peace είναι ένα εργαλείο που υπηρετεί την ελευθερία της έκφρασης: ένας χώρος διαλόγου κι ένα σημείο συνάντησης για όλους όσοι αμφισβητούν τη δυσανεκτικότητα και όλες τις μορφές δογματισμού». Το 2015 ο Plantu παρουσίασε σε σκίτσο του έναν Ισραηλινό στρατιώτη να σημαδεύει μια Παλαιστίνια μητέρα με το μωρό της στην αγκαλιά. Δέχτηκε τότε έντονες επιθέσεις για το – υποτίθεται – διχαστικό θέμα του και αναγκάστηκε να υπερασπιστεί το έργο του εξηγώντας τις βασικές αρχές της γελοιογραφίας και το χρέος του δημιουργού να παίρνει το μέρος των αδύναμων. Μέχρι σήμερα το Cartooning for Peace έχει διοργανώσει δεκάδες εκθέσεις με πολλά και διαφορετικά θέματα, σε πολλές χώρες του κόσμου (Γενεύη, Παρίσι, Ρώμη, Ατλάντα, Ιερουσαλήμ, Ραμάλα, Βηθλεέμ, Μπογκοτά κ.α.), έχει προχωρήσει σε δεκάδες εκδόσεις και έχει κατορθώσει να συγκεντρώσει στις τάξεις του πολλούς γελοιογράφους αλλά και πολλούς εθελοντές που εργάζονται για την υλοποίηση των σχεδίων του. Όλα αυτά με πρόεδρο τον Plantu, ο οποίος παράλληλα εργαζόταν ως μάχιμος γελοιογράφος, πάντα παίρνοντας θέση απέναντι σε όλα τα μεγάλα πολιτικά, τοπικά και παγκόσμια, ζητήματα. Το 2019 το Cartooning for Peace ανακοίνωσε την αλλαγή σκυτάλης και ο Plantu παρέδωσε την προεδρία στον συμπατριώτη του γελοιογράφο Kak. Η ανακοίνωση ότι αποσύρεται και από τη Le Monde πριν από λίγες ημέρες σημαίνει ότι ο κόσμος της γελοιογραφίας θα φτωχύνει σημαντικά. Τη θέση της γελοιογραφίας του στο εξώφυλλο της Le Monde, εκεί κάτω αριστερά, με δική του πρόταση, θα καταλαμβάνει συχνά το σκίτσο κάποιου από τους περισσότερους από 200 γελοιογράφους που είναι μέλη τού Cartooning for Peace. Έτσι θα διασφαλιστεί η συνέχιση του έργου του και θα δοθεί στα εξώφυλλα μια πολυσυλλεκτικότητα στις γνώμες και στα στιλ. Ο ίδιος έχει δεσμευτεί ότι δεν θα παραιτηθεί από τη γελοιογραφία αλλά θα εξακολουθήσει να την υπηρετεί από άλλες θέσεις, κάνοντας ομιλίες σε σχολεία και μαχόμενος για την ελευθερία της έκφρασης και της τέχνης. Τα έργα του ούτως ή άλλως είναι εδώ και δεν θα ξεχαστούν ποτέ. Και το σχετικό link...
  2. Με αφορμή ένα σκίτσο του, ο Ούγγρος γελοιογράφος Gabor Papai αντιμετωπίζει απειλές για τη ζωή του. Η έλλειψη ανοχής στο χιούμορ, ιδιαίτερα από ακροδεξιές κυβερνήσεις όπως αυτή του Όρμπαν, εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια σε ευρωπαϊκή μάστιγα. Η κατάσταση που διαμορφώθηκε με τον COVID-19 σε όλο τον κόσμο αποκάλυψε με δραματικό τρόπο κυβερνητικές αδυναμίες και μακροχρόνιες ελλείψεις σε μέσα και υλικά. Σε ορισμένες περιπτώσεις όμως, αποκάλυψε και τη δυσανεξία στο χιούμορ που σε συνδυασμό με την ακροδεξιά πολιτική γεννούν ένα εκρηκτικό μείγμα για την ελευθερία του Τύπου και της έκφρασης. Η ακροδεξιά κυβέρνηση της Ουγγαρίας του Βίκτορ Όρμπαν, που έχει απασχολήσει κατ’ επανάληψη τους τελευταίους μήνες τη διεθνή ειδησεογραφία με τις επικίνδυνες, αντιδημοκρατικές και αυταρχικές αποφάσεις της, αποτελεί μια τέτοια περίπτωση. Και θύμα της είναι ένας σκιτσογράφος που τόλμησε να σατιρίσει τον κυνισμό της Ουγγαρέζας συντονίστριας σε θέματα κορονοϊού, Cecilia Muller, υπεύθυνης μεταξύ άλλων και για την τηλεοπτική ενημέρωση του κοινού, όπως και ο καθ’ ημάς Σωτήρης Τσιόδρας. Τόλμησε, μάλιστα, ο σκιτσογράφος Gabor Papai στην ίδια γελοιογραφία να περιλάβει και έναν εσταυρωμένο Ιησού, εξοργίζοντας ακόμα περισσότερο τα μέλη της χριστιανοδεξιάς κυβέρνησης του κόμματος KDNP αλλά και τους φανατικούς χριστιανούς, που δεν έχουν σταματήσει από τις 28 Απριλίου να τον απειλούν ανοιχτά. Εκείνη την ημέρα, στην αντιπολιτευόμενη εφημερίδα Nepszava δημοσιεύτηκε το επίμαχο σκίτσο που απεικόνιζε τη Muller να ενημερώνει τους πολίτες δίπλα στον Χριστό, λέγοντας σε ελεύθερη μετάφραση ότι «για την κατάστασή του έφταιγαν τα υποκείμενα νοσήματα». Η αντιπολίτευση τις τελευταίες εβδομάδες κατηγορεί την κυβέρνηση του Όρμπαν και τη Muller ότι αποκρύπτουν τα πραγματικά κρούσματα και τα θύματα του ιού, αλλοιώνοντας τα ιατρικά στοιχεία και προσαρμόζοντάς τα σε στατιστικές που ευνοούν την κυβέρνηση. Ειδικά για τη Muller, έχουν υπάρξει πολλές αντιδράσεις καθώς επιμένει να μην προσμετρά στους νεκρούς όσους πάσχουν ταυτόχρονα και από άλλα νοσήματα, μειώνοντας έτσι τον αριθμό των θυμάτων του COVID-19. Μετά από αυτή τη γελοιογραφία του Papai, οι επίσημοι εκπρόσωποι του KDNP δήλωσαν ότι θα μηνύσουν τον σκιτσογράφο και την εφημερίδα του, καθώς κατά τη γνώμη τους το σκίτσο ήταν διχαστικό και βλάσφημο, αποτελεί κομμουνιστικό κατάλοιπο και προσβάλλει το σύμβολο της θρησκευτικής τους πίστης, αλλά και τους εργαζόμενους στον τομέα της Υγείας(;), ενώ φιλοκυβερνητικά έντυπα και ραδιοφωνικοί σταθμοί τον στοχοποίησαν, διαδίδοντας ακόμα και τη διεύθυνση του σπιτιού του. Στις κατηγορίες αυτές, καθώς και σε όσους του επιτέθηκαν, ο Papai στη σελίδα του στο facebook απάντησε ότι δεν φοβάται και ότι το σκίτσο δεν είχε ως στόχο τον Ιησού και τους πιστούς αλλά αποκλειστικά τη Muller, ενώ επιτέθηκε με τη σειρά του στον «κυβερνητικό Τύπο», χαρακτηρίζοντάς τον «οξύμωρο» σχήμα. Με στόχο την προστασία του Papai και την κατοχύρωση της ελευθερίας του Τύπου στην Ουγγαρία, τη δημοσιοποίηση της υπόθεσης σε διεθνές επίπεδο ανέλαβε τις τελευταίες ημέρες ο διεθνής γελοιογραφικός οργανισμός «Cartooning for Peace», ενημερώνοντας το κοινό και ζητώντας συμπαράσταση. Το «Καρέ Καρέ» συμπαρίσταται εμπράκτως και δηλώνει τον φόβο του και την εγρήγορσή του για την ακροδεξιά επέλαση στην Ευρώπη και την Ελλάδα. Και το σχετικό link...
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.