Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'athensvoice.gr'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Ποιοι είναι οι αόρατοι ήρωες των νέων σκίτσων του μεγάλου Ιταλού δημιουργού κόμικς; Με αφορμή την πανδημία του κορωνοϊού ο Ιταλός κομίστας Μίλο Μανάρα ζωγραφίζει νοσηλευτές, εργαζόμενους σε σούπερ μάρκετ, courier, καθαρίστριες. Η Ιταλία είναι από τις χώρες που έχει δοκιμαστεί περισσότερο από όλες τις άλλες από την πανδημία, με χιλιάδες κρούσματα και νεκρούς. Κάποιοι από εμάς δουλεύουμε από το σπίτι μας, πολλοί όμως εργαζόμενοι - σε όλο τον κόσμο - συνεχίζουν να σηκώνονται κάθε πρωί, να βγαίνουν έξω και να πηγαίνουν στη δουλειά τους. Οι νοσηλευτές και οι γιατροί, οι εργαζόμενοι σε σούπερ μάρκετ και ντελίβερι, οι courier και καθαρίστριες, τα σώματα ασφαλείας, είναι οι ήρωες των νέων σκίτσων του μεγάλου Ιταλού δημιουργού κόμικς. Είναι οι «αόρατοι» ήρωες της Ιταλίας, είναι οι «αόρατοι» ήρωες της Ελλάδας και κάθε χώρας που δοκιμάζεται. Ο Μίλο Μανάρα (Milo Manara, γεν. Λουσόν 12 Σεπτεμβρίου 1945), είναι Ιταλός δημιουργός κόμικς και ζωγράφος, παγκόσμια φημισμένος ιδιαίτερα για τον ερωτισμό των έργων του. Θεωρείται ένας από τους κορυφαίους σκιτσογράφους των κόμικς. Ο Μανάρα σπούδασε αρχιτεκτονική και ζωγραφική. Άρχισε να δουλεύει πάνω στα ερωτικά κόμικς το 1969. Γρήγορα ξεχώρισε για το ρεαλιστικό του σχέδιο και για τις αισθησιακές γυναίκες των ιστοριών του. Στα περισσότερα έργα του κάνει ο ίδιος και το σενάριο και το σχέδιο, έχει συνεργαστεί όμως και με άλλους συγγραφείς όπως ο Ούγκο Πρατ. Στην Ελλάδα είναι αρκετά δημοφιλής και πολλά έργα του έχουν κυκλοφορήσει στα ελληνικά από εταιρίες όπως η Βαβέλ, οι Εκδόσεις Λιβάνη, αλλά και το περιοδικό 9 της Ελευθεροτυπίας. Ενδεικτικά άλμπουμ: Το κουμπί της, Το άρωμα του αόρατου, Μοιραίο ραντεβού, Γκιουλιβεριάνα, Candid Camera, Ινδιάνικο καλοκαίρι, Όνειρο, ίσως. ΠΗΓΗ
  2. Τίτλοι τέλους για τον θρυλικό σκαραβαίο της Volkswagen μετά από τρεις γενιές και σχεδόν επτά δεκαετίες Η αυτοκινητοβιομηχανία Volkswagen ανακοίνωσε απόψε (13/09) ότι θα σταματήσει οριστικά την παραγωγή των θρυλικών «σκαραβαίων» το 2019, αφού ρίξει στην αγορά δύο τελευταία μοντέλα για «να τιμήσει την πλούσια κληρονομιά» ενός οχήματος που συνδέθηκε άρρηκτα με την ιστορία του αυτοκινήτου. «Η απώλεια του σκαραβαίου μετά από τρεις γενιές και σχεδόν επτά δεκαετίες θα προκαλέσει πολλά συναισθήματα στους πολυάριθμους αφοσιωμένους οπαδούς του», παραδέχτηκε ο Χίνριχ Βέκμπεν, ο πρόεδρος-γενικός διευθυντής της Volkswagen Βόρειας Αμερικής. Η εταιρεία σκοπεύει να επικεντρωθεί στο μέλλον στα μεγαλύτερα, οικογενειακού τύπου αυτοκίνητα καθώς και στα ηλεκτροκίνητα οχήματα. ΠΗΓΗ
  3. Indian

    Παίξε φλίπερ όση ώρα θες

    Μόλις άνοιξε το Αθηναϊκό Μουσείο Pinball Λαμπάκια αναβοσβήνουν, νίκελ που γυαλίζουν, δυνατή ροκ μουσική, μία αστραφτερή μπίλια που κυλάει με ταχύτητα, χτυπάει κι επιστρέφει στα ελαστικά buzzers, ήχοι που κλικάρουν και τα φλίπερς στα δάχτυλά σου, δεξιά κι αριστερά από το ταμπλό, να τα παίζεις με τρελό ρυθμό διώχνοντας την μπίλια πάλι πίσω. Το φλίπερ είναι μία σωματική εμπειρία, μία δόνηση και ένας ρυθμός που μεταδίδεται σε όλο το σώμα. Μαζί με τα δάχτυλα κουνάς και τη λεκάνη σου, το μάτι γυαλίζει, και όλο είναι τόσο ροκ εν ρολ που δεν μπορείς να ξεκολλήσεις. Τώρα λοιπόν, μπορείς να παίζεις όλη μέρα, ελεύθερα και χωρίς να ρίχνεις συνέχεια κέρμα. Μόλις άνοιξε το Αθηναϊκό Μουσείο Φλίπερ. Στη ροκ όπερα των The Who, «Tommy», που γράφτηκε το 1969, ο ήρωας είναι ένα απομονωμένο στον κόσμο του παιδί που γίνεται ο μάγος του pinball. «Δεν του αποσπάει τίποτα την προσοχή / Δεν ακούει τα buzzers και τα κουδούνια / Δεν βλέπει τα λαμπάκια να αναβοσβήνουν / Παίζει μόνο με τη μυρωδιά / Και πάντα κερδίζει γύρο / Ποτέ δεν θα τον δεις να χάνει / Αυτό το κουφό, μουγκό, τυφλό παιδί / Πραγματικά παίζει pin ball που σκοτώνει» τραγουδάει ο βασιλιάς του Bally table (του φλίπερ) και παραδίδει το στέμμα του στον Tommy. Σε αυτό τον σημαδιακό ροκ θρύλο αναφέρονται από την πρώτη στιγμή οι άνθρωποι που έχουν αποφασίσει να δώσουν στην Αθήνα το δικό της pinball playground, ένα Μουσείο Φλίπερ που μόλις άνοιξε σε μία πάροδο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, μια ανάσα από το Μουσείο της Ακρόπολης. Ο Πάνος Μπίταρχας μαζί με τη γυναίκα του Χρυσάνθη, αφού δούλεψε στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην Αγγλία, επέστρεψε στην Αθήνα και αποφάσισε να δώσει μία άλλη ενέργεια στην πόλη, αυτή του pinball. Μαζί του, ένας aficionado του είδους, μεγάλος μάστορας και μυημένος στα φλίπερ, ο Μάκης Γκουντάρας, μαζί με τον γιο του Οδυσσέα και τη μικρή, αεικίνητη Μαρία που γνωρίσαμε, που παίζει τα φλίπερ στα δάχτυλα. «Τα φλίπερ» εξηγεί ο Πάνος, «είναι ένα λαϊκό σπορ. Υπάρχουν στα μπαρ, παίζεις μαζί με την παρέα σου, τα κλωτσάς, τα σπρώχνεις, κινείσαι ολόκληρος χωρίς να το καταλάβεις. Θέλουνε παικτική δεξιότητα. Το παιχνίδι έχει μεγάλη δημοφιλία κυρίως σε Αγγλία, Γερμανία και Ιταλία. Ειδικά οι Ιταλοί το είχανε από παλιά μέσα στις ταμπακερί. Εδώ, τον χώρο αυτό, τον στήσαμε μέσα σε δέκα μήνες. Δεν έχει έρθει ούτε ένας άνθρωπος εδώ μέσα και να μη φύγει χαμογελώντας. Τα μηχανάκια αυτά έχουν ευεργετικές ιδιότητες, σου παίρνουν το στρες. Λάμψη, χαρά, φωτάκια, κουδουνίσματα. Κάνοντας την έρευνα ανακαλύψαμε ότι κάνει καλό και στα αυτιστικά παιδιά ή σε εκείνα με νοητική στέρηση. Ο χώρος άλλωστε είναι προσβάσιμος και σε ΑΜΕΑ και υπάρχουν μάλιστα ειδικές πλατφόρμες με ράμπα που βοηθούν αυτά τα άτομα να φτάνουν στο ταμπλό για να παίξουν. Υπάρχει και φλιπεράκι με θέμα το «Tommy». Το έχουμε βρει και το διαπραγματευόμαστε γιατί το θεωρούμε «ιστορία μας». Αποδεικνύει το κοινωνικό πρόσωπο του φλίπερ: ένα παιδί σε απόλυτη απομόνωση καταφέρνει να βγει έξω στον κόσμο και να γίνει the Pinball Wizard. Τα φλίπερ είναι και κοινωνικά, μαζεύεις γύρω σου θεατές, γίνονται αγώνες, έχουν πλάκα». Τα φλίπερ πέρασαν στον χώρο της νοσταλγίας, μόλις βγήκαν τα video games κι ακόμα περισσότερο οι ταμπλέτες και τα παιχνίδια «προσωπικής απομόνωσης». Η παρέα του μουσείου σκέφτηκε ότι αν βγάλεις τον κερματοδέκτη από το παιχνίδι, αλλάζεις όλη τη φιλοσοφία του. «Θέλαμε να κάνουμε έναν χώρο freeplay, χωρίς τζόγο. Ένα νοσταλγικό, αθώο παιχνίδι. Το φλίπερ θέλει χρόνο για να το μάθεις. Με 10 ευρώ εισιτήριο, έχεις all-day pass, παίζεις, μετά γυρνάς σπίτι σου να ξεκουραστείς και επιστρέφεις με το ίδιο βραχιολάκι και συνεχίζεις. Παίζεις σε όσα και όποια φλίπερ θέλεις, όση ώρα θέλεις. Το δοκιμάσαμε με τους φίλους μας, παίζαμε 3-4 ώρες ο καθένας. Κολλάς. Είναι εθιστικό, χωρίς να σκέφτεσαι “βάλε κι άλλο κέρμα”. Στην Ευρώπη, μουσείο φλίπερ υπάρχει μόνο στην Ουγγαρία, μέσα σε dungeon, με στοές και υπόγεια. Έβγαλαν κι εκεί τον κερματοδέκτη και τώρα γίνεται χαμός από κόσμο και τουρίστες που πηγαίνουν να δουν και να παίξουν τα 130 φλίπερ που υπάρχουν στον χώρο. Το μουσείο της Αθήνας θα είναι πολυχώρος, θα διοργανώνονται events, προβολές, πάρτι, ακόμα και εκπαιδευτικές επισκέψεις σχολείων για μαθήματα ακόμα και μηχανολογικής, «γιατί εκεί βασίζεται όλη η κίνηση στο φλίπερ». Στην ευάερη, καθαρή αίθουσα του Μουσείου, όπου απαγορεύεται το κάπνισμα για να είναι απολύτως κατάλληλη για παιδιά, υπάρχουν μπαρ, καναπέδες α λα Κάντιλακ ’50s με γυαλιστερούς προφυλακτήρες και τραπεζάκια-φλίπερ. Η διαμόρφωση του χώρου έγινε από άλλο ένα μέλος της παρέας, τον αρχιτέκτονα-designer Κωνσταντίνο Λάμπρου, ο οποίος σχεδίασε και μία σειρά ρούχων που πουλιούνται στο πωλητήριο του μουσείου, T-shirts, μικρά φορέματα, καπέλα, μαζί με άλλα αναμνηστικά και κοσμήματα. «Στην αίθουσα υπάρχουν 110 κομμάτια. Μπορείς να τα παίξεις όλα» μας εξηγούν. «Και στην αποθήκη υπάρχουν άλλα 130. Κάθε μήνα θα γίνεται rotation, θα βγαίνουν 10 κομμάτια και θα μπαίνουνε 10 άλλα, με διαφορετικά θέματα. Έχουμε από φλίπερ του ’55, ξύλινο, μέχρι και δύο καινούργια, Star Wars, του 2007, που βγήκανε σαν απάντηση στη λαίλαπα των ψηφιακών. Είναι υβριδικά, παίζεις μισό video game και μισό φλίπερ, με την μπίλια. Δυστυχώς απέτυχαν παταγωδώς, τα video games τα κατατρόπωσαν – αλλά εμείς τα αγαπάμε και τα έχουμε εδώ. Υπάρχει και σε περίοπτη θέση, μέσα σε ειδικό χώρο, η τριλογία «The Machine», το Pinbot, the Machine και The bride of the Machine – είναι εδώ για να έρθουν να τα παίξουν εκείνοι που ξέρουν και αγαπούν το αγωνιστικό φλίπερ. Ο καθένας βρίσκει το μηχάνημα που του ταιριάζει. Τα θέματα που αγαπάς σου δημιουργούν και τη σχέση που αποκτάς με το pinball. Άλλοι τρέχουν στους Πειρατές της Καραϊβικής, άλλοι στο Terminator. Ένας κύριος 65 χρονών προχτές έτρεξε αμέσως στο Kiss, που τους λάτρευε στα νιάτα του. Έχουμε ακόμα το Dolly Parton, το φλίπερ Rolling Stones που παίζει το «Satisfaction» μόλις χτυπήσεις μεγάλο σκορ. Το κάθε φλίπερ έχει τον δικό του επιταχυντή που δίνει ταχύτητες στην μπίλια ακόμα και στα 120 χιλιόμετρα. Οι τιμές τους ξεκινάνε από 500 ευρώ και φτάνουνε μέχρι τις 16 χιλιάδες ευρώ σαν το «Χρυσό Adams», που έχουμε –υπάρχουν μόνο 300 σε όλο τον κόσμο– και το βρήκαμε στην Κρήτη σε σουβλακερί «Ο Μήτσος». Στις επεξηγηματικές καρτέλες δίπλα σε κάθε φλίπερ υπάρχουν στοιχεία όπως η χρονολογία του, η εταιρεία που το κατασκεύασε και πόσα κομμάτια του υπάρχουν στον κόσμο». Στον χώρο θα υπάρχει και ειδική ομάδα ξεναγών, νέα παιδιά του προσωπικού που θα εξηγούν τις τεχνικές, τις πίστες, την ιστορία και την ιδιαιτερότητα του κάθε φλίπερ. Και πραγματικά, ο ένας από αυτούς, ο 16χρονος Οδυσσέας Γκουντάρας, εντυπωσιάζει με τις γνώσεις του στην ξενάγηση και με τις τεχνικές λεπτομέρειες που εξηγεί. Μαζί με τον πατέρα του, λέει, άνοιξαν και αποσυνέδεσαν κάθε μηχάνημα, έβγαλαν τα καλώδια, καθάρισαν την κάθε λάμπα (υπάρχουν μέχρι και 200 λαμπάκια σε κάθε φλίπερ) και όλα τα εξαρτήματα προσεκτικά, με μπατονέτες, τα γυάλισαν και τα ξανασυναρμολόγησαν. Όπως εξηγεί ο Πάνος, «όλα τα μηχανήματα προέρχονται από τη “φλιπερική” κουλτούρα της Ελλάδας. Είναι μηχανήματα που τα βρήκαμε εδώ, τα βγάλαμε από καταγώγια, από αποθήκες με ποντίκια, διαλυμένα, σαπισμένα και τα ξαναφέραμε στην εργοστασιακή τους κατάσταση. Ο Μάκης είναι τεχνικός φλίπερ και με την αγάπη του και τη μαστοριά του τα ξαναέφτιαξε όλα. Δουλειά χειρουργείου. Μέσα στα παλιά και σάπια που βρίσκαμε, ανακαλύψαμε και ένα συλλεκτικό που δεν υπάρχει ούτε στην Αμερική. Εμάς μας ενδιέφερε εκτός από το design, τα κομμάτια να έχουν και παικτικό ενδιαφέρον». Παικτικό ενδιαφέρον σημαίνει να πλησιάσεις το ταμπλό που αγαπάς, να το αγγίξεις, να παίξεις ελαφρά τα φλιπεράκια του, να νιώσεις τον ηλεκτρικό του βόμβο να σε δονεί και να σε προκαλεί. Στο πρώτο τράβηγμα του ελατηρίου και την πρώτη εκτίναξη της μπίλιας, έχεις κολλήσει. Κουδούνισμα και χαμόγελο. INFO Για παιδιά από 8 έως 108 χρονών, τιμή εισιτηρίου €10 Aνοικτό από τις 10:00 μέχρι τις 23:00, όλες τις ημέρες Μακρή 2 & Διονυσίου Αρεοπαγίτου (Μετρό Ακρόπολη) - 2109245958 http://www.athenspinballmuseum.com ΠΗΓΗ
  4. Παραμύθια - Ευγένιος Τριβιζάς… Τρεις λέξεις που εδώ και χρόνια ηλεκτρίζουν, όσο λίγα πράγματα, τα παιδιά στην Ελλάδα, αλλά και σε πολλές χώρες του κόσμου. Ήταν απόλυτα λογικό κάποια στιγμή, με συστατικά αυτές τις τρεις λέξεις, να φτιαχτεί και ένα θεματικό πάρκο που να φιλοξενεί όλον αυτόν τον «Κόσμο» που εδώ και δεκαετίες έχει φτιάξει ο Ευγένιος Τριβιζάς. «Οι Μυστικοί Κόσμοι του Ευγένιου Τριβιζά», λοιπόν, στην Helexpo στο Μαρούσι, από τις αρχές Νοεμβρίου μέχρι τον Φεβρουάριο. Και επειδή πάντα ψάχνουμε μια αφορμή για μια συζήτηση μαζί του, αυτή ήταν μια καλή αφορμή. Εσείς βλέποντας τους «Μυστικούς κόσμους του Ευγένιου Τριβιζά» συνειδητοποιήσατε κάτι για τον εαυτό σας που δεν το ξέρατε; Όχι. Συνειδητοποίησα, όμως, πολλά για τους Μυστικούς Κόσμους που τα αγνοούσα και τα ανακαλύπτω τώρα. Και αυτό χάρη στις προσπάθειες της HELEXPO- ΔΕΘ και το δημιουργικό ταλέντο της ομάδας των Dream Workers και των αποφοίτων της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Μερικά βιβλία σας είναι πιο αγαπημένα στα παιδιά από άλλα. Μέσα από αυτό έχετε αντιληφθεί κάτι για την παιδική ψυχή και τη φαντασία; Ότι κάθε παιδί είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα με διαφορετικά γούστα, απόψεις και προτιμήσεις. Ανάλογα με την ηλικία, την ιδιοσυγκρασία και τις εμπειρίες του, ένα παιδί μπορεί να ενθουσιάζεται ή να συγκινείται από ένα βιβλίο που δεν βρίσκει παρόμοια ανταπόκριση όπως άλλα, ή από ένα βιβλίο που δεν βρίσκεται υψηλά στις στατιστικές εμπορικότητας. Με δεδομένο ότι τα παιδιά για ό,τι τα αφορά έχουν φοβερή μνήμη, πώς γίνεται να γράφετε διαρκώς καινούρια παραμύθια τα οποία να μη τους θυμίζουν τίποτα από τα προηγούμενα; Δεν θα συνέχιζα να γράφω, αν δεν πίστευα ότι κάθε νέο παραμύθι προσφέρει κάτι το πρωτότυπο και διαφορετικό. Ταυτόχρονα, όμως, θέλω να τους θυμίζω τα προηγούμενα επειδή όλα μαζί συνδυάζονται στο νου τους και συνθέτουν ένα γνώριμο φανταστικό σύμπαν. Βλέπετε κάποια κοινή αγωνία που να την έχουν όλα τα παιδιά του κόσμου; Υπάρχει κάποια αγωνία που να αφορά κυρίως τα μικρά ελληνόπουλα; Τρεις από τις πιο κοινές αγωνίες των μικρών παιδιών σχετίζονται με τα τρία άλφα: την απόρριψη, τον αποχωρισμό και το άγνωστο. Στα ελληνόπουλα, κυρίως, θα μπορούσε να προστεθεί και ένα τέταρτο: η απόδοση στο σχολείο και γενικότερα η ανταπόκριση στις προσδοκίες των δικών τους. Η παιδική ηλικία είναι σαν μια χώρα εντελώς ανεξάρτητη από τα πάντα. Υπάρχουν βασιλιάδες, πριγκίπισσες, ξωτικά, νεραΐδες και όλα αυτά. Το να πιέζεις ένα παιδί να μη ζήσει την παιδική του ηλικία είναι σα να το διώχνεις εξορία... ...στην έρημο με την άμμο από σπασμένες κλεψύδρες. Βλέπουμε συνεχώς παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο να υποχρεώνονται να ζήσουν απίστευτα σκληρή ζωή, ή να κάνουν σκληρά και απάνθρωπα πράγματα. Υποχρεώνουν έναν κύκνο να ζήσει τη ζωή ενός λιονταριού. Σε έναν άνθρωπο όπως εσείς, πώς φαίνεται αυτό; Απλά… εγκληματικό. Το να ζεις στην παιδική ηλικία είναι σαν να ζεις τις χίλιες ζωές πριν από τη μία του ενήλικου ανθρώπου. Εσείς με το έργο σας παίρνετε μέρος σε αυτές τις χίλιες ζωές. Τι θα λέγατε στους γονείς; Ποτέ δεν είναι αργά να ξαναγίνουν παιδιά και να ζήσουν άλλες χίλιες ζωές, μαζί με τα παιδιά τους. Το σχολείο λειτουργεί κατά βάση εναντίον της προσωπικότητας του παιδιού. Συμφωνείτε μ’ αυτό; Πιστεύετε ότι θα υπάρξει ποτέ εκπαιδευτικό σύστημα που να σέβεται την προσωπικότητα του παιδιού; Εξακολουθεί να ισχύει η απορία που είχε εκφράσει και το συμπέρασμα στο οποίο είχε καταλήξει εδώ και χρόνια ο Αλέξανδρος Δουμάς (υιός). «Διερωτώμαι», είχε πει, «πώς είναι δυνατόν τα παιδιά να είναι τόσο έξυπνα και οι μεγάλοι τόσο βλάκες. Μάλλον στην εκπαίδευση θα πρέπει να το αποδώσουμε αυτό». Το σχολείο δεν θα έλεγα ότι λειτουργεί εναντίον, όσο ερήμην της προσωπικότητας του παιδιού. Συχνά, αντί να του ανοίγει ορίζοντες, του φοράει παρωπίδες. Αντί να του γυμνάζει τα φτερά, του τα ψαλιδίζει. Ευτυχώς, υπάρχουν ακόμα εκπαιδευτικοί που και ορίζοντες ανοίγουν και φτερά χαρίζουν. Γι’ αυτό υπάρχει πάντα ελπίδα. Ποιο είναι το πιο θαυμαστό στοιχείο της ζωής; Το δάκρυ για τον πόνο του άλλου. Οι συγγραφείς γράφοντας βιβλία προσπαθούν να κατανοήσουν περισσότερο τον εαυτό τους. Νιώθετε ότι ισχύει το ίδιο και με εσάς, καθώς γράφετε παραμύθια; Ο εαυτός μου δεν μου προκαλεί ιδιαίτερο ερευνητικό ενδιαφέρον. Πολύ περισσότερο με απασχολούν άλλοι προβληματισμοί, για παράδειγμα πόσα στραγάλια χωράνε σε μια μαύρη τρύπα του διαστήματος ή γιατί οι καμηλοπαρδάλεις έχουνε γαλάζιες γλώσσες. Ένας άνθρωπος μπορεί να αυτοβιογραφηθεί και μέσα από τα βιβλία που έχει διαβάσει και τον έχουν επηρεάσει. Ποια ήταν αυτά τα βιβλία για εσάς; Είχα βρει στη βιβλιοθήκη του πατέρα μου ένα βιβλίο με ιστορίες του Hector Hugh Munro, γνωστού με το ψευδώνυμο Σάκι. Έμοιαζαν με παιδικές αλλά δεν ήταν. Σε μία από αυτές ένα αγόρι επειδή έχει κάνει αταξίες τιμωρείται να μείνει νηστικό. Έκτος από το τιμωρημένο αγόρι που βρίσκεται κλεισμένο στο δωμάτιό του, η οικογένεια απολαμβάνει ένα πλούσιο δείπνο, το οποίο, όμως, περιλαμβάνει μανιτάρια τα οποία αποδεικνύονται δηλητηριώδη. Η οικογένεια βρίσκει έναν επώδυνο θάνατο. Καταφθάνει ένας αστυνομικός. Ενώ μετράει τα πτώματα, βλέπει το αγόρι να βγαίνει από το δωμάτιό του. Το κοιτάζει σαν να το ρωτάει «Εσύ γιατί ζεις;» και το αγόρι σκέφτεται «Ζω επειδή ήμουν άτακτος». Οι ιστορίες αυτές, και άλλες παρόμοιες, με είχαν βάλει σε σκέψεις επειδή έρχονταν σε σύγκρουση με την άποψη ότι το «καλό» ανταμείβεται και το κακό «τιμωρείται». Εδώ συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο. Η τιμωρία του άταχτου αγοριού αποδεικνύεται αιτία της επιβίωσής του. Πώς εξηγούνται όλα αυτά; Οι μεγάλοι δεν μπορούσαν να μου δώσουν ικανοποιητικές εξηγήσεις. Δεν είναι απορίας άξιο ότι ψάχνοντας για απαντήσεις κατέληξα να γίνω εγκληματολόγος. Υπάρχει κάτι που δεν παύει να σας κάνει εντύπωση σε σχέση με την αγάπη των παιδιών προς τα βιβλία σας; Ότι παιδιά τριών και τεσσάρων ετών τα αποστηθίζουν και τα απαγγέλλουν από μνήμης. Αυτό οφείλεται στο ότι ζητούν από τους πολύπαθους γονείς να τους τα διαβάζουν κάθε βράδυ ξανά και ξανά. Αυτό που μου κάνει μεγαλύτερη εντύπωση είναι η αγάπη των παιδιών με σύνδρομο Άσπεργκερ και μαθησιακές δυσκολίες, παρόλο που τα βιβλία περιέχουν λογοπαίγνια και άγνωστες λέξεις. Ποιος θεωρείτε ότι είναι ο χειρότερος σπόρος που μπορεί να σπείρει κάποιος στην ψυχή, και ποιος στο μυαλό ενός παιδιού; Ο σπόρος της διχόνοιας στην ψυχή του και ο σπόρος της υπεροψίας στο μυαλό του. Έχετε αυτοσχεδιάσει ποτέ λέγοντας ένα παραμύθι σε κάποιον ενήλικα που το είχε ανάγκη; Συμβαίνει κι αυτό καμιά φορά. Ενώ ταξίδευα με το αεροπλάνο, είχα πει μια ιστορία για ένα μαγικό χαλί πάνω στο οποίο ισορροπούν δύο μικρά συναχωμένα πάντα, σε μια κοπέλα από το Νεπάλ που είχε μια κάποια φοβία με τις πτήσεις. Μάλλον καλό της έκανε γιατί κάποια στιγμή άρχισε να γελάει. Έχουν πάντα ενδιαφέρον και οι τίτλοι των βιβλίων σας. Ποιος είναι ο τίτλος του επόμενου βιβλίου σας; Τα «Τρία μικρά χαμαιλεοντάκια». Πρόκειται για το μοναδικό ασπρόμαυρο-πολύχρωμο βιβλίο στο σύμπαν, με την πιθανή εξαίρεση κάποιου παρόμοιου που κυκλοφορεί στον απρόσιτο πλανήτη Κορακορούμ ενός παράλληλου σύμπαντος, αλλά και εκεί δεν έχει εκτιμηθεί ιδιαίτερα επειδή οι εξωγήινοι κάτοικοί του πάσχουν από αχρωματοψία. Στο δικό μας ηλιακό σύστημα, πάντως, θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα και θα μας κάνει να θέλουμε να χαϊδέψουμε χαμαιλεοντάκια. Η συζήτησή μας κατέληξε στα τελευταία του βιβλία. Το «Άταχτο συννεφουλίνι» από τις εκδόσεις Διάπλαση, «Η Κοκκινομπλουτζινίτσα» και το «Πλατς Μουτς!» από τις εκδόσεις Διόπτρα. Όπως και το νέο χριστουγεννιάτικο βιβλίο του με τίτλο «Έξι στολίδια ταξιδεύουν». Κύριε Τριβιζά, εσείς σίγουρα θα ξέρετε. Πού πηγαίνουν τα χριστουγεννιάτικα στολίδια όταν φεύγουν και ταξιδεύουν; Στην ακροθαλασσιά του Νησιού των Πυροτεχνημάτων με τους αστερίες και τα ερωτευμένα πεφταστέρια, στα γενέθλια της πριγκίπισσας των πυγολαμπίδων στο ξέφωτο του δάσους με τις πασχαλιές, στη Συννεφοχώρα με τα λουλουδένια σύννεφα και στο Μπαλί, τη Χώρα που ζούνε τα μπαλάκια του πινγκ πονγκ. ΠΗΓΗ
  5. Τα κόμικς γίνονται όλο και μεγαλύτερα. Εκδόσεις, events, μεγάλες διοργανώσεις, μεγάλη ποικιλία ηρώων και στιλ, διαφορετικές σχολές, κινηματογραφικά και τηλεοπτικά deals και το καλύτερο: όλο και περισσότερο νέοι που μπαίνουν στο σύμπαν των κόμικς είτε ως φανς, είτε ως δημιουργοί. Η Βάλια Σκούρτση από το αγαπημένο comics store Tilt (Ασκληπιού 37) μας έδωσε μερικά χρήσιμα στοιχεία. Το Tilt διαθέτει κυρίως αυτοεκδόσεις, από τις οποίες ξεχώρισαν φέτος: Το «Tales from the Strips» της DaNi (Δανάη Κηλαϊδόνη) που κέρδισε το Βραβείο Κοινού στα Ελληνικά Βραβεία Κόμικς το 2015. «Η κοπέλα είναι ταλεντάρα και ήδη δουλεύει για την 2000 AD» είπε η Βάλια. «Έχει βγάλει 4 τεύχη και εξαντλήθηκαν σε χρόνο dt.» Το «Concordia» του Στάθη Πετρόπουλου ο οποίος έχει εικονογραφήσει παιδικά βιβλία στην Αγγλία, έχει σχεδιάσει σουβενίρ για το μουσείο της Ακρόπολης ενώ φέτος έβγαλε το πρώτο του κόμικ και κυκλοφόρησε μία νέα έκδοση, το ‘Sketchbook, Volume1’ που συγκεντρώνει σκίτσα και σχέδια από το 2012 μέχρι και το 2016. Το «Cult Obscurity Club» της «πιτσιρίκας με μέλλον» Ευγενίας Βερελή. Το πρώτο τεύχος πήγε στο Malta Comic Con αυτόν το μήνα ενώ το 2ο τεύχος είναι υπό κατασκευή. Το «Blue Moon» της Aniro η οποία έχει κάνει και το εξώφυλλο των Vodka Juniors. Από τα άλμπουμς των εκδοτικών εταιρειών πολύ καλά πήγε το συλλογικό «The Very Closed Circle» της γνωστής ομώνυμης ομάδας, από τις εκδόσεις Jemma και ο «Πιρού» της Βάλιας Καπάδαη και του Παύλου Παυλίδη από τις εκδόσεις Socomic. Το 2016 ήταν μία καλή χρονιά και για έλληνες δημιουργούς που εκδόθηκαν φέτος στην Αμερική. Αυτοί που πραγματικά φάνηκαν με τη δουλειά τους, είναι: Ο Μιχάλης Διαλυνάς με το «Woods» (Boom! Studios), σε σενάριο του James Tynion και σχέδιο του Μιχάλη. Το κόμικ έχει φτάσει στον 5ο τόμο και έχουν ήδη υπογράψει για να γίνει τηλεοπτική σειρά με ηθοποιούς. Αίσθηση τρόμου σε μικρή κωμόπολη τύπου Stephen King. Στις 16 Οκτωβρίου 2013, 437 μαθητές, 52 δάσκαλοι και 24 άτομα προσωπικού εξαφανίζονται από ένα επαρχιακό γυμνάσιο του Μιλγουόκι χωρίς να αφήσουν πίσω τους κανένα ίχνος. Άπειρα έτη φωτός μακριά, σε κάποιο αχαρτογράφητο σημείο του διαστήματος, εμφανίζονται 513 άνθρωποι από το πουθενά, στη μέση ενός αρχαίου περιβάλλοντος. Πού, πώς, ποιοι, γιατί… τα ερωτήματα πολλά και οι απαντήσεις πιο παράξενες και από την πιο προχωρημένη φαντασία. Ο Ηλίας Κυριαζής με το «Dirk Gently» (IDW Publishing) του Arvind Ethan David σε σχέδιο του Ηλία. Η σειρά παίζεται ήδη στην τηλεόραση. Το είχε ξεκινήσει άλλος, αλλά από τη στιγμή που έγινε τηλεοπτικό ανέλαβε τη σειρά κόμικ ο Κυριαζής. Ο Dirk Gently, κυνηγημένος από εφιάλτες μιάς χαμένης παιδικής του ηλικίας, επιστρέφει στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ για να ζητήσει τη συμβουλή του πρώην καθηγητή του και χρονο-ταξιδευτή, Reg Chronotis. Εκεί ανακαλύπτει ότι ένας ολιστικός ντετέκτιβ μπορεί να έχει περισσότερα από ένα παρελθόν και οι περιπέτειές του ξεκινούν… Στο καστ της τηλεοπτικής σειράς είναι και ο Elijah Wood. Ο Βασίλης Γκογκτζιλάς με το «Biggest Bang» (IDW Publishing) σε σενάριο του D.J. Kirkbride και σχέδιο του Βασίλη. Περιπέτεια στο διάστημα, στην αρχή του τέλους της αρχής της Οικουμένης, με τον Cosmos να έχει σώσει άπειρους πλανήτες και να έχει κατατροπώσει έναν σατανικό, γαλαξιακό τύραννο. Κατάφερε να φέρει πίσω στη ζωή ακόμα και την αγαπημένη του, μαχήτρια του διαστήματος Wyan. Ο Γιώργος Καμπάνταης με το «Double life of Miranda Turner» σε σενάριο του Jamie S. Rich και σχέδιο του Γιώργου. Βγήκε τον Οκτώβριο από την Image Comics που είναι η πιο hot εταιρεία αυτή τη στιγμή, πάνω από την DC και τη Marvel. Η Miranda Turner είναι αδελφή της Lindy Turner η οποία είναι διάσημο σούπερ μόντελ αλλά και η μασκοφόρος Cat που εκδικείται το κακό. Η Miranda δεν το γνωρίζει αυτό μέχρι που η Lindy εμφανίζεται ένα βράδυ στην κρεβατοκάμαρα της αδελφής της, ως φάντασμα, και της ζητάει να τη βοηθήσει να βρει τον δολοφόνο της. Η Arh Comix μέχρι πέρσι έβγαζε φιγούρες και αγαλματάκια ηρώων κόμικς. Φέτος ξεκίνησε να εκδίδει και άλμπουμ και πήρε τον έλληνα Αβραάμ Καούα να γράψει ιστορίες και τον Γιάννη Ρουμπούλια, τον Μάνο Λαγουβάρδο και τον Χρήστο Μαρτίνη που ζει στο Εδιμβούργο για να τις εικονογραφήσουν. Δύο από τις καλύτερες σειρές είναι: -- «Arhian Head Huntress» #1-5, σενάριο Arahom Radjah, Abraham Kawa, σχέδιο Γιάννης Ρουμπούλιας, Χρήστος Μαρτίνης. Η ηρωίδα είναι μία μοναχική μαχήτρια, ατρόμητη κυνηγός, περιπλανώμενη, γοητευτική, έξυπνη και πανέμορφη. Στον αγώνα της να σώσει ένα αθώο μικρό κορίτσι από τον κίνδυνο, η ζωή της θα αλλάξει για πάντα. -- «Queen of Vampires», σενάριο Αβραάμ Κάουα, σχεδιο Μάνος Λαγουβάρδος, Hugh Pindur. Κυκλοφορεί τον Ιανουάριο του ’17. Ηρωίδα είναι η Arkhalla, μία άκαρδη, σκληρή, απέθαντη βασίλισσα που διψάει για αίμα, με δαιμονικές δυνάμεις που μετατρέπει σε τέρατα όποιους μολύνει. Μόνο που κάποια στιγμή ερωτεύεται έναν σκλάβο αιχμάλωτό της, τον Shamath. Πόλεμος, έρωτας, τρόμος και αίμα. Τα κόμικς αλλού Το φουτουριστικό, s/f μπλογκ Io9 του Gizmodo, δημοσίευσε μία δική του λίστα με τα 20 καλύτερα αγγλόφωνα κόμικς της χρονιάς: 20) Power Rangers Από τα Boom Studios έρχεται αυτή η ριζικά αναμορφωμένη εκδοχή των Power Rangers. Πολλοί περίμεναν μία χλιαρή, νοσταλγική αναβίωση των ‘90s αλλά τελικά το κόμικ ήταν μία ευχάριστη έκπληξη με μοντέρνα άποψη και πολλές καινοτομίες. Creative team: Kyle Higgins, Hendry Prasetya, και Matt Herms 19) Future Quest Νεοκυματικό κόμικς της DC, βασισμένο στα θρυλικά καρτούνς της Hanna-Barbera τα οποία ήταν αρκετά παιδικά αλλά το σημερινό αποτέλεσμα είναι πολύ όμορφο και ενδιαφέρον. Τώρα έχουμε σύμπραξη των αρκετά απλοϊκών ηρώων Space Ghost, Birdman και Johnny Quest των οποίων οι χαρακτήρες χτίζονται σιγά σιγά και αποκτούν βάθος και νόημα. Creative Team: Jeff Parker, Craig Rousseau, Ron Randall, Steve Rude, και Evan Shaner 18) Britannia Η Valiant κυκλοφορεί τις περιπέτειες του πρώτου ντετέκτιβ στην ιστορία, ενός μαχητή με έφεση στους γρίφους, στην αρχαία Ρώμη, του Antonius Axia. Λίγο πολιτική που θυμίζει Game of Thrones, βία και «αστυνομικό» θρίλερ. Έχουν κυκλοφορήσει 4 τεύχη και έπεται συνέχεια. Όλοι μίλησαν για μία ευχάριστη έκπληξη. Creative Team: Peter Milligan, Juan Jose Ryp, και Jordie Bellaire 17) Black Widow Η αγαπημένη Μαύρη Χήρα Natasha Romanova της Mάρβελ, την οποία πολλοί φανς (και της Σκάρλετ Γιόχανσον) θέλουν να τη δουν να πρωταγωνιστεί σε δική της, ολόδική της ταινία. Προς το παρόν θα ικανοποιηθούν με το χορταστικό κόμικ, εκρηκτικό, βίαιο και μυστηριώδες, αλλά και με πολλές επεξηγηματικές αναφορές στο τραγικό της παρελθόν. Creative Team: Chris Samnee, Mark Waid, Matt Wilson και Joe Caramagna 16) Flintstones Η DC αναλαμβάνει να εξωραΐσει άλλο ένα κλασικό καρτούν της Hanna-Barbera δίνοντας στους χαρακτήρες της σειράς εντελώς διαφορετικές διαστάσεις. Σήμερα οι Flintstones είναι ένα μεταμοντέρνο σχόλιο στο ρόλο της τέχνης, της πίστης, του καταναλωτισμού και άλλων φαινομένων της σύγχρονης κοινωνίας, ιστορίες με μαύρο χιούμορ για τον πόλεμο και την πολιτική – και όλα αυτά στο γνωστό προϊστορικό περιβάλλον. Creative team: Mark Russell, Steve Pugh, Chris Chuckry, and David Sharpe 15) Captain America: Sam Wilson Θεωρήθηκε μία από τις καλύτερες περιπέτειες του Captain America των τελευταίων χρόνων. Ο ήρωας έχει μία πιο προσγειωμένη στην πραγματικότητα αίσθηση του δικαίου ενώ στην ιστορία θίγονται θέματα όπως η μετανάστευση χωρίς να λείπει και το χιούμορ. Creative Team: Nick Spencer, Daniel Acuña, Angel Unzueta, Szymon Kudranski, Paul Renaud, και John Rauch 14) Superman: American Alien Ένας Σούπερμαν διαφορετικός με την υπογραφή του σεναριογράφου Max Landis και μιας ομάδας κορυφαίων σχεδιαστών, σε μία μίνι σειρά 7 τευχών. Η διαφορά βρίσκεται στο ότι βλέπουμε τον Σούπερμαν ως έναν φιλήσυχο νεαρό Clark Kent που ζει σε μία φάρμα στο Κάνσας και σιγά σιγά διαμορφώνεται στον σούπερ ήρωα. Για την ώρα όμως είναι γλυκομίλητος, χαριτωμένος, σέξι, ακόμα και αστείος χωρίς βέβαια να λείπουν και οι εξάρσεις βίας και δράσης. Creative Team: Max Landis, Jock, Jonathan Case, Francis Manapul, Jae Lee, Joëlle Jones, Tommy Lee Edwards, και Nick Dragotta. 13) Deathstroke Με την υπογραφή του γνωστού σεναριογράφου Christopher Priest που επέστρεψε, ο Deathstroke ξεδιπλώνει κάποια από τα πιο αντι-ηρωικά στοιχεία του χαρακτήρα του σε βαθμό που μπορεί να νοιώσει αποξένωση ο αναγνώστης από αυτόν. Όχι όμως, ο Deathstroke παραμένει ένας υπέρτατος κακός με πολλούς φανς. Creative Team: Christopher Priest, Carlos Pagulayan, Jason Paz, Jeromy Cox, και Willie Schubert 12) Black Monday Murders Με την υπογραφή του Jonathan Hickman για την Image Comics. Σκοτεινή ατμόσφαιρα, νουάρ αφήγηση, υπερφυσικός τρόμος, θέματα εξουσίας και ελέγχου της στη σύγχρονη αμερικάνικη κοινωνία. Μαγεία και κοινωνικο-οικονομική νεύρωση. Creative Team: Jonathan Hickman και Tomm Coker 11) Mockingbird Με την υπογραφή της πρωτόβγαλτης σεναριογράφου Τσέλσι Κάιν, η ηρωίδα Βοbbi Morse ζει μία ωραία, στιβαρή σούπερ κατασκοπική περιπέτεια με χιούμορ, ένταση, ζωντάνια και «γλυκές» νότες. Creative Team: Chelsea Cain, Kate Niemczyk, και Rachelle Rosenberg 10) Midnighter and Apollo Βρώμικη, άγρια, διασκεδαστική δράση με σούπερ ήρωες δύο γκέι αγόρια που ερωτεύονται. Ήδη θεωρούνται δύο από τους πιο απολαυστικούς LGBTQ χαρακτήρες που έχουν εμφανιστεί σε «εμπορικά» κόμικς και μάλιστα χωρίς να χάνουν ούτε καρέ από την ένταση και των δυναμισμό άλλων ιστοριών. Creative Team: Steve Orlando, Fernando Blanco, Romulo Fajardo Jr, και Josh Reed 9) Ancestor Μία ιστορία τεχνολογικής εξάρτησης και τεχνητής νοημοσύνης η οποία παραμένει μαζί σου, ακόμα κι αν εσύ πιστεύεις ότι έχεις ξεμπερδέψει μαζί της. Ωραίο, χορταστικό χόρορ με εγκεφαλικά, ευφυή σχόλια και ψυχεδελική αισθητική. Η καλή και η κακή πλευρά της τεχνολογίας στη ζωή μας. Creative Team: Matt Sheehan και Malachi Ward 8) Unbeatable Squirrel Girl Οι απολαυστικές, αστείες περιπέτειες της Doreen Green και των φίλων της, των Αχτύπητων Squirrel Girl που είναι αισιόδοξες, γλωσσούδες, λατρεύουν τα φιστίκια και άμα λάχει, βαράνε κιόλας. Ένα από τα πιο χιουμοριστικά, έξυπνα κόμικς της χρονιάς που σατιρίζει σχεδόν κάθε είδος κόμικ που υπάρχει. Creative Team: Ryan North, Erica Henderson, Rico Renzi, και Travis Lanham 7) The Legend of Wonder Woman Το 2017 θα είναι η χρονιά της, λένε όλοι. Αλλά σε αυτό το στόρι βλέπουμε το παρελθόν της και το πώς εξελίχθηκε στο να γίνει η τρομερή Wonder Woman. Ωραία, χορταστική ανάπτυξη του χαρακτήρα, ωραία καδραρίσματα και ανυπομονησία για τη συνέχεια. Creative Team: Renae De Liz και Ray Dillon 6) Black Panther Ένα από τα μεγαλύτερα, πιο επιτυχημένα κόμικς του 2016. Στέρεα, πλούσια δράση, πολλοί ενδιαφέροντες χαρακτήρες με σούπερ δυνάμεις αλλά και πολλές κοινωνικοπολιτικές ανησυχίες. Creative Team: Ta-Nehisi Coates, Brian Stelfreeze, and Laura Martin 5) Saga Παραμένει ένα από τα καλύτερα κόμικς επιστημονικής φαντασίας που έχουν υπάρξει. Αν και στο τέλος του 6ου κύκλου του, κρατάει πάντα σε πρώτο πλάνο τους αγαπημένους χαρακτήρες Marko, Alana, και Hazel. Συναισθηματικό, βαθύ και με την προσοχή στραμμένη σε θέματα οικογένειας. Creative Team: Brian K. Vaughan, Fiona Staples, και Fonographiks 4) Monstress Από την Image Comics. Ένας μητριαρχικός εναλλακτικός κόσμος στην Ασία του 1900. Πανέμορφες εικόνες με επιρροές από αισθητική art deco και steampunk. Μία έφηβη κοπέλα που προσπαθεί να επιβιώσει μέσα στον πόλεμο, με μία ικανότητα: την επικοινωνία της με ένα τέρας απίστευτης δύναμης. Μία «σχέση» που θα τους αλλάξει και τους δύο. Το Entertainment Weekly το χαρακτήρισε “Best New Original Series”. Creative Team: Marjorie Liu και Sana Takeda 3) Paper Girls Από την Image Comics και τον δημιουργό του Saga, Brian K. Vaughan, μία εντελώς διαφορετική ιστορία επιστημονικής φαντασίας και ενηλικίωσης για μία παρέα κοριτσιών και τις μυστηριώδεις περιπέτειές τους. Εξαιρετικοί χαρακτήρες και ιστορία με βάθος αλλά και πολλές freaky στιγμές που μένουν μαζί σου για πολύ καιρό μετά. Creative team: Brian K. Vaughan, Cliff Chiang, και Matt Wilson. 2) Batman Ο κύριος Bruce Wayne είχε την ευχαρίστηση να βρίσκονται δύο ολόκληρες και εξαιρετικές δημιουργικές ομάδες δίπλα του, το 2016. Από τη μία η πλήρης ολοκλήρωση του χαρακτήρα δια χειρός Scott Snyder και Greg Capullo, και από την άλλη το επαναλανσάρισμα του χαρακτήρα για την DC, δια χειρός Tom King. Και στις δύο περιπτώσεις πολλές απορίες απαντήθηκαν στο ποιος είναι πραγματικά ο Bruce Wayne και ποιος ο Batman ενώ η σκοτεινιά συνεχίστηκε κανονικά και στις δύο όψεις του ίδιου ήρωα. Creative teams: Scott Snyder, Greg Capullo, FCO Plascencia, Nathan Fairbairn, και Steve Wands, - Και Tom King, David Finch, Jordie Bellaire, Mikel Janin, Hugo Petrus, June Chung, και Clayton Cowles 1) The Vision Το Io9 δηλώνει ευθαρσώς ότι είναι το πιο συναρπαστικό κόμικ της χρονιάς. Ο ήρωας, ο Vision, είναι ένα android που θέλει να γίνει άνθρωπος και να αποκτήσει οικογένεια. Πηγαίνει στο εργαστήριο όπου δημιουργήθηκε από τον Ultron και όπου πρωτο-επαναστάτησε στην προκαθορισμένη του μοίρα οραματιζόμενος ένα καλύτερο μέλλον, και κατασκευάζει την οικογένεια των ονείρων του. Μία σύζυγο και δύο δίδυμες κόρες. Όλες του μοιάζουν, έχουν τις ίδες δυνάμεις με αυτόν και θέλουν απεγνωσμένα όπως ο Vision «να είναι κανονικοί άνθρωποι». Αστείο και λαλημένο, σκοτεινό και τραγικό, με βίαιη, μοντέρνα γραμμή και κινηματογραφική εξέλιξη. «Ένα masterclass». Creative team: Tom King, Gabriel Hernandez-Walta, Jordie Bellaire, Clayton Cowles. athensvoice.gr
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.