Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'ars longa'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Με την κυκλοφορία του τέταρτου μέρους της ολοκληρώνεται σήμερα στην «Εφ. Συν.» η «Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας» του Ούγκο Πρατ (1927 – 1995). Με αυτή την αφορμή το Καρέ Καρέ ξαναθυμάται τη ζωή και το έργο του μεγάλου Ιταλού δημιουργού και τις περιπέτειες του πιο δημοφιλούς χαρακτήρα του. Η πρώτη του εμφάνιση στα κόμικς, το 1967, δεν προμήνυε τη συνέχεια. Ήταν σφιχτά δεμένος, σταυρωμένος σε μια σχεδία, κάτω από τον καυτό ήλιο, στη μέση του ωκεανού. Ο θάνατός του ήταν βέβαιος. Και θα ήταν αργός και βασανιστικός. Είχε πέσει θύμα της ανταρσίας των ναυτών του για να του αρπάξουν τα όπλα που έκρυβε στο αμπάρι. Επιπλέον, είχε τάξει γάμο στην αδερφή του λοστρόμου και δεν τήρησε την υπόσχεσή του. Τον πέταξαν στη θάλασσα. Ο Κόρτο Μαλτέζε, όμως, κατάφερνε να επιβιώνει ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες. Κάτι απροσδόκητο θα συνέβαινε πάντα για να σωθεί. Στη «Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας», η έκπληξη εμφανίζεται με το πρόσωπο ενός τυχοδιώκτη, πρώην καλόγερου και άσπονδου φίλου του Κόρτο. Ο καπετάν Ρασπούτιν σώζει τον Κόρτο από τους καρχαρίες, τη δίψα και την αλμύρα και οι περιπέτειες του σκουλαρικοφόρου ναυτικού στον κόσμο των κόμικς ξεκινούν. «Μπράβο Ρασπούτιν, μια μέρα θα το θυμηθώ αυτό...», λέει ο ψύχραιμος και λακωνικός ναύτης που ήξερε πάντα να αναγνωρίζει το δίκαιο, να βοηθά τους φίλους του αλλά και τους αδύναμους αυτού του κόσμου όπου γης. Ήταν γεννημένος στη Μάλτα, γιος ενός Άγγλου αξιωματικού του πολεμικού ναυτικού και μιας Ανδαλουσιανής Τσιγγάνας, και έγινε κοσμοπολίτης εκ των πραγμάτων, ωθημένος πάντα από ένα κίνητρο αναζήτησης της περιπέτειας. Ταξίδεψε σε κάθε γωνιά της Γης, σε τόπους φορτισμένους με μνήμες, σε περιπέτειες που λάμβαναν χώρα κατά το πρώτο μισό του προηγούμενου αιώνα, σε όλα τα μέρη που γράφτηκε η Ιστορία και συνάντησε «πραγματικά» πρόσωπα από τον χώρο της λογοτεχνίας και της πολιτικής που συμμετείχαν ως ισότιμοι με αυτόν σε φανταστικές αφηγήσεις, με φόντο πραγματικά γεγονότα. Η εμμονή του Κόρτο στα ταξίδια οφειλόταν στη ζωή του δημιουργού του που ήταν κι αυτή γεμάτη ταξίδια. Αν και είχε γεννηθεί στο Ρίμινι της Ιταλίας με ρίζες βενετσιάνικες αγγλονορμανδικές, τουρκικές και σεφαραδίτικες, μεγάλωσε στην αποικιοκρατούμενη Αβησσυνία (σημερινή Αιθιοπία) κατά τα χρόνια της ιταλικής κατοχής. Στη συνέχεια ταξίδεψε, έζησε και δούλεψε επί σειρά ετών σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, κυρίως στην Αργεντινή και τη Βραζιλία, ενώ μετά την επιστροφή του στην Ιταλία συνέχισε να ταξιδεύει σε ολόκληρο τον κόσμο και ιδιαίτερα σε μέρη μακρινά και «εξωτικά» που γίνονταν στη συνέχεια τα σκηνικά των ιστοριών του. Από το 1967 που ξεκίνησε τις περιπέτειες με πρωταγωνιστή τον Κόρτο Μαλτέζε, τον τοποθέτησε σε κάθε πιθανό μέρος του πλανήτη αλλά πάντα με τα ίδια βασικά συστατικά του χαρακτήρα του: γενναίο αλλά και ικανό να ξεγλιστρά από τον κίνδυνο, δίκαιο και αποφασιστικό, αντιρατσιστή και βαθιά καλλιεργημένο, μοναχικό και λιγομίλητο, αυτάρκη και χωρίς καμιά περιουσία, φίλο με τους φίλους και εχθρό με τους εχθρούς. «Ο Κόρτο είναι ένας αντιαποικιοκράτης, ένας άνθρωπος που δεν έχει γεωγραφικούς δεσμούς και δεν γνωρίζει ρατσιστικές προκαταλήψεις. Έχει μαύρες αδελφές, ξαδέλφια Ινδιάνους. Η οικογένειά του Κόρτο δεν γνωρίζει προβλήματα. Έχει σχέσεις με όλες τις άλλες φυλές. Ο Κόρτο βρίσκει συγγενείς παντού όπου πηγαίνει» είχε πει ο Πρατ σε συνέντευξή του στον Κλοντ Μολιτερνί. Και επιπλέον ότι «... είναι ένας μοναχικός άνθρωπος. Ο Οκτάβιο Παζ, ένας Μεξικανός ποιητής, είχε πει ότι το να έχουμε κάποια πράγματα που μας ανήκουν είναι τελικά κάτι το αρνητικό που μας στερεί τη δυνατότητα της ελευθερίας. Αν ο Κόρτο είχε ένα πλοίο, θα βρισκόταν με πολύ ενοχλητικές γι’ αυτόν υποχρεώσεις, θα έπρεπε να βρίσκεται πάνω σ’ αυτό το πλοίο. Έτσι όπως είναι όμως χαίρεται μια ελευθερία κινήσεων που του επιτρέπει να βρίσκεται άλλοτε στο γιοτ ενός εκατομμυριούχου, άλλοτε σ’ ένα ιστιοφόρο και άλλοτε σ’ ένα εμπορικό πλοίο...». Τα βιβλία με τον Κόρτο Μαλτέζε κυκλοφορούν από τις εκδόσεις «Μαμούθ Κόμιξ», εκτός από την «Μπαλάντα» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Ars Longa» και στη συνέχεια από τις εκδόσεις «Μικρός Ήρως», που εκδίδουν και τις νέες περιπέτειές του. Ο Κόρτο δεν έχει ούτε πατρίδα ούτε θρησκεία αλλά σέβεται κάθε θρησκεία και κάθε πολιτισμό. Είναι ένας ασταμάτητος ταξιδευτής χωρίς κάποιο σκοπό των ταξιδιών του, λειτουργεί ενστικτωδώς, η αδιάκοπη κίνηση είναι ο μόνος τρόπος του να επιβιώνει. Και ακόμα και όταν δεν κυνηγά την περιπέτεια αλλά επιδιώκει να ξαπλώσει στην παραλία το ηλιοβασίλεμα, να πιει το ποτό του σε ένα ήσυχο καφέ ή να απολαύσει το πούρο του διαβάζοντας το αγαπημένο του βιβλίο, την «Ουτοπία» του Τόμας Μορ, θα βρεθεί μια αφορμή για να τον κινητοποιήσει: μια άδικη συμπεριφορά με θύμα κάποιον ανήμπορο, μια ληστεία, ένας χαμένος θησαυρός, μια πολιτική αναταραχή, ένα έγκλημα πάθους ή, απλά, μια όμορφη γυναίκα που τον γλυκοκοιτά. Είναι σαρκαστικός προς τους ιμπεριαλιστές και τους πλούσιους και προστατευτικός προς τους καταπιεσμένους και τους αδύναμους. Στον κώδικα τιμής του η ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια βρίσκονται στην πρώτη θέση και γι’ αυτό τις διαφυλάσσει με κάθε τρόπο. Αν, όμως, χρειαστεί να σκοτώσει θα το κάνει. Χωρίς να χαίρεται γι’ αυτό. Ο Ούγκο Πρατ συμπορεύτηκε με τον Κόρτο (το alter ego του;) σχεδόν είκοσι χρόνια. Ο Κόρτο «ταξίδεψε» μπρος και πίσω στον χρόνο από το 1900 μέχρι τον Ισπανικό Εμφύλιο, σε ζούγκλες, ερήμους και φουρτουνιασμένα πελάγη, σε παγωμένα βουνά και καυτά πολεμικά μέτωπα, σε εξεγέρσεις και επαναστάσεις, σε μέρη ποτισμένα με θρύλους, αίμα και Ιστορία. Με τέτοιες προσωπικές διαδρομές, οι Ούγκο Πρατ και Κόρτο Μαλτέζε, σχεδόν σαν ένα πρόσωπο, έχουν καταγραφεί στην ιστορία των φανταστικών αφηγήσεων ως άξιοι εκπρόσωποι της Περιπέτειας. Που καταφέρνει να μη γίνεται αυτοσκοπός και να μην είναι ανιαρά διδακτική όταν υμνεί τη διαφορετικότητα, την αλληλεγγύη και την ισότητα των ανθρώπων πέρα από χρώματα, φυλές και εθνικές προελεύσεις. Εκτός από τις ιστορίες που δημιουργούσε μόνος του, ο Ούγκο Πρατ συνεργάστηκε και με άλλους καλλιτέχνες είτε ως σεναριογράφος είτε ως σχεδιαστής. Η πιο γνωστή του συνεργασία ήταν, ίσως, αυτή με τον συμπατριώτη και φίλο του, Μίλο Μανάρα, στο «Ινδιάνικο Καλοκαίρι» (1983, στα ελληνικά από τις εκδόσεις Βαβέλ το 1990). Ο Πρατ υπέγραψε το σενάριο μιας σκληρής ιστορίας και ο Μανάρα φιλοτέχνησε τα σχέδια της περιπέτειας στην Άγρια Δύση πριν οι λευκοί επικρατήσουν ολοκληρωτικά και αφανίσουν τον πολιτισμό των γηγενών. Εμπνευσμένο από το «Άλικο Γράμμα» του Ναθάνιελ Χόθορν αλλά και από τον «Τελευταίο των Μοϊκανών» του Τζέιμς Φένιμορ Κούπερ, το «Ινδιάνικο Καλοκαίρι» αποτελεί ένα παραμύθι ενάντια στη βία που προκαλεί η σύγκρουση των πολιτισμών, καθώς και ο θρησκευτικός φανατισμός και πουριτανισμός των εισβολέων αποικιοκρατών Χριστιανών. Η συνεργασία των δύο φίλων συνεχίστηκε το 1991 με το «El Gaucho», μια ακόμη ιστορική περιπέτεια, τοποθετημένη στα ανοικτά του Μπουένος Άιρες κατά τις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα, όταν ένα πλωτό μπορντέλο με γυναίκες ετοιμάζεται να υποδεχτεί Άγγλους ναυτικούς. Η αγάπη και ο σεβασμός του Μανάρα προς τον Πρατ εκφράστηκε έντονα και στο βιβλίο του «H.P. και Τζιουζέπε Μπέργκμαν» (άρχισε να δημοσιεύεται το 1978, στα ελληνικά κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βαβέλ το 1986). Σ’ αυτό δεν υπήρξε κάποια καλλιτεχνική συμβολή του Πρατ, αλλά ο ίδιος έγινε από τον Μανάρα, χαρακτήρας της υπόθεσης (τα αρχικά H.P. αναφέρονται στο όνομά του, Hugo Pratt) και μάλιστα αυτός που φαίνεται να κινεί υπογείως τα νήματα μιας παραληρηματικής περιπέτειας εντός της οποίας βυθίζεται ο κεντρικός πρωταγωνιστής. Αρκετά νωρίτερα, στα τέλη της δεκαετίας του 1950, ο Ούγκο Πρατ είχε συνεργαστεί με έναν ακόμα σπουδαίο δημιουργό, τον Αργεντινό Έκτορ Έστερχελντ που μετέπειτα, το 1977, δολοφονήθηκε («εξαφανίστηκε» ήταν η κρατική εκδοχή) από τη χούντα της Αργεντινής ως κομμουνιστής. Σ’ αυτή τη συνεργασία όμως, ο Πρατ υπέγραψε τα σχέδια ενώ τα σενάρια ανήκαν στον Αργεντινό συγγραφέα που σχεδόν παράλληλα είχε ξεκινήσει να συγγράφει το εμβληματικό «Eternauta». Το αποτέλεσμα ήταν μια σειρά συγκλονιστικών αντιπολεμικών ιστοριών υπό τον γενικό τίτλο «Ερνι Πάικ» (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ars Longa/Παρά Πέντε, 1995) και κεντρικό χαρακτήρα έναν πολεμικό ανταποκριτή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που ήταν βασισμένος στον πραγματικό Αμερικανό πολεμικό ανταποκριτή Έρνι Πάιλ, βραβευμένο με Πούλιτζερ το 1944. Στα ελληνικά, οι ιστορίες του Κόρτο Μαλτέζε έχουν κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Μαμούθ Κόμιξ εκτός από τη «Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας» που κυκλοφόρησε πρώτα από τις εκδόσεις Ars Longa και πρόσφατα επανακυκλοφόρησε επιχρωματισμένη από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως. Οι νέες περιπέτειες που δημιουργούν οι Juan Díaz Canales και Rubén Pellejero κυκλοφορούν επίσης από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως. Και το σχετικό link...
  2. Δημιουργεί γελοιογραφίες και κόμικς εδώ και πενήντα χρόνια. Και δεν έχει χάσει ούτε στο ελάχιστο την αιχμηρή του γλώσσα, τον σαρκασμό του, την ειρωνεία του απέναντι στους πολιτικούς αλλά και σε αυτούς που τους εκλέγουν. Ο Francesco Tullio Altan μιλά στην «Εφ. Συν.» για την πολιτική γελοιογραφία σε μια «όχι και τόσο σοβαρή» εποχή. Στην Ελλάδα τον γνωρίσαμε από τις σελίδες της «Βαβέλ» μέσω των σαρκαστικών γελοιογραφιών του και των απολαυστικών κόμικς του με το σουρεαλιστικό χιούμορ και τις εξπρεσιονιστικές φιγούρες. Ο Altan, ένας θρύλος της ευρωπαϊκής γελοιογραφίας, βρέθηκε πριν από λίγες εβδομάδες στην Αθήνα, καλεσμένος της Λέσχης Ελλήνων Γελοιογράφων στο πλαίσιο της έκθεσης «Democrisis». Με τα έργα του και την ομιλία του προς το κοινό και τους συναδέλφους του στον εκθεσιακό χώρο του Μετρό Συντάγματος απέδειξε ότι παρά τα εβδομήντα επτά του χρόνια θα βρίσκεται ακόμη για καιρό στην πρώτη γραμμή της μάχιμης πολιτικής γελοιογραφίας. Ίσως περισσότερο απαισιόδοξος απ’ ότι παλιά, πιο κυνικός, πιο λιγόλογος, αλλά πάντα ταγμένος ενάντια στην εξουσία και στην παθητική αποδοχή της από τη σιωπηλή, αδιάφορη πλειονότητα που κριτικάρει τα πάντα από τον καναπέ της. Ο Altan, με σπουδές Αρχιτεκτονικής στην Μπολόνια και στη Βενετία, το 1970 δοκίμασε την τύχη του στον κινηματογράφο όταν και ταξίδεψε στο Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας για να εργαστεί στην παραγωγή ταινιών ως σκηνογράφος και σεναριογράφος. Επέστρεψε πέντε χρόνια αργότερα στην Ιταλία και ξεκίνησε να δημιουργεί ιστορίες κόμικς για παιδιά με κεντρική πρωταγωνίστρια το σκυλάκι Pimpa. Αυτή η σειρά συνεχίστηκε για είκοσι ολόκληρα χρόνια και η μεγάλη δημοφιλία της έκανε διάσημο τον Ιταλό δημιουργό, επιτρέποντάς του παράλληλα να δημιουργεί κόμικς και γελοιογραφίες για ενήλικους που δημοσιεύονταν σε περιοδικά όπως το «Corriere dei Piccoli» και το θρυλικό «Linus» και εμβληματικές εφημερίδες της Αριστεράς όπως η «Repubblica» και η «L' Unità» σε μια πολιτικά ταραγμένη περίοδο για την Ιταλία. Τα κόμικς του ξεχώριζαν πάντα για τους σαρκαστικούς διαλόγους μεταξύ των πρωταγωνιστών, αλλά και για τη μοναδική του μέθοδο να σχολιάζει κάτω από τα καρέ τα όσα συνέβαιναν στην ιστορία με άφθαστο κυνισμό και πικρό χιούμορ. Η πλειονότητα των ιστοριών του χαρακτηριζόταν από σουρεαλισμό και απίστευτες καταστάσεις στα πέρατα της Γης, σε εξωτικά μέρη, σε περιοχές που η αποικιοκρατία άφηνε ανεξίτηλο το στίγμα της και με πρωταγωνιστές, αποτυχημένους τυχοδιώκτες που δεν επέτρεπαν ποτέ την ταύτιση του αναγνώστη μαζί τους. Έχει βραβευτεί κατ’ επανάληψη για τα κόμικς του και τις γελοιογραφίες του που έχουν εκτεθεί σε πολλές χώρες της Ευρώπης και έχουν δημοσιευτεί σε δεκάδες έντυπα, με πιο σταθερά το ιταλικό «Panorama» και την «L’ Espresso». Μια συνέντευξη μαζί του, έστω και σύντομη, έστω και με τον λακωνικό του λόγο, καθώς προτιμά να διατυπώνει τις απόψεις του κυρίως με τα έργα του, είναι πάντα διαφωτιστική για την πολιτική κατάσταση της Ιταλίας και της Ευρώπης, αλλά και για τον ρόλο των γελοιογράφων στην εποχή της παντοκρατορίας των ΜΜΕ και της διαπλοκής τους με την πολιτική και οικονομική εξουσία. Μια τέτοια συνέντευξη κρίναμε πως είναι προτιμότερο να αρχίσει με το πρώτο του κόμικς για ενήλικους αναγνώστες, το «Τρίνο», με πρωταγωνιστή έναν διαφορετικό προλετάριο «θεό-δημιουργό» στις υπηρεσίες ενός αργόσχολου, μεγαλύτερου «θεού» που παίζει τον ρόλο του αφεντικού χωρίς σκοπό και όραμα. Ένα αλληγορικό κόμικς που υπενθυμίζει οδυνηρά την εξάρτηση της πολιτικής εξουσίας από την οικονομική με τη συνειδητοποίηση και την κατάδειξη του ποιος έχει το πάνω χέρι, πόσο αμοραλιστής είναι και πόσο αυταπατώνται όλοι όσοι εναποθέτουν στο πολιτικό προσωπικό τις ελπίδες τους για τη βελτίωση της ζωής τους. ● Ο Τρίνο ήταν τελικά ένας θεός κακός, αδιάφορος ή κάτι χειρότερο; Ο Τρίνο είναι ένας θεός-δημιουργός στη δούλεψη ενός αφεντικού. Ότι μπορεί κάνει κι αυτός. ● Για πέντε δεκαετίες δημιουργείτε κόμικς και γελοιογραφίες που αναφέρονται κυρίως στην πολιτική. Πώς είναι να σατιρίζει κανείς τη συνήθη κατάσταση που στην καλύτερη περίπτωση παραμένει η ίδια, αν δεν χειροτερεύει. Είναι αλήθεια πως η κατάσταση δεν βελτιώνεται. Υπάρχουν γελοιογραφίες που σχεδίασα πριν από 40 χρόνια και είναι ακόμα εξαιρετικά επίκαιρες. Πιστεύω όμως πως για να κάνει κανείς σάτιρα, μια ιδέα απελπισμένης αισιοδοξίας είναι απαραίτητη. ● Η σύγχρονη πολιτική κατάσταση στην Ιταλία είναι πιο ευνοϊκή για τη σάτιρα απ’ ότι στο παρελθόν; Δεν θα το ’λεγα. Σήμερα οι πολιτικοί κάνουν τα πάντα μόνοι τους, ακόμα και την καρικατούρα του εαυτού τους. ● Σε σχέση με την ταραγμένη δεκαετία του ’70 είναι πιο δύσκολο να βρείτε θέματα; Θέματα βρίσκονται πάντα, όμως η κατάσταση της εποχής του ’70, αν και κρίσιμη, είχε τουλάχιστον μια σοβαρότητα. Τώρα είναι κρίσιμη, αλλά ελάχιστα σοβαρή. ● Ο Τσιπούτι, ένας εργάτης σαρκαστικός και κυνικός, σε μόνιμη αντιπαράθεση με τα αφεντικά, αλλά και αυστηρός με την τάξη του, πού βρίσκεται σήμερα; Ενσωματώθηκε, βολεύτηκε ή συνεχίζει να αντιστέκεται; Αντιστέκεται, αλλά βγαίνει σπάνια από το σπίτι του. ● Προτιμάτε να κάνετε κόμικς ή γελοιογραφίες; Τι σας ευχαριστεί περισσότερο; Μ’ αρέσουν και τα δύο, αλλά για τα κόμικς χρειάζεται μια ενέργεια που δυστυχώς δεν διαθέτω πια. Οπότε, γελοιογραφίες. ● Αυτή την εποχή της διαδεδομένης διαφθοράς των μέσων ενημέρωσης, πώς διαγράφεται ο ρόλος του γελοιογράφου; Είναι ρόλος αντίστασης ή ένα άλλοθι; Είναι μια απόπειρα να προτείνει κανείς ένα διαφορετικό βλέμμα πέρα από την κυρίαρχη οπτική. Η γελοιογραφία είναι μια μικρή αντίσταση. * Οι γελοιογραφίες και η φωτογραφία του Altan προέρχονται από τον κατάλογο της έκθεσης «Democrisis» που πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο του 2019 στο Μετρό του Συντάγματος από τη Λέσχη Ελλήνων Γελοιογράφων. Βιβλία του που κυκλοφορούν στα ελληνικά Τρίνο (εκδ. Ars Longa, 1987) O Τρίνο, ένας διαφορετικός «θεός» στη δούλεψη ενός βαριεστημένου, ανώτερου «θεού» είναι ελεύθερος να δημιουργήσει τον κόσμο. Υπόκειται όμως σε έναν περιορισμό: «Μπορείτε να δημιουργείτε ότι θέλετε. Αλλά δεν θα ’θελα να σκορπίζετε τα λεφτά μου» είναι μια από τις ελάχιστες εντολές που παίρνει. Κι έτσι του δένονται τα χέρια. Colombo (εκδ. Βαβέλ, 1986) Η Αμερική δεν ανακαλύφθηκε ακριβώς όπως μαθαίναμε στο σχολείο. Ο Χριστόφορος Κολόμβος ήταν ένας σιχαμερός και κυνικός καπετάνιος. Αλλά κι οι ναύτες του δεν πήγαιναν πίσω. Και η άφιξή τους στον Νέο Κόσμο μπορεί να μην επιβραβεύτηκε με χρυσάφι και δόξα αλλά είχε πολλά βασανιστήρια, ιθαγενείς αιχμαλώτους και πικρό χιούμορ για την ευρωπαϊκή αποικιοκρατία. Ada (εκδ. Βαβέλ, 1983) Μια πλούσια κληρονόμος ταξιδεύει στις ανεξερεύνητες κι αχαρτογράφητες ζούγκλες της Αφρικής για να βρει τον ξάδελφό της και να εισπράξει μια περιουσία. Και ζει απίστευτες παρωδίες περιπέτειας, τη μια μετά την άλλη, ανάμεσα σε πεινασμένους κροκόδειλους, δυτικούς τυχοδιώκτες και ηλίθιους ναζί που μεταφέρουν την ευρωπαϊκή παράνοια του Μεσοπολέμου στην άλλη άκρη της Γης. 'Τέρμα η Αυτολογοκρισία, Είμαι ένας Μαλάκας', 'Αυτοκαταστροφή' (εκδ. Βαβέλ) Δυο συλλογές γελοιογραφιών του Ιταλού δημιουργού από τη δεκαετία του 1980 με βαθύτατο πολιτικό περιεχόμενο και πρωταγωνιστή σε πολλές από αυτές τον κυνικό, απαισιόδοξο και ετοιμόλογο βιομηχανικό εργάτη Τσιπούτι, σταθερό χαρακτήρα των γελοιογραφιών του Altan: «Πώς τα πάει η κυβέρνηση Τσιπούτι;» «Δεν ξέρω. Είναι λίγος καιρός που δεν τη βλέπω». Και το σχετικό link...
  3. leonidio

    ΓΥΡΙΣΤΕ ΤΟ ΓΑΛΑΞΙΑ ΜΕ ΩΤΟ-ΣΤΟΠ

    Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.... Στην αρχή δημιουργήθηκε το σύμπαν, κάτι που εκνεύρισε πολύ κόσμο και γενικά θεωρήθηκε κακή κίνηση. Κάποια δισεκατομμύρια χρόνια μετά, ένας νεαρός συγγραφέας αποφασίζει να γράψει μια σάτιρα ΕΦ, η οποία ξεκίνησε ως ραδιοφωνική σειρά στο BBC και στη συνέχεια διασκευάστηκε σε βιβλίο, έγινε τηλεοπτική σειρά, ταινία και φυσικά και κόμικ. γνωρίζοντας, όπως καταλαβαίνετε, τρομερή επιτυχία και δημιουργώντας ένα θρύλο (αλλά και ένα franchise). Τέτοια ήταν η επιτυχία της σειράς, ώστε αρχικά ξεκίνησε ως τριλογία και στη συνέχεια επεκτάθηκε στα πέντε βιβλία, κάτι που επισημαίνεται εύστοχα στο εξώφυλλο του πέμπτου τόμου. Κάπου μέσα στη δεκαετία του 1980, το βιβλίο έφτασε και στη χώρα μας σε πολύ καλή μετάφραση από το Δημήτρη Αρβανίτη και πολύ γρήγορα έγινε επιτυχία και σχεδόν καλτ (για τα ελληνικά δεδομένα, πάντα). Η υπόθεση είναι αδύνατον να περιγραφεί, ας πούμε εντελώς συνοπτικά ότι κάποιο πρωί ο Άρθουρ Ντεντ ξυπνάει και ανακαλύπτει ότι α) ο καλύτερος φίλος του, Φορντ Έσκορτ (!) είναι εξωγήινος και β) ότι η Γη πρόκειται να κατεδαφιστεί από ένα στόλο εξωγήινων σκαφών, για να χτιστεί ένας δρόμος ταχείας κυκλοφορίας. Ο Φορντ κατορθώνει να σώσει τον Άρθουρ και μετά από κάποιες περιπέτειες, θα συναντήσουν τον ξάδελφο του Φορντ, Πρόεδρο του Γαλαξία και πλέον φυγάδα, Ζάφοντ Μπλήμπλιμπροξ και τη φίλη του τελευταίου, την Τρίλιαν, γήινη, την οποία είχε γνωρίσει ο Ζάφοντ σε ένα πάρτυ στη Γη, στο οποίο ήταν καλεσμένος και ο Άρθουρ. Την παρέα συμπληρώνει ο Μάρβιν, το καταθλιπτικό ρομπότ. Στη συνέχεια, ο Άρθουρ και η παρέα του θα ανακαλύψουν ότι η Γη ήταν ένας τεράστιος υπολογιστής, σκοπός του οποίου ήταν να απαντήσει στο μεγάλο ερώτημα για τη Ζωή, το Σϋμπαν και τα Πάντα (πονηρό!). Από εκεί και μετά, αρχίζει μια περιπλάνηση στις εσχατιές του Σύμπαντος. Βασικός σύντροφός τους είναι το νούμερο ένα μπεστ-σέλερ στο Γαλαξία, το βιβλίο Γυρίστε το Γαλαξία με Ώτο-Στοπ... Το σύμπαν όμως είναι χαοτικό. Εξάλλου, υπάρχει μια θεωρία που δηλώνει ότι αν ποτέ κανείς ανακαλύψει ακριβώς σε τι εξυπηρετεί και για ποιο λόγο υπάρχει το Σύμπαν, αυτό θα εξαφανιστεί και θα αντικατασταθεί από κάτι ακόμη πιο παράξενο και ανεξήγητο. Υπάρχει και μια άλλη θεωρία που δηλώνει πως αυτό έχει ήδη συμβεί. Δεν έχει νόημα να συνεχίσω, όσοι το έχετε διαβάσει, ξέρετε περί τίνος πρόκειται και σίγουρα θυμάστε σε τι χρησιμεύει μια πετσέτα, το Βαβελόψαρο, το πάρτυ που συνεχιζόταν για πολλές γενιές, το Σαματατζή τον Απείρως Παρατεινόμενο, τη φάλαινα και βεβαίως το ποτό που ήταν σχεδόν, αλλά όχι ακριβώς, εντελώς διαφορετικό από το τσάι και πάνω από όλα το 42 και πολλά άλλα. Όσοι δεν το έχετε διαβάσει και εκτιμάτε το έξυπνο, σαρκαστικό και ανατρεπτικό χιούμορ, καιρός να ανακαλύψετε τα βιβλία. Οι τίτλοι της σειράς και η μετάφραση τους στα ελληνικά καθώς και η χρονολογία των πρωτότυπων και ελληνικών εκδόσεων είναι οι εξής: 1. Γυρίστε το Γαλαξία με Ώτο-Στοπ (The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy, 1979) (1987) 2. Το Ρεστωράν στο Τέλος του Σύμπαντος (The Restaurant at the End of the Universe, 1980) (1988) 3. Η ζωή, το Σύμπαν και τα Πάντα (Life, Universe and Everything, 1982) (1989) 4. Αντίο, και Ευχαριστώ για τα Ψάρια (So long, and Thanks for all the Fish, 1984) (1989) 5. Μάλλον Ακίνδυνος (Mostly Harmless, 1992) (1994) Ο τελευταίος τόμος κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μέδουσα, πάντα σε μετάφραση του Αρβανίτη και σε λίγο διαφορετικές διαστάσεις (14Χ21) Το 1999 οι εκδόσεις Παρά Πέντε εξέδωσαν το βιβλίο Don’t Panic (Don’t Panic – Douglas Adams and The Hitchhiker’s Guide, 1993) του Neil Gaiman, στις διαστάσεις των αρχικών 4 βιβλίων, που ήταν ένα βιβλίο με το χρονικό της σειράς και των βιβλίων με διάφορες ιστορίες, παραλειπόμενα και τα λοιπά. Ο Ντάγκλας Άνταμς πέθανε από καρδιακή προσβολή το 2001 στα 49 του χρόνια, μετά από την ημερήσια γυμναστική του. Έχω την εντύπωση ότι ο ίδιος θα θεωρούσε ειρωνικά χιουμοριστικό αυτό το θάνατο.... Περισσότερα για το συγγραφέα και για τα βιβλία. 42 ατάκες από το βιβλίο (στα αγγλικά) και ορισμένες στα ελληνικά Ένα σύντομο άρθρο και ένα λίγο μεγαλύτερο. Κι ένα έξτρα μπόνους: μια ηχητική διασκευή (με την πολύ ωραία φωνή του Ηλία Λογοθέτη) στα ελληνικά των πρώτων σελίδων του βιβλίου, από μια προσπάθεια που είχε γίνει να φτιαχτεί και μια ραδιοφωνική σειρά στα ελληνικά, κάτι που δεν ευοδώθηκε. https://www.youtube.com/watch?v=4EPuRmROMmE Παραθέτω τα εξώφυλλα των πρώτων εκδόσεων των 5 βιβλίων. Υπήρξαν και μετέπειτα εκδόσεις και πλέον κυκλοφορούν από άλλη εκδοτική, αλλά δεν τα έχω αυτά. Μια τιμή για μεταχειρισμένα είναι στα 5 ευρώ. Μπορείτε να τα βρείτε στην τωρινή έκδοση σε όλα τα μεγάλα βιβλιοπωλεία σε σχετικά χαμηλή τιμή. Και μην ξεχνάτε: ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ! Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους GreekComicFan & tik.
  4. Το 1984 η εκδοτική ARS LONGA, η οποία ήδη εξέδωσε το περιοδικό Παρά Πέντε, αποφάσισε να επεκταθεί και στα βιβλία ΕΦ και να εκδώσει μια σειρά με επιλεγμένα μυθιστορήματα. Τελικά κυκλοφόρησαν 12 τόμοι σε αυτή τη σειρά, μεταξύ των ετών 1984 και 1990, ενώ η εκδοτική κυκλοφόρησε και άλλες σειρές ΕΦ στη συνέχεια, αλλά και μεμονωμένα βιβλία ΕΦ. Η συγκεκριμένη σειρά, αποτελούνταν από προσεκτικά επιλεγμένα βιβλία γνωστών συγγραφέων ΕΦ και προσπαθούσε να επιστρέψει στις ρίζες των εκδόσεων ΕΦ διαφοροποιούμενη αισθητικά από προηγούμενες απόπειρες επιλέγοντας μικρό μέγεθος για την έκδοση και ως επί το πλείστον βιβλία που δεν ήταν ιδιαιτέρως πολυσέλιδα, όπως ήταν και τα πρώτα μυθιστορήματα ΕΦ που κυκλοφόρησαν στις ΗΠΑ. Για μια ακόμα φορά εντυπωσίαζαν τα εξώφυλλα, ενώ πρέπει να επισημανθούν οι σχετικά καλές μεταφράσεις και επιμέλειες, οι περισσότερες από το Δημήτρη Αρβανίτη. Γενικά ήταν μια προσεγμένη απόπειρα, που είχε δημιουργήσει μια αίσθηση στην κοινότητα ΕΦ στη χώρα μας σε μια εποχή, που πλέον μόνο ο Κάκτος και η Ωρόρα βγάζανε νέες εκδόσεις. Για μένα έχει μια ιδιαίτερη συναισθηματική σημασία, αφού ήταν η πρώτη σειρά που αγόραζα όταν κυκλοφορούσε. Τα βιβλία που κυκλοφόρησαν ήταν τα εξής: 1 Ο Τζακ Μπάρον και η Αιωνιότητα (Bug Jack Barron, 1969) 1ος τόμος - Norman Spinrad 2 Ο Τζακ Μπάρον και η Αιωνιότητα (Bug Jack Barron) 2ος τόμος - Norman Spinrad 3 Το Ηλεκτρικό Πρόβατο (Do Androids dream of electric sheep?, 1968) – Philip K. Dick (εδώ φυσικά βασίστηκε το θρυλικό Blade Runner) 4 Τα Τρία Στίγματα του Πάλμερ Έλντριτς (The Three Stigmata of Palmer Eldritch, 1965) - Philip K. Dick 5 Βαβέλ-17 (Babel-17, 1966) – Samuel R. Delany 6 Γκόλεμ 100 (Golem100. 1980) – Alfred Bester 7 Ο Τελευταίος παγκόσμιος Πόλεμος (World War Last, 1985) – Norman Spinrad 8 Σκοτάδι Συγκεντρώσου! (Gather Darkness!, 1950) – Fritz Leiber 9 Οι Εραστές (The Lovers, 1961) - Philip Jose Farmer 10 Στρατόπεδο Α (Camp Concentration. 1968) – Thomas M. Disch 11 Η Λέξη για τον Κόσμο είναι Δάσος (The Word for World is Forest, 1972) - Ursula K. Le Guin 12 Ο Κυρίαρχος των Ονείρων (Dream Master, 1966) – Roger Zelazny Από αυτά τα βιβλία, κάποια επανεκδόθηκαν από την ίδια εκδοτική την επόμενη δεκαετία στη συλλογή In Orbit ενώ Τα Τρία Στίγματα του Πάλμερ Έλντριτς κυκλοφόρησε και εκτός σειράς σε άλλη έκδοση. Το Σκοτάδι συγκεντρώσου! κυκλοφόρησε και στη σειρά Σύμπαν των εκδόσεων Λυχνάρι με τον τίτλο Ο Σατανικός Πέπλος. Δεν γνωρίζω εάν αυτή η έκδοση κυκλοφόρησε πριν ή μετά από αυτή των Ars Longa. Γενικά, τα βιβλία δεν είναι εύκολο να βρεθούν. Μια λογική τιμή θα ήταν 5 με 7 ευρώ, παραπάνω μη δώσετε. Θεωρώ ότι από όλα αυτά το πιο σπάνιο είναι Τα Τρία Στίγματα του Πάλμερ Έλντριτς, που δεν το έχω δει ποτέ από αυτή την έκδοση. Επισυνάπτω τα εξώφυλλα των 11 από τα 12 βιβλία. Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του βιβλίου #04 τον gkp.
  5. tik

    Ο ΚΟΚΚΟΡΑΣ

    Χμμμμμμμμμμμμμμμμμμ! Το έχουμε πει πολλές φορές αλλά νομίζω αξίζει άλλη μία: ΑΥΤΗ είναι κατά τη γνώμη μου η 1η έκδοση του Αρκά σε άλμπουμ. Για τους υπόλοιπους Κόκορες, αλλά και για πληροφορίες για τον δημιουργό και το περιεχόμενο (υπάρχει άραγε κανείς που να μην ξέρει τον δημιουργό και το περιεχόμενο; ) βλ. Ο ΚΟΚΚΟΡΑΣ (ARS LONGA) Ο ΚΟΚΚΟΡΑΣ - ΥΠΟΘΕΣΗ ΒΙΑΣΜΟΥ (ΒΑΒΕΛ; ) Ο ΚΟΚΚΟΡΑΣ (ΓΡΑΜΜΑΤΑ) Αφιέρωμα στον Αρκά
  6. Dr Paingiver

    ΜΑΦΑΛΝΤΑ

    Εικονογραφημένα βιβλιαράκια, που όπως αναφέρεται και στο οπισθόφυλλο, προορίζονται να γνωρίσουν τον κόσμο της Μαφάλντα σε πολύ μικρά παιδιά. Αριστερή σελίδα μικρό κείμενο, δεξιά σελίδα ένα μεγάλο καρέ. Η προέλευση τους είναι λίγο μυστήριο, γιατί ναι μεν η εκδοτική είναι Ιταλική με έδρα το Μιλάνο, ο τίτλος όμως είναι στα Ισπανικά. Την δουλειά τους όμως για την οποία τα προόρισε ο Quino, την κάνουν και με το παραπάνω. Mακάρι όλα τα παιδάκια της σχολικής ηλικίας να διάβαζαν τέτοια βιβλιαράκια. Δεν γνωρίζω αν έχουν κυκλοφορήσει και άλλα, πιστεύω όμως πως όχι. Το ένα διαφημίζει το άλλο εσωτερικά. Κυκλοφόρησαν και σε σκληρόδετη έκδοση. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα της σκληρόδετης έκδοσης τον Melandros.
  7. Περιλαμβάνει δηλώσεις των Μπαζίνα και Τζούδα και στοιχεία για το τιράζ Βαβέλ, Παραπέντε κτλ.
  8. Dr Paingiver

    Η ΖΩΗ ΣΤΟΝ ΚΑΘΑΡΟ ΑΕΡΑ

    Επανέκδοση του άλμπουμ του Jean-Marc Reiser που πρωτοκυκλοφόρησε γύρω στο 1983 από την Βαβέλ και συμπεριλαμβάνεται στην σειρά "Τα άλμπουμς της Βαβέλ" με το νο. #3. Ως γνωστό, όλα τα άλμπουμς που ανήκαν σε αυτή τη σειρά της Βαβέλ, επανεκδόθηκαν από την Ars Longa. Μόνο αυτό μας έλειπε. Περιλαμβάνει σκίτσα του Reiser που είχαν δημοσιευτεί στο Charlie (Mensuel) την περίοδο 1970-1972. Δεν αναγράφεται πότε κυκλοφόρησε η έκδοση αυτή, σίγουρα όμως είναι μετά το 1983, γιατί στο οπισθόφυλλο αναφέρεται ο θάνατος του Reiser τον Νοέμβριο του '83. Η ποιότητα της έκδοσης δείχνει ότι έγινε κάπου στην δεκαετία του 2000, ίσως και πιό πρόσφατα ακόμα. --- Το μέλος success4a πρόσθεσε ΕΔΩ: (σνιπ) άλλη η επανέκδοση που παρουσιάζει ο Παύλος κι άλλη η επανέκδοση που κυκλοφόρησε στο παζάρι του ΕΣΕΒΕ φέτος. Διαφέρουν στο οπισθόφυλλο. Συγκεκριμένα στο οπισθόφυλλο της φετινής (λογικά) επανέκδοσης το πλαίσιο του κειμένου έχει άλλο μέγεθος, η σύνταξη/μορφοποίηση του κειμένου είναι διαφορετική και τέλος αποδίδεται διαφορετικά το όνομα του reiser στην γερμανική γλώσσα. Τσέκαρε το αντίτυπο σου με το σκαναρισμένο και θα το διαπιστώσεις.
  9. DJO

    SALAMMBO [?, 2-Dimensional Domain, 12/10/2013]

    Salammbô Μία sci-fi μεταφορά του αριστουργήματος του Gustave Flaubert από τον Philippe Druillet Ο Philippe Druillet είναι ένας από τους κορυφαίους ευρωπαίους κομίστες, και το Salammbô είναι ένα από τα κορυφαία έργα του, με πρωταγωνιστή τον κορυφαίο χαρακτήρα που δημιούργησε ποτέ στην πολύ πλούσια καριέρα του - τον Lone Sloane. Είναι μία μεταφορά σε comics του ομώνυμου ιστορικού μυθιστορήματος του Gustave Flaubert, διασκευασμένο στο αγαπημένο είδος του Druillet, την επιστημονική φαντασία. Το έργο αποτελείται από 3 τόμους, με τον πρώτο που δανείζει τον τίτλο του σε όλη την τριλογία να δημοσιεύεται αρχικά στα τεύχη #48-54 του θρυλικού περιοδικού Métal Hurlant, το οποίο είχε συν-ιδρύσει ο γάλλος κομίστας το 1975 μαζί με άλλους τρείς εκλεκτούς συναδέλφους του. Ένας από αυτούς ήταν ο μεγάλος Moebius. Το 1980 εκδόθηκε και σε μορφή album από την εκδοτική εταιρεία των συντελεστών του περιοδικού, την Les Humanoïdes Associés. Η εταιρεία Dargaud κυκλοφόρησε τους υπόλοιπους δύο τόμους, τους Carthage (1982) και Mathô (1986). Το 1984 ο πρώτος τόμος κυκλοφόρησε και στα ελληνικά από την εταιρεία Βαβέλ / Ars Longa, σε μία πολύ μέτρια και πλέον δυσεύρετη έκδοση. Ο δεύτερος τόμος δημοσιεύθηκε σε συνέχειες το 1985-86 στο περιοδικό επιστημονικής φαντασίας Επόμενη Μέρα (τεύχη 1, 2, 4-8), και ο τρίτος τόμος δεν έχει εκδοθεί μέχρι σήμερα (αθάνατη ελληνική πραγματικότητα). Το Salammbô του Gustave Flaubert (συγγραφέα επίσης της Madame Bovary) είναι μία ηρωική περιπέτεια ιστορικού περιεχομένου του 1862, που βασίζεται χαλαρά σε ένα αληθινό ιστορικό γεγονός. H υπόθεση διαδραματίζεται στην Καρχηδόνα τον 3ο αιώνα π.Χ, κατά τα γεγονότα μίας εξέγερσης μισθοφόρων που ακολούθησε τον πρώτο από τους τρείς πολέμους της πόλης με τη νεαρή τότε ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Οι μισθοφόροι που βοήθησαν την πόλη στον πόλεμο παραμένουν απλήρωτοι, με τους κατοίκους να προσπαθούν να τους παραπλανήσουν για να αποφύγουν την πληρωμή. Ο εκνευρισμός στις τάξεις των μισθοφόρων αυξάνεται, με αποτέλεσμα αρκετούς βανδαλισμούς και λεηλασίες σε όλη την Καρχηδόνα. Η πανέμορφη νεαρή ιέρεια Salammbô, κόρη του τιμημένου στρατηγού Hamilcar Barca, ο οποίος λείπει σε εκστρατεία με το κύριο στράτευμα, προσπαθεί να διατηρήσει τις ισορροπίες και να αποφύγει το διαφαινόμενο αιματοκύλισμα. Όταν εμφανίζεται με θάρρος ανάμεσα στους βάρβαρους στρατιώτες για να τους ηρεμήσει, δύο από τους αρχηγούς τους, ο Mathô και ο Narr'Havas, την ερωτεύονται παράφορα και μονομαχούν για χάρη της. Με τη βοήθεια του Σπένδιου, ενός πρώην σκλάβου που έχει κερδίσει την ελευθερία του, ο Mathô θα κλέψει ένα από τα ιερά κειμήλια της πόλης, το πέπλο της θεάς Tanit, για να αναγκάσει το αντικείμενο του πόθου του να έρθει να το(ν) αναζητήσει. Εν τω μεταξύ ο Hamilcar Barca (πραγματικό ιστορικό πρόσωπο, πατέρας του μεγαλοφυούς στρατηγού Hannibal) επιστρέφει από τον πόλεμο, και ξεκινούν αιματηρές συγκρούσεις ανάμεσα στον Καρχηδονιακό στρατό και τους μισθοφόρους. Το αίμα, το πάθος και η φωτιά θα αποτελέσουν το βίαιο σκηνικό πάνω στο οποίο θα διαδραματιστεί ο τραγικός έρωτας της Salammbô και του Mathô. Ο Philippe Druillet μεταφέρει με εκπληκτικό τρόπο την ιστορία του Flaubert στο μακρινό μέλλον, τοποθετώντας στη θέση του Mathô τον αγαπημένο του χαρακτήρα και ήρωα των περισσότερων δουλειών του, το διαστημικό ταξιδευτή και τυχοδιώκτη Lone Sloane. Το γεμάτο αίμα και πάθος επικό κείμενο ταιριάζει απόλυτα στην ψυχοσύνθεση του ασυγκράτητου και παρορμητικού ήρωα, στρώνοντας το υπόβαθρο για μία συναρπαστική διαστημική τραγωδία, με μία από τις κορυφαίες εικονογραφήσεις που έχει υπάρξει ποτέ στο είδος των comics επιστημονικής φαντασίας. Στο Salammbô ο ώριμος πλέον Druillet συνδυάζει όλες τις πολυάριθμες και πρωτοποριακές τεχνικές που είχε χρησιμοποιήσει στη μέχρι τότε καριέρα του, με το αποτέλεσμα να συνιστά έναν αληθινό καλλιτεχνικό θρίαμβο. Κάθε σελίδα είναι απλά μαγευτική, με τις συνηθισμένες υπέροχα πολύπλοκες συνθέσεις του ταλαντούχου δημιουργού να συνδυάζονται με ολοσέλιδες ή δισέλιδες μεγαλειώδεις εικονογραφήσεις χωρίς κείμενο, και με άλλες σελίδες παραδοσιακού comic φορμά ή απλής αφήγησης διακοσμημένης με γεωμετρικά μοτίβα, συνθέτοντας ένα πολύχρωμο μέσα στη σκοτεινιά του χάος, μία πανέμορφη καλλιτεχνική αναρχία. Η προσοχή στη λεπτομέρεια και τους χρωματισμούς των σκηνικών των μαχών και των θεόρατων, επιβλητικών οικοδομημάτων φανερώνουν την απίστευτη δουλειά που έχει επενδύσει ο δημιουργός σε κάθε σελίδα ξεχωριστά, και δικαιολογούν απόλυτα τον τίτλο του Space Architect που του έχει αποδόσει ο κόσμος των comics. Οι εικόνες που έχω παραθέσει μέχρι τώρα είναι μόνο από τον πρώτο και ομώνυμο τόμο, επειδή 1ον: είναι ο καλύτερος, τόσο από άποψη σεναρίου όσο και εικονογράφησης, και 2ον: είναι ο μόνος τόμος από τον οποίο βρήκα εικόνες στο internet με τα παλιά, πρωτότυπα χρώματα του Druillet. Δυστυχώς, το έργο έχει κυκλοφορήσει συλλεγμένο σε 1 τόμο με καινούρια, ψηφιακά χρώματα, κάτι που αποτελεί έγκλημα, καθώς η ψηφιακή τεχνολογία "ισοπεδώνει" την εξαιρετική εικονογράφηση του μεγάλου γάλλου δημιουργού, αφαιρώντας μεγάλο βαθμό από την υπέροχη, ανάγλυφη υφή που προσδίδουν τα δικά του χρώματα. Για να μην αναφέρω οτι μια τέτοια κίνηση συνιστά έλλειψη σεβασμού πρός το πρόσωπο του καλλιτέχνη. Κοιτάξτε την παρακάτω εικόνα και συγκρίνετε μόνοι σας. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω το νόημα παρόμοιων κινήσεων, μιας και η διαφορά στην ποιότητα είναι νομίζω εμφανής. Θύμα της ίδιας αψυχολόγητης τακτικής έχει πέσει και ο μεγάλος Moebius στο αριστούργημά του The Incal. Είναι τρελοί αυτοί οι γαλάτες ! Μετά τη συγκριτική εικόνα, ακολουθεί ένα δείγμα από τους τόμους 2 και 3 με τα ψηφιακά χρώματα. Ασφαλώς, η εικονογράφηση παραμένει κορυφαία, απλώς έχει χάσει λίγη από τη μεγαλοπρέπειά της.
  10. tik

    Ο ΤΡΕΛΟΣ ΣΤΥΤΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ

    Το άλμπουμ έχει ήδη παρουσιαστεί εκεί: ΕΔΩ Η συγκεκριμένη έκδοση έγινε από την Ars Longa, προφανώς μετά τη διάσπαση της Βαβέλ το 1984. Το εξώφυλλο έχει μικροδιαφορές στο στήσιμο και τα χρώματα. Στο εσωτερικό δεν αναφέρει στοιχεία έκδοσης. Παρόμοιες περιπτώσεις υπάρχουν πολλές στο φόρουμ όπως: Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΝΑΠΟΔΑ εδώ κι εκεί ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ εδώ κι εκεί Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΘΑΝΑΤΩΝ εδώ SHOW BUSINESS εδώ κι εκεί Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΟΥ εδώ κι εκεί
  11. tik

    SHOW BUSINESS

    Το αιώνιο ερώτημα: η κότα έκανε τ' αυγό ή το αυγό την κότα; Αυτή πιστεύω ότι είναι η πρώτη έκδοση του συγκεκριμένου άλμπουμ. Ακολούθησε (πάντα κατά τη γνώμη μου) η έκδοση της Ars Longa. Σε αυτή την παρουσίαση αναγράφεται ως χρονολογία έκδοσης το 1983, το οποίο δεν το πιστεύω. Αργότερα ανέλαβαν τα Γράμματα. Άλλες πληροφορίες για το περιεχόμενο δεν γράφω αφού υπάρχουν ήδη δυο παρουσιάσεις. Απλώς θα προσθέσω ότι για ΄μένα αυτή είναι η καλύτερη σειρά του Αρκά. Άλλωστε την είχα συμπεριλάβει και εδώ.
  12. tik

    ΤΑΜ-ΤΑΜ

    Το τευχάκι αυτό αποτελούσε ένθετο του τεύχους #11 του περιοδικού Παρά Πέντε. Πρόκειται για ανατύπωση του 2ου τεύχους του βραχύβιου περιοδικού Ταμ-Ταμ, το οποίο κυκλοφόρησε τη δεκαετία του ’50. Ένα άρθρο του Άρη Μαλανδράκη για το Ταμ-Ταμ και τον εκδότη του Θέμο Ανδρεόπουλο μπορείτε να βρείτε εδώ στο Γκρικόμικς σκαναρισμένο από τον bonadrug. Επιπλέον, σκάναρα από το Παρά Πέντε #11 μια παρουσίαση του περιοδικού και μια συνέντευξη του Θέμου Ανδρεόπουλου στους Πλατή-Μαλανδράκη. Έχει ενδιαφέρον η εξήγηση που δίνεται για την παύση της έκδοσης. Εγώ απλώς να προσθέσω ότι το σχέδιο του Θ. Ανδρεόπουλου είναι ωραίον. Εδιτ 17/3/2017: το παρακάτω σχόλιο παραμένει μόνο για ιστορικούς λόγους, καθώς η παρουσίαση στην οποία παραπέμπει έχει πλέον διορθωθεί. Τέλος να τονίσω ότι στην παρουσίαση του κανονικού Ταμ-Ταμ εδώ στο φόρουμ υπάρχει μόνον ένα εξώφυλλο, το οποίο μάλιστα δεν φαίνεται να είναι της αυθεντικής έκδοσης, αλλά της ανατύπωσης από το ΠΠ. Οπότε υποθέτω ότι θα πρέπει να αφαιρεθεί το εξώφυλλο και μιας και δεν έχουμε άλλα εξώφυλλα, να διαγραφεί προς το παρόν η παρουσίαση ή να μεταφερθεί κάπου αλλού, σε κάποιο χώρο αναμονής, σε τόπο χλοερό, στο καθαρτήριο κλπ κλπ.
  13. leonidio

    Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΝΑΠΟΔΑ

    Προσωπικά δεν μπορώ και δεν θέλω να είμαι αντικειμενικός για έναν από τους αγαπημένους μου σχεδιαστές και σεναριογράφους και αισθάνομαι ότι δεν μπορώ να πω κάτι για τον Quino, που να μην το έχει εκφράσει πάρα πολύ καλύτερα ο ίδιος με τα σκιτσάκια του. Ποστάρω δύο από τις αγαπημένες μου σελίδες (δεν θυμάμαι αν έχουν δημοσιευθεί στο 9). Όποιος θέλει, προσθέτει και άλλα στοιχεία ή σχόλια. Ομαδοποίηση Quino
  14. Melandros

    ΑΣΤΕΙΑ ΖΩΗ 1

    Το Αστεία Ζωή είναι άλλο ένα βιβλίο του Gerard Lauzier (30/11/1932 - 6/12/2008) που εκδόθηκε στην Ελλάδα απο την Ars Longa (τα άλλα δύο είναι τα, Οι σεξαιρετικές περιπέτειες της Ζιζί και του Πήτερ Πανπάν, Ιστορίες Του Κραβατιού Και Άλλα). Καυστικός όπως πάντα, ο Lauzier σατυρίζει με το χιούμορ του (που πολλές φορές φτάνει στα άκρα), τους πάντες και τα πάντα.. Όπως μας αναφέρει και στο οπισθόφυλλο, το άλμπουμ είναι το Φέτες Ζωής (Tranches de Vie), που η Ars Longa το ονόμασε Αστεία Ζωή.. Το βιβλίο λέει 1, αλλά απ΄όσο ξέρω κυκλοφόρησε μόνο αυτό.. Την μετάφραση την έκανε η Λίλη Ιωαννίδου, το lettering η Παυλίνα Καλλίδου, ενώ στη αρχή υπάρχει και ένα κείμενο για τον Lauzier, απο τον Rene Goscinny..
  15. ramirez

    ΟΙ ΓΡΙΕΣ ΠΟΥΤΑΝΕΣ

    ΤΙΜΗ: 100 δρχ. Οι μοναδικές κυκλοφορίες σε παραλληλόγραμμμο φορμάτ (comic strips) που έχει εκδώσει η Βαβέλ είναι τα δύο άλμπουμ με μικρές ιστορίες του Raul Damonte Taborda (Copi), το Δεν τολμώ Μαντάμ και το "Οι γριές πουτάνες". Πικρές, κυνικές και με μαύρο χιούμορ όλες οι ιστορίες, που αν δεν κάνω λάθος έχουν επανατυπωθεί και στο περιοδικό της Βαβέλ.
  16. ramirez

    ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

    Χιουμοριστικά σκίτσα με θέμα τα παιδιά (ή μάλλον για να είμαι ακριβής τα κ@λόπαιδα)...
  17. Kabuki

    ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΡΕΒΑΤΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΑ

    Τιμή: 9, 50 ευρώ Από το οπισθόφυλλο σχολιασμός από τον Rene Goscinny Με τεράστιο κέφι, ο Λωζιέ παρατηρεί όλους αυτούς που ζουν με τις αντιφάσεις τους, όλους αυτούς που δεν θέλουν να χάσουν το τελευταίο τρένο, όλους αυτούς που θέλουν να πάρουν μέρος στις χορωδίες μια μέρα αφού τραγουδήσουν. Για να πετύχει τους στόχους του χρησιμοποιεί το εκπληκτικό του σκίτσο που του επιτρέπει να ξεσκεπάζει τα πρόσωπα κάτω από τις μάσκες, και τη δηλητηριώδη πένα του για να αναπαράγει την αργκό της μόδας με αλάνθαστη ακρίβεια. Αστοί, στρατιωτικοί, αποτυχημένοι, πετυχημένοι, ρεμάλια της νύχτας, του πρωινού και της ζωής, επαναστάτες με δέρμα λαγού, δυσκοίλιοι που μπερδεύουν τις πεπτικές τους ανωμαλίες με τις κρίσεις συνειδήσεως, συνθέτουν τον κόσμο του Λωζιέ. Υπάρχουν εκεί για να μας αναστατώνουν, να μας εκπλήσσουν και κυρίως να μας κάνουν να γελάμε... και τι γέλιο! Από τα αγαπημένα μου άλμπουμ, σήμερα συνειδητοποίησα ότι δεν έχει γίνει παρουσίαση! Καυστικός όσο λίγοι και διεισδυτικός στην κοινωνική πραγματικότητα της εποχής του, ο Lauzier φτιάχνει ένα εκπληκτικό ψηφιδωτό χαρακτήρων και συμπεριφορών, μέσα από τις σχέσεις τους, τις αντιφάσεις και τις προσωπικές τους φιλοδοξίες. Το κόμικ πρωτεκδόθηκε το 1976 στο τέλος μιας εποχής, στην αυγή της επόμενης. Η πεσιμιστική σκιαγράφηση της εποχής, μέσα από τόνους πικρού χιούμορ (μαζί με τα κόμικς του Reiser για Γαλλία) είναι πολύ μπροστά σε σχέση με πολλές κοινωνιολογικοιστορικές αναλύσεις! (κατα τα άλλα καλύφθηκα από τον Goscinny )
  18. Dust cover πρώτης έκδοσης Εξώφυλλο Β' έκδοσης Εξώφυλλο Γ' έκδοσης Η πρώτη εμφάνιση του Corto Maltese, του γνωστού τυχοδιώκτη ναυτικού συντελείται ανάμεσα Οκτ. 1913 με Ιαν.1915. Βρίσκεται στην υπηρεσία ενός διάσημου πειρατή, του "Καλόγερου" (Monk) που ελέγχει μεγάλο τμήμα του χώρου γύρω από τη Ν.Γουίνέα (με επίκεντρο τη περιοχή ανάμεσα στη Θάλασσα Βίσμαρκ και τα νησιά του Σολομώντα). Μαζί του πρωτοεμφανίζεται και ο επίσης γνωστός όσο και αδίστακτος (ψιλοπαρανοϊκός κατ'έμέ) Ρασπούτιν, το αρνητικό αντίστοιχο το Corto. O "Καλόγερος" προμηθεύει με κάρβουνο τις γερμανικές μονάδες στόλου της περιοχής (που προετοιμάζεται για τον επερχόμενο πόλεμο) και θησαυρίζει. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν το πλοιάριο του Ρασπούτιν μαζεύει δύο ναυαγούς...και σε λίγο τον ίδιο τον Corto σε μια κάπως άβολη κατάσταση. Και αυτό είναι μόνο η αρχή. Με φόντο την έναρξη του Α΄Π.Π ο Pratt χτίζει μια γραφική νουβέλλα (ο όρος συζητήσιμος) που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις ιστορίες του Τζ. Κόνραντ ("Ο νέγρος του Νάρκισσου", "Λόρδος Τζιμ", "Τυφώνας", "Νοστρόμο") ή του Χ. Μέλβιλ ("Μόμπυ Ντικ") ή του Ντ. Ντεφόε ("Ροβινσων Κρούσος") ή και του Ρ.Λ. Στήβενσον ("Το νησί των θησαυρών") Ο Pratt, γνωστός βιβλιοφάγος, συνομιλεί αρκετές φορές στο έργο του, περισσότερο ή λιγότερο, με τους προηγούμενους. Πέρα από αυτό, το έργο έχει τα πάντα όσα θα ζητούσε κανείς από μια εξωτική περιπέτεια: ανατροπές, συνωμοσίες και ίντριγκες, πειρατές, ανθρωποφάγους, Άγγλους, Γερμανούς, Ιάπωνες, φοβερά μυστικά και σοφούς καρχαρίες. Και δράση. Συνεχή και ατελείωτη δράση. Και μεγάλη προσοχή στη λεπτομέρεια. Στολές, όπλα, πλοία, χάρτες, τα πάντα είναι προσεγμένα και όσο γίνεται ακριβή. Το ίδιο ισχύει και με το χρόνο που διαδραματίζονται τα γεγονότα - μόνιμο πρόβλημα στους περισσότερους συγγραφείς. Το σχέδιο πάλι, χωρίς να είναι και το πλέον εντυπωσιακό, δεν υστερεί (γενικά έχω κάποιες ενστάσεις στο σχέδιο του Pratt αλλά όχι να το κάνω και θέμα). Συνολικά μια εξαιρετική ιστορία για όσους τη βρίσκουν ακόμη με πειρατές και μακρινές θάλασσες (εγώ πρώτος) Χρωστούσα αυτή την παρουσίαση. Το γιατί υπάρχει εδώ Πως; Δεν πιστεύετε στη μοίρα; Ούτε και ο Κόρτο πίστευε...αλλά καλού κακού φρόντισε να μεγαλώσει τη γραμμή της ζωής στην παλάμη του... Η έκδοση περιλαμβάνει και πέντε σελίδων συνέντευξη στον Κλωντ Μολιτερνί. === έξτρα από 2 γαλλικές εκδόσες αυτού του κόμικ Mpalanta Almyrhs Ualassas extras.cbr Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους ramirez, constantinople & Pantheon.
  19. Bonadrug

    ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟ ΚΤΗΝΟΣ

    Το άλμπουμ αυτό πρέπει να πρωτοεκδόθηκε μεταξύ 1985-1989 από την Ars Longa και έκτοτε, όπως όλα τα άλμπουμ του Reiser, έχει κάνει νι αριθμό επανεκδόσεων (ή ανατυπώσεων ; ). Περιλαμβάνει υλικό από τα άλμπουμ του Reiser: Phantasmes, Les Copines, Vive Les Vacances, On Vit Un epoque formidable, Il Sont Moches, Mon Papa (το τελευταίο είναι και το μοναδικό από τα ανωτέρω που έχει εκδοθεί αυτούσιο στα ελληνικά :Ο Μπαμπάς μου). Ο Reiser Στο GreekComics ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΡΕΜΑΛΙ Η ΖΩΗ ΣΤΟΝ ΚΑΘΑΡΟ ΑΕΡΑ ΖΑΝΙΝ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΟΥ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΑΥΤΙΑ Reiser: Αναρχικός, Βλάσφημος, Βίαιος και Ρομαντικός Reiser: Η τρυφερή χυδαιότητα της εξέγερσης Η βίαιη ομορφιά της πρόκλησης μέσα από τα κόμικς Όλοι οι τίτλοι της Ars Longa / Παρά Πέντε που έχουμε παρουσιάσει μέχρι τώρα, εδώ Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους erma jaguar & tik. Αφιέρωμα στον Jean Marc Reiser - Ομαδοποίηση Reiser
  20. Melandros

    ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ

    Ο Απαγορευμένος Πλανήτης ήταν το 4ο περιοδικό Επιστημονικής Φαντασίας στην Ελλάδα. Πρώτο ήταν το Αναλόγιο (9 τεύχη 1976-77), δεύτερο η Ανδρομέδα (1 τεύχος Οκτώβριος 1977) και τρίτο το Nova (4 τεύχη 1978). Το πρώτο τεύχος βγήκε τον Μάρτη- Απρίλιο του 1987. Το δεύτερο βγήκε το καλοκαίρι του 1987. Και το τρίτο τεύχος τον Ιούνιο του 1988. Ακολούθησε η Νέα Σειρά και η Άλλη Εποχή.
  21. Η πρώτη σειρά του Απαγορευμένου Πλανήτη συνίσταται από 3 τεύχη σε μικρό σχήμα που βγήκαν μεταξύ 1987 και 1988 και για τα οποία αφιέρωμα υπάρχει εδώ. Η δεύτερη σειρά για την οποία μιλάμε εδώ ξεκίνησε στο τέλος του 1988 και τελείωσε το 1990, βγάζοντας 7 τεύχη συνολικά. Τα τεύχη αυτά είχαν μεγάλο σχήμα (20,5 Χ 27,5), 84 σελίδες με τα εξώφυλλα, όλες ασπρόμαυρες. Έφεραν μάλιστα διπλή αρίθμηση, π.χ. Νο 1 (4). Στην παρένθεση, δηλαδή, συνεχιζόταν η αρχική αρίθμηση. Πρέπει να σημειωθεί ωστόσο ότι στα δυο τελευταία τεύχη της νέας σειράς, δηλαδή στα τεύχη 6(9) και 7(10) υπήρξε επαναφορά στο μικρό σχήμα. Ο Απαγορευμένος Πλανήτης δεν ήταν το πρώτο περιοδικό της επιστημονικής φαντασίας στην Ελλάδα. Υπήρχαν κι άλλα όπως το NOVA ήδη από τη δεκαετία του 70. Εκτός από τα διηγήματα της Ε.Φ. περιείχε ειδήσεις από το χώρο, κόμικς, αφιερώματα για το φανταστικό κινηματογράφο (η στήλη Φανταστική Οθόνη του Αντώνη Κεχρή - ΚΟΡΥΦΑΙΑ). Το περιοδικό μάλλον πήρε το όνομα του από το super cult , sci-fi φιλμ, Forbidden Planet (1956). Σε ότι αφορά τα περιεχόμενά του, υπάρχουν όλα στο σούπερ αφιέρωμα του Alternative Factor (εδώ). Ο Πλανήτης ήταν από τα πολύ αγαπημένα μου περιοδικά. Μόνο που κάποτε δάνεισα κάποια τεύχη σε μια γκόμενα και από τότε τα κλαίω. Το καλύτερο διήγημα που δημοσιεύτηκε ήταν για μένα Τα χρόνια της Αρρώστιας του Norman Spinrad που αργότερα βγήκε και σε βιβλιαράκι. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους: bonadrug, Pavlos. Εδώ το αφιέρωμα στη συνέχεια του περιοδικού (άλλη εποχή). Εδώ ορισμένα από τα κόμικς που δημοσιεύτηκαν στις σελίδες του: 1. το ασανσέρ 2. space crusader 3. Η ιστορία του τόκσαθ Story_of_toksath.zip Τα τεύχη του Α/Π, αργότερα κυκλοφόρησαν και σε τόμους. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα των τόμων τον tik.
  22. alagt17

    ΟΙ ΦΑΛΑΓΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΤΑΞΗΣ

    Μέρος μιας άτυπης τριλογίας [Le Ville qui n'existe pas (1977), Les Phalanges de l'ordre noir (1979), Partie de chasse (1983)],της κατ’εξοχήν πολιτικής τριλογίας του Enki BIlal (διότι και η τριλογία του Νικοπόλ μπορεί να θεωρηθεί πολιτικό έργο), οι Φάλαγγες είναι ένα πολύ ιδιαίτερο έργο. Εν περιλήψει, μια ομάδα δεξιών εξτρεμιστών, βετεράνων του ισπανικού εμφυλίου, 40 χρόνια μετά τη λήξη του ισπανικού εμφυλίου (άρα το 1979 μετά το θάνατο του Φράνκο) αποφασίζει να εκδικηθεί για τις απώλειες που είχαν υποστεί σ’ένα απομονωμένο χωριό της Αραγονίας. Εξοντώνουν τους 72 κατοίκους του, αριστερούς στην πλειοψηφία τους και καίνε το χωριό. Τα νέα φτάνουν στον Πρίτσαρντ, συντάκτη της Daily Telegraph, που αποφασίζει, σε πείσμα της αδιαφορίας όλων,να ανασυστήσει την ομάδα των συντρόφων του της 15ης Διεθνούς Ταξιαρχίας και να κλείσει τους λογαριασμούς του με τους παλιούς του εχθρούς, τις Φάλαγγες της Μαύρης Τάξης. Προς μεγάλη του έκπληξη οι περισσότεροι σύντροφοί του δέχονται και τότε αρχίζει ένα αδυσώπητο κυνηγητό που διαδραματίζεται σε μεγάλο τμήμα της Ευρώπης (ακολουθούν τα βήματα των νεοφασιστικών οργανώσεων που συνδέονται με τις Φάλαγγες ) και που εξελίσσεται σε λουτρό αίματος με δεκάδες νεκρούς, εμπλεκόμενους και αθώους). Το τέλος δε μοιάζει για κάθαρση...αλλά ίσως και να είναι, ανάλογα με το πώς το βλέπει κανείς. Τόσο οι Φάλαγγες όσο και η Παρτίδα κυνηγιού έχουν ως βασικό τους θέμα τα γηρατειά και τη μνήμη. Τι γίνεται τελικά στα γηρατειά, οξύνονται τα πάθη ή αμβλύνονται; Είναι γελοίο να μιλά κανείς για πάθη στα γεράματα ή μήπως είναι θλιβερό; Εδώ έρχεται να μιλήσει η μνήμη, μια μνήμη που περνά μέσα από τη βία, άλλοτε τυφλή και ανεξέλεγκτη - Δυτικού τύπου -όπως στις Φάλαγγες, άλλοτε αργή και μεθοδική, μέσα από ένα δίχτυ με συνομωσίες και ίντριγκες δεκαετιών – Ανατολικού τύπου – όπως στη Παρτίδα. Η μνήμη πάλι μας διδάσκει ότι τίποτα δε γυρνά πίσω: απολιθώνεται, παγιώνει, δεν επανέρχεται. Για οποιοδήποτε λόγο και αν επιχειρήσει κανείς να την αναστήσει θα αποτύχει: στην καλύτερη περίπτωση θα είναι μια καρικατούρα του παρελθόντος, στη χειρότερη μια τραγωδία, χωρίς να αποκλείεται και ο συνδυασμός τους. Μην περιμένετε απαντήσεις: είτε τις βρίσκει κανείς μόνος του είτε βολεύεται με την αρχή της σχετικότητας των πάντων. Βαθιά πολιτικό, βαθιά απαισιόδοξο το έργο των Christin/ Bilal κεντρίζει τα πλευρά της κοιμισμένης Ευρώπης που φροντίζει να κρύψει κάτω από το χαλί την ενοχλητική ιστορία της στο όνομα της ευημερίας και της προόδου. Στο όνοματων ίδιων δηλαδή αξιών για τις οποίες έκλεισαν τα μάτια τους στο Χίτλερ, τον Μουσολίνι και τον Φράνκο. Μα θα μου πείτε: υπάρχουν σήμερα τέτοιοι; Αν ψάχνουμε για τύπους με γελοίο μουστάκι που να ρίχνουν πιστολιές σε μπυραρίες, ίσως όχι. Μην ξεχνάμε όμως ότι αν οι λαοί χρειαστούν έναν Χίτλερ τότε αυτός θα βρεθεί, αργά η γρήγορα. Και αν φτάσουμε να δουλεύουμε ως τα 67, δεν θα αργήσει να εμφανιστεί ο πρώτος επίδοξος σωτήρας... Πρώτη κυκλοφορία στα ελληνικά: περ. Βαβέλ, τ.29 Σεπτ. 1983 – 36 (πιθανόν κατά Valt) Ευχαριστίες: Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Γιώργο (Valt) για τις πληροφορίες που μου έδωσε σχετικά με την - εξαιρετικά δυσεύρετη πια έκδοση της Ars Longa (είπαν ότι θα το ανατυπώσουν αλλά...) καθώς και για το 29ο τεύχος της Βαβέλ που μου έχει στείλει. Από τη στιγμή που δεν έχω το συγκεκριμένο άλμπουμ ήταν για μένα δύσκολο να παραθέσω τα στοιχεία για την ελληνική έκδοση. Πληροφορίες: πρωτίστως η συνέντευξη του Bilal που πρωτοδημοσιεύτηκε στα ελληνικα στο ίδιο τεύχος της Βαβέλ που ξεκινούν και οι Φάλαγγες, το τεύχος 29 http://www.greekcomi...c=5661&hl=bilal Επιπλέον: http://en.wikipedia....k_Order_Brigade και αναλυτικότερα http://fr.wikipedia.org/wiki/Les_Phalanges_de_l'Ordre_noir και τέλος μία συνέντευξη του Bilal στο UNESCO Courier :http://www.unesco.or...k/dires.htm#top Bedetheque Ομαδοποίηση Μπιλάλ
  23. Melandros

    ΧΤΥΠΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΟΥ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

    Η β' έκδοση Η δ' έκδοση Άλλο ένα ανθολόγημα απο την Παρα Πέντε είναι το Χτύπα Την Γυναίκα σου Δύο Φορές Την Ημέρα... Περιέχει σχέδια των Bosc, Sempre, Feiffer και ένα απίστευτο κείμενο-διηγημα-ημερολόγιο του Mark Twain, ''Το Ημερόλογιο Του Αδάμ και Της Εύας''... Πάρα πολύ καλό ανθολόγημα και όχι του μπερδεμένου τύπου.. Είανι πιο πολύ μια συλλογή αφιέρωμα σε αυτούς τους τέσσερις καλλιτέχνες, που όταν τελειώνουν με την δουλειά του ενός προχωράνε στη δουλειά του άλλου.... Οι διαστάσεις του είναι όσο ένα βιβλιαράκι του Αρκά, (αλλα κάθετα..).. Τρείς επανεκδόσεις εχουν γίνει σίγουρα, δεν γνωρίζω για άλλη.. Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο τον tik.
  24. Dr Paingiver

    Η ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ

    Βαθειά κοινωνικό και πολιτικό έργο, προιόν της συνεργασίας του Enki Bilal με τον υπέροχο σεναριογράφο Pierre Christin, ο οποίος συμπτωματικά εκείνη την περίοδο είχε μείνει χωρίς σχεδιαστή, λόγω της διακοπής της συνεργασίας του σχεδιαστή του, Jacques Tardi με τον εκδοτικό οίκο Dargaud. Το πρώτο έργο του Bilal που διάβασα, με εισήγαγε σε ένα κόσμο που μέχρι τότε αγνοούσα και ο οποίος με κράτησε κοντά του για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, μέχρι που άρχισε να ξεθωριάζει κι αυτός, όπως και πολλοί άλλοι κόσμοι που κάποτε μας γέμισαν με ελπίδες. Εσωτερικό εξώφυλλο Bedetheque Ομαδοποίηση Μπιλάλ
  25. Bonadrug

    Ο ΤΡΕΛΟΣ ΣΤΥΤΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ

    Έτος 1982, ένα μόλις χρόνο μετά την έκδοση της Βαβέλ, βγαίνει το πρώτο ανθολόγημα με ιστορίες που έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό. Με την ένδειξη Ανθολόγημα Βαβέλ Νο 1, την τιμητική του έχει ο Moebius , αλλιώς Jean Giraud με 4 μεσαίες και μικρές ιστορίες του. Κύρια ιστορία (22 σελίδες) είναι Ο Τρελός Στύτης, που λογικά είναι το Le Bandard fou του 1974. Ακόμη υπάρχουν: β)Ο Μικρός Σκαπανέας του Διαστήματος (1975- Split, le petit premier de l'espace/ Metal Hurlant) 2 σελίδες. γ)Ο Μπαρμπαρόσα και ο Εγκέφαλος Πειρατής (5 σελίδες, δεν εντόπισα το πρωτότυπο) δ)το Rock City (1979, Metal Hurlant ), 7 σελίδες. Όλες οι ιστορίες ανήκουν στο είδος της επιστημονικής φαντασίας, το Rock City είναι δυστοπία, το Μπαρμπαρόσα κυβερνοπάνκ, το Split χιουμοριστικό και στον Τρελό Στύτη διακρίνω την επίδραση του ...Edika.
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.