Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'arkham asylum'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Αν στη διάρκεια του lockdown ήσασταν από τους τυχερούς που βρήκαν το χρόνο και τη διάθεση να το ρίξουν στο διάβασμα, το καλοκαίρι που φθάνει είναι ιδανικό για την ενασχόληση αυτή. Συνήθως όταν είμαστε διακοπές επιλέγουμε τα λεγόμενα «βιβλία παραλίας»: βιβλία που μπορούμε να τα διαβάσουμε εύκολα όταν είμαστε κοντά στη θάλασσα, να τα αφήσουμε για μια βουτιά ή για έναν υπνάκο στην ξαπλώστρα και να τα συνεχίσουμε αμέσως μετά. Ωστόσο, ίσως ήλθε η στιγμή να προσθέσετε στα αναγνώσματά σας και μερικά κόμικς, ή για την ακρίβεια «graphic novels», δηλαδή μυθιστορηματικές αφηγήσεις που λέγονται μέσα από εικόνες και όχι μόνο με κείμενο. Τα κόμικς, από ένα μάλλον παρεξηγημένο είδος που θεωρητικά αφορούσε κυρίως μικρότερες ηλικίες, εδώ και μερικές δεκαετίες θεωρούνται ως η λεγόμενη «ένατη τέχνη» και έχουν δώσει πολλά δείγματα υψηλής αφηγηματικής τεχνικής και αισθητικού κάλλους. Παρακάτω θα βρείτε μια μικρή λίστα με graphic novels που θα μπορούσαν να προσθέσουν μαγεία στα αναγνώσματά σας το φετινό καλοκαίρι και μετά. Για απολύτως πρακτικούς λόγους από τη λίστα εξαιρέθηκαν σειρές – εκτός από μία – και προτιμήθηκαν αυτόνομα έργα τα οποία το καθένα με τον τρόπο του άλλαξαν την αντίληψη του κοινού για το τι είναι τα κόμικς. Η σειρά προφανώς δεν είναι αξιολογική. Arkham Asylum: A Serious House on Serious Earth (1989) Σενάριο: Grant Morrison Σχέδιο: Dave McKean Καθώς κάποια στιγμή αναμένεται να βγει στους κινηματογράφους το «The Batman», μια εξαιρετική επιλογή από τα πολλά ενδιαφέροντα graphic novels γύρω από τον «Σκοτεινό Ιππότη» είναι το Arkham Asylum: A Serious House on Serious Earth. Ένα πολυεπίπεδο έργο που αποδομεί τους μύθους του υπερήρωα, το βιβλίο είναι σκοτεινό, συμβολικό και βαθύτατα προκλητικό, καθώς θέτει ερωτήματα περί ταυτότητας, αντίληψης της πραγματικότητας και ψυχολογικών αρχετύπων. Ο McKean κοσμεί το περίπλοκο σενάριο με εκπληκτικό σκίτσο, συχνά χρησιμοποιώντας μεικτές τεχνικές και το συνολικό αποτέλεσμα είναι ένα από τα καλύτερα έργα που έχουν γραφτεί στo πλαίσιο της μυθολογίας του Batman. From Hell (1999) Σενάριο: Alan Moore Σχέδιο: Eddie Campbell Μέσα σε 572 σελίδες, ο Alan Moore παρουσιάζει τη δική του εκδοχή σχετικά με τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη και τους διαβόητους φόνους στο Ουαϊττσάπελ το 1888. Ο συγγραφέας αναπτύσσει τη θεωρία του σχετικά με την ταυτότητα του Τζακ, αλλά και για το αν οι φόνοι αποτέλεσαν μέρος μιας ευρύτερης συνωμοσίας για να καλυφθεί ένα σκάνδαλο στον βασιλικό οίκο της Βρετανίας. Ο Moore και ο Campbell βυθίζουν τον αναγνώστη σε έναν εφιαλτικό κόσμο, καθώς αναπαριστούν με ακρίβεια την ύστερη βικτωριανή Αγγλία και προβλέπουν τις φρίκες του 20ου αιώνα. Black Hole (2005) Σενάριο-σχέδιο: Charles Burns Τι μπορεί να συμβεί σε ένα προάστιο του Σιάτλ, όταν κάποιοι έφηβοι κολλούν ένα σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα που τους προκαλεί τερατώδεις μεταλλάξεις και τους υποχρεώνει να φύγουν από τα σπίτια τους και να ζουν στο περιθώριο; Ο Burns χρησιμοποιεί αυτή την ιδέα για να μιλήσει με ειλικρινή και ταυτόχρονα τρυφερό τρόπο για την εφηβεία, τα προβλήματά της, το ξύπνημα της σεξουαλικότητας και την πορεία προς την ενηλικίωση. Με εντυπωσιακό ασπρόμαυρο σκίτσο και προσεγμένο κείμενο, το «Black Hole» είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κόμικς που κυκλοφορούν για την πιο ρευστή περίοδο στη ζωή ενός ανθρώπου. Maus (1991) Σενάριο-Σχέδιο: Art Spiegelman Η ιστορία του Ολοκαυτώματος μέσα από τις διηγήσεις του πατέρα του συγγραφέα και σχεδιαστή, με μια μικρή διαφορά: οι Εβραίοι παρουσιάζονται ως ποντίκια και οι Γερμανοί ναζί ως γάτες. Μια από τις πιο σκληρές και ειλικρινείς αφηγήσεις για την «τελική λύση» των ναζί σε βάρος των Εβραίων και των υπολοίπων στοχοποιημένων λαών βρίσκεται στο πολυβραβευμένο αυτό κόμικ, το οποίο αποτελεί από μόνο του απόδειξη για το πόσο σημαντικό μέσο αποτελεί. Palestine (2001) Σενάριο-σχέδιο: Joe Sacco Ο Μαλτέζος Joe Sacco κάνει πολεμική δημοσιογραφία: πηγαίνει σε εμπόλεμες ζώνες, καταγράφει τα γεγονότα και τις μαρτυρίες των ανθρώπων και στη συνέχεια μετατρέπει αυτό το υλικό σε κόμικς. Η «Παλαιστίνη» του είναι η καταγραφή των εμπειριών του στη Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας το 1991 και 1992 και όλο το υλικό συγκεντρώθηκε σε ένα βιβλίο το 2001. Ο Sacco με απέραντη ειλικρίνεια περιγράφει την αρχική αποστροφή του για το περιβάλλον και τη σταδιακή μεταστροφή του, καθώς βιώνει την καθημερινότητα των Παλαιστινίων. Το κόμικ, δεδομένων και των πρόσφατων γεγονότων στη Μέση Ανατολή, είναι εξαιρετικά επίκαιρο. Sandman: Season of Mists (1991) Σενάριο: Neil Gaiman Σχέδιο: διάφοροι Στην αρχή είχαμε πει ότι θα αποφύγουμε να αναφερθούμε σε σειρές, ωστόσο η απουσία έστω και μιας αναφοράς στο «Sandman» θα ήταν πραγματική αμαρτία. Η σειρά περιστρέφεται γύρω από τον Ύπνο (Sandman), μέλος μιας ευρύτερης οικογένειας, που τα μέλη της είναι αιώνια και το καθένα συμβολίζει και μια ανθρώπινη κατάσταση – από τη Μοίρα και τον Πόθο μέχρι το Θάνατο. Οι Γάλλοι, που έχουν βαθιά γνώση και αγάπη για τα bedes (από τις λέξεις bandes dessinées, δηλαδή κόμικς στα γαλλικά), όταν αποφάσισαν να μεταφράσουν στη γλώσσα τους τη σειρά άρχισαν από το «Season of Mists», το οποίο είναι μια καλή εισαγωγή στην μυθολογία που ο Gaiman πλάθει και μια γνωριμία με τους ήρωες της σειράς. Ωστόσο, οιοδήποτε κομμάτι/βιβλίο της είναι εξαιρετικό. Και το σχετικό link...
  2. Το πολυαναμενόμενο “Batman VS Superman” κάνει απόψε παγκόσμια πρεμιέρα και το sdna.gr αναλαμβάνει, αυτοβούλως, το δύσκολο ρόλο της παρουσίασης των 10 κορυφαίων ιστοριών κόμικς των δύο υπερηρώων. Θα προκαλέσει, είναι βέβαιο, παρατεταμένη φρενίτιδα - έστω κι αν το όνομα του σκηνοθέτη (Ζακ Σνάιντερ) δεν αποτελεί εχέγγυο καλλιτεχνικής επιτυχίας: οι δύο κορυφαίοι ήρωες στην ιστορία των κόμικς (sorry Marvel…) τίθενται αντιμέτωποι για πρώτη φορά στο κινηματογραφικό πανί στο “Batman VS Superman: Dawn of Justice” και οι απανταχού φαν παλεύουν(-ουμε) να διατηρήσουν το μεγαλύτερο μέρος των λογικών τους ανέπαφο. Οι πιθανότητες να τα καταφέρουμε, όμως, δεν είναι με το μέρος μας: ο “Man of Steel” θ’ ανέβει στο εικονικό ρινγκ με τον “Dark Knight” και αυτό από μόνο του αρκεί για να παρανοήσουμε. Λίγο πριν κλειστούμε στο άσυλο ανιάτων, λοιπόν, το sdna.gr παρουσιάζει ένα «μικτό» top 10 με τις 5+5 κορυφαίες ιστορίες όλων των εποχών των δύο superheroes. Πάρτε μια βαθιά ανάσα και… Πάμε: 10) Superman: Red Son, 2003, Mark Millar & Dave Johnson & Kilian Plunkett Το να προσπαθήσεις να καταλάβεις απόλυτα τον κόσμο των κόμικς (με τα παράλληλα σύμπαντα, τα διαφορετικά continuities, τα συνεχή reboots των χαρακτήρων κ.τ.λ.) μοιάζει εγχείρημα εξίσου δύσκολο με το να καταλάβει ένας άντρας απόλυτα τις γυναίκες, όμως υπάρχουν κάποια «ευκολάκια» - όπως, για παράδειγμα, οι Elseworlds stories. Οι εναλλακτικές ιστορίες, δηλαδή, στις οποίες κάποια κομμάτια είναι διαφορετικά απ’ ότι λέει η «παράδοση». Ένα από τα κορυφαία δείγματα εναλλακτικής ιστορίας είναι και το κομψοτέχνημα του Μάρκ Μίλαρ “Red Son”: το σκάφος που μεταφέρει τον μικρό Καλ-Ελ στη γη δεν προσγειώνεται στο Κάνσας, αλλά στην Ουκρανία της Σοβιετικής Ένωσης και ο Σούπερμαν αναλαμβάνει την εξουσία μετά τον θάνατο του Στάλιν. Με τον Ψυχρό Πόλεμο να μαίνεται, ο Άνθρωπος από Ατσάλι καλείται να τα βάλει με την Αμερική και τον πρόεδρο Λεξ Λούθορ (που είναι παντρεμένος με την Λόις Λέιν), ενώ ο Μπάτμαν αποτελεί το σύμβολο του απόλυτου ήρωα των Η.Π.Α. Ο Σούπερμαν, λοιπόν, είναι Σοβιετικός, όχι Αμερικανός- σωστά; Λάθος: είναι πανανθρώπινος, καθολικός, παγκόσμιος. Βλέπετε, κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ. Ποτέ. 9) Arkham Asylum: A Serious House on Serious Earth, 1989, Grant Morrison & Dave McKean Η ιστορία, σχετικά απλή: οι τρόφιμοι του Άρκαμ (του ασύλου που καταλήγουν όλοι οι διαταραγμένοι κακοποιοί του Γκόθαμ) με πρωτοστάτη τον Τζόκερ εξεγείρονται και καταλαμβάνουν το άσυλο. Κρατώντας ως ομήρους όλο το προσωπικό, ζητούν να τους παραδοθεί ο Μπάτμαν. Ο «Άνθρωπος-Νυχτερίδα» δέχεται, κλείνεται μαζί με τους μεγάλους αντιπάλους του και καλείται ν’ ανταπεξέλθει τόσο στις σωματικές δοκιμασίες (παλεύει σχεδόν με τους πάντες), όσο - κυρίως - στις ψυχολογικές. Χάρη στο «άρρωστο» σκίτσο του ΜακΚέιν, ο οποίος «ζωγράφισε» κυριολεκτικά και μεταφορικά, η ατμόσφαιρα βάφεται με το σκούρο μαύρο χρώμα του νουάρ τρόμου και ο Μόρισον σκαρώνει εδώ ίσως το υπερηρωικό απαύγασμα της καριέρας του. Ο Μπάτμαν αρχίζει ν’ αμφισβητεί τον ίδιο του τον εαυτό, ο Τζόκερ - μια μόνιμη πηγή ευφυούς τρέλας - τον ωθεί στα άκρα και η κορύφωση του δράματος έρχεται με τον Two-Face να μην υποτάσσεται για πρώτη φορά στο τυχερό του νόμισμα. Η θέση του Σκοτεινού Ιππότη είναι, τελικά, μαζί με τους υπόλοιπους τροφίμους στο Άρκαμ: «Αν δεν αντέχεις το Άσυλο», του λέει - εννοώντας τον έξω κόσμο - ο Πρίγκηπας του Εγκλήματος με τα πράσινα μαλλιά και τα παρανοϊκά μάτια, «εδώ θα υπάρχει πάντα μια θέση για σένα». Καθώς ο Μπάτμαν χάνεται στο βάθος, το μόνο που κυριαρχεί είναι ένα απάνθρωπο γέλιο. Χα-χα-χα-χα-χα-χα-χα-χα-χα. 8) Whatever Happened to the man of tomorrow?, 1986, Allan Moore & Curt Swan Πίσω στο 1986 η DC Comics (η εταιρία που έχει τα δικαιώματα τόσο του Σούπερμαν όσο και του Μπάτμαν), βρισκόταν σ' ένα κρίσιμο σταυροδρόμι: με τον οδοστρωτήρα “Crisis of Infinite Earths” να έχει ισοπεδώσει τα πάντα στο χάρτινο διάβα του, όλοι οι ήρωες, και οι τίτλοι τους, θα «μηδενίζονταν» και θα ξεκινούσαν και πάλι από την αρχή. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, κάποιος έπρεπε να γράψει την τελευταία ιστορία του «Ανθρώπου από Ατσάλι», η οποία παράλληλα θα ήταν και φόρος τιμής στον Superman της Silver Age (1956-1970) - μια ιστορία που θα έκλεινε όλες τις ιστορίες που έχουν γραφτεί για τον Κρυπτόνιο. Ο ημίτρελος (εντάξει: ολότελα τρελός) Άλαν Μουρ φημολογείται πως άρπαξε τον τότε διευθυντή της DC από το γιακά και του είπε πως αν αναθέσει σε κάποιον άλλον το εγχείρημα, τότε θα φροντίσει να βρει τον δημιουργό του - όχι τον δημιουργό του κόμικ, Τον Δημιουργό εν γένει. Ο, υπέρμετρα ταλαντούχος, Βρετανός πήρε, φυσικά, το πρότζεκτ πάνω του και παρέδωσε ένα νοσταλγικό λεπτοτέχνημα: έχει περάσει μια ολόκληρη δεκαετία από την τελευταία εμφάνιση του Σούπερμαν κι ένας δημοσιογράφος της Daily Planet αναλαμβάνει να γράψει ένα αφιέρωμα γι' αυτόν, με τη βοήθεια της Λόις Λέιν (της αγαπημένης του Κλαρκ Κεντ, επίσης δημοσιογράφου στην Planet). Κάπου εκεί, μέσω της αφήγησης της Λέιν, αρχίζουν να παρελαύνουν όλοι οι παλιοί εχθροί του ήρωα, τους οποίους - εξυπακούεται - ελέγχει ο υπέρτατος... κακός, μαθαίνουμε το πως αποκαλύφθηκε δημοσίως η ταυτότητα του Σούπερμαν, οι πιο κοντινοί άνθρωποι του «Ανθρώπου από Ατσάλι» πεθαίνουν και... Και, όταν η όλη υπόθεση φτάσει στο τέλος της, εκείνο που μένει είναι ένα γλυκό μειδίαμα στο πρόσωπο του κάθε αναγνώστη - κι όλ' αυτά, μ' ένα μόνο κλείσιμο του ματιού ενός εκ των πρωταγωνιστών. Ο Σούπερμαν, μας λέει η Λόις, είναι νεκρός και ο «Άνθρωπος του αύριο» δε μένει πια μαζί μας. Όμως, ελάτε δα, το γνωρίζουμε όλοι: ζει, όπως ζούσε χθες. Όπως σήμερα. Όπως αύριο. Όπως πάντα. 7) Batman: Year One, 1987, Frank Miller & David Mazzucchelli Μοιάζει σχεδόν με αποστολή καλλιτεχνικής αυτοκτονίας: σου ανατίθεται να γράψεις μία από τις καλύτερες (αν όχι την καλύτερη) ιστορία για τον Άνθρωπο-Νυχτερίδα κι εσύ επιλέγεις να μην συμπεριλάβεις κανέναν από τους μεγάλους του αντιπάλους, παρά μονάχα ν’ αφηγηθείς, ουσιαστικά, την αρχή της σχέσης του Μπάτμαν με τον ντετέκτιβ, τότε, Γκόρντον. Προερχόμενος από το απόλυτο αριστούργημα (spoiler alert: βλέπε στην κορυφή της λίστας) της προηγούμενης χρονιάς, ο Φρανκ Μίλερ αναλαμβάνει να εξιστορήσει τον πρώτο χρόνο της δράσης του Μπάτμαν στο Γκόθαμ και τη μάχη του εναντίον της διαφθοράς. Ο Τζέιμς Γκόρντον, νεαρός ντετέκτιβ της αστυνομίας της πόλης, δυσκολεύεται, αρχικά, να τον εμπιστευτεί - κυρίως επειδή δρα εκτός των ορίων του νόμου, παρά τις καλές του προθέσεις - ενώ παλεύει και με τα δικά του φαντάσματα. Η απόλυτη ιστορία «ενηλικίωσης» για τον Μπάτμαν έχει ως πρωταγωνιστή τον… Γκόρντον, με την Σελίνα Κάιλ (ακριβώς: την Catwoman) να προσθέτει μικρές, αλλά ουσιώδεις, πινελιές. Ο Μίλερ βρίσκεται στα καλύτερά του, το στρωτό σχέδιο του Μαζουτσέλι δένει αρμονικά με το σενάριο και το αποτέλεσμα είναι ένα αληθινό διαμάντι. Ο Κρίστοφερ Νόλαν άντλησε πολλά στοιχεία από το “Year One” για το αριστουργηματικό, κι ελαφρώς υποτιμημένο, “Batman Begins”, ενώ παίρνει σχεδόν αυτούσια την τελευταία σκηνή του graphic novel. Ο Τζόκερ είναι εδώ, όμως κι ο Γκόρντον έχει ένα φίλο που μπορεί να τον βοηθήσει. Τον λένε… Μα, την ξέρετε ήδη την απάντηση - έτσι δεν είναι; 6) The Death of Superman, 1992, Dan Jurgens & Brett Breeding Από τα τελευταία χρόνια των 80s και στις αρχές των 90s τα κόμικς με υπερήρωες είχαν αρχίσει να παίρνουν έναν πιο σκοτεινό τόνο («ελέω», κυρίως, Frank Miller) και ο υπέρ το δέον «φωτεινός» Σούπερμαν άρχισε να μοιάζει σαν κόκκινο/μπλε ψάρι έξω από το εκτυπωμένο νερό. Οι άνθρωποι της DC, λοιπόν, πήραν την πιο γενναία απόφαση που έχει παρθεί ποτέ στην ιστορία της 9ης τέχνης: σκότωσαν τον «Άνθρωπο από Ατσάλι». Σύμφωνοι: το «Ο Θάνατος του Σούπερμαν» δεν είναι ό,τι καλύτερο έχει γραφτεί ποτέ σε σεναριακό επίπεδο ( για όνομα του Κρύπτον, δεν μπορούσατε να βρείτε έναν καλύτερο τρόπο να φέρετε τον Doomsday στο προσκήνιο; ), όμως το σχέδιο είναι εξαιρετικό και, πρωτίστως, η ιδέα πως ο άφθαρτος, ανίκητος Σούπερμαν θα ξεψυχήσει σε μια μάχη σώμα με σώμα αρκεί από μόνη της για να πάρει τα μυαλά του κάθε φαν των κόμικς και να μην τα επιστρέψει για το επόμενο μεγάλο διάστημα. Ο «Άνθρωπος από Ατσάλι» αλληλοσκοτώνεται με τον Doomsday και ο κόσμος γίνεται - μέσω ενός, μόλις, κάδρου - απείρως πιο σκοτεινός. Και τότε, όλοι καταλαβαίνουν πως ακόμα κι αν δεν υπήρχε Σούπερμαν, η ανθρωπότητα θα όφειλε να τον δημιουργήσει. Όταν κατακάθισε η σκόνη από την επική μάχη, άπαντες έμειναν αποσβολωμένοι και περίμεναν ένα μονάχα πράγμα: την «ανάσταση» του ήρωα. Το “The Return of Superman” επανέφερε την τάξη και ένα ζεστό, άυλο χέρι αγκάλιασε και πάλι την ψυχή των αναγνωστών. 5) Batman: Red Rain, 1991, Doeg Moench & Kelley Jones Ο Κόμης Δράκουλας (αυτός που δημιούργησε ο Μπραμ Στόκερ) έχει επιλέξει για βάση του το Γκόθαμ και στόχος του είναι να φτιάξει έναν στρατό από βαμπίρ. Ο μόνος ο οποίος μπορεί να τον αντιμετωπίσει δεν είναι άλλος από τον Caped Crusader με τη στολή της νυχτερίδας. Σωστά: πρόκειται γι’ ακόμα μια εναλλακτική ιστορία. Μόνο που αυτή εδώ δε μοιάζει με καμία άλλη: ο Νταγκ Μοέντς αμφιρρέπει μεταξύ των superhero κόμικς και του απτού, σχεδόν, τρόμου και το σχέδιο του Τζόουνς αποτελεί ωδή στην γοτθική αισθητική. Ο Μπάτμαν αναγκάζεται να θυσιάσει τη ίδια του την ανθρώπινη φύση προκειμένου να σταθεί σαν ίσος προς ίσον απέναντι στον Κόμη Δράκουλα και ο δαιμονικός εαυτός του- ο οποίος προσπαθεί να κατευνάσει την ακόρεστη δίψα του για αίμα- είναι χάρμα ιδέσθαι. Το “Red Rain” αποτελεί το πρώτο μέρος της βαμπιρικής τριλογίας του Μπάτμαν (“Bloodstorm” και “Crimson Mist” τα άλλα δύο), η οποία εκτόξευσε στη στρατόσφαιρα τις elseworlds ιστορίες. Ή, καλύτερα, τις έθαψε σ’ ένα φέρετρο κάτω από την έπαυλη του Μπρους Γουέιν. Εκεί που ο Μπάτμαν περιμένει να χαθεί και η τελευταία αχτίδα του ήλιου, προκειμένου ν’ ανασυρθεί και πάλι στην επιφάνεια. Προκειμένου να παραδοθεί στα όσα επιτάσσει το μεταλλαγμένο του σώμα. 4) All- Star Superman, 2006, Grant Morrison & Frank Quitely Είκοσι ακριβώς χρόνια μετά το “Whatever Happened to the Man of Tomorrow?”, ο Γκραντ Μόρισον έρχεται για να γράψει τη δική του εκδοχή της ακροτελεύτιας ιστορίας για τον «Τελευταίο γιο του Κρύπτον» - και το κάνει αρκετά καλύτερα από τον Μουρ. Ο Σούπερμαν εκτίθεται σε ηλιακή ραδιενέργεια και, όπως αποκαλύπτει η μεγάλη του Νέμεσις, ο Λεξ Λούθορ, του μένουν μόλις 12 μήνες ζωής. Σ’ αυτό το διάστημα ο “Supes” - σαν σύγχρονη εκδοχή του Ηρακλή - καλείται να κάνει 12 άθλους, ενώ ενδιάμεσα αποκαλύπτει στην αγαπημένη του Λόις Λέιν πως ο Σούπερμαν και ο Κλαρκ Κεντ είναι το ίδιο πρόσωπο. Με κάθε ένα από τα 12 τεύχη του “All Star Superman” η κλεψύδρα αδειάζει ολοένα και περισσότερο, μέχρι που φτάνει η καταληκτική μέρα και ο “Big Blue” σώζει για μια τελευταία φορά τη μέρα πριν χαθεί, κυριολεκτικά, ψηλά στον ουρανό. Όταν αυτό το ελεγειακό παραμύθι φτάνει στο τέλος του, οι άνθρωποι της Daily Planet - όπως και σύσσωμος ο πλανήτης - σηκώνουν το βλέμμα και κοιτάζουν με νόημα τον ήλιο. Στην περίπτωση που γυρίσει, οι παλιοί του φίλοι θα είναι έτοιμοι να τον υποδεχτούν. Κοιτάξτε και μόνοι σας: Ένα τεράστιο “S” έχει καλύψει ήδη απ’ άκρη σ’ άκρη τη Μετρόπολις. 3) Batman: The Long Halloween, 1996, Jeph Loeb & Tim Sale Ο Μπάτμαν συνεργάζεται με τον επιθεωρητή Γκόρντον και τον Χάρβεϊ Ντεντ προκειμένου να φέρουν ενώπιον της δικαιοσύνης τον πιο διάσημο αρχηγό Μαφίας του Γκόθαμ, τον Καρμάιν Φαλκόνε, όμως τα σχέδιά του ανατρέπονται πλήρως από τον Holiday Killer - έναν δολοφόνο που σκοτώνει μόνο σε γιορτινές μέρες. Το “Long Halloween” είναι η κόμικ εκδοχή του «Νονού», καθώς δανείζεται πολλά στοιχεία από το έπος του Κόπολα. Ταυτόχρονα, όμως, αποτελεί το κορυφαίο δείγμα “whodunit” («Ποιος το έκανε;», δηλαδή, μόνο που το “whodunit” κάνει τον γράφοντα να φαίνεται απείρως πιο ψαρωτικός), με τον Λεμπ να πειράζει ασταμάτητα το μυαλό των αναγνωστών, που προσπαθούν μάταια να λύσουν το μυστήριο. Το σχέδιο του Τιμ Σέιλ είναι απλά από άλλον καλλιτεχνικό πλανήτη, ενώ η ιστορία της αλλαγής του Ντεντ σε Two-Face πρέπει να διδάσκεται σε σεμινάρια αλλαγής ατόμων από έναν σε κάποιον άλλο. Από τις σελίδες των 13 τευχών περνάνε όλοι οι μεγάλοι villains του Μπάτμαν και ο Σκοτεινός Ιππότης τα βάζει με τους πάντες, ενώ αποδεικνύει εμπράκτως ότι είναι ο καλύτερος ντετέκτιβ του κόσμου. Το “Long Halloween” είναι αρκετά «μακρύ», όμως όταν φτάσετε στην τελευταία σελίδα, θα πιάσετε τον εαυτό σας να εύχεται να διαρκούσε για λίγο ακόμα. Διάολε, έστω και για ένα μόνο κάδρο. 2) Superman For All Seasons, 1998, Jeph Loeb &Tim Sale Τέσσερα διαφορετικά πρόσωπα από τη ζωή του Σούπερμαν (Τζόναθαν Κεντ, Λόις Λέιν, Λεξ Λούθορ, Λάνα Λανγκ) αφηγούνται ο καθένας τους αποσπάσματα της ζωής του “Big Blue”- κάθε ιστορία αντιστοιχεί σε μία εποχή του χρόνου. Προερχόμενοι από την τεράστια επιτυχία του “Long Halloween”, Λεμπ και Σέιλ αναλαμβάνουν να πουν το origin του άλλου μεγαθηρίου της DC και παραδίδουν κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή ιστορία «προέλευσης» του ήρωα. Ο Σούπερμαν μαθαίνει να είναι ο Κλαρκ Κεντ και το αντίστροφο, σ’ ένα κόμικ ενηλικίωσης που γαργαλάει ευχάριστα όλες τις αισθήσεις του αναγνώστη και τον αναγκάζει να υποκλιθεί στους δημιουργούς του όταν φτάσει στο “The end”. Μπορεί ο Καλ-Ελ να είναι ο Άνθρωπος από Ατσάλι, ωστόσο η δική σας καρδιά δεν είναι φτιαγμένη από ατσάλι. Όταν, χωρίς να το θέλετε, την αισθανθείτε να χτυπάει ολοένα και πιο γρήγορα όπως γυρίζετε τις σελίδες, θα το καταλάβετε και μόνοι σας. Ο Σούπερμαν, όπως πάντα, θα έχει νικήσει. 1) The Dark Knight Returns, 1986, Frank Miller «Θέλω να θυμάσαι, Κλαρκ… Στα χρόνια που θα έρθουν… Στις πιο προσωπικές σου στιγμές… Θέλω να θυμάσαι το χέρι μου στο λαιμό σου... Θέλω να θυμάσαι αυτόν που σε νίκησε». Πριν από αυτό το ανυπέρβλητο χάρτινο αριστούργημα, ο Μπάτμαν ήταν μονάχα κατ’ ευφημισμόν «Σκοτεινός Ιππότης». Το 1986 ο Φρανκ Μίλερ - που μια φορά κι ένα κάποτε, πριν εξελιχθεί σ’ εθνικιστή περιωπής, ήταν μακράν του δεύτερου ο κορυφαίος κομίστας στον κόσμο - παρουσίασε το “The Dark Knight Returns”, αρπάζοντας τον Μπάτμαν από το σβέρκο και σέρνοντάς τον στα πιο ερεβώδη μονοπάτια που είχε περιηγηθεί ποτέ. Βαδίζοντας πλέον στα 60 του και έχοντας εδώ και καιρό κρεμάσει τη στολή, ο Μπρους Γουέιν γυρίζει στο Γκόθαμ, που πάει κατά διαόλου. Τη στιγμή που βαδίζει στο στενό που σκοτώθηκαν οι γονείς του, κάποιοι προσπαθούν να τον ληστέψουν και η φλόγα ανάβει και πάλι. Ο Μπρους επιστρέφει - σαν ηρωινομανής που δεν μπορεί να κρατηθεί μακριά από τη δόση του - στη θαλπωρή που του προσφέρει η νυχτεριδόμορφη κάπα του και αποφασίζει ν’ αλλάξει τον κόσμο με τη βοήθεια ενός 13χρονου κοριτσιού - της θηλυκής εκδοχής του Ρόμπιν. Αυτός ο Μπάτμαν είναι πιο βίαιος από ποτέ και το πενάκι του Μίλερ κάνει το ένα δισέλιδο θαύμα πίσω από το άλλο, ενώ και το σχέδιο (πάλι δικό του) είναι υποβλητικό, απαισιόδοξο, ατόφια σκοτεινό. Το Dark Knight Returns άλλαξε ριζικά τον τρόπο που γράφονται τα superhero κόμικς, τα οποία αίφνης άφησαν πίσω τους τον χαζοχαρούμενο εαυτό τους - εκεί που οι ήρωες δε γερνούσαν ποτέ και ζούσαν στη δική τους φούσκα, χωρίς να επηρεάζονται από τις εξωτερικές συνθήκες - και μεγάλωσαν απότομα. Ο Ζακ Σνάιντερ, ο σκηνοθέτης του Batman VS Superman, παραδέχτηκε πως άντλησε πολλές ιδέες για τη μάχη ανάμεσα στους δύο εμβληματικούς υπερήρωες από το DNR, καθώς εδώ υπάρχει η απόλυτη σύγκρουση ανάμεσα στον Σκοτεινό Ιππότη και τον Άνθρωπο από Ατσάλι. «Θέλω να θυμάσαι, Κλαρκ, τον μοναδικό άνθρωπο που σε νίκησε», λέει ο Μπρους Γουέιν στον αιμόφυρτο Κλαρκ Κεντ, λίγο πριν προδοθεί, «οικειοθελώς», από την υπέργηρη καρδιά του. Ο Μπάτμαν δε μένει πια εδώ, όμως αυτή είναι απλά μια ρηχή, επιφανειακή προσέγγιση. Ψάξτε λίγο πιο κάτω από την επιφάνεια. Κοιτάξτε εκεί, στο βάθος: στη σπηλιά κάτω από την έπαυλη των Γουέιν. Ο Χρόνος νίκησε τον Μπάτμαν, όμως, παρ’ όλ’ αυτά, ηττήθηκε κατά κράτος. Οι ιδέες, βλέπετε, δεν πεθαίνουν ποτέ. Το σήμα με τη Νυχτερίδα που φέγγει ακόμα και τώρα στον βραδινό ουρανό είναι η καλύτερη απόδειξη. Και το σχετικό link...
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.