Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'andre franquin'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Valtasar

    GASTON Ο ΓΚΑΦΑΣ

    Ιούνιο του 1992 οι εκδόσεις ΑΛΘΑΓΙΑ (του Γιάννη Ψαρόπουλου) φέρνουν στην Ελλάδα τον GASTON του Franquin και τις ανεκδιήγητες γκάφες του. Στριπάκια έξυπνα, πολύ γέλιο, είχε μεγάλη επιτυχία στην Ευρώπη αλλά εδώ δεν ευτύχησε.. Κυκλοφόρησαν 7 άλμπουμ, μεγάλο μέγεθος, έγχρωμα.
  2. Στριπάκι του Franquin από το Idées Noires. Μετάφραση, par moi
  3. Ένα στριπάκι με τον Γκαστόν, του Franquin φυσικά, από το τεύχος 31 της Αστραπής.
  4. GeoTrou

    FRANQUIN ANDRÉ [ (1924 - 1997) ]

    Αν ένας δημιουργός ανταγωνίζεται τον Hergé ως ο κορυφαίος καρτουνίστας των βελγικών κόμικς, αυτός είναι ο André Franquin. Ιδιαίτερα παραγωγικός και εξαιρετικά επιδραστικός, ο Franquin έφερε μεγάλες αλλαγές στα γαλλόφωνα κόμικς και δικαίως θεωρείται μία από τις σπουδαιότερες μορφές τους. Γεννημένος το 1924 στις Βρυξέλλες, ο μικρός André περνούσε τις μέρες του διαβάζοντας Tintin, Mickey Mouse και Popeye, αλλά και βλέποντας ταινίες των Charlie Chaplin, Laurel & Hardy, Buster Keaton και Walt Disney. Όπως δήλωσε αργότερα, η ανάγκη του για γέλιο πήγαζε από τον περιορισμό που ένιωθε λόγω της μεγάλης αυστηρότητας του πατέρα του. Και όταν του έκαναν δώρο έναν μαυροπίνακα, βρήκε το μονοπάτι του, σχεδιάζοντας καρικατούρες, οι οποίες εντυπωσίασαν τον περίγυρό του. Εν μέσω της κατοχής της χώρας από τους Γερμανούς, ο Franquin ολοκλήρωσε το λύκειο, όπου παρακολούθησε για πρώτη φορά μαθήματα ζωγραφικής. Αφού κατάφερε να μεταπείσει τον πατέρα του, ο οποίος τον προόριζε για γεωργικό μηχανικό, εγγράφεται στη σχολή καλών τεχνών Saint-Luc. Το πρόγραμμα σπουδών περιελάμβανε ζωγραφική γυμνών μοντέλων (όχι γυναικείων, Θεός φυλάξοι!), αγιογραφία και ζωγραφική με κάρβουνο και δεν τον ενθουσίασε, αλλά τελικά τον επηρέασε ως καλλιτέχνη. Γύρω στο 1943, ο Franquin γνώρισε τον Eddy Paape. Εντυπωσιασμένος αυτός, του προτείνει να έρθει στο CBA, ένα στούντιο κινουμένων σχεδίων. Ο Franquin λέει το «ναι», όχι μόνο γιατί έχει βαρεθεί πλέον τη σχολή του, αλλά κι επειδή ο πόλεμος της βάζει λουκέτο. Στα διπλανά γραφεία θα συναντήσει τον Morris και τον Peyo, άγνωστοι τότε ακόμα. Δύσκολο να πιστέψει κανείς στις συμπτώσεις, αν αναλογιστεί ότι σε μια μικρή εταιρεία συνευρέθηκαν τρεις τόσο μεγάλες μορφές των γαλλοβελγικών κόμικς. Η απελευθέρωση του Βελγίου το 1945, οδήγησε στην χρεωκοπία το CBA, που αδυνατούσε να ανταγωνιστεί τα αμερικανικά κινούμενα σχέδια. Ο Franquin μαθαίνει από τον Morris ότι η Dupuis ψάχνει συνεργάτες για το περιοδικό Moustique. Από εκεί αρχίζει να χτίζει τη φήμη του, κάνοντας μικρές ιστορίες, διαφημίσεις και εξώφυλλα, ενώ παράλληλα, σχέδιά του εμφανίζονται και στα Plein-Jeu και Bonnes Soirées. Η «συμμορία των τεσσάρων», όπως αποτυπώθηκε από τον Morris στο εξώφυλλο του καταλόγου μιας έκθεσης προς τιμήν τους Την εποχή εκείνη όλα σχεδόν τα κόμικς του Le Journal de Spirou, συμπεριλαμβανομένης της ναυαρχίδας Spirou et Fantasio, περνούσαν από τα χέρια του Jijé, που ως εκ τούτου αναζητούσε βοηθούς. Έτσι λοιπόν ο Franquin γίνεται, μαζί με τους Morris και Will, ένα από τα δεξιά χέρια του Jijé, γεγονός που θα αλλάξει (ή θα επιταχύνει) την πορεία των γαλλοβελγικών κόμικς. Η επονομαζόμενη «συμμορία των τεσσάρων» εγκαθίσταται στο σπίτι του Jijé στο ιστορικό Βατερλό και πιάνει δουλειά. Ο Franquin καταπιάνεται με το Spirou et Fantasio και αρχίζει να βελτιώνεται σημαντικά ως σχεδιαστής. Το 1947 δημοσιεύτηκε η πρώτη ιστορία των Spirou και Fantasio από τον Franquin, το L'héritage, και λίγο αργότερα, το ίδιο έτος, ακολούθησε Radar le robot. Και οι δύο αυτές ιστορίες ήταν εκτός της κεντρικής σειράς, αλλά το νερό είχε μπει στ’ αυλάκι. Οι ιστορίες του άλμπουμ 4 aventures de Spirou ...et Fantasio σχεδιάστηκαν από τον Franquin στο στυλ του Jijé, όσο ταξίδευαν μαζί στην αμερικανική ήπειρο Το 1948, ο Jijé αποφασίζει να μετοικίσει με τη σύζυγό του στις ΗΠΑ. Στις βαλίτσες τους στριμώχνουν και τον Franquin με τον Morris, που θέλουν να γνωρίσουν τον κόσμο των αμερικανικών κόμικς. Έτσι, οι τέσσερίς τους ταξιδεύουν από στη Νέα Υόρκη, το Σικάγο, το Λος Άντζελες και μετά στο Μεξικό. Σε όλη τη διαδρομή, ο Franquin δεν έπαψε να σκιτσάρει. Τον Ιούνιο του 1949, με τα οικονομικά τους να πάνε από το κακό στο χειρότερο, ο Morris εγκαθίσταται στη Νέα Υόρκη (όπου θα κάνει παρεόνι με τον Harvey Kurtzman και τον René Goscinny), ενώ ο Franquin επιστρέφει στο Βέλγιο. Συνεχίζεται...
  5. Από το Μπράβο Α' περιόδου #45, Modeste et Pompon του Franquin, με τίτλο στα Ελληνικά άστα να πάνε όπως συνηθίζονταν τότε.
  6. Από το Super Μπόϋ #79 της 6/10/1984 "Οι γκάφες του Γκαστόν".
  7. comicos

    ΓΚΑΣΤΟΝ Ο ΓΚΑΦΑΤΖΗΣ [ Gaston Lagaffe ]

    Ο συμπαθέστατος αυτός ήρωας, αποτελεί δημιούργημα του μεγάλου André Franquin (γνωστός επίσης από τον Μαρσουπιλαμί και από την "χρυσή εποχή" των Σπιρού και Φαντάζιο). Πρωτοεμφανίστηκε στη χώρα μας το 1984 στο πολυθεματικό περιοδικό SUPER ΜΠΟΫ, τον ξανασυναντήσαμε το 1986 στην ΑΣΤΡΑΠΗ, ενώ μερικά χρόνια αργότερα, το 1992, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΑΛΘΑΓΙΑ μια σειρά από 7 άλμπουμ με ιστορίες του - ιδιαίτερα δυσεύρετα σήμερα - που έφερε τον τίτλο GASTON Ο ΓΚΑΦΑΣ. Οτιδήποτε και να γράψω για τον διάσημο γκαφατζή Γκαστόν και τους χαρακτήρες που τον πλαισιώνουν, θα είναι πραγματικά λίγο, μπροστά στο εξαιρετικό αφιέρωμα-"διατριβή" που είχε ετοιμάσει παλιότερα ο akolit ! Θα περιοριστώ λοιπόν μόνο στα όσα είδαμε σχετικά με αυτόν, στα 32 τεύχη που έβγαλε η Αστραπή. Ας ξεκινήσουμε από τα εξώφυλλα του περιοδικού που φιλοξένησαν τον Γκαστόν. Εκτός από αυτό του πρώτου τεύχους - όπου απεικονίζεται σε μία σύνθεση, παρέα με τους υπόλοιπους ήρωες των κόμικ της Αστραπής - τον συναντήσαμε επίσης στα εξώφυλλα των τευχών 2, 10, 17 και 28. Σε αντίθεση με άλλα κόμικ που έκαναν σύντομο περάσμα μέσα από τις σελίδες της σειράς, το συγκεκριμένο είχε την τύχη να μας κρατήσει ανελλιπώς παρέα και στα 32 τεύχη που κυκλοφόρησαν! Μετά τα πρώτα 27 το λογότυπο άλλαξε και για τα πέντε τελευταία τεύχη ήταν αυτό με τα μπαλόνια. Και οι 32 ιστορίες του Γκαστόν που διαβάσαμε στην Αστραπή ήταν μονοσέλιδα στριπάκια, που έφεραν σε ειδικό πλαίσιο τον αύξοντα αριθμό της ιστοριούλας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, στο μέσο της σελίδας το κουτάκι-πλαίσιο είχε δίπλα από τον αριθμό και το γράμμα Α, ενώ στο τέλος της σελίδας υπήρχε ένα αντίστοιχο κουτάκι, με τον αριθμό και το γράμμα Β (προφανώς οι ιστορίες είχαν πρωτοδημοσιευτεί στο περιοδικό Spirou μισές-μισές). Κατά σειρά, λοιπόν, βγήκαν στην Αστραπή οι παρακάτω ιστορίες : 421, 474, 480, 413, 416, 417, 418, 419, 420, 422, 424, 423, 425, 426, 427, 428, 429, 430, 431, 432, 433, 434, 437, 435, 436, 438, 439, 440, 441, 442, 444 και 445. Η μοναδική ιστορία που μπήκε στην εσωτερική ύλη του περιοδικού, ήταν αυτή του τεύχους 14 (μπορείτε να την διαβάσετε λίγο πιο πάνω). Όλες οι υπόλοιπες αποτελούσαν τα οπισθόφυλλα των αντίστοιχων τευχών! Για να ρίξετε μια γρήγορη ματιά στις υπόλοιπες 31 ιστορίες, περάστε από τα εξώφυλλα-οπισθόφυλλα της παρουσίασης. Και εδώ μπορείτε να τις κατεβάσετε όλες μαζί, σκαναρισμένες και συγκεντρωμένες σε ένα αρχείο cbr! Πάρτε τέλος και ένα bonus ολιγόλεπτο βιντεάκι με μια τηλεοπτική περιπέτεια του Γκαστόν, από τις πολλές που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο! https://www.youtube.com/watch?v=c3ypRWJ_zcI
  8. Το 1977 ο André Franquin άρχισε να σκιτσάρει στριπάκια για ένα ένθετο του περιοδικού Spirou που ερχόντουσαν σε αντίθεση με τις προηγούμενες δουλειές του. Ήταν τα Idées Noires και, όπως δηλώνει και το όνομα, επρόκειτο για καθαρό μαύρο χιούμορ. Σύντομα, τα στριπάκια αυτά μετακόμισαν στο περιοδικό Fluide Glacial, όπου αποτέλεσαν βασικό κομμάτι του για πολλά χρόνια. Το 1981 εκδόθηκε ένα πρώτο άλμπουμ που περιείχε πολλά εξ αυτών και ακολούθησε ένα δεύτερο, το 1984. Σήμερα θεωρείται κορυφαίο BD της μαύρης κωμωδίας και εξέχον έργο του Franquin. Αξίζει βέβαια να σημειωθεί, ότι σποραδικά εμφανίστηκαν διάφοροι συντελεστές στο σενάριο, μεταξύ των οποίων οι Yvan Delporte και Gotlib. Κάποιες σελίδες είχαν μεταφραστεί στα αγγλικά από το περιοδικό French Ticklers της Kitchen Sink. Ολόκληρο το έργο όμως, υπό τον τίτλο Franquin's Last Laugh, κυκλοφόρησε το 2013 από την Fantagraphics. Απ' όσο γνωρίζω η έκδοση αυτή είναι δυσεύρετη, αλλά μπορεί κανείς να βρει το Idées Noires σε αξιοπρεπές scanlation. Καραμπίνες που σκοτώνουν τους ίδιους τους κυνηγούς και όχι τα ζώα. Δήμιοι που αποκεφαλίζουν άλλους δήμιους. Υπουργοί που βγάζουν εκατομμύρια αγοράζοντας πανάκριβα μαχητικά αεροπλάνα. Ταύροι που κάνουν κιμά τους ταυρομάχους. Αυτά και άλλα πολλά «ευχάριστα» βρίσκονται μέσα στις σελίδες του συγκεκριμένου κόμικ. Με λίγα λόγια, η σκοτεινή πλευρά της ανθρωπότητας και ιδιαίτερα η τάση του είδους μας προς την αυτοκαταστροφή. Το σχέδιο είναι μαύρο σε άσπρο φόντο (ή το ανάποδο) και συχνά γίνεται παράδοξα βίαιο. Ωστόσο, τόσο με το παιχνιδιάρικο σχεδιαστικό στυλ του, όσο και με το χιούμορ του, ο Franquin καταφέρνει να ισορροπήσει τον πεσιμισμό με το κωμικό και κυρίως να μιλήσει για σοβαρά θέματα μ' έναν αστείο τρόπο. Υπάρχουν πολλά στριπάκια που δεν πετυχαίνουν απολύτως το σκοπό τους, αλλά τα υπόλοιπα αποζημιώνουν και με το παραπάνω τον αναγνώστη. Ένα απαισιόδοξο, πάντοτε επίκαιρο έργο, που αξίζει να διαβαστεί από κάθε σκεπτόμενο κομιξά. Βαθμολογία: 7,7/10
  9. Αλιεύθηκαν μέσα από διάφορα Μπράβο της δεκαετίας του 60. Για την ακρίβεια κοσμούσαν τα αντίστοιχα οπισθόφυλλα Πρόκειται για το στριπ Modeste et Pompon που δημοσιεύονταν στο Tintin. Το στριπ ήταν δημιουργία του Franquin (Σπυρού και Φαντάζιο, Μαρσουπιλαμί, Γκαστόν κλπ) από το 1955. Το δούλεψε μέχρι το 59 σε σενάρια δικά του αλλά και άλλων. Την σκυτάλη την παρέλαβε ο Dino Attanasio μέχρι το 1968 και αυτός σε σενάρια δικά του και άλλων. Εν συνεχεία το ανέλαβαν διάφοροι άλλοι μέχρι το 1988. Στα συγκεκριμένα στριπάκια, λόγω εποχής που εκδόθηκαν, εικάζω ότι είναι όλα σε σχέδιο του Attanasio. Υπάρχει η υπογραφή του σε ένα από δαύτα και κάπως έτσι βρήκα περί τίνος πρόκειται. Για τους σεναριογράφους τώρα, δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά. Σε ένα υπάρχει η υπογραφή του Lucian Meys, αλλά όλα τα άλλα ήταν ανυπόγραφα. Μέχρι λοιπόν να ταυτοποιηθούν με τα πρωτότυπα, Κύριος οίδε Εξυπακούεται ότι η μεταφραστική επιλογή του τίτλου είναι ένα ακατέργαστο καλτ διαμάντι Modeste πάντως στα γαλλικά σημαίνει μετριόφρων/σεμνός και Pompon είναι η φούντα που έχουν οι cheerleaders, αλλά μου φαίνεται περισσότερο για λογοπαίγνιο με το pompeux που σημαίνει πομπώδης/στομφώδης. Πάντως Modeste είναι ο Μιμίκος και Pompon είναι η κοπελιά του (που δεν εμφανίζεται εδώθε παρά μόνο στο σκίτσο του τίτλου). Ο Φίφης στο πρωτότυπο λέγεται Felix και είναι ξάδερφος του Μιμίκου (και σπαστικός). Τα πιτσιρίκια που βλέπετε στο σκίτσο (και εμφανίζονται σε μια από τις ιστοριούλες) είναι ανίψια των 2 ξαδερφιών. Δεν ξέρω αν έχουν ξαναμεταφραστεί στα ελληνικά στριπάκια από αυτή τη σειρά. Η λογική λέει πως θα έχουν....
  10. Ο απολαυστικός Γκαστόν ο Γκαφατζής του Franquin από ένα οπισθόφυλλο του πολυθεματικού ΑΣΤΡΑΠΗ
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.