Αναζήτηση στην Κοινότητα

Σε σενάριο Karp και σχέδιο Taliaferro, δημοσιευμένο για πρώτη φορά το 1947. Στην Ελλάδα το είδαμε στο εσωτερικό του οπισθόφυλλου των ΚΟΜΙΞ #30 και #32 (1990). Inducks.

Από το ΚΟΜΙΞ #1, ένα στριπ των Al Taliaferro και Bob Karp.

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ Αντί προλόγου λοιπόν, ας απαντήσουμε σε μερικές ερωτήσεις για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με την παλαιότερη εποχή των αμερικάνικων κόμικς. Ερωτήσεις όπως «Τι σχέση έχουν οι εφημερίδες με τον τόμο», «Για ποιον λόγο αναφέρουμε τις ιστορίες ως στριπ», «Τι στον διάτανο είναι ένα στριπ» και «θα συνεχίζεις να μας τα πρήζεις για πολύ ακόμα», όλες θα απαντηθούν άμεσα. Η εικόνα ετσιμπήθη από το thread του Αλεξώνη97 εδώθε. 40$ / 272 σελίδες / Σεπτέμβριος 2015 / 28 x 21.6 cm Amazon.com: 24$ + 8$ = 32$ / 29€ (Αυτό πήρα, αλλά έκανε 1,5 μήνα να φτάσει) Amazon.co.uk: 21,6£ + 7,7£ = 29,3£ / 41€ BookDepository.com: 35,8€ Star Comics: 39,9€ Τι παίζει λοιπόν με τις εφημερίδες. Πρέπει να πάμε αρκετά πίσω, περίπου στα τέλη της δεκαετίας του '90. Του 1890 εννοώ! Τότε ήταν που ξεκίνησε να δημοσιεύεται το Yellow Kid, το οποίο και θεωρείται πάνω κάτω ως ο πρωτοπόρος των στριπ, των κόμικ δηλαδή που δημοσιεύονταν σε εφημερίδες, μιας και περιοδικά κόμικς θα αργήσουν να εμφανιστούν για μερικές δεκαετίες ακόμα. Στις αρχές του 1900 ξεκίνησαν σιγά σιγά να κάνουν τα βήματά τους αντίστοιχες προσπάθειες, ενώ μέχρι το 1930 βλέπουμε να γιγαντώνεται αυτό το κίνημα. Τίτλοι όπως Gasoline Alley / Barney Google / Blondie / Little Orphan Annie / Felix the cat / Flash Gordon / Thimble Theater (Popeye) και πολλοί άλλοι ξεκίνησαν να κάνουν τις εμφανίσεις τους, με πολλούς χαρακτήρες να εδραιώνονται και να γίνονται γνωστοί μέχρι και τις ημέρες μας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, υπήρχε διαχωρισμός των ημερήσιων και κυριακάτικων εφημερίδων, κάτι που πέρασε και στα στριπ. Υπήρχε κόσμος που έπαιρνε εφημερίδες κάθε ημέρα, ενώ υπήρχε και κόσμος που αρκούνταν μόνο στις κυριακάτικες. Τα στριπ των ημερήσιων εφημερίδων ήταν απλά μία λωρίδα στο κάτω μέρος ενός φύλλου, εξ ου και το όνομα (strip = λωρίδα, ταινία). Τα στριπ αυτά έπιαναν 4-6 καρέ και ήταν ασπρόμαυρα, κατάλληλα δηλαδή για μαζική παραγωγή. Αντιθέτως, τα στριπ των κυριακάτικων εφημερίδων επειδή έβγαιναν μία φορά την εβδομάδα, είχαν περισσότερες σειρές, έπιαναν από μισή έως μία σελίδα και ήταν έγχρωμα. Η υπόθεση επίσης ήταν διαφορετική. Στην περίπτωση του Ντόναλντ δεν υπάρχει κάποια ουσιώδης διαφορά μιας και ο Taliaferro έφτιαχνε κυρίως αυτόνομα καρτούν, όμως σε περιπτώσεις όπως του Μίκυ του Gottfredson, βλέπουμε δύο παράλληλες ιστορίες, μία των ημερήσιων στριπ και μία των κυριακάτικων. Στον συγκεκριμένο τόμο, συλλέγονται τα πρώτα ημερήσια στριπ του Ντόναλντ που κυκλοφόρησαν από το 1938 έως το 1940. Τέλος πάντων, αυτά για αρχή, επειδή αν συνεχίσω να γράφω κι άλλα βιβλιογραφικά θα με πάρετε με τις πέτρες. Επομένως προχωράμε στην κριτική του βιβλίου και θα συνεχίσουμε αργότερα την ιστορία (όχι που θα την γλιτώνατε). ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΕΚΔΟΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ Αυτό ήταν μάγκες και μάγκισες, τελείωσαν τα ψέματα. Ήρθε η ώρα να ρίξουμε μία ματιά εις βάθος στον νέο συγκεντρωτικό τόμο της IDW. Μιλάμε για πολύ βάθος όμως. Ήρθε η ώρα για μια κριτική χωρίς φόβο και πάθος. Η αλήθεια είναι πως μόλις άκουσα για την κυκλοφορία αυτή, ανυπομονούσα να δω περί τίνος πρόκειται και έψαξα για κριτικές στο διαδίκτυο, όμως σχεδόν όλες που έχω δει μέχρι στιγμής, αναλώνονται σε ένα απλό ξεφύλλισμα ή στην καλύτερη, απλά αναφέρουν γενικολογίες τις οποίες ξέρει όλος ο κόσμος, απλά επειδή δεν ξέρουν τι άλλο να γράψουν. Όλες συμφωνούν πως είναι ένας ιστορικός θησαυρός μιας και βλέπουμε τις ρίζες ενός από τους πιο δημοφιλείς ήρωες της 9ης τέχνης, όμως τίποτα πέρα από αυτό. Γι' αυτό κι εμείς δεν θα αναλωθούμε σε αοριστολογίες και γενικολογίες. Ήρθε η ώρα να πούμε επιτέλους τα πράγματα με το όνομά τους . Ήρθε η ώρα να ξεψαχνίσουμε την παραμικρή λεπτομέρεια και να δούμε αν αξίζει να δώσουμε τα φράγκα μας στην IDW. Στην παρουσίαση δεν θα βάλω συνημμένα, θα μπουν εικόνες μεγάλου μεγέθους για να γίνονται εμφανή κατ' ευθείαν τα όσο θέλω να τονίσω. Παρακαλώ πολύ μόνο να μην ακουστούν εμπαικτικά σχόλια για την κουβερτούλα μου. Λένε πως δεν πρέπει να κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του, όμως εμείς ως σωστοί αντιρρησίες που σεβόμαστε τον εαυτό μας, θα σπάσουμε τους κανόνες και θα ξεκινήσουμε από την εξωτερική εμφάνιση. Γιατί όχι άλλωστε; Το λοιπόν, όσοι είναι εξοικειωμένοι με τους τόμους Floyd Gottfredson από την Fantagraphics, θα παρατηρήσουν πως ο τόμος παίζει πάνω κάτω στο ίδιο φορμά. Η μόνη διαφορά στις διαστάσεις είναι πως ο τόμος του Ντόναλντ είναι λίγο πιο μακρύς. Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως δεν θα καθίσω να σκανάρω το εξώφυλλο, μιας και ο τόμος της Fantagraphics δεν χωρούσε στο σκάνερ μου, πόσο μάλλον τούτος εδώ. Στη συνέχεια, ας κάνουμε μία σύγκριση με εγχώριες εκδόσεις για όσους δεν έχουν μέτρο σύγκρισης. Νομίζω πως οι εικόνες είναι αρκετά επεξηγηματικές για το μέγεθος του τούβλου που εξέδωσε η IDW. Ειδικά στον τομέα της εμφάνισης, μία εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις, επομένως νομίζω πως με 5.000 λέξεις υπερκαλύπτονται ακόμα και οι πιο απαιτητικοί αναγνώστες. Πάμε τώρα στο ζουμί, δηλαδή στο εσωτερικό του τόμου. Αυτό λένε πως το έχει η γριά η κότα, όμως στην περίπτωσή μας το έχει η γριά η πάπια, μιας και βλέπουμε στριπ που καλύπτουν τις χρονολογίες 1938-1940. Μιλάμε δηλαδή για 7,5 δεκαετίες πίσω. Τώρα ο Ντόναλντ έχει κατά τι μεγαλώσει ολίγον, όμως μέσα από τις σελίδες του τόμου βλέπουμε έναν Ντόναλντ να κάνει τα πρώτα του βήματα στον χώρο των κόμικς. Έναν πιο ανέμελο, πιο σκανδαλιάρη, πιο κουφιοκέφαλο, πιο στραβοκέφαλο, πιο ελαφρόμυαλο, πιο εκρηκτικό από τα συνηθισμένα. Έναν Ντόναλντ όπως τον αγαπάμε δηλαδή Οι πρώτες 13 σελίδες του τόμου, έχουν μέσα εικόνες, επιλεγμένα στριπάκια, φωτογραφίες, παλιά διαφημιστικά και ένα άρθρο ονόματι «Al Taliaferro: The forgotten Duck Man», ελληνιστί δηλαδή «Αλ Ταλιαφέρρο: Ο ξεχασμένος Παπιάνθρωπος». Πολύ ωραίο άρθρο με πολύ ψαγμένες βιβλιογραφικές λεπτομέρειες και αναφορές, πράγμα καθόλου απρόβλεπτο, μιας και φέρει την υπογραφή του David Gerstein. Του ανθρώπου δηλαδή που είναι πίσω από τις πρόσφατες αμερικάνικες Disney εκδόσεις και συντάκτης της Gottfredson Library της Fantagraphics μεταξύ άλλων. Γενικά, είναι ένας από τους κορυφαίους ιστορικούς του Ντισνεϋκού σύμπαντος. Είμαστε πολύ τυχεροί που έχει συμμετοχή έως έναν βαθμό και στην έκδοση της IDW. Δεν το είχα παρατηρήσει πριν την κυκλοφορία του βιβλίου και χάρηκα πολύ όταν είδα κείμενά του στις πρώτες σελίδες. Και με αυτές τις 13 σελίδες, τελειώνουν τα συμπληρωματικά. Από εκεί και πέρα μέχρι το τέλος του τόμου, βλέπουμε μόνο στριπ. 255 συνεχόμενες σελίδες με στριπ. Αυτά είναι ωραία πράματα. Απλά μεν, όμως μου άρεσε ό,τι είδα. Λίγες σελίδες με βασικές πληροφορίες δηλαδή στην αρχή του βιβλίου, και από εκεί και πέρα, μη διακοπτόμενα στριπ έως το τέλος. Σημειώστε έξτρα πόντους για τον υφασμάτινο σελιδοδείκτη που ενσωματώνεται στο βιβλίο. Τέτοιες εκδόσεις σπάνια τις διαβάζω μονοκοπανιά και βρίσκω πολύ βολικό να υπάρχει ένα τέτοιο βοήθημα. Κατ' εμέ είναι το κερασάκι στην τούρτα. Τέσπα, ας παραθέσουμε και μερικές τυχαίες εικόνες με στριπ, για να προχωρήσουμε παρακάτω. Ωραία. Τελειώσαμε με το βιβλίο; Όχι, μιας και μένει ακόμα μία λεπτομέρεια που θα ήθελα να αναφέρω. Μιλάω για το προστατευτικό κάλυμμα / dusk jacket. Η αλήθεια είναι πως ποτέ μου δεν το χώνεψα αυτό το πράμα. Πολύ λίγες φορές έχω δει ένα κάλυμμα σε βιβλίο που να το θεωρώ χρήσιμο ή/και καλαίσθητο, κυρίως όταν είναι από χοντρό χαρτόνι και εφαρμόζει καλά. Τις περισσότερες φορές όμως, το κάλυμμα είναι από λεπτό, επιρρεπές στο τσαλάκωμα χαρτί, και αυτή είναι μία ακόμα τέτοια περίπτωση. Εν τω μεταξύ, μερικές φορές καταλαβαίνω τη λογική του καλύμματος, μιας και περιλαμβάνει διαφορετική εικόνα από το εξώφυλλο. Σου λέει ο άλλος «δεν ξέρω σε ποια εικόνα να καταλήξω» και καταλήγει και στις δύο. Εδώ όμως, το κάλυμμα είναι 100% ίδιο με το βιβλίο. Είτε υπάρχει, είτε δεν υπάρχει, εμφανισιακά είναι το ίδιο και το αυτό. Το μόνο δηλαδή που προσφέρει είναι να προσέχεις μην το τσαλακώσεις. Προφανώς δεν είναι και τόσο τραγικό όσο το κάνω να ακούγεται, όμως μου έκανε εντύπωση, γι' αυτό και το αναφέρω. Μερικές φωτογραφίες για να δείτε ιδίοις όμμασιν περί τίνος πρόκειται. Για να τελειώνουμε με το εκδοτικό μέρος του βιβλίου, μένει να αναφέρουμε το πώς φαίνεται η ράχη του στην βιβλιοθήκη. Παρακάτω ακολουθούν εναλλάξ εικόνες, με και χωρίς το προστατευτικό κάλυμμα. Τι μου αρέσει: Η αναγραφόμενη χρονολογία στο κάτω μέρος του τόμου. Τι δεν μου αρέσει: Η ανεπαίσθητη πορτοκαλοκίτρινη γραμμή στο αριστερό μέρος του τόμου. Έλεγα μήπως με το κάλυμμα δεν φαίνεται αλλά τζίφος, ακόμα κι εκεί είναι ίδιο. Τι θα ήθελα επειδή είμαι πλεονέκτης: Να έβγαιναν και αυτοί οι τόμοι ανά δύο με θήκη. Γενικά δεν θυμάμαι να με έχει ξαναχαλάσει τόσο πολύ ένα κάλυμμα βιβλίου. Από την μία μου είναι παντελώς δύσχρυστο και μη λειτουργικό, όμως από την άλλη δεν σου πάει καρδιά να το πετάξεις. Σκέφτομαι πάρα πολύ σοβαρά την εκδοχή να το αφήσω παρατημένο σε κάνα δυσπρόσιτο πατάρι και να τελειώνει η υπόθεση. Τέλος πάντων, με αυτά και με εκείνα, τελειώσαμε με το εκδοτικό μέρος του βιβλίου. ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ Ας πούμε δυο λόγια και για το ουσιώδες μέρος του βιβλίου, το περιεχόμενό του, τις ιστορίες δηλαδή. Κατ' αρχάς, ο τόμος υπάγεται στην «Library of American Comics». Θέλω να κάνω σαφές πως πριν πιάσω το βιβλίο στα χέρια μου δεν είχα ξανακούσει περί αυτής, όμως τώρα που έμαθα, μπορώ να το παίξω φωστήρας. Η IDW λοιπόν απ' ό,τι κατάλαβα με ένα πρόχειρο ψάξιμο, βγάζει διάφορα βιβλία και σειρές κάτω από την στέγη της «Βιβλιοθήκης Αμερικάνικων Κόμικς». Άλλες φορές περιλαμβάνει συλλογές επιλεγμένων ιστοριών, άλλες φορές τα άπαντα. Από δημιουργούς βλέπω έχουν εκδώσει Alex Toth, Chuck Jones, ενώ από σειρές έχουν βάλει Dick Tracy, Archie, Popeye, Tarzan, Steve Canyon, Polly and her pals και η λίστα δεν έχει τελειωμό. Απ' ό,τι φαίνεται αποφάσισαν να προσθέσουν και τα άπαντα του Ντόναλντ by Al Taliaferro στο ενεργητικό τους. Καλό αυτό. Φαίνεται πως το έχουν πάρει πολύ ζεστά. Ακόμα και να διακόψουν τη συνεργασία τους με την Disney και να σταματήσουν τις μηνιαίες εκδόσεις (πράγμα διόλου απίθανο), τουλάχιστον αυτή η σειρά θα έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να συνεχίσει κανονικά. Κατά τ' άλλα, έχουμε την ευκαιρία να δούμε τα πρώτα βήματα του Ντόναλντ. Έναν Ντόναλντ, δημιουργημένο σε ένα περιβάλλον που είναι εμφανείς οι επιπτώσεις και τα βαριά σημάδια της Μεγάλης Ύφεσης που ξεκίνησε από το Κραχ του 1929. Πολλές φορές βλέπουμε τον ήρωά μας να μην διστάζει να εξαπατήσει κάποιον ώστε να του γραπώσει μία δεκάρα, να κάνει κομπίνες για να μην του κόψουν το νερό και να εμπλέκεται σε λογιών λογιών μαφίες. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα, βλέπουμε στριπ με τον Ντόναλντ να σκαρφίζεται κόλπα για να κλέβει μήλα, πολλές φορές με την συμβολή των ανιψιών του. Αυτές οι καταστάσεις όμως δεν είναι ξένες για τους αναγνώστες της εφημερίδας, μιας και τέτοιες καταστάσεις ήταν μέρος της καθημερινότητας πολλών ατόμων, γι' αυτό και διακωμωδούνται τόσο εύκολα. Στη σημερινή πιο «πολιτικώς ορθή» κοινωνία με πιο εύθραυστες ευαισθησίες, μερικά στριπ θα μπορούσαν να θεωρηθούν ακατάλληλα αν επαναδημοσιεύονταν σε περιοδικά ευρείας διανομής, πόσο μάλλον αν ανέγραφαν το όνομα της «φιλικής προς την οικογένεια» Disney. Όπως οι αναγνώστες των σημερινών εφημερίδων (όσων έχουν απομείνει τουλάχιστον) θέλουν να βλέπουν γελοιογραφίες που σχολιάζουν την επικαιρότητα, έτσι και οι αναγνώστες του '30 αρέσκονταν σε αντίστοιχα στριπ, τα οποία ναι μεν πλέον μας αρέσουν ως καρτούν, όμως από την άλλη παρατηρούμε ένα μεγάλο χάσμα στην καθημερινότητα των δύο εποχών. Ο Ντόναλντ υποπέφτει σε μπαγαποντιές και απατεωνιές για να γεμίσει κατά λίγο το στομάχι του. Ο κόσμος έβγαινε από μία τεράστια οικονομική καταστροφή. Σε στριπ σαν αυτά, αντανακλάται η πείνα του κόσμου, εννοείται βέβαια με πιο χαριτωμένο και χιουμοριστικό τρόπο απ' ό,τι συνέβαινε στην πραγματικότητα. Running joke από τον μάστορα Taliaferro. Κάθε λίγο και λιγάκι (κάθε μερικές εβδομάδες ή μήνες δηλαδή), βλέπουμε τον Ντόναλντ να προσπαθεί να αρπάξει μήλα με οποιονδήποτε τρόπο. Ακόμα ένα παράδειγμα δηλαδή όσων λέγαμε αμέσως πιο πάνω. Παρ' όλο που βρίσκει συνεχώς τον μπελά του, ο Ντόναλντ δεν σταματάει να προσπαθεί με κάθε ευρηματικό τρόπο να κλέψει όσα μήλα συναντάει μπροστά του. Γενικά, ο Taliaferro, παρ' όλο που έκανε κυρίως αυτόνομα στριπ, σε μερικές περιπτώσεις φαίνεται πως δημιουργούσε σύντομες ιστοριούλες, αυτόνομες μεν, όμως κινούνταν σε έναν βασικό άξονα με όμοια θεματολογία. Δεν έχω διαβάσει ολόκληρο τον τόμο, όμως μέχρι στιγμής έχω συναντήσει μερικές ενδιαφέρουσες περιπτώσεις τις οποίες και αναφέρω αναλυτικότερα. Good Scouts: Τον Ιούλιο του 1938, κυκλοφόρησε το ομώνυμο καρτούν μικρού μήκους από την Disney, δείχνοντας την οικογένεια Ντακ να κάνει διακοπές στην ύπαιθρο με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Την ίδια περίοδο, βλέπουμε αρκετά σύντομα στριπάκια από τον Taliaferro. Προφανώς έτρεχαν σαν προώθηση για την ταινία. Ακολουθούν μερικά τυχαία στιγμιότυπα. Ο ξάδελφος Πασχάλης. Μιλάμε για την πρώτη εμφάνιση του Πασχάλη, του Γκας του χήνου, του βοηθού της γιαγιάς Ντακ. Είναι μία από τις λίγες περιπτώσεις που ο Taliaferro έφτιαξε τόσα πολλά στριπ αφιερωμένα σε μία θεματολογία. Επειδή τα στριπ αυτά έπιαναν κάμποσες σελίδες ώστε να δικαιολογηθούν ως μία ιστορία, τα είδαμε και στην Ελλάδα στο Κόμιξ #80 (Α' περιόδου). Η πλάκα είναι πως τα συγκεκριμένα στιπ τα βρίσκω ως τα πιο αδύναμα και λιγότερο ενδιαφέροντα. Μιας και στην Ελλάδα δεν είχαμε δει πολλές δουλειές του Taliaferro, η εικόνα που είχα γι' αυτόν βασιζόταν κατά μεγάλο ποσοστό σε αυτό το τεύχος. Χαίρομαι που διαψεύδομαι και τα υπόλοιπα στριπ του μου φαίνονται αρκετές κλάσεις ανώτερα. Επίσης παρατηρήστε πως στην δεύτερη εμφάνισή του μερικούς μήνες αργότερα, η εμφάνισή του έχει βελτιωθεί αισθητά και πλέον παίρνει οριστικά την μορφή με την οποία τον βλέπουμε μέχρι και σήμερα. Η στρουθοκάμηλος του Ντόναλντ που κυκλοφόρησε για αρκετά στριπ. Δεν ξέρω αν βγήκε ταυτόχρονα με κάποιο αντίστοιχο καρτούν, όμως η στρουθοκάμηλος κάλυψε το στριπ για αρκετές εβδομάδες. Με κούρασαν τα συγκεκριμένα. Γενικά, νομίζω πως ο Taliaferro λειτουργεί καλύτερα όταν δεν έχει κάποιο πλάνο να τον περιορίζει και αναλώνεται αποκλειστικά σε αυτόνομα στριπάκια. Παραθέτω δύο ενδεικτικά. Μία ακόμα ιδέα που απλώθηκε σε μία ντουζίνα στριπ, είναι η Ανταρκτική, ή τέλος πάντων ένα μέρος με πολλούς πάγους και πιγκουίνους. Πολύ πιο απολαυστικά σε σχέση με τις προηγούμενες «σειρές». Όλη η υπόθεση βασίζεται σε έναν παραλογισμό, μιας και ο Ντόναλντ βρίσκεται ως διά μαγείας στον Νότιο Πόλο και μπλέκει οικειοθελώς σε ένα σωρό μπελάδες. Ξέφρενα γκαγκ χωρίς ίχνος λογικής, με απώτερο σκοπό να προκαλέσουν γέλιο στον αναγνώστη. Την ώρα που τα διάβαζα φύσηξα λίγο περισσότερο αέρα από την μύτη μου, επομένως θα τολμήσω να δηλώσω πως μου άρεσαν αρκετά. Ακολουθούν δύο ενδεικτικά παρακάτω. Τέλος, ας αναφέρουμε τον γκεστ σταρ της υπόθεσης, τον Carl Barks. Όχι που θα τον διαβάζαμε Ντόναλντ χωρίς την δική του συμβολή. Όπως βλέπουμε κι εδώ, ο Barks είχε δώσει την ιδέα για 12 στριπάκια, τα οποία περιλαμβάνονται όλα στον τόμο που κρατάμε στα χέρια μας. Στριπάκια του δεν βάζω, αφ' ενός επειδή το θέμα είναι αφιερωμένο στον Taliaferro, αφ' ετέρου επειδή δεν διαφέρουν σε κάτι πέρα από τα υπόλοιπα στριπάκια, μιας και μιλάμε για μερικά καρέ κάθε φορά. Όποιος ενδιαφέρεται να τα δει, ας κάνει ένα *κλικ* στον από πάνω σύνδεσμο. Ας κάνουμε και μία σύγκριση σχετικά με την αποκατάσταση των στριπ. Όλες οι εικόνες που χρησιμοποίησα μέχρι στιγμής, προέρχονται από το Inducks, δεν είναι δηλαδή σκαναρίσματα του βιβλίου. Παρακάτω θα βάλω δύο παραδείγματα για να τα αναλύσουμε δίπλα δίπλα. Η πρώτη εκδοχή είναι από το Inducks απο σκανάρισμα εφημερίδας της εποχής, ενώ η δεύτερη είναι από σκαν του βιβλίου. Δώστε περισσότερη προσοχή στις μαύρες κηλίδες και τις μικρές λεπτομέρειες.Το πρώτο στριπ του Inducks βλέπουμε πως είναι μέσα στις μαυρίλες, πράγμα που μπορεί να έγινε κατά το σκανάρισμά του, επομένως ίσως να μην είναι και χαρακτηριστικό. Όμως στην δεύτερη εικόνα που παίζει πολύ μαύρο μελάνι αφού διαδραματίζεται τη νύχτα, βλέπουμε πως είναι πιο καθαρή η εκδοχή της IDW. Στο βιβλίο φαίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρα, δεν γίνεται άμεσα κατανοητό από το σκανάρισμα. Γενικά, έχει γίνει πολύ καλή αποκατάσταση της ποιότητας των στριπ. Δεν ξέρω αν και τι restoration χρησιμοποιεί η IDW, όμως όλα τα καρέ είναι πεντακάθαρα. ΤΕΛΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ Με αυτά και με εκείνα, νομίζω πως τελειώσαμε με το ξεψάχνισμα. Γενικά, η αγορά με άφησε απρόσμενα ευχαριστημένο. Βασικά είναι από τις αγορές με τις οποίες δεν είμαι απλά ευχαριστημένος, αλλά χαρούμενος κιόλας. Είμαι χαρούμενος που κρατάω ένα τέτοιο βιβλίο στα χέρια μου. Όλο το πακέτο είναι πολύ ωραία δομημένο και παρουσιάζεται εξαιρετικά καλά. Φαντάζομαι πως παίζει ρόλο το ότι ασχολούμαι μέχρι αηδίας με την ιστορία της Disney, όμως πιστεύω πως θα το ευχαριστηθούν ακόμα και άτομα που δεν έχουν και τόση επαφή με το σύμπαν. Για τους φαν της Disney, προτείνεται αβάδιστα. Οι υπόλοιποι, αν ψάχνετε ένα βιβλίο με ξέφρενα γκαγκ, δώστε του μία ευκαιρία μιας και είναι πολύ πιθανό να είναι ό,τι ψάχνετε. Τα στριπ του Gottfredson είναι τίγκα στην υπόθεση και θέλουν τον απαραίτητο χρόνο τους ώστε να διαβαστούν όπως πρέπει. Αντιθέτως αυτά εδώ, έχουν λίγο έως ελάχιστο κείμενο. Η εκνευριστική αργκό της δεκαετίας του '30 είναι απούσα σε πολύ μεγάλο βαθμό και μπορεί να διαβαστεί πολύ εύκολα και πολύ ευχάριστα ακόμα και από όσους δεν έχουν και πολύ μεγάλες γνώσεις Αγγλικών. Αυτό βέβαια μπορεί να λειτουργεί ταυτόχρονα και ως θετικό και ως αρνητικό στοιχείο. Προσωπικά, ήμουν στη φάση που είχα βαρεθεί να διαβάζω μεγάλες ιστορίες και ήθελα κάτι πιο ανάλαφρο και γρήγορο, επομένως μου έκατσε ταμάμ. Στάνταρ αγορά λοιπόν και οι επόμενοι τόμοι τους οποίους και περιμένω με ανυπομονησία, ειδικά τον τόμο με τα κυριακάτικα. Γενικά, το βιβλίο έχει την Seal Of Approval του Taliaferro (και του Phantom).

Από τη συλλογή ΤΟΤΕΜ 1 της Μαμούθ.

Walt Disney's Donald Duck: The Daily Newspaper Comics, Vol. 3: 1943–1945 - Από τα Solicitations του Ιούνη Bob Karp (w) • Al Taliaferro (a & c) From the Disney Vaults! The early Donald Duck daily strips are collected for the first time ever! This third volume includes 750 sequential daily comic strips from 1943 to 1945 drawn by Al Taliaferro and reproduced from pristine original material in the Disney Vaults! HC • B&W • $39.99 • 272 pages • 11" x 8.5" • ISBN: 978-1-63140-641-6 •"This is Donald Duck as a star. This is Donald at the height of his ability to make us laugh as drawn by one of the best ever, Al Taliaferro." –New York Journal of Books Το πορτοφόλι μας όντως θα γεμίσει αράχνες με αυτά που μας κάνει η Idw. Ακόμα να πάρω το τόμο με τα έγχρωμα Κυριακάτικα στριπάκια και τον 2 με τα κανονικά στριπ... Και βγαίνει και τρίτος! Πολλά μπράβο και εύχομαι να ολοκληρωθεί σειρά με τα στριπ και αναμένουμε και άλλες τέτοιες εκδόσεις

Ο Al Taliaferro (το βαφτιστικό του όνομα είναι Charles Alfred Taliaferro) γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου,1905 στο Montrose του Colorado και πέθανε στις 3 Φεβρουαριου,1969 στο Glendale της California.Oι ρίζες της οικογένειας είναι ιταλικές και πρόκειται για μια απο τις πρώτες οικογένειες που εγκαταστάθηκαν στην Virginia των Η.Π.Α τον 17ο αιώνα.Αποφοίτησε στο λύκειο του Glendale το 1924 και για ένα διάστημα παρακολούθησε μαθήματα σε σχολή τέχνης.Δούλεψε στα studio Disney απο το 1931 ως το 1969 και πολλά απο τα Disney κομικ-στριπς του (τα οποία δημιουργούσε για λογαριασμό του King Features Syndicate) είχαν γραφτεί απο τον Bob Karp.Αρχικά προσλήφθηκε στα studio ως animator αλλά σύντομα μεταφέρθηκε στον τομέα των κομικς δίχως να αφήσει το αποτύπωμα του στον χώρο του animation. Αποτελεί σταθμό στην ιστορία των παπιών για το έργο του και ειδικά το ιδιαίτερο στυλ στον σχεδιασμό του Ντόναλντ Ντάκ (αφοσιώθηκε στα κομικς του Ντοναλντ απο το 1938 μέχρι το τέλος του) και είναι συν-δημιουργός ηρώων όπως των τριών ανηψιών του Donald (Χιούη,Λιούη και Ντιούη) τα οποία δημιούργησε μαζί με τον Ted Osborne , του σκύλου της οικογένειας Ντάκ ονόματι Μπόλιβαρ,της γιαγιάς Ντάκ (Ελβίρα Κούτ) και της Νταίζυ,αν και ο ρόλος του για την τελευταία αμφισβητείται (πηγές αναφέρουν ως δημιουργό της τον Carpi και άλλες τον Barks αλλά αναμφίβολα ο Taliaferro έπαιξε τον ρόλο του στην εξέλιξη του χαρακτήρα).Πάντως η πρώτη εμφάνιση της Νταίζυ σε κομικ το 1940 οφείλεται στο πενάκι του (Donald Duck makes a hit).Στο ζενίθ της καριέρας του στριπ με τον Ντόναλντ δημοσιεύτηκε σε 322 εφημερίδες.Παρότι έγινε θρύλος για τα στριπ με τον Ντόναλντ και πολλά απο αυτά ανατυππώθηκαν σε πολλά περιοδικά-κομικ της Disney, η συνεισφορά του εκτός των στριπ ήταν περιορισμένη και μόνο σε λίγες περιπτώσεις ανέλαβε την πλήρη δημιουργία ιστοριών (και δημιουργιας ηρώων για παιδικά βιβλία).Απο το 1965 ως και το τέλος του την τελική επιμέλεια των στριπ,η αλλιώς "inking",αναλάμβαναν συνήθων άλλοι καλλιτέχνες. Παρότι το μεγαλύτερο κομμάτι της καριέρας του το αφιέρωσε στον Ντοναλντ και τα παπιά,στα πρώτα του βήματα,το 1931-1932 ζωγράφιζε τη γραμματοσειρά και εν συνεπεία είχε την επιμέλεια για τα "συνεφάκια" στα στρίπ του Μίκυ Μάους. Απο το 1932 ως το 1939 δούλεψε πάνω στα κομικ-στριπ των "Silly symphonies" (μετέπειτα έγιναν περίφημα animation τη Disney που άφησαν εποχή) και μεταξύ άλλων για τον Bucky Bug (τον πρώτο ήρωα Disney που εμφανίστηκε σε κομικ εκτός του σύμπαντος του Μίκυ). Επίσης άξιο αναφοράς (όπως αναφέρει ο ιστορικός των animation Jim Korkis) το γεγονός πως ο Al σχεδίασε την μασκότ Litternaut,σε ελεύθερη μετάφραση "σκουπιδοναύτης",η οποία κοσμούσε απο το 1970 τους κάδους σκουπιδιών του Glendale και μέχρι σήμερα αποτελεί την μασκότ της "Επιτροπή για ένα καθαρό και όμορφο Glendale". Το 2003 απονεμήθηκε στο όνομα του ο τίτλος-βραβείο "Θρύλος της Disney" και αναμφίβολα αποτελεί θρύλο με τον όρο "Taliaferro's Donald Duck" να είναι αναγνωρίσιμος με μία πρώτη ματιά στο έργο του χάρη στην ιδιαιτερότητα της απόδοσης του χαρακτήρα. Χρήσιμo link για επιπλέον βιογραφικά στοιχεία: http://www.mouseplanet.com/8195/Just_Ducky__Al_Taliaferro_and_Donald_Duck Πηγές: coa.inducks.org wikipedia.com mouseplanet.com