Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'WILDSTORM'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Μετά από τα κινηματογραφικά σίριαλ της δεκαετίας του '40 και '50 και τις κινηματογραφικές μεταφορές που ακολούθησαν με βάση χαρακτήρες από τα κόμικς της DC, όπου όλοι εκτός των Watchmen άνηκαν στο ίδιο σύμπαν στα κόμικς (αυτό άλλαξε και για τους Watchmen τα τελευταία χρόνια), ήρθε η στιγμή να ασχοληθούμε με μεταφορές που έγιναν από κόμικς και graphic novels από τις θυγατρικές της DC. Vertigo Comics V for Vendetta Remember, Remember the 5th of November. Το V for Vendetta, δυστοπικό πολιτικό θρίλερ δράσης με σκηνοθέτη τον James McTeigue από σενάριο των Wachowskis, είχε ως βάση την σειρά κόμικ των Alan Moore και David Lloyd, που κυκλοφόρησε μέσω της Vertigo. Η ιστορία διαδραματίζεται στο Ηνωμένο Βασίλειο όπου ένα νέο-φασιστικό ρεύμα έχει επικρατήσει, και αφορά ένα αναρχικό που προσπαθεί να ξυπνήσει την επανάσταση μέσω τρομοκρατικών πράξεων, με την Evey της Natalie Portman να μπλέκει στο σχέδιο του. Οι Silver Pictures, Virtual Studios και Anarchos Productions Inc. ήταν παραγωγοί με την Warner Bros. Pictures να έχει την διανομή. Παρά τις αντιρρήσεις του Alan Moore, η ταινία αποδείχθηκε μεγάλη επιτυχία καλλιτεχνικά κερδίζοντας 132,5 εκατομμύρια με μπάτζετ 54 εκατομμυρίων.The Losers Αν και δεν το γνωρίζουν πολλοί, το The Losers, είναι και αυτό βασισμένο σε κόμικ, συγκεκρίμενα της Vertigo που έγραψε ο Andy Diggle, και κυκλοφόρησε το 2010 με ένα εξαιρετικό καστ, που είχε τον Sylvain White στη σκηνοθεσία. Οι Jeffrey Dean Morgan, Zoe Saldana, Chris Evans και Idris Elba ήταν μια ελίτ ομάδα στρατιωτών που θα θεωρηθούν νεκροί από επίθεση των ανωτέρων τους, και θα αποφασίσουν να πάρουν εκδίκηση. Η ταινία έμοιαζε υπερβολικά στο remake του The A-Team, κάτι που έφερε αρνητικές κριτικές και όχι και τόσο καλά αποτελέσματα στο Box Office. Συγκεκριμένα, μάζεψε 29 εκατομμύρια δολάρια με κόστος 25 εκατομμυρίων.The Kitchen Η πιο πρόσφατη ταινία της λίστας, η τρίτη συνολικά από τη Vertigo, είναι το The Kitchen, αστυνομική με σκηνοθέτη την Andrea Berloff στο ντεμπούτο της με βάση το κόμικ από τους Ollie Masters και Ming Doyle. Οι Melissa McCarthy, Tiffany Haddish και Elisabeth Moss πρωταγωνιστούν ως τρεις γυναίκες Ιρλανδών μαφιόζων, που θα αναλάβουν το οργανωμένο έγκλημα στο Hell's Kitchen στα τέλη της δεκαετίας του ’70, όταν θα συλληφθούν οι άντρες τους από το FBI. Οι Domhnall Gleeson, James Badge Dale, Brian d'Arcy James, Jeremy Bobb, Margo Martindale, Common και Bill Camp έχουν ρόλους και η ταινία είναι παραγωγή των New Line Cinema, Bron Creative και Michael De Luca Productions που κυκλοφόρησε το 2019. Η ταινία πήρε γενικά αρνητικές κριτικές για μια μπερδεμένη πλοκή αλλά για τις ερμηνείες των McCarthy και Martindale ήταν πολύ θετικοί, και κατάφερε να κερδίσει μόλις 16 εκατομμύρια δολάρια με κόστος 38 εκατομμυρίων δολαρίων. Paradox Press Road to Perdition Το Road to Perdition που κυκλοφόρησε το 2002 από τον Sam Mendes που σκηνοθέτησε με σενάριο του David Self και έχει ως βάση το ομώνυμο graphic novel του Max Allan Collins που σχεδίασε ο Richard Piers Rayner. Οι Tom Hanks, Paul Newman, Jude Law και Daniel Craig είναι οι βασικοί πρωταγωνιστές του καστ και η υπόθεση της ταινίας διαδραματίζεται στο 1931, όπου ένας άντρας θέλει να πάρει εκδίκηση μαζί με τον γιο του από ένα μαφιόζο που δολοφόνησε όλη τους την οικογένεια. Η ταινία κέρδισε 181 εκατομμύρια δολάρια με κόστος 80 εκατομμυρίων και με θετικότατες κριτικές από τη μεγαλύτερη μερίδα των κριτικών. Προτάθηκε για έξι βραβεία Oscar και κέρδισε ένα.A History of Violence Τρία χρόνια μετά, ένα ακόμη graphic novel της Paradox Press, το A History of Violence, κυκλοφόρησε ως ταινία δράσης και θρίλερ με νουάρ στοιχεία που σκηνοθέτησε ο David Cronenberg από σενάριο του Josh Olson. Το graphic novel κυκλοφόρησε το 1997 από τους John Wagner και Vince Locke, με τον Viggo Mortensen να πρωταγωνιστεί ως ιδιοκτήτης ενός μικρού εστιατορίου που όταν θα σταματήσει δύο ληστές σε αυτοάμυνα, θα δει τη ζωή του να αλλάζει για πάντα. Ο William Hurt, που είχε ρόλο, προτάθηκε για β’ αντρικό ενώ υπήρξε και υποψηφιότητα σεναρίου. Η ταινία πήρε εξαιρετικές κριτικές στο σύνολο και για πολλούς ανήκει στη δεκάδα με τις καλύτερες ταινίες που έρχονται από την ένατη τέχνη. Wildstorm Gen¹³ Το Gen¹³ είναι η μοναδική ταινία κινουμένων σχεδίων στη λίστα και έχει ως βάση το ομώνυμο κόμικ της WildStorm, που πλέον ανήκει στη DC Comics. Η ταινία κυκλοφόρησε το 2000 με σκηνοθέτη τον Kevin Altieri και είχε στο επίκεντρο την Caitlin Fairchild, μια έφηβο που θα της προσφέρουν θέση σε ινστιτούτο για χαρισματικά παιδιά. Σύντομα θα καταλάβει όμως ότι δεν είναι σχολείο αλλά στρατιωτικό project που θα τους μετατρέψει σε στρατιώτες. Χαρακτηριστικό για τη ταινία είναι ότι παρά το γεγονός ότι είναι 20 χρονών, δεν έχει προβληθεί ποτέ στην Αμερική αφού η Disney που έχει τα δικαιώματα δεν ήθελε να διαφημίσει κόμικ που ανήκει στη WB. Κυκλοφόρησε σε διάφορες περιοχές της Ευρώπης.Red Το Red έκανε πρεμιέρα το 2010 ως κωμωδία δράσης με βάση την ομώνυμη αν και όχι τόσο δημοφιλή σειρά κόμικ που είχαν δημιουργήσει οι Warren Ellis και Cully Hamner. Στο καστ είχαν ρόλο οι Bruce Willis, Morgan Freeman, John Malkovich, Mary-Louise Parker, Helen Mirren και Karl Urban, με τον Robert Schwentke να σκηνοθετεί το σενάριο των Jon Hoeber και Erich Hoeber και η υπόθεση αφορά συνταξιούχους πράκτορες που πρέπει να επιστρέψουν στο παιχνίδι της κατασκοπίας. Κατάφερε να μαζέψει 199 εκατομμύρια δολάρια με κόστος 58 εκατομμυρίων ενώ προτάθηκε και για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Κωμωδίας. Η ταινία πήρε θετικές κριτικές για το χιούμορ και τις ωραίες σκηνές δράσης ενώ το κοινό έδειξε ενθουσιασμό για τη ταινία.Red 2 Τρία χρόνια μετά από το πρώτο Red, ακολούθησε η συνέχεια με βάση και πάλι το κόμικ των Warren Ellis και Cully Hamner, και με τους Bruce Willis, John Malkovich, Mary-Louise Parker, Catherine Zeta-Jones, Lee Byung-hun, Anthony Hopkins και Helen Mirren στο καστ και τον Dean Parisot να σκηνοθετεί από σενάριο των Jon και Erich Hoeber. Η ιστορία διαδραματιζόταν τρία χρόνια μετά από τη πρώτη και με νέα ονόματα στο καστ, συνέχισε στο ίδιο ύφος που δεν κατάφερε ποτέ όμως να έχει τη λάμψη της πρώτης. Μάζεψε 148 εκατομμύρια δολάρια με κόστος 84 εκατομμυρίων και σίγουρα δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. https://www.superheronews.gr/2020/04/dc-comics-imprints.html
  2. Dredd

    THE BOYS [ GARTH ENNIS - DERICK ROBERTSON ]

    Βίαιο, επιθετικό, τραχύ, αλαζονικό, χυδαίο, αστείο, διασκεδαστικό, κτλ κτλ κτλ. Πολλά θα μπορούσα να πω για αυτή τη σειρά, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι είναι η πιο αντιπροσωπευτική του Garth Ennis ( Judge Dredd, Hellblazer, Preacher, Punisher κ.α.). Διαθέτει όλα τα στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν, με πρώτη τη βία. Βια, σε υπερθετικό βαθμό. Αλλά και πολύ φανερή η προσπάθεια να σοκάρει τον αναγνώστη. Χαρακτηριστική είναι το πανελ με τον υπερήρωα ο οποίος έχει κατεβασμένο το παντελόνι της στολής του και το μόνο που βλέπουμε είναι τα οπίσθια του και 2 γυναικεία χέρια να στηρίζονται σε αυτα! Όλα αυτά αποδίδονται τέλεια από τον Derick Robertson ( Transmetropolitan ), με ένα σχέδιο κατά βάση ρεαλιστικό αλλά και λίγο υπερβολικό/καρτουνίστικο όταν χρειάζεται. Χρησιμοποιεί - αρκετές φορές - μεγάλα καρέ προσπαθώντας να εντυπωσιάσει. Γενικά πρόκειται για ένα κόμικ το οποίο προσπαθεί να σοκάρει τον αναγνώστη, είτε με την ιστορία είτε με το σχέδιο, προσπαθεί να τον κρατήσει σε εγρήγορση. Αν θα έπρεπε να περιγράψω το θέμα με μία πρόταση, θα έλεγα : " Ο Ennis κάνει κω..δαχτυλο στους υπερήρωες ". Μας περιγράφει τον σχηματισμό, από την CIA, μιας ομάδας η οποία έχει αρμοδιότητα να παρακολουθεί τους υπερήρωες, ειδικά αυτούς που δεν είναι και τόσο πολύ "ήρωες" . Πέρα όμως από το προφανές, τη σάτιρα δηλαδή προς τους τέλειους και "καλοχτενισμένους" ήρωες, καταφέρνει και περνάει πολλά μηνύματα και αγγίζει πολλά θέματα. Εκδίκηση, εξουσία, πολιτική, αστυνόμευση και πολλά άλλα, πάντα επίκαιρα. Ο Ennis, άξιο τέκνο του British Invasion, μου θυμίζει την γέννηση του πανκ στα τέλη του 1970, οπότε και το "φαίνεσθαι" είχε, πολλές φορές, μεγαλύτερη σημασία από την ουσία (μουσική). Αλαζόνας όσο δεν πάει άλλο, σου δίνει την αίσθηση ότι δεν τον νοιάζει τόσο πολύ η ιστορία, όσο το πόσο θα σοκάρει μέσω της ιστορίας. Επειδή πρόκειται όμως για μεγάλο συγγραφέα, ακροβατεί, συνήθως με επιτυχία, ανάμεσα στα δύο και καταλήγει να σου δίνει ένα άρτιο αποτέλεσμα. Πρόκειται για αγαπημένη μου σειρά και ίσως δεν είμαι απόλυτα αντικειμενικός. Σίγουρα πάντως το προτείνω σε όλους. Μπορεί να μην τρελαθείτε, αν δεν σας αρέσουν τόσο βίαια κόμικς, αλλά σίγουρα, και θα γελάσετε και θα διασκεδάσετε. 8,5/10 και καθαρά προσωπικά 9,5/10
  3. albertus magnus

    GLOBAL FREQUENCY [ WARREN ELLIS - VARIOUS ]

    Το Global Frequency είναι αμερικάνικο κόμικ που κυκλοφόρησε απο την Wildstorm και ολοκληρώθηκε σε 12 τεύχη ( Δεκέμβριος 2002 εως Αύγουστος 2004). Δημιουργός του και σεναριογράφος έιναι ο Warren Ellis ενώ κάθε τεύχος έχει και διαφορετικό σχεδιαστή. Αυτοί κατά σειρά τευχών είναι οι: Garry Leach, Glen Fabry, Steve Dillon, Roy Allan Martinez, Jon J Muth, David Lloyd, Simon Bisley, Chris Sprouse & Karl Story, Lee Bermejo, Tomm Coker, Jason Pearson, Gene Ha, ενώ τα εξώφυλλα σχεδίασε ο Brian Wood. Η πλοκή αφορά την Global Frequency μια ιδιωτική ανεξάρτητη μυστική οργάνωση η οποία έχει σαν σκοπό την προστασία των ανθρώπων. Έτσι αναλαμβάνει μια σειρά αποστολών ευρείας γκάμας από διάσωση ομήρων, περιορισμό όπλων και πειραμάτων που πήγαν στραβά ή έχουν ξεμείνει από τον ψυχρό πόλεμο, αντιμετώπιση εξωγήινων παρασίτων εως και άμυνα ενάντια στους εχθρούς της. Τιτλοφορείται σαν η οργάνωση που έχει χίλιους και έναν πράκτορες ανά την υφήλιο και αυτοί ανήκουν σε διάφορες κατηγορίες ανθρώπων καθένας με τις ικανότητες του δηλ από πράκτορες εκπαιδευμένους στα όπλα και τις πολεμικές τέχνες που αναλαμβάνουν τις απόστολές και την αντιμετώπιση των "κακών" μέχρι και επιστήμονες σε όλα τα πεδία γνώσεως που έχουν υποστηρικτικό ρόλο παρέχοντας πληροφορίες. Όπως και οι σχεδιαστές έτσι και οι περισσότεροι πρωταγωνιστές μας είναι διαφορετικοί σε κάθε τεύχος όπου βλέπουμε μια ανεξάρτητη και αυτοτελή αποστολή. Εξαίρεση αποτελούν η Miranda Zero, ιδρύτρια και αρχηγός της οργάνωσης και η Aleph που είναι στο κέντρο επικοινωνιών και έχουν μικρότερο ή μεγαλύτερο ρόλο σε κάθε τεύχος. Γενικά μου άρεσε σαν σειρά με γρήγορο ρυθμό και σενάριο σαν να βλέπεις ταινία περιπέτειας με ξύλο και πιστολίδι. Το σχέδιο ποικίλει (λογικό με τόσους διαφορετικούς σχεδιαστές) αλλά δεν βρήκα κάποιο τεύχος που να με δυσκόλεψε.
  4. germanicus

    TOP 10 [ ALAN MOORE - GENE HA ]

    Ένα αστυνομικό τμήμα υπερηρώων σε μια πόλη υπερηρώων. Ή μάλλον για να το διατυπώσουμε καλύτερα. Ένα αστυνομικό τμήμα στελεχομένο με άτομα με δυνάμεις σε μια πόλη ατόμων με δυνάμεις. Τι θα μπορούσε να συμβεί εκεί πέρα? "Hillstreet Blues" meets "Marvels" με τους "Usual Suspects", "Santa Claus", "Gladiator", "Galactus", "Mickey Mouse", "Asterix", "Valhalla", "Marvin the Martian", "Godzilla" και ένα δισεκατομμύριο ακόμα τρελλές παραπομπές που θα μπορούσαν να συνυπάρξουν αρμονικά μόνο στο κεφάλι αυτού του υπέροχου τρελλού, του Alan Moore σκιτσαρισμένη από τον Gene Ha. Eisner Awards για Best New Series 2000, Best Continuing Series 2001 και στους δημιουργούς Best Letterer 2000-1-2, Best Writer 2000-1 και nomination για Best Continuing Series 2000. Δικαιότατα. Πολύ καλό σκιτσάκι, δυνατή πλοκή και επιπρόσθετα τέτοιο πλήθος λεπτομέρειας (σκίτσο-ιστορία) που ξαναδιαβάζεται με ευχαρίστηση. 12 τευχάκια τα οποία προκαλέσαν 3 ακόμα mini-series: το Smax και το βραβευμένο Top Ten: The Forty-Niners με τον Alan Moore (που λένε και μπορούν να διαβαστούν αυτόνομα) καθώς και το Top 10: Beyond the Farthest Precinct (που δεν το έγραψε ο Alan Moore, οπότε δεν με έχει απασχολήσει για να το διαβάσω). Ένα ακόμα κόμικ υπερηρώων για αυτούς που δεν γουστάρουν τα υπερηρωικά. Αφιερωμα στον Alan Moore Αλλα εργα του Alan Moore : Πληρης εργογραφια στα ελληνικα Watchmen V for Vendetta Saga Of The Swamp Thing The Courtyard Neonomicon
  5. zade

    PLANETARY [ WARREN ELLIS - JOHN CASSADAY ]

    Ας πάμε λίγο στη δεκαετια του 1980. Την δεκαετία που κατά πολλούς το Αμερικάνικο κόμικ ωρίμασε, οι χαρακτήρες απέκτησαν πολύ περισσότερο βάθος και πιο «ενήλικα θέματα» άρχισαν να εμφανίζονται στα ευπώλητα (mainstream) κόμικ εκείνης της εποχής. Αυτή η μεταστροφή/μετάβαση οφείλεται κατά κύριο λόγο σε δύο δημιουργούς, τον Alan Moore και τον Frank Miller οι οποίοι άφησαν ανεξίτηλη την σφραγίδα τους στην ιστορία του μέσου. Η κληρονομιά των παραπάνω δημιουργών εκτός από όλα τα θετικά που αναφέρθηκαν παραπάνω , δυστυχώς άφησε και πολλά κουσούρια που η βιομηχανία των κόμικ θα ξεπέρναγε μόνο πολλά χρόνια αργότερα. Περισσότερη και πιο σαδιστική βία στα κόμικς, υποβαθμιση του ρόλου των συγγραφέων και εξύψωση του ρόλου των σκιτσογράφων σε επίπεδο ροκ σταρ , πιο πολλές μίζερες και μαύρες ιστορίες που ήταν δήθεων «γειωμένες στην πραγματικότητα» και το κυριότερο , εξάλειψη της διασκέδασης. Πολύ απλά τα κόμικ έπαψαν να είναι πλέον διασκεδαστικά. Σίγουρα είχαν γίνει πολύ πιο «βαθιά» , πολύ πιο μελετημένα, αλλά είχαν χάσει την διασκέδαση που προσέφεραν στο κοινό. Δηλαδή σίγουρα , το watchmen είναι φοβερό κόμικ, αλλά μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι είναι διασκεδαστικό; Μπορεί κανείς να πει ότι είναι διασκεδαστικό το Dark Knight returns ; Μάλλον όχι. Πάμε λοιπόν στο 1999 . Ένας νέος (τότε) δημιουργός, ονόματι Warren Ellis, ξεκινά μια νέα σειρά ονόματι Planetary H συγκεκριμένη σειρά , είναι κατά τη γνώμη μου η σειρά που συνέβαλλε στο να ξαναγίνουν τα κόμικ επιτέλους διασκεδαστικά. Τα σενάρια, ήταν ένα κράμα από ό,τι μπορεί να φαναστεί κανείς. Από επιστημονική φαντασία και αρχαιολογία ,μέχρι καμένες περιπέτειες Κινέζικης παραγωγής και το διαστελλόμενο σύμπαν του Αϊνστάιν. Το κόμικ περιέγραφε τις ιστορίες μιας ομάδας τεσσάρων ατόμων , με την ονομασία Planetary , που τιτλοφορούνταν ως «Archeologists of the unknown» και αντιμετώπιζαν κάθε λογής απειλές και παράξενες καταστάσεις όπως αυτές που περιέγραψα παραπάνω. Η ομάδα αποτελείται από τέσσερα μέλη, την Jakita Wagner (μια γυναίκα με υπερδυνάμεις παρόμοιες με την Wonder Woman) , τον Drummer (που είναι άσσος στην πληροφορική) ,τον μυστηριώδη Elijah Snow και το τέταρτο άνθρωπο που μαθαίνουμε την ταυτότητά του μόνο στο τέλος της σειράς. Τα τρια πράγματα που διέκριναν την σειρά ήταν 1) το πόσο διασκεδαστική ήταν σε αντίθεση με τα στάνταρ της εποχής 2) οι πάμπολλες αναφορές που έκανε σε παλιότερα κόμικ και χαρακτήρες 3) Το λεπτομερέστατο , και πλήρως εντυπωσιακό σκίτσο του Cassady Eιδικά το τελευταίο λειτούργούσε πάρα πολύ καλά στα περισσότερα τεύχη , καθώς ο Cassaday παρόλο που είναι αρκετά στατικός στις σκηνές μάχης, είναι εξαρετικός όταν πρόκειται για απεικονίσεις παράξενων , προτώτυπων και σχεδόν υπερρεαλιστικών κόσμων. Το Planetary ωστώσο παρουσιάζει μια ιδιαιτερότητα. Για να το καταλάβεις πλήρως πρέπει να γνωρίζεις κάποια πράγματα από την ιστορία των κόμικς. Όχι γενικά, κυρίως του Αμερικάνικου υπερηρωϊκού και μερικά πράγματα από τα παλπ διηγήματα του 30' και του 40'. Δηλαδή για παράδειγμα ,πρέπει να γνωρίζεις ποιός είναι ο Doc savage και τι περίπου έκανε. Φυσικά και να μην έχει κανείς καμία πρότερη γνώση ,μπορεί να καταλάβει πλήρως τι γίνεται ,ωστόσο αυτές οι μικρές λεπτομέρειες καια αναφορές είναι που μετατρέπουν το κόμικ από «πολύ καλό» σε «αριστουργημα». Η σειρά είχε πολύ ασταθή περιοδικότητα και το τελευταίο τεύχος άργησε περίπου 5 χρόνια να βγει. Για να καταλάβετε το μέγεθος της αστάθειας, η σειρά διήρκεσε μόλις 27 τεύχη και αυτά τα τεύχη βγήκαν σε διάστημα 10 ετών. Το εξαιρετικό ωστόσο είναι το πόσο ομαλά κυλάει ακόμα και με τέτοιες τρομακτικές καθυστερήσεις. Ιδιαίτερα εάν αγοράσετε κάποια συγκεντρωτική έκδοση , οι καθυστερήσεις δεν φαίνονται καθόλου και όλη η ιστορία κυλάει ως ένα ενιαίο σύνολο. Από συγκεντρωτικές εκδόσεις παντως, υπάρχει μια πληθώρα για να διαλέξετε. Τα δύο absolute editions , που είναι πλέον δυσεύρετα , τα ταπεινά χαρτόδετα τομάκια και η OMNIBUS έκδοση που περιλαμβάνει όλο το υλικό που έχει εκδοθεί και αναμένεται να κυκλοφορήσει σύντομα. Προσοχή πάντως , εάν επιλέξετε τα δύο Absolute , να γνωρίζετε ότι ΔΕΝ περιλαμβάνουν τα τρία one shots που κυκλοφόρησαν και ουσιαστικά είναι team-up με άλλους χαρακτήρες του σύμπαντος της DC. Κλείνοντας, είναι μια εξαιρετική σειρά που επανέφερε το χιούμορ και τη διασκέδαση στα κόμικ και γι αυτό το λόγο to middle finger του τίτλου και σίγουρα αξίζει να διαβαστεί από όλους. Εάν πιστεύετε ότι ακόμα δεν γνωρίζετε αρκετά για να την πιάσετε, μην απογοητεύεστε. Διαβάστε την τώρα και σε μερικά χρόνια που θα έχετε αποκτήσει πολύ περισσότερες κομιξικές γνώσεις και εμπειρίες την ξαναπιάνετε. Άλλωστε είναι μια σειρά που προσφέρεται για πολλές αναγνώσεις και που πρέπει να έχει διαβάσει ο καθένας . Αλλα απο Warren Ellis στο GC : Ελληνικες Εκδοσεις : IRON MAN - EXTREMIS Ξενες Εκδοσεις: TRANSMETROPOLITAN AUTHORITY Οrbiter FELL CRECY BLACK SUMMER Κομικς απο τον John Cassaday : ASTONISHING X-MEN (ελληνικη εκδοση) STAR WARS
  6. zade

    EX MACHINA [ BRIAN K. VAUGHAN - TONY HARRIS ]

    Είναι δυνατόν να αναμειχθεί η πολιτική με τους υπερήρωες;Είναι δυνατόν μια αμερικάνικη σειρά που το 50% αφορά την πολιτική να είναι ενδιαφέρουσα για έναν Ευρωπαίο αναγνώστη; Και πάνω από όλα είναι δυνατόν να κρατήσεις το ενδιαφέρον του κοινού σε μια τέτοια σειρά για περισσότερα από 6 τεύχη; Εάν λέγεσαι Brian K. Vaughan και έχεις στο πλευρό σου τον Tony Harris να σκιτσάρει όλες οι παραπάνω ερωτήσεις επιδέχονται καταφατική απάντηση. Η ιστορία λοιπόν έχει ως εξής : Ο Mitchell Hundred ήταν γιος μιας ανύπατρης χίπισσας.Το πιο κοντινό πρόσωπο που είχε για πατρική φιγούρα ήταν ο Ρώσος μετανάστης με το παρατσούκλι «Kremlin» - Κρεμλίνο δηλαδή- που δούλευε στο Coney Island της Νέας Υόρκης.Όταν ο Mitchell μεγάλωσε έγινε πολιτικός μηχανικός και διορίστηκε (δεν ξέρουμε αν διορίστηκε με βύσμα ή όχι) ως υπεύθυνος μηχανικός στον δήμο της NY.Κάποια βραδιά που πήγε να επιθεωρήσει μια βλάβη στην γεφυρα της Νέας Υόρκης ένα αντικείμενο εξερράγη στο πρόσωπό του ,καταστρέφοντας το αριστερό του αυτί και μέρος της αριστερής πλευράς του προσώπου του.Επίσης θράυσματα αυτού του αντικειμένου σφηνώθηκαν στο κεφάλι του.Για κάποιον ανεξήγητο λόγο ο Mitchell αποκτά υπερδυνάμεις ύστερα από αυτό το ατύχημα ,που του δίνουν την ικανότητα να επικοινωνεί με οποιοδήποτε μηχανικό κατασκεύασμα και το δεύτερο να υπακούει στις εντολές του. Το πρώτο πράγμα που σκέφτεται είναι να θέσει τις νεοαποκτηθέντες δυνάμεις του στην υπηρεσία των πολιτών της NY φορώντας μια στολή και μια ρουκέτα στην πλάτη του για να πετάει. Τα πράγματα όμως δεν εξελίσσονται έτσι όπως πιστεύει ότι θα εξελιχθούν και τελικά αποφασίζει να παρατήσει το κουστούμι του ήρωα και να ενταχθεί στον πολιτικό στίβο ,βάζοντας υποψηφιότητα για δήμαρχος της Νέας Υόρκης.Προς έκπληξη όλων, κερδίζει τις εκλογές και εγκαθίσταται στο αξιώμα.Και εκεί ξεκινάει το κόμικ.Πρόκειται ουσιαστικά για τις «περιπέτειες» ενός δημάρχου με υπερδυνάμεις και όλες τις πολιτικές και μη δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει αυτός. Το χαρακτηριστικότερο γνώρισμα του κόμικ, πέραν του αμίμητου artwork από τον Tony Harris είναι το πόσο καλοδουλεμένη είναι η πλοκή.Όλες οι ιστορίες που συνήθως καταλαμβάνουν 5 ή 6 τεύχη η καθεμία είναι ξεχωριστές ,αλλά κάθε μια έχει επιπτώσεις στην επόμενη.Επίσης τα προβλήματα με τα οποία καταπιάνεται είναι πραγματικά και φαίνεται ότι ο Vaughan έχει μελετήσει πολύ καλά το αντικείμενό του. Το πιο αμφιλεγόμενο σημείο του κόμικ πάντως είναι η ίδια η πολιτική.Είναι αξιοθαύμαστο το πως ο Vaughan ισορροπεί τους χαρακτήρες του και δεν τους κάνει ούτε ακραίους ,ούτε όμως μαλθακούς.Σίγουρα ο κεντρικός άξονας είναι η αμερικάνικη πολιτική ,αλλά είναι εξίσου ελκυστικό για έναν Ευρωπαίο μιας και ο δήμαρχος είναι πολιτικώς ανεξάρτητος συνεπώς οι αποφάσεις του ποικίλλουν σε κάθε θέμα.Αυτό είναι το δυνατότερο χαρτί του κόμικ πιθανότερα μιας και ο κάθε αναγνώστης ,ανάλογα τις απόψεις του ,θα ικανοποιηθεί ή θα αντιταχθεί στις αποφάσεις του δήμαρχου Mitchell. Έτσι λοιπόν το αμφιλεγόμενο σημείο του κόμικ γίνεται και το πιο δυνατό χαρτί του μιας και αφήνει στην κρίση του αναγνώστη τους ήρωές του. Σαν σύνολο πάντως το κόμικ διακρίνεται από τα περισσότερα στοιχεία των άλλων έργων του Vaughan γενικά.Τρομερά καλοδουλεμένοι χαρακτήρες,όχι λογικά κενά ή άλματα και πάνω από όλα καταπληκτικοί διάλογοι.Ειδικά το τελευταίο πάντα μα πάντα είναι χαρακτηριστικό του Vaughan.Οι διάλογοι είναι ρεαλιστικότατοι εκτός από όταν κάνει 600 αναφορές σε γεγονότα και καταστάσεις στο ίδιο καρέ.Εδώ συμβαίνει αυτό περισσότερο από κάθε άλλο κόμικ του ,είναι όμως λογικό μιας και οι περισσότερες αναφορές είναι είτε γνωστές στον μέσο Αμερικάνο είτε θα καταλάβει τι θέλει να πει.Δυστυχώς όμως για μας του έλληνες ,αυτό είναι πολύ ζόρικο σημείο.Εγώ ήμουν συνέχεια με την wikipedia ανά χείρας για να καταλάβω τι ακριβώς παιζόταν.Ειδικά μερικά καρέ αν δεν έχεις υπ όψιν σου την αναφορά σε πραγματική κατάσταση που κάνει ο εκάστοτε χαρακτήρας δεν υπάρχει περίπτωση να τα καταλάβεις. Βέβαια κι εδώ υπάρχει το κλασικό αρνητικό στοιχείο που υπάρχει σε όλες σχεδόν τις δουλειές του Vaughan.Η κοιλιά πριν το τέλος.και εδώ υπάρχει και ίσως εδώ να είναι πιο έντονη.Στο τέλος βέβαια πάλι ανακτά το χαμένο έδαφος,η κοιλιά ομως υπάρχει. Όσοι θέλετε ένα πραγματικά πρωτότυπο κόμικ ,κάτι που να μην έχετε ξαναδιαβάσει ποτέ όμοιό του και κάτι που όντως είναι για σκεπτόμενους αναγνώστες ,διαβάστε το EX Machina.Ή θα το λατρέψετε ή θα το μισήσετε.Δεν νομίζω ότι υπάρχει ενδιάμεση οδός. Μια προειδοποίηση μόνο, το λεξιλόγιο του κόμικ είναι εξαιρετικά δύσκολο.Εγώ ξέρω αρκετά καλά αγγλικά, όμως επειδή χρησιμοποιεί αρκετά συχνά νομικές και πολτικές ορολογίες ανέτρεχα στα λεξικά για να καταλάβω τι γινόταν.Δεν είναι η συνηθισμένη γλώσσα που συναντά κανείς στα κόμικ,θα το διαπιστώσετε από την πρώτη κιόλας σελίδα. Κι έτσι κάπου εδώ τελειώνει αυτή η παρουσίαση (η μεγαλύτερη που έγραψα ποτέ ,μιας και το κόμικ την δικαιούται) για ένα κόμικ που εκδιδόταν από την Wildstorm ,κράτησε 50 τεύχη φτάνοντας στο φυσικό του τέλος και πλέον ο καλύτερος τρόπος να προμηθευτείτε είναι μέσω των deluxe edtions που περιέχουν περίπου 10-12 τεύχη η καθεμία. Περισοτερα κομικς του Brian K. Vaughan στο GC : Ελληνικες Εκδοσεις : Y - THE LAST MAN ΤΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ ΤΗΣ ΒΑΓΔΑΤΗΣ Ξενες Εκδοσεις : SAGA Y: THE LAST MAN ESCAPISTS (THE) RUNAWAYS PRIDE OF BAGHDAD
  7. VICTORIAN UNDEAD Sherlock Holmes Vs Zombies To Victorian Undead: Sherlock Holmes Vs Zombies είναι μια μίνι σειρά 6 τευχών που κυκλοφόρησε την περίοδο Ιανουάριος - Ιούνιος 2010 από την Wildstorm. Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς τα 6 τεύχη συγκεντρώθηκαν και σε paperback. Σεναριογράφος είναι ο Ian Edginton και σχεδιαστής ο Davide Fabbri. Η ιστορία διαδραματίζεται στην Βικτωριανή Αγγλία του 1898, όπου ο διάσημος ντετέκτιβ Sherlock Holmes παρέα με τον πιστό βοηθό του Dr. Watson καλούνται να αντιμετωπίσουν μια επιδημία από ζόμπι. Μετά από έρευνες, οι ήρωές μας ανακαλύπτουν ότι δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο στο Λονδίνο, καθώς το 1854 είχε συμβεί ένα παρόμοιο περιστατικό που στις εφημερίδες πέρασε ως επιδημία χολέρας. Σύντομα διαπιστώνουν ότι υπεύθυνος για τα γεγονότα αυτά είναι ο καθηγητής Moriarty, ο οποίος έχει μετατραπεί κι αυτός σε ζόμπι, κρατώντας όμως τη συνείδησή του ακέραιη. Τα εξώφυλλα της σειράς (από το Comixology) Sherlock Holmes Vs Dracula Τον Οκτώβριο του 2010 ακολούθησε ένα Victorian Undead Special τεύχος με τον τίτλο Sherlock Holmes Vs Jekyll/Hyde, στο οποίο ο γνωστός ντετέκτιβ με τον γιατρό βοηθό του καλούνται να αντιμετωπίσουν τον γνωστό Dr Henry Jekyll, που εξαιτίας ενός ορού που δοκίμασε μετατρέπεται σε τέρας. Το σχέδιο του συγκεκριμένου τεύχους είναι του Horacio Domingues. To εξώφυλλο του special τεύχους Τον Νοέμβριο του 2010 ξεκίνησε μία ακόμα μίνι σειρά 5 τευχών με τον τίτλο Sherlock Holmes Vs Dracula, που ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 2011. Τα σενάρια είναι πάντα του Ian Edginton ενώ και ο σχεδιαστής Davide Fabbri επιστρέφει. Μιας και η Wildstorm έκλεισε το 2010, τα 3 τελευταία τεύχη κυκλοφόρησαν από την DC. H ιστορία διαδραματίζεται το 1900, και όλα ξεκινούν όταν ένα καράβι φτάνει από τη Μαύρη Θάλασσα στην Αγγλία με τον καπετάνιο του νεκρό και το πλήρωμα να έχει εξαφανιστεί. Ο δαιμόνιος ντετέκτιβ φυσικά θα ανακαλύψει γρήγορα ότι πίσω από το μυστήριο αυτό κρύβεται ο Κόμης Δράκουλας, σε μια συνωμοσία κατά της βασίλισσας Βικτώριας. Τα εξώφυλλα της δεύτερης σειράς Τον Οκτώβριο του 2011 κυκλοφόρησε το 2ο paperback, αυτή τη φορά από την DC, το οποίο περιλάμβανε και το special τεύχος και τη δεύτερη μίνι σειρά. Σελίδες από το Sherlock Holmes Vs Dracula Μου αρέσουν πολύ οι περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς, όπως επίσης και τα κόμικς τρόμου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, λοιπόν, έχουμε έναν συνδυασμό αυτών των δύο. Το αποτέλεσμα είναι συμπαθητικό, όχι όμως και να τρελαίνεσαι. Το σχέδιο είναι μεν πολύ ωραίο, δεν έχει όμως αυτή την ατμοσφαιρικότητα που βγάζουν οι κλασικές σειρές του Χολμς, ή ακόμα και αυτή η σειρά που επίσης συνδυάζει μυστήριο με τρόμο. Θεωρώ πάντως ότι διαβάζεται ευχάριστα.
  8. Midnighter and Apollo: Ένας υπερηρωικός έρωτας και το θέμα του πως τον βλέπουμε στο προσκήνιο Η κουλτούρα των comics και ειδικά των υπερηρωών έχει διαδωθεί τα τελευταία χρόνια σε κάθε μέσο μαζικής ενημέρωσης. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι μπαίνουν σε αυτόν τον συναρπαστικό κόσμο καθημερινά και όλο κάνουν την ίδια ερώτηση στους εαυτούς τους: Γιατί οι περισσότεροι πρωταγωνιστές σε τέτοιου είδους comics είναι generic, straight λευκοί boy scouts ενώ χαρακτήρες οι οποίοι ανήκουν σε άλλες φυλετικές, ή /και ομάδες με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό γίνονται side characters ή, το πολύ, χαρακτήρες που έχουν μεν δική τους solo σειρά αλλά δεν τους δίνεται αρκετή σημασία; Αυτό τα προηγούμενα χρόνια είχε μια προφανή απάντηση: Το αγοραστικό κοινό ήταν λευκοί έφηβοι και μπορούσαν να ταυτιστούν με αυτούς τους χαρακτήρες πιο εύκολο. Ωστόσο, πλέον το εύρος του κοινού έχει μεγαλώσει, και όλοι έχουν δικαίωμα στην εκπροσώπηση. Καθώς όλο και περισσότερος κόσμος έκανε την ίδια παρατήρηση, οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες των comics έπρεπε να βρουν έναν τρόπο να δώσουν την ευκαιρία σε τέτοιου είδους χαρακτήρες να λάμψουν, και να μην φανούν ρατσιστές αλλά ταυτόχρονα να μην χάσουν το focus από τους διασημότερους χαρακτήρες τους. Η DC έκανε το αναμενόμενο: Προσάρμοσε αρκετούς χαρακτήρες, είτε δικούς είτε αγορασμένους από εταιρίες που ενσωμάτωσε (καλή ώρα την Wildstorm) . Ο Midnighter και ο Apollo είναι δύο από αυτούς τους χαρακτήρες που περιστασιακά εμφανίζονταν στις κυκλοφορίες της εταιρείας, και πρόσφατα απέκτησαν μία κοινή σειρά το Midnighter and Apollo. Ο τίτλος αυτός κάνει πολύ καλή δουλειά και στην μεταφορά των αντιρατσιστικών μηνυμάτων αλλά και στο να είναι μία ικανοποιητική σειρά. Αρχικά, από άποψη σχεδίου, ο Fernando Blanco κάνει καλή δουλειά, με ευδιάκριτα σχέδια, λεπτομερή σκίαση και χαρακτηριστικές λεπτομέριες. Παρόλα αυτά, το artwork δεν θα μείνει στην ιστορία καθώς είναι σχετικά μέτριας ποιότητας και δεν έχει την απαραίτητη πρωτοτυπία ή εμπνευση για να ξεχωρίσει. Ο Midnighter, όπως πάντα, φαίνεται εντελώς επιβλητικός και badass και όλοι όσοι τολμούν να τον κοιτάξουν παράξενα το μετανιώνουν. Αυτό τουλάχιστον δείχνει ο τρόπος με τον οποίο έχει σχεδιαστεί ο ήρωας και του ταιριάζει πολύ αυτό το στυλ. Ο Apollo απο την άλλη, είναι σχεδιασμένος με που αντηχεί πολλά στερεότυπα της εποχής της δημιουργίας του ήρωα, το μακρινό πολιτισμικά 1998 και σε μεγάλο βαθμό ορίζεται από την σεξουαλικότητα του και την σχέση του με τον Midnighter. Γενικά, δεν βλέπω γιατί η σειρά έπρεπε να ονομαστεί “Midnighter and Apollo” καθώς ο Midnighter είναι ουσιαστικά ο πρωταγωνιστής και ο Apollo χρησιμοποιείται κυρίως για συναισθηματικές σκηνές και για να παίξει τον ρόλο της “damsel in distress” αφού τα δύο τεύχη που έχουν βγει προς το παρόν επικεντρώνονται στον Midnighter ο οποίος προσπαθεί να σώσει τον εραστή του. Θα έλεγα ότι περίμενα λιγότερα κλισέ και ένα λίγο πιο μοντέρνο τύπο storytelling από μία σειρά που, αν της δινόταν η ευκαιρία, θα είχε την δυνατότητα να αποτελέσει μια ιδιαίτερη στροφή του narrative των υπερηρωικών ζευγαριών. Τελικά, όμως, σπαταλούν την ιδέα αυτή σε μία μέτρια προς καλή ιστορία που έχουμε δει 88.000 φορές στο παρελθόν. Είναι πραγματικά κρίμα επειδή οι δυνατότητες είναι πολλές, Αλλά ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι επειδή η σειρά μόλις ξεκίνησε. Ίσως οι μεγάλες καινοτομίες και οι πρωτότυπες εξελίξεις έρθουν σε επόμενα τεύχη. Η σειρά αυτή όμως έχει και τα καλά της. Πρώτα από όλα η δράση. Ειδικά η πρώτη σκηνή δράσης είναι απλά υπέροχη και θα θέλαμε μια live action adaptation της και σύντομα! Το μοντάρισμα των καρέ επίσης είναι έξυπνο και κάνει τις σκηνές δράσης να ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια του αναγνώστη. Η υπόθεση και οι διάλογοι, πέρα από το ότι βρίθουν με κλισέ, είναι διασκεδαστικοί και ευχάριστοι. Μακράν το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του comic είναι η ιδέα πίσω από αυτό. Μία υπερηρωική σειρά η οποία θα έχει ως πρωταγωνιστές ένα ζευγάρι ομοφυλόφιλων είναι ένα καταπληκτικό εγχείρημα, στο οποίο πολλοί άνθρωποι προσβλέπουν με ενδιαφέρον και ελπίδα.Είνια μια φρέσκια αλλαγή από την συνήθη πρακτική των sequels και των reboots που κάνουν το timeline πιο μπερδεμένο και από αυτό του Legend of Zelda. Ταυτόχρονα, όμως, το μεγαλύτερο πρόβλημα του comic αυτού είναι πως το Midnighter and Apollo, παρόλο που είναι ένα πολύ πρωτότυπο εγχείρημα, παραμένει απλά μία ιδέα με μέτρια εκτέλεση. Το κύριο θέμα γύρω από το οποίο υποτίθεται πως περιστρέφεται η σειρά αυτή, δεν παίζει σχεδόν κανένα ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας και των χαρακτήρων. Εν μέρει, καταλαβαίνω. Ο χειρισμός ενός θέματος τόσο ευαίσθητου είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Στο comic, η ομοφυλοφιλία παρουσιάζεται ως κάτι απολύτως φυσιολογικό, όπως δηλαδή θα έπρεπε να γίνεται και στην αληθινή ζωή, κάτι αποδεχτό από όλους. Ωστόσο, δυστυχώς, το τελευταίο σκέλος δεν είναι αλήθεια, καθώς τα ποσοστά ρατσισμού προς τους ομοφυλόφιλους είναι τεράστια. Το comic παρουσιάζει μία ουτοπική κοινωνία στην οποία κανείς δεν τους κατακρίνει για την επιλογή τους, το οποίο δείχνει το πως θα έπρεπε να είναι ο κόσμος. Ταυτόχρονα όμως, χάνονται οι ευκαιρίες για ιστορίες οι οποίες θα μπορούσαν να είναι χίλιες φορές πιο δυναμικές και θα μπορούσαν να περάσουν ένα πολύ πιο ισχυρό μήνυμα. Προσωπικά, είμαι fan του ωμού ρεαλισμού και μου αρέσει όταν ένας φανταστικός χαρακτήρας τοποθετείται σε μία ρεαλιστική κοινωνία του σήμερα. Πιστεύω πως μία τέτοια αντιμετώπιση θα εξυπηρετούσε το concept του comic πολύ καλύτερα από μία απλή ιστορία αγάπης. Το ρομάντζο, όπως και είναι προφανές, παίζει σημαντικό ρόλο στην σειρά αυτή. Το θέμα είναι αν το χειρίζονται καλά οι δημιουργοί, και συγκεκριμένα ο σεναριογράφος Steve Orlando. Στην πρώτη σκηνή του πρώτου τεύχους (η οποία είναι και η καλύτερη σε όλη την σειρά προς το παρόν) η χημεία μεταξύ των χαρακτήρων είναι φανερή και διασκεδαστική. Ο διάλογος είναι καλογραμμένος και γεμάτος συναίσθημα. Από εκεί και πέρα, όμως, τα πράγματα παίρνουν την κάτω βόλτα… Όπως προανέφερα, υπάρχουν πολλά ρομαντικά κλισέ σε αυτή την σειρά, πράγμα που το θεωρώ απαράδεκτο για οποιαδήποτε ιστορία. Κλασσικά, το ερωτευμένο ζευγάρι πλένει τα πιάτα καθώς αρχίζει μία παιχνιδιάρικη συζήτηση η οποία οδηγεί σε σεξ το οποίο, με την σειρά του οδηγεί σε χαριτωμένη για τους πρωταγωνιστές και άβολη για τους αναγνώστες/θεατές συζήτηση περί της εμπειρίας αυτής, η οποία ακολουθεί σε κρεβατομουρμούρα. Όσο παράξενο και αν ακούγεται, έχουμε ακριβώς αυτό το χολυγουντιανό κλισέ και σε αυτό το comic. Το χειρότερο από όλα όμως είναι πως ο Midnighter αλλάζει εντελώς χαρακτήρα στις ρομαντικές σκηνές, χωρίς να μας έχει δοθεί μια γέφυρα για αυτές τις ξαφνικές συναισθηματικές μεταπτώσεις. Εκεί που ήταν σκληρός και badass, ξαφνικά γίνεται συναισθηματικός και ευάλωτος με τον πίο στερεοτυπικό διάλογο να συνοδεύει την αλλαγή αυτή. Μέχρι και ο Midnighter μεταμορφώνεται σιγά σιγά σε Romeo. Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς πως ο συγγραφέας δεν ξέρει πως να χειριστεί σωστά το ευαίσθητο αυτό θέμα. Το ερώτημα, όμως, που θα έχετε οι περισσότεροι είναι: τελικά, αξίζει το Midnighter and Apollo; Η απάντηση είναι ναι. Μπορεί να έχει πολλά λάθη στο σενάριο και να χειρίζεται με τεμπέλικο τρόπο ένα τόσο ευαίσθητο θέμα, αλλά αν δεν υποστηρίξουμε ιδέες σαν και αυτή, είμαστε καταδικασμένοι να διαβάζουμε sequels και reboots για την υπόλοιπη ζωή μας. Παρόλα τα λάθη του, αξίζει τον χρόνο σας. Και ποιος ξέρει πώς μπορεί να εξελιχθεί. Εξάλλου, είναι μόνο η αρχή… Πηγή Από ό,τι φαίνεται δεν το έχει διαβάσει κανείς ακόμα, για να μας κάνει παρουσίαση. Γενικότερα, πάντως, για το σύμπαν στο οποίο κινούνται οι δύο ήρωες, μπορείτε να διαβάσετε εδώ. (Η παρουσίαση ισχύει για την αρχική σειρά, δεν γνωρίζω εάν έχουν γίνει reboots, που επανακαθορίζουν τις πληροφορίες του αφιερώματος)
  9. DJO

    Assassin's Creed Comics

    Στις 15 Ιουλίου έσκασε μύτη η αρχική ανακοίνωση, που μιλούσε για ένα κόμικ του σύμπαντος των διάσημων παιχνιδιών Assassin's Creed, τοποθετημένο στη Σοβιετική Ένωση, κουφαίνοντας πολύ κόσμο, συν τον γράφοντα. Μετά, στις 19 Ιουλίου αποκαλύφθηκαν λίγα ακόμα, ενώ η τελική αποκάλυψη έγινε στις 22... Βρισκόμαστε στη Σοβιετική Ένωση, το 1908, την εποχή που γίνεται και το Συμβάν της Τουνγκούσκα! Ο Ασασίνος αυτής της περιόδου και περιοχής ονομάζεται Nikolai Orelov, πρόγονος του Daniel Cross. Αποστολή του είναι να κλέψει από τα χέρια των Ναϊτών (Templars) ένα πανίσχυρο τεχνούργημα (artifact), ενώ στο τέλος θα πρέπει να αντιμετωπίσει τον τσάρο Αλέξανδρο Γ'!!! Η μίνι σειρά θα ξεκινήσει στις 10 Νοεμβρίου και θα αποτελείται από 3 τευχάκια. Σχέδιο και σενάριο είναι των Karl Kerschl και Cameron Stewart.
  10. kwtsos

    SLEEPER [ ED BRUBAKER - SEAN PHILLIPS ]

    Ενταγμενο στο συμπαν των Wildcats, το Sleeper ξεκινησε σαν spin off σειρα της ιστοριας Point Blank που αφορα εναν χαρακτηρα απο τους Wildcats, τον Grifter. Συντομα ομως λογω της αποδοχης του τοσο απο το κοινο οσο και απο κριτικους η σειρα εφτασε τα 24 τευχη. Ας παρουμε ομως τα πραγματα απο την αρχη. Point Blank To Point Blank ξεκινησε και αυτο σαν spin off σειρα των Wildcats. Η ιστορια εστιαζει στον Grifter ή κατα κοσμο Cole Cash, ο οποιος μαζι με τον John Lynch αποτελουσαν μελος της ομαδας Team 7, της οποιας τα μελη εχουν αυξημενες ικανοτητες και δυναμεις εξαιτιας της συμμετοχης τους σε επιστημονικα πειραματα. Ο Lynch λοιπον, αρχικατασκοπος πλεον, πρεπει να αντιμετωπισει τον τρομοκρατη Tao, ο οποιος ειναι το αντιπαλο δεος του σε θεματα τακτικης και ευστροφιας. Εχει φροντισει λοιπον ωστε να βαλει στην ομαδα του Tao ως διπλο πρακτορα τον Holden Carver. Εχει ομως καιρο να ακουσει νεα του και αποφασιζει να τον βρει με την βοηθεια του Grifter ο οποιος εχει την δυναμη να πυροβολει παντα ευστοχα. Πολυ καλο κομικ στα νουαρ προτυπα, οπως αλλωστε μας συνηθιζει ο Brubaker και σχεδιο απο τον Colin Wilson. Oμως ειναι μονο το πρωτο πιατο στην ιστορια του Sleeper και μας συστηνει καποιους χαρακτηρες που θα εχουν καιριους ρολους στο Sleeper. Sleeper Στο Sleeper πρωταγωνιστης ειναι ο Holden Carver. Τα πολλα χρονια εμπειριας του σε black ops ομαδες υπο την αρχηγια του Lynch, καθως και το γεγονος οτι λογω της ενωσης του με εναν εξωγηινο συμβιωτικο οργανισμο, που μπλοκαρει το νευρικο του συστημα και δεν του επιτρεπει να νιωσει πονο, αλλα του επιτρεπει να τον μεταφερει σε οποιον αγγιξει. καθως επισης βοηθαει στην ταχυτατη αναρρωση του απο καθε τραυμα, τον καθιστουν το καταλληλο ατομο για αυτη την undercover αποστολη για την οποια γνωριζει μονο ο Lynch. Να διεισδυσει δηλαδη στην ομαδα του Tao και να μαθει τους σκοπους του. Βασικοι πρωταγωνιστες : Τao Αρχικα για την φραση Tactical Augmented Organism, δημιουργηθηκε σε εργαστηριο για να ειναι ο πιο εξυπνος ανθρωπος. Ο πιο σοφος απο την επιστημονικη ομαδα προτεινε να τον σκοτωσουν ενω ηταν ακομα μωρο. Δυστυχως δεν εισακουστηκε. Miss Misery Ανικανη για καθε καλη πραξη καθως αυτο την αρρωσταινει. Αντιθετως καθε κακη πραξη την κανει πιο δυνατη και ομορφη. Ηγετικη προσωπικοτητα στην ομαδα του Tao. Genocide Βασικο μελος της τρομοκρατικης οργανωσης. Αλεξισφαιρος, σουπερ δυνατος και με πολυ μικρη υπομονη. Ολα αυτα τα αποκτησε απο ραδιενεργη ακτινοβολια και απο ενα τραγικο συμβαν στην ζωη του. Peter Grimm Δεξι χερι του Tao. Εχει την ικανοτητα να προκαλει φοβο μεχρι θανατου στα θυματα του και ανυπομονει να απλωσει τα χερια του στον Holden. Veronica st James Στην ζωη του Holden πριν το ατυχημα με τον εξωγηινο οργανισμο ηταν η αρραβωνιαστικια του και δεν μπορει να πιστεψει οτι ο πρωην αρραβωνιαστικος της ειναι με τους κακους. Και αυτη μυστικη πρακτορας. Στο σχεδιο εδω, εχουμε τον κλασσικο πια συνεργατη του Brubaker, τον Sean Phillips. Ο Phillips σχεδιαζει πολυ καλα και ατμοσφαιρικα και το μονο ελλατωμα του ειναι οτι σχεδιαζει παντα τις ιδιες φατσες. Οποιος εχει διαβασει πανω απο ενα κομικ του διδυμου με καταλαβαινει. Παρολα αυτα εχω αρχισει να το βλεπω πιο θετικα, αλλωστε και στις ταινιες τις ιδιες φατσες τις βλεπουμε σε διαφορετικους ρολους. Ενα πραγματικα πολυ καλο κομικ. Παρολο που διαδραματιζεται σε ενα συμπαν οπου υπαρχουν μασκοφοροι υπερηρωες και υπερκακοι, o Brubaker καταφερνει να φτιαξει μια τρομερη noir ιστορια με πολυ καλογραμμενους χαρακτηρες και ταυτοχρονα να σατυριζει που και που το υπερηρωικο ειδος. Το κομικ πραγματικα δεν σε αφηνει να το αφησεις. O Holden ειναι ενα πιονι στον προσωπικο πολεμο δυο πολυ εξυπνων και χειραγωγων αντιπαλων και ο ιδιος μετα απο τοσο καιρο δεν ξερει που πραγματικα ανηκει. Το Sleeper ειναι ενα κομικ που θα προτεινα σε ολους να διαβασουν. Στην omnibus εκδοση που κυκλοφορει ερχεται μαζι με το Poin blank αλλα και με μια εξτρα ιστορια crossover με τους χαρακτηρες απο το Authority. kwtsoκλιμακα 9/10 Περισσοτερο Brubaker και Phillips θα βρειτε στα : Fatale Fade Out Incognito Περισσοτερο Brubaker : Batman (Panini) Scene Of The Crime An Accidental Death Gotham Central
  11. Dark Chris

    AUTHORITY [ WARREN ELLIS - BRYAN HITCH ]

    Τι είναι το Authority; Είναι ένα υπερηρωικό blockbuster γεμάτο εκρήξεις και ξύλο και με ελάχιστη εξέλιξη χαρακτήρων. Ταυτόχρονα είναι και ένα από τα καλύτερα των 90's. Ο Warren Ellis, συγγραφέας του Stormwatch, σκότωσε τους μισούς χαρακτήρες και με κάποιους από αυτούς που έμειναν δημιούργησε μια νέα ομάδα, την Authority, ενώ έφτιαξε και κάνα δύο καινούργιους. Τα μέλη της ομάδας είναι: η Jenny Sparks, το πνεύμα του 20ου αιώνα που ελέγχει τον ηλεκτρισμό, η Engineer, της οποίας το αίμα έχει νανοτεχνολογία, ο Apollo, ένας βιοκατασκευασμένος υπεράνθρωπος που αντλεί δύναμη από τον ήλιο, ο Midnighter, ένας βιοκατασκευασμένος υπεράνθρωπος που προβλέπει τις κινήσεις των αντιπάλων του, ο Doctor, ένας σαμάνος, ο Jack Hawksmoor, ο οποίος είναι συνδεδεμένος με τα κτήρια και η Swift, η οποία έχει φτερά και νύχια. 3 ήταν τα arcs του Ellis (σύνολο 12 τεύχη), όλα με τον Hitch. Σε αυτό το αφιέρωμα θα ασχοληθώ μόνο με τα 12 αυτά τεύχη. Το πιο πιθανό είναι να κάνω στο μέλλον ένα για τα επόμενα τεύχη. Λοιπόν..... ο Ellis αποφάσισε να κάνει πάντα μεγαλύτερα και πιο απειλητικά. Η βάση τους δεν είναι ένας πύργος ή μια έπαυλη ή κάτι τόσο παρωχημένο. Είναι ένα νοήμων σκάφος που περνάει μεταξύ διαστάσεων και βρίσκεται παντού και πουθενά στην Γη. Ακόμα, άλλαξε τον τρόπο που θα αλληλεπιδρούσε μια ομάδα στον πραγματικό κόσμο. Τα μέλη της ομάδας ήταν πρόθυμα να σκοτώσουν 1.000 για να σώσουν 1.000.000. Και εννοείται πως δεν είχαν κανέναν ενδοιασμό να σκοτώσουν τους αντιπάλους τους. Το σημαντικότερο όμως ήταν ότι αποφάσισαν να έχουν πιο ενεργό ρόλο στην εξέλιξη της κοινωνίας. Δεν έριχναν ξύλο σε κάποιον κακό και μετά πήγαιναν σπιτάκι τους. Άλλαζαν τα πράγματα, έπαιρναν αυτόβουλα αποφάσεις, για τις οποίες δεν ήταν αρμόδιοι και ήξεραν ότι κανείς δεν μπορούσε να τους σταματήσει. Στο 1ο arc, The Circle, ένας δικτάτορας γνωστός από προηγούμενα κόμικς με την Stormwatch, κάνει την επανεμφάνιση του και αποφασίζει να αφήσει το σημάδι του στον κόσμο, δημιουργώντας έναν υπερστρατό. Στο 2ο arc, Shiftships, μια φυλή υβριδίων ανθρώπων/εξωγήινων από μια εναλλακτική Γη εισβάλλουν στον κόσμο μας. Σε αυτή την ιστορία είναι που δείχνουν την τάση τους να αλλάζουν κόσμους. Στο 3ο arc, Outer Dark, αντιμετωπίζουν τον δημιουργό του ηλιακού μας συστήματος, τον οποίον αποκαλούν Θεό..... Στην αρχή αναφέρω για ελάχιστη ανάπτυξη χαρακτήρων (και απ'ότι βλέπω, στο παρελθόν έχω γράψει το αντίθετο). Οι χαρακτήρες είναι έτσι όπως είναι, δεν περνάνε κάποιο προσωπικό δράμα, είναι ήδη διαμορφωμένοι. Παρ'όλα αυτά, δεν σημαίνει ότι δεν έχουν προσωπικότητα. Το αντίθετο μάλιστα. Με ένα μπαλονάκι ή με μία ατάκα, τα έμαθες όλα. Και λένε και πολλές ατάκες οι άτιμοι. Και σιγά σιγά χτίζεται η δυναμική της ομάδας, η οποία με την σειρά τηςχτίζεται μέσα από τις κουβέντες των μελών και το interaction. To πραγματικό αστέρι της σειράς είναι ο Hitch. Χαρακτηριστική του ικανότητα η απεικόνιση εκρήξεων και χάους και ο Ellis το εκμεταλλεύεται στο έπακρο. Βαρέθηκα (με την καλή έννοια) να βλέπω splash pages. Είναι σαν την παρακολούθηση ταινίας. Άλλωστε, αυτό είναι το κόμικς (ή έστω ένα από τα πρώτα) πουθεμελίωσε τον όρο "widescreen comics". Ο Ellis παρουσιάζει πάρα πολλές ιδέες, οι οποίες πάρα πολλές φορές "εμφανίζονται" για μια σελίδα. Συμπέρασμα: μια υπερηρωική ομάδα πανίσχυρων όντων πολεμάει εξωγήινους, στρατούς και θεούς, δεν φοβούνται να σκοτώσουν, μεταβάλλουν τον κόσμο, πετάνε θεϊκές και επικές ατάκες ενώ δέρνουν βίαια τους αντιπάλους τους. Και όλα αυτά με το σχέδιο του Hitch. Υ.Γ. Μέχρι και σήμερα, φαίνεται κάπως η επίδραση του. Πιο πρόσφατο παράδειγμα οι σκέτοι Avengers του Hickman. Υ.Γ.2 Αφορμή για αυτό το κείμενο η κυκλοφορία του 1ου HC της σειράς (μαζεύει τα 12 τεύχη), το οποίο έχει δύο σελίδες "έξτρα". Ούτε μια εισαγωγή ούτε τίποτα. Υ.Γ.3 Δυστυχώς, το αφιέρωμα βγήκε (πολύ) κατώτερο των προσδοκιών μου. Extra Authority action: Περισσοτερα του Warren Ellis : Ελληνικες Εκδοσεις : IRON MAN - EXTREMIS Ξενες Εκδοσεις: TRANSMETROPOLITAN Οrbiter Desolation Jones FELL CRECY BLACK SUMMER Κομικς σχεδιασμενα απο τον Bryan Hitch : Ελληνικες Εκδοσεις : ULTIMATES (ANUBIS) WANTED (ANUBIS)
  12. YOSHIMITSU

    WORLD OF WARCRAFT: Η ΑΡΧΗ ΕΝΟΣ ΕΠΟΥΣ

    Στις 29 Ιουνίου 2010 η εκδοτική Anubis προχωράει στην έκδοση ενός συγκεντρωτικού τόμου των ιστοριών του World Of Warcraft υπό τον Ελληνικό τίτλο: Η Αρχή Ενός Έπους. Η έκδοση αυτή όπως αντιλαμβάνομαι περιέχει τα πρώτα τεύχη της ομόνυμης σειράς που η ίδια κυκλοφορούσε σε μινιαία περιοδικότητα από το 2007 και μπορείτε να βρείτε αφιέρωμα στο φόρουμ μας ΕΔΩ. Ο τόμος αυτός έρχεται σε διαστάσεις 17x26 εκατοστά (ράχη 1 εκατοστό) και απαριθμά 170 σελίδες (μαζί με τα εξώφυλλα) σε καλό ιλουστρασιόν χαρτί που βοηθάει τις γραμμές και το χρώμα να αποδοθεί όμορφα. Το εξώφυλλο είναι τύπου χαρτονιού με γυαλιστερή την εξωτερική πλευρά και λευκό την εσωτερική. Η έκδοση είναι αρκετάσ πλούσια, αφού εκτός από μία πολύ αναλυτική παρουσίαση όλων των συντελεστών της ξένης και Ελληνικής έκδοσης, περιλαμβάνει επίσης έναν μονοσέλιδο πρόλογο του Chris Merzen υπό τον τίτλο "Κυνηγώντας Χίμαιρες" και από όσο μπόρεσα να δω ουσιαστικά όλα τα κανονικά και εναλλακτικά εξώφυλλα που είχαν φτιάξει καλλιτέχνες για τα 7 πρώτα τεύχη της ξένης σειράς, κάποια (9 νομίζω συνολικά) είναι σε ολοσέλιδη καταχώρηση ενώ άλλα 4 στο τέλος σε μικρότερο μέγεθος ανά δύο σε μία σελίδα. Η έκδοση έχει ονομαστική τιμή εκδότη τα 14,90€ και το ISBN: 978-960-306-966-9. Η ιστορία είναι χωρισμένη σε 7 κεφάλαια υπό τους παρακάτω τίτλους: Ξένος σε Ξένη Χώρα Πεδίο Θανάτου Παιχνίδια της Μοίρας! Πεδίο Μάχης Το Κτήνος Μέσα του Αίμα Αποκαλύψεις Η ιστορία επικεντρώνεται γύρω από τους χαρακτήρες της πολύ γνωστής δημιουργίας της εταιρείας Blizzard Entertainment. Στο οπισθόφυλλο αναγράφεται η παρακάτω περιγραφή: Ένας άνθρωπος που έχει χάσει τη μνήμη του ξυπνά στις ακτές του Κάλιμντορ. Οι εκπληκτικές ικανότητές του στη μάχη τού χαρίζουν το προσωνύμιο Λογκος - ο Στοιχειόλυκος. Ο μυστηριώδης άντρας θα δεχτεί σύντομα τη βοήθεια ετερόκλητων συμμάχων, όπως του δρυΐδη Μπρολ Μπέαρμαντλ και της Βαλίρα Σανγκινάρ, ενός ξωτικού του αίματος, και θα βρεθεί αντιμέτωπος με την Ορδή αλλά και τη Συμμαχία, στην προσπάθειά του να ανακαλύψει την αληθινή του ταυτότητα... Μια μοναδική περιήγηση στον κόσμο του Warcraft, που φέρει την υπογραφή των Walter Simonson και Ludo Lullabi. Τιμή εκδότη: 14,90€ Ακουλουθούν τα εξώφυλλο - οπισθόφυλλο: Και ένα μικρό δείγμα σε χαμηλή ανάλυση παρμένο από το site της εταιρείας και το οποίομπορείτε να δείτε ολόκληρο με περισσότερες σελίδες και καλύτερη ανάλυση ΕΔΩ
  13. germanicus

    DESOLATION JONES [ WARREN ELLIS - J.H. WILLIAMS III ]

    οκ. Διαβάσατε αυτό εδώ το τόπικ με την ψηφοφορία για το δημοψήφισμα ενός site για τους καλύτερους αμερικάνους σκιτσογράφους. Από εκεί είδατε τον #3 κάποιον J.H.Williams III. Είδατε και αυτήν εδώ την εικόνα της Batwoman, πιθανότατα φτάσατε σε οφθαλμικό οργασμό και είπατε να ασχοληθείτε μαζί του. Πιάσατε τα όσα έρχονται από το bat-universe, τα διαβάσατε, ωραία περάσατε, αλλά εντάξει.... Batwoman? πόσο να σε φτιάξει.... Τσιμπήσατε τα Promethea... Κομματάκι δύσπεπτα... Τα αφήσατε στη μέση.... Και τώρα? Τι πιάνουμε? Τώρα πάμε και τσιμπάμε μια συνεργασία από το 2005 με τον Warren Ellis.... ΟΚ.... Warren Ellis. Οι πιθανότητες είναι υπέρ σας Well. Guess what. Και το κόμικ είναι υπέρ σας. 6 τευχάκια. Κατεστραμμένος πρώην κατάσκοπος. Σε ένα Λος Άντζελες γεμάτο απομεινάρια κατασκόπων. Πρακτικά φυλακισμένων εκείθε. Εκμισθώνεται σαν ιδιωτικός ντετέκτιβ για να βρει κάτι. Μόνο που αυτό το κάτι θα τον μπλέξει με έναν γηραλέο πάτερ φαμίλια και τις κόρες του. Και όλα εξελίσσονται υπέροχα Πάρτε τον Μεγάλο Ύπνο του Φιλιπ Μάρλοου, μπολιάστε τον με ιδέες του τρελαμένου Ellis, κοπανίστε το σκίτσο του Williams, βάλτε και υπέροχα χρώματα από τον Jose Villarubla (όχι τυχαία είχε προταθεί για Eisner για την δουλειά του εδώθε (δεύτερη φορά προτεινόμενος στην καριέρα του)) και έχουμε ένα εκπληκτικό, πλήρως διασκεδαστικό κόμικ. Τόσο διασκεδαστικό που σήμερα ψαχνόμουνα μπας και υπάρχει κάποιο Omnibus Lux edition....... εξώφυλλα στο comicbookdb Η σειρά έχει άλλα 2 τευχάκια. Το ξεκίνημα ενός δεύτερου story arc αλλά με άλλον στο σκίτσο. Ημιτελής εδώ και χρόνια. Θεωρητικά θα τη ξαναπιάσει κάποτε ο Ellis. Για την ώρα όμως, τεράστιο let down το σκίτσο σε σχέση με τα πρώτα 6, του ολοκληρωμένου αυτοτελούς πρώτου story arc, του Williams. wikipedia Αλλα απο Warren Ellis στο GC : Ελληνικες Εκδοσεις : IRON MAN - EXTREMIS Ξενες Εκδοσεις: TRANSMETROPOLITAN AUTHORITY PLANETARY Οrbiter FELL CRECY BLACK SUMMER
  14. aragorn

    LIFE EATERS (THE) [ DAVID BRINN - SCOTT HAMPTON ]

    Τι σχέση μπορεί να έχει ο Β' παγκόσμιος πόλεμος με τη... Βαλχάλα; Οι θεοί της Νορβηγικής μυθολογίας με τους Γερμανούς; Ο Χίτλερ με τον Θορ; Όλα γίνονται στο πρωτότυπο σε σύλληψη κόμικ των David Brinn και Scott Hampton, που ονομάζεται THE LIFE EATERS. Φανταστείτε ένα κόσμο στον οποίο οι δυνάμεις του Άξονα ενώ βαδίζουν σε βέβαιη ήττα στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, δέχονται τη βοήθεια των… θεών της Νορβηγικής μυθολογίας και ο Χίτλερ κερδίζει τον πόλεμο με τους συμμάχους. Αυτή είναι η ιδέα που εμπνεύστηκε ο David Brinn για να δημιουργήσει αυτό το πρωτότυπο graphic novel, ονόματι Life Eaters. Το σκίτσο έχει κάνει ο Scott Hampton και είναι πολύ ατμοσφαιρικό, θάλεγα μάλιστα ότι είναι από τα καλύτερα που έχω δει σε alternative graphic novel. Βέβαια το σενάριο του Brinn παρά την αρχική ιδέα, μάλλον κάπου “χάνει” στη διαδρομή το σκοπό του και αφήνει μια γεύση ανικανοποίησης στο τέλος. Παρ’ όλα αυτά είναι από τα πιο πρωτότυπα κόμικ που έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό. Αξίζει να του ρίξετε μια ματιά. Τόχει διαβάσει κανείς άλλος;
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.