Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'Vertigo'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. kwtsos

    HELLBLAZER (#001-009): ORIGINAL SINS [JAMIE DELANO]

    Ειναι 1988 και η Vertigo ξεκιναει ενα τιτλο που εμελλε να ειναι ο μακροβιοτερος της, μεχρι στιγμης τουλαχιστον. Ο λογος φυσικα για το Hellblazer με πρωταγωνιστη ενα χαρακτηρα που ξεκινησε ως συμπληρωματικος ρολος για το Swamp Thing απο τον Αλαν Μουρ, τον John Constantine. Ο John Constantine ειναι ενας συγχρονος "μαγος" , σκληρος ποτης και καπνιστης που γυρναει παντου με κουστουμια και την θρυλικη του γκαμπαρτινα και που δεν δισταζει να θυσιασει φιλους του για τους σκοπους του. Στα τευχη που συγκεντρωνει το πρωτο Paperback της σειρας (Hellblazer #1-#9) βλεπουμε τον John να ταξιδευει στην Αμερικη για να φυλακισει ενα δαιμονα που εξαπελυσε ενας παλιος του φιλος καθως επισης γνωριζουμε την οικογενεια της αδελφης του οταν η ανιψια του , μια ηρωιδα που στο μελλον θα αξιοποιηθει περισσοτερο, κινδυνευει . Συνανταμε επισης τον πρωτο μεγαλο αντιπαλο του Constantine τον δαιμονα Nergal καθως επισης και μια παραξενη θρησκευτικη οργανωση με υποπτους σκοπους. Το σχεδιο ειναι του John Ridgeway και μπορω να πω οτι ειναι πολυ ατμοσφαιρικο και αποδιδει πολυ ωραια τις δαιμονικες μορφες αλλα και τις εκφρασεις των χαρακτηρων. Ακομα πολλες απο τις ιστοριες ενεχουν σαφη δειγματα κοινωνικης και πολιτικης κριτικης. Για παραδειγμα στην πρωτη ενας δαιμονας σκοτωνει τους ανθρωπους εκμεταλευομενος τα παθη τους , πχ ενας bodybuilder αυτοκαταναλωνεται , ενας χορτοφαγος αρχιζει να τρωει ομα κρεατικα , ενας συλλεκτης κομιξ τρωει ολα του τα σπανια κομικς (ουε και αλιμονο αν ηταν αληθινος για καποιους εδω μεσα ) .Ενω στην δευτερη συνανταμε χρηματιστες δαιμονες που πανηγυριζουν υπερ της Θατσερ . Οι ιστοριες που συγκεντρωνονται σε αυτο το paperback ειναι τρομου και οταν λεω τρομου δεν εννοω απαραιτητα splatterια αλλα ειναι τετοιες που διαβαζωντας της σε υποβαλουν σε μια συγκεκριμενη διαθεση και σου προκαλουν αυτη την παραξενη αισθηση στο στομαχι. O John μπορει να δημιουργηθηκε απο τον Μουρ αλλα ουσιαστικα σαρκα και οστα παιρνει απο τα χερια του Jamie Delano , το Original Sins μπορει ανετα να θεωρηθει το μανιφεστο του J.C. (μηπως τυχαινει να γνωριζετε καποιον αλλο με τα ιδια αρχικα? ) Αν θελετε να γνωρισετε τον ηρωα και ειστε απογοητευμενοι απο την κινηματογραφικη μεταφορα του , αυτο το trade ειναι οτι πρεπει. Κυκλοφορει απο την Vertigo και εχει 256 σελιδες (χορταστικοτατο δηλαδη) . Στην kwtsoκλιμακα 10/10 !
  2. kwtsos

    HELLBLAZER (#034-#046) : DANGEROUS HABITS [ VARIOUS ]

    Eδω και καποιο καιρο η Vertigo μαζευει ολες τις ιστοριες του Constantine σε νεους τομους. Αυτη τη φορα , χωρις να λειπει κανενα τευχακι. Αυτος ειναι ο πεμπτος τομος και κυκλοφορησε στα μεσα Μαιου. Καλυπτει τα τευχη #34-#46 της σειρας. Εχει δηλαδη τις τελευταιες ιστοριες του Delano και την πρωτη ιστορια και ισως την διασημοτερη ολων , του Garth Ennis , Dangerous Habits. Στις ιστοριες λοιπον : Επειδη τα τευχη του Delano , δεν φτιαχνουν ολα μαζι μια εννοια ιστορια , θα τα χωρισω οπως μου φαινεται οτι ταιριαζουν καλυτερα. The Bogeyman- Dead Boy's Heart- Τhe Undiscovered Journey : Ο John Constantine βρισκεται απελπισμενος στο κατωφλι της Marj και της Μercury (τις ειχαμε γνωρισει στο Fear Machine). Eιναι απογοητευμενος απο οσα συμβαινουν στον κοσμο , απο τον εαυτο του και τους ανθρωπους. Ομως ο κυριος λογος που ειναι σε αυτη την κατασταση ειναι κατι που τον φοβιζει... Επειτα μεταφερομαστε στην παιδικη ηλικια του ηρωα και βλεπουμε την ζωη του οταν εμενε με τους θειους του. Τελος η Mercury καταλαβαινει τι ειναι αυτο που φοβιζει τον John και αποφασιζει να τον βοηθησει να το ξεπερασει οπως εκανε και με τα αλλα παιδια στο Fear Machine. Αυτα τα τευχη μπορω να πω οτι κινουνται μεταξυ μετριου και καλου. Ωραια τα πολιτικα σχολια και η κριτικη του Delano αλλα καπου το παρακανει με τεραστιους διαλογους και σκεψεις. Το σχεδιο σε αυτα τα τρια τευχη ειναι απο τον Sean Phillips . Ειναι ομορφα και λιτα . Μan's Work - Boys' Games : Καθως ο John παρεα με την Marj και την Mercury ταξιδευουν , το βανακι τους χαλαει κοντα σε ενα χωριο , οπου ζει ο Μαρτιν με την μητερα και τον πατερα του. Ο πατερας του Μαρτιν ειναι ο χασαπης του χωριου και ο Μαρτιν ειναι χορτοφαγος. Ο πατερας του , φιγουρα καταπιεστικη και βιαιη προσπαθει να κανει το Μαρτιν 'αντρα' συμφωνα με τα δικα του προτυπα, οποτε τον παιρνει μαζι του για να σφαξουν ζωα. Ο Μαρτιν εχει ομως ηδη γνωρισει την Marj η οποια αποφασιζει να τον βοηθησει. Ενα απο τα πιο τρομακτικα τευχη Hellblazer που εχω διαβασει ποτε. Εδω ειναι η μοναδικη περιπτωση που το βρωμικο σκιτσο του Pugh βοηθαει την ιστορια και την παει ενα επιπεδο παραπανω. Hanged Man - The Magus : Τα δυο τελευταια τευχη του Delano , θα επιστρεψει μετα απο καποια χρονια για ενα δυο τευχη και αρκετα αργοτερα για το Pandemonium και το Bad Blood. John , Mercury , Marj εχουν βρει την Zed και την υπολοιπη παρεα απο το Fear Machine. Ο Constantine θα ζητησει την βοηθεια της Zed γιατι νιωθει τον εαυτο του μισο και δεν αισθανεται οτι ελεγχει την κατασταση. Επειτα το σκηνικο μεταφερεται σε ενα εναλλακτικο παρον οπου ο John ειναι ενας αγαπητος και σοφος γεροντας μαγος που απολαμβανει την αγαπη και την εμπιστοσυνη των φιλων του. Εκει θα συναντηθει με τον πραγματικο Constantine και θα προσπαθησουν να δωσουν μαζι μια λυση σε αυτο τον διχασμο. Το σχεδιο στο πρωτο μερος απο τον Pugh δεν μου αρεσε καθολου, αντιθετα το The Magus ειναι σχεδιασμενο απο τον Dave McKean ειναι οπτικα υπεροχο. Μου αρεσε ιδιαιτερα ο τροπος που εχει σκιτσαρει καθως και το μελανωμα. Δυστυχως ομως το σεναριο δεν ειναι τοσο καλο. Ενας ατελειωτος χειμαρος απο ανουσιους διαλογους, πολυπλοκες σκεψεις και υπερβολικα αλληγορικα σκηνικα. Δεν μπορω να πω πως μου αρεσε. Γενικως μετα το Family Man o Delano παρουσιαζει τον ηρωα αλλαγμενο. Δεν ειναι πια ο τυπος που ειναι παντα κουλ και με την φοβερη αυτοπεποιθηση του δειχνει να ειναι υπερανω της καταστασης και να ξερει τι να κανει , παρολο που στην πραγματικοτητα μπορει να εχει παραλυσει απο τον φοβο. Εδω ειναι ενα ερμαιο των συγκυριων , χωρις δυναμισμο και δειχνει τελειως χαμενος. Μετα το Magus , ξεκιναει η πρωτη και διασημοτερη ισως ιστορια του Garh Ennis στο Hellblazer. Το Dangerous Habits. Ο John κατι εχει και ολο κανει υποθεσεις εως οτου ο γιατρος του του λεει οτι πασχει απο καρκινο του πνευμονα σε τελευταια σταδια. Τι κοινοτοπος θανατος για εναν τοσο περιπετειωδη τυπο. Οπως ειναι φυσικο απελπιζεται και αναζητα βοηθεια απο αλλου αλλα οταν στην υποθεση μπλεκεται και το μεγαλο αφεντικο απο τον κατω κοσμο και τα πραγματα σκουραινουν . Αλλα τοτε ακριβως αποφασιζει να αναλαβει δραση και να κανει τα παντα για να γλιτωσει. O Garth Ennis, ενας ακομη μη αμερικανος για την Vertigo, κανει ντεμπουτο στον τιτλο με μια εξαιρετικη ιστορια που πλεον θεωρειται απο τις κλασσικες ιστοριες του Constantine. Το σεναριο συνδιαζει τα παντα συγκινηση , χιουμορ και κυριως ανατροπες . Πραγματικα η κορυφωση και το τελος της ιστοριας αυτης ηταν αυτα που με εκαναν φαν του Garth . Βεβαιως εδω δεν εχει αποκτησει αυτο το πολυ βιαιο στυλ αφηγησης και ιστοριων που θα ακολουθουσε αργοτερα , πιστευω ομως οτι αυτο βγαινει σε καλο στην συγκεκριμενη περιπτωση. Aυτο που σε κερδιζει στην ιστορια ειναι το ποσο ανθρωπινος φαινεται ο ηρωας και η αληθοφανεια των σκεψεων του αλλα δεν μπορεις να μην πορωθεις οταν αποφασιζει να σταθει στα ποδια του , να γινει ο γνωστος bastard αλαζονας τυπος και να υψωσει στον Morning Star το μεσαιο δαχτυλο. Ενα αλλο στοιχειο που ειναι παντα κυριαρχο στις ιστοριες του Ennis ειναι η σχεση του ανθρωπου με τα πλασματα του παραδεισου και της κολασης , που τα παρουσιαζει σαν να εχουν μεταξυ τους αλλα και με τον κοσμο των θνητων κοντρες και σχεσεις εξουσιας. Αυτο ισως σε καποιους να μην αρεσει αλλα εγω ανοικω σε αυτους που "την βρισκουν" με κατι τετοιου ειδους σεναρια. Εκει που μου φαινεται πως χωλαινει λιγο το ολο συνολο ειναι στον χρωματισμο και το σκιτσο που μου φαινεται οτι δεν κολαει παντα , αλλα επειδη δινω παντα μεγαλυτερη σημασια στο σεναριο δεν με πολυχαλασε. Συνολικα προκειται για ενα καλο πακετο. Ανισο βεβαια καθως το Dangerous Habits ειναι πολυ καλυτερο απο τις υπολοιπες ιστοριες. Σαν εκδοση ειναι καλη χωρις καθολου extras ομως , π/αρα μονο ενα προλογο απο τον Garth Ennis απο την πρωτη εκδοση του Dangerous Habits το 1993. Στην kwtsoκλιμακα ενα 8/10 Αφιερωμα στον Garth Ennis ΕΔΩ
  3. Ion

    MNEMOVORE [ RAY FAWKES - HANS RODIONOFF - MIKE HUDDLESTON ]

    MNEMOVORE Το Mnemovore είναι μια μίνι σειρά τρόμου 6 τευχών που κυκλοφόρησε την περίοδο Ιούνιος - Νοέμβριος 2005 από την Vertigo. Τα κείμενα και οι διάλογοι της σειράς γράφτηκαν από τους Ray Fawkes και Hans Rodionoff, το σχέδιο είναι του Mike Huddleston και ο χρωματισμός του Jeromy Cox. Το 2011 η σειρά συγκεντρώθηκε σε έναν σκληρόδετο τόμο από την IDW. Τα εξώφυλλα των τευχών (από το Comicvine) Κεντρικός χαρακτήρας είναι η Kaley Markowic, μια νεαρή κοπέλα που ασχολείται επαγγελματικά με το snowboard. Κατά τη διάρκεια ενός διαγωνισμού, η Kaley χτυπάει σοβαρά στο κεφάλι, με αποτέλεσμα να χάσει τη μνήμη της και να μη θυμάται βασικά πράγματα για τον εαυτό της και την οικογένειά της. Ενώ προσπαθεί να αναρρώσει και να ανακτήσει τις αναμνήσεις της, άτομα του στενού της κύκλου αρχίζουν κι αυτά να χάνουν τη μνήμη τους, και να μην τη θυμούνται. Σύντομα ανακαλύπτει ότι αυτό οφείλεται σε ένα αρχαίο τέρας που καταβροχθίζει τις αναμνήσεις των ανθρώπων. Την ιστορία τη βρήκα αρκετά συμπαθητική, καθώς η ιδέα του λαβκραφτικού τέρατος που τρέφεται από τις αναμνήσεις έχει αρκετό ενδιαφέρον. Το σχέδιο όμως ήταν στο μεγαλύτερο μέρος μέτριο, καθαρό μεν αλλά χωρίς κάτι το ιδιαίτερο να επιδείξει, εκτός ίσως από τις σκηνές στις οποίες εμφανίζεται το τέρας. Η συγκεντρωτική έκδοση της IDW είναι μεν όμορφη (σχετικά μεγάλο μέγεθος [19.2 x 28.0], σκληρά εξώφυλλα), αλλά νομίζω ότι ήταν too much για το συγκεκριμένο κόμικ. Σε γενικές γραμμές πάντως το καταβρόχθισα γρήγορα και ευχάριστα.
  4. kwtsos

    DAYTRIPPER [ FABIO MOON - GABRIEL BA ]

    O Bras de Oliva Domingos , γιος διασημου συγγραφεα , αν και παντα ηθελε να γινει δημοσιογραφος και συγγραφεας η δουλεια του στην εφημεριδα ειναι να γραφει τους επικηδειους. Σημερα ειναι τα γενεθλια του . Ειναι ομως και η μεγαλη μερα του πατερα του καθως βραβευεται για την προσφορα του στη λογοτεχνια . Ο Bras ειναι απογοητευμενος καθως ηλπιζε οτι ο πατερας του θα ακυρωνε την εκδηλωση για να βρεθει στα γενεθλια του γιου του. Λαθος. Ο Bras de Oliva Domingos μολις αποφοιτησε και μαζι με τον καλυτερο του φιλο Jorge κανουν ταξιδι στο El Salvador οπου ο Bras θα γνωρισει την πρωτη του αγαπη , την Olinda μεσα σε μια βαρκα. Λαθος ξανα. Ο Bras de Oliva Domingos ζει μαζι με την Olinda 7 χρονια τωρα και ηρθε η ωρα να χωρισουν και να ξαναξεκινησει την ζωη του . Ενα χρονο μετα θα γνωρισει την γυναικα με την οποια θα παραμεινει στην υπολοιπη ζωη του. Λαθος παλι. Ο Bras de Oliva Domingos ειναι ετοιμος να γινει πατερας , οταν ο δικος του πατερας παθαινει καρδιακη προσβολη. Λαθος , λαθος , λαθος. Ο Bras de Oliva Domingos ειναι μικρο παιδι , ειναι μεσηλικας επιτυχημενος πια συγγραφεας , ειναι αυτος που θα αναζητησει τον φιλο του στην αλλη ακρη της Βραζιλιας , ειναι γερος και ετοιμοθανατος. Εξαιρετικο το κομικ που δημιουργησαν τα διδυμα αδερφια απο την Βραζιλια. Πραγματευεται το ποιες ειναι οι πιο σημαντικες στιγμες στην ζωη ενος ανθρωπου. Πολυ καλο slice of life που σιγουρα αξιζε την βραβευση του με Eisner Award για Best Limited Series . Διαβαζεται πολυ ευχαριστα , πολυ καλη η ροη των διαλογων . Επισης το σχεδιο , λιτο και καρτουνιστικο , μου θυμισε λιγο κατι απο Goran Parlov. Κυκλοφορει απο την Vertigo σε trade paperback και εχει 256 σελιδες. Μετα το τελος της ιστοριας υπαρχουν μερικες εξτρα σελιδες με καποια αρχικα σχεδια των πρωταγωνιστων. Ενα κομικ που εχει κατι να πει. Προτεινεται. kwtsoκλιμακα 9/10 Εξωφυλλα των 8 τευχων :
  5. Η στήλη δεν κράτησε για πολύ και αυτή είναι η τελευταία της εμφάνιση. Τα θέματα μοιράστηκαν σε άλλες σελίδες και σε στήλες. Παρουσίαση του κόμικ Sandman, και των βιβλίων multimedia Kastar (συνοδεύονται από ένα CD), δημιούργημα του αρθρογράφου από άλλο εκδοτικό οίκο. Περισσότερα για το κόμικ εδώ.
  6. Ion

    FLINCH [ VARIOUS ]

    FLINCH To Flinch ήταν μια σειρά 16 τευχών της Vertigo, που κυκλοφορούσε από τον Ιούνιο του 1999 έως τον Ιανουάριο του 2001. Κάθε τεύχος περιείχε 3 μικρές αυτοτελείς ιστορίες τρόμου, πάντα από διαφορετικούς καλλιτέχνες. Τα 16 τεύχη κυκλοφόρησαν και σε 2 συγκεντρωτικά TPB, το πρώτο τον Δεκέμβριο του 2015 και το δεύτερο τον Ιούνιο του 2016, και καθένα αποτελείται από 196 έγχρωμες σελίδες. Από την ιστορία "Maggie and her Microscope" των Dean Motter και Bill Sienkiewicz στο τεύχος # 2 Στους συντελεστές περιλαμβάνονται ορισμένα δυνατά ονόματα του χώρου. Ανάμεσα στους σεναριογράφους που συμμετείχαν είναι οι Brian Azzarello, Richard Bruning, Scott Cunningham, Garth Ennis, Bob Fingerman, Devin Grayson, Phil Hester, Bruce Jones, Ty Templeton, Bill Willingham, Jim Woodring, John Arcudi, Mike Carey, Charlie Boatner και πολλοί άλλοι. Σχεδιαστές που συμμετέχουν, μεταξύ άλλων, είναι οι Rick Burchett, Richard Corben, Duncan Fegredo, Kelley Jones, Jim Lee, Bill Sienkiewicz, Eduardo Risso, Phil Jimenez, David Lloyd, Javier Pulido, Sean Phillips, Timothy Truman, Bernie Wrightson και άλλοι. Από την ιστορία "Brer Hoodoo" των Joe Lansdale και Timothy Truman στο τεύχος # 13 Οι περισσότερες ιστορίες είναι πολύ καλές! Γενικά μου αρέσουν οι μικρές ιστορίες τρόμου, και έχω αγοράσει αρκετές συλλογές που άλλες φορές είναι πετυχημένες και άλλες όχι. Θα έλεγα μάλιστα ότι κάποιες σειρές είναι σαν οι συντελεστές να προσπαθούσαν να κάνουν αρπαχτή. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει σε καμία περίπτωση για τη συγκεκριμένη σειρά, που είναι μία από τις πιο ωραίες σύγχρονες ανθολογίες αυτού του είδους, και σίγουρα σας την προτείνω! Wikipedia
  7. Θρηνωδός

    HEAVY LIQUID [ PAUL POPE ]

    Have you ever faced art for art's sake? I wonder if you have the stomach..to face death for art's sake. Αριστερά το εξώφυλλο του tpb, στο κέντρο και δεξιά δύο εξώφυλλα του πρώτου τεύχους Μια μυστηριώδης εκρηκτική ουσία, ένας πρώην αστυνομικός, μια φουτουριστική Νέα Υόρκη λίγο μετά τα μισά του 21ου αιώνα, ένα σκιώδες εγκληματικό συνδικάτο, άνθρωποι με μάσκες ζώων, πληθωρισμός στα ύψη, πάμπλουτοι συλλέκτες τέχνης, εξαφανισμένες καλλιτέχνιδες..μερικά μόνο από τα στοιχεία που συνθέτουν ένα από τα πιο χαρακτηριστικά εναλλακτικά κόμικ της Αμερικανικής σκηνής, από την πένα του εξίσου ακαθόριστου Paul Pope. Το Heavy Liquid ήταν ένα 5 issue limited series της Vertigo από τον Οκτώβριο του '99 ως τον Φλεβάρη του '00. Το tpb έπεσε στα χέρια μου τον προηγούμενο μήνα στην Γερμανία και δεν έχασα την ευκαιρία να το αποκτήσω. Δεν το είχα ξανακούσει αλλά κάτι μου έλεγε ότι θα ήταν καλό παρόλο που η τεχνοτροπία του cyberpunk με απωθεί, πόσο μάλλον σε συνδυασμό με sci-fi. Ένας πρώην αστυνομικός εν ονόματι "S" είναι ο καλύτερος στο να βρίσκει "εξαφανισμένους" ανθρώπους και αντικείμενα. Ένα από αυτά τα αντικείμενα, το Heavy Liquid, αποφάσισε να το κρατήσει κιόλας. Η ουσία αυτή είναι ένα μεταλλοειδές εκρηκτικό το οποίο αν βραστεί, πήζει και παίρνει την μορφή μαύρου γάλατος. Το γάλα αυτό αν εισαχθεί από διάφορα σημεία στον οργανισμό (από το αυτί είναι η πιο αποτελεσματική δίοδος), δρα ως πολύ ισχυρό παραισθησιογόνο ναρκωτικό. Δυνατότερο απ΄ότι φυσικό και χημικό προϊόν είχε υπάρξει μέχρι στιγμής. Ένας μυστηριώδης ζάμπλουτος συλλέκτης τέχνης που κατέχει και αυτός ποσότητα από την σπάνια ουσία αναθέτει στον "S" να βρει την Rodan Esperella, μια πορτορικανή καλλιτέχνιδα που θεωρείται η καλύτερη της γενιάς της και έχει εξαφανιστεί από το πρόσωπο της γης. Ο λόγος; Θέλει να την πληρώσει αδρά για να του φτιάξει ένα άγαλμα από το heavy liquid, ώστε να ικανοποιήσει τη μεγαλομανία του πως είναι ο μοναδικός στον κόσμο που κατέχει κάτι τέτοιο. Πόσο εύκολο είναι να βρεις έναν άνθρωπο που δεν θέλει να βρεθεί όταν σε κυνηγά ένα ολόκληρο συνδικάτο του εγκλήματος επειδή έκλεψες από αυτούς το πιο δυσεύρετο υλικό; Στην αρχή σου δίνει την εντύπωση πως είναι αριστούργημα. Σιγά σιγά ξεφουσκώνει αλλά παρόλα αυτά παραμένει πολύ καλό. Αντίθετα με τον Κώστα δε νομίζω πως έγινε δήθεν ούτε μια στιγμή αλλά μου έδωσε την εντύπωση ότι δεν ήξερε τι ήθελε να πει σε μερικά σημεία. Ίσως ο Pope ήθελε να δημιουργήσει τέχνη για χάρη της τέχνης και μόνο, ίσως έμμεσα έθιξε την εξάρτηση και το πως καταστρέφει ζωές. Αν κάποιος με ρωτήσει "γιατί μιλάει αυτό το κόμικ" θα πρέπει να το σκεφτώ για να δώσω μια ικανοποιητική απάντηση και αυτό σίγουρα δεν είναι καλό. Από την άλλη το σχεδιαστικό κομμάτι με εξίταρε. Το μοτίβο είναι μια παλέτα τετραχρωμίας κόκκινου-μαύρου-άσπρου-μπλε. Τα περιβάλλοντα των σκηνών και κάποια αντικείμενα είναι είτε αχνό μπλε που δίνει την αίσθηση ότι η ιστορία διαδραματίζεται στο ημίφως της νύχτας είτε ένα ξεβαμμένο κόκκινο προς ροζ που επιλέγεται στις συναισθηματικά φορτισμένες σκηνές και όταν οι χαρακτήρες κάνουν χρήση του ναρκωτικού. Ο χρωματισμός ήταν θετική καινοτομία έχοντας στο μυαλό ότι ήταν κυβερνοπάνκ ιστορία, αφού οι αναμενόμενες αποχρώσεις σε τέτοια θεματολογία είναι κάτι μουντά μαύρα, καφέ, και ψηφιακά πράσινα. Το σκίτσο, ταυτόχρονα αφηρημένο και λεπτομερειακό, ήταν το καταλληλότερο συμπλήρωμα για την ατμόσφαιρα της ιστορίας. Λίγο νουάρ, λίγο χυμένο, με πολλές σκιές.
  8. kwtsos

    LUCIFER [MIKE CAREY - CHRIS WESTON, PETER GROSS ]

    Διαβασα τα τευχη που απαρτιζουν το πρωτο trade της σειρας Lucifer. Η σειρα ειναι εμπνευσμενη απο το Sandman, εχει κεντρικο πρωταγωνιστη τον Lucifer MorningStar και χρησιμοποιει (αναφορικα περισσοτερο) και αλλους χαρακτηρες απο το συμπαν του Sandman. Παρουσιαση πρωτου τομου Lucifer vol 1 Devil in the Gateway O Lucifer εχοντας παραιτηθει απο την κυριαρχια της κολασης , εχει κοψει τα φτερα του ,ζει αναμεσα στους θνητους και κατεχει ενα γραμμα απο τον Θεο που ακομα δεν ξερει πως να το χρησιμοποιησει αλλα ξερει πως οι δυνατοτητες του ειναι τεραστιες. Συνοδευομενος απο την Mazikeen, μια γυναικα δαιμονα , θα επισκεφτει την Γερμανια ψαχνοντας για τον Meleos , βιβλιοπωλη και κατοχο μιας τραπουλας που μπορει να πει την μοιρα , για να του ζητησει μια προβλεψη. Τι γινεται ομως οταν ο Meleos αρνειται και οι καρτες ελευθερονονται ? Τελικα ο Lucifer καταληγει να ψαχνει σε αλλες πραγματικοτητες για τα φτερα του , οπου ειναι εντελως ανισχυρος και οι νεοι κατοχοι των φτερων ειναι μαλλον εχθρικοι . Ακομα γνωριζουμε τον Jayesh ενα gay που συχναζει στο βιβλιοπωλειο του Meleos ,τον Karl εναν νεαρο νεοναζι που δουλευει για τον Meleοs και ειναι ο κρυφος ποθος του Jayesh και την Jill Presto βοηθο μαγου. Αλλα και ενα κοριτσακι την Εllaine που εχει μεταφυσικες δυναμεις. Το σχεδιο το επιμελουνται ο Chris Weston και o Peter Gross . Το σχεδιο του Weston μου αρεσει περισσοτερο , του Gross ειναι πολυ "ελαφρυ" για την ιστορια και καπου δεν μου καθεται καλα. Η ιστορια μου κρατησε το ενδιαφερον , παρουσιαζει πολυ ωραια τον Lucifer , μοχθηρο και πανεξυπνο. Ακομα υπαρχουν αρκετες δευτερευουσες ιστοριες και ολες ειναι πολυ ευχαριστες , σιγουρα καποιοι απο αυτους τους χαρακτηρες θα επιστρεψουν αργοτερα στο προσκηνιο. Ωραιες και οι γνωστες κοινωνικες αναφορες και τα σχολια που περιμενει καποιος σε τιτλο της Vertigo. Τελικα μου αρεσε πολυ και σας το προτεινω , το πρωτο τομακι συλλεγει τα τευχη Lucifer #1-#8 σε 160 σελιδες . Στην kwtsoκλιμακα παιρνει 8.5/10. Ισως θα ειναι η επομενη σειρα που θα μαζεψω αφου τελειωσω το Preacher. Αυτα προς το παρον Παρουσιαση δευτευρου τομου Περισσοτερα κομικς του Mike Carey : NEIL GAIMAN'S NEVERWHERE - ΠΟΤΕ & ΠΟΥΘΕΝΑ RED SONJA - SHE DEVIL WITH A SWORD FANTASTIC 4 UNWRITTEN (THE)
  9. Γάντζος

    Sandman

    Το «Sandman» του Joseph Gordon-Levitt προχωράει σταθερά, με τη βοήθεια και του Neil Gaiman Ο Joseph Gordon-Levitt συνεχίζει να εργάζεται εντατικά πάνω σε ένα πολύ φιλόδοξο project, την κινηματογραφική μεταφορά του αριστουργηματικού «Sandman» του σπουδαίου Neil Gaiman, και φαίνεται πως οι εργασίες βαίνουν καλώς. Ερωτώμενος σε ένα Q&A στο Reddit για την πορεία του project, είπε: Παράλληλα, ο David Goyer, μιλώντας στο Deadline, είπε για το project:Δουλεύουμε πολύ πάνω στο σενάριο μαζί με τον David Goyer και τον Jack Thorne. Κάνουμε τις συναντήσεις μας στα γραφεία της DC που είναι ένα φανταστικό μέρος να δουλεύεις. Επίσης, την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε μια εγκάρδια συζήτηση με τον David και τον κύριο Gaiman. Ο Neil ήταν πολύ μεγαλόκαρδος μαζί μου, και αυτόν θέλω να ικανοποιήσω περισσότερο απ όλους. Ας ελπίσουμε ότι το αποτέλεσμα θα δικαιώσει τους fans του original, το οποίο έχει χαρακτηριστεί πολλάκις ως «unfilmable».Διστάζω να πω με σιγουριά το πότε θα ξεκινήσουμε γυρίσματα. Το σημαντικό με τη δική μας εκδοχή (σσ: Έχουν γίνει και στο παρελθόν πολλές προσπάθειες να μεταφερθεί το Sandman στη μεγάλη οθόνη) είναι ότι έχουμε την ενεργή αρωγή του Neil Gaiman. Το τελευταίο draft του σεναρίου άρεσε πολύ στους ιθύνοντες της Warner, οπότε προχωράμε κανονικά. πηγη
  10. GeoTrou

    DARK NIGHT: A TRUE BATMAN STORY [ PAUL DINI - EDUARDO RISSO ]

    Κόμικ σε σενάριο του Paul Dini και artwork του Eduardo Risso. Μπλέκει αληθινά, αυτοβιογραφικά γεγονότα με τον μύθο του Batman, σ’ ένα graphic novel που θα χαρακτήριζα μείξη του Midnight Nation με το Killing Joke. Κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2016 από την Vertigo σε έναν σκληρόδετο τόμο με dustcover. Ο Dini ανήκει στη δημιουργική ομάδα πίσω από τις δημοφιλείς και βραβευμένες τηλεοπτικές σειρές Tiny Toon Adventures και Batman: The Animated Series. Η καριέρα του πήρε την ανιούσα κατά τη δεκαετία του 1990, αλλά την ίδια περίοδο συνέβη κάτι που τον τραυμάτισε βαθύτατα: γυρνώντας σπίτι του αργά το βράδυ, δέχτηκε επίθεση από δύο αγνώστους που τον άφησαν με αρκετά σπασμένα κόκαλα. Ο Dini μας διηγείται τον αγώνα του να ξεπεράσει την φοβερή αυτή εμπειρία και κυρίως πώς η μορφή του Batman τον βοήθησε, παρά τις κακόβουλες παρεμβολές του Joker, της Poison Ivy και των άλλων κακών του Gotham City. Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα από τον Dini να γράψει κάτι τέτοιο. Ναι, είναι ένας αξιόλογος σεναριογράφος, αλλά δεν περίμενα να δημιουργήσει κάτι τόσο διαφορετικό. Χρησιμοποιεί χιούμορ και δεν διστάζει να ξεγυμνωθεί μπροστά στους αναγνώστες του για την αποτυχημένη ερωτική του ζωή ή την προσήλωσή του σε πράγματα που μπορεί να θεωρηθούν παιδικά. Η ροή της ιστορίας είναι εξαιρετική, με την πρωτοπρόσωπη εξιστόρηση να μετατρέπεται σε διάλογο με τον Batman ή τον Joker και να εναλλάσσεται με την τριτοπρόσωπη αφήγηση. Το μελόδραμα, επικίνδυνο σε τέτοιου είδους δουλειές, είναι μηδενικό ή έστω ελάχιστο. Ίσως θα μπορούσε να έχει μερικές σελίδες ακόμα, αλλά το θεωρώ πταίσμα. Όσο για τον Risso… απλά θεϊκός. Δεν χρησιμοποιεί ένα μόνο στυλ, αλλά πολλά διαφορετικά, από το κλασικό λιτό του σχέδιο, μέχρι ένα πιο ρεαλιστικό με εκπληκτικό coloring. Και μάλιστα, πολλές φορές αυτά συνυπάρχουν όχι μόνο στην ίδια σελίδα, αλλά και μέσα στο ίδιο καρέ. Πρόκειται για ένα δυνατό, μεστό κόμικ. Ίσως δεν πηγαίνει όσο βαθιά (αυτο)διαφημίζεται, αλλά ο διάλογος με τους φανταστικούς χαρακτήρες το καθιστά μοναδικό. Σίγουρα μπορεί να το διαβάσει ο καθένας και το προτείνω στον καθένα.
  11. x for xepeta

    SANDMAN - TPB #08 WORLD'S END

    Όσοι έχουν δει την ταινία «Θέλμα και Λουίζ» θα θυμούνται τη λυτρωτική σκηνή του επιλόγου. Οι δυο γυναίκες οδηγούνται στην αυτοκαταστροφή μέσα από κάτι λάθη των διακοπών τους, που στο τέλος γίνονται μια κόλαση. Εκεί λοιπόν που τους κυνηγά η αστυνομία και πατούν τελικές στην άσφαλτο, φτάνουν σε έναν γκρεμό και πατούν φρένο. Κοιτάζονται στα μάτια, κάνουν κάποιες εξομολογήσεις και γκαζώνουν. Η στιγμή λοιπόν που ακινητοποιούν το αυτοκίνητο, και είναι έτοιμες για το σάλτο, είναι η καλύτερη περιγραφή του όγδοου τόμου. Το έπος οδηγείται στον επίλογο. Θα δοθεί όμως χρόνος για μια ανάσα, ήρεμη ή μάλλον όσο γίνεται ήρεμη. Και μετά θα βουτήξουμε στο κενό. Καλώς ήρθατε στο Τέλος του Κόσμου. Μια καταιγίδα μεταξύ των παράλληλων συμπάντων σπάει για λίγο τα όρια ανάμεσά τους και άνθρωποι ή διάφορα άλλα πλάσματα βρίσκονται στο μεσοδιάστημα. Βρίσκουν προστασία σε ένα Πανδοχείο που ονομάζεται Το Τέλος Του Κόσμου. Όχι χρονικά, αλλά χωρικά. Το όριο του ενός είναι και η αρχή του άλλου. Ανάμεσά τους δεν υπάρχει τρόμος, φόβος ή καν κάποιο εξιτάρισμα, αλλά το θεωρούνε από τα πρώτα λεπτά ότι είναι κάτι φυσικό. Κένταυροι και ξωτικά, υπάλληλοι γραφείου και νεκροθάφτες φτιάχνουν ένα μωσαϊκό. Ο πανδοχέας τους σερβίρει, δίνονται κάποιες εξηγήσεις και πολύ γρήγορα οι θαμώνες γνωρίζονται και, τι κάνουν για να περάσει η ώρα; Λένε ιστορίες του τόπου τους. Η σάλα γίνεται μια μεγάλη παρέα και ο καθένας έχει μια ιστορία να πει, και να κερδίσει το ενδιαφέρον των άλλων. Σχεδόν σε όλες, χωρίς να είναι εν γνώσει τους, συμμετέχει και πρωταγωνιστεί κάποιο μέλος της οικογένειας του Μορφέα. Επόμενο είναι να βρεθούν σε ένα τέτοιο παραμυθένιο μέρος, αφού τους άγγιξαν τέτοια θεϊκά πλάσματα. Και ξεκινούν οι ιστορίες. Μια καλοκαιρινή χιονοθύελλα (δεν είναι νοηματικό λάθος, μην ξεχνάτε διαβάζετε Sandman) οδηγεί ένα ζευγάρι εργαζόμενων σε αυτό το Πανδοχείο. Εκεί ακούν για έναν διαβάτη που ξύπνησε σε μια πόλη που κοιμόταν. Ο Λαβκραφτιανός του φόβος εκδηλώνεται με τη σκέψη τι θα του συμβεί αν η Πόλη ξυπνήσει. Κάποιο ξωτικό τους διηγείται την περιπέτειά του όταν στάλθηκε ως πρόξενος στην πόλη Aurelian, και πως η διχασμένη προσωπικότητά του τον έβαλε σε μπελάδες για να τον σώσει ο ίδιος ο Μορφέας. Θα ακουστεί η περιπέτεια στις θάλασσες ενός αγοροκόριτσου που μαθαίνει τα μυστικά των τεράτων των Ωκεανών, και γιατί είναι συνετό να μην τα μεταφέρει στις ηπειρωτικές χώρες. Θα δούμε τις περιπέτειες ενός 20άρη πρόεδρου της Αμερικής σε μια παράλληλη διάσταση και τον άνισο πόλεμό του με το Κεφάλαιο. Θα ακούσουμε τις περιπέτειες ενός νεκροθάφτη που τελείωσε το αντίστοιχο πανεπιστήμιο. Και τέλος μέσα σε αυτήν τη θύελλα, οι θαμώνες θα δουν στον ουρανό μακάβριες, μελαγχολικές στιγμές από το μέλλον της ιστορίας μας. Τα τεύχη αυτά ήταν τα πρώτα μηνιαία Sandman που διάβασα, και κυκλοφορούσαν στα κομικσομάγαζα του 1993-1994. Η πορεία του έφηβου προέδρου της Αμερικής ήταν η πρώτη μου επαφή. Λίγο άγαρμπα να ξεκινήσεις τη σειρά την εποχή που έκλεινε ο τίτλος. Ήξερα όμως ότι είχα μπροστά μου κάτι το διαφορετικό. Πραγματικά άξιζε το προμοτάρισμα ως ένα πιο λογοτεχνικό ανάγνωσμα κόμικς της Αμερικάνικης βιομηχανίας της Ένατης Τέχνης, δεύτερο ίσως μετά το Swamp Thing του Alan Moore, και αυτό το λέω χωρίς να συμφωνώ 100%. Κάθε τεύχος σκιτσαρίστηκε το μισό από το Mr. Sandman σκιτσογράφο Brian Talbot, και κάποιο άλλο όνομα, αρκετά γνωστό στο χώρο του μη εμπορικού κόμικ. Michael Allred, Gary Amaro, Shea Anton Pensa, Alec Stevens, John Watkiss, και Michael Zulli, με τον τελευταίο να μου γίνεται έμμονη ιδέα η άρτια δουλειά του. Ένας σκιτσογράφος που έχει φτάσει επίπεδα εκφραστικότητας όσο λίγοι. Θα με χαροποιούσε να τον δω σε κάποιο ComicDom. Οι ιστορίες αν και αυτόνομες, είναι πολύ πιο καλά δεμένες από τους προηγούμενους τόμους με βιενέτες. Υπάρχει ένας πολύ πιο υπαρκτός δεσμός μεταξύ τους, που δεν θα έλεγα ότι υπήρχε στο Dream Country ή στο Fables and Reflections. Θα ήθελα πάρα πολύ να βρεθώ σε μια τέτοια συντροφιά, να ακούσω και άλλες ιστορίες και να διηγηθώ και κάποιες δικές μου. Ακολουθεί ο επόμενος ένατος τόμος. Η βουτιά στο γκρεμό που σας υποσχέθηκα. Ευχαριστώ που με διαβάσατε. Καληνύχτα σας και όνειρα γλυκά. Παρουσίαση της ελληνικής έκδοσης εδώ. Παρουσίαση του πρώτου τόμου εδώ. Παρουσίαση του δεύτερου τόμου εδώ. Παρουσίαση του τρίτου τόμου εδώ. Παρουσίαση του τέταρτου τόμου εδώ. Παρουσίαση του πέμπτου τόμου εδώ. Παρουσίαση του έκτου τόμου εδώ. Παρουσίαση του έβδομου τόμου εδώ. Παρουσίαση του όγδοου τόμου εδώ. Παρουσίαση του ένατου τόμου εδώ. Παρουσίαση του δέκατου τόμου εδώ. Παρουσίαση του τόμου Death: The High Cost Of Living εδώ. Σχόλια στο wikipedia για το κόμικ εδώ. Βιογραφικό του συγγραφέα εδώ. Η ελληνική έκδοση του Eternals, του ίδιου συγγραφέα, εδώ.
  12. x for xepeta

    SWAMP THING [ LEN WEIN - KELLEY JONES ]

    O Len Wein είναι ένας συγγραφέας με πολύ πλούσιο υλικό στο ενεργητικό του. Μέσα σε 50 χρόνια έχει γράψει ιστορίες για όλους τους γνωστούς αμερικάνικους χαρακτήρες σουπερηρώων. Διατέλεσε και ένα χρόνο Editor in Chief στη MARVEL σε μια σχετικά δύσκολη εποχή γι’ αυτήν. Είναι όμως περισσότερο γνωστός για δυο του συν-δημιουργίες, το μεταλλαγμένο Wolverine και το Swamp Thing. Ο τελευταίος ως γνωστόν ωρίμασε στα χέρια του Alan Moore και στην ουσία έχτισε τον Θυγατρικό εκδοτικό Οίκο VERTIGO. Στον επαναπροσδιορισμό των κόμικς της DC που ονομάζεται New52 o χαρακτήρας αλλοιώθηκε και έγινε πιο προσιτός στο ευρύ κοινό, δυστυχώς αφαιρώντας όλο εκείνο το σοφιστικέ στοιχείο που είχε κάτω από την ομπρέλα των VERTIGO Comics. Το 2016 δίνεται ξανά στον Len Wein μετά από δεκαετίες ο ήρωας ώστε να παίξει λίγο ακόμη μαζί του. Εκδόθηκαν έξι τεύχη τα οποία πρέπει να διαβαστούν μονομιάς. Η μηνιαία ανάγνωσή τους μου φάνηκε άκρως προβληματική, ενώ όταν τα διάβασα όλα μαζί για δεύτερη φορά θα έλεγα ότι μου φάνηκαν πολύ καλύτερα. Ο Swamp Thing παγιδευμένος σε αυτό το αποκρουστικό σώμα δέχεται τη βοήθεια ενός φίλου του για θεραπεία. Απροσδόκητα δε θεραπεύεται σωστά αλλά στην ουσία ανταλλάσουν την κατάρα του Swamp Thing. Ο νέος ξενιστής ενθουσιάζεται και κατά κάποιον τρόπο καπηλεύεται την ιδιότητα με καταστροφικά αποτελέσματα. Ο ήρωας ζητά τη βοήθεια όλων των φρουρών του παραφυσικού και μάγους που ξέρει για να αντιστρέψει την κατάσταση και να ελέγξει ξανά αυτήν την επικίνδυνη δύναμη. Δεν είναι άσχημο το σενάριο. Έχει ενδιαφέρον και οι σελίδες κυλούν αρκετά εύκολα. Οι χαρακτήρες έχουν κάτι να θες να τους εξερευνήσεις. Όχι ότι ταυτίζεσαι μαζί τους αλλά θέλεις να δεις πού το πάει αυτός ο άνθρωπος που προσπαθεί και πάλι να εγκλωβιστεί σε μια φυλακή μόνο και μόνο για να μην την εκμεταλλευτεί κάποιος με κακοποιές διαθέσεις. Στα δύο πρώτα τεύχη του ζητούν τη βοήθεια ένα ζευγάρι. Έχουν χάσει το γιό τους με περίεργο τρόπο ο οποίος έχει γίνει ένα αντίστοιχο σουρεαλιστικό πλάσμα με επιθετικές διαθέσεις. Ο Swamp Thing τον αντιμετωπίζει, η μάχη μένει στη μέση, και δεν ξαναναφέρεται κανείς στο γεγονός. Πολύ περίεργο για έναν συγγραφέα βετεράνο να αφήνει κομμάτι του σεναρίου στη μέση, στη μέση της ιστορίας. Ίσως ελπίζει σε μια συνέχεια. Το δεύτερο πράγμα που με εκνεύρισε είναι η απόλυτη διαγραφή της ιστορίας που έγραψε ο Alan Moore. Θα μου πείτε «εδώ έχουμε το δημιουργό στο δημιούργημά του, θα ασχοληθούμε με τις αλλαγές που έφερε ένας άλλος συγγραφέας»; Όχι ότι θα είχατε άδικο, αλλά αυτή η ανατροπή του Moore, που δεν είναι πια ένας άνθρωπος που παραμορφώθηκε και θέλει να θεραπευτεί, αλλά είναι ένα φυτό που έκλεψε μια προσωπικότητα και δεν υπάρχει καμιά θεραπεία, είναι ,πώς να το κάνουμε, απλά υπέροχη. Εκείνη η σκηνή που ο Βαλτάνθρωπος ξεσπά το 1984 όταν μαθαίνει ότι δεν υπάρχει γυρισμός, αφού δεν ήταν ποτέ άνθρωπος, είναι μια κλασική σκηνή στο χώρο της Ιστορίας των Κόμικς. Το σκίτσο του Kelley Jones είναι ό,τι πιο σταθερό μπορούν να δουν οι οπαδοί του. Στυλιζαρισμένο και εμπνευσμένο από τις ιστορίες Creepy και φόρος τιμής στον άλλο δημιουργό του Swamp Thing, Bernie Wrightson. Προσέξτε όταν ζωγραφίζει τον Phantom Strange. Η καμπαρντίνα του αιωρείται όπως αυτή του Sandman, από τον άλλο γνωστό τίτλο της Vertigo. Θυμάμαι το σκιτσογράφο όταν ζωγράφιζε πολύ πιο συμβατικά και ουδέτερα στη MARVEL στον άγνωστο τίτλο των STAR Comics, DINO RIDERS. Ναι, έχω τα τεύχη Ο τίτλος αξίζει. Λίγα τεύχη που δεν πρόκειται να σας κουράσουν. Και αν σας αρέσουν μπορείτε να εξερευνήσετε και παλιότερες εκδόσεις του χαρακτήρα. Ίσως βρείτε και πιο μέτριες ιστορίες, αλλά και αυτές δεν είναι του πεταματού. Σελίδα του συγγραφέα στο wiki εδώ. Σελίδα του σκιτσογράφου στο wiki εδώ. Σελίδα του χαρακτήρα στο wiki εδώ.
  13. germanicus

    TRANSMETROPOLITAN [ WARREN ELLIS - DARICK ROBERTSON ]

    Προσοχή προσοχή! Η ακόλουθη παρουσίαση ΔΕΝ έχει εγκριθεί από την επιτροπή κεφαλαιαγοράς και τον ΕΦΕ και τον ΕΟΦ, ΠΕΡΙΕΧΕΙ απρε[/w]πές περιεχόμενο, ΔΕΝ συνάδει με κάποια στάνταρ του φόρουμ, και αν η Δ.Ο. ήξερε από πριν τι θα έγραφα, πιθανότατα να μην είχε κάνει δεκτή την εγγραφή μου στο φόρουμ. (όποιος έχει διαβάσει τη σειρά, θα καταλάβει τι παίζει εδώ κάτω…) You have been warned. Proceed at your own risk!{./ew] The following text was written by an uneducated professional orangutan and should not be repeated at home. ΥΓ επαναλαμβάνω ότι κάνω κάτι πολύ συγκεκριμένο εμπνεόμενος από το συγκεκριμένο κόμικ, οπότε μπορεί να ενοχληθείτε αν συνεχίσετε.
  14. x for xepeta

    SANDMAN - TPB #07 BRIEF LIVES

    Και φτάνουμε αισίως στον έβδομο τόμο. Εδώ ο συγγραφέας βάζει την πέμπτη ταχύτητα και χτυπάει τελικές. Όχι, μην περιμένετε επικές μάχες και καταιγιστική δράση. Είστε σε λάθος κόμικ. Οι σχέσεις της Οικογένειας περνούν δοκιμασίες και τα μέλη τους απαιτούν την ύπαρξη των άλλων στη ζωή τους. Δίνονται εξηγήσεις μεταξύ τους και διαλευκάνσεις στις αποφάσεις τους. Η Delirium επιθυμεί να δει ξανά τον αδερφό της Destruction. Θεωρεί ότι ο χαμένος αδερφός πρέπει να ενωθεί και πάλι με την οικογένειά του μετά από 300 χρόνια απουσίας. Κανείς από την Οικογένεια δε θέλει να τη βοηθήσει. Εκτός από τον Dream, που, αν και αδιαφορεί, δέχεται αφού δεν έχει κάτι καλύτερο να κάνει. Βιώνει και μια ερωτική απογοήτευση που ίσως αυτή η αναζήτηση να τον βοηθήσει να χαλαρώσει. Προσπαθώντας να έρθουν σε επαφή με πρόσωπα που γνώριζαν τον Destruction κάνουν ένα οδοιπορικό και συναντούν ανθρώπους που λίγο αργότερα πεθαίνουν ή έχουν πεθάνει μερικές μέρες πριν. Κάτι που εν μέρει τους ανησυχεί, αλλά δεν καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον του Dream. Προσπαθεί να αποχωρήσει από την αναζήτηση, αλλά η παράνοια και το παράπονο της Delirium καθώς και η λογική της Death (σιγά μην έλειπε από την ιστορία) τον οδηγούν και πάλι στο να βρει τον αδερφό του Destruction. Η καταλυτική βοήθεια για το κρησφύγετό του δίνεται από την τραγική φιγούρα του γιου του Ορφέα. Το κομμένο του ζωντανό κεφάλι φροντίζεται σε ένα ελληνικό νησί από μια οικογένεια εδώ και χρόνια. Μια ζωή χωρίς οίκτο, που προκαλεί οίκτο στον αναγνώστη. Μπορεί η ανάγνωση αυτών των προτάσεων να σας φαίνεται αστεία, αλλά οι σκηνές που εξιστορούν τη ζωή του είναι από τις πιο ποιητικές και καταθλιπτικές σελίδες της ιστορίας. Το τέλος αυτής της αναζήτησης στηρίχτηκε στη βοήθεια του Ορφέα, ο οποίος ζήτησε ένα αντάλλαγμα. Όσο ανθρώπινο αν και ήταν αυτό που ζήτησε άλλο τόσο θα καταδικάσει τον πατέρα του στα μελλοντικά τεύχη. Ένα τίμημα που χτίζει την τρίτη και τελευταία πράξη της σειράς. Το σενάριο είναι δύσκολο. Πολύ εύκολα ο αναγνώστης μπορεί να το παρατήσει. Δεν είναι από τους πιο αδιάφορους τόμους αλλά μια δοκιμασία. Όπως σας είπα σε προηγούμενο κείμενο θεωρώ τα πρώτα μισά τεύχη τα καλύτερα της σειράς. Κάπου εδώ ο συγγραφέας γράφει για τον εαυτό του. Δεν προσπαθεί να δώσει όμορφες ιστορίες στους αναγνώστες αλλά μάλλον χτίζει κάτι γι’ αυτόν. Προς υπεράσπισή του να σημειώσω ότι υπάρχουν πολλές αναφορές σε προηγούμενα γεγονότα και πάντρεμά τους με στιγμές σε αυτήν την ιστορία, καθώς και αρκετά στοιχεία που θα χρησιμοποιηθούν σε επόμενα τεύχη. Οι ίδιοι οι διάλογοι και οι εξηγήσεις που δίνονται μεταξύ των μελών της Οικογένειας είναι τόσο καταλυτικές για τις σχέσεις τους και την εξέλιξη της ιστορίας. Το σκίτσο πάλι είναι εκνευριστικά απλό. Η Jill Thompson χρησιμοποιεί πολύ λεπτές αραιές γραμμές, λίγες, χωρίς σκιάσεις ή σκοτεινές αποχρώσεις, που σε συνδυασμό με τα φτωχά χλωμά χρώματα το κάνει πιο φτηνό. Κάποιοι πειραματισμοί λαμβάνουν χώρα σε μια σκηνή σε κάποιον κλαμπ με ημίγυμνες κοπέλες, που θα δούμε κατά κόρον στο μελλοντικό Sin City. Τουλάχιστον κατάφερε να σκιτσάρει 9 συνεχόμενα τεύχη χωρίς διακοπή. Αρκετά ενδιαφέρον το βιογραφικό της, με πιο σημαντικές δουλειές της οι παράλληλες ιστορίες του σύμπαντος του Sandman με πιο χαριτωμένα σκίτσα και σενάρια, καθώς και το βραβευμένο Scary Godmother. Λόγω της ποικιλίας των πρωταγωνιστών, ο letterer προσπαθεί να χρησιμοποιήσει γραμματοσειρές που ξεχωρίζουν η μια από την άλλη. Μεγάλη γκάμα από αυτές αφού συμμετέχουν όλα τα αδέρφια της Οικογένειας. Τα εξώφυλλα είναι δουλεμένα αρκετά διαφορετικά από τα προηγούμενα, τόσο που ξενίζουν. Σκεφτείτε ότι οι εκδότες έκαναν παρατήρηση στον Dave McKean λέγοντάς του ότι είναι τόσο περίεργα που δεν θα μπορούν οι αγοραστές να τα ξεχωρίσουν από τα άλλα περιοδικά στα ράφια. «Θα ψάξουν και θα τα βρουν» ήταν η απάντηση. Τολμώ να τον χαρακτηρίσω έναν περίεργο τόμο. Από την μια είναι τόσο εύκολο να απογοητεύσει, από την άλλη οι διάλογοι προδίδουν μια τόσο δυσλειτουργική οικογένεια που απολαμβάνεις να την εξερευνείς. Η αδιαφορία του Μορφέα όμως για τα γεγονότα που λαμβάνουν γύρω του μπορεί εύκολα να μεταλλαχθεί σε αδιαφορία του αναγνώστη. Οι πωλήσεις βέβαια δεν έπαθαν κάτι, αντιθέτως ήταν πολύ σταθερές, όπως όλο το κόμικ. Ευχαριστώ που με διαβάσατε. Καληνύχτα σας και όνειρα γλυκά. Παρουσίαση της ελληνικής έκδοσης εδώ. Παρουσίαση του πρώτου τόμου εδώ. Παρουσίαση του δεύτερου τόμου εδώ. Παρουσίαση του τρίτου τόμου εδώ. Παρουσίαση του τέταρτου τόμου εδώ. Παρουσίαση του πέμπτου τόμου εδώ. Παρουσίαση του έκτου τόμου εδώ. Παρουσίαση του έβδομου τόμου εδώ. Παρουσίαση του όγδοου τόμου εδώ. Παρουσίαση του ένατου τόμου εδώ. Παρουσίαση του δέκατου τόμου εδώ. Παρουσίαση του τόμου Death: The High Cost Of Living εδώ. Σχόλια στο wikipedia για το κόμικ εδώ. Βιογραφικό του συγγραφέα εδώ. Η ελληνική έκδοση του Eternals, του ίδιου συγγραφέα, εδώ.
  15. HUMAN TARGET Chance Meetings Το "Human Target" ήταν μια μίνι μηνιαία σειρά 4 τευχών που ξεκίνησε να κυκλοφορεί τον Απρίλιο του 1999 από την Vertigo. Σεναριογράφος ήταν ο Peter Milligan, και το σχέδιο ήταν του Edvin Biukovic. Κεντρικός χαρακτήρας είναι ο Christopher Chance, ένα είδος ντετέκτιβ / σωματοφύλακα με ιδιαίτερες ικανότητες όχι μόνο μεταμφίεσης αλλά και μίμησης άλλων προσώπων, ο οποίος αναλαμβάνει να ενσαρκώσει το ρόλο των πελατών του που βρίσκονται σε κίνδυνο, ώστε αφενός να τους κρατήσει ασφαλείς, και αφετέρου να βρει αυτούς που θέλουν το κακό τους. Ο Christopher Chance είχε πρωτοεμφανιστεί τον Δεκέμβριο του 1972 στο τεύχος # 419 του Action Comics από τους Len Wein και Carmine Infantino, και έκτοτε έκανε σποραδικές εμφανίσεις σε κόμικς της DC, αλλά ποτέ δεν είχε το δικό του περιοδικό μέχρι το 1999. Στο συγκεκριμένο mini-series, ο Chance δέχεται επίθεση από δολοφόνο που τον τραυματίζει σοβαρά στο πρόσωπο, και ενώ εκείνος αναρρώνει, ο βοηθός του καλείται να βρει τον δράστη αλλά και να σώσει έναν αιδεσιμότατο. Σελίδα από το mini series To 2003 κυκλοφορεί το graphic novel "Human Target: Final Cut", γραμμένο και πάλι από τον Milligan, αλλά αυτή τη φορά σε σενάριο Javier Pulido. Τώρα ο Chance καλείται να βρει τον απαχθέντα γιο μιας οικογένειας στο Χόλυγουντ, και όπως πάντα παίρνει τόσο στα σοβαρά τον ρόλο του που πολλές φορές μπερδεύεται ως προς το ποιος πραγματικά είναι. Στον τόμο "Human Target: Chance Meetings" λοιπόν, περιλαμβάνονται και η μίνι-σειρά του 1999, και το graphic novel του 2003. Κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2010, και η έκδοση είναι paperback με 204 σελίδες. Πιθανός λόγος που κυκλοφόρησε τότε ήταν ότι η Fox έβγαλε και τηλεοπτική σειρά την ίδια χρονιά, κάτι που άλλωστε διαφημίζεται και στο εξώφυλλο της έκδοσης. Να σημειωθεί επίσης ότι το 2003, μετά το graphic novel, ξεκίνησε και σειρά Human Target. Τελικά έφτασε τα 21 τεύχη, αφού σταμάτησε τον Ιούνιο του 2005. Προσωπική γνώμη: αν και το σχέδιο του Biukovic ταιριάζει πολύ καλύτερα στο συγκεκριμένο είδος, η πρώτη ιστορία είναι κάπως μπερδεμένη. Η δεύτερη αντίθετα είναι πολύ πιο στρωτή, και το σχέδιο του Pulido αν και όχι στο επίπεδο του Biukovic είναι καλό. Προτιμώ σίγουρα τη δεύτερη λοιπόν. Η μόνη επαφή μου με το Humant Target ως τώρα ήταν η τηλεοπτική σειρά της Fox, που όμως δεν μπορώ να πω ότι αναγνώρισα πολλά κοινά στοιχεία. Η σειρά μου άρεσε, όμως ήταν αρκετά πιο light σε σχέση με το κόμικ, ενώ πολλές λεπτομέρειες παραλείπονται. Πάντως συστήνονται και τα δύο. Πηγές: wikipedia bookdepository
  16. Kabuki

    NEW DEADWARDIANS (THE) [ DAN ABNETT - I.N.J CULBARD ]

    Τί έχει να μας πεί άλλο ένα κόμικ με βρυκόλακες vs zombies; Τη στιγμή ειδικά που έχει γεμίσει ο τόπος από τέτοια; Κι όμως, αυτό το κόμικ είναι εντελώς διαφορετικό με μια πραγματικά καινούρια ματιά στο μύθο των ζωντανών νεκρών. Οι λέξεις βρυκόλακας & ζόμπι δεν υπάρχουν στην ιστορία - αναφέρονται ως "young and the restless" Το πανέξυπνο αυτό κόμικ ολοκλήρωσε το πρώτο (ελπίζω να ακολουθήσουν πολλά ακόμα) story arc του σε 8 τεύχη Στην υπόθεση τώρα: Διαδραματίζεται στη μεταβικτωριανή Αγγλία, στο έτος 1910. Αρκετά χρόνια νωρίτερα, το 1861, προέκυψε μια ξαφνική επιδημία, που μετέτρεψε ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού (κατώτερων τάξεων) σε ζόμπι. Η βρετανική αριστοκρατική τάξη ανακάλυψε ότι τα ζόμπι (=restless) δεν αντιλαμβάνονταν/έλκονταν από τους νεκρούς και για να προστατευτούν εφήυραν τη "θεραπεία" που θα τους μετέτρεπε σε αιώνιους νεκροζώντανους και αγέραστους (=young). Ανάμεσα στις δυο αυτές κατηγορίες πλασμάτων υπάρχουν κι οι κλασσικοί θνητοί - μεσαία τάξη επί το πλείστον (=bright). Εμείς παρακολουθούμε την ιστορία του young αστυνομικού George Suttle, καθώς προσπαθεί να εξιχνιάσει το φόνο ενός young αριστοκράτη που υποτίθεται ότι θα ήταν αθάνατος... Κι αυτή η αστυνομική ιστορία λαμβάνει χώρα σε ένα πολυτάραχο Λονδίνο, σε εποχή επικείμενης εξέγερσης, περιφραγμένες ζώνες για κάθε κοινωνική τάξη (για προστασία της κάθε μιας από την άλλη) και οργισμένες σουφραζέτες από τους θνητούς που ζητούν ίσα δικαιώματα - όχι ψήφου εδώ, αλλά βαμπιρισμού Κάτι πολύ χαρακτηριστικό για το κόμικ είναι η φύση των βρυκολάκων: είναι από τις λίγες φορές που εμφανίζονται πραγματικά καταραμένοι: όχι γιατί δεν μπορούν να βγούν στον ήλιο - μπορούν με τις κατάλληλες προφυλάξεις - αλλά γιατί διακατέχονται από απουσία της ανθρώπινης επιθυμίας & λίμπιντο. Παριστάνουν ότι κοιμούνται, ότι διατηρούν τις παλιές τους κοινωνικές συνήθειες, αλλά όλα διαπνέονται από μια κενότητα νοήματος... Το σχέδιο και το χρώμα είναι τεχνοτροπίας bd, αναδεικνύουν μια έντονη στατικότητα κι έναν υπόκωφο τρόμο που ταιριάζει απίστευτα με την ψυχοσύνθεση των βαμπίρ ευγενών. Οι γραμμές είναι καθαρές και το όλο κόμικ αποπνεει κλίμα clean cut - ασύμβατο με το διαδεδομένο μύθο των βρυκολακοζόμπι - αλλά ιδανικό για εδώ. Οι σκηνές βίας είναι ελάχιστες, η υπόσχεση της βίας όμως είναι διάχυτη σε όσα δεν δείχνονται ή λέγονται - κι αυτό ακριβώς είναι που κάνει το συγκεκριμένο κόμικ τόσο ιδιαίτερο. Στα μείον του είναι η μικρή εμφάνιση αναλογικά του κόσμου των ζόμπι, θα θελα να δώ να αναλύεται περισσότερο η κοινωνία τους και οι σχέσεις μεταξύ τους. Επίσης η πιθανότητα να μην έχει συνέχεια - ΠΡΕΠΕΙ να έχει! Δουλειες του Culbard που εχουν δημοσιευθει στην Ελλαδα : ΤΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΤΟΥ ΝΤΟΡΙΑΝ ΓΚΡΕΗ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΤΡΕΛΑΣ
  17. totally_wired

    SPACEMAN [BRIAN AZZARELLO - EDUARDO RISSO]

    Το εξώφυλλο της Deluxe Edition, όμοιο με το #1 Το spaceman είναι ένα ιδιαίτερο κομικ από το δίδυμο Azzarrelo - Risso το οποίο εκδόθηκε σε 9 τεύχη από τη Vertigo το 2011. Η ιστορία βασίζεται στη ζωή του Orson ενός γενετικά τροποποιημένου ανθρώπου (που φέρνει σε πίθηκο), ειδικά για να αντέξει το ταξίδι και την εξερεύνηση στον πλανήτη Άρη. Το κομίκ περιγράφει 2 παράλληλες ιστορίες, η πρώτη μας δείχνει σκηνές από τη ζωή στον Άρη (Μαζί με τους άλλους 3 όμοιους spacemen). Ενώ η δεύτερη μας μεταφέρει στη ζωή του Orson μετά την επιστροφή του στη Γη και το πως μπλέκεται μαζί με τη ζωή μιας μικρής κοπέλας, της Tara, πρωταγωνίστριας σε ένα κυρίαρχο reality show. Το σκηνικό είναι δυστοπικό όπου η ζωή, η ανθρώπινη επαφή, ο έρωτας αλλά ακόμα και η γλώσσα έχουν εκφυλιστεί. Η ιστορία στη Γη έχει και τη μεγαλύτερη έκταση (κοντά στα ¾). Το σχέδιο είναι πολύ καλό, ρεαλιστικό εκεί που πρέπει και κομιστικό εκεί που πρέπει ενώ και η σκηνοθεσία των καρέ είναι υποδειγματική και φανερώνουν πολλά περισσότερα απ’ όσα βλέπεις με την πρώτη ματιά ενώ υπάρχει βία… πολύ βία… :-) Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του κόμικ είναι η προσπάθεια μεταφοράς της εκφυλισμένης γλώσσας στα μπαλονάκια και μπορώ να πως ειδικά στα πρώτα κεφάλαια με δυσκόλεψε σε μεγάλο βαθμό αλλά μετά το συνήθισα και μπορούσα να καταλάβω αμέσως το νόημα. Για παράδειγμα λέει στα 2 μεσαία καρέ... "I think this is cool" ο άλλος δεν καταλαβαίνει και λέει το σωστό για τη γλώσσα "I Brain this is cool". Η Tara μιλάει σωστότερα αγγλικά ως upper class celebrity Ο παραλληλισμός των 2 ιστοριών κάποιες φορές έδενε, κάποιες φαινόταν ασύνδετος αλλά αυτό έχει να κάνει μετά από ένα σημείο πως ο αναγνώστης ερμηνεύει τα πράγματα και τις καταστάσεις Γενικά μου άρεσε αρκετά και το συνιστώ. Διαβάστε και εδώ στα Νέα αλλά και την καλύτερη (από το παρόν) κριτική-παρουσίαση της Kabuki στο ίδιο thread.
  18. The_Sandman

    ANIMAL MAN [GRANT MORRISON - CHAS TRUOG ]

    Πριν λίγες μέρες διάβασα το Animal Man του Grant Morrison. Ξεκίνησα να γράφω γιαυτό στο "Τι διαβάσατε τελευταία;", το κείμενο όμως μου βγήκε αρκετό για παρουσίαση. Για 2-3 τεύχη ήμουν μουδιασμένος. Δεν ήξερα αν θα πρέπει να το πάρω στα σοβαρά. Έμοιαζε πιο πολύ με παρωδία υπερηρωικού κόμικ. Στο τέταρτο τεύχος άρχισα να κλαίω τα λεφτά που έδωσα για το omnibus. Την επόμενη μέρα είπα να του δώσω άλλη μια ευκαιρία. Και όπως αποδείχθηκε έκανα πολύ καλά: μέχρι το βράδυ είχα διαβάσει και τα 26 τεύχη της σειράς! Στο Animal Man ο Grant Morrison κάνει το αγροτικό του. Τα προηγούμενα χρόνια έχει μελετήσει πως γράφεται ένα κόμικ, έχει δημοσιεύσει μερικά πρώιμα δήγματα της δουλειάς του και πλέον έχει έρθει η ώρα να πατήσει γερά στα πόδια του, να ένα βήμα παραπάνω και να δείξει σε όλον τον κόσμο ποιός πραγματικά είναι. Και όταν μιλάμε για έναν δημιουργό όπως ο Morrison που στα 28 του έχει ήδη δοκιμάσει ουσίες που μέχρι τότε δεν είχαν καν όνομα και έχει φτάσει το μυαλό και τις αντοχές του στα άκρα -με τον τρόπο που το έκανε και ο Jim Morisson, τότε αυτό το βήμα παραπάνω ίσως είναι και άλμα. Πραγματικά, στο Animal Man ο Grant Morrison κάνει ότι του κατέβει στο κεφάλι. Πιάνει έναν ξεχασμένο από Θεό κι εκδότες ήρωα, με την κάπως αστεία “υπερδύναμη” (δανείζεται ιδιότητες από ζώα που βρίσκονται γύρω του) και το ακόμα πιο αστείο origin και τον μετατρέπει σε βήμα για να αναπτύξει το ταλέντο αλλά και τις απόψεις του. Πειραματίζεται με την δομή και την αφήγηση και το αποτέλεσμα τον δικαιώνει. Τη μια στιγμή περιγράφει μία κλασική υπερωική ιστορία με οικολογικές αλά Alan Moore ανήσυχες, την επόμενη τραβάει μια γερή κλοτσιά στα @@ του fourth wall και κάνει την ίδια την σελίδα μέρος της ιστορίας. Την μία φορτίζει συναισθηματικά τους χαρακτήρες του, την επόμενη χρησιμοποιεί ένα πολύ οξυδερκές χιούμορ για να καυτηριάσει το ίδιο το Μέσο. Και ενώ η ισορροπία είναι πολύ λεπτή και πολύ εύκολα θα μπορούσε να βγει κάτι εντελώς ασυνάρτητο στην καλύτερη, μπούρδα στην χειρότερη, εδώ πέρα διαβάζεις ένα απολύτως δομημένο κόμικ. Ξέρει τι κάνει και σιγά σιγά οδηγεί την σειρά εκεί που θέλει, όπως θέλει. Μα εσύ δεν μας έλεγες ότι στα πρώτα τέσσερα τεύχη ήσουν έτοιμος να το παρατήσεις; Ναι. Στα πρώτα τέσσερα τεύχη έπρεπε να κάνει κάτι συμβατικό προκειμένου να πείσει το ανυποψίαστο μέχρι τότε αμερικάνικο κοινό αλλά και τους εκδότες. Μόλις το πέτυχε αυτό, και μάλιστα πανηγυρικά μιας και λόγω υψηλών πωλήσεων ο τίτλος μετατρέπεται σε μηνιαίος από μίνι σειρά τεσσάρων τευχών που αρχικά προοριζόταν, άρχισε να κάνει αυτό που πραγματικά ήθελε. Σύμμαχός του η τότε (και για πολλά ακόμα χρόνια) editor της Vertigo, Karen Berger. Στα αρνητικά της σειράς, το σχέδιο. Τακτική της Vertigo ήταν να ρίχνει χρήμα για σεναριογράφους που θα της εξασφαλίσουν πιο sophisticated ιστορίες ενώ το σχέδιο περνάει σε δεύτερη μύρα με δευτεροκλασάτους δημιουργούς. Το σχέδιο του Chas Truog που σχεδιάζει το μεγαλύτερο μέρος της σειράς είναι εντελώς διεκπεραιωτικό και άχαρο. Δεν αγαπιέται. Σε αντίθεση με τα απίστευτα εξώφυλλα του Brian Bolland τα οποία είναι eye candy! Και τα 26 τεύχη της σειράς κυκλοφόρησαν πρόσφατα σε μια υπέροχη Omnibus έκδοση, ενώ μπορούν να βρεθούν και σε τρεις συνολικά softcover τόμους. ps. Εικόνες θα προσθέσω αύριο Αφιερωμα στον Grant Morrison στο GC Aλλες δουλειες του Grant Morrison : HAPPY! Batman: Gothic Batman: The Return Of Bruce Wayne The Filth X-Men : Ε Οπως Εξαλειψη X-Men : Αυτοκρατορικη Εισβολη All Star Superman JLA: Earth 2
  19. zade

    iZOMBIE [ CHRIS ROBERSON - MICHAEL ALLRED ]

    H Gwen ξυπνάει κάποια στιγμή. Και διαπιστώνει ότι είναι ζόμπι. Όχι όμως ένα από τα άμυαλα ζόμπι, αλλά ένα ζόμπι που νιώθει, αισθάνεται και επικοινωνεί με τον έξω κόσμο. Οι καλύτεροι της φίλοι είναι ο Scott , ένας σκυλάνθρωπος ράτσας τεριέ (were-terrier) και ένα σούπερ μοδάτο φάντασμα, η Ellie, που πέθανε το 1960 και έχει μείνει διανοητικά σ' αυτή την εποχή. Όλοι μαζί θα ζήσουν απίστευτες περιπέτειες, θα γνωρίσουν ενδιαφέροντες ανθρώπους και ενδιαφέροντα τέρατα και στο τέλος, θα σώσουν τον πλανήτη από την καταστροφή. Όλα αυτά αφού θα έχουν ερωτευτεί, θα έχουν αγαπήσει και θα έχουν κάνει ότι κάνει ένας φυσιολογικός άνθρωπος (ή έστω τέρας). Πρακτικά αυτό ακριβώς συμβαίνει στα 28 τεύχη που διαρκεί η σειρά iZombie της Vertigo, από τους Chris Robertson & Mike Allred. Πρόκειται για μια μοντέρνα ,φρέσκια και αρκετά διαφορετική ματιά στο θέμα, που δεν εστιάζει τόσο στη "τρομακτική" θεματολογία όσο στην καθημερινή ζωή, τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές των χαρακτήρων. Ζόμπι με ηθικές ενστάσεις, αμοραλιστές μούμιες, were-terriers που παλεύουν να αποδεχτούν την σεξουαλικότητά τους, από όλα τα καλά έχει αυτό το κόμικ, για όλους όσους θέλουν να δουν ένα κουρασμένο είδος υπό ένα διαφορετικό πρίσμα. δανείζεται στοιχεία από την σειρά βιβλίων και ταινιών twilight καθώς και από την κουλτούρα των hipster προκειμένου να παρουσιάζει το δικό της, μοναδικό ύφος και ταυτότητα. Η όλη ατμόσφαιρα είναι εντελώς ποπ και πολύ ανάλαφρη, πράγμα αρχικά οξύμωρο σε σχέση με την θεματολογία της ,αλλά στην πορεία κρίνεται απόλυτα επιτυχημένη και ταιριαστή. Η σειρά ήταν μια από τις μεγάλες επιτυχίες της Vertigo, και απέκτησε φανατικό κοινό και μια τηλεοπτική μεταφορά. Η σειρά σταμάτησε στο τεύχος 28 με τον Chris Robertson να φεύγει από την DC λόγω ιδεολογικών διαφορών, χωρίς ωστόσο αυτό να έχει επίδραση στην ροή ή το τέλος της ιστορίας. Κοινώς, η ιστορία τελειώνει ακριβώς στο τεύχος 28, χωρίς να μένουν αναπάντητα ερωτήματα ή πλοκές που δεν οδηγούν πουθενά. Έχει συγκεντρωθεί σε 4 trades ενώ ετοιμαζεται και ένα OMNIBUS που θα συγκεντρώνει όλα τα τεύχη. Αυτή ήταν η παρουσίαση για την σειρά. Η κριτική σε επόμενο ποστ...
  20. Γάντζος

    100 Bullets

    Ο Tom Hardy ως παραγωγός και πρωταγωνιστής στη μεταφορά του ''100 Bullets''. Ο ηθοποιός του Mad Max: Fury Road, Tom Hardy, δουλεύει με την New Line για την παραγωγή του δημοφιλούς κόμικ της Vertigo, 100 Bullets, στη μεγάλη οθόνη. Σύμφωνα με το THR, ο Hardy θα έχει θέση παραγωγού στο project μαζί με τον Dean Baker και ίσως επίσης πρωταγωνιστήσει. Η ταινία βρίσκεται υπό ανάπτυξη με σενάριο από τον Chris Borrelli (The Vatican Tapes). Το βραβευμένο 100 Bullets του Brian Azzarello είχε κυκλοφορήσει 100 τεύχη και λέει την ιστορία ενός μυστηριώδη άντρα, τον Agent Graves, που ψάχνει θύματα φριχτών εγκλημάτων και τους προσφέρει μια ευκαιρία για εκδίκηση δίνοντας τους μια ένα πιστόλι με 100 σφαίρες που είναι αδύνατον να εντοπιστούν. Η πλοκή της ταινίας δεν έχει δοθεί στην δημοσιότητα ακόμα, αλλά αναφορές την έχουν πολύ κοντά στο πρωτότυπο υλικό. Το project είχε αναλάβει αρχικά η Warner Bros. και πέρασε αργότερα στην New Line. περισσοτερα για το comic πηγη
  21. Το Saga Of The Swamp Thing ειναι το πρωτο κομικ που εκανα παρουσιαση. Εχοντας διαβασει μονο τον πρωτο τομο, θυμαμαι τον ενθουσιασμο μου και το γεγονος οτι το ξαναδιαβασα αμεσως μολις το ολοκληρωσα. Δυστυχως ομως, θελοντας να το διαβασω ολο σε εντυπη μορφη, οι υπολοιποι τομοι ξεχαστηκαν σε καποια to-read list. Σχεδον τρια χρονια μετα, επιτελους διαβασα και τους επομενους 5 τομους που περιλαμβανουν τα τευχη που εγραψε ο Alan Moore. Μεσα σε 5 μερες. Και μπορω να πω οτι ενθουσιαστηκα. Ο Alan Moore πηρε την σκυταλη της συγγραφης απο τον Martin Pasko και με την ελευθερια που του παραχωρησε η Vertigo, αλλαξε τον χαρακτηρα κρατωντας παρα λιγα στοιχεια απο το continuity που ειχαν θεσει ο Pasko και ο προκατοχος του και εμπνευστης του ηρωα, Len Wein. Μολις στο δευτερο τευχος της σειρας οι αναγνωστες μαθαινουν οτι το Swamp Thing δεν προεκυψε απο καποια μεταλλαξη του Alec Holland και οτι μονο η συνειδηση και οι αναμνησεις του περασαν σε αυτη τη νεα μορφη ζωης. Οι πρωτες περιπετειες της σειρας θετουν τις βασεις για το τι θα επακολουθησει και εισαγουν τους κυριους χαρακτηρες της σειρας. Απο το καστ, ξεχωριζει η Abigail Arcane, ανιψια του μεγαλου αντιπαλου του Swamp Thing, Anton Arcane. Νυν συζυγος του Matt Cable και μετεπειτα συντροφος του πρωταγωνιστη. Η πρωτη μεγαλου μηκους περιπετεια θα ξεκινησει απο το τευχος #37, το οποιο σηματοδοτει και την πρωτη εμφανιση ενος αγαπημενου χαρακτηρα, του John Constantine. Προκειται για την ιστορια που ο Moore της εδωσε τον τιτλο American Gothic. Πριν φτασουμε ως εδω ομως εχουν μεσολαβησει ηδη αρκετα τευχη, στα οποια o ηρωας θα παει ακομα και στην κολαση για να φερει πισω την αγαπημενη του την οποια εχει στειλει εκει ο προσφατα αναγεννημενος Anton Arcane. Στο μαραθωνιο αυτο ταξιδι του θα συναντησει χαρακτηρες οι οποιοι θα τον συντροφευσουν στα επομενα τευχη οπως ο Deadman, o Phantom Stranger και ο Spectre. Παρα το γεγονος οτι προκειται για μια ιστορια σε τρια μερη η οποια ειναι διασκεδαστικοτατη, τα φωτα των ιστοριων αυτων κλεβουν αλλες. Προκειται για μια ιστορια στην οποια ο Moore δινει “εξηγηση” για το πως υπηρχαν και αλλα Swamp Things στη Γη πριν. Εξηγωντας ετσι την υπαρξη του Alex Olsen, ο οποιος αποτελει το alter ego του τερατος που εμφανιστηκε στο House Of Secrets #92 και αποτελει ουσιαστικα την πρωτη εμφανιση του ηρωα. Η εξηγηση δινεται με την βοηθεια του Cain και του Abel, περισσοτερο γνωστους μας απο τον κοσμο του Sandman. Δεν λεω αλλα για να μην το χαλασω σε οσους δεν το εχουν διαβασει ακομα. Τελος η ιστορια που για μενα αποτελει το διαμαντι αυτων των ιστοριων και μια απο τις καλυτερες της σειρας ειναι το Rite Of Spring (Swamp Thing #34). Πισω στο American Gothic, oπου ο John Constantine οδηγει τον ηρωα σε μια σειρα απο παραξενα γεγονοτα σε διαφορες αμερικανικες πολεις. Ουσιαστικα αυτα τα τευχη αποτελουν τα κοινωνικου περιεχομενου τευχη της σειρας. Οχι πως το στοιχειο αυτο δεν βρισκεται και αλλου, αλλα ας πουμε οτι εδω βρισκεται εντονοτερο. Μεταξυ αυτων και το τευχος #40 του οποιου το θεμα ειναι ο σεξισμος και το οποιο αποτελει το πρωτο κομικ της DC που κυκλοφορησε χωρις την εγκριση της Comics Code Authority. Οσο περνουν τα τευχη το Swamp Thing μαθαινει ολο και περισσοτερα για τις δυναμεις του και το τι πραγματικα ειναι. Επισης γινεται ξεκαθαρη και η απειλη που πρεπει να αντιμετωπισει ο ηρωας και για την οποια ο Constantine τον προετοιμαζει. Το storyline θα ολοκληρωθει με το τευχος #50. Προσωπικα η κορυφωση της ιστοριας δεν με ικανοποιησε και τοσο καθως το διπλο αυτο τευχος, φουλ στη δραση, με κουρασε καπως. Παρολα αυτα η σκεψη πισω απο το American Gothic, η οποια εξηγειται και στον προλογο του τεταρτου τομου, δειχνει το νεο βαθος νοηματων που ο Moore δειχνει οτι μπορει να βρισκεται και στα κομικς. Παρα το καπως αδυναμο τελος του American Gothic ηδη εχει τεθει το πλανο για την επομενη μεγαλη περιπετεια του Swamp Thing. Η σχεση της Abby με το τερας που οι αλλοι θεωρουν οτι ειναι το Swamp Thing θα την φερει αντιμετωπη με τον νομο και τοτε το Gotham, στο οποιο κρατειται προσωρινα, θα γνωρισει την οργη του Swamp Thing. Μετα το τελος της ιστοριας αυτης, η οποια οπως σχεδον ολες του Moore στον τιτλο, ειναι γεματη απο κοινωνικα και οικολογικα μηνυματα, βρισκομαστε στο τευχος #56, το οποιο τιτλοφορειται My Blue Heaven. Για μενα το καλυτερο τευχος της σειρας, διαβαζεται και μονο του και αξιζει να διαβαστει απο ολους. Προκειται για μια ιστορια που πραγματευεται την μοναξια. Δυστυχως, αφου δεν ειμαι λατρης του sci-fi δεν εκτημησα τα επομενα τευχη στα οποια βρισκουμε τον ηρωα μπλεγμενο σε διαστημικες περιπετειες. Παρολο που το Loving The Alien (τευχος #60) με εντπωσιασε τοσο στην αφηγηση οσο και στο σχεδιο οι υπολοιπες ιστοριες θεωρω οτι ηταν καπως εκτος κλιματος. Με εξαιρεση την ιστορια Reunion (Swamp Thing #59) η οποια ειναι γραμμενη απο τον Stephen Bissette που παταει πανω στα πρωτα τευχη της περιοδου του Len Wein για να χτισει μια κλασσικη ιστορια τρομου με αρκετες δυνατες σκηνες και εξυπνη αφηγηση. Στα δυο τελευταια τευχη ομως, ο Μoore επιστρεφει σε πιο παραδοσιακα μοτιβα για να πεσει ετσι η αυλαια της περιοδου του στον τιτλο. Μην ανησυχειτε, η σειρα εχει τον επιλογο που της αξιζει. Στη συνεχεια την σκυταλη του τιτλου την παιρνει ο Rich Veitch, ο οποιος για πολλα τευχη βρισκεται στο βασικο team της σειρας ως penciler. Τα κομικς αυτα σιγουρα αξιζει να διαβαστουν. Αυτο που ισως ξενισει καποιον σημερα ισως ειναι το artwork, το οποιο ομως συνηθιζεται οσο πιο πολυ κανεις προχωραει στη σειρα. Προκειται για τα πρωτα βηματα του Alan Moore στα αμερικανικα κομικς, χωρις αυτο να σημαινει οτι ειναι λιγοτερο καλα απο αλλα του. Ειναι κομικς πολυεπιπεδα, γραμμενα με λογοτεχνικη γραφη χωρις ομως να γινονται φαφλαταδικα. Κατι ακομα που με κερδισε ειναι η σκηνοθεσια, το να διαβαζεις τα captions και να βλεπεις οτι λενε μια ιστορια που ταιριαζει σε περισσοτερους απο εναν χαρακτηρες. Επισης θεωρω αξιολογο οτι οι πρωταγωνιστες του εξελισσονται, κυριως οι δυο βασικοι και ειδικοτερα η Abby. Ξεκινωντας στο μοτιβο της γυναικας σε απογνωση που ο πρωταγωνιστης καλειται να σωσει, σιγα σιγα εξελισσεται σε εναν δυναμικο και ανεξαρτητο χαρακτηρα, ικανο να σωσει και να βοηθησει και αλλους. Εν ολιγοις, σαφως και ειναι ενα κομικ που το προτεινω σε ολους. Ειναι must have/read. Για συναισθηματικους λογους κραταω και το κειμενο της πρωτης παρουσιασης Αφιερωμα στον Alan Moore Αλλα εργα του Alan Moore : Watchmen V for Vendetta FROM HELL The Courtyard Neonomicon Top 10
  22. germanicus

    DARK ENTRIES [ IAN RANKIN - WERTHER DELL'EDERA ]

    Η Vertigo ξεκίνησε ένα καινούργιο imprint, το λεγόμενο Crime. Χαράς ευαγγέλια για όλους εμάς που γουστάρουμε τα αστυνομικά Ένα από τα πρώτα κόμικ σε αυτό το imprint είναι το Dark Entries. Συγγραφέας ο Ian Rankin, σχέδιο ο Werther Dell’Edera. Ασπρόμαυρο και αυτοτελές με 216 σελίδες, μεγαλύτερο σε διαστάσεις από μάνγκα, μικρότερο από το τυπικό αμερικάνικο. Ως ήρωα έχει τον John Constantine από το πασίγνωστο Hellblazer της Vertigo. Δουλειά του Ιταλού Werther Dell'Edera είχαμε ξαναπετύχει σε καμπόσα από τα τελευταία Loveless. Το σχέδιο εξυπηρετεί μια χαρά την ιστορία Σε κάποιες κριτικές που διάβασα, γράφτηκε ότι κάλλιστα θα μπορούσε βάσει σχεδίου να ήταν μια indie έκδοση, εξ'ίσου κάλλιστα από την Oni Press. Ίσως να θυμίσει σε κάποιους ελαφρά τον Λόλο. (πολύ ελαφρά όμως) Το σενάριο τώρα είναι κάτι τις πιο ενδιαφέρον. Είναι και ο λόγος που τσέκαρα το κόμικ. Οι περισσότεροι πιθανότατα να μην γνωρίζουν τον Ian Rankin. Είναι Σκοτσέζος, πολυγραφότατος, εμπορικότατος, ποιοτικότατος και πολυβραβευμένος συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων Ο κύριος ήρωας του ήταν ο Επιθεωρητής Ρέμπους (Inspector Rhebus), αν και σε κάτι τηλεταινίες οι άγγλοι τον προφέρουν Ρήμπας. Έχω ξεσκίσει όλα τα βιβλία με τον Ρέμπους (πλην του τελευταίου), έχω δει όλα τα επεισόδια των δύο σχετικών τηλεοπτικών σειρών, δηλώνω μέγας λάτρης του Rankin. Και ομολογουμένως δεν με απογοήτευσε ούτε εδώ. Στο πρώτο μισό του κόμικ, καίτοι το διασκέδαζα, είχα την αίσθηση ότι δεν ήταν κάτι για το οποίο θα άξιζε να κάνω αφιέρωμα στο φώρρουμ. Το δεύτερο μισό όμως με έστειλε στο πληκτρολόγιο μου. Δεν έχω διαβάσει αρκετά Hellblazer, ελάχιστα θα έλεγα. Ως εκ τούτου δεν μπορώ να αποτιμήσω την συγκεκριμένη εικόνα του Constantine ή να σχολιάσω κατά πόσο θα αρέσει στους θαυμαστές του Hellblazer. Έχει σχέση (φυσικά) με το υπερφυσικό, δεν είναι ιδιαιτέρα τρόμου (αν και ψιλοφλερτάρει), σαφώς και έχει "αστυνομική" πλοκή Αστυνομικό "δωματίου" θα μπορούσε να πει κανείς. Σε ένα ιδιαίτερο ρηάλιτι σώου, οι διαγωνιζόμενοι πρέπει να μείνουν σε ένα κλειστό σπίτι, ψάχνοντας το "δωμάτιο με το θησαυρό", ενόσω οι παραγωγοί του σώου προσπαθούν να τους τρομάξουνε. Τα προβλήματα ξεκινάνε όταν στις πρώτες μέρες και πριν ενεργοποιήσουνε οι παραγωγοί τα διάφορα τρικ τους, οι παίχτες αρχίζουν και βλέπουν (μόνο αυτοί όμως και ο καθένας ξέχωρα) φαντάσματα και άλλα υπερφυσικά φαινόμενα. Ως εκ τούτου, οι διοργανωτές μισθώνουν τον Constantine προκειμένου να διαλευκάνει το μυστήριο. Και μετά αρχίζει το γλέντι ΛΥΝΞ Επίσημο site του Rankin Πληροφορίες στο site της Vertigo (έχει και ένα preview για κατέβασμα)
  23. SGT. ROCK - BETWEEN HELL AND A HARD PLACE To SGT. ROCK - BETWEEN HELL AND A HARD PLACE είναι το κόμικ των Joe Kubert και Brian Azzarello (100 Bullets). Κυκλοφόρησε 1 Ιουλίου 2003 από τη Vertigo. Είναι σκληρόδετο και αριθμεί 140 σελίδες. Το πολεμικό αυτό κόμικ που διαδραματίζεται στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, είναι μεν ένα graphic novel αυτόνομο, αλλά η ''ιστορία'' του ξεκινά πριν το 2003 που κυκλοφόρησε. Ο κεντρικός χαρακτήρας Sgt. Rock εμφανίστηκε τα χρόνια που τα πολεμικά κόμικς ήταν στο προσκήνιο και για εταιρίες όπως DC, Μarvel, σχεδιασμένος από τον Kubert. Έχει κάνει 218 εμφανίσεις στο Our Army at War, 89 στο Sgt. Rock, 12 στο Sgt. Rock Special και 8 εμφανίσεις στο Men of War. Ο Sgt. Rock (Frank Rock αρχικά) ήταν αυτός που δημιούργησε και έκανε τόσο δυνατή και διάσημη τη μονάδα του, την Easy Company κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Πολέμου περνώντας από την Σικελία, την Ιταλία, τη Γαλλία, το Βέλγιο, την Ολλανδία και, τελικά, τη Γερμανία. Στο κόμικ αυτό, συναντούμε την Easy Company με τον Rock και τους στρατιώτες του (μερικοί από αυτούς: Bulldozer,Ice Cream Soldier,Little Sure Shot,Wildman), στη Γερμανία. Παραθέτω μια σελίδα για να γνωρίσουμε τους χαρακτήρες καλύτερα: Υπάρχουν πολλοί τραυματίες και νεκροί στο πεδίο της μάχης. Η Easy Company σε αποστολή στο δάσος Hürtgen, τα βρίσκει σκούρα καθώς τα πράγματα δεν πήγαν όπως θα ήθελαν. Αργότερα, πιάνουν 4 Γερμανούς αιχμαλώτους. Όμως, ξαφνικά γίνεται μια μάχη με άλλη ομάδα Γερμανών που παραφύλαγαν και όταν οι Easy μετά τη λήξη της μάχης, ανασυντάχθηκαν βρήκαν τους 3 από τους 4 αιχμαλώτους νεκρούς. Τους είχαν πυροβολήσει από πολύ κοντά. Η μονάδα αναρωτιόταν ποιος θα ήταν ικανός για κάτι τέτοιο. Οι υποψίες έπεσαν κυρίως στον Ice (Terry O’ Riley) γιατί ήταν Γίνονται διάφορες συγκρούσεις, ενέδρες, απρόοπτα κατά το πέρασμά τους μέσα από το δάσος, ενώ η μονάδα δοκιμάζεται όσον αφορά την εμπιστοσύνη και τον ηθικό κώδικα πολέμου. Τελικά, αποκαλύπτεται τι ακριβώς είχε συμβεί, αφού βρήκε ο Rock τον 4ο αιχμάλωτο. Η ιστορία τελειώνει με την ολοκλήρωση της αποστολής πετυχημένα αλλά και με απώλειες. Σελίδες από το εσωτερικό Κριτική δεν κάνω γιατί δεν είμαι πολύ αντικειμενική στα πολεμικά και το να βρεθει συγχρονο πολεμικο κομικ 140σελίδων ειναι θέμα... Πάντως, σε όποιον αρεσει αυτη η κατηγορία θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα. Για μένα τα σπασε! Από ότι είδα στο ιντερνετ έχει πάρει πολυ καλές κριτικές! πηγές: 0, 1, 2
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.