Αναζήτηση στην Κοινότητα

H διάσημη τηλεοπτική σειρά Stranger Things από το 2018 έχει αποκτήσει και τα δικά της κόμικς – τρία από αυτά κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις Anubis. Τα τελευταία χρόνια, το Χόλιγουντ και η μικρή οθόνη κατακλύζονται όλο και περισσότερο από μεταφορές γνωστών σειρών κόμικς. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν γίνεται και το αντίθετο: δεν είναι λίγες οι φορές που τηλεοπτικές σειρές και ταινίες (όπως το Star Wars, το Dr. Who και το Star Trek) αποκτούν τα δικά τους κόμικς προκειμένου να διευρύνουν το κοινό τους και να συνεχίσουν την παρουσία τους πέραν της οθόνης. Από τα τελευταία παραδείγματα αυτής της τακτικής αποτελούν τα κόμικς της σειράς Stranger Things. Τα εξώφυλλα και των 3 τόμων Stranger Things που κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις Anubis σε μετάφραση Ηλία Τσιάρα και επιμέλεια Χρήστου Τσέλιου To Stranger Things αναμφίβολα αποτελεί μια από τις πιο επιτυχημένες σειρές της τελευταίας δεκαετίας. Μια παρέα 12χρονων αγοριών στην αμερικανική κωμόπολη Hawkins του 1983 μπλέκονται σε ένα μυστήριο τρόμου όταν ο φίλος τους, Γουίλ, εξαφανίζεται και ένα κορίτσι με υπερφυσικές δυνάμεις κάνει την εμφάνισή του στην πόλη. Η παρέα των αγοριών μαζί με συγγενείς τους και μια πλειάδα νεαρών ηρώων βρίσκονται στη διάρκεια τεσσάρων σεζόν αντιμέτωποι με υπερφυσικά τέρατα από τη διάσταση «Πάνω Κάτω» (Upside Down), κυβερνητικά πειράματα και συγκαλύψεις, δημιουργώντας ένα μεγάλο φανατικό κοινό σε όλο τον κόσμο. Η σειρά συνδυάζει με σφιχτοδεμένο σενάριο τη δράση και το μυστήριο των έργων του Stephen King, του Spielberg και του Carpenter με τη γενική ποπ αισθητική και τη νοσταλγία για τη δεκαετία του ’80. To 2018 ανακοινώθηκε η συνεργασία της εκδοτικής Dark Horse Comics με το Netflix για μια πολύχρονη παραγωγή κόμικς από τη σειρά Stranger Things. Από τον Νοέμβριο του ίδιου έτους που εκδόθηκε το πρώτο κόμικς της συνεργασίας, έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα 7 μίνι σειρές και μερικές ακόμα μικρότερες αυτοτελείς ιστορίες. Τρεις από αυτές τις μίνι σειρές κυκλοφορούν από το 2019 με τη μορφή ολοκληρωμένων τόμων και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Anubis σε μετάφραση Ηλία Τσιάρα και επιμέλεια Χρήστου Τσέλιου. Ο πρώτος τόμος που κυκλοφόρησε στα ελληνικά είναι το «Strangers Things: Η Άλλη Πλευρά». Σε αυτή την ιστορία βλέπουμε τα γεγονότα της 1ης σεζόν της σειράς αλλά από την οπτική του εξαφανισμένου παιδιού Γουίλ Μπάιερς. Ο 12χρονος Γουίλ εξαφανίζεται σε μια παράλληλη διάσταση όπου όλα μοιάζουν με τον πραγματικό κόσμο αλλά σε μια πιο σκοτεινή και παραμορφωμένη εκδοχή του, ενώ ένα αλλόκοσμο τέρας τον καταδιώκει. Ο 1ος αυτός τόμος είναι σκοτεινός, ο αναγνώστης παρακολουθεί ένα φοβισμένο μοναχικό παιδί με μεγάλη φαντασία, που καλείται να επιβιώσει σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον αντιμέτωπο με έναν ύπουλο θηρευτή. Η διαρκής παρουσία αφηγητή και το αβέβαιο τέλος, με τον Γουίλ να μην καταλαβαίνει αν εν τέλει γύρισε στον πραγματικό κόσμο ή όχι, εντείνουν την αγωνία. Ο τόμος μάλιστα πρόσφατα εξαντλήθηκε και προχώρησε στη δεύτερή του έκδοση. Ο 2ος τόμος κυκλοφόρησε το 2021 στην Ελλάδα, το «Strangers Things: Τρόμος στην Κατασκήνωση». Πρόκειται για την ιστορία του Ντάστιν, ενός από τα τέσσερα κεντρικά αγόρια της σειράς, και του καλοκαιριού του στην επιστημονική κατασκήνωση. Τοποθετημένο ενδιάμεσα στη 2η και την 3η τηλεοπτική σεζόν, ο εξυπνότερος των κεντρικών ηρώων, Ντάστιν, περνάει το καλοκαίρι του στην επιστημονική κατασκήνωση με άλλα παιδιά-ευφυΐες ενώ αντιμετωπίζει έναν μυστηριώδη απαγωγέα ομαδαρχών που φορά μάσκα Αϊνστάιν. Ένα κόμικς σε πιο ανάλαφρο τόνο και ρυθμό από την υπόλοιπη σειρά, αποτελεί ευθεία αναφορά στη σειρά θρίλερ της δεκαετίας του ’80 «Παρασκευή και 13» με τον μασκοφόρο δολοφόνο Τζέισον να δολοφονεί έφηβους κατασκηνωτές. Ο τόμος περιλαμβάνει και την κωμική μικρή ιστορία «Η Οδύσσεια της Έρρικα», διαδραματιζόμενη μετά το τέλος της 3ης σεζόν. Ο τρίτος και τελευταίος μέχρι στιγμής τόμος ονομάζεται «Stranger Things και Dungeons & Dragons». Περιλαμβάνει 3 αλληλένδετες ιστορίες που αναφέρονται στη σχέση της παρέας των αγοριών με το Dungeons and Dragons, το επιτραπέζιο παιχνίδι ρόλων που παίζουν και αποτελεί τον κύριο συνδετικό τους κρίκο. Από τη στιγμή που η παρέα μαθαίνει και ξεκινά να παίζει το παιχνίδι, μέχρι τα γεγονότα των τριών πρώτων σεζόν, οι ιστορίες του τόμου δείχνουν πως το Dungeons and Dragons, ακόμα κι αν έμοιαζε με κομμάτι της παιδικής ηλικίας των αγοριών που έπρεπε να αποβάλουν μπαίνοντας στην εφηβεία, εκείνο τους κράτησε ενωμένους και τους έδωσε στήριγμα στις δυσκολίες που βίωσαν κατά τη διάρκεια της σειράς. Και τα τρία έργα αντιμετωπίζουν την πρόκληση να ανταποκριθούν στον υψηλό πήχη που έχει θέσει η τηλεοπτική σειρά. Και όντως τα καταφέρνουν: η σεναριογράφος και των τριών κόμικς, Jody Houser, κατανοεί πλήρως τον κόσμο του Hawkins και απεικονίζει στα σενάριά της όλο το βάθος και την ψυχή των χαρακτήρων ενώ οι διαφορετικοί σχεδιαστές καταφέρνουν τόσο να απεικονίσουν πειστικά το περιβάλλον και τους ήρωες όσο και να φανερώσουν το προσωπικό τους στιλ χωρίς να αντιγράφουν «φωτογραφικά» τους ηθοποιούς της σειράς. Πρόκειται για τρία κόμικς που θα αγαπήσει κάθε φαν της σειράς και που ανοίγουν την όρεξη στον αναγνώστη για μεταφράσεις και των υπόλοιπων κόμικς του περίεργου κόσμου του Stranger Things. Και το σχετικό link...

Λένε πως ένα από τα δυσκολότερα λογοτεχνικά είδη είναι το νουάρ μυθιστόρημα. Τα κλισέ που συνειδητά χρησιμοποιούν οι συγγραφείς του, κλείνοντας το μάτι στον αναγνώστη και παραπέμποντάς τον σε μια παλαιότερη αφήγηση που με τη σειρά της παραπέμπει σε μια ακόμα παλαιότερη, είναι συναρπαστικά στον εντοπισμό τους. Ο Σπύρος Δερβενιώτης με το νουάρ «Yesternow» αποτίνει φόρο τιμής στα κινηματογραφικά eighties. Με μια ανατρεπτική ιστορία. Εδώ και μερικά χρόνια, μια αίσθηση νοσταλγίας για τη δεκαετία του 1980 πλανάται στην ατμόσφαιρα. Άλλοτε αυτή η νοσταλγία αποκρύπτει και αποσιωπά τα μελανά σημεία και εξωραΐζει το παρελθόν, όπως στην πρόσφατη έκθεση «GR80s» και άλλοτε υμνεί κάποιες πολιτιστικές συνιστώσες της δεκαετίας, όπως στην τηλεοπτική σειρά «Stranger Things» για τον κινηματογράφο. Το «Yesternow» (εκδόσεις Χαραμάδα, μετάφραση από τα αγγλικά στα οποία γράφτηκε το βιβλίο: Μαρία Χρίστου) του Σπύρου Δερβενιώτη αποφεύγει τον εξωραϊσμό, την εξιδανίκευση και την εξύμνηση, παραμένοντας προσηλωμένο στον στόχο του: την υπενθύμιση των εμβληματικών ταινιών των eighties υπό το φίλτρο των τριών δεκαετιών που πέρασαν από τότε, με έναν ευφυέστατο τρόπο που φέρνει στον νου την τεχνική του Γουές Κρέιβεν στην κινηματογραφική «Κραυγή», μια ταινία-επιτομή των ταινιών τρόμου που είχαν προηγηθεί. Στο «Yesternow», πρωταγωνιστεί μια ντετέκτιβ του LAPD που ενώνει τις δυνάμεις της με έναν ιδιωτικό ντετέκτιβ ονόματι Ντικ Φιλίπο (αναφορά στον συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Φίλιπ Ντικ), για να λύσουν το μυστήριο μιας αλυσίδας φόνων με θύματα ηθοποιούς της δεκαετίας του ’80 που δολοφονήθηκαν μόλις ανακοινώθηκε η επιστροφή τους σε σίκουελ των ταινιών που τους έκαναν διάσημους. Όλοι οι φόνοι συνδέονται μεταξύ τους με το όνομα του παραγωγού ταινιών B. B. Eightiz (αναφορά στη δεκαετία του ’80 και στο συμπαθές ρομπότ BB8 από τον «Πόλεμο των Άστρων»). Και, φυσικά, συνδέονται με τον κινηματογράφο της δεκαετίας αυτής. Από την πρώτη σελίδα κιόλας, ο αναγνώστης έρχεται αντιμέτωπος με αυτό που θα ακολουθήσει με το tribute στον «ET» του Σπίλμπεργκ. Και αμέσως μετά συναντά τον Ντικ Φιλίπο με τη μορφή του Τζον Γκούντμαν από τον «Μεγάλο Λεμπόφσκι», τον Χάρισον Φορντ σε μια υβριδική παρουσία που δανείζεται στοιχεία τόσο από το «Blade Runner» όσο και από τους «Κυνηγούς της Χαμένης Κιβωτού», μια ηλικιωμένη Ντάριλ Χάνα με μια φωτογραφία Γοργόνας να κοσμεί τον τοίχο της, γιγαντοαφίσες από υποθετικά σίκουελ όπως «Jane Bond», «Teethx», «Ectoplasm» κ.ά., έναν Σβαρτσενέγκερ όχι ως Exterminator αλλά ως Obliterator, λίγο Νταρθ Βέιντερ, «Τζουράσικ Παρκ» και «Τρον» και πάει λέγοντας. Μαζί με τη νοσταλγία για τις τεράστιες αυτές επιτυχίες ωστόσο, ο Δερβενιώτης στήνει και την παρωδία τους. Ή, μάλλον, σατιρίζει όλους όσοι είναι κολλημένοι με μια χαμένη για πάντα εποχή και πασχίζουν να αναβιώσουν το κλίμα της με κάθε μέσο καταφέρνοντας απλώς να γίνονται γραφικοί και αρνούμενοι την εξέλιξη, τον πειραματισμό, το διαφορετικό. Σε ένα σημείο του «Yesternow», ένας σκηνοθέτης που παραπέμπει εξόφθαλμα στον Τζορτζ Λούκας σε νεαρή ηλικία κάνει μια δοκιμαστική προβολή του «Galaxy Warriors» (αναφορά στο Star Wars). Τα σχόλια που λαμβάνει πάνε κάπως έτσι: «Εκείνη η ταινία νοσταλγία-Αμερικής-του-’50-που είχες κάνει καλά τα πήγε. Τέτοιες να κάνεις. Η νοσταλγία πουλάει». Και «πραγματικά πιστεύεις πως είναι η κατάλληλη συγκυρία για μανιχαϊσμούς τύπου καλοί-κακοί; Τόσο κόπο κάναμε να εδραιώσουμε τον αντι-ήρωα!». Ευτυχώς που ο Τζορτζ Λούκας δεν το έβαλε κάτω. Ευτυχώς που τα σίκουελ του «Yesternow» είναι μόνο φανταστικά. Κι ευτυχώς που η νοσταλγία και η παρωδία του παρελθόντος στα χέρια ενός επιδέξιου δημιουργού κόμικς μπορούν να συνυπάρχουν σε ίσες δόσεις, συνθέτοντας ένα απολαυστικό αποτέλεσμα. Και το σχετικό link...