Αναζήτηση στην Κοινότητα

Ένα από τα πιο δημοφιλή και εμβληματικά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ο «Μόμπι Ντικ» του Αμερικανού συγγραφέα Χέρμαν Μέλβιλ, διασκευασμένο σε κόμικς από τους Olivier Jouvray και Pierre Alary, προσφέρεται στους αναγνώστες της ειδικής έκδοσης της «Εφ.Συν.» σήμερα και τα δύο επόμενα Σάββατα. Η εμμονή του ανθρώπου να κυριαρχήσει απέναντι στη φύση με κάθε τίμημα, η εκδίκηση, η προσωπική αφοσίωση σε έναν στόχο, η τρέλα αποτελούν τα βασικά θέματα ενός βιβλίου που γράφτηκε πριν από 170 χρόνια, αλλά παραμένει επίκαιρο μέχρι σήμερα. Ο «Μόμπι Ντικ» του Χέρμαν Μέλβιλ γράφτηκε το 1851 και σε πρώτο επίπεδο αφορά τη μονομανή καταδίωξη μιας θηριώδους λευκής φάλαινας από τον εμφανώς διαταραγμένο Κάπτεν Άχαμπ που έβαλε στόχο της ζωής του να καμακώσει το «θηρίο» από τότε που αυτό του έφαγε το ένα πόδι. Αφηγητής είναι ένας νεαρός ναύτης, ο Ισμαήλ, ενώ στους πρωταγωνιστές συγκαταλέγεται και ένας «ευγενής άγριος», ο εξωτικός Κουίκουεγκ που συχνά παίζει τον ρόλο του καταλύτη στις δύσκολες καταστάσεις, κατορθώνοντας να λύνει τα προβλήματα με απλότητα και αμεσότητα. Οι ζωές των τριών ανθρώπων καθώς και δεκάδων άλλων ναυτικών, αξιωματικών κ.λ.π. εξελίσσονται πάνω στα φαλαινοθηρικά και μέσα στις φουρτουνιασμένες θάλασσες με έναν και μόνο στόχο. Αλλά ποιος είναι αυτός; Είναι κοινός για όλους; Από την εξέλιξη της συναρπαστικής πλοκής αποδεικνύεται πως όχι. Αυτό το μωσαϊκό στάσεων, αντιλήψεων, προθέσεων και επιδιώξεων που περιγράφει με ένα σχεδόν ρομαντικό στιλ ο Μέλβιλ, μεταφέρουν ιδανικά οι Olivier Jouvray (σενάριο) και Pierre Alary (σχέδιο) στη δική τους προσαρμογή (μετάφραση: Τατιάνα Ραπακούλια, εκδόσεις Μικρός Ήρως). Ο Jouvray επιλέγει ευφυέστατα τις σκηνές και τα περιστατικά στα οποία δίνει έμφαση, κάτι που ελαχιστοποιεί τις συνέπειες από την αναπόφευκτη περικοπή υλικού όταν επιδιώκεται η προσαρμογή ενός τεράστιου λογοτεχνικού έργου σε κόμικς ενώ παράλληλα ο Alary παίρνει άριστα στην απόδοση των εκφράσεων των χαρακτήρων, αντισταθμίζοντας έτσι την απώλεια του γραπτού λόγου. Αποφεύγοντας τις «φωτογραφικές» αναπαραστάσεις αλλά και την «καθαρότητα» και επιλέγοντας αντ’ αυτών σκοτεινά χρώματα στο μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου, σχέδια που πλημμυρίζουν από γραμμές και μολυβιές, περιγράμματα που ξεφεύγουν από τα πρόσωπα και τα αντικείμενα τα οποία υποτίθεται ότι ορίζουν, σκιές που δεν υπακούν στους κανόνες της φύσης αλλά αντανακλούν τη διάθεση των χαρακτήρων και το κλίμα της υπόθεσης, καταφέρνει να πλάσει μια ατμόσφαιρα που αποπνέει υγρασία και μοναξιά, φόβο και διαρκή απειλή. Μια απειλή που είναι το αποτέλεσμα της εμμονής ενός καπετάνιου που παλεύει να πάρει εκδίκηση. «Βλέπω ακόμα τον ίδιο εφιάλτη κάθε νύχτα…» λέει ο Κάπτεν Άχαμπ. Και επιλέγει να ζήσει εντός αυτού του εφιάλτη για πάντα. Μόνο μέσα στον εφιάλτη η ζωή του έχει κάποιο νόημα. Που δεν είναι άλλο από το προδιαγεγραμμένο τέλος. Του εφιάλτη και της ζωής. Και το σχετικό link...

Ντετέκτιβ. Κατάσκοπος. Δολοφόνος. Είναι. Ήρωας? Απατεώνας? Εξαρτάται από το ποιος πληρώνει Αυτά λέει στο οπισθόφυλλο. Και δεν είναι και τόσο ψέμματα Δημιούργημα των Fabien Nury στο σενάριο και Pierre Alary στο σχέδιο. Δεν τους ξέρω τους κύριους. Ο δεύτερος έχει ένα μπλογκάκι όπου ανεβάζει σκίτσα του άμα θέλετε να πάρετε μια ιδέα. Ο πρώτος βλέπω ότι έχει γράψει και τα Il etait une fois en France και Tyler Cross. Δεν τα έχω διαβάσει. Τα έχω δει όμως στο τόπικ BD GEST' ART [ Τα καλύτερα BD's της χρονιάς από το bdgest.com ] Εκεί είχα δει και το Silas Corey. Άρα μάλλον θα είναι καλούλης. Τουλάχιστον Βλέπω επίσης ότι η Humanoids έχει επιλέξει να μεταφράσει στα αγγλικά κάποια από το I am Legion. (... σε σκιτσάκια του John Cassaday παρακαλώ....) Τέλος, έχει συνεργαστεί με τον Xavier Dorison (Troisieme Testament) σε 2 ταινίες (imdb) Είμαστε στο Παρίσι την άνοιξη του 1917. Α Παγκόσμιος Πόλεμος. Κάποιος κάνει κάτι. Κάποιος εξαφανίζεται. Κάποιοι ζητάνε από τον Silas Corey να τον βρει. Λεφτά να πέφτουν και αυτός θα είναι συνεργάσιμος Οτιδήποτε παραπάνω θα ήταν spoiler. Να παρατηρήσω ότι το background των ιστορικών χαρακτήρων (όπως του Georges Clemenceau) είναι ακριβές. Εάν απλώς τον έχετε ακουστά και δεν θυμάστε λεπτομέρειες, να σχολιάσω ότι εξέδιδε την εφημερίδα που δημοσίευσε το "Κατηγορώ" του Emil Zola (υπόθεση Ντρέυφους). Αυτό ως προς τα προ του πολέμου. Ως προς τα υπόλοιπα, θα δείτε στο κόμικ Ωραία γκρι περιπετειούλα. Δεν υπάρχει άσπρο. Ούτε μαύρο. Ο ρυθμός σε κρατάει μέχρι και το τέλος του δεύτερου τόμου όπου και ολοκληρώνεται η συγκεκριμένη περιπέτεια. Από τα ποστ στο blog του Alary τεκμαίρω ότι ετοιμάζουν κι άλλη περιπέτεια. Εάν δεν διαβάζετε γαλλικά, κάποια καλόπαιδα το έχουν ήδη σκανομεταφράσει στη γλώσσα του Λόρδου Μαουντμπατεν, οπότε μπορείτε να το απολαύσετε με το Earl Grey σας και με μπισκότα. Περισσοτερα κομικς του Fabien Nury : Tyler Cross IL ETAIT UNE FOIS EN FRANCE