Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'Osamu Tezuka'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Το «Pluto», η νέα σειρά άνιμε που προβάλλεται στο Netflix, βασισμένη στο ομώνυμο μάνγκα του Naoki Urasawa, είναι μια υπαρξιακή και πέρα για πέρα επίκαιρη ιστορία. «Τα ανδροειδή ονειρεύονται ηλεκτρικά πρόβατα;» αναρωτιέται ειρωνικά ο Philip K. Dick στον τίτλο του ομότιτλου μυθιστορήματός του στο οποίο βασίστηκε και η ταινία «Blade Runner». O Ιάπωνας δημιουργός Naoki Urasawa έρχεται με το «Pluto» για να απαντήσει: «Ναι». Για τους λάτρεις των μάνγκα και των άνιμε, των ιαπωνικών κόμικς και κινουμένων σχεδίων, το όνομα του Urasawa δεν είναι καθόλου άγνωστο. Δημιουργός ενήλικων σειρών (seinen) μάνγκα όπως τα «Monster», «20th Century Boys» και «Billy Bat», τα έργα του είναι φιλοσοφικές ιστορίες αγωνίας που αντιμετωπίζουν με αφοπλιστική ειλικρίνεια θεμελιώδη ερωτήματα γύρω από την ανθρώπινη φύση. Από τα μάνγκα του, μόνο το «Monster» έχει μεταφερθεί σε μορφή άνιμε. Οπότε η μεταφορά του «Pluto» σε μίνι σειρά άνιμε φέτος από το Netflix, έπειτα από έξι χρόνια παραγωγής, αποτέλεσε σημαντικό γεγονός για τους λάτρεις του δημιουργού και του μέσου. Το «Pluto» είναι μια ιδιαίτερη δημιουργία του Urasawa (και του συνδημιουργού του Takashi Nagasaki) καθώς πρόκειται για έναν φόρο τιμής. Η πλοκή και οι ήρωες βασίζονται στο διάσημο μάνγκα «Astro Boy» του «πατέρα των μάνγκα» Osamu Tezuka, και συγκεκριμένα στην ιστορία «Το Σπουδαιότερο Ρομπότ της Γης». O Urasawa αποτίνει με το «Pluto» ένα homage στον μεγάλο δάσκαλο Tezuka, αναπλάθοντας την ιστορία του και κάνοντάς την σκοτεινότερη, πιο πεσιμιστική, φορτίζοντάς την με τις σημερινές ανησυχίες πάνω στην τεχνητή νοημοσύνη. Ο Naoki Urasawa, δημιουργός του «Pluto» Σε ένα μέλλον όπου άνθρωποι και ρομπότ συνυπάρχουν ειρηνικά, σε έναν κόσμο που επουλώνει από έναν αιματηρό πόλεμο και βασίζεται στο θεμελιώδες αξίωμα πως «τα ρομπότ απαγορεύεται να σκοτώσουν άνθρωπο», ο ανθρωπόμορφος ρομπότ αστυνόμος Gesicht αναλαμβάνει να εξιχνιάσει μια σειρά μυστηριωδών φόνων. Θύματα είναι οι υψηλότερες τεχνητές νοημοσύνες του κόσμου και άνθρωποι υπέρμαχοι των δικαιωμάτων των ρομπότ. Μοτίβο του δολοφόνου είναι τα κλαδιά που στερεώνει σαν κέρατα πάνω από τα κεφάλια των θυμάτων του. Η φύση του παραμένει μυστήρια: άνθρωπος, ρομπότ ή κάτι άλλο; Η αστυνομία του δίνει το όνομα «Pluto» (Πλούτωνας), ο θεός του Κάτω Κόσμου. Έτσι, παρακολουθούμε τις προσπάθειες του Gesicht μαζί με την πιο προηγμένη τεχνητή νοημοσύνη όλων, τον Atom (η προσωποποίηση του Astro Boy), να εντοπίσουν τον μυστηριώδη δολοφόνο. Το άνιμε είναι ένα μυστήριο επιστημονικής φαντασίας που φιλοσοφεί πάνω στην ανθρωπότητα, την τεχνητή νοημοσύνη και τον πόλεμο. Τα ρομπότ στο «Pluto» δεν είναι απλοί ανταγωνιστές ή μια υπόνοια κατασκευασμάτων ισάξιων με τους ανθρώπους. Είναι ισάξια με αυτούς: διαθέτουν ίσα πολιτικά δικαιώματα με τους ανθρώπους (όπως το δικαίωμα να παντρευτούν και να υιοθετήσουν παιδιά), φυσικά και ψυχικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων σε σημείο που να μην ξεχωρίζουν εμφανισιακά. Μπορούν ακόμα και να βλέπουν όνειρα στον ύπνο τους. Το «ανθρώπινο» στοιχείο στη σειρά πολλές φορές υπερισχύει σε χαρακτήρες τεχνητής νοημοσύνης παρά στους ίδιους τους ανθρώπους. Όμως, ο κόσμος αποδεικνύεται πιο βρώμικος και άνισος για τα ρομπότ από ότι δείχνει η επιφάνεια. Ο Osamu Tezuka, δημιουργός του «Astro Boy» Σημαντικό κομμάτι της ιστορίας αποτελεί ο περασμένος 39ος Κεντροασιατικός Πόλεμος ενάντια στην Περσία (μετά από κατηγορία για παράνομη κατοχή όπλων μαζικής καταστροφής), στον οποίο ρομπότ δολοφόνησαν χιλιάδες αμάχους, ρομπότ και ανθρώπους. Ο πόλεμος αυτός ακούγεται γνώριμος μια και πρόκειται για αλληγορία της αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ (το μάνγκα δημοσιεύτηκε από το 2003 έως το 2009), μια αλληγορία που δυστυχώς παραμένει ακόμα σύγχρονη. Οι πρωταγωνιστές προσπαθούν να ξεπεράσουν τα ψυχικά τους τραύματα από τον πόλεμο καθώς «οι άνθρωποι ξεχνούν, μα τα ρομπότ δεν ξεχνούν τίποτα», όπως δηλώνει το ρομπότ North No. 2 που αποφασίζει να μάθει πιάνο από το να είναι μια πολεμική μηχανή. Όλα τα στοιχεία που κάνουν το μάνγκα του Pluto μοναδικό μεταφέρονται άρτια με κίνηση και χρώμα στο μέσο του animation. Τα οκτώ επεισόδια διάρκειας μίας ώρας το καθένα πλημμυρίζουν από προβληματισμό και έντονα συναισθήματα, κάνοντας το «Pluto» μία από τις καλύτερες φετινές σειρές που μπορεί να δει κάποιος στο Netflix και μια εξαιρετική εισαγωγή στο έργο του Ιάπωνα δημιουργού. Και το σχετικό link...
  2. Σκοτεινή, πεσιμιστική και, βέβαια, εντελώς επίκαιρη, η σειρά βασίζεται σε ιστορία του θρυλικού πατέρα των manga Oσάμου Tεζούκα. Η τεχνητή νοημοσύνη είναι παντού αυτές τις ημέρες. Για πολλά χρόνια ήταν ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Ως όρο και ως κόνσεπτ τη συναντούσες στα βιβλία του Iσαάκ Ασίμοφ ή, ακόμη πιο παλιά, στον κινηματογράφο και στο θρυλικό «Metropolis» του Φριτς Λανγκ. Ο Ασίμοφ μάλιστα, είναι αυτός που εμπνεύστηκε τους τρεις βασικούς νόμους της ρομποτικής που μέχρι σήμερα έχουν καθορίσει τη γενικότερη συζήτηση στη Δύση σχετικά με την τεχνητή νοημοσύνη και οι οποίοι, λίγο πολύ, λένε ότι ένα ρομπότ δεν επιτρέπεται να κάνει κακό σε άνθρωπο. Περιέργως, την ίδια περίοδο που ο Ασίμοφ οραματιζόταν τους ρομποτικούς νόμους του, ένας άλλος σπουδαίος δημιουργός έθετε τα δικά του όρια μεταξύ μηχανών και ανθρώπων. Δεν είναι ακριβώς επιβεβαιωμένο αν ο πατέρας των manga και των anime, Oσάμου Tεζούκα, γνώριζε το έργο του Ασίμοφ όταν παρουσίαζε στο παιδικό αναγνωστικό κοινό στην Ιαπωνία τις περιπέτειες του Astro Boy. Μεταπολεμικά δεν ξέρουμε αν τα αμερικανικά περιοδικά του φανταστικού, όπου κυκλοφορούσαν οι μικρές ιστορίες του, έφταναν στην Ιαπωνία. Τo manga «Tetsuwan Atom» («Ο τρομερός Άτομ»), στο οποίο βασίστηκε το μετέπειτα anime «Astro Boy», πρωτοκυκλοφόρησε το 1951. Οι ρομποτικοί νόμοι του Aσίμοφ εμφανίζονται για πρώτη φορά σε ένα διήγημα που εκδόθηκε το 1942 στο «Astounding Science Fiction» και αργότερα στη συλλογή «Ι, Robot» το 1950. Αν και Ασίμοφ και Τεζούκα συγκλίνουν στο γεγονός ότι ένα ρομπότ δεν μπορεί να βλάψει ή να σκοτώσει έναν άνθρωπο, οι νόμοι του δεύτερου ήταν σχεδιασμένοι ώστε να αφορούν μόνο την ιαπωνική κοινωνία και κουλτούρα. Σε αυτούς ένα ρομπότ υπηρετεί την ανθρωπότητα, πρέπει να αποκαλεί τον δημιουργό του «πατέρα» και δεν μπορεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του με αντάλλαγμα τα χρήματα. Τα ανδροειδή του Tεζούκα είναι στην πλειοψηφία τους ανθρωπόμορφα. Στην ουσία του το Astro Boy είναι μια μεταφορά του Πινόκιο στον 21ο αιώνα. Ο Atom είναι ένα ρομπότ που μοιάζει στον νεκρό γιο του εφευρέτη του, Tobio, και έχει κληρονομήσει την αθωότητα και την αφέλεια ενός μικρού παιδιού. Όταν ο πατέρας του, δρ. Τένμα, που δουλεύει στο υπουργείο Επιστήμης, συνειδητοποιεί ότι δεν πρόκειται να μεγαλώσει ποτέ, τον απαρνείται και τον διώχνει. Ένας άλλος συνάδελφός του τον υιοθετεί και τον κάνει μέλος της δικής του ρομποτικής οικογένειας, την οποία ο Atom ορκίζεται να προστατέψει, ιδιαίτερα τη μικρή του αδελφή-ρομπότ Uran. Σε αυτό το σύμπαν κινείται το «Pluto» του Nαόκι Ουρασάουα, το οποίο βασίζεται στην ιστορία του «The Greatest Robot on Earth» του Tεζούκα. Ο Nαόκι Ουρασάουα Ο Gesicht, ένας ντετέκτιβ-ρομπότ που δουλεύει για τη Europol, προσπαθεί να εξιχνιάσει μια σειρά φόνων ανθρώπων και ρομπότ σε όλο τον κόσμο. Η υπόθεση περιπλέκεται περισσότερο όταν τα στοιχεία δείχνουν ότι μπορεί ένα ρομπότ ίσως κρύβεται πίσω από αυτή την ιστορία – και θα είναι η πρώτη φορά μετά από οκτώ χρόνια που ένα ρομπότ σκοτώνει άνθρωπο. Όπως όλα δείχνουν, στόχοι του δολοφόνου είναι τα επτά πιο εξελιγμένα ανδροειδή στον πλανήτη – ανάμεσά τους και ο Atom –, τα οποία μπορούν να μετατραπούν σε όπλα μαζικής καταστροφής, ενώ στο στόχαστρο μπαίνουν και οι επιστήμονες που τα δημιούργησαν και όσοι είναι υπέρμαχοι των ίσων δικαιωμάτων των ρομπότ. Η σειρά παίρνει το όνομα της από τον βασικό ανταγωνιστή και είναι πολύ πιο σκοτεινή και πεσιμιστική από το ορίτζιναλ υλικό, από το οποίο δανείζεται στοιχεία. Υπάρχουν πολλά επίπεδα στην υπόθεση του Ουρασάουα, o οποίος δεν διηγείται απλώς εκ νέου την κλασική ιστορία του Tεζούκα. Για όσους δεν γνωρίζουν το έργο του, είναι ένας από τους σημαντικότερους mangaka της γενιάς του. Δημιουργός του «Monster», ενός από τα σπουδαιότερα manga της σύγχρονης εποχής – το οποίο έγινε anime το 2004 και παίζεται επίσης στο Netflix –, στο οποίο προσπαθούσε να απαντήσει στο ερώτημα ποια είναι η πραγματική φύση του κακού, εδώ αναρωτιέται ποια είναι η πραγματική φύση του ανθρώπου. Για το είδος του anime, οι σειρές που βασίζονται σε έργα του θεωρούνται σπάνιες. Είναι πιο σοβαρές σε ύφος ενώ απουσιάζει κάθε ίχνος fan service. Διαφορετικό στη δομή από το «Monster», που ολοκληρωνόταν σε 74 μισάωρα επεισόδια, το «Pluto» μετράει 8 ωριαία επεισόδια. Η αρχή του είναι κάπως αργή και χρειάζεται χρόνο μέχρι να βρει τον ρυθμό του ανάμεσα σε τόσους χαρακτήρες. Αν αντέξει κανείς μέχρι το τέταρτο επεισόδιο, ανταμείβεται με ένα roller coaster έντασης και συναισθημάτων. Οι δυο σειρές, που μοιάζουν να συνδιαλέγονται, έχουν αρκετά κοινά στοιχεία, γεγονός που οφείλεται στον τρόπο που δουλεύει ο Ουρασάουα τα πρότζεκτ του – σχεδόν ταυτόχρονα. Π.χ. o βασικός πρωταγωνιστής του «Monster» ονομάζεται Tένμα και είναι γιατρός. Επιπλέον, αν στο «Monster» ο Ουρασάουα εξετάζει την επίδραση του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και του ναζισμού στη μεταπολεμική Ευρώπη, στο «Pluto» φαντάζεται την Αραβία ως μια απέραντη έρημο, εντελώς ρημαγμένη μετά από έναν καταστροφικό πόλεμο – ξεκίνησε να το γράφει το 2001 ως αντίδραση στον πόλεμο του Ιράκ. Εκείνη την εποχή σίγουρα δεν περίμενε ότι το έργο του θα παρέμενε επίκαιρο μέχρι σήμερα, και όχι μόνο λόγω της τεχνητής νοημοσύνης, αλλά θα κάνουμε spoiler αν πούμε περισσότερα. Και το σχετικό link...
  3. Ο πυρηνικός όλεθρος στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, η εθνική μνήμη και το συλλογικό τραύμα στα ιαπωνικά manga και anime. Barefoot Gen (1983) Χιροσίμα, 6 Αυγούστου 1945. Στις 8:15 το πρωί, το αμερικανικό βομβαρδιστικό «Ενόλα Γκέι» απελευθερώνει μια βόμβα ουρανίου-235 πάνω από την ιαπωνική πόλη με τις περίπου 320.000 ψυχές. Από την έκρηξη, η καταστροφική δύναμη της οποίας ισοδυναμεί με 15 κιλοτόνους ΤΝΤ, σκοτώνονται ακαριαία 80.000 άνθρωποι. Από την αδιανόητη θερμότητα της έκρηξης, που φτάνει τα πολλά εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου, εξαϋλώνονται σχεδόν τα πάντα σε ακτίνα τριών χιλιομέτρων. Ο αριθμός των θυμάτων που θα πεθάνουν αργότερα από την έκθεση στην ακτινοβολία, ανέρχεται σε αρκετές ακόμα δεκάδες χιλιάδες. Μετά από τρεις μέρες, στις 9 Αυγούστου, ένα δεύτερο Β-29 ρίχνει μια βόμβα πλουτωνίου στο Ναγκασάκι σκοτώνοντας 40.000 ανθρώπους. Στις 15 Αυγούστου ο αυτοκράτορας της Ιαπωνίας Χιροχίτο θα ανακοινώσει με ραδιοφωνικό του μήνυμα την άνευ όρων παράδοση της χώρας του στους Συμμάχους. Ήταν η τελευταία πράξη του δράματος που έβαλε τέρμα στην πιο ανθρωποκτόνο σύρραξη της παγκόσμιας Ιστορίας: τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν επίσης και το πρώτο επεισόδιο που εισήγαγε βίαια την ανθρωπότητα από την εποχή των συμβατικών πολέμων στην Πυρηνική Εποχή. Σε μια ευρύτερη οπτική, το τρομακτικό αυτό όπλο – στην κατασκευή του οποίου είχαν συμμετάσχει φυσικοί απ’ όλον τον κόσμο, μεταξύ των οποίων και ο Αϊνστάιν – κατέδειξε τα όρια της επιστήμης, όταν οι ηθικοί της φραγμοί ξεπερνιούνται για την εξυπηρέτηση πολιτικοστρατιωτικών σκοπιμοτήτων. Οι ρίψεις των ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, μαζί με τους βομβαρδισμούς στο Τόκιο και σε δεκάδες άλλες πόλεις, συνιστούν μέχρι σήμερα τραυματικές εμπειρίες για τον ιαπωνικό λαό και ταυτοτικά στοιχεία της συλλογικής του μνήμης. Αποτέλεσαν όμως και τη βασική πηγή έμπνευσης για κινηματογραφικά, λογοτεχνικά και μουσικά έργα, τα οποία υπήρξαν μέρος μιας θεραπευτικής διαδικασίας μέσω της τέχνης. Σε πολλά βέβαια από τα έργα αυτά, εμφανής είναι η απουσία αυτοκριτικής για τα εγκλήματα που είχαν προηγηθεί από τον ιαπωνικό μιλιταρισμό, αλλά και ο μονοδιάστατος ρόλος του «θύματος» που κατά κανόνα προορίζει η Ιαπωνία για τον εαυτό της. Τα manga και τα anime διαδραμάτισαν και αυτά τον δικό τους ρόλο μεταπολεμικά στην αποτύπωση του τραύματος της Ιαπωνίας. Ο πρωτοπόρος των ιαπωνικών κόμικς, γνωστός και ως ο «πατέρας και θεός των manga» Osamu Tezuka (1928-1989), ήταν έντονα επηρεασμένος από τα εφηβικά του βιώματα. Το σύνολο του εξαιρετικά παραγωγικού έργου του διακρίνεται από μια προσκόλληση στην επιστημονική φαντασία, από την αγάπη του στη φύση και στον άνθρωπο και από έναν στοχασμό για τις αμοραλιστικές πτυχές της τεχνολογίας. Στο πιο γνωστό του έργο, το «Astro Boy», ένας επιστήμονας δημιουργεί ένα ανθρωπόμορφο ρομπότ για να καλύψει το κενό που άφησε η απώλεια του γιου του. Ο Astro Boy είναι ένα σκεπτόμενο ρομπότ με ανθρώπινα αισθήματα και ασύλληπτες δυνάμεις τις οποίες χρησιμοποιεί για την καταπολέμηση του κακού και της αδικίας, μαχόμενος ενάντια σε άλλα ρομπότ. Οι υπερηρωικές δυνάμεις του οφείλονται στη σωστή χρήση της ατομικής ενέργειας, που εκείνη την εποχή προτασσόταν για ειρηνικούς σκοπούς. Το «Astro Boy» ξεκίνησε το 1952 ως manga, ενώ μεταξύ 1963-1966 μεταφέρθηκε ως anime στην τηλεοπτική οθόνη. Όπως ο Tezuka, έτσι και ο διάδοχός του Hayao Miyazaki (1941-) ήταν μάρτυρας των καταστροφικών αεροπορικών επιδρομών στο τέλος του πολέμου. Εικόνες ατομικών βομβών εμφανίζονται συχνά στα έργα του, παράλληλα με τις εκκλήσεις για ανθρώπινη αυτοσυγκράτηση. Στην πιο χαρακτηριστική manga σειρά του με τον τίτλο «Nausicaä of the Valley of the Wind» (1982-1994), προσαρμοσμένη από τον ίδιο στο ομώνυμο anime του 1984, ο Miyazaki περιγράφει έναν μετα-αποκαλυπτικό κόσμο που κατοικείται από ραδιενεργά μεταλλαγμένα όντα, ως συνέπεια της κακής χρήσης της πυρηνικής τεχνολογίας. Το manga ωστόσο που καταπιάνεται πιο άμεσα με την ατομική βόμβα είναι το αυτοβιογραφικό «Barefoot Gen». Στη σειρά καταγράφονται με φρίκη και ωμότητα οι συνέπειες της πυρηνικής έκρηξης μέσα από τα μάτια του εξάχρονου Gen Nakaoka – ο οποίος δεν είναι παρά η περσόνα του ίδιου του δημιουργού Keiji Nakazawa (1939-2012), επιζώντα της Χιροσίμα. Ο Barefoot Gen δημοσιεύτηκε σε διάφορα περιοδικά μεταξύ 1973 και 1987, μεταφέρθηκε σε τρεις κινηματογραφικές παραγωγές (μεταξύ 1976 και 1980), σε δυο ταινίες anime (1983 και 1986), καθώς και στην ιαπωνική τηλεόραση (2007). Την αμείωτη δημοφιλία της η σειρά την οφείλει, εκτός των άλλων, και στα μηνύματα ελπίδας και ανθεκτικότητας που αντικατοπτρίζονται στους χαρακτήρες της, συμβολίζοντας την αναγέννηση της Ιαπωνίας. Όπως είχε δηλώσει ο Nakazawa για την επιλογή του ονόματος Gen (που στα ιαπωνικά σημαίνει «πηγή» ή «προέλευση»): «Ονόμασα τον κύριο χαρακτήρα μου Gen με την ελπίδα ότι θα γινόταν η πηγή δύναμης για μια νέα γενιά, που θα μπορούσε να πατήσει ξυπόλητη το απανθρακωμένο έδαφος της Χιροσίμα έχοντας τη δύναμη να πει ΟΧΙ στα πυρηνικά όπλα». Akira (1988) Άλλη κλασική περίπτωση manga που έγινε anime με διεθνή επιτυχία είναι το το μετα-αποκαλυπτικό cyberpunk «Akira» (1982-1990) του Katsuhiro Otomo. Όπως στο κόμικς, έτσι και στην ομότιτλη ταινία του 1988 εξυφαίνεται το σενάριο ότι το έτος 1988 το Τόκιο καταστράφηκε από μια έκρηξη παρόμοια με εκείνη μιας πυρηνικής βόμβας. Αυτή η έκρηξη οδήγησε τελικά στην έναρξη του Γ΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι συσχετισμοί με τους βομβαρδισμούς της Ιαπωνίας τον Αύγουστο του 1945 είναι ηθελημένοι. Η ταινία μάς μεταφέρει 31 χρόνια μετά όταν το Τόκιο (ανακατασκευασμένο από τους αντιπάλους με φουτουριστικά πρότυπα και μετονομασμένο σε Νεο-Τόκιο) γίνεται το επίκεντρο μιας τεράστιας κοινωνικοπολιτικής αναταραχής. Grave of the Fireflies (1988) Ίσως η πιο ανθρώπινη και συγκινητική ταινία anime με θέμα τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο από ιαπωνική σκοπιά είναι το «Grave of the Fireflies» (1988) του Isao Takahata, βασισμένη στο ομότιτλο ημι-αυτοβιογραφικό διήγημα του Akiyuki Nosaka (1967). Η ταινία δείχνει την τραγική καθημερινότητα του έφηβου Σάιτα και της μικρής αδελφής του Σετσούκο. Με τον πατέρα τους να υπηρετεί στο Αυτοκρατορικό Ιαπωνικό Ναυτικό και μετά από τον θάνατο της μητέρας τους στον βομβαρδισμό της πόλης τους, Kabo, τα δυο αδέλφια καταβάλλουν έναν ασύμμετρο αγώνα να επιβιώσουν σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης και ευθραυστότητας της ζωής. Συμπερασματικά, τα manga και τα anime στη μεταπολεμική περίοδο λειτούργησαν ως ένα μέσο διά του οποίου η ηττημένη Ιαπωνία προσπάθησε να επανεφεύρει τον εαυτό της, εκφράζοντας τη θλίψη της και αναζητώντας την αξιοπρέπειά της. Χωρίς βέβαια να κρύβει πάντοτε επιτυχώς, πίσω από το τεράστιο πυρηνικό μανιτάρι, τον ρεβιζιονισμό της... Και το σχετικό link...
  4. Όσοι τον ξέρετε μόνο ως μουσικό, ετοιμαστείτε να διαβάσετε κάτι εντελώς διαφορετικό: o Γιώργος Καρανικόλας, ιδρυτικό μέλος των Last Drive και ιδιοκτήτης του Tilt Comics (Ασκληπιού 37) γράφει αποκλειστικά για το Rocking.gr για τα αγαπημένα του κόμικς, τo παράλληλo με τους Drive πάθος του. «Μου είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω τα πιο σημαντικά graphic novels, comic series και single issues απ' όλο αυτόν τον όγκο που κυκλοφόρησε μέσα σε έναν αιώνα σχεδόν (γιατί σε πρωτόλεια μορφή από τότε ξεκίνησαν τα comics). Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να μιλήσω για μερικά από τα πιο σημαντικά για μένα σε κάποιες περιόδους της ζωής μου, χωρίς να κάνω κάποιο αρχειακό κατάλογο, καθαρά συναισθηματικά. Όμως δεν παύω να τα θεωρώ masterpieces μιας νέας τέχνης. Αν ορίσουμε σαν σημείο εκκίνησης των μοντέρνων graphic novels το "A Contract With God" του Will Eisner που κυκλοφόρησε το 1978 αυτό σημαίνει ότι όλες μου οι επιλογές είναι από αυτό το χρονικό σημείο και μετά. Όταν ξεκίνησα να διαβάζω το "Stray Bullets" από το πρώτο τεύχος ήταν για μένα αποκάλυψη (κυρίως σεναριακά) στο πώς προσέγγιζε ο David Lapham ένα μεταμοντέρνο νουάρ με τις απαραίτητες δόσεις σουρεαλισμού και αφαίρεσης, και στο πώς η ζωή μπορεί να ξεπερνά τη φαντασία. Ανυπομονούσα κάθε μήνα για το επόμενο. This means pleasure! Το "Black Hole" του Charles Burns ήταν ένα ρέκβιεμ στην teenage wasteland και εικαστικά το τέλειο, χωρίς καμία δόση υπερβολής. Το "MW" του Osamu Tezuka, γραμμένο μισό αιώνα πριν, ένα graphic novel 780 σελίδων με έκαψε. Το τελείωσα σε μια μέρα. Κάψουλα αδρεναλίνης στη μεταπολεμική Ιαπωνία. Το "Jimmy Corrigan" του Chris Ware δεν επιτρέπει καμία αποσυμπίεση. Όλα (χρώματα, γραμμές, αρχιτεκτονική) εξυπηρετούν έναν σκοπό: να εξορύξουν το υποσυνείδητο, και είναι πολύ πιθανό να σκαλώσεις άσχημα. "Johnny The Homicidal Maniac": σάπιο. Ο μηδενισμός, ο κυνισμός και ο σαρκασμός σε σάρκα μία. Και πιθανόν ματωμένη. Stand alone comic series. Ο Jhonen Vasquez τώρα κάνει αρκετά video clip και πρόσφατα το smash hit Invader Jim. "Hate" του Peter Bagge: fun, bullying, suck my dick attitude και fun, fun, fun. Ο Bagge έχει κάνει αρκετά εξώφυλλα δίσκων στη Sub Pop. "Invisibles": ψυχεδελικό, εξωτικό και ιδιωματικό, όπως και ο Grant Morrison. Ο Morrison αρρώστησε βαριά όταν το έγραφε και η σειρά ξεκίνησε το 1994 και τελείωσε το 2000. Το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας γράφτηκε στο Κατμαντού ενώ πειραματιζόταν με διάφορα. Όπως λέει και ο ίδιος το μεγαλύτερο μέρος του το είπαν οι εξωγήινοι όταν τον είχαν απαγάγει. Οι ιστορίες λογοκρίθηκαν σκληρά λόγω πιθανών αναφορών σε παιδοφιλία και κακοποίηση ανηλίκων. Μαγεία, meditation, ταξίδια στο χρόνο και φυσική βία. Moebius: άπαντα. Όλη η σειρά της Humanoids καλύπτει από τα πρώιμα σχέδια έως τις μικρές ιστορίες προς το τέλος. "Arkham Asylum - Joker": μια διαφορετική προσέγγιση στον Batman που χρησιμοποιεί βαριά συμβολικές αναφορές και διαδραματίζεται στην ψυχιατρική κλινική όπου νοσηλεύονται οι πιο επικίνδυνοι supervillains στη Gotham City. Μια από τις καλύτερες ιστορίες ever και τον Dave McKean στο peak του. Το "Arkham Asylum" με οδηγεί στο Joker των Azzarello/ Bermejo. Δεν υπήρξε ποτέ πιο τρομακτικός Joker. Οι crime - noir μίξεις είναι το καυτό πράγμα. "Habibi" του Craig Thompson: η σύλληψη του οπτικού σχεδιασμού ενώνεται με μία ιστορία που ξεδιπλώνει διάφορες πτυχές που είναι ρωγμές για να κατανοήσεις το Ισλάμ και να εστιάσεις στην ομορφία της αραβικής και ισλαμικής κουλτούρας. Η έμπνευση σχεδιαστικά έρχεται προφανώς από την ισλαμική καλλιγραφία και νουμερολογία και κυρίως από τα οριεντάλ έργα του Jean-Leon Gerome. Κάθε σελίδα του βιβλίου θα μπορούσε να είναι μια προσευχή. "Asterios Polyp" του David Mazzucchelli: το περίγραμμα της ιστορίας βασίζεται στον μύθο του Ορφέα, την αρχαία ελληνική τραγωδία, όπου όντας αυτοβιογραφικό graphic novel, ο Asterios (Mazzucchelli) παίρνει τον ρόλο του Ορφέα και η πρώην γυναίκα του Hana τον ρόλο της Ευριδίκης. Με πολλές αναφορές από την Οδύσσεια, όλα όμως υπηρετούν στο να εμπλουτίσουν το ταξίδι αυτογνωσίας του Asterios. Ένα graphic novel που χρειάζεται πολλές αναγνώσεις. "Patience" του Daniel Clowes: ένα ταξίδι θανάτου και η αιώνια αγάπη. Το μεγαλύτερο σε διάρκεια graphic novel του Clowes. Ένας συνεχής πειραματισμός με σχήματα, χρώματα, προοπτική. Το κίτρινο χρώμα είναι σημείο αναφοράς: επιθυμία, ευτυχία, πειρασμός, έμπνευση, ελπίδα, αλλά σε ισχυρή σύνδεση με αρρώστια, κίνδυνο, δειλία. "Watchmen", "V For Vendetta", "League Of Extraordinary Gentlemen" του Alan Moore: από ένα δυστοπικό μέλλον στους less-than-perfect superheroes της μεταψυχροπολεμικής εποχής και από εκεί στους φανταστικούς χαρακτήρες από γνωστές νουβέλες της βικτωριανής εποχής, ο Alan Moore παραμένει για μένα ο κορυφαίος συγγραφέας στα comics. Έχει καθορίσει τα standard και ενώσει μαγεία και προφητεία σε ένα. Τα spoken words του με μουσικό background ολοκληρώνουν την αγάπη μου σε αυτόν. Καλό σημείο εκκίνησης για νέους αναγνώστες.» Οι Last Drive επιστρέφουν στο Gagarin για το πρώτο τους ηλεκτρικό σετ μετά από δύο χρόνια το Σάββατο 20 Μαΐου. Μαζί τους, οι Bazooka. Και το σχετικό link...
  5. Θρηνωδός

    AYAKO [OSAMU TEZUKA]

    Το παρακάτω manga περιέχει αιμομιξία, βιασμό, ενδοοικογενειακή βία και παιδοφιλία. Δεν προτείνεται για άτομα κάτω των 18. Μια από τις μικρότερες σειρές του μέγιστου Osamu Tezuka, το Ayako είναι ένα τρίτομο manga με κεντρική θεματολογία την καθημερινότητα μιας Ιαπωνικής οικογένειας αμέσως μετά τον Β.Π.Π. Εκδόθηκε αρχικά σε κεφάλαια στο περιοδικό Big Comic της εκδοτικής Shogakukan την περίοδο 25 Ιανουαρίου 1972 - 25 Ιουνίου 1973. Είναι από τα λίγα manga που εκδόθηκαν στην Αμερική από μία μικρότερη σχετικά εκδοτική, την Vertical, και όχι την VIZ ή την Tokyopop. Το manga το έμαθα μόλις το σάββατο, όταν το πέτυχα σε ένα κομιξάδικο στην Γενεύη στα Γαλλικά από την Delcourt/Akata. Το εξώφυλλο του πρώτου τόμου (ανήκει στην συλλογή osamu tezuka's manga library) Είδος: Seinen,Drama, Historical Fiction Υπόθεση: Η Ιαπωνία το 1949 έχει καταστραφεί από τις Συμμαχικές δυνάμεις, είναι υπό κατοχή από την 3η στρατιά του στρατηγού Douglas MacArthur, και υπόκειται μια μαζική αλλαγή σε κάθε κοινωνικό/πολιτικό επίπεδο. Η μεταρρύθμιση στην γεωργία κατακερματίζει τα μεγάλα κτήματα σε μικρογεωργούς, ένα πολύ άσχημο νέο αν είσαι μια συντηρητική οικογένεια γεωκτηματιών όπως οι Tenge. Για τον πατριάρχη Sakuemon, η χαρά του για την επιστροφή ενός από τους γιούς του από ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων ενώ τον νόμιζε για νεκρό, υπερκαλύπτεται από την απογοήτευση του όταν έμαθε ότι ένας άλλος γιός του είναι κομμουνιστής. Η μόνη ευχαρίστηση και ηρεμία που αντλεί, είναι από την Ayako, την πολυαγαπημένη κόρη και εγγονή ταυτόχρονα. Αναλυτικότερα, ένας από τους μεγαλύτερους γιούς, ο Jiro Tenge, είναι κρυφός πράκτορας για τις Η.Π.Α. και οι φόνοι που έχει διαπράξει ανακαλύπτονται από την μικρότερη αδερφή του, την Ayako. Τα σοκ έρχονται απανωτά για την μικρή, όταν μαθαίνει ότι η νύφη της είναι και μητέρα της, γιατί αναγκάζεται να κάνει έρωτα με τον πατέρα της οικογένειας, Sakuemon, χωρίς την θέληση της (γι'αυτό είναι και εγγονή και κόρη του). Για μην αποκαλύψει τίποτα από τα βρώμικα οικογενειακά μυστικά, την κλειδώνουν στο υπόγειο του σπιτιού για περίπου 25 χρόνια, χάνοντας έτσι κάθε πολιτική και κοινωνική εξέλιξη της χώρας. Οι προσπάθειες της μητέρας της και του μικρότερου αδερφού Shiro για την απελευθέρωση της αποβαίνουν άκαρπες, μέχρι η ίδια να καταφέρει να ξεφύγει μόνη της. Πλέον η Ayako είναι μια πανέμορφη γυναίκα, που έχει απόλυτη ανάγκη την αγάπη από τους άλλους και φοβάται απεριόριστα τον έξω κόσμο, δημιουργώντας (επιτέλους) και επιφέροντας την "θεία δίκη" για την τερατώδη οικογένειά της. Ενδεικτικά μερικές σελίδες για να δείτε το σχέδιο: Μπορείτε να διαβάσετε τον πρώτο τόμο εδώ, τους υπόλοιπους τους κατεβάζετε. Δεν θα σας φαινόταν καθόλου ερωτική η στάση της, αν ξέρατε για ποιον πόζαρε Σκληρό, καινοτόμο για την εποχή του, η πιο σκοτεινή και ακραία δουλειά του Tezuka. Αυτή είναι η πιο άμεση κριτική του μεγάλου δασκάλου των manga στην μοίρα της Ιαπωνίας στο μεταίχμιο της ολοκληρωτικής ήττας. Είναι ασυνήθιστα απομακρυσμένο από τις συμβάσεις των κόμικς και σκηνοθετιμένο με σκοτεινό ηδονοβλεπτικό χιούμορ, αποτελώντας ταυτόχρονα πρωτοπόρο της φυσιογνωστικής (σε σαρκικό επίπεδο) Ιαπωνικής λογοτεχνίας. Ο κεντρικός άξονας είναι μια ηρωίδα έμβλημα των άνγωστων πτυχών που ακολουθούν ενός πολέμου. Αυτό που με τράβηξε αρχικά είναι ότι η θεματολογία που διαπραγματεύεται ο δημιουργός είναι ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της σύγχρονης Ιαπωνικής ιστορίας που μέχρι και σήμερα παραμένουν θολά. Τι ακριβώς συνέβη στο aftermath του πολέμου; Πως επηρέασε τα γεγονότα του κάθε σπιτιού πίσω από τις κλειστές πόρτες; Ο Tezuka το πάει στο επόμενο επίπεδο, αποκαλύπτοντας την ασχήμια που κρύβεται πίσω από το προσωπείο καθαρά πραγματιστικά και χωρίς taboo. Ο τίτλος είναι πραγματικά page-turner και δεν πρόκειται να το αφήσεις να δεν το τελειώσεις όλο. Δυστυχώς η επίσημη μετάφραση της Vertical δεν είναι καθόλου προσεγμένη μιας και ακολουθεί την μέθοδο μετάφρασης dynamic equivalence (όταν οι μεταφραστές προσπαθούν να δώσουν ακριβώς την ίδια εμπειρία ανάγνωσης με την αρχική έκδοση, αφαιρώντας όποιο στοιχείο είναι πολιτιστικά ξένο προς το κοινό που απευθύνεται η μετάφραση), με αποτέλεσμα οι περισσότεροι χαρακτήρες του cast να φαίνονται σαν γιδοβοσκοί που προσπαθούν να διαβάσουν Πλάτωνα. Οπότε στραφείτε προς τα scanlations. Προφανώς και το προτείνω, είναι ένα μικρό διαμάντι που συνδυάζει τον ψυχολογικό ρεαλισμό του Ντοστογιέφσκι με την κοινωνική συνείδηση του Ζολά και του Τολστόι. Κανένα θέμα δεν είναι εκτός ορίων για τον Tezuka: Φόνοι, κατασκοπία για τους Αμερικανούς, προσάρτηση στο Κομμουνιστικό κόμα, η φυλάκιση μέλους της οικογένειας σε ένα υπόγειο κελί και η προσπάθεια για αιμομιξία. Η ιστορία είναι καταδικαστική, απίστευτα δυνατή και σοβαρά ενοχλητική, με το τέλος να είναι ίσως παραπάνω γεμάτο με συμβολισμούς απ'ότι θα έπρεπε. Το Ayako αναγκάζει τον αναγνώστη να αντιμετωπίσει τις σκοτεινότερες και πιο διεφθαρμένες γωνίες της ανθρώπινης ψυχής. Παρουσιάσεις σχετικά με τον Osamu Tezuka στο GreekComics: Παρουσίαση του δημιουργού Dororo Apollo's Song Black Jack Καλή ανάγνωση! [mal type=manga id=5401]
  6. imacmaria

    APOLLO'S SONG [ OSAMU TEZUKA ]

    Είναι ένα manga, 541 σελίδων, από τον Osamu Tezuka. Πρωτοεκδόθηκε ως σειρά στο εβδομαδιαίο περιοδικό Shukan Shōnen Kingu στην Ιαπωνία το 1970 (συγκεκριμένα από τις 26/4/1970-22/11/1970). Σε αγγλική μετάφραση εκδόθηκε το 2007. Πρόκειται για την ιστορία του Shogo, ενός νεαρού, κακοποιημένου και παραμελημένου από την μητέρα του, η οποία εργάζεται ως barwoman και ιερόδουλη. Ο πατέρας του θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε.. Ο ίδιος μεγαλώνοντας, νοιώθει μίσος για οποιαδήποτε εκδήλωση αγάπης και καταστρέφει ότι έχει σχέση με αυτή, ξεκινώντας σκοτώνοντας ζευγάρια ζώων. Ένα ηλεκτροσόκ, μία παραίσθηση αρχαίας Θεάς και μια αδυσώπητη τιμωρία να αγαπά ξανά και ξανά την ίδια γυναίκα, αλλά πριν ενωθούν με αγάπη, ο ένας να πεθαίνει, θα τον φέρουν πρόσωπο με πρόσωπο με τα ίδια του τα βίαια ατοπήματα. Θα φτάσει ο Shogo στην λύτρωση; Μια ιστορία που η ποιητική δικαιοσύνη των Θεών, μπλέκεται με αρχαίους ελληνικούς μύθους και ψάχνει την σημασία της αγάπης και τις συνέπειες της έλλειψής της. Όμοια με αρχαία τραγωδία, ενώνει ιστορίες από τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως των Ναζί μέχρι ένα δυστοπικό μέλλον, όπου οι άνθρωποι καταδιώκονται από μία φυλή των ίδιων τους των κλώνων. Πολύ ωραίος ρυθμός, ξεκάθαρο, γραμμικό σχέδιο με ντελικάτες λεπτομέρειες, αριστοτεχνική μετάβαση από κεφάλαιο σε κεφάλαιο. Πικάντικη απαισιοδοξία, προκλητικός ρομαντισμός και αντικρουόμενα συναισθήματα για τον πρωταγωνιστή συνθέτουν αυτό το κόμικ, με την υπόσχεση, να φέρει στην επιφάνεια ανεξερεύνητες περιοχές της ανθρώπινης καρδιάς, σε κάθε του ανάγνωση! Η ιστορία δημιουργήθηκε μία εποχή όπου η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στην Ιαπωνία απομακρύνθηκε από την ιδέα ως ταμπού. Ο ίδιος ο Tezuka σχολίασε ότι ο καταθλιπτικός χαρακτήρας του Shogo ανατανακλούσε την σκοτεινή ατμόσφαιρα και την συναισθηματική αστάθεια της εποχής εκείνης, όπου υπήρχαν πολλές εξεγέρσεις μαθητών. Κλείνοντας να χρησιμοποιήσω την πρόταση που επιστεγάζει όλο το νόημα της ιστορίας, “Between man and woman, male and female. Without that love, the history of the human race wound have ended long ago.” Πηγές: Manga life mangabookshelf Αφιέρωμα στον Osamu Tezuka εδώ παρουσίαση άλλων ξένων εκδόσεων στο GC DORORO BLACK JACK [mal type=manga id=1410]
  7. comic_machine

    DORORO [ OSAMU TEZUKA ]

    Το Dororo δημοσιεύτηκε το 1967 από τον Osamu Tezuka ,αποτελείται από 19 κεφάλαια και μεταφέρθηκε σε 26 επεισόδια anime to 1969.To 2007 γυρίστηκε μια ομότιτλη ταινία ενώ το 2009 κέρδισε ένα βραβείο Eisner.Αν και είναι αρκετά υποτιμημένο το Dororo είναι μια από τις καλύτερες δουλειές του πατέρα των manga και αξίζει να του ρίξει κάποιος μια ματιά. Αν και η σειρά ονομάζεται Dororo(=κλέφτης),ο κύριος πρωταγωνιστής της είναι ένας περιπλανώμενος σαμουράι(ronin)ο Hyakkimaru.Πριν ακόμα γεννηθεί ο πατέρας του έκανε μια συμφωνία με 48 δαίμονες στους οποίους πρόσφερε από ένα κομμάτι του γιου του προκειμένου αυτός να κυριαρχήσει στην περιοχή.Ο Hyakkimaru τελικά γεννιέται χωρίς 48 όργανα του σώματος του και κατά κάποιο παράξενο τρόπο..ζει.Μόλις τον είδε η μητέρα του τον έβαλε σε ένα καλάθι και τον άφησε στο ποτάμι μιας και δεν θα μπορούσε να επιβιώσει.Το μωρό το βρήκε τυχαία ένας γιατρός ο οποίος το έδωσε ότι χρειαζόταν,ψεύτικα χέρια,πόδια,μάτια και ότι άλλο του χρειαζόταν.Με τον καιρό ο γιατρός ανακαλύπτει ότι το παιδί έχει κρυφές ικανότητες όπως το να μιλάει με την καρδιά του και να γνωρίζει τι γίνεται γύρω του με διάφορες κρυφές αισθήσεις.Όμως οι δαίμονες αυτοί έχουν στοιχειώσει τον Hyakkimaru και αρκετά συχνά επισκέπτονται το σπίτι που μένει με τον γιατρό.Ο γιατρός αφού τον τροποποιεί λίγο,τον διώχνει. Ο Hyakkimaru γίνεται τώρα ένας κυνηγός δαιμόνων.Αν σκοτώσει ένα δαίμονα τότε παίρνει ένα μέρος του σώματος του πίσω.Στην περιπέτεια αυτή γνωρίζει τον Dororo,έναν μικρό κλεφτάκο με καθόλου καλή φήμη και κάποια καλά κρυμμένα μυστικά.Μαζί ταξιδεύουν καθ'ένας για τους δικούς τους λόγους βοηθώντας ή σώζοντας ο ένας τον άλλο. Στην ουσία το Dororo είναι μια συλλογή μικρών ιστοριών οι οποίες κινούνται πάνω σε έναν βασικό άξονα,αλλά θα συνιστούσα να τις διαβάσει κανείς με τη σειρά και να μην πειραματιστεί.Αν έχει διαβάσει κανείς και άλλες δουλειές του Osamu Tezuka δεν είναι δύσκολο να καταλάβει ότι αυτή είναι μια από τις πιο σκοτεινές και μυστήριες δουλειές του που έχει πολλά κρυμμένα νοήματα και θίγει ζητήματα όπως αυτά της δουλείας,σχέση κράτους-ανθρώπων και αρκετά άλλα.Ένα στοιχείο που μπορεί να μην αρέσει σε κάποιους είναι ότι τα περισσότερα κεφάλαια δεν είναι cliffhangers με αποτέλεσμα να βαριέσαι ορισμένες φορές να διαβάσεις το επόμενο ή να μην έχεις την όρεξη που πιθανώς περίμενες.Επίσης μετά από μια φάση γίνεται αρκετά επαναλαμβανόμενο αφού σκοτώνει πολλούς δαίμονες με τον ίδιο τρόπο και αυτό σε χαλάει αρκετά. Το σχέδιο δεν είναι αυτό που έχετε συνηθίσει.Εμένα προσωπικά μου αρέσει αυτό το vintage ύφος που δημιουργεί.Ήθελα λίγο καλύτερα σχεδιασμένους τους ανθρώπους,τόσο ώστε να στέκονται άνετα δίπλα στα πολύ ωραία τέρατα/δαίμονες.Θυμίζουν περισσότερο χαρακτήρες του ποπαυ.Ωραίες σκηνές μάχης που είναι θεμέλια σειρών τύπου berserk κτλ. Μπορεί κανείς να πάρει τη σειρά γύρω στα 15€ από τον τόμο της Vertical.Σίγουρα τέλεια προσφορά για το μέγεθος και το περιεχόμενο.Μια ενδιαφέρουσα περιπέτεια διαφορετική από τα συνηθισμένα manga. http://comicmachine.blogspot.gr/2014/08/dororo-manga-review.html Αφιέρωμα στον Osamu Tezuka εδώ παρουσίαση άλλων ξένων εκδόσεων στο GC APOLLO'S SONG BLACK JACK [mal type=manga id=1658]
  8. Ένα ακόμα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Δημήτρη Δημακόπουλου. Η δεύτερη και η τέταρτη σελίδα είναι λίγο στραβές, αλλά δεν είναι δικό μου το λάθος (άτιμο φωτοτυπάδικο!).
  9. TantzAerine

    BLACK JACK [ OSAMU TEZUKA ]

    Ενας από τους πιο δημοφιλής χαρακτήρες του Osamu Tezuka (του δημιουργού του Astro Boy) είναι ο Black Jack, ο βασικός χαρακτήρας της ομώνυμης σειράς manga που αποτελείται από μικρές αυτοτελείς ιστορίες περίπου 20 σελίδων η κάθε μία. Ο Black Jack είναι ένας 'αποστάτης', 'επαναστάτης' γιατρός-ιδιοφυΐα ο οποίος δεν έχει άδεια ασκήσεως επαγγέλματος αλλά είναι ο μόνος που μπορεί κυριολεκτικά να κάνει θαύματα με το νυστέρι του. Είναι περιθωριακός και μισητός από την ιατρική κοινότητα τουλάχιστον της γεννέτειράς του Ιαπωνίας, διότι χρεώνει υπέρογκα, αστρονομικά ποσά για τις υπηρεσίες του, εφαρμόζει πρακτικές που πολλές φορές είναι εκτός των ορίων της ιατρικής δεοντολογίας και δεν έχει κανένα πρόβλημα να γελοιοποιήσει τον θεσμό του Ιατρικού Συλλόγου εάν αυτός εμποδίζει το έργο του. Με δική του επιδίωξη, ο Black Jack παρουσιάζεται συχνά στους πελάτες του (αλλά και σε όσους έχουν την τύχη/ ατυχία να τον συναντήσουν) ως έναν μάλλον αντι-κοινωνικό μισάνθρωπο με μόνο κίνητρο του το χρήμα. Μαζί με την συμπεριφορά του έρχεται και η εμφάνιση του να τονίσει την εντύπωση αυτή αφού κυκλοφορεί πάντα (ασχέτως καιρικών συνθηκών) με αυστηρό, κατάμαυρο βικτωριανό κοστούμι και μιά μαύρη καπαρντίνα η οποία μυστηριωδώς πάντα παραμένει στερεωμένη στους ώμους του, όπου και την έχει ριγμένη. Το πρόσωπο του είναι σημαδεμένο από μια μεγάλη διαγώνια ιατρική ουλή όπου ενώνονται τόσο το δικό του δέρμα όσο και μαύρο- μόσχευμα το οποίο υπόσχεται κάποια σκοτεινή ιστορία εφάμιλλη του Φρανκεστάιν. Παρόμοιες ουλές διατρέχουν όλο του το σώμα ενώ τα μαλλιά του είναι και αυτά ασπρόμαυρα. Στην πραγματικότητα ο Black Jack δεν είναι φυσικά ο παραδόπιστος ανήθικος γιατρός που λέει ότι είναι. Σε όλες τις ιστορίες που πρωταγωνιστεί, οι πράξεις του τελικά διαμορφώνονται από το αίσθημα ευθύνης που έχει ως γιατρός, την κυριολεκτική λατρεία για την φύση και την προστασία της και την τάση να επανορθώνει αδικίες με τρόπους που πολλές φορές γίνονται εμφανείς αφού ο ίδιος έχει φύγει ή απομακρυνθεί. Πολλές φορές εγχειρεί δωρεάν ή επιστρέφει/ χαρίζει τα αστρονομικά ποσά που αρχικά ζήτησε- ή δίνει την αμοιβή του όπου διαφαίνεται ότι υπάρχει ανάγκη. Ο ίδιος ο Tezuka είχε πει για τον Black Jack ότι είναι 'ο γιατρός που θα ήθελα να είμαι' (ο Tezuka ήταν ο ίδιος γιατρός με άδεια). Οι ιστορίες του Black Jack, παρόλο που σχεδιαστικά έχουν την χαρακτηριστική παιδικότητα που ο Tezuka χρησιμοποιούσε για τα σκίτσα του, είναι ιστορίες για ενηλίκους. Από τις εγχειρίσεις (που απεικονίζονται με λεπτομέρεια και αρτιότητα) έως την ίδια την φύση της ιστορίας (είτε λόγω της αγριότητας που αντιμετωπίζεται ή του τρόπου αντιμετώπισης του θανάτου ή των διλημμάτων που αντιμετωπίζονται και οι ιστορίες πραγματεύονται) και την ιατρική ορολογία που αφειδώς χρησιμοποιείται, όλα απευθύνονται σε ένα μη-παιδικό κοινό. Μετά τον θάνατο του Τεζούκα και με την επίβλεψη / σκηνοθεσία του γιού του Μακότο, γυρίστηκαν 2 τηλεοπτικές σειρές Black Jack anime, 2 ταινίες, 10 OVA και 2 'σπέσιαλ', τα '4 Θαύματα της Ζωής' και το 'Black Jack 21'. Εκτός από τα OVA και μία από τις ταινίες ('Ο χειρουργός με τα θεϊκά χέρια') πιο πολλή έμφαση δόθηκε στο να γίνει ο Black Jack πιο προσιτός σε παιδικό κοινό από το να αναδειχθούν τα στοιχεία τρόμου, νουάρ και μυστηρίου καθώς και το ιατρικό θρίλερ που από την δεκαετία του 1970 που δημιουργήθηκε, ο Black Jack προσφέρει σε ευρύ κοινό. Απ' όσο γνωρίζω δεν υπάρχει μετάφραση του Black Jack στα Ελληνικά, αλλά εδώ μπορείτε να βρείτε πολλές πληροφορίες για τις εκδόσεις του στα Αγγλικά (και άλλες γλώσσες) καθώς και πλήθος πληροφοριών για όλους τους επιμέρους χαρακτήρες, τα επεισόδια των σειρών, κλπ. Γενικά, εάν αρέσει ο House MD και το ER, σίγουρα αξίζει να γνωρίσουμε τον προκάτοχο τους σε μια εποχή που το 'ιατρικό θρίλερ' δεν ήταν στην ουσία είδος και σε μια χώρα που οι εγχειρήσεις και οι αυτοψίες θεωρούνται 'ταμπού'- και παρ' όλα αυτά το Ιαπωνικό κοινό ανέδειξε τον Black Jack σε έναν από τους πιο δημοφιλείς χαρακτήρες manga! Αφιέρωμα στον Osamu Tezuka εδώ παρουσίαση άλλων ξένων εκδόσεων στο GC APOLLO'S SONG DORORO AYAKO [mal type=manga id=1600]
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.