Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'MORRIS'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Ο Ασντέ, ο Γάλλος σχεδιαστής του αγαπημένου καουμπόη, μιλάει στην «Κ». Όταν στο τέλος της συνέντευξής μας ο Ασντέ, ο σχεδιαστής και συν-σεναριογράφος του Λούκυ Λουκ εδώ και είκοσι χρόνια, πρότεινε ευγενικά να μου αφιερώσει ένα μικρό σκίτσο με τον φτωχό και μόνο καουμπόη, η αντίδρασή μου δεν ήταν ακριβώς ενήλικη: αφού ψέλλισα ένα τρεμάμενο «ευχαριστώ» και περίμενα να ολοκληρωθεί το σχέδιο, το παρέλαβα δήθεν ψύχραιμα, ευχαρίστησα τον δημιουργό του και έπειτα απομακρύνθηκα κοιτώντας το άναυδος. Ήταν λες και εκείνος ο αγαπημένος ήρωας, χάρτινος, αλλά τόσο αγαπημένος, βρισκόταν εκεί και χαμογελούσε γενναιόδωρα μόνο σε εμένα, όπως ένας παλιός, λίγο πιο έμπειρος φίλος. Την ίδια αποκλειστικότητα βίωναν πιθανότατα πολλοί ακόμη. Εκείνη η συνέντευξη, στο πλαίσιο του πρόσφατου 7ου The Comic Con στη Θεσσαλονίκη, ξεκίνησε με τον Ασντέ να δηλώνει πόσο εντυπωσιάζεται κάθε φορά από τη δημοφιλία του ήρωα που σχεδιάζει. «Όλοι τον γνωρίζουν», έλεγε με θαυμασμό, «είτε βρίσκομαι στις σκανδιναβικές χώρες είτε στην Πορτογαλία, στην Ελλάδα ή στην Κίνα. Για μένα, είναι πάντα μαγικό». Οι απαρχές αυτής της μαγείας εντοπίζονται ίσως δεκαετίες πριν, όταν ο 61χρονος σήμερα Γάλλος κομίστας συνεργάστηκε με τον «πατέρα» του Λούκυ Λουκ, τον σπουδαίο Μορίς, σε μια σειρά ιστοριών του Ραντανπλάν (ως γνωστόν, «το πιο χαζό σκυλί στο σύμπαν»). Όταν ο Μορίς πέθανε το 2001, η χήρα του, κατά παραγγελία του Βέλγου δημιουργού, ζήτησε από τον Ασντέ να συνεχίσει το έργο του. «Βίωσα ταυτόχρονα μεγάλη τιμή και τον απόλυτο εφιάλτη!» θυμάται γελώντας τρανταχτά ο Γάλλος. Καθόλου παράξενο: ένα εμβληματικό κόμικς θα συνεχιζόταν από το πενάκι του. Να όμως που ο Ασντέ (του οποίου το παρατσούκλι προέκυψε από τη γαλλική προφορά των αρχικών του ονόματός του, Hervé Darmenton) έφτασε να έχει συνυπογράψει, μαζί με σεναριογράφους όπως ο Λορέντ Γκερά και εσχάτως ο Ζιλ, περί τα δέκα επιτυχημένα τεύχη, χώρια το spin off «Λούκυ Κιντ» (στα ελληνικά από τη Μαμούθ Κόμιξ). Πλέον νιώθει να ανήκει στο σύμπαν του Λούκυ Λουκ. «Και μετά από εμένα», προσθέτει σοβαρά αυτή τη φορά, «θα συνεχίσει κάποιος άλλος. Ο Λούκυ Λουκ είναι αθάνατος». Ο Λούκυ Λουκ είναι βέβαια και γενναίος, ατάραχος, δίκαιος και επινοητικός, ανίκητος στο σημάδι και αξιοποιεί τις ικανότητές του για να κυνηγήσει τους Ντάλτον, για να αναλάβει μαζί με την Ντόλυ κάποια αποστολή στις εσχατιές των Ηνωμένων Πολιτειών κ.ά. Οι ιστορίες του αποτίουν φόρο τιμής και ταυτόχρονα παρωδούν τα γουέστερν και αν τα βασικά συστατικά τους παραμένουν σταθερά, δεν ισχύει το ίδιο για τα δευτερεύοντα. «Στην αρχή υπήρχαν οι καλοί και οι κακοί», εξηγεί ο Γάλλος κομίστας. «Πλέον κάτι τέτοιο δεν είναι αποδεκτό. Θέλησα λοιπόν να παρουσιάσω βήμα βήμα ένα χαρακτήρα πιο σύνθετο. Με όρους γουέστερν, ο Λούκυ Λουκ δεν ήταν Τζον Γουέιν αλλά Τζέιμς Στιούαρτ, και τώρα είναι σαν τη σειρά “Deadwood”. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει είναι καινούργια. Ή μάλλον, ενώ και στον 19ο αιώνα υπήρχαν θέματα δικαιοσύνης, ρατσισμού, ανισοτήτων, οικονομικά και άλλα, τώρα τα προσεγγίζουμε για να φωτίσουμε τη δική μας εποχή». Ας πάρουμε, για παράδειγμα, τον «Άνθρωπο από την Ουάσιγκτον» του 2008. Ο Λούκυ Λουκ συνοδεύει τον υποψήφιο πρόεδρο Ράδερφορντ Χέιζ στην προεκλογική του εκστρατεία και στο ταξίδι τους συναντούν μαύρους μουσικούς που κινδυνεύουν με λιντσάρισμα από μια οργάνωση με άσπρες κουκούλες, Kινέζους εργάτες που διεκδικούν σεβασμό στις… διατροφικές τους συνήθειες και έναν διεφθαρμένο πολιτικό αντίπαλο, φτυστό ο Τζορτζ Μπους. «Καμιά φορά, αυτή η λοξή οδός είναι ο καλύτερος τρόπος για να περάσεις ένα ευθύ μήνυμα», λέει ο Ασντέ κάνοντας μια πλάγια κίνηση με το χέρι του, για να εικονοποιήσει αυτή την παλιά παράδοση των cameo, που τόσο διασκεδαστικά αξιοποιούσε ο Μορίς και ο σημαντικότερος σεναριογράφος του, ο τρομερός Ρενέ Γκοσινί. «Κάποιοι αναγνώστες το βρίσκουν πολύ αστείο», συνεχίζει ο Ασντέ ξεκαρδισμένος, «αλλά εμείς το κάναμε και γιατί δεν γουστάραμε καθόλου τον Μπους!». Ο κομίστας Ερβέ Νταρμεντόν, γνωστός ως Ασντέ. Μια άλλη παράδοση είναι οι πινακίδες στις εισόδους πόλεων, χωριών ή αγροκτημάτων, που συμπυκνώνουν τη φιλοσοφία των κατοίκων και των ιδιοκτητών τους. «Ξένε, εμείς δεν είμαστε τόσο γρήγοροι, όμως οι σφαίρες μας είναι», διάβαζε όποιος έφτανε στο Ποκοπόκο Πουέμπλο «Οι Ντάλτον στους Ινδιάνους». «Θα φυτέψω δέντρα σε αυτή τη γη και μολύβι σε όποιον την πατήσει», έγραφε ο Πίστολ Πιτ έξω από το χωράφι του «Προς την Οκλαχόμα». Στον «Άνθρωπο από την Ουάσιγκτον», η πινακίδα στην είσοδο του Τέξας γράφει: «Έχουμε πετρέλαιο, αγελάδες, τράπεζες και καθόλου χιούμορ». Ο Ασντέ γελάει με τα παραδείγματα και εξηγεί: «Ναι, είναι μια παράδοση. Οι αναγνώστες χρειάζονται κάποιες σταθερές αναφορές – είναι πολύ σημαντικό. Τρεις γενιές διαβάζουν Λούκυ Λουκ και έρχεται η τέταρτη. Παππούδες και πατεράδες μεταφέρουν τις ιστορίες του στα παιδιά τους. Παράλληλα βέβαια, τους εξηγούν και γιατί ο Λούκυ Λουκ σταμάτησε να καπνίζει ή γιατί δεν χρησιμοποιεί το όπλο του για ψύλλου πήδημα». Ενώ πάντως ο καουμπόης έκοψε το τσιγάρο στη δεκαετία του ’80 για να αρέσει στο αμερικανικό κοινό, ο Ασντέ σήμερα θεωρεί ότι η «woke culture» είναι απλώς κάτι «ηλίθιο». Κάποτε του είπαν ότι δεν μπορεί να σχεδιάζει μαύρους, γιατί δεν είναι και ο ίδιος μαύρος. «Αν συνεχίσουμε έτσι», σχολιάζει, «τότε καθένας θα περιορίζεται στην ταυτότητά του και κανείς δεν θα μιλάει σε κανέναν». Το τελευταίο τεύχος του Λούκυ Λουκ «L’ Arche de Rantanplan» (Η κιβωτός του Ραντανπλάν) καταπιάνεται με τα δικαιώματα των ζώων. Ο Γάλλος κομίστας δεν αφηγείται όλη την ιστορία. Σημειώνει όμως ότι υπάρχει ένας βίγκαν ντεσπεράντο με το όνομα «Κινόα Μπομπ», ότι στο φινάλε «όλα είναι τέλεια όπως πάντα», ενώ υπογραμμίζει και τη διαχρονική ανεξιθρησκία του Λούκυ Λουκ. «Με τον σεβασμό του, μπορεί να βγάλει το καλύτερο στοιχείο από τον καθένα», λέει ο Ασντέ λίγο πριν προτείνει να μου αφιερώσει εκείνο το σκίτσο. «Σε όλους μπορεί να βρει κάτι καλό. Είμαι σίγουρος ότι μπορεί να το κάνει ακόμη και για τον Τζο Ντάλτον». Και το σχετικό link...
  2. Στην τελευταία του ιστορία ο Λούκι Λουκ επιχειρεί να αποκαταστήσει τη θέση των μαύρων χαρακτήρων στην ιστορία των γαλλοβελγικών κόμικς. Πριν από μερικά χρόνια ο Ζιλιέν Μπερζό, αφού είχε κλείσει έναν σύντομο επαγγελματικό κύκλο ως καθηγητής κινεζικής ιστορίας στο Παρίσι και είχε ξεκινήσει να δημοσιεύει ως σκιτσογράφος τις ιστορίες του στον γαλλικό Τύπο, έλαβε μία από τις πιο τιμητικές προτάσεις: να αναβιώσει το κλασικό κόμικ του Λούκι Λουκ. Το τρίτο του άλμπουμ, το οποίο υπογράφει ως Jul, κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2019 στη Γαλλία με τίτλο «Un Cow-Boy dans le coton». Πρόσφατα μεταφράστηκε στα αγγλικά και στα ελληνικά κυκλοφόρησε το 2020 με τίτλο «Μπελάδες στις φυτείες» από τις εκδόσεις Μαμούθ Κόμιξ. Ο μοναχικός καουμπόι, χάρη στον νέο δημιουργό του, αποδίδει δικαιοσύνη στην κοινότητα των μαύρων αποκαθιστώντας τη θέση τους στην ιστορία των γαλλοβελγικών κόμικς. Ο Jul υπογράφει το «Μπελάδες στις φυτείες» παρουσιάζοντας στο εξώφυλλο – για πρώτη φορά ανάμεσα στα συνολικά 80 άλμπουμ Λούκι Λουκ – τον μαύρο συμπρωταγωνιστή του. Στη δική του ιστορία ο Λούκι Λουκ βρίσκεται απροσδόκητα ιδιοκτήτης μιας φυτείας βαμβακιού στη Λουιζιάνα. Οι προοδευτικές του απόψεις όμως τον φέρνουν αντιμέτωπο με τις συνήθειες των ντόπιων γαιοκτημόνων και της Κου Κλουξ Κλαν. Για να καταφέρει να ξεφύγει βρίσκει βοήθεια από τον μαύρο ομοσπονδιακό αστυνομικό, τον οποίο ο Jul τοποθετεί στην ιστορία ισότιμα με τον Λούκι Λουκ. Είναι υπαρκτό πρόσωπο, ο Μπας Ριβς, ο πρώτος μαύρος βοηθός σερίφη που υπηρέτησε τον νόμο στα δυτικά του ποταμού Μισισιπή. Σε όλες τις προηγούμενες ιστορίες του καουμπόι οι χαρακτήρες των μαύρων είχαν εμφανιστεί μόνο στο άλμπουμ «En Remontant le Mississippi» (στα ελληνικά «Η κούρσα του Μισισιπή»), το 1961. Οι δημιουργοί του Λούκι Λουκ, Μορίς και Γκοσινί, τους είχαν απεικονίσει ακολουθώντας ρατσιστικά στερεότυπα. Αντιδράσεις Το νέο άλμπουμ κυκλοφόρησε την εποχή που στη Γαλλία γινόταν έντονη συζήτηση για τη φυλή, την αστυνομική βία και την αποικιοκρατία, καθώς τμήματα του γαλλικού κατεστημένου επέκριναν το φυλετικό ζήτημα θεωρώντας ότι αποτελεί αμερικανική επίδραση. Και η προσπάθεια του Jul για μια αποαποικιοποίηση της ιστορίας του Λούκι Λουκ προκάλεσε οργισμένες αντιδράσεις. Μπας Ριβς Το δεξιάς ιδεολογίας περιοδικό «L' Incorrect» κατηγόρησε το νέο άλμπουμ ότι «εκπορνεύει τον μοναχικό καουμπόι με τις εμμονές του παρόντος» και μετατρέπει μία από τις σημαντικότερες φιγούρες των γαλλοβελγικών κόμικς και της παιδικής φαντασίας σε μια φιγούρα «τόσο φουσκωμένη με προοδευτικό δόγμα όσο μια σειρά του Netflix». Το έντυπο «Valeurs Actuelles», προσκείμενο στην πολιτική του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, παραπονέθηκε ότι οι λευκοί χαρακτήρες του βιβλίου ήταν «τραγελαφικά άσχημοι» και απεικονίζονταν να υποφέρουν από «χυδαία ηλιθιότητα και κακία». Ωστόσο το «Un Cow-Boy dans le coton» συγκέντρωσε ευνοϊκές κριτικές και ήταν το κόμικ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις του περασμένου έτους – πουλώντας σχεδόν μισό εκατομμύριο αντίτυπα, επισημαίνουν οι «New York Times». Ενώ ορισμένοι εξέχοντες μαύροι Γάλλοι το επαίνεσαν ως σημαντική πολιτιστική στιγμή. Αμαρτίες του παρελθόντος Αξίζει να επισημάνουμε το εξής: στα κόμικς της γαλλοβελγικής σχολής δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι μαύροι έχουν την ίδια σωματική διάπλαση (εύσωμοι και με σαρκώδη χείλια) και τις περισσότερες φορές είναι σκλάβοι και δεν ξέρουν ανάγνωση. Για παράδειγμα, στο άλμπουμ του Αστερίξ «Ο Πάπυρος του Καίσαρα» που κυκλοφόρησε το 2015, δεν άλλαξε κάτι. Οι λίγοι μαύροι χαρακτήρες είναι πανομοιότυποι με αυτούς που δημιουργήθηκαν πριν από 54 χρόνια από τους Ουντερζό και Γκοσινί. Μια παράδοση για κάποιους, ένα αδίκημα για τους άλλους, θα σκεφτεί ο σύγχρονος αναγνώστης κόμικς. Αυτοί οι βουβοί μαύροι χαρακτήρες σχεδιάζονται κατά την κλασική αποικιακή παράδοση, με τον τρόπο του Ερζέ στο άλμπουμ «Ο Τεντέν στο Κονγκό» του 1931. Το συγκεκριμένο άλμπουμ θεωρείται ότι εκπροσωπεί την πιο χαρακτηριστική ρατσιστική αναπαράσταση των μαύρων χαρακτήρων στα κλασικά κόμικς. Άποψη που ο Πιερ Κρα, γάλλος ειδικός της ιστορίας των κόμικς, εξηγεί στο «L' Express»: «Η παραδοσιακή απεικόνιση των μαύρων ως "άγρια" και "νωθρή" είχε ως στόχο να δικαιολογήσει την "πολιτισμένη αποστολή" του αποικισμού στην Αφρική». Για τον Κρα αυτή η αναπαράσταση, η οποία διαρκεί περισσότερο από 60 χρόνια μετά την ανεξαρτησία των πρώην γαλλικών αποικιών, αντικατοπτρίζει την ψυχή ενός έθνους που πρέπει ακόμα να αντιμετωπίσει πλήρως το αποικιακό του παρελθόν. Και το σχετικό link...
  3. ΟΛΕΣ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ Πιο κάτω παρουσιάζεται ένας περιεκτικός κατάλογος με όλες τις ιστορίες του Λούκυ Λουκ, οι οποίες δημοσιεύθηκαν κάπου στον κόσμο μέχρι σήμερα. Ο συνολικός αριθμός των ιστοριών ανέρχεται στις 230, εκ των οποίων μόνο οι 135 έχουν δημοσιευθεί στην Ελλάδα. Στον κατάλογο δεν περιλαμβάνονται ιστορίες του Λούκυ Κιντ, του Ράντανπλαν και του Ρόκυ Λουκ. Για κάθε ιστορία δίνονται πληροφορίες για την ελληνική της έκδοση, δηλ. από τις εκδοτικές του Στρατίκη/Ψαρόπουλου και της Μαμούθκομιξ (με μία μόνο εξαίρεση δύο μόνο εξαιρέσεις!). Οι εκδόσεις του Στρατίκη/Ψαρόπουλου, περιλαμβανομένης και της σειράς 16/22, σταμάτησαν πριν την έκδοση της ιστορίας 'Σάρα Μπερνάρ'. Όπου οι πληροφορίες δεν είναι διασταυρωμένες, θα συναντήσετε μερικά ερωτηματικά. Όποιος είναι σε θέση να παρέχει σχετικές πληροφορίες, μπορεί να βοηθήσει ώστε να ενημερώσουμε πλήρως τον κατάλογο. (κάποιες μικρολεπτομέρειες που λείπουν σχετικά με τις εκδόσεις του Στρατίκη/Ψαρόπουλου θα τις συμπληρώσω όταν ξεθάψω τα σχετικά τεύχη από το αρχείο της συλλογής.) Ο κατάλογος παρουσιάζει και την αρίθμηση των σελίδων του Morris στις πρώτες του ιστορίες, η οποία συνεχίζεται μέχρι και την ιστορία 'Ο Δικαστής' (σύνολο 566 σελίδες + 20). Ακολούθως, η κάθε ιστορία έχει τη δική της αρίθμηση ξεκινώντας από το 1. Εξαίρεση της αρχικής αρίθμησης, αποτελεί η πρώτη ιστορία 'Αριζόνα 1880', της οποίας η αρίθμηση των σελίδων της (1-20) δεν συνεχίζεται στη δεύτερη ιστορία. Σαρώσεις για τις γερμανικές ιστορίες (αύξων αριθμοί 121 μέχρι 193 στον κατάλογο πιο κάτω) μπορείτε να βρείτε εδώ (ευχαριστούμε constantinople!). Συνοπτικός κατάλογος των αδημοσίευτων ιστοριών του Λούκυ Λουκ στην Ελλάδα παρουσιάζεται εδώ, όπου μπορείτε να βρείτε και τις σχετικές σαρώσεις. Ο κατάλογος παρουσιάζεται στις πιο κάτω καταχωρήσεις χωρισμένος σε χρονολογικές περιόδους (το σύστημα δεν δεχόταν ολόκληρο τον κατάλογο σε μία μόνο καταχώρηση, φαντάζομαι λόγω μεγέθους).
  4. Στο τελευταίο Λούκυ Λουκ, που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2020 στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μαμούθ Κόμιξ με τίτλο «Μπελάδες στις φυτείες», ο Λούκυ Λουκ, ο καουμπόι που «πυροβολεί πιο γρήγορα κι απ’ τη σκιά του», έρχεται αντιμέτωπος με έναν από τους πιο δύσκολους εχθρούς που έχει συναντήσει μέχρι σήμερα: τον φυλετικό ρατσισμό. Θέτοντας στο επίκεντρο ένα δυστυχώς διαχρονικά επίκαιρο κοινωνικοπολιτικό ζήτημα, το δημιουργικό δίδυμο των Achde’ (σχέδιο) και Jul (σενάριο) γράφει μία από τις καλύτερες μέχρι σήμερα ιστορίες με τον φτωχό και μόνο καουμπόι, με φόντο την ιδιαίτερη νότια πολιτεία της Λουιζιάνα, με τους βάλτους με πεινασμένους κροκόδειλους, τα μεγαλόπρεπα κυπαρίσσια με τους φαλακρούς αετούς και τα κοκκινόφτερα κοτσύφια, το άρωμα μανόλιας και το κατάλευκο βαμβάκι, το «άσπρο χρυσάφι». Κάνοντας ένα διάλειμμα από την κουραστική ζωή του καουμπόι, ο Λούκυ Λουκ βρίσκεται σε διακοπές στην ήσυχη Νιτσεβονάτντα, «το πιο ήσυχο μέρος σε όλο το Κάνσας». Από την αρχή της ιστορίας, ο έγχρωμος πληθυσμός της Αμερικής του 19ου αιώνα τοποθετείται στο προσκήνιο και ενσαρκώνεται σε μία από τις πιο λαμπρές εκφάνσεις του: οι δημιουργοί επιλέγουν τον Μπας Ριβς, τον πρώτο μαύρο βοηθό μάρσαλ που διορίστηκε δυτικά του Μισισιπή και δεινό σκοπευτή, του οποίου τα κατορθώματα αποτελούν διαχρονική πηγή έμπνευσης για τη μυθιστοριογραφία του Φαρ Ουέστ – πάνω του στηρίχτηκε άλλωστε εν πολλοίς και ο κινηματογραφικός Τζάνγκο του Ταραντίνο –, ως το υπαρκτό πρόσωπο που θα συμμετέχει εν είδει συμπρωταγωνιστή στην ιστορία τους. Η θρυλική μορφή του Μπας Ριβς χαίρει της εκτίμησης του εξίσου θρυλικού, πλην όμως φανταστικού πρωταγωνιστή μας, αφού εκμυστηρεύεται πως έχει μάθει πολλά χάρη σε εκείνον. Από την αρχή της ιστορίας, ο σερίφης Μπας έχει συλλάβει τους Ντάλτον στη θέση του Λούκυ Λουκ, αναδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο τη θέση των δύο ανδρών ως ίσων. Κάπου εκεί ο Λούκυ Λουκ πληροφορείται πως έχει κληρονομήσει την πλούσια κυρία Πινκγουότερ, την ιδιοκτήτρια της μεγαλύτερης φυτείας βαμβακιού στη Λουιζιάνα. Η πραγματικότητα έρχεται να αναιρέσει τη μόνιμη επωδό του «φτωχού και μόνου καουμπόι» με την οποία συνηθίζεται να κλείνει κάθε τεύχος της σειράς, όντας πλέον «ο πιο πλούσιος άνθρωπος της Λουιζιάνα»! Μεταφερόμαστε έτσι στον αμερικανικό Νότο σε μια εποχή λίγο μετά τον εμφύλιο και τη νομοθετική κατάργηση της δουλείας, ένα πρώτο βήμα προς την εξισορρόπηση των δικαιωμάτων μεταξύ μαύρων και λευκών. Όμως δυστυχώς δεν έχουν αλλάξει και πολλά. Οι μαύροι, οι οποίοι τα προηγούμενα χρόνια μεταφέρονταν από την Αφρική ως σκλάβοι για να εργάζονται στα καπνά, το ζαχαροκάλαμο και το βαμβάκι, συνεχίζουν να αντιμετωπίζονται από την αριστοκρατική ελίτ των λευκών γαιοκτημόνων ως «κατώτερη φυλή». Ένα τέτοιο καθεστώς δεν αλλάζει έτσι εύκολα. Σε όλες τις σκηνές χλιδής των μεγάλων σαλονιών υπάρχει ένας έγχρωμος υπάλληλος – εργάτης, σερβιτόρος, υπηρέτης, σομελιέ. Στην καθημερινότητα, οι μαύροι αλληλεπιδρούν φοβικά με τους λευκούς πολίτες, ακόμα και μετά την ψήφιση της 13ης Τροπολογίας. Έτσι, όταν ο Λούκυ Λουκ έρχεται σε επαφή με τους μαύρους εργάτες της νεοαποκτηθείσας βαμβακοφυτείας του, ταράζει τα νερά της λουιζιάνικης «κανονικότητας». Όταν ο καουμπόι προσφέρει μια απλόχερη χειραψία στον μαύρο επιστάτη που τον υποδέχεται, γινόμαστε μάρτυρες ενός πολιτισμικού σοκ που συνοψίζεται στη φράση του: «Πρώτη φορά μου σφίγγει το χέρι λευκός». Όταν μια μαύρη εργάτρια εξανίσταται εξ ονόματος όλων για την εξαθλίωση, όλοι περιμένουν ως λογική εξέλιξη ότι θα ξυλοφορτωθεί ή θα εκτελεστεί, έχοντας συμφιλιωθεί με την τραγική μοίρα που τους επιφυλάσσει ο «πολιτισμός» των λευκών. Ο σκοπός του Λούκυ Λουκ είναι να παραλάβει την κληρονομιά και να μοιράσει τη γη στους εργάτες της, κάτι που αντιμετωπίζεται με εύλογη επιφύλαξη από τους έγχρωμους εργάτες και αναστάτωση για το status quo από την «άρχουσα τάξη» της περιοχής. Χαρακτηριστικότερη αποτύπωσή της είναι ο φανατισμένος ρατσιστής Κούκου, ο οποίος συνηθίζει να χαράζει τα αρχικά του στο πετσί όλων των σκλάβων με πυρωμένο σίδερο. Όταν πλησιάζει όλοι τρέχουν πανικόβλητοι. Αποτελεί την πρώτη επαφή με την αφρόκρεμα της λουιζιάνικης ελίτ, των ξιπασμένων λευκών αστών οι οποίοι περιφρονούν τους μαύρους θεωρώντας τους υπανθρώπους, ενώ αναφέρονται σε ξυλοδαρμούς, λιντσαρίσματα και απαγχονισμούς σαν να είναι φυσιολογικά! Ο ήρωάς μας γίνεται μάρτυρας των βαθιά ρατσιστικών αντιλήψεων που φωλιάζουν στα προβληματικά, μισάνθρωπα μυαλά όσων επιλέγουν να υποβιβάζουν την ανθρώπινη αξία και υπόσταση μιας μερίδας του πληθυσμού με γνώμονα... το χρώμα του δέρματός τους! Δεν σιωπά, αλλά επιλέγει να αντιδράσει: «Εγώ, ξέρετε, ποτέ δεν ξεχώριζα χρώματα...». Μια φράση που για τους παρευρισκόμενους και τη ρατσιστική κανονικότητά τους δεν μπορεί παρά να σημαίνει ότι... υποφέρει από δυσχρωματοψία! Η άρνησή του να δεχτεί αυτόν τον παραλογισμό και η πρόθεσή του να αναδιανείμει την περιουσία του στους μαύρους εργάτες της φυτείας, δεν αργούν να τον θέσουν στο στόχαστρο της νεοσύστατης τότε Κου Κλουξ Κλαν. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Λούκυ Λουκ τάσσεται υπέρ των αδύναμων. Από την εποχή του Μορίς και του Γκοσινί, στην «Κληρονομιά του Ραντανπλάν» παίρνει το μέρος των Κινέζων της Βιρτζίνια Σίτι, ενώ στην ιστορία «Σύρματα στα Λιβάδια» συνδράμει τους φτωχούς αγρότες έναντι των πλούσιων κτηνοτρόφων. Είναι ωστόσο η πρώτη φορά που οι δημιουργοί του επιλέγουν να θέσουν με τέτοια ένταση ένα κοινωνικοπολιτικό ζήτημα, όπως αυτό του ρατσισμού, στον πυρήνα της ιστορίας και να πάρουν τόσο ξεκάθαρη θέση. Η επιλογή τους αυτή όχι μόνο δεν λειτουργεί εις βάρος της ιστορίας αλλά εξηγείται απόλυτα αν λάβει κανείς υπόψη του πως, αιώνες μετά, δεν φαίνεται να έχουν αλλάξει τόσα πολλά. Οι μαύροι εξακολουθούν να βιώνουν διακρίσεις και η ρατσιστική ρητορική συνεχίζει να βρίσκει όλο και περισσότερα ευήκοα ώτα, διοχετευόμενη από την κλιμακούμενη άνοδο της Ακροδεξιάς ή της εκμοντερνισμένης εκδοχής της alt-right. Ακόμα σε πολλές περιπτώσεις, όπως συνέβη πρόσφατα στην Αμερική, να αντικατοπτρίζεται στην αντιμετώπιση των έγχρωμων πολιτών όπως ο Τζορτζ Φλόιντ από τις αστυνομικές αρχές. Στον απόηχο του κινήματος «Black Lives Matter» και της έντονης ανησυχίας του δημοκρατικού κόσμου για την επιμονή αντίστοιχων φαινομένων, το νέο άλμπουμ του Λούκυ Λουκ, που βρίθει ιστορικών και λογοτεχνικών αναφορών όπως ο Τομ Σόγιερ και ο Χάκλμπερι Φιν, και αναχρονισμών όπως για παράδειγμα η αναφορά στον Μπαράκ Ομπάμα και την Όπρα, τοποθετείται με σαφήνεια στη σωστή μεριά της Ιστορίας και αποδεικνύει τον διδακτικό ρόλο που συνεχίζει – και οφείλει – να παίζει η 9η Τέχνη στις σύγχρονες κοινωνίες. Και το σχετικό link...
  5. Άρθρο για τα 70 χρόνια από την πρώτη εμφάνιση του φτωχού και μόνου καουμπόυ. Αφιέρωμα στο χαρακτήρα. Αφιέρωμα στο Morris Αφιέρωμα στον Goscinny Και μια εξαιρετική μελέτη σχετικά με όλες τις ιστορίες του Λούκυ Λουκ.
  6. Είναι ένας θρύλος της Άγριας Δύσης. Αλλά τα καταφέρνει εξίσου καλά και στα υπερατλαντικά ταξίδια του. Οι Jul και Achdé, στο πνεύμα του Morris, μεταφέρουν τον Λούκυ Λουκ στο Παρίσι σε μια αρκετά διαφορετική και τολμηρή περιπέτεια με τον «φτωχό και μόνο καουμπόυ». Ο εμπνευστής και σχεδιαστής του Λούκυ Λουκ, Morris, πέθανε το 2001. Ο René Goscinny που υπέγραψε πολλά από τα σενάρια των περιπετειών του δημοφιλούς καουμπόυ είχε πεθάνει από το 1977. Ωστόσο «ο άνθρωπος που πυροβολεί πιο γρήγορα κι από τον ίσκιο του» δεν έμεινε ορφανός. Από το 2003 τις σχεδιαστικές τύχες του ανέλαβε ο Achdé σε συνεργασία με διάφορους σεναριογράφους και τα αποτελέσματα μέχρι τώρα είναι εντυπωσιακά. Τα 13 άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει μετά τον θάνατο του Morris, χωρίς να υστερούν σε τίποτα σε σχέση με το ένδοξο παρελθόν, ανανεώνουν διαρκώς το ενδιαφέρον για τον Λούκυ Λουκ διατηρώντας τον διαρκώς στην επικαιρότητα των κόμικς. Αν, μάλιστα, σε αυτά προστεθούν και τα εξαιρετικά άλμπουμ εκτός σειράς «Ποιος Σκότωσε τον Λούκυ Λουκ» του Matthieu Bonhomme και «Ο Ντόλης δεν Απαντάει Πια» του Guillaume Bouzard, ο μύθος του μοναχικού καουμπόυ διαιωνίζεται και αποκτά όλο και περισσότερες, πιο ενήλικες προεκτάσεις. Το «Ένας Καουμπόυ στο Παρίσι» των Jul στο σενάριο και Achdé στα σχέδια (εκδόσεις Μαμούθ Κόμιξ, μετάφραση: Βασίλης Πουλάκος) είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση της νέας εποχής του Λούκυ Λουκ. Γιατί μπορεί να ξεκινά με τον Λούκυ Λουκ να οδηγεί τους αδελφούς Ντάλτον στη φυλακή, τον Άβερελ να ονειρεύεται φαγητά και τον Τζόε εκτός εαυτού να κοκκινίζει από την οργή του, αλλά στη συνέχεια η ιστορία ξεμακραίνει από κάθε πεπατημένη. Ο Λούκυ Λουκ συναντά τον Αύγουστο Μπαρτολντί, γλύπτη του Αγάλματος της Ελευθερίας που μεταφέρει το χέρι με τον πυρσό μέσα στις ερήμους της Άγριας Δύσης, προσπαθώντας να συγκεντρώσει χρήματα για την αποπεράτωση του έργου του και αποφασίζει να τον βοηθήσει. Έτσι, θα ταξιδέψει μαζί του σε ένα απολαυστικό Παρίσι, θα παραξενευτεί από την ύπαρξη μιας «μικρής πορσελάνινης λεκάνης στο μπάνιο», θα θαυμάσει τα gargoyles στους γοτθικούς ναούς, θα εκπλαγεί από τους ιμπρεσιονιστές ζωγράφους που ζωγραφίζουν «τα χρώματα πιο γρήγορα κι από τον ίσκιο τους», θα περπατήσει στη Σορβόννη, θα γίνει μάρτυρας ληστείας με δράστες τον Βερλέν και τον Ρεμπό. Το χιούμορ του Jul είναι συχνά αυτοσαρκαστικό και ιδιαίτερα τολμηρό, όπως στην περίπτωση που ο Λούκυ Λουκ δίνει την ταυτότητά του σε έναν φρουρό και αυτός τον επιπλήττει λέγοντας: «Μα αυτή η φωτογραφία είναι παλιά! Είστε ακόμα με τσιγάρο!» ή όταν βγάζει τα παπούτσια του για να αντικρίσει ο αναγνώστης τις τεράστιες τρύπες στις κάλτσες του. Αντίθετα από τα συνηθισμένα ο «κακός» της υπόθεσης είναι ένας ραδιούργος διευθυντής φυλακών, συγγραφέας του βιβλίου «50 Αποχρώσεις του Γκρι Τοίχου» σε μια φυλακή – κολαστήριο, ενώ το Άγαλμα της Ελευθερίας τελικά θα στηθεί στην είσοδο της Νέας Υόρκης αντί για μια τεράστια «πρότυπη» φυλακή. Μπορεί η Ελευθερία να μη φωτίζει και τόσο πολύ πια τον σύγχρονο κόσμο, αλλά γι’ αυτό δεν φταίει ο Μπαρτολντί. Ούτε, φυσικά, ο Λούκυ Λουκ. Και το σχετικό link...
  7. Από το δωδέκατο Ραντανπλάν (αγνώστου σκαναριστή), σε σενάριο των Vittorio και Bob de Groot και σχέδιο του Morris
  8. Βασιλεύς των κόμικς

    ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ

    Για μια ακόμα φορά ο θρυλικός κάου-μπόΰ που πυροβολά πιο γρήγορα και από την σκιά του, σε μία ακόμα έκδοση αυτή την φορά ειδική. Η ΜΑΜΟΥΘ ΚΟΜΙΞ σε συνεργασία με την ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ Α.Ε. για 6 εβδομάδες θα κυκλοφορήσει σαν ένθετο στο ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ τόμους των τριών τευχών σε πιο μικρό σχήμα από το καθιερωμένο. Ότι πρέπει για τις καλοκαιρινές διακοπές, εύχρηστο και πολυσέλιδο. Καλύτερα βέβαια να βγαίνανε σε κανονικά άλμπουμ οι τίτλοι που δεν είχαν κυκλοφορήσει απο το ΕΘΝΟΣ αλλά... Καλοφτιαγμένη έκδοση που αν και πιστεύω ότι έγινε για διαβασμα στις παραλίες άρα και να στραπατσαριστεί και τι έγινε, μπορεί να σταθεί και στα ράφια της βιβλιοθήκης μας. Οι τόμοι είναι αριθμημένοι και ο πρώτος είναι αφιερωμένος στους θρυλικούς παρανόμους: ΜΠΙΛΥ Ο ΤΡΟΜΕΡΟΣ, ΚΑΛΑΜΙΤΥ ΤΖΕΗΝ και ΤΖΕΣΣΕ ΤΖΕΗΜΣ. Την ερχόμενη Κυριακή ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ με τους τίτλους: ΚΑΡΑΒΑΝΙ, ΕΛΙΞΗΡΙΟ και ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ. ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ Βασιλεύς των κόμκς για το G.C. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τον ΚΟΜΙΞ.
  9. Ο Λούκυ Λουκ, ένας από τους δημοφιλέστερους ήρωες των ευρωπαϊκών κόμικς, κράτησε σταθερά τα βασικά στοιχεία του χαρακτήρα του επί σχεδόν εβδομήντα χρόνια. Ο Gillaume Bouzard με μια νέα περιπέτεια αποδομεί τα κλισέ και τις συμβάσεις και συστήνει έναν διαφορετικό Λούκυ Λουκ. Ίσως λιγότερο έξυπνο, αλλά σίγουρα περισσότερο αστείο. Στην πραγματική ζωή «τα ράσα δεν κάνουν τον παπά» και η παροιμία αυτή έχει νόημα και κρύβει δίδαγμα. Στα κόμικς, όμως, μπορεί και να τον κάνουν. Σίγουρα, τα ρούχα έκαναν τον Λούκυ Λουκ. Ο πασίγνωστος καουμπόι φορούσε την ίδια κι απαράλλαχτη στολή από το 1946 που τον πρωτοσχεδίασε ο Βέλγος Morris (1923 – 2001) και δεν πρέπει καν να την έβγαλε από πάνω του επί επτά ολόκληρες δεκαετίες. Μέχρι που το 2016 τον ανέλαβε ο Gillaume Bouzard για μία και μοναδική ιστορία που λειτουργεί ως φόρος τιμής στον θρυλικό διώκτη των παρανόμων της Άγριας Δύσης μέσω της παρωδίας και της αναθεώρησης όλων των κλισέ και των συμβάσεων. Είχε προηγηθεί το εσκεμμένα παραπλανητικό «Ποιος σκότωσε τον Λούκυ Λουκ» του Matthieu Bonhomme (εκδόσεις Γράμματα), σε πιο σκοτεινό, ενήλικο και ρεαλιστικό ύφος, με τον Λούκυ Λουκ, φυσικά, να παραμένει ζωντανός. Ο Bouzard στο «Ο Ντόλης δεν απαντάει πια» (εκδόσεις Μαμούθ Κόμιξ, μετάφραση: Άγγελος Φιλιππάτος) επιλέγει να παρουσιάσει μια άλλη διάσταση της ζωής και της προσωπικότητας του Λούκυ Λουκ: πιο κωμική και λιγότερο «ηρωική». Η ιστορία ξεκινά με κάποιον ημίγυμνο άντρα, με πλούσια γενειάδα και μακριά μαλλιά να ιππεύει το άλογό του με κατεύθυνση, μέσα από ερήμους και αφιλόξενα βραχώδη τοπία, μια μικρή πόλη της Άγριας Δύσης. Προορισμός του ο κουρέας. Από εκεί θα βγει ο γνωστός Λούκυ Λουκ! Προβληματισμένος έντονα γιατί ο Ντόλης (που επιτέλους έγινε αρσενικό άλογο και στα ελληνικά, όπως ήταν ανέκαθεν στα γαλλικά και σε κάθε άλλη γλώσσα) είναι μουτρωμένος και δεν του μιλά πια. Αφού αναλύσουν με τον εισαγγελέα της πόλης το πρόβλημα με τον εθισμό στο σανό (υπαινικτική καταγγελία της υπερβάλλουσας πολιτικής ορθότητας που επέβαλε την απόσυρση του τσιγάρου από τα χείλη του Λούκυ Λουκ και την αντικατάστασή του από ένα άχυρο), ο Λούκυ θα αναλάβει ακόμη μια υπόθεση με τους αδελφούς Ντάλτον στο επίκεντρο. Αυτή τη φορά, όμως, οι φυλακισμένοι γραφικοί κακοποιοί είναι τα θύματα και όχι οι θύτες. Η μαμά Ντάλτον έχει πέσει θύμα απαγωγής και ο Λούκυ Λουκ πρέπει να τους βοηθήσει να την ελευθερώσουν. Τέσσερις διαφορετικοί Ντάλτον, με εξέχουσα φυσιογνωμία τον Άβερελ που, αντί για ψηλός, είναι ένας υπέρβαρος και παχύσαρκος αγαθός γίγαντας που παρακαλά τον γιατρό να του τοποθετήσει γαστρικό δακτύλιο, συμμαχούν με τον αιώνιο εχθρό τους και ξεκινούν το ταξίδι προς τη μαμά τους. Ο Τζόε, όπως πάντα, δηλώνει καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού το μίσος του προς τον Λούκυ Λουκ αλλά η αδυναμία του να τον εξοντώσει, όντας υπό καθεστώς επιτήρησης, τον ωθεί σε όλο και πιο ξεκαρδιστικές απειλές: «Θα τον σκοτώσω», «Θα του κάνω τα μούτρα κρέας», «Θα του σπάσω τον σβέρκο», «Θα του κόψω τα πόδια», «Θα ξυριστώ στο κρεβάτι του», «Θα του πλέξω μάλλινο πουλόβερ», «Θα τον κολλήσω γρίπη» κ.ά.). Οι αναφορές και οι παραπομπές σε πολλές γνωστές περιπέτειες του παρελθόντος είναι συνεχείς και γίνονται ένα πρωτότυπο «κυνήγι του θησαυρού» που προκαλεί τον αναγνώστη να κατεβάσει από τα ράφια του τους παλαιούς τόμους του «Λούκυ Λουκ» για να βρει τους παραλληλισμούς. Μέχρι που εμφανίζονται ακόμη περισσότεροι παλαιοί γνώριμοι που έχουν ανοιχτούς λογαριασμούς με τον Λούκυ Λουκ και η ιστορία απογειώνεται με ένα απρόσμενο και αναπάντεχο φινάλε. Πιο απολαυστική σκηνή σ’ αυτή την ευφυέστατη εκδοχή της μυθολογίας του Λούκυ Λουκ είναι η στιγμή που ο άφοβος καουμπόι («ο άνθρωπος που είχε τη φαεινή ιδέα να πυροβολήσει τον ίσκιο του», όπως μας πληροφορεί σαρκαστικά το οπισθόφυλλο, και όχι «ο άνθρωπος που πυροβολεί πιο γρήγορα κι από τον ίσκιο του», όπως ξέραμε μέχρι σήμερα) μετά από παροτρύνσεις πείθεται ότι για να αναθερμάνει τη σχέση του με τον Ντόλη πρέπει να προχωρήσει σε ριζικές αλλαγές στην εμφάνισή του. Έτσι, αποφασίζει να αλλάξει ρούχα. Και η ριζοσπαστική τομή στην οποία προβαίνει είναι να φορέσει κόκκινο πουκάμισο και κίτρινο φουλάρι αντί για τα καθιερωμένα κίτρινο πουκάμισο και κόκκινο φουλάρι. Και, ω του θαύματος, κανείς δεν τον αναγνωρίζει. Οι μεν Ντάλτον γιατί πάσχουν από Δαλτωνισμό (!), οι δε υπόλοιποι γιατί θεωρούν αδιανόητο να άλλαξε ρούχα ο ίδιος κι απαράλλαχτος επί επτά δεκαετίες καουμπόι. Με τέτοια τεχνάσματα και τέτοιες ιδέες αλλά πάντα με σεβασμό στον Morris και στον δημοφιλή χαρακτήρα του, ο Gillaume Bouzard προσφέρει μια ολόφρεσκη και πρωτότυπη παρωδιακού τύπου «διασκευή» που αναθερμαίνει το ενδιαφέρον του κοινού και κρατά ζωντανό τον μύθο του Λούκυ Λουκ. Κι όσο κι αν στενοχωρεί κάποιους η μεταμοντέρνου τύπου αυτή «βλασφημία» απέναντι σ’ ένα ιερό τέρας των κόμικς, είναι ο μόνος τρόπος ώστε αυτό να διατηρηθεί στην επικαιρότητα και να αποφευχθεί η σταδιακή παρακμή του και το πέρασμά του στη λήθη. Και το σχετικό link...
  10. Πεθαίνουν ποτέ οι ήρωες των κόμικς; Μπορούν να... αλλάξουν κοστούμι και να ασχοληθούν με ζητήματα που απασχολούν το σύγχρονο κόσμο ή είναι "καταδικασμένοι" να υπηρετούν την εικόνα που έχουν φτιάξει γι' αυτούς οι δημιουργοί τους; «Το κοινό κρατά "ζωντανούς" τους ήρωες των κόμικς», απαντά ο Γάλλος σκιτσογράφος Ασντέ (Achdé, κατά κόσμο Hervé Darmenton), ο άνθρωπος που μετά το θάνατο του Μορίς (του Βέλγου καρτουνίστα, "πατέρα" του θρυλικού Λούκυ Λουκ) ανέλαβε να κρατήσει στην... ενεργό δράση τον "μοναχικό καουμπόι". Ο Γάλλος σκιτσογράφος βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη προσκεκλημένος του Thessaloniki Comic Convention "The Comic Con 3", μια γιορτή για τους φίλους των κόμικς -και όχι μόνο- που φιλοξένησε από 5-7 Μαΐου η Αποθήκη Γ' στο Λιμάνι. Το ΑΠΕ-ΜΠΕ τον συνάντησε να σχεδιάζει με το πενάκι του σκίτσα "ποικίλης ύλης" και να υπογράφει τεύχη του Λούκυ Λουκ για τους φαν του χάρτινου ήρωα όλων των ηλικιών! Πώς μεταπήδησε από τον χώρο της Ιατρικής στο θαυμαστό κόσμο των κόμικς; "Ήμουν... παιδί της μαμάς μου. Αλλά σήμερα κάνω αυτό που θέλω, δηλαδή να σχεδιάζω καρτούν. Πάντα ήθελα να το κάνω αυτό, αλλά η γενιά μου ακολουθούσε τις συμβουλές των γονιών της. Η μητέρα μου θεωρούσε πως τα καρτούν δεν μπορεί να είναι επάγγελμα. Ήθελε να ακολουθήσω κάτι που θα μου εξασφάλιζε μια σταθερή πορεία. Η σύζυγός μου ήταν αυτή που με ώθησε να ακολουθήσω το όνειρό μου. Μού είπε, έχεις ένα επάγγελμα, σταμάτα το και κάνε αυτό που θέλεις και αν δεν πετύχεις μπορείς να επιστρέψεις σ’ αυτό που κάνεις τώρα. Στην αρχή δεν ήταν καθόλου εύκολο. Δεν έβγαζα αρκετά χρήματα, και καθώς περνούσε ο καιρός και οι οικονομίες μας τελείωναν, έπρεπε να πάρω μια απόφαση για το τι θα κάνω. Ήταν τότε που μαζί με τη γυναίκα μου αποφασίσαμε να βάλουμε ένα τέλος στη... μποέμικη ζωή. Έστειλα δυο ντοσιέ με τη δουλειά μου σε κάποιους μεγάλους εκδότες και σ’ αυτό το κομβικό σημείο ήρθε και η στροφή [...]. Συνάντησα κάποια στιγμή τον Μορίς και μου ζήτησε να δουλέψω μαζί του πάνω στον Ρανταπλάν και, όταν ο Μορίς πέθανε, μού ζητήθηκε -και από τη σύζυγό του- να συνεχίσω τον Λούκυ Λουκ". Οι περιπέτειες του Λούκυ Λουκ θα μπορούσαν να "αγγίζουν" σύγχρονα ζητήματα; "Ο Λούκυ Λουκ, όπως και ο Αστερίξ, έχει πολλά επίπεδα ανάγνωσης. Κατ’ αρχάς είναι αστεία (ως κόμικς), εν δευτέροις είναι μια περιπέτεια, σε τρίτο επίπεδο διαπραγματεύονται ένα θέμα και σε τέταρτο προσπαθούν ν’ αφήσουν κάτι στο τέλος, δηλαδή ένα ηθικό δίδαγμα. Ωστόσο, προτεραιότητά τους δεν είναι να ηθικολογήσουν αλλά να διασκεδάσουν το κοινό τους. Ο Λούκυ Λουκ δεν είναι λογοτεχνία για διανοούμενος, είναι ένα κόμικ, το οποίο μπορεί να διαβάσει ένα παιδί 8 ετών κι ένας ενήλικας 88 ετών. Το τελευταίο τεύχος, το οποίο τιτλοφορείται La Terre Promise (Η γη της επαγγελίας) πραγματεύεται το θέμα της μετανάστευσης, αλλά από μία άλλη οπτική γωνία. Είναι μία οικογένεια μεταναστών που φτάνει στην Αμερική, αλλά αυτοί οι μετανάστες είναι Εβραίοι. Στην αρχή υπήρξαν αντιδράσεις καθώς μού είπαν πως ενδέχεται να κατηγορηθώ για αντισημιτισμό, αλλά εγώ επέμεινα πως απλώς θέλω να καταδείξω τη διαφορετικότητα. Όταν ο Λούκυ Λουκ συναντά αυτή την οικογένεια έρχεται αντιμέτωπος με την ετερότητα. Τους φέρνει αρχικά έναν λαγό που απαγορεύεται (ως τροφή) στον ιουδαϊσμό και μέσα απ’ αυτό καταδεικνύει το δικαίωμα στην ετερότητα. Η οικογένεια αυτή έρχεται επίσης σε επαφή και με μια οικογένεια ινδιάνων και η όλη ιστορία καταδεικνύει πως κάποιοι μπορεί να είναι διαφορετικοί, αλλά είναι ταυτόχρονα όμοιοι. Δηλαδή, καταλήγουμε στο κοινό ανθρώπινο στοιχείο". Lucky Luke avec Charlie: Πεθαίνουν κάποτε οι ήρωες των κόμικς; "Το κοινό το αποφασίζει αυτό! Χαρακτήρες όπως ο Λούκυ Λουκ και ο Αστερίξ συνεχίζουν γιατί το κοινό το επιθυμεί. Στην ουσία δεν επιτρέπει το κοινό να πεθάνουν γιατί πρόκειται για χαρακτήρες (δι)αχρονικούς. Αν φτιάχναμε ένα κόμικ με ήρωες τωρινούς δεν θα είχε την ίδια διαχρονικότητα. Αν ανοίξουμε ένα από τα πρώτα Λούκυ Λουκ θα έχουμε έναν καουμπόι, ένα σαλούν κι ένα άλογο, αν ανοίξουμε ένα από τα τωρινά Λούκυ Λουκ θα έχουμε πάλι έναν καουμπόι, ένα σαλούν κι ένα άλογο. Αν κάναμε ένα σύγχρονο κόμικ τα αυτοκίνητα δεν θα ήταν ίδια, δεν θα υπήρχαν κινητά τηλέφωνα... Δεν θα υπήρχε η ίδια διαχρονία [...]. Χάρη στον Λούκυ Λουκ ταξιδεύω στον κόσμο και οι άνθρωποι μού λένε: α, ο Λούκυ Λουκ!". Πηγή: ΑΜΠΕ Σκίτσα του Achdé μπορείτε να βρείτε εδώ. Και το σχετικό link...
  11. Μα σκοτώνονται οι θρύλοι; Συντάκτης: Γιάννης Κουκουλάς Ο Λούκυ Λουκ έκλεισε πέρυσι τα εβδομήντα του χρόνια. Με αναδρομικές εκθέσεις, ειδικές εκδόσεις, εκδηλώσεις, ομιλίες κ.ά. ο μοναχικός καουμπόι τιμήθηκε όπως του αρμόζει. Ενας νέος δημιουργός, όμως, επέλεξε να γιορτάσει φιλοτεχνώντας μια ολόκληρη ιστορία. Για τον «θάνατο» του Λούκυ Λουκ. Μα είναι ποτέ δυνατόν ένας ήρωας του διαμετρήματος του Λούκυ Λουκ, ένα brand name που συμπλήρωσε τα εβδομήντα χρόνια ύπαρξης, ένας χαρακτήρας–χρυσωρυχείο, που κάθε νέα του περιπέτεια αποτελεί είδηση για τα κόμικς, να πεθαίνει; Και ποιος μπορεί να είναι ο τολμηρός και βέβηλος δολοφόνος του; Η πρώτη σελίδα του έργου του Matthieu Bonhomme φέρνει τον αναγνώστη αντιμέτωπο με ένα ανεπανάληπτο «συμβάν». Το «Ποιος σκότωσε τον Λούκυ Λουκ» του Matthieu Bonhomme, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Γράμματα (μτφρ. Πέννυ Μηλιώνη), με τον προκλητικό τίτλο του «τρομοκρατεί» τους φίλους του θρυλικού καουμπόι. Και τους ανακοινώνει από την πρώτη κιόλας σελίδα ένα θλιβερό «γεγονός». Η ιστορία που ακολουθεί, ωστόσο, βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Γιατί τα φαινόμενα συχνά απατούν. Και αυτό το ξέρουν καλά όλοι όσοι διαβάζουν γουέστερν και ειδικότερα όσοι διαβάζουν «Λούκυ Λουκ». Αυτός, όμως, ο τόμος δεν είναι σαν τους προηγούμενους. Καταρχάς είναι φιλοτεχνημένος από έναν δημιουργό που καταπιάνεται πρώτη φορά με τον μοναχικό τυχοδιώκτη που πυροβολεί γρηγορότερα κι απ’ τη σκιά του. Και το κάνει ως φόρο τιμής στον αγαπημένο παιδικό του ήρωα εξ αφορμής ακριβώς των εβδομήντα ετών από την πρώτη του παρουσία στον έντυπο κόσμο. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε με την άδεια του εκδοτικού οίκου Dargaud που έχει τα δικαιώματα για τον «Λούκυ Λουκ» και κινείται σε αρκετά διαφορετικό ύφος από το σύνηθες χιουμοριστικό. Ο Bonhomme δημιουργεί μια σκοτεινή και υγρή ατμόσφαιρα και τοποθετεί την περιπέτεια στη Froggy Town, μια μικρή πόλη της Αγριας Δύσης. Η άφιξη του Λούκυ Λουκ, ενός ζωντανού θρύλου για τους κατοίκους της πόλης, θα γίνει η αιτία για να ξετυλιχτεί το μυστήριο πίσω από την κλοπή μιας άμαξας που μετέφερε χρυσό. Ο «φτωχός και μόνος καουμπόι» θα είναι ο καταλύτης. Φυσικά δεν απουσιάζουν όλα εκείνα τα αφηγηματικά και σχεδιαστικά στοιχεία που επινόησε ο εμπνευστής του Λούκυ Λουκ, Morris (1923 – 2001) και εφάρμοσε πιστά επί σειρά δεκαετιών, είτε μόνος του είτε σε συνεργασία με τον εμβληματικό Rene Goscinny και άλλους σεναριογράφους. Τα ίδια στοιχεία (ο χαρακτήρας του λιγόλογου καουμπόι, η τρυφερή σχέση με τον Ντόλι -το αρσενικό και όχι θηλυκό άλογο όπως λανθασμένα πιστεύεται από πολλούς-, οι μάχες στα σαλούν, οι κλασικοί επιτήδειοι χαρτοπαίκτες κ.λπ.) αξιοποιήθηκαν και από τους διαδόχους του κατά τα τελευταία χρόνια, άλλοτε με μεγάλη επιτυχία και άλλοτε με λιγότερη. Ο Bonhomme, ωστόσο («Ο Λούκυ Λουκ είναι για μένα κάτι παραπάνω από εκπληκτικός ήρωας των κόμικς και τέκνο ενός ιδιοφυούς δημιουργού. Υπήρξε ο κολλητός των παιδικών μου χρόνων κι έγινε ο σύντροφος όλης μου της ζωής. Η δημιουργία αυτού του άλμπουμ ήταν για μένα καθαρή ευτυχία»), καταθέτει τη δική του σφραγίδα, καθώς τα λεπτομερή σχέδιά του, οι πολλές νυχτερινές σκηνές, τα κοντινά πλάνα και η αίσθηση της αγωνίας που αριστοτεχνικά καλλιεργεί συνθέτουν με πληρότητα το σκηνικό ενός παλιού καλού γουέστερν. Αφαιρεί τις αστείες ατάκες και το σλάπστικ, προσθέτει λεπτομέρειες και αφήνει υπαινιγμούς που καθιστούν το έργο του πιο «ενήλικο», ενταγμένο μεν στο «σύμπαν» του Λούκυ Λουκ, καταλληλότερο δε για μεγαλύτερες ηλικίες αναγνωστών. «Εσείς δεν είστε πάντα απ’ τη μεριά του νόμου, κύριε Λουκ;» ρωτά ο αδερφός του σερίφη. «Της δικαιοσύνης, ναι, πάντα», απαντά ο θαρραλέος τιμωρός. Που μπορεί να μασουλάει ένα στάχυ και να μην καπνίζει, όχι όμως λόγω της πολιτικής ορθότητας και των συνεπειών της αντικαπνιστικής υστερίας, αλλά επειδή δεν κατορθώνει να βρει καπνό αν και πασχίζει γι’ αυτό από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα. Και υπερασπίζεται σθεναρά τους Ινδιάνους απέναντι στις αστήρικτες κατηγορίες και την επαπειλούμενη ρατσιστική επίθεση εναντίον τους. Ναι, αλλά τελικά ποιος σκότωσε τον Λούκυ Λουκ; Πηγή
  12. Δημιούργημα του βέλγου σχεδιαστή Μορίς, ο άνθρωπος που πυροβολεί πιο γρήγορα και από τη σκιά του ντεπουτάρισε στις εικονογραφημένες σελίδες πριν από 70 χρόνια, σε μια έκτακτη έκδοση του περιοδικού Spirou. Τίτλος της πρώτης περιπέτειας, «Αριζόνα 1880». O Λούκι Λουκ με τον Πίνκερτον και τον Αβραάμ Λίνκολν στο «Lucky Luke contre Pinkerton» που κυκλοφόρησε το 2010 «Είμαι ένας φτωχός και μόνος καουμπόη», τραγουδά στο τέλος κάθε περιπέτειας ο Λούκι Λουκ. Εφέτος που εορτάζονται τα 70 χρόνια από την πρώτη του εμφάνιση στα κόμικς, τα λόγια αυτά διαψεύδονται με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο. Ούτε φτωχός είναι ο διάσημος ήρωας, ούτε, πολύ περισσότερο, μόνος. Αποτελεί ένα από τα πιο εμπορικά ευρωπαϊκά κόμικς, με τις πωλήσεις να έχουν ξεπεράσει τα 300 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Μαζί με τις κινηματογραφικές μεταφορές, τις τηλεοπτικές σειρές κινουμένων σχεδίων, τα θεματικά πάρκα κ.λπ., τα ετήσια κέρδη του Λούκι Λουκ πλησιάζουν τα 20 εκατομμύρια δολάρια. Δημιούργημα του βέλγου σχεδιαστή Μορίς, ο Λούκι Λουκ ντεπουτάρισε στις εικονογραφημένες σελίδες πριν από 70 χρόνια, σε μια έκτακτη έκδοση του περιοδικού Spirou. Τίτλος της πρώτης περιπέτειας, «Αριζόνα 1880». Τόσο ο χώρος, όσο και ο χρόνος, σηματοδότησαν εξαρχής το πλαίσιο της αφήγησης: Η Αγρια Δύση, λίγο μετά τη λήξη του αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου. Μια σκηνή που επαναλαμβάνεται. Ο Λουκ, η Ντόλι και οι Ντάλτον Από την ένατη περιπέτεια και μετά, η σειρά απογειώθηκε. Αιτία ήταν η δημιουργική προσθήκη του Ρενέ Γκοσινί στη συγγραφή των σεναρίων. Υπό την καθοδήγησή του και χάρη στο σπινθηροβόλο χιούμορ του, το κόμικ κατέκτησε μια περίοπτη θέση στη διεθνή σκηνή, οδηγώντας την έκδοση στη χρυσή εποχή της. Αχώριστη συντροφιά του ήρωα, όλα αυτά τα χρόνια, είναι το άλογό του. Όχι απλό υποζύγιο, αλλά ένας πολύτιμος βοηθός του (εκτός από πανέξυπνος σχολιαστής της δράσης). Στον αντίποδα του ζωικού I.Q. βρίσκεται ένα άλλο τετράποδο: ο πανηλίθιος Ραν Ταν Πλαν. Ο αστυνομικός σκύλος-παρωδία του θρυλικού κινηματογραφικού λυκόσκυλου Ριν Τιν Τιν, που εμφανίστηκε στο κόμικς το 1959 («Στα ίχνη των Ντάλτον») προκαλώντας, έκτοτε, μεγάλους μπελάδες με τα καμώματά του. Στις ογδόντα, μέχρι στιγμής, περιπέτειες του Λούκι Λουκ έχουν παρελάσει δεκάδες ιστορικά πρόσωπα της εποχής: ο Αβραάμ Λίνκολν, ο Μπούφαλο Μπιλ, η Καλάμιτι Τζέιν, ο Τζέσε Τζέιμς, ο Γουάιατ Ερπ, η Σάρα Μπερνάρ, ο Φρέντερικ Ρέμινγκτον (της ομώνυμης καραμπίνας), ο Αλαν Πίνκερτον (του ομώνυμου γραφείου ερευνών), αλλά και οι διαβόητοι αδελφοί Ντάλτον. Όχι οι πραγματικοί παράνομοι, αλλά τα φανταστικά ξαδέλφια τους που… υπερτερούν σε βλακεία. Αντίστοιχη είναι η παρουσίαση σημαντικών ιστορικών στιγμών, που εντάχθηκαν οργανικά στη μυθοπλασία: η κατασκευή του σιδηροδρομικού δικτύου που ένωσε τις ανατολικές με τις δυτικές ακτές, το Πόνι Εξπρές, η άφιξη του τηλεγράφου, η επέλαση των αποίκων στις περιοχές των αυτοχθόνων, οι επιθέσεις των τελευταίων, οι επεμβάσεις του ιππικού. Μαζί με έναν ολόκληρο κόσμο από σερίφηδες, χρυσοθήρες, χαρτοπαίκτες, τραγουδίστριες των σαλούν, πιστολάδες, αλλά και τους… αναπόφευκτους νεκροθάφτες, συνθέτουν ένα ολοζώντανο σκηνικό με κυρίαρχο στοιχείο το χιούμορ. Στην Ελλάδα, οι περιπέτειες του Λούκι Λουκ κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά το 1968 από τον Θέμο Ανδρεόπουλο και τις εκδόσεις Πότη Στρατίκη. Εκδόθηκαν συνολικά 48 τεύχη, πριν πάρουν τα δικαιώματα της σειράς οι εκδόσεις Τ. Ψαρόπουλου και στη συνέχεια η εκδοτική Anglo–Hellenic Agency. Από το 1984, η εκδοτική ΜΑΜΟΥΘ ΚΟΜΙΞ διατηρεί τα δικαιώματα έχοντας κυκλοφορήσει όλες τις περιπέτειες της σειράς. Ογδόντα στον αριθμό, εν αναμονή μιας ακόμα. Σύμφωνα με εξαγγελίες που έγιναν τον περασμένο Σεπτέμβριο από τους γάλλους εκδότες, η πολυαναμενόμενη συνέχεια θα κυκλοφορήσει εφέτος τον Νοέμβριο έχοντας ως σχεδιαστή τον Ασντέ (Ερβέ Νταρμεντόν) που έχει αναλάβει αυτό το πόστο μετά το θάνατο του Μορίς, το 2001. Οσο για το σενάριο, θα το υπογράφει ο γνωστός γάλλος δημιουργός Ζιλ. Πηγή
  13. Αφιέρωμα στον René Goscinny+τα 5 καλύτερα τεύχη του Στις 5 Νοεμβρίου του 1977, πεθαίνει σε ηλικία 51 ετών, ο γνωστός συγγραφέας και σεναριογράφος Ρενέ Γκοσινί. Έχει γράψει σειρές παιδικών βιβλίων και έχει δημιουργήσει το διάσημο μικρό Νικόλα. Κυρίως έχει αναδειχθεί από το έργο του ως σεναριογράφος σε περιοδικά κόμικ. Είναι ο δημιουργός του Αστερίξ και του Ιζνογκούντ (με τους Αλμπερ Ουντερζό και τον Ζαν Ταμπαρί ως σχεδιαστές αντίστοιχα) ενώ έγραψε ιστορίες για τον Λούκυ Λουκ από το 1955 μέχρι το 1977, συνεργαζόμενος με τον Μορίς δημιουργό του δημοφιλή ήρωα. Επιπλέον έχει δημιουργήσει και άλλους, λιγότερο γνωστούς ήρωες κόμικ όπως ο ινδιάνος Ούμπα-Πα και ο Ιωάννης Πιστόλε. Στην Ελλάδα έγινε γνωστός μέσα από διάφορες εκδόσεις που είχαν τα δικαιώματα διαφορετικών χαρακτήρων αλλά από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 η Μαμουθκόμιξ ξεκίνησε να συγκεντρώνει όλους τους τίτλους, με αποτέλεσμα να αναγνωριστεί ως ο κατεξοχήν εκδοτικός οίκος για κόμικ. Λοιπόν, αρκετά με τα βιογραφικά. Γιατί συζητάμε για τον Γκοσινί; Γιατί αξίζει να τον θυμόμαστε; Πρώτα και κύρια επειδή, για πάρα πολλούς, ήταν η πρώτη μας επαφή με την τέχνη των κόμικ. Οι ήρωες, τα μέρη και οι ιστορίες του σημάδεψαν την παιδική ηλικία πολλών και αποτέλεσαν την πρώτη εξοικείωση με αυτό το μέσο έκφρασης. Πολύ περισσότερο όμως, μέσα από τις ιστορίες του Γκοσινί καταλάβαμε κάποιοι ότι η σχέση μας με τα κόμικ δεν έχει ηλικιακό όριο και θα μας ακολουθεί συνέχεια, θα ξαναδιαβάζουμε για πάντα την ίδια ιστορία σε παραλλαγές και πάντα θα ανακαλύπτουμε κάτι νέο. Έτσι, το χαλιφάτο της μαγικής Βαγδάτης, το Τέξας και η Άγρια Δύση και το γαλατικό χωριό που αντιστέκεται και πάντα θα αντιστέκεται στον κατακτητή έγιναν κάτι παραπάνω από σκηνικά για ιστορίες. Επιπλέον, έξω από τις εκτιμήσεις των αναγνωστών, το έργο του Γκοσινί είχε μια αδιαμφισβήτητη συμβολή στην ανάπτυξη των κόμικ και ειδικά αυτού που θα λέγαμε «ευρωπαϊκή σχολή». Υπάρχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που διαπερνούν όλο το έργο του Γκοσινί, όπως είναι η επιλογή σκηνικών παρμένων από το άμεσο ή μακρινό παρελθόν, η έμφαση στο χιουμοριστικό χαρακτήρα του κόμικ έναντι της δράσης, η (άλλοτε περισσότερο, άλλοτε λιγότερο) συγκαλυμμένη κριτική σε σύγχρονα κοινωνικά φαινόμενα μέσα από ιστορικές αναλογίες, ακόμα και η δημιουργία, κατά περιπτώσεις, αντι ηρώων όπως ο Ιζνογκούντ, σε μία περίοδο που κάτι τέτοιο δεν ήταν καθόλου συνηθισμένο. Ταυτόχρονα, όλα τα σενάρια του διατρέχονται από έντονο κοσμοπολιτισμό καθώς οι ήρωες ανοίγονται διαρκώς σε νέες χώρες με σεβασμό στους ιδιαίτερους πολιτισμούς και κουλτούρες και χωρίς διάθεση υποτίμησης, η οποία πάντα ενυπήρχε στον Ερζέ και τον ήρωα του Τεν Τεν που σφράγισε το ευρωπαϊκό κόμικ τα προηγούμενα χρόνια. Συνολικά, ο Γκοσινί δημιούργησε σε μία περίοδο που ανθούσε ξανά, μετά τη δεκαετία του ’30 το υπερ-ηρωικό κόμικ στην Αμερική και κατάφερε να διαμορφώσει ένα ξεχωριστό, ιδιαίτερο στυλ που καθόρισε την εξέλιξη αυτής της μορφής τέχνης στην Ευρώπη. Το στυλ αυτό διατήρησαν όσοι συνέχισαν να γράφουν ιστορίες μετά το θάνατο του για τους ήρωες που αυτός δημιούργησε αλλά και νέοι σχεδιαστές και σεναριογράφου που εισήγαγαν νέες ήρωες (για όσους μεγάλωσαν με Μαμουθκομιξ, η σύντομη σειρά Κόττον Κιντ είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα διατήρησης των χαρακτηριστικών του Γκοσινί από νέους δημιουργούς). Στη συνέχεια παραθέτουμε τα πέντε κορυφαία τεύχη από Ιζνογκούντ, Αστερίξ και Λούκυ Λουκ σε σενάριο Γκοσινί. Ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να τα διαλέξουμε και σίγουρα έχουν αδικηθεί πολλά. Είναι όμως ενδεικτικά του είδους των σεναρίων που έγραψε ο μεγάλος παραμυθάς και του ιδιαίτερου χιούμορ του. Ιζνογκούντ – Η μέρα των τρελών Χρειάζεται να σημειωθεί ότι ολόκληρη η σειρά ιστοριών του Ιζνογκούντ «αδικείται» καθώς ένα μεγάλο κομμάτι του χιούμορ της βασίζεται σε λογοπαίγνια και σε παραφθορές της γαλλικής γλώσσας που είναι δύσκολο έως αδύνατο να μεταφραστούν στα ελληνικά. Όποιος αναγνώστης κατέχει ιδιαίτερα καλά τα γαλλικά αξίζει να διαβάσει τις ιστορίες στο πρωτότυπο. Στις ιστορίες που έγραψε για τον γνωστό αντιπαθητικό βεζίρη που θέλει να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη, ο Γκοσινί κυρίως επέλεξε σύντομες ιστορίες έτσι ώστε σε κάθε τεύχος των πενήντα σελίδων, να χωράνε τέσσερις με πέντε ιστορίες. Το συγκεκριμένο τεύχος είναι ενδεικτικό του σουρεαλιστικού χιούμορ που ακολουθεί η σειρά αλλά και των παράλογων προσπαθειών του Ιζνογκούντ που είναι απόλυτα λογικό να αποτυγχάνουν. Στη σχετικά μεγαλύτερη κεντρική ιστορία, μαθαίνουμε ένα ακόμα εξωφρενικό έθιμο της Βαγδάτης, τη μέρα των τρελών όπου όλα λειτουργούν ανάποδα, οι κοινωνικοί ρόλοι αντιστρέφονται και οι αφέντες πρέπει να υπηρετούν τους σκλάβους. Καθώς ο Ιζνογκούντ προσπαθεί να κινήσει θεούς και δαίμονες για να ανατρέψει τον χαλίφη τη μέρα που έχει τη μικρότερη εξουσία από όλους θα έρθει αντιμέτωπος με τα πιο σουρεαλιστικά σκηνικά. Μαχαιροβγάλτες που φοβούνται να βγουν από το σπίτι τους, μαγικά τζίνι που διατάζουν όποιον τρίψει το λυχνάρι τους και ένας στρατός που διοικείται από τους απλούς φαντάρους, οι οποίοι γράφουν μανιωδώς τα απομνημονεύματα τους για τη μέρα που υπήρξαν στρατηγοί. Το χάος κυριαρχεί καθώς ο Ιζνογκουντ αποφασίζει να κατεβεί την κοινωνική κλίμακα για να ενισχύσει την εξουσία του αλλά η στιγμή που θα γίνει ο πιο εξαθλιωμένος δούλος του χαλιφάτου (άρα και ο ανώτερος άρχοντας τη μέρα των τρελών) το έθιμο φτάνει στο τέλος του και ο Ιζνογκούντ πουλιέται δούλος. Είναι ένα από τα καλύτερα δείγματα του κλίματος των ιστοριών του κακού βεζίρη όπου η απελπισία τον κυριεύει στο τέλος, όπως και τον αναγνώστη, καθώς ότι και να κάνει δεν βρίσκεται ποτέ μισό βήμα πιο κοντά στο να βλάψει τον καλό και αφελή χαλίφη Χαρούν ελ Πατσάχ. Λούκι Λουκ – Στη σκιά των ντέρικ Ο Λούκυ Λουκ βρίσκεται μακριά από το αγαπημένο του Τέξας και έρχεται αντιμέτωπος με την ουσία που θα παίξει τεράστιο ρόλο στην αμερικάνικη ιστορία, το πετρέλαιο. Διορίζεται έκτακτα σερίφης στην Τιτουσβιλ όπου ο πυρετός του μαύρου χρυσού έχει κυριέψει τους κατοίκους, έχει δημιουργήσει μια ταραχώδη κατάσταση και έχει δημιουργήσει ένα αποκρουστικό τοπίο όπου κυριαρχούν τα ξύλινα ντερικ, . Σε αυτές τις συνθήκες θα γνωρίσει τον συνταγματάρχη Ντρέικ (πραγματικό ιστορικό πρόσωπο, είναι ο πρώτος που κατόρθωσε να αντλήσει πετρέλαιο) και θα έρθει αντιμέτωπος με τον Μπάρυ Μπλαντ που αρνείται να σκάψει για να βρει πετρέλαιο αλλά εκφοβίζει τους άλλους κατοίκους για να παραδώσουν τις πετρελαιοπηγές του. Στην πορεία θα σώσει την πόλη από την πυρκαγιά που θα βάλουν οι μπράβοι του Μπλαντ, όμως δεν μπορεί να σώσει τους κατοίκους από τον εαυτό τους και τη μανία να βρουν πετρέλαιο. Κοιτάζοντας λίγο μελαγχολικά την Τιτουσβιλ καθώς φεύγει, επιστρέφει τρέχοντας στο καταπράσινο, για την ώρα Τέξας. Αστερίξ : Η κατοικία των Θεών Το πιο εντυπωσιακό επίτευγμα του Γκοσινί είναι η αξιοποίηση των ηρώων και των ιστοριών του για να ασκήσει κριτική σε σύγχρονα φαινόμενα. Η αξιοποίηση διαφόρων αναχρονισμών είναι η πιο συνηθισμένη μέθοδος για αυτό και το ανυπόταχτο γαλατικό χωρίο που τα βάζει με τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία αποτελεί το πιο πρόσφορο έδαφος. Έτσι, οι δύο ιστορίες Αστερίξ που ξεχωρίσαμε για αυτό το top-5 είναι ένας συνδυασμός των κλασικών γκαγκ βίας και γαλατικής μπούφλας με τις πιο σύνθετες απόπειρες των Ρωμαίων απέναντι στο γαλατικό χωριό. Στην ιστορία «η κατοικία των θεών» (που βγήκε σε ταινία πέρυσι) ο Καίσαρας αποφασίζει να χτίσει πολυκατοικίες στο δάσος γύρω από το γαλατικό χωριό και να το μετατρέψει σε προάστιο της Ρώμης, ελπίζοντας ότι θα ενσωματώσει τους Γαλάτες στο ρωμαϊκό τρόπο ζωής. Όταν ξεκινούν οι εργασίες, οι Γαλάτες αντιδρούν στην καταστροφή του δάσους και τα βάζουν με τους σκλάβους που κόβουν τα δέντρα. Χωρίς να αντιλαμβάνονται το συνολικό σχέδιο, αποφασίζουν εν τέλει να βοηθήσουν τους σκλάβους (αφού δεν φταίνε σε τίποτα, όπως παρατηρεί ο Πανοραμίξ) να ολοκληρώσουν τα κτήρια και να κατακτήσουν αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, οργανώνοντας με τη βοήθεια του μαγικού ζωμού την πρώτη επιτυχημένη εργατική εξέγερση στην ιστορία. Μετά την ολοκλήρωση του συγκροτήματος, η έλευση των πρώτων κατοίκων απειλεί να μετατρέψει τους ανυπόταχτους Γαλάτες σε γραφικό αξιοθέατο για τους ενοίκους, οι οποίοι επισκέπτονται τακτικά το χωριό. Η λύση θα έρθει από το βάρδο του χωριού, τον Κακοφωνίξ που θα εκδιώξει τους κατοίκους με τη μελωδική φωνή του, ανοίγοντας το δρόμο για την ισοπέδωση των πολυκατοικιών. Σε μια στιγμή έμπνευσης, ο Γκοσινί μετατρέπει τον πειθαρχημένο ρωμαϊκό στρατό σε ενοίκους και γράφει μερικούς από τους καλύτερους διαλόγους του για μια άτυπη συνέλευση ιδιοκτητών ενώ ο απελπισμένος εκατόνταρχους βλέπει τους λεγεωνάριους του να συζητάνε για τις ώρες κοινής ησυχίας και τη φροντίδα του γκαζόν. Από ότι φαίνεται, μόνο μερικές γνήσιες γαλατικές μπούφλες μπορούν να σπάσουν την αποχαύνωση των προαστίων… Λούκυ Λουκ – Η εξαγορά των Ντάλτον Δεν θα μπορούσε να λείπει από αυτή τη λίστα μια ιστορία με τους πιο γνωστούς «κακούς» που δημιούργησε ο Γκοσινί. Ο Τζόε, ο Τζακ, ο Γουίλιαμ και ο Άβερελ έγραψαν ιστορία περισσότερο ως μια ομάδα γκαφατζήδων παρά ως πραγματικών, επικίνδυνων εχθρών του Λούκι Λουκ παρά τις διακηρυγμένες προθέσεις τους να τον «καθαρίσουν». Αν και κάθε μέλος της ομάδας είναι αρκετά μονοδιάστατο (ο Τζόε είναι οξύθυμος, ο Άβερελ τρώει πολύ και είναι αφελής και οι δύο μεσαίοι απλά θέλουν να υπάρχει ηρεμία στην οικογένεια) όλοι μαζί είναι μια από τις πιο επιτυχημένες ομάδες κακοποιών σε κόμικ. Η ιστορία αυτή ξεφεύγει από την πεπατημένη. Ένας γερουσιαστής συντάσσει ένα σχέδιο νόμου σύμφωνα με το οποίο κάποιοι παράνομοι θα αποφυλακίζονται υπό επιτήρηση και αν περάσουν ένα μήνα χωρίς να διαπράξουν κάποιο έγκλημα, θα κερδίσουν την ελευθερία τους. Προτού ψηφιστεί ο νόμος, καλείται να τον εξετάσει ο Λούκι Λουκ αποφυλακίζοντας πειραματικά τους πιο κακούς και αμετανόητους κακοποιούς της Δύσης, τους Ντάλτον. Οι ίδιοι αποδέχονται να συμμετάσχουν στο πείραμα και σχεδιάζουν να πειθαρχήσουν για ένα μήνα και να ζήσουν ως νομοταγείς πολίτες για να κερδίσουν την ελευθερία τους, χωρίς όμως να υπολογίζουν τις δυσκολίες της νέας τους ζωής. Πρέπει να υπομείνουν από το χλευασμό των κατοίκων που ξεπερνούν το φόβο τους για τους Ντάλτον μέχρι τον εξευτελισμό να πρέπει να δουλέψουν κανονικά. Θα φτάσουν στο σημείο να ανοίξουν τράπεζα, αφού με «τράπεζες ασχολούμαστε» όπως θα παραδεχθεί ο Τζοε. Φτάνουν μέχρι το σημείο να ανοίγουν το χρηματοκιβώτιο με το κλειδί και εγκαταλείπουν τον παραδοσιακό δυναμίτη προς μεγάλη απογοήτευση του Άβερελ. Το πείραμα θα αποτύχει παταγωδώς ενώ οι Ντάλτον θα εκτεθούν λόγω της βιασύνης τους να επιστρέψουν στην παρανομία. Ο Γκοσινί διατηρεί εδώ το βασικό μοτίβο : όλα αλλάζουν και διορθώνονται εκτός από τον γνήσιο, αποφασισμένο «κακό». Μέσα σε αυτό το κλισέ όμως θα δώσει μια εξαιρετική ιστορία, αποδεικνύοντας τη μεγάλη του δημιουργικότητα, εντός και εκτός πλαισίων. Αστερίξ : Οβελίξ και Σία Πρόκειται για την τελευταία ιστορία του Αστερίξ που έγραψε ο Γκοσινί πριν το θάνατο του και μάλλον είναι η καλύτερη. Το σενάριο είναι ιδιαίτερα πρωτότυπο. Ο Κάιους Τεχνοκράτιους, ειδικός σύμβουλος του Καίσαρα, αποφασίζει ότι δεν έχει κανένα νόημα η προσπάθεια στρατιωτικής κατίσχυσης επί του ανυπόταχτου χωριού. Αντ’ αυτού προτείνει τη σταδιακή διαφθορά τους μέσω της εισαγωγής του χρήματος στις ζωές των Γαλατών για να διασπάσουν τη συνοχή τους. Οι Ρωμαίοι αρχίζουν να αγοράζουν μανιωδώς μενίρ , το οποίο γίνεται το πρώτο αγαθό του χωριού που αποκτά εμπορευματική διάσταση, αν και κανείς δεν γνωρίζει σε τι χρησιμεύει όπως θα παραδεχθεί στην πορεία ο δρυΐδης Πανοραμίξ. Έτσι, ο Οβελίξ, από κατασκευαστής μενίρ που τα ανταλλάσει με αγριογούρουνα, γίνεται ο πρώτος καπιταλιστής του χωριού, προσλαμβάνει εργάτες και κάνει μαθήματα προσαρμογής στην αστική ζωή, τα οποία παραδίδει ο Τεχνοκράτιους. Η συνέχεια είναι καταιγιστική και ευφυέστατη με τους Γαλάτες να αλλάζουν τελείως τον τρόπο ζωής τους στην προσπάθεια να ανταποκριθούν στην αυξανόμενη ζήτηση των Ρωμαίων για μενίρ. Τη λύση θα δώσει ο σοφός Πανοραμίξ με μία έκλαμψη μαρξιστικής διάνοιας : δίνει μαγικό ζωμό σε όλο το χωριό για να ενισχύσει την παραγωγή μενίρ και να προκαλέσει κρίση υπερσσυσώρευσης στη ρωμαϊκά αγορά. Την κρίση δεν κατορθώνει να αποτρέψει ούτε η πρώιμη εφεύρεση της διαφήμισης από τους Ρωμαίους ενώ ταυτόχρονα δημιουργούνται αγορές μενίρ ανταγωνιστικές με το γαλατικό. Η τελική λύση όμως θα έρθει από την επαναστατική βία των εξαγριωμένων Γαλατών που στείλουν τον Τεχνοκράτιους από εκεί που ήρθε. Πηγή Αφιέρωμα στον Gosciny
  14. Μετά από αίτημα κάποιων συμφορουμιτών, αποφάσισα να ετοιμάσω έναν κατάλογο με όλες τις ιστορίες του Λούκυ Λουκ που δεν έχουν εκδοθεί στην Ελλάδα. Μετά από αρκετούς μήνες έρευνας και επίπονης εργασίας, έχω τελικά μία λίστα με 94 93 ιστορίες, οι οποίες δεν έχουν δει ακόμα Έλληνα μεταφραστή. Η μεγαλύτερη από αυτές εκτείνεται σε 13 σελίδες, ενώ η μικρότερη καταλαμβάνει μόνο μερικά καρέ. Οι 54 από τις 93 αδημοσίευτες ιστορίες του Λούκυ Λουκ είναι γερμανικές που έχουν εκδοθεί κατά τα έτη 1993-1994 σε 15 αυτόνομα γερμανικά άλμπουμ, τα οποία περιείχαν συνολικά 73 ιστορίες, ενώ οι υπόλοιπες 39 είναι γαλλικές ιστορίες. Στην έρευνα αυτή δεν περιλαμβάνονται ιστορίες του Λούκυ Κιντ ή του Ραντανπλαν. Η ακόλουθη λίστα χωρίζεται σε τρία μέρη. Πρώτα παρουσιάζονται οι γαλλικές ιστορίες για τις οποίες έχουν βρεθεί και οι περισσότερες πληροφορίες. Ακολούθως, αριθμούνται οι γερμανικές ιστορίες και στο τέλος δίνονται μερικές πληροφορίες για ιστορίες άλλων ηρώων οι οποίες φιλοξενούν έκτακτες εμφανίσεις του Λούκυ Λουκ. Όπου οι πληροφορίες δεν είναι διασταυρωμένες, θα συναντήσετε μερικά ερωτηματικά. Για τις 39 γαλλικές ιστορίες, υπάρχουν σαρώσεις μίας ή και όλων των σελίδων τους. Όλες οι πιο κάτω σαρώσεις έχουν ανακτηθεί από το διαδίκτυο, επομένως παρουσιάζονται σε διάφορες γλώσσες – γαλλικά, δανέζικα, κ.α. Όσοι διαπρέπουν στις ξένες γλώσσες θα έχουν και το πλεονέκτημα να τις διαβάσουν. Σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχει παραπομπή σε ένα ελληνικό scanlation που έχει αναρτηθεί στο greekcomics παλαιότερα. Αρχεία με σαρώσεις για 11 από τα 15 γερμανικά τεύχη μπορείτε να βρείτε εδώ (ευχαριστούμε constantinople!). Ελπίζω να σας αρέσει η δουλειά που έχει γίνει και να απολαύσετε τις πιο κάτω -άγνωστες για το ευρύ κοινό- ιστορίες του Λούκυ Λουκ. Αν δεν έχω ανακαλύψει όλες τις αδημοσίευτες ιστορίες, τότε πρέπει να είμαι πολύ κοντά. Εάν κάποιος επισημάνει ελλείψεις, λάθη ή άλλες ανακρίβειες, παρακαλώ να το αναφέρει. Ένας κατάλογος με όλες τις ιστορίες του Λούκυ Λουκ -συνολικά 227- παρουσιάζεται εδώ. Καλό Διάβασμα!!! ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: Γαλλικές ιστορίες και σχετικές σαρώσεις Τίτλος Πρωτότυπου: Lucky Luke et Androclès Έτος: 1956 Αριθμός σελίδων: 4 Σχέδιο: Morris Σενάριο: Goscinny Πρώτη δημοσίευση: Risque-Tout no 11 Σάρωση: βλ. εδώ Τίτλος Πρωτότυπου: Serenate a Silvertown Έτος: 1956 Αριθμός σελίδων: 1/2 Σχέδιο: Morris Σενάριο: Morris Πρώτη δημοσίευση: Spirou no 930 Σάρωση: βλ. εδώ Τίτλος Πρωτότυπου: Voleurs de Chevaux Έτος: 1956 Αριθμός σελίδων: 2 1/2 Σχέδιο: Morris Σενάριο: Goscinny Πρώτη δημοσίευση: Risque-Tout no 49 Σάρωση: βλ. εδώ Τίτλος Πρωτότυπου: Rapt Au Far West Έτος: 1960 Αριθμός σελίδων: 2 Σχέδιο: Marcel Remacle Σενάριο: Marcel Remacle Πρώτη δημοσίευση: Spirou no 1159 Σάρωση: Τίτλος Πρωτότυπου: Lucky Luke et le 7eme art (a.k.a. La mort de Lucky Luke) Έτος: 1966 Αριθμός σελίδων: 3/4 Σχέδιο: Morris Σενάριο: Morris Πρώτη δημοσίευση: Spirou no 1512 or 1513 Σάρωση: βλ. εδώ Τίτλος Πρωτότυπου: Lucky Luke se défoule Έτος: 1966 Αριθμός σελίδων: 1 Σχέδιο: Morris Σενάριο: Morris Πρώτη δημοσίευση: Le point no 4 / Giff-Wiff no 21 Σάρωση: βλ. εδώ Τίτλος Πρωτότυπου: Le Chemin du crépuscule Έτος: 1966 Αριθμός σελίδων: 2 Σχέδιο: Morris Σενάριο: Goscinny Πρώτη δημοσίευση: Spirou no 1482 bis Σάρωση: βλ. εδώ Τίτλος Πρωτότυπου: Rêve d’anniversaire Έτος: 1967 Αριθμός σελίδων: 2 Σχέδιο: Salvé Σενάριο: Maurice Tillieux Πρώτη δημοσίευση: Spirou no 1513 Σάρωση: Η πιο κάτω ιστορία έχει δημοσιευθεί στην Ελλάδα στο τεύχος Ρόκυ Λουκ - Γειτονιές του Φαρ-Ουέστ: Τίτλος Πρωτότυπου: Unlucky Luke story Έτος: 1967 Αριθμός σελίδων: 2 Σχέδιο: Jean Roba Σενάριο: Maurice Tillieux Πρώτη δημοσίευση: Spirou no 1513 Σάρωση: Τίτλος Πρωτότυπου: χωρίς τίτλο (page originally by Moebius) Έτος: 1971 Αριθμός σελίδων: 1 Σχέδιο: Morris Σενάριο: Jean-Michel Charlier ??? Πρώτη δημοσίευση: Pilote no 631 Σάρωση: Τίτλος Πρωτότυπου: χωρίς τίτλο (page originally by Morris, from Le Pied-Tendre - Το τρυφερό πόδι) Έτος: 1971 Αριθμός σελίδων: 1 Σχέδιο: Jean ‘Moebius’ Giraud Σενάριο: Morris Πρώτη δημοσίευση: Pilote no 631 Σάρωση: Τίτλος Πρωτότυπου: Lucky Luke spaghetti Έτος: 1971 Αριθμός σελίδων: 3 ?? Σχέδιο: Marcel Gotlieb Σενάριο: Marcel Gotlieb Πρώτη δημοσίευση: Pilote no 631 / Rubrique-à-Brac Σάρωση: Τίτλος Πρωτότυπου: Nettoyage à Coyote Gulch Έτος: 1971 Αριθμός σελίδων: 1 Σχέδιο: Morris Σενάριο: ? Πρώτη δημοσίευση: Tintin no 44 (διαφημιστικό) Σάρωση: Τίτλος Πρωτότυπου: Cha-cha de Parein Έτος: 1971 Αριθμός σελίδων: ?? Σχέδιο: Morris Σενάριο: Morris Πρώτη δημοσίευση: ένθετο σε συσκευασίες Σάρωση: Τίτλος Πρωτότυπου: Malabar et Lucky Luke Έτος: 1979 Αριθμός σελίδων: 1 Σχέδιο: Morris Σενάριο: Goscinny Πρώτη δημοσίευση: Tintin no 215 (διαφημιστικό) Σάρωση: Τίτλος Πρωτότυπου: Paradise Gulch Έτος: 1979 Αριθμός σελίδων: 2 1/4 Σχέδιο: Morris Σενάριο: Goscinny Πρώτη δημοσίευση: Les Cahiers de la BD no 43 / Stripchrift Σάρωση: βλ. εδώ Τίτλος Πρωτότυπου: Le Croque Mort Έτος: 1979 Αριθμός σελίδων: 1/2 Σχέδιο: Morris Σενάριο: ? Πρώτη δημοσίευση: Comité francais d'éducation pour la santé (αφίσα 60 x 40 cm) Σάρωση (2 διαφορετικές εκδοχές): Τίτλος Πρωτότυπου: Les répondeurs téléphoniques Έτος: 1979 Αριθμός σελίδων: 1/2 Σχέδιο: Morris Σενάριο: ? Πρώτη δημοσίευση: PTT ?? (διαφημιστικό) Σάρωση: Τίτλος Πρωτότυπου: La premiere Catastrophe Ferroviaire Έτος: 1980 Αριθμός σελίδων: 1 Σχέδιο: Morris Σενάριο: Georges Renoy Πρώτη δημοσίευση: Il etait une fois... les Belges Σάρωση: βλ. εδώ Τίτλος Πρωτότυπου: Vas-y Rantanplan Έτος: 1980 Αριθμός σελίδων: 7 Σχέδιο: Morris Σενάριο: Dom Domi Πρώτη δημοσίευση: Eppo no 50-51 Σάρωση: βλ. εδώ Τίτλος Πρωτότυπου: Un Lapon au Canada (a.k.a. Un Lapon à Sam-City) Έτος: 1981 Αριθμός σελίδων: 6 (also 12 for 2 rows/page) Σχέδιο: Morris Σενάριο: Dom Domi Πρώτη δημοσίευση: Pif Gadget no 1125 Σάρωση: βλ. εδώ Τίτλος Πρωτότυπου: Le Bivouac Έτος: 1997 Αριθμός σελίδων: 8 Σχέδιο: Morris ? Σενάριο: Morris ? Πρώτη δημοσίευση: Λεύκωμα 48 αυτοκόλλητων Σάρωση: Τίτλος Πρωτότυπου: Une dernière chance pour Lucky Luke Έτος: 1998 Αριθμός σελίδων: 1 ?? Σχέδιο: Morris Σενάριο: Patrick Nordmann Πρώτη δημοσίευση: Loterie Romande Σάρωση: Τίτλος Πρωτότυπου: Les Daltons flingueurs Έτος: 1999 Αριθμός σελίδων: 3 Δημιουργός: Dugué / Laroche / Michel Audiard Πρώτη δημοσίευση: Le père de Lucky Luke / Hommage à Morris Σάρωση: 1.pdf Τίτλος Πρωτότυπου: Rendez-Vous à Newitch Έτος: 1999 Αριθμός σελίδων: 4 Δημιουργός: Chalvon / Formosa Πρώτη δημοσίευση: Le père de Lucky Luke / Hommage à Morris Σάρωση: 2.pdf Τίτλος Πρωτότυπου: - untitled - Έτος: 1999 Αριθμός σελίδων: 4 Δημιουργός: Rodolphe / Rouge Πρώτη δημοσίευση: Le père de Lucky Luke / Hommage à Morris Σάρωση: 3.pdf Τίτλος Πρωτότυπου: Welcome West Έτος: 1999 Αριθμός σελίδων: 2 Δημιουργός: Bourgne Πρώτη δημοσίευση: Le père de Lucky Luke / Hommage à Morris Σάρωση: 4.pdf Τίτλος Πρωτότυπου: Le retour de Monty Criston Έτος: 1999 Αριθμός σελίδων: 3 Δημιουργός: Stalner Πρώτη δημοσίευση: Le père de Lucky Luke / Hommage à Morris Σάρωση: 5.pdf Τίτλος Πρωτότυπου: Lucky Luke et Machine Gun Kid Έτος: 1999 Αριθμός σελίδων: 4 Δημιουργός: Achdé Πρώτη δημοσίευση: Le père de Lucky Luke / Hommage à Morris Σάρωση: 6.pdf Τίτλος Πρωτότυπου: - untitled - Έτος: 1999 Αριθμός σελίδων: 4 Δημιουργός: Marcel Uderzo Πρώτη δημοσίευση: Le père de Lucky Luke / Hommage à Morris Σάρωση: 7.pdf Τίτλος Πρωτότυπου: - untitled - Έτος: 1999 Αριθμός σελίδων: 4 Δημιουργός: ?? ?? ?? Πρώτη δημοσίευση: Le père de Lucky Luke / Hommage à Morris Σάρωση: 8.pdf Τίτλος Πρωτότυπου: - untitled - Έτος: 1999 Αριθμός σελίδων: 2 Δημιουργός: Tranchant + Cauvin Πρώτη δημοσίευση: Le père de Lucky Luke / Hommage à Morris Σάρωση: 9.pdf Τίτλος Πρωτότυπου: Le Père tendre Έτος: 1999 Αριθμός σελίδων: 4 Δημιουργός: Juszezak Πρώτη δημοσίευση: Le père de Lucky Luke / Hommage à Morris Σάρωση: 10.pdf Τίτλος Πρωτότυπου: L'ombre du sombre héros Έτος: 1999 Αριθμός σελίδων: 2 Δημιουργός: Widenlocher Πρώτη δημοσίευση: Le père de Lucky Luke / Hommage à Morris Σάρωση: 11.pdf Τίτλος Πρωτότυπου: Western Museum Έτος: 1999 Αριθμός σελίδων: 4 Δημιουργός: ?? ?? ?? Πρώτη δημοσίευση: Le père de Lucky Luke / Hommage à Morris Σάρωση: 12.pdf Τίτλος Πρωτότυπου: Hommage à Morris Έτος: 1999 Αριθμός σελίδων: 2 Δημιουργός: Glaudel Πρώτη δημοσίευση: Le père de Lucky Luke / Hommage à Morris Σάρωση: 13.pdf Τίτλος Πρωτότυπου: - untitled - Έτος: 1999 Αριθμός σελίδων: 2 Δημιουργός: ?? ?? ?? Πρώτη δημοσίευση: Le père de Lucky Luke / Hommage à Morris Σάρωση: 14.pdf Τίτλος Πρωτότυπου: Le Pire Noël est arrivé! Έτος: 2004 Αριθμός σελίδων: 4 Σχέδιο: Achdé Σενάριο: Laurent Gerra Πρώτη δημοσίευση: Pilote Special Noël Σάρωση: Τίτλος Πρωτότυπου: Les Bons Filons de l'Épargne Έτος: 2006 Αριθμός σελίδων: 24 (text only ??) Σχέδιο: Achdé Σενάριο: Morris ? Πρώτη δημοσίευση: Διαφημιστικό έντυπο PUB Banque Crédit Mutuel Σάρωση: Τίτλος Πρωτότυπου: L'Arnaque Έτος: 2008 Αριθμός σελίδων: 10 (+8 text) Σχέδιο: Vittorio Léonardo Σενάριο: Vittorio Léonardo Πρώτη δημοσίευση: SPF Economie, P.M.E., Classes moyennes et Energie, en Belgique Σάρωση: 210.pdf ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: Γερμανικές ιστορίες Τίτλος Πρωτότυπου: Der Drachen Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 1 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 1 Γαλλική έκδοση: Semic France n°4 ??? Τίτλος Πρωτότυπου: Der Ausbruch Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 1 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 1 Γαλλική έκδοση: Semic France n°4 ??? Τίτλος Πρωτότυπου: Gold Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 1 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 1 Γαλλική έκδοση: Semic France n°4 ??? Τίτλος Πρωτότυπου: Das Skelett Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 2 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 1 Γαλλική έκδοση: Semic France n°4 ??? Τίτλος Πρωτότυπου: Der Überfall Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 1 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 1 Γαλλική έκδοση: Semic France n°4 ??? Τίτλος Πρωτότυπου: Der Reiter Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 2 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 2 Γαλλική έκδοση: Semic France n°5 Τίτλος Πρωτότυπου: Vergesslich Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 1 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 3 Γαλλική έκδοση: Semic France n°6 ??? Τίτλος Πρωτότυπου: Die hilfssheriffs Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 6 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 3 Γαλλική έκδοση: Semic France n°6 Τίτλος Πρωτότυπου: Bob Ballermann Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 8 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 4 Γαλλική έκδοση: Semic France n°7 Τίτλος Πρωτότυπου: Der Fesselballon Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 6 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 4 Γαλλική έκδοση: Semic France n°7 Τίτλος Πρωτότυπου: Der Regenmacher Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 6 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 5 Γαλλική έκδοση: Semic France n°8 Τίτλος Πρωτότυπου: Die Arche Noah Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 6 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 5 Γαλλική έκδοση: Semic France n°8 Τίτλος Πρωτότυπου: Kevin - allein in der Prärie Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 12 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 6 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Der Zirkus Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 1 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 6 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Der Preis Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 6 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 6 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Der Filmemacher Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 6 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 6 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Der Pechvogel Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 12 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 7 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Rantanplans kleine Knastmusik Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 1 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 7 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Der verlorene Sohn Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 6 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 7 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Ausbruch Nr. 5079 Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 2 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 7 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Der neue Bürgermeister Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 3 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 7 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Schlaflosigkeit Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 1 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 7 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Unverhofft kommt oft Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 12 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 8 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Der besuch Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 1 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 8 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Der Zahnarzt Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 6 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 8 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Die Suche Έτος: 1993 Αριθμός σελίδων: 6 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 8 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Billy the Kid will nicht mit Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 12 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 9 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Abgehört Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 2 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 9 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Der Regenzauber Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 1 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 9 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Flucht Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 1 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 9 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Die Bücherei Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 3 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 9 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Das Duell Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 1 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 9 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Das neue Pferd Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 3 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 9 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Der Postkutschenüberfall Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 2 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 9 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Ein Schiff versinkt - die Freiheit winkt Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 12 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 10 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Das Kriegsbeil Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 2 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 10 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Ruhestörung Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 1 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 10 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Fluch des Ruhms Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 4 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 10 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Der gewinn Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 6 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 10 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Ein harter Brocken Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 8 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 11 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Die Stossstange Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 1 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 11 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Konkurrenz Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 3 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 11 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Am Marterpfahl Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 1 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 11 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Freitag der 13. Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 4 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 11 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Joe Kanonenkugel Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 6 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 11 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Eine Frau stiehlt den Daltons die Schau Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 12 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 12 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Buffalo Bill Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 13 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 12 Γαλλική έκδοση: ? Τίτλος Πρωτότυπου: Duell Nr. 179 Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 1 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 13 Γαλλική έκδοση: Semic France n°3 Τίτλος Πρωτότυπου: Keine Müdigkeit vortäuschen Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 3 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 13 Γαλλική έκδοση: Semic France n°3 Τίτλος Πρωτότυπου: Schusswechsel Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 2 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 13 Γαλλική έκδοση: Semic France n°3 Τίτλος Πρωτότυπου: Fortschritte Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 3 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 14 Γαλλική έκδοση: Semic France n°1 Τίτλος Πρωτότυπου: Die Friedenspfeife Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 1 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 15 Γαλλική έκδοση: Semic France n°2 Τίτλος Πρωτότυπου: Berufsgeheimnis Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 1 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 15 Γαλλική έκδοση: Semic France n°2 Τίτλος Πρωτότυπου: Der Kopfgeldjäger Έτος: 1994 Αριθμός σελίδων: 5 Σχέδιο: Studio Ortega Σενάριο: Peter Mennigen Πρώτη δημοσίευση: Bastei-Verlag 15 Γαλλική έκδοση: Semic France n°2 ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ: Συμπληρωματικές ιστορίες Τίτλος: Foufi the kid Έκδοση: Spirou no 1513 Έτος: 1967 Αριθμός σελίδων: 4 Δημιουργός: Kiko Σάρωση: Τίτλος: L'or de DUNCAN Έκδοση: DURANGO 9 (τόμος 9, σελ. 15) Έτος: 1990 Αριθμός σελίδων: 1 καρέ (ο Λούκυ Λουκ εμφανίζεται να διασχίζει το δρόμο σε ένα καρέ) Δημιουργός: Yves Swolfs Σάρωση: Τίτλος: Grandville Noel Έκδοση: Grandville 4, σελ. 34 και μετά Έτος: 2014 Αριθμός σελίδων: 103 στο σύνολο Δημιουργός: Bryan Talbot Σάρωση: (thanx to Tightwad)
  15. Valtasar

    MORRIS (MAURICE DE BEVERE) [ (1923 - 2001) ]

    O Maurice de Bevere (1 Δεκεμβρίου 1923-16 Ιουλίου 2001), πιό γνωστός σαν Morris, ήταν ένας Βέλγος καρτουνίστας και ο δημιουργός του Λούκυ Λουκ. Γεννημένος στο Kortrijk του Βελγίου, ο Morris άρχισε να σχεδιάζει στα στούντιο κινουμένων σχεδίων CBA (Compagnie Belge d'Actualitιs), ένα μικρό στούντιο στο Βέλγιο που δεν λειτούργησε για πολύ καιρό, όπου συνάντησε τους Peyo & Andre Franquin. Μετά τον πόλεμο, η εταιρεία κλείνει και ο Morris δουλεύει σαν εικονογράφος στο Het Laatste Nieuws, μια φλαμανδική εφημερίδα και στο Le Moustique, ένα εβδομαδιαίο περιοδικό που εκδίδεται από τον εκδοτικό οίκο Dupuis, για το οποίο έκανε περίπου 250 περίπου εξώφυλλα και πολλές άλλες εικονογραφήσεις, κυρίως καρικατούρες από σταρ ταινιών. Δημιούργησε τον Λούκυ Λουκ το 1946 για το περιοδικό Spirou, το κόμικς περιοδικό της Dupuis. Ο Λούκυ Λουκ είναι ένας μοναχικός κάουμπόυ που ταξιδεύει στην Αγρια Δύσξ, βοηθώντας αυτούς που χρειάζεται, ακολουθούμενος από το πιστό του άλογ Ντόλλυ (Jolly Jumper). Η πρώτη περιπέτεια του Λούκυ Λουκ, Αριζόνα 1880, δημοσιεύεται στο "L'Almanach Spirou 1947." Ο Morris γίνεται ένας από τους κεντριούς σχεδιαστές του περιοδικού και είναι ο ένας από την αυτοαποκαλούμενη συμμορία των 4, με τον Jijι, Andrι Franquin και τον Will. Δεν δουλεύει στο σπίτι του Jijι όπως οι άλλοι αλλά και οι 4 γίνονται πολύ καλοί φίλοι και υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον καλλιτεχνικά. Το 1948, ο Morris, Jijι και ο Franquin, ταξιδεύουν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Θέλουν να γνωρίσουν την χώρα, να δουν τι έμεινε από την Αγρια Δύση και να συναντήσουν μερικούς Αμερικάνους κομίστες. Ο Morris κάθεται περισσότερο από τους άλλους και επιστρέφει 6 χρόνια αργότερα. Εν τω μεταξύ είχε δουλέψει για το Mad και γνώρισε τον Renι Goscinny, ένα Γάλλο κομίστα και συγγραφέα, που θα έγραφε όλες τις ιστορίες του Λούκυ Λουκ ανάμεσα στα 1955 και τον θάνατό του το 1977. Ο Goscinny ήταν ακόμα άσημος αλλά θα γινόταν ο πιό επιτυχημένος Ευρωπαίος συγγραφέας κόμικ πρώτα με τον Λούκυ Λουκ και μετά από λίγα χρόνια με τον Αστερίξ. Τα χρόνια στις ΗΠΑ ήταν σημαντικά για τον Morris, όχι μόνο επειδή γνώρισε τον Goscinny αλλά επειδή μάζεψε τόνους υλικού για την μετέπειτα δουλειά του και γιατί γνώρισε τις ταινίες του Χόλυγουντ ακόμα καλύτερα. Εβαλε τα επόμενα χρόνια πολλές κινηματογραφικές τεχνικές στην δουλειά του, όπως κοντινά πλάνα κ.α. Πολλοί χαρακτήρες στα κόμικ του βασίστηκαν εξ' ολοκλήρου σε αμερικάνους ηθοποιούς όπως ο Jack Palance, Gary Cooper και ο William Hart, αν και σχεδίασε και πολλές απρόσμενες φιγούρες όπως ο Λουί ντε Φυνές ή ο Serge Gainsbourg. Οι πρώτες 31 περιπέτειες εκδόθηκαν από την Dupuis αλλά στα τέλη του 60 πήγε στην Dargaud και στο Pilote, το περιοδικό που έφτιαξε ο φίλος του Goscinny. Το Λούκυ Λουκ είναι τώρα το καλύτερα πουλημένο Ευρωπαϊκό κόμικ στον κόσμο, με πάνω από 300 εκατομμύρια αντίτυπα σε περισσότερες από 30 γλώσσες. Βραβεία
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.