Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'Image'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Πως ο SPAWN έσωσε τον Todd McFarlane από τους ιστούς του Spider-Man by Αντρέι Κοτσεργκίν Τον Νοέμβρη του 1991 ο Todd McFarlane αποφασίζει να κόψει διαπαντός τους ‘ιστούς’ που τον συνέδεαν με την Marvel. Συγκεκριμένα αποχωρεί από τον υπέρ επιτυχημένο Spider-Man τίτλο που είχε αναλάβει και αποφασίζει να σχηματίσει μαζί με άλλους έξι ταλαντούχους δημιουργούς την Image Comics. Το σοκ για την πρώην εταιρεία του ήταν τεράστιο μιας και εκείνη την εποχή ο McFarlane ήταν ένας Rock Star της βιομηχανίας των comics. Ένα status quo το οποίο κέρδισε όχι μόνο χάρη στις καινοτομίες που έφερε στον Άνθρωπο Αράχνη αλλά κυρίως οφείλεται στο γεγονός ότι το πρώτο τεύχος του Spider-Man τίτλου του πούλησε πάνω από 2 εκατομμύρια αντίτυπα και μόλις λίγες εβδομάδες μετά την κυκλοφορία του αρκετός κόσμος έδινε πάνω από 20 δολάρια για να εξασφαλίσει μερικά τεύχη για τους μελλοντικούς χαλεπούς καιρούς… Και όμως το Spider-Man που αρχικά αποτέλεσε την δημιουργική διέξοδο για τον McFarlane, που επιθυμούσε απεγνωσμένα να σχεδιάζει και να γράφει μόνος του τις ιστορίες που ήθελε, πολύ σύντομα μετατράπηκε στο Μαρτύριο του. Κατά τραγική ειρωνεία και εντελώς προφητικά το arc από το πρώτο του story είχε τον τίτλο ‘Torment’. Όσο ο τίτλος γινόταν ολοένα και πιο επιτυχημένος άλλο τόσο γινόταν πιο καταπιεστική η Marvel απέναντι στον δημιουργό του. ‘Μην χρησιμοποιήσεις αυτόν τον villain έχουμε προγραμματίσει να τον βάλουμε αλλού’ , ‘μην ζωγραφίσεις αυτό δεν είναι πρέπον και είμαστε υπερβολικά δημοφιλείς πλέον’ … Πολύ σύντομα οι ιστοί μεταμορφώθηκαν σε ασήκωτες αλυσίδες και ο δημιουργός βρέθηκε εγκλωβισμένος στο Καθαρτήριο – Κόλαση των δημιουργών comics. Όμως ο McFarlane δεν είχε καμία διάθεση να παραμείνει στην … Έβδομη Σφαίρα της Κολάσεως γνωστή και ως ‘Έρεβος’. Το μόνο που χρειαζόταν για να ξεφύγει ήταν μια χείρα βοηθείας. Και αυτή την πήρε από έναν τύπο που γνώριζε πολύ καλά τι θα πει να ζεις την προσωπική σου Κόλαση. Το όνομα του ήταν Al Simmons aka Spawn. Το SPAWN #1 κυκλοφόρησε τον Μάιο του 1992 και έσκασε σαν κεραυνός εν αιθρία στην ‘πιάτσα’ της ένατης Τέχνης. Ήταν ένας από τους πρώτους τίτλους που έφεραν την σφραγίδα της νεοσύστατης τότε Image Comics, της εταιρείας που πρέσβευε το όραμα του Todd McFarlane για ελεύθερη έκφραση των δημιουργών και την απόλυτη εξασφάλιση των δικαιωμάτων τους. Το SPAWN με άξιους συμπαραστάτες τα SAVAGE DRAGON του Erik Larsen, το YOUNGBLOOD του macho Rob Liefeld και τους WILDCATS του Jim Lee αποτέλεσαν τους βασικούς στυλοβάτες για την άνοδο και την καθιέρωση της εταιρείας. Το πρώτο τεύχος του SPAWN πούλησε πάνω από 1.7 εκατομμύρια αντίτυπα και η επιτυχία του τίτλου τόσο σε εμπορικό όσο και σε καλλιτεχνικό επίπεδο έβαλε την Image Comics σε μια διαδρομή επιτυχίας και δημιουργικότητας την οποία η εταιρεία εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να ακολουθεί ευλαβικά χαρίζοντας μας αμέτρητους πρωτότυπους και επιτυχημένους τίτλους και δίνοντας το πάτημα σε ταλαντούχους δημιουργούς να αναδείξουν ελεύθερα τις ιδέες και την τέχνη τους. Με τα χρόνια το SPAWN έγινε (μια όχι και τόσο καλή) ταινία, video game, φοβερή animated σειρά στο HBO, καινούργιοι τίτλοι γεννήθηκαν, νέοι δημιουργοί αναδείχτηκαν ενώ ο McFarlane ίδρυσε και την McFarlane Toys που έθεσε νέα υψηλότατα standards στην κατασκευή action figures μετατρέποντας τα από απλά παιχνίδια σε αληθινά έργα τέχνης. Και μπορεί σήμερα ο SPAWN να έχει χάσει κάπως την αίγλη του παρελθόντος όμως την θέση του έχουν πάρει αρκετοί άλλοι φοβεροί και δημοφιλείς τίτλοι. Η διαδρομή από τον Al Simmons μέχρι τον Rick Grimmes ήταν και συνεχίζει να είναι άκρως απολαυστική όμως τίποτα δεν θα είχε επιτευχθεί αν στα 90s ο McFarlane δεν είχε υψώσει το μεσαίο του δάχτυλο στους ‘μεγάλους’ της βιομηχανίας. Σήμερα έχει φτάσει πλέον στο σημείο να τους κοντράρει στα ίσα. Και μπορεί οι κυκλοφορίες της Image να μην γίνονται κάθε λίγο και λιγάκι υπέρ επιτυχημένες blockbuster ταινίες μπορούν όμως άνετα να υπερηφανεύονται ότι έχουν να προσφέρουν κάτι πραγματικά πρωτότυπο, όμορφο και δημιουργικό. Κάτι που σε καμία περίπτωση δεν ισχύει για τα στρατόπεδα των μπλε και των κόκκινων που κοιτάνε πλέον κυρίως πως να προετοιμάσουν το έδαφος για καμιά νέα ταινία τους ή απλά καταφεύγουν στις φτηνές και τεμπέλικες πρακτικές τύπου Reboot, Rebirth και πάει λέγοντας. Όμως επειδή καλό το διάβασμα αλλά και το μάτι έχει ανάγκη από ‘τροφή’ θα τελειώσω αυτό το άρθρο παραπέμποντας σας στο νέο, φοβερό, video του kaptainkristian που εκτός ότι το νέο του κανάλι στο Youtube απλά τα σπάει, αυτή τη φορά κάνει μια πολύ όμορφη αναδρομή στον τίτλο του SPAWN, την ‘ανεξαρτητοποίηση’ του Todd McFarlane και στην δημιουργία και καθιέρωση της Image Comics. Απολαύστε τον και ας σταθούμε λίγο στην τελευταία του φράση : ‘Take a chance and go make some stuff’. https://youtu.be/WJ8bQmHwbso Πηγή Παρουσίαση της ελληνικής έκδοσης του Spider-Man του McFarlane (και άλλων) Παρουσίαση της ελληνικής έκδοσης του Spawn
  2. SOUTHERN BASTARDS : Οι Μπάσταρδοι του Νότου δύσκολα πέφτουν. (Ακόμα και αν τους κοπανάς με τεράστια μαδέρια.) by Αντρέι Κοτσεργκίν O Jason Aaron κατανοεί απόλυτα τον Αμερικάνικο Νότο. Θα μου πεις στην Αλαμπάμα γεννήθηκε ρε Μαλάκα τι περίμενες ? Ναι αλλά είναι εντελώς διαφορετική υπόθεση το να ζεις σε έναν τόπο από το να καταλαβαίνεις τον τόπο που ζεις. Ο superstar (πλέον) συγγραφέας όχι μόνο καταφέρνει να σε συστήσει στην σκληρή redneck κουλτούρα της μαμάς Αμερικής αλλά πολύ εύστοχα αποφεύγει να σου την παρουσιάσει μέσα από το πρίσμα του cool, του γραφικού ή του ρομαντικού. Ο Aaron έχει ζήσει τον ασφυκτικό Νότο με τα καλά του και τα στραβά του και αυτό ακριβώς σου σερβίρει μέσα από το φοβερό του comic SOUTHERN BASTARDS. Με τον σκιτσογράφο Jason Latour να μας σερβίρει και αυτός με την σειρά του τις απαραίτητες τηγανιτές πατάτες και πικάντικη BBQ σως για συνοδεία ! Καλώς ορίσατε στην Κομητεία Craw της Αλαμπάμα ! Πρωτεύουσα του καλύτερου μπάρμπεκιου του Νότου και πατρίδα των Runnin’ Rebs της ομάδας (αμερικάνικου) ποδοσφαίρου που έχει σαρώσει τα τελευταία πέντε πρωταθλήματα της Πολιτείας υπό της οδηγίες του σκληρού coach Boss. Όμως ο επιτυχημένος και λατρεμένος από τους κατοίκους της πόλης προπονητής δεν επιδεικνύει σιδηρά πυγμή και πειθαρχία μονάχα μέσα στο γήπεδο αλλά οι αρετές του αυτές επεκτείνονται και σε δραστηριότητες που δεν είναι και τόσο νόμιμες. Τις ‘μυστικές’ εξωγηπεδικές δραστηριότητες του Boss τις γνωρίζει ολόκληρη η πόλη, ακόμη και οι αρχές, αλλά όλοι τους κάνουν τα στραβά μάτια μιας και μπορεί όλοι να λατρεύουν τον προπονητή για την δόξα και τις επιτυχίες που έχει φέρει στον ξεχασμένο τους τόπο από την άλλη όμως ταυτόχρονα τον τρέμουν μιας και ο τυπάς είναι ένας σκληρός και αδίστακτος Μπάσταρδος και έχει και υπό τις διαταγές του ένα τσούρμο από εξίσου σκληροπυρηνικά Καθάρματα εκ των οποίων οι περισσότεροι παίζουν στην ομάδα του. Με λίγα λόγια ο Boss είναι Boss μέσα και έξω από το γήπεδο… Η εξουσία όμως του προπονητή θα αμφισβητηθεί όταν καταφτάνει στην Κομητεία ο Earl Tubb, ένας αυθεντικός Νότιος μπάρμπας της παλιάς σχολής, που αποφάσισε να επιστρέψει στην γενέτειρα του ύστερα από πολλά χρόνια για να τακτοποιήσει το σπίτι του θείου του που απεβίωσε πριν λίγες μέρες. Ο Tubb, που είχε υποσχεθεί στον εαυτό του να μην επιστρέψει ποτέ του στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το μόνο που θέλει είναι να ξεμπερδεύει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα με τις υποθέσεις του και να φύγει από το καταραμένο αυτό μέρος. Όμως όταν θα κάνει το ‘λάθος’ να κατέβει μια βόλτα στο κέντρο της πόλης και θα πάρει μια γερή δόση από την διαφθορά που κυριαρχεί και τους Μπάσταρδους που μολύνουν την πόλη του, πεισμωμένος θα πάρει την απόφαση να μείνει. Πολύ σύντομα θα συνειδήτοποιήσει ότι ένας οργισμένος γέρος σαν και του λόγου του, για να επιβιώσει στην αφιλόξενη Κομητεία Craw θα χρειαστεί να κρατάει στο χέρι του ένα τεράστιο μαδέρι… Στο SOUTHERN BASTARDS (Image Comics) ο Aaron ακολουθεί την ίδια πορεία που χάραξε με το εξίσου φοβερό SCALPED, το comic που το 2007 τον έφερε στο προσκήνιο ως έναν από τους πιο ταλαντούχους και ανερχόμενους συγγραφείς. Ο συγγραφέας γνωρίζοντας από πρώτο χέρι ότι ο Αμερικάνικος Νότος είναι ένας ιδιαίτερος και αμφιλεγόμενος τόπος που προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στον ρομαντισμό και την γραφικότητα, την νοσταλγία και το οπισθοδρομικό μίσος, επιλέγει πολύ έξυπνα να μην σου παρουσιάσει μια καλογυαλισμένη κινηματογραφική εικόνα του τόπου του για να τον κάνει να φαντάζει αρεστός αλλά ούτε και να τον παρουσιάσει ως μια ζωντανή redneck Κόλαση. Απλά σου δίνει μια άκρως ρεαλιστική και προσγειωμένη απεικόνιση του,που βασίζεται εν μέρη στα βιώματα και τις αναμνήσεις, του γνωρίζοντας πολύ καλά ότι αυτό από μόνο του αρκεί για να σε βάλει στην πρίζα. Η κουλτούρα, η νοοτροπία και η ιστορία του Νότου είναι τόσο διχαστική που από την μια θα λες πόσο cool θα ήταν να ζεις στην Κομητεία Craw φορώντας μάλλινα – κόκκινα καρό πουκάμισα, τρώγοντας παγωμένα (ή και ζεστά) φασόλια μέσα από κονσέρβες ενώ παρακολουθείς τους Runnin’ Rebs να κατατροπώνουν μέσα στο γήπεδο τους φλώρους της διπλανής Κομητείας, από την άλλη όμως βλέποντας την βία, την διαπλοκή, τον ρατσισμό και τις απαρχαιωμένες αντιλήψεις που επικρατούν σε πολλά σημεία της πόλης σκέφτεσαι ότι πρέπει να την κάνεις το συντομότερο από κει…. Πέρα από την εξαιρετική απεικόνιση της κουλτούρας του Νότου ο Aaron έχει κάνει φοβερή δουλειά και στα προφίλ των χαρακτήρων του. Και μπορεί ο πεισματάρης Earl Tubb και το μαδέρι του αρχικά να κλέβουν την παράσταση ,όσο όμως προχωράς τις σελίδες είναι η μορφή του Coach Boss που θα στοιχειώσει το μυαλό σου. Ο Jason Aaron μας χαρίζει ίσως τον πιο επιβλητικό και badass villain που υπάρχει αυτή την στιγμή στα comics (μαζί με τον Negan φυσικά!) και χωρίς καν να έχει υπερδυνάμεις. Ο Boss είναι μια αρχικά τόσο τρομακτική και ψυχρή μορφή όμως αργότερα ο συγγραφέας του δίνει και ένα ‘origin’ τόσο ρεαλιστικά ανθρώπινο αλλά ταυτόχρονα σκληρό, ωμό και ματωμένο που σε διχάζει εντελώς σχετικά με το αν πρέπει να μισήσεις τον Μπάσταρδο ή αν απλά συμπάσχεις μαζί του… Σε αυτό τσοντάρει τα μέγιστα ο Jason Latour με το ‘ακατέργαστο και άξεστο’ σχέδιο του που ξερνάει τον άγριο Νότο από τις σελίδες του comic κατευθείαν μέσα στο σπίτι σου. Με κάθε νέο τεύχος η σχέση μεταξύ συγγραφέα και σκιτσογράφου θυμίζει ολοένα και περισσότερο την σχέση αλληλοεξάρτησης μεταξύ του Eddie Brock με τον συμβιωτή του. Απλά έχουν ανάγκη ο ένας τον άλλον για να είναι δυνατοί και ολοκληρωμένοι. Τι είναι τελικά το SOUTHERN BASTARDS ? Είναι χοντρά καρό πουκάμισα. Είναι καυτά παϊδάκια που πνίγονται μέσα στην bbq σως. Είναι η λατρεία για το Αμερικάνικο ποδόσφαιρο. Είναι η νοσταλγία και ο αγώνας για την διατήρηση των παραδόσεων. Είναι ο συγγραφέας του που επιστρέφει σε έναν τόπο με τον οποίο έχει αναπτύξει μια σχέση αγάπης – μίσους. Είναι ο ρατσισμός και οι απαρχαιωμένες αντιλήψεις που δεν λένε να πεθάνουν μέσα στον χρόνο. Είναι ένα οδοιπορικό σε μια πλευρά της Αμερικής που πεισματικά αρνείται να πάει μπροστά και να χάσει την ταυτότητα της. Είναι και το μάθημα ότι μπορείς να ζεις σε έναν τόπο και να αντισταθείς στους Μπάσταρδους που τον καπηλεύουν. Το μόνο που χρειάζεται είναι να στέκεσαι γερά στα πόδια σου. Και ίσως και να κρατάς ένα μεγάλο ματσούκι… Πηγή Και φυσικά έχουμε και παρουσίαση από τον germanicus.
  3. saravakos

    WE STAND ON GUARD [ BRIAN K. VAUGHAN - STEVE SKROCE ]

    WE STAND ON GUARD (2015) Δημοσίευση από: Image Comics Σενάριο: Brian K. Vaughan Σχέδιο: Steve Scroce Letterer: Fonografiks Colors: Matt Hollingsworth Το "We Stand On Guard" είναι ένα science fiction comic των 6 issues. Ο λόγος που ξεκίνησα να το διαβάζω είναι επειδή έψαχνα ένα κόμικ του vaughan που δεν έχω διαβάσει. Τι θα συνέβαινε αν οι ΗΠΑ έκαναν εισβολή αντί σε μία εχθρική μακρινή χώρα σε μία συμμαχική και γειτονική τους χώρα; Θα το έκαναν για κατακτητικούς και συμφεροντολογικούς σκοπούς ή για να σώσουν ακόμη μία χώρα όπως έκαναν τόσες δεκάδες φορές στο παρελθόν; ( ) Η αφορμή για την οποία ξεκίνησε ο πόλεμος ήταν ακόμη μία προπαγάνδα των Αμερικάνων ή είχε γίνει επειδή ήταν αναπόφευκτο; Αυτά και άλλα πολλά αλλά κυρίως από την σκοπιά των Καναδέζων κατοίκων έρχεται να εξετάσει η ιστορία αυτή του Vaughan. Η ιστορία μας ξεκινάει στον Καναδά το 2112 μ.Χ., όταν και ξεκίνησε η εισβολή αυτή δείχνοντας τον θάνατο των γονιών δύο παιδιών. Γίνεται αναφορά στα γεγονότα του καψίματος της Ουάσιγκτον το 1812. Μετά από ένα άλμα 12 χρόνων βρισκόμαστε παρέα με μία ομάδα αντιστασιακών αγωνιστών (μετά από φαινομενική ήττα του Καναδά), τις προσπάθειες να αντισταθούν στην κατάσταση αυτή και παρακολουθούμε μάχες σώμα με σώμα των δύο στρατών που ειδικά ο Αμερικανικός έχει και πολύ εξελιγμένη τεχνολογία (γιγάντια ρομπότ κτλ). Το διάβασμα γενικά πήγε νεράκι. Πρόκειται για ένα ευκολοδιάβαστο κόμικ, αρκετά μικρό, που σου βάζει μερικούς ενδιαφέρων προβληματισμούς με πολύ καλό σχέδιο και χρωματισμό. Ενδιαφέρουσα υπόθεση και εκτελεσμένη σε ικανοποιητικό βαθμό. Στα αρνητικά του κόμικ είναι το μικρό του μέγεθος που επηρεάζει την εξέλιξη χαρακτήρων αφού ειδικά στα πρώτα 1-2 τεύχη δεν σε πείθει να νοιαστείς ιδιαίτερα για την τύχη των μελών της ομάδας. Επίσης με το τέλος του, αφήνει και κάποια αναπάντητα ερωτήματα κάτι το οποίο δεν είναι κατ' ανάγκη αρνητικό αφού σε βάζει να σκεφτείς διάφορες εκδοχές. Όπως τελειώνει ίσως αφήνει το περιθώριο για να συνεχιστεί η σειρά στο μέλλον! Γενικά πάντως πρόκειται για ενδιαφέρον ανάγνωσμα με καλοστημένους διάλογους που λόγω και του μεγέθους του είναι εύκολο κάποιος να το κοιτάξει και να του δώσει μια ευκαιρία. Επιπλέον έχει αναφορές στον Superman, και μία πολύ καλή ταύτιση και διαφοροποίηση της ψυχοσύνθεσης του Superman με της πρωταγωνίστριας. Τέλος, σε αρκετές περιπτώσεις κατά τη διάρκεια της ιστορίας υπάρχουν ομιλίες στα γαλλικά που παρόλο που δεν επηρεάζουν αρνητικά την πλοκή αν δεν τα διαβάσεις είναι ενδιαφέρον να γίνει μια προσπάθεια μετάφρασης του ιδιαίτερα με τους διάλογους προς το τέλος της (Ότι κατάφερα με το Google Translate δηλαδή! ) Συνέντευξη των δημιουργών σχετικά με το "We Stand On Guard"
  4. GreekComicFan

    Black Magick

    Μετά το Deadly Class, άλλη μια σειρά της Image ανακοινώθηκε σήμερα πως αναπτύσσεται για την τηλεόραση. Πρόκειται για το Black Magick, των Greg Rucka και Nicola Scott, ένα αστυνομικό δράμα που διαδραματίζεται σε μια μικρή πόλη με πρωταγωνίστρια μια αστυνομικό ντετέκτιβ που είναι απόγονος μιας γενιάς μαγισσών. Όπως καταλαβαίνετε, οι υποθέσεις που αναλαμβάνει, κινούνται γύρω από από αυτό το άξονα. Η σειρά αναπτύσσεται από τον Michael London, παραγωγό του The Illusionist, ο οποίος σκοπεύει να προωθήσει την σειρά σε συνδρομητικά κανάλια και υπηρεσίες streaming, μια δημοφιλή επιλογή τώρα τελευταία, για όσους ξεκινάνε παραγωγές χωρίς να έχει κάποιο στούντιο να τους στηρίζει από πίσω όπως φαίνεται. Νεότερα όταν υπάρχουν. Πηγή. Το κόμικ πάντως είναι σε προσωρινή παύση μετά το πρώτο storyline, μέχρι να τελειώσει το Year One της Wonder Woman που έχει αναλάβει να σχεδιάσει η Νίκολα Σκοτ σε σενάρια πάλι του Ρούκα.
  5. kwtsos

    STRANGE EMBRACE AND OTHER NIGHTMARES [ DAVID HINE ]

    O Alex εχει το χαρισμα να διαβαζει το μυαλο των γυρω του και ειναι ενας συλλεκτης ιστοριων . Ο Sukumar ειναι ενας δεκαπενταχρονος που βοηθαει τον πατερα του στο παντοπωλειο του και καθε Παρασκευη στις πεντε ακριβως πρεπει να παραδιδει ενα πακετο σε ενα παλαιοπωλειο , γεματο αφρικανικα ειδωλα και μασκες, που ανηκει στον Anthony Corbeau. Μια απο αυτες τις Παρασκευες ο Alex θα οδηγησει τον Sukumar σε ενα μπαρ για να του διηγηθει την ιστορια του και κυριως την ιστορια του Corbeau και της οικογενειας του. Ο χρονος ηταν γυρω στο 1911 . Ο τοπος ηταν η Αγγλια . Ο Corbeau ηταν ενας νεος χωρις πολυ ενδιαφερον για τη ζωη. Ζουσε μαζι με τον πατερα του και προτιμουσε να ζει τη ζωη του μεσα απο τις ιστοριες που διαβαζε στα βιβλια του. Μεχρι που ο πατερας του τον επεισε να ασχοληθει με την οικογενειακη επιχειρηση και συγκεκριμενα να διευθυνει ενα παλαιοπωλειο . Εκει θα ερθει για πρωτη φορα σε επαφη με την Αφρικανικη τεχνη και συντομα θα αποκτησει μια αρρωστημενη εμμονη με τα παραξενα αυτα εργα. Θα γνωρισει την Sarah , μια ομορφη και καλλιεργημενη γυναικα και θα την παντρευτει. Ειναι ενας ιδιαιτερος γαμος ομως καθως ο Anthony δεν επιθυμει την ερωτικη επαφη και κανενα ειδος ρομαντισμου. Ετσι η Sarah θα περναει τις περισσοτερες ωρες της ημερας μαζι με τον πατερα του Anthony , ο οποιος φαινεται να δειχνει ιδιατερο ενδιαφερον και φροντιδα για την νεαρη Sarah. Καθως ομως κυλαει η διηγηση του Alex φανερωνονται τα μυστικα της οικογενειας Corbeau κυριως μεσα απο το ημερολογιο της Sarah αλλα και απο οσα καταφερε να μαθει ο Alex τον καιρο που εμενε νοικαρης σε ενα απο τα δωματια του Anthony διαβαζωντας το μυαλο του και βλεποντας τους εφιαλτες του. Προκειται για μια φοβερη ιστορια τρομου . Προκειται ομως και για μια τραγωδια αν την δει κανεις απο την οπτικη γωνια της Sarah. O Hine γραφει και σχεδιαζει παιζοντας κυριως με την σεξουαλικη διαστροφη και την τρελα για να χτισει αυτη την ιστορια. Το σχεδιο ειναι κορυφαιο καθως και ο χρωματισμος. Τα συναισθηματα των ηρωων απεικονιζονται αψογα απο τις εκφρασεις τους και τις εντονες γραμμες τους. Οι μορφες τους αλλαζουν σταδιακα απο υγιεις σε ισχνες και αρρωστημενες δηλωνοντας το περασμα απο την ψυχικη υγιεια στην τρελα. Τo Strange Embrace αρχικα εκδοθηκε σε ασπρομαυρο το 1993 απο την Atomeka Press , επειτα απο την Active Images το 2003 αλλα επανεκδοθηκε , αυτη τη φορα εγχρωμο απο την Image το 2007 με τον τιτλο Strange Embrace and Other Nightmares. Mπορειτε να το βρειτε σε απλο trade απο την Αctive Images αλλα και σε σκληροδετο απο την Image. Η σκληροδετη εκδοση περιλαμβανει καποιες επιπλεον μικρες ιστοριες τρομου του δημιουργου που ειχαν δημοσιευθει σε διαφορα περιοδικα ( απο εκει προκυπτει και το "and other nightmares" στον τιτλο ) . Ειναι καλες αλλα αρκετα κατωτερες απο την βασικη ιστορια. Επισης στην εκδοση αυτη υπαρχουν ως extras μια συνεντευξη του David Hine και τα εξωφυλλα των τεσσαρων τευχων στα οποια δημοσιευθηκε αρχικα η ιστορια. Προσωπικα μου αρεσε παρα πολυ και σας το προτεινω ανεπιφυλακτα . Aρθρο απο το Cbr για το κομικ Πληροφοριες για τον David Hine Επισης απο David Hine : BULLETPROOF COFFIN
  6. Ion

    ZOMBIE COP [ JEFF MARIOTTE - SZYMON KUDRANSKI ]

    ZOMBIE COP Το Zombie Cop είναι ένα graphic novel που κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2009 από την Image. Δημιούργημα των Jeff Mariotte (σενάριο) και Szymon Kudranski (σχέδιο), η ιστορία αφορά τις περιπέτειες ενός μπάτσου που δαγκώθηκε από ζόμπι, και προτού χάσει τελείως τον έλεγχο των πράξεών του προσπαθεί να ανακαλύψει πώς ξεκίνησε η πανδημία. Παράλληλα βέβαια, προκειμένου να καθυστερήσει όσο μπορεί την μετάλλαξη αλλά και για να επιζήσει, πρέπει να τρέφεται με ανθρώπινη σάρκα, και μιας και ακόμα έχει συνείδηση, επιλέγει να σκοτώνει και να τρώει μόνο εγκληματίες. Η έκδοση κυκλοφόρησε σε paperback, με σύνολο 140 σελίδες. Οι τελευταίες 39 σελίδες περιέχουν ένα διήγημα γραμμένο από τον Mariotte με τίτλο "The Strip: A novella of the world of Zombie Cop", με ελαφρά εικονογράφηση από τον Kudranski. Εσωτερική σελίδα Προσωπική άποψη: Κόμικ με μπόλικη δράση, πολύ γρήγορη ροή, αλλά και σε πολλά σημεία χιουμοριστικό. Είχε απ' όλα και μου άρεσε πολύ! Το σχέδιο δεν είναι πολύ καθαρό και του ταιριάζει πολύ, ενώ είναι πολύ σπλάτερ σε κάποια σημεία - ωραίες εναλλαγές απ' το σπλάτερ στο χιούμορ. Πολύ πολύ καλύτερο απ' ό,τι περίμενα! Μόνο το εξώφυλλο θεωρώ κακό. Πηγές: bookdepository comicbookresources
  7. Ion

    NIGHTMARE WORLD [ DIRK MANNING - VARIOUS ]

    NIGHTMARE WORLD Τα εξώφυλλα των 3 τόμων Η σειρά Nightmare World είναι μια κυκλοφορία της Image Comics. Κάθε ένα από τα 3 τομάκια της σειράς αποτελείται από 13 αυτοτελείς και (σχεδόν) ανεξάρτητες μεταξύ τους ιστορίες, που βασίζονται σε όλα τα είδη υπερφυσικού τρόμου (Μυθολογία Κθούλου, μεταφυσικός τρόμος, urban legends κλπ). Το σχεδόν πάει στο ότι αρκετές ιστορίες, ιδιαίτερα του 3ου τόμου, εξελίσσονται πριν ή μετά τον Αρμαγεδδώνα, αλλά και πάλι διατηρούν την ανεξαρτησία τους η μία ιστορία από την άλλη. Ο πρώτος τόμος κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2009, ο δεύτερος τον Οκτώβριο του 2010 και ο τρίτος τον Οκτώβριο του 2011, ενώ όλοι αποτελούνται από 132 έγχρωμες σελίδες. Όλες οι ιστορίες είναι γραμμένες από τον Dirk Manning, ενώ το σχέδιο είναι από διαφορετικούς δημιουργούς. Οι τρεις τόμοι περιέχουν τις εξής ιστορίες: Volume 1: Thirteen Tales of Terror The Same Deep Water as You (Len O'Grady) Knee Deep in the Dead (Erich Owen) Break Stuff (Anthony Peruzzo) You Oughta Know (Jeff Welborn - Ray Dillon) Not For You (Kristen Perry - Jamie Jones) Bitter Wine (Mark Winters) Try Honesty (Mark Matlock) Freak on a Leash (Marvin del Mundo) The Day I tried to Live (Jason Meek - Dominic Marco) Life in a Glass Mouse (Austin KcKinley) Mine (Josh Ross - Austin McKinley) A Small Victory (Dan Boultwood) Violet (Renae de Liz) Volume 2: Leave the Light On Strays (Seth Damoose - Anthony Lee) How do you Sleep? (Grant Perkins - Jamie Roberts) In my Darkest Hour (Jason Meek - Jamie Roberts) No One Knows (Austin McKinley) Disasterpiece (Josh Ross - Dominic Marco) Momma's Boy ( Renae De Liz - Ray Dillon) Sleep now in the Fire (Keff Welborn - Chris Dreier - Dominic Marco) While you Sleep, I Destroy your World ( Senk Chhour - Anthony Lee) Ring of Fire (Erich Owen) Welcome to the Jungle (Josh Ross - Anthony Lee) For those about to Rock [We Salute You] (Len O'Grady) The Guns of Love Disastrous (Anthony Peruzzo) Without you I'm Knowing (Austin McKinley) Volume 3: Demon Days Frozen (Anthony Peruzzo) No More Tears (Josh Ross - Austin McKinley) Movin' On (Austin McKinley) A Therapy for Pain (Jason Meek - Anthony Lee) Hungry like the Wolf (Stacie Ponder) Preys be the Lured (Josh Ross - Austin McKinley) Add it Up (Jason Meek - Dominic Marco) Down in a Hole (Grant Perkins - Jamie Roberts) Extraordinary Machine (Seth Damoose - Anthony Lee) Milk of Human Kindness (Josh Ross - Austin McKinley) In the Meantime (Renae De Liz - Ray Dillon - Len O'Grady - Jason Meek - Mark Winters) Eulogy (Jeff Welborn - Bradd Mielke - Anthony Lee) Paranoid (Anthony Peruzzo) Μερικές ενδεικτικές σελίδες από τον 3o τόμο (από το Comixology) Προφανώς σε τέτοιες σειρές με πολλές ιστορίες από διαφορετικούς δημιουργούς, δεν είναι δυνατόν να είναι όλες ισάξιες, όμως σε γενικό επίπεδο έμεινα αρκετά ικανοποιημένος από τις περισσότερες. Πηγές: Comixology Comicvine
  8. Με τους υπολοιπους 26 να εχουν κλεισει μια θεση στους 64 μενει να αποφασιστει ποιος απο τους παραπανω κυριους θα προκριθει καθως ολοι συγκεντρωσαν απο 11 ψηφους Εδω μια ψηφος μονο και ανοιχτο το θεμα μεχρι αυριο βραδυ.
  9. Εδω θα βρουμε τους 2 τελευταιους απο τους 6 συνολικα ομιλους των δημιουργων που κατα την διαρκεια της καριερας τους καναν ως επι το πλειστον δουλειες που θα χαρακτηριζοταν mainstream, δηλαδη σε μεγαλους εκδοτικους οικους (Marvel, DC-Vertigo, Image, Dark Horse κλπ) ειτε σε γνωστα περιοδικα του χωρου. Ψηφιζετε οσους δημιουργους θελετε απο καθε ομιλο. Απο τους ομιλους των mainstream θα προκυψουν 27 συμμετοχες για τον επομενο γυρο των 64. Αυτες θα ειναι οι 4 καθε ομιλου συν τους 3 καλυτερους πεμπτους ( 6X4 + 3 = 27 ). Σε περιπτωση που σε καποιον ομιλο κερδισει ο ΚΑΝΕΝΑΣ τοτε ο ομιλος αυτος χανει μια θεση που παει στους επιλαχοντες που θα προκυψουν στο τελος της ψηφοφοριας απο ολους τους ομιλους. Μην ξεχασετε να ψηφισετε και στους αλλους τεσσερις ομιλους ΕΔΩ και για τα Ευρωπαικα/Λατινοαμερικανικα ΕΔΩ Disney και Manga ΕΔΩ Alternative και Underground U1-U2 ΕΔΩ
  10. Εδω θα βρουμε τους 4 πρωτους απο τους 6 συνολικα ομιλους των δημιουργων που κατα την διαρκεια της καριερας τους καναν ως επι το πλειστον δουλειες που θα χαρακτηριζοταν mainstream, δηλαδη σε μεγαλους εκδοτικους οικους (Marvel, DC-Vertigo, Image, Dark Horse κλπ) ειτε σε γνωστα περιοδικα του χωρου. Ψηφιζετε οσους δημιουργους θελετε απο καθε ομιλο. Απο τους ομιλους των mainstream θα προκυψουν 27 συμμετοχες για τον επομενο γυρο των 64. Αυτες θα ειναι οι 4 πρωτοι καθε ομιλου συν τους 3 καλυτερους πεμπτους ( 6X4 + 3 = 27 ). Σε περιπτωση που σε καποιον ομιλο κερδισει ο ΚΑΝΕΝΑΣ τοτε ο ομιλος αυτος χανει μια θεση που παει στους επιλαχοντες που θα προκυψουν στο τελος της ψηφοφοριας απο ολους τους ομιλους. Ψηφιστε και για τους ομιλους Α5-Α6 ΕΔΩ και για τα Ευρωπαικα/Λατινοαμερικανικα ΕΔΩ Disney και Manga ΕΔΩ Alternative και Underground U1-U2 ΕΔΩ
  11. GeoTrou

    STARLIGHT [ MARK MILLAR - GORAN PARLOV ]

    Το Starlight είναι αμερικανικό sci-fi κόμικ της Image, σε σενάριο και σχέδιο των Mark Millar και Goran Parlov αντίστοιχα. Κυκλοφόρησε το 2014 σε έξι τεύχη και τον Φεβρουάριο του 2015 εκδόθηκε trade paperback. Ανάμεσα στους πολλούς cover artists της σειράς (κάθε τεύχος είχε δύο εξώφυλλα, εκτός του τέταρτου που είχε τρία) ήταν οι John Cassaday, Bill Sienkiewicz και Rob Liefeld. Ο Duke McQueen είναι ένας πρώην πιλότος της πολεμικής αεροπορίας, ο οποίος πριν από σαράντα χρόνια βρέθηκε τυχαία στον μακρινό πλανήτη Tantalus. Εκεί, βοήθησε ν’ ανατραπεί ο τυραννικός Typhon και τιμήθηκε σαν ήρωας. Επιστρέφοντας στη Γη, όπου κανείς δεν πίστεψε την ιστορία του, παντρεύτηκε και έκανε οικογένεια. Ένα χρόνο μετά το θάνατο της γυναίκας του, ένα διαστημόπλοιο προσγειώνεται στην αυλή του και ένας νεαρός από τον Tantalus ζητάει τη βοήθειά του για να νικήσουν τον αιμοδιψή κατακτητή Kingfisher. Αυτό που με τράβηξε ήταν το εξαίρετο σχέδιο του Parlov, που μοιάζει απίστευτα με του Moebius. Σε όλο το κόμικ υπάρχει μια διάχυτη παρουσία του Γάλλου δημιουργού, αλλά και του συχνού του συνεργάτη Jodorowsky. Μια παρουσία τόσο έντονη, που σε μερικά σημεία μοιάζει με déjà vu. Ο χρωματισμός του Ive Svorcina είναι επίσης πολύ καλός. Όσον αφορά το σενάριο, δε λείπουν τα κλισέ, αλλά σε τελική ανάλυση έχουμε μια ενδιαφέρουσα ιστορία, με ωραίους διαλόγους. Δεν είναι το κόμικ που θα αλλάξει τη ζωή κάποιου, αλλά είναι ευχάριστο και ευκολοδιάβαστο. Κι επειδή μ' αρέσουν οι παραλληλισμοί, θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω ως το Ινκάλ της αμερικανικής σχολής. Βαθμολογία: 7/10
  12. Τυφλοπόντιξ

    DAREDEVIL / MATT MURDOCK / BART HILL

    Χαρακτήρας της Marvel Comics ο οποίος πρωτοεμφανίστηκε τον Απρίλη του '64 όπως τον ξέρουμε σήμερα (υπάρχει και ο πρώτος του Jack Binder στον οποίο θα γίνει μια μικρή αναφορά στο τέλος). Πρόκειται για δημιούργημα των Stan Lee και Bill Everett, με μια συμβολή στον σχεδιασμό από τον Jack Kirby. Ο Matt γιος του πυγμάχου Jack Murdock, απέκτησε τις ικανότητές του σε νεαρή ηλικία, όταν στην προσπάθειά του να σώσει έναν άγνωστο από ένα φορτηγό με ραδιενεργά απόβλητα, τυφλώθηκε εξαιτίας του φορτίου. Έτσι απέκτησε υπερφυσικές δυνάμεις οι οποίες αφορούν κυρίως την διαίσθηση. Ως Matthew Micheal "Matt" Murdock εργάζεται σαν δικηγόρος, και ως Daredevil, ή αλλιώς "Ο άνθρωπος δίχως φόβο" προστατεύει τα σκοτεινά στενά της περιοχής Hell's Kitchen στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης. Το '66 γνωρίζει τον καλύτερο υπερηρωικό του φίλο, Spider-man. Έχει υπάρξει / είναι μέλος αρκετών υπερηρωικών ομάδων, όπως μεταξύ άλλων οι New Avengers, Defenders και S.H.I.E.L.D. Αξιομνημόνευτες συνεργάτιδές του είναι η Elektra και η Black widow και εχθροί μεταξύ άλλων οι Electro, Kingpin, Mr. Hyde, Cobra, Purple-man, Owl, Stilt-Man, Gladiator, Typhoid Mary, Jester, Man-Bull και Mister-fear. Από το 1966 έως και σήμερα ο Daredevil "πέρασε" από το πενάκι αρκετών σχεδιαστών (Wally Wood, John Romita Sr και Gene Colan μεταξύ άλλων), αλλά δίχως την συμβολή του Frank Miller στις αρχές της δεκαετίας του '80 ίσως να μην ήταν όσο δημοφιλής είναι σήμερα. Και αναφερόμενος στο σήμερα ο ήρωας έχει γίνει (και πάλι) ταινία, σειρά, ηλεκτρονικό (και μη) παιχνίδι και σχεδόν ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς αποτελώντας, έναν από τους μεταγενέστερους "άσσους στο μανίκι" του σύμπαντος της Marvel. Ο πρώτος Daredevil όμως δεν είναι ο κύριος Matt, αλλά ο κύριος Bart (Hill), δημιούργημα του Jack Binder, το οποίο "ανακαινίστηκε" από τον Jack Cole. O πρώτος Daredevil με τα μπούμερανγκ του (χαρακτηριστικό του όπλο) εμφανίστηκε τον Σεπτέμβρη του 40' (Silver streak #6) και το κυριότερο κοινό σημείο με τον μεταγενέστερο (εκτός του ονόματος φυσικά) αποτελούν οι ανθρώπινες "υπερδυνάμεις", καθώς αν εξαιρέσει κανείς την διαίσθηση-ρανταρ του νεότερου, βασίζονται και οι 2 κυρίως στην αθλητικότητα και την (επιπέδου ακροβάτη) ευελιξία τους. Το πρώτο τεύχος του Bart Hill ως Daredevil σχεδιάστηκε από τους Charles Biro - Bob Wood και κυκλοφόρησε το 1941, περίοδο που οι υπερήρωες προπαγάνδιζαν την ανάμιξη της Αμερικής στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Έτσι, στο πρώτο "δικό του" τεύχος, ο αντίπαλος του θα είναι ο Hitler (Daredevil battles Hitler). Αναφέρεται ως ο Daredevil της χρυσής εποχής (1930-40 αναφέρεται ως η χρυσή εποχή των κόμικς) και αναφορές-φόροι τιμής έχουν αποδοθεί σε μεταγενέστερες εκδόσεις και των δύο κολοσσών του υπερηρωικού κόμικ (DC και Marvel). Πρωτοεκδόθηκε από τους εκδότες/εκδοτικούς οίκους: Lev Gleason publications, AC comics, Image Comics και Dynamite Entertainment. Πηγές: Comicvine Wikipedia
  13. Kabuki

    NOWHERE MEN [ ERIC STEPHENSON - NATE BELLEGARDE ]

    "Science is the new rock'n'roll" Τι κι αν η ιστορία εξελισσόταν διαφορετικα και αντι για τους μουσικους (βλ. Beatles) γίνονταν διασημοτητες οι επιστήμονες τη δεκαετία του 60; Μετα απο κάποιες πολύ σημαντικές ανακαλύψεις, το πρώτο supergroup επιστημόνων (Dade Ellis, Simon Grimshaw, Emerson Strange και Thomas Walker) έγιναν science stars με τα όλα τους και ιδρυσαν το κεντρο ερευνων/ ανακαλύψεων κλπ World Corp. Τους ξαναβλέπουμε πολλά χρόνια μετα, αλλαγμένους: ο ενας καριερίστας χωρίς ηθικους φραγμους, ο άλλος "επαναστατης" (τον έφαγε το rock'n'roll) και οι υπόλοιποι δυο να προσπαθουν να κρατησουν τις ισορροπίες και να κοντράρονται μεταξύ τους για το ποια είναι τα ηθικά όρια της επιστήμης. Η κόντρα τους δεν ειναι φιλολογική. Κάποια πειράματα πήγαν κατα διαόλου, κάποιες ζωες διακυβέβονται στη μέση του πουθενά και πρέπει να αποφασίσουν αν η φημη τους και το κέρδος είναι σημαντικότερα απο τις ζωες των "πειραματόζωων" - επιστημονων/υπαλλήλων τους. η συνέχεια στα κόμικς σας και τα laptop/pc/tablets κλπ η βασική ιδέα των επιστημονων rock stars μου άρεσε πολύ. Κρίμα που δεν αναπτύσσεται όσο θα ήθελα και το μεγαλύτερο κομμάτι του κόμικ ως τωρα ασχολείται με τους κινδύνους και τις συνέπειες της λανθασμένης χρήσης της επιστήμης. Πέρα όμως απ' αυτο, η υπόθεση με κράτησε. Κινείται κυρίως στο παρόν των σουπερ επιστημόνων (με έντονες αναφορές στο παρελθόν τους) και στο διαστημικό σταθμό όπου βρίσκεται η επιστημονική ομάδα που έχει νοσήσει απο άγνωστη επικίνδυνη ασθένεια (top secret κατασταση - κανεις δεν ξερει τίποτα γι αυτους). Η δουλειά σε σχεδιο/χρωμα/γραφιστική επιμέλεια είναι εξαιρετική. Καθαρές γραμμές, λιτό και ρεαλιστικό σχέδιο, με πολύ πετυχημένες ρετρό πινελιες όπου χρειαζεται, πολύ ταιριαστα με το πνευμα του κομικ Ενδιαφέροντα και τα έξτρας μέσα στο κόμικ, όπως συνεντεύξεις, άρθρα σε περιοδικά κι εφημερίδες, διαφημίσεις που ολοκληρώνουν το όλο εγχείρημα. O τίτλος μπορει να παραπέμπει στο ομώνυμο κομματι των beatles, στους χαμενους στο διάστημα επιστήμονες ή συμφωνα με τον ίδιο τον Stephenson (που ειναι και εκδότης της Image) το nowhere men ειναι φράση που αναφέρεται "σ αυτους που έσκασαν απο το πουθενα κι εγιναν Pop culture φαινομενο ". Την ιδέα για το κόμικ (που την επεξεργαζόταν για 10 χρόνια περίπου) την άντλησε απο την ιστορία των Beatles σε συνδυσμό με την ιστορία του Steve Jobs & την apple. Έχουν κυκλοφορήσει 6 τευχη και έχουν εκδοθεί και σε μορφη TPB. Κι εκεί που τα πραγματα έδειχναν ότι δε θα συνεχιζόταν, 3 χρόνια μετα η Image ανακοινωσε ότι σύντομα θα κυκλοφορήσει το 7ο τεύχος. Γενικά έχω μεγαλές προσδοκίες απο τη σειρα Να συμπληρώσω ότι προτάθηκε για 4 eisner (Best Continuing Series, Best Writer, Best Penciller/Inker, Best Colorist) απο τα οποία κέρδισε ένα, αυτό του καλύτερου χρωματισμου (Jordie Bellaire)
  14. Kabuki

    BLACK SCIENCE [ RICK REMENDER - MATTEO SCALERA ]

    Πολλά μπορουν να συμβουν όταν μπαίνει κανείς βαθιά στα νερά της μαύρης μαγείας επιστημης. Όπως ένα απο τα καλυτερα scifi κομικς που διάβασα πρόσφατα λίγα λόγια για την υπόθεση: ο Grant McKay Grant , μέλος της Anarchist League of Scientists και η επιστημονική του ομάδα ανακαλυπτουν τα μυστικά της μαύρης επιστημης και κατασκευάζουν μια συσκευή που σπάει τα δεσμά του χωροχρόνου. Οι δυνατότητες μιας τέτοιας εφεύρεσης ειναι ανεξαντλητες για την ανθρωπότητα. Το ίδιο κι οι κίνδυνοι. Όπως έχουμε δει ξανα σε βιβλία, ταινίες, κομικς, παντού τελος πάντων τέτοιες δυνατότητες έρχονται πάντα με βαριές συνέπειες Για να μην τα πολυλογώ, κάποιος σαμποτάρει τη συσκευή κι οι πρωταγωνιστες του κομικ βρίσκονται παγιδευμένοι στον αέναο χωροχρόνο, καταδικασμένοι να περιφέρονται απο κόσμο σε κόσμο, προσπαθώντας να επισκευάσουν τη συσκευή και να γυρίσουν σπίτι. Η περίληψη που έκανα δε δείχνει πρωτότυπη - το αποτέλεσμα του κομικ όμως ειναι. Κι έχει μπόλικες ανατροπές, τις οποίες δε σκοπεύω να σποϊλάρω οι χαμένοι στο χωροχρόνο : Grant McKay: ο ιδιοφυής επιστήμονας με την απέχθεια στους κανόνες Rebecca: μέλος της επιστημονική ομάδας που διατηρεί ερωτική σχέση με τον Grant Pia & Nathan McKay: τα παιδιά του Grant Shawn: μελος της επιστημονικης ομαδας και comic relief χαρακτηρας Kadir: χρηματοδότης του επιστημονικου προγαμματος, κοντραρεται συνεχεια με τον Grant Chandra: υπαλληλος, wonnabe γκομενα του Kadir Ward: πρώην στρατιωτικός, υπεύθυνος ασφαλειας της επιστημονικης ομαδας Ο τρόπος γραφής του Rick Remender ειναι αριστοτεχνικός και νομίζω ότι εξελίσσεται σε εναν απο τους αγαπημένους μου δημιουργους. Εξαιρετικό characterization, ωραία τα μπρος πισω της αφήγησης, πολυεπίπεδη αναπτυξη, pulp scifi επιρροες. Ίσως λίγο μπερδευτικό σε σημεία, αλλά ξεμπερδεύεσαι ευκολα Για το σχέδιο και το χρώμα τι να πω;; Ο Mateo Scalera και ο Dean White κανουν ΠΑΠΑΔΕΣ! Μεταμοντέρνο ψυχεδελικό 70ς σχέδιο και χρωματικη παλέτα, στα καλύτερά τους! ακόμα και να μη σας αρεσει ιδιαίτερα το στόρυ πιστεύω ότι θα ενθουσιαστειτε με το εικαστικό αποτελεσμα και θεωρώ ότι θα το απολαύσουν και οι φανς των BD Θα μπορουσα να πω αρκετα ακόμα, αλλά δε θα το κανω βάζω απλά κάποιες σελίδες για να ψηθείετε ακομα παραπάνω και θα σας αφήσω να χαθείτε στη μαγεία αυτού του κομικ, που μετραει 16 τευχη ως τωρα συνέντευξη Remender, Scalera & White στο cbr Αφιερωμα στον Rick Remender στο GC Ακομα απο τον Rick Remender : UNCANNY X-FORCE
  15. GeoTrou

    MANIFEST DESTINY [ CHRIS DINGESS - MATTHEW ROBERTS ]

    Ongoing σειρά της Image, το πρώτο τεύχος της οποίας κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 2013 και μέχρι σήμερα έχουν βγει άλλα 14 τεύχη. Οι δημιουργοί είναι οι Chris Dingess (σενάριο), Matthew Roberts (penciling, μελάνωμα, εξώφυλλα) και ο Owen Gieni (χρωματισμός, εξώφυλλα). Ο τίτλος αναφέρεται σε ένα ευρέως διαδεδομένο ιδεώδες των πρώτων Αμερικανών ότι ήταν γραφτό τους να εξαπλωθούν προς τη Δύση και γενικότερα στην αμερικανική ήπειρο. Στο πλαίσιο του ιδεώδους αυτού, ο τρίτος Πρόεδρος των Η.Π.Α. Thomas Jefferson ανέθεσε στους Meriwether Lewis και William Clark να εξερευνήσουν τα άγνωστα εδάφη που εκτείνονταν πέρα από την αμερικανική επικράτεια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται (χαρτογράφηση, σύναψη εμπορικών σχέσεων με τους ιθαγενείς, μελέτη ζώων και φυτών κλπ). Με αυτή την εξερεύνηση καταπιάνεται και το συγκεκριμένο κόμικ. Η αφήγηση γίνεται μέσα από το ημερολόγιο του Lewis. Παρότι αυτός και ο Clark μπορούν να θεωρηθούν οι πρωταγωνιστές, βλέπουμε τα γεγονότα και μέσα από τα μάτια διαφόρων άλλων ατόμων. Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλοί, αν όχι οι περισσότεροι, από τους συμμετέχοντες στην αποστολή, είναι πρώην κατάδικοι, στους οποίους έχει δοθεί η υπόσχεση αμνηστίας. Και πόσο ενδιαφέρον μπορεί να έχει ένα καθαρά αμερικανικό ζήτημα για έναν Έλληνα αναγνώστη; Ο Dingess έχει προσθέσει τη δική του πινελιά. Έτσι, οι εξερευνητές έρχονται αντιμέτωποι με παράξενες καταστάσεις και άγρια τέρατα, που παραμονεύουν σε κάθε γωνιά του άγνωστου κόσμου. Η πλοκή είναι τρομερά ενδιαφέρουσα, καθώς περιέχει τις κατάλληλες ποσότητες περιπέτειας, φαντασίας και τρόμου. Γίνεται μάλιστα μια πολύ καλή ανάλυση των χαρακτήρων της αποστολής, οι οποίοι πρέπει να συνεργαστούν για την επιβίωση, παρά τις μεγάλες τους διαφορές. Το σχέδιο και ο χρωματισμός είναι εξαιρετικός και υπάρχουν ορισμένα απίθανα καρέ, ενώ τα εξώφυλλα είναι επίσης πανέμορφα. Ειλικρινά, δεν μπορώ να βρω κάποιο μειονέκτημα και απορώ πώς δεν είναι τόσο γνωστό σε σχέση με άλλα κόμικς της Image. Έχοντας διαβάσει όλα τα τεύχη, πλην ενός, πιστεύω ότι πρόκειται για ένα από τα καλύτερα αμερικανικά κόμικς, που κυκλοφορούν σήμερα. Βαθμολογία: 9/10
  16. The Darkness: Close Your Eyes Αυτή η παρουσίαση περιλαμβάνει ουσιαστικά 2 παρουσιάσεις one-shot για την ίδια σειρά κόμικς. To The Darkness: Close Your Eyes είναι ένα one-shot κόμικ από τους Ales Kot (Zero, Wild Children) σε σενάριο και Marek Oleksicki (Judge Dredd, Predator, Books of Magick) στο σχέδιο. Εκδόθηκε από την Image Comics, στις 4 Ιούνιου του 2014 και το προμόταρε η Top Cow. Έχει ~28 σελίδες. Βρισκόμαστε στην Καλιφόρνια του 1912, σε περιοχή πετρελαιοπηγών.Εκεί, συναντούμε τον Adelmo Estacado, που δουλεύει ως εργάτης. Ο πατέρας του είναι ο βιαστής της μητέρας του. Εκείνη, μετά το σοκ ερωτεύεται και παντρεύεται τον θετό πατέρα του Adelmo, ο οποίος μετά από ένα χτύπημα που της έδωσε, εκείνη μένει σχεδόν φυτό. Ο Adelmo έχει σχέση και θέλει να παντρευτεί την Εmma, την κόρη του ιδιοκτήτη της επιχείρησης που εργάζεται, Martin Cayce. Αυτά γίνονται μέσα σε μια ατμόσφαιρα, στην οποία κυριαρχεί η βία, το σκοτάδι, οι πειρασμοί, ο πόνος, η συνεχής προσπάθεια επιβίωσης. Όμως, υπάρχει και η αγάπη και ο έρωτας. Όλα αυτά συνδυάζονται δίνοντας μια ιστορία ζωής και θανάτου, δημιουργίας και καταστροφής, αγάπης και μίσους. Πολύ ωραίο για αυτό αποφάσισα να κάνω αυτή την παρουσίαση. Η ιστορία πολύ καλή και το σχέδιο ταιριαστό. Και πάμε τώρα σε κάτι πιο τεχνικό.. Το κόμικ αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει κάτι σαν prequel για όποιον θέλει να διαβάσει τη γνωστή μακρόβια σειρά κόμικς, The Darkness από την Top Cow που ξεκίνησε το 1996. Από τότε έχουν κυκλοφορήσει τρεις τόμοι που συγκεντρώνουν τα τεύχη της σειράς. Υπάρχουν βέβαια και ξεχωριστά arcs πχ. The Darkness Vs. Eva - Daughter of Dracula 104σελίδων. Αν δεν κάνω λάθος η σειρά έφτασε τα 116τεύχη. Ο λόγος που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως prequel ή ένα ιδανικό δείγμα για να ξεκινησει κανεις τη σειρά, είναι ότι ο Adelmo Estacado είναι πρόγονος του Jackie Estacado. The Darkness - Vicious Traditions 2ο μέρος, με ένα ακόμα one-shot κόμικ των Ales Kot και Dean Ormston για την ίδια σειρά, με τίτλο: The Darkness - Vicious Traditions που εκδόθηκε από την Image Comics, στις 5 Μαρτίου 2014. (~30σελίδες). Το The Darkness - Vicious Traditions προηγείται του The Darkness: Close Your Eyes, χρονικά. Υπόθεση: Είμαστε στην εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας όταν αυτή αρχίζει να καταρρέει. Ο Ρωμαϊκός στρατός βρίσκεται στην περιοχή των Βησιγότθων, οι οποίοι είναι έτοιμοι να πολεμήσουν σκληρά. Ο αρχηγός των Βησιγότθων ετοιμάζεται για τη μεγάλη τελευταία μάχη και αν πετύχει την νίκη, θα συνεχίσει την πορεία του στη Ρώμη. Εδώ ένα εξασέλιδο από το εσωτερικό του κόμικ Και αυτό ένα ευχάριστο κόμικ, όχι λογω του περιεχομένου του που είναι μέσα στο αίμα, τη βία και το μυστικισμό αλλά επειδή είναι ένα καλοφτιαγμένο κομικ. Αυτά!ουφ! πηγές: 0, 1, 2, 3
  17. Strativarious

    MONSTERS & TITANS - BATTLING BOY ON TOUR [PAUL POPE]

    Η παρουσίαση αυτή είναι κάτι σαν 2 σε 1. Θα καταλάβετε παρακάτω. Επίσης, είναι προειδοποιητική για κάθε hardcore πωρωμένο με τον Pope, να μην πέσει στην παγίδα και το αγοράσει. Δεν κάνω πλάκα.. Πάμε λοιπόν.. To Monsters & Titans - Battling Boy On Tour είναι ένα κόμικ, art book για να το πούμε πιο σωστά του Paul Pope. Κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2014 από την Image Comics και είναι 96 σελίδων. Πρόκειται για το original art, τη διαδικασία σχεδίασης και σελίδες από το Battling Boy (στο λινκ μερικές σελίδες από το κόμικ για να πάρουμε μια ιδέα). Αρχικά, προοριζόταν να εκδοθεί ένα 240σελίδο, από τη Diamond με πολύ μπόνους υλικό. Τελικά, όμως κυκλοφόρησε με τρομερή έκπτωση στον όγκο, φθάνοντας τις 96 σελίδες. Απ’ ότι διάβασα σαν έκδοση είναι κακή με χαρτί πολύ λεπτό, ειδικά για το εξώφυλλο. Ας δούμε την υπόθεση του ‘’κανονικού’’ έγχρωμου κόμικ, που αριθμεί 208 σελίδες και έχει εκδοθεί από την First Second το 2008. Βίντεο στο οποίο παρουσιάζεται το κόμικ. Η πόλη έχει ουσιαστικά καταληφθεί από τέρατα (σχεδιαστικά μοιάζουν με εξωγήινους που έγινε με πρόθεση του δημιουργού) τα οποία καταπίνουν παιδιά. Τα τέρατα έχουν ως ηγέτη, τον big boss. Ο μόνος που μπορεί να αντιστρέψει την κατάσταση είναι ο Haggard West. Όμως, δυστυχώς πεθαίνει. Τώρα ο μόνος που μπορεί να σώσει την κατάσταση είναι ο γιός του, ο Battling Boy που νιώθει ανέτοιμος και σε καμμια περίπτωση δεν περίμενε να βρεθεί σε αυτή τη θέση. Μια χαρά το κόμικ αυτό. Ξαναγυρίζουμε στο art book. Περιέχει ανάμεσα στα original art και 8 μικρές ενδιαφέρουσες παραγράφους με λόγια του ίδιου του Pope που μεταφράζονται στα γαλλικά και στα ιταλικά. Έτσι, όμως, ουσιαστικά μια ολόκληρη σελίδα αντιστοιχεί σε μια παράγραφο. Επίσης, έχουν πάρει πρωτότυπα σχέδια μιας σελίδας ή ενός καρέ/σχεδίου, τα έχουν μεγεθύνει κι έτσι έχουμε μια ολόκληρη σελίδα για κάτι λίγο και γύρω-γύρω μεγάλο άσπρο περιθώριο. Το θετικό είναι ότι σε αυτό το άσπρο υπάρχουν πολλές φορές υπογραφές, μικρά σχόλια, μουντζούρες, και τα διάφορα πραγματάκια που έκανε ο Pope όταν σχεδίαζε αυτό το κόμικ. Και γενικά, το ξεφυλλίζεις σχετικά ευχάριστα. Λέω σχετικά καθώς κάποιες σελίδες μπορεί να σε αφήσουν αδιάφορο διότι δε δείχνουν κάτι πολύ αξιόλογο. Θα είχαν νόημα και θα ήταν πολύ χρήσιμα εαν συνόδευαν έναν καλο κύριο σκελετό. Και για να μην είμαι τελείως αρνητική εχει κάποιες σελίδες που τα σπάνε και το ευχαριστιέσαι, πραγματικά. Δεν περίμενα ποτέ να κάνω τέτοια κριτική για κάτι που κυκλοφόρησε από τον Pope αλλά και γενικά για μια έκδοση. Όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση το αποτέλεσμα, δυστυχώς ήταν απογοητευτικό. Μπορεί βεβαια να είμαι και πολύ αυστηρη.. πηγές: 0, 1
  18. germanicus

    MORNING GLORIES [ NICK SPENCER - JOE EISMA ]

    Έτυχε να δω μια εικόνα και αμέσως κάτι μου έκανε κλικ. Ένα γρήγορο γκουγκλάρισμα, αν και λίγο δύσκολο γιατί μου έβγαζε συνέχεια το ομώνυμο λουλούδι, κανά 2 που είδα έλεγαν ότι είναι κουλ. Κάπου μάλιστα διάβασα ότι το προμοτάρανε ως το Lost συναντά τους Runaways. Με δεδομένο ότι τα γούσταρα αμφότερα, είπα να το τσεκάρω. Σεναριακά έχουμε 6 έφηβους οι οποίοι γίνονται δεκτοί ως εσώκλειστοι σε ένα φημισμένο λύκειο. Μόνο που τα πράγματα δεν είναι τόσο άγια. Κάτι πάει αρκετά στραβά με το λύκειο και τους καθηγητές του. Αυτό είναι το κοινό σημείο με τους Runaways. Καλοί (μάλλον) έφηβοι ενάντια σε κακούς (μάλλον) ενήλικες. Και το "κακός" δεν το λέω με την έννοια του αγενής........... Τι ακριβώς συμβαίνει? Εδώ είναι το κοινό σημείο με το Lost. Το παλιό καλό Lost στο οποίο η κάθε απάντηση γένναγε άλλα ερωτήματα (και περιμένουμε και την τελική απάντηση εδώθε για να δούμε ως που φτάνουν οι ομοιότητες ). Μέχρι στιγμής δεν έχει φτάσει στο ποτ-πουρί που ήταν το Lost. Πιθανότατα να μην φτάσει ποτέ. Μολαταύτα είναι page-turner... Άγριο page-turner σε ορισμένα σημεία. Δεν είχα ξανακούσει ούτε τον τυπά που κάνει το σενάριο (Nick Spenser), ούτε αυτόν που κάνει το σκίτσο (Joe Eisma). Απ'ότι διάβασα έχουν κάνει 2-3 πραγματάκια στο παρελθόν που πήραν αξιοπρεπείς κριτικές. Από εκεί και πέρα, ο μεν Spenser χτίζει ωραία την ιστορία (αν και στο 3ο τεύχος με άφησε με κάποιες ενστάσεις πάνω στο χτίσιμο των χαρακτήρων), ο δε Eisma, δεν φαίνεται κάτι το φοβερό και τρομερό, αλλά ούτε και κάτι το χάλια. Μέχρι στιγμής έχουν βγει μόλις 3 τεύχη. Αγνοώ αν είναι mini series ή κανονική σειρά. Πάντως, αν κατάλαβα καλά, δεν πρέπει να είμαι ο μοναδικός εκεί έξω που τα διάβασε, είπε και θεώρησε πως αξίζει τον κόπο να πει ένα "ψιτ μάγκες, για ρίξτε μια ματιά κατά δώθε" Άμα γουστάρατε τα Lost και Battle Royale, ρίξτε του μια ματιά... Εκτίμησή μου? Πρώτη σεζόν Heroes. Δυνατό ξεκίνημα, θα περάσουμε καλά με τα πρώτα χ τεύχη, αλλά από κάποιο σημείο θα χαλάσει η συνταγή. Τονίζω ότι δεύτερη σεζόν είδα ένα-δύο επεισόδια and that's about it for me as far as heroes are concerned Απο τον Nick Spencer και το : Bedlam
  19. Strativarious

    WILD CHILDREN [ ALEX KOT - RILEY ROSSMO ]

    Το Wild Children ειναι ένα 64σελιδο που εκδόθηκε τον Ιούλιο του 2012 από την Image Comics. Σενάριο από τον Ales Kot που είναι η πρώτη του προσωπική σεναριακή προσπάθεια. Σχέδιο από Riley Rossmo (“Cowboy Ninja Viking,” “Dark Wolverine,” “Debris”) και τέλος χρώματα, που παίζουν σημαντικό ρόλο για την ποιότητα του κόμικ, από Gregory Wright. Πλοκή Το εκπαιδευτικό σύστημα έχει τα ψιλοχάλια του, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά σχεδόν παντού. 5 μαθητές ενός λυκείου πιστεύουν ότι το εκπαιδευτικό σύστημα φτιάχνει ανθρώπους που δε σκέφτονται και τα πάντα διδάσκονται με όρια, χωρίς να φτάνεις ή να πλησιάζεις την αλήθεια ή να μπορείς να πεις ελεύθερα τη γνώμη σου χωρίς περιορισμούς. Έτσι, αποφασίζουν να κρατήσουν όμηρους 4 καθηγητές και μέσα από μια συγκεκριμένη διαδικασία εκμάθησης, να τους ξαναεκπαιδεύσουν και να μάθουν ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα βλέπουν. Ότι η πραγματικότητα μπορεί να έχει διαστάσεις και ο καθένας την αντιλαμβάνεται διαφορετικά. Τα μέσα που χρησιμοποιούν για να το επιτύχουν είναι όπλα (είναι αληθινά η όχι; ) LSD που δίνουν στους καθηγητές (τελικά έδωσαν ή όχι; ) και κάμερες όπου όσα γίνονται μεταδίδονται στους έξω. Είναι ένα περίεργο, προκλητικό, ενδιαφέρον κόμικ. Σε προβληματίζει και σε βάζει να ψάξεις στο ιντερνετι ή να ξεσκονίσεις τα παλιά σου βιβλία. Είναι ένα δύσκολο και βαρύ ανάγνωσμα αν δεν περάσεις αυτά που λέει επιφανειακά. Μελετημένο και προσεγμένο με έντονο το φιλοσοφικό στοιχείο που όπως διάβασα έχει ως χαρακτηριστικό και ο δημιουργός του κόμικ. Οι σελίδες είναι ακριβώς αυτές που πρέπει και ευτυχώς δεν βγήκε σε τευχάκια (που θα μπορούσε να το κάνει) για να το τραβήξει. Θα έχανε πολύ.. Το Wild Children πήρε πολλές καλές κριτικές και μάλιστα βρέθηκε στην πρώτη δεκάδα πωλήσεων graphic novel και ΤP για τον μήνα Ιούλιο στην Αμερική. (Top 10 best-selling Graphic Novels and Trade Paperbacks chart in the United States). Συνέντευξη του δημιουργού Ales Kot εδώ0 και του Ales Kot μαζί με τον Riley Rossmo εδώ1 πηγή
  20. GeoTrou

    RUMBLE [ JOHN ARCUDI - JAMES HARREN ]

    Στην χθεσινή μου επίσκεψη στη Jemma, αποφάσισα να τσιμπήσω ένα τευχάκι που μου είχε γυαλίσει την προηγούμενη φορά. Της Image είναι, ωραίο εξώφυλλο έχει, θα κάνω και παρουσίαση ( ), δεν ήθελα και πολύ. Το Rumble, λοιπόν, είναι ένα κόμικ που συνδυάζει τη φαντασία, τον τρόμο και ενίοτε το χιούμορ, με φόντο μια παρακμάζουσα πόλη. Η δημιουργική ομάδα αποτελείται από τους John Arcudi (σενάριο), James Harren (σχέδιο) και Dave Stewart (χρωματισμό). Έχοντας διαβάσει μόνο το πρώτο τεύχος, δυσκολεύομαι να καταλάβω την κεντρική ιδέα της ιστορίας ή μάλλον το πού θα πάει η βαλίτσα. Ο πρωταγωνιστής φαίνεται να είναι ο Bobby, μπάρμαν σ’ ένα καταγώγι. Μια νύχτα ένας περίεργος τύπος, που τελικά δεν είναι καν άνθρωπος, ακρωτηριάζει έναν πελάτη, που μόλις είχε βγει από το μαγαζί. Πιθανολογώ ότι ο κυριούλης αυτός θα παίξει (συμ)πρωταγωνιστικό ρόλο αργότερα. Το σχέδιο μου άρεσε πάρα πολύ. Ψιλοκαρτουνίστικο μεν, λεπτομερές και ταιριαστό δε. Στα χρώματα έχει γίνει επίσης μια υπέροχη δουλειά και θεωρώ ότι αυτά είναι τα δύο κυριότερα πλεονεκτήματα του τεύχους. Η ιστορία φαίνεται ότι θα εξελιχθεί σε κάτι ενδιαφέρον και σίγουρα πρωτότυπο. Αλλά. Δεν είναι χορταστική και νομίζω ότι δεν πείθει τον αναγνώστη ν’ αναζητήσει τα επόμενα τεύχη. Τουλάχιστον εγώ δε θα μπω στον κόπο ν’ αγοράσω. Πρόκειται για ένα καλό κόμικ. Μου άφησε μια καλή επίγευση, αλλά δεν ενθουσιάστηκα. Ίσως να το αδικώ, επειδή δεν έχω διαβάσει κάνα δυο τεύχη ακόμα. Το προτείνω σε άτομα που τους αρέσει ένα τέτοιο ανακάτεμα genre. Βαθμολογία: 7,7/10 Υ.Γ.: Το lettering του κόμικ έχει αναλάβει ο γνωστός Chris Eliopoulos. Με αφορμή την καταγωγή του και τα πολλά του βραβεία, θα ήθελα να εκφράσω την εξής απορία. Μήπως είναι επιτέλους η στιγμή ν’ αρχίσουν και οι εδώ δημιουργοί να ασχολούνται πιο σοβαρά με το lettering; Για περισσοτερα κομικς του John Arcudi περαστε μια βολτα απο τα : SIR EDWARD GREY, WITCHFINDER CREEP
  21. saravakos

    ECHOES [ FIALKOV - EKEDAL ]

    ECHOES (2010-2011) Δημοσίευση από: Top Cow Σενάριο: Joshua Hale Fialkov Σχέδιο: Rahson Ekedal Letterer: Troy Peteri Colors: Ασπρόμαυρο κόμικ είναι (Rob Schager, Jessica Kholinne, Eko Puteh των εξωφύλλων αν ενδιαφέρεται κανείς...) Το Echoes είναι ένα ασπρόμαυρο horror comic (δεν είναι splatter) των 5 issues. Έχω διαβάσει την hard copy έκδοση του που τα περιλαμβάνει όλα μαζί καθώς και μερικά ενδιαφέροντα extras. Πρωταγωνιστής της ιστορίας ο Brian Cohn, ένας σχιζοφρενής που τα τελευταία λόγια του πατέρα του στον ίδιο λίγο πριν ξεψυχίσει ήταν η παραδοχή ότι ήταν serial killer κοριτσιών καθώς και αποδείξεις για τα εγκλήματά του όπως και μία διεύθυνση για να πάει να ψάξει. Ο Brian μετά από αυτή την παραδοχή και φοβούμενος για την παρόμοια ψυχολογική ασθένεια που έχει με τον πατέρα του και τις αρκετές ομοιότητες στον χαρακτήρα τους τρέχει στην διεύθυνση εκείνη για να δει αν όσα του έλεγε ήταν αλήθεια. Εκεί ανακαλύπτει μεγάλο αριθμό από κόκκαλα και ένα κιβώτιο με δεκάδες μικρές κούκλες φτιαγμένες από σάρκα. Δεν πρόκειται να είμαι ιδιαίτερα αντικειμενικός γι' αυτό το κόμικ γιατί μου άρεσε πάρα μα πάρα πολύ. Εξαιρετική ατμόσφαιρα, αρκετά καταθλιπτική (ο Ekedal κάνει πολύ καλή δουλειά σε αυτόν τον τομέα με τα ασπρόμαυρα σχέδιά του) και πλοκή που σε παρασέρνει να το διαβάσεις χωρίς διαλείμματα. Σε αυτό βοηθάει δυστυχώς και ότι είναι πολύ μικρό (περίπου 110 σελίδες), χωρίς πολλά λόγια σε αρκετά καρέ που σε κάνει να ζεις τις εικόνες αντί να διαβάζεις. Είναι πολύ κινηματογραφικό το στήσιμο των σελίδων και καταφέρνει να σε κρατάει μέχρι και την τελευταία του στιγμή σε αγωνία και αμφιβολία για το τι πραγματικά συμβαίνει. Υπάρχουν και ανατροπές κατά τη διάρκειά του. Διαβάζοντάς το ένιωθα την αγωνία του Brian και έμπαινα στο μυαλό του (χμμμ αυτό δεν ακούγεται πολύ καλό γιατρέ ). Ενδιαφέρον γεγονός είναι ότι ο αδερφός του σχεδιαστή έπασχε απο σχιζοφρένεια και τελικά πέθανε σε πολύ νεαρή ηλικία και σε εκείνον όπως και σε άλλους με παρόμοια προβλήματα αφιερώνει το βιβλίο αυτό... Πάντως είναι πολύ μικρό, ευκολοδιάβαστο και με αρκετά εύκολα αγγλικά και μπορεί να το διαβάσει σχεδόν ο οποιοσδήποτε. Αν και όπως το διάβαζα θεωρούσα ότι σε ηλεκτρονική μορφή θα χάνει πολύ σε σχέση με την έντυπη του λόγω του εξαιρετικού στησίματος της σειράς των καρέ. Σίγουρα ένας λόγος που μου άρεσε τόσο πολύ είναι και η απουσία πολύ καλών horror μη splatter ταινιών τα τελευταία χρόνια. Αρνητικά του κόμικ όπως είναι ότι είναι αρκετά μικρό, θα μπορούσε να αναπτυχθεί περισσότερο και το story όπως και ο κεντρικός χαρακτήρας και να έχει περισσότερα issues όσπου να φθάσει στο τέλος. Από την άλλη όμως το ότι είναι μικρό το έκανε να είναι και με αρκετή δράση καθόλη την διάρκεια του, ευκολοδιάβαστο για όλους και να μην κουράζει με πολλές λεπτομέρειες. Όπως το πάρει ο κάθε ένας. Αξίζει πάντως να διαβαστεί!!! Στο τέλος της ιστορίας στην HC έκδοση περιέχονται extras με τα κείμενα και τα αμελάνωτα σχέδια κάθε σελίδας του πρώτου issue με συνοδευτικά επεξηγηματικά σχόλια που για μένα τουλάχιστον ήταν ενδιαφέροντα. Παρόλο που δεν συνηθίζω να αγοράζω κόμικς που έχω ήδη διαβάσει με αυτό μάλλον θα κάνω μία εξαίρεση (βοηθάει φυσικά και ότι είναι μόνο ένα βιβλίο και όχι πολλά). Οι πρώτες 9 σελίδες του πρώτου issue μπορούν να διαβαστούν και με click εδώ
  22. kwtsos

    BEDLAM [ SPENCER - ROSSMO - IRVING ]

    Is Evil Just Something You Are Or Something You Do ? Ο Filmore Press ηταν καποτε ο διαβοητος serial killer Madder Red ο οποιος τρομοκρατουσε για τρια χρονια την πολη του Bedlam. Αδιστακτος δεν δισταζε να σκοτωσει ακομα και μικρα παιδια ενω ειχε και ο ιδιος χασει το μετρημα των φονων του. Πλεον, επειτα απο 10 χρονια ψυχιατρικης και ιατρικης παρακολουθησης σε απομονωση ειναι ετοιμος να ενταχθει ξανα στην κοινωνια , θεραπευμενος απο την σχιζοφρενεια και την μανια. Τωρα ομως στην πολη ξεκιναει μια νεα σειρα κατα συρροην φονων και ο Filmore ειναι ο ιδανικος ανθρωπος για να βοηθησει στην επιλυση της υποθεσης καθως μπορει ευκολα να συναγει το πως σκεφτονται αυτου του ειδους οι δολοφονοι. Εκτος απο την κυρια πλοκη ομως, δημιουργουνται και αλλα ερωτηματα των οποιων η απαντηση θα απασχολησει λογικα τα επομενα τευχη. Προκειται για ενα πολυ καλο θριλερ. Στην ιστορια υπαρχουν σαφως παραλληλισμοι με τον κοσμο του Batman χωρις ομως να επεικεντωνεται αποκλειστικα σε αυτο. Μαλιστα στην πολη υπαρχει και ο αμφιλεγομενος υπερηρωας με το ονομα The First. Στο κομματι του τρομου τα παει εξαιρετικα , ζοφερα σκηνικα και αρρωστα εγκληματα. Το σχεδιο, βρωμικο χωρις πολλες λεπτομερειες και ιδιαιτερα ο χρωματισμος με τα μουντα χρωματα και εντονο κοκκινο απογειωνουν την ιστορια. Οι διαλογοι ειναι καλοι και οι χαρακτηρες, ολοι σε γκρι αποχρωσεις, εχουν αρκετο ενδιαφερον και παντα υπαρχει και η αγωνια για το αν θα ξαναγυρισει στις παλιες του συνηθειες ο πρωταγωνιστης. Γενικως ο χαρακτηρας του πρωταγωνιστη ειναι πολυ καλα γραμμενος. Εκει που πασχει λιγο ειναι στο αστυνομικο κομματι καθως μου φανηκε οτι η υποθεση εκλεισε καπως βιαστικα. Συνολικα θα το προτεινα σιγουρα. Μεχρι στιγμης εχουν κυκλοφορησει 11 τευχη, και εχει κυκλοφορησει το πρωτο trade της σειρας με τα εξι πρωτα. Τον Φεβρουαριο αναμενεται η κυκλοφορια του δευτερου. Ενα ακομα θετικο ειναι η πολυ φθηνη τιμη του τομου , καθως εχει cover price μολις 10 δολαρια. Γενικοτερα η Image τα παει πολυ καλυτερα στην κοστολογηση αντιθετως με Marvel , DC. Eνα ακομα ενδιαφερον στοιχειο σχετικα με το κομικ ειναι οτι η λεξη Bedlam , χρησιμοποιουταν για το Βethlem Royal Hospital που ηταν ενα νοσοκομειο στο Λονδινο , το πρωτο που ειδικευοταν στην θεραπεια των ψυχικα διαταραγμενων. Για παραπανω Nick Spencer τσεκαρετε το Morning Glories
  23. Dark Chris

    MANHATTAN PROJECTS (THE) [ JONATHAN HICKMAN - NICK PITTARA ]

    Το Manhattan Projects είναι μία από τις ongoing σειρές του Hickman στην Image. Συγγραφέας είναι φυσικά ο Hickman, σχεδιαστής κυρίως ο Pittara με ένα fill-in προς το παρόν, colorist η Jordie Bellaire. Τον Μάρτιο του 2012 κυκλοφόρησε το 1ο τεύχος και αυτόν τον μήνα κυκλοφορεί το #15. Η σειρά, όπως φαίνεται και από τον τίτλο, πραγματεύεται τις περιπέτειες των Manhattan Project, της ομάδας που έφτιαξε την ατομική βόμβα στον WW2. Ή μάλλον..... Projects. Γιατί σε αυτήν την εκδοχή της ομάδας, η βόμβα ήταν απλά η κορυφή του παγόβουνου. Ουσιαστικά, οι του Projects είναι ένα think tank που έχει βαλθεί να αλλάξει τον κόσμο και έχουν αποφασίσει ότι κανείς δεν μπορεί να τους σταματήσει. Εκτός από τους ίδιους τους τους εαυτούς. Στο πρώτο arc, το cast είναι πιο μικρό και αποτελείται από τον Oppenheimer, τον General Grooves, τον Einstein, τον Feynman, τον Fermi, τον Daghlian, τον von Braun και τον FDR σε μορφή AI. Αλλά..... (ακολουθούν spoilers του πρώτου arc) Ο Oppenheimer δεν είναι ο Robert, αλλά ο δίδυμος, κανίβαλος, τρελός και σατανικός αδελφός του Joseph. O Einstein είναι η εκδοχή μιας άλλης διάστασης, ο οποίος παγίδευσε τον δικό μας στην θέση του. Ο Ferni είναι εξωγήινος. Ο von Braun έχει ρομποτικά μέλη. Και ούτω καθεξής. Στα επόμενα τεύχη εμφανίζονται και οι Ρώσοι με την δική τους απάντηση στο think tank και φυσικά και εκεί οι χαρακτήρες έχουν υποστεί ανάλογες αλλαγές. Και το ίδιο πάει φυσικά και για τους πιο περιφεριακούς χαρακτήρες, που περιλαμβάνει κυρίως τον Truman, τον JKR και τον Hitler. Μην νομίζεται όμως ότι θα είναι 100% villains. Είναι 70% κακοί, 30% καλοί, κινούνται συνεχώς μεταξύ των δύο ταμπελών (εκτός από κάνα δυο), οι περισσότεροι μάλιστα είναι likeable jerks. Εδώ συμπάθησα τον von Braun, έναν πρώην επιστήμονα των Ναζί, τι να λέμε τώρα. Ο Hickman του δίνει ένα κίνητρο που μπορεί να κατανοηθεί από όλους τους αναγνώστες. Νομίζω ότι ο καλύτερος χαρακτηρισμός που ταιριάζει στον τίτλο είναι roller coaster. Τα ξαναδιάβασα όλα για να κάνω την παρουσίαση και ειδικά από το #10 και μετά, ο Hickman δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα, αλλάζει το status quo (ή μάλλον καλύτερα, δεν έχει status quo), σκοτώνει χαρακτήρες και προχωράει sub-plots. Και εισαγάγει ιδέες και concepts με ρυθμό πολυβόλου. Στο πρώτο arc συναντάμε τους χαρακτήρες, μαθαίνουμε τις.... ιδιαιτερότητες τους, τους βλέπουμε να αναπτύσσονται οι σχέσεις του, στο δεύτερο όμως arc ο Hickman βάζει τους Ρώσους και από τότε βάζει την σειρά σε έναν φρενήρη ρυθμό. Στο τρίτο, η ομάδα δέχεται ένα γερό χαστούκι και εκ των έσω. Ποιος θα μπορούσε να τους προδώσει; Το ερώτημα είναι ποιος δεν θα μπορούσε. Και I kid you not, μόλις θυμήθηκα ότι υπάρχει και 2ος προδότης, άσχετος με τον πρώτο. Στο σχέδιο είναι ο Nick Pittara. Πέραν του ιδιαίτερου στυλ του, το οποίο έχει καρτουνίστικες επιρροές και γραμμή της σχολής των Quietly, Darrows, Burnham, καταφέρνει να σχεδιάσει πειστικά ότι και αν υπάρχει στο σενάριο. Επίσης ξέρει από gore. Κάποιες σελίδες είναι πολύ εντυπωσιακές, όπως μία στο #3. Όσοι το διαβάσετε, θα καταλάβετε. Στο #10, βοηθάει ο Ryan Brown. Ο άτιμος έπεσε στο καλύτερο της σειράς και έκανε πολύ καλή δουλειά, με τα σουρεάλ σκηνικά. Τα εξώφυλλα είναι του Hickman, είναι σίγουρα ξεχωριστά και τις περισσότερες φορές δίνουν το στίγμα της ιστορίας. Γενικά, ο Hickman βάζει πολλές designιές, όπως quotes και τίτλους αρχής. Η σειρά κυκλοφορεί επίσης σε TPB. Προχθές κυκλοφόρησε το vol.3.
  24. The comic medium had a lot to celebrate last weekend. Not only did Iron Man 3 usher in blockbuster season with our favorite exoskeletal superhero, but Saturday saw all of the major publishers unleash a metric ton of pro bono product on Free Comic Book Day. With all of these reminders of how fabulous the printed and digital panel can be, Paste decided to sit down and take inventory of the titles that make our Wednesday comic shop jaunts an addictive necessity. On Monday we ran through Marvel’s finest, yesterday we dove into DC’s best, and today Paste takes a look at Image’s many superlative offerings. At this point it wouldn’t be accurate to call the independent publisher a sleeping giant; with its genre-hopping line of titles produced from an A-list roster of talent, the imprint has proven that its creator-owned model is a vital component for the comic industry. It was difficult honing their selection down to ten, but here are our absolute favorites; let us know yours in the comments. 10. Witch Doctor Writer: Brandon Seifert Artist: Lukas Ketner Falling somewhere between Doctor Strange, John Constantine, and your childhood pediatrician, titular Witch Doctor Dr. Vincent Marrow treats patients afflicted with supernatural maladies using a combination of technology and magic. Brandon Seifert’s scripts redefine the mystical in nifty scientific analogies, comparing the soul to a spiritual immune system and likening demonic possession to vicious parasites. This inventive approach is married to an old-school horror aesthetic that would fit right into a Creepy anthology or Bernie Wrightson’s portfolio. Campy in all the right ways, Witch Doctor’s expansive world has unfolded in captivating and curious ways with each new miniseries, most recently in the fantastic “Mal Practice” arc. (Sean Edgar) 9. The Walking Dead Writer: Robert Kirkman Artist: Charlie Adlard You have to hand it to Robert Kirkman. Years after challenging the creative community to abandon licensed properties, Image Comics’ bearded COO has grown his creator-owned zombie apocalypse The Walking Dead into a synergy nova that includes a hit TV show, two videogame series, and a bottomless pit of merchandise. He’s illustrated his point well. Even more impressive, his long-running horror epic can still twist and shock with acute discomfort more than a hundred issues in. Sadistic? Yes. Smart? Mostly. There’s no reason why this tortured road trip won’t ride the pop culture highway for another hundred issues with curves like these. (Sean Edgar) 8. Invincible Writer: Robert Kirkman Artist: Ryan Ottley Invincible has continually read like a mainstream superhero title working in perpetual overtime. More happens in one story arc of Image’s flagship brawler (the man’s costume is the publisher’s logo, if you hadn’t noticed) than in a year for any one of the big two’s various mascots. Most of this momentum comes from its unified voice and consistent production; Robert Kirkman has remained the title’s sole author and, save for the introductory issues and a few fillers, Ryan Ottley its only penciller. So when Kirkman introduces such game-changing concepts in his depiction of super-powered youth as insectoid half brothers, Aryan alien invasions, and unexpected pregnancies as frequently and successfully as he does, Invincible truly feels like a four course meal of capes and cliffhangers. (Sean Edgar) 7. Revival Writer: Tim Seeley Artist: Mike Norton Dubbed a “redneck noir,” Revival centers on a small town overrun with zombies. Not The Walking Dead-like zombies, mind you. Rather, these beings walk around and talk like normal people. In fact, unless you’d witnessed their resurrection firsthand, you’d never guess there was anything amiss. That is, until the newly un-alive start acting out in bizarre, violent ways. Revival’s brilliance lies in how it focuses just as much on the emotional drama surrounding the revivals as in the effective horror set pieces it creates. Like the best TV, the world only becomes more defined and the story richer with each new installment. (Mark Rozeman) 6. Mind the Gap Writer: Jim McCann Artist: Rodin Esquejo While television struggles to find the new Lost, the influential ABC show’s legacy of melding character drama with a high-concept mystery lives on in comic form. Like J.J. Abrams’ pivotal series, Mind the Gap is a series that engrosses its reader in a world ripe with intriguing secrets. The storyline concerns the young daughter of a wealthy family who is brutally attacked one night and left comatose. Who attacked her and why are the book’s propelling questions. Writer Jim McCann and artists Rodin Esquejo have gone the extra mile, crafting a compelling whodunit while also augmenting it with otherworldly elements that suggest something much larger at play. (Mark Rozeman) 5. Prophet Writers: Brandon Graham, Simon Roy Artist: Simon Roy, Others Much like Alan Moore on Supreme in the late 1990s, Brandon Graham and a crew of great artists have rebooted the hackneyed superhero also-ran Prophet into a surprisingly taut and restrained sci-fi thriller that feels like Conan written by Ray Bradbury. With terse narration and almost no dialogue, Prophet focuses tightly on the individual adventures of a series of clones of the Liefeld superhero John Prophet (part Captain America, part Wolverine, all shoulder pads) in a far off post-human future. Imagine the many Sam Rockwells of Moon if they were bioengineered super-soldiers dealing with utterly foreign and impenetrable alien cultures. The silent Prophet, in all his permutations, is as mysterious and unknowable as any of the aliens he encounters, with vaguely defined missions, a variety of unusual weapons and tools, and the occasional prehensile tail. It’s a gritty, no-nonsense exercise in world building, not too dissimilar from Graham’s Multiple Warheads. (Garrett Martin) 4. Chew Writers: John Layman Artist: Rob Guillory I have no clue what combination of factors inspired John Layman to hatch a universe where an avian flu outbreak results in the complete outlawing of poultry, but those muses must have been a doozy. Whether the world of Chew spawned from a food poisoning fever dream or divine vision, it really is unlike anything else that exists in popular fiction today. Landing somewhere between a Looney Tunes episode and a hallucinogenic police procedural, Chew revolves around FDA Agent Tony Chu, a “cibopath” who can absorb psychic impressions from anything he digests, whether it be a human appendage or more conventional fare. Layman’s exuberant imagination doesn’t stop there: double-crossing government agencies, berries harvested from outer space, and frog-chicken hybrids have all provided vital plot points in this series’ whimsical trajectory. Rob Guillory’s exaggerated figures and fluid action sequences perfectly complement the narrative’s mayhem, forming a perfect storm of oddball creativity in every issue. (Sean Edgar) 3. The Manhattan Projects Writer: Jonathan Hickman Artist: Nick Pitarra In The Manhattan Projects, Hickman uses an alternate history US defense department as a display case for his hyper-scientific big ideas. The narrative feels like a repository for beats that might have been too sinister for the author’s Fantastic Four run, but still retain a lot of the same zany fun save for some very dark subplots. Nick Pitarra’s layouts are more exaggerated and cartoony than his previous work, keeping realism as far away as possible. The Manhattan Projects has evolved into another cult romp from two creators with a history of innovating on traditional comic templates. And just like their past work, it’s just as cool and crazy. (Sean Edgar) 2. Fatale Writer: Ed Brubaker Artist: Sean Phillips Is there a more harmonious creative team than Ed Brubaker and Sean Phillips? Since the pair’s explosive sci-fi espionage hit Sleeper in 2003, their collaborations have consistently delivered tight, lengthy arcs of sublime fiction. Fatale is no different. Brubaker practically bathes in Raymond Chandler’s rain-drenched, nicotine-stained noir legacy, wrapping his projects in the twisting confines of the genre. It was only a matter of time before the duo laid their pulpy hands on the horror template. Fatale follows Nicolas Lash, a shadowy gentlemen who inherits the manuscripts of his late godfather, a famous crime novelist. He soon meets a cursed bombshell who can bend mens’ wills to her beck and call. Brilliance ensues. Brubaker knows how to write natural dialogue and drive plot momentum, and Phillips’ ability to capture his flow is impeccable. Fatale is serial storytelling at its most addictive. (Sean Edgar) 1. Saga Writer: Brian K. Vaughan Artist: Fiona Staples With its second story arc complete, Saga continues to be a big, smart, flowing epic packed with endearing dialogue and careening plot twists. Every character, including albino men with television heads and mutant spider bounty hunters, comes with a three dimensional personality that begs to be explored. Staples’ pencils, inks and colors are gorgeous, propped against warm, washed-out backgrounds that emit a surreal fantasy glow. As the narrative progresses, Brian K. Vaughan’s tale of a new family pursued by two warring militias is not only one of the best comics published today, but one of the most endearing sci-fi/fantasy works in the category’s history. (Sean Edgar) πηγη: (http://www.pastemagazine.com/articles/2013/05/the-10-best-comics-image-currently-publishes.html)
  25. germanicus

    FELL [ WARREN ELLIS - BEN TEMPLESMITH ]

    Και εκεί που ήξερα 3 μόνο "αστυνομικές" αμερικάνικες σειρές (100 Bullets, Criminal, Scalped) ξαφνικά πέφτω σε έναν υπαινιγμό, του υπαινιγμού, τον υπαινιγμό, ω υπαινγμέ του Graves "Giannis,απο noir εγω τελευταία είμα φαν του "Fell"!" . Αυτομάτως χτυπήσαν τα αντανακλαστικά μου και προέβησα στα δέοντα. Από εξώφυλλο και μόνο, ούτε που θα την είχα πάρει χαμπάρι Οι ιστορίες του ντετέκτιβ Fell που για τον χ/ψ λόγο έχει "εξοριστεί" στην Snowtown, μια πόλη ξεχασμένη από Θεό και ανθρώπους (χωρίς όμως τους συνήθεις διεφθαρμένους μπάτσους που φέρει μια τέτοια θεματολογία). Γραμμένη από τον Warren Ellis και σχεδιασμένη από τον Ben Templesmith. Πέραν της μαύρης ατμόσφαιρας και της θεματολογίας υπάρχει και ένας ακόμα ιδιάζον λόγος για να την εκτιμήσει ένας δημιουργός, η τεχνική. Όπως αναφέρει ο Ellis στο πρώτο τεύχος της σειράς, ένας από τους στόχους του κόμικ είναι να πει αυτοτελείς ιστορίες σε λίγες σελίδες ούτως ώστε και να βγει το κόμικ φτηνότερο και να μην είναι αναγκασμένος κάποιος να αγοράσει άλλα τεύχη για να καταλάβει τι γίνεται/μάθει τι έγινε. Αυτό οδηγεί σε σελίδες σπασμένες σε 9 καρέ με λίγο διάλογο και σχετικά λίγες λεπτομέρειες. Εδώ επεισέρχεται το ταλέντο του Ellis στον διάλογο/σενάριο/στήσιμο των καρέ αλλά και το γεμάτο επιρροές σκίτσο του Templesmith, που βελτιώνεται με κάθε τεύχος. 16 σελίδες μετά την πρώτη, η ιστορία έχει ολοκληρωθεί και ο αναγνώστης την έχει ευχαριστηθεί όπως ακριβώς και μια κλασσική ιστορία 22 σελίδων (για να μην πω περισσότερο, αφού ο ρυθμός είναι γοργός εν αντιθέσει με το ισχύον ρεύμα αργών "κινηματογραφικών" ρυθμών). Θα μπορούσα να πω ότι θυμίζει χρόνους αυτοτελούς τηλεοπτικού επεισοδίου. Επιπρόσθετα, στο τέλος κάθε τεύχους ο Ellis λέει πέντε πράγματα για το κάθε τεύχος, την αληθινή ιστορία που τον ενέπνευσε (η ιστορία του #6 είναι απίστευτη....) και επικοινωνεί με τους αναγνώστες. Από τις ελάχιστες (αν όχι η μοναδική) φορές που έκατσα και διάβασα αυτές τις στήλες.... * 2006 Eisner Nominee Best Continuing Series * 2006 Eisner Nominee Best New Series * 2006 Eisner Nominee Best Writer: Warren Ellis (Fell (Image); Down (Top Cow/Image); Desolation Jones, Ocean, Planetary (WildStorm/DC)) * 2006 Eisner Nominee Best Painter/Multimedia Artist (interior art): Ben Templesmith * 2006 Eisner Nominee Best Lettering: Chris Eliopoulos (Ultimate Iron Man, Astonishing X-Men, Ultimates 2, House of M, Franklin Richards (Marvel); Fell (Image)) * 2007 Eisner Nominee Best Painter/Multimedia Artist (interior art): Ben Templesmith (Fell (Image); The Looking Glass Wars: Hatter M (Desperado/Image); Wormwood: Gentleman Corpse (IDW)) Λινκς Το πρώτο τεύχος δωρεάν το επίσημο site του Warren Ellis το επίσημο site του Ben Templesmith wiki comicbookdb Ακομα απο τον Warren Ellis : Ελληνικες Εκδοσεις : IRON MAN - EXTREMIS Ξενες Εκδοσεις: TRANSMETROPOLITAN AUTHORITY PLANETARY Οrbiter DESOLATION JONES CRECY BLACK SUMMER Κομικς απο Ben Templesmith : OCCUPY COMICS WELCOME TO HOXFORD
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.