Αναζήτηση στην Κοινότητα

O Μιχάλης Διαλυνάς και το άγριο άλογο της Dark Horse Διονύσης Ανεμογιάννης Τα πολύχρωμα μολύβια ενός Έλληνα κομίστα που γίνεται διεθνής. Ο Mike δέσμιος μιας αβάσταχτης αθωότητας, χρειάζεται μόνο λίγες κοντυλιές για να ανοίξει την μυστική καπνοδόχο σε όλα εκείνα τα πλάσματα που κατοικούν τις ιστορίες του και να αποδράσει από την καθημερινή πεζότητα. Περιηγητής χαμένων, μαγικών μονοπατιών, μνηστήρας καταραμένων πριγκιπισσών και γητευτής της αδάμαστης Dark Horse Comics, ο Μιχάλης Διαλυνάς αποδεικνύει ότι το ταλέντο συνδυασμένο με σκληρή δουλειά, πάντα ανταμείβεται. Πορταίτο: Manteau Stam. Γιατί υπάρχει τόση μανία με τα σουπερ-ηρωικά κόμιξ; Ο κόσμος γενικά θέλει το σουπερηρωικό του! Θυμάμαι, είχαμε βγάλει το τόμο Blast Comics από τη Giganto. Ήταν ιδέα του Κυριαζή (Μανιφέστο, στο 9). “Φόρος τιμής στη χρυσή υπερηρωική εποχή των κόμιξ”. Πολλοί δημιουργοί με ένα χαρακτήρα ο καθένας, έφτιαχναν ιστορίες οι οποίες στο τέλος συνενώθηκαν. Κι όμως, δεν πήγε καλά! Ακόμη και αν όλοι διαβάζουν Spiderman, Batman, ο κόσμος δεν ήταν έτοιμος να δεχτεί μία ελληνική δουλειά. Αν το καλοσκεφτείς, βέβαια, όλα τα σουπερ- ηρωικά κόμιξ γεννήθηκαν σε στιγμές κρίσης. Στην Αμερική εμφανίστηκαν κατά την διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, όταν η χώρα χρειαζόταν ήρωες. Θυμήσου το παράδειγμα του Captain America που δίνει μπουνιά στο Χίτλερ, ή των γραμματοσήμων με υπερήρωες προς ενίσχυση των αμερικάνων στρατιωτών. Τι έχεις να μου πεις για τις μεγάλες εκδοτικές του εξωτερικού; Η Marvel και η DC είναι πολυεθνικές, που για να μπεις πρέπει να προσπαθήσεις πολύ σκληρά. Είναι διαφημιστικές εταιρίες που προωθούν προϊόν. Πού και πού μπορεί να βγάλουν κάποιες αξιόλογες ιστορίες, όμως μην περιμένεις ποτέ ότι θα αφήσουν κανένα σημαντικό ήρωα να πεθάνει για πολύ καιρό (βλ. Captain America). Εγώ προτιμώ τη Dark Horse. Με την οποία μάλιστα θα συνεργαστείς! Πώς έγινε η συνεργασία και τι είναι τελοσπάντων το Amala’s Blade; Όλα ξεκίνησαν από την συνεργασία μου με τον Steve Horton. Έκανε τότε μια σειρά web comics που λεγόταν “Spinning to infinity”, όπου ανέθετε σε διάφορους δημιουργούς να κάνουν την εικονογράφηση των ιστοριών. Μετά το τέλος αυτού του project, επικοινώνησε κάποια στιγμή μαζί μου και μου πρότεινε να κάνουμε μία νέα δουλειά μαζί, την ιστορία της Amala. Μου έστειλε ένα ενδιαφέρον σενάριο για εκατό σελίδες και αρχίσαμε να ψάχνουμε εκδοτική. Η Dark Horse μας απάντησε τελευταία, μετά το συνέδριο San Diego Comicon και ήταν θετική! Ήταν μεγάλη μου επιθυμία να συνεργαστώ με την Dark Horse και χάρηκα πολύ. Το σενάριο μιλά για την Amala, μία μισθοφόρο δολοφόνο. Η ιστορία πάει κάπως έτσι: όταν η Amala ήταν σε ηλικία έξι χρονών την προσέγγισαν αντιπρόσωποι των δύο λαών του κόσμου της [που είναι οι Purifiers και οι Modifiers] και της ανακοίνωσαν ότι ήταν η εκλεκτή που θα έφερνε την ειρήνη στους δύο λαούς. Η Amala όμως επέλεξε να το σκάσει από το σπίτι και αντί να πάει να εκπαιδευτεί για τον σκοπό που την προόριζαν, μεγαλώνει με κάτι αλητήριους που ξιφασκούν και καταλήγει να γίνει μισθοφόρος. Έρχεται ,όμως, η στιγμή που θα αντιμετωπίσει το πεπρωμένο της και θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες που τόσα χρόνια αποφεύγει. Σαν βασικές αναφορές είχα τον κόσμο του Hayao Miyazaki και τον Moebius. Από την μία πλευρά έχουμε ένα στυλ αγνό, παραμυθιακό και από την άλλη έχουμε έναν sci-fi οραματιστή που έχει σχεδιάσει τις στολές του “Alien” και έχει πλάσει τον κόσμο του “Πέμπτου Στοιχείου”. Τα δύο αυτά στοιχεία έχτισαν τον κόσμο της Amala και η αντιπαράθεσή τους είναι πολύ γοητευτική. Το πρώτο τεύχος θα βγει τέλη Φεβρουαρίου στο “Dark Horse Presents”, που είναι μία μηνιαία ανθολογία από την Dark Horse και αφορά όλους τους νέους καλλιτέχνες που συνεργάζονται με την εταιρία. Είναι πολύ θετικό που ξεκινάμε από εκεί γιατί μέσα από αυτή την έκδοση έχουν αναδειχτεί κόμιξ όμως το Sin City και το Hellboy. Τι πρέπει να γνωρίζουμε για τον Gulliver; Είναι ένα χαρούμενο κομιξάκι που φτιάχνω για την Socomic.gr σε εβδομαδιαία βάση και γεννήθηκε μέσα από το facebook. Είχε postάρει ένας φίλος μου, «γιατί τα γατάκια να μην μένουν πάντα μικρά» και του απάντησα «αν αλλάξεις λίγο το DNA τους, μπορούν!» και κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα του Gulliver, της γάτας ενός επιστήμονα που στην διάρκεια ενός πειράματος αντί να μείνει πάντα μικρή έγινε γίγαντας! Είναι παιχνίδι για εμένα, αγαπώ άλλωστε πολύ τις γάτες και κάθε εβδομάδα βρίσκω μία καινούρια σκανδαλιά, τι θα γινόταν αν το γατάκι σου ήταν τεράστιο σε μέγεθος. Τόσο στο blog μου όσο και στον Gulliver έχω προσθέσει μερικά animated στοιχεία [εικόνες gif που κινούνται]. Προσπαθώ να βρω την χρυσή τομή, ώστε ναι μεν να έχει μία ζωντάνια το φύλο, αλλά να μην καταλήγει να γίνει animation ή να δυσχεραίνει την ανάγνωση του κειμένου. Οπότε κινώ διακριτικά ένα ή δύο καρέ. Πώς αντιμετωπίζουν το κομίστα στην Ελλάδα; Όλοι σε αντιμετωπίζουν σαν ένα παιδάκι που του αρέσει να φτιάχνει κόμικς. Το να σου δώσουν δουλειά δεν είναι αναγνώριση του ταλέντου σου, τόσο, όσο χάρη που σου κάνουν να προσέξουν τη δουλειά σου. Από τη δουλειά σου ζεις; Ναι. Παλαιότερα χρειαζόταν να ασχολούμαι με την διαφήμιση προκειμένου να τα καταφέρω˙ τώρα πια ευτυχώς όχι! Οι διαφημιστικές πλέον πληρώνουν πολύ δύσκολα. Έχω παρατηρήσει ότι χρησιμοποιείς πολλά διαφορετικά στυλ εικονογράφησης. Πώς καταφέρνεις να μην χάνεσαι σε αυτά; Αυτό είναι αλήθεια. Θεωρώ θετικό στοιχείο ότι μπορώ να αλλάζω το στυλ μου κατά βούληση. Η αλήθεια είναι ότι έχω χαθεί ανάμεσα στα διάφορα στυλ που υιοθετώ κάθε τόσο. Έχω καταλήξει όμως σε δύο-τρια στυλ ανάλογα με τον αν φτιάχνω παιδικά βιβλία, προσωπικά κόμιξ ή κόμιξ σε συνεργασία με άλλους. Οι ιστορίες σου τελικά έχουν happy end; Πρόσφατα παρατήρησα ότι δεν έχουν! Μόνο λίγες καταλήγουν σε κάποιο αίσιο τέλος και αυτό είναι και πάλι αμφιλεγόμενο. Μόνο στο «Snitch and Snatch» υπήρχε ένα πολύ κλασσικό happy end, γι αυτό και το ξαναγράφω! Αυτή τη φορά με διαφορετική κατάληξη! Δυσκολεύομαι ωστόσο να βρω τη σωστή ιστορία. Βλέπεις υπάρχουν τόσες χιλιάδες πιθανές ιστορίες, τόσες δυνατές ανατροπές, τόσα που θες να διηγηθείς, που είναι δύσκολο να βρεις τη ΜΙΑ ιστορία και όχι τη παραλλαγή αυτής. Ακόμη δοκιμάζω, ψάχνω να τη βρω. Έχεις εμμονές; Στο σύμπαν του Μ. Διαλυνά υπάρχουν ήρωες που επαναλαμβάνονται; Υπάρχουν ήρωες που τους συναντάς σε περισσότερες από μία ιστορίες, όπως το διαολάκι ο Crumble. Αν μιλούσα για κάποια εμμονή μου θα έλεγα μάλλον τα αντικείμενα. Το ένα βιβλίο μου άλλωστε λέγεται «Trinkets», δηλαδή τα μπιχλιμπίδια. Με γοητεύουν πολύ οι μάσκες, τα όπλα κλπ. Γι αυτό και τα συναντάς συχνά πυκνά στις ιστορίες μου. Σε τι συνθήκες σκιτσογραφείς; Ακούς μουσική; Πιτζάμες, καφές, το γατί στα πόδια. Συνήθως δεν ακούω μουσική, προτιμώ τη βαβούρα μιας τηλεοπτικής σειράς. Αν ακούσω κάτι αυτό θα ’ναι post rock, χωρίς λόγια, για να μην αποσπώμαι. Δίνει τη κατάλληλη ατμόσφαιρα. Επίσης βοηθάνε τα soundtrack. Τις προάλλες που έπρεπε να τελειώσω μέσα στη προθεσμία το κόμικς, άκουγα σε επανάληψη το Heartbeat από το soundtrack του 28 Days later, μόνο και μόνο για να αγχώνει και να μην χάνω το ρυθμό μου! Πλέον βάζω αυστηρό πρόγραμμα για να τελειώσω τη δουλειά μου. Μπορεί να μη φάω μέχρι να τελειώσω. Δεν είναι η χαρά της ζωγραφικής, είναι κανονική δουλειά υπό πίεση. Κατά πόσο όμως λειτουργεί το μεράκι και φαντασία κάτω από πίεση, παραγγελία κλπ; Δύσκολα. Το “Swan Songs2” για παράδειγμα βγήκε μέσα σε τρεις εβδομάδες. Έφτασα σε σημείο να βγάζω 3-4 σελίδες την ημέρα. Πράγμα εξουθενωτικό. Όταν ήμουν στην AKTO ήμουν πολύ χαρούμενος να βγάζω 1 σελίδα τη βδομάδα. Και έλεγε ο καθηγητής μου τότε ότι πρέπει να φτάσω στο σημείο να βγάζω 1 σελίδα την ημέρα και μου φαινόταν ακατόρθωτο. Όταν μπήκα στη διαφήμιση ανέβηκαν οι ταχύτητές μου. Τώρα πια, έχω ρίξει κατά πολύ την ποσότητα που παράγω, προκειμένου να αποδώσω πιο ποιοτική δουλειά και να διατηρώ τις δυνάμεις μου. Υπάρχει εικαστική παιδεία στην Ελλάδα; Δυστυχώς, δεν έχει καθόλου εικαστική παιδεία η χώρα μας. Τι περιμένεις μετά; Ποιος να εκτιμήσει τα εικονογραφημένα βιβλία. Και από τη στιγμή που όλοι λένε: «Α, κόμιξ, εννοείς μίκυ μάους, δηλαδή είναι για παιδάκια; Μήπως είναι Αρκάς;». Πρέπει να καταλάβει ο κόσμος πως υπάρχουν ενήλικα κόμιξ, που ποικίλλουν τόσο όσο και τα βιβλία. Δεν είναι όλα τα μυθιστορήματα, «Μάικ ο Φασολάκης, θα σε γαργαλήσω». Υπάρχουν κόμικς πολιτικά, μυστηρίου, εικαστικά και πόσα άλλα που απλά αγνοούμε.Υπάρχει ‘ένα κόμιξ για κάθε γούστο. Τα παιδιά σήμερα μεγαλώνουν με Μάικ ο Φασολάκης και Patty. Υπάρχουν ελληνικά παιδικά κόμικς; Καλαίσθητα κόμιξ για παιδιά; Παιδικά κόμικς δεν υπάρχουν στην Ελλάδα. Είχε γίνει πέρσι μια συζήτηση στο συνέδριο της ComicDom, ότι θα έπρεπε να βγάλουμε και παιδικά κόμικς, οι εκδοτικοί όμως είναι πολύ δύσκολοι. Ακούνε κόμικς και φρικάρουν. Εσύ θα έφτιαχνες κάτι αντίστοιχο; Σκιτσογραφικά τα κόμικ μου μπορούν να είναι παιδικά. Θεματολογικά δεν είναι, θα μπορούσα όμως να το αλλάξω αυτό. Μου αρέσει πάντως η ιδέα και θα το τολμούσα. Ήδη πάντως, έχω αρχίσει και συνεργάζομαι με κάποιες εκδοτικές και εικονογραφώ παιδικά μυθιστορήματα. Σίγουρα δεν είναι το ίδιο, αλλά με βοηθά να σκέφτομαι με αυτή την λογική. Τι συμβαίνει στα workshop του Μουσείο Ηρακλειδών; Πρόκειται για εργαστήρια που ξεκινήσαμε τον Οκτώβρη με παιδιά δημοτικού. Έρχονται για ένα μήνα και μαθαίνουν για τα εργαλεία που χρησιμοποιούν οι κομίστες, παίρνουν δουλειά για το σπίτι, μαθαίνουν τεχνικές εικονογράφησης κλπ. Βασικά, έχω εκπλαγεί από το πόσο ταλαντούχα μπορεί να είναι τα παιδιά. Υπάρχουν πολλά παιδιά που όχι μόνο ζωγραφίζουν καλά, αλλά παράλληλα διηγούνται και ενδιαφέρουσες ιστορίες! Μερικά παιδιά μου φέρνουν ολόκληρο τεύχος ιστορίας κάθε φορά και εγώ απλά περιμένω την επόμενη συνάντησή μας, να διαβάσω την συνέχεια! Η πρωτοβουλία ανήκει στα παιδιά από το Comicdom που προσπαθούν με διάφορα μέσα να προάγουν στην Ελλάδα την κουλτούρα των κόμιξ. Στα σεμινάρια κάνουμε μάθημα εγώ και η Βασιλεία Βαξεβάνη που είναι αφηγήτρια. Ξεκινάει η Βασιλεία να λέει μια ιστορία για να ξυπνήσει τα παιδάκια και εμένα –ξεκινάει χαράματα το μάθημα, στις έντεκα το πρωί- και στην συνέχεια προσπαθούμε να βρούμε τρόπους να την απεικονίσουμε στο χαρτί. Εκτός από το μουσείο οργανώνουμε διάφορα παρόμοια δρώμενα για παιδιά σε σχολεία και στο δρόμο. Θεωρείς ότι ο Έλληνας που αγοράζει κόμικς είναι ενοχικός; Βλέπω κόσμο στα ράφια με τα κόμικς, και τα αγοράζει σαν να ναι παράνομα, λες και φοβάται τι θα πουν γι αυτόν οι υπόλοιποι. Ισχύει αυτό που λες, και να φανταστείς ότι είμαστε μερικά μόνο χιλιόμετρα μακριά από την Ιταλία, μια από τις μεγαλύτερες χώρες σε παραγωγή κόμιξ στην Ευρώπη. Εκεί όλοι ζουν με κόμιξ. Όλοι διαβάζουν στο δρόμο. Είναι κομμάτι της κουλτούρας τους. Γιατί στην Ελλάδα τα κόμικς είναι τόσο πίσω από το βιβλίο; Η αλήθεια είναι ότι λόγω κρίσης έχουν μειωθεί οι πωλήσεις και στα δύο. Τα κόμιξ ίσως να υστερούν επειδή είμαστε λίγοι καλλιτέχνες και αν δεν υπάρχει κάποιο μεγάλο όνομα σε συγγραφέα. Επίσης, δεν υπάρχει διαφήμιση. Τα βιβλία σου θα τα βρούμε σε βιβλιοπωλεία: Πρέπει να ψάξεις πολύ… Βιβλία μου θα βρεις σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία (βλ. Πρωτοπορία, Metropolis, Public, Παπασωτηρίου, Ελευθερουδάκης) και φυσικά σε κομιξάδικα. Από τα κομιξάδικα της Αθήνας, ποιο ξεχωρίζεις; Ψωνίζω από Tilt. Εκεί βρίσκεις διαφορετικά πράγματα. Υπάρχει επίσης το Solaris, αυτό είναι πιο εμπορικό. Έχει όλα τα Marvel, DC και τα Manga. Τέλος, το Comicon με όλη τη συλλογή της ΜΑΜΜΟΥΘ και πολλές γαλλικές και ιταλικές εκδόσεις. Πώς βλέπεις την Αθήνα. Μου αρέσει. Μου αρέσει να είμαι άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Έχει τις ομορφιές της. Θα έκανες κάτι για να την ομορφύνεις ως εικονογράφος; Θα έβαφες πολυκατοικίες; Θα ήθελα, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. Η αλήθεια είναι ότι θα δυσκολευόμουν να ζωγραφίσω σε μεγάλη επιφάνεια τη στιγμή που έχω συνηθίσει το Α4. Επίσης δεν είμαι street artist. Τώρα τελευταία είναι σε μεγάλη άνοδο το street art, όπως πριν κάποια χρόνια ήταν τα κόμικς. Υπάρχουν οι καλοί καλλιτέχνες στο τομέα αυτό, που παρακολουθώ με ενδιαφέρον τη δουλειά τους, όπως για παράδειγμα ο Taxis και ο Βασμουλάκης. Υπάρχουν όμως και αυτοί που κάνουν απλά tag το όνομά τους και βρωμίζουν τη πόλη. Πώς πάνε τα πράγματα στην Ελλάδα τελικά, όσον αφορά τα κόμικς; Φέτος είναι η χρονιά που εκδόθηκαν τα περισσότερα ελληνικά κόμιξ. Το Jemma Comix έβγαλε τέσσερις νέους τίτλους μόλις τον προηγούμενο μήνα. Επίσης, η λέσχη φίλων κόμιξ εξέδωσε κατάλογο με όλα τα ελληνικά κόμιξ από την δεκαετία του ’60. Τα πράγματα πάνε εμφανώς καλύτερα. Χρειαζόμαστε περισσότερα περιοδικά, περισσότερα φεστιβάλ, περισσότερο δημοσιότητα, όμως υπάρχουν καλά δείγματα και μπορούμε να συνεχίσουμε. Το επίσημο site: http://WoodenCrown.com Από την συνεργασία του Mike με τον Josh Tierney και το Spera Comics: http://spera-comic.com/onlinecomics/fetch_quest01.html Πηγή

Το Rex Mundi (στα Λατινικά σημαίνει "Ο Βασιλιάς Του Κόσμου") δημιουργήθηκε από τους Arvid Nelson και EricJ (Eric Johnson) και εκδόθηκε μεταξύ 2003 και 2009. Αρχικά κυκλοφόρησε από την Image Comics και μετά μεταφέρθηκε στην Dark Horse Comics όπου και ολοκληρώθηκε βγάζοντας συνολικά 38 τεύχη (συν κάποια One-shots, short stories). Το σενάριο έγραψε ο Arvid Nelson. Σχεδιαστής για τα πρώτα 14 τεύχη ήταν ο EricJ, για τα επόμενα 2 ο Jim Di Bartolo και για τα τελευταία 22 τεύχη ο Juan Ferreyra. Η περιπέτεια μας εξελίσσεται στην Γαλλία σε ένα εναλλακτικό 1930 όπου η Εκκλησία και η Ιερά Εξέταση κρατάει ακόμα τα ηνία, ενώ όλες οι πολιτικές και κοινωνικές δομές είναι διαφορετικές. Η τεχνολογία έιναι για τους πλούσιους ενώ η μαγεία αν και υπάρχει είναι απαγορευμένη. Το κόμικ ξεκινάει με έντονο το μυστήριο και το σασπένς προσπαθώντας ο πρωταγωνιστής μας να εξιχνιάσει ένα φόνο πρωτού αναμιχθεί στην αναζήτηση μυστικών του Χριστιανισμού όπου η αποκάλυψη τους θα επηρεάσει όλη την κοινωνία. Συγχρόνως ένας κυκεώνας πολιτικών εξελίξεων θα επηρεάσει την ιστορία μας και θα συνδεθεί με όλα τα κρυμμένα μυστικά. Πρωταγωνιστής μας είναι ο ιδεολόγος γιατρός Julien Sauniere. Σημαντικοί χαρακτήρες είναι η γιατρός Genevieve Tournon, ο ιερέας Gérard Marin, ο αρχιεπίσκοπος του Σανς, ο ιεροεξεταστής Moricant, ο Δούκας τη Λοραίνης και ο μυστηριώδης "Άντρας με τα Άσπρα". Γενικά το κόμικ έχει σφιχτό σενάριο με πολύ έντονα τα στοιχεία της αγωνίας της περιπέτειας και φυσικά της συνομωσιολογίας. Το σχέδιο το βρήκα καλό (προσωπικά μου άρεσε περισσότερα στα πρώτα τευχη δηλ του EricJ) και γενικότερα η όλη αισθητική που αποπνέει στα πλάνα, στο χρωματισμό, στα αντικείμενα, στα ρούχα κτλ μου άρεσε πολύ. Τέλος κάτι που μου άρεσε αρκετά είναι στο τέλος κάθε τεύχους έιχε απόκομα από εφημερίδα όπου είτε προχώραγε την πλοκή είτε μάθαινες περισσότερα για την εναλλάκτικη εκείνη εποχή δηλ για τις πολιτικές εξελίξεις, τους πολέμους, πως ήταν τα σύνορα, ποια κράτη υπήρχαν κτλ Και τέλος απλά να δώσω και το επίσημο Link του κόμικ με αρκετες πληροφορίες κτλ http://www.rexmundi.net/main/index.html

Σηκωθείτε από κρεβάτια, ντιβάνια, καναπέδες, καρέκλες, και τρέξτε να προλάβετε αυτή την ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΥΠΕΡΠΡΟΣΦΟΡΑ. Για περιορισμένο χρονικό διάστημα, το ανεπανάληπτο manga έπος του τιτανοτεράστιου Katsuhiro Otomo στην μοναδική τιμή των 90 ευρώ. Ναι καλά ακούσατε... ΜΟΝΟ 90 ΕΥΡΩ!!! Έξι τόμοι. Περισσότερες από 2000 σελίδες. Μία μοναδική εμπειρία ζωής που κανείς δεν πρέπει να χάσει. Και η μεγάλη προσφορά μας δεν τελειώνει εδώ. Ο πρώτος/η που θα απαντήσει με ποστ για να επωφεληθεί της προσφοράς μας θα πάρει δώρο και το art book της σειράς AKIRA CLUB. (μαλακό εξώφυλλο) Συμπεριλαμβανονται δωρεάν μεταφορικά εντός Αθηνών κατόπιν συνεννόησης. Για επαρχία, με ΕΛΤΑ, φαντάζομαι 10 ευρώ είναι αρκετά.

Τι είναι το Briggs Land; Καταρχάς είναι μια μεγάλη έκταση γης στα βόρεια της πολιτείας της Νέας Υόρκης, την οποία κατέχει εδώ και πολλές δεκαετίες η οικογένεια Briggs. Σε αυτήν την έκταση, η οικογένεια έφτιαξε έναν οικισμό, για όσους θέλουν να ζούνε εκτός του πλέγματος και του συστήματος της σύγχρονης Αμερικής, επειδή, πάντα σύμφωνα με την άποψη των Briggs, οι ΗΠΑ πλέον βρίσκονται πολύ μακριά από το πνεύμα των ιδρυτών τους και έχουν γίνει ένα σχεδόν ολοκληρωτικό καθεστώς, το οποίο καταπιέζει και παρακολουθεί τους πολίτες. Ακούγονται κάπως όλα αυτά; Ναι, πράγματι. Το Briggs Land έχει γίνει πλέον άντρο ακροδεξιών, νεοναζί, υπέρμαχων της ανωτερότητας της λευκής φυλής, υποστηρικτών της άκριτης οπλοκατοχής, εγχώριων τρομοκρατών, συνομωσιολόγων, "ψεκασμένων" αλά αμερικάνικα και φυσικά κέντρο διακίνησης ναρκωτικών και λαθρεμπορίου όπλων και παράδεισος για ξέπλυμα βρόμικου χρήματος. Κατά δεύτερον, το Briggs Land είναι το νέο κόμικ του Brian Wood, το οποίο αφηγείται όλα αυτά τα μυθοπλαστικά μεν, αλλά απολύτως πιστευτά δε. Και είναι απολύτως πιστευτά, επειδή στις ΗΠΑ υπάρχουν και δρουν σχεδόν ανεξέλεγκτα αρκετές τέτοιες ομάδες, των οποίων ανομολόγητος ή δεδηλωμένος στόχος είναι η ανατροπή της κυβέρνησης. Η ιστορία ξεκινά in medias res, όταν η Grace, σύζυγος του πατριάρχη Jim Briggs, ο οποίος εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης, επειδή επιχείρησε ανεπιτυχώς να δολοφονήσει τον Πρόεδρο των ΗΠΑ. τον επισκέπτεται στη φυλακή και τους ανακοινώνει ότι αναλαμβάνει η ίδια τα ηνία της κοινότητας/επιχείρησης με σκοπό να την αλλάξει και να την εκκαθαρίσει. Και έτσι ξεκινά ο εμφύλιος μέσα στους κόλπους της κοινότητας... Και τώρα η Γκρέις πρέπει να βρει την ισορροπία δυνάμεων, αλλά και πνευματικού και ψυχικού σθένους ανάμεσα στην ίδια, στους τρεις γιούς της (οι οποίοι είναι σε διαφορετικό βαθμό καθάρματα ολκής), στα μέλη της κοινότητας, στους πιστούς του πατριάρχη Briggs, που θέλουν να τη βγάλουν από τη μέση και φυσικά στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, που θέλει να τους εξαλείψει. Αυτά ως εισαγωγή, από εκεί και μετά η πλοκή χοντραίνει και διακλαδίζεται δίνοντας το λόγο σε διάφορα μέλη της κοινότητας (και όχι μόνο), που στο πλαίσιο όλων αυτών των δραματικών εξελίξεων, ζουν τα προσωπικά τους δράματα, μικρότερα ή μεγαλύτερα. Και αυτό ακριβώς είναι το δυνατότερο στοιχείο του κόμικ: καλογραμμένοι διάλογοι, εμβάθυνση στην ψυχοσύνθεση των χαρακτήρων, εξέλιξη των ηρώων όπως προχωράει η σειρά και έρχονται στο φως τα κίνητρά τους και το παρελθόν τους. Προσωπικά, θα επιθυμούσα να ήταν κάπως πιο τολμηρό το κόμικ σε σεναριακό επίπεδο, επειδή θεωρώ ότι δεν βάζει το μαχαίρι αρκετά βαθιά μέσα στο κόκκαλο και το θέμα που πραγματεύεται είναι φλέγον και άκρως πολιτικό. Παρόλα αυτά, κρατώ μια επιφύλαξη σχετικά με το πώς θα εξελιχθεί η σειρά, προκειμένου να εκφέρω μια τελική άποψη. Ο Mack Chater δίνει πνοή στο σενάριο με τα στιβαρά του σχέδια και τα συμπαγή του καδραρίσματα, τα οποία ορισμένες φορές δίνουν την αίσθηση εγκλωβισμού που αισθάνονται οι ήρωες, αλλά και την αίσθηση της επικείμενης απειλής, ενώ χρησιμοποιεί με μεγάλη επιτυχία το βάθος πεδίου και την προοπτική Ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να γίνει και στους χρωματισμούς του Lee Loughridge, ο ποίος χρησιμοποιώντας μουντή και ψυχρή παλέτα συμβάλλει πάρα πολύ στο χτίσιμο της επιθυμητής ατμόσφαιρας Μέχρι στιγμής έχουν κυκλοφορήσει 2 TPBs, που συγκεντρώνουν 12 τεύχη, τα οποία αποτελούνται από 2 story arcs με τίτλους State of Grace και Lone Wolves αντίστοιχα. Από ό,τι καταλαβαίνω, με κάθε story arc, η αρίθμηση της σειράς ξεκινά ξανά από το #1. Τα TPBs δεν περιέχουν καθόλου πρόσθετο υλικό. Το κόμικ δεν απεθύνεται σε μικρές ηλικίες, λόγω κάποιων βίαιων σκηνών και βωμολοχιών. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Brian Wood σχετικά με το κόμικ.

Οι κάτοικοι του Ether, ενός κόσμου αρκετά διαφορετικού από τον δικό μας, έχουν μάθει να αποδίδουν τα πάντα στη μαγεία. Από λειτουργίες των οργανισμών μέχρι κατασκευές και αντικείμενα, χωρίς δεύτερη σκέψη, θεωρούνται απλώς μαγικά. Ο Boone είναι επιστήμονας στη δική μας Γη, και όταν εντοπίζεται ένα σημείο μοναδικότητας στη Βενετία που οδηγεί στο Ether, δέχεται να δουλέψει για την κυβέρνηση και να επισκεφτεί το μέρος για να καταγράψει και να εξηγήσει επιστημονικώς τη λειτουργία αυτού του κόσμου. Variant cover από τον Jeff Lemire Στο Ether, τώρα, ο Boone έχει πλέον γνωστούς και φίλους, και όταν δολοφονείται ένα σημαντικό πρόσωπο, ζητούν τη βοήθειά του για την εξιχνίαση του φόνου - και από εκεί ξεκινά η ιστορία μας, κάνοντας flashbacks όπου χρειάζεται. Ο Boone έχει και μια σύζυγο, τη Hazel, που γνώρισε λόγω της ιδιότητάς του. Αλλά το γεγονός πως περνά τόσο χρόνο στο Ether έρχεται με ένα τίμημα... Δεν θα πω τίποτα άλλο για την ιστορία. Το πρώτο volume ολοκληρώθηκε χθες με 5 τεύχη, και απ' ότι κατάλαβα η συνέχεια θα αργήσει. Όπως είναι αναμενόμενο δεν συμβαίνουν πάρα πολλά στη διάρκεια αυτών, αλλά όσα εξιστορούνται είναι ουσιαστικά. Δεν είναι, επομένως, κάτι που δεν πρέπει να χάσετε, αλλά αν σας ψήνει το setting αρχίστε το χωρίς δεύτερη σκέψη. Ίσως απογοητεύτηκα από το (αρκετά αποκαλυπτικό, αλλά παρ' όλα αυτά) βιαστικό τέλος, αλλά όταν είδα ότι συνεχίζεται το συγχώρεσα γιατί φαίνεται πως έβαλε όλα τα απαραίτητα θεμέλια από τώρα. Το σχέδιο είναι πολύ όμορφο - πολύ χαρακτηριστικό του σχεδιαστή, ταιριαστό στον παραμυθένιο χαρακτήρα του κόμικ και σκοτεινό όπου χρειάζεται. Έχει μεγάλη αντίθεση ανάμεσα στον πρωταγωνιστή και τους κατοίκους του Ether, και μαζί με το σκηνικό που εναλλάσσεται από το μουντό της Γης στο μαγικό του Ether με τα περίεργα πλάσματα και τα πολύχρωμα περιβάλλοντα δένει πετυχημένα. Ένα αρνητικό για μένα είναι το πόσο πρόχειρο φαίνεται όταν σχεδιάζει χαρακτήρες από μεγάλη απόσταση. Δυστυχώς τη σελίδα που αναφέρομαι δεν μπορώ να την βάλω γιατί είναι spoiler. Το κόμικ ξεκίνησε μέσα Νοεμβρίου και "ολοκληρώθηκε" χθες, σύμφωνα με την Dark Horse. Δεν βρήκα καμία πηγή που να λέει πότε θα συνεχιστεί. Στο σενάριο είναι ο Matt Kindt των MIND MGMT, Past Aways, Super Spy και Dept. H και στο σχέδιο o David Rubin των The Fiction και The Hero. TL;DR version: Διαβάστε το αν σας αρέσει αυτό που βλέπετε στις εικόνες, προσπεράστε μέχρι να συνεχιστεί σε κάθε άλλη περίπτωση.

Τιμή καταλόγου: 14,90 € Αρκετά χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία από τη ΜΑΜΟΥΘ - και συγκεκριμένα τον Μάρτιο του 2012 - η ANUBIS προχωρά σε επανέκδοση της επίτομης έκδοσης, του πασίγνωστου έπους που έγραψε και σχεδίασε ο Frank Miller. Οι καταπληκτικοί χρωματισμοί ανήκουν στην Lynn Varley. Και εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν ωραίο μακρόστενο και σκληρόδετο τόμο, παρόμοιο με αυτόν της ΜΑΜΟΥΘ - σε διαφορετική όμως μετάφραση αυτή τη φορά, από τον Ορέστη Μανούσο - όπου μπορούμε να απολαύσουμε συγκεντρωμένα και τα 5 κεφάλαια του κόμικ : ΤΙΜΗ, ΚΑΘΗΚΟΝ, ΔΟΞΑ, ΜΑΧΗ και ΝΙΚΗ. Οι ενδιάμεσες αναδρομές στο παρελθόν και η σταδιακή κλιμάκωση της ιστορίας, είναι τα βασικά στοιχεία που καθηλώνουν τον αναγνώστη. Σε συνδυασμό με το υπέροχο σχέδιο, σε κάνουν να θέλεις να το διαβάζεις ξανά και ξανά! Παρακάτω μια αντιπροσωπευτική σελίδα του κόμικ, που περιέχει μια από τις πλέον κλασικές σκηνές : Διαβάστε ΕΔΩ σχετικά με την ταινία Και ΕΔΩ θα βρείτε την παρουσίαση της έκδοσης των 5 τευχών (αλλά και του αντίστοιχου συγκεντρωτικού τόμου) που είχε βγάλει παλιότερα η ΜΑΜΟΥΘ

HOUSE OF PENANCE Το House of Penance είναι μια μίνι-σειρά 6 τευχών της Dark Horse που ξεκίνησε να κυκλοφορεί τον Απρίλιο του 2016 και ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς. Τον Ιανουάριο του 2017 κυκλοφόρησε paperback έκδοση που συγκεντρώνει όλη την ιστορία. Το σενάριο είναι του Peter J. Tomasi, το σχέδιο του Ian Bertram και τα χρώματα του Dave Stewart. Τα εξώφυλλα 1, 2 και 3 To κόμικ αυτό βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, καθώς η πρωταγωνίστρια Sarah Winchester (1840 - 1922) είναι ιστορικό πρόσωπο. Πρόκειται για τη χήρα του William Winchester, μέλος της διάσημης οικογένειας που ίδρυσε την Winchester Repeating Arms Company (wikipedia). Το ζευγάρι απέκτησε μία κόρη, την Annie, η οποία πέθανε μόλις 9 ημερών (1866), ενώ ο William πέθανε 15 χρόνια αργότερα (1881) από φυματίωση. Η Sarah κληρονόμησε το 50% της επιχείρησης και την έπαυλη στο San Jose στην Καλιφόρνια, την οποία συνέχιζε να χτίζει επί 38 χρόνια, πιστεύοντας ότι την είχαν καταραστεί εξαιτίας των θανάτων που προκαλούσαν τα όπλα που πουλούσαν και αυτός ήταν ο μόνος τρόπος να σπάσει την κατάρα. Μετά τον θάνατό της η έπαυλη μετατράπηκε σε τουριστικό αξιοθέατο, εξαιτίας της φήμης ότι ήταν στοιχειωμένη από τα θύματα των όπλων, αλλά και επειδή ήταν περίεργα χτισμένη με σκάλες και πόρτες που δεν οδηγούσαν πουθενά (wikipedia). Τα εξώφυλλα 4, 5 και 6 Πέρα από μικρές διαφοροποιήσεις, όπως πχ ότι ο θάνατος του William και της Annie τοποθετούνται αμφότεροι το 1895 με διαφορά 6 μηνών, όλες οι παραπάνω πραγματικές πληροφορίες χρησιμοποιούνται και στο κόμικ. Η Sarah έχει προσλάβει δεκάδες εργάτες, εκ των οποίων όλοι έχουν βρώμικο παρελθόν και βλέπουν την έπαυλη σαν ένα καταφύγιο ή σαν ένα μέρος που ίσως να μπορεί να τους προσφέρει λύτρωση. Όλα τα έσοδα από την εταιρεία χρηματοδοτούν την επέκταση του ακινήτου. Το χτίσιμο συνεχίζεται μέρα και νύχτα χωρίς σταματημό, καθώς η Sarah πιστεύει ότι αν το σφυροκόπημα σταματήσει, τα πνεύματα θα βρουν ευκαιρία να περάσουν στον κόσμο τους. Η χήρα βλέπει συνεχώς οράματα που κανένας άλλος δεν μπορεί να δει, και έτσι οι περισσότεροι τη θεωρούν τρελή. Σε πολλά από αυτά τα οράματα, η Sarah καταστρέφει μέρος των εσωτερικών χώρων, και έτσι αναθέτει στους εργάτες να φτιάξουν κάτι διαφορετικό. Μέσα στην όλη τρέλα της, θα βρει σύμμαχο στο πρόσωπο του κ. Peck, ενός ακόμα δολοφόνου που ήρθε να βοηθήσει στα έργα. Το θεωρώ υπέροχο κόμικ! Είναι μια ιστορία τρόμου αρκετά διαφορετική από τις συνηθισμένες, που συνοδεύεται από το καταπληκτικό σχέδιο του Bertram. Μου αρέσει που τα σχέδια κινούνται και στα κενά μεταξύ των καρέ και γεμίζει όλη η σελίδα με λεπτομέρειες, ενώ είναι πολύ ωραία ιδέα το ότι βλέπουμε τα πάντα μέσα από τα μάτια της Sarah, και έτσι τα πάντα περιέχουν στοιχεία από τον άλλο κόσμο που μόνο εκείνη βλέπει. Προτείνεται ασυζητητί!

Η σειρά The Creep εκδόθηκε από την εκδοτική Dark Horse τον Αύγουστο του 2012 και ουσιαστικά συλλέγει σε 5 τεύχη(00-04): την ιστορία του Oxel Karnhus, ενός ντετέκτιβ που μπλέκεται σε μία υπόθεση και ανακαλύπτει πολλά περισσότερα από'τι φανταζόταν. Η ιστορία αρχίζει με την αυτοκτονία ενός εφήβου του Curtis.Η μητέρα του Stephanie, είχε σχέση πριν από 20 περίπου χρόνια με τον Oxel. Έχοντας μάθει ότι είναι ντετέκτιβ, επικοινωνεί μαζί του θέλοντας να μάθει τι πραγματικά ώθησε τον γιο της να κάνει κάτι τέτοιο. Εντωμεταξύ ο μοναδικός φίλος του νέου αυτοκτόνησε και εκείνος λίγο καιρό πριν. Ο Oxel μαθαίνει την ιστορία του παιδιού καθώς και του κολλητού του. Ο παππούς του είναι το κλειδί της υπόθεσης αφού αυτός θα δώσει τη λύση σε όσα ερωτήματα έχουν δημιουργηθεί στον ήρωα μας αλλά και σε μας. Το τέλος είναι αρκετά ανατρεπτικό! ----------- Την ιστορία γράφει ο John Arcudi ενώ σχεδιάζει ο Jonathan Case. Η ιστορία έχει ξαναδημοσιευτεί στη σειρά της Dark Horse ''Dark Horse Presents'' ή αλλιώς "DHP" Γενικά, η ιστορία κυλάει ομαλά χωρίς να σε κουράζει. Δεν υπάρχει πολύ ένταση και δράση αφού το στυλ του κόμικ είναι τέτοιο. Μυστήριο και αγωνία υπάρχουν σε πολλά σημεία. Το σχέδιο είναι αρκετά καλό,όχι τέλειο. Σε ξεκουράζει και δεν σε ''βαραίνει'' όπως άλλα κόμικ. Εμένα προσωπικά μου άρεσε και πέρασα ευχάριστα την ώρα μου διαβάζοντας το. Δεν είναι τέλειο κατά τη γνώμη μου αλλά σίγουρα δεν είναι αδιάφορο. Θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα στους θαυμαστές του είδους, έτσι κι αλλιώς είναι μόνο 5 τεύχη. Για περισσοτερα κομικς του John Arcudi περαστε μια βολτα απο τα : SIR EDWARD GREY, WITCHFINDER RUMBLE

FREAKS OF THE HEARTLAND To Freaks of the Heartland είναι μία μίνι σειρά 6 τευχών που κυκλοφόρησε την περίοδο Ιανουάριος - Νοέμβριος 2004 από την Dark Horse. Το σενάριο και τα κείμενα είναι του Steve Niles, ενώ το σχέδιο και το lettering είναι του Greg Ruth. To 2005 κυκλοφόρησε συγκεντρωτική tpb έκδοση, κάτι που επαναλήφθηκε και το 2012 με την σκληρόδετη version. Τα εξώφυλλα της μίνι σειράς (από το Comicvine) H ιστορία διαδραματίζεται στο Gristlewood Valley, ένα χωριό της Αμερικής, το οποίο έχει μια πολύ κλειστή κοινωνία και ελάχιστες επαφές με τον έξω κόσμο. Η οικογένεια Owen κρατάει ένα τρομερό μυστικό, καθώς στον αχυρώνα της ζει φυλακισμένος και απομονωμένος ο εξάχρονος γιος τους Will, ένα έκτρωμα της φύσης. Έχοντας έναν σκληρό πατέρα που δεν νοιάζεται καθόλου και μια δειλή μητέρα που είναι ανήμπορη να αντιδράσει, μοναδική ελπίδα του Will είναι ο μεγαλύτερος αδερφός του, ο Trevor, ο οποίος όχι μόνο φροντίζει να του φέρνει φαΐ και να του κρατάει παρέα, αλλά θα τον βοηθήσει να το σκάσει όταν μαθαίνει ότι ο πατέρας τους σκοπεύει να τον ξεφορτωθεί. Σύντομα θα ανακαλύψουν ότι ο Will δεν είναι το μοναδικό παραμορφωμένο παιδί στο Gristlewood Valley, και θα ξεκινήσουν μαζί να βρουν και να ελευθερώσουν και τα υπόλοιπα φυλακισμένα παιδιά. Ένα αρκετά καλό κόμικ. Δεν έχει πολλούς διαλόγους και γενικά διαβάζεται σε ελάχιστο χρόνο. Το σενάριο έχει το ενδιαφέρον του, αλλά την παράσταση νομίζω ότι κλέβει το καταπληκτικό κατά τη γνώμη μου σχέδιο του Ruth. Τα εξώφυλλα είναι επίσης υπέροχα, και ευτυχώς περιλαμβάνονται και στην paperback έκδοση.

Solomon Kane. Ο πουριτανός εκδικητής! Η ρομφαία του Θεού. Ο προστάτης των αθώων γυναικών! Κρατάει πάντα σπαθί και μερικές φορές μουσκέτο ή πιστόλα. Τριγυρνάει στην Ευρώπη, στην Ασία και στην Αφρική του 16ου αιώνα, κυνηγημένος από την πατρίδα του, την Αγγλία, λόγω των θρησκευτικών του πεποιθήσεων. Στόχος του είναι να τιμωρεί όσους είναι ενάντιοι στο λόγο του θεού. Δεν πιστεύει στην μαγεία, αλλά την αποδέχεται. Είναι ο βαθιά πιστός και βαθιά αμετανόητος στο ότι πρέπει να σκοτώνει όποιον κάνει κάτι κακό. Είναι ο SOLOMON KANE (ηχητικό εφέ αστραπής) Ο Solomon Kane είναι δημιούργημα του R.E. Howard. Μαζί με τον Cull, είναι οι πιο αναγνωρίσιμοι χαρακτήρες του... αμέσως μετά τον Conan βεβαίως. Οι ιστορίες έχουν γραφτεί για τα παραλογοτεχνικά περιοδικά της επόχής του 1920-1930 στην Αμερική (Weird Tales κ.α.). Πρώτη η Marvel Comics απέδωσε σε μορφή κόμικς τον πουριτανό Ήρωα. Η συγκεκριμένη έκδοση είναι της Dark Horse, αλλά περιέχει επανεκδόσεις ιστοριών της Marvel της δεκαετίας του 1970 και του 1980. Η ιστορία του 1970 αποδίδεται από τον Roy Thomas, ιστορικό συγγραφέα των κόμικς του Conan. Ο Howard ήταν υπεραναλυτικός στις περιγραφές του, και ο Thomas δεν πάει πίσω. Πολύ exposition, αναμενόμενο βέβαια λόγω εποχής. Κυκλοφόρησε στο περιοδικό Marvel Premiere, eίναι σε δύο μέρη και σχεδιάζεται από τον Howard Chaykin. Το σχέδιο είναι και αυτό στα πλαίσια της εποχής, με αρκετή λεπτομέρεια. Ακολουθεί ένα 6τευχο mini series (The Sword of Solomon Kane) που έγραψε ο Ralph Macchio, συγγραφέας της Marvel που έχει κάνει και αρκετά υπερηρωικά εκείνη την εποχή. Διάφοροι σχεδιαστές δούλεψαν σε αυτό το mini series , με μεγαλύτερη ή μικρότερη επιτυχία. Πιο γνωστός ο πολύς Mike Mignola (Hellboy κ.α.). Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στο ότι το πρώτο τεύχος του mini series έχουμε την απόδοση της ίδιας ιστορίας με αυτήν που παρουσιάζεται στα και στα δύο πρώτα τεύχη ( η ιστορία έχει τον τίτλο Red Shadows ). Περίεργη επιλογή από την Dark Horse, αλλά μπορούμε να συγκρίνουμε τις δουλειές που έκαναν οι δημιουργοί στο ίδιο υλικό. Γενικά ένα τομάκι (200 περίπου σελίδες) το οποίο έφυγε σχετικά γρήγορα, παρά το heavy exposition που έχει κατά καιρούς. Αν σας αρέσουν τέτοιου είδους ιστορίες ή αν είστε φαν του Κόναν και θέλετε να δείτε τι άλλο έγραψε ο δημιουργός του, αξίζετε να το τσεκάρετε. 6,5/10 από εμένα

To Crimson Empire είναι μια σειρά που μας δίνει την οπτική της Αυτοκρατορίας στο σύμπαν του Star Wars. Πιο συγκεκριμένα του Kir Kanos, τελευταίο επιζών μέλος της Imperial Guard, του επίλεκτου δηλαδή και κοκκινοφορεμένου σώματος σωματοφυλάκων του Emperor Palpatine. Ως πιστός στον εκλιπών αυτοκράτορα, ξεκινάει ένα αγώνα να βρει τους υπεύθυνους για τον θάνατο του, τόσο στη πλευρά των επαναστατών όσο και σε αυτή των καταλοίπων της Αυτοκρατορίας. Στην πορεία αυτής του της πορείας, γνωρίζει και ερωτεύεται την επικεφαλής ενός rebel cell, μαθαίνει ποιος πραγματικά πρόδωσε τον Palpatine, εμπλέκεται στα πολιτικά παιχνίδια των διαδόχων του Αυτοκράτορα και εν τέλει (τι πρωτότυπο!) σώζει τον Γαλαξία από ολοκληρωτική καταστροφή και φέρνει την ειρήνη μεταξύ Αυτοκρατορίας και επαναστατών. Άλλη μία από τις πολλές mini-series που κυκλοφόρησε η Dark Horse στο σύμπαν που μας έδωσε ο George Lucas. Τo Crimson Empire αποτελείται από 3 ξεχωριστά mini-series των 6 τευχών το καθένα (Crimson Empire, Crimson Empire II: Council of Blood, Crimson Empire III : Empire Lost) και κυκλοφόρησαν το 1997,1998 και 2011 αντίστοιχα. Κυκλοφόρησαν 3 trades και στο τέλος συγκεντρώθηκαν όλα μαζί σε ένα HC με το όνομα The Crimson Empire Saga. Το κόμικ έχει όλα τα καλά και όλα τα κακά που είχαν τα Star Wars comics της Dark Horse. Είχαν δηλαδή, κατά βάση, καλούς δημιουργούς και καλές ιστορίες οι οποίες όμως είναι βαθύτατα επηρεασμένες (έως αντιγράφουν) τις ταινίες. Οι συγγραφείς φτιάχνουν μια ωραία ιστορία με μέτριους κακούς. Το σχέδιο είναι σε υψηλά επίπεδα, καλοί χρωματισμοί γενικά και εν γένει μια αξιοπρεπής δουλειά. Κάποιος που δεν έχει διαβάσει πολλά Star Wars comics θα περάσει καλά. 7/10 από εμένα

Εψαχνα απεγνωσμενα (μια απο τις πολλες φορες το τελευταιο 6μηνο) για ενα BD με τιτλο Samurai. Αυτο που ηθελα δεν το βρηκα, αποτελεσε ομως την ευκαιρια να γνωρισω το κομικ που θα παρουσιασω. Το 1704 ο Asukai Shiro ειναι ενας ευτυχισμενος σαμουραϊ στην υπηρεσια του βασιλια και χαιρεται τον ερωτα του με την γυναικα του. Κινεζικες ορδες πολεμιστων θα επιτεθουν στο βασίλειο και θα τα καταστρεψουν ολα, εχοντας απωτερο σκοπο να παρουν μαζι τους λαφυρα και ομορφες γυναικες. Απο καθαρη τυχη, ο σαμουραϊ θα ειναι ο μονος ανδρας επιζησαντας της σφαγης. Θα επιδωθει σε ενα αοκνο ταξιδι προς αναζητηση της αγαπημενης του, την οποια απηγαγαν οι Κινεζοι, προσπαθωντας να τηρησει την υποσχεση που της εδωσε οτι "τιποτα δεν θα τους χωρισει ουτε στο παραδεισο ουτε στη γη". Το ταξιδι του θα προκυψει πιο μεγαλο απο οσο υπολογιζε αρχικα, μιας και θα αναγκαστει να διασχισει ολοκληρο τον δρομο του μεταξιου για να γινει "a japanese in paris" (παραφραζοντας το γνωστο τραγουδι του Sting με τον Εγγλεζο στο Μεγαλο Μηλο). Η σειρα χαρακτηριζεται απο τα πολυ καλα της σκιτσα. Ειναι πολυ ρεαλιστικα, αν και προσωπικα μ'αρεσουν τα λιγο πιο "βρωμικα"... Το σεναριο ειναι καλο, ομορφα δομημενο και ενδιαφερον. Το μονο αρνητικο για μενα ειναι αυτη η γλυκαναλατη αισθηση του ρομαντζου (φερνει λιγο απο hollywood). Οι αμερικανοι κριτικοι το λατρεψαν, το αποθεωσαν, οποτε τι να πω εγω, ε; Το σεναριο της σειρας ειναι εργο του Ron Marz, τα σχεδια ανηκουν στον Luke Ross και τα χρωματα επιμεληθηκε ο Jason Keith. Η σειρα ξεκινησε στα τελη του 2004 με τιτλο Samurai - Heaven and Earth και μεχρι σημερα (03/2007) εχουν κυκλοφορησει απο την Dark Horse 8 τομοι. Οι 5 πρωτοι ολοκληρωνουν τον πρωτο κυκλο της σειρας και οι 3 τελευταιοι ανηκουν στο δευτερο κυκλο. Ο 1ος κύκλος έχει κυκλοφορήσει και στα ελληνικά από την Anubis με τίτλο SAMURAI: Γη και Ουρανός. Τα αμερικανικα τευχη, που εχουν κυκλοφορησει μεχρι σημερα (05/2007), εχουν τους ευφανταστους τιτλους: Samurai - Heaven and Earth #1 Samurai - Heaven and Earth #2 Samurai - Heaven and Earth #3 Samurai - Heaven and Earth #4 Samurai - Heaven and Earth #5 Samurai - Heaven and Earth 2 #1 Samurai - Heaven and Earth 2 #2 Samurai - Heaven and Earth 2 #3 Samurai - Heaven and Earth 2 #4 Συνολικα: Links darkhorse.com (επισημο review 1ου τομου) Περισσοτερα κομικς απο τον Ron Marz : Sojourn The Prophecy ARTIFACTS

EERIE COMICS Το Eerie ήταν ένα αμερικάνικο περιοδικό τρόμου και φαντασίας που κυκλοφορούσε την περίοδο 1966 - 1983 από την Waren Publishing. Ήταν "ξαδερφάκι" του Creepy, ενός περιοδικού της ίδιας εκδοτικής με σχετικά παρόμοιο περιεχόμενο, που κυκλοφορούσε ήδη στην αμερικάνικη αγορά από το 1964 και σταμάτησε επίσης το 1983. Όταν το 2008 η Dark Horse απέκτησε τα δικαιώματα σε όλους τους τίτλους της Waren, ξεκίνησε την επαναδημοσίευση των ιστοριών σε τόμους με τις πολυτελείς σειρές Creepy Archives και Eerie Archives. Και δε σταμάτησε εκεί, καθώς ξεκίνησε και τη δημοσίευση νέων ιστοριών, πρώτα με τη σειρά Creepy Comics το 2008, και 4 χρόνια αργότερα με τη σειρά Eerie Comics. Από την ιστορία "Hunger" του Eerie # 3 σε σχέδιο Troy Nixey Το 1ο τεύχος του Eerie Comics λοιπόν, κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2012. Μέχρι στιγμής έχουν κυκλοφορήσει 8 τεύχη, με το τελευταίο να βγαίνει στην αγορά τον Δεκέμβριο του 2015. Παρόλο που το Creepy Comics φαίνεται να συνεχίζεται ακόμα (έχοντας φτάσει τα 24 τεύχη, με το τελευταίο να κυκλοφορεί τον Ιούνιο του 2016), δε φαίνεται να υπάρχουν εξελίξεις ως προς τη συνέχιση και του Eerie. Toυλάχιστον η Dark Horse φρόντισε τον Απρίλιο του 2016 να κυκλοφορήσει ένα χορταστικό τομάκι 180 σελίδων με τα 8 τεύχη μαζεμένα. O ξάδερφος Eerie Όπως σε όλους τους προαναφερθέντες τίτλους, το concept της σειράς είναι το ίδιο: μικρές ασπρόμαυρες αυτοτελείς ιστορίες τρόμου ή επιστημονικής φαντασίας. Οικοδεσπότης, όπως και και στην παλιά σειρά, είναι ο Ξάδερφος Eerie, ο οποίος μας κάνει την εισαγωγή και τον επίλογο κάθε ιστορίας, πάντα με τη σωστή δόση μαύρου χιούμορ. Στα κείμενα των ιστοριών συναντάμε ονόματα όπως οι Christopher Taylor, Damon Gentry, Brian Clevinger, Landry Walker, Al Ewing, Ales Kot, Dan Jolley, John Arcudi, Brandon Montclare, M. R. James, J. Torres, Larry Hama, Jen Van Meter και Justin Jordan. Στους σχεδιαστές συναντάμε τους David Lapham, Rafa Garres, Mike Allred, Troy Nixey, Jonathan Case, Kelley Jones, Sloane Leong, Norm Breyfogle, Aaron Conley, Henry Flint, Dev Madan, Alexander Perkins, Tim Seeley, Tony Parkey και Kelly Williams. Τα πολύ όμορφα (και έγχρωμα φυσικά) εξώφυλλα είναι του Jim Pavelec. Χωρίς να έχω διαβάσει ακόμα όλες τις ιστορίες, θεωρώ ότι όπως συμβαίνει στις περισσότερες συλλογές άλλες ξεχωρίζουν και άλλες όχι. Ως σύνολο σαφώς και είναι πολύ κατώτερο των παλιών τευχών Eerie, στα οποία το σχέδιο σε αρκετές ιστορίες ήταν εξαιρετικό! Εδώ σε γενικές γραμμές λίγων ιστοριών το σχέδιο ξεχωρίζει, ενώ σε αρκετές το θεωρώ αρκετά απλοϊκό. Πάντως για τους φαν των παλιών σειρών, είναι μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση.

CITY OF OTHERS To City of Others είναι μια μίνι σειρά της Dark Horse, που κυκλοφόρησε και ολοκληρώθηκε σε 4 τεύχη το 2007. Δημιουργοί του είναι ο Steve Niles στο σενάριο (Criminal Macabre, 30 Days of Night) και ο Bernie Wrightson στο σχέδιο (Creepy), ενώ το coloring είναι του Jose Villarrubia. Οι Νiles και Wrightson έχουν συνεργαστεί και σε άλλες δουλειές, όπως τα Dead, She Said, The Ghoul και Doc Macabre. Toν Φεβρουάριο του 2008 η ιστορία κυκλοφόρησε ολοκληρωμένη σε paperback από την ίδια φυσικά εκδοτική. Συνολικά περιέχει 130 έγχρωμες σελίδες, ενώ στα έξτρας περιλαμβάνεται και ένα μίνι sketchbook του Wrightson. Κεντρικός χαρακτήρας είναι ο Stosh Bludowski, ένας επαγγελματίας δολοφόνος που δε νοιώθει κανένα απολύτως συναίσθημα. Ο Blud αναλαμβάνει μια μέρα να "καθαρίσει" δύο τύπους, οι οποίοι όμως δε λένε να πεθάνουν με τίποτα. Προσπαθώντας να λύσει το μυστήριο, θα μπλεχτεί σε έναν πόλεμο ανάμεσα σε βρικόλακες και τον στρατό νεκροζώντανων ενός παρανοϊκού επιστήμονα. Το συνολικό αποτέλεσμα το βρήκα μέτριο. Ως ιστορία είχε κάποιες πολύ καλές στιγμές, αλλά η τελική εικόνα μάλλον με άφησε αδιάφορο. Σημαντικό μειονέκτημα, ότι η ιστορία ουσιαστικά δεν ολοκληρώνεται. Δεν ξέρω αν υπήρχε αρχικό πλάνο να βγει κάποια στιγμή και συνέχεια, αλλά στο σημείο που σε αφήνει είναι σαν να ξέχασαν να προσθέσουν το τελευταίο κεφάλαιο. Το σχέδιο του Wrightson είναι πολύ ωραίο, αλλά νομίζω ότι τα χρώματα το χαλάνε πολύ. Δεν είμαι απ' αυτούς που προτιμάνε τα ασπρόμαυρα κόμικς, αλλά το σχέδιο του Wrightson είναι εγγυημένα καλύτερο χωρίς χρώμα, ή έστω τα χρώματα να έχουν τον κατάλληλο τόνο. Ο συγκεκριμένος χρωματισμός του Villarrubia δεν μου άρεσε. Προτείνεται κυρίως στους φαν των δημιουργών.

RAGEMOOR Πρόκειται για μια μίνι σειρά 4 τευχών που κυκλοφόρησε το 2012 από την Dark Horse. Στο τέλος της ίδιας κιόλας χρονιάς, τα τεύχη συγκεντρώθηκαν σε μια όμορφη σκληρόδετη έκδοση 120 σελίδων. Το σενάριο είναι του Jan Strnad και το σχέδιο του Richard Corben. To σχέδιο είναι ασπρόμαυρο, ενώ η συγκεντρωτική έκδοση περιέχει και τα 4 έγχρωμα εξώφυλλα των τευχών, καθώς και ένα μίνι sketchbook του Corben. Το Ragemoor είναι ένα ζωντανό κάστρο, δημιουργημένο (και όχι χτισμένο) από το αίμα χιλιάδων ανθρώπων που θυσιάστηκαν στο όνομα αρχαίων θεών, και που μεταλλάσσεται εδώ και αιώνες και σκοτώνει προκειμένου να επιβιώσει. Ιδιοκτήτης του κάστρου είναι ο Herbert, που μαζί με τον τρελό πατέρα του και τον πιστό υπηρέτη του αποτελούν τους μοναδικούς ενοίκους του. Το κάστρο έχει σχέδιο για την επιβίωσή του, και κάθε ένοικος παίζει τον ρόλο του ώστε να επιτευχθεί αυτό. Όταν ο θείος του Herbert και η όμορφη ξαδέρφη του επισκέπτονται το κάστρο, η ισορροπία θα διαταραχθεί. Από τις καλύτερες ιστορίες του Corben που έχω διαβάσει τελευταία. Το σχέδιο είναι το κλασικό του δημιουργού, που εμένα πάντα μου αρέσει. Το σενάριο θυμίζει παλιές κλασικές gothic ιστορίες, με πολλά στοιχεία μυθολογίας Κθούλου. Όμορφη ατμόσφαιρα και ενδιαφέρουσα πλοκή!

LIVING WITH THE DEAD A Zombie Bromance To Living with the Dead είναι ένα κόμικ κωμωδία / παρωδία τρόμου, γραμμένο από τον Mike Richardson και σχεδιασμένο από τον Ben Stenbeck. Πρωτοκυκλοφόρησε το 2007 σε 3 τεύχη από την Dark Horse, ενώ τον Απρίλιο του 2008 βγήκε μαζεμένη η ιστορία σε TPB. Tον Ιούνιο του 2016 κυκλοφόρησε και 2η έκδοση (της οποίας το εξώφυλλο βλέπετε). Ολόκληρο το ΤΡΒ αποτελείται από 92 έγχρωμες σελίδες, από τις οποίες η ιστορία καταλαμβάνει τις 74. Στις υπόλοιπες σελίδες περιλαμβάνονται 4 illustrations τoυ Richard Corben (τα 3 είναι τα εξώφυλλα των τευχών), 3 του Brian Churilla και 3 survival kits για το πώς να φτιάξετε τη δική σας μάσκα και να αποφύγετε τα ζόμπι. To εξώφυλλο της έκδοσης είναι επίσης του Richard Corben. H ιστορία διαδραματίζεται σε μία μεγάλη πόλη, όπου σχεδόν ολόκληρος ο πληθυσμός της έχει μετατραπεί σε ζόμπι. Πρωταγωνιστές είναι ο Whip και ο Straw, δύο τύποι που καταφέρνουν να επιβιώσουν φορώντας απλές μάσκες με λάστιχο που απεικονίζουν ζόμπι, κάτι που όπως φαίνεται ψαρώνει εύκολα τους νεκροζώντανους. Αν μάλιστα κατά τη διάρκεια της βόλτας τους φωνάζουν και κάνα "Brains" πού και πού, γίνονται ακόμα πιο πιστευτοί. Όλα κυλάνε ήρεμα, μέχρι τη μέρα που θα συναντήσουν μια όμορφη κοπέλα, κάτι που τους οδηγεί στο να τσακώνονται συνέχεια για το ποιος θα την κατακτήσει.

Το 1937 ξεκίνησε ο 2ος Σινοϊαπωνικός πόλεμος, που στην ουσία αποτέλεσε προϊμιο του Β' ΠΠ στην Άπω Ανατολή. Οι Ιάπωνες εισέβαλαν στην Κίνα και αφού κατέλαβαν την Σανγκάϊ προχώρησαν προ την ενδοχώρα, προς την Nanjing. Ο Κινέζικος στρατός, που αποτελείτο από ανάμικτα τάγματα Εθνικιστών και Κομμουνιστών δεν μπόρεσε να τους σταματήσει και η κατάληψη της πόλης έγινε μέσα σε σκηνικό χάους. Οι αξιωματικοί του Κινέζικου στρατού, εγκατέλειψαν την περιοχή ατάκτως χωρίς να δώσουν διαταγές υποχώρησης, με συνέπεια εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες και στρατιώτες να παραμείνουν εγκλωβισμένοι μέσα στα τείχη της πόλης. Όταν οι Ιάπωνες μπήκαν στην πόλη, ξεκίνησε μια απίστευτη σφαγή των εγκλωβισμένων, χωρίς διάκριση. Στρατιώτες, άμαχοι, άντρες, γυναίκες και παιδιά εκτελούντο μέσα σε βασανιστήρια. Ο αριθμός των νεκρών ξεπέρασε τις 300.000, εκ των οποίων οι περισσότεροι παρέμειναν ανώνυμοι. Μοναδική οδός σωτηρίας ήταν είτε η διαφυγή έξω από τα φυλασσόμενα τείχη, είτε η καταφυγή στην λεγόμενη "Ζώνη ασφαλείας" μιά περιοχή που κατοικούνταν κυρίως από δυτικούς και άρα ουδέτερους. Η ιστορία διηγείται την προσπάθεια δύο απομονωμένων και εγκαταλελειμμένων Κινέζων στρατιωτών, ενός μπαρουτοκαπνισμένου λοχαγού και ενός φοβισμένου στρατιώτη, να καταφύγουν σε αυτή τη ζώνη. Στην προσπάθειά τους θα συναντήσουν άπειρες φρικαλεότητες και ο χαρακτήρας τους θα αλλάξει ριζικά. Ο σκληρός θα βρει βρει την ανθρωπιά του και ο μαλακός θα γίνει σε κάποιες στιγμές απάνθρωπος. Ένα από τα πιό ωραία, ποιητικά και δυνατά κόμικς που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια. Ο συγγραφέας και σκιτσογράφος Ethan Young, με κινέζικη καταγωγή, σίγουρα κατέχει το θέμα και το χειρίζεται αριστοτεχνικά. Το σχέδιο ασπρόμαυρο και υποβλητικό. Το σενάριο μελετημένο και βατό, κυλάει γρήγορα. Ένα κόμικ που παρά τις 200 περίπου σελίδες του δεν σε αφήνει ούτε το αφήνεις μέχρι να τελειώσει. Και το ξαναδιαβάζεις πάλι. Το συνιστώ σε όλους ανεπιφύλακτα.

Kerry King: «Δείχνει φανταστικό» - Δείτε τα εξώφυλλα του πρώτου τόμου της τριλογίας Οι στίχοι τωνSlayer ανέκαθεν μπορούσαν να παρομοιαστούν με σενάριο ενός σκληρού κόμικς – βίαιοι, γεμάτοι αίμα, απειλητικοί και φιλοπόλεμοι- και τα εξώφυλλα των δίσκων τους είναι κομμάτια μιας γνώριμης γραφιστικής κόλασης. Οπότε το μόνο που έμεινε να εκπλήσσει στην μεταφορά του έργου των thrash metallers σε μια σειρά κόμικς, που μόλις ανακοινώθηκε ότι θα βγει, είναι γιατί τους πήρε τόσο πολύ να το αποφασίσουν! Το συγκρότημα και η δισκογραφική του, η Nuclear Blast, ένωσαν τις δυνάμεις τους με τον εκδοτικό οίκο Dark Horse ("Sin City", "Hellboy") για μια υπερ-βίαιη τριλογία, το πρώτο μέρος της οποίας τιτλοφορείται "Slayer: Repentless, Vol. 1" και θα βγει στα ράφια μέσα στο τρέχον έτος. Το θέμα αντλείται από την ιστορία εκδίκησης που ξετυλίγεται μέσα στα video των "Repentless" και "You Against You" του σκηνοθέτη BJ McDonnell ("Hatchet III"). Το σενάριο θα γραφτεί από τον Jon Schnepp – πρώην σκηνοθέτη του "Metalocalypse"- και το σχέδιο θα φέρει την υπογραφή του Guiu Vilanova ("Twilight Zone", "Conan The Avenger"). Ο πρώτος τόμος θα βγει με δύο διαφορετικά εξώφυλλα, που μπορείτε να δείτε παρακάτω: το κύριο από τον Glenn Fabry ("Hellblazer", "Preacher") (αυτό στα δεξιά με τον αιματοβαμμένο τύπο με την καλύπτρα) και μια παραλλαγή με έναν παλουκωμένο σκελετό από τον Eric Powell ("The Goon", "Hillbilly"). «Ξεσκίζομαι στη δουλειά με όλο αυτό», παραδέχεται ο Schnepp «γιατί θέλω να τιμήσω την κληρονομιά των Slayer. Δεν μπορεί να είναι ούτε μέτριας ποιότητας, ούτε αστείο. Πρέπει να είναι άγριο, βίαιο και πολύ τραχύ!». «Το να φτιάχνω το κόμικς των Slayer είναι σαν ένα όνειρο που βγήκε αληθινό για έναν nerd σαν κι εμένα», καταλήγει. Πηγή: rocking.gr

Βαμπιρο-κόμικ των Carlos Trillo (σενάριο) και Eduardo Risso (σχέδιο), που αποτελεί μια από τις γνωστότερες συνεργασίες τους. Μέχρι να ολοκληρωθεί πέρασε από σαράντα κύματα ή καλύτερα από τρεις διαφορετικές εκδοτικές. Η πρώτη έκδοση βγήκε το 1992 από την αργεντίνικη Editorial Columba, ενώ το 1995 τα δικαιώματα πέρασαν στην Meridiana Comics, που επέλεξε να το εκδώσει σε τευχάκια αμερικάνικου στυλ. Το 2005 κατέληξε στην ισπανική Norma Cómics, όπου και ολοκληρώθηκε σε τέσσερις τόμους. Το δε όνομα άλλαξε διαδοχικά από N/N, σε Boy Vampiro (που είναι και η πιο γνωστή εκδοχή στα ισπανικά) και τέλος σε Yo, Vampiro. Ακόμη και στα αγγλικά, όμως, υπάρχουν παραπάνω από μία εκδόσεις. Αρχικά, η Strip Art Features μετέφρασε τους τέσσερις τόμους με την ονομασία Boy Vampire. Το 2010 η Dark Horse, σε συνεργασία με την Strip Art Features, το μετονόμασε σε Vampire Boy, εκδίδοντας έναν ενιαίο, paperback τόμο, του οποίου δηλώνω υπερήφανος κάτοχος. Ένα παράξενο γεγονός, που συνέβη πριν από χιλιάδες χρόνια στην έρημο της Αιγύπτου, σκότωσε τον Φαραώ και όλο του τον στρατό. Μοναδικοί επιζώντες, δύο ορκισμένοι εχθροί: ο δεκάχρονος, δίχως όνομα γιος του Φαραώ και η Ahmasi, μια πανέμορφη, αλλά πανούργα ιέρεια. Απέθαντοι, με υπεράνθρωπες δυνάμεις και δίψα για αίμα, οι δυο τους προσπαθούν κατά τη διάρκεια όλων αυτών των αιώνων να αλληλοεξοντωθούν. Η τελευταία τους σύγκρουση θα ξεκινήσει όταν το αγόρι επανέρχεται στη ζωή, σαράντα χρόνια χρόνια μετά τον τελευταίο του «θάνατο», σε μια πόλη των ΗΠΑ των αρχών του 21ου αιώνα. Το Vampire Boy περιέχει μερικές από τις καλύτερες ιδέες που έχω συναντήσει σε κόμικ. Ο Trillo κάνει με έξοχο τρόπο την κριτική του στην αυτοκαταστροφικότητα του ανθρώπου, που αντιπροσωπεύεται από το άσβεστο μίσος ανάμεσα στα δύο μοναδικά αθάνατα πλάσματα του κόσμου. Όπως λέει το αγόρι στην εχθρό του, σε κάποιο σημείο: «Χωρίς τον άλλον, ο καθένας μας είναι αιώνια μόνος». Πέρα από αυτό όμως, ο μεγάλος Αργεντίνος μας προσφέρει μια γεμάτη, εμπνευσμένη ιστορία, με ενδιαφέροντες χαρακτήρες και έξυπνο φινάλε. Ίσως σε κάποιο σημείο ο ρυθμός πέφτει σημαντικά και το παρακάνει με την επεξηγηματικότητα των σκέψεων, αλλά συνολικά το σεναριακό κομμάτι είναι υψηλού επιπέδου. Βέβαια δίπλα του στέκεται ο Risso, που δε χρειάζεται συστάσεις. Παίζει στο γήπεδό του, το ασπρόμαυρο, και μας χαρίζει πολλά απίστευτα καρέ. Θα έλεγα ότι και αυτός έχει κάποιες αδύναμες στιγμές, αλλά είναι λίγες. Εν κατακλείδι, είναι ένα τρομερό ανάγνωσμα, ωμό και ποιητικό ταυτόχρονα, που αξίζει να διαβαστεί απ’ όσους γουστάρουν τα καλά κόμικς. Βαθμολογία: 9,5/10 Σημείωση: η παρουσίαση θα μπορούσε κάλλιστα να μπει στα ευρωπαϊκά, αλλά επέλεξα να το βάλω στα αμερικάνικα, μιας και έχουμε να κάνουμε με Αργεντίνους δημιουργούς.

THE STRAIN The Strain Book One Το "The Strain" είναι μια σειρά τρόμου που ξεκίνησε να κυκλοφορεί τον Δεκέμβριο του 2011 από την Dark Horse. Είναι προσαρμογή σε κόμικ του ομότιτλου βιβλίου του γνωστού σκηνοθέτη / παραγωγού Guillermo Del Toro και του Chuck Hogan. Ο Del Toro οραματιζόταν το The Strain να κυκλοφορήσει πρώτα ως τηλεοπτική σειρά, κάτι που δεν τα κατάφερε αμέσως και έτσι προηγήθηκαν τα βιβλία: The Strain (2009), The Fall (2010) και The Night Eternal (2011), που όλα μαζί αποτελούν το The Strain Trilogy. To σενάριο του κόμικ υπογράφει ο David Lapham, το σχέδιο είναι του Mike Huddleston και τα χρώματα του Dan Jackson. Συνολικά κυκλοφόρησαν 32 τεύχη έως και τον Αύγουστο του 2015, εκ των οποίων τα πρώτα 11 αποτελούν το πρώτο βιβλίο, τα επόμενα 9 το δεύτερο και τα 12 τελευταία το τρίτο. Τα τεύχη αυτά συγκεντρώθηκαν και σε 6 paperback (2 για κάθε βιβλίο), αλλά και σε 3 σκληρόδετους τόμους, έναν για κάθε βιβλίο. The Strain Books 2, 3 Μπορεί ο Del Toro να μην κατάφερε εξαρχής το στόχο του να κυκλοφορήσει πρώτα η τηλεοπτική σειρά, αλλά έστω και καθυστερημένα το πέτυχε. Τον Ιούλιο του 2014 λοιπόν, ξεκινάει η προβολή του The Strain στην αμερικάνικη τηλεόραση, με κάθε σεζόν να αποτελείται από 13 επεισόδια (imdb). Mέχρι στιγμής έχουν προβληθεί 2 σεζόν, ετοιμάζεται η 3η, ενώ ο στόχος είναι να βγουν συνολικά 5 σεζόν. Σελίδες από το 1ο τεύχος Στα της υπόθεσης, όλα ξεκινάνε με την προσγείωση ενός Boeing 767 στο αεροδρόμιο JFK της Νέας Υόρκης, στο οποίο δε φαίνεται να υπάρχει μέσα κανένα ίχνος ζωής. Έτσι ειδοποιείται το CDC (Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων), όπου ο επικεφαλής Dr. Ephraim Goodweather και η συνάδελφός του Dr. Nora Martinez αναλαμβάνουν να μάθουν τι συνέβη. Τελικά ανακαλύπτουν ότι 3 επιβάτες του αεροσκάφους είναι ακόμα ζωντανοί, όμως δυσκολεύονται να βρουν εξήγηση ως προς το τί ακριβώς συνέβη. Σύντομα θα τους πλησιάσει ο Abraham Setrakian, ένας Ρουμάνος ιδιοκτήτης ενεχυροδανειστηρίου, που θα τους αποκαλύψει ότι έχουν να αντιμετωπίσουν Βρυκόλακες. Φυσικά θα περάσει λίγος χρόνος ακόμα μέχρι να τον πάρουν στα σοβαρά... Τα εξώφυλλα των ΤPB Εμένα προσωπικά μου άρεσε πολύ! Δεν αποφεύγει βέβαια ένα σωρό κλισέ, αλλά και πάλι είναι μια ενδιαφέρουσα ιστορία τρόμου, με αρκετά ωραίο σκοτεινό σχέδιο. Τα εξώφυλλα των τευχών είναι πάρα πολύ όμορφα, ενώ ακόμα πιο όμορφη είναι η hardcover έκδοση, την οποία και προτείνω σε όποιον αποφασίσει να διαβάσει τη σειρά. Η τηλεοπτική σειρά είναι καιρό τώρα σε αναμονή στη λίστα μου, και πιστεύω σύντομα θα την ξεκινήσω για να κάνω συγκρίσεις. wikipedia

The 13th Son To "The 13th Son" είναι μια μίνι σειρά 4 τευχών που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2005 από την Dark Horse Comics και ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 2006. Σεναριογράφος και σχεδιαστής είναι ο Kelley Jones, ο οποίος έχει σχεδιάσει και κάποιες ιστορίες του Criminal Macabre, που ήταν και ο βασικός λόγος που είχα αυτή τη σειρά στη wishlist μου. Βέβαια θα προτιμούσα αντί της μίνι - σειράς να είχα αγοράσει το συγκεντρωτικό paperback που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2007, αλλά ας μην έχω και παράπονο... Το συγκεντρωτικό άλμπουμ Πρωταγωνιστής της σειράς είναι ένα τέρας το οποίο κυνηγάει και σκοτώνει άλλα τέρατα. Τόσο απλά! Έχει απίστευτες δυνάμεις και δύσκολα βρίσκει αντίσταση, και έτσι τα βρίσκει σκούρα μόνο όταν του την πέφτουν πολλά τέρατα μαζί. Βασικός του αντίπαλος και τελευταίο υποψήφιο θύμα του είναι η μητέρα του, η οποία όμως είναι μάγισσα και άρα όχι και ο πιο εύκολος στόχος. Εσωτερική σελίδα απ' το πρώτο τεύχος Σεναριακά δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Σχεδιαστικά απ' την άλλη μου άρεσε πολύ! Είχε πολύ ωραίες σκηνές μάχης μεταξύ τεράτων, αρκετή βία, κάποια ίχνη μαύρου χιούμορ, όμως θα μπορούσε να ήταν καλύτερο. Αν το ξαναδιαβάσω, θα είναι για να απολαύσω για ακόμα μία φορά το σχέδιο. Πηγές: amazon comicvine

Edgar Allan Poe's SPIRITS OF THE DEAD Tο Spirits of the Dead είναι μια έκδοση της Dark Horse, που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2014. Στον έγχρωμο, σκληρόδετο τομάκο των 224 σελίδων, συγκεντρώνονται ιστορίες κόμικς που βασίζονται σε ποιήματα / διηγήματα του Edgar Allan Poe, των οποίων τόσο την προσαρμογή σε κόμικ όσο και το σχέδιο έχει αναλάβει ο Richard Corben. Η πρώτη σελίδα της ιστορίας "The Raven" Φυσικά αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο Corben ασχολείται με το έργο του Poe. Ήδη το 2006 είχε δουλέψει στο Haunt of Horror, ένα αντίστοιχο project, με τη διαφορά ότι τα σενάρια δεν ήταν δικά του αλλά του Rich Margopoulos. Η περιγραφή στο οπισθόφυλλο του Spirits of the Dead αναφέρει ότι ο τόμος αυτός είναι μια πλήρης συλλογή των κόμικς του Corben που βασίζονται σε έργα του Poe, και να πω την αλήθεια φοβόμουν μήπως αρκετές ιστορίες τις έχω ξαναδιαβάσει στην παλιότερη έκδοση... Ευτυχώς αυτό δε συμβαίνει, καθώς οι δύο εκδόσεις ξεχωρίζουν τα κόμικ του Corben που είναι σε δικά του σενάρια από εκείνα του Margopoulos. Και παρόλο που κάποια έργα του Poe βρίσκονται και στις δύο εκδόσεις, το σχέδιο του Corben είναι διαφορετικό από τη μία έκδοση στην άλλη. Ο τόμος ξεκινάει με μια εισαγωγή του M. Thomas Inge, καθηγητή Ανθρωπιστικών σπουδών στο κολέγιο Randolph-Macon, αντιπροέδρου στο Διοικητικό Συμβούλιο του μουσείου Edgar Allan Poe στο Richmond, αλλά και general editor διαφόρων εκδόσεων που έχουν να κάνουν με κόμικς. Στη συνέχεια ακολουθεί η original version του ποίηματος "Spirits of the Dead" του Poe, από το οποίο πήρε το όνομα και ο τόμος, και το οποίο δεν έχει διασκευαστεί σε κόμικ όπως θα περίμενε κανείς. Και βέβαια μετά ακολουθούν οι ιστορίες κόμικ, που είναι οι: Alone The City in the Sea The Sleeper The Assignation Berenice Morella Shadow The Fall of the House of Usher The Murders in the Rue Morgue The Masque of the Red Death The Conqueror Worm The Premature Burial The Raven The Cask of Amontillado Στο τέλος υπάρχει και μια μικρή Gallery, που περιλαμβάνει τα εξώφυλλα με τα οποία πρωτοκυκλοφόρησαν οι παραπάνω ιστορίες τα έτη 2012 - 2014. Η πρώτη σελίδα της ιστορίας "The Premature Burial" Γενικός απολογισμός θετικός, αλλά όχι ότι δεν έχω πετύχει και καλύτερα πράγματα από τον Corben. Ίσως κάποια στιγμή καταντάει και κουραστικό να έχω διαβάσει σε κόμικς τόσες διαφορετικές εκδοχές των έργων του Poe (όχι μόνο από τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη), οπότε μάλλον θα εκτιμούσα περισσότερο πρωτότυπα σενάρια. Όμως το ιδιαίτερο σχέδιο του Corben μου αρέσει πολύ, και κάποιες ιστορίες είναι εξαιρετικά φτιαγμένες. Προτείνεται κυρίως σε φανς των δύο δημιουργών. Πηγές: amazon reviewfix

CRIMINAL MACABRE A Cal McDonald Mystery Ο Cal McDonald είναι ένας σκληροτράχηλος αλλά αλκοολικός "ντετέκτιβ του υπερφυσικού", που με τη βοήθεια του γκουλ Mo'Lock αλλά και ενός στρατού από γκουλς όταν υπάρχει ανάγκη, αντιμετωπίζει ένα σωρό περίεργα πλάσματα. Χρησιμοποιεί τελείως ανορθόδοξες μεθόδους για να νικήσει τους αντιπάλους του, ενώ φέρεται και μιλάει αρκετά άσχημα και στους συμμάχους του. Είναι πρώην αστυνομικός, που έχασε τη δουλειά του επειδή βρέθηκε αναίσθητος λόγω χρήσης στο περιπολικό του. Η πρώτη ιστορία του Cal είχε τον τίτλο "Big-Head", και κυκλοφόρησε το 1990 σε σενάριο του Steve Niles και σχέδιο του Jim Whiting, ως μέρος της ανθολογίας "Daughters of Fly in my Eye" από την Arcane Comix. Η επόμενη εμφάνιση του χαρακτήρα έγινε το 1996 στην ιστορία "Hairball" που δημοσιεύθηκε σε 4 μέρη στο περιοδικό Dark Horse Presents # 102 - 105, μια ιστορία που αργότερα κυκλοφόρησε και αυτόνομα. To 2002 κυκλοφόρησαν δύο νουβέλες του McDonald, με τους τίτλους "Savage Membrane" και "Guns, Drugs and Monsters", ενώ το 2003 κυκλοφορεί ακόμα μία με τον τίτλο "Dial M for Monster: A Cal McDonald Collection". Την ίδια χρονιά επιστρέφει στα κόμικς με τη μίνι σειρά "Criminal Macabre" από την Dark Horse σε σχέδιο του Ben Templesmith. Πλέον η σειρά υιοθετεί τον τελευταίο τίτλο, και συνεχίζει να εμφανίζεται τακτικά. Εσωτερική σελίδα Αναλυτικά οι τίτλοι των ιστοριών με χρονολογική σειρά: Big-Head (Daughters of Fly in my Eye, 1990) Hairball (από το Dark Horse Presents # 102 - 105, 1996) Criminal Macabre (μίνι σειρά 5 τευχών, 2003) Love me Tenderloin (one-shot, 2003) Drawing on your Nightmares (short story) Last Train to Deadsville (μίνι σειρά 4 τευχών, 2004) Supernatural Freak Machine Feat of Clay (one-shot, 2006) Two Red Eyes (μίνι σειρά 4 τευχών, 2007) My Demon Baby (μίνι σειρά 4 τευχών, 2008) Cell Block 666 (μίνι σειρά 4 τευχών, 2009) Call Me Monster (one-shote, 2011) When Freaks Collide (one-shot, 2011) No Peace for Dead Men (one-shot, 2011) Die, Die, my Darling! (one-shot, 2012) Final Night (μίνι σειρά 4 τευχών, 2012) They Fight by Night (one-shot, 2012) The Iron Spirit (one-shot, 2012) The Eyes of Frankenstein (μίνι σειρά 4 τευχών, 2013) The Third Child (μίνι σειρά 4 τευχών, 2014) Όλα τα σενάρια είναι του Steve Niles, ενώ έχουν περάσει διάφοροι σχεδιαστές. Πέρα από τον Jim Whiting που έκανε την αρχή και τον Ben Templesmith που έκανε το νέο ξεκίνημα το 2003, ιστορίες έχουν σχεδιάσει ακόμα οι Kelley Jones, Casey Jones, Kyle Hotz, Nick Stakal και Christopher Mitten. Εξώφυλλο από τον Ben Templesmith Τον Αύγουστο του 2011, η Dark Horse ξεκίνησε την κυκλοφορία των Omnibus με τις περιπέτειες του Cal McDonald. Στον 1ο αυτό τόμο, μαζεύει τις ιστορίες των Templesmith και Kelley Jones. Στις αρχές του 2012 κυκλοφόρησε και ο 2ος τόμος, που περιέχει τις ιστορίες των Casey Jones, Kyle Hotz και Nick Stakal. O 3ος τόμος κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2015, και περιέχει τη δουλειά του Mitten. Η πρώτη ιστορία του 1990 δεν έχει συμπεριληφθεί σε κάποιον τόμο omnibus, ούτε φυσικά και οι νουβέλες. Eπίσης δεν έχει συμπεριληφθεί η τελευταία δουλειά του Mitten, με τίτλο "The Third Child", που όπως φαίνεται είναι και ο επίλογος της σειράς. Εξώφυλλο από την τελευταία ιστορία του 2014, "The Third Child" Αν και προφανώς το concept της σειράς "κλέβει" στοιχεία από άλλα κόμικς (κυρίως το Hellblazer), προσωπικά είμαι πολύ ενθουσιασμένος από αυτό που διάβασα και το προτιμώ από το προαναφερθέν κόμικ. Μου αρέσει πάρα πολύ και ο τρόπος που γράφει ο Niles, αλλά και το σχέδιο των καλλιτεχνών που συμμετέχουν: ίσως κάπως λιγότερο του Templesmith (που κι αυτό όμως είναι ταιριαστό στο συγκεκριμένο κόμικ), ενώ με διαφορά κορυφαίο για μένα του Mitten. Όμορφη έκδοση από την Dark Horse, και αρκετά οικονομική για τον όγκο της. Είναι από τα καλύτερα κόμικς που έχω διαβάσει τελευταία! Πηγές: Wikipedia

RAT GOD To Rat God είναι μια μίνι σειρά 5 τευχών της Dark Horse, που ξεκίνησε να κυκλοφορεί τον Φεβρουάριο και σταμάτησε τον Ιούνιο του 2015. Τόσο το σενάριο όσο και το σχέδιο είναι του Richard Corben. Πρόκειται για μια ιστορία σε συνέχειες, με κεντρικό χαρακτήρα τον Clark, έναν νευρικό τύπο που ερωτεύεται μια κάπως περίεργη κοπέλα με μυστηριώδη καταγωγή. Μετανιωμένος που κάποια στιγμή τη χωρίζει, αποφασίζει να πάει στο Lame Dog, την πόλη από την οποία κατάγεται εκείνη για να της μιλήσει. Μόνο που το Lame Dog είναι τελείως αφιλόξενο, ενώ οι κάτοικοι λατρεύουν τον Θεό Αρουραίο και επιδίδονται σε ανθρωποθυσίες. Τα 5 εξώφυλλα της σειράς (από το Comixology) Τα 5 τεύχη συγκεντρώθηκαν τον Οκτώβριο του 2015 σε έναν όμορφο έγχρωμο σκληρόδετο τόμο 152 σελίδων. Στον τόμο περιλαμβάνονται και τα 5 εξώφυλλα, ενώ οι τελευταίες 9 σελίδες περιέχουν sketchbook του Corben. Ορισμένες σελίδες (από το Comixology) Προσωπική εκτίμηση: Έχω διαβάσει και καλύτερα. Και καλύτερα γενικά και καλύτερα του Corben. Η υπόθεση άργησε λίγο να μπει στο ψητό, αφού ουσιαστικά το ζουμί ξεκινάει στο τέλος του 2ου τεύχους. Η ατμόσφαιρα γενικά είναι καλή, και το όλο story βασίζεται λίγο σε ινδιάνικους μύθους και μυθολογία Κθούλου. Δεν με ξετρέλανε το σχέδιο του Corben αυτή τη φορά, αν και υπήρχαν κάποια όμορφα καρέ. Τα πέντε εξώφυλλα πάντως είναι εντυπωσιακότατα! Το ίδιο και η έκδοση και το αισθητικό αποτέλεσμα! Καλό σε γενικές γραμμές για όποιον είναι φαν του τρόμου ή του δημιουργού, αλλά αν κάποιος διαβάζει αραιά κόμικς τρόμου έχω καλύτερα να σας προτείνω. Πηγές: Comixology comicvine

Ενας σούπερ ήρωας από την Ατγουντ Ενας σούπερ ήρωας από την Ατγουντ Συντάκτης: Παρή Σπίνου Από τις πλέον καταξιωμένες και δημοφιλείς συγγραφείς του Καναδά, η πάντα ανήσυχη και δημιουργική Μάργκαρετ Ατγουντ, αφήνει για λίγο στην άκρη το μυθιστόρημα και στα 76 της χρόνια κάνει στροφή σε ένα πιο νεανικό είδος. Το γκράφικ νόβελ. Αngel Catbird είναι το όνομα του νέου υπερήρωα που θα μας συστήσει και πρωταγωνιστεί σε μια σειρά τριών τευχών - το πρώτο θα κυκλοφορήσει το ερχόμενο φθινόπωρο από τις εκδόσεις Dark Horse Comics. Την εικονογράφηση υπογράφει ο καλλιτέχνης Τζόνι Κρίστμας. Με τεράστια φτερά, γαμψά νύχια και ουρά, μυώδης και τυλιγμένος σε ένα σφιχτό σορτσάκι από πούπουλα, ο νέος ήρωας της Ατγουντ δεν είναι μόνο δυνατός, αλλά και αστείος. «Εχω επινοήσει έναν υπερήρωα ο οποίος είναι λίγο γάτα, λίγο πουλί. Λόγω μιας γενετικής υπερ-μετάλλαξης ο ήρωάς μας είναι συνδυασμός γάτας και κουκουβάγιας. Ετσι, έχει γούνα και φτερά και προβλήματα ταυτότητας», εξηγεί η φημισμένη συγγραφέας με τα πολλά βραβεία στο ενεργητικό της: Commonwealth (1987, 1994), Booker (2000) και Orange (2001, 2004). Ο Τζόνι Κρίστμας επισημαίνει ότι είναι συναρπαστικό να συνεργάζεται «με μία από τις σπουδαιότερες σύγχρονες πεζογράφους». Και προσθέτει ότι ο κόσμος του Angel Catbird «έχει ζεστασιά, καρδιά, χιούμορ και πολλή δράση». Δεν λείπουν και τα έξυπνα λογοπαίγνια με γάτες. Ο εκδότης της Dark Horse Comics, Μάικ Ρίτσαρντσον, περιγράφει τον άγγελο γάτα-πουλί ως «τολμηρό και αξέχαστο νέο χαρακτήρα, που αποτίει φόρο τιμής στους κλασικούς παλπ ήρωες και στις παραδοσιακές ιστορίες κόμικς». Είναι ένα παράξενο, συναρπαστικό μείγμα άλλων χάρτινων υπερηρώων που έχουν γράψει ιστορία, όπως ο Spirit που δημιούργησε ο πατέρας των γκράφικ νόβελ Γουίλ Αϊσνερ, ο Σούπερμαν, ο Animal Man, αλλά και το περίφημο κορίτσι-σκίουρος Squirrel Girl. Το έργο θα κυκλοφορήσει σε συνεργασία με δύο φιλανθρωπικές οργανώσεις του Καναδά που έχουν στόχο τη διατήρηση της ζωής στη φύση (Νature Canada’s Keep Cats Safe and Save Bird Lives). Τη διασύνδεση με την Dark Horse Comics έκανε η Καναδή εκδότρια κόμικς Χόουπ Νίκολσον, η οποία είχε συνεργαστεί με την Ατγουντ στην ανθολογία «The secret loves of Geek Girls», που απέφερε 122.286 καναδικά δολάρια για τον ίδιο φιλανθρωπικό σκοπό. Τότε η Ατγουντ είχε προσφέρει μια σειρά από καρτούν με προσωπικές ιστορίες της νιότης της. Δυναμική, με πολλά και ποικίλα ενδιαφέροντα, η Ατγουντ γράφει πεζά, διηγήματα, ποίηση, ενώ τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε 40 γλώσσες. Οπως το συναρπαστικό «Ο τυφλός δολοφόνος» (Ψυχογιός), το οικολογικό «Το τέλος του κόσμου» (Ψυχογιός), η φεμινιστική «Πηνελοπιάδα» (Ωκεανίδα), το αυτοβιογραφικό «Συνομιλώντας με τους νεκρούς» (Ωκεανίδα) κ.ά. Πρόσφατα συνεργάστηκε και με την εννοιολογική εικαστικό Κέιτ Πάτερσον για το έργο Future Library. Είναι από τις πρώτες συγγραφείς που προσφέρουν μία ιστορία τους που δεν θα αποκαλυφθεί μέχρι το 2114, οπότε 1.000 δέντρα στο δάσος Νορντμάρκα του Οσλο θα κοπούν για να γίνουν χαρτί όπου θα τυπωθούν τα κείμενά τους. Πηγή ΥΓ: Δική μου σημείωση. Αν ευοδωθεί το έργο, θα πρόκειται για πολύ σημαντικό γεγονός, αφού, η Άτγουντ είναι μια από τις σημαντικότερες εν ζωή πεζογράφους. Δύσκολα μπορώ να σκεφτώ αυτή τη στιγμή μεγαλύτερο λογοτεχνικό όνομα που να έχει γράψει σενάριο κατευθείαν για κόμικ. Ελπίζω το αποτέλεσμα να είναι αντάξιο των βιβλίων της. Σας προτείνω ιδιαιτέρως τον Τυφλό Δολοφόνο.