Search the Community

HOUSE OF PENANCE Το House of Penance είναι μια μίνι-σειρά 6 τευχών της Dark Horse που ξεκίνησε να κυκλοφορεί τον Απρίλιο του 2016 και ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς. Τον Ιανουάριο του 2017 κυκλοφόρησε paperback έκδοση που συγκεντρώνει όλη την ιστορία. Το σενάριο είναι του Peter J. Tomasi, το σχέδιο του Ian Bertram και τα χρώματα του Dave Stewart. Τα εξώφυλλα 1, 2 και 3 To κόμικ αυτό βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, καθώς η πρωταγωνίστρια Sarah Winchester (1840 - 1922) είναι ιστορικό πρόσωπο. Πρόκειται για τη χήρα του William Winchester, μέλος της διάσημης οικογένειας που ίδρυσε την Winchester Repeating Arms Company (wikipedia). Το ζευγάρι απέκτησε μία κόρη, την Annie, η οποία πέθανε μόλις 9 ημερών (1866), ενώ ο William πέθανε 15 χρόνια αργότερα (1881) από φυματίωση. Η Sarah κληρονόμησε το 50% της επιχείρησης και την έπαυλη στο San Jose στην Καλιφόρνια, την οποία συνέχιζε να χτίζει επί 38 χρόνια, πιστεύοντας ότι την είχαν καταραστεί εξαιτίας των θανάτων που προκαλούσαν τα όπλα που πουλούσαν και αυτός ήταν ο μόνος τρόπος να σπάσει την κατάρα. Μετά τον θάνατό της η έπαυλη μετατράπηκε σε τουριστικό αξιοθέατο, εξαιτίας της φήμης ότι ήταν στοιχειωμένη από τα θύματα των όπλων, αλλά και επειδή ήταν περίεργα χτισμένη με σκάλες και πόρτες που δεν οδηγούσαν πουθενά (wikipedia). Τα εξώφυλλα 4, 5 και 6 Πέρα από μικρές διαφοροποιήσεις, όπως πχ ότι ο θάνατος του William και της Annie τοποθετούνται αμφότεροι το 1895 με διαφορά 6 μηνών, όλες οι παραπάνω πραγματικές πληροφορίες χρησιμοποιούνται και στο κόμικ. Η Sarah έχει προσλάβει δεκάδες εργάτες, εκ των οποίων όλοι έχουν βρώμικο παρελθόν και βλέπουν την έπαυλη σαν ένα καταφύγιο ή σαν ένα μέρος που ίσως να μπορεί να τους προσφέρει λύτρωση. Όλα τα έσοδα από την εταιρεία χρηματοδοτούν την επέκταση του ακινήτου. Το χτίσιμο συνεχίζεται μέρα και νύχτα χωρίς σταματημό, καθώς η Sarah πιστεύει ότι αν το σφυροκόπημα σταματήσει, τα πνεύματα θα βρουν ευκαιρία να περάσουν στον κόσμο τους. Η χήρα βλέπει συνεχώς οράματα που κανένας άλλος δεν μπορεί να δει, και έτσι οι περισσότεροι τη θεωρούν τρελή. Σε πολλά από αυτά τα οράματα, η Sarah καταστρέφει μέρος των εσωτερικών χώρων, και έτσι αναθέτει στους εργάτες να φτιάξουν κάτι διαφορετικό. Μέσα στην όλη τρέλα της, θα βρει σύμμαχο στο πρόσωπο του κ. Peck, ενός ακόμα δολοφόνου που ήρθε να βοηθήσει στα έργα. Το θεωρώ υπέροχο κόμικ! Είναι μια ιστορία τρόμου αρκετά διαφορετική από τις συνηθισμένες, που συνοδεύεται από το καταπληκτικό σχέδιο του Bertram. Μου αρέσει που τα σχέδια κινούνται και στα κενά μεταξύ των καρέ και γεμίζει όλη η σελίδα με λεπτομέρειες, ενώ είναι πολύ ωραία ιδέα το ότι βλέπουμε τα πάντα μέσα από τα μάτια της Sarah, και έτσι τα πάντα περιέχουν στοιχεία από τον άλλο κόσμο που μόνο εκείνη βλέπει. Προτείνεται ασυζητητί!

FREAKS OF THE HEARTLAND To Freaks of the Heartland είναι μία μίνι σειρά 6 τευχών που κυκλοφόρησε την περίοδο Ιανουάριος - Νοέμβριος 2004 από την Dark Horse. Το σενάριο και τα κείμενα είναι του Steve Niles, ενώ το σχέδιο και το lettering είναι του Greg Ruth. To 2005 κυκλοφόρησε συγκεντρωτική tpb έκδοση, κάτι που επαναλήφθηκε και το 2012 με την σκληρόδετη version. Τα εξώφυλλα της μίνι σειράς (από το Comicvine) H ιστορία διαδραματίζεται στο Gristlewood Valley, ένα χωριό της Αμερικής, το οποίο έχει μια πολύ κλειστή κοινωνία και ελάχιστες επαφές με τον έξω κόσμο. Η οικογένεια Owen κρατάει ένα τρομερό μυστικό, καθώς στον αχυρώνα της ζει φυλακισμένος και απομονωμένος ο εξάχρονος γιος τους Will, ένα έκτρωμα της φύσης. Έχοντας έναν σκληρό πατέρα που δεν νοιάζεται καθόλου και μια δειλή μητέρα που είναι ανήμπορη να αντιδράσει, μοναδική ελπίδα του Will είναι ο μεγαλύτερος αδερφός του, ο Trevor, ο οποίος όχι μόνο φροντίζει να του φέρνει φαΐ και να του κρατάει παρέα, αλλά θα τον βοηθήσει να το σκάσει όταν μαθαίνει ότι ο πατέρας τους σκοπεύει να τον ξεφορτωθεί. Σύντομα θα ανακαλύψουν ότι ο Will δεν είναι το μοναδικό παραμορφωμένο παιδί στο Gristlewood Valley, και θα ξεκινήσουν μαζί να βρουν και να ελευθερώσουν και τα υπόλοιπα φυλακισμένα παιδιά. Ένα αρκετά καλό κόμικ. Δεν έχει πολλούς διαλόγους και γενικά διαβάζεται σε ελάχιστο χρόνο. Το σενάριο έχει το ενδιαφέρον του, αλλά την παράσταση νομίζω ότι κλέβει το καταπληκτικό κατά τη γνώμη μου σχέδιο του Ruth. Τα εξώφυλλα είναι επίσης υπέροχα, και ευτυχώς περιλαμβάνονται και στην paperback έκδοση.

Solomon Kane. Ο πουριτανός εκδικητής! Η ρομφαία του Θεού. Ο προστάτης των αθώων γυναικών! Κρατάει πάντα σπαθί και μερικές φορές μουσκέτο ή πιστόλα. Τριγυρνάει στην Ευρώπη, στην Ασία και στην Αφρική του 16ου αιώνα, κυνηγημένος από την πατρίδα του, την Αγγλία, λόγω των θρησκευτικών του πεποιθήσεων. Στόχος του είναι να τιμωρεί όσους είναι ενάντιοι στο λόγο του θεού. Δεν πιστεύει στην μαγεία, αλλά την αποδέχεται. Είναι ο βαθιά πιστός και βαθιά αμετανόητος στο ότι πρέπει να σκοτώνει όποιον κάνει κάτι κακό. Είναι ο SOLOMON KANE (ηχητικό εφέ αστραπής) Ο Solomon Kane είναι δημιούργημα του R.E. Howard. Μαζί με τον Cull, είναι οι πιο αναγνωρίσιμοι χαρακτήρες του... αμέσως μετά τον Conan βεβαίως. Οι ιστορίες έχουν γραφτεί για τα παραλογοτεχνικά περιοδικά της επόχής του 1920-1930 στην Αμερική (Weird Tales κ.α.). Πρώτη η Marvel Comics απέδωσε σε μορφή κόμικς τον πουριτανό Ήρωα. Η συγκεκριμένη έκδοση είναι της Dark Horse, αλλά περιέχει επανεκδόσεις ιστοριών της Marvel της δεκαετίας του 1970 και του 1980. Η ιστορία του 1970 αποδίδεται από τον Roy Thomas, ιστορικό συγγραφέα των κόμικς του Conan. Ο Howard ήταν υπεραναλυτικός στις περιγραφές του, και ο Thomas δεν πάει πίσω. Πολύ exposition, αναμενόμενο βέβαια λόγω εποχής. Κυκλοφόρησε στο περιοδικό Marvel Premiere, eίναι σε δύο μέρη και σχεδιάζεται από τον Howard Chaykin. Το σχέδιο είναι και αυτό στα πλαίσια της εποχής, με αρκετή λεπτομέρεια. Ακολουθεί ένα 6τευχο mini series (The Sword of Solomon Kane) που έγραψε ο Ralph Macchio, συγγραφέας της Marvel που έχει κάνει και αρκετά υπερηρωικά εκείνη την εποχή. Διάφοροι σχεδιαστές δούλεψαν σε αυτό το mini series , με μεγαλύτερη ή μικρότερη επιτυχία. Πιο γνωστός ο πολύς Mike Mignola (Hellboy κ.α.). Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στο ότι το πρώτο τεύχος του mini series έχουμε την απόδοση της ίδιας ιστορίας με αυτήν που παρουσιάζεται στα και στα δύο πρώτα τεύχη ( η ιστορία έχει τον τίτλο Red Shadows ). Περίεργη επιλογή από την Dark Horse, αλλά μπορούμε να συγκρίνουμε τις δουλειές που έκαναν οι δημιουργοί στο ίδιο υλικό. Γενικά ένα τομάκι (200 περίπου σελίδες) το οποίο έφυγε σχετικά γρήγορα, παρά το heavy exposition που έχει κατά καιρούς. Αν σας αρέσουν τέτοιου είδους ιστορίες ή αν είστε φαν του Κόναν και θέλετε να δείτε τι άλλο έγραψε ο δημιουργός του, αξίζετε να το τσεκάρετε. 6,5/10 από εμένα

To Crimson Empire είναι μια σειρά που μας δίνει την οπτική της Αυτοκρατορίας στο σύμπαν του Star Wars. Πιο συγκεκριμένα του Kir Kanos, τελευταίο επιζών μέλος της Imperial Guard, του επίλεκτου δηλαδή και κοκκινοφορεμένου σώματος σωματοφυλάκων του Emperor Palpatine. Ως πιστός στον εκλιπών αυτοκράτορα, ξεκινάει ένα αγώνα να βρει τους υπεύθυνους για τον θάνατο του, τόσο στη πλευρά των επαναστατών όσο και σε αυτή των καταλοίπων της Αυτοκρατορίας. Στην πορεία αυτής του της πορείας, γνωρίζει και ερωτεύεται την επικεφαλής ενός rebel cell, μαθαίνει ποιος πραγματικά πρόδωσε τον Palpatine, εμπλέκεται στα πολιτικά παιχνίδια των διαδόχων του Αυτοκράτορα και εν τέλει (τι πρωτότυπο!) σώζει τον Γαλαξία από ολοκληρωτική καταστροφή και φέρνει την ειρήνη μεταξύ Αυτοκρατορίας και επαναστατών. Άλλη μία από τις πολλές mini-series που κυκλοφόρησε η Dark Horse στο σύμπαν που μας έδωσε ο George Lucas. Τo Crimson Empire αποτελείται από 3 ξεχωριστά mini-series των 6 τευχών το καθένα (Crimson Empire, Crimson Empire II: Council of Blood, Crimson Empire III : Empire Lost) και κυκλοφόρησαν το 1997,1998 και 2011 αντίστοιχα. Κυκλοφόρησαν 3 trades και στο τέλος συγκεντρώθηκαν όλα μαζί σε ένα HC με το όνομα The Crimson Empire Saga. Το κόμικ έχει όλα τα καλά και όλα τα κακά που είχαν τα Star Wars comics της Dark Horse. Είχαν δηλαδή, κατά βάση, καλούς δημιουργούς και καλές ιστορίες οι οποίες όμως είναι βαθύτατα επηρεασμένες (έως αντιγράφουν) τις ταινίες. Οι συγγραφείς φτιάχνουν μια ωραία ιστορία με μέτριους κακούς. Το σχέδιο είναι σε υψηλά επίπεδα, καλοί χρωματισμοί γενικά και εν γένει μια αξιοπρεπής δουλειά. Κάποιος που δεν έχει διαβάσει πολλά Star Wars comics θα περάσει καλά. 7/10 από εμένα

Οι κάτοικοι του Ether, ενός κόσμου αρκετά διαφορετικού από τον δικό μας, έχουν μάθει να αποδίδουν τα πάντα στη μαγεία. Από λειτουργίες των οργανισμών μέχρι κατασκευές και αντικείμενα, χωρίς δεύτερη σκέψη, θεωρούνται απλώς μαγικά. Ο Boone είναι επιστήμονας στη δική μας Γη, και όταν εντοπίζεται ένα σημείο μοναδικότητας στη Βενετία που οδηγεί στο Ether, δέχεται να δουλέψει για την κυβέρνηση και να επισκεφτεί το μέρος για να καταγράψει και να εξηγήσει επιστημονικώς τη λειτουργία αυτού του κόσμου. Variant cover από τον Jeff Lemire Στο Ether, τώρα, ο Boone έχει πλέον γνωστούς και φίλους, και όταν δολοφονείται ένα σημαντικό πρόσωπο, ζητούν τη βοήθειά του για την εξιχνίαση του φόνου - και από εκεί ξεκινά η ιστορία μας, κάνοντας flashbacks όπου χρειάζεται. Ο Boone έχει και μια σύζυγο, τη Hazel, που γνώρισε λόγω της ιδιότητάς του. Αλλά το γεγονός πως περνά τόσο χρόνο στο Ether έρχεται με ένα τίμημα... Δεν θα πω τίποτα άλλο για την ιστορία. Το πρώτο volume ολοκληρώθηκε χθες με 5 τεύχη, και απ' ότι κατάλαβα η συνέχεια θα αργήσει. Όπως είναι αναμενόμενο δεν συμβαίνουν πάρα πολλά στη διάρκεια αυτών, αλλά όσα εξιστορούνται είναι ουσιαστικά. Δεν είναι, επομένως, κάτι που δεν πρέπει να χάσετε, αλλά αν σας ψήνει το setting αρχίστε το χωρίς δεύτερη σκέψη. Ίσως απογοητεύτηκα από το (αρκετά αποκαλυπτικό, αλλά παρ' όλα αυτά) βιαστικό τέλος, αλλά όταν είδα ότι συνεχίζεται το συγχώρεσα γιατί φαίνεται πως έβαλε όλα τα απαραίτητα θεμέλια από τώρα. Το σχέδιο είναι πολύ όμορφο - πολύ χαρακτηριστικό του σχεδιαστή, ταιριαστό στον παραμυθένιο χαρακτήρα του κόμικ και σκοτεινό όπου χρειάζεται. Έχει μεγάλη αντίθεση ανάμεσα στον πρωταγωνιστή και τους κατοίκους του Ether, και μαζί με το σκηνικό που εναλλάσσεται από το μουντό της Γης στο μαγικό του Ether με τα περίεργα πλάσματα και τα πολύχρωμα περιβάλλοντα δένει πετυχημένα. Ένα αρνητικό για μένα είναι το πόσο πρόχειρο φαίνεται όταν σχεδιάζει χαρακτήρες από μεγάλη απόσταση. Δυστυχώς τη σελίδα που αναφέρομαι δεν μπορώ να την βάλω γιατί είναι spoiler. Το κόμικ ξεκίνησε μέσα Νοεμβρίου και "ολοκληρώθηκε" χθες, σύμφωνα με την Dark Horse. Δεν βρήκα καμία πηγή που να λέει πότε θα συνεχιστεί. Στο σενάριο είναι ο Matt Kindt των MIND MGMT, Past Aways, Super Spy και Dept. H και στο σχέδιο o David Rubin των The Fiction και The Hero. TL;DR version: Διαβάστε το αν σας αρέσει αυτό που βλέπετε στις εικόνες, προσπεράστε μέχρι να συνεχιστεί σε κάθε άλλη περίπτωση.

EERIE COMICS Το Eerie ήταν ένα αμερικάνικο περιοδικό τρόμου και φαντασίας που κυκλοφορούσε την περίοδο 1966 - 1983 από την Waren Publishing. Ήταν "ξαδερφάκι" του Creepy, ενός περιοδικού της ίδιας εκδοτικής με σχετικά παρόμοιο περιεχόμενο, που κυκλοφορούσε ήδη στην αμερικάνικη αγορά από το 1964 και σταμάτησε επίσης το 1983. Όταν το 2008 η Dark Horse απέκτησε τα δικαιώματα σε όλους τους τίτλους της Waren, ξεκίνησε την επαναδημοσίευση των ιστοριών σε τόμους με τις πολυτελείς σειρές Creepy Archives και Eerie Archives. Και δε σταμάτησε εκεί, καθώς ξεκίνησε και τη δημοσίευση νέων ιστοριών, πρώτα με τη σειρά Creepy Comics το 2008, και 4 χρόνια αργότερα με τη σειρά Eerie Comics. Από την ιστορία "Hunger" του Eerie # 3 σε σχέδιο Troy Nixey Το 1ο τεύχος του Eerie Comics λοιπόν, κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2012. Μέχρι στιγμής έχουν κυκλοφορήσει 8 τεύχη, με το τελευταίο να βγαίνει στην αγορά τον Δεκέμβριο του 2015. Παρόλο που το Creepy Comics φαίνεται να συνεχίζεται ακόμα (έχοντας φτάσει τα 24 τεύχη, με το τελευταίο να κυκλοφορεί τον Ιούνιο του 2016), δε φαίνεται να υπάρχουν εξελίξεις ως προς τη συνέχιση και του Eerie. Toυλάχιστον η Dark Horse φρόντισε τον Απρίλιο του 2016 να κυκλοφορήσει ένα χορταστικό τομάκι 180 σελίδων με τα 8 τεύχη μαζεμένα. O ξάδερφος Eerie Όπως σε όλους τους προαναφερθέντες τίτλους, το concept της σειράς είναι το ίδιο: μικρές ασπρόμαυρες αυτοτελείς ιστορίες τρόμου ή επιστημονικής φαντασίας. Οικοδεσπότης, όπως και και στην παλιά σειρά, είναι ο Ξάδερφος Eerie, ο οποίος μας κάνει την εισαγωγή και τον επίλογο κάθε ιστορίας, πάντα με τη σωστή δόση μαύρου χιούμορ. Στα κείμενα των ιστοριών συναντάμε ονόματα όπως οι Christopher Taylor, Damon Gentry, Brian Clevinger, Landry Walker, Al Ewing, Ales Kot, Dan Jolley, John Arcudi, Brandon Montclare, M. R. James, J. Torres, Larry Hama, Jen Van Meter και Justin Jordan. Στους σχεδιαστές συναντάμε τους David Lapham, Rafa Garres, Mike Allred, Troy Nixey, Jonathan Case, Kelley Jones, Sloane Leong, Norm Breyfogle, Aaron Conley, Henry Flint, Dev Madan, Alexander Perkins, Tim Seeley, Tony Parkey και Kelly Williams. Τα πολύ όμορφα (και έγχρωμα φυσικά) εξώφυλλα είναι του Jim Pavelec. Χωρίς να έχω διαβάσει ακόμα όλες τις ιστορίες, θεωρώ ότι όπως συμβαίνει στις περισσότερες συλλογές άλλες ξεχωρίζουν και άλλες όχι. Ως σύνολο σαφώς και είναι πολύ κατώτερο των παλιών τευχών Eerie, στα οποία το σχέδιο σε αρκετές ιστορίες ήταν εξαιρετικό! Εδώ σε γενικές γραμμές λίγων ιστοριών το σχέδιο ξεχωρίζει, ενώ σε αρκετές το θεωρώ αρκετά απλοϊκό. Πάντως για τους φαν των παλιών σειρών, είναι μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση.

CITY OF OTHERS To City of Others είναι μια μίνι σειρά της Dark Horse, που κυκλοφόρησε και ολοκληρώθηκε σε 4 τεύχη το 2007. Δημιουργοί του είναι ο Steve Niles στο σενάριο (Criminal Macabre, 30 Days of Night) και ο Bernie Wrightson στο σχέδιο (Creepy), ενώ το coloring είναι του Jose Villarrubia. Οι Νiles και Wrightson έχουν συνεργαστεί και σε άλλες δουλειές, όπως τα Dead, She Said, The Ghoul και Doc Macabre. Toν Φεβρουάριο του 2008 η ιστορία κυκλοφόρησε ολοκληρωμένη σε paperback από την ίδια φυσικά εκδοτική. Συνολικά περιέχει 130 έγχρωμες σελίδες, ενώ στα έξτρας περιλαμβάνεται και ένα μίνι sketchbook του Wrightson. Κεντρικός χαρακτήρας είναι ο Stosh Bludowski, ένας επαγγελματίας δολοφόνος που δε νοιώθει κανένα απολύτως συναίσθημα. Ο Blud αναλαμβάνει μια μέρα να "καθαρίσει" δύο τύπους, οι οποίοι όμως δε λένε να πεθάνουν με τίποτα. Προσπαθώντας να λύσει το μυστήριο, θα μπλεχτεί σε έναν πόλεμο ανάμεσα σε βρικόλακες και τον στρατό νεκροζώντανων ενός παρανοϊκού επιστήμονα. Το συνολικό αποτέλεσμα το βρήκα μέτριο. Ως ιστορία είχε κάποιες πολύ καλές στιγμές, αλλά η τελική εικόνα μάλλον με άφησε αδιάφορο. Σημαντικό μειονέκτημα, ότι η ιστορία ουσιαστικά δεν ολοκληρώνεται. Δεν ξέρω αν υπήρχε αρχικό πλάνο να βγει κάποια στιγμή και συνέχεια, αλλά στο σημείο που σε αφήνει είναι σαν να ξέχασαν να προσθέσουν το τελευταίο κεφάλαιο. Το σχέδιο του Wrightson είναι πολύ ωραίο, αλλά νομίζω ότι τα χρώματα το χαλάνε πολύ. Δεν είμαι απ' αυτούς που προτιμάνε τα ασπρόμαυρα κόμικς, αλλά το σχέδιο του Wrightson είναι εγγυημένα καλύτερο χωρίς χρώμα, ή έστω τα χρώματα να έχουν τον κατάλληλο τόνο. Ο συγκεκριμένος χρωματισμός του Villarrubia δεν μου άρεσε. Προτείνεται κυρίως στους φαν των δημιουργών.

RAGEMOOR Πρόκειται για μια μίνι σειρά 4 τευχών που κυκλοφόρησε το 2012 από την Dark Horse. Στο τέλος της ίδιας κιόλας χρονιάς, τα τεύχη συγκεντρώθηκαν σε μια όμορφη σκληρόδετη έκδοση 120 σελίδων. Το σενάριο είναι του Jan Strnad και το σχέδιο του Richard Corben. To σχέδιο είναι ασπρόμαυρο, ενώ η συγκεντρωτική έκδοση περιέχει και τα 4 έγχρωμα εξώφυλλα των τευχών, καθώς και ένα μίνι sketchbook του Corben. Το Ragemoor είναι ένα ζωντανό κάστρο, δημιουργημένο (και όχι χτισμένο) από το αίμα χιλιάδων ανθρώπων που θυσιάστηκαν στο όνομα αρχαίων θεών, και που μεταλλάσσεται εδώ και αιώνες και σκοτώνει προκειμένου να επιβιώσει. Ιδιοκτήτης του κάστρου είναι ο Herbert, που μαζί με τον τρελό πατέρα του και τον πιστό υπηρέτη του αποτελούν τους μοναδικούς ενοίκους του. Το κάστρο έχει σχέδιο για την επιβίωσή του, και κάθε ένοικος παίζει τον ρόλο του ώστε να επιτευχθεί αυτό. Όταν ο θείος του Herbert και η όμορφη ξαδέρφη του επισκέπτονται το κάστρο, η ισορροπία θα διαταραχθεί. Από τις καλύτερες ιστορίες του Corben που έχω διαβάσει τελευταία. Το σχέδιο είναι το κλασικό του δημιουργού, που εμένα πάντα μου αρέσει. Το σενάριο θυμίζει παλιές κλασικές gothic ιστορίες, με πολλά στοιχεία μυθολογίας Κθούλου. Όμορφη ατμόσφαιρα και ενδιαφέρουσα πλοκή!

LIVING WITH THE DEAD A Zombie Bromance To Living with the Dead είναι ένα κόμικ κωμωδία / παρωδία τρόμου, γραμμένο από τον Mike Richardson και σχεδιασμένο από τον Ben Stenbeck. Πρωτοκυκλοφόρησε το 2007 σε 3 τεύχη από την Dark Horse, ενώ τον Απρίλιο του 2008 βγήκε μαζεμένη η ιστορία σε TPB. Tον Ιούνιο του 2016 κυκλοφόρησε και 2η έκδοση (της οποίας το εξώφυλλο βλέπετε). Ολόκληρο το ΤΡΒ αποτελείται από 92 έγχρωμες σελίδες, από τις οποίες η ιστορία καταλαμβάνει τις 74. Στις υπόλοιπες σελίδες περιλαμβάνονται 4 illustrations τoυ Richard Corben (τα 3 είναι τα εξώφυλλα των τευχών), 3 του Brian Churilla και 3 survival kits για το πώς να φτιάξετε τη δική σας μάσκα και να αποφύγετε τα ζόμπι. To εξώφυλλο της έκδοσης είναι επίσης του Richard Corben. H ιστορία διαδραματίζεται σε μία μεγάλη πόλη, όπου σχεδόν ολόκληρος ο πληθυσμός της έχει μετατραπεί σε ζόμπι. Πρωταγωνιστές είναι ο Whip και ο Straw, δύο τύποι που καταφέρνουν να επιβιώσουν φορώντας απλές μάσκες με λάστιχο που απεικονίζουν ζόμπι, κάτι που όπως φαίνεται ψαρώνει εύκολα τους νεκροζώντανους. Αν μάλιστα κατά τη διάρκεια της βόλτας τους φωνάζουν και κάνα "Brains" πού και πού, γίνονται ακόμα πιο πιστευτοί. Όλα κυλάνε ήρεμα, μέχρι τη μέρα που θα συναντήσουν μια όμορφη κοπέλα, κάτι που τους οδηγεί στο να τσακώνονται συνέχεια για το ποιος θα την κατακτήσει.

Υπήρχαν εποχές που τα παραμύθια δεν ήταν για παιδιά. Ήταν τρομαχτικοί λαϊκοί μύθοι, για να διασκεδάζουν και να τρομάζουν οι ενήλικες. Μια τέτοια ιστορία λοιπόν είναι και το Harrow County. Βρισκόμαστε στη δεκαετία του 30, στη Βόρεια Καρολίνα. Η Emmy είναι μια νεαρή κοπέλα που ζεί δίπλα στο δάσος, σε μια ξεκάθαρα στοιχειωμένη περιοχή. Τη μέρα της ενηλικίωσής της ανακαλύπτει ότι συνδέεται με τα μυστήρια creepy πλάσματα του δάσους , όπως και με τους ανθρώπους του χωριού, όπως και με την καμένη μάγισσα του χωριού, με τρόπους που ποτέ δε θα μπορούσε να φανταστεί. Η ιδέα ξεκίνησε αρχικά ως μυθιστόρημα του Cullen Bunn στο μπλογκ του, με τίτλο Countless Haints (τον ίδιο τίτλο έχει κι ο πρώτος τόμος). Στη συνέχεια όμως μετατράπηκε σε κόμικ με εξαιρετικό αποτέλεσμα . Μέχρι τώρα έχουν κυκλοφορήσει 16 τεύχη κι η συνέχεια προβλέπεται πολύ ενδιαφέρουσα! Είμαι καιρό φαν του Cullen Bunn, μ αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφει. Μ’ αρέσει το πώς χτίζει χαρακτήρες, η κινηματογραφική απόδοση των σκηνών δράσης, ο υπόγειος τρόμος στις ιστορίες του. Τον Tyler Crook όμως τον πρόσεξα περισσότερο χάρη στο Harrow County – φοβερά ατμοσφαιρικό σχέδιο και χρώμα! ‘Όπως επίσης και πολύ εκφραστικά πρόσωπα. Αυτό το κόμικ, όπως και το Mind MGMT ευθύνονται για την πρόσφατη αγάπη μου στον χρωματισμό των κόμικς με νερομπογιές Κι ένα βίντεο με τον Tyler Crook επι τω έργω Να πω επίσης ότι σχεδιάζεται τηλεοπτική μεταφορά του από το SyFy Channel Έχει μάγισσες, έχει γδαρμένα παιδιά, παράξενα πλάσματα του δάσους, στοιχειωμένα σπίτια, τέρατα. Έχει εκδίκηση, προδοσίες, μοναξιά, ενηλικίωση, badass πρωταγωνίστρια,. Έχει αφήγηση (μύθος του δάσους είναι, εδώ ταιριάζει), ανατροπές, φοβερή ατμόσφαιρα, μελάνια και χρώματα του Tyler Crook, σενάριο του εξαιρετικού Cullen Bunn (Sixth Gun). Έχει και έξτρα μονοσέλιδες ιστορίες στα τεύχη και αρκετά έξτρας στα TPB. Έχει και soundtrack, δια χειρός Tyler Crook! Να αναφέρω τέλος ότι προτάθηκε για Eisner το 2016 (best new series)

Kerry King: «Δείχνει φανταστικό» - Δείτε τα εξώφυλλα του πρώτου τόμου της τριλογίας Οι στίχοι τωνSlayer ανέκαθεν μπορούσαν να παρομοιαστούν με σενάριο ενός σκληρού κόμικς – βίαιοι, γεμάτοι αίμα, απειλητικοί και φιλοπόλεμοι- και τα εξώφυλλα των δίσκων τους είναι κομμάτια μιας γνώριμης γραφιστικής κόλασης. Οπότε το μόνο που έμεινε να εκπλήσσει στην μεταφορά του έργου των thrash metallers σε μια σειρά κόμικς, που μόλις ανακοινώθηκε ότι θα βγει, είναι γιατί τους πήρε τόσο πολύ να το αποφασίσουν! Το συγκρότημα και η δισκογραφική του, η Nuclear Blast, ένωσαν τις δυνάμεις τους με τον εκδοτικό οίκο Dark Horse ("Sin City", "Hellboy") για μια υπερ-βίαιη τριλογία, το πρώτο μέρος της οποίας τιτλοφορείται "Slayer: Repentless, Vol. 1" και θα βγει στα ράφια μέσα στο τρέχον έτος. Το θέμα αντλείται από την ιστορία εκδίκησης που ξετυλίγεται μέσα στα video των "Repentless" και "You Against You" του σκηνοθέτη BJ McDonnell ("Hatchet III"). Το σενάριο θα γραφτεί από τον Jon Schnepp – πρώην σκηνοθέτη του "Metalocalypse"- και το σχέδιο θα φέρει την υπογραφή του Guiu Vilanova ("Twilight Zone", "Conan The Avenger"). Ο πρώτος τόμος θα βγει με δύο διαφορετικά εξώφυλλα, που μπορείτε να δείτε παρακάτω: το κύριο από τον Glenn Fabry ("Hellblazer", "Preacher") (αυτό στα δεξιά με τον αιματοβαμμένο τύπο με την καλύπτρα) και μια παραλλαγή με έναν παλουκωμένο σκελετό από τον Eric Powell ("The Goon", "Hillbilly"). «Ξεσκίζομαι στη δουλειά με όλο αυτό», παραδέχεται ο Schnepp «γιατί θέλω να τιμήσω την κληρονομιά των Slayer. Δεν μπορεί να είναι ούτε μέτριας ποιότητας, ούτε αστείο. Πρέπει να είναι άγριο, βίαιο και πολύ τραχύ!». «Το να φτιάχνω το κόμικς των Slayer είναι σαν ένα όνειρο που βγήκε αληθινό για έναν nerd σαν κι εμένα», καταλήγει. Πηγή: rocking.gr

Βαμπιρο-κόμικ των Carlos Trillo (σενάριο) και Eduardo Risso (σχέδιο), που αποτελεί μια από τις γνωστότερες συνεργασίες τους. Μέχρι να ολοκληρωθεί πέρασε από σαράντα κύματα ή καλύτερα από τρεις διαφορετικές εκδοτικές. Η πρώτη έκδοση βγήκε το 1992 από την αργεντίνικη Editorial Columba, ενώ το 1995 τα δικαιώματα πέρασαν στην Meridiana Comics, που επέλεξε να το εκδώσει σε τευχάκια αμερικάνικου στυλ. Το 2005 κατέληξε στην ισπανική Norma Cómics, όπου και ολοκληρώθηκε σε τέσσερις τόμους. Το δε όνομα άλλαξε διαδοχικά από N/N, σε Boy Vampiro (που είναι και η πιο γνωστή εκδοχή στα ισπανικά) και τέλος σε Yo, Vampiro. Ακόμη και στα αγγλικά, όμως, υπάρχουν παραπάνω από μία εκδόσεις. Αρχικά, η Strip Art Features μετέφρασε τους τέσσερις τόμους με την ονομασία Boy Vampire. Το 2010 η Dark Horse, σε συνεργασία με την Strip Art Features, το μετονόμασε σε Vampire Boy, εκδίδοντας έναν ενιαίο, paperback τόμο, του οποίου δηλώνω υπερήφανος κάτοχος. Ένα παράξενο γεγονός, που συνέβη πριν από χιλιάδες χρόνια στην έρημο της Αιγύπτου, σκότωσε τον Φαραώ και όλο του τον στρατό. Μοναδικοί επιζώντες, δύο ορκισμένοι εχθροί: ο δεκάχρονος, δίχως όνομα γιος του Φαραώ και η Ahmasi, μια πανέμορφη, αλλά πανούργα ιέρεια. Απέθαντοι, με υπεράνθρωπες δυνάμεις και δίψα για αίμα, οι δυο τους προσπαθούν κατά τη διάρκεια όλων αυτών των αιώνων να αλληλοεξοντωθούν. Η τελευταία τους σύγκρουση θα ξεκινήσει όταν το αγόρι επανέρχεται στη ζωή, σαράντα χρόνια χρόνια μετά τον τελευταίο του «θάνατο», σε μια πόλη των ΗΠΑ των αρχών του 21ου αιώνα. Το Vampire Boy περιέχει μερικές από τις καλύτερες ιδέες που έχω συναντήσει σε κόμικ. Ο Trillo κάνει με έξοχο τρόπο την κριτική του στην αυτοκαταστροφικότητα του ανθρώπου, που αντιπροσωπεύεται από το άσβεστο μίσος ανάμεσα στα δύο μοναδικά αθάνατα πλάσματα του κόσμου. Όπως λέει το αγόρι στην εχθρό του, σε κάποιο σημείο: «Χωρίς τον άλλον, ο καθένας μας είναι αιώνια μόνος». Πέρα από αυτό όμως, ο μεγάλος Αργεντίνος μας προσφέρει μια γεμάτη, εμπνευσμένη ιστορία, με ενδιαφέροντες χαρακτήρες και έξυπνο φινάλε. Ίσως σε κάποιο σημείο ο ρυθμός πέφτει σημαντικά και το παρακάνει με την επεξηγηματικότητα των σκέψεων, αλλά συνολικά το σεναριακό κομμάτι είναι υψηλού επιπέδου. Βέβαια δίπλα του στέκεται ο Risso, που δε χρειάζεται συστάσεις. Παίζει στο γήπεδό του, το ασπρόμαυρο, και μας χαρίζει πολλά απίστευτα καρέ. Θα έλεγα ότι και αυτός έχει κάποιες αδύναμες στιγμές, αλλά είναι λίγες. Εν κατακλείδι, είναι ένα τρομερό ανάγνωσμα, ωμό και ποιητικό ταυτόχρονα, που αξίζει να διαβαστεί απ’ όσους γουστάρουν τα καλά κόμικς. Βαθμολογία: 9,5/10 Σημείωση: η παρουσίαση θα μπορούσε κάλλιστα να μπει στα ευρωπαϊκά, αλλά επέλεξα να το βάλω στα αμερικάνικα, μιας και έχουμε να κάνουμε με Αργεντίνους δημιουργούς.

THE STRAIN The Strain Book One Το "The Strain" είναι μια σειρά τρόμου που ξεκίνησε να κυκλοφορεί τον Δεκέμβριο του 2011 από την Dark Horse. Είναι προσαρμογή σε κόμικ του ομότιτλου βιβλίου του γνωστού σκηνοθέτη / παραγωγού Guillermo Del Toro και του Chuck Hogan. Ο Del Toro οραματιζόταν το The Strain να κυκλοφορήσει πρώτα ως τηλεοπτική σειρά, κάτι που δεν τα κατάφερε αμέσως και έτσι προηγήθηκαν τα βιβλία: The Strain (2009), The Fall (2010) και The Night Eternal (2011), που όλα μαζί αποτελούν το The Strain Trilogy. To σενάριο του κόμικ υπογράφει ο David Lapham, το σχέδιο είναι του Mike Huddleston και τα χρώματα του Dan Jackson. Συνολικά κυκλοφόρησαν 32 τεύχη έως και τον Αύγουστο του 2015, εκ των οποίων τα πρώτα 11 αποτελούν το πρώτο βιβλίο, τα επόμενα 9 το δεύτερο και τα 12 τελευταία το τρίτο. Τα τεύχη αυτά συγκεντρώθηκαν και σε 6 paperback (2 για κάθε βιβλίο), αλλά και σε 3 σκληρόδετους τόμους, έναν για κάθε βιβλίο. The Strain Books 2, 3 Μπορεί ο Del Toro να μην κατάφερε εξαρχής το στόχο του να κυκλοφορήσει πρώτα η τηλεοπτική σειρά, αλλά έστω και καθυστερημένα το πέτυχε. Τον Ιούλιο του 2014 λοιπόν, ξεκινάει η προβολή του The Strain στην αμερικάνικη τηλεόραση, με κάθε σεζόν να αποτελείται από 13 επεισόδια (imdb). Mέχρι στιγμής έχουν προβληθεί 2 σεζόν, ετοιμάζεται η 3η, ενώ ο στόχος είναι να βγουν συνολικά 5 σεζόν. Σελίδες από το 1ο τεύχος Στα της υπόθεσης, όλα ξεκινάνε με την προσγείωση ενός Boeing 767 στο αεροδρόμιο JFK της Νέας Υόρκης, στο οποίο δε φαίνεται να υπάρχει μέσα κανένα ίχνος ζωής. Έτσι ειδοποιείται το CDC (Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων), όπου ο επικεφαλής Dr. Ephraim Goodweather και η συνάδελφός του Dr. Nora Martinez αναλαμβάνουν να μάθουν τι συνέβη. Τελικά ανακαλύπτουν ότι 3 επιβάτες του αεροσκάφους είναι ακόμα ζωντανοί, όμως δυσκολεύονται να βρουν εξήγηση ως προς το τί ακριβώς συνέβη. Σύντομα θα τους πλησιάσει ο Abraham Setrakian, ένας Ρουμάνος ιδιοκτήτης ενεχυροδανειστηρίου, που θα τους αποκαλύψει ότι έχουν να αντιμετωπίσουν Βρυκόλακες. Φυσικά θα περάσει λίγος χρόνος ακόμα μέχρι να τον πάρουν στα σοβαρά... Τα εξώφυλλα των ΤPB Εμένα προσωπικά μου άρεσε πολύ! Δεν αποφεύγει βέβαια ένα σωρό κλισέ, αλλά και πάλι είναι μια ενδιαφέρουσα ιστορία τρόμου, με αρκετά ωραίο σκοτεινό σχέδιο. Τα εξώφυλλα των τευχών είναι πάρα πολύ όμορφα, ενώ ακόμα πιο όμορφη είναι η hardcover έκδοση, την οποία και προτείνω σε όποιον αποφασίσει να διαβάσει τη σειρά. Η τηλεοπτική σειρά είναι καιρό τώρα σε αναμονή στη λίστα μου, και πιστεύω σύντομα θα την ξεκινήσω για να κάνω συγκρίσεις. wikipedia

The 13th Son To "The 13th Son" είναι μια μίνι σειρά 4 τευχών που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2005 από την Dark Horse Comics και ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 2006. Σεναριογράφος και σχεδιαστής είναι ο Kelley Jones, ο οποίος έχει σχεδιάσει και κάποιες ιστορίες του Criminal Macabre, που ήταν και ο βασικός λόγος που είχα αυτή τη σειρά στη wishlist μου. Βέβαια θα προτιμούσα αντί της μίνι - σειράς να είχα αγοράσει το συγκεντρωτικό paperback που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2007, αλλά ας μην έχω και παράπονο... Το συγκεντρωτικό άλμπουμ Πρωταγωνιστής της σειράς είναι ένα τέρας το οποίο κυνηγάει και σκοτώνει άλλα τέρατα. Τόσο απλά! Έχει απίστευτες δυνάμεις και δύσκολα βρίσκει αντίσταση, και έτσι τα βρίσκει σκούρα μόνο όταν του την πέφτουν πολλά τέρατα μαζί. Βασικός του αντίπαλος και τελευταίο υποψήφιο θύμα του είναι η μητέρα του, η οποία όμως είναι μάγισσα και άρα όχι και ο πιο εύκολος στόχος. Εσωτερική σελίδα απ' το πρώτο τεύχος Σεναριακά δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Σχεδιαστικά απ' την άλλη μου άρεσε πολύ! Είχε πολύ ωραίες σκηνές μάχης μεταξύ τεράτων, αρκετή βία, κάποια ίχνη μαύρου χιούμορ, όμως θα μπορούσε να ήταν καλύτερο. Αν το ξαναδιαβάσω, θα είναι για να απολαύσω για ακόμα μία φορά το σχέδιο. Πηγές: amazon comicvine

Edgar Allan Poe's SPIRITS OF THE DEAD Tο Spirits of the Dead είναι μια έκδοση της Dark Horse, που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2014. Στον έγχρωμο, σκληρόδετο τομάκο των 224 σελίδων, συγκεντρώνονται ιστορίες κόμικς που βασίζονται σε ποιήματα / διηγήματα του Edgar Allan Poe, των οποίων τόσο την προσαρμογή σε κόμικ όσο και το σχέδιο έχει αναλάβει ο Richard Corben. Η πρώτη σελίδα της ιστορίας "The Raven" Φυσικά αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο Corben ασχολείται με το έργο του Poe. Ήδη το 2006 είχε δουλέψει στο Haunt of Horror, ένα αντίστοιχο project, με τη διαφορά ότι τα σενάρια δεν ήταν δικά του αλλά του Rich Margopoulos. Η περιγραφή στο οπισθόφυλλο του Spirits of the Dead αναφέρει ότι ο τόμος αυτός είναι μια πλήρης συλλογή των κόμικς του Corben που βασίζονται σε έργα του Poe, και να πω την αλήθεια φοβόμουν μήπως αρκετές ιστορίες τις έχω ξαναδιαβάσει στην παλιότερη έκδοση... Ευτυχώς αυτό δε συμβαίνει, καθώς οι δύο εκδόσεις ξεχωρίζουν τα κόμικ του Corben που είναι σε δικά του σενάρια από εκείνα του Margopoulos. Και παρόλο που κάποια έργα του Poe βρίσκονται και στις δύο εκδόσεις, το σχέδιο του Corben είναι διαφορετικό από τη μία έκδοση στην άλλη. Ο τόμος ξεκινάει με μια εισαγωγή του M. Thomas Inge, καθηγητή Ανθρωπιστικών σπουδών στο κολέγιο Randolph-Macon, αντιπροέδρου στο Διοικητικό Συμβούλιο του μουσείου Edgar Allan Poe στο Richmond, αλλά και general editor διαφόρων εκδόσεων που έχουν να κάνουν με κόμικς. Στη συνέχεια ακολουθεί η original version του ποίηματος "Spirits of the Dead" του Poe, από το οποίο πήρε το όνομα και ο τόμος, και το οποίο δεν έχει διασκευαστεί σε κόμικ όπως θα περίμενε κανείς. Και βέβαια μετά ακολουθούν οι ιστορίες κόμικ, που είναι οι: Alone The City in the Sea The Sleeper The Assignation Berenice Morella Shadow The Fall of the House of Usher The Murders in the Rue Morgue The Masque of the Red Death The Conqueror Worm The Premature Burial The Raven The Cask of Amontillado Στο τέλος υπάρχει και μια μικρή Gallery, που περιλαμβάνει τα εξώφυλλα με τα οποία πρωτοκυκλοφόρησαν οι παραπάνω ιστορίες τα έτη 2012 - 2014. Η πρώτη σελίδα της ιστορίας "The Premature Burial" Γενικός απολογισμός θετικός, αλλά όχι ότι δεν έχω πετύχει και καλύτερα πράγματα από τον Corben. Ίσως κάποια στιγμή καταντάει και κουραστικό να έχω διαβάσει σε κόμικς τόσες διαφορετικές εκδοχές των έργων του Poe (όχι μόνο από τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη), οπότε μάλλον θα εκτιμούσα περισσότερο πρωτότυπα σενάρια. Όμως το ιδιαίτερο σχέδιο του Corben μου αρέσει πολύ, και κάποιες ιστορίες είναι εξαιρετικά φτιαγμένες. Προτείνεται κυρίως σε φανς των δύο δημιουργών. Πηγές: amazon reviewfix

CRIMINAL MACABRE A Cal McDonald Mystery Ο Cal McDonald είναι ένας σκληροτράχηλος αλλά αλκοολικός "ντετέκτιβ του υπερφυσικού", που με τη βοήθεια του γκουλ Mo'Lock αλλά και ενός στρατού από γκουλς όταν υπάρχει ανάγκη, αντιμετωπίζει ένα σωρό περίεργα πλάσματα. Χρησιμοποιεί τελείως ανορθόδοξες μεθόδους για να νικήσει τους αντιπάλους του, ενώ φέρεται και μιλάει αρκετά άσχημα και στους συμμάχους του. Είναι πρώην αστυνομικός, που έχασε τη δουλειά του επειδή βρέθηκε αναίσθητος λόγω χρήσης στο περιπολικό του. Η πρώτη ιστορία του Cal είχε τον τίτλο "Big-Head", και κυκλοφόρησε το 1990 σε σενάριο του Steve Niles και σχέδιο του Jim Whiting, ως μέρος της ανθολογίας "Daughters of Fly in my Eye" από την Arcane Comix. Η επόμενη εμφάνιση του χαρακτήρα έγινε το 1996 στην ιστορία "Hairball" που δημοσιεύθηκε σε 4 μέρη στο περιοδικό Dark Horse Presents # 102 - 105, μια ιστορία που αργότερα κυκλοφόρησε και αυτόνομα. To 2002 κυκλοφόρησαν δύο νουβέλες του McDonald, με τους τίτλους "Savage Membrane" και "Guns, Drugs and Monsters", ενώ το 2003 κυκλοφορεί ακόμα μία με τον τίτλο "Dial M for Monster: A Cal McDonald Collection". Την ίδια χρονιά επιστρέφει στα κόμικς με τη μίνι σειρά "Criminal Macabre" από την Dark Horse σε σχέδιο του Ben Templesmith. Πλέον η σειρά υιοθετεί τον τελευταίο τίτλο, και συνεχίζει να εμφανίζεται τακτικά. Εσωτερική σελίδα Αναλυτικά οι τίτλοι των ιστοριών με χρονολογική σειρά: Big-Head (Daughters of Fly in my Eye, 1990) Hairball (από το Dark Horse Presents # 102 - 105, 1996) Criminal Macabre (μίνι σειρά 5 τευχών, 2003) Love me Tenderloin (one-shot, 2003) Drawing on your Nightmares (short story) Last Train to Deadsville (μίνι σειρά 4 τευχών, 2004) Supernatural Freak Machine Feat of Clay (one-shot, 2006) Two Red Eyes (μίνι σειρά 4 τευχών, 2007) My Demon Baby (μίνι σειρά 4 τευχών, 2008) Cell Block 666 (μίνι σειρά 4 τευχών, 2009) Call Me Monster (one-shote, 2011) When Freaks Collide (one-shot, 2011) No Peace for Dead Men (one-shot, 2011) Die, Die, my Darling! (one-shot, 2012) Final Night (μίνι σειρά 4 τευχών, 2012) They Fight by Night (one-shot, 2012) The Iron Spirit (one-shot, 2012) The Eyes of Frankenstein (μίνι σειρά 4 τευχών, 2013) The Third Child (μίνι σειρά 4 τευχών, 2014) Όλα τα σενάρια είναι του Steve Niles, ενώ έχουν περάσει διάφοροι σχεδιαστές. Πέρα από τον Jim Whiting που έκανε την αρχή και τον Ben Templesmith που έκανε το νέο ξεκίνημα το 2003, ιστορίες έχουν σχεδιάσει ακόμα οι Kelley Jones, Casey Jones, Kyle Hotz, Nick Stakal και Christopher Mitten. Εξώφυλλο από τον Ben Templesmith Τον Αύγουστο του 2011, η Dark Horse ξεκίνησε την κυκλοφορία των Omnibus με τις περιπέτειες του Cal McDonald. Στον 1ο αυτό τόμο, μαζεύει τις ιστορίες των Templesmith και Kelley Jones. Στις αρχές του 2012 κυκλοφόρησε και ο 2ος τόμος, που περιέχει τις ιστορίες των Casey Jones, Kyle Hotz και Nick Stakal. O 3ος τόμος κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2015, και περιέχει τη δουλειά του Mitten. Η πρώτη ιστορία του 1990 δεν έχει συμπεριληφθεί σε κάποιον τόμο omnibus, ούτε φυσικά και οι νουβέλες. Eπίσης δεν έχει συμπεριληφθεί η τελευταία δουλειά του Mitten, με τίτλο "The Third Child", που όπως φαίνεται είναι και ο επίλογος της σειράς. Εξώφυλλο από την τελευταία ιστορία του 2014, "The Third Child" Αν και προφανώς το concept της σειράς "κλέβει" στοιχεία από άλλα κόμικς (κυρίως το Hellblazer), προσωπικά είμαι πολύ ενθουσιασμένος από αυτό που διάβασα και το προτιμώ από το προαναφερθέν κόμικ. Μου αρέσει πάρα πολύ και ο τρόπος που γράφει ο Niles, αλλά και το σχέδιο των καλλιτεχνών που συμμετέχουν: ίσως κάπως λιγότερο του Templesmith (που κι αυτό όμως είναι ταιριαστό στο συγκεκριμένο κόμικ), ενώ με διαφορά κορυφαίο για μένα του Mitten. Όμορφη έκδοση από την Dark Horse, και αρκετά οικονομική για τον όγκο της. Είναι από τα καλύτερα κόμικς που έχω διαβάσει τελευταία! Πηγές: Wikipedia

RAT GOD To Rat God είναι μια μίνι σειρά 5 τευχών της Dark Horse, που ξεκίνησε να κυκλοφορεί τον Φεβρουάριο και σταμάτησε τον Ιούνιο του 2015. Τόσο το σενάριο όσο και το σχέδιο είναι του Richard Corben. Πρόκειται για μια ιστορία σε συνέχειες, με κεντρικό χαρακτήρα τον Clark, έναν νευρικό τύπο που ερωτεύεται μια κάπως περίεργη κοπέλα με μυστηριώδη καταγωγή. Μετανιωμένος που κάποια στιγμή τη χωρίζει, αποφασίζει να πάει στο Lame Dog, την πόλη από την οποία κατάγεται εκείνη για να της μιλήσει. Μόνο που το Lame Dog είναι τελείως αφιλόξενο, ενώ οι κάτοικοι λατρεύουν τον Θεό Αρουραίο και επιδίδονται σε ανθρωποθυσίες. Τα 5 εξώφυλλα της σειράς (από το Comixology) Τα 5 τεύχη συγκεντρώθηκαν τον Οκτώβριο του 2015 σε έναν όμορφο έγχρωμο σκληρόδετο τόμο 152 σελίδων. Στον τόμο περιλαμβάνονται και τα 5 εξώφυλλα, ενώ οι τελευταίες 9 σελίδες περιέχουν sketchbook του Corben. Ορισμένες σελίδες (από το Comixology) Προσωπική εκτίμηση: Έχω διαβάσει και καλύτερα. Και καλύτερα γενικά και καλύτερα του Corben. Η υπόθεση άργησε λίγο να μπει στο ψητό, αφού ουσιαστικά το ζουμί ξεκινάει στο τέλος του 2ου τεύχους. Η ατμόσφαιρα γενικά είναι καλή, και το όλο story βασίζεται λίγο σε ινδιάνικους μύθους και μυθολογία Κθούλου. Δεν με ξετρέλανε το σχέδιο του Corben αυτή τη φορά, αν και υπήρχαν κάποια όμορφα καρέ. Τα πέντε εξώφυλλα πάντως είναι εντυπωσιακότατα! Το ίδιο και η έκδοση και το αισθητικό αποτέλεσμα! Καλό σε γενικές γραμμές για όποιον είναι φαν του τρόμου ή του δημιουργού, αλλά αν κάποιος διαβάζει αραιά κόμικς τρόμου έχω καλύτερα να σας προτείνω. Πηγές: Comixology comicvine

Ενας σούπερ ήρωας από την Ατγουντ Ενας σούπερ ήρωας από την Ατγουντ Συντάκτης: Παρή Σπίνου Από τις πλέον καταξιωμένες και δημοφιλείς συγγραφείς του Καναδά, η πάντα ανήσυχη και δημιουργική Μάργκαρετ Ατγουντ, αφήνει για λίγο στην άκρη το μυθιστόρημα και στα 76 της χρόνια κάνει στροφή σε ένα πιο νεανικό είδος. Το γκράφικ νόβελ. Αngel Catbird είναι το όνομα του νέου υπερήρωα που θα μας συστήσει και πρωταγωνιστεί σε μια σειρά τριών τευχών - το πρώτο θα κυκλοφορήσει το ερχόμενο φθινόπωρο από τις εκδόσεις Dark Horse Comics. Την εικονογράφηση υπογράφει ο καλλιτέχνης Τζόνι Κρίστμας. Με τεράστια φτερά, γαμψά νύχια και ουρά, μυώδης και τυλιγμένος σε ένα σφιχτό σορτσάκι από πούπουλα, ο νέος ήρωας της Ατγουντ δεν είναι μόνο δυνατός, αλλά και αστείος. «Εχω επινοήσει έναν υπερήρωα ο οποίος είναι λίγο γάτα, λίγο πουλί. Λόγω μιας γενετικής υπερ-μετάλλαξης ο ήρωάς μας είναι συνδυασμός γάτας και κουκουβάγιας. Ετσι, έχει γούνα και φτερά και προβλήματα ταυτότητας», εξηγεί η φημισμένη συγγραφέας με τα πολλά βραβεία στο ενεργητικό της: Commonwealth (1987, 1994), Booker (2000) και Orange (2001, 2004). Ο Τζόνι Κρίστμας επισημαίνει ότι είναι συναρπαστικό να συνεργάζεται «με μία από τις σπουδαιότερες σύγχρονες πεζογράφους». Και προσθέτει ότι ο κόσμος του Angel Catbird «έχει ζεστασιά, καρδιά, χιούμορ και πολλή δράση». Δεν λείπουν και τα έξυπνα λογοπαίγνια με γάτες. Ο εκδότης της Dark Horse Comics, Μάικ Ρίτσαρντσον, περιγράφει τον άγγελο γάτα-πουλί ως «τολμηρό και αξέχαστο νέο χαρακτήρα, που αποτίει φόρο τιμής στους κλασικούς παλπ ήρωες και στις παραδοσιακές ιστορίες κόμικς». Είναι ένα παράξενο, συναρπαστικό μείγμα άλλων χάρτινων υπερηρώων που έχουν γράψει ιστορία, όπως ο Spirit που δημιούργησε ο πατέρας των γκράφικ νόβελ Γουίλ Αϊσνερ, ο Σούπερμαν, ο Animal Man, αλλά και το περίφημο κορίτσι-σκίουρος Squirrel Girl. Το έργο θα κυκλοφορήσει σε συνεργασία με δύο φιλανθρωπικές οργανώσεις του Καναδά που έχουν στόχο τη διατήρηση της ζωής στη φύση (Νature Canada’s Keep Cats Safe and Save Bird Lives). Τη διασύνδεση με την Dark Horse Comics έκανε η Καναδή εκδότρια κόμικς Χόουπ Νίκολσον, η οποία είχε συνεργαστεί με την Ατγουντ στην ανθολογία «The secret loves of Geek Girls», που απέφερε 122.286 καναδικά δολάρια για τον ίδιο φιλανθρωπικό σκοπό. Τότε η Ατγουντ είχε προσφέρει μια σειρά από καρτούν με προσωπικές ιστορίες της νιότης της. Δυναμική, με πολλά και ποικίλα ενδιαφέροντα, η Ατγουντ γράφει πεζά, διηγήματα, ποίηση, ενώ τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε 40 γλώσσες. Οπως το συναρπαστικό «Ο τυφλός δολοφόνος» (Ψυχογιός), το οικολογικό «Το τέλος του κόσμου» (Ψυχογιός), η φεμινιστική «Πηνελοπιάδα» (Ωκεανίδα), το αυτοβιογραφικό «Συνομιλώντας με τους νεκρούς» (Ωκεανίδα) κ.ά. Πρόσφατα συνεργάστηκε και με την εννοιολογική εικαστικό Κέιτ Πάτερσον για το έργο Future Library. Είναι από τις πρώτες συγγραφείς που προσφέρουν μία ιστορία τους που δεν θα αποκαλυφθεί μέχρι το 2114, οπότε 1.000 δέντρα στο δάσος Νορντμάρκα του Οσλο θα κοπούν για να γίνουν χαρτί όπου θα τυπωθούν τα κείμενά τους. Πηγή ΥΓ: Δική μου σημείωση. Αν ευοδωθεί το έργο, θα πρόκειται για πολύ σημαντικό γεγονός, αφού, η Άτγουντ είναι μια από τις σημαντικότερες εν ζωή πεζογράφους. Δύσκολα μπορώ να σκεφτώ αυτή τη στιγμή μεγαλύτερο λογοτεχνικό όνομα που να έχει γράψει σενάριο κατευθείαν για κόμικ. Ελπίζω το αποτέλεσμα να είναι αντάξιο των βιβλίων της. Σας προτείνω ιδιαιτέρως τον Τυφλό Δολοφόνο.

Το 1937 ξεκίνησε ο 2ος Σινοϊαπωνικός πόλεμος, που στην ουσία αποτέλεσε προϊμιο του Β' ΠΠ στην Άπω Ανατολή. Οι Ιάπωνες εισέβαλαν στην Κίνα και αφού κατέλαβαν την Σανγκάϊ προχώρησαν προ την ενδοχώρα, προς την Nanjing. Ο Κινέζικος στρατός, που αποτελείτο από ανάμικτα τάγματα Εθνικιστών και Κομμουνιστών δεν μπόρεσε να τους σταματήσει και η κατάληψη της πόλης έγινε μέσα σε σκηνικό χάους. Οι αξιωματικοί του Κινέζικου στρατού, εγκατέλειψαν την περιοχή ατάκτως χωρίς να δώσουν διαταγές υποχώρησης, με συνέπεια εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες και στρατιώτες να παραμείνουν εγκλωβισμένοι μέσα στα τείχη της πόλης. Όταν οι Ιάπωνες μπήκαν στην πόλη, ξεκίνησε μια απίστευτη σφαγή των εγκλωβισμένων, χωρίς διάκριση. Στρατιώτες, άμαχοι, άντρες, γυναίκες και παιδιά εκτελούντο μέσα σε βασανιστήρια. Ο αριθμός των νεκρών ξεπέρασε τις 300.000, εκ των οποίων οι περισσότεροι παρέμειναν ανώνυμοι. Μοναδική οδός σωτηρίας ήταν είτε η διαφυγή έξω από τα φυλασσόμενα τείχη, είτε η καταφυγή στην λεγόμενη "Ζώνη ασφαλείας" μιά περιοχή που κατοικούνταν κυρίως από δυτικούς και άρα ουδέτερους. Η ιστορία διηγείται την προσπάθεια δύο απομονωμένων και εγκαταλελειμμένων Κινέζων στρατιωτών, ενός μπαρουτοκαπνισμένου λοχαγού και ενός φοβισμένου στρατιώτη, να καταφύγουν σε αυτή τη ζώνη. Στην προσπάθειά τους θα συναντήσουν άπειρες φρικαλεότητες και ο χαρακτήρας τους θα αλλάξει ριζικά. Ο σκληρός θα βρει βρει την ανθρωπιά του και ο μαλακός θα γίνει σε κάποιες στιγμές απάνθρωπος. Ένα από τα πιό ωραία, ποιητικά και δυνατά κόμικς που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια. Ο συγγραφέας και σκιτσογράφος Ethan Young, με κινέζικη καταγωγή, σίγουρα κατέχει το θέμα και το χειρίζεται αριστοτεχνικά. Το σχέδιο ασπρόμαυρο και υποβλητικό. Το σενάριο μελετημένο και βατό, κυλάει γρήγορα. Ένα κόμικ που παρά τις 200 περίπου σελίδες του δεν σε αφήνει ούτε το αφήνεις μέχρι να τελειώσει. Και το ξαναδιαβάζεις πάλι. Το συνιστώ σε όλους ανεπιφύλακτα.

Τα αδέρφια Fabio Moon και Gabriel Ba έκαναν αρκετό θόρυβο με το Daytripper πριν λίγα χρόνια. Το Two Brothers είναι η καινούργια τους δουλειά που βγαίνει από τη Dark Horse αυτή τη φορά (χωρίς να έχει προηγηθεί έκδοση σε τεύχη όπως το Daytripper. Δεν θα του ταίριαζε άλλωστε). Το σενάριο βασίζεται στο μυθιστόρημα Dois Irmãos (The Brothers) του Milton Matoum, ο οποίος είναι ένας από τους πιο γνωστούς σύγχρονους συγγραφείς στη Βραζιλία. Ο Omar και ο Yaqub είναι δίδυμα αδέρφια αλλά τελείως διαφορετικά σε χαρακτήρα. Ο βίαιος αποχωρισμός τους μετά από μια παιδική διαμάχη αντί να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσά τους το γιγάντωσε. Η σύγκρουσή τους όταν ξανάσμιξαν ήταν μοιραία. Το σενάριο είναι καλό και μας μεταφέρει σε έναν άλλο τόπο και σε μια άλλη εποχή, όχι πολύ μακρινή από τη δική μας, με κάποιες πολιτικές αναφορές που μπορεί να είναι τροφή για σκέψη και ψάξιμο ή απλά να τις προσπεράσεις. Το σχέδιο σε συνδυασμό με τα τοπία της περιοχής κάνουν το graphic novel αυτό αξιοπρόσεκτο και το έβαλαν στη βιβλιοθήκη μου (και πάνα πάνω στη στοίβα με τα "προς άμεση ανάγνωση") review και οι 10 πρώτες σελίδες στο cbr

CREEPY COMICS Ο πρώτος τόμος Όποιος δεν γνωρίζει την αμερικάνικη σειρά Creepy που κυκλοφόρησε την περίοδο 1964 - 1983 από την Warren Publishing, να πάει αμέσως να ρίξει μια ματιά στο αφιέρωμα για την συγκεντρωτική έκδοση Creepy Archives που ξεκίνησε να κυκλοφορεί το 2007. Εφόσον είστε ενημερωμένοι, μπορείτε να συνεχίσετε την ανάγνωση... Ο δεύτερος τόμος Η Dark Horse λοιπόν, η εταιρεία που ανέλαβε την επανέκδοση της κλασικής σειράς τρόμου σε πολυτελείς τόμους, φρόντισε επίσης να ξεκινήσει μια νέα σειρά στο πνεύμα της παλιότερης. Έτσι, τον Ιούλιο του 2009, κυκλοφορεί το πρώτο τεύχος του Creepy Comics, στο γνωστό στυλ: ασπρόμαυρες αυτοτελείς ιστορίες τρόμου από διαφορετικούς καλλιτέχνες κάθε φορά, τις οποίες φυσικά παρουσίαζε ο Uncle Creepy. Κάθε τεύχος ήταν από 40 έως 48 σελίδες, ενώ η συχνότητα κυκλοφορίας ήταν πάνω κάτω τριμηνιαία. Μέχρι στιγμής έχουν κυκλοφορήσει 24 τεύχη (# 24 Ιούνιος 2016). Ο τρίτος τόμος Ανάμεσα στους καλλιτέχνες που ξεχωρίζουν είναι οι: Angelo Torres, Bernie Wrightson, Greg Ruth, Jason Sawn Alexander, Rick Geary, Nathan Fox, David Lapham, Kyle Baker και πάρα πολλοί άλλοι. Ο τέταρτος τόμος Τον Ιούνιο του 2011, κυκλοφόρησε ο πρώτος τόμος της συγκεντρωτικής έκδοσης του Creepy Comics, ο οποίος περιείχε τα πρώτα 4 τεύχη σε 188 σελίδες. Ο δεύτερος τόμος ακολούθησε τον Ιανουάριο του 2013 με τα τεύχη # 5 - 9 σε 180 σελίδες, ο τρίτος τον Φεβρουάριο του 2014 με τα τεύχη # 10 - 13 και 188 σελίδες, και ο τέταρτος τον Σεπτέμβριο του 2015 με τα τεύχη # 14 - 19 και 180 σελίδες.

Σήμερα, κατά τη διάρκεια του New York Comic Con, o James Cameron ανακοίνωσε συνεργασία με τη Dark Horse Comics για τη παραγωγή comics AVATAR. Το συγκεκριμένο deal θα έχει διάρκεια 10 ετών και μέσα από τα comics θα διαβάσουμε ιστορίες που θα αφορούν το παρελθόν, το παρόν, και το μέλλον της Pandora. Προσωπικά δε θα μπορούσα να είμαι πιο χαρούμενος.Είναι το καλύτερο νέο που διάβασα τη τελευταία εβδομάδα.Όσοι με γνωρίζουν, ξέρουν τι τρελό κόλλημα έχω με το AVATAR και ότι μαζεύω σχεδόν ότι merchandise κυκλοφορεί

Το Chimichanga είναι mini-series τριών τευχών του Eric Powell. Κυκλοφόρησε μεταξύ 2009 και 2010 από την Albatross Exploding Funnybooks σε ασπρόμαυρο και αργότερα επανακυκλοφόρησε σ’ έναν ενιαίο τόμο από την Dark Horse, χρωματισμένο από τον Dave Stewart. Η πρωταγωνίστρια είναι η μικρή Lula, το κορίτσι με τα μούσια. Ζει σ’ ένα τσίρκο, με μάλλον βαρετά «εκθέματα», όπως ο άντρας που κάποτε είδε τον Elvis και το ψάρι με το πρόσωπο αγοριού. Η Lula, λοιπόν, αγοράζει μια μερίδα chimichanga (μεξικάνικο έδεσμα) και γυρνάει χαρωπή στο τσίρκο. Μια γριά μάγισσα, όμως, της ζητάει μερικές τρίχες από τα μαλλιά της, σε αντάλλαγμα μια αστραφτερή πέτρα, ώστε να φτιάξει ένα μαντζούνι για να γειάνει τα χρόνια γαστρεντερικά της προβλήματα. Μόνο που η πέτρα είναι αυγό και έτσι γεννιέται ένα τέρας, που η Lula ονομάζει Chimichanga. Η ιστορία γίνεται ακόμα πιο τρελή όταν στο παιχνίδι μπαίνει και μια πανίσχυρη φαρμακευτική εταιρεία. Καμένο, καυστικό σε διάφορα σημεία και τελικά ξεκαρδιστικό, το σενάριο ήταν πολύ καλύτερο από το αναμενόμενο. Όσον αφορά το σχέδιο, η αλήθεια είναι ότι η έλλειψη χρώματος μειώνει αρκετά το ωραίο σχέδιο του Powell, χωρίς βέβαια να είναι κακό. Τρία τευχάκια είναι, τα διαβάζετε μονοκοπανιά. Αν σας άρεσε έχει καλώς, αλλιώς δεν χάσατε και πολύ χρόνο. Βαθμολογία δεν έχει σε αυτό.

Είτε το πιστεύετε είτε όχι, οι κινηματογραφικές μεταφορές των κόμικς ήταν κάποτε σπάνιες - και απίστευτα θαρραλέες - κινήσεις για το Χόλιγουντ. Πριν φτάσουμε στο σημείο να κατακλυζόμαστε από κοινά κινηματογραφικά σύμπαντα, υπήρχαν λίγες κόμικ προσαρμογές που δεν ανήκαν σε Marvel ή DC και που γενικά ο κόσμος δεν γνώριζε ότι βασίζονταν σε κόμικς. Από όλους τους indie εκδοτικούς οίκους, η Dark Horse Comics βρισκόταν στο προσκήνιο του τοπίου των κόμικ ταινιών τη δεκαετία του '90. Η σχέση της με το Χόλιγουντ χρονολογείται από τη δεκαετία του '80, όταν η μικρή εκδοτική ξεκίνησε να παίρνει άδειες για τη δημιουργία κόμικς που βασίζονταν σε υπάρχοντα κινηματογραφικά franchises, όπως "Alien", "Predator", "Star Wars", "Godzilla" και "Conan", μεταξύ άλλων. Το 1992, ο ιδρυτής της Dark Horse, Mike Richardson, προσπάθησε να αντιστρέψει αυτήν τη διαδικασία και να φέρει πρωτότυπους τίτλους στη μεγάλη οθόνη, δημιουργώντας έτσι την εταιρεία παραγωγής, Dark Horse Entertainment. Ο Richardson ήρθε σε συμφωνία με τον παραγωγό Lawrence Gordon και την Largo Entertainment, η οποία οδήγησε στο στούντιο της 20th Century Fox, όπου μετά από τρία χρόνια, αρκετές ταινίες μπήκαν στο στάδιο της ανάπτυξης - όπως τα "The Mask" και "Timecop", τα οποία είχαν ηχηρά ανοίγματα στο box office. Οπότε, για να τιμήσουμε το πάντρεμα των δύο αυτών επίκαιρων (για να μην πω mainstream και περάσω από Ιερά Εξέταση) βιομηχανιών, διαλέξαμε 10 ταινίες από τη δεκαετία του '90, που μπορεί και να μη γνωρίζατε ότι για την ακρίβεια, βασιζόντουσαν σε κόμικς... Hardware (1990) - Φονικό Μέταλλο Το "Hardware" βγήκε την περίοδο που τότε κυκλοφορούσαν πολλές μάταιες απομιμήσεις του Εξολοθρευτή. Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο Dylan McDermott, που περιπλανώμενος σε ένα μεταποκαλυπτικό περιβάλλον, ανακαλύπτει στην έρημο κομμάτια ενός ανενεργού ρομπότ δολοφόνου, τα οποία θα δώσει στην κοπέλα του (Stacey Travis). Δυστυχώς για το ζευγάρι, η μηχανή αρχίζει να αναδημιουργείται και να αποζητά απεγνωσμένα ανθρώπινη σάρκα. Αν και το "Hardware" δεν βασίστηκε εσκεμμένα σε κόμικ, όταν κυκλοφόρησε, ο σκηνοθέτης της, Richard Stanley, τραβήχτηκε στα δικαστήρια με τους δημιουργούς κόμικς, Steve MacManus και Kevin O’Neill, οι οποίοι υποστήριζαν πως είχαν γράψει μια παρόμοια ιστορία στο Judge Dredd Annual 1981, ονόματι "SHOK! Walter’s Robo-Tale". Οι O’Neill και MacManus κέρδισαν, αναγκάζοντας το στούντιο να τους δώσει τα εύσημα στις μεταγενέστερες κυκλοφορίες της ταινίας, γεγονός που καθιστά το "Hardware" ως την πρώτη προσαρμογή της 2000 AD. Οπότε, τυπικά, το "Hardware" διαδραματίζεται στο σύμπαν του Dredd... Timecop (1994) - Εισβολή στο Παρελθόν Το "Timecop" πρόκειται για ένα δράμα με τον Jean Claude Van Damme, το οποίο κυκλοφόρησε σε μια περίοδο που η υποκριτική δεν ήταν και η πρώτη προτεραιότητα των ταινιών δράσης. Μια ιστορία για τον ρομαντισμό, την τιμωρία και φυσικά, το ταξίδι στον χρόνο, το "Timecop" ακολουθεί τον badass αστυνόμο Max Walker (JCVD) της Επιτροπής Επιβολής του Χρόνου (Time Enforcement Commission, ή αλλιώς TEC), που διερευνά την ύποπτη άνοδο ενός πολιτικού στην εξουσία, πηδώντας μέσα από τη ροή του χρόνου. Δημιουργία του Mike Richardson, το "Timecop" έκανε το ντεμπούτο ως μια τριμελής ιστορία από τους Mark Verheiden και Phil Hester, που έτρεξε μέσω της Dark Horse Comics. Εκτός από το διμερές τεύχος της ταινίας που κυκλοφόρησε το 1994, το "Timecop" δεν συνεχίστηκε από τότε που κυκλοφόρησε η πρωτότυπη ιστορία. Ωστόσο, ο Verheiden επέστρεψε για να γράψει το sequel, "Timecop 2: The Berlin Decision" του 2003. Σπέσιαλ thumps-up: Η ταινία τολμά να αναφέρει πως ο Jean Claude Van Damme έχει γαλλική προφορά. The Mask (1994) - Η Μάσκα Το "The Mask", η ταινία για τους άντρες-παιδιά που πιθανόν να έχει την υψηλότερη βαθμολογία από όλες τις cult-ίλες εδώ (σύμφωνα με το IMDb και εκτός του Men in Black βέβαια). Κυκλοφόρησε στο απόγειο της καριέρας του Jim Carrey (και της νεαράς τότε Cameron Diaz), όπου ο πρωταγωνιστής μας παίρνει στην κατοχή του μια μαγική μάσκα που τον μεταμορφώνει σε έναν άκρως καρτουνίστικο χαρακτήρα. Το "The Mask" είναι ουσιαστικά μια ταινία για έναν άντρα που προσπαθεί να βρει την αυτοπεποίθησή του και να μάθει πως τα ρούχα του δεν τον προσδιορίζουν. Σκηνοθετημένη από τον Chuck Russell του "A Nightmare On Elm Street 3" και γραμμένη από τον Mike Werb (Face/Off), η ταινία έγινε εμπορική επιτυχία, από την οποία ξεπήδησαν μία σειρά με τον Rob Paulson και ένα αμφιβόλου ποιότητας sequel με τον Jamie Kennedy το 2005. Η αρχική εκδοχή του "The Mask" των John Arcudi και Doug Mahnke, που το δημιούργησαν στην Dark Horse το 1989, είχε έναν πολύ πιο σκοτεινό αέρα. Ο κεντρικός χαρακτήρα αναφερόταν ως "Big Head" και γράφτηκε ως ένα βίαιο νεύμα προς τον Εξολοθρευτή, μαζί με τις βαριές επιρροές του Tex Avery, που τελικά το οδήγησαν στη μεγάλη οθόνη. Tank Girl (1995) - Κορίτσι από Ατσάλι Το καρτουνίστικο Mad Max του '90, βασίστηκε στο βρετανικό indie κόμικ των Jamie Hewlett (που αργότερα σχημάτισε τους "The Gorillaz") και Alan Martin, και αποτελεί μια πιστή κινηματογραφική μεταφορά. Στο cast του βλέπουμε μια Lori Petty στον πρωταγωνιστικό ρόλο, μια νεαρή Naomi Watts, τον Malcolm McDowell, αλλά και τους μουσικούς Ice-T και Iggy Pop. Barb Wire (1996) Τοποθετημένο στο 2017, κατά τη διάρκεια του "Β' Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου", η Barb Wire της Pamela Anderson είναι μια στρίπερ και ιδιοκτήτρια του strip club, αλλά και πολύ καλή στο ξύλο. Φυσικά η ταινία -αν μη τι άλλο- δεν ντρέπεται να αναδείξει τα "προσόντα" της πρωταγωνίστριας, αν και πρέπει να δώσουμε τα εύσημα στην κυρία που κατάφερε να κάνει μόνη της όλα τα stunts της. Το "Barb Wire" βασίζεται στο ομώνυμο κόμικ του Chris Warner και δημοσιοποιήθηκε από την Comics Greatest World, προέκταση της Dark Horse Comics. Κυκλοφόρησε μια σειρά εννέα τευχών μεταξύ 1994-1995, η οποία ακολουθήθηκε από μια μίνι σειρά το 1996. Το 2015 όμως, η χρονιά των αναβιώσεων, η Dark Horse ανακοίνωσε πως σχεδιάζει να επιστρέψει με μια νέα σειρά, με τον Warner στο τιμόνι. Men in Black (1997) - Οι Άντρες με τα Μαύρα Η ταινία που μας έκανε να συμπαθήσουμε τον Tommy Lee Jones και εδραίωσε τον ρόλο του Will Smith στο τοπίο των ταινιών δράσης. Η τεράστια επιτυχία της, έδωσε δύο sequels και μια σειρά κινουμένων σχεδίων. Το "The Men in Black" ξεκίνησε ως ένα ασπρόμαυρο κόμικ από τους Lowell Cunningham και Sandy Carruthers, και κυκλοφόρησε από την Aircel Comic, μια ανεξάρτητη εκδοτική που αγοράστηκε από την Malibu Comics. Η σειρά ήταν μια πιο κυνική εκδοχή από αυτήν που γνωρίσαμε, στην οποία οι μαυροφορεμένοι πράκτορες ερευνούν εξωγήινους, δαίμονες, ζόμπι, θρυλικά πλάσματα και ό,τι άλλο πέφτει κάτω από την ταμπέλα του υπερφυσικού. Αντί να προστατεύουν τον κόσμο, προσπαθούσαν να τον διαμορφώνουν ανάλογα με τις δικές τους ανάγκες. Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Barry Sonnenfeld, προσλήφθηκε για να μεταφράσει αυτόν τον σκοτεινό τόνο, μια προσπάθεια που τελικά απέδωσε μια κωμωδία δράσης με εξωγήινους, με τα φώτα να κλέβουν οι πράκτορες που προσπαθούσαν να σώσουν την Γη από το να την ανακατευθύνουν. Όταν η Marvel αγόρασε την Malibu το 1994, πήρε τα δικαιώματα για να εκδώσει τα Men in Black κόμικς. Ωστόσο, εξαιτίας μυστηριωδών νομικών θεμάτων και ενός συμβολαίου που την αναγκάζει να δώσει ένα μέρος των πωλήσεων στους αρχικούς δημιουργούς, η Marvel δεν έχει δημιουργήσει ή επανεκδώσει άλλα Men in Black κόμικς από τότε που κυκλοφόρησε η ταινία το 1997. Mystery Men (1999) - Οι μυστήριοι Το "Mystery Men" αφορά την πιο άθλια ομάδα σούπερ-ηρώων, με ένα εξαίσιο ensemble: Ben Stiller, William H. Macy, Hank Azaria, Janeane Garofolo, Geoffrey Rush, Eddie Izzard, Greg Kinnear, Paul Reubens και... (ω ναι) Tom Waits. Μια ιστορία για wannabe ήρωες που αποδίδει φόρο τιμής στις ταινίες των σούπερ-ηρώων, πολύ πριν το κάνει το Kick-Ass. Η ταινία προσφέρει πολλές αναφορές στα κόμικς για τους αληθινούς fans, όπως είναι το σχέδιο του Casanova Frankenstein (Rush), ο οποίος φοράει δαχτυλίδια και έχει ένα κούρεμα παρόμοιο με αυτό του Alan Moore, ενώ το βασικό μας τρίο, The Shoveler (Macy), Blue Raja (Azaria) και Mr. Furious (Stiller), δίνει ένα νεύμα στους Flash, Green Lantern και Wildcat της DC. Πρωτοεμφανιζόμενοι στις σελίδες μιας indie κόμικ ανθολογίας τη δεκαετία του '80, ονόματι Flaming Carrot Comics, οι Shoveler και Mr. Furious αγοράστηκαν από την Dark Horse το 1988. Μια δεκαετία αργότερα η ταινία μπήκε σε παραγωγή, γεγονός που οδήγησε στην επανέκδοση του τίτλου. Από τότε όμως, οι χαρακτήρες παραμένουν μετέωροι. Virus (1999) Το "Virus" είναι το αποτέλεσμα που βγαίνει από τον φούρνο αν λιώσεις μαζί το "The Terminator", το "The Predator" και το "Alien". Σκηνοθετημένο από τον καλλιτέχνη οπτικών εφέ, John Bruno, το λαμπερό του cast περιλαμβάνει τους William Baldwin, Donald Sutherland και Jamie Lee Curti, η οποία μάλιστα παραδέχτηκε στο IGN παλιότερα πως όταν οι φίλοι της κάνουν μια πολύ κακή ταινία, εκείνη πάντα αναφέρει το "Virus" για να τους "νικήσει". Ένα παιχνίδι αποκλειστικά για την Ευρώπη κυκλοφόρησε από την Cryo Interactive για την Sony PlayStation, ονόματι "Virus: It is Aware", ένας survival-horror τίτλος παρόμοιος με το Resident Evil στην ιδέα και το Tomb Raider στον χειρισμό. Το παιχνίδι βέβαια δεν είχε τόση άμεση σχέση με την ταινία, εκτός από την εισαγωγή και τους τίτλους τέλους. Το ομώνυμο κόμικ γράφτηκε από τον Chuck Pfarrer, σχεδιάστηκε από τον Καναδό καλλιτέχνη Howard Cobb και πρωτοκυκλοφόρησε το 1992. Η ιστορία αφορά ένα εξωγήινο ον που καταλαμβάνει ένα κινέζικο ερευνητικό σκάφος και το αναδιαμορφώνει με τα κατεστραμμένα ηλεκτρονικά και τα πτώματα του πληρώματος. Ο Pfarrer είχε πει πως όταν έγραψε το την αρχική ιστορία ως σενάριο στις αρχές του '90, το επίπεδο των ειδικών εφέ δεν ήταν αρκετό για τη μεγάλη οθόνη, οπότε και πούλησε το σενάριο στην Dark Horse ως κόμικ, η οποία όμως με τη σειρά της το μετέφερε στο σινεμά. The Rocketeer (1991) - Οι Περιπέτειες του Rocketeer Το "The Rocketeer", παραγωγής Walt Disney Pictures, βασίζεται στον ομώνυμο χαρακτήρα που δημιούργησε ο κόμικ writer/artist Dave Stevens. Σε σκηνοθεσία Joe Johnston, στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Billy Campbell, Jennifer Connelly, Alan Arkin, Timothy Dalton, Paul Sorvino και Tiny Ron Taylor. Τοποθετημένο στο Λος Άντζελες του 1938, το " The Rocketeer" λέει την ιστορία ενός πιλότου, ο οποίος ανακαλύπτει ένα jet pack που του δίνει τη δυνατότητα να πετάει. Οι ηρωικές του πράξεις προσελκύουν την προσοχή του Howard Hughes και του FBI, όπως και των σαδιστών Ναζί πρακτόρων. Αν και η ταινία δέχθηκε καλές κριτικές μιας και βασίζεται σε ένα κόμικ εξαιρετικά αρεστό στο κοινό, οι πωλήσεις του όμως στο box office δεν το άφησαν να αποφέρει τα όποια sequels συζητούνταν εκείνη την εποχή. Αν και έγιναν νέες προσπάθειες το 2012 για μια συνέχεια, το 2015 δεν έχουμε τίποτε νεότερο σχετικά με κάποιο επικείμενο sequel. The Shadow (1994) - Ο Άνθρωπος Σκιά Το περίφημο "The Shadow", με πρωταγωνιστή τον pulp fiction χαρακτήρα που δημιούργησε ο Walter B. Gibson το 1931, μάς ήρθε το 1994, σε σκηνοθεσία του Russell Mulcahy και με το cast να αποτελείται από τους Alec Baldwin, John Lone, Penelope Ann Miller, Ian McKellen, Peter Boyle, Jonathan Winters και Tim Curry. Η ταινία προοριζόταν να γίνει ένα καλοκαιρινό blockbuster και η αρχή ενός νέου κινηματογραφικού franchise, με παιχνίδια, φιγούρες, βιντεοπαιχνίδια και ρούχα. Ωστόσο, η ταινία δεν τα πήγε τόσο καλά στο box office λόγω του στοχευμένου κοινού της το οποίο εκείνη την περίοδο στράφηκε προς το "The Lion King" (όταν πρωτοκυκλοφόρησε) και το "The Mask" (λίγο αργότερα), καταλήγοντας σε οικονομική αποτυχία. Οι λεπτομέρειες σχετικά με τον χαρακτήρα του τίτλου ποικίλλουν στα διάφορα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αλλά γενικά απεικονίζεται ως ένας εκδικητής που καταπολεμά το έγκλημα με τις μεταφυσικές δυνάμεις του και που παρουσιάζεται ως "ένας νεαρός, πλούσιος της πόλης". Πρόκειται για έναν από τους πιο διάσημους ήρωες περιπέτειας του 20ου αιώνα, ο οποίος έχει εμφανιστεί σε κόμικς, φυλλάδες, εφημερίδες, τηλεόραση, βιντεοπαιχνίδια και τουλάχιστον πέντε ταινίες. Το αρχικό ραδιοφωνικό δράμα, πάνω στο οποίο βασίζεται κυρίως η εν λόγω ταινία, ήταν στον αέρα από το 1937 έως το 1938 και έχει μείνει στην ιστορία γιατί η φωνή του πρωταγωνιστή δεν ήταν άλλη από αυτή του μεγάλου σκηνοθέτη, Orson Welles. Πηγή

To ‘’Heart in a Box’’ είναι μια mini σειρά 7 τευχών, ~26 σελίδων έκαστο. Κυκλοφόρησε από την Dark Horse το 2015. Σενάριο από την Kelly Thompson, σχέδιο και εξώφυλλα από την Meredith McClaren. Την ίδια χρονιά και συγκεκριμένα στις 16 Σεπτεμβρίου, εκδόθηκε το τομάκι 144σελίδων που συγκέντρωνε όλα τα τεύχη. Εξωφυλλα τευχών και ημερομηνια κυκλοφορίας Μάιος 27, 2015 Μάιος 27, 2015 Ιούνιος 03, 2015 Ιούνιος 10, 2015 Ιούνιος 17, 2015 Ιούνιος 24, 2015 Ιούλιος 01, 2015 Η Emma είναι μια κοπέλα που έχει πληγωθεί από τον φίλο της και μετά τον χωρισμό, δε βγαίνει από το δωμάτιο της για 2 εβδομάδες. Δεν μας δίνεται ούτε το όνομα αυτού του άντρα, ούτε τι συνέβη. Ο γκευ φίλος της Xan, κάνει τα πάντα για να τη βοηθήσει ώσπου μια μέρα την τράβα με το ζόρι για μια βόλτα έξω. Οι τρεις πρώτες εισαγωγικές σελίδες, που σε πιάνει η περιέργεια για το ποια είναι η θεματολογία του: Κάποια στιγμή, η Emma μένει μόνη της και εμφανίζεται ξαφνικά ένας μυστήριος τύπος χωρίς όνομα ο οποίος Το πρόβλημα όμως, που προκύπτει είναι ότι το κενό είναι ακόμη χειρότερο από τον πόνο της θλίψης και της στεναχώριας. Μετανιώνοντας για αυτό που έκανε, η Emma καλεί τον τύπο τον οποίο εκείνη αποκαλεί Bob. Έτσι, μαθαίνει ότι ο μόνος τρόπος Ξεκινά μια μεγάλη περιπέτεια, αφού κάθε κομμάτι βρίσκεται σε διαφορετικό άτομο. Στο ταξίδι της, υπάρχουν εκπλήξεις και απρόοπτα που πρέπει να αντιμετωπίσει. Το ερώτημα που γεννάται είναι: Το κόστος της καρδιάς της είναι η ψυχή της; Μερικες σελίδες από το εσωτερικό Ένα από τα πολύ ωραία κόμικ που έχω διαβάσει, με πολύ καλή ιδέα σεναρίου. Την εξιστορεί με απλό και ωραίο τρόπο. Διαβάζεται εύκολα, η ροή του είναι πολύ καλή και έτσι διαβάζεται γρήγορα και ευχάριστα. Δεν υπερβάλλει στο μεταφυσικό κομμάτι για να εντυπωσιάσει και αυτό το θεωρώ πολύ θετικό. Το σχέδιο έφερνε προς το κλασικό αμερικάνικο σχέδιο, αλλά δε με χάλασε γιατί οι διαφορές που είχε, το διαφοροποιούσαν σημαντικά. Ένα ακόμη θετικό είναι ότι η ιστορία ολοκληρώνεται στα 7 τεύχη, χωρίς να το τραβαει και να καταντά βαρετό. Εχει πάρει καλές κριτικές. Γενικά, προτείνεται άνετα! πηγή0, πηγή1, cbr