Search the Community
Showing results for tags 'COMICDOM PRESS'.
-
Τον τελευταίο καιρό συναντάμε όλο και περισσότερες μεταφορές βιβλίων σε κόμικ. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει και το παρόν graphic novel, το οποίο αποτελεί διασκευή του ομώνυμου κοινωνικού δράματος του θεατρικού συγγραφέα, μυθιστοριογράφου και ποιητή Κωνσταντίνου Χρηστομάνου. Υπεύθυνος για την προσαρμογή είναι ο Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου (Μαύρο Φως), ενώ το σχέδιο είναι του Γιώργου Τσιαμάντα (Η Παναγία η Χελιδονού). Το όλο πρότζεκτ, σαν ιδέα, δημιουργήθηκε αρκετά χρόνια πριν, όταν πίσω στο μακρινό 1987 προβαλλόταν η τηλεοπτική εκδοχή της Κερένιας Κούκλας. Ο νεαρός τότε Κατιρτζιγιανόγλου, παρακολουθώντας φανατικά την εν λόγω σειρά και διαβάζοντας στη συνέχεια το βιβλίο, ονειρεύτηκε να το δει κάποια στιγμή να παίρνει σάρκα και οστά, με την μορφή κόμικ! Έτσι λοιπόν το 2013, το όνειρο άρχισε να γίνεται πραγματικότητα : η συνάντησή του με τον Γιώργο Τσιαμάντα και την φιλόλογο Αγγέλα Καστρινάκη, έβγαλε στην επιφάνεια την κοινή τους αγάπη για το έργο του Χρηστομάνου. Η μια ιδέα έφερε την άλλη, ώσπου σιγά-σιγά η συνεργασία ολοκληρώθηκε, εν έτη 2017! Η ιστορία μας ταξιδεύει στην παλιά Αθήνα του 1910, όπου ο πρωταγωνιστής Νίκος ερωτεύεται και παντρεύεται την όμορφη Βεργινία. Η μοίρα όμως θα τους παίξει άσχημο παιχνίδι, αφού η Βεργινία σύντομα θα αρρωστήσει βαριά και μέρα με τη μέρα θα αρχίσει να χάνει τις δυνάμεις της. Έτσι αναγκάζονται να φέρουν στο σπίτι την μικρή της ξαδέρφη Λιόλια, για να τους βοηθάει. Μεταξύ του Νίκου και της Λιόλιας θα αναπτυχθεί ένα ειδύλλιο, το οποίο θα αποτελέσει ουσιαστικά την αρχή του τέλους για όλους...Η Βεργινία πεθαίνοντας τους στοιχειώνει με την κατάρα της και ο καρπός του έρωτά τους - η κερένια κούκλα - θα κορυφώσει με τον ερχομό της στη ζωή, το δράμα που τους ζώνει! Ένα αστικό κόμικ με γοτθικές αναφορές, όπως διαβάζουμε και στο εξώφυλλο, το οποίο περιέχει και κάποια στοιχεία υπερφυσικού. Το βιβλίο μπορεί να είχε πρωτοκυκλοφορήσει έναν αιώνα πριν (1911), αλλά το θέμα του τότε είχε θεωρηθεί τολμηρό και μπροστά από την εποχή του. Αυτό το κάνει να σταθεί άνετα σήμερα σαν ανάγνωσμα. Η γλώσσα που έχει προσαρμόσει ο Κατιρτζιγιανόγλου είναι η πρωτότυπη - επίσης είχε θεωρηθεί τολμηρή για την εποχή της - και θα την χαρακτήριζα αρκετά στομφώδη. Ταιριάζει αρκετά θα έλεγα, με την ατμόσφαιρα που δημιουργείται ξεφυλλίζοντας το κόμικ (κάτι αντίστοιχο είχαμε δει και στον Ερωτόκριτο). Το σχέδιο είναι εξ ολοκλήρου ασπρόμαυρο και σε ταξιδεύει στον προηγούμενο αιώνα. Ο Τσιαμάντας έχει μελετήσει πολύ τις ενδυμασίες, τα κτίρια και τους περιβάλλοντες χώρους εκείνης της εποχής και όλα αυτά τα έχει αποτυπώσει με σημαντική ακρίβεια στο χαρτί. Αρκετά καρέ, μάλιστα, θυμίζουν έντονα λαογραφικές ζωγραφιές. Η μεγαλύτερη ίσως πρωτοτυπία του κόμικ, είναι η παρουσία του ίδιου του Χρηστομάνου μέσα στις σελίδες του, ως αφηγητή! Και εδώ οι δημιουργοί έχουν κάνει φοβερή δουλειά, τοποθετώντας τον σε αρκετές σκηνές κοντά στους ήρωές του, σαν παρατηρητή, να συμπάσχει μαζί τους. Οι εκφράσεις και οι κινήσεις του, αποτυπώνουν συχνά την απόγνωσή του και τον οίκτο που νιώθει, για τους χαρακτήρες που ο ίδιος έχει γεννήσει με την φαντασία του. Το εισαγωγικό κείμενο της Αγγέλας Καστρινάκη βοηθάει να μπούμε γρήγορα στο κλίμα του κόμικ και μας περιγράφει τα ερεθίσματα που οδήγησαν στη δημιουργία του, ενώ την ύλη του άλμπουμ συμπληρώνουν το βιογραφικό του Χρηστομάνου και δυο λόγια από τους δύο δημιουργούς της διασκευής. Η έκδοση είναι αρκετά καλαίσθητη, με μαλακό ματ εξώφυλλο και χαρτί στο εσωτερικό τύπου "ακουαρέλας". Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι κυκλοφορεί σε δύο εναλλακτικά εξώφυλλα, για να διαλέξει ο καθένας αυτό που προτιμά! Συνεντεύξεις των δημιουργών ΕΔΩ και ΕΔΩ . Παρακάτω μια βιντεο-παρουσίαση του κόμικ : ------------------------------------------ Τον Απρίλιο του 2018, στα πλαίσια του Comicdom Con Athens 2018, το άλμπουμ επανεκδόθηκε σε 200 κομμάτια, με μικρές διαφορές στα εξώφυλλα. Ευχαριστούμε για το εναλλακτικό εξώφυλλο τον albertus magnus και για αυτό της επανέκδοσης τον GreekComicFan.
- 21 replies
-
- 29
-
- comicdom press
- γιώργος τσιαμάντας
- (and 3 more)
-
-
Σύνοψη του εκδότη. 10 χρόνια μετά το ξεκίνημα της έκδοση της σειράς σε μορφή τευχών και 6 χρόνια μετά την ολοκλήρωση της σειράς με ένα σπέσιαλ graphic novel, άλλη μια σειρά συλλέγεται σε ένα trade, που στην χώρα μας βαπτίζεται μάλλον καταχρηστικά ως omnibus (τεχνικά είναι σωστό αλλά απέχει από το που και πως χρησιμοποιείται ο όρος στις εκδόσεις του εξωτερικού) για να δείξει το τετελεσμένο του πράγματος. Με έξτρα επεξεργασία στο υλικό και μια πινακοθήκη, μια πάρα πολύ καλή εκτύπωση, αλλά και με μόλις 15€ για 208 σελίδες, η έκδοση κρίνεται ως καλή αγορά για όσους δεν έχουν ήδη την ιστορία. Και έχει βγει σε μόλις 200 αριθμημένα κομμάτια, οπότε έχει και τη συλλεκτικότητα του.
- 2 replies
-
- 21
-
- γαβριήλ τομπαλίδης
- 2018
- (and 6 more)
-
Ο Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου είναι συνδιοργανωτής του Comicdom Con Athens, του μακροβιότερου φεστιβάλ κόμικς στη χώρα μας, συνιδρυτής της Comicdom Press και του Ψηφιακού Μουσείου Κόμικς, δημοσιογράφος κ.ά. Είναι όμως και ένας σπουδαίος σεναριογράφος, καθώς τα έργα του όπως η τετράτευχη σειρά «Σύνδρομο» σε σχέδια Λευτέρη Μαυρογιάννη, Χρήστου Μαρτίνη, Γιάννη Ρουμπούλια, Αλέξιας Οθωναίου και Γαβριήλ Τομπαλίδη, το «Σύνδρομο: Η αρχή είναι το τέλος» σε σχέδια του Χρήστου Μαρτίνη, το «Μαύρο φως» σε σχέδια του Αρη Λάμπου, το «Αστικό κενό» σε σχέδια του Aldo Shabani και η διασκευή σε κόμικς της «Κερένιας κούκλας» του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου σε σχέδια του Γιώργου Τσιαμάντα, συνοψίζουν τη μεγάλη του εμπειρία στα κόμικς και την ικανότητά του στην αφήγηση ολοκληρωμένων ιστοριών. Από την άλλη ο Φώτης Τσελεπατιώτης, με σχέδια που παραπέμπουν στη χρυσή εποχή των ασπρόμαυρων undergoround comix, έχει φιλοτεχνήσει μια σειρά από σπουδαίες αυτοεκδόσεις όπως οι «Τζόνυ Τέσλα Μπιγκίνς», «Γκοτζίλα Vs Κιμ Γιονγκ Ουν», «Άρρωστα Μίκυ Μάου», έχει κάνει τα σχέδια στον «Πετεινό» σε σενάριο του Μέλανδρου Γκανά και συνεργάζεται στο περιοδικό «Πέχρα». Οι δυο τους συνεργάστηκαν και συνδημιούργησαν μια συλλογή πέντε ιστοριών με τίτλο «Τα ενήλικα» και διευκρινιστικό υπότιτλο «Κωμικοτραγικόμιξ 18+» που αναφέρεται στο target group στο οποίο απευθύνεται, ενώ κλείνει το μάτι στον έξυπνο νεολογισμό «A Family Tragicomic», του υποτίτλου της Alison Bechdel για το έργο της «Fun Home» (στα ελληνικά: Το Θανατάδικο). Το πιο ενδιαφέρον και γοητευτικό, κοινό χαρακτηριστικό των πέντε ιστοριών είναι ότι σε καθεμιά «από αλλού ξεκινάς, αλλού σε πάει, αλλού σε βγάζει στο τέλος και όλα αυτά με έξυπνο καυστικό σενάριο και με περίτεχνους οπτικούς τρόπους» συνδυάζοντας «δράμα, έγκλημα, μέχρι γέλιο», όπως επισημαίνει ο Μέλανδρος Γκανάς στον πρόλογό του. Και πράγματι, οι πέντε ιστορίες («Hamsterx», «Κουμπαριές», «Ο Μακαρίτης», «Κοίτα πώς τα κάνατε», «Το Coming Out») καταλήγουν σε μικρές τραγωδίες που προκύπτουν μέσα από παρεξηγήσεις πλημμυρισμένες από μαύρο χιούμορ, από αλαζονικές και κακοποιητικές συμπεριφορές, από τη μανία της επιβεβαίωσης μέσω της ταπείνωσης και του εξευτελισμού του άλλου, από την εκδίκηση και τον ναρκισσισμό. Συνθέτοντας ένα μωσαϊκό από γνώριμες σε όλους και όλες περιπέτειες αστικής παράνοιας, με τις οποίες γελάμε μέχρι να συνειδητοποιήσουμε ότι θα μπορούσαμε να είμαστε οι πρωταγωνιστές τους. Αν δεν είμαστε ήδη. Και το σχετικό link...
-
- 1
-
- τα ενήλικα
- ηλίας κατιρτζιγιανόγλου
- (and 3 more)
-
O σχεδιαστής κόμικς και σκιτσογράφος της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ ετοιμάζεται για το Comicdom Con Athens 2023 και μιλάει στο Platform. Πολλοί από εμάς, εποχές που αγοράζαμε πιο συχνά εφημερίδες, γνωρίσαμε τη δουλειά του Κωνσταντίνου Σκλαβενίτη μέσα από τα σκίτσα του στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ. Από το 2010 μέχρι σήμερα, καθημερινά μας δίνει αιχμηρά και χιουμοριστικά σκίτσα που σε κάνουν να σκεφτείς, σκίτσα επίκαιρα, σκίτσα που σε κάνουν να χαμογελάσεις. Για κάποιους άλλους, όπως και εγώ, λατρέψαμε τα κόμικς του και ιδιαίτερα τη σειρά «Ανώνυμος ο Αθηναίος: Στη Σκιά της Ακρόπολης», με τον ανώνυμο ήρωα να ζει στην Αρχαία Αθήνα κουβαλώντας ταυτόχρονα όλα τα βάρη και άγχη της σύγχρονης εποχής. Ο Κωνσταντίνος Σκλαβενίτης θα βρεθεί και φέτος στο μεγάλο φεστιβάλ κόμικς της Αθήνας Comidcom Con, στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων στις 12, 13 & 14 Μαΐου. Μία βδομάδα πριν από το Comicdom Con μίλησε στο Platform για τη δουλειά του στα ΝΕΑ, τα κόμικς και την επιστροφή του στη Λευκάδα. - Ξεκινώντας με το σήμερα, πώς σε βρίσκει το 2023; Ετοιμάζεσαι να κυκλοφορήσεις κάποιο νέο βιβλίο κόμικ; Με βρίσκει σε μια αρκετά δημιουργική φάση και εν μέσω προετοιμασίας για το Comicdom Con 2023 της Αθήνας που πλησιάζει. Θα παρουσιάσω εκεί την καινούργια μου αυτοέκδοση με τίτλο "the ComixFilm", μια εικονογραφημένη συλλογή με την δική μου ματιά σε αγαπημένες ταινίες, συνέχεια του προηγούμενου "the ComixTape" που έχει πλέον εξαντληθεί. Φυσικά θα έχω μαζί μου και παλιότερες δουλειές μου, όπως την τριλογία "Ανώνυμος ο Αθηναίος" που κυκλοφόρησε πέρυσι για πρώτη φορά από τις εκδόσεις Comicdom Press. TA NEA - Είσαι σκιτσογράφος στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ από το 2010. Ποιες είναι οι απαιτήσεις μίας τέτοιας δουλειάς; Πρέπει να έχεις πάντα ανοιχτά τα αυτιά σου και στην επικαιρότητα; Είναι μια δουλειά με πολλές απαιτήσεις καθώς πρέπει κάθε μέρα να είμαι σε εγρήγορση και να έχω ιδέες κάτω από πίεση χρόνου αλλά το απολαμβάνω και προσπαθώ να το εξελίσσω συνεχώς. Μέσα από τα σκίτσα μου προσπαθώ να δίνω το στίγμα της ημέρας με χιούμορ, να σχολιάζω ό,τι με ενοχλεί και να κάνω τον αναγνώστη να χαμογελάσει, να προβληματιστεί ή να δει την πραγματικότητα με μια πιο εύθυμη ματιά. - Θα έβαζες τον εαυτό σου ανάμεσα στους πολιτικούς γελοιογράφους – και μέσα από τη δουλειά σου στα ΝΕΑ – ή στους σκιτσογράφους / σχεδιαστές κόμικς; Υπάρχει ειδοποιός διαφορά ή μιλάμε για το ίδιο πράγμα; Θα έλεγα πως μου αρέσει να λέω ιστορίες, είτε αυτές είναι ένα σύντομο πολιτικό / κοινωνικό σχόλιο στην εφημερίδα είτε στριπάκια ή πολυσέλιδα κόμικς. Φυσικά υπάρχουν διαφορές ως προς τον τρόπο που τα αντιμετωπίζω και τα σχεδιάζω, τα χαρακτηριστικά του ύφους μου όμως, η αφαίρεση, το χρώμα και οι φιλοσοφικές αναζητήσεις (με χιούμορ ή χωρίς) είναι πάντα εκεί. - Γεννήθηκες στη Λευκάδα. Πότε άρχισες να ασχολείσαι με τα κόμικς και πώς αυτό εξελίχθηκε στη συνέχεια; Από πολύ μικρή ηλικία θυμάμαι να αγοράζω τα περιοδικά της Disney, επηρεασμένος από τα καρτούν που έβλεπα. Στα σχολικά μου χρόνια διάβαζα πολλά κόμικς και από ένα σημείο και μετά ήθελα να φτιάξω τα δικά μου. Σχεδόν τυχαία, λίγο μετά τις σπουδές μου βρέθηκα για ένα δοκιμαστικό στο Βήμα, το ένα έφερε το άλλο και να ‘μαι, επί σχεδόν μια δεκαπενταετία να δημοσιεύω καθημερινά στα ΝEA! - Βοήθησαν και οι σπουδές στο Τμήμα Πλαστικών Τεχνών & Επιστημών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων; Σίγουρα. Στη σχολή, πέρα από την θεωρία και ιστορία της τέχνης, ήρθα σε επαφή και με άλλα παιδιά που είχαμε τα ίδια ενδιαφέροντα και επιτέλους μπορούσα να ζωγραφίζω όλη μέρα! Υπήρξα τυχερός καθώς ήδη από τότε έκανα εικονογραφήσεις για εκδοτικούς και περιοδικά. Ξεκίνησα να σκιτσάρω πιο εντατικά στο Βήμα και τον Ταχυδρόμο από το 2009. - Τι κρατάς από τη Λευκάδα; Βλέπουμε ότι την έχεις απεικονίσει πολλές φορές μέσα από βιβλία ("Περπατώντας στην Παλιά Πόλη της Λευκάδας", Fagotto), σκίτσα και εκθέσεις. Είναι ο τόπος που γεννήθηκα και μεγάλωσα και την έχω συνδέσει με ωραίες αναμνήσεις. Πάντα έβρισκα αφορμές να επιστρέφω και να σχεδιάζω γωνιές της πόλης που αγαπώ και σημεία που περνούν απαρατήρητα από τον κόσμο. Μου αρέσει η πολυχρωμία της, η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της και οι αντιθέσεις της. Τα τελευταία δυο χρόνια επέστρεψα σε μόνιμη βάση και δουλεύω από εδώ, ίσως αυτό φαίνεται με κάποιο τρόπο και στα σκίτσα μου πλέον. Ανώνυμος ο Αθηναίος - Βλέποντας στα σκίτσα σου διακρίνω επιρροές από τα ευρωπαϊκά κόμικς, ίσως και από άλλες μορφές τέχνης (χαρακτική, αρχιτεκτονική), σίγουρα όχι τα αμερικάνικα υπερωικά. Συμφωνείς με αυτό; Έτσι είναι. Έχω ιδιαίτερη αγάπη στα γαλλοβελγικά και ιταλικά κόμικς και οι επιρροές μου προέρχονται από τον ευρύτερο χώρο της εικονογράφησης. Με τα υπερηρωικά δεν μπορώ να πω ότι έχω ιδιαίτερη επαφή, εκτός από κάποιες ιστορίες του Μπάτμαν που μου αρέσουν πολύ. Δεν τα απορρίπτω, απλώς ίσως δεν έχω αφιερώσει τόσο χρόνο σε αυτά ως αναγνώστης. - Υπάρχει ένα dream project που κάποια μέρα θα ήθελες να υλοποιήσεις και δεν βρίσκεις τον κατάλληλο χρόνο; Χμμ… Θα μου άρεσε να σχεδιάσω μια ιστορία νουάρ ή μυστηρίου, είναι κάτι που μου το έχουν ζητήσει κατά καιρούς πολλοί αναγνώστες και φίλοι. Ποιος ξέρει, αν βρω μια καλή ιδέα θα βρω και τον χρόνο πιστεύω για να το κάνω… - Τι θα έλεγε ο Ανώνυμος ο Αθηναίος για την Αθήνα του σήμερα, την Αθήνα του υπερτουρισμού και των Airbnb; Αρχικά θα αναρωτιόταν αν όλος αυτός ο κόσμος έρχεται πράγματι για τουρισμό ή μήπως για να διαπιστώσει από κοντά το πόσο έχουμε καταστρέψει ό,τι θυμίζει τις ένδοξες μέρες αυτής της πόλης. Τουλάχιστον στην εποχή του υπήρχε και ένα δέντρο για να ξεκουραστείς λίγο στη σκιά του και κάπου, θυμάται, κυλούσε και ένα ποτάμι… Επειδή όμως πάντα βλέπει τη θετική πλευρά των πραγμάτων, θα αναλάμβανε τον ρόλο του ξεναγού και θα έδειχνε σε λίγους τυχερούς που θα τον ακολουθούσαν την αθέατη πλευρά της Αθήνας, τις ομορφιές και τα καλά κρυμμένα μυστικά της. Ανώνυμος ο Αθηναίος Και το σχετικό link...
-
- 6
-
- κωνσταντίνος σκλαβενίτης
- τεχνόπολη
- (and 7 more)
-
Τα παιδιά θα βρουν τον τρόπο να γίνουν φίλοι και αυτή η φιλία θα εδραιωθεί με ένα παιχνίδι και θα διαπεράσει και τις επόμενες γενιές. Εκτός από τη διοργάνωση του ετήσιου φεστιβάλ Comicdom Con Athens και άλλων εκδηλώσεων με τα κόμικς στο επίκεντρο, η ομάδα του Comicdom εδώ και χρόνια έχει προχωρήσει στη δημιουργία του εκδοτικού οίκου Comicdom Press μέσω του οποίου έχουν κυκλοφορήσει πολλά σπουδαία βιβλία (Η Κερένια Κούκλα, Η Παναγιά η Χελιδονού, Αστικό Κενό, Μήδεια, Σύνδρομο, Indigo, Chemical Morpheus, Διακοπές στην Ακτή κ.ά.). Τα τελευταία χρόνια οι υπεύθυνοι του εκδοτικού έχουν στρέψει τη ματιά τους σε νέους, ελπιδοφόρους δημιουργούς, δημοσιεύοντας ιδιαίτερες δουλειές σε μικρής έκτασης αλλά μεγάλης αξίας ιστορίες που δύσκολα θα έβρισκαν τον δρόμο της κυκλοφορίας. Μια από αυτές είναι το πρόσφατο «Μία Χούφτα Γης» του Γιώργου Τσαρδανίδη. «Μια γωνιά της Αθήνας στο πέρασμα του χρόνου. Η πόλη αλλάζει όπως και οι άνθρωποι που ζουν σε αυτήν. Ο ερχομός των προσφύγων από τη Μικρά Ασία, το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η εξέγερση του Πολυτεχνείου και η σύγχρονη πόλη αποτυπώνονται σε μια χούφτα γης», όπως αναφέρει η περίληψη της τελευταίας σελίδας. Σ’ αυτή τη «χούφτα γης» κάπου στην Αθήνα εκτυλίσσονται τα τέσσερα κεφάλαια της ιστορίας, σε τέσσερις διαφορετικές εποχές που διαρκούν έναν αιώνα. «Μην κοιτάς τους πρόσφυγες από την Τουρκία! Δεν είναι δουλειά μας!», φωνάζει ο μπαμπάς του Νίκου όταν αυτός θέλει να συναντήσει το παιδί των νεοαφιχθέντων προσφύγων. Τα παιδιά όμως θα βρουν τον τρόπο να γίνουν φίλοι και αυτή η φιλία θα εδραιωθεί με ένα παιχνίδι και θα διαπεράσει και τις επόμενες γενιές. «Το ανακάτεμα του “παλιού” με το “νέο”, ο φόβος και ο δισταγμός απέναντι στο διαφορετικό, η αντιμετώπιση του “ξένου από τον “ντόπιο”, όλα αυτά που δείχνουν πως μας χωρίζουν είναι τελικά όσα μας ενώνουν. Και απέναντί τους απάντηση: η ανθρωπιά, η αλληλεγγύη, η φιλία και το χέρι που απλώνεται». Για αυτή την ανθρωπιά που λιγοστεύει διαρκώς μιλά ο Γιώργος Τσαρδανίδης στο «Μία Χούφτα Γης». Μια ανθρωπιά που εμφανίζεται, ωστόσο, συχνά από το πουθενά και μας κάνει να χαμογελάμε και να ελπίζουμε. 📌 Με αφορμή το βιβλίο, ο διασώστης Ιάσονας Αποστολόπουλος και ο δημιουργός του Γιώργος Τσαρδανίδης, σε συντονισμό της δημοσιογράφου Χριστίνας Μανωλακάκη, συζητούν για την Κοινότητα και την Αλληλεγγύη αύριο Κυριακή 16 Οκτωβρίου στις 19.00, στο Πολιτιστικό Κέντρο Στ. Κώτσης, Θεμιστοκλέους και Σπάρτης 1, Αγία Παρασκευή. Και το σχετικό link...
-
- 2
-
- γιώργος τσαρδανίδης
- comicdom press
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
Από το οπισθόφυλλο: Μια γωνιά της Αθήνας στο πέρασμα του χρόνου. Η πόλη αλλάζει όπως και οι άνθρωποι που ζουν σε αυτή. Ο ερχομός των προσφύγων από τη Μικρά Ασία, το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η εξέγερση του Πολυτεχνείου και η σύγχρονη πόλη, αποτυπώνονται σε μία χούφτα γης. Το ανακάτεμα του «παλιού» με το «νέο», ο φόβος και ο δισταγμός απέναντι στο διαφορετικό, η αντιμετώπιση του «ξένου» από τον «ντόπιο», όλα αυτά που δείχνουν πως μας χωρίζουν είναι τελικά όσα μας ενώνουν. Και απέναντί τους απάντηση: η ανθρωπιά, αλληλεγγύη, η φιλία και το χέρι που απλώνεται. Σχολιασμός της έκδοσης: Η συγκεκριμένη δουλειά είναι η πρώτη του Γιώργου Τσαρδανίδη με την Comicdom Press και κυκλοφόρησε στο Comicdom που μας πέρασε. Όπως αναφέρει στο βιογραφικό του, ο δημιουργός ζει στην Αθήνα και μετά από διάφορες αυτοεκδόσεις που έχει κάνει, αποφάσισε να κυκλοφορήσει ένα κόμικ που αφορά τη συγκεκριμένη πόλη, ρίχνοντας έτσι μια πιο προσωπική ματιά. Το Μια Χούφτα Γης λοιπόν λαμβάνει χώρα σε μια γειτονιά στο κέντρο της Αθήνας. Η γειτονιά αυτή αποτελεί κοινή αναφορά, αφού ο δημιουργός μας παρουσιάζει τέσσερις διαφορετικές ιστορίες, όλες όμως βρίσκονται στην ίδια γειτονιά και κάθε μία έχει κάποια σχέση με την προηγούμενη από άποψη προσώπων. Η κάθε ιστορία διαδραματίζεται σε μια διαφορετική, αλλά πολύ χαρακτηριστική περίοδο για τη ζωή της χώρας και της πόλης. Η πρώτη ιστορία έχει ως θέμα τη Μικρασιατική Καταστροφή και τους πρόσφυγες, η δεύτερη τον Εμφύλιο Πόλεμο μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πόλεμου, η τρίτη τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και η τέταρτη τη σύγχρονη Αθήνα. Μέσα από αυτή τη μικρή χούφτα γης, ο Γιώργος Τσαρδανίδης μας παρουσιάζει διάφορα θέματα που χαρακτήριζαν την αστική κοινωνία της εκάστοτε εποχής καθώς και το πως αντιμετώπιζαν πολλές καταστάσεις. Μέσα από τα μάτια του βλέπουμε τον ρατσισμό, τον πόλεμο, την αλληλεγγύη, την κοινωνικότητα, τη συντροφικότητα και την αλληλοπροστασία υπό ένα πραγματικά όμορφο πρίσμα. To σχέδιο είναι αρκετά κοντά σε αυτό που λέμε αφαιρετικός πίνακας, δίνεται έμφαση στο πρόσωπο και τις εκφράσεις των πρωταγωνιστών και όχι τόσο στο φόντο, τα τοπία ή τα κτήρια που εμφανίζονται αρκετά πιο θολά. Πρέπει να πω ότι η τεχνοτροπία μου θύμισε λίγο Θανάση Πέτρου, λεπτές γραμμές και ελάχιστα έως καθόλου μελάνια. Νομίζω ότι ταιριάζει πολύ σε αυτό που θέλει να περάσει ο Γιώργος Τσαρδανίδης στην ιστορία του. Ευχαριστούμε τον @ nikos99 για την παροχή του τεύχους.
-
Το κόμικ “Διακοπές στην ακτή” είναι μία δημιουργία του Ευάγγελου Ανδρουτσόπουλου και κυκλοφόρησε για πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο του 2021, από την Comicdom Press. Το σενάριο αφηγείται δύο αδέλφια, τα οποία προετοιμάζονται να ταξιδέψουν με το τραίνο για να επισκεφτούν ένα πρόσωπο (που μάλλον έχει γενέθλια), το οποίο όμως τους προκαλεί αμηχανία, ίσως και θυμό. Σε όλη την διάρκεια της αφήγησης, αυτά τα συναισθήματα αποτυπώνονται απόλυτα στο χαρτί. Οι χαρακτήρες έχουν βάθος και μοιάζει να κουβαλούν ένα κοινό παρελθόν, που αμφότεροι θα ήθελαν να ξεχάσουν. Δυστυχώς, όμως, το σενάριο αφήνει πολλά σημεία χωρίς επεξήγηση, με αποτέλεσμα να βγάζει έναν δύστροπο χαρακτήρα και να γίνεται αρκετά δυσνόητο, τουλάχιστον σε εμένα. Πολλά είναι εκείνα που εννοούνται και βάζουν τον αναγνώστη να τα μαντέψει, χωρίς όμως να δίνονται επαρκή στοιχεία για… έρευνα. Το φινάλε με έκανε να κλείσω την ιστορία με το αίσθημα του ανικανοποίητου και με πολλές απορίες. Προτείνεται, λοιπόν, μόνο σε εκείνους που αναζητούν κάτι περισσότερο από ένα “ρηχό” κόμικ και σίγουρα είναι μία δουλειά που επιδέχεται πολλές αναγνώσεις. Το σχέδιο, ενώ στο εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο, φαίνεται αξιοπρεπές, στο κύριο σώμα του κόμικ είναι άτσαλο κι άκαμπτο. Οι πρόχειρες γραμμές και το ελλιπές μελάνωμα, δημιουργούν ένα αποτέλεσμα, όχι και τόσο θετικό στο μάτι, την ίδια ώρα που υπάρχουν πολλές σελίδες με απλά σκίτσα, που δεν έχουν ουσιαστική προσφορά στην εξέλιξη του μύθου ή τουλάχιστον δεν επηρεάζουν την πλοκή. Για να μην γίνομαι κακός και για να είμαι ειλικρινής, επειδή δεν γνωρίζω την ηλικία του δημιουργού, θα κρατήσω μία επιφύλαξη, όσον αφορά την μελλοντική του εξέλιξη. Η έκδοση είναι αρκετά προσεγμένη, έχει κόλληση στην ράχη της, ενώ το χαρτί είναι ματ και σχετικά παχύ. Σαν έξτρα υλικό θα βρούμε μία εξομολόγηση του δημιουργού, ο οποίος μας πληροφορεί ότι ξεκίνησε να γράφει το συγκεκριμένο πόνημα το 2015, το οποίο κυκλοφόρησε με την μορφή αυτοέκδοσης το 2016. Επίσης, μαθαίνουμε ότι η ιστορία είναι μεταφρασμένη στα ελληνικά. Το κείμενο ολοκληρώνεται με μερικές ευχαριστίες του. Ευχαριστούμε τον φίλο @ nikos99 για την παραχώρηση του κόμικ.
-
- 9
-
- 2021
- ευάγγελος ανδρουτσόπουλος
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
Πρώτη δουλειά έχω την εντύπωση για τον Απόστολο Ιωάννου. "Φυσιολατρικό" κόμικ, με συμπαθητικό σχέδιο και απαλά και ευχάριστα χρώματα, σε ένα τεύχος με εξαιρετική ποιότητα εκτύπωσης αλλά και πολύ υψηλή τιμή. Οι ιστορίες ωστόσο είναι απλές, απλοϊκές θα έλεγα. Ίσως ο Ιωάννου να ήθελε να δώσει ένα δευτερεύον επίπεδο ανάγνωσης στις ιστορίες του, αλλά κατά την άποψη μου αυτό δεν "βγαίνει". Συν τοις άλλοις το τέλος ήταν βεβιασμένο, βιαστικό. Με υποψία sequel ίσως, αλλά παρά ταύτα αδικαιολόγητα απότομο.
-
Ε, μέρα που 'ναι... >>> Teaser Trailer Τι να πρωτοπεί κανείς γι'αυτό. Μακράν από τις πιο σημαντικές κυκλοφορίες του φετινού Comicdom, μαζί με το Κατανοώντας Τα Κόμικς. Πρόκειται για τη 2η έκδοση ελληνικού κόμικ μέσω crowd funding via indiegogo (το πρώτο ήταν το Elysium Online) και πρώτη φορά που εκδίδεται κόμικ εκδοτικής (γιατί το Elysium ήταν αυτοέκδοση), μέσω crowd funding. Έγινε ντόρος, γράφτηκαν πολλά στα ειδησεογραφικά, το Comicdom το παρουσίασε ως αριστούργημα, στο GC παρόλα αυτά πέρασε στο ντούκου. Είναι τελικά αντάξιο του promotion του; Η απάντηση δυστυχώς είναι όχι. Όλα ξεκίνησαν με το project στο indiegogo το οποίο ξεκίνησε στις 11 του Φλεβάρη και είχε βάλει ως στόχο τα 2,000€. Μέχρι τις 12 Μαρτίου όχι μόνο τα είχε φτάσει αλλά τα είχε ξεπεράσει, φτάνοντας τα 2,931€. Προσωπικά, μιας και στο Elysium δεν είχα συμμετάσχει γιατί δεν ήξερα πως γίνεται όλο αυτό, ήμουν ο μοναδικός που πήρε το Sketch Lover Pack. Στις 4/4/14 έγινε και η επίσημη κυκλοφορία, στο Comicdom, όπου όσοι είχαν συνεισφέρει στην καμπάνια, τους περίμενε στον πάγκο του Comicdom Press σακουλίτσα με το όνομά τους, αφιέρωση κλπ. Μέχρι εδώ όλα άψογα. Πάμε στο ίδιο το κόμικ λοιπόν. Πρόκειται για μεταφορά της νουβέλας της Marguerite Yourcenar "Notre-Dame-des-Hirondelles", που εκδόθηκε το 1938 και είναι το 6ο βιβλίο της σειράς της, Nouvelles orientales. Ανοίγοντας, έχει ένα μονοσέλιδο με τα βιβλιογραφικά στοιχεία και τους χορηγούς της εκδοτικής απόπειρας. Ακολουθεί ένας πρόλογος του Μαλανδράκη με τίτλο "Ταξιδεύοντας με τα φτερά των χελιδονιών", αναφερόμενος στα 3 επίπεδα ανάγνωσης της ιστορίας. Μετά έχουμε εισαγωγική σελιδούλα με αφιέρωση στην Ιωάννα Χατζηνικολή. Και φτάνουμε στο κόμικ. Σε αυτό το σημείο, να πω πως μου έκανε κλικ και ταυτόχρονα φόβο μην είναι χάλια το αποτέλεσμα, το σχέδιο του πρωτοεμφανιζόμενου στα κόμικς Τσιαμαντά. Γιατί θυμίζει ξυλόγλυπτη γκραβούρα. Αυτό είναι και ταυτόχρονα το καλό και το κακό αυτής της κομιξικής μεταφοράς. Το σχέδιο δεν είναι τόσο όμορφο όσο το περίμενα. Είναι ενοχλητικό, σε κάποιες σκηνές τρομακτικό και η διήγηση είναι ασφυκτικά βαριά. Είναι ένα δύσπεπτο κόμικ από όλες τις απόψεις. Η ιστορία αποτελείται από 8 κεφαλαιάκια, εκ των οποίων τα 6 πρώτα δεν έχουν ίχνος μπαλονακίου! Όλα τα κείμενα είναι σε τετραγωνάκια ή στο περιθώριο λειτουργώντας προσθετικά στο ασφυκτικό της ιστορίας. Γιατί τα λόγια σε τετραγωνάκια είναι καλά για αφήγηση, όμως όταν χρησιμοποιούνται στο 90% ενός ΚΟΜΙΚ, βαραίνουν απίστευτα την ατμόσφαιρα. Φανταστείτε τα 6 κεφάλαια όπως τη σελίδα που ανέβασα. Είναι σα μια τυπική εικονογραφημένη μεταφορά του βιβλίου, όπου παρατίθενται προτάσεις λες και είναι αυτούσιες από το βιβλίο. Σεναριακά, έχουμε τον καλόγερο Θεράποντα, που ήταν μαθητής του Αγίου Αθανασίου και καταφτάνει στο ρέμα της Χελιδονούς για να εξολοθρεύσει τις νύμφες της παλιάς θρησκείας, στο όνομα του Χριστιανισμού, γιατί αποτελούν πειρασμό για τους χωρικούς, με τις συνεχείς ερωτοτροπίες τους. Μέχρι που εμφανίζεται η Παναγιά μεταμφιεσμένη και τον σταματά. Όλα αυτά συμβαίνουν τον 4ο με 5ο αιώνα, βλ.Θεοδόσιο Β' που έκανε τους διωγμούς των ειδωλολατρών. Συμπαθητική ιστορία με αλληγορικά στοιχεία, που χωλαίνει έτσι όπως έχει μεταφερθεί. Σχεδιαστικά, ο Τσιαμάντας έχει ενδιαφέρουσα γραμμή, αλλά αυτά τα μεγάλα μάτια ΟΛΩΝ των χαρακτήρων του είναι πολύ τρομακτικά. Είναι λες και διαβάζεις θρίλερ. Ειδικά σε συνδυασμό με τα παραμορφωμένα σώματα. Προσωπικά, είναι ταυτόχρονα από τα πιο όμορφα και πιο άσχημα κόμικς που έχω διαβάσει. Λόγω αυτού του ιδιόρρυθμου σχεδίου: Μετά το τέλος της ιστορίας (που φυσικά και έχει happy end αφού μας έχει αλλάξει τα φώτα), έχει πολύ πλούσιο υποστηρικτικό υλικό. 8 σελίδες επίμετρο με συνοδευτικό υλικό, βιογραφικά των συντελεστών ένα όμορφο εναλλακτικό τέλος και ευχαριστίες. Ως έκδοση, ανεβάζει τον πήχη των εκδόσεων Ελλήνων δημιουργών και αυτό βασικά είναι που το κάνει σημαντική έκδοση. Εν κατακλείδι: Εξώφυλλο 7/10 Έκδοση 10/10 Σενάριο 7/10 Σχέδιο 5.62/10 Υποστηρικτικό Υλικό 10/10 Δυστυχώς, δεν μπορώ να το προτείνω, γιατί δεν ξέρω σε ποιον ίσως μπορεί να αρέσει. Ίσως σε όσους άρεσε το Cursed Pirate Girl ή τίποτα από Mignola... Και αγιογραφίες; Θρησκευτικές ιστορίες; Overall 6.57/10 Όλες οι παραπάνω σελίδες ήταν από την ηλεκτρονική έκδοση, για την παρουσίαση. Για το σκέτσμπουκ πηγαίνετε εδώ και για τους σελιδοδείκτες εδώ. ~ Επίσημη Ιστοσελίδα του κόμικ ~ ~ Θέμα στα Ελληνικά Νέα ~ ~ Γιώργος Τσιαμάντας: Η μαγεία της Γιουρσενάρ σε graphic novel ~
-
Δημιουργεί εικόνες σε ό,τι δεν θα μπορούσε να παρουσιαστεί διαφορετικά. Σαρκαστικό, αστείο, αιχμηρό, νοσταλγικό και συγκινητικό, ένα κόμικς, είτε strip είτε βιβλίο, μονοπωλεί εκείνες τις ώρες μας στο μετρό, στην παραλία, στην ουρά της τράπεζας. Μια μικρή πολυτέλεια, η έξοδος κινδύνου από την πραγματικότητα. Και οι δημιουργοί του, μικροί θεοί στο σενάριο της ζωής μας. Με αφορμή τη συλλογική έκθεση κόμικς και εικονογράφησης «Εν Αιθρία», το «New Page» μπήκε στον πολύχρωμο κόσμο τριών ταλαντούχων δημιουργών κόμικς που ζουν και εργάζονται σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, και συναντήθηκε με τον καλλιτεχνικό διευθυντή της. Στην έκθεση, που επέστρεψε πριν από λίγες μέρες για την όγδοη διοργάνωσή της στην Γκαλερί Κέννεντυ της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης και θα διαρκέσει μέχρι και τις 30 Σεπτεμβρίου, παρουσιάζονται αδημοσίευτα έργα 76 Ελλήνων δημιουργών, σε μια διοργάνωση της Comicdom Press και της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, σε συνεργασία με το Hellenic American Education Center (HAEC). ΤΟΜΕΚ ΓΙΟΒΑΝΗΣ Εικονογράφος – δημιουργός κόμικς www.tomek.gr «Για να μου έρθει η έμπνευση “αναγκάζομαι” να βάζω το μυαλό μου να σκέφτεται συνέχεια διάφορα παράξενα πράγματα και να παρατηρώ τον κόσμο και τις καταστάσεις γύρω μου. Μετά ξεσκαρτάρω τα καλύτερα για να δω αν μπορεί να βγει κάτι καλό από αυτά. Κάθε στάδιο της δημιουργίας έχει τις ιδιαιτερότητές του. Καθημερινά ο εγκέφαλός μου δέχεται έναν τεράστιο όγκο σκέψεων (πρώιμες ιδέες), τις οποίες πρέπει να διαχειρίζομαι και να βάζω στην άκρη τις πιο ενδιαφέρουσες. Το αρχικό στάδιο του στησίματος αυτών των ιδεών μπορώ να το κάνω οπουδήποτε, ακόμα και στην παραλία. Στο τελικό στάδιο της εκτέλεσης (μελάνια, χρώμα, lettering) θέλω το γραφείο μου και ηρεμία για να συγκεντρωθώ στις λεπτομέρειες. Άντε, ίσως λίγο Beatles, garage punk και κλασική μουσική. Σχεδιάζω πάντα στο χέρι. Λατρεύω τα απλά: χαρτί, μολύβι, μαρκαδόρους και γόμα. Μ’ αρέσουν τα χειροπιαστά πράγματα, με τα σωστά τους και τα λάθη τους. Τίποτα δεν συγκρίνεται μ’ ένα σχέδιο πάνω στο χαρτί. Μόνο το χρώμα -καμιά φορά και το lettering- το κάνω στον υπολογιστή, αλλά κι εκεί προσπαθώ να κρατήσω τα πράγματα σε απλά επίπεδα. Δεν υπάρχει ηλικία για τα κόμικς. Είναι σαν τα βιβλία: τα διαβάζεις από το νηπιαγωγείο μέχρι τα βαθιά γεράματα. Σχετικά με το φύλο, πιστεύω ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει σε σχέση με παλιότερα. Υπάρχουν πάρα πολλές γυναίκες-δημιουργοί κόμικς και προσωπικά, όταν πιάνω ένα στα χέρια μου, δεν με απασχολεί αν είναι φτιαγμένο από άντρα ή γυναίκα, αρκεί να μ’ αρέσει και να έχει κάτι να μου πει. Τα τελευταία 15 χρόνια η κοινότητα κόμικς στην Ελλάδα έχει μεταμορφωθεί πλέον σε κανονική σκηνή κόμικς. Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι και ταλαντούχοι δημιουργοί που παράγουν σε ετήσια βάση μεγάλο όγκο δουλειάς, από αυτοεκδόσεις και fanzines μέχρι σειρές κόμικς και graphic novels. Επόμενο είναι σε όλο αυτό τον χαμό κάποια να μ’ αρέσουν και κάποια όχι. Τα στοιχεία που κρατάω όμως είναι η μεγάλη δυναμική και το υψηλό επίπεδο της σκηνής στο σύνολό της. Και είμαι πολύ χαρούμενος που αποτελώ κομμάτι της. Δούλευα στο animation για 15 χρόνια πριν ασχοληθώ με την εικονογράφηση και τα κόμικς, και πρέπει να πω ότι είναι πολύ δύσκολο το εγχείρημα. Τα δύο πράγματα έχουν τελείως διαφορετική λογική και το αποτέλεσμα της μεταφοράς μπορεί να είναι καταστροφικό. Προς το παρόν, δεν σκέφτομαι κάτι τέτοιο με κανένα κόμικς που έχω κάνει. Ίσως αυτό που ετοιμάζω αυτή την εποχή. Δύο πολύ καλά παραδείγματα μεταφοράς κόμικς σε animation είναι το “Akira” και το “Persepolis”». Ο Τόμεκ Γιοβάνης φωτογραφήθηκε στο σπίτι-σχεδιαστήριό του, απολαμβάνοντας το αγαπημένο του «Κουλούρι» μεταφορικά και κυριολεκτικά… ΑΛΕΞΙΑ ΟΘΩΝΑΙΟΥ Εικονογράφος – δημιουργός κόμικς www.alexiaothonaiou.com «Αυτό που με κινεί είναι η ανάγκη μου να επικοινωνήσω και να συνδεθώ με τους άλλους ανθρώπους μέσω της δουλειάς μου. Έμπνευση μου δίνουν τα φαινόμενα της καθημερινότητας, οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, η τέχνη, η φιλοσοφία, ο τρόπος που δουλεύει η κοινωνία και γενικώς η ανθρώπινη κατάσταση. Ξεκινάω με το σενάριο, μετά κάνω storyboards και στο τέλος σχεδιάζω το κόμικς. Το χρονικό διάστημα που μου παίρνει για να σχεδιάσω μια σελίδα ποικίλλει και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως η σχεδιαστική περιπλοκότητα της σελίδας, το μέγεθος, αν το κόμικς είναι έγχρωμο ή ασπρόμαυρο κ.λ.π. Όταν το θέμα του έργου-comic strip δεν μου είναι αυτονόητο, ρωτάω τον εαυτό μου τι από αυτά που έχω μέσα στο κεφάλι μου σε εκείνη τη φάση είναι σημαντικό να επικοινωνήσω. Πάντα υπάρχουν σκέψεις και ιδέες μέσα μας και το να δώσουμε μορφή σ’ αυτές και να τις εκφράσουμε είναι κομμάτι της δημιουργικής διαδικασίας. Στις αφηγηματικές μορφές τέχνης οι ιδέες παίρνουν τη μορφή ιστορίας. Σπάνια ακούω μουσική όταν δουλεύω, γιατί δεν με αφήνει να συγκεντρωθώ και με υποβάλλει σε συγκεκριμένη διάθεση. Όσον αφορά στον χώρο, συνήθως δουλεύω στο εργαστήριό μου, αλλά οποιοσδήποτε φωτεινός, ήσυχος χώρος με ένα μεγάλο τραπέζι και μια καρέκλα μου κάνει. Το χέρι ή ο υπολογιστής είναι απλώς εργαλεία που εξυπηρετούν στην υλοποίηση μιας ιδέας και στη δημιουργία ενός έργου. Όπως όλα τα εργαλεία, το καθένα έχει διαφορετικές δυνατότητες, οπότε επιλέγω το πιο κατάλληλο κάθε φορά. Το τι θα σε δυσκολέψει επίσης μπορεί να διαφέρει: η ιστορία, οι χαρακτήρες, τα σχέδια, όλα αυτά μαζί; Είναι σαν να ρωτάς ποιο είναι το πιο δύσκολο κομμάτι στην προετοιμασία ενός δείπνου. Να αποφασίσεις ποιο θα είναι το κεντρικό πιάτο, να βρεις τα χρήματα για τα υλικά, να τα αγοράσεις ή να το μαγειρέψεις; Τα κόμικς κάποτε διαβάζονταν και παράγονταν από άντρες. Αυτό το στερεότυπο έχει καταρρεύσει εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία. Παλιότερα επίσης τα περισσότερα ενήλικα κόμικς ήταν υπερηρωικά, με πρωταγωνιστές άντρες, οπότε αναπόφευκτα το κοινό ήταν τέτοιο. Αυτό δεν ισχύει πλέον, η θεματολογία ποικίλλει κατά πολύ – όσο και αυτή των κινηματογραφικών έργων: κοινωνικά, πολιτικά, ιστορικά, αστυνομικά, φαντασίας κ.ο.κ. Μόνο τα manga, των οποίων η παραγωγή ξεπερνάει τα ευρωπαϊκά και τα αμερικανικά κόμικς κάθε χρόνο, αγοράζονται κυρίως από γυναίκες. Θαυμάζω, πάντως, πολλούς Έλληνες δημιουργούς, με κάποιους από αυτούς έχω συνεργαστεί και με κάποιους όχι, καθότι οι δουλειές μας είναι ασύμβατες. Το πρώτο μου άλμπουμ, “Bleeding hearts” (σε συνεργασία με τον Σπύρο Δερβενιώτη), είναι μια ανθολογία ιστοριών τρόμου, αισθητικής '80s splatter. Όπως καταλαβαίνεις, δεν θα ήταν το πιο κατάλληλο έργο για να μεταφερθεί σε animation. Το graphic novel μου “Τσακισμένη αυγή” λόγω θεματολογίας και αισθητικής δεν θα έλεγα ότι προσφέρεται ιδιαίτερα για animation και ήδη μεταφέρεται στον κινηματογράφο, που του ταιριάζει περισσότερο, με χρηματοδότηση από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Ίσως το καταλληλότερο από τα άλμπουμ μου για να μεταφερθεί σε κινούμενο σχέδιο να ήταν η τριλογία “Dracula ΜGD (My Greek Drama)” (σε συνεργασία με τη Δήμητρα Αδαμοπούλου), μια χιουμοριστική σειρά που πρωτοεκδόθηκε στο socomic.gr, με πρωταγωνιστή τον Κόμη Δράκουλα, ο οποίος αναγκάζεται να ζήσει στην Ελλάδα της κρίσης». Η Αλεξία Οθωναίου στο κέντρο της Αθήνας, στου Ψυρρή, με φόντο το αστικό τοπίο. ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΙΟΥΤΣΙΟΥΚΗΣ Εικονογράφος – δημιουργός κόμικς Infο | facebook: Stavros Kioutsioukis «Αφορμή για να δημιουργήσω είναι κάποιο μουσικό συγκρότημα ή και συναίσθημα. Δουλεύω κυρίως στο σπίτι. Γράφω και σχεδιάζω χωρίς σενάριο, έχοντας μια γενική ιδέα στο μυαλό μου και έναν σκελετό της ιστορίας. Μπορεί να μου πάρει μόνο τρεις μήνες ή και έναν ολόκληρο χρόνο για να ολοκληρώσω ένα κόμικς. Το πιο δύσκολο στις μεγάλες ιστορίες είναι η κλιμάκωση ώστε να έχουν ενδιαφέρον. Δεν μου αρέσει επίσης το αποτέλεσμα όταν κάτι γίνεται σε υπολογιστή, τον επιλέγω μόνο για να χρωματίσω. Όλη η δουλειά γίνεται στο χέρι. Έχει γίνει ανατροπή τα τελευταία χρόνια στον χώρο των κόμικς και παρατηρώ ότι η γυναικεία δημιουργία “ανεβαίνει” και έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από την αντρική. Μου αρέσει η ευαισθησία των κοριτσιών. Όταν συνεργάζομαι με άλλον κόσμο για να συνδημιουργήσουμε κάτι, επιλέγω σε ποσοστό 99% γυναίκες. Θαυμάζω όμως και τον Γιώργο Τσούκη (Trashman), είναι ο μέντοράς μου (σ.σ.: γέλια). Αναφορικά με τη σκηνή στη Θεσσαλονίκη, όπου ζω και δουλεύω, είναι ενεργή, έχει δώσει δείγματα, αλλά αργεί να εμπορευματοποιηθεί τόσο γρήγορα όσο η Αθήνα. Εδώ δεν στοχεύουμε στις πωλήσεις, είμαστε λίγο πιο “ρομαντικοί”, κάτι που είναι και καλό και κακό». Ο Σταύρος Κιουτσιούκης επέλεξε να μας στείλει μια selfie με έμπνευση μια αυτοπροσωπογραφία του. ΓΑΒΡΙΗΛ ΤΟΜΠΑΛΙΔΗΣ Ζωγράφος – δημιουργός κόμικς «Έχω νοσταλγική διάθεση για τους ήρωες των παιδικών μου χρόνων: τον Φάντομ, τον Σπάιντερμαν. Άλλωστε, δεν ζούμε ήδη όλοι μας μέσα σε κάποια κόμικς;» O υπεύθυνος για την καλλιτεχνική διεύθυνση της έκθεσης κόμικς και εικονογράφησης «Εν Αιθρία» δήλωσε στο «New Page»: «Έχουν περάσει σχεδόν 15 χρόνια από την πρώτη “Εν Αιθρία”, που είχε φιλοξενηθεί στην Ένωση Πτυχιούχων της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών στην Πλάκα το 2003. Για όσους μας ακολουθούν από τότε είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχει τεράστια βελτίωση σε τεχνικά θέματα, όπως η παρουσίαση στον χώρο, για παράδειγμα. Σίγουρα έπειτα από κάθε έκθεση, πέρα από τη μεγαλύτερη πείρα, γινόμαστε, πιστεύω, και καλύτεροι στο να δημιουργούμε την κατάλληλη ισορροπία ώστε τα έργα που παρουσιάζονται να αντιπροσωπεύουν όσο το δυνατόν περισσότερα είδη και τεχνοτροπίες, ενώ παράλληλα είναι και αντιπροσωπευτικά της ελληνικής σκηνής. Τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας έχουμε κόμικς φαντασίας, αυτοβιογραφικά, ερωτικά κ.λ.π. Υπάρχουν πλέον δεκάδες εκδόσεις τόσο από τους Έλληνες εκδότες όσο και από τις πάμπολλες αυτοεκδόσεις. Σ’ αυτό έχει βοηθήσει τα μέγιστα η τεχνολογική εξέλιξη, μια και πια ο καθένας μπορεί να τυπώσει ή να ανεβάσει τις δημιουργίες του στο διαδίκτυο. Στήριξη από το κοινό υπάρχει, αλλά για να πούμε ότι προχωράμε μπροστά θα πρέπει οι εκδόσεις να πολλαπλασιαστούν ώστε να μπορέσει να δημιουργηθεί σε βάθος χρόνου μια νέα γενιά σταθερότερων αναγνωστών με την ανάλογη κουλτούρα. Ο καθένας διαβάζει για διαφορετικούς λόγους. Βασικά, τα κόμικς είναι μια προσωρινή φυγή από την πραγματικότητα, αλλά δεν παύουν να αποτελούν και μια μορφή αυτόνομης τέχνης, συνεπώς έχουν κι έναν σημαντικό παιδαγωγικό χαρακτήρα, με την πλήρη έννοια του όρου. Εξαρτάται, βέβαια, σε μεγάλο βαθμό και από τον αναγνώστη, αν είναι πρόθυμος να ανακαλύψει τυχόν νοήματα και έννοιες ή απλώς θέλει να διαβάσει κάτι “για να περάσει η ώρα”». Ο Γαβριήλ Τομπαλίδης μας χάρισε μερικά καρέ του στην Ελληνοαμερικανική Ένωση, την ώρα που έστηνε την έκθεση. Και το σχετικό link...
-
Χιουμοριστική σειρά του Θανάση Πετρόπουλου που έκανε το ντεμπούτο της στην σελίδα του Comicdom. Κύριο συστατικό της οι διαφορές που προκύπτουν όταν γνωστοί χαρακτήρες της ποπ κουλτούρας και των μύθων αλλάζουν περιβάλλον καθώς και τα λογοπαίγνια και λεξιπλασίες που επίσης αλλάζουν την σύσταση αυτών που ξέρουμε. Η σειρά έκανε και ένα δεύτερο κύκλο στο socomic το 2015-2016. Το παρόν άλμπουμ βέβαια συλλέγει κάποια από τα στριπς του πρώτου κύκλου. Δύο δείγματα (παρμένα από το comicdom) Το άλμπουμ υπάρχει και στη βιβλιοθήκη της ΛΕΦΙΚ, με αφιέρωση από τον δημιουργό.
-
- 13
-
- 2013
- θανάσης πετρόπουλος
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
Η συλλογή αυτή με παλαιότερες μικρές ιστορίες πρωτοκυκλοφόρησε στο Comicdom Con 2010, σε δύο εκδόσεις. Την κανονική και την έκδοση με τίτλο "Hidden in the Attic" 100 αντίτυπα και εναλλακτικό εξώφυλλο, σε τσάντα μαζί με το print "Skeleton Breath" (το πρώτο concept εξωφύλλου του Trinkets), μια ομαδική φωτογραφία με τους κεντρικούς χαρακτήρες των ιστοριών (τυπωμένη σε φωτογραφικό χαρτι για ακόμα περισσότερη αληθοφάνεια) και ένα πίν όπως μπορείτε να δείτε και στην φωτογραφία. Το χαρτί όπου ήταν τυλιγμένο το βιβλίο είναι και αυτό σχεδιασμένο και τυπωμένο απο τον Μιχάλη Διαλυνά. Τα αντίτυπα της περιορισμένης έκδοσης είναι αριθμημένα και υπογεγραμμένα. Η τιμή αυτής της έκδοσης είναι 22,00 €. Η συλλογή αυτή περιλαμβάνει 12 ιστορίες που στο παρελθόν έχουν κυκλοφορήσει απο έντυπα όπως το φανζίν Free Your Line, το 9, το MOV, το αμερικάνικο Popgun κλπ. Το σχέδιο και το σενάριο του Μιχάλη Διαλυνά, κινούνται στα όρια του ονείρου και του παραμυθιού. Μπορεί τα παραμύθια του να μην έχουν πάντα ευτυχισμένο τέλος, αλλά ταξιδεύουν τον αναγνώστη τους πέρα απο τα καθημερινά. Ένας απο τους πιο ταλαντούχους αξιόλογους έλληνες κομίστες που διαθέτουμε. Σχεδιάζει υπέροχα, γράφει υπέροχα και το μόνο του μειονέκτημα είναι πως δεν βγάζει ένα κόμικ κάθε μήνα. Aφιέρωμα στον Μιχάλη Διαλυνά
-
Πώς η Κερένια Κούκλα του Κ. Χρηστομάνου έγινε graphic novel Το αστικό, γοτθικών αναφορών μυθιστόρημα του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου, Η Κερένια Κούκλα, μεταφέρεται σε graphic novel. Έχει περάσει ένας αιώνας από την πρώτη κυκλοφορία του και η ιστορία της Βεργινίας, του Νίκου και της Λιόλιας εξακολουθεί να συναρπάζει. Ο Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου (Σύνδρομο, Μαύρο Φως) ανέλαβε την προσαρμογή του βιβλίου, ενώ ο Γιώργος Τσιαμάντας (Η Παναγία η Χελιδονού) ανέλαβε την εικονογράφηση. Το αποτέλεσμα είναι ένα άκρως γοητευτικό δημιούργημα που δίνει έμφαση στη σκηνοθετική ματιά του Χρηστομάνου και στα λαογραφικά στοιχεία του μυθιστορήματος, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τις γοτθικές αναφορές της «Κερένιας Κούκλας». Ο Ηλ.Κατιρτζιγιανόγλου και ο Γ.Τσιαμάντας εξηγούν στο in.gr πώς έγινε πραγματικότητα το εξαιρετικά ενδιαφέρον αυτό εγχείρημα. Πότε ήρθατε για πρώτη φορά σε επαφή με την «Κερένια Κούκλα» και τι ήταν αυτό που σας γοήτευσε στην ιστορία; Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου: Ήταν Μάρτης του 1987, όταν βρέθηκα καθηλωμένος μπροστά στην τηλεόραση να παρακολουθώ μια ελληνική σειρά που όμοιά της δεν είχα ξαναδεί, καθώς επρόκειτο για μια ιστορία που ξεκινούσε σαν ρομάντζο και κατέληγε σε μια ιστορία τρόμου. Κι όλα αυτά στην Αθήνα των αρχών του 20ού αιώνα. Εκείνο όμως που με μάγεψε περισσότερο, ήταν η λεπτή ακροβασία ανάμεσα στο ρεαλιστικό και το μεταφυσικό. Το ερώτημα του αν όλα όσα συνέβαιναν ήταν αποτέλεσμα μιας κατάρας ή ένα σύνολο ασύλληπτων συμπτώσεων. Γιώργος Τσιαμάντας: Η πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με την Κερένια Κούκλα ήταν ουσιαστικά το 2013, όταν ο Ηλίας μου μίλησε για το όνειρό του να την δει μεταφερμένη σε κόμικ. Περπατάγαμε στους ίδιους δρόμους που μετά από λίγο θα συνειδητοποιούσα πως περπατούσαν οι ήρωες του Χρηστομάνου. Σχεδόν αμέσως αναζήτησα το κείμενο, το «άκουσα» και το «είδα» μαγεμένος. Αυτό που πραγματικά με γοήτευσε ήταν η ψυχή του Χρηστομάνου που κρύβεται κάτω από κάθε φράση, κάτω από κάθε σκηνή, κάτω από κάθε σχέση. Ο μεγαλειώδης τρόπος με τον οποίο έχει δομήσει αυτό το μυθιστόρημα. Οι ολοζώντανοι χαρακτήρες, οι στιχομυθίες που μοιάζουν να έχουν γραφτεί σήμερα και όχι εκατό-τόσα χρόνια πριν. Το πικρό χιούμορ του. Η λατρεία του για τα πλάσματα που έπλασε. Η υποταγή στο αναπόφευκτο. Η τραγική του ιστορία. Πότε σκεφτήκατε ότι η ιστορία θα ταίριαζε ιδανικά σε ένα graphic novel και πότε αποφασίστηκε η μεταφορά του βιβλίου του Χρηστομάνου; Η.Κ.: Αμέσως μόλις ολοκλήρωσα την ανάγνωση του ομώνυμου βιβλίου του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου στο οποίο και είχε βασιστεί η σειρά. Όντας λάτρης της 9ης Τέχνης ήδη, άρχισα να φαντάζομαι αυτή την ιστορία να ξετυλίγεται στα καρέ ενός comic. Όταν –ενήλικας πια– ξεκίνησα να γράφω comics, εκείνη η εφηβική επιθυμία να δω εικονογραφημένη τη συγκεκριμένη ιστορία, επανήλθε, «διεκδικώντας» την υλοποίησή της. Γ.Τ.: Ήταν «όνειρο ζωής» του Ηλία όπως συνηθίζει να λέει, κάποιες καλές συγκυρίες βοήθησαν να είμαι εγώ αυτός στον οποίο εμπιστεύτηκε τελικά την υλοποίηση του. Λίγο καιρό πριν είχα παρουσιάσει την «Χελιδονού». Ήθελα πολύ να εμβαθύνω σε αυτόν το καινούριο -για μένα- κόσμο των κόμικς. Η Κερένια Κούκλα ήταν ένα εγχείρημα στο οποίο απλά δεν μπορούσα να αντισταθώ. Πώς προέκυψε η συνεργασία σας και πώς δουλέψατε πάνω στη μεταφορά του έργου του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου; Ηλ.Κ.: Με τον Γιώργο είχαμε συνεργαστεί το 2014, όταν τρέξαμε μαζί μία επιτυχημένη καμπάνια συμμετοχικής χρηματοδότησης (crowdfunding) για την υλοποίηση της μεταφοράς του στο διήγημα της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ «Η Παναγιά η Χελιδονού». Έχοντας δει από κοντά την απίστευτα ενδελεχή έρευνά του, ήξερα ότι ήταν ο ιδανικός άνθρωπος για να σχεδιάσει την Κερένια. Κάνοντας την προσαρμογή του έργου, ο όγκος της αφήγησης σε συνδυασμό με τους ελάχιστους διαλόγους, με αποθάρρυνε. Φοβήθηκα ότι ίσως η μεταφορά να μην ήταν εφικτή. Τελικά, η λύση κρυβόταν στις λανθάνουσες αναφορές του Χρηστομάνου στη γοτθική λογοτεχνία. Όπως στα αμερικανικά horror comics των 50s, ο τερατόμορφος αφηγητής αναλάμβανε να εισαγάγει τον αναγνώστη στην ιστορία –κάποιες φορές και να τον συνοδεύσει κατά την εξέλιξή της– έτσι κι εδώ, ο Χρηστομάνος θα διαδραμάτιζε αυτόν τον ρόλο. Αφού ολοκλήρωσα το σενάριο, έδωσα στον Γιώργο απόλυτη ελευθερία στην απεικόνιση των χαρακτήρων και των χώρων, έχοντάς του απόλυτη εμπιστοσύνη. Γ.Τ.: Με τον Ηλία συνεργαστήκαμε για την έκδοση της πρώτης μου δουλειάς (Η Παναγιά η Χελιδονού) και για την επιτυχημένη καμπάνια crowdfunding που προηγήθηκε. Όταν ήρθε η πρόταση από μέρους του να αναλάβω την εικονογράφηση της Κερένιας Κούκλας ένοιωσα πραγματικά να με τιμά με την επιλογή του και την εμπιστοσύνη του. Ο τρόπος που συνεργαστήκαμε θα έλεγα πως ήταν αρκετά απλός: Εξ’ αρχής ο Ηλίας ασχολήθηκε με ό,τι είχε να κάνει με το κείμενο (επιλογή των κομβικών σημείων της ιστορίας και δημιουργία του σεναρίου) και εγώ ασχολήθηκα αποκλειστικά με την δημιουργία των εικόνων (σχεδιασμός των χαρακτήρων και στήσιμο των σκηνών) ακολουθώντας το σενάριο του Ηλία έχοντας όμως και μια πάρα πολύ στενή σχέση με το ίδιο το μυθιστόρημα. Ήταν πραγματικά μεγάλη χαρά να βλέπω τον Ηλία να παρακολουθεί τη γέννηση του κόμικ: φιγούρα προς φιγούρα, πάνελ το πάνελ, σελίδα με σελίδα. Γιώργο, με εντυπωσίασε η σκηνοθετική σου ματιά. Ποιο είναι το αγαπημένο σου καρέ από την «Κερένια Κούκλα»; Γ.Τ.: Χαίρομαι που το ακούω. Μεταξύ μας, αυτό νομίζω είναι που κάνει τον κάθε δημιουργό κόμικ διαφορετικό: η «σκηνοθετική ματιά». Εγώ όμως δεν δούλεψα μόνος μου εδώ. Ο Χρηστομάνος είναι ο σκηνοθέτης της Κερένιας Κούκλας. Πεζογράφος, ποιητής, ιδρυτής της Νέας Σκηνής, συγγραφέας θεατρικών έργων, σκηνοθέτης, σκηνογράφος, ενδυματολόγος και τόσα άλλα έχει πλάσει ένα σύμπαν εικόνων, αισθήσεων, συναισθημάτων στο οποίο απλά κάποιος πρέπει να παραδοθεί και να βυθιστεί σε αυτό. Δεν με ενδιέφερε σε καμία περίπτωση να τον προσπεράσω και «να κάνω του κεφαλιού μου». Η επιθυμία μου ήταν να τον σεβαστώ όσο μπορούσα. Όσο για το αγαπημένο μου καρέ, αν έπρεπε να διαλέξω ένα από τα πολλά που αγαπάω, είναι ίσως εκείνη η «περίτρομη» Λιόλια με την Βεργινία-Φεγγάρι στον ουρανό, που «την έβλεπε με φοβερά μάτια ως μέσα στα σπλάχνα της». Για μένα συμπυκνώνει όλη την αίσθηση της ιστορίας (την σχέση αυτών των δύο τραγικών γυναικών) έτσι όπως την ένοιωσα τελικά εγώ αυτά τα δυόμισι χρόνια που πέρασα φτιάχνοντας την Κερένια Κούκλα και τον τρόπο που μπόρεσα να πω αυτή την ιστορία με τις εικόνες μου. Και ποιο είναι το δικό σου αγαπημένο καρέ, Ηλία; Ηλ.Κ.: Δίχως δεύτερη σκέψη, το «βύθισμα» της Βεργινίας. Μία ολοσέλιδη εικονογράφηση απαράμιλλης τεχνικής. Γιώργο έχεις, επίσης, μεταφέρει σε graphic novel την Παναγιά τη Χελιδονού, το διήγημα της Μαργκερίτ Γουρσενάρ. Τι σε γοητεύει στη μεταφορά σημαντικών λογοτεχνικών έργων; Τι θεωρείτε ότι γοητεύει το κοινό, καθώς υπάρχουν αρκετές ενδιαφέρουσες μεταφορές λογοτεχνικών έργων. Γ.Τ.: Είναι πολλά που με γοητεύουν σε αυτή την διαδικασία. Πρωτ’ απ’ όλα ένα είδος προσωπικού χρέους: Η λογοτεχνία μου έσωσε πολλές φορές την ζωή. Νοιώθω πως οφείλω με τον τρόπο μου να ξεπληρώσω αυτό το χρέος μεταφέροντας λογοτεχνικά έργα σε ανθρώπους που ίσως δεν θα ερχόταν σε επαφή μαζί τους με τον παραδοσιακό τρόπο. Δίνοντας την ευκαιρία να γνωρίσουν σπουδαίους συγγραφείς, την καλλιτεχνική τους αξία και τον βίο τους. Σώζοντας μικρά κομμάτια Ιστορίας με τον τρόπο που μπορώ να το κάνω εγώ. Από την άλλη μεριά, η εξοικείωση ενός άλλου κοινού με την ανάγνωση και την «απενοχοποίηση» των κόμικς είναι επίσης ένα ενδιαφέρον εγχείρημα. Σε κάθε περίπτωση είναι ένας κόσμος ανεξάντλητης έμπνευσης και δημιουργικότητας. Ηλ.Κ.: Όπως στον κινηματογράφο, έτσι και στα comics, το κοινό είναι πιο δεκτικό σε μία ιστορία που γνωρίζει ήδη. Γι’ αυτό και υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες εκδοτικοί οίκοι αναγνωρίζουν αυτή τη δυναμική και αναθέτουν σε συνεργαζόμενους δημιουργούς τη μεταφορά ενός έργου. Στην περίπτωση της Κερένιας, αλλά και σε άλλες που γνωρίζω, η μεταφορά είναι αποτέλεσμα της αγάπης των δημιουργών για το πρωτογενές υλικό, αλλά και η πίστη πως αυτή η συγκλονιστική ιστορία λειτουργεί άψογα σε comic. Ηλία, με το Μαύρο Φως, αλλά και την Κερένια Κούκλα δείχνεις ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον τρόμο –στην πρώτη περίπτωση ψυχολογικό, στη δεύτερη γοτθικό με ελληνικά στοιχεία. Ποιες ταινίες ή graphic novels θα έλεγες ότι είναι οι πηγές έμπνευσής σου στο είδος αυτό; Ηλ.Κ.: Πηγές έμπνευσης στα comics είναι οι ιστορικές ανθολογίες Creepy και Eerie, των οποίων αρκετές ιστορίες εκτυλίσσονταν σε αστικά περιβάλλοντα. Στον κινηματογράφο επανέρχομαι συχνά για έμπνευση σε αγαπημένες ταινίες όπως «Η Λάμψη», το «Jacob's Ladder», και το «Στο Στόμα της Τρέλας». Οι Έλληνες δημιουργοί κάνουν κόμικ κάτω από δύσκολες συνθήκες. Πώς βλέπεις την κατάσταση του ελληνικού κόμικ και τι σε κάνει προσωπικά να επιμένεις στη δημιουργία κόμικ; Γ.Τ.: Είναι πολύ λίγα τα χρόνια που εγώ ασχολούμαι με την δημιουργία των κόμικς, και καθώς πέρασα το μεγαλύτερο διάστημα αυτών των χρόνων δουλεύοντας για αυτές τις δυο δουλειές που έχω παρουσιάσει, δεν μπορώ να πω πως έχω μια πλήρη εικόνα των πραγμάτων. Έχω δει, όμως, το πάθος των Ελλήνων δημιουργών, την αυθεντικότητα της δουλειάς τους, τον βαθύ σεβασμό που δείχνουν ο ένας στον μόχθο του άλλου, την αγωνία και την αφοσίωσή τους και το πόσο καλά περνάνε με αυτό που κάνουν. Είναι όλα αυτά, λοιπόν, που με τροφοδοτούν συνεχώς με έμπνευση και όρεξη για να δουλέψω, το να φέρνω στο μυαλό μου όλους αυτούς τους δημιουργούς με κάνει να χαμογελάω και να συνεχίζω. Όσο για το πιο προσωπικό κίνητρο; Είναι απλό: Να μεταφέρω και γω, με τον τρόπο που μπορώ, στους ανθρώπους γύρω μου, ιστορίες που αξίζει να γνωρίζουν. Και κάπου εκεί που εγώ τις παρουσιάζω, κάπου εκεί που αυτοί πλησιάζουν για να τις διαβάσουν, να συναντιόμαστε. Ηλ.Κ.: Από καλλιτεχνικής άποψης υπάρχει άνθηση, και βλέπω με χαρά νέους, αλλά και καταξιωμένους δημιουργούς, να ξεπερνούν αγκυλώσεις του παρελθόντος και να εξερευνούν θεματικές που μέχρι πρότινος έβλεπαν με επιφύλαξη. Το μεγάλο πρόβλημα είναι αναμφίβολα το ότι η αγορά είναι μικρή και ένας δημιουργός δεν μπορεί να ζήσει μόνο από τα comics, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων που εργάζονται για εταιρείες του εξωτερικού. Ηλία, είσαι ένας εκ των ιδρυτών του πολύ επιτυχημένου Comicdom Con Athens. Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας και πώς θέλετε να κινηθεί η διοργάνωση στο μέλλον; Ηλ.Κ.: Η επέκταση του Φεστιβάλ και σε άλλους χώρους βρίσκεται στην κορυφή των προτεραιοτήτων μας, καθώς έχουμε πλέον περισσότερους από 13.000 επισκέπτες. Παράλληλα είναι υψίστης σημασίας να διατηρήσουμε την ελεύθερη είσοδο, ειδικά στην παρούσα οικονομική συγκυρία, και τέλος να παραμείνουμε προσηλωμένοι στα comics και την κουλτούρα τους, ανανεώνοντας διαρκώς το πρόγραμμά μας. Ποια είναι τα μελλοντικά προσωπικά σας σχέδια; Ηλ.Κ.: Υπάρχουν ιστορίες, θα μου επιτρέψετε όμως να μην τις αποκαλύψω ακόμη. Αυτόν τον καιρό η ανάγκη μου είναι να παραγάγω, ξανά, πρωτογενές υλικό, και ήδη κάνω επαφές με σχεδιαστές προς αυτή την κατεύθυνση. Γ.Τ.: Σας προκαλώ να ανακαλύψετε στην σελίδα μου στο facebook (fb page: Γιώργος Τσιαμάντας Works) ποια ήταν η απάντηση του Χρηστομάνου σε μια αντίστοιχη ερώτηση που του έγινε το 1911. Ίσως χαμογελάσετε και σεις μαζί του. Επιστρέφοντας στο δικό μας παρόν, το 2017, η αλήθεια είναι πως οι ιδέες δεν σταματάνε ποτέ να έρχονται, ειδικά όταν δεν πρέπει. Όμως το σχέδιο για την ώρα είναι ένα: «Ξεκούραση-Ξεκούραση- Ξεκούραση!» https://youtu.be/xaSZ6uSCvy8 Η «Κερένια Κούκλα» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Comicdom Press. Διαβάστε περισσότερα εδώ. Πηγή
-
- 10
-
- Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου
- Γιώργος Τσιαμάντας
- (and 3 more)
-
Ramma στα Ισλανδικά σημαίνει "Κορνίζα". Κορνιζοποιός είναι άλλωστε ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας, ο Άρον, ο οποίος ζει στο Ρέικιαβικ της Ισλανδίας. Έχοντας αναμνήσεις που τον στοιχειώνουν, ο Άρον προσπαθεί να ξεχάσει το παρελθόν του ρίχνοντάς το στο ποτό. Μια μέρα θα λάβει ένα πακέτο που περιέχει μια κορνίζα με τη φωτογραφία της αγαπημένης του Έλβας την οποία θεωρούσε νεκρή, ενώ μάλιστα στη φωτογραφία φαίνεται ότι είναι και έγκυος. Έτσι θα ξεκινήσει να αναζητάει τον αποστολέα του δέματος, και φυσικά το μέρος που βρίσκεται η αγαπημένη του Έλβα. Η 2η και η 5η σελίδα (από το Comicdom-press.gr) Πέρα από την έκδοση αυτή, ο δημιουργός Στάθης Πετρόπουλος έχει να επιδείξει ακόμα το εικονογραφημένο μυθιστόρημα / graphic novel "Concordia" (2015) και τη συλλογή σκίτσων και σχεδίων "Sketchbook, Volume 1" (2016), ενώ έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
-
- 16
-
- COMICDOM PRESS
- 2017
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
Πρόκειται για τον έντυπο κατάλογο της ομώνυμης έκθεσης, η οποία πραγματοποιήθηκε το έτος 2015 στη Λάρισα από το Δήμο της πόλης. Περιέχει τους απαραίτητους χαιρετισμούς (δήμαρχος, αντιδήμαρχος, καλλιτεχνικός διευθυντής κλπ κλπ) καθώς επίσης και ένα ολοσέλιδο πάνελ ή σελίδα συν το βιογραφικό κάθε δημιουργού που συμμετείχε. Ορίστε και ένας κολοφώνας, μήπως και καταλάβει ο Παύλος ποιος θεωρείται ο εκδότης για το πινακάκι, γιατί εγώ δεν. ΥΓ Ευχαριστίες οφείλω στον Μέλανδρο που μου χάρισε τον κατάλογο και έτσι προέκυψε αυτή η παρουσίαση.
-
Η γνωστή έκθεση comics και εικονογράφησης, φέτος αποτέλεσε τμήμα των εκδηλώσεων του Comicdom Con Athens, συγκεντρώνοντας 44 αδημοσίευτα έργα, περισσότερων από 50 καταξιωμένους αλλά και πρωτοεμφανιζόμενους Έλληνες δημιουργούς, καταγράφοντας όπως πάντα την ακμαία και δημιουργική εγχώρια σκηνή των comics. Συμμετείχαν οι δημιουργοί: Δήμητρα Αδαμοπούλου, Σπύρος Ευάγγελος Αρμένης, Αντώνης Βαβαγιάννης και Θανάσης Πετρόπουλος, Βασίλης Γέρκου, Μέλανδρος Γκανάς και Έφη Θεοδωροπούλου, Βασίλης Γκογκτζιλάς, Gounis, Έλενα Γώγου, Βασίλης Δημόπουλος, Τριαντάφυλλος Ελευθερίου, Τάσος Ζαφειριάδης, Θάνος Κατσίλλης, Αυγή Κανάκη, Ορέστης Καρέλης και Χρίστος Δημητρίου, Δημήτρης Κάσδαγλης, Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου και Αποστόλης Ιωάννου, Δανάη Κηλαηδόνη, Γιώργος Κομιώτης και Harry Saxon, Ευγενία Κουμάκη, Νίκος Κούτσης, Τάσος Κυριακίδης, Σοφία Κυρίσογλου, Μάνος Λαγουβάρδος, Άρης Λάμπος, Κυριάκος Μακρής, Malk, Τάσος Μαραγκός (Tasmar), Λευτέρης Μαυρογιάννης, Γιώργος Μελισσαρόπουλος, Νίκος Μηλιώρης, Γιώργος Μπότσος, Αλέξια Οθωναίου, Τάσος Παπαιωάννου, Aldo Shabani, Κώνσταντίνος Σκλαβενίτης, Σοφία Σπυρλιάδου, Κωστής Τζωρτζακάκης, Tomek, Γαβριήλ Τομπαλίδης, Παναγιώτης Τσαούσης, Παναγιώτα Τσιμπαλίδη και Μιχάλης Γεωργοστάθης, Κώστας Φραγκιαδάκης, Βασίλης Χειλάς και Άγγελος Κωνσταντίνου, Πέτρος Χριστούλιας. Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Γαβριήλ Τομπαλίδης Επιμέλεια: Δημήτρης Σακαρίδης, Ηλίας Κατιρτιζιγανόγλου, Μέλανδρος Γκανάς Επίσημο Εικαστικό: Δημήτρης Κάσδαγλης
-
- 21
-
- COMICDOM PRESS
- ΕΝ ΑΙΘΡΙΑ
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
Ολιγοσέλιδο διαφημιστικό κόμικ που προέκυψε με τη χορηγία της αλυσίδας ταχυφαγείων Friday 's στο συνέδριο κόμικς Comicdom του 2013. Απλό τευχάκι που κάνει τη δουλειά για την οποία δημιουργήθηκε. Δινόταν δωρεάν με κάθε αγορά βιβλίων των εκδόσεων Comicdom, και λογικά θα διανέμεται ακόμα στο κατάστημα Friday 's Κολωνακίου. Aφιέρωμα στον Γιώργο Καμπάδαη
-
Aστικό Κενό: Τοπίο που διαμορφώθηκε στο πλαίσιο της μετα-βιομηχανικής πόλης. Ανεπιθύμητη αστική περιοχή που έχει ανάγκη επανασχεδιασμού, “αντι-χώρος” με αρνητική συμβολή στο περιβάλλον ή τους χρήστες του. ΦΩΤΑΓΩΓΟΣ Ο φωταγωγός μιας πολυκατοικίας μεταφέρει φωνές, και μας θυμίζει πόσο δύσκολο είναι τελικά να συνυπάρξουμε… ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ (ΕΞΑΛΛΟΥ) Ο Αντώνης δεν μπορεί πλέον να συντηρηθεί στην Αθήνα, οι φίλοι του, όμως, δυσκολεύονται να το δεχτούν, παρά τις καλές τους προθέσεις… ΜΑΖΙΚΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ Σε μια εποχή που όλοι ψαχνόμαστε με το τι είναι διάκριση και τι όχι, ένας στρυφνός γέρος έχει τις δικές του απαντήσεις… Ο Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου (ΣΥΝΔΡΟΜΟ, ΑΓΡΥΠΝΙΑ) και ο πρωτοεμφανιζόμενος Aldo Shabani, ζουν στην Αθήνα. Οι τρεις ιστορίες που αποτελούν το άλμπουμ, ΑΣΤΙΚΟ ΚΕΝΟ, είναι η ματιά τους για τη ζωή στην πόλη. Η χειροποίητη αίσθηση που αποπνέει συνολικά η έκδοση δημιουργεί μια αντίθεση, σε σχέση με τη σύγχρονη θεματική των ιστοριών, που σίγουρα θα σας εκπλήξει. -- Αν και ήμουν πολύ επιφυλακτικός όταν διάβασα για αυτή την κυκλοφορία, όταν έπιασα το άλμπουμ στα χέρια μου για ένα γρήγορο ξεφύλλισμα, το αγόρασα χωρίς δεύτερη σκέψη. Ο βασικός λόγος ήταν το σχέδιο. Μου θύμιζε μια πιο ποπ εκδοχή του Munoz. Ή ίσως λίγο πιο στιλιζαρισμένο Tardi. Όπως και να 'χε μου 'κανε. Αυτό που με προβλημάτιζε όμως ήταν η θεματολογία. Τα κόμικς με κοινωνική θεματολογία, δεν είναι και τα πιο αγαπημένα μου. Δεν ζω κλεισμένος σε γυάλα, ξέρω τι γίνεται γύρω μου δεν χρειάζεται να μου πετάς στην μούρη μια χοντροκομμένη εκδοχή όσο πιο εύπεπτη γίνεται να την καταλαβαίνουν όλοι. Ευτυχώς, στο Αστικό Κενό, δεν έγινε κάτι τέτοιο. Οι τρεις ιστορίες που αποτελούν αυτό το άλμπουμ είναι δοσμένες με έξυπνο τρόπο, χωρίς ίχνος διδακτισμού. Είναι στιγμιότυπα της σύγχρονης ελληνικής καθημερινότητας. Όπως οι ιστορίες του Μπουκόφσκι, χωρίς αρχή και τέλος. Μόνο το ενδιάμεσο. Μου άρεσε.
-
- 25
-
- 2015
- COMICDOM PRESS
-
(and 2 more)
Tagged with:
-
-
- 20
-
- ηλιας κυριαζης
- comicdom press
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
Έτος 2095. Εδώ και πέντε δεκαετίες, η ατμόσφαιρα έχει μολυνθεί από τον ιό Erase D. Έναν ιό, του οποίου η βασική παρενέργεια είναι η αδρανοποίηση του τμήματος του εγκέφαλου που ευθύνεται για τη δημιουργία ονείρων κατά τη διάρκεια του ύπνου. Οι νεότεροι δεν έχουν δει ποτέ τους όνειρα, ενώ οι παλαιότεροι τα θυμούνται σαν μια ωραία ανάμνηση. Η φαρμακευτική εταιρεία CAPSULE XPRNC προσπαθεί χρόνια τώρα να επαναφέρει τα όνειρα στους ανθρώπους. Αυτήν τη φορά, όμως, είναι πολύ κοντά στο να το πετύχει, με επικεφαλής του προγράμματος Chemical Morpheus, τον δρ Έλιοτ Στερν. Αλήθεια, όταν δεν έχεις δει ποτέ σου όνειρα, πόσο εύκολα μπορείς να ξεχωρίσεις τον εφιάλτη που έρχεται; Η περίληψη του οπισθόφυλλου είναι αρκετά κατατοπιστική για το τι πρόκειται να διαβάσετε. Κόμικ με την λέξη "Morpheus" στον τίτλο, είμαι υποχρεωμένος να το αγοράσω. Δεν μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασε, όπως πχ η Τσακισμένη Αυγή. Το σενάριο έμοιαζε κάπως στριμωγμένο, ήθελε να απλωθεί σε περισσότερες σελίδες. Όλα γινόταν γρήγορα πράγμα που σακάτευε την ροή. Όχι ότι δεν ήταν καλή ή ότι δεν καταλάβαινες τι γίνεται. Απλά δεν σου άφηνε περιθώριο να πάρεις μια ανάσα, να συνοψίσεις και να συνεχίσεις. Εκεί που πραγματικά υπήρχε πρόβλημα όμως ήταν στους διαλόγους οι οποίοι έμοιαζαν αποστειρωμένοι. Το σχέδιο της Αλέξιας ήταν όπως πάντα εξαιρετικό, μεγάλο μείον όμως η επιλογή να τυπωθεί ασπρόμαυρο. Έχασε πολύ από την ατμόσφαιρα. Δείτε πχ το υπέροχο εξώφυλλο και συγκρίνετέ το με τις εσωτερικές σελίδες. Πανέμορφες, θα απογειωνόταν όμως αν ήταν έγχρωμες. Σε γενικές γραμμές δεν σε απογοητεύει, θα μπορούσε όμως να τα πάει και καλύτερα. Ίσως βέβαια μας καλόμαθε με την Τσακισμένη Αυγή που ανέβασε πολύ τον πήχη των προσδοκιών. Ή ίσως εγώ έχω αρχίσει να γίνομαι γεροπαράξενος + Chemical Morpheus Trailer
- 3 replies
-
- 21
-
- COMICDOM PRESS
- 2015
-
(and 2 more)
Tagged with:
-
Πιστοί στο ραντεβού της οι διοργανώτες της Εκθεσης ΕΝ ΑΙΘΡΙΑ ενα χρόνο ακριβώς μετα στήνουν την 6η τους έκθεση με 33 καλλιτέχνες, παλιές καραβάνες αλλά και νέο αίμα,Το άλμπουμ αυτό συγκεντρώνει τα έργα αυτά.Το άλμπουμ μπορείται να το βρείτε για την ώρα,,στην είσοδο του πολυχώρου που γίνεται η έκθεση.Στο <<THE BOX>> ΔΟΡΥΛΑΙΟΥ ,ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΑΒΙΛΗΣ εως και στις 29 Απριλίου. Υ.Γ. Κριτική για το άλμπουμ και φτιαξιμο της παρουσιασης- τις προσεχεις μέρες όταν το διαβάσω.
-
Κάνοντας για το 2014 έναν εγχώριο εκδοτικό απολογισμό για τον χώρο των κόμικς, θυμόμαστε τις ελληνικές δημιουργίες. Η χρονιά που μας πέρασε άφησε δουλειές όμορφες, ενδιαφέρουσες και ολοκληρωμένες. Από αυτές επιλέξαμε τις αγαπημένες μας πέντε (κι ένα bonus track). Είναι ξεκάθαρο: το επίπεδο των δημιουργών στη χώρα μας έχει ανέβει. Το «Αϊβαλί» (εκδ. Κέδρος), το οδοιπορικό του Soloup στη μικρασιατική πόλη, ήταν μια μεγάλη έκπληξη, ιδίως αν αναλογιστούμε το μέχρι πρότινος γελοιογραφικό ύφος του δημιουργού. Ο Soloup αλλάζει το σχέδιο σε σχέση με ό,τι τον είχαμε συνηθίσει, ερευνά, διαβάζει, φωτογραφίζει, παντρεύει την παράδοση με τη σύγχρονη σκιτσογραφία, ακροβατεί ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν και, θέτοντας πρωταγωνιστές τρεις Ελληνες Αϊβαλιώτες συγγραφείς, τον Φώτη Κόντογλου, τον Ηλία Βενέζη, την Αγάπη Βενέζη–Μολυβιάτη κι έναν Τούρκο, τον Αχμέτ Γιορουλμάζ, και με φόντο ματωμένα κεφάλαια της ιστορίας, εστιάζει στο ανθρώπινο δράμα και συνθέτει ένα γκράφικ νόβελ (448 σελίδων!) που γοητεύει. Τα «Χαρακώματα – ιστορίες από την οδό Γάγγραινας» (εκδ. Jemma) των Τάσου Ζαφειριάδη και Πέτρου Χριστούλια έρχονται 100 χρόνια μετά την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Είναι ένα κόμικς άλμπουμ που συλλέγει ολοσέλιδα στριπ με ιστορίες των Γάλλων στρατιωτών στο Δυτικό Μέτωπο. Εκεί, οι εγκλωβισμένοι στρατιώτες προσπαθούν να συμφιλιωθούν, όσο τους επιτρέπεται, με την εφιαλτική καθημερινότητα, έχοντας στο πλευρό τους έναν ισχυρό σύμμαχο: το χιούμορ. Καρτουνίστικο σχέδιο, διακωμώδηση της τραγικότητας, λεπτή ειρωνεία, αιφνιδιαστικές ατάκες και στο βάθος βομβαρδισμένα τοπία, αδέσποτες σφαίρες και λάσπες. Μικρά ανέκδοτα, βασισμένα σε ιστορικά ντοκουμέντα. Οι αναμετρήσεις με τους απέναντι, τους «Ξινολάχανους», διασκεδάζουν. Η «Παναγιά η Χελιδονού» (εκδ. Comicdom Press) είναι η διασκευή σε γκράφικ νόβελ του ομώνυμου διηγήματος της Γαλλίδας συγγραφέως Marguerite Yourcenar από τον Γιώργο Τσιαμάντα. Μέσα από τα όμορφα, γήινα και εναρμονισμένα με το ύφος της ιστορίας σχέδια του δημιουργού, ακολουθούμε τον καλόγερο Θεράπων που εγκαθίσταται κάπου μεταξύ Αχαρνών και Κηφισιάς και εξοργίζεται όταν βλέπει ότι οι κάτοικοι καλούν τους παλιούς θεούς. Καίει τις ελιές που ο κουφαλιασμένος κορμός τους κρύβει δαίμονες, γκρεμίζει αιωνόβια πλατάνια στη σκιά των οποίων στήνονται παγανιστικές γιορτές. Και αποφασισμένος να φυλακίσει μια για πάντα τις Νύμφες, χτίζει στην είσοδο της σπηλιάς τους μία εκκλησία. Η «Θαυμαστή καμήλα» (εκδ. Ικαρος) είναι ένα κόμικς παραμύθι του διάσημου Ευγένιου Τριβιζά όπως το σχεδίασε ο Νίκος Κούτσης, όπου η αιώνια παιδική αφέλεια του πρώτου ταίριαξε με το έντονο σχεδιαστικό ταμπεραμέντο του δεύτερου. Ο Νίκος Κούτσης αγαπάει και σχεδιάζει τους σούπερ ήρωες, όμως η προσγείωσή του στον παραμυθένιο κόσμο μοιάζει ομαλή και είναι ξεκάθαρο πως απόλαυσε τη συνεργασία. Μέσα από ζωντανά σχέδια, ζωηρούς χρωματισμούς και ανατολίτικες μυρωδιές, ακολουθούμε τη σύντομη και διδακτική ιστορία μιας όμορφης, ντελικάτης και ματαιόδοξης καμήλας που ήθελε να γίνει πιο όμορφη, με οποιοδήποτε κόστος. Τα «Κουραφέλκυθρα» του Αντώνη Βαβαγιάννη (εκδ. Jemma) με την πρώτη ματιά, τουλάχιστον στο σχεδιαστικό τους κομμάτι, δεν σου γεμίζουν το μάτι. Απλοϊκές γραμμές, ναΐφ χαρακτήρες, άγαρμπο στήσιμο που θυμίζουν ένα κακέκτυπο του Southpark. Και όμως, αυτό το βιβλίο συλλέγει κάποια από τα πιο έξυπνα στριπάκια που έχουμε διαβάσει εδώ και καιρό. Αποστομωτικά λογοπαίγνια, γελοιογραφίες, υπερβολές, ανέκδοτα και χοντράδες. Ο θείος Αιμίλιος όταν ανοίγει το στόμα του δεν λέει να το κλείσει, η μαθήτρια δημοτικού Ζοζεφίνα έχει εξωπραγματικές απορίες (ο Βαβαγιάννης στο επάγγελμα είναι δάσκαλος), ο πελάτης εστιατορίου βρίσκει συνεχώς κάτι στη σούπα του (ένας φόρος τιμής στον παλιό, καλό Αρκά). Ενα πανηγύρι παρωδίας τραγελαφικών καταστάσεων και τελικής ατάκας. Τέλος, και εμβόλιμα σε αυτή την πεντάδα των ελληνικών κόμικς, τη χρονιά που πέρασε, ήρθε μία σημαντική έκδοση που μας βοηθά να κατανοήσουμε τη μαγεία, αλλά και το θεωρητικό υπόβαθρο αυτής της αφηγηματικής τέχνης. Στα ελληνικά είδαμε το σημαντικό «Κατανοώντας τα κόμικς» του Scott McCloud (εκδ. Webcomics, μτφ. Νίκος Καμπουρόπουλος, πρώτη έκδοση 1993), ντοκιμαντέρ με τη μορφή κόμικς που προσδιορίζει, αναλύει και αποδομεί… τα κόμικς. Στημένο με ιδιοφυή και θαρραλέο τρόπο, είναι ένα ανάγνωσμα που αφήνει να φανούν νέα δεδομένα στον τρόπο που διαβάζουμε και αξιολογούμε μια κόμικς ιστορία, ένα εγχειρίδιο για νέους δημιουργούς, ένα εργαλείο για όσους διδάσκουν το κόμικς (αποτελεί βασική βιβλιογραφία στο σχετικό τμήμα της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών) και μια υπενθύμιση πως οι δυνατότητες των κόμικς είναι απεριόριστες. Ιδού και το σχετικό λινκ.
- 1 reply
-
- 19
-
- Soloup
- JEMMA PRESS
- (and 8 more)
-
Εδώ έχουμε το limited sketchbook, το οποίο αποτελεί συνοδευτικό του ομώνυμου κόμικ. Είναι τυπωμένο σε σχετικά σκληρό χαρτί και περιέχει concept art του κόμικ με τις νεράιδες, των χωρικών, των ζώων και του καλόγερου Θεράποντα. Το "δέσιμό" του είναι λιτό και όμορφο με ένα απλό κορδονάκι που συγκρατεί το σκέτσμπουκ από τη μέση, κάνοντάς το και ταυτόχρονα "εύθραυστο". Όταν ρώτησα τον Κατιρτζιγιανόγλου εάν τυπώθηκαν κι άλλα αντίτυπα (μιας και από το indiegogo ελάχιστοι θα το παίρναμε) μου είπε πως ναι. Οπότε αναζητείστε το. Δεν είναι πάντως κάτι το ιδιαίτερο. Είναι απλά ένα ωραίο συνοδευτικό με 14 σελίδες προσχέδια.
-
Η έκθεση κόμικς & εικονογράφησης της Ελληνικής σκηνής «Εν Αιθρία», απέκτησε στην 5η της εκδοχή και κατάλογο, σε συνεργασία με την Comicdom Press και την Ευρωπαϊκή Ένωση, με τα έργα των συμμετεχόντων. Αντιγράφω το εισαγωγικό σημείωμα του Τομπαλίδη a.k.a. Γαβριήλου για αρχή: ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ Πάνε περισσότερα από 10 χρόνια που η "Εν Αιθρία" ξεκίνησε το ταξίδι της. Ήταν το -όχι και τόσο- μακρινό 2003, όταν υλοποίησα την ιδέα να συνδυάσω, σε μια έκθεση, γνωστά ονόματα του χώρου των comics και της εικονογράφησης, με νέα, πρωτοεμφανιζόμενα ταλέντα. Ο χώρος της Ένωσης Πτυχιούχων Σχολής Καλών Τεχνών φάνταζε και αποδείχτηκε ιδανικός για το εγχείρημα. Στις 5 Φεβρουαρίου του 2003, εγκαινιάστηκε η πρώτη "Εν Αιθρία", με τη συμμετοχή είκοσι ενός Ελλήνων καλλιτεχνών. Η τεράστια ανταπόκριση από το κοινό ήταν η κινητήριος δύναμη για να συνεχιστούν οι εκθέσεις αυτές και να υπάρξουν άλλες τρεις διοργανώσεις, αλλά και να προσελκύουν ολοένα και περισσότερους δημιουργούς, οι οποίοι προέρχονταν από διαφορετικές σχεδιαστικές "σχολές". Με τη βοήθεια των καλών φίλων και δημιουργών, Σπύρου Ευάγγελου Αρμένη και Τριαντάφυλλου Ελευθερίου, η έκθεση γιγαντώθηκε, με αποτέλεσμα να πρωτοπαρουσιάσουν δουλειά στις "Εν Αιθρία" πρωτοεμφανιζόμενοι τότε δημιουργοί, οι οποίοι στη συνέχεια καταξιώθηκαν, στην Ελλάδα ή και το εξωτερικό, διαγράφοντας λαμπρή πορεία. Ανάμεσά τους, οι Tomek, Βασίλης Λώλος, Γιώργος Μελισσαρόπουλος, Θανάσης Τσίλης, Γιώργος Δημητρίου κ.ά. Σήμερα, το 2014 πια, η "Εν Αιθρία" επιστρέφει, ανοίγοντας έναν καινούριο κύκλο, χάρη στη συνεργασία με το Comicdom, αυτή τη φορά σε έναν άλλο εξαιρετικό χώρο, όπως είναι το The Box. Η βασική φιλοσοφία της έκθεσης παραμένει η ίδια: Το πάντρεμα των "βετεράνων" (Γιάννης Καλαϊτζής, Σπύρος Δερβενιώτης, Τριαντάφυλλος Ελευθερίου, Νίκος Κούτσης, Soloup κ.ά.) με νεώτερους δημιουργούς (Αυγή Κανάκη, Ευγενία Κουμάκη, Παύλος Παυλίδης κ.ά.). Για πρώτη φορά, έχουμε και έναν πανέμορφο κατάλογο, στον οποίο φιλοξενείται το σύνολο των έργων της έκθεσης, ανταποκρινόμενοι στο -εδώ και χρόνια- αίτημα κοινού και δημιουργών, ώστε τα έργα που παρουσιάζονται σε εκθέσεις σαν κι αυτή να παραμένουν διαθέσιμα. Φιλοδοξία μας είναι η έκδοση αυτή να καθιερωθεί, με απώτερο στόχο να αποτελέσει ένα είδος ετήσιας καταγραφής της αξιόλογης εγχώριας παραγωγής και δημιουργίας, στο χώρο των comics και της εικονογράφησης. Η δική σας ανταπόκριση θα αποδειχθεί καθοριστική ως προς τον ως άνω στόχο. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους έχουν συμμετάσχει / στηρίξει όλα αυτά τα χρόνια την "Εν Αιθρία". Το ταξίδι συνεχίζεται... Γαβριήλ Τομπαλίδης Καλλιτεχνικός Διευθυντής Και ακολουθούν αναλυτικά οι 31 συμμετοχές: 1) Τόμεκ - Η Σκιά Αφασία τρισέλιδη ιστοριούλα με λίγο υπερφυσικό, που θα περιλαμβάνεται στο υπό έκδοση Κουλούρι #6. 5.68/10 2) Soloup - Αϊβαλί Όμορφο τρισέλιδο -χωρίς λόγια- δείγμα από το υπό έκδοση ομώνυμο graphic novel! 7.01/10! 3) Κωστής Τζωρτζακάκης - Μετά Τη Δουλειά Καμμένο μονοσελιδάκι στο μπαρ ΤΡΟΛΛ. 6.78/10 4) Μιχάλης Διαλυνάς - Young Amala Το ποστεράκι της Young Amala, από το Amala's Blade. 8/10 5) Λευτέρης Μαυρογιάννης - Resistance Μονοσέλιδη σύνθεση μάχης ενός αγοριού ενάντια σε ρομπότ. 6.8/10 6) Αυγή Κανάκη - Hipwesty Ποστεράκι με τη σκυλίτσα της Αυγής σε κοντινό. Και με γυαλιά. 6.08/10 7) Βάλια Καπάδαη - Damage Κλασικό δισέλιδο Βάλιουμ Ένα κοριτσάκι κάθεται σε μια ρεματιά και ξαφνικά... 8.991/10! 8) Κώστας Σκλαβενίτης - Στον Κόσμο Μου Δισέλιδο που θυμίζει το Σαν Όνειρο, αλλά πιο όμορφα στημένο και καλύτερα ισορροπημένο ανάμεσα στο ονειρικό και το ρεαλιστικό. 8 solid/10! 9) Γιώργος Κομιώτης σε χρώμα Harry Saxon - Moufa Καμμένο σουρεάλ μονοσέλιδο με την απαγωγή του "γιου" του κυρίου Μπισκοτάκη! 7.39/10 10) Αλέξια Οθωναίου - Άτιτλο Πόστερ/σύνθεση. 5.38/10 11) Αποστόλης Ιωάννου - Το Χωριό Τρεις σελίδες από το υπό έκδοση ομώνυμο graphic novel του. Το σχέδιο είναι πολύ καλύτερο από το Βαθύ Δάσος! 7.8/10! 12) Νίκος Μηλιώρης - DJSMO' 48 Κυβερνοχίπηδες και ρομπότ εναντίον μιας ομάδας γαλαζοαίματων (?) που αυτοαποκαλούνται Λουδοβίκοι, με πολύ βία και μπινελίκι. Πρόκειται για 3 σελίδες του ομώνυμου υπό έκδοση graphic novel. Μόνες τους δεν στέκουν ιδιαίτερα. 3.89/10 13) Γιάννης Ρουμπούλιας - Bad Dog Θεϊκό τρισέλιδο με δυνατό plot twist! Ένας λυκάνθρωπος εισβάλλει σε ένα νοσοκομείο!!! 10'/10!!! 14) Γιώργος Τσιαμάντας - A Modest Proposal Ένα πολύ περίεργο τρισέλιδο που θίγει την οικονομική κρίση και όχι μόνο, από τον δημιουργό της Παναγιάς της Χελιδονούς. Για γερά στομάχια... 6.24/10 15) Γαβριήλ Τομπαλίδης - Megan Fox As X23 Nuff said. Pin-up φυσικά. +οο/10 16) Ευγένιος Τριβιζάς & Νίκος Κούτσης - Η Θαυμαστή Καμήλα Ακόμα ένα τρισέλιδο ομώνυμου υπό έκδοση graphic novel. Βλέπουμε τους πρωταγωνιστές, τον Αχμέτ Χαμαμέτ το μοναχικό Βεδουίνο και τη θαυμαστή καμήλα του. Αρκετά παραμυθένιο. 7.03/10 17) Μάνος Λαγουβάρδος - Galaxia Vol.4: Στη Σκιά Του Γίγαντα Τρεις σελίδες, μόνο art, χωρίς λόγια, από το επερχόμενο Galaxia #4. Το σχέδιο του Λαγουβάρδου έχει φτάσει σε νέα, Γαλλοβελγικά, ύψη. 10'/10 18) Σπύρος Ευάγγελος Αρμένης - Chamelust #386 Μονοσέλιδη καμμενιά: ο έρωτας δυο χαμαιλεόντων 3.58/10 19) Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου & Χρίστος Μαρτίνης - Ο Ντίκενς Μου Είπε Ψέματα Μονοσέλιδη ιστορία που ερμηνεύει υπό ένα ενήλικο πρίσμα το νόημα της Χριστουγεννιάτικης Ιστορίας του Ντίκενς. 8.91/10 20) Άρης Λάμπος - Time Stands Still Ποστεράκι μάλλον με τον Έλρικ. Αλλιώς γενικής επικής φαντασίας. Σκοτεινά ατμοσφαιρικό. 8.1/10 21) Τάσος Ζαφειριάδης - Το Χάνι Της Βαβέλ Αγαπάμε ΤαZ. Πόσο μάλλον όταν κάνει μέσα σε μόλις 2 σελίδες τέτοια καμμένη επικούρα. τι θα γινόνταν αν ο Πύργος της Βαβέλ ήταν ένα κακόφημο ξενοδοχείο στη Θεσσαλονίκη! 10"'/10!!! 22) Γιώργος Καμπάδαης - Run Free Ένα τρισέλιδο με μια κοπελιά που κάνει freerunning. Καλό σαν σύνθεση, αλλά τίποτα το ιδιαίτερο από μόνο του. 4.68/10 23) Τάσος Παπαϊωάννου - Dreamer Πολύ δυνατό δισέλιδο! «Κάποιες νύχτες στα όνειρά μου, βλέπω ένα τεράστιο θεριό...» 10"/10!!! 24) Παύλος Παυλίδης - Hesitation Ο δισταγμός ενός θανάσιμα τραυματισμένου ιππότη πριν εε την πτώση. 6.38/10 25) Τριαντάφυλλος Ελευθερίου - Innsmouth People Το αυθεντικό είναι μωβ και πιο όμορφο. Πρόκειται για έναν πίνακα που δείχνει έναν τέτοιον άνθρωπο. 6.066/10 26) Ευγενία Κουμάκη - Bubble Bowl Μονοσέλιδο που θυμίζει ως θεματική λίγο τη βραβευμένη ιστοριούλα της στα τελευταία βραβεία του 9: Ένα κοριτσάκι σώζει έναν ιππόκαμπο επιστρέφοντάς τον στη θάλασσα. Θα ήταν καλύτερο έγχρωμο. 7.36/10 27) Γιάννης Καλαϊτζής - Σούπερμαν Εναντίον Ζορό Το ένα από τα δύο που υπήρχαν στην έκθεση. Το άλλο ήταν ένα αντίστοιχο. Ονειρικά καμμένο που ακολουθεί τη συνειρμική λογική του σπασμένου τηλεφώνου. 6.07/10 28) & Λένα - Earth & Moon Οκέη, προσωπικά η καλύτερη συνεργασία που είχα μέχρι σήμερα (και η πιο επαγγελματική). Ήρθε από το πουθενά και προσγειώθηκε δίνοντας υποκειμενικά ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. 3 μονοσέλιδα που ξεκινούν με παιδιαρίστικο παιχνίδισμα ανάμεσα στη Γη και το Φεγγάρι και καταλήγουν σε ιστορικές καταστροφές. Βλέποντας τις αντιδράσεις στην έκθεση θεωρώ ότι άρεσε το gag. Προσωπικά τους βάζω ένα 8+/10 και ελπίζω να περάσετε τόσο καλά όσο εμείς όταν τις δημιουργούσαμε. 29) Σπύρος Δερβενιώτης - 1982 Και κάπως έτσι έχουμε 2 αφασία crossover μονοσέλιδα... 7.09/10 30) Πέτρος Χριστούλιας - Το Σκυλί Της Θάλασσας ΜΑΚΑΡΙ να είναι από υπό έκδοση δουλειά γιατί τα σπα! Θαλασσόλυκος ανθρωπόμορφος σκύλος που θυμίζει Κόρτο μόλις έφτασε στο λιμάνι του Πειραιά! Και όλα αυτά το 1936! Έπος!!! 9+/10! 31) Γιώργος Μελισσαρόπουλος - Meet Merv Τα 2 από τα 3 (αν θυμάμαι καλά) αφασία μονοσέλιδα του νέου online comic strip του Meliss. Αυτό με τις εξωγήινες πίτσες δεν υπάρχει! 8+/10! Εν κατακλείδι, όμορφος κατάλογος, λίγο τσιμπημένος, λείπουν 2-3 σελίδες από την έκθεση, αλλά τέτοια καταγραφή της Ελληνικής Σκηνής έλειπε. Τώρα, μαζί με τους καταλόγους από την Έκθεση της Θεσσαλονίκης, θα έχουμε ετησίως 2 βαρβάτες ανθολογίες. Και εδώ έρχεται το μοναδικό μου παράπονο: θα προτιμούσα να μην υπάρχουν καθόλου sample pages από υπό έκδοση έργα στο επόμενο ή εάν υπάρχουν να έχουν κάποια αυτοτέλεια ώστε να διαβάζονται άνετα. 8+/10 στον κατάλογο και πολλά στους συντελεστές: Καλλιτεχνική Διεύθυνση Έκθεσης: Γαβριήλ Τομπαλίδης Επιμέλεια Έκθεσης: Σπύρος Ευάγγελος Αρμένης Αρχισυνταξία Ανθολογίας: Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου Επιμέλεια Κειμένων - Μεταφράσεων: Δημήτρης Σακαρίδης Γραφιστική Επιμέλεια Ανθολογίας - Λογότυπο: Τόνια Λαμπριανού Μεταφράσεις: Ματίνα Δήμου, Ελένη Θάνου, Έρη Λιούγκου, Τεό Μπαρέτα, Μαρία Τσιαμούρη Και του χρόνου!!!